Αφήγηση παραμυθιών στην προσχολική ηλικία

[goofy]

Συγγνώμη, αν επανέλαβα το θέμα, αλλά σκοπός μου δεν ήταν να συζητήσω την ερμηνεία των παραμυθιών, αλλά γιατί ξαφνικά η μικρή μου δε θέλει να διαβάζει παραμύθια που αγαπούσε.

Τελευταία μάλιστα, είχε κολλήσει με το μικρό ελαφάκι, σήμερα το μεσημέρι το απέρριψε και αυτό λέγοντας "όχι, ο κακός κυνηγός σκοτώνει την ελαφίνα και παίρνει και φωτιά το δάσος". Αυτά μονολογώντας, ενώ διάλεγε βιβλίο.

Μήπως έχω τρελαθεί και αγχώνομαι άδικα;;;Μήπως της έχω πει κάτι και την έχω επηρεάσει τόσο πολύ;

[pasxalitsa v]

κορίτσια,

προτεινω να ενεργοποιησουμε παλι αυτη την ενοτητα με σκοπο να αποφυγουμε βιβλια που δεν βοηθανε τα παιδακια...

εγω δεν ξερω καποιο αλλα συχνα αγοραζω βιβλια που τα κανω δωρο χωρις να ξερω αν ειναι καλο η οχι...

παντα προσεχω να ειναι καλη η εικονογραφηση και συνηθως διαλεγω καποιο που ξερω η τον συγγραφεα η που μου προτεινουν στο βιβλιοπωλειο...

 

πολυ καλο παντως ειναι "το δωρο της παπλωματους" το εχω παρει για να το εχουμε για αργοτερα...(εχω αυτη την κακη συνηθεια να αγοραζω καποια πραγματα πριν την ωρα τους... )

[angela_kgr]

παραθετω τεσσερα βιβλια τα οποια αγορασα αλλα θεωρω οτι δεν αξιζει ο κοπος να δωσει καποιος χρηματα για αυτα...

1)http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=167651

Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΝΙΟΣ

παλαιομενες και πολυ συντηριτικες αποψεις

2)http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=97803

ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ Ν' ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ

ακυρο τελειως, τεστ και θεωριες που δε βοηθανε κανενα

3)http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=191219

ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΜΑΜΑ

πολυ απλοικο και το μονο που εχει ειναι πιασαρικο τιτλο

4)http://www.greekbooks.gr/Results.aspx?keywords=τι%20θα%20φαει%20σημερα%20το%20μωρο%20&type=0

ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ;

δεν ανταποκρινεται στην ελληνικη πραγματικοτητα και βαζει καποιες τροφες απο πολυ νωρις

[myrto]

παραθετω τεσσερα βιβλια τα οποια αγορασα αλλα θεωρω οτι δεν αξιζει ο κοπος να δωσει καποιος χρηματα για αυτα...

1)http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=167651

Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΝΙΟΣ

παλαιομενες και πολυ συντηριτικες αποψεις

 

ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ;

δεν ανταποκρινεται στην ελληνικη πραγματικοτητα και βαζει καποιες τροφες απο πολυ νωρις

 

Συμφωνώ και για τα δύο, δυστυχώς τα αγόρασα κι εγώ

 

Το ''τι θα φάει σήμερα το μωρό μου'' θεωρώ ότι έχει και αρκετά ανθυγιεινά πράγματα....

[Sam]

Τα παραμύθια με τη Σταχτοπούτα, την Ωραία Κοιμωμένη και τη Χιονάτη

δημιουργούν στα παιδιά λανθασμένα και επικίνδυνα πρότυπα

ότι η ''ομορφιά και μόνο αμείβεται'', ανακοίνωσαν αμερικανοί κοινωνιολόγοι.

 

Οι ιστορίες αυτές περιέχουν καταστρεπτικά στερεότυπα τα οποία μπορεί να

αποβούν επικίνδυνα δημιουργώντας εντυπωσιακά σεξουαλικά σύμβολα

που περιλαμβάνονται και σε πολλά δημοφιλή μουσικά βίντεοκλιπ,υποστηρίζουν οι ειδικοί επιστήμονες.

 

 

Οι γονείς δεν είναι ανάγκη ''να πετάξουν από το παράθυρο'' τα

συγκεκριμένα βιβλία αλλά επιβάλλεται να συζητούν με τα παιδιά τους τους

χαρακτήρες και τα κόλπα των ηρώων των παραμυθιών αυτών

και να σκεφτούν σοβαρά πώς θα πουν στις κόρες τους να μην επιδιώκουν

την ομορφιά έναντι οποιουδήποτε τιμήματος και σε βάρος της εκπαίδευσής

τους και της σταδιοδρομίας τους.

