Προβλημα με τον πατέρα μου

[anemoni1989]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Δεν είναι, κι όμως.....οι περισσότεροι φοιτητές στον κόσμο και στην Ελλάδα πλέον (αλλά και παλιότερα) δεν έχουν την πολυτέλεια αυτή. Το να σε πληρώνει μέχρι τα 22 ή τα 24 ο γονιός να σπουδάζεις δεν είναι υποχρέωσή του, είναι ευγενική χορηγία που απλώς έγινε κανόνας τις "εποχές ΠΑΣΟΚ" που λέμε.

Σε αυτό διαφωνώ κάθετα. Όταν αποφασίσεις να φέρεις στον κόσμο έναν παιδί, βασικό μέλημα δεν είναι μόνο το να το αγαπάς και να το φροντίζεις. Για εμένα, πλέον, πρέπει να μπορείς να του διασφαλισεις βασικές ανάγκες (ξένες γλώσσες, σπουδές). Σίγουρα αν η ζωή στα φέρει αλλιώς (χάσεις τη δουλειά σου, αρρωστήσεις, έρθει πόλεμος κλπ) αυτά αλλάζουν, αλλά όταν η ζωή κυλάει ομαλά, τα θεωρώ αυτονόητα. Εγώ τουλάχιστον. Πχ θεωρώ αδιανόητο να κάνουν 3+4 παιδια ανθρωποι που δεν μπορουν καλά καλά να πληρώσουν το λογαριασμό της ΔΕΗ ή ακόμα κι εγω που με τον άντρα μου θεωρουμαστε υψηλομισθοι (εδώ γελάω και κλαίω ταυτόχρονα) θα το θεωρούσα απερίσκεπτο να γίνω πολύτεκνη, αφού δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε αυτό (με βάση τις απόψεις μου για ποιότητα ζωής κλπ).

[λουκουμαδάκι]

Δεν έχω διαβάσει όλα τα σχόλια λίγο στην αρχή λίγο στο τέλος σαν αίσθηση θα πω κλασική οικογένεια με πατέρα πατριάρχη (συν τα ψυχολογικά) την οικογένεια δέσμια, γυναίκα και παιδιά. Αποφάσισε για το μέλλον δένοντας το παιδί με ένα σπίτι,μη ρωτώντας το αν υπάρχουν σχέδια για άλλη ζωή σε άλλη πόλη άλλη χώρα άλλον πλανήτη, απαιτώντας γειτνίαση και κοντινή απόσταση από την αρχική οικογένεια μέχρι τα βαθιά γεράματα και δυσφορία όταν ένα μέλος αυτής αποφάσισε να συνεχίσει αλλού τη ζωή του με την οικογένειά του θεωρώντας το αχαριστία για ότι έχει προσφέρει τόσα χρόνια. Τα χρήματα. Κλασική διαφοροποίηση στην αντίδραση με άλλο μέλος που βρίσκεται ακόμα κάτω από την κυριαρχία του χρηματικά και 'οικογενειακά' και επίθεση στο απολωλός. Από την άλλη έχουμε το μέλος που δείχνει χρόνια δυσφορία, πάντα ήθελε να ξεφύγει, κλασικά και χωρίς να το καταλαβαίνει είναι ακόμα μέσα στο τρυπάκι της πατριαρχικής αυτής οικογένειας, ξεσπάει υποχωρεί ξεσπάει υποχωρεί σε μοτίβο ετών, οι γονείς έχουν δημιουργήσει κόντρα μεταξύ των παιδιών με τη διαφορετική ανατροφή στο καλό και υπάκουο και στο μαύρο πρόβατο και αυτό συνεχίζεται και από τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν από ένα σημείο και μετά και όλοι δίνουν και παίρνουν μέσα από το χρήμα που είναι ένα τεράστιο μέσο πίεσης συγκράτησης και  'αγάπης'. Και σας κάνει εντύπωση; Τι; Ξεκάθαρα άπειρες οικογένειες λειτουργούν έτσι. Και όχι δεν ξεκόβεις και όχι δεν αρνείσαι τα σπίτια και τα λοιπά. Γιατί σου έχει μπει σαν σαράκι στον εγκέφαλο αυτός ο τροπος λειτουργίας που αν δεν γίνει άκρως κακοποιητικός ΔΕΝ το καταλαβαίνεις. Παίρνει χρόνια ψυχοθεραπείας για να ξεφύγει κανείς από τέτοια οικογένεια. 

[kotsifikos]

Just now, anemoni1989 said:

Σε αυτό διαφωνώ κάθετα. Όταν αποφασίσεις να φέρεις στον κόσμο έναν παιδί, βασικό μέλημα δεν είναι μόνο το να το αγαπάς και να το φροντίζεις. Για εμένα, πλέον, πρέπει να μπορείς να του διασφαλισεις βασικές ανάγκες (ξένες γλώσσες, σπουδές).

Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα!!

[anemoni1989]

Just now, kotsifikos είπε:

.

 

Ανεμώνη αλήθεια πως νιώθεις μετά από όλο αυτό?

Η μητέρα μου πάντως ακόμα και τώρα που είναι 60 δεν το έχει ξεπεράσει, ποιο πολύ βλέπω σε εκείνη αυτό που τόνισε σε προηγούμενο ποστ η @Anna3011

 

Το γράφω και πιο πάνω... Πικρία, στεναχώρια, απογοήτευση... Αισθάνομαι ότι κατηγορουμαι για κάτι που προέκυψε χωρίς να φταίω, που δεν ήταν επιλογή μου, δεν το ζήτησα, δεν φέρω ευθύνη. Δεν ξέρω αν θέλω να το "λύσω" και αν θα το κάνω, θα το κάνω αποκλειστικά και μόνο για το παιδί μου. Για να μην μου πει μετά από χρόνια πως εξαιτίας μου στερήθηκε τον παππού της. Σε αυτή τη φάση, ειλικρινά, για τον πατέρα μου δεν με ενδιαφέρει. Μέσα μου νιώθω ένα κενό για τη γνώμη του, αφού θεωρώ πως είναι άδικος απέναντι μου και αρνητικα προκατειλημμένος και ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει αν είναι στεναχωρημένος επειδή έφυγα ή αισθάνεται προδομένος κλπ. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να επιφορτωνει εμένα με τα δικά του θέματα. Και εγώ έχω στεναχώρια, αλλά δεν ξεσπάω σε αλλους

