Δεν τρώμε το μοσχαράκι μας.Και τώρα;;;;;

[osin]

Τωρα για να σε απενεχοποιησω για την κρεμα μετα το φαγητο θα σου πω ότι υπαρξαν φορες που μετα το φαγητο του εδινα και μια κουταλιτσα τουρτιτσα μπα και παρει κανα κιλο.

Δηλαδή, τι άλλο θα κάνουμε!!!

Η αλήθεια είναι ότι εχθές μου είπε η κοπέλα ότι έφαγε (για ελάχιστες ποσότητες μιλάμε πάντα) αλλά χωρίς να κλαίει! οπότε θα συνεχίσω την ίδια συνταγή, και θα δοκιμάσω να βάλω μία μέρα και άνιθο (τον οποίο σιχαίνομαι) αλλά αν είναι να της αρέσουν τα μυρωδικά, θα εμπλουτίσω τα φαγητά, μήπως και φάει καμία κουταλιά!

Μπισκότα δεν έχω δώσει ακόμα γενικά, αλλά θα πάρω το γιατρό για τα υπόλοιπα που λέγαμε εχθές, και θα τον ρωτήσω και για μπισκοτάκι!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσια για τις συμβουλές!

[Deena]

Δηλαδή, τι άλλο θα κάνουμε!!!

Η αλήθεια είναι ότι εχθές μου είπε η κοπέλα ότι έφαγε (για ελάχιστες ποσότητες μιλάμε πάντα) αλλά χωρίς να κλαίει! οπότε θα συνεχίσω την ίδια συνταγή, και θα δοκιμάσω να βάλω μία μέρα και άνιθο (τον οποίο σιχαίνομαι) αλλά αν είναι να της αρέσουν τα μυρωδικά, θα εμπλουτίσω τα φαγητά, μήπως και φάει καμία κουταλιά!

Μπισκότα δεν έχω δώσει ακόμα γενικά, αλλά θα πάρω το γιατρό για τα υπόλοιπα που λέγαμε εχθές, και θα τον ρωτήσω και για μπισκοτάκι!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσια για τις συμβουλές!

 

Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις το παιδί να μην τρώει, το καταλαβαίνω αλλά είναι μικρούλα ακόμα, κάνε υπομονή!!!

 

Εγώ θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις και κάτι σε κομματάκια, π.χ. πολύ καλά βρασμένο καρότο ή πατάτα ή ψίχα ψωμάκι με ελαιόλαδο. Στην ηλικία σας εγώ έτσι απασχολούσα την δικιά μου όταν ήμασταν έξω, της έδινα ψωμάκι με λάδι ή την ψίχα της πατάτας ή της ντομάτας ή λίγη φέτα κ.λπ. Είναι βέβαια γεγονός ότι είναι το δεύτερο παιδί και ήμουν ξεψαρωμένη, στον γιο μου δεν τα έκανα αυτά πριν τον χρόνο ούτε κατά διάνοια.

[xristas]

7 κιλά σε ηλικία 12 μηνών είναι πολύ χαμηλά. Δικαιολογείται μόνο με αντίστοιχα χαμηλό ύψος.

 

Και η δικιά μου η κόρη με βασάνισε με το βάρος της, αλλά πιο συνετό μου φαίνεται να προσπαθείς σαν μαμά να αλλάξεις την κατάσταση, παρά να παραμένεις ήσυχη και να λες ότι όλα θα φτιάξουν ως δια μαγείας. Εγώ θα σου πρότεινα καλύτερα να συνεχίζεις τους πειραματισμούς και να παίρνεις και τις ιδέες που σου δίνουν άλλες μαμάδες και καλή δύναμη!

[vtgian]

Επειδή το θέμα της διατροφής με απασχόλησε και με άγχωσε πάρα πολύ στην ηλικία που είστε θα σου πω μερικά πράγματα που είχα διαβάσει και τελικά επαλήθευσα με το δικό μου παιδί (τώρα 16 μηνών).

 

α. Τα περισσότερα παιδιά δεν είναι έτοιμα για στερεές πριν κλείσουν τον 6ο. Με το να τους δίνουμε νωρίτερα, τα πιέζουμε να κάνουν κάτι για το οποίο δεν είναι συνήθως έτοιμα. Έτσι πολύ πιθανό να βγάλουν αντίδραση

 

β. Μέχρι το 1ο χρόνο, οι στερεές τροφές είναι συμπληρωματικές. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν αντικαθιστά γάλα με γεύμα, αλλά συμπληρώνει. Το γαλα είναι η κύρια πηγή διατροφής. Αυτό είναι η οδηγία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μετά από διασταύρωση πλήθους ερευνών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το παιδί δοκιμάζει και εκπαιδεύεται στις γεύσεις, τρώει όσο θέλει (1 κουταλάκι; ναι, μόνο ένα) και στη συνέχεια συμπληρώνει με γάλα. Είτε αυτό είναι θηλασμός, είτε σκόνη.

 

γ. Η δική σου διάθεση είναι καταλύτης. Όσο αγχώνεσαι, τόσο πιέζεται το παιδί

 

δ. Βάλατε πολύ γρήγορα τρία γεύματα και ίσως έπεσαν πολλά. Ενδεικτικά (και αν το παιδί είναι δεκτικό) τρία πλήρη γεύματα έχουμε στον 9ο

 

ε. άσε το παιδί να επεξεργαστεί το φαγητό του. Να το πιάσει, να το μυρίσει, να γλύψει τα δάχτυλά του.

 

στ. Δες την πιθανότητα να το "γυρίσετε" σε blw, ίσως του αρέσει περισσότερο να τρώει κομμάτια

 

Έκανα πολλά λάθη, κυρίως πίεση, και η δικιά μου μπλόκαρε και άργησε να ξεκινήσει να τρώει. Όταν πήρα απόφαση ότι θα μαγειρεύω και ας πετάω, αρκεί να είναι ευδιάθετη, τότε δια μαγείας άρχισε το παιδί να είναι δεκτικό. Φυσικά και να ελέγξετε αν υπάρχει θέμα υγείας, αλλά παράλληλα ίσως να κάνατε ένα "restart" στη σχέση σας με το φαγητό. Προσωπικά, δε θα έδινα ρυζαλευρο ή άλλη έτοιμη κρέμα για μεσημέρι. Θα ξεκινούσα με ζωμό κότας/μοσχάρι σκέτο για 1-2 μέρες, και σιγά σιγά σε κρεατάκι με πατάτα, καρότο κλπ, και όσο θέλει το παιδί.

