Μητέρα δηλώνει έτοιμη να θηλάζει τον γιο της μέχρι να γίνει οκτώ ετών

[livinath]

"Η 40χρονη Sophie Emma Rose εξακολουθεί να θηλάζει τον 4χρονο γιο της Shaye όποτε εκείνος το ζητά και είναι υπέρ της συνέχισης του θηλασμού μέχρι την ηλικία των 8 ετών τουλάχιστον.

 

Άρχισε να δημοσιοποιεί στο κανάλι της στο YouTube βίντεο από την ώρα του θηλασμού πριν από έξι μήνες συγκεντρώνοντας περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια views.

 

Η Βρετανή Sophie, που ζει στην Ταϊλάνδη με τον σύντροφό της Danny, δεν σταματά να τονίζει τη σημασία του θηλασμού. «Εκτός από τη διατροφική αξία του μητρικού γάλακτος, είναι και ένας τρόπος να δείξεις στο παιδί σου με έναν απόλυτα σωματικό τρόπο πως είσαι εκεί για εκείνο. Του δίνεις ανακούφιση και συνδέεσαι μαζί του συναισθηματικά», λέει στη βρετανική εφημερίδα Mirror.

 

«Πιστεύω πως το μήνυμα που στέλνω με το να θηλάζω χωρίς να ντρέπομαι, στα βίντεο στο YouTube, είναι πως είναι εντάξει να γίνεται αυτό. Το στήθος δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο, είναι φτιαγμένα για τον θηλασμό» προσθέτει.

 

«Το attachment parenting έχει να κάνει με το να συμπεριφέρεσαι σε ένα παιδί με σεβασμό και να ανταποκρίνεσαι πλήρως στις συναισθηματικές του ανάγκες. Το να κοιμάσαι μαζί του και ο θηλασμός είναι πράγματα που κάνουν ένα παιδί να νιώθει εγγύτητα και ασφάλεια».

 

Στόχος της είναι να θηλάζει τον Shaye για όσο εκείνος το θέλει. «Ξέρω πως κάποτε ο θηλασμός τελειώνει, τα παιδιά δεν πιάνουν καλά το στήθος στην ηλικία 7 ή 8 ετών. Δεν φοβάμαι πως θα θηλάζω το γιο μου μέχρι να γίνει 18 και να πάει στο πανεπιστήμιο. Όταν κλαίει είμαι 99% σίγουρη πως αυτό που θέλει είναι να θηλάσει. Και μόλις τον θηλάσω είμαι 99% σίγουρη πως θα σταματήσει να κλαίει αμέσως. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν οι άλλοι γονείς χωρίς τον θηλασμό», εξηγεί."

 

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/woman/arthro/2448082/mitera-diloni-etimi-na-thilazi-ton-gio-tis-mechri-na-gini-okto-eton

 

Διάβασα το παραπάνω κείμενο στο internet και ομολογώ ότι... σάστισα! Είμαι από τις γυναίκες που θήλασαν γιατί το ήθελα (και γιατί μπορούσα) όμως πάντα ήμουν της άποψης ότι αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό ζήτημα το οποίο αφορά την μητέρα και την οικογένεια της. Δεν μου ξένισε ποτέ η επιλογή κάποιων μαμάδων να μην θηλάσουν γιατί δεν ήθελαν, ούτε εκείνων που θήλαζαν επί μακρόν το παιδί τους. Πιστεύω πως είναι θέμα επιλογών. Το αν και κατά πόσο προσφέρει κάτι ο επί μακρόν θηλασμός στο παιδί είναι κάτι που δεν το γνωρίζω καθώς δεν είμαι γιατρός. Όμως πόσο τελικά προσφέρει - στον ψυχισμό του παιδιού - ο θηλασμός στα 6 ή στα 7 ή στα 8? Για να είμαι ειλικρινής, για μένα και τα 3 έτη πολλά είναι. Δεν μπορώ να καταλάβω, αν και σέβομαι την επιλογή, γιατί κάποια μαμά επιλέγει να συνεχίσει να θηλάζει και πέρα από τα 3.