[kotsifikos]

Just now, λουκουμαδάκι said:

Δεν έχω διαβάσει όλα τα σχόλια λίγο στην αρχή λίγο στο τέλος σαν αίσθηση θα πω κλασική οικογένεια με πατέρα πατριάρχη (συν τα ψυχολογικά) την οικογένεια δέσμια, γυναίκα και παιδιά. Αποφάσισε για το μέλλον δένοντας το παιδί με ένα σπίτι,μη ρωτώντας το αν υπάρχουν σχέδια για άλλη ζωή σε άλλη πόλη άλλη χώρα άλλον πλανήτη, απαιτώντας γειτνίαση και κοντινή απόσταση από την αρχική οικογένεια μέχρι τα βαθιά γεράματα και δυσφορία όταν ένα μέλος αυτής αποφάσισε να συνεχίσει αλλού τη ζωή του με την οικογένειά του θεωρώντας το αχαριστία για ότι έχει προσφέρει τόσα χρόνια. Τα χρήματα. Κλασική διαφοροποίηση στην αντίδραση με άλλο μέλος που βρίσκεται ακόμα κάτω από την κυριαρχία του χρηματικά και 'οικογενειακά' και επίθεση στο απολωλός. Από την άλλη έχουμε το μέλος που δείχνει χρόνια δυσφορία, πάντα ήθελε να ξεφύγει, κλασικά και χωρίς να το καταλαβαίνει είναι ακόμα μέσα στο τρυπάκι της πατριαρχικής αυτής οικογένειας, ξεσπάει υποχωρεί ξεσπάει υποχωρεί σε μοτίβο ετών, οι γονείς έχουν δημιουργήσει κόντρα μεταξύ των παιδιών με τη διαφορετική ανατροφή στο καλό και υπάκουο και στο μαύρο πρόβατο και αυτό συνεχίζεται και από τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν από ένα σημείο και μετά και όλοι δίνουν και παίρνουν μέσα από το χρήμα που είναι ένα τεράστιο μέσο πίεσης συγκράτησης και  'αγάπης'. Και σας κάνει εντύπωση; Τι; Ξεκάθαρα άπειρες οικογένειες λειτουργούν έτσι. Και όχι δεν ξεκόβεις και όχι δεν αρνείσαι τα σπίτια και τα λοιπά. Γιατί σου έχει μπει σαν σαράκι στον εγκέφαλο αυτός ο τροπος λειτουργίας που αν δεν γίνει άκρως κακοποιητικός ΔΕΝ το καταλαβαίνεις. Παίρνει χρόνια ψυχοθεραπείας για να ξεφύγει κανείς από τέτοια οικογένεια. 

Τα είπες όλα πραγματικά!!! Συμφωνώ στο 100%

[chocolate_eater]

Just now, anemoni1989 said:

Σε αυτό διαφωνώ κάθετα. Όταν αποφασίσεις να φέρεις στον κόσμο έναν παιδί, βασικό μέλημα δεν είναι μόνο το να το αγαπάς και να το φροντίζεις. Για εμένα, πλέον, πρέπει να μπορείς να του διασφαλισεις βασικές ανάγκες (ξένες γλώσσες, σπουδές). Σίγουρα αν η ζωή στα φέρει αλλιώς (χάσεις τη δουλειά σου, αρρωστήσεις, έρθει πόλεμος κλπ) αυτά αλλάζουν, αλλά όταν η ζωή κυλάει ομαλά, τα θεωρώ αυτονόητα. Εγώ τουλάχιστον. Πχ θεωρώ αδιανόητο να κάνουν 3+4 παιδια ανθρωποι που δεν μπορουν καλά καλά να πληρώσουν το λογαριασμό της ΔΕΗ ή ακόμα κι εγω που με τον άντρα μου θεωρουμαστε υψηλομισθοι (εδώ γελάω και κλαίω ταυτόχρονα) θα το θεωρούσα απερίσκεπτο να γίνω πολύτεκνη, αφού δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε αυτό (με βάση τις απόψεις μου για ποιότητα ζωής κλπ).

 

Δεν είναι βασική ανάγκη οι ξένες γλώσσες και οι σπουδές μέχρι τα 20+....... Σόρρυ αν γίνω λίγο προκλητικός, αλλά ευτυχώς που δε σκέφτονται όλοι να μην κάνουν παιδιά αν δε μπορούν να τα σπουδάσουν, γιατί τότε θα είχαμε μάλλον διπλάσιους πτυχιούχους στο πόστο του τυλιχτή πιτόγυρων και 70% ανεργία στους νέους.

 

Εντάξει, δεν έχει νόημα να διαφωνήσουμε ως προς αυτό, ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια....

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Αν και δε νομίζω ότι αφορά τη συζήτηση, έχω ήδη προτεινει να πληρώσω μέρος του δανείου σαν βοήθεια και το αρνήθηκαν. Από κει και πέρα, θεωρώ πως είναι άτοπη η συγκεκριμένη συζητηση, μιας και θεωρώ παράλογο για κάτι που επέλεξα εγώ πχ να βρεθεί αργότερα εκτεθειμένο και υποχρεωμένο το παιδί μου. Δηλαδή, τις επιλογές κάποιων, θα τις ξεπληρώσουν άλλοι που δεν είχαν δικαίωμα επιλογής, απλά και μόνο επειδή μελλοντικά απολαμβάνουν κάποια προνόμια??? Ειλικρινά αδυνατω να καταλάβω αυτή τη λογική

το οτι αρνηθηκαν δεν σου δειχνει οτι δεν θελουν να σε επιβαρουν κ οτι μια αντιθετη αποψη για κατι που δεν σε επιρεαζει πραγματικα στην ζωη σου πρεπει να την ξεπερασεις εσυ πρωτα απο ολα κ οχι ο πατερας σου?

