Φυσιολογικός/Φυσικός τοκετός χωρίς φάρμακα και παρεμβάσεις

[yogamama]

Ευχαριστω το κασπερακι για την πολυ ωραια ερωτηση γιατι παρολο που δεν ειχα καμια επαφη με ολα αυτα ξαφνικα νιωθω τεραστια αναγκη να ερευνησω πολυ βαθια το θεμα. Επισης αν καποια κοπελα εχει στοιχεια για το τι περιεχει η επισκληριδιος και αν υπαρχουν μελετες παρακαλω να μου στειλει γιατι κανω αρχειο.

Επειδη δεν γεννησα ακομα προσωπικη αποψη θα εκφερω μετα την Ευτοκια. Βεβαια

1.πιστευω οτι την υστατη στιγμη θα παραμεινω ηρεμη κ θα μπορω να συγκεντρωθω και να δουλεψω με αναπνοη και ηχους πανω στους μεγαλους πονους( λογω γιογκα) .

Ετσι κιαλλιώς η εγκυμοσυνη με χαραξε , με αλλαξε και με πονεσε πολλες φορες ηδη . Δεν μπορω να δουλεψω , να διαβασω δεν εχω εμπνευση!!!. Μου τα εχει ρουφηξει ΟΛΑ.Τα παντα γινονται για το παιδι ετσι κιαλλιώς. Αυτο το εγω που αναγκαστικα εξαφανιζεται κανει ολες εμας τις μανουλες πιο ολοκληρωμενους ανθρωπους .

Γενικά δε φοβαμαι καθολου και βλεπω τα παντα θετικα (ετσι γεννηθηκα , δεν καμαρωνω).

2.Επισης γνωριζω πολυ καλα το εθνικο συστημα υγειας τα τμηματα προμηθειων των νοσοκομειων καθώς και τα παιχνιδια στα χειρουργεια, τι σημαινει 300 ευρω το κεφαλι για καθε επισκληριδιο και τι σημαινει για το γιατρο να μπορει να χειραγωγησει τον ασθενη του( χωρις να ισχυει για όλους).

3. Σε 3-4 φορουμ εδω μεσα διαβασα με πολυ προσοχη ολες τις εμπειριες με επισκληριδιο. Το κεντρικο νοημα που εβγαλα( οι πιο πολλες περιπτωσεις) , αν δεν εκανα λαθος , ειναι οτι ηταν πολυ αργα οταν τους την εκαναν και επισης σχεδον όλες πονεσαν καποια στιγμη!!!! Ετσι κι αλλιως μετα τις οδυνες απο οτι μου εχουν πει στην εξωθηση , το μεγαλυτερο ποσοστο σταματαει πια να ποναει - διορθωστε με οι μανουλες αν κανω λαθος.

Μεγαλο πονο φερνει η ωκυτοκινη( πολυ δυνατη συνθετικη ορμονη) που βαζουν στον ορο πριν, και αυξανουν ¨οταν δεν ξεκιναει ο τοκετός¨ , οποτε αναποφευκτη η χρηση επισκληριδιου!!

 

4. Τελευταιο και πιο σημαντικο που ξεχναμε συνεχεια ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ!!!! Θα παραθεσω τα λογια ενος απο τους μεγαλυτερους μαιευτηρες του αιώνα, Φρεντερικ Λεμπουαγιε, ο οποιος εκανε χιλιαδες τοκετους με τεχνικα μεσα πριν το γυρισει στον φυσικο.Σημειώνω οτι ο ανθρωπος υπηρετησε για χρονια το εθνικο συστημα υγειας της Γαλλίας και φανταζομαι δεν ηταν τυχαιως Διευθυντής πανεπιστημιακής κλινικής Παρισιου

 

Απο το βιβλιο : Φυσικός τοκετός σελ 85

....Η επισκληριδιος κανει θραυση στις μερες μας . Ολα τα λεγομενα "συγχρονα καλα εξοπλισμενα νοσοκομεια¨ την προσφερουν κατα παραγγελια χωρις να βλεπουν το κακο που προκαλει , το οποιο επιπλεον οι αναισθησιολογοι αγνοουν παντελώς

Ποιο κακό?? Η επισκληριδιος χωριζει το παιδι απο τη μητερα . Διακοπτεται η τοσο απαραιτητη και σημαντικη επαφη μεταξυ των δυο. Ο τοκετός χανει ετσι ολη τη βαθυτερη σημασια . Ο τοκετος ειναι στην πραγματικοτητα τελετουργια μεταβασης .Επιτελους ενα σχολειο θαρρους και υπομονης που τοση αναγκη εχουμε στη διαρκεια της ζωης μας.

Τι επισφραγιζει μια ενωση? Οι χαρες που μοιραζομαστε? Οχι! Οι δοκιμασιες που ξεπερασαμε μαζι..........

[jesgk]

Τι επισφραγιζει μια ενωση? Οι χαρες που μοιραζομαστε? Οχι! Οι δοκιμασιες που ξεπερασαμε μαζι..........

 

Η φράση αυτή τα λέει όλα..με συγκίνησε

[peony]

Εγώ γέννησα με κ.τ., όχι προγραμματισμένη.... Σε κάθε περίπτωση, από την αρχή της εγκυμοσύνης, είχα αποφασίσει ότι θα ήθελα επισκληρίδιο.

 

Καταλαβαίνω όμως απόλυτα όσες κοπέλες δεν την θέλουν και τις θαυμάζω (αν και δεν συμμερίζομαι τον τέταρτο λόγο που παραθέτει η yogamama - μου φαίνεται κάπως υπερβολικό αυτό). Απλώς νομίζω ότι στην περίπτωσή μου πίστευα ότι δεν θα άντεχα τον πόνο. Γι'αυτό και αποφάσισα ότι για το δεύτερο μωρό δεν θα προσπαθήσω για vbac (όπου απαγορεύεται η επισκληρίδιος, νομίζω).