 

Να θυμάσαι τον κανόνα για μια σωστή διατροφή

"Ο γονιός ορίζει το τι θα φάει, που θα φάει και πότε θα φάει το παιδί. Το παιδί αποφασίζει το πόσο και αν"

 

Αν έχεις λογαριασμό στο fb υπάρχουν εξαιρετικές ομάδες να σε βοηθήσουν τόσο με τις αφαγίες όσο και με τη παιδική διατροφή (πότε εισάγουμε τι, συνταγές κα). Οι παιδίατροι κάποιες φορές δυστυχώς δεν είναι σωστά ενημερωμένοι σε αυτό το θέμα.

 

Καλό κουράγιο!

[Niki81]

7 κιλά σε ηλικία 12 μηνών είναι πολύ χαμηλά. Δικαιολογείται μόνο με αντίστοιχα χαμηλό ύψος.

 

Και η δικιά μου η κόρη με βασάνισε με το βάρος της, αλλά πιο συνετό μου φαίνεται να προσπαθείς σαν μαμά να αλλάξεις την κατάσταση, παρά να παραμένεις ήσυχη και να λες ότι όλα θα φτιάξουν ως δια μαγείας. Εγώ θα σου πρότεινα καλύτερα να συνεχίζεις τους πειραματισμούς και να παίρνεις και τις ιδέες που σου δίνουν άλλες μαμάδες και καλή δύναμη!

 

Φυσικα και είναι πολύ χαμηλα...και τωρα που είναι σχεδόν 4 ετων και είναι μολις 13 κιλα και παλι χαμηλα είναι.Στο υψος είναι στο μεσο ορο.

 

Εμενα εκοψε και τα λιωμενα πολύ νωρις...ηθελε να τρωει από πολύ μικρος μονος του κι αυτό δε βοηθαγε και πολύ την κατασταση.Καλα τα κομματάκια αλλα αν δεν μπαινει κουταλι σε αυτές τις ηλικιες δυσκολα τα πραγματα.

 

Εγω του εδινα και βρασμένα μακαρονια μικρα να παιζει...επαιζε...ετρωγε και κανενα.Επισης τον εβαζα να είναι παντα μαζι μου την ωρα της μαγειρικης.Του αρεσε κιολας...ολο με κατσαρολικα επαιζε...μαγειρεύαμε...δοκιμάζαμε και καμια μπουκιά.Για καποια περιοδο επερνα το φαγητο και τον πηγαινα στις κουνιες και τον ταιζα.Παροτι διαφωνω με αυτό γενικα αναγκαστικα το δοκιμασα..οντως εκει ετρωγε καλυτερα.Κρεμες ετοιμες δεν ετρωγε...δεν επιμεινα και ιδιαιτερα.Συνηθως μετα το χρονο καπου κολανε...με καποιο φαγητο.Εμενα ειχε κολλημα με την ψαροσουπα.παροτι γενικα σαν οικογενεια σεν ειμαστε πολύ του ψαριου αφου όμως ο μικρος την ετρωγε του εφτιαχνα μερα παρα μερα σχεδόν ψαροσουπα.

 

Παροτι είμαι πολύ υπερ του θηλασμου...και όπως ειπα ο μικρος θηλασε για 2,5 χρονια και δε το μετανιώνω ουτε στιγμη ωστόσο στη δικη μας περιπτωση θα πω ότι το παιδι αρχισε να τρωει καλυτερα όταν αποθηλασε.μπορει να ηταν και συμπτωση δεν ξερω..παντως με το που κοψαμε το θηλασμο ξαφνικα αρχισε να ζηταει φαγητο...δε το πιστευα.

[vtgian]

Niki και εγώ το πιστεύω αυτό, ότι το παιδί που θηλαζει τρώει λιγότερο. Αλλά έχω 2 παράδειγμα ίδιας ηλικίας με αποκλειστικό θηλασμό που τρώνε τον αγλεουρα σε σχέση με τη δικιά μου. Εμένα στο χρόνο ήταν οριακά στα 9 κιλά και γεννήθηκε 3 (2,7 την πηραμε). Υποτίθεται ότι στο χρόνο πρέπει να έχουν τριπλασιασει το βάρος γεννησης (όχι εξόδου). Επίσης είναι γεγονός ότι τα παιδιά που θηλαζουν δεν μπορούμε να τα μετράμε στις ίδιες καμπύλες με του βιβλιαριου αλλά με του ΠΟΥ.

[vicky86]

Επειδή το θέμα της διατροφής με απασχόλησε και με άγχωσε πάρα πολύ στην ηλικία που είστε θα σου πω μερικά πράγματα που είχα διαβάσει και τελικά επαλήθευσα με το δικό μου παιδί (τώρα 16 μηνών).

 

α. Τα περισσότερα παιδιά δεν είναι έτοιμα για στερεές πριν κλείσουν τον 6ο. Με το να τους δίνουμε νωρίτερα, τα πιέζουμε να κάνουν κάτι για το οποίο δεν είναι συνήθως έτοιμα. Έτσι πολύ πιθανό να βγάλουν αντίδραση

 

β. Μέχρι το 1ο χρόνο, οι στερεές τροφές είναι συμπληρωματικές. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν αντικαθιστά γάλα με γεύμα, αλλά συμπληρώνει. Το γαλα είναι η κύρια πηγή διατροφής. Αυτό είναι η οδηγία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μετά από διασταύρωση πλήθους ερευνών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το παιδί δοκιμάζει και εκπαιδεύεται στις γεύσεις, τρώει όσο θέλει (1 κουταλάκι; ναι, μόνο ένα) και στη συνέχεια συμπληρώνει με γάλα. Είτε αυτό είναι θηλασμός, είτε σκόνη.