[ΑΡΓΚ]

Εμένα μου έμεινε η απορία επίσης, τι είναι αυτό που θεωρεί ο πατέρας σου @anemoni1989 ότι έκανες και απέτυχες; Οικονομικά; Οικογενειακά; Επαγγελματικά; 

[ninaki80]

Just now, λουκουμαδάκι είπε:

Δεν έχω διαβάσει όλα τα σχόλια λίγο στην αρχή λίγο στο τέλος σαν αίσθηση θα πω κλασική οικογένεια με πατέρα πατριάρχη (συν τα ψυχολογικά) την οικογένεια δέσμια, γυναίκα και παιδιά. Αποφάσισε για το μέλλον δένοντας το παιδί με ένα σπίτι,μη ρωτώντας το αν υπάρχουν σχέδια για άλλη ζωή σε άλλη πόλη άλλη χώρα άλλον πλανήτη, απαιτώντας γειτνίαση και κοντινή απόσταση από την αρχική οικογένεια μέχρι τα βαθιά γεράματα και δυσφορία όταν ένα μέλος αυτής αποφάσισε να συνεχίσει αλλού τη ζωή του με την οικογένειά του θεωρώντας το αχαριστία για ότι έχει προσφέρει τόσα χρόνια. Τα χρήματα. Κλασική διαφοροποίηση στην αντίδραση με άλλο μέλος που βρίσκεται ακόμα κάτω από την κυριαρχία του χρηματικά και 'οικογενειακά' και επίθεση στο απολωλός. Από την άλλη έχουμε το μέλος που δείχνει χρόνια δυσφορία, πάντα ήθελε να ξεφύγει, κλασικά και χωρίς να το καταλαβαίνει είναι ακόμα μέσα στο τρυπάκι της πατριαρχικής αυτής οικογένειας, ξεσπάει υποχωρεί ξεσπάει υποχωρεί σε μοτίβο ετών, οι γονείς έχουν δημιουργήσει κόντρα μεταξύ των παιδιών με τη διαφορετική ανατροφή στο καλό και υπάκουο και στο μαύρο πρόβατο και αυτό συνεχίζεται και από τα παιδιά χωρίς να το καταλαβαίνουν από ένα σημείο και μετά και όλοι δίνουν και παίρνουν μέσα από το χρήμα που είναι ένα τεράστιο μέσο πίεσης συγκράτησης και  'αγάπης'. Και σας κάνει εντύπωση; Τι; Ξεκάθαρα άπειρες οικογένειες λειτουργούν έτσι. Και όχι δεν ξεκόβεις και όχι δεν αρνείσαι τα σπίτια και τα λοιπά. Γιατί σου έχει μπει σαν σαράκι στον εγκέφαλο αυτός ο τροπος λειτουργίας που αν δεν γίνει άκρως κακοποιητικός ΔΕΝ το καταλαβαίνεις. Παίρνει χρόνια ψυχοθεραπείας για να ξεφύγει κανείς από τέτοια οικογένεια. 

ενω συμφωνω με αυτα που λες δεν εχεις διαβασει οτι ο πατερας της δεν θελει να μεινει η ανεμωνη επειδη της πηρε σπιτι ουτε την εδιωξε επειδη ηταν αχαριστη ... απλα διαφωνησε με την επιλογη της(οχι γιατι φευγει απτο σπιτι θα μπορουσε να παει δυο τετραγωνα μακρια κ να ειναι οκ ο λατερας της κ επισης θα μπορουσε να μην τους βλεπει κ καθολου ενω ειναι στην ιδια πολυκατοικια... ) χωρις να της φερει εμποδια.... κ της ειπε δυο βαριες κουβεντες δεν δικαιολογω τον πατερα αλλα μπορω να καταλαβω οτι ενας μεγαλος ανθρωπος με κολλημενα μυαλα χρειαζετε χρονο για να εμπεδωσει μια κατασταση . 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Εμένα μου έμεινε η απορία επίσης, τι είναι αυτό που θεωρεί ο πατέρας σου @anemoni1989 ότι έκανες και απέτυχες; Οικονομικά; Οικογενειακά; Επαγγελματικά; 

μην ψαχνεις λογικη σε αυτα που θεωρει ο πατερας της... ο πατερας της μπορει να θεωρει αποτυχια το οτιδηποτε δεν σημαινει οτι εχει δικιο...

[ΑΡΓΚ]

Just now, ninaki80 είπε:

μην ψαχνεις λογικη σε αυτα που θεωρει ο πατερας της... ο πατερας της μπορει να θεωρει αποτυχια το οτιδηποτε δεν σημαινει οτι εχει δικιο...

 

Εξαρταται ποσο του κοστιζει... Αν π.χ η κορη μου επιμενει να γινει δικηγορος και να μαθει γερμανικα, της πληρωνω φροντιστηρια, τη βοηθαω οσο σπουδαζει, της χρηματοδοτω μεταπτυχιακο, και μου ερθει στα 30 και πει "μαμα, αποφασισα να γινω νοικοκυρα, θα πληρωνω τα εξοδα μου με το νοικι απο εκεινο το διαμερισμα που ειχες, τι λες;", δε θα της πω και μπραβο ας πουμε.

 

[ninaki80]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Εξαρταται ποσο του κοστιζει... Αν π.χ η κορη μου επιμενει να γινει δικηγορος και να μαθει γερμανικα, της πληρωνω φροντιστηρια, τη βοηθαω οσο σπουδαζει, της χρηματοδοτω μεταπτυχιακο, και μου ερθει στα 30 και πει "μαμα, αποφασισα να γινω νοικοκυρα, θα πληρωνω τα εξοδα μου με το νοικι απο εκεινο το διαμερισμα που ειχες, τι λες;", δε θα της πω και μπραβο ας πουμε.

 

μα εχει πει οτι την ιδια δουλεια κανει τον ιδιο μισθο περνει απλως σε αλλη πολη... γενικα ο πατερας της εχει αδικο κανεις δεν διαφωνησε σε αυτο ...

 

βρε παιδι μου η ιδια λεει οτι ο πατερας μου ειναι κολλημενο μυαλο δεν βγαζεις ακρη μαζι του αμα του κολλησει κατι κανει σαν τρελος πως μετα λες οτι εγω περνω σαν νορμαλ την συμπεριφορα του κ προσβαλομαι κ φερνω τον κακο χαμο.... 

