2,5 ετών τρώει αλεσμένο φαγητό - δεν καταπίνει μη αλεσμένο

[Vicky-tz]

Καλησπέρα έχω ένα κοριτσάκι που είναι πλέον 2,5 ετών. Ακόμα τρώει αλεσμένο φαγητό και με έχει κουράσει. Είναι το δεύτερο παιδί μου. Στο πρώτο παιδί δεν είχα πρόβλημα. Του είχα μάθει από νωρίς την Στερεά τροφή. Όμως με την κόρη μου από 4,5 μηνών που ξεκινήσαμε την τροφή, μου έκανε όλη μέρα εμετό στα γεύματα. Είχε χάσει βάρος. Είχε παλινδρόμηση. Την ίδια περίοδο μάθαμε και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που για ένα χρόνο ήμουν μαζί της σχεδόν κάθε μέρα σε γιατρούς και νοσοκομεία. Αν μπορείτε να με καταλάβετε δεν είχα το κουράγιο να επιμένω στη Στερεά τροφή. (Συνέχιζε τους εμετούς). Σήμερα λοιπόν έχω "σκάσει". Το πρωί τρώει αλεσμένη φρούτοκρεμα που κάνω εγώ και ένα αυγό με κομμάτια ψωμί. Το τρώει κανονικά. Το μεσημέρι το πολτοποιω γιατί την Στερεά τροφή την φτύνει. Το απόγευμα τρώει σπιτικά τραχανά με γάλα και δεν το φτύνει. Στο σπίτι δεν μπορούμε να φάμε χωρίς να έρθει και να ζητήσει φαγητό. Πάντα της δίνουμε και από εμάς να φάει. Όμως το κρατάει στο στόμα και μετά από λίγο το φτύνει. Σχεδόν ένα χρόνο το κάνει αυτό. Απ'ότι έχω καταλάβει δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δόντια. Δεν δαγκώνει. Έχω προσπαθήσει πόσες φορές να της εξηγήσω να χρησιμοποιήσει τα δόντια. 

Ελπίζω να έχετε κάποια ιδέα γιατί το καλοκαίρι θα γίνει 3 και έχω σκάσει με αυτό το θέμα. Να προσθέσω ότι στην ανάπτυξη είναι πολύ καλή. Τρώει πλέον ποσότητα. Δεν κάνει άλλο εμετό. Αλλά όταν της λέω να το καταπιεί μου λέει ξεκάθαρα όχι.... Η παιδίατρος απλά μου έχει πει ότι κανένας δεν έχει μείνει έτσι. Δεν με καλύπτει όμως αυτό...

[belleblue]

μου φαίνεται απολύτως λογικό να έχει πάθει τέτοιο σοκ που να μη θέλει να καταπιεί από αυτό. 

 

θα χρειαστεί να μιλήσετε για τον φόβο... Ήδη καταλαβαίνει σε αυτή την ηλικία τα πάντα με φυσικά πολύ απλές λέξεις.  

Όταν εσύ φοβάσαι κάτι, θα λές την λέξη φοβάμαι. 

Μόνο αν καταλάβει ότι αυτό είναι το συναίσθημα του φόβου που έρχεται και φεύγει,

αλλα δεν είναι πάντα κάτι σίγουρο ότι θα γίνει.  Ότι είναι κάτι οκ, ότι όλοι φοβόμαστε κάτι.  

Αυτό θα το κάνει πιο χειροπιαστό, πιο βατό, πιο νορμάλ. 

Το υποσυνείδητο δουλεύει 100% σε αυτές τις ηλικίες οπότε κάποιο βιβλίο για τον φόβο θα σας κάνει και στις δύο καλό! 

(γενικά για όλα τα συναισθήματα βοηθάει να τα κάνουμε model να λέμε τις λέξεις τους όταν εμείς τα αισθανόμαστε κλπ )

μην ανησυχείς!! όλα θα γίνουν, θα ξεπεραστεί με ηρεμία χωρίς άγχος. 

 

αν καταφέρει και πεί  "φοβάμαι" έχετε ξεκινήσει την άκρη του νήματος γιατί θα μπορείς να της πεις , μη φοβασαι είμαι εδώ και όλα θα πάνε καλά κλπ....

ο φόβος του πνιγμού είναι ένα πολύ αργέγονο συναίσθημα νομίζω και πολύ έντονο.   και η αναπνοή. μιλήστε για την αναπνοή, πόσο σημαντικό είναι να μασάμε καλά κ να μη μιλάμε όταν τρώμε... θέλει λιγη δουλίτσα σιγα σιγα χωρίς ομως να το συζητας την ώρα που τρώς, για αυτό λέω για βιβλίο.   

Την ώρα του φαγητού δεν θα την πιέσεις για κάτι, αυτά πρέπει να γίνονται ενδιάμεσα, λέω.

[ninaki80]

11 ώρες πρίν, Vicky-tz είπε:

Καλησπέρα έχω ένα κοριτσάκι που είναι πλέον 2,5 ετών. Ακόμα τρώει αλεσμένο φαγητό και με έχει κουράσει. Είναι το δεύτερο παιδί μου. Στο πρώτο παιδί δεν είχα πρόβλημα. Του είχα μάθει από νωρίς την Στερεά τροφή. Όμως με την κόρη μου από 4,5 μηνών που ξεκινήσαμε την τροφή, μου έκανε όλη μέρα εμετό στα γεύματα. Είχε χάσει βάρος. Είχε παλινδρόμηση. Την ίδια περίοδο μάθαμε και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που για ένα χρόνο ήμουν μαζί της σχεδόν κάθε μέρα σε γιατρούς και νοσοκομεία. Αν μπορείτε να με καταλάβετε δεν είχα το κουράγιο να επιμένω στη Στερεά τροφή. (Συνέχιζε τους εμετούς). Σήμερα λοιπόν έχω "σκάσει". Το πρωί τρώει αλεσμένη φρούτοκρεμα που κάνω εγώ και ένα αυγό με κομμάτια ψωμί. Το τρώει κανονικά. Το μεσημέρι το πολτοποιω γιατί την Στερεά τροφή την φτύνει. Το απόγευμα τρώει σπιτικά τραχανά με γάλα και δεν το φτύνει. Στο σπίτι δεν μπορούμε να φάμε χωρίς να έρθει και να ζητήσει φαγητό. Πάντα της δίνουμε και από εμάς να φάει. Όμως το κρατάει στο στόμα και μετά από λίγο το φτύνει. Σχεδόν ένα χρόνο το κάνει αυτό. Απ'ότι έχω καταλάβει δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δόντια. Δεν δαγκώνει. Έχω προσπαθήσει πόσες φορές να της εξηγήσω να χρησιμοποιήσει τα δόντια. 