 

Όμως τα 7 ή 8 έτη μου φαίνονται όχι απλά υπερβολή αλλά ίσως και βλαπτικό για την ψυχολογία ενός παιδιού. Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να θηλάζω την κόρη μου ως τις αρχές τις προεφηβίας, μου φαίνεται "παράξενο" και ανούσιο ταυτόχρονα. Τι είναι αυτό που οδηγεί τελικά μια γυναίκα να θηλάζει το παιδί της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα? Γιατί εμένα μου δίνει την αίσθηση ότι οι ανάγκες που καλύπτονται σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι αυτές του παιδιού αλλά της μητέρας. Μήπως προσπαθώντας να επιστρέψουμε στην φυσική ροή των πραγμάτων το παρακάναμε? Οκ ο θηλασμός είναι φυσικός και θεμιτός και για ένα παιδί μεγαλύτερο πχ των 40 ημερών αλλά από εκεί μέχρι τα 8 έτη έχει μεγάλη διαφορά. Είπαμε να προσπαθούμε για τον θηλασμό και να μην καταφεύγουμε στο ξένο με τη μία, να αναλογιστούμε ότι πριν πολλά χρόνια οι γυναίκες θήλαζαν επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα παιδιά τους κλπ. Καλά όλα αυτά. Αλλά στο μεταξύ τα ήθη διαμορφώθηκαν διαφορετικά από την πρώτη γυναίκα που θήλασε. Γιατί τα αγνοούμε? Και τελικά ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοια συμπεριφοράς? Διότι μπορεί η κυρία του άρθρου να επικαλείται ότι το στήθος της δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο και ότι είναι φτιαγμένο για τον θηλασμό αλλά καλώς ή κακώς δεν είναι μόνο αυτό και νομίζω ότι αυτό είναι μια γενική παραδοχή. Σαφώς και επιτελεί τον ρόλο του όταν καλείται αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα αλλά και αφού παρέλθει το έχουμε γνωρίσει και διαφορετικά . Και πως θα εξηγήσει στο 12 ετών παιδί της - που μέχρι πριν 4 χρόνια θήλαζε - ότι το στήθος της δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο κι ας το βλέπει έτσι το 98% του αντρικού πληθυσμού?

 

Ποια είναι η γνώμη σας για το παραπάνω? Πιστεύετε πως ο θηλασμός έχει νόημα να συνεχίσει μέχρι την ηλικία των 7-8 ετών? Και δεν ρωτάω τι γράφουν τα βιβλία... Μιλάω για το πως το βλέπουμε εμείς οι μαμάδες που έχουμε μεγαλώσει σε αυτήν την κοινωνία κι αυτό γιατί σε αυτήν την κοινωνία θα μεγαλώσουν και τα παιδιά μας...

[ΑΡΓΚ]

"Η 40χρονη Sophie Emma Rose εξακολουθεί να θηλάζει τον 4χρονο γιο της Shaye όποτε εκείνος το ζητά και είναι υπέρ της συνέχισης του θηλασμού μέχρι την ηλικία των 8 ετών τουλάχιστον.

 

Άρχισε να δημοσιοποιεί στο κανάλι της στο YouTube βίντεο από την ώρα του θηλασμού πριν από έξι μήνες συγκεντρώνοντας περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια views.

 

Η Βρετανή Sophie, που ζει στην Ταϊλάνδη με τον σύντροφό της Danny, δεν σταματά να τονίζει τη σημασία του θηλασμού. «Εκτός από τη διατροφική αξία του μητρικού γάλακτος, είναι και ένας τρόπος να δείξεις στο παιδί σου με έναν απόλυτα σωματικό τρόπο πως είσαι εκεί για εκείνο. Του δίνεις ανακούφιση και συνδέεσαι μαζί του συναισθηματικά», λέει στη βρετανική εφημερίδα Mirror.

 

«Πιστεύω πως το μήνυμα που στέλνω με το να θηλάζω χωρίς να ντρέπομαι, στα βίντεο στο YouTube, είναι πως είναι εντάξει να γίνεται αυτό. Το στήθος δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο, είναι φτιαγμένα για τον θηλασμό» προσθέτει.