 

Πάντως, θα ήθελα κι εγώ να είχα πάει στην Ευτοκία, έστω για την προετοιμασία και τα μαθήματα ψυχοπροφυλακτικής. Είναι γεγονός ότι ένιωθα πολύ μεγάλο φόβο για τη στιγμή του τοκετού, ενώ δεν θα έπρεπε να είναι έτσι...

[yogamama]

 

Καταλαβαίνω όμως απόλυτα όσες κοπέλες δεν την θέλουν και τις θαυμάζω (αν και δεν συμμερίζομαι τον τέταρτο λόγο που παραθέτει η yogamama - μου φαίνεται κάπως υπερβολικό αυτό). Απλώς νομίζω ότι στην περίπτωσή μου πίστευα ότι δεν θα άντεχα τον πόνο. Γι'αυτό και αποφάσισα ότι για το δεύτερο μωρό δεν θα προσπαθήσω για vbac (όπου απαγορεύεται η επισκληρίδιος, νομίζω).

 

 

και εγω σε θαυμαζω που εχεις τη δυναμη να το καταθετεις ι

 

1. Peony μου απλα να τονισω οτι αυτα ειναι τα λογια παγκοσμίως αναγνωρισμένου μαιευτηρα και οχι δικα μου. Τα δικα μου με την ευχη του Θεου σε 2 μιση μηνες !

 

Προσωπικα σοκαριστηκα σε μια συναντηση στην ΕΥΤΟΚΙΑ οταν η γιατρός εβαλε ενα ομοιωμα μωρου να περασει απο ενα ομοιωμα γυναικειας λεκανης.Μιλαμε για ελιγμους και στροφες...ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΞΑΠΛΩΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥκαι φαντασου ποσο πονο απο εκει που ειναι στον Παραδεισο της μητρας. Πως αυτο το πλασματακι κανει αυτο το ταξιδι ολομοναχο? Και εγω θα το δυσκολεψω και θα τον ναρκώσω και απο πανω με την επισκληριδιο για να μην πονεσω ΕΓΩ . Και που τελικα σχεδον ολες πονανε.Δεν ξερω...

2. Τι σημαινει vbac μπορεις να μου εξηγησεις?

[theolvas]

και εγω σε θαυμαζω που εχεις τη δυναμη να το καταθετεις ι

 

1. Peony μου απλα να τονισω οτι αυτα ειναι τα λογια παγκοσμίως αναγνωρισμένου μαιευτηρα και οχι δικα μου. Τα δικα μου με την ευχη του Θεου σε 2 μιση μηνες !

 

Προσωπικα σοκαριστηκα σε μια συναντηση στην ΕΥΤΟΚΙΑ οταν η γιατρός εβαλε ενα ομοιωμα μωρου να περασει απο ενα ομοιωμα γυναικειας λεκανης.Μιλαμε για ελιγμους και στροφες...ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΞΑΠΛΩΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥκαι φαντασου ποσο πονο απο εκει που ειναι στον Παραδεισο της μητρας. Πως αυτο το πλασματακι κανει αυτο το ταξιδι ολομοναχο? Και εγω θα το δυσκολεψω και θα τον ναρκώσω και απο πανω με την επισκληριδιο για να μην πονεσω ΕΓΩ . Και που τελικα σχεδον ολες πονανε.Δεν ξερω...

2. Τι σημαινει vbac μπορεις να μου εξηγησεις?

συμφωνω...συμφωνω...δεν ηταν κ τοσος πολυς ο πονος,κατ εμε...

v.bac ειναι η προσπαθεια φυσιολογικου τοκετου μετα απο καισαρικη..

[Πάνος Β]

Καλησπέρα σε όλες και σε όλους,

 

επειδή κάποιες απαντήσεις που διάβασα είναι λίγο αποπροσανατολιστικές, θα ήθελα να γράψω την εμπειρία της γυναίκας μου κι εμένα.

 

Η εγκυμοσύνη της γυναίκας μου στο πρώτο μας παιδί ξεκίνησε με το χειρότερο τρόπο. Ο γυναικολόγος μας ήταν από εκείνους τους γιατρούς που υποστηρίζουν την καισαρική με αποτέλεσμα να την φοβίζει κατά καιρούς με το τι μπορεί να συμβεί. Από τον 3ο με 4ο μήνα είχε αρχίσει να πετάει "σπόντες" για την καισαρική, π.χ. για μια πελάτισσα του και πόσο "ανώδυνα" και εύκολα γέννησε ή για τι κινδύνους υπάρχουν σε μια γέννα και πως αυτοί αποφεύγονται από την καισαρική. Η γυναίκα μου όμως ήταν ανένδοτη, η καισαρική θα είναι μόνο λύση ανάγκης και θα παρθεί την ώρα του τοκετού, όχι πριν. Στον 6ο μήνα, ο γιατρός μας βρήκε το πάτημα του, ένας χαμηλός εμπρόσθιος πλακούντας, και μας ζήτησε να προγραμματίσουμε τον τοκετό. Μετά από τις διάφορες απειλές του για αιμορραγίες και λοιπά, εμείς χεστήκαμε πάνω μας. Ευτυχώς όμως σήμερα υπάρχει το Internet, όπου μπορείς να βρεις ένα σωρό πράγματα από έγκυρα site, όπως το Harvard Medical School ή το NHS της Αγγλίας. Έτσι μάθαμε ότι χαμηλός εμπρόσθιος πλακούντας τον 6ο μήνα δεν σημαίνει τίποτα, διότι η μήτρα έχει ακόμα πολύ δρόμο (ή μάλλον όγκο) να διανύσει. Πράγματι, έτσι έγινε και μετά από 1 μήνα περίπου δεν ήταν πλέον χαμηλός.

