Πώς πραγματώνεται η ισότητα των φύλων μέσα στην οικογένεια;

[MagdaP]

Καλημέρα! Και βέβαια είναι στερεοτυπικο ο άντρας να μαστορευει ή να οδηγεί καλύτερα. Πάντως στη δική μας οικογένεια μάλλον το αντίθετο γίνεται... Ο άντρας μου δεν το έχει καθόλου με τα μαστορεματα σε αντίθεση με εμένα που μάλλον τα καταφέρνω καλύτερα (σε κάτι σχετικά απλό μη φανταστείτε...). Όσο για την οδήγηση, τα καταφέρουμε εξίσου καλά. Αν χαλάσει κάτι απλό, ή να συναρμολογησουμε ένα παιχνίδι, ακόμα και το ποδήλατο του μικρού εγώ το αναλαμβάνω. Αυτό τι σημαίνει; τον κάνει λιγότερο άντρα; δε νομίζω. Όμως μας κοιτούν παράξενα όταν αντιλαμβανονται ότι συμβαίνει αυτό, όπως παράξενα με κοιτούν από όταν πήρα το δίπλωμα (πριν 20 χρόνια) μέχρι και σήμερα διάφοροι φίλοι που τυχαίνει να μπουν στο αυτοκίνητο όταν οδηγω και μου λένε με απορία το θεϊκό και ανεπανάληπτο: χμ, καλά οδηγείς για γυναίκα!!! Αν δεν είναι αυτά στερεοτυπα, ποια είναι; 

[Fenia27]

6 ώρες πρίν, MagdaP είπε:

Οτι π.χ. ο άντρας είναι "ικανοτερος" να φέρνει χρήματα στο σπίτι, κουβαλητης και η γυναίκα είναι "ικανοτερη" να φροντίζει σπίτι και παιδιά. Πόσο αποδεκτό είναι αυτό το μοντέλο οικογένειας και πόσο αλλοκοτο θα φαινόταν το αντίθετο; 

 

Καταλαβαινω τι θελεις να πεις. Παρολαυτα, για καποιους ανθρωπους ειναι ενα απολυτα αποδεκτο μοντελο οικογενειας και αυτο πρεπει να γινεται σεβαστο απο την στιγμη που ειναι επιλογες προσωπικες και οχι χειραφετηση μιας γυναικας.

 

Οταν λοιπον η γυναικα εχει πλεον ολα τα δικαιωματα που δεν ειχε παλαιοτερα, εγω καταληγω πως μπορει να επιλεξει πως θελει να ζει. Μονο και μονο λοιπον η επιλογη αυτη που παλαιοτερα ηταν μονοδρομος, δεν ειναι η ουσια και αυτο που κανει την διαφορα?

 

Ισοτιμος καταμερισμος ευθυνων μεσα σε ενα σπιτι για καποια ζευγαρια μπορει να σημαινει να εργαζονται και οι δυο και να φροντιζουν και οι δυο εξισου σπιτι και παιδια. Για αλλα ζευγαρια ο ισοτιμος καταμερισμος ευθυνων μπορει να σημαινει αναλμβανω ενα κομματι εγω και εσυ ενα αλλο κομματι. Αυτο μπορει να εχει να κανει με το οτι απλα ο συζυγος εχει καλυτερα αμοιβομενη δουλεια απο την γυναικα και η γυναικα να αισθανεται οτι προσφερει εξισου και ισοτιμα αναλαμβανοντας μεγαλο μερος του σπιτιου και των παιδιων.

 

Εχει γινει ξεκαθαρο μεσα απο την συζυτηση οτι η οικογενεια και πως αυτη λειτουργει καλυτερα ειναι ενα πολυσυνθετο θεμα. Αφορα τις εκαστοτε πεποιθησεις, αναγκες του ζευγαριου και του παιδιου. 

 

Προσωπικα, δεν πιστευω οτι ο αντρας ειναι ικανοτερος να φερνει χρηματα στο σπιτι. Ισως παλαιοτερα ο αντρας να μπορουσε να συντηρισει μια οικογενεια. Στην συγχρονη εποχη που ζουμε μπορει και οι δυο να δουλευουν και παλι οι μισθοι να μην φτανουν. Ουτε θεωρω ικανοτερη την γυναικα στο κομματι του σπιτιου και των παιδιων.

 

Αλλα πιστευω οτι τα δυο φυλα δεν ειναι το ενα και το αυτο. Διαφερουν αρκετα στο εγκεφαλικο κομματι και αυτο και μονο κανει τις γυναικες πιο αποτελεσματικες στο μεγαλωμα ενος μικρου παιδιου και οτι αυτο απαιτει. Τους ερχεται "πιο ευκολα". Και παλι ομως αν εσυ διαφωνεις δεν εγινε και κατι.  

 

Το βρισκω υποκριτικο απο την μια να σεβομαστε τις επιλογες των ανθρωπων και την επομενη στιγμη να υπονοουμε οτι ισως και να καταπιεζονται και δεν το ξερουν, ισως και να μην ειναι ισοτιμοι μεταξυ τους τελικα και να μην τους νοιαζει..και παει λοιπον λεγοντας...αυτο ειναι τουλαχιστον αδικο. 

 

Αυτο το συγχρονο μοντελο ζωης των δυο εργαζομενων γονεων δεν ειναι ενα νεο στερεοτυπο? Και ειδικα οταν καποιος προσπαθει να το αναδειξει ως καλυτερο αυτοματα δεν το μετατρεπει σε κατι αρνητικο?

Just now, MagdaP είπε:

Καλημέρα! Και βέβαια είναι στερεοτυπικο ο άντρας να μαστορευει ή να οδηγεί καλύτερα. Πάντως στη δική μας οικογένεια μάλλον το αντίθετο γίνεται... Ο άντρας μου δεν το έχει καθόλου με τα μαστορεματα σε αντίθεση με εμένα που μάλλον τα καταφέρνω καλύτερα (σε κάτι σχετικά απλό μη φανταστείτε...). Όσο για την οδήγηση, τα καταφέρουμε εξίσου καλά. Αν χαλάσει κάτι απλό, ή να συναρμολογησουμε ένα παιχνίδι, ακόμα και το ποδήλατο του μικρού εγώ το αναλαμβάνω. Αυτό τι σημαίνει; τον κάνει λιγότερο άντρα; δε νομίζω. Όμως μας κοιτούν παράξενα όταν αντιλαμβανονται ότι συμβαίνει αυτό, όπως παράξενα με κοιτούν από όταν πήρα το δίπλωμα (πριν 20 χρόνια) μέχρι και σήμερα διάφοροι φίλοι που τυχαίνει να μπουν στο αυτοκίνητο όταν οδηγω και μου λένε με απορία το θεϊκό και ανεπανάληπτο: χμ, καλά οδηγείς για γυναίκα!!! Αν δεν είναι αυτά στερεοτυπα, ποια είναι; 

 

Το προβλημα με τα στερεοτυπα δημιουργειται οταν περιμενουμε απο τους αλλους να τα ασπαστουν και αν δεν το κανουν, αυτοματα θεωρουνται κατωτεροι. Αυτο ομως αφορα τα παλια στερεοτυπα και τα νεα στερεοτυπα/τασεις/μοδα?. Αντι λοιπον να υπαρχει αυτη η κοντρα εναντια σε οτιδηποτε δεν μας ταιριαζει και δεν καταλαβαινουμε, μπορει να υπαρξει ο ειλικρινης σεβασμος.

