ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΣΤΕΡΕΕΣ ΤΡΟΦΕΣ

[Mwroudakia]

12 ώρες πρίν, samsympan είπε:

 

Για κάποιον λόγο διαβάζοντας σε,έκανα εικόνα δύο μωράκια στα καρεκλάκια τους, με τα καθαρά τους ρουχαλάκια-μουτράκια-μαλλάκια, τις σαλιαρίτσες τους, τα μπολάκια με τον πουρέ καρότο μετρημένη σε ml η ποσότητα, την μανούλα να γεμίζει τα κουταλάκια και να τα πλησιάζει στα χειλάκια κι αυτά να σφαλίζουν-να στρίβουν κεφαλάκι και να γκρινιάζουν. Καλώς έφτιαξα τέτοια εικόνα; 

 

Για να καταλάβεις, εμάς τα παιδιά μας μωρά όταν έτρωγαν ήταν η εξής εικόνα: Ξεκινούσαν καθαρά και μυρωδάτα και... αφού εννοείται σφάλιζαν το στοματάκι κι έστρεφαν το κεφάλι στην αγχωμένη και πιεστική μαμά-κουτάλι, έχωναν χεράκια στο μπολ, έγλυφαν δαχτυλάκια, έπιαναν τα παιχνιδάκια-βιβλιαράκια-καπάκια-κυπελάκια που είχα στον δίσκο για να τα απασχολώ, έπιαναν τα μαλλιά τους (τα μαλλιά απαραιτήτως τα έπιαναν πάντα, ωωω Θεέ μου!) και κατέληγαν πασαλειμένα και περιχαρή έχοντας καταπιεί 2-3 μπουκιές είτε από ότι είχαν γλύψει-φτύσει-ξανά γλύψει, είτε ξόφαλτσα με το κουτάλι, είτε δίνοντας τους μπουκιές με τα δάχτυλα μου. Κι αυτό σε κάθε γεύμα. Και σιγά σιγά σιγά, με πολύ πασάλειμμα, πολλούς πειραματισμούς σε γεύσεις και υφές, και πολλά μαθήματα που πήρα μέχρι να φτάσω να συμπεριφέρομαι νορμάλ όταν τα τάιζα κι όχι σαν ψυχωτική όπως φερόμουν κάποιες στιγμές (να τα αφήνω να ακουμπάνε, να με ταίζουν, να διασκεδάζω κι εγώ χωρίς άγχος και καταναγκασμό) έφτασαν μετά τον χρόνο να τρώνε σταδιακά όλο και πιο ικανοποιητικά.

Οπότε θα πρότεινα υπομονή, ψυχραιμία, ηρεμία και χαρά. Και να ξέρεις ότι η συμπεριφορά σφραγίζω στόμα-στρέφω κεφάλι, τον πρώτο καιρό είναι φυσιολογική κι αναμενόμενη. Μην κολλάς σε ποσότητες. Το παν είναι να γεύονται πραγματάκια και να είναι όλο αυτό μια ευχάριστη κι εποικοδομητική διαδικασία.

Καλησπέρα. Ναι έχει δίκαιο ακριβώς έτσι είμαστε σαν αυτό που περιέγραψες

[Mwroudakia]

12 ώρες πρίν, samsympan είπε:

 

Για κάποιον λόγο διαβάζοντας σε,έκανα εικόνα δύο μωράκια στα καρεκλάκια τους, με τα καθαρά τους ρουχαλάκια-μουτράκια-μαλλάκια, τις σαλιαρίτσες τους, τα μπολάκια με τον πουρέ καρότο μετρημένη σε ml η ποσότητα, την μανούλα να γεμίζει τα κουταλάκια και να τα πλησιάζει στα χειλάκια κι αυτά να σφαλίζουν-να στρίβουν κεφαλάκι και να γκρινιάζουν. Καλώς έφτιαξα τέτοια εικόνα; 

 

Για να καταλάβεις, εμάς τα παιδιά μας μωρά όταν έτρωγαν ήταν η εξής εικόνα: Ξεκινούσαν καθαρά και μυρωδάτα και... αφού εννοείται σφάλιζαν το στοματάκι κι έστρεφαν το κεφάλι στην αγχωμένη και πιεστική μαμά-κουτάλι, έχωναν χεράκια στο μπολ, έγλυφαν δαχτυλάκια, έπιαναν τα παιχνιδάκια-βιβλιαράκια-καπάκια-κυπελάκια που είχα στον δίσκο για να τα απασχολώ, έπιαναν τα μαλλιά τους (τα μαλλιά απαραιτήτως τα έπιαναν πάντα, ωωω Θεέ μου!) και κατέληγαν πασαλειμένα και περιχαρή έχοντας καταπιεί 2-3 μπουκιές είτε από ότι είχαν γλύψει-φτύσει-ξανά γλύψει, είτε ξόφαλτσα με το κουτάλι, είτε δίνοντας τους μπουκιές με τα δάχτυλα μου. Κι αυτό σε κάθε γεύμα. Και σιγά σιγά σιγά, με πολύ πασάλειμμα, πολλούς πειραματισμούς σε γεύσεις και υφές, και πολλά μαθήματα που πήρα μέχρι να φτάσω να συμπεριφέρομαι νορμάλ όταν τα τάιζα κι όχι σαν ψυχωτική όπως φερόμουν κάποιες στιγμές (να τα αφήνω να ακουμπάνε, να με ταίζουν, να διασκεδάζω κι εγώ χωρίς άγχος και καταναγκασμό) έφτασαν μετά τον χρόνο να τρώνε σταδιακά όλο και πιο ικανοποιητικά.