 

Αυτό το πρόβλημα μας οδήγησε στην Ευτοκία. Η Ευτοκία, αντίθετα με ότι ειπώθηκε παραπάνω, είναι ένας σύλλογος από μαίες, γιατρούς, ψυχολόγους, ομοιοπαθητικούς κ.λπ. που υποστηρίζουν ενεργητικά την γυναίκα στην γέννα της. Έτσι όπως είναι η κατάσταση στα ιδιωτικά, κατά κανόνα, νοσοκομεία, οι γυναίκες αναγκάζονται σε μια μάλλον παθητική στάση απέναντι στον τοκετό. Όλα τα αναλαμβάνει ο γυναικολόγος και το νοσοκομείο. Η γυναίκα ξυρίζεται, καλωδιώνεται, ξαπλώνει και περιμένει από τον γιατρό της να την οδηγήσει στον τοκετό. Όλο το βάρος της διαδικασίας βρίσκεται στο γιατρό και το νοσοκομείο, όχι την γυναίκα. Η τακτική αυτή έχει σαν αποτέλεσμα η γυναίκα να έρχεται ως επισκέπτης και θεατής στην ίδια της την γέννα.

 

Οι άνθρωποι της Ευτοκίας αντέδρασαν στην καταπιεστική αυτή πολιτική των ιδιωτικών γιατρών και αποφάσισαν να δώσουν την δύναμη πίσω στην γυναίκα για να γεννήσει όπως αυτή θέλει. Η γέννα στην Ευτοκία δεν είναι απλά φυσική, είναι και φυσιολογική. Ένα νοσοκομείο δυστυχώς έχει πολλά στεγανά, έχει κανόνες, έχει διαδικασίες, έχει δικλίδες ασφαλείας. Για παράδειγμα, υπάρχει στα νοσοκομεία ένα χρονικό όριο, νομίζω δύο ώρες, πέρα από το οποίο εάν ένα παιδί που έχει σφηνώσει δεν έχει ελευθερωθεί, τότε γίνεται καισαρική. Όμως δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Τι γίνεται στην περίπτωση που μια μάνα έχει δυνάμεις για να προσπαθήσει κι άλλο, εφόσον φυσικά δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος; Σε ένα νοσοκομείο, αυτό δεν παίζει καμία σημασία γιατί τις αποφάσεις τις παίρνει ο γιατρός, όχι η γυναίκα. Στην Ευτοκία όμως η απόφαση αυτή ανήκει στην γυναίκα.

 

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια τα νοσοκομεία ανακάλυψαν τα οικονομικά οφέλη των καισαρικών τα οποία, σε συνδυασμό με την δυνατότητα τους να προγραμματίζονται, τους προσφέρουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Η καισαρική, σαν επέμβαση, είναι πολύ απλή κι έτσι τα νοσοκομεία την προτιμούν για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Από την άλλη μεριά, ο φυσιολογικός τοκετός δεν είναι ελεγχόμενος. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι επικίνδυνος, απλά σημαίνει ότι στον φυσιολογικό τοκετό ο γιατρός είναι σε εγρήγορση παρακολουθώντας το παιδί και την μάνα μήπως κάτι πάει στραβά. Στην καισαρική, η εγρήγορση υπάρχει αλλά ο έλεγχος βρίσκεται στα χέρια του γιατρού γιατί αυτός κάνει την επέμβαση. Επιπλέον, διαρκεί συντριπτικά μικρότερο χρονικό διάστημα από ένα τοκετό, επομένως ο χρόνος εγρήγορσης του γιατρού είναι πολύ πολύ μικρότερος. Τέλος, επειδή η καισαρική προγραμματίζεται, το νοσοκομείο μπορεί να οργανώσει πολύ καλύτερα το πρόγραμμα του σε σύγκριση με τις φυσιολογικές γέννες που κατά κανόνα συμβαίνουν την νύχτα.

 

Η γυναίκα μου κι εγώ πήγαμε στα σεμινάρια που κάνει ο σύλλογος της Ευτοκίας και μάθαμε ένα σωρό χρήσιμα πράγματα, ξεκινώντας από την διατροφή της εγκύου και καταλήγοντας στην επικοινωνία με το παιδί σου πριν γεννηθεί (το έχω κάνει, είναι υπέροχη αίσθηση). Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα στα σεμινάρια, με τα πόδια ακόμα βυθισμένα στην ελληνική αντίληψη του «ότι πει ο γιατρός», θεώρησα πως υπερβάλλουν λιγάκι στα σεμινάρια σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα. Ίσως φοβόμουνα να εγκαταλείψω μια πεποίθηση που την έχουν όλοι, ίσως πάλι να μην ήθελα να ξεβολευτώ από τις απόψεις μου. Σήμερα που η γυναίκα μου κι εγώ ολοκληρώσαμε το κύκλο μας και γέννησε το γιο μας φυσιολογικά, είδα ότι είχαν σε όλα δίκιο. Ο λόγος που θεώρησα ότι υπερβάλλουν είναι γιατί η σημερινή πραγματικότητα των 60-70% καισαρικών και του εκφοβισμού των γιατρών είναι η ίδια υπερβολική! Ο μαιευτικός κλάδος ανακοινώνει τα μεγαλύτερα με διαφορά καθαρά και μη έσοδα από όλο τον νοσοκομειακό κλάδο, το Ιασώ, το Μητέρα και το Λητώ δρέπουν ένα 80% από αυτά. Όλα αυτά πρέπει να αφυπνούν τον άνθρωπο από μόνα τους. Κανονικά δεν θα έπρεπε να χρειάζομαι την Ευτοκία για να μου πει τι γίνεται. Στο διαδίκτυο για παράδειγμα μπορεί κάποιος να βρει ότι θέλει. Μέσω αυτού είδα ότι το φαινόμενο των καισαρικών είναι ελληνική πραγματικότητα (νομίζω και ελαχίστων άλλων χωρών που τα ποσοστά καισαρικών έχουν φτάσει τόσο ψηλά, όπως π.χ. Βραζιλία).