 

Οι ερευνητές συγχαίρουν τους δημιουργούς και τους εμπνευστές της

παιδικής ταινίας ''Σρεκ'' όπου μια πανέμορφη κοπέλα ζει ευτυχισμένη ακόμα

και όταν την μεταμορφώνουν σε δράκο.

 

Η Λιζ Γκρόερχολζ, επίκουρος καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο

Περντιού της Ιντιάνα, δηλώνει ότι τα παραμύθια όπως ''η Χιονάτη και οι 7

νάνοι'' και η ''Σταχτοπούτα'' επικεντρώνονται

στην εξωτερική εμφάνιση των πρωταγωνιστριών τους και μόνο.

Από τις πολύ μικρές ηλικίες τα κορίτσια διαβάζουν παραμύθια για

πριγκίπισσες που έγιναν πλούσιες και ευτυχισμένες απλά και μόνο γιατί ήταν όμορφες.

'Αυτό είναι ένα μήνυμα που περνά στον εγκέφαλο των νεαρών γυναικών οι

οποίες εκτιμούν ότι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας

εκτός κι αν είναι όμορφες.

 

Η Γκρόερχολζ σε συνεργασία με την Λόρι Μπέικερ Σπέρι από το

πανεπιστήμιο του Δυτικού Ιλινόι μελέτησαν 168 παραμύθια για νεράιδες που

γράφτηκαν από το 1800 και μετά από τους αδελφούς Γκριμ.

Σχεδόν όλα αναφέρονται στη φυσική ομορφιά των ηρωίδων τους με

περίπου 14 αναφορές στην ομορφιά σε κάθε ιστορία. Μια στις πέντε ιστορίες

συνδέει την ασχήμια με το κακό και το απεχθές.

Τα πέντε πιο δημοφιλή παραμύθια είναι η Σταχτοπούτα, η Χιονάτη, η Ωραία

Κοιμωμένη, η Κοκκινοσκουφίτσα και Χάνσελ και Γκρέτελ.

Η έρευνα των δύο καθηγητριών δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Gender and Society.

 

πηγή pathfinder news

[fassolia]

 

Οι ερευνητές συγχαίρουν τους δημιουργούς και τους εμπνευστές της

παιδικής ταινίας ''Σρεκ'' όπου μια πανέμορφη κοπέλα ζει ευτυχισμένη ακόμα

και όταν την μεταμορφώνουν σε δράκο.

 

Η Λιζ Γκρόερχολζ, επίκουρος καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο

Περντιού της Ιντιάνα, δηλώνει ότι τα παραμύθια όπως ''η Χιονάτη και οι 7

νάνοι'' και η ''Σταχτοπούτα'' επικεντρώνονται

στην εξωτερική εμφάνιση των πρωταγωνιστριών τους και μόνο.

Από τις πολύ μικρές ηλικίες τα κορίτσια διαβάζουν παραμύθια για

πριγκίπισσες που έγιναν πλούσιες και ευτυχισμένες απλά και μόνο γιατί ήταν όμορφες.

'Αυτό είναι ένα μήνυμα που περνά στον εγκέφαλο των νεαρών γυναικών οι

οποίες εκτιμούν ότι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας

εκτός κι αν είναι όμορφες.

 

 

Συμφωνω απολυτα. Τα μονο απο τα κλασικα παραμυθια που δε δινουν λαθος μηνυμα στα κοριτσακια ειναι η πενταμορφη και το τερας και η πριγκιπισσα και ο βατραχος. Εξηγω: και στα δυο ειναι το ΤΕΡΑΣ ή ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ που σωζεται απο την κοπελα και οχι το αντιστροφο, στο δευτερο μαλιστα μας παρουσιαζεται μια πριγκιπισσα με πολυ κακο χαρακτηρα, που δεν κραταει το λογο της κλπ που ειναι και αφορμη για απομυθοποιηση των πριγκιπισσων και της ομορφιας γενικοτερα. Αποφυγεται ΚΑΘΕ παραμυθι που η γυναικα ΣΩΖΕΤΑΙ απο τον αντρα γιατι αυτα και η συναφης διαπαιδαγωγηση ειναι που οδηγουν στην αδρανοποιηση του δυναμικου πολλων κοριτσιων.