 

«Το attachment parenting έχει να κάνει με το να συμπεριφέρεσαι σε ένα παιδί με σεβασμό και να ανταποκρίνεσαι πλήρως στις συναισθηματικές του ανάγκες. Το να κοιμάσαι μαζί του και ο θηλασμός είναι πράγματα που κάνουν ένα παιδί να νιώθει εγγύτητα και ασφάλεια».

 

Στόχος της είναι να θηλάζει τον Shaye για όσο εκείνος το θέλει. «Ξέρω πως κάποτε ο θηλασμός τελειώνει, τα παιδιά δεν πιάνουν καλά το στήθος στην ηλικία 7 ή 8 ετών. Δεν φοβάμαι πως θα θηλάζω το γιο μου μέχρι να γίνει 18 και να πάει στο πανεπιστήμιο. Όταν κλαίει είμαι 99% σίγουρη πως αυτό που θέλει είναι να θηλάσει. Και μόλις τον θηλάσω είμαι 99% σίγουρη πως θα σταματήσει να κλαίει αμέσως. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν οι άλλοι γονείς χωρίς τον θηλασμό», εξηγεί."

 

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/woman/arthro/2448082/mitera-diloni-etimi-na-thilazi-ton-gio-tis-mechri-na-gini-okto-eton

 

Διάβασα το παραπάνω κείμενο στο internet και ομολογώ ότι... σάστισα! Είμαι από τις γυναίκες που θήλασαν γιατί το ήθελα (και γιατί μπορούσα) όμως πάντα ήμουν της άποψης ότι αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό ζήτημα το οποίο αφορά την μητέρα και την οικογένεια της. Δεν μου ξένισε ποτέ η επιλογή κάποιων μαμάδων να μην θηλάσουν γιατί δεν ήθελαν, ούτε εκείνων που θήλαζαν επί μακρόν το παιδί τους. Πιστεύω πως είναι θέμα επιλογών. Το αν και κατά πόσο προσφέρει κάτι ο επί μακρόν θηλασμός στο παιδί είναι κάτι που δεν το γνωρίζω καθώς δεν είμαι γιατρός. Όμως πόσο τελικά προσφέρει - στον ψυχισμό του παιδιού - ο θηλασμός στα 6 ή στα 7 ή στα 8? Για να είμαι ειλικρινής, για μένα και τα 3 έτη πολλά είναι. Δεν μπορώ να καταλάβω, αν και σέβομαι την επιλογή, γιατί κάποια μαμά επιλέγει να συνεχίσει να θηλάζει και πέρα από τα 3.

 

Όμως τα 7 ή 8 έτη μου φαίνονται όχι απλά υπερβολή αλλά ίσως και βλαπτικό για την ψυχολογία ενός παιδιού. Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να θηλάζω την κόρη μου ως τις αρχές τις προεφηβίας, μου φαίνεται "παράξενο" και ανούσιο ταυτόχρονα. Τι είναι αυτό που οδηγεί τελικά μια γυναίκα να θηλάζει το παιδί της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα? Γιατί εμένα μου δίνει την αίσθηση ότι οι ανάγκες που καλύπτονται σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι αυτές του παιδιού αλλά της μητέρας. Μήπως προσπαθώντας να επιστρέψουμε στην φυσική ροή των πραγμάτων το παρακάναμε? Οκ ο θηλασμός είναι φυσικός και θεμιτός και για ένα παιδί μεγαλύτερο πχ των 40 ημερών αλλά από εκεί μέχρι τα 8 έτη έχει μεγάλη διαφορά. Είπαμε να προσπαθούμε για τον θηλασμό και να μην καταφεύγουμε στο ξένο με τη μία, να αναλογιστούμε ότι πριν πολλά χρόνια οι γυναίκες θήλαζαν επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα παιδιά τους κλπ. Καλά όλα αυτά. Αλλά στο μεταξύ τα ήθη διαμορφώθηκαν διαφορετικά από την πρώτη γυναίκα που θήλασε. Γιατί τα αγνοούμε? Και τελικά ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοια συμπεριφοράς? Διότι μπορεί η κυρία του άρθρου να επικαλείται ότι το στήθος της δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο και ότι είναι φτιαγμένο για τον θηλασμό αλλά καλώς ή κακώς δεν είναι μόνο αυτό και νομίζω ότι αυτό είναι μια γενική παραδοχή. Σαφώς και επιτελεί τον ρόλο του όταν καλείται αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα αλλά και αφού παρέλθει το έχουμε γνωρίσει και διαφορετικά . Και πως θα εξηγήσει στο 12 ετών παιδί της - που μέχρι πριν 4 χρόνια θήλαζε - ότι το στήθος της δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο κι ας το βλέπει έτσι το 98% του αντρικού πληθυσμού?