 

γ. Η δική σου διάθεση είναι καταλύτης. Όσο αγχώνεσαι, τόσο πιέζεται το παιδί

 

δ. Βάλατε πολύ γρήγορα τρία γεύματα και ίσως έπεσαν πολλά. Ενδεικτικά (και αν το παιδί είναι δεκτικό) τρία πλήρη γεύματα έχουμε στον 9ο

 

ε. άσε το παιδί να επεξεργαστεί το φαγητό του. Να το πιάσει, να το μυρίσει, να γλύψει τα δάχτυλά του.

 

στ. Δες την πιθανότητα να το "γυρίσετε" σε blw, ίσως του αρέσει περισσότερο να τρώει κομμάτια

 

Έκανα πολλά λάθη, κυρίως πίεση, και η δικιά μου μπλόκαρε και άργησε να ξεκινήσει να τρώει. Όταν πήρα απόφαση ότι θα μαγειρεύω και ας πετάω, αρκεί να είναι ευδιάθετη, τότε δια μαγείας άρχισε το παιδί να είναι δεκτικό. Φυσικά και να ελέγξετε αν υπάρχει θέμα υγείας, αλλά παράλληλα ίσως να κάνατε ένα "restart" στη σχέση σας με το φαγητό. Προσωπικά, δε θα έδινα ρυζαλευρο ή άλλη έτοιμη κρέμα για μεσημέρι. Θα ξεκινούσα με ζωμό κότας/μοσχάρι σκέτο για 1-2 μέρες, και σιγά σιγά σε κρεατάκι με πατάτα, καρότο κλπ, και όσο θέλει το παιδί.

 

Να θυμάσαι τον κανόνα για μια σωστή διατροφή

"Ο γονιός ορίζει το τι θα φάει, που θα φάει και πότε θα φάει το παιδί. Το παιδί αποφασίζει το πόσο και αν"

 

Αν έχεις λογαριασμό στο fb υπάρχουν εξαιρετικές ομάδες να σε βοηθήσουν τόσο με τις αφαγίες όσο και με τη παιδική διατροφή (πότε εισάγουμε τι, συνταγές κα). Οι παιδίατροι κάποιες φορές δυστυχώς δεν είναι σωστά ενημερωμένοι σε αυτό το θέμα.

 

Καλό κουράγιο!

 

Συμφωνω απολυτα

Εμενα ειναι στην λατηγορια θηλασμος κ τρωω τα παντα μερικες φορες τρελες ποσοτητες(αυτο ξεκινησε μετα το χρονο.κ εννοειτα πως καθε μερα εχει κ διαφορετικα κολληματα)

[anemoni]

Επειδή τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει ... πολύ (έχω και κόρη φοιτήτρια, να φανταστείς!), συνήθως δεν μπαίνω σε τέτοια θέματα να απαντήσω, γιατί θεωρώ ότι οι φρέσκιες μωρομάνες έχουν περισσότερα να πουν και πιο καλές απαντήσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Όμως το συγκεκριμένο θέμα χτύπησε ... φλέβα, γιατί το έζησα κάπως έτσι όπως το περιγράφεις με την κόρη μου (την φοιτήτρια που λέγαμε), η οποία τώρα κατεβάζει τρεις μπριζόλες για πλάκα (κανείς δεν το πιστεύει όταν την βλέπει γιατί είναι πολύ αδύνατη!), όμως για να μεγαλώσει κόντεψε να πεθάνει όλους εμάς (εμένα, τη μανούλα μου, την κοπέλα που την κρατούσε, την πεθερά μου που κάθε φορά έκλαιγε για το "παιδί που δεν τρώει και θα μείνει κοντό"!!!!!!!!!!!!!), είπα να γράψω κι εγώ τη γνώμη μου!

Λοιπόν, το ολιγόφαγο παιδί θα σε ταλαιπωρήσει Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ! Αυτό πρέπει να το πάρεις απόφαση μέσα σου και να μην στενοχωριέσαι ούτε να ρίχνεις σε σένα το φταίξιμο. Είναι πολύ κακό και για σένα και για εκείνο να μιλάς για "αποτυχία" σου να το ταϊσεις (κάπου το έγραψες, γι αυτό το λέω). Από το πώς σκεφτόμαστε τα πράγματα, εξαρτάται κατά πολύ και το πώς εξελίσσονται. Αποενοχοποιήσου, αναγνώρισε στο παιδί σου το δικαίωμα να μην του αρέσει το φαγητό και από κει και πέρα αποφάσισε τη στρατηγική σου, σε συνεργασία με τον παιδίατρο, αλλά πάνω απ' όλα με δική σου πρωτοβουλία, γιατί όσα καταλαβαίνεις εσύ σαν μαμά, κανείς δεν μπορεί να τα καταλάβει.

Πρέπει να αποφασίσεις εσύ τι θέλεις να δοκιμάσεις από όλες τις εκδοχές που υπάρχουν (άλλες τις λες εσύ κι άλλες τις έχουν πει οι κοπέλες που έχουν ήδη γράψει) και να την ακολουθήσεις ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Το να δοκιμάζεις διαφορετικά πράγματα κάθε 2-3 μέρες, δεν θα βοηθήσει. Μπερδεύει το παιδί ακόμη περισσότερο. Ό,τι κι αν αποφασίσεις, πρέπει να το κάνεις τουλάχιστον για 2 εβδομάδες ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Να καταλάβει ότι αυτή είναι τώρα η σειρά της, και σ' αυτό πρέπει να προσαρμοστεί.

Πχ, αν επιλέξεις να την συνηθίσεις το μαγειρευτό κρέας με λαχανικά, θα καταλήξεις σε ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ (πχ, μοσχάρι, λαδάκι, αλάτι, καρότο, πατάτα) και ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ θα της δίνεις λίγο από αυτό. Ο γιατρός μιας φίλης που είχε παρόμοιο θέμα της έλεγε, αν τρώει το παιδί 3 κουταλιές από το φαγητό, να μην φοβάσαι, θα έρθει η στιγμή που θα φάει περισσότερο. Μετά τις 2 εβδομάδες, θα μπορείς να κρίνεις πραγματικά τι γίνεται. Αυξάνει έστω και λίγο την ποσότητα; Εϊναι πιο ήρεμη την ώρα του φαγητού; Και μετά βλέποντας και κάνοντας.