οταν ξερεις οτι ο αλλος εχει κολλησει σε μια ιδεα κ ειναι ετσι ο χαρακτηρας του δεν ερχεσε σε αντιπαραθεση τον αφηνεις να ζει στον κοσμο του

Just now, kotsifikos είπε:

Μία αντίδραση τέτοια δεν την πυροδοτεί μία προσβολή, δείχνει πως το πρόβλημα βρίσκεται αλλού είναι κάτι πολυ πιο βαθύ. 

Επιμένω στην άποψη πως ένας γονέας αγκαλιάζει το παιδί του ακόμα και όταν δεν συμφωνεί με τις επιλογές του.

ο γονιος εννοειτε αγκαλιαζει τις επιλογες του παιδιου κανεις δεν δινει δικιο στην διαφωνια του πατερα... ομως οταν ξερεις βρε κοτσιφικος οτι ο πατερας σου ειναι στραβοξυλο με ψυχολογικα προβληματα κ γενικα κολλημενος εσυ πως τον αντιμετωπιζεις? 

[little lamb]

Καταλαβαινω το σκεπτικό της Ανεμώνης μόνο στο σκέλος ότι το δάνειο θα το είχαν ούτως ή άλλως, είτε της έγραφαν το σπίτι είτε το κρατούσαν μέχρι το θάνατό τους κ το έπαιρνε μετά ή και δεν το έπαιρνε ποτέ, και είτε το νοίκιαζε είτε όχι. Οπότε οντως δεν μπορούσαν να ξέρουν ότι θα νοικιαστεί και προφανώς είχαν υπολογίσει την αποπληρωμή με δικούς τους πόρους.

Φυσικά το να τους φροντίζεις στα γεράματα ή το να τους δίνεις το νοίκι αν έχουν δάνειο δεν είναι υποχρέωση, το κάνεις όμως από τη δική σου ευγνωμοσύνη για αυτό το τόσο μεγάλο δώρο. Δεν είναι αντάλλαγμα όπως γράψατε πολλοί, ούτε "τους χρωστάς" είναι ανταποδοση από την καρδιά σου, όπως σε οποιονδηποτε σου κάνει οποιοδήποτε δώρο κ σκέφτεσαι πώς να ανταποδώσεις. Και λογικά κανένας γονιός δεν θα δεχτεί να του δώσεις το ενοίκιο αλλά σίγουρα πρέπει να το προτείνεις, πόσο μάλλον αφού έχουν δάνειο, δηλαδή στην ουσία το σπίτι που σου δίνουν δεν είναι ξοφλημενο (η ανεμώνη είπε το πρότεινε). Το "δικο τους θέμα που πήραν δάνειο, εκείνοι το αποφάσισαν κ δεν με ρώτησαν" όμως δεν το καταλαβαίνω. Και για να φτιάξουν σπίτι κ να ωφεληθεί το παιδί εκείνοι το αποφάσισαν κ δεν το ρώτησαν, όμως το δέχεται. Επίσης σίγουρα δεν είναι μέσα στις αυτονόητες υποχρεώσεις ενός γονιού να φτιάξει έξτρα σπίτι πέρα από εκείνο που μένει η οικογένεια! Και όσοι το κάνουν, συνήθως δεν το κάνουν με το σκεπτικό "θα με γηροκομησουν", (όπως αντίστοιχα τα παιδιά -συνηθως- δεν τους βοηθάνε για να τους γράψουν κάτι), αλλά τα χτιζουν σε ένα γενικότερο πνεύμα "θα είμαστε κοντά, θα κάνουμε παρέα όλοι, θα βοηθάω με τα εγγόνια και θα αφήσω κι ένα περιουσιακό στοιχείο". Εξάλλου δεν δωρίζουν σπίτια πάντα κοντά στο δικό τους. Νομίζω το καλύτερο είναι να μην περνάνε σπίτια στο όνομα των παιδιών σε ηλικίες όπως 25, 30 που πιθανώς να μην αντιλαμβάνονται για τι δώρο μιλάμε. Καλύτερα να τους τα παραχωρούν για να μένουν αν θέλουν αλλά παραμένοντας στο δικό τους όνομα ή διατηρώντας την επικαρπία (ουσιαστικά βοηθώντας τα να γλιτώσουν το νοίκι αλλού) και να τους τα γράφουν όταν πια μεγαλώσουν ή και μετά θάνατον μεσω διαθήκης. Είναι και καλύτερο με την έννοια ότι πρώτον θα μπορούν να συζητήσουν ποιος προτιμά τι (εκτός αν μαλλιοτραβηχτουν) και επίσης επειδή θα έχει ξεκαθαρίσει λίγο ποιος μένει Ελλάδα, ποιος εξωτερικό, ποιος έχει ιδιόκτητο και από το σόι του συζύγου του κλπ. Γιατί είναι μεγάλος πονοκέφαλος και άγχος για πολλούς γονείς όταν δεν έχουν να αφήσουν κάτι ισάξιο σε όλα τα παιδιά τους και φοβούνται μην γίνουν σκηνικά "γιατί εγώ αυτό κι εσύ το άλλο". Και συνήθως προσπαθούν να το εξισορροπήσουν με κάτι όπως ο ένας παλιό αλλά μεγάλο και ο άλλος καινούργιο αλλά μικρό, ο ένας παλιό/μικρό αλλά κατοικήσιμο και ο άλλος καινούργιο/μεγάλο αλλά ημιτελές, ο ένας μικρό/παλιό αλλά μένει αμεσως και ο άλλος μεγάλο/πιο καινούργιο αλλά θα το πάρει μετά θάνατον γιατι είναι το σπίτι που κατοικούν οι γονείς κλπ. Ή άλλοι ενώ έφτιαξαν ένα σπίτι πάνε και αγοράζουν κι άλλο ένα από το άγχος μη δεν δώσουν σε όλους το ίδιο. Ή αν έχουν παραχωρήσει στο ένα παιδί να μένει, στο άλλο προτιθενται να πληρώνουν το νοίκι. Και λοιπά και λοιπά. Οπότε καθόλου "αυτονόητο" και "το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι γονείς" δεν είναι. Επίσης υπάρχει το απλό κληρονομικό εξ αδιαιρέτου και να τα χωρίσουν μόνοι τους, που αν τα παιδιά δεν έχουν στενές σχέσεις συνήθως φέρνει προβλήματα, τόσο ως προς τη μοιρασιά όσο και ως προς τη συνεννόηση για το αν θα πουληθούν, αν θα νοικιαστουν και συνήθως μένουν κενά και ρημάζουν και δεν ωφελείται τελικά κανένα παιδί. Οπότε και μόνο που σκέφτεται ο γονιός να τα μοιράσει όσο μπορεί ισάξια για να μη δημιουργηθούν θέματα μετά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κάτι που πρέπει να ευχαριστούμε.