[no doubt]

Εγώ πάντως στον γιο μου που έιναι 2 χρονών και 4 μηνών δεν του διαβάζω παραμύθια αλλά δημιουργούμε δικά μας. Το τελευταίο αγαπημένο του είναι ότι πήγαμε όλοι οικογενειακώς στη θάλασσα κι έκανε μια μεγάλη βουτιά και βρέθηκε στο βυθό του Μπικίνι. Εκεί βρηκε τον Μπομπ και μετά αρχίζει αυτός να μου λέει τί θέλει να γίνει μετά κι εγώ φτιάχνω την αφήγηση. Πάντα είναι εκείνος πρωταγωνιστής ούτε κακοί ούτε βία. Μόνο διασκέδαση. Κάπου μέσα του βάζω και τα αδελφάκια του για να μην ξεχνιόμαστε. Στο τέλος πάντα γυρίζει σπίτι κάνει μπάνιο πίνει γάλα και κοιμάται.

Κυριολεκτικά το λατρεύει αυτό. Άλλοι ήρωες αγαπημένοι του είναι ο Γουίνι κι ο Μίκι Μάους. Πάντα όμως οι ιστορίες είναι δικές μας.

[vm1]

Πρώτη φορά πέταξα βιβλίο στην ανακύκλωση και δεν ήθελα ούτε σε δανειστική βιβλιοθήκη να το δώσω για να μην νιώθω τύψεις για τις παιδικές ψυχούλες που μπορεί να το διάβαζαν.

Είναι γνωστού συγγραφέα που έχει αναφερθεί παραπάνω και το επαγγελλμά του είναι

εγκληματολόγος. !!!! Νομίζω ότι πολλές από τις υποθέσεις του και τις φοβίες του τις μεταφέρει στα παιδάκια μας και όσο για το ''αστείρευτο ταλέντο του'' το έχει από τις αστείρευτες υποθέσεις του. Λυπάμαι τα χρήματα που δώθηκαν για να αγοραστεί, είμαι ευτυχισμένη που το πέταταξα!!!! Φοβιστικό με απαράδεκτηη εικονογράφηση για μικρά παιδιά.

Τα 88 ......!!!! Το κοριτσάκι το τρώει ο δράκος και χάνεται για πάντα, απαγάγεται κοκ Οκ μπορώ να προστατεύσω και με άλλους τρόπους το παιδάκι μου από κακόβουλους από το να του δώσω αυτο... Μας λυπάμαι που αναδεικνύουμε τέτοιους συγγραφείς, λυπάμαι τα παιδάκια που διαβάζουν τέτοια βιβλία, απογοητεύτηκα, λυπάμαι για τους εικονογράφους που θέλουν να έχουν εφιάλτες τα παιδιά μας. Τρυφερή ηλικία μετά σου λεει και να την προστατεύσουμε. Συγγνώμη αλλά δεν άντεχα.

[KaterinaT]

Διαβασα με προσοχη ολα τα σχολια που υπαρχουν και συμφωνω απολυτα στο οτι πρεπει να ελεγχονται με ιδιαιτερη προσοχη τα περιεχομενα που απευθυνονται στα παιδια.Ο γιος μου ειναι 3.5 και ενω μπορει να παρακολουθησει με ανεση και χωρις κανενα προβληματισμο καποιο (λεγομενο) βιαιο κιν.σχεδιο (gormiti π.χ.), εχουμε κατα καιρους βγαλει στην ακρη παραμυθια πιο κλασικα, πχ το μολυβενιο στρατιωτακι,οτι εχει κακους λυκους και μαγισσες ή οτι εχει μεγαλο συναισθηματισμο (π.χ. τον κοντορεβυθουλη που εγκαταλειπεται απο τους γονεις του) γιατι ειδαμε οτι τον ενοχλουν και τον στεναχωρουν μεχρι κλαματος και δεν θελει να του τα διαβασουμε. Θα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει και η γνωμη καποιου πιο ειδικου -παιδοψυχολογου π.χ.) αν κανουμε σωστα που δεν του διαβαζουμε καθολου πια παραμυθια που να δειχνουν μεσα συναισθηματικες δυσκολιες κυριως ή κακομεταχειριση (ειτε ζωων ειτε ανθρωπων), ή αν πρεπει να το ξαναδοκιμασουμε και σε ποια ηλικια. Σιγουρα κι αυτα καπου εξυπηρετουν. Π.Χ. τα τρια γουρουνακια μαθαινουν να μην ανοιγουμε την πορτα πριν ρωτησουμε ποιος ειναι, η κοκκινοσκουφιτσα να μην μιλαμε σε αγνωστους, περνανε καποια τετοια μηνυματα...Υπαρχουν ομως και καποια με τα οποια και εμεις μεγαλωσαμε τα οποια εμενα προσωπικα δεν μου χρησιμευσαν, παρα με πληγωσαν (βλ. το κοριτσακι με τα σπιρτα). Ποια ειναι η εννοια του να γεμισουμε με φοβια ή στεναχωρια μια αθωα παιδικη ευθραυστη ψυχη αντι να του διαβασουμε κατι χαρουμενο με απλα διδακτικα μηνυματα φιλιας ή γενναιοτητας π.χ.? Ειλικρινα θα ηθελα να ακουσω την γνωμη καποιου πιο ειδικου, γιατι πιστευω οτι τα παραμυθια αποτελουν ενα απο τους σημαντικοτερους παραγοντες διαμορφωσης ιδεων και προτυπων. Ευχαριστω.