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά πραγματικά με γύρισες πίσω στον χρόνο και καταλαβαίνω την αγωνία σου! Εγώ θυμάμαι ειδικά όταν ήταν κι άλλοι μπροστά πόσο άβολα ένιωθα. Και ανίκανη μπορώ να σου πω! Και τώρα που έχουν περάσει όλα αυτά, σκέφτομαι πόσο χαζή ήμουν και στενοχωριόμουν.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλα!

[osin]

Σας ευχαριστώ όλες, γιʼ ακόμα μία φορά για τις πληροφορίες και τις συμβουλές που απλόχερα μου δίνετε

Η αλήθεια είναι ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική, και η μικρή κάνει άλλα πράγματα σε κάθε γεύμα (ανάλογα με τα κέφια υποθέτω). Δηλαδή, εχθές και σήμερα, που ήταν να φάει το ίδιο φαγητό που έφαγε και προχθές, είχε σφραγίσει ερμητικά το στόμα, και με το ζόρι αν έφαγε 20ml.

Η αλήθεια είναι ότι στενοχωριέμαι, και απογοητεύομαι (και ελαφρώς εκνευρίζομαι… το ομολογώ) αλλά όταν την ταΐζω εγώ (γιατί έχω και κοπέλα) δεν το δείχνω. Η, δε, κοπέλα, είναι υπερβολικά ήρεμη (πολύ πιο πολύ από εμένα) και μπορεί να κάθεται υπομονετικά με τις ώρες για να φάει αυτά τα 20ml (τα οποία, τα θεωρώ κατόρθωμα). Τώρα το ΣΚ σκέφτομαι να της πολτοποιήσω με το χέρι την πατάτα, λίγο πριν την ώρα του φαγητού, και να την αφήσω μπροστά της σε ένα πιάτο, για να την πιάσει σίγουρα, και να δω μήπως από περιέργεια τη δοκιμάσει, και γενικά πώς θα αντιδράσει αν τη βάλει στο στόμα.

Θα ενημερώσω για νεότερα (να βλέπουν κι άλλες κοπέλες μεταγενέστερα την εξέλιξη, μήπως βοηθηθούν από τη δική μας κουβέντα).

Να χαίρεστε όλες τα παιδιά σας (μικρά και μεγάλα)!

[vtgian]

Σημαντικό αυτό που λέει η anemoni! Όχι συχνές αλλαγές, συνέπεια, και καθόλου πίεση, σε όποια μέθοδο ακολουθήσεις. Είναι μικρούλικα μωρέ ακόμα, θέλουν το χρόνο του.

 

Α και κάτι ακόμα, αν το μωρό σου είναι γενικά ευδιάθετο,χαρούμενο και κινητικό, δεν έχεις πρόβλημα. Να ανησυχείς αν είναι νωθρό, γκρινιάζει ή κοιμάται πολύ.

[Μαρια Στυλιανακη]

να πω γρηγορα και η δικη μου δεν ήθελε τιποτα απο τα κλασσικα.

οι πρωτες τις τροφες γεύματα ήταν

 

στην αρχή κολοκύθα (η πορτοκαλί)

και μετά φακές.

το γεύμα της ηταν απλώς αυτό

σε ποσότητα, 2 παγακια κολοκυθας 2 παγακια φακες

(και τα δυο προβρασμένα σκετα , πολτοποιημενα, βαλμενα σε παγακια στη καταψυξη)

 

το κρέας μετα το εβαζα πολτοποιημενο ενα παγακι, κ το ανακατευα στα παραπανω,

 

2παγακια κολοκυθα, 2 φακες 1 κρεας ή κοτοπουλο, το λαδακι το εβαζα επιτοπου ενα κτγ οταν τα ζεσταινα στο μπρικι.

 

μετά αντάλλασα τις φακες με ρεβύδια ή άλλο όσπριο.

 

το γεύμα αυτό (2,2,1) μπορεί να το τρωγε σε 2 δοσεις.

 

η κολοκυθα ειναι πολυ γλυκια οπότε ολα οκ.

 

(σε θεματα ενεργειας ήμασταν απιαστες οπότε δεν υπηρχε κανενας λογος ανησυχίας).

 

(θηλασμός τις υπολοιπες ωρες . )

 

διαβασε στο γκουκλ περιεκτικοτητα κολοκυθας σε βιταμινες και ιχνοστοιχεια..

 

δεν περασαμε ποτε απο κρεμες αραβοσιτου κλπ.

 

οταν μεγαλωσε μερικους μηνες παραπανω κ δεν ηθελε πια ταισμα με κουταλι, τα εκανα ολα μίνι τηγανίτες (βλεπε αρθρο http://parents.org.gr/food/a549 ) γιατι ηθελε να τα πιανει στο χερι της.

ακομα και το βραστο κρεας δηλαδή το εκανα τηγανιτα, στο μιξερ με ενα αυγο+κτσ αλευρι ολικης. αφου το τρωγε, μια χαρα. !

 

τωρα ειναι 3.5 τα περασαμε ολα αυτα. τωρα υπαρχουν άλλες προτιμησεις αλλα γενικα τρωει τα παντα.

 

μην πιεζετε τα παιδιά σας ποτε

[osin]

Σχεδόν ένα μήνα μετά, επιστρέφω να πω τα νέα μου.

Εννοείται ότι δεν άλλαξε κάτι, βέβαια...

Τις 3 πρώτες εβδομάδες η ίδια συνταγή κάθε μέρα, κάθε μέρα, και το αποτέλεσμα το ίδιο: κλάματα και άρνηση. Άλλες μέρες μπορεί να έτρωγε 80ml, άλλες 20ml, αλλά συνήθως καθόλου... και μετά από κάθε "γεύμα" γάλα ή κρέμα, τουλάχιστον για να πάρει κανένα γραμμάριο.