 

Οταν καποιος ειναι ενταξει μεσα του, με τις επιλογες του, την οικογενεια του, δουλεια του κτλ...σχολια, βλεμματα κτλ δεν τον αγγιζουν. Οταν επισης καποιος ειναι καλα μεσα του δεν εχει καμια επιθυμια να μειωσει τις επιλογες καποιου αλλου για να αισθανθει καλυτερα? για να δικαιολογησει τις δικες του?

 

 

[erin0000]

Για να υπάρχει ισότητα μέσα σε μια οικογένεια, δεν χρειάζεται ο άντρας και η γυναίκα να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Θα πρέπει να υπάρχει η αντίληψη ότι και οι δύο συνεισφέρουν εξίσου, ο καθένας με τον τρόπο του, να υπάρχει σεβασμός και συνεννόηση ανάμεσά τους και να είναι ελεύθερος ο καθένας τους να κάνει τις όποιες επιλογές του. 

 

Το αν καταπιέζεται κάποιος νομίζω γίνεται εύκολα αντιληπτό από το αν μπορεί να πει ελεύθερα τη γνώμη του ή  να αλλάξει γνώμη για κάτι ή να σταματήσει να κάνει κάτι ή να ξεκινήσει κάτι που δεν έκανε πριν.

 

[Έσπερος]

Just now, erin0000 είπε:

Για να υπάρχει ισότητα μέσα σε μια οικογένεια, δεν χρειάζεται ο άντρας και η γυναίκα να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Θα πρέπει να υπάρχει η αντίληψη ότι και οι δύο συνεισφέρουν εξίσου, ο καθένας με τον τρόπο του, να υπάρχει σεβασμός και συνεννόηση ανάμεσά τους και να είναι ελεύθερος ο καθένας τους να κάνει τις όποιες επιλογές του. 

 

Το αν καταπιέζεται κάποιος νομίζω γίνεται εύκολα αντιληπτό από το αν μπορεί να πει ελεύθερα τη γνώμη του ή  να αλλάξει γνώμη για κάτι ή να σταματήσει να κάνει κάτι ή να ξεκινήσει κάτι που δεν έκανε πριν.

 

Για μέσα στην οικογένεια δεν διαφωνώ. Απλώς συχνά αναρωτιέμαι για το πόσο συμβάλλουμε οι ίδιοι άθελά μας στη διαιώνιση στερεοτύπων, όπως πχ ότι η μαμά θα κάνει τις δουλειές μέσα στο σπίτι κι ο μπαμπάς τις εξωτερικές και τα ψώνια. Αναφέρω κάτι τελείως αθώο και συνηθισμένο δηλαδή, που μπορεί να προέκυψε από το πώς βολεύει στο πρόγραμμα ή από τις προσωπικές προτιμήσεις και κλίσεις του καθενός, χωρίς να υπάρχει το στερεότυπο. Ενώ ένα παιδί που βλέπει τον μπαμπά του να μαγειρεύει και μετά να καθαρίζει την κουζίνα, θα σχηματίσει άλλη εικόνα για τους ρόλους των δύο φύλων. Εντάξει προφανώς δεν θα είναι μόνο αυτό που θα καθορίσει τις απόψεις του, αλλά καμιά φορά νομίζω ότι και τα  μικρά πράγματα αν συσσωρευτούν παίζουν ρόλο. 

[Deena]

8 ώρες πρίν, Fenia27 είπε:

 

Δεν καταλαβαινω το συμπερασμα λοιπον που βγαζεις. Επειδη εγω, εσυ, η κουλα και ο τακης δεν θα θεωρουσαμε φυσιολογικο τον τροπο που θα ηθελε να ζησει η οικογενεια αυτη, θα επρεπε να τον αλλαξει? Απο ποτε στην συγχρονη αυτη εποχη που ζουμε, κατω απο ολον αυτο τον σεβασμο και τις προσωπικες επιλογες θα κρινουμε εγω, εσυ, η τουλα και ο τακης τι ειναι και τι δεν ειναι φυσιολογικο?

 

Ο αγωνας για τα δικαιωματα του καθε ανθρωπου, μαζι και της γυναικας εγινε για να καθοριζει η κοινωνια (εγω, εσυ, η τουλα και ο τακης) ποια ειναι τα βλαβερα στερεοτυπα που εγκλωβιζουν τους ανθρωπους?

 

Τελικα που ειναι αυτος ο σεβασμος στις διαφορετικες αποψεις, αξιες και πιστευω?

 

Οτιδηποτε δεν ταιριαζει στις "συγχρονες" και "φεμινιστικες?" επιλογες ζωης, γινεται κατευθειαν ενας μη ισοτιμος καταπιεστικος τροπος ζωης που ουτε ο ιδιος ο ανθρωπος δεν αντιλαμβανεται την καταπιεση του?

 

 

 

Υπογράμμισα την φράση "κοινωνική και μόνον διάσταση" γιατί ακριβώς σε αυτή αναφέρομαι, δεν το κοιτάω δηλαδή από την σκοπιά των προσωπικών επιλογών του καθενός, μέσα από τις οποίες φυσικά μπορεί να είναι απολύτως ευτυχισμένος και να μην τον ενοχλεί ούτε πώς τον αντιμετωπίζει η κοινωνία, ούτε τίποτα άλλο.

 

Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι άντρες και γυναίκες, ακόμα κι αν αισθάνονται ισότιμοι μέσα στην οικογένειά τους, δεν είναι κοινωνικά ισότιμοι όσο :

α) ο άντρας δεν μπορεί να επιλέξει να μείνει σπίτι με τα παιδιά χωρίς να θεωρηθεί τεμπέλης, την ίδια στιγμή που για την γυναίκα είναι κάτι που περνάει στο ντούκου ή θεωρείται φυσιολογικό ή επιθυμητό και

β) η γυναίκα δεν μπορεί να ρίξει βάρος στην καριέρα της χωρίς να θεωρηθεί ότι βάζει σε δεύτερη μοίρα τα παιδιά της, την ίδια στιγμή που για τον αντίστοιχο άντρα είναι το κοινωνικά αναμενόμενο και γίνεται αντικείμενο θαυμασμού και επιβράβευσης

 

Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχει σημασία πώς σε βλέπουν οι άλλοι (ο κοινωνικός περίγυρος, οι υπόλοιποι συγγενείς, ο φιλικός σου κύκλος) και το μόνο που έχει σημασία είναι να είσαι καλά με τις επιλογές σου και να υπάρχει αρμονία μέσα στην οικογένεια....σε αυτό συμφωνώ, έχω όμως επιφύλαξη σχετικά με το πόσο ανεπηρέαστες είναι στην τελική οι επιλογές που κάνουμε από αυτό που ισχύει ως κοινωνικά αναμενόμενο και αποδεκτό.

[MagdaP]

Just now, Fenia27 είπε:

Καταλαβαινω τι θελεις να πεις. Παρολαυτα, για καποιους ανθρωπους ειναι ενα απολυτα αποδεκτο μοντελο οικογενειας και αυτο πρεπει να γινεται σεβαστο απο την στιγμη που ειναι επιλογες προσωπικες και οχι χειραφετηση μιας γυναικας.

Συμφωνώ! Αυτό λέω, ότι είναι απόλυτα αποδεκτό από την πλειοψηφία ενώ το αντίθετο δεν θα ήταν! Από την άλλη μεριά φυσικά και ο καθένας επιλέγει το μοντέλο που τον εκφράζει και δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν! 

Just now, Fenia27 είπε:

 

Το προβλημα με τα στερεοτυπα δημιουργειται οταν περιμενουμε απο τους αλλους να τα ασπαστουν και αν δεν το κανουν, αυτοματα θεωρουνται κατωτεροι.