[Lucy]

Εγώ όταν διαβάζω παραμύθια στην κόρη μου, προσέχω λίγο τις εκφράσεις που χρησιμοποιώ και αλλάζω ελαφρώς την ιστορία. Για παράδειγμα:

 

3 ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ:

 

Ο κακός ο λύκος έπεσε στο καζάνι με το νερό, κάηκε λίγο η ουρά του, έφυγε τρομαγμένος και δεν ξαναενόχλησε τα γουρουνάκια

 

ενώ το παραμύθι που έχω αγοράσει δείχνει τον κακό λύκο να πέφτει στο καζάνι και τα γουρουνάκια τον βράζουν και τον τρώνε!!! Έλεος!

ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

 

Ο κακός ο λύκος έκλεισε τη γιαγιά στην ντουλάπα, κυνήγησε την κοκκινοσκουφίτσα και ο κυνηγός που την έσωσε τον έδεσε σε ένα δέντρο (αυτή την ιδέα την πήρα από παραμύθι που αγόρασα).

 

Πάντως την κάθε ιστορία την βρίσκω στα βιβλία με 100 διαφορετικές εκδοχές, ορισμένες εκ των οποίων είναι πολύ αιμοσταγείς!! Έχω διαλέξει τις εκδοχές που μου αρέσουν καλύτερα και σε συνδυασμό με τη φαντασία μου και τη φαντασία της κόρης μου, έχουμε προσαρμόσει ανάλογα και τα παραμύθια! Το ηθικό δίδαγμα όμως παραμένει το ίδιο.

 

ΥΓ Πήγα να της διαβάσω το κοριτσάκι με τα σπίρτα και παραλίγο νε με πάρουν τα κλάμματα. Νομίζω ότι τελικά θα αφήσω αυτή την ιστορία για μερικά χρόνια αργότερα. Είναι πολύ μικρή τώρα...

[DEMS]

Αν σε ενδιαφέρει μια πιο βαθειά ερμηνεία των παραμυθιών και το πώς τα αντιλαμβάνονται τα παιδιά (από πολύ μικρή ηλικία και σε σχέση με το καλό, το κακό κτλ) ένα βιβλίο που μου άρεσε είναι αυτό:

 

'Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ', συγγραφέας Μπετελχάιμ ΜΠΡΟΥΝΟ, εκδόσεις: ΓΛΑΡΟΣ

 

Μου φάνηκε λίγο διδακτικός, αλλά κράτησα κάποια σημαντικά για μένα στοιχεία, όπως πχ. την ανάγκη των παιδιών για παραμύθια και τις διάφορες προεκτάσεις που έχει αυτό....

 

Το έχω διαβάσει και εγώ και συμφωνώ μαζί σου. Νομίζω ότι το παρακάτω απόσπασμα, το οποίο περιγράφει τη λογική τους, δικαιολογεί τη διαχρονικότητα των κλασσικών παραμυθιών:

 

"Ο αγώνας εναντίον σοβαρών δυσκολιών στη ζωή είναι αναπόφεκτος, είναι ουσιαστικό κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης, όμως αν κανείς δεν λιγοψυχήσει και αντιμετωπίσει απτόητος απρόσμενες και συχνά άδικες δοκιμασίες, τότε κυριαρχεί σε όλα τα εμπόδια και στο τέλος αναδεικνύεται νικητής".