Επειδή άρχισα να προβληματίζομαι σχετικά με το αν παίρνει τις απαιτούμενες βιταμίνες, πρωτεΐνες και γενικά τα θρεπτικά συστατικά του κρέατος και των λαχανικών, και δεδομένου ότι τρώει όλες τις υπόλοιπες κρέμες, έχω κάνει το εξής την τελευταία εβδομάδα, που παραδόξως τρώει: βράζω κοτόπουλο, ή μοσχάρι ή λαχανικά, αλέθω με σκέτο νερό (όχι το ζωμό τους, γιατί δεν της αρέσει) μία ποσότητα όσο 1/3-1/2 σπιρτόκουτο, και με αυτό το υγρό φτιάχνω την κρέμα του ρυζάλευρου ή της φαρίν λακτέ ή τη μπισκοτόκρεμα. Πρέπει η ποσότητα του μαγειρευτού να είναι πολύ μικρή, ώστε να μην αλλοιώνει πολύ τη γεύση της κρέμας, γιατί αν το καταλάβει δεν τρώει. Αυτό της το δίνω και το μεσημέρι και το απόγευμα, ώστε να παίρνει στο σύνολο της ημέρας ποσότητα περίπου 1 σπιρτόκουτο κρέας και λαχανικά. Και φυσικά τα δίνω χωριστά, Δευτέρα-Τρίτη κοτόπουλο, Τετάρτη-Πέμπτη μοσχάρι, Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή λαχανικά. Να σημειώσω ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν της πολτοποιούσα τη λαχανοκρεατόσουπα και προσέθετα μία κουταλιά ρυζάλευρο, αλλά δεν το έτρωγε.

Με αυτόν τον τρόπο, που ουσιαστικά δίνω σκέτο το κρέας ή το λαχανικό, την ξεγελάω ώστε να παίρνει τα στοιχεία που της είναι απαραίτητα στον οργανισμό της. Τι θα κάνω πιο μετά με τη γεύση από όλα αυτά, που δεν της αρέσει, πραγματικά δεν ξέρω. Σκέφτηκα να λύνω ένα θέμα τη φορά.

Δε μπόρεσα, δυστυχώς, να βρω άλλη λύση για να φάει κρέας ή λαχανικά, και ουσιαστικά δίνω κρέμα ρυζάλευρο με ελάχιστο σκέτο κρέας μέσα της

[vtgian]

Υπομονή και επιμονή!

 

Αυγό ή ψάρι έχετε κάνει εισαγωγή (δε θυμάμαι αν το είχες γράψει); 9 μηνών είναι τώρα το μπεμπί άρα μάλλον έχει έρθει η σειρά τους.

 

Από δόντια πως πάτε; Εμάς όσο την βασανίζουν δόντια, φαί δε τρώει. Τις περιόδους που ηρεμεί, τρώει σα λύκος.

[osin]

Επειδη δεν είχαμε άλλα εμβόλια για το καλοκαίρι, δεν πήγαμε παιδίατρο, αλλά πρέπει να ξεκινήσει ψάρι, και θέλω να τον πάρω τηλέφωνο να μου πει τι και πώς να της το δώσω (ναι, έγινε πια 9 μηνών).

Από δόντια, έχουμε τα δύο κάτω, κ αυτήν την εβδομάδα έσκασαν και τα δύο επάνω

[osin]

Α, και, ναι, αυτές τις ημέρες που έβγαζε τα πάνω δόντια, κάποιες φορές δεν έπινε ούτε το γάλα της, ή αντί να πίνει μασούσε, η καημένη, μανιωδως τη θηλή του μπιμπερό!!!

[vtgian]

Και ρωτάς γιατί δε τρώει; χα χα χα! Είναι μεγάλο ζόρι τα δόντια τα άτιμα. Πολύ τα ταλαιπωρούν τα μικράκια μας.

 

Για ψάρι θα ξεκινήσεις με μπακαλιάρο ψαρόσουπα. Είναι η πιο συνηθισμένη επιλογή γιατί ο μπακαλιάρος έχει ήπια γεύση και ελάχιστα κόκκαλα. Όπως κάνεις την κρεατόσουπα, με παρόμοια υλικά δηλαδή πατατούλα, καροτάκι, κρεμμυδάκι κλπ. Βράζεις πρώτα το ψάρι, το αφαιρείς, σουρώνει το νερό για τυχόν ξέμπαρκα κοκκαλάκια και βράζεις με αυτό τα λαχανικά. Εναλλακτικά μπορείς να δοκιμάσεις κους κους (ζυμαρικό ψιλό, που τρώνε εύκολα τα μωρά και χωρίς άλεσμα). Καθαρίζεις το ψάρι από κόκκαλα και μετά αλέθεις.

 

Εμάς η ψαρόσουπα ήταν το all star φαγητό, κατέβασε 2 πιάτα εκεί που μετα βίας έτρωγε. Σε σύντομο διάστημα όμως βαρέθηκε τελείως τα αλεσμένα και ήθελε μόνο μπουκίτσες.

 

Περιμένεις καμια εβδομάδα το πολύ για τυχόν αντιδράσεις (αν και η αλλεργία σε ψάρια συνήθως "πετιέται" αμέσως - σε μορφή εμετού) και αν όλα καλά ξεκινάς με αυγό. Θα σου λύσει τα χέρια και θα μπορείς να κάνεις και ποικιλία συνταγών.

[osin]

Ευχαριστώ πολύ vtgian για τη συνταγή!

Τι να πω, αν κάνει την έκπληξη το ψάρι, και την ενθουσιάσει στο βαθμό που να κατεβάζει δυο πιάτα... θα εντυπωσιαστώ πραγματικά!

Θα επανέλθω επι του θέματος να πω νεότερα

[xristas]

Για ψάρι θα ξεκινήσεις με μπακαλιάρο ψαρόσουπα. Είναι η πιο συνηθισμένη επιλογή γιατί ο μπακαλιάρος έχει ήπια γεύση και ελάχιστα κόκκαλα. Όπως κάνεις την κρεατόσουπα, με παρόμοια υλικά δηλαδή πατατούλα, καροτάκι, κρεμμυδάκι κλπ. Βράζεις πρώτα το ψάρι, το αφαιρείς, σουρώνει το νερό για τυχόν ξέμπαρκα κοκκαλάκια και βράζεις με αυτό τα λαχανικά. Εναλλακτικά μπορείς να δοκιμάσεις κους κους (ζυμαρικό ψιλό, που τρώνε εύκολα τα μωρά και χωρίς άλεσμα). Καθαρίζεις το ψάρι από κόκκαλα και μετά αλέθεις.