Διαφωνώ! Δεν καταλαβαίνω και πολύ τι θέλεις να πεις με το κατωτεροι. Δεν το βλέπω έτσι, δεν είναι θέμα ανωτεροτητας ή κατωτεροτητας. Για μένα, πέρα από τις ανατομικες διαφορές τα δύο φύλα είναι ακριβώς τα ίδια. Ως προς τις "εγκεφαλικες" διάφορες μετά από μια σύντομη αναζήτηση, γιατί ομολογώ ότι δεν το είχα ξανακούσει, μου δημιουργηθηκαν ερωτηματικά. Μήπως έχει να κάνει με το πως έχουν συνηθίσει τόσα χρόνια να συμπεριφερονται τα δύο φύλα; γιατί κάπου βρήκα ότι πράγματι κάποια στιγμή βρέθηκαν μικρές διάφορες στον τρόπο που ανταποκρινοταν ο εγκέφαλος των δύο φύλων σε διάφορες καταστάσεις αλλά με το πέρασμα των χρόνων αυτές τείνουν να εκλειψουν. Μήπως δηλαδή έχει και αυτό να κάνει με τα στερεότυπα; δεν ξέρω, σκέψεις κάνω. 

Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Σε τι είναι κάποιος πιο ικανός δεν έχει σχέση με το φύλο, αλλά με την προσωπικότητά του. Εκτός από ζητήματα που αφορούν μυικη δύναμη, που συνήθως οι άντρες τα καταφέρνουν καλύτερα λόγω ανατομία, όλα τα άλλα μπορούν εξίσου και οι δύο. 

[erin0000]

Just now, Έσπερος είπε:

Για μέσα στην οικογένεια δεν διαφωνώ. Απλώς συχνά αναρωτιέμαι για το πόσο συμβάλλουμε οι ίδιοι άθελά μας στη διαιώνιση στερεοτύπων, όπως πχ ότι η μαμά θα κάνει τις δουλειές μέσα στο σπίτι κι ο μπαμπάς τις εξωτερικές και τα ψώνια. Αναφέρω κάτι τελείως αθώο και συνηθισμένο δηλαδή, που μπορεί να προέκυψε από το πώς βολεύει στο πρόγραμμα ή από τις προσωπικές προτιμήσεις και κλίσεις του καθενός, χωρίς να υπάρχει το στερεότυπο. Ενώ ένα παιδί που βλέπει τον μπαμπά του να μαγειρεύει και μετά να καθαρίζει την κουζίνα, θα σχηματίσει άλλη εικόνα για τους ρόλους των δύο φύλων. Εντάξει προφανώς δεν θα είναι μόνο αυτό που θα καθορίσει τις απόψεις του, αλλά καμιά φορά νομίζω ότι και τα  μικρά πράγματα αν συσσωρευτούν παίζουν ρόλο. 

 

Θα γίνει στερεότυπο εάν η μαμά αρνείται να πάει να ψωνίσει ή αν ο μπαμπάς αρνείται να βάλει μια σκούπα (γιατί ο καθένας θα θεωρεί ότι δεν είναι δική του δουλειά)... :-)

Δηλαδή ναι μεν υπάρχει μια κατανομή αρμοδιοτήτων, σύμφωνα και με τις συνθήκες που επικρατούν, αλλά αυτή δεν πρέπει να είναι αυστηρή. 

Αυτή η κατανομή αρμοδιοτήτων πρέπει να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας και όχι να προκύπτει από το φύλο του καθενός.  

[MagdaP]

Βέβαια μου δημιουργείται κι ένας προβληματισμος. Μήπως τελικά εμείς που δουλεύουμε είμαστε πιο "ριγμενες"; η ισότητα, όπως την έχουμε στο μυαλό μας δεν υφίσταται από τη στιγμή που οι δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά περνάνε κυρίως από τα χέρια μας. Δηλαδή, η ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών είναι κυρίως δική μας όσο κι αν βοηθάνε οι άντρες. Τουλάχιστον στο δικό μου σπίτι έτσι είναι καθώς τυχαίνει να δουλεύω λιγότερες ωρες και σε πολλά άλλα που γνωρίζω. Αλλά και τα σκ που δε δουλεύουμε και οι δύο το μαγείρεμα π.χ. εγώ θα το κάνω. Μήπως τελικά ο καταμερισμος ο ένας στη δουλειά και ο άλλος στο σπίτι είναι πιο δίκαιος; προσωπικά δεν θα μπορούσα να το κάνω γιατί η δουλειά μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. 

Από την άλλη μεριά, κάποιες φορές, όταν υπάρχει οικονομική εξάρτηση κάποιου από κάποιον άλλον (γενικά όχι μόνο στην οικογένεια) υπάρχει και εκμετάλλευση. Και ξαναλέω, για να μην πέσετε να με φάτε, κάποιες φορές. Δε λέω, σίγουρα υπάρχουν πολλές ευτυχισμενες οικογένειες που ζουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά δυστυχώς έχω δει και το αντίθετο αρκετές φορές. Ο άντρας να θεωρεί ότι επειδή φέρνει τα λεφτά στο σπίτι έχει και κάποιου είδους εξουσία. Παλιότερα ήταν ο κανόνας, καθώς ο άντρας ήταν ο "αφέντης" του σπιτιού, αλλά δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει ακόμα και σήμερα. 

[Fenia27]

Just now, Deena είπε:

 

Υπογράμμισα την φράση "κοινωνική και μόνον διάσταση" γιατί ακριβώς σε αυτή αναφέρομαι, δεν το κοιτάω δηλαδή από την σκοπιά των προσωπικών επιλογών του καθενός, μέσα από τις οποίες φυσικά μπορεί να είναι απολύτως ευτυχισμένος και να μην τον ενοχλεί ούτε πώς τον αντιμετωπίζει η κοινωνία, ούτε τίποτα άλλο.

 

Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι άντρες και γυναίκες, ακόμα κι αν αισθάνονται ισότιμοι μέσα στην οικογένειά τους, δεν είναι κοινωνικά ισότιμοι όσο :

α) ο άντρας δεν μπορεί να επιλέξει να μείνει σπίτι με τα παιδιά χωρίς να θεωρηθεί τεμπέλης, την ίδια στιγμή που για την γυναίκα είναι κάτι που περνάει στο ντούκου ή θεωρείται φυσιολογικό ή επιθυμητό και

β) η γυναίκα δεν μπορεί να ρίξει βάρος στην καριέρα της χωρίς να θεωρηθεί ότι βάζει σε δεύτερη μοίρα τα παιδιά της, την ίδια στιγμή που για τον αντίστοιχο άντρα είναι το κοινωνικά αναμενόμενο και γίνεται αντικείμενο θαυμασμού και επιβράβευσης

 

Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχει σημασία πώς σε βλέπουν οι άλλοι (ο κοινωνικός περίγυρος, οι υπόλοιποι συγγενείς, ο φιλικός σου κύκλος) και το μόνο που έχει σημασία είναι να είσαι καλά με τις επιλογές σου και να υπάρχει αρμονία μέσα στην οικογένεια....σε αυτό συμφωνώ, έχω όμως επιφύλαξη σχετικά με το πόσο ανεπηρέαστες είναι στην τελική οι επιλογές που κάνουμε από αυτό που ισχύει ως κοινωνικά αναμενόμενο και αποδεκτό.

 

Την ιδια στιγμη ομως, που ο μη εργαζομενος μπαμπας θα θεωρηθει "τεμπελης" και η εργαζομενη μανα οτι "βαζει σε δευτερη μοιρα τα παιδια" (πραγματα που οντως ακους)...