 

Σίγουρα πριν από κάποια ηλικία, δεν είναι έτοιμα τα παιδιά να δεχθούν το στοιχείο του "κακού". Επίσης πολύ σημαντικό είναι να αρχίζουμε το παραμύθι με φράσεις του τύπου "στα πολύ παλιά χρόνια...", "μια φορά και ένα καιρό...", "σε ένα μακρινό βασίλειο...", οι οποίες δίνουν στο παιδί τη δυνατότητα να επιλέξει αν θέλει να ταυτιστεί με τους ήρωες ή να θεωρήσει ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν το αφορά, αφού εξελίσσεται σε άλλο χώρο και χρόνο.

[KaterinaT]

Εγώ όταν διαβάζω παραμύθια στην κόρη μου, προσέχω λίγο τις εκφράσεις που χρησιμοποιώ και αλλάζω ελαφρώς την ιστορία. Για παράδειγμα:

 

3 ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ:

 

Ο κακός ο λύκος έπεσε στο καζάνι με το νερό, κάηκε λίγο η ουρά του, έφυγε τρομαγμένος και δεν ξαναενόχλησε τα γουρουνάκια

 

ενώ το παραμύθι που έχω αγοράσει δείχνει τον κακό λύκο να πέφτει στο καζάνι και τα γουρουνάκια τον βράζουν και τον τρώνε!!! Έλεος!

ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

 

Ο κακός ο λύκος έκλεισε τη γιαγιά στην ντουλάπα, κυνήγησε την κοκκινοσκουφίτσα και ο κυνηγός που την έσωσε τον έδεσε σε ένα δέντρο (αυτή την ιδέα την πήρα από παραμύθι που αγόρασα).

 

Πάντως την κάθε ιστορία την βρίσκω στα βιβλία με 100 διαφορετικές εκδοχές, ορισμένες εκ των οποίων είναι πολύ αιμοσταγείς!! Έχω διαλέξει τις εκδοχές που μου αρέσουν καλύτερα και σε συνδυασμό με τη φαντασία μου και τη φαντασία της κόρης μου, έχουμε προσαρμόσει ανάλογα και τα παραμύθια! Το ηθικό δίδαγμα όμως παραμένει το ίδιο.

 

ΥΓ Πήγα να της διαβάσω το κοριτσάκι με τα σπίρτα και παραλίγο νε με πάρουν τα κλάμματα. Νομίζω ότι τελικά θα αφήσω αυτή την ιστορία για μερικά χρόνια αργότερα. Είναι πολύ μικρή τώρα...

 

Aυτο που προτεινετε ειναι πολυ εξυπνο και το ειχα εφαρμοσει για ενα μικρο διαστημα, δεν μου πετυχε ομως γιατι το ιδιο παραμυθι που εγω μετετρεπα σε κατι π.χ. αστειο, τυχαινε και του το διαβαζε μετα η γιαγια του κανονικα και ο μικρος ειτε μπερδευοταν ειτε δεν καταλαβαινε ποιος του λεει αληθεια!! Και ο μικρος θυμαται με λεπτομερεια καθε τι που του λες!! Δυστυχως ειναι λιγο δυσκολο να μπορεις να εχεις τον ελεγχο σε ολες τις πληροφοριες που θα λαβει, οταν αυτες δεν προερχονται απο σενα, αλλα απο τριτους οι οποιοι εχουν διαφορετικο τροπο σκεψης απο τους γονεις και ειναι και αλλης γενιας ή απο κατι που μπορει να δει το παιδι στην τηλεοραση, αλλα αυτο ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα....

[xazomanoula]

Και ξαφνικά ο αγαπημένος κακός λύκος έγινε Ο ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ!!!

Τι θέλω να πω. Δυο απο τα αγαπημένα παραμύθια του μικρού μου απο πολύ μωρό ήταν τα "3 γουρουνάκια" και τα "7 κατσικάκια". Μιλάμε για έρωτα. Για να φάει ή για να κοιμηθεί έπρεπε να του πούμε αυτά. Αν ήθελε να δει ενα dvd επέλεγε πάντα ένα απο τα δύο. Έλάχιστες ήταν οι φορές που άκουγε το ίδιο ευχάριστα κάποιο άλλο παραμύθι.

Και ξαφνικά εδώ και περίπου 1,5-2 μήνες, έχουμε τρελό θέμα φόβου. Αρνείται να ακούσει τα συγκεκριμένα παραμύθια. Τα dvd απο μόνος του τα έχει βάλει τελευταία μέσα στο σωρό των υπολοίπων. Αποφεύγει τα σκοτάδια διότι είναι εκεί ο κακός λύκος και διάφορα άλλα.