Ξέχασα να πω ότι η συμπεριφορά του πατέρα είναι κατακριτέα άσχετα με όλα αυτά.

[kotsifikos]

14 hours ago, anemoni1989 said:

Το γράφω και πιο πάνω... Πικρία, στεναχώρια, απογοήτευση... Αισθάνομαι ότι κατηγορουμαι για κάτι που προέκυψε χωρίς να φταίω, που δεν ήταν επιλογή μου, δεν το ζήτησα, δεν φέρω ευθύνη. Δεν ξέρω αν θέλω να το "λύσω" και αν θα το κάνω, θα το κάνω αποκλειστικά και μόνο για το παιδί μου. Για να μην μου πει μετά από χρόνια πως εξαιτίας μου στερήθηκε τον παππού της. Σε αυτή τη φάση, ειλικρινά, για τον πατέρα μου δεν με ενδιαφέρει. Μέσα μου νιώθω ένα κενό για τη γνώμη του, αφού θεωρώ πως είναι άδικος απέναντι μου και αρνητικα προκατειλημμένος και ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει αν είναι στεναχωρημένος επειδή έφυγα ή αισθάνεται προδομένος κλπ. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να επιφορτωνει εμένα με τα δικά του θέματα. Και εγώ έχω στεναχώρια, αλλά δεν ξεσπάω σε αλλους

Λογικά όλα όσα νιώθεις, και ο θυμός και η στεναχώρια, ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πω για όλο αυτό. Ως προς το παιδί θα σου πω να το σκεφτείς δύο και τρεις φορές, και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Όπως είπα και παραπάνω παρόμοιες καταστάσεις έχω ζήσει με τους γονείς της μαμάς μου, κυρίως ο μπαμπάς της ήταν ένας δυνάστης. Η μαμά μου λοιπόν μεγάλωσε σε μία τοξική οικογένεια όπου οι γονείς της δεν της έδωσαν αγάπη , όταν γεννηθήκαμε εμείς θεώρησε καλό να μην τους στερήσει τα εγγόνια, είχε την ψευδαίσθηση πως ενώ δεν αγάπησαν την ίδια θα μπορούσαν να αγαπήσουν εμάς...φυσικά και αυτό δεν έγινε ποτέ!θα προτιμούσα να μην τους είχα γνωρίσει ποτέ, να μην είχα την εικόνα τους καν, γιατί ήταν πολύ δύσκολο και τραυματικό για εμένα σε πολύ τρυφερή ηλικία να δώσω εξήγηση γιατί οι ''παππούδες'' μου συμπεριφέρονταν τόσο άσχημα, η στάση τους δεν ήταν καλύτερη απέναντι μας από ότι ήταν απέναντι στην μητέρα μου, αντίθετα, ήταν χειρότερη. Σκέψου λοιπόν πολύ πριν κάνεις κάτι, θεωρείς πως αν ο μπαμπάς σου συμπεριφέρεται σε εσένα έτσι στο παιδί σου θα έχει άλλη στάση?? είσαι σίγουρη πως μπορεί να αναλάβει αυτή την ''ευθύνη'' ώστε να μην τραυματιστεί ο ψυχικός κόσμος του παιδιού σου?

 

[ninaki80]

πρίν από 2 λεπτά , kotsifikos είπε:

Λογικά όλα όσα νιώθεις, και ο θυμός και η στεναχώρια, ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πω για όλο αυτό. Ως προς το παιδί θα σου πω να το σκεφτείς δύο και τρεις φορές, και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Όπως είπα και παραπάνω παρόμοιες καταστάσεις έχω ζήσει με τους γονείς της μαμάς μου, κυρίως ο μπαμπάς της ήταν ένας δυνάστης. Η μαμά μου λοιπόν μεγάλωσε σε μία τοξική οικογένεια όπου οι γονείς της δεν της έδωσαν αγάπη , όταν γεννηθήκαμε εμείς θεώρησε καλό να μην τους στερήσει τα εγγόνια, είχε την ψευδαίσθηση πως ενώ δεν αγάπησαν την ίδια θα μπορούσαν να αγαπήσουν εμάς...φυσικά και αυτό δεν έγινε ποτέ!θα προτιμούσα να μην τους είχα γνωρίσει ποτέ, να μην είχα την εικόνα τους καν, γιατί ήταν πολύ δύσκολο και τραυματικό για εμένα σε πολύ τρυφερή ηλικία να δώσω εξήγηση γιατί οι ''παππούδες'' μου συμπεριφέρονταν τόσο άσχημα, η στάση τους δεν ήταν καλύτερη απέναντι μας από ότι ήταν απέναντι στην μητέρα μου, αντίθετα, ήταν χειρότερη. Σκέψου λοιπόν πολύ πριν κάνεις κάτι, θεωρείς πως αν ο μπαμπάς σου συμπεριφέρεται σε εσένα έτσι στο παιδί σου θα έχει άλλη στάση?? είσαι σίγουρη πως μπορεί να αναλάβει αυτή την ''ευθύνη'' ώστε να μην τραυματιστεί ο ψυχικός κόσμος του παιδιού σου?

 

εγω εχω την απορια πως ενω μεχρι λιγους μηνες ελεγε οτι ηταν πολυ καλος παππους κ θα ηθελε να κραταει την κορη της για να βγαινει βολτες ξαφνικα εγινε τοξικος γονιος που την βασανιζει χρονια.....