 

Με αυτά και με αυτά, έφτασε η μέρα του τοκετού. Η γυναίκα μου ήθελε να γεννήσει στο νερό οπότε πήγαμε στο Κέντρο Φυσιολογικού Τοκετού στο Ίλιον που χρησιμοποιεί η Ευτοκία και έχει ειδικές πισίνες. Η γέννα δεν ήταν εύκολη αλλά η γυναίκα μου είναι διαφήμιση για το φύλο σας. Το παιδί σφήνωσε και έτσι ο τοκετός συνολικά ήταν 15 ώρες. Αν είμασταν σε μαιευτήριο, δε υπήρχε περίπτωση, η γυναίκα μου θα είχε πάει για καισαρική. Η γυναίκα μου όμως δεν ήθελε με τίποτα καισαρική. Έτσι, οι άνθρωποι της Ευτοκίας της δώσαν την ευκαιρία να το γεννήσει μόνη της. Παρακολουθούσαν το μωρό και όταν την έβλεπαν καταπονημένη την ρωτούσαν, θες καισαρική; Εκείνη έλεγε "όχι, θα προσπαθήσω λίγο ακόμα".

 

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος τοκετός και, dεδομένης της ιδιομορφίας του, που σφήνωσε το παιδί, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη κατάληξη. Ζήσαμε την κάθε στιγμή και την ζήσαμε ενεργητικά, όχι παθητικά. Η γυναίκα μου κινούνταν, περπατούσε, έμπαινε στο νερό για λίγο, έκανε αστεία με τις μαίες και πάντα μα πάντα είχε τον πρώτο λόγο στις πρώτες της αποφάσεις ως μητέρα. Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, οι μαίες δεν επενέβησαν να της πουν ότι ξέρεις κάτι, πέρασε η ώρα, θα κάνουμε καισαρική. Αντίθετα, την άφησαν στην θέση του "αρχηγού", μέχρι το τέλος. Όταν φάνηκε πια το κεφάλι του παιδιού μας, η γυναίκα μου μπήκε πάλι στο νερό, γιατί εκεί ήθελε να γεννήσει και ο γιος μας τορπίλισε την μικρή πισίνα. Το πρώτο λεπτό της ζωής του το περάσαμε αγκαλιασμένοι και οι τρεις. Εγώ έκοψα τον ομφάλιο λώρο και μετά από λίγο, όσο οι μαίες περιποιούνταν την γυναίκα μου εγώ έκανα στον γιο μας το πρώτο του μπάνιο. Ξέρετε τι δύναμη πήρε η γυναίκα μου από αυτή την εμπειρία; Ξέρετε τι δύναμη πήραμε όλοι μας; Η αρχή της ζωής μας σαν οικογένεια έγινε με το δεξί και είμασταν όλοι ενωμένοι από την πρώτη στιγμή. Ο γιος μας δεν έφυγε ποτέ από κοντά μας, την επόμενη μέρα φύγαμε από το μαιευτήριο και είμαστε στην ευχάριστη θέση να λέμε ότι είχαμε την καλύτερη δυνατή αρχή, σαν οικογένεια.

 

Μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινότανε αν είχαμε πάει σε ένα νοσοκομείο; Εντάξει, δεν λέω ότι τα πράγματα είναι άσπρο ή μαύρο, ούτε ότι τόσες και τόσες γνωστές μου που γέννησαν με καισαρική και φάρμακα έκαναν παιδιά λειψά ή οι ίδιες απέτυχαν ως μητέρες. Απλά, επειδή οι πρώτες εβδομάδες με ένα μωρό είναι ιδιαίτερα δύσκολες, ειδικά αν είναι το πρώτο παιδί, η μητέρα χρειάζεται όση ενέργεια μπορεί να πάρει από τους ανθρώπους γύρω της. Η Ευτοκία έχει φτιάξει ένα τέτοιο πλαίσιο, από το οποίο η γυναίκα βγαίνει δυνατή, ενεργητική, αποφασιστική. Είναι σαν δύο αθλητές μαραθωνοδρόμους. Ο πρώτος ξεκινάει με σπριντ και ο δεύτερος με τζόγκινγκ. Στην απόσταση των 40 μιλίων του μαραθώνιου δεν παίζει και τόσο σημασία με ποιο τρόπο θα ξεκινήσεις, όμως τα πρώτα μίλια τα απολαμβάνει καλύτερα ο σπριντερ γιατί ξεκίνησε καλύτερα και έχει την ψυχολογία με το μέρος του. Κάθε μάνα είναι ένα μαραθωνοδρόμος. Αν το παιδί της έρθει φυσιολογικά στον κόσμο ή με φάρμακα ή με καισαρική ή με οτιδήποτε άλλο, δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο στο σύνολο της μητρότητας της. Ο τρόπος που θα ξεκινήσει την κούρσα όμως επηρρεάζει σημαντικά την ψυχολογία της των πρώτων εβδομάδων ή μηνών και τις πρώτες της αποφάσεις ως μητέρα.