 

Κι εγώ έτσι την κάνω την ψαρόσουπα! Βοηθά πολύ στη γεύση το να έχει βράσει πρώτα το ψάρι και στο ζωμό του να βράζουν ρύζι, λαχανικά ή ζυμαρικά. Εγώ βάζω και λίγο κουρκουμά γιατί νομίζω του πάει πολύ (είμαστε βέβαια 18 μηνών εμείς) και φυσικά στο τέλος λεμονάκι!

 

Όσο για τα κόκαλα του μπακαλιάρου, εμένα προσωπικά μου έχουν σπάσει τα νεύρα. Από τη μέση και πάνω (προς το κεφάλι) έχει πολλά μικρά που μου είχαν ξεφύγει αρκετές φορές. Το κοίταζα 2 και 3 φορές και όλο έβρισκα κι άλλα. Να μην πω και για τα πλαϊνά κόκαλα. Το νούμερο 1 ψάρι από άποψη κοκάλων είναι η σκλεμπού, ασυζητητί. Βέβαια, να επαναλάβω ότι εμείς είμαστε πλέον 18 μηνών και νομίζω ότι μετά το χρόνο βάλαμε κι άλλα ψάρια στο μενού - μετά από προτροπή της παιδιάτρου.

[Μαρια Στυλιανακη]

osin, την κολοκύθα την δοκιμάσατε καθόλου για να γλυκαίνει το φαγητό >?.... απλώς την εχεις ετοιμη στη καταψυξη κ βαζεις ενα παγακι κολοκυθας στο υπαρχον φαγητό που έφτιαξες...

μπορείς να την βαλεις αντί για ρυζαλευρο ή πχ μισή ποσότητα κολοκυθα μισή ποσότητα ρυζαλευρο,

 

Pumpkin (Cucurbita spp.), fresh,

Nutritive value per 100 g.

(Source: USDA National Nutrient data base) Principle Nutrient Value Percentage of RDA Energy 26 Kcal 1% Carbohydrates 6.50 g 5% Protein 1.0 g 2% Total Fat 0.1 g 0.5% Cholesterol 0 mg 0% Dietary Fiber 0.5 g 2% Vitamins

 

Folates 16 mcg 4% Niacin 0.600 mg 4% Pantothenic acid 0.298 mg 6% Pyridoxine 0.061 mg 5% Riboflavin 0.110 mg 8.5% Thiamin 0.050 mg 4% Vitamin A 7384 IU 246% Vitamin C 9.0 mg 15% Vitamin E 1.06 mg 7% Vitamin K 1.1 mcg 1% Electrolytes

 

Sodium 1 mg 0.5% Potassium 340 mg 7% Minerals

 

Calcium 21 mg 2% Copper 0.127 mg 14% Iron 0.80 mg 10% Magnesium 12 mg 3% Manganese 0.125 mg 0.5% Phosphorus 44mg 5% Selenium 0.3 mcg <0.5% Zinc 0.32 mg 3% Phyto-nutrients

 

Carotene-a 515 mcg -- Carotene-Γ 3100 mcg -- Crypto-xanthin-Γ 2145 mcg -- Lutein-zeaxanthin 1500 mcg --

 

 

http://www.nutrition-and-you.com/pumpkin.html

 

το γράφω επειδή σημείωσες ότι βαζεις ρυζαλευρο.. η κολοκυθα ειναι πολυ καλη εναλακτική, καμία σχέση μαλιστα σχετικά με το τι έχει μέσα. και είναι επίσης υδατανθρακες όπως βλεπεις.

μπορείς κανονικότατα να αντικαθιστάς ρυζαλευρο με κολοκυθα εάν δείς δηλαδή ότι αρέσει.

είναι κρίμα που δυστυχως με όσους παιδιατρους μιλησα, (αρκετοί) ελάχιστοι ήξεραν ή έδιναν αυτή την πολύ καλή εναλλακτική

[osin]

Μαρια Στυλιανακη, η αλήθεια είναι ότι την κολοκύθα δεν την έχω δοκιμάσει. Από λαχανικά εκείνο που είχα βάλει για να γλυκάνει το φαγητό ήταν η γλυκοπατάτα, με το ίδιο αποτέλεσμα βέβαια...

Ωστόσο, επειδή δεν έχω να χάσω τίποτα, θα δοκιμάσω κολοκύθα. Πού τη βρίσκει, όμως κανείς, εδώ στην Αθήνα; Στο μέρος απ' όπου κατάγομαι υπάρχουν άφθονες, και θα πάρω τον άλλο μήνα που θα κατέβω για διακοπές, αλλά εδώ, καμία ιδέα;

[vtgian]

Κολοκύθα θα βρεις σίγουρα σε λαϊκή (εγώ από εκεί παίρνω). Και κίτρινες και πράσινες. Κολοκυθόσουπα ήταν επίσης από τα πρώτα φαγητά που έφαγε εύκολα η κόρη μου.

 

Είναι πραγματικά πολύ ωραίο λαχανικό. Αν και το συνηθίζουμε σε γλυκές κολοκυθόπιτες, όποιος το δοκιμάσει σε φαγητό νομίζω θα ενθουσιαστεί. Και για τα μεγάλα παιδιά, κολοκυθόσουπα με γιαούρτι και τζίντζερ και μακρυά οι ιώσεις . Σύμπτωση σήμερα έχουμε χοιρινό κατσαρόλας με κίτρινη κολοκύθα, κουρκουμά και κους κους

 

Xristas, σίγουρα μιλάμε για το ίδιο ψάρι; Τον μπακαλιάρο τον έχω καθαρίσει στο 3λεπτο, λίγο η ράχη, το κεντρικό κόκκαλο και έτοιμο! Όντως και η πεσκανδρίτσα είναι ωραία και ακόμα πιο ωραία (αλλά ταλαιπωρία από κόκκαλα) η δράκαινα. Επίσης πολύ ωραία σαγανάκι γίνεται η ρίνα.