Η γυναικα που μενει σπιτι θεωρειται "κακο παραδειγμα για της νεες γυναικες", "θυμα", "καταπιεσμενη συζυγος", "νοικοκυρουλα", "αβουλο ον"...και ο εργαζομενος μπαμπας "καταπιεσμενος συζυγος", "πορτοφολι", "απων απο την ζωη των παιδιων"....?

 

Μηπως λοιπον εμεις διαιωνιζουμε αυτες τις προκαταληψεις μεταξυ μας? Βαζοντας ταμπελες σε ανθρωπους που δεν αντικατροπτιζουν την πραγματικοτητα?

Και ισως τελικα δεν εχει σημασια πως εμενα και εσενα μας βλεπει ο τακης και η κιτσα?

Και ναι το ποσο επηρεαζονται επιλογες απο τον περιγυρο αυτο ειναι καθαρα θεμα του χαρακτηρα ενος ανθρωπου. 

Just now, MagdaP είπε:

Διαφωνώ! Δεν καταλαβαίνω και πολύ τι θέλεις να πεις με το κατωτεροι.

 θελω να πω οτι το προβλημα που εντοπιζω εγω δεν ειναι πανω στα μοντελα της οικογενειας και στον τροπο που οι ανθρωποι επιλεγουν να ζησουν. Το προβλημα ειναι στους ανθρωπους που νομιζουν οτι ο τροπος ζωης τους, τα πιστευω τους ειναι καλυτερα και αρμοζουν καλυτερα στην κοινωνια μας.

 

Ετσι λοιπον, αν δεν δουλευεις οπως δουλευω εγω εισαι αυτοματα θυμα, κατωτερη του αντρα, δεν εχεις ισοτητα. Αν δεν μενεις σπιτι με τα παιδια οπως μενω εγω, εισαι κακη και αδιαφορη μανα. Αν εσυ ανηρ δεν ξερεις να βιδωσεις ουτε βιδα, δεν εισαι αρκετα αντρας. Αν εσυ ανηρ δεν συντηρεις την οικογενεια, δεν εισαι αξιος, εισαι τεμπελης....

[Έσπερος]

Just now, MagdaP είπε:

Μήπως τελικά εμείς που δουλεύουμε είμαστε πιο "ριγμενες"; η ισότητα, όπως την έχουμε στο μυαλό μας δεν υφίσταται από τη στιγμή που οι δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά περνάνε κυρίως από τα χέρια μας. Δηλαδή, η ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών είναι κυρίως δική μας όσο κι αν βοηθάνε οι άντρες.

Κι εγώ πιστεύω ότι είναι εύκολο να συμβεί αυτό. Είναι και θέμα χαρακτήρας μας βέβαια, αν για παράδειγμα είμαστε συγκεντρωτικές, αν ΄θέλουμε οι δουλειές να γίνονται όπως μας αρέσει εμάς, αν δεν έχουμε υπομονή να αφήσουμε κάτι να το κάνει ο άντρας μας αργότερα και το κάνουμε εμείς επειδή θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει εκείνη την ώρα (αυτό πχ το παθαίνω εγώ)

 

Just now, MagdaP είπε:

Ως προς τις "εγκεφαλικες" διάφορες μετά από μια σύντομη αναζήτηση, γιατί ομολογώ ότι δεν το είχα ξανακούσει, μου δημιουργηθηκαν ερωτηματικά. Μήπως έχει να κάνει με το πως έχουν συνηθίσει τόσα χρόνια να συμπεριφερονται τα δύο φύλα; γιατί κάπου βρήκα ότι πράγματι κάποια στιγμή βρέθηκαν μικρές διάφορες στον τρόπο που ανταποκρινοταν ο εγκέφαλος των δύο φύλων σε διάφορες καταστάσεις αλλά με το πέρασμα των χρόνων αυτές τείνουν να εκλειψουν. Μήπως δηλαδή έχει και αυτό να κάνει με τα στερεότυπα; δεν ξέρω, σκέψεις κάνω. 

Εϊχα διαβάσει ένα εκλαϊκευτικό βιβλίο που εξηγούσε για τις διαφορετικές εγκεφαλικές συνάψεις αντρών κ γυναικών που εξηγούν γιατί πχ οι άντρες έχουν καλύτερο προσανατολισμό και οι γυναίκες καλύτερη γλωσσική επικοινωνία. Αλλόυ όμως έχω διαβάσει ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της διαφοράς με την οποία μεγαλώνουμε τα παιδιά από μικρά και το τι κλίσεις ενθαρρύνουμε: ας πούμε στα αγοράκια να κινούνται έξω και να παίζουν ενώ στα κοριτσάκια να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους ή να φροντίζουν τα κουκλάκια τους. 

[erin0000]

Just now, MagdaP είπε:

Βέβαια μου δημιουργείται κι ένας προβληματισμος. Μήπως τελικά εμείς που δουλεύουμε είμαστε πιο "ριγμενες"; η ισότητα, όπως την έχουμε στο μυαλό μας δεν υφίσταται από τη στιγμή που οι δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά περνάνε κυρίως από τα χέρια μας. Δηλαδή, η ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών είναι κυρίως δική μας όσο κι αν βοηθάνε οι άντρες. Τουλάχιστον στο δικό μου σπίτι έτσι είναι καθώς τυχαίνει να δουλεύω λιγότερες ωρες και σε πολλά άλλα που γνωρίζω. Αλλά και τα σκ που δε δουλεύουμε και οι δύο το μαγείρεμα π.χ. εγώ θα το κάνω. Μήπως τελικά ο καταμερισμος ο ένας στη δουλειά και ο άλλος στο σπίτι είναι πιο δίκαιος; προσωπικά δεν θα μπορούσα να το κάνω γιατί η δουλειά μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. 

Από την άλλη μεριά, κάποιες φορές, όταν υπάρχει οικονομική εξάρτηση κάποιου από κάποιον άλλον (γενικά όχι μόνο στην οικογένεια) υπάρχει και εκμετάλλευση. Και ξαναλέω, για να μην πέσετε να με φάτε, κάποιες φορές. Δε λέω, σίγουρα υπάρχουν πολλές ευτυχισμενες οικογένειες που ζουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά δυστυχώς έχω δει και το αντίθετο αρκετές φορές. Ο άντρας να θεωρεί ότι επειδή φέρνει τα λεφτά στο σπίτι έχει και κάποιου είδους εξουσία. Παλιότερα ήταν ο κανόνας, καθώς ο άντρας ήταν ο "αφέντης" του σπιτιού, αλλά δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει ακόμα και σήμερα. 

 

Εμείς που δουλεύουμε, θέλουμε και δουλεύουμε. Είναι επιλογή μας. Ισότητα είναι να έχεις τις ίδιες ευκαιρίες. Μπορώ λοιπόν να δουλέψω έαν θέλω; Μπορώ. Εάν μου έλεγε ο άντρας μου, μην δουλεύεις για να φροντίζεις σπίτι και παιδιά, δεν θα ήταν επιλογή μου. Θα ήταν απαίτηση αλλουνού.

 

Τώρα για τις υπόλοιπες δουλειές είναι θέμα του ζευγαριού πως θα τις τακτοποιήσει. Εφόσον δουλεύουν και οι δύο, πρέπει και οι δύο να έχουν ευθύνη για τα υπόλοιπα. Τώρα για το πως θα γίνει ο καταμερισμός των υπόλοιπων δουλειών ,δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Αρκεί να μην επιβαρύνεται μόνο ο ένας.