[MarcoPolo]

Πανο διαβασα με πολυ ορεξη ολο το κειμενο σου και πραγματικα ζηλεψα με την καλη εννοια!!!!!!!! Συγκλονιστικη εμπειρια!!!!! Μακαρι να μπορουσαν ολες οι μανουλες να γεννουν ετσι. Αλλα και γιαυτες τις μανουλες που τα πραγματα δεν πανε τοσο ομορφα εγω πιστευω οτι εκει φαινεται το μεγαλειο της μανας, ακομα και με τις χειροτερες συνθηκες να μπορει η μανα να τρεξει κατοσταρι και να σταθει ψυχολογικα και στο παιδι της και στον εαυτο της. Αυτο ειναι αλλωστε και το μεγαλειο της δυναμης της μανας. Κατω απο ολες τις συνθηκες να κανει το καλυτερο, για το παιδι της. Αν μπορει υπο τελειες συνθηκες ακομα καλυτερα γιααυτην. Αλλα και να μην υπαρχουν οι συνθηκες, σημασια εχει το αποτελεσμα και ο στοχος που ειναι ιερος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Λέγκω]

Εγώ επέλεξα να γεννήσω στο Έλενα και να βρω εκεί γυναικολόγο γιατί ήξερα ότι αν συνέβαινε οτιδήποτε στο πιτσιρίκι θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

Όταν συζητησα με τη γιατρό μου της είπα ότι θέλω να ξεκινήσω χωρίς επισκληρίδιο και τελικά δεν έκανα και χαίρομαι για αυτό. Πρώτον, γιατί δεν θα προλάβαινε να με πιάσει απ'οτι αποδείχτηκε γιατί ο τοκετός εξελίχτηκε πολύ γρήγορα. Δεύτερον, γιατί γνωρίζοντας τον εαυτό μου αλλά κι απ'οτι έχω ακούσει από άλλες περιπτώσεις θα μου ήταν πολύ δύσκολο να συνεργαστώ χωρίς να νοιώθω πόνο. Τρίτον, γιατί δεν το θεωρώ και τραγικό το ότι πόνεσα αφού είναι η μόνη φάση που πόνεσα και είχα ένα τόσο ωραίο αποτέλεσμα. Αυτά πάντα μιλώντας για τον εαυτό μου... Καταλαβαίνω απολυτα μια κοπέλα που θα επιλέξει να κάνει επισκληρίδιο!

Το πρόβλημά μου ήταν ότι μου κάνατε τεχνητούς πόνους κατευθείαν. Το αποτέλεσμα ήταν οι πόνοι να είναι χειρότεροι γιατί απλά ο οργανισμός δεν προλαβαίνει να προετοιμαστεί και απο εκεί που είσαι χαλαρή ξεκινάνε οι μεγάλοι πόνοι! Και επίσης ότι δεν μπορούσα να επιλέξω τη στάση που θα γεννήσω και αναγκαστικά ήμουνα ανάσκελα, μία στάση που αποδεδειγμένα θεωρείται η πιο επίπονη και άβολη.

[peony]

 

1. Peony μου απλα να τονισω οτι αυτα ειναι τα λογια παγκοσμίως αναγνωρισμένου μαιευτηρα και οχι δικα μου. Τα δικα μου με την ευχη του Θεου σε 2 μιση μηνες !

 

 

2. Τι σημαινει vbac μπορεις να μου εξηγησεις?

 

Yogamama, ναι, το κατάλαβα, απλώς θεώρησα ότι και ο μαιευτήρας υπερβάλλει λίγο

 

 

Vbac είναι o φυσιολογικος τοκετός μετά από καισαρική (vaginal birth after caesarean). Απ'όσο διάβασα, ένα 90% των γυναικών που έκαναν κ.τ. θα μπορούσαν να το προσπαθήσουν (όπως εγώ, που έχω χαμηλή οριζόντια τομή, και κανένα πρόβλημα που εκ προοιμίου οδηγεί στην καισαρική), και περίπου το 60% όσων το προσπαθούν το καταφέρνει. Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο συχνό, πρέπει να βρεις γιατρό που δέχεται να σε αναλάβει.

 

Από τότε που έμεινα έγκυος το σκέφτηκα πολύ, και αποφάσισα ότι μάλλον δεν έχω τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ... δεν ξέρω.

 

Α, και να πω ότι ούτε ο γιατρός μου είναι υπέρ της επισκληριδίου, ακριβώς επειδή του ότι η γυναίκα δεν νιώθει τόσο πόνο, δεν είναι σε θέση να "συνεργαστει" τόσο πολύ και επιβραδύνεται η διαδικασία. Μου είχε πει ότι αν είχα διαστολή 5 και πάνω, δεν θα μου έκανε.

[Πάνος Β]

Πολύ ωραία το είπες Μάρκο Πόλο. Πράγματι η αφοσιωμένη μάνα τερματίζει ανεξάρτητα από την εκκίνηση που κατάφερε να κάνει. Ξέρεις έχω δει το μεγαλείο της γυναίκας στο οποίο αναφέρεσαι και πράγματι, από τότε που γεννήθηκαν τα παιδιά μας βλέπω τις γυναίκες με άλλα μάτια και με πολύ περισσότερο σεβασμό σε σχέση με πριν.