[osin]

Καλησπέρα, με αφορμή ένα θέμα της Euoulinitsa, κι αφού έχουν περάσει πια 2 μήνες από την τελετυαία φορά που έγραψα επί του θέματος έχω να πω τα εξής:

ούτε κολοκύθες έφαγε η μικρή, και φυσικά συνεχίσαμε για πολύ καιρό την "εξαπάτηση" να αλέθουμε μέσα στην κρέμα ρυζάλευρου και στην φαριν λακτέ το μοσχάρι και το κοτόπουλο. Τέλη Ιουλίου μπήκε στο μενού και το ψάρι, αλλά φυσικά ούτε λόγος για ψαρόσουπα (και το ψάρι ινκογκνιτο μέσα στις κρέμες).

Ξαφνικά η μιρκή προς τα μέσα Αυγούστου άρχισε να "λιγουρεύεται" τα φαγητά μας την ώρα που τρώγαμε. Έτσι αρχίσαμε να της δίνουμε σιγα-σιγά ζουμάκι από τα δικά μας φαγητά, και πλέον έχουμε κατορθώσει το απίστευτο μέσα σε ένα μήνα να τρώει κανονικά σκέτο (δηλ. χωρίς πρόσμικτα με κρέμες) φαγητό.

Βέβαια, το μενού είναι ακόμα πολύ συγκεκριμένο, κι επειδή έχει εδραιωθεί δε θέλω να κάνω πειράματα, αλλά σιγά-σιγά θα το επεκτείνω.

Πλέον μαγειρεύω τα φαγητά κανονικά, όπως τα δικά μας, όχι "νερόβραστα". Τρώει μία μέρα φασολάκια με πατάτα και καρότο, δύο μέρες γιουβαρλάκια, δύο μέρες τραχανά με κοτόπουλο, και δύο ημέρες ψαρόσουπα με ζυμαρικό και καρότο.

Βάλαμε και στο μενού το αυγό, το οποίο αν και ξεκίνησε με ενθουσιασμό (τρελλό κλάμα που την πρώτη φορά της έδωσα μόνο μία ακρούλα από τον κρόκο) τελικά κατέληξε με εμετό μετά από κάποιες ημέρες, αλλά δεν με πειράζει, γιατί της βάζω αυγό στο φαγητό της, οπότε δεν το καταλαβαίνει.

Μετά από απίστευτη ταλαιπωρία και απογοήτευση μηνών, κατέληξα ότι μάλλον το παιδάκι δεν ήταν έτοιμο για μαγειρευτό φαγητό, καθώς με το που έγινε 10 μηνών ξεκίνησε κανονικά να τρώει!

Άρα, κι εγώ θα πω με τη σειρά μου... υπομονή!!!

[Mummyof2]

Καλησπέρα, με αφορμή ένα θέμα της Euoulinitsa, κι αφού έχουν περάσει πια 2 μήνες από την τελετυαία φορά που έγραψα επί του θέματος έχω να πω τα εξής:

ούτε κολοκύθες έφαγε η μικρή, και φυσικά συνεχίσαμε για πολύ καιρό την "εξαπάτηση" να αλέθουμε μέσα στην κρέμα ρυζάλευρου και στην φαριν λακτέ το μοσχάρι και το κοτόπουλο. Τέλη Ιουλίου μπήκε στο μενού και το ψάρι, αλλά φυσικά ούτε λόγος για ψαρόσουπα (και το ψάρι ινκογκνιτο μέσα στις κρέμες).

Ξαφνικά η μιρκή προς τα μέσα Αυγούστου άρχισε να "λιγουρεύεται" τα φαγητά μας την ώρα που τρώγαμε. Έτσι αρχίσαμε να της δίνουμε σιγα-σιγά ζουμάκι από τα δικά μας φαγητά, και πλέον έχουμε κατορθώσει το απίστευτο μέσα σε ένα μήνα να τρώει κανονικά σκέτο (δηλ. χωρίς πρόσμικτα με κρέμες) φαγητό.

Βέβαια, το μενού είναι ακόμα πολύ συγκεκριμένο, κι επειδή έχει εδραιωθεί δε θέλω να κάνω πειράματα, αλλά σιγά-σιγά θα το επεκτείνω.

Πλέον μαγειρεύω τα φαγητά κανονικά, όπως τα δικά μας, όχι "νερόβραστα". Τρώει μία μέρα φασολάκια με πατάτα και καρότο, δύο μέρες γιουβαρλάκια, δύο μέρες τραχανά με κοτόπουλο, και δύο ημέρες ψαρόσουπα με ζυμαρικό και καρότο.

Βάλαμε και στο μενού το αυγό, το οποίο αν και ξεκίνησε με ενθουσιασμό (τρελλό κλάμα που την πρώτη φορά της έδωσα μόνο μία ακρούλα από τον κρόκο) τελικά κατέληξε με εμετό μετά από κάποιες ημέρες, αλλά δεν με πειράζει, γιατί της βάζω αυγό στο φαγητό της, οπότε δεν το καταλαβαίνει.

Μετά από απίστευτη ταλαιπωρία και απογοήτευση μηνών, κατέληξα ότι μάλλον το παιδάκι δεν ήταν έτοιμο για μαγειρευτό φαγητό, καθώς με το που έγινε 10 μηνών ξεκίνησε κανονικά να τρώει!

Άρα, κι εγώ θα πω με τη σειρά μου... υπομονή!!!

 

Καλησπέρα!!!

Σας είπε ο παιδίατρος να φτιάχνετε το φαγητο με τη σκόνη είτε Ρυζαλευρο είτε φαρίν?? εξήγησε τον λόγο;

Και επειδή δε παρακολούθησα τις παλαιότερες συζητήσεις πόσο μηνων αυτά;

[osin]

Καλησπέρα!!!

Σας είπε ο παιδίατρος να φτιάχνετε το φαγητο με τη σκόνη είτε Ρυζαλευρο είτε φαρίν?? εξήγησε τον λόγο;

Και επειδή δε παρακολούθησα τις παλαιότερες συζητήσεις πόσο μηνων αυτά;

Καλημέρα Euoulinitsa

όχι ο γιατρός δεν πρότεινε κάτι τέτοιο.