[mama16]

Just now, ninaki80 είπε:

εγω εχω την απορια πως ενω μεχρι λιγους μηνες ελεγε οτι ηταν πολυ καλος παππους κ θα ηθελε να κραταει την κορη της για να βγαινει βολτες ξαφνικα εγινε τοξικος γονιος που την βασανιζει χρονια.....

Δεν θυμάμαι ποτέ να είπε κάτι τέτοιο. Δεν το έχω διαβάσει εκείνο το θέμα πρόσφατα αλλά θυμάμαι που στη μητέρα της στηριζοταν να της κρατάει το παιδί κ ο πατέρας της αντιδρούσε

[ninaki80]

Just now, mama16 είπε:

Δεν θυμάμαι ποτέ να είπε κάτι τέτοιο. Δεν το έχω διαβάσει εκείνο το θέμα πρόσφατα αλλά θυμάμαι που στη μητέρα της στηριζοταν να της κρατάει το παιδί κ ο πατέρας της αντιδρούσε

στην μητερα της στηριζοταν γιατι ο πατερας της δεν μπορουσε πρακτικα να βοηθησει.. δεν αντιδρουσε απλως δεν βοηθαγε γιατι δεν ηξερε δεν μπορουσε να κρατησει ενα μωρο.. αυτο ελεγε κ οτι κατα τα αλλα ηταν ενας πολυ καλος παππους ... μαλιστα ελεγε οτι επειδη οι γονεις της της λεγαν κανε εσυ ενα παιδακι κ θα σε βοηθησουμε ειχε απογοητευτει που τελικα δεν ηταν η βοηθεια που περιμενε... 

ηταν μονο για μερικες ωρες ...

[mama16]

Just now, ninaki80 είπε:

στην μητερα της στηριζοταν γιατι ο πατερας της δεν μπορουσε πρακτικα να βοηθησει.. δεν αντιδρουσε απλως δεν βοηθαγε γιατι δεν ηξερε δεν μπορουσε να κρατησει ενα μωρο.. αυτο ελεγε κ οτι κατα τα αλλα ηταν ενας πολυ καλος παππους ... μαλιστα ελεγε οτι επειδη οι γονεις της της λεγαν κανε εσυ ενα παιδακι κ θα σε βοηθησουμε ειχε απογοητευτει που τελικα δεν ηταν η βοηθεια που περιμενε... 

ηταν μονο για μερικες ωρες ...

Εντάξει όταν γράφουμε σε ένα φόρουμ επικεντρωνομαστε σε αυτό που θέλουμε να πούμε. Το αν είχε κ παλιότερα κάποιο θέμα απλά δεν το είπε δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο πατέρας της είναι ένας άνθρωπος ισχυρογνωμον κ πληγώθηκε που έφυγε η Ανεμώνη από κοντά τους, είχε υπολογίσει ότι θα μένουν όλοι μαζί στην πολυκατοικία, είχε ήδη μόνιμη δουλειά η Ανεμώνη οπότε οι γονείς της είχαν σίγουρο το ότι θα είναι πάντα έτσι τα πράγματα κ στο άκουσμα ότι θα αφήσει τον τόπο που ζούσε κ την δουλειά της αντέδρασαν. Από την μεριά τους "δικαιολογημένα" αλλά από την μεριά της η Ανεμώνη κυνήγησε διαφορετικά όνειρα. Δεν είναι κακό αυτό απλά οι γονείς τους αρνούνται να το δεχτούν! Οπότε απ' τη  στιγμή μπου έφυγε δεν μπορούν να το δεχτούν κ βγάζουν πικρία.. Το λάθος των γονιών της είναι ότι δεν μπορούν να δεχτούν αυτό που ήθελε η Ανεμώνη πράγμα που δεν δικαιολογείται γιατί οι γονείς πρέπει να στηρίζουμε τα παιδιά μας στις επιλογές τους. Οπότε ναι η Ανεμώνη ίσως να αντέδρασε αρκετά στον πατέρα της κ μάλωσαν (δεδομένου κ της κατάστασης του) αλλά πόσο υπομονή να κάνει? Κάποια στιγμή ξέσπασε κ αυτή... Όσο για το δάνειο κ εγώ στη θέση της θα έδινα το ενοίκιο μέχρι να ξεπληρωθεί το δάνειο απλά θα κανονιζα τους φόρους να τους πληρώνουν οι γονείς

[Yovanna]

Προσωπικά θεωρώ πως το θέμα εκτροχιάστηκε πολύ γρήγορα και πλην κάποιων εξαιρέσεων που συμμετείχαν με διακριτικότητα και διάθεση "βοήθειας", μετατράπηκε σε κουτσομπολιό-φτιάξε καφέ να στα πω. Θα άρμοζε ίσως περισσότερο στο cafe. Εάν η Ανεμώνη αισθάνεται καλά να σχολιάζουν άγνωστοι τα οικογενειακά της λες και γνωρίζουν χρόνια τόσο εκείνη όσο και την οικογένεια της, πάω πάσο.

[ninaki80]

Just now, mama16 είπε:

Εντάξει όταν γράφουμε σε ένα φόρουμ επικεντρωνομαστε σε αυτό που θέλουμε να πούμε. Το αν είχε κ παλιότερα κάποιο θέμα απλά δεν το είπε δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο πατέρας της είναι ένας άνθρωπος ισχυρογνωμον κ πληγώθηκε που έφυγε η Ανεμώνη από κοντά τους, είχε υπολογίσει ότι θα μένουν όλοι μαζί στην πολυκατοικία, είχε ήδη μόνιμη δουλειά η Ανεμώνη οπότε οι γονείς της είχαν σίγουρο το ότι θα είναι πάντα έτσι τα πράγματα κ στο άκουσμα ότι θα αφήσει τον τόπο που ζούσε κ την δουλειά της αντέδρασαν. Από την μεριά τους "δικαιολογημένα" αλλά από την μεριά της η Ανεμώνη κυνήγησε διαφορετικά όνειρα. Δεν είναι κακό αυτό απλά οι γονείς τους αρνούνται να το δεχτούν! Οπότε απ' τη  στιγμή μπου έφυγε δεν μπορούν να το δεχτούν κ βγάζουν πικρία.. Το λάθος των γονιών της είναι ότι δεν μπορούν να δεχτούν αυτό που ήθελε η Ανεμώνη πράγμα που δεν δικαιολογείται γιατί οι γονείς πρέπει να στηρίζουμε τα παιδιά μας στις επιλογές τους. Οπότε ναι η Ανεμώνη ίσως να αντέδρασε αρκετά στον πατέρα της κ μάλωσαν (δεδομένου κ της κατάστασης του) αλλά πόσο υπομονή να κάνει? Κάποια στιγμή ξέσπασε κ αυτή... Όσο για το δάνειο κ εγώ στη θέση της θα έδινα το ενοίκιο μέχρι να ξεπληρωθεί το δάνειο απλά θα κανονιζα τους φόρους να τους πληρώνουν οι γονείς