 

Η εμπειρία της γυναίκας μου κι εμένα ήταν συγκλονιστική. Πως νομίζεις κατέληξα να είμαι τέτοιος αφοσιωμένος πατέρας; Το ένα έφερε το άλλο και πριν το καταλάβω ήμουν μέσα στη μωρουδοκατάσταση μέχρι το λαιμό

[MarcoPolo]

Αχ βρε Πανο μακαρι και ο αντρας μου να ειχε βιωσει ετσι ωραια την αρχη της ζωης του μωρου μας. Δεν πειραζει ομως παρολα τα δυσκολα το παλεψε και χωθηκε και αυτος μεσα στην μωρουδοκατασταση παρα τις αντιξοοτητες. Μακαρι ομως ολοι οι μπαμπαδες να ειχαν αυτη την ευκαιρια γιατι βοηθαει πολυ στη σχεση τους με το παιδι.

[Πάνος Β]

Marco polo,

 

Μακαρι ομως ολοι οι μπαμπαδες να ειχαν αυτη την ευκαιρια γιατι βοηθαει πολυ στη σχεση τους με το παιδι.

 

Αυτό που βοηθάει πολύ στη σχέση των μπαμπάδων με τα παιδιά τους είναι οι μαμάδες. Η γυναίκα είναι το κέντρο βάρους του σπιτικού. Ο άντρας, λόγω βιωμάτων, κοινωνίας ή και απλά κακών συνηθειών, απέχει αρχικά από την πατρότητα του. Η μητέρα δεν μπορεί να απέχει από το δικό της ρόλο, δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Ο μπαμπας, δυστυχώς, την έχει κι έτσι πολλοί από εμάς παίρνουμε τον εύκολο δρόμο. Ο εύκολος δρόμος όμως αργότερα γίνεται δύσκολος. Αν δεν δεθείς τώρα με το παιδί σου, αργότερα που τόσο το παιδί όσο και τα προβλήματα του θα είναι πολύπλοκα, πως θα δεθείς; Πως θα επικοινωνήσεις ξαφνικά με έναν άνθρωπο που δεν θα τον καταλαβαίνεις;

 

Μην μου θυμώσεις κι εσύ, δεν εννοώ πως ΚΑΙ αυτή η ευθύνη είναι δική σου. Απλά, η θέση της μητέρας είναι κεντρική, είναι η γέφυρα μεταξύ του πατέρα και των παιδιών του. Νομίζω τα πράγματα θα είναι πιο ξεκάθαρα όταν γράψω το επόμενο μου θέμα "Η μοναξιά της μητέρας". Προς το παρόν το ...σκέφτομαι

[MarcoPolo]

Δεν σου θυμωνω, ισα ισα συμφωνω απολυτα μαζι σου. Η μητερα εχει και αυτη την σχεση να ισορροπησει αναμεσα στον πατερα και στο παιδι, αρκει βεβαια να θελει ο πατερας να βοηθηθει και να παλεψει γιαυτην την σχεση διαφορετικα αρχιζουν τα προβληματα αν ειναι αδιαφορος και πρεπει η μανα μονο να προσπαθει για τις ψυχικες ισορροπιες πατερα παιδιου μονη της.

[koufetaki]

εαν θελετε δειτε αυτο το βιντεακι που βρηκα στο tube πραγματικα εμεινα αναυδη και ενθουσιαστηκα.εχουμε ξεφυγει παρα πολυ τελικα απο την μητερα φυση και δεν ακουμε πλεον το σωμα μας!http://www.youtube.com/watch?v=H_0FLuu3VmY&feature=related

[koufetaki]

http://www.youtube.com/watch?v=siLbqthiTWo&feature=related

[yogamama]

Φιλοι μου επειδη πλεον εχω βαρεθει ακομα και στην ΕΥΤΟΚΙΑ να ακουω για τα χειρουργεια ( οι μισες κοπελες γεννανε σε νοσοκομεια) ανοιξα ενα θεμα αφιερωμενο στο φυσικο τοκετο - τοκετος στο σπιτι. Πανο , Νεφέλη και ΝΤΑΣ αν θελετε να γραψετε και εκει τις εμπειριες σας ωστε να διαβασουμε εμεις οι αρχαριες οσο το δυνατον περισσοτερα πριν τη μεγαλη μερα! Χαιρομαι που του εδωσα το ονομα το πραγματικο.

ΦΥΣΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ!!!

[DaF]

τι εννοεις οι μισες γεννανε σε νοσοκομεια; εννοεις οτι στις μισες συμβαινουν επιπλοκες ή οτι οι μισες επιλεγουν να γεννησουν εκει;

 

το να γεννησεις φυσικα ειναι μεν δυσκολο να συμβει στο μαιευτηριο αλλα επειδη ειναι θεμα γιατρου συνηθως, μπορεις να το κανεις ακομα κι εκει!

 

το πιο ουσιαστικο για μενα στις προσπαθειες τυπου 'ευτοκιας' ειναι το οτι με τις ενεργειες τους ασκουν πιεση για την καλυτερευση των συνθηκων στον τοκετο και τη λοχεια τοσο για τη μαμα οσο κ για το μωρακι. και οχι μονο σε σχεση με την υπαρξη του κεντρου φυσικου τοκετου, αλλα και σε ολα τα μαιευτηρια στην ελλαδα...

 

και μαλιστα ξεκινωντας από τον τοκετο (φαρμακα οπου ειναι απαραιτητο, καισαρικες μονο οταν ειναι αναγκαιο, οχι δυσαρεστα ξυρισματα ..κλισματα ..και αηδιες τετοιες... οχι συνθηκες χειρουργειου αλλα ερχομου μιας νεας ζωουλας) κ φτανοντας μεχρι το θηλασμο....(το μωρακι κοντα στη μαμα, βοηθεια μαιων στην πρωτη του φροντιδα ..στηριξη στο θηλασμο..)