Ελπίζω να έχετε κάποια ιδέα γιατί το καλοκαίρι θα γίνει 3 και έχω σκάσει με αυτό το θέμα. Να προσθέσω ότι στην ανάπτυξη είναι πολύ καλή. Τρώει πλέον ποσότητα. Δεν κάνει άλλο εμετό. Αλλά όταν της λέω να το καταπιεί μου λέει ξεκάθαρα όχι.... Η παιδίατρος απλά μου έχει πει ότι κανένας δεν έχει μείνει έτσι. Δεν με καλύπτει όμως αυτό...

Πρέπει να πάτε σε ενα αναπτυξιολογο κ να ξεκινήσετε εργοθεραπειες κ συμβουλευτικη με ψυχολογο. Αυτά γράφονται από τον αναπτυξιολογο κ δεν πληρώνετε τιποτα. Ολα αυτα είναι αισθητηριακα κ φοβίες κ πρέπει να τα λύσετε μέσω παιχνιδιού. Φυσικα κ εσύ δεν έχεις την εμπειρία κ την γνώση να το κάνεις.  Απορώ κ ο παιδίατρος σου πως το αντιμετωπίζει τόσο χαλαρά.  Φυσικα κ όλοι οι άνθρωποι μασάνε όμως όταν σε ενα παιδί τόσο μεγάλο κάτι τέτοιο τόσο φυσικο επιμενει σημαίνει ότι υπάρχουν αιτίες βαθύτερες. Ακομα κ ιατρικά πρέπει να το ξανά ψάξετε μήπως όντως ποναει κάπου ακομα κ δεν μπορεί να το εξηγήσει 

[maripoz]

Ξεκίνησε νωρίς στερεες, μπορεί να μην ήταν έτοιμη και αυτή να είναι η ρίζα του προβλήματος. Κανονικά πρέπει να ξεκινάνε όταν μπορουν να στηρίξουν την πλάτη κ να κάτσουν. Πρέπει δηλαδή να είναι ψυχοκινητικα έτοιμα. Στο δια ταύτα, περιγράφεις μια ρουτίνα φαγητού. Γιατί κάθε μέρα τρώει τα ίδια για πρωί και απόγευμα? Εφόσον έρχεται κ σας ζητάει φαγητό έχεις  δοκίμασει να μην της δώσεις τα "δικά της" ώστε να είναι πεινασμενη και να κάτσει στο τραπέζι μαζί σας νηστικη? Να φάει δηλαδή το φαγητο της οικογένειας? Ξεκινά με κάτι εύκολο στο μασημα πχ μπιφτεκια με πουρέ, σπανακορυζο κάτι τέτοιο αλλά να φάει με την υπόλοιπη οικογένεια όχι μόνη της. Κατά τα άλλα συμφωνώ ότι χρειάζεται παρέμβαση από εργοθεραπευτη και ψυχολόγο, εφόσον έχεις δοκιμάσει τα παραπάνω. Αλλά είναι σημαντικό να την ενταξετε στη ρουτίνα φαγητου της οικογένειας, να κάθεστε μαζί στο τραπέζι και να προσφέρετε πρώτα από το οικογένειακο γεύμα και όχι να τρώτε μόνοι σας κ η μικρή μόνη της, αυτό είναι σίγουρα λάθος. Τα αλεσμενα που τρώει είναι το καθημερινό φαγητό της οικογένειας ή της φτιάχνεις ξεχωριστά? Θα μπορούσατε ίσως να της δίνετε το φαγητό της οικογένειας λίγο λιωμενο με το πηρουνι μέχρι να πάρει μπροστά. Αν όλα αυτά τα έχεις δοκιμάσει χρειάζεται παρέμβαση από ειδικό 

[Vicky-tz]

Μαγειρεύω ξεχωριστά για την μικρή. Πριν δύο μέρες δοκίμασα ξανά να της δώσω κουσκουσακι που είναι πολύ μικρό και το κρατούσε στο στόμα. Δεν καταπίνει τίποτα. Πεινασμένη να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να την αφήσω. Τα μεσημέρια δεν είμαστε σχεδόν ποτέ σπίτι. Σπάνια δηλαδή. Θα δοκιμάσω όμως κάποια στιγμή την ημέρα να κάτσουμε μαζί και να φάμε μπιφτέκια με πουρέ. Πιστεύω αυτό που μου λέτε θα βοηθήσει με λίγη υπομονή. Θα την αφήσω να πειραματιστεί με το φαγητό την ώρα που τρώμε. Από φαγητά τι θα είναι καλό για αρχή να της κάνω? με το πιρούνι έχω δοκιμάσει και δεν τρώει. Ευχαριστώ που μου απαντήσατε. Θα κάνω λίγη προσπάθεια. Αν δεν αλλάξει κάτι θα πάω σε ειδικό. Να είστε καλά!!!!!