κ εγω αυτο ακριβως πιστευω οχι ομως οτι γενικα ειχε προβληματα... απλα ο πατερας της ειναι κολλημενο μυαλο κ οτι η ανεμωνη αντεδρασε υπερβολικα για την συγκεκριμενη κατασταση... εκει διαφωνω κ με την ανεμωνη με την συμπεριφορα την δικη της απο την στιγμη που ξερει οτι στον πατερα της γνωμη μεσα 3 μηνες που εχει μετακομισει δεν προκειτε να αλλαξει

Just now, Yovanna είπε:

Προσωπικά θεωρώ πως το θέμα εκτροχιάστηκε πολύ γρήγορα και πλην κάποιων εξαιρέσεων που συμμετείχαν με διακριτικότητα και διάθεση "βοήθειας", μετατράπηκε σε κουτσομπολιό-φτιάξε καφέ να στα πω. Θα άρμοζε ίσως περισσότερο στο cafe. Εάν η Ανεμώνη αισθάνεται καλά να σχολιάζουν άγνωστοι τα οικογενειακά της λες και γνωρίζουν χρόνια τόσο εκείνη όσο και την οικογένεια της, πάω πάσο.

ενταξει αμα εχεις βγαλει ολους τους καυγαδες κ τα οικογενειακα σου στο.φορουμ απο πεθερα αδερφη αντρα πρεπει να δεχθεις κ τα σχολια...

δεν πρεπει σωνει κ ντε να εχει δικιο καποιος ουτε γραφεις για να σου πουν τι ωραια που τα καταφερες παντα

[mama16]

Just now, ninaki80 είπε:

κ εγω αυτο ακριβως πιστευω οχι ομως οτι γενικα ειχε προβληματα... απλα ο πατερας της ειναι κολλημενο μυαλο κ οτι η ανεμωνη αντεδρασε υπερβολικα για την συγκεκριμενη κατασταση... εκει διαφωνω κ με την ανεμωνη με την συμπεριφορα την δικη της απο την στιγμη που ξερει οτι στον πατερα της γνωμη μεσα 3 μηνες που εχει μετακομισει δεν προκειτε να αλλαξει

ενταξει αμα εχεις βγαλει ολους τους καυγαδες κ τα οικογενειακα σου στο.φορουμ απο πεθερα αδερφη αντρα πρεπει να δεχθεις κ τα σχολια...

Ναι όμως το να σε διώξει απ' το σπίτι ο ίδιος σου ο πατέρας κ ιδιαίτερα μαζί με την εγγονή δεν δικαιολογείται.. Σίγουρα ο καυγάς ξέφυγε κ απ' τους 2 κ δεν θα έπρεπε κανείς να το φτάσει στα άκρα. Οπότε σε αυτό το κομμάτι φταίνε κ οι 2. Στα υπόλοιπα πάλι δεν έκανε κάτι κακό η Ανεμώνη απλά έκανε διαφορετικά όνειρα για την ζωή της κ τα υλοποίησε.

[kotsifikos]

Just now, ninaki80 said:

 

ενταξει αμα εχεις βγαλει ολους τους καυγαδες κ τα οικογενειακα σου στο.φορουμ απο πεθερα αδερφη αντρα πρεπει να δεχθεις κ τα σχολια...

δεν πρεπει σωνει κ ντε να εχει δικιο καποιος ουτε γραφεις για να σου πουν τι ωραια που τα καταφερες παντα

Βρε νινάκι με κάθε καλή διάθεση θα το πω αυτό δεν είναι πολύ ωραίο, η κοπέλα όταν κάτι συμβαίνει στην ζωή της έχει την ανάγκη να το συζητήσει, μπαίνει σε ένα δημόσιο φόρουμ και την λέει ανώνυμα, που είναι το κακό? Μπορεί να μην έχει κάποιον άλλο άνθρωπο να τα συζητήσει, μπορεί να μην θέλει μπορεί να ισχύει οτιδήποτε. Αυτό την βοηθάει να νιώσει καλύτερα, τι σημαίνει θα πρέπει να δεχθεί τα σχόλια? η κοπέλα (και η κάθε κοπέλα που γράφει εδώ) δεν γράφει για να κριθεί αλλά για να πάρει βοήθεια. Πολλές φορές και εγώ έχω βρεθεί σε αδιέξοδο για προσωπικά ζητήματα και δεν θέλω να το συζητήσω με κάποιον δικό μου, αντίθετα πολύ ευχαρίστως θα το έκανα σε μία ομάδα με αγνώστους όμως δεν γράφω ποτέ για αυτόν ακριβώς το λόγο, γιατί σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να μου πει ''εσύ μίλησες οπότε θα τα ακούσεις τώρα''.

[ΑΡΓΚ]

Επειδή έχω πολύ προβληματική οικογένεια, έχω να πω ότι αν ένας άνθρωπος είναι τοξικός και γενικά σε καταπιέζει, συμπεριφέρεται σαν γαϊδούρι κλπ, ΔΕΝ τον παρακαλάς να σου κρατήσει το παιδί. Και έχουμε και εδώ πολλά παραδείγματα, που γονείς προσπαθούν να θέσουν όρια ή και να απομακρύνουν ακατάλληλους παππούδες και γιαγιάδες που δεν σέβονται τα ίδια τους τα παιδιά. Οπότε είναι όντως περίεργο να λες ότι το παιδί σου αποζητά τον παππού, και να παρακαλάς τον παππού για babysitting, αλλά λίγους μήνες μετά να θεωρείς ότι είναι ένας άνθρωπος αυταρχικός που ποτέ δε σε σεβάστηκε; Γιατί να αφήνεις ένα γάιδαρο που δε σε σέβεται μόνο με το παιδί σου;

[Yovanna]

Just now, ninaki80 said:

ενταξει αμα εχεις βγαλει ολους τους καυγαδες κ τα οικογενειακα σου στο.φορουμ απο πεθερα αδερφη αντρα πρεπει να δεχθεις κ τα σχολια...