Εμείς ξεκινήσαμε όταν ήταν η μικρή 5,5 μηνών φρουτόκρεμα, μετά έτοιμη κρέμα ρυζάλευρο, μετά λαχανικά, και μετά μοσχάρι. Με αυτή τη σειρά. Η κόρη μου τη φρουτόκρεμα την έφαγε σχεδόν αμέσως. Καλά, με το ρυζάλευρο ξετρελλάθηκε (γλυκό βλέπεις), αλλά με το που μπήκαμε στα μαγειρευτα... άρχισαν τα ζόρια. Δεν είναι ότι δεν έτρωγε γενικώς. Απλά δεν της άρεσαν τα μαγειρευτά. Ο γιατρός μας πρότεινε να δοκιμάσουμε παραλλαγές προσθέτωντας λίγο αλάτι, λεμόνι, ή "γλυκά" λαχανικά (γλυκοπατάτα, κλπ), ή ακόμα και αλλαγή προγράμματος δίνοντας τη λαχανοκρεατόσουπα το απόγευμα, αλλά η δική μου με μεγάλη επιμονή απλώς δε έτρωγε τίποτα. Μάλιστα ένα διάστημα την άφηνα χωρίς συμπλήρωμα γάλακτος μετά (θεωρώντας ότι έτσι θα καταλάβει ότι αυτό είναι το μεσημεριανό της) αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μην πάρει ούτε ένα γραμμάριο...

Δεδομένου ότι η μικρή έτρωγε κανονικά και με μεγάλη ευχαρίστηση το ρυζάλευρο, τη φαρίν λακτέ και τη μπισκοτόκρεμα, έβαζα μέσα "κρυφά" σκέτο μοσχάρι και κοτόπουλο, προκειμένου να παίρνει τουλάχιστον τα θρεπτικά τους στοιχεία που της ήταν απαραίτητα. Γιατί το πρόβλημά μας, επαναλαμβάνω, ήταν η γεύση όχι τα φαγητό γενικά (γενικώς έτρωγε).

Όταν φτάσαμε σε αυτή τη λύση "απελπισίας" το συζητήσαμε με το γιατρό, και συμφώνησε, καθώς όπως σου είπα είχαμε φτάσει σε σημείο σχεδόν να χάσουμε βάρος αντί να πάρουμε.

Δε μπορώ να πω ότι έχω πρόβλημα μαζί του στο θέμα του φαγητού (με το γιατρό εννοώ). Νομίζω ότι συνεννοούμαστε αρκετά καλά.

 

Υ.Γ. γι' αυτό σου έγραφα στο άλλο θέμα ότι είσαι τυχερή που τρώει η δική σου τα μαγειρευτά... εμείς δε μπορείς να φανταστείς τι έχουμε τραβήξει και σε τι αλχημείες έχουμε καταφύγει για να φάει τέτοια φαγητά...

[vtgian]

Καλησπέρα, με αφορμή ένα θέμα της Euoulinitsa, κι αφού έχουν περάσει πια 2 μήνες από την τελετυαία φορά που έγραψα επί του θέματος έχω να πω τα εξής:

ούτε κολοκύθες έφαγε η μικρή, και φυσικά συνεχίσαμε για πολύ καιρό την "εξαπάτηση" να αλέθουμε μέσα στην κρέμα ρυζάλευρου και στην φαριν λακτέ το μοσχάρι και το κοτόπουλο. Τέλη Ιουλίου μπήκε στο μενού και το ψάρι, αλλά φυσικά ούτε λόγος για ψαρόσουπα (και το ψάρι ινκογκνιτο μέσα στις κρέμες).

Ξαφνικά η μιρκή προς τα μέσα Αυγούστου άρχισε να "λιγουρεύεται" τα φαγητά μας την ώρα που τρώγαμε. Έτσι αρχίσαμε να της δίνουμε σιγα-σιγά ζουμάκι από τα δικά μας φαγητά, και πλέον έχουμε κατορθώσει το απίστευτο μέσα σε ένα μήνα να τρώει κανονικά σκέτο (δηλ. χωρίς πρόσμικτα με κρέμες) φαγητό.

Βέβαια, το μενού είναι ακόμα πολύ συγκεκριμένο, κι επειδή έχει εδραιωθεί δε θέλω να κάνω πειράματα, αλλά σιγά-σιγά θα το επεκτείνω.

Πλέον μαγειρεύω τα φαγητά κανονικά, όπως τα δικά μας, όχι "νερόβραστα". Τρώει μία μέρα φασολάκια με πατάτα και καρότο, δύο μέρες γιουβαρλάκια, δύο μέρες τραχανά με κοτόπουλο, και δύο ημέρες ψαρόσουπα με ζυμαρικό και καρότο.

Βάλαμε και στο μενού το αυγό, το οποίο αν και ξεκίνησε με ενθουσιασμό (τρελλό κλάμα που την πρώτη φορά της έδωσα μόνο μία ακρούλα από τον κρόκο) τελικά κατέληξε με εμετό μετά από κάποιες ημέρες, αλλά δεν με πειράζει, γιατί της βάζω αυγό στο φαγητό της, οπότε δεν το καταλαβαίνει.

Μετά από απίστευτη ταλαιπωρία και απογοήτευση μηνών, κατέληξα ότι μάλλον το παιδάκι δεν ήταν έτοιμο για μαγειρευτό φαγητό, καθώς με το που έγινε 10 μηνών ξεκίνησε κανονικά να τρώει!

Άρα, κι εγώ θα πω με τη σειρά μου... υπομονή!!!

 

Είναι γκουρμέ βρε το παιδί! Τι λέει, εσείς θα τρώτε τις νοστιμιές και εγώ τα νερόβραστα; Πάντως και εμένα είχε μεγάλη διαφορά όταν ξεκινήσαμε να τρώμε όλοι το ίδιο. Και τώρα σκέψου, όταν καθόμαστε στο τραπέζι και έχει άλλο φαί αυτή (πχ φρέσκο και εμείς τα χθεσινά περισσεύματα) πάλι τα δικά μας θέλει