[maripoz]

15 hours ago, Vicky-tz said:

Μαγειρεύω ξεχωριστά για την μικρή. Πριν δύο μέρες δοκίμασα ξανά να της δώσω κουσκουσακι που είναι πολύ μικρό και το κρατούσε στο στόμα. Δεν καταπίνει τίποτα. Πεινασμένη να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να την αφήσω. Τα μεσημέρια δεν είμαστε σχεδόν ποτέ σπίτι. Σπάνια δηλαδή. Θα δοκιμάσω όμως κάποια στιγμή την ημέρα να κάτσουμε μαζί και να φάμε μπιφτέκια με πουρέ. Πιστεύω αυτό που μου λέτε θα βοηθήσει με λίγη υπομονή. Θα την αφήσω να πειραματιστεί με το φαγητό την ώρα που τρώμε. Από φαγητά τι θα είναι καλό για αρχή να της κάνω? με το πιρούνι έχω δοκιμάσει και δεν τρώει. Ευχαριστώ που μου απαντήσατε. Θα κάνω λίγη προσπάθεια. Αν δεν αλλάξει κάτι θα πάω σε ειδικό. Να είστε καλά!!!!!

Υπάρχει περίπτωση να αντιδρά γιατί το βλέπει ως καταπιεστικη διαδικασία εκμάθησης. Θα την έβαζα στο τραπέζι με το ίδιο φαΐ με τους υπόλοιπους με πηρουνακι δικό της κ θα την άφηνα να κάνει ο,τι θέλει. Πρέπει να σας βλέπει να τρώτε μαζί της και να νιώθει ενταγμενη στην διαδικασία όχι αποκλεισμενη. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να της μαγειρεύεις ξεχωριστά, πιθανότατα καταλαβαίνει ότι είναι "παράταιρη" από την υπόλοιπη οικογένεια και αντιδρά. Ένταξη και συμμετοχή είναι οι λέξεις κλειδιά. Απο φαγητό  προσφέρεις ο,τι έχετε, όχι μπριζόλα σε αυτή τη φάση προφανώς, αν είναι κάτι μαλακό το δίνεις ως έχει, αλλιώς λίγο λιώσιμο με το πιρούνι. Να βλέπει ότι έχετε όλοι το ίδιο στο πιάτο σας ομως και ότι συμμετέχετε όλοι σε αυτή τη διαδικασία του φαγητού. Ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό και μιμητικο μαζί  θέλει να νιώσει ότι είναι μέλος του συνόλου και θα μιμηθεί τι κάνουν οι αλλοι. Και χαλαρά χωρίς άγχος γτ το καταλαβαίνει το άγχος σου σίγουρα και αυτό λειτουργεί αντιπαραγωγικα

[mama16]

Εγώ για αρχή δεν θα έδινα στο παιδί με το πηρούνι μικρά κομματάκια. Θα έδινα να τα πιάσει με το χεράκι του, να τα επεξεργαστεί κ να τα φάει το ίδιο. Από φαγητά πατατουλα, μπιφτέκι, κόρα ψωμί, καρότο μπαστούνι βρασμένο και ότι άλλο μπορεί να πιάσει με το χεράκι του.

[maripoz]

3 hours ago, mama16 said:

Εγώ για αρχή δεν θα έδινα στο παιδί με το πηρούνι μικρά κομματάκια. Θα έδινα να τα πιάσει με το χεράκι του, να τα επεξεργαστεί κ να τα φάει το ίδιο. Από φαγητά πατατουλα, μπιφτέκι, κόρα ψωμί, καρότο μπαστούνι βρασμένο και ότι άλλο μπορεί να πιάσει με το χεράκι του.

Και συμφωνώ και διαφωνώ. Είναι 2μιση χρονων παιδί, πιστευω ότι πρέπει να έχει το πιρουνακι δίπλα στο πιάτο και να αποφάσισει εκείνη αν και πότε θα το χρησιμοποιήσει. Αν κάθεται στο τραπέζι με άλλα μέλη της οικογένειας πιθανότατα θα θέλει να τους μιμηθεί αργά ή γρήγορα. Πρέπει να έχει το δικό της πιρούνακι για να μην νιώθει διαφορετική από τους άλλους να μη νιώθει "μωρό". Σίγουρα όχι τάισμα με πιρούνι και όχι με το ζόρι να το χρησιμοποιήσει αλλά να υπάρχει εκεί όπως στα σερβιτσια όλων. Κ κουτάλι φυσικά όταν χρειάζεται άλλιως πώς θα φάει τις φακές πχ?

[ninaki80]

5 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Εγώ για αρχή δεν θα έδινα στο παιδί με το πηρούνι μικρά κομματάκια. Θα έδινα να τα πιάσει με το χεράκι του, να τα επεξεργαστεί κ να τα φάει το ίδιο. Από φαγητά πατατουλα, μπιφτέκι, κόρα ψωμί, καρότο μπαστούνι βρασμένο και ότι άλλο μπορεί να πιάσει με το χεράκι του.

 

1 ώρα πρίν, maripoz είπε:

Και συμφωνώ και διαφωνώ. Είναι 2μιση χρονων παιδί, πιστευω ότι πρέπει να έχει το πιρουνακι δίπλα στο πιάτο και να αποφάσισει εκείνη αν και πότε θα το χρησιμοποιήσει. Αν κάθεται στο τραπέζι με άλλα μέλη της οικογένειας πιθανότατα θα θέλει να τους μιμηθεί αργά ή γρήγορα. Πρέπει να έχει το δικό της πιρούνακι για να μην νιώθει διαφορετική από τους άλλους να μη νιώθει "μωρό". Σίγουρα όχι τάισμα με πιρούνι και όχι με το ζόρι να το χρησιμοποιήσει αλλά να υπάρχει εκεί όπως στα σερβιτσια όλων. Κ κουτάλι φυσικά όταν χρειάζεται άλλιως πώς θα φάει τις φακές πχ?