 

Ποια είναι η γνώμη σας για το παραπάνω? Πιστεύετε πως ο θηλασμός έχει νόημα να συνεχίσει μέχρι την ηλικία των 7-8 ετών? Και δεν ρωτάω τι γράφουν τα βιβλία... Μιλάω για το πως το βλέπουμε εμείς οι μαμάδες που έχουμε μεγαλώσει σε αυτήν την κοινωνία κι αυτό γιατί σε αυτήν την κοινωνία θα μεγαλώσουν και τα παιδιά μας...

 

Είμαι υπέρ του θηλασμού γενικά και τον μικρότερο γιο μου π.χ. τον θήλασα μέχρι τα 2,5. Για μένα και ακολουθώντας τη φυση, το άνω όριο τίθεται σίγουρα όταν το παιδί αλλάξει δόντια, οπότε με αυτό το σκεπτικό ίσως στα 5-6. Απο εκεί και πέρα, δε μπορώ να με φανταστώ να θηλάζω ένα παιδί σχολικής ηλικίας, όπως με ανατριχιάζει το να βλέπω 5χρονα με πιπίλα ή το παλιό τους μπιμπερό (σπάνιο, αλλά το έχω συναντήσει). Για μένα, κάτι δεν πάει καλά με την ανεξαρτητοποίηση του παιδιού σε αυτή τη φάση. Δεν ξέρω αν θα έθετα ένα αυστηρό άνω όριο, σίγουρα εξαρτάταται και από το παιδί. Ισως κάπου στα 4 κατά μέσο όρο.

[vtgian]

Αν και οι μελέτες είναι περιορισμένες η ηλικία φυσικού αποθηλασμού στον άνθρωπο κυμαίνεται από 2,5 έως 7 ετών.

 

Ως φυσικό αποθηλασμό εννοούμε ότι η μητέρα μετά τα 2 έτη (που είναι η διάρκεια που προτείνει ο ΠΟΥ) δεν προσφέρει στήθος παρά μόνο αν το ζητήσει το παιδί και έτσι σταδιακά οδηγείται σε αποθηλασμό (το πότε εξαρτάται από το παιδί)

 

Στο συγκεκριμένο άρθρο, φαίνεται σαν η μαμά να χρησιμοποιεί το θηλασμό σαν εύκολο τρόπο να ηρεμήσει το παιδί της. Χωρίς να έχω γνώσεις ψυχολογίας, αυτό δε μου φαίνεται σωστό, είναι σα να στερεί από το παιδί της την ευκαιρία να αυτορρυθμιστεί όταν συμβαίνει κάτι άσχημο.

 

Επίσης δεν μου αρέσει που μπλέκει το AP γιατί δεν είναι έτσι ακριβώς. AP μπορείς να κάνεις ακόμα και δεν θηλάζεις, ακόμα και αν δεν κοιμάσαι στο ίδιο δωμάτιο με το παιδί. Γενικά από τα λίγα που έχω διαβάσει, φαίνεται πως όταν δε δίνεται στο παιδί ο χρόνος και ο χώρος να αυτορρυθμιστεί (π.χ.μαμά που δεν αναγνωρίζει στο παιδί την ανάγκη για ιδιωτικότητα και επιμένει να κοιμάται μαζί του, διαχείριση ματαιώσεων με εύκολο τρόπο όπως θηλασμός ακόμα και αν το παιδί δεν το ζητήσει) τότε υπάρχει θέμα από πλευράς των γονιών.

 

Κατά τα άλλα, αν το παιδί αποθηλάσει στα 3 ή στα 4 ή πιο μεγάλο (εντός του ορίου που ανέφερα πιο πάνω) δεν αφορά κανέναν άλλο πέρα από τη δυάδα.