Οπότε θα πρότεινα υπομονή, ψυχραιμία, ηρεμία και χαρά. Και να ξέρεις ότι η συμπεριφορά σφραγίζω στόμα-στρέφω κεφάλι, τον πρώτο καιρό είναι φυσιολογική κι αναμενόμενη. Μην κολλάς σε ποσότητες. Το παν είναι να γεύονται πραγματάκια και να είναι όλο αυτό μια ευχάριστη κι εποικοδομητική διαδικασία.

Καλησπέρα. Ναι έχει δίκαιο ακριβώς έτσι είμαστε σαν αυτό που περιέγραψες

[Mwroudakia]

12 ώρες πρίν, samsympan είπε:

 

Για κάποιον λόγο διαβάζοντας σε,έκανα εικόνα δύο μωράκια στα καρεκλάκια τους, με τα καθαρά τους ρουχαλάκια-μουτράκια-μαλλάκια, τις σαλιαρίτσες τους, τα μπολάκια με τον πουρέ καρότο μετρημένη σε ml η ποσότητα, την μανούλα να γεμίζει τα κουταλάκια και να τα πλησιάζει στα χειλάκια κι αυτά να σφαλίζουν-να στρίβουν κεφαλάκι και να γκρινιάζουν. Καλώς έφτιαξα τέτοια εικόνα; 

 

Για να καταλάβεις, εμάς τα παιδιά μας μωρά όταν έτρωγαν ήταν η εξής εικόνα: Ξεκινούσαν καθαρά και μυρωδάτα και... αφού εννοείται σφάλιζαν το στοματάκι κι έστρεφαν το κεφάλι στην αγχωμένη και πιεστική μαμά-κουτάλι, έχωναν χεράκια στο μπολ, έγλυφαν δαχτυλάκια, έπιαναν τα παιχνιδάκια-βιβλιαράκια-καπάκια-κυπελάκια που είχα στον δίσκο για να τα απασχολώ, έπιαναν τα μαλλιά τους (τα μαλλιά απαραιτήτως τα έπιαναν πάντα, ωωω Θεέ μου!) και κατέληγαν πασαλειμένα και περιχαρή έχοντας καταπιεί 2-3 μπουκιές είτε από ότι είχαν γλύψει-φτύσει-ξανά γλύψει, είτε ξόφαλτσα με το κουτάλι, είτε δίνοντας τους μπουκιές με τα δάχτυλα μου. Κι αυτό σε κάθε γεύμα. Και σιγά σιγά σιγά, με πολύ πασάλειμμα, πολλούς πειραματισμούς σε γεύσεις και υφές, και πολλά μαθήματα που πήρα μέχρι να φτάσω να συμπεριφέρομαι νορμάλ όταν τα τάιζα κι όχι σαν ψυχωτική όπως φερόμουν κάποιες στιγμές (να τα αφήνω να ακουμπάνε, να με ταίζουν, να διασκεδάζω κι εγώ χωρίς άγχος και καταναγκασμό) έφτασαν μετά τον χρόνο να τρώνε σταδιακά όλο και πιο ικανοποιητικά.

Οπότε θα πρότεινα υπομονή, ψυχραιμία, ηρεμία και χαρά. Και να ξέρεις ότι η συμπεριφορά σφραγίζω στόμα-στρέφω κεφάλι, τον πρώτο καιρό είναι φυσιολογική κι αναμενόμενη. Μην κολλάς σε ποσότητες. Το παν είναι να γεύονται πραγματάκια και να είναι όλο αυτό μια ευχάριστη κι εποικοδομητική διαδικασία.

Καλησπέρα!! Ακριβώς έτσι είμαστε όπως περιέγραψε. Αλλά τις τελευταίες 2 ημέρες έφαγαν από δύο κουταλιτσες οπότε εντάξει είναι μια καλή αρχή. Ευχαριστώ πολύ να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!! 

[Μπρ]

Καλησπέρα!! Νέα στην ομάδα 

Σε τι ηλικία ξεκινήσατε στερεές τροφές στα παιδάκια σας; Γνωρίζει κάποιος γιατί κάποιοι προτείνουν τους 4 μήνες και κάποιοι τους 6; 

[Ilaeira]

Καλημέρα! 

Νομίζω ότι οι 4 μήνες ήταν παλιά πρακτική, όταν ήμασταν εμείς παιδιά. Πλέον συστήνονται οι 6 μήνες ώστε να έχει ωριμάσει το στομάχι και το πεπτικό σύστημα. Σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα σε πολύ έντονη ΓΟΠ, μπορεί να συστήσει ο παιδίατρος νωρίτερα την έναρξη, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού. 

[marakiz]

πρίν από 23 λεπτά , Ilaeira είπε:

Καλημέρα! 

Νομίζω ότι οι 4 μήνες ήταν παλιά πρακτική, όταν ήμασταν εμείς παιδιά. Πλέον συστήνονται οι 6 μήνες ώστε να έχει ωριμάσει το στομάχι και το πεπτικό σύστημα. Σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα σε πολύ έντονη ΓΟΠ, μπορεί να συστήσει ο παιδίατρος νωρίτερα την έναρξη, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού. 

 

Αυτό ακριβώς.

[little lamb]

Ναι ο παγκοσμιος οργανισμος υγειας συστηνει τους 6 οταν το μωρο μπορει να καθεται

[Valentina23]

Είναι ανάλογα τον παιδίατρο θα σου έλεγα εγώ..εμείς ξεκινήσαμε 5,5 μηνών με ρυζαλευρο για να μάθει το κουτάλι..αλλά έχω ακούσει ότι κάποιες ξεκινάνε κι από 4 μηνών..