 

με τα παραπανω εννοω οτι οκ, το σπιτι ειναι μια καλη επιλογη, αλλα επειδη δεν υπαρχει η δυνατοτητα παντα, ας στηριξουμε τις αλλαγες μεσα σταιδια τα μαιευτηρια...

[yogamama]

τι εννοεις οι μισες γεννανε σε νοσοκομεια; εννοεις οτι στις μισες συμβαινουν επιπλοκες ή οτι οι μισες επιλεγουν να γεννησουν εκει;

Αγαπητη DAF

εννοω οτι κατα τη διαρκεια των συναντησεων της ΕΥΤΟΚΙΑΣ ,επειδη οι πιο πολλες κοπελες γεννανε στα μαιευτηρια, οι πληροφοριες που δινονται αφορουν ως επι το πλειστον τα μαιευτηρια . Εχω μεγαλη αναγκη να ακουσω και λιγο για τη δικη μου επιλογη.Βαρεθηκα να ακουω για νοσοκομεια και γιατρους . Γιαυτο και μπαινω σαυτο το θεμα στο φορουμ.

με τα παραπανω εννοω οτι οκ, το σπιτι ειναι μια καλη επιλογη, αλλα επειδη δεν υπαρχει η δυνατοτητα παντα, ας στηριξουμε τις αλλαγες μεσα σταιδια τα μαιευτηρια...

 

ενταξει συμφωνω να στηριξω τις προσπαθειες μεσα στα μαιευτηρια αλλα πραγματικα αυτη την περιοδο με ενδιαφερουν οι πληροφοριες για το τι θα αντιμετωπισω με την επιλογη που εχω κανει. Σε λιγο καιρο γεννάωωωω

[DaF]

ενταξει συμφωνω να στηριξω τις προσπαθειες μεσα στα μαιευτηρια αλλα πραγματικα αυτη την περιοδο με ενδιαφερουν οι πληροφοριες για το τι θα αντιμετωπισω με την επιλογη που εχω κανει. Σε λιγο καιρο γεννάωωωω

 

ok δεν εχεις τικερακι δεν καταλαβα ποσο επειγεσαι!

 

παντως δεν νομιζω οτι θα βρεις και πολλες πληροφοριες απο εδω, δυστυχως...! απο μια γνωστη μου που γεννησε σπιτι ηταν απλα υπεροχο για ολους τους, δεν ταλαιπωρηθηκε κανεις, ηταν απολυτως ανετα, γεννησε ευκολα, χωρις πιεση και αγχος..το μωρακι ηταν απο την πρωτη στιγμη εκει που ανηκε...

μακαρι να το ζησω κι εγω αυτο καποτε...!

 

...αν και απο την αρχη, ειχα διαλεξει το κεντρο μονο και μονο επειδη δεν μου αρεσε το σπιτι που μεναμε πριν, με ξενερωνε!!τελικά περασα καποιες δυσκολιες κι ετσι εκ των πραγματων δεν θα γεννουσα εκει. ευτυχως πηγαν ολα καλα και καταφερα να παω στο κεντρο. την αλλη μερα ημουν σπιτι μου..

 

σου ευχομαι να γινουν ολα οπως επιθυμεις!!

[yogamama]

Αντε στο ευχομαι στο επομενο!!

 

Ποιες μαιες ειχες? Και γενικα με το θεμα ντροπης τι εκανες ? Γιατι εγω εχω ενα θεμα με τη γυμνια. Σκεφτομαι πως ισως εκεινη την ωρα δεν θα καταλαβαινω τιποτα. Βεβαια βλεπω στο utube καποιες φορανε ενα μπλουζακι αλλα δε μπορω να φανταστω να φοραω μπλουζακι με το που θα τον παρω αγκαλια για πρωτη φορα!

Την πισινα τη χρησιμοποιησες?

 

Σε ευχαριστω μωρε και εγω ευχομαι να πανε ολα καλα και να γινει το ονειρο μου. Η Δημοπουλου βεβαια μου φωναζει γιατι ειμαι 8 μηνων κ εχω παρει 13 κιλα και τα 10 μονο τον Αυγουστο!Θα κανω οτι χρειαστει για το μωρακι μου. Και αν χρειαστει και νοσοκομειο θα παω νοσοκομειο , τι να κανουμε.Εχω προετοιμαστει για ολα τα ενδεχομενα!

[administrator]

αφαιρέθηκαν καποιες προσβλητικες δημοσιευσεις http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=50455 ευχαριστουμε τα μελη που μας ειδοποίησαν κ συνεχισαν συζητηση χωρίς να εμπλακούν στις προκλήσεις για τσακωμό.

[despoinoula]

Koritsia geia sas, eimai kainourgia melousa mama kai anarwtiomoun an einai kamia apo krhth kai kserei ti ginete me th methodo auth edw sthn krhth?

Boithiste me an mporeite........ Euxaristw ek ton proteron!!!