Να σημειώσω πως ποτέ μα ποτέ δεν έχει αναφέρει κανείς μας ως εκφοβισμό πως θα έρθει ο κακός λύκος αν δεν φας, αν δεν πιεις ή κάτι τέτοιο. ΠΟΤΕ! Ξαφνικά όμως,ο "ντα ντα" όπως τον έλεγε παλιότερα, έγινε φόβος χωρίς κάποια εμφανή αιτία. Αυτό που κάνω είναι να του εξηγώ πως είναι ήρωας παραμυθιών, πως δεν μπορεί να έρθει στο σπίτι μας, πως υπάρχει μόνο στα παραμύθια κι άλλα τέτοια.

Γιατι άραγε άλλαξε έτσι? Κι εγώ πως πρέπει να το χειριστώ καλύτερα? Έχετε παρόμοιες εμπειρίες?

[jannis]

καιρός να του πάρεις τα παραμύθια για τον "καλό λύκο" ή τα 3 μικρά λυκάκια του Τριβιζά...

[natasaZ]

Εμεις ειμαστε φαν των κατσικακιων και της κοκκινοσκουφιτσας, τωρα τελευταια και της χιονατης. Οταν λοιπον εκλεισε τα δυο παρολο που συνεχιζαμε να λεμε τα παραμυθια, πριν κοιμηθει το βραδυ το συζητουσαμε, οτι ο κακος λυκος δεν ειναι εδω, ειναι μακρια στο δασος, δεν υπαρχει στην πολη κλπ. Κι ενω ειχε μαθει να κοιμαται μονη, χωρις να ειμαι στο δωματιο, ξαφνικα ειχε πολυ γκρινια οταν εφευγα το βραδυ, στο μεσημεριανο υπνο δεν υπηρχε θεμα. Βεβαια τοτε ηρθε στη ζωη μας και ο μπεμπης, οποτε ζηλευαμε και λιγο που η μαμα κοιμιζε και το μικρο ανθρωπακι που εισεβαλε στη ζωη μας.

Γενικα ομως βλεπω οτι μεγαλωνοντας αναπτυσσει φοβιες και αγχη, αν ειμαστε σπιτι οταν κοιμαται, ποιος θα την προσεχει οταν δουλευουμε, ακομα και που ειναι η μαμα ενος ασχετου παιδιου που θα δουμε στο δρομο.....

[miamama]

έχει δίκιο η διαφήμιση..."τι θ πει κακός λύκος?γιατί βάζουμε ταμπέλα στο λύκο? η κοκκινοσκουφίτσα είναι κακιά"

εγώ πάντως όταν της διαβάζω τα 3 γουρουνάκια και την κοκκινοσκουφίτσα δεν της λέω ότι ο λύκος είναι κακός και θέλει να τους φάει...

πεινάει και θέλει φαγητό λέω...

μήπως κάποιος άλλος,γιαγιά ή παππούς είπε για τον κακό λύκο?

[xazomanoula]

έχει δίκιο η διαφήμιση..."τι θ πει κακός λύκος?γιατί βάζουμε ταμπέλα στο λύκο? η κοκκινοσκουφίτσα είναι κακιά"

εγώ πάντως όταν της διαβάζω τα 3 γουρουνάκια και την κοκκινοσκουφίτσα δεν της λέω ότι ο λύκος είναι κακός και θέλει να τους φάει...

πεινάει και θέλει φαγητό λέω...

μήπως κάποιος άλλος,γιαγιά ή παππούς είπε για τον κακό λύκο?

 

 

Όχι. Μα έτσι κι αλλιώς, η αλήθεια είναι πως δεν αναφέρουμε τη φράση "θα τα φάει". Απο πολύ νωρίτερα την απέφευγα την έκφραση αυτή κι έλεγα κάτι άλλο όπως οτι έβρησκε ένα ένα όλα τα κρυμένα κατσικάκια κι αυτά εξαφανίστηκαν ή κάτι τέτοιο. Όμως τόσο ξαφνικά? Και μετά απο σχεδόν 2 χρόνια που λάτρευε τα παραμύθια αυτά?

[miamama]

λένε ότι είναι η ηλικία που ξεκινάνε οι φοβίες,τα όνειρα...

κι εγώ μικρή λάτρευα τα στρουμφάκια και φοβόμουν τον δρακουμέλ τόσο που δεν ήθελα να τα βλέπω στην τηλεόραση.