[MagdaP]

Just now, Έσπερος είπε:

Αλλόυ όμως έχω διαβάσει ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της διαφοράς με την οποία μεγαλώνουμε τα παιδιά από μικρά και το τι κλίσεις ενθαρρύνουμε: ας πούμε στα αγοράκια να κινούνται έξω και να παίζουν ενώ στα κοριτσάκια να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους ή να φροντίζουν τα κουκλάκια τους. 

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι κι εγώ. 

[Fenia27]

@Έσπερος και @MagdaP το θεμα με τον γυναικειο και ανδρικο εγκεφαλο ειναι ακομη υπο μελετη. Μπορει να βγαινουν διαφορα συμπερασματα κατα καιρους οπως και σε καθε ερευνα που γινεται.

 

Αυτο που συμπερανα εγω ειναι το υπαρχει μια γενετικη προδιαθεση για το καθε φυλο να ειναι καπου "καλυτερο". Αλλα μετα εξαρταται σε μεγαλο βαθμο απο το περιβαλλον και πως "εκπαιδευεται" ο καθε εγκεφαλος.

 

Οποτε δεν μπορουμε να αγνοησουμε αυτη την προδιαθεση του καθε φυλου αλλα ουτε και να πουμε οτι ειναι αυτο ειναι που μας καθοριζει.

[Έσπερος]

Just now, MagdaP είπε:

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι κι εγώ. 

κι εγώ γενικά έτσι το αντιλαμβάνομαι. Αλλά δεν ξέρω κιόλας, μήπως κάποιες τάσεις είναι και εντυπωμένες στο dna εδώ και χιλιετίες και έχουν σχέση με την εξέλιξη και το ποια χαρακτηριστικά είχε το κάθε φύλο ήδη από τις πρωτόγονες κοινωνίες για να επιβιώσει, ο άντρας δηλαδή ήταν ο κυνηγός, άρα έπρεπε να προσανατολίζεται για να επιστρέψει σπίτι, ενώ η γυναίκα είχε αρμοδιότητες άλλες που τις καλλιέργησαν άλλες δεξιότητες, και αυτές οι γενετικές πληροφορίες εντυπώθηκαν και διαιωνίζονται. Μπορεί και να λέω ανοησίες όμως γιατί είμαι φιλόλογος και όχι βιολόγος! 

 

Αλλά σκέφτομαι κι άλλα παραδείγματα που δέιχνουν ότι πράγματα που τώρα τα θεωρούμε πιο γυναικείες ασχολίες, παλιά ήταν ΄μόνο αντρικές. Ας πούμε η ποίηση, ή η κλασική μουσική. Τώρα είναι πιο πιθανό να ασχοληθεί ένα κοριτσάκι με αυτά παρά ένα αγοράκι, και σε κάποια περιβάλλοντα ίσως το αγοράκι το κοροϊδέψουν κιόλας αν έχει τέτοιαι ενδιαφέροντα. Όλοι οι μεγάλοι ποιητές όμως και οι μεγάλοι συνθέτες ήταν άντρες, όχι γιατί ήταν καλύτεροι προφανώς, αλλά γιατί λίγες γυναίκες είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν. Όμως στα χρόνια του Μπετόβεν για να το πω τελείως απλοϊκά, το αν θα γίνεις μουσικός ή μαραγκός ήταν θέμα κοινωνικής τάξης και όχι φύλου. 

[Fenia27]

Just now, MagdaP είπε:

Παλιότερα ήταν ο κανόνας, καθώς ο άντρας ήταν ο "αφέντης" του σπιτιού, αλλά δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει ακόμα και σήμερα. 

 

Θα σου προσωπικα πανω σε αυτο οτι παρολο που οι παππουδες μου ηταν ο κυριος οικονομικος "σπονσορας" του σπιτιου και οι γιαγιαδες μου εργαζονταν περιστασιακα σε αγροτικες δουλειες, τοπικες βιομηχανειες κτλ, εκεινες διαχειριζονταν τα οικονομικα του σπιτιου και κανανε το "κουμαντο"...Ακομη και μεχρι σημερα, η γιαγια ειναι αυτη που θα δωσει το "χαρτζιλικι" στον παππου να παει στο καφενειο... :D Θελω να πω οτι το οικονομικο απο μονο του σε ενα σπιτι δεν κανει καποιον αφεντη..Ειναι ο χαρακτηρας μερικων ανθρωπων που αρεσκονται να εξουσιαζουν αυτον που "αγαπανε" ασχετως με το οικονομικο...

[MagdaP]

Just now, Fenia27 είπε:

@Έσπερος και @MagdaP το θεμα με τον γυναικειο και ανδρικο εγκεφαλο ειναι ακομη υπο μελετη. Μπορει να βγαινουν διαφορα συμπερασματα κατα καιρους οπως και σε καθε ερευνα που γινεται.

 

Αυτο που συμπερανα εγω ειναι το υπαρχει μια γενετικη προδιαθεση για το καθε φυλο να ειναι καπου "καλυτερο". Αλλα μετα εξαρταται σε μεγαλο βαθμο απο το περιβαλλον και πως "εκπαιδευεται" ο καθε εγκεφαλος.

 

Οποτε δεν μπορουμε να αγνοησουμε αυτη την προδιαθεση του καθε φυλου αλλα ουτε και να πουμε οτι ειναι αυτο ειναι που μας καθοριζει. 

Από τα λίγα που διάβασα, και με κάθε επιφύλαξη, κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κάποια ανατομικη διαφορά στους εγκεφαλους των δύο φύλων, απλά αντιδρούν διαφορετικά στα διάφορα ερεθισματα. Το πως αντιδρά κάποιος στα ερεθισματα έχει άμεση σχέση με το περιβάλλον του και με τις γνώσεις που ήδη έχει. Πάντως η νευροεπιστημη είναι μια σχετικά καινούρια επιστήμη.

[Lenia16]

πρίν από 3 λεπτά , MagdaP είπε:

Καλημέρα! Και βέβαια είναι στερεοτυπικο ο άντρας να μαστορευει ή να οδηγεί καλύτερα. Πάντως στη δική μας οικογένεια μάλλον το αντίθετο γίνεται... Ο άντρας μου δεν το έχει καθόλου με τα μαστορεματα σε αντίθεση με εμένα που μάλλον τα καταφέρνω καλύτερα (σε κάτι σχετικά απλό μη φανταστείτε...). Όσο για την οδήγηση, τα καταφέρουμε εξίσου καλά. Αν χαλάσει κάτι απλό, ή να συναρμολογησουμε ένα παιχνίδι, ακόμα και το ποδήλατο του μικρού εγώ το αναλαμβάνω. Αυτό τι σημαίνει; τον κάνει λιγότερο άντρα; δε νομίζω. Όμως μας κοιτούν παράξενα όταν αντιλαμβανονται ότι συμβαίνει αυτό, όπως παράξενα με κοιτούν από όταν πήρα το δίπλωμα (πριν 20 χρόνια) μέχρι και σήμερα διάφοροι φίλοι που τυχαίνει να μπουν στο αυτοκίνητο όταν οδηγω και μου λένε με απορία το θεϊκό και ανεπανάληπτο: χμ, καλά οδηγείς για γυναίκα!!! Αν δεν είναι αυτά στερεοτυπα, ποια είναι; 

Λοιπον δεν είναι στερεότυπο, είναι η πραγματικότητα. Η αν θέλετε μπορεί να είναι στερεότυπο που βασίστηκε σε πραγματικά δεδομένα. Απευθύνομαι κ στην @Έσπερος. Αν διαβάσετε για τις διαφορες μεταξυ γυναικείου και ανδρικού εγκεφάλου θα δειτε ότι επιδρούν κ στην οδήγηση και στα μαστορεματα κ στην εκδήλωση των συναισθημάτων που αναφέρετε.