[Πάνος Β]

Γειά σου Δέσποινα,

 

ελπίζω να μην παραξενεύεσαι που απαντάω εγώ στο "κορίτσια"

 

Από όσο ξέρω, οι μαίες πάνε σε όλη την Ελλάδα. Αυτό για τοκετό στο σπίτι. Όσο για την γέννα στο νερό ή μια απλή φυσιολογική γέννα, μάλλον θα πρέπει να έρθεις στην Αθήνα. πάρε τηλέφωνο, θα σου πουν ότι χρειάζεσαι. Το site είναι το http://www.eutokia.gr

 

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά

 

Πάνος

[papaki70]

Δε ξέρω πως είναι ένας νορμάλ τοκετός γιατί δεν εδωσα την ευκαιρία στον εαυτό μου να το νιώσει. Πήγα σε κλινική και ενόσο ήμουν σπίτι αντιμετώπιζα μια χαρά τον πόνο, μόλις πήγα εκεί και με καλωδιώσαν σαν καμιά τρελλή που θα τους φύγει εκεί άρχισε ο πόνος. Ενώ γεννούσα από ώρα σε ώρα μια ηλίθια φωνή μέσα μου μου έιπε να κάνω επισκληρίδιο. Τι το θελα. Μου σπάσανε τη φλέβα, με ξανατρυπήσανε (πιο πολυ πόνεσα στον ορό παρά στη γέννα). Εκεί έχασα τ'αυγά και τα πασχάλια και εννοείται ότι ο έλεγχος έφυγε από μένα και πήγε στη νοσοκόμα. Λες και αυτή γεννούσε. Την κρίσιμη ώρα δεν μπορούσα φυσικά να συνεργαστώ γιατί αυτά δεν γίνονται με οδηγίες λες και ήμουνα ρομποτ. Μου το τραβήξαν με εμβρυουλκό. Όταν βγήκε κοιτούσα αλλού γιατί δεν το καταλαβα ότι ΓΕΝΝΗΣΑ! Βλέπω ένα μωρό με "2 κεφάλια" από το τράβηγμα και γω με ένα ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι μου "ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ???ΓΕΝΝΗΣΑ ΕΓΩ ΤΩΡΑ?".

 

Μ Ε Τ Α Ν Ι Ω Ν Ω που δεν ενημερώθηκα για το τι βλακεία επρόκειτο να κάνω ενώ είχα φροντίσει να ξετινάξω όλα τα θέματα του θηλασμού κτλ. Το δεύτερο λέω να το κάνω πιο συνειδητοποιημένα και λιγότερο ανεύθυνα. Δεν πληρώνω ξανά φράγκο. Θα πάω σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί στο Κιλκίς δεν έχουμε ευτοκία αλλά τουλάχιστον έχεις το παιδί δίπλα σου όλη μέρα (όχι γιατί είναι καλό να είναι με τις μαμάδες τους αλλά γιατί δεν έχουν θάλαμο για μωρά). Ορό δεν ξέρω αν βάζουνε αλλά θα χουμε μάχη αν τολμήσουν να με πειράξουν και να με ξανατρυπήσουν.

[papaki70]

Δε ξέρω πως είναι ένας νορμάλ τοκετός γιατί δεν εδωσα την ευκαιρία στον εαυτό μου να το νιώσει. Πήγα σε κλινική και ενόσο ήμουν σπίτι αντιμετώπιζα μια χαρά τον πόνο, μόλις πήγα εκεί και με καλωδιώσαν σαν καμιά τρελλή που θα τους φύγει εκεί άρχισε ο πόνος. Ενώ γεννούσα από ώρα σε ώρα μια ηλίθια φωνή μέσα μου μου έιπε να κάνω επισκληρίδιο. Τι το θελα. Μου σπάσανε τη φλέβα, με ξανατρυπήσανε (πιο πολυ πόνεσα στον ορό παρά στη γέννα). Εκεί έχασα τ'αυγά και τα πασχάλια και εννοείται ότι ο έλεγχος έφυγε από μένα και πήγε στη νοσοκόμα. Λες και αυτή γεννούσε. Την κρίσιμη ώρα δεν μπορούσα φυσικά να συνεργαστώ γιατί αυτά δεν γίνονται με οδηγίες λες και ήμουνα ρομποτ. Μου το τραβήξαν με εμβρυουλκό. Όταν βγήκε κοιτούσα αλλού γιατί δεν το καταλαβα ότι ΓΕΝΝΗΣΑ! Βλέπω ένα μωρό με "2 κεφάλια" από το τράβηγμα και γω με ένα ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι μου "ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ???ΓΕΝΝΗΣΑ ΕΓΩ ΤΩΡΑ?".

 

Μ Ε Τ Α Ν Ι Ω Ν Ω που δεν ενημερώθηκα για το τι βλακεία επρόκειτο να κάνω ενώ είχα φροντίσει να ξετινάξω όλα τα θέματα του θηλασμού κτλ. Το δεύτερο λέω να το κάνω πιο συνειδητοποιημένα και λιγότερο ανεύθυνα. Δεν πληρώνω ξανά φράγκο. Θα πάω σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί στο Κιλκίς δεν έχουμε ευτοκία αλλά τουλάχιστον έχεις το παιδί δίπλα σου όλη μέρα (όχι γιατί είναι καλό να είναι με τις μαμάδες τους αλλά γιατί δεν έχουν θάλαμο για μωρά). Ορό δεν ξέρω αν βάζουνε αλλά θα χουμε μάχη αν τολμήσουν να με πειράξουν και να με ξανατρυπήσουν.

 

Να συμπληρώσω ότι από το σοκ της βεντούζας το μωρό έμεινε 3 μέρες στη θερμοκοιτίδα και γω με το λουξ δωμάτιο να κοιτάω έξω από το παράθυρο με άδεια τα χέρια. Πήγε πίσω ο θηλασμός και μου βγήκε ο πάτος μέχρι να εδραιώσω τη γαλουχία μετά από 3 μέρες που τον πρωτοκράτησα. Ευτυχώς έχει να δει μπουκάλι από την 7 μέρα της ζωής του γιατί σε κάτι μέκοψε και έκανα τα σωστά βήματα.!!!