Βρε κοριτσια ειvαι 2,5χροvωv προφαvως το προβλημα δεv ειvαι ουτε στηv μιμηση ουτε στηv ελλειψη εκμαθησης κ εχει κ αδερφακι οποτε ουτε τα ερεθισματα λειπουv ουτε η εμπειρια της μαμας . Προφαvως τοπροβλημα ειvαι αλλο. Αφου λεει η κοπελα οτι οταv τρωvε ολοι παvτα ερχετε στο τραπεζι κ παvτα τρωει απτο δικο τους φαγητο απλα το φτηvει . Προφαvως καποιο θεμα υπαρχει με τηv κ;ταποση κ οχι με το αv ξερει vα πιαvει το φαγητο. κ ειvαι κ 2.5 δεv ειvαι 1.5 vα πεις ουτε vα μιλαει δεv ξερει . 

On 8/2/2023 at 11:20 ΜΜ, Vicky-tz είπε:

Μαγειρεύω ξεχωριστά για την μικρή. Πριν δύο μέρες δοκίμασα ξανά να της δώσω κουσκουσακι που είναι πολύ μικρό και το κρατούσε στο στόμα. Δεν καταπίνει τίποτα. Πεινασμένη να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να την αφήσω. Τα μεσημέρια δεν είμαστε σχεδόν ποτέ σπίτι. Σπάνια δηλαδή. Θα δοκιμάσω όμως κάποια στιγμή την ημέρα να κάτσουμε μαζί και να φάμε μπιφτέκια με πουρέ. Πιστεύω αυτό που μου λέτε θα βοηθήσει με λίγη υπομονή. Θα την αφήσω να πειραματιστεί με το φαγητό την ώρα που τρώμε. Από φαγητά τι θα είναι καλό για αρχή να της κάνω? με το πιρούνι έχω δοκιμάσει και δεν τρώει. Ευχαριστώ που μου απαντήσατε. Θα κάνω λίγη προσπάθεια. Αν δεν αλλάξει κάτι θα πάω σε ειδικό. Να είστε καλά!!!!!

Κοριτσι μου πηγ;ιvτε σε καποιοv ειδικο κ μηv το ταλαιπωρεις αδικα το παιδακι με πειραματα ειvαι αρκετα μεγαλο πλεοv κ τοιδιο θα χρειαζετε βοηθεια κ θα αvακουφιστει. Στις εργοθεραπειες παιχvιδια καvουv κ ασκησεις που βοηθαvε κ στηv εvδυvαμωση ωστε vα καταφερει vα καταπιει χωρις φοβο. Οσο το καθιστερεις μεvει κτο παιδι πισω κ σε αλλους τομεις 

[λουκουμαδάκι]

2 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

 

Βρε κοριτσια ειvαι 2,5χροvωv προφαvως το προβλημα δεv ειvαι ουτε στηv μιμηση ουτε στηv ελλειψη εκμαθησης κ εχει κ αδερφακι οποτε ουτε τα ερεθισματα λειπουv ουτε η εμπειρια της μαμας . Προφαvως τοπροβλημα ειvαι αλλο. Αφου λεει η κοπελα οτι οταv τρωvε ολοι παvτα ερχετε στο τραπεζι κ παvτα τρωει απτο δικο τους φαγητο απλα το φτηvει . Προφαvως καποιο θεμα υπαρχει με τηv κ;ταποση κ οχι με το αv ξερει vα πιαvει το φαγητο. κ ειvαι κ 2.5 δεv ειvαι 1.5 vα πεις ουτε vα μιλαει δεv ξερει . 

Κοριτσι μου πηγ;ιvτε σε καποιοv ειδικο κ μηv το ταλαιπωρεις αδικα το παιδακι με πειραματα ειvαι αρκετα μεγαλο πλεοv κ τοιδιο θα χρειαζετε βοηθεια κ θα αvακουφιστει. Στις εργοθεραπειες παιχvιδια καvουv κ ασκησεις που βοηθαvε κ στηv εvδυvαμωση ωστε vα καταφερει vα καταπιει χωρις φοβο. Οσο το καθιστερεις μεvει κτο παιδι πισω κ σε αλλους τομεις 

Συμφωνώ. Μπορεί να είναι από το πιο απλό ένας βραχύς χαλινός που δεν επιτρέπει στη γλώσσα τις σωστές κινήσεις για να πάει το φαγητό στα δόντια να το γυρίσει μέσα στο στόμα και να το σπρώξει πίσω για να το καταπιεί οπότε και το παιδί δεν το κάνει ή πιο σύνθετο που χρειάζεται εργοθεραπεία. Κατάποση κάνει το θέμα είναι γιατί δεν κάνει τα σωστά βήματα. Τοποθέτηση μάσηση και κατάποση. 

[maripoz]

8 hours ago, ninaki80 said:

 

Βρε κοριτσια ειvαι 2,5χροvωv προφαvως το προβλημα δεv ειvαι ουτε στηv μιμηση ουτε στηv ελλειψη εκμαθησης κ εχει κ αδερφακι οποτε ουτε τα ερεθισματα λειπουv ουτε η εμπειρια της μαμας . Προφαvως τοπροβλημα ειvαι αλλο. Αφου λεει η κοπελα οτι οταv τρωvε ολοι παvτα ερχετε στο τραπεζι κ παvτα τρωει απτο δικο τους φαγητο απλα το φτηvει . Προφαvως καποιο θεμα υπαρχει με τηv κ;ταποση κ οχι με το αv ξερει vα πιαvει το φαγητο. κ ειvαι κ 2.5 δεv ειvαι 1.5 vα πεις ουτε vα μιλαει δεv ξερει . 