Για παράδειγμα, σήμερα θεωρείται σεξιστικό σχόλιο να πει ένας άντρας ότι «οι γυναίκες δεν είναι καλοί οδηγοί». Αυτό όμως εξηγείται από τη δομή του εγκεφάλου, καθώς το σημείο που ονομάζεται κέλυφος στους άντρες είναι πιο πυκνό και μεγαλύτερο σε έκταση. Αυτό σημαίνει ότι οι άντρες έχουν μία φυσική δομή που τους παρέχει τα φυσικά εχέγγυα στον χειρισμό σύνθετων μηχανών, άρα και των αυτοκινήτων.

Οι γυναίκες από την πλευρά τους είναι πιο συναισθηματικές, όπως λέμε. Και αυτό ισχύει βάσει δομών του εγκεφάλου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση «Neuroscience and Biobehavioral Reviews», οι γυναίκες έχουν πιο ανεπτυγμένη τη δομή του εγκεφάλου που ονομάζεται αριστερός μετωπιαίος πόλος (λοβός).

Η περιοχή αυτή είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση του συναισθήματος. Αρα εκ της φυσικής ανατομίας του εγκεφάλου τα δύο φύλα δεν θα είναι ποτέ ίδια. Πάντα θα υπάρχουν διαφορετικές δεξιότητες που θα μπορεί να εκτελέσει καλύτερα το ένα από τα δύο φύλα.

 

 Σίγουρα υπάρχουν ανατομικές διαφορές όπως υπάρχει κ διάφορα μεγέθους. Εννοείται πάντως πως παίζει τεραστιο ρόλο κ αυτό που λες για τα ερεθίσματα κ το περιβάλλον γιατί αλλιώς θα ήμασταν όλες οι γυναίκες ίδιες κ ολοι οι άντρες ίδιοι.

Επεξεργάστηκαν 21 Μαρτίου,2019 by Lenia16

[MagdaP]

Just now, Lenia16 είπε:

Λοιπον δεν είναι στερεότυπο, είναι η πραγματικότητα. Η αν θέλετε μπορεί να είναι στερεότυπο που βασίστηκε σε πραγματικά δεδομένα. Απευθύνομαι κ στην @Έσπερος. Αν διαβάσετε για τις διαφορες μεταξυ γυναικείου και ανδρικού εγκεφάλου θα δειτε ότι επιδρούν κ στην οδήγηση και στα μαστορεματα κ στην εκδήλωση των συναισθημάτων που αναφέρετε.

Τότε μάλλον είμαι άντρας και δεν το έχω καταλάβει!!! 

Πάντως σε διάφορα σαιτ έχω δει διάφορα τεστ που σου δείχνουν αν έχεις "αρσενικό" ή "θηλυκό" εγκέφαλο. Μήπως τελικά δεν είναι κάτι στάνταρ, απλά το έχουν ονομάσει έτσι λόγω στερεοτυπων; 

[Deena]

Just now, Fenia27 είπε:

Η γυναικα που μενει σπιτι θεωρειται "κακο παραδειγμα για της νεες γυναικες", "θυμα", "καταπιεσμενη συζυγος", "νοικοκυρουλα", "αβουλο ον"...και ο εργαζομενος μπαμπας "καταπιεσμενος συζυγος", "πορτοφολι", "απων απο την ζωη των παιδιων"....?

 

Θα βρεθεί κόσμος που θα τα πει αυτά, αλλά δεν είναι αυτή η κοινωνική τάση...αυτό θέλω να πω.

[anemoni1989]

2 ώρες πρίν, MagdaP είπε:

 

Από την άλλη μεριά, κάποιες φορές, όταν υπάρχει οικονομική εξάρτηση κάποιου από κάποιον άλλον (γενικά όχι μόνο στην οικογένεια) υπάρχει και εκμετάλλευση. Και ξαναλέω, για να μην πέσετε να με φάτε, κάποιες φορές. Δε λέω, σίγουρα υπάρχουν πολλές ευτυχισμενες οικογένειες που ζουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά δυστυχώς έχω δει και το αντίθετο αρκετές φορές. Ο άντρας να θεωρεί ότι επειδή φέρνει τα λεφτά στο σπίτι έχει και κάποιου είδους εξουσία. Παλιότερα ήταν ο κανόνας, καθώς ο άντρας ήταν ο "αφέντης" του σπιτιού, αλλά δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει ακόμα και σήμερα. 

Νομιζω πως αυτη ειναι η ουσια της συζήτησης μας, αλλα έχουμε χαθει στην προσπάθεια να δικαιολογησει η καθεμια την επιλογη της, λες και κανουνε εδω λαικο δικαστήριο!!! Εγω θα ξανα αναφερθω σε παραδειγμα απο φιλικο μ ζευγάρι, το οποίο συμφωνει απολυτα με αυτο που λεει η Μαγδα (για αυτο και το παραθεσα) και για να αιτιολογησω το λογο για τον οποιο θεωρω πως μια γυναίκα καλο θα ηταν να εργάζεται και να είναι ανεξαρτητη... Χωρις, ξαναλεω, να κατηγορω καποια που δεν εργαζεται απο επιλογη!!! (φτασαμε να τονιζουμε εν τ μεταξυ τα παντα για να μην παρεξηγηθουμε!!! :P) 

Φιλικό μας ζευγάρι λοιπον, αποφασισε απο κοινου να σταματήσει η σύζυγος τη δουλειά το 1ο χρονο ζωής του παιδιού και ισως μεινει σ σπιτι και το 2ο χρονο "για να μεγαλωσει το παιδι", ενω απο μονος τ ο σύζυγος αποφασισε να κανει μια πιο σκληρη δουλειά η οποια κατα καιρους τ αποφερει ελαχιστα χρηματα παραπανω για να ενισχύει το οικογενειακο εισοδημα.. Απο επιλογη του (το τονιζω αυτο) εργαζεται συχνα 10 και 12 ωρες, χωρίς να ειναι αυτο υποχρεωτικο (το ξερω απο πρώτο χερι) για να εχει μεγαλύτερο μεροκαματο!!! Μέχρι εδω ολα καλα, θα μ πεις που διαφωνεις?? Και θα προσθεσω πουθενα! Οταν ομως αυτος ο σύζυγος οταν γυρναει σπιτι εχει την απαιτηση να ειναι ολα ετοιμα, αραζει σ καναπε και εχει μονιμως σαν δικαιολογια για τον αυταρχισμο του, αφου θελει να εχει τον 1ο και τελευταίο λογο σε ολα, το οτι "εγω λειπω τοσες ωρες σ δουλειά και αρα κουραζομαι και αρα εχω δικαιωμα να δινω διαταγες και να κανω κουμαντο"  (τα λογια εννοείται ειναι δικα μ, αλλα η ουσια ειναι αυτη), λυπαμαι αλλα εδω υεωρω πως η γυναικα σε αυτες τις περιπτωσεις θυματοποιειται χωρις να το αντιλαμβανεται... Δικαιολογει τη συμπεριφορά του αντρα της λεγοντας "ειναι λογικο ειναι κουρασμένος", υποτιμωντας ουσιαστικά το δικο της ρολο μεσα σ σπιτι!!! Δηλαδή αυτη δεν κουραζεται??? Γτ ο αλλος να δουλεύει 12 ωρες και μετα να δικαιολογουμε το αραλικι τ και αυτη να θεωρει δεδομενη την 24ωρη εργασια σ σπιτι!! 

