Η δεύτερη εγκυμοσύνη σας ήταν ίδια με την πρώτη; Σκέψεις για σύλληψη 2ου παιδιού

[Φιλιτσα1]

Γεια σας κορίτσια. Εχω ένα παιδάκι 19μηνων και σκεφτόμαστε να ξεκινήσουμε προσπάθειες για 2ο. Θα ήθελα να ακούσω τις εμπειρίες σας πόσο καιρό σας πήρε να συλλαβετε το 2ο παιδι κ αν ήταν ιδια η εγκυμοσύνη με τη 1η;; Ειμαι 34 με κανονικό βάρος και υγιής. 

[sweety**]

Καλησπέρα ! Είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μ! Έμεινα έγκυος  στον πρώτο μήνα προσπαθειών σε αντίθεση με το πρώτο μας παιδάκι π κάναμε πιο πολύ!!παρόμοια με τη πρώτη εγκυμοσύνη και η δεύτερη μέχρι στιγμής!! Σας εύχομαι γρήγορα με ένα γερό μωράκι!!

[Φιλιτσα1]

Με το καλό εύχομαι μια εύκολη εγκυμοσύνη. Και μεις δυσκολευτηκαμε στο 1ο παιδι. Ειχα ενδομητριωση και μόλις έκανα την επέμβαση μετά έπιασα. Στον 7ο άρχισα να ανεβάζω πίεση και έκανα αγωγή έπαθα προεκλαμψια αλλά αισίως γέννησα 37κ4. Ελπιζω αυτή τη φορά να είναι όλα πιο εύκολα.

[little lamb]

Εμείς το αντίθετο, στο πρώτο έμεινα στον δεύτερο μήνα ενώ στο δεύτερο σε ένα εξάμηνο περίπου. Εύκολα θεωρούνται και τα δύο εννοείται, αλλά θέλω να πω πως ήταν πιο γρήγορα στο πρωτο.

Και σαν εγκυμοσύνη η δεύτερη ήταν αρκετά δυσκολότερη από την πρώτη. Πέραν των "ιατρικών" θεμάτων πχ εμετοί, ναυτίες, αιμορραγίες, από πλευράς κόπωσης επιβαρύνει την κατάσταση και η φροντίδα του πρώτου παιδιού. Γενικά λένε ότι δεν σχετίζονται απαραιτήτως οι εγκυμοσύνες. 10 παιδιά να κάνεις, μπορεί να έχεις 10 διαφορετικές. Και στη σύλληψη, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος ιατρικός λόγος, μπορεί απλά ο χρόνος να διαφέρει κατά τύχη, επειδή πέτυχες ή δεν πέτυχες τις σωστές μέρες. Σε εμάς λογικά έτσι έγινε. Ήμασταν και τριάμισι χρόνια μεγαλύτεροι βέβαια.

Όσον αφορά τις δυσκολιες της εγκυμοσύνης, στο πρώτο παιδί είχα πολλούς εμετούς. Σίγουρα κάθε μέρα, κάποιες μέρες και 2-3 φορές. Μόνο αυτό. Στο δεύτερο είχα όλη τη μέρα ανακάτεμα. Εμετό δεν έκανα παρά μόνο 3-4 φορες, αλλά το συνεχές ανακάτεμα ήταν χειρότερο. Γιατί στην πρώτη που έκανα εμετούς ένιωθα δυσφορία μόνο εκείνη την ώρα ενώ στη δεύτερη συνέχεια. Είχα επίσης ροζ υγρά στο δεύτερο και μου έδωσε utrogestan. Είχα και τρομερή κούραση επίσης. Και σαν νύστα και σαν αντοχές. Στο πρώτο μέχρι 5 μέρες πριν γεννήσω κυκλοφορούσα με συγκοινωνίες παντού (έκανα και μεταπτυχιακό τότε και πήγαινα και σε χόμπι σε τουλάχιστον εβδομαδιαία βάση στην άλλη άκρη της Αθήνας με αλλαγή διαφόρων συγκοινωνιών), ενώ στο δεύτερο κουραζομουν να πάω από τον καναπέ στην πολυθρόνα που λέει ο λόγος. Δεν μπορούσα ούτε να σκύβω πχ σε συρτάρια, ή για να μαζέψω παιχνίδια από το πάτωμα ή για να κάτσουμε κάτω να παίξουμε (σε αυτά ας πούμε δεν έχω μέτρο σύγκρισης με την πρώτη εγκυμοσύνη γιατί δεν χρειαζόταν να τα κάνω).

Ας πω και για τη γέννα, αν και δεν ρωτάς: η πρώτη προέκυψε με σπάσιμο νερών στις 37+3, κανένα άλλο σύμπτωμα (πόνοι ή διαστολή) κι επομένως πρόκληση. Γέννησα 14 ώρες μετά. Δεν πόνεσα καθόλου, ένιωθα μόνο σπρώξιμο (είχα κάνει επισκληριδειο). Στο δεύτερο με έβαλε με πρόκληση στις 38+3 και πήγε απίστευτα γρήγορα: σε 4μισι ώρες γέννησα. Χάρηκα που ήταν γρήγορο, από πλευράς έντασης όμως πόνεσα πολύ. Μάλλον αργήσαμε να βάλουμε τη δεύτερη δόση της επισκληριδειου λόγω της γρήγορης εξέλιξης και ήταν κάπως σαν να μην την είχα κάνει όταν βγήκε το μωρο. Εκτός αν είναι ακόμα πιο δυνατοί οι πόνοι αν δεν κάνεις, δεν ξέρω!

Μια δική μου εικασία λέει ότι το πρώτο μπορεί να γεννήθηκε πιο νωρίς σε βδομάδες επειδή κυκλοφορούσα φουλ πέρα δώθε μέχρι τελευταία στιγμή, ενώ το δεύτερο (που συνήθως λένε ότι γεννιέται νωρίτερα) δεν γεννήθηκε τόσο νωρίς επειδή ένιωθα όλη αυτή την κόπωση που είπα και ουσιαστικά δεν έκανα τίποτα, καθόμουν όλη μερα σχεδόν.

[Sentir...natureza]

Κάθε εγκυμοσύνη, ακόμη και τις ίδιας γυναίκας, μπορεί είναι διαφορετική (όπως και ο τοκετός). Η πρώτη εγκυμοσύνη μου κύλησε πολύ ομαλά, στη δεύτερη είχα ναυτίες μέχρι τον 4ο μήνα και τώρα που διανύω την τρίτη, δεν είχα ναυτίες και τώρα στον 4ο μου ξεκίνησαν.