δεν πρεπει σωνει κ ντε να εχει δικιο καποιος ουτε γραφεις για να σου πουν τι ωραια που τα καταφερες παντα

Δεν συμφωνώ ότι έχει βγάλει όλους τους καβγάδες της στο φορουμ. Άλλωστε δεν μπαίνει και συχνά. Αλλά και έτσι να ήταν, αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να την κουτσομπολεύουμε και να ξεπερνάμε τα όρια. Δηλαδή η φάση είναι "δώσε θάρρος στο χωριάτη?"

[ninaki80]

Just now, mama16 είπε:

Ναι όμως το να σε διώξει απ' το σπίτι ο ίδιος σου ο πατέρας κ ιδιαίτερα μαζί με την εγγονή δεν δικαιολογείται.. Σίγουρα ο καυγάς ξέφυγε κ απ' τους 2 κ δεν θα έπρεπε κανείς να το φτάσει στα άκρα. Οπότε σε αυτό το κομμάτι φταίνε κ οι 2. Στα υπόλοιπα πάλι δεν έκανε κάτι κακό η Ανεμώνη απλά έκανε διαφορετικά όνειρα για την ζωή της κ τα υλοποίησε.

για τα ονειρα της δεν ειπε κανεις τιποτα ισα ισα που δεν νομιζω να βρηκε κ σημαντικα εμποδια μιας κ τα υλοποιησε συντομα κ καλα εκανε.. 

ναι ειναι πολυ ασχημο να σε διωξει αλλα μεσα σε ενα καυγα ο αλλος δεν ξερεις αν το εννοει.. πολλες φορες λεμε στον καυγα παω να φυγω ή φυγε να μην σε βλεπω κ δεν το εννοουμε κ κυριολεκτικα μετα το μετανιωνουμε ... μπορει μετα απο μια μερα αν τον επιανες τον αλλο να σου ζητουσε κ.συγνωμη

Just now, kotsifikos είπε:

Βρε νινάκι με κάθε καλή διάθεση θα το πω αυτό δεν είναι πολύ ωραίο, η κοπέλα όταν κάτι συμβαίνει στην ζωή της έχει την ανάγκη να το συζητήσει, μπαίνει σε ένα δημόσιο φόρουμ και την λέει ανώνυμα, που είναι το κακό? Μπορεί να μην έχει κάποιον άλλο άνθρωπο να τα συζητήσει, μπορεί να μην θέλει μπορεί να ισχύει οτιδήποτε. Αυτό την βοηθάει να νιώσει καλύτερα, τι σημαίνει θα πρέπει να δεχθεί τα σχόλια? η κοπέλα (και η κάθε κοπέλα που γράφει εδώ) δεν γράφει για να κριθεί αλλά για να πάρει βοήθεια. Πολλές φορές και εγώ έχω βρεθεί σε αδιέξοδο για προσωπικά ζητήματα και δεν θέλω να το συζητήσω με κάποιον δικό μου, αντίθετα πολύ ευχαρίστως θα το έκανα σε μία ομάδα με αγνώστους όμως δεν γράφω ποτέ για αυτόν ακριβώς το λόγο, γιατί σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να μου πει ''εσύ μίλησες οπότε θα τα ακούσεις τώρα''.

η βοηθεια πια ειναι να σου πουν καλα εκανες κοριτσι μου μπραβο ? η βοηθεια δεν μπορει να ειναι ειχες λαθος συμπεριφορα πρεπει να το ξανασκεφτεις?

Just now, Yovanna είπε:

Δεν συμφωνώ ότι έχει βγάλει όλους τους καβγάδες της στο φορουμ. Άλλωστε δεν μπαίνει και συχνά. Αλλά και έτσι να ήταν, αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να την κουτσομπολεύουμε και να ξεπερνάμε τα όρια. Δηλαδή η φάση είναι "δώσε θάρρος στο χωριάτη?"

οχι δεν ειναι δωσε θαρρος στο χωριατη ειναι βλεπω μια συνολικη συμπεριφορα σου κ σου λεω οτι εχεις αδικο...

σε αλλα θεματα της εχω πει οτι εχει δικιο κ να κανει υπομονη... αλλοι της ειχαν πει να χωρισει...τι σημαινει αυτο ?

[mama16]

Just now, ninaki80 είπε:

για τα ονειρα της δεν ειπε κανεις τιποτα ισα ισα που δεν νομιζω να βρηκε κ σημαντικα εμποδια μιας κ τα υλοποιησε συντομα κ καλα εκανε.. 

ναι ειναι πολυ ασχημο να σε διωξει αλλα μεσα σε ενα καυγα ο αλλος δεν ξερεις αν το εννοει.. πολλες φορες λεμε στον καυγα παω να φυγω ή φυγε να μην σε βλεπω κ δεν το εννοουμε κ κυριολεκτικα μετα το μετανιωνουμε ... μπορει μετα απο μια μερα αν τον επιανες τον αλλο να σου ζητουσε κ.συγνωμη

Κοίτα επειδή εγώ σαν άνθρωπος ακόμα κ να μαλώσω, βάζω κ τη λογική μπροστά, όταν ξέρω ότι κάτι ειναι πολύ κακο να το πω δεν το λέω καν. Οπότε το να την διώξει μου φαίνεται αδιανόητο. Αλλά μέχρι να μαζέψει τα πράγματά κ να φύγει θα πέρασε ένα Χ διάστημα οπότε αν όντως ήταν λόγια της στιγμής μετά από 1 δεκάλεπτο που θα έφευγε ο πολύς θυμός θα μπορούσε να το αναιρέσει.