Εγω σε αυτες τις περιπτώσεις αναφερομαι και δε νομίζω πως ειμαι η μονη π εχω τετοια παραδείγματα!!! Ειναι ευχαριστο να υπαρχουν φωτεινες εξαιρεσεις και μπραβο σας κοριτσια που το πετυχατε, αλλα δυστυχώς η πλειοψηφία των γυναικων που μενουν σπιτι ανηκουν στην κατηγορία που περιγραφω... Και μενω στην Αθηνα, οχι  σε κανενα απομονωνενο χωριο ξεχασμενο απο το Θεο! 

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

εχει μονιμως σαν δικαιολογια για τον αυταρχισμο του, αφου θελει να εχει τον 1ο και τελευταίο λογο σε ολα, το οτι "εγω λειπω τοσες ωρες σ δουλειά και αρα κουραζομαι και αρα εχω δικαιωμα να δινω διαταγες και να κανω κουμαντο" 

Αν υπάρχει αυτή η νοοτροπία πιστεύω ότι θα εκδηλωθεί ακόμα κι αν η γυναίκα εργάζεται, όπου τότε βέβαια θα είναι διπλό θύμα. Γιατί πάντα θα υπάρχει και μια δικαιολογία και από τις δύο πλευρές: δουλεύει περισσότερες ώρες, έχει γκρινιάρη αφεντικό, έρχεται από πιο μακριά κλπ.... Αν θες τέτοιες δικαιολογίες και για να γίνεις θύτης και για να γίνεις θύμα, βρίσκονται πολλές, αν σου έχει περάσει αυτή η κοσμοθεωρία.

Εξάλλου δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο τύπος έπαθε ξαφνική μεταστροφή από εκεί που όλα ήταν άψογα. Είμαι από τις περιπτώεις που μετά το παιδί ο άντρας έβγαλε κάποια κουσούρια, αλλά δεν μου ήταν κάτι άγνωστο, διογκωμένα τα προηγούμενα στραβά του ήταν ή πράγματα που πριν δεν με ενοχλούσαν γιατί οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Οπότε δεν μπορώ να φανταστώ κι εκεί να συνέβη κάποια ριζική μεταστροφή. Μπορεί και πριν να υπήρχε μια αδιαφορία, που ίσως την κοπέλα δεν την πείραζε γιατί δεν είχε την πίεση που έχεις όταν είσαι με ένα μωρό, ή μπορεί ο άντρας της να ανέβαλλε για αργότερα λέγοντας ότι είναι κουρασμένος αλλά να μην είχαν συσσωρευτεί τόσες δουλειές και να μην ενοχλούσε κλπ. Απλώς μετά θα άλλαξε η δικαιολογία. 

 

 

Επεξεργάστηκαν 21 Μαρτίου,2019 by Έσπερος

[Fenia27]

Just now, anemoni1989 είπε:

Νομιζω πως αυτη ειναι η ουσια της συζήτησης μας, αλλα έχουμε χαθει στην προσπάθεια να δικαιολογησει η καθεμια την επιλογη της, λες και κανουνε εδω λαικο δικαστήριο!!! Εγω θα ξανα αναφερθω σε παραδειγμα απο φιλικο μ ζευγάρι, το οποίο συμφωνει απολυτα με αυτο που λεει η Μαγδα (για αυτο και το παραθεσα) και για να αιτιολογησω το λογο για τον οποιο θεωρω πως μια γυναίκα καλο θα ηταν να εργάζεται και να είναι ανεξαρτητη... Χωρις, ξαναλεω, να κατηγορω καποια που δεν εργαζεται απο επιλογη!!! (φτασαμε να τονιζουμε εν τ μεταξυ τα παντα για να μην παρεξηγηθουμε!!! :P) 

Φιλικό μας ζευγάρι λοιπον, αποφασισε απο κοινου να σταματήσει η σύζυγος τη δουλειά το 1ο χρονο ζωής του παιδιού και ισως μεινει σ σπιτι και το 2ο χρονο "για να μεγαλωσει το παιδι", ενω απο μονος τ ο σύζυγος αποφασισε να κανει μια πιο σκληρη δουλειά η οποια κατα καιρους τ αποφερει ελαχιστα χρηματα παραπανω για να ενισχύει το οικογενειακο εισοδημα.. Απο επιλογη του (το τονιζω αυτο) εργαζεται συχνα 10 και 12 ωρες, χωρίς να ειναι αυτο υποχρεωτικο (το ξερω απο πρώτο χερι) για να εχει μεγαλύτερο μεροκαματο!!! Μέχρι εδω ολα καλα, θα μ πεις που διαφωνεις?? Και θα προσθεσω πουθενα! Οταν ομως αυτος ο σύζυγος οταν γυρναει σπιτι εχει την απαιτηση να ειναι ολα ετοιμα, αραζει σ καναπε και εχει μονιμως σαν δικαιολογια για τον αυταρχισμο του, αφου θελει να εχει τον 1ο και τελευταίο λογο σε ολα, το οτι "εγω λειπω τοσες ωρες σ δουλειά και αρα κουραζομαι και αρα εχω δικαιωμα να δινω διαταγες και να κανω κουμαντο"  (τα λογια εννοείται ειναι δικα μ, αλλα η ουσια ειναι αυτη), λυπαμαι αλλα εδω υεωρω πως η γυναικα σε αυτες τις περιπτωσεις θυματοποιειται χωρις να το αντιλαμβανεται... Δικαιολογει τη συμπεριφορά του αντρα της λεγοντας "ειναι λογικο ειναι κουρασμένος", υποτιμωντας ουσιαστικά το δικο της ρολο μεσα σ σπιτι!!! Δηλαδή αυτη δεν κουραζεται??? Γτ ο αλλος να δουλεύει 12 ωρες και μετα να δικαιολογουμε το αραλικι τ και αυτη να θεωρει δεδομενη την 24ωρη εργασια σ σπιτι!! 

Εγω σε αυτες τις περιπτώσεις αναφερομαι και δε νομίζω πως ειμαι η μονη π εχω τετοια παραδείγματα!!! Ειναι ευχαριστο να υπαρχουν φωτεινες εξαιρεσεις και μπραβο σας κοριτσια που το πετυχατε, αλλα δυστυχώς η πλειοψηφία των γυναικων που μενουν σπιτι ανηκουν στην κατηγορία που περιγραφω... Και μενω στην Αθηνα, οχι  σε κανενα απομονωνενο χωριο ξεχασμενο απο το Θεο! 

 

Θελεις να πεις δηλαδη οτι στην περιπτωση αυτη αν η γυναικα θα εργαζοταν ο συγκεκριμενος ανθρωπος θα αλλαζε συμπεριφορα?

 

Εγω νομιζω οτι ενας τετοιος ανθρωπος δεν αλλαζει και ετσι θα αντιμετωπιζε την γυναικα του ανεξαρτητα αν αυτη εργαζοτανε η οχι...διαφωνεις σε αυτο?

 

και εγω στην αθηνα μενω...αλλα δεν μπορω να ξερω πως ζει και αισθανεται η πλειοψηφια των γυναικων...

[anemoni1989]

Just now, Fenia27 είπε:

 

 

και εγω στην αθηνα μενω...αλλα δεν μπορω να ξερω πως ζει και αισθανεται η πλειοψηφια των γυναικων...

Ε δεν θα βγαλω το μετρο να δω ποσες ακριβψς ειναι, αλλα αν ηταν ολα τοσο αγγελικα πλασμενα, θα ημασταν Σουηδια και οχι Ελλαδιτσα!!! Και φυσικά αυτη η συζήτηση δε θα ειχε θεση και νοημα!! Ευελπιστώ βεβαια στο μελλον να εξελιχθουμε σε κατι αντίστοιχο και η κορη μου να μην κανει τετοιες συζητησεις! 