[Dragonfly]

Ποια είναι η γνώμη σας για το παραπάνω? Πιστεύετε πως ο θηλασμός έχει νόημα να συνεχίσει μέχρι την ηλικία των 7-8 ετών? Και δεν ρωτάω τι γράφουν τα βιβλία... Μιλάω για το πως το βλέπουμε εμείς οι μαμάδες που έχουμε μεγαλώσει σε αυτήν την κοινωνία κι αυτό γιατί σε αυτήν την κοινωνία θα μεγαλώσουν και τα παιδιά μας...

 

Για να το πω ευγενικά, πιστεύω ότι η συγκεκριμένη μαμά πρέπει λίγο να το ψάξει γιατί έχει τέτοια εμμονή με το θηλασμό. Προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Υπάρχουν και μαμάδες που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι τα παιδιά τους μεγαλώνουν. Και αντί να τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν, προσπαθούν να τα κρατήσουν για όσο μεγαλύτερο διάστημα "μωρά" και συναισθηματικά εξαρτώμενα από εκείνες... Κάπου είχα διαβάσει σχετικά.

 

Τώρα για το μέχρι πότε μπορεί να θηλάζει κάποια, στο μυαλό μου έχω σαν ανώτατο όριο περίπου τα 2 (δική μου γνώμη).

[Niki81]

Το ευκολο δεν είναι παντα και το σωστο.Το ότι το τετραχρονο σταματάει το κλαμα οποτε θηλαζει δε σημαινει ότι αυτό είναι και το σωστο.Εννοω 4 ετων το παιδι θα επρεπε να μπορει να ηρεμησει και με άλλο τροπο.Κι εγω θηλασα μεχρι 2,5 ετων τα παιδια μου όμως από το χρονο και μετα σιγα σιγα σταματησα να τα θηλασω για να τα παρηγορησω.

 

Είναι πολύ δυσκολο τελικα να καταφέρουμε να αναθρεψουμε ανεξάρτητα παιδια...καποιες τελικα δυσκολευόμαστε εμεις οι ιδιες να ξεκολησουμε από τα παιδια μας.Το ότι 4ετων παιδι θηλαζει δε με σοκαρει τοσο...με σοκαρει περισσοτερο το ότι η μαμα θεωρει οτικαθε φορα που κλαιει το παιδι της θελει να θηλασει.

[demi1981]

7-8? Άρα μιλάμε για ένα παιδάκι τρίτης δημοτικού. Προσωπική μου άποψη χωρίς να έχω γνώσεις ψυχολογίας και χωρίς να γνωρίζω τι ωφελεί το παιδάκι να θηλάζει μέχρι αυτή την ηλικία, μου φαίνεται υπερβολή. Από μια ηλικία και μετά θεωρώ ότι είναι εμμονή της μαμάς (για συναισθηματικούς λόγους) και όχι του παιδιού. Για εμένα μια καλή ηλικία ομαλού φυσικού αποθηλασμού είναι από 2-2.5.

[Niki81]

7-8? Άρα μιλάμε για ένα παιδάκι τρίτης δημοτικού. Προσωπική μου άποψη χωρίς να έχω γνώσεις ψυχολογίας και χωρίς να γνωρίζω τι ωφελεί το παιδάκι να θηλάζει μέχρι αυτή την ηλικία, μου φαίνεται υπερβολή. Από μια ηλικία και μετά θεωρώ ότι είναι εμμονή της μαμάς (για συναισθηματικούς λόγους) και όχι του παιδιού. Για εμένα μια καλή ηλικία ομαλού φυσικού αποθηλασμού είναι από 2-2.5.

 

 

Βασικα δε λεει ότι θηλαζει παιδι 7-8 ετων.4 ετων είναι το παιδακι και λεει ότι ετσι κι αλλιως θεωρει πως 7-8 χρονων παιδι από μονο του δε θελει να θηλασει.

[tzatzikaki]

Ως φυσικό αποθηλασμό εννοούμε ότι η μητέρα μετά τα 2 έτη (που είναι η διάρκεια που προτείνει ο ΠΟΥ) δεν