[jannis]

Ειναι η ηλικία που αρχίζουν να φοβούνται διάφορα όπως το σκοτάδι,

τον λύκο τον φοβάται επειδή είναι ο "κακός", αν δεν ήταν αυτό θα ήταν κάτι άλλο. Υπομονή, ψυχραιμία και "σεβασμό" στους φόβους του να τον ηρεμείς και να διαβεβώνεις ότι είσαι εκεί, να λες ότι καταλαμβαίνεις πως νιώθει και γιατί φοβάται - χωρίς να τον λες "χαζούλη" που φοβάται γιατί περισσότερο θα εκνευρίζεται αλλά να εξηγάς τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να φοβάται. Και όπου μπορείς κάνε υποχωρήσεις πχ άφηνε το φως ανοικτό μέχρι να κοιμηθεί και ένα μικρό φως μετα. Εγώ αυτά έκανα για 1 1/2 χρόνο. Τώρα είμαστε καλύτερα...

[xazomanoula]

λένε ότι είναι η ηλικία που ξεκινάνε οι φοβίες,τα όνειρα...

κι εγώ μικρή λάτρευα τα στρουμφάκια και φοβόμουν τον δρακουμέλ τόσο που δεν ήθελα να τα βλέπω στην τηλεόραση.

 

 

ΩΧ!!! Πες μου τέτοια τώρα που αλλάξαμε αγαπημένους ήρωες....

Ναι αλλά να τους αποφεύγω τέτοιους φόβους ή να προσπαθήσω να τους εξαλείψω. Αν όμως τελικά αυτό έχει πιο έντονα αρνητικά αποτελέσματα???

[natty26]

Και ξαφνικά ο αγαπημένος κακός λύκος έγινε Ο ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ!!!

Τι θέλω να πω. Δυο απο τα αγαπημένα παραμύθια του μικρού μου απο πολύ μωρό ήταν τα "3 γουρουνάκια" και τα "7 κατσικάκια". Μιλάμε για έρωτα. Για να φάει ή για να κοιμηθεί έπρεπε να του πούμε αυτά. Αν ήθελε να δει ενα dvd επέλεγε πάντα ένα απο τα δύο. Έλάχιστες ήταν οι φορές που άκουγε το ίδιο ευχάριστα κάποιο άλλο παραμύθι.

Και ξαφνικά εδώ και περίπου 1,5-2 μήνες, έχουμε τρελό θέμα φόβου. Αρνείται να ακούσει τα συγκεκριμένα παραμύθια. Τα dvd απο μόνος του τα έχει βάλει τελευταία μέσα στο σωρό των υπολοίπων. Αποφεύγει τα σκοτάδια διότι είναι εκεί ο κακός λύκος και διάφορα άλλα.

Να σημειώσω πως ποτέ μα ποτέ δεν έχει αναφέρει κανείς μας ως εκφοβισμό πως θα έρθει ο κακός λύκος αν δεν φας, αν δεν πιεις ή κάτι τέτοιο. ΠΟΤΕ! Ξαφνικά όμως,ο "ντα ντα" όπως τον έλεγε παλιότερα, έγινε φόβος χωρίς κάποια εμφανή αιτία. Αυτό που κάνω είναι να του εξηγώ πως είναι ήρωας παραμυθιών, πως δεν μπορεί να έρθει στο σπίτι μας, πως υπάρχει μόνο στα παραμύθια κι άλλα τέτοια.

Γιατι άραγε άλλαξε έτσι? Κι εγώ πως πρέπει να το χειριστώ καλύτερα? Έχετε παρόμοιες εμπειρίες?

 

 

Κατά τη γνώμη μου θέλουν πολύ προσοχή τα παραμύθια, η επιλογή τους δηλαδή! Τα παραμυθια που μας μεγάλωσαν στηρίζονται στο φόβο! Προσωπικά τα βρίσκω απάράδεκτα. Δοκίμασε τον ΄΄ΚΑΛΟΚΑΡΔΟ ΛΥΚΟ'' και τα ''ΤΡΙΑ ΛΥΚΑΚΙΑ''. Θα δεις πως θα αλλάξει συμπεριφορά αμέσως γιατί θα δει και την ''αλλη όψη'' των παραμυθιών.

[anna+]

Εμείς όλα αυτά τα παραμύθια αν ποτέ τα πούμε τα λέμε "διασκευασμένα" (τα περνάω από λογοκρισία και αλλάζω όλα τα επικίνδυνα σημεία με πιο light εως και εκδοχές τους) . Σωστό ή λάθος δεν ξέρω αλλά εμένα προσωπικά μου φαίνονται πολύ σκληρά και τρομακτικά για ένα μικρό παιδί. Επίσης νιώθω πως κολλάνε ταμπέλες οπότε τα λέμε όπως μας βολεύει ώστε και το παιδί να ακούει το παραμυθάκι και η καρδούλα του να είναι ήρεμη χωρίς το φόβο.