Κοριτσι μου πηγ;ιvτε σε καποιοv ειδικο κ μηv το ταλαιπωρεις αδικα το παιδακι με πειραματα ειvαι αρκετα μεγαλο πλεοv κ τοιδιο θα χρειαζετε βοηθεια κ θα αvακουφιστει. Στις εργοθεραπειες παιχvιδια καvουv κ ασκησεις που βοηθαvε κ στηv εvδυvαμωση ωστε vα καταφερει vα καταπιει χωρις φοβο. Οσο το καθιστερεις μεvει κτο παιδι πισω κ σε αλλους τομεις 

 

6 hours ago, λουκουμαδάκι said:

Συμφωνώ. Μπορεί να είναι από το πιο απλό ένας βραχύς χαλινός που δεν επιτρέπει στη γλώσσα τις σωστές κινήσεις για να πάει το φαγητό στα δόντια να το γυρίσει μέσα στο στόμα και να το σπρώξει πίσω για να το καταπιεί οπότε και το παιδί δεν το κάνει ή πιο σύνθετο που χρειάζεται εργοθεραπεία. Κατάποση κάνει το θέμα είναι γιατί δεν κάνει τα σωστά βήματα. Τοποθέτηση μάσηση και κατάποση. 

Πάντως στο πρώτο ποστ η θέματοθετρια λέει ότι το παιδί τρώει για πρωινό αυγό με ψωμί κανονικά. Δηλαδή εκεί μασάει/καταπινει. Επίσης οι περιγραφές που δίνει για τη ρουτίνα φαγητού προσωπικά μου δείχνουν ότι ενδεχομένως δεν έχει γίνει σωστή ένταξη του παιδιού στις διατροφικές συνήθειες της υπόλοιπης οικογένειας. Πχ το γεγονός ότι μαγειρεύει ξεχωριστά για το παιδί ή ότι κάθε μερα τρώει τραχανα κλπ, δεν έχει δοθεί πρωτοβουλία στο παιδί. Γιατί έρχεται στο τραπέζι το παιδί όταν τρώνε οι άλλοι και δεν κάθεται εξαρχής μαζί τους? Αυτό δεν είναι πρόβλημα σε αυτή την ηλικία? Δεν αποκλείεται βέβαια κάτι παθολογικο αλλά ούτε κ κάποια μορφή αντίδρασης / φοβίας, κάποιο ψυχολογικό "κολημμα" τέλος πάντων που καθηλώνει το παιδί σε συμπεριφορά μικρότερης ηλικίας 

[ninaki80]

πρίν από 32 λεπτά , maripoz είπε:

 

Πάντως στο πρώτο ποστ η θέματοθετρια λέει ότι το παιδί τρώει για πρωινό αυγό με ψωμί κανονικά. Δηλαδή εκεί μασάει/καταπινει. Επίσης οι περιγραφές που δίνει για τη ρουτίνα φαγητού προσωπικά μου δείχνουν ότι ενδεχομένως δεν έχει γίνει σωστή ένταξη του παιδιού στις διατροφικές συνήθειες της υπόλοιπης οικογένειας. Πχ το γεγονός ότι μαγειρεύει ξεχωριστά για το παιδί ή ότι κάθε μερα τρώει τραχανα κλπ, δεν έχει δοθεί πρωτοβουλία στο παιδί. Γιατί έρχεται στο τραπέζι το παιδί όταν τρώνε οι άλλοι και δεν κάθεται εξαρχής μαζί τους? Αυτό δεν είναι πρόβλημα σε αυτή την ηλικία? Δεν αποκλείεται βέβαια κάτι παθολογικο αλλά ούτε κ κάποια μορφή αντίδρασης / φοβίας, κάποιο ψυχολογικό "κολημμα" τέλος πάντων που καθηλώνει το παιδί σε συμπεριφορά μικρότερης ηλικίας 

Προφανώς μαγειρευει ξεχωριστά γιατί οποτε εχει δοκιμάσει κάτι διαφορετικό το παιδί θα έμενε νηστικό. Όλοι ξέρουμε ότι ενα παιδί ητε πεινάει ητε οχι αν δει κάτι που τρωει ο γονεας ή το αδερφάκι του στα 2.5 θα το πάρει κ θα το φάει. 

Οποτε δεν είναι θέμα αποκοπής κ εγώ στα 2.5 συνήθως ξεχωριστά τάιζα τον μικρο γιατί είχαμε αλλα ωράρια φαγητού κ συνήθως επειδή αργούσε στο φαγητό του καταληγαμε να ταΐζω κ εγώ να τρώω μετα δεν σημαίνει ότι το παιδί έμενε πίσω επειδή δεν έτρωγα κ εγώ ταυτόχρονα. 

Προφανώς το παιδί κάτι εχει που η θεματοθετρια δεν μπορεί μονη της να λύσει με απλές μεθόδους ητε ψυχολογικό ητε αναπτυξιακό ητε ιατρικο παθολογικο. 

Φυσικά κ μπορει με τον χρόνο το παιδί να μασησει αλλα ειναι δυνατόν να αφήσεις ένα παιδί να τρωει αλεσμένα μέχρι τα 4 πχ? Πόσο χρόνο να δωσει? Εχει αφήσει ήδη 1 χρόνο απτο φυσιολογικο να περασει. 

Δεν είναι 1.5 να πεις αντε άστο λιγο ακομα μήπως απλώς δεν εχει καταλαβει κάτι σωστά ειναι 2.5 σε λιγο σκεψου θα βγάλει την πανα θα παει παιδικο σταθμο κ δεν θα ξέρει να μασησει που ειναι κατι αντανακλαστικο? 