Οσον αφορα το αν η συμπεριφορά ενος τετοιου ατομου θα ηταν ιδια εαν η γυναίκα ηταν εργαζομενη, ναι το ιδιο θρασσυς θα ηταν αλλα σε αυτη την περίπτωση  για τη γυναίκα θα είναι πιο ευκολο "να του δωσει τα παπουτσια στο χερι"  αν και οποτε αποφασισει να ανοίξει τα ματια της!! Κατι που φυσικα θα ειναι σχεδόν ακατορθωτο αν ειναι ανεργη, με 2-3 κουτσουβελα και τις υποχρεώσεις να τρεχουν!! Επισης, πιστεύω πως οντως μια μεριδα αυτων των αντρων θα μπορουσαν ευκολα να μπουν στη θεαη τους ή να μην τς επιτρεψεις να παρουν τοσο θαρρος, αφου θα τς απαντας καταλληλα... Ειναι αλλο να τν δικαιολογεις επειδη αυτος "σκιζεται ενω εσυ δε δουλευεις"  και αλλο να μπορείς να γυρισεις και να του πεις "ακου να δεις, εδω μεσα προσφερουμε εγω και εσυ το ιδιο, οποτε ή μαζεψου ή μαζεψτα"!! Και εμενα ο αντρας μ μετα απο 8 χρονια που ειμαστε μαζι και τς τελευταίους μηνες με το παιδι εβγαλε χουγια, το ιδιο και εγω (ή μαλλον οπως ειπε η @Έσπερος τα ηδη υπαρχοντα χουγια διογκωθηκαν ή εμεις τα διογκωσαμε), αλλα ερχομαστε σε μια ισορροπια αφου σεβομαστε το γεγονός οτι προσφερουμε και οι 2 το ιδιο και μαλιστα πτοσφατα ο αντρας μ ειπε πως αναγνωριζει οτι εγω κουραζομαι πολυ περισσοτερο απο τον ιδιο και πως ειναι πολυ ευγνωμων για αυτο και για αυτο προσπαθει να με ικανοποιει σε οτι θελω "για να μην κουραστω και του φυγω"!!! Μπορεί να ακουγεται γελοιο αλλα για εμενα ηταν πολυ σημαντικό, ιδιαίτερα οταν πριν μερικους μηνες ο ιδιος άνθρωπος, με αφορφη την αδεια ανατροφης που εχω παρει και πανω σε ενα ξεσπασμα γκρινιας δικο μ για το ποσο κουραζομαι και πεφτουν ολα πανω μ ενω αυτος ο τυχερος ειναι αντρας και κανει λιγοτερα κλπ κλπ κλπ ειχε γυρισει και μ ειχε πςι "εγω παω για δουλειά, εσυ καθεσαι σ σπίτι , αρα αυτη ειναι η δουλειά σου"!!! Εννοείται μπηκε σ θεση τ επιτοπου, μου ζητησε συγγνωμη την ιδια κιολας μερα κλπ, αλλα εγω ειχα το πατημα να τ απαντησω" ωπα φιλαρακο, το οτι καθομαι σ σπιτι δε σημαινει κατι! Φερνω λεφτα ενω καθομαι και σ μεγαλωνω και το παιδι! Ευχαριστώ θα έπρεπε να λες και οχι να το παιζεις μαγκας"... Αν δε δουλευα τι θα ελεγα??? Το πιο πιθανο ειναι πως κατι θα εβρισκα εγω να απαντησω γτ ειμαι καο λιγο τσαουσα, μια αλλη κοπελα ομως (και οι πιο πολλες που εγω γνωρίζω σκέφτονται αντιστοιχα)  θα ελεγε "εχει δικιο, κουραζεται σ δουλεια, δεν μπορώ να τ ζητήσω πχ να κανει δουλειες σ σπιτι κλπ ενω εγω καθομαι"!!! 

[MagdaP]

Just now, Fenia27 είπε:

 

Θελεις να πεις δηλαδη οτι στην περιπτωση αυτη αν η γυναικα θα εργαζοταν ο συγκεκριμενος ανθρωπος θα αλλαζε συμπεριφορα?

 

Εγω νομιζω οτι ενας τετοιος ανθρωπος δεν αλλαζει και ετσι θα αντιμετωπιζε την γυναικα του ανεξαρτητα αν αυτη εργαζοτανε η οχι...διαφωνεις σε αυτο?

 

και εγω στην αθηνα μενω...αλλα δεν μπορω να ξερω πως ζει και αισθανεται η πλειοψηφια των γυναικων...

Το ότι δε συμβαίνει στη δική σου οικογένεια και υπάρχει αλληλοσεβασμος και αγάπη και τα έχετε βρει μεταξύ σας χωρίς προβλήματα είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο και μπράβο σας. Αλλά δυστυχώς δε συμβαίνει πολύ συχνά. Αυτό προσπαθούμε να πούμε. Δεν κρίνουμε την επιλογή σου, προφανώς είναι η καταλληλοτερη για σας, αλλά είναι πολύ εύκολο κάτω από αυτές τις συνθήκες να συμβούν αυτά που λέει η ανεμονη. 

 

Σίγουρα ένας τέτοιος άνθρωπος ακόμα και να δούλευε η γυναίκα του δεν θα ήταν πρότυπο συζύγου αλλά πιστεύω ότι δεν θα ξεφευγε τόσο η κατάσταση. Δυστυχώς τα χρήματα προσδιδουν και εξουσία και αν κάποιος θέλει να εκμεταλλευτει την κατάσταση μπορεί πιο εύκολα να το κάνει αν ξέρει ότι η υπόλοιπη οικογένεια εξαρτάται οικονομικά από αυτόν. 

 

Σίγουρα δε συμβαίνει σε όλους, αλλά πίστεψέ με, συμβαίνει πολύ πιο συχνά από ότι νομίζεις. Και πολλές φορές χωρίς να είναι τόσο εμφανές, αλλά υποσυνείδητα. 

[anemoni1989]

Just now, MagdaP είπε:

Το ότι δε συμβαίνει στη δική σου οικογένεια και υπάρχει αλληλοσεβασμος και αγάπη και τα έχετε βρει μεταξύ σας χωρίς προβλήματα είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο και μπράβο σας. Αλλά δυστυχώς δε συμβαίνει πολύ συχνά. Αυτό προσπαθούμε να πούμε. Δεν κρίνουμε την επιλογή σου, προφανώς είναι η καταλληλοτερη για σας, αλλά είναι πολύ εύκολο κάτω από αυτές τις συνθήκες να συμβούν αυτά που λέει η ανεμονη. 

 

Σίγουρα ένας τέτοιος άνθρωπος ακόμα και να δούλευε η γυναίκα του δεν θα ήταν πρότυπο συζύγου αλλά πιστεύω ότι δεν θα ξεφευγε τόσο η κατάσταση. Δυστυχώς τα χρήματα προσδιδουν και εξουσία και αν κάποιος θέλει να εκμεταλλευτει την κατάσταση μπορεί πιο εύκολα να το κάνει αν ξέρει ότι η υπόλοιπη οικογένεια εξαρτάται οικονομικά από αυτόν. 

 

Σίγουρα δε συμβαίνει σε όλους, αλλά πίστεψέ με, συμβαίνει πολύ πιο συχνά από ότι νομίζεις. Και πολλές φορές χωρίς να είναι τόσο εμφανές, αλλά υποσυνείδητα. 

Ακριβώς αυτο!!!