Γενικώς όμως δεν τα λέμε και συχνά αλλά και αν τα πούμε παρόλο που η κόρη μου είναι μικρή ακόμη της εξηγώ μερικά πράγματα γιατί δε θέλω να νιώθει φόβο και καχυποψία, ούτε συνειρμικά να "κατασκευάζει" πρότυπα και να κολλάει ταμπέλες ...

[nirma]

Κατά τη γνώμη μου θέλουν πολύ προσοχή τα παραμύθια, η επιλογή τους δηλαδή! Τα παραμυθια που μας μεγάλωσαν στηρίζονται στο φόβο! Προσωπικά τα βρίσκω απάράδεκτα. Δοκίμασε τον ΄΄ΚΑΛΟΚΑΡΔΟ ΛΥΚΟ'' και τα ''ΤΡΙΑ ΛΥΚΑΚΙΑ''. Θα δεις πως θα αλλάξει συμπεριφορά αμέσως γιατί θα δει και την ''αλλη όψη'' των παραμυθιών.

 

 

Συμφωνώ απολύτως

 

...και συμπληρώνω: θα μπορούσες να του λές συνεχώς ότι μέσα στο σπίτι μας δεν μπορεί να μπει κανένας. Έχουμε την πόρτα κλειστή, είναι ο μπαμπάς μέσα και θα τον διώξει και δεν έχει καμία δουλειά εδώ. Δεν είναι εδώ το σπίτι του. Ούτε το δωμάτιό του. Ούτε τρώει μαζί μας. Τί να έρθει να κάνει?

 

Εμείς κάπως έτσι το ξεπεράσαμε το πράγμα. Τελικά ναι μεν τον λέμε κακό τον λύκο, αλλά τον λυπόμαστε λιγάκι διότι είναι και μόνος, χωρίς φίλους και τον φωνάζουν στο τέλος τα γουρουνάκια για να φάνε μαζί του.

 

Τώρα αποκτήσαμε και τις μάγισσες. Από το Λούνα Παρκ μάλλον που είδε το αντίστοιχο παιχνίδι για μεγάλα παιδάκια. Φυσικά δεν μπηκαν μέσα αλλά τους κόλλησε....

Τελικά νομίζω ότι το μυαλουδάκι λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε όλα.

[νελλίτσα]

δε νομίζω οτι μπορείς να αποφύγεις ή να εξαλείψεις τους φόβους του. αν δεν ήταν ο κακός λύκος θα ήταν το σκοτάδι, το κενό κάτω από το κρεβάτι του, η βντουλάπα ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο... είναι ένα φυσιολογικό στάδιο της κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού. εσύ απλά φρόντισε να είσαι δίπλα του, να ξέρει ότι η μαμά και ο μπαμπάς είναι για να προστατεύουν τα παιδάκια τους και βοήθησέ τον να ενδυναμωθεί. τα άλλα θα έρθουν μόνα τοπυς με τον χρόνο

[nikolas2009]

έχει δίκιο η διαφήμιση..."τι θ πει κακός λύκος?γιατί βάζουμε ταμπέλα στο λύκο? η κοκκινοσκουφίτσα είναι κακιά"

εγώ πάντως όταν της διαβάζω τα 3 γουρουνάκια και την κοκκινοσκουφίτσα δεν της λέω ότι ο λύκος είναι κακός και θέλει να τους φάει...

πεινάει και θέλει φαγητό λέω...

μήπως κάποιος άλλος,γιαγιά ή παππούς είπε για τον κακό λύκο?

 

χα χα και εγώ το ίδιο, τον ονομάζω Μεγάλο Λύκο, που ψάχνει για φαγητό και κλείνιε τη γιαγιά στη ντουλάπα, και δελεάζει την κοκκινοσκουφίτσα να έρθει πιό κοντά για να της πάρει το φαγητό της γιαγιάς.... και ο κυνηγός δεν τον σκοτώνει, αλλά τον φοβίζει με το όπλο του για να μην ξαναγυρίσει...

Μια μέρα που με άκουσε η γυναίκα μου μου είπε οτι το έκανα αγνώριστο το κλασικό παραμύθι, και τι θα γίνει όταν ακούσει την κλασική εκδοχη....