[mama16]

22 ώρες πρίν, maripoz είπε:

Και συμφωνώ και διαφωνώ. Είναι 2μιση χρονων παιδί, πιστευω ότι πρέπει να έχει το πιρουνακι δίπλα στο πιάτο και να αποφάσισει εκείνη αν και πότε θα το χρησιμοποιήσει. Αν κάθεται στο τραπέζι με άλλα μέλη της οικογένειας πιθανότατα θα θέλει να τους μιμηθεί αργά ή γρήγορα. Πρέπει να έχει το δικό της πιρούνακι για να μην νιώθει διαφορετική από τους άλλους να μη νιώθει "μωρό". Σίγουρα όχι τάισμα με πιρούνι και όχι με το ζόρι να το χρησιμοποιήσει αλλά να υπάρχει εκεί όπως στα σερβιτσια όλων. Κ κουτάλι φυσικά όταν χρειάζεται άλλιως πώς θα φάει τις φακές πχ?

 

20 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

 

Βρε κοριτσια ειvαι 2,5χροvωv προφαvως το προβλημα δεv ειvαι ουτε στηv μιμηση ουτε στηv ελλειψη εκμαθησης κ εχει κ αδερφακι οποτε ουτε τα ερεθισματα λειπουv ουτε η εμπειρια της μαμας . Προφαvως τοπροβλημα ειvαι αλλο. Αφου λεει η κοπελα οτι οταv τρωvε ολοι παvτα ερχετε στο τραπεζι κ παvτα τρωει απτο δικο τους φαγητο απλα το φτηvει . Προφαvως καποιο θεμα υπαρχει με τηv κ;ταποση κ οχι με το αv ξερει vα πιαvει το φαγητο. κ ειvαι κ 2.5 δεv ειvαι 1.5 vα πεις ουτε vα μιλαει δεv ξερει . 

Κοριτσι μου πηγ;ιvτε σε καποιοv ειδικο κ μηv το ταλαιπωρεις αδικα το παιδακι με πειραματα ειvαι αρκετα μεγαλο πλεοv κ τοιδιο θα χρειαζετε βοηθεια κ θα αvακουφιστει. Στις εργοθεραπειες παιχvιδια καvουv κ ασκησεις που βοηθαvε κ στηv εvδυvαμωση ωστε vα καταφερει vα καταπιει χωρις φοβο. Οσο το καθιστερεις μεvει κτο παιδι πισω κ σε αλλους τομεις 

@ninaki80 συμφωνώ απόλυτα στο να πάει σε ειδικό για κάποια εργοθεραπεία, δεν το ανέφερα γιατί νομίζω είχε ειπωθεί. Αυτό που δεν είχε ειπωθεί ήταν να το πάρει στα χέρια για να το επεξεργαστεί κ να παίξει με την τροφή. Να το δει δλδ σαν παιχνίδι κ όχι κατευθείαν να το δώσουν με το κουτάλι/ πηρούνι γιατί έτσι λογικό να το φτύσει. Αν έχει κάποια αισθητηριακή διαταραχή στην υφή του τροφίμου ή πρόβλημα στη μάσηση δεν γίνεται να το δίνουν σαν αρχή με το πηρούνι.

 

Κ στις εργοθεραπειες απ' ότι ξέρω το κάνουν σαν παιχνίδι με το να το πιάσει το παιδί, να το βάλει πχ στην παλάμη, στη μύτη κλπ κ τέλος στο στόμα 

[ninaki80]

2 ώρες πρίν, mama16 είπε:

 

@ninaki80 συμφωνώ απόλυτα στο να πάει σε ειδικό για κάποια εργοθεραπεία, δεν το ανέφερα γιατί νομίζω είχε ειπωθεί. Αυτό που δεν είχε ειπωθεί ήταν να το πάρει στα χέρια για να το επεξεργαστεί κ να παίξει με την τροφή. Να το δει δλδ σαν παιχνίδι κ όχι κατευθείαν να το δώσουν με το κουτάλι/ πηρούνι γιατί έτσι λογικό να το φτύσει. Αν έχει κάποια αισθητηριακή διαταραχή στην υφή του τροφίμου ή πρόβλημα στη μάσηση δεν γίνεται να το δίνουν σαν αρχή με το πηρούνι.

 

Κ στις εργοθεραπειες απ' ότι ξέρω το κάνουν σαν παιχνίδι με το να το πιάσει το παιδί, να το βάλει πχ στην παλάμη, στη μύτη κλπ κ τέλος στο στόμα 

Αυτό λέω ένα παιδάκι με αδερφάκι 2 χρονια μεγαλύτερο ειναι δυνατόν να μην έχει πιάσει φαγητο στα χέρια του να παίξει? Είναι δυνατόν να μην έχει δοκιμάσει τα πάντα μια μαμα με μεγαλύτερο παιδι ? Κ ειναι 2.5 ξαναλέω ειναι δυνατόν να μην έχει παίξει με ένα ψωμακι με ένα μπισκοτάκι? Προφανώς ολα έχουν γίνει δεν ζει σε γυάλα το παιδι .

[Vicky-tz]

Σήμερα λοιπόν πρώτη μέρα καθίσαμε και φάγαμε κεφτεδάκια με πουρέ πατάτας. Με το πιρούνι και κουτάλι. Στην αρχή πήρε την πρώτη μπουκιά και την κρατούσε στο στόμα όλη την ώρα. Έπαιζε συνέχεια με το φαγητό μέχρι που ήθελε τις κούκλες να ταισει. Στο τέλος ήθελε να πιεί νερό,το έφτυσε και ήπιε νερό. Δεν έχουμε εδώ στο νησί αναπτυξιολογο. Μήπως βοηθάει και κάποια λογοθεραπευτρια? Σε όλη την διάρκεια μου ζητούσε να της καθαρίζω τα χέρια γιατί συχενοτανε...

[maripoz]

1 hour ago, Vicky-tz said:

Σήμερα λοιπόν πρώτη μέρα καθίσαμε και φάγαμε κεφτεδάκια με πουρέ πατάτας. Με το πιρούνι και κουτάλι. Στην αρχή πήρε την πρώτη μπουκιά και την κρατούσε στο στόμα όλη την ώρα. Έπαιζε συνέχεια με το φαγητό μέχρι που ήθελε τις κούκλες να ταισει. Στο τέλος ήθελε να πιεί νερό,το έφτυσε και ήπιε νερό. Δεν έχουμε εδώ στο νησί αναπτυξιολογο. Μήπως βοηθάει και κάποια λογοθεραπευτρια? Σε όλη την διάρκεια μου ζητούσε να της καθαρίζω τα χέρια γιατί συχενοτανε...

Τον πουρέ δεν θα τον έτρωγε όμως? Εννοω αφού αλεσμενα τρώει, γιατί πιστεύεις ότι δεν τον έφαγε?

[ninaki80]

18 ώρες πρίν, Vicky-tz είπε:

Σήμερα λοιπόν πρώτη μέρα καθίσαμε και φάγαμε κεφτεδάκια με πουρέ πατάτας. Με το πιρούνι και κουτάλι. Στην αρχή πήρε την πρώτη μπουκιά και την κρατούσε στο στόμα όλη την ώρα. Έπαιζε συνέχεια με το φαγητό μέχρι που ήθελε τις κούκλες να ταισει. Στο τέλος ήθελε να πιεί νερό,το έφτυσε και ήπιε νερό. Δεν έχουμε εδώ στο νησί αναπτυξιολογο. Μήπως βοηθάει και κάποια λογοθεραπευτρια? Σε όλη την διάρκεια μου ζητούσε να της καθαρίζω τα χέρια γιατί συχενοτανε...

Ο λογοθεραπευτης δεν μπορει να σου δωσει διάγνωση δεν γνωρίζει ιατρικά θεματα μονο ομιλία μπορει να ελέγξει αλλα δεν μπορει να γράψει τιποτα ουτε να σε κατατοπίσει ιατρικά. Κλείσε ένα ραντεβού στην Αθήνα οι αναπτυξιολογοι έχουν μεγάλη αναμονή μπορει κ 4 μήνες.  Οποτε κλεισε ένα ραντεβού από τωρα κ κανε μια επίσκεψη γιατί προφανώς το παιδι χρειαζετε βοηθεια . 

[mama16]

On 11/2/2023 at 2:38 ΜΜ, ninaki80 είπε:

Αυτό λέω ένα παιδάκι με αδερφάκι 2 χρονια μεγαλύτερο ειναι δυνατόν να μην έχει πιάσει φαγητο στα χέρια του να παίξει? Είναι δυνατόν να μην έχει δοκιμάσει τα πάντα μια μαμα με μεγαλύτερο παιδι ? Κ ειναι 2.5 ξαναλέω ειναι δυνατόν να μην έχει παίξει με ένα ψωμακι με ένα μπισκοτάκι? Προφανώς ολα έχουν γίνει δεν ζει σε γυάλα το παιδι .

Δεν ξέρω τι κάνει ο κάθε γονιός. Εγώ απλά το ανέφερα. 

[Alexandra K]

Καλησπέρα! Είμαι παιδιατρική εργοθεραπεύτρια και διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το post. Φαίνεται να είναι είτε αισθητηριακή είτε στοματοκινητική η δυσκολία του παιδιού. Φυσικα και θα μπορούσε να βοηθήσει και κάποιος λογοθεραπευτής, αρκεί να είναι εξειδικευμένος στην αισθητηριακή ολοκλήρωση και στη στοματοδυσπραξία. Επίσης το ότι ήθελε σκούπισμα επειδή σιχαινόταν υποδηλώνει αισθητηριακή δυσκολία στο απτικό σύστημα.

 

Ο αναπτυξιολόγος θα μπορούσε να σου γράψει τις θεραπείες για να καλύπτει ένα ποσό το ταμείο σου και να μην τα πληρώνεις όλα από την τσέπη σου.

[ninaki80]

20 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Δεν ξέρω τι κάνει ο κάθε γονιός. Εγώ απλά το ανέφερα. 

Εγώ το είπα έτσι γιατί είναι κάτι το εντελώς φυσιολογικο κ αυτονόητο γιατί είναι σαν να ρωτάει μια μαμα το παιδί μου πεινάει κ να απανταει η άλλη για βοήθεια το έχεις ταισει? Εννοώ ότι υπάρχει περίπτωση σε ενα σπιτι με δύο παιδιά το ένα να μην έχει δει το άλλο να τρωει ? 

[maripoz]

21 minutes ago, ninaki80 said:

Εγώ το είπα έτσι γιατί είναι κάτι το εντελώς φυσιολογικο κ αυτονόητο γιατί είναι σαν να ρωτάει μια μαμα το παιδί μου πεινάει κ να απανταει η άλλη για βοήθεια το έχεις ταισει? Εννοώ ότι υπάρχει περίπτωση σε ενα σπιτι με δύο παιδιά το ένα να μην έχει δει το άλλο να τρωει ? 

Καλά και σε σπίτι με ένα παιδί αυτό το ένα έχει δει κάποιον να τρώει, το θέμα είναι τι πρωτοβουλία και ελευθερία δίνεται στο παιδί να πιάσει με τα χέρια του και να λερωθει κ να πειράματιστει. Φυσικά και υπάρχουν διχρονα που ακόμα μόνο τα ταιζουν με το κουτάλι κ δεν τους δίνουν να πιάσουν μόνα τους, κυρίως για να μην πασαλειφθουν/λερωθουν ή από φόβο μην πνίγουν. Το έχω δει με τα μάτια μου, ειδικά στην Ελλάδα συμβαίνει, υπάρχει κάποιες φορές μια νοοτροπια τετοια που κρατάει το παιδί πισω

[Vicky-tz]

Όπως σας έχω αναφέρει είχαμε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Δεν είναι το πρώτο μου παιδί που να μην ξέρω πως να του μάθω στη Στερεά τροφή. Μέχρι πρόσφατα παλεύαμε για την υγεία της. Και πιστέψτε με δεν μου ήταν σημαντικό το παιδί να μάθει να τρώει κανονικά αλλά να γίνει καλά!! Επίσης έκανε ΟΛΗ ΜΕΡΑ εμετό και έχανε βάρος. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες τι έχουμε περάσει. Η ερώτηση μου ήταν από εδώ και πέρα τι μπορώ να κάνω. Και όχι αν το παιδί το άφησα να λερωθεί ή όχι. Ελπίζω αυτό που περάσαμε να μην το περάσει καμία μάνα. Έχω βρει κάποιον ειδικό για το συγκεκριμένο θέμα. Έκλεισα ραντεβού και ελπίζω να μας βοηθήσει. Ευχαριστώ όλες. Με το συγκεκριμένο ποστ μου ανοίξατε τα μάτια να το ψάξω. Να είστε καλά.

[ninaki80]

1 hour ago, maripoz είπε:

Καλά και σε σπίτι με ένα παιδί αυτό το ένα έχει δει κάποιον να τρώει, το θέμα είναι τι πρωτοβουλία και ελευθερία δίνεται στο παιδί να πιάσει με τα χέρια του και να λερωθει κ να πειράματιστει. Φυσικά και υπάρχουν διχρονα που ακόμα μόνο τα ταιζουν με το κουτάλι κ δεν τους δίνουν να πιάσουν μόνα τους, κυρίως για να μην πασαλειφθουν/λερωθουν ή από φόβο μην πνίγουν. Το έχω δει με τα μάτια μου, ειδικά στην Ελλάδα συμβαίνει, υπάρχει κάποιες φορές μια νοοτροπια τετοια που κρατάει το παιδί πισω

Ναι σίγουρα για μια νέα μαμα ειναι δύσκολο να αφησει το παιδί  να πειραματιστει εύκολα κ να μείνει πίσω σε κάποια τεχνικά ζητήματα όπως να ξερει να τρωει με πιρουνι κ κουτάλι ή να τρωει μόνο του επαρκη ποσότητα. Αλλα αυτο δεν εχει καμια σχέση με αυτό που περιγραφει η κοπέλα.  Δηλαδη μια μαμα με δυο παιδιά σιγουρα μπορεί να μην αφηνει το παιδι να κανει ένα ολόκληρο γεύμα μόνο του 2 χρονων αλλα σιγουρα κ απο μόνο του το παιδι θα έχει πιάσει φαγητο απτο αδερφάκι του να φαει κ απο πιάτο του κτλ. Είναι 2.5 χρονων δεν καθετε πια ούτε σε καρεκλακι να πεις ότι είναι περιορισμένο. Ενα παιδί δεν μένει πίσω στην κατάποση όταν μέσα στο σπίτι υπάρχει φαγητο σε κομμάτια κ του προσφέρετε.  Γιατι η κοπέλα δεν λεει ότι δεν του δίνω φαγητο λεει του δίνω κ δεν το καταπίνει. 

Αυτό που λέω είναι ποσο περιορισμενο μπορει να είναι ένα παιδί που να μην ξέρει να καταπίνει 2.5 χρονων. Μονο φυλακισμένο θα έπρεπε να είναι κ να του δίνετε φαγητο με καλαμάκι.  

[mama16]

7 ώρες πρίν, maripoz είπε:

Καλά και σε σπίτι με ένα παιδί αυτό το ένα έχει δει κάποιον να τρώει, το θέμα είναι τι πρωτοβουλία και ελευθερία δίνεται στο παιδί να πιάσει με τα χέρια του και να λερωθει κ να πειράματιστει. Φυσικά και υπάρχουν διχρονα που ακόμα μόνο τα ταιζουν με το κουτάλι κ δεν τους δίνουν να πιάσουν μόνα τους, κυρίως για να μην πασαλειφθουν/λερωθουν ή από φόβο μην πνίγουν. Το έχω δει με τα μάτια μου, ειδικά στην Ελλάδα συμβαίνει, υπάρχει κάποιες φορές μια νοοτροπια τετοια που κρατάει το παιδί πισω

Με καλυψες απόλυτα. Μπορεί για κάποια οικογένεια κάτι να είναι αυτονόητο κ για κάποια άλλη όχι!

7 ώρες πρίν, Vicky-tz είπε:

Όπως σας έχω αναφέρει είχαμε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Δεν είναι το πρώτο μου παιδί που να μην ξέρω πως να του μάθω στη Στερεά τροφή. Μέχρι πρόσφατα παλεύαμε για την υγεία της. Και πιστέψτε με δεν μου ήταν σημαντικό το παιδί να μάθει να τρώει κανονικά αλλά να γίνει καλά!! Επίσης έκανε ΟΛΗ ΜΕΡΑ εμετό και έχανε βάρος. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες τι έχουμε περάσει. Η ερώτηση μου ήταν από εδώ και πέρα τι μπορώ να κάνω. Και όχι αν το παιδί το άφησα να λερωθεί ή όχι. Ελπίζω αυτό που περάσαμε να μην το περάσει καμία μάνα. Έχω βρει κάποιον ειδικό για το συγκεκριμένο θέμα. Έκλεισα ραντεβού και ελπίζω να μας βοηθήσει. Ευχαριστώ όλες. Με το συγκεκριμένο ποστ μου ανοίξατε τα μάτια να το ψάξω. Να είστε καλά.

Κορίτσι μου εύχομαι όλες τις δύσκολες στιγμές να τις έχετε αφήσει πλέον πίσω σας! Εγώ γράφοντας να δίνετε στο χεράκι του παιδιού φαγητό ήταν για να δώσω μια λύση αν δεν το έχετε κάνει γιατί έτσι λειτουργούν κ στις εργοθεραπειες. Καλά κάνετε που θα το ψάξετε. Όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα. Μακάρι όλα να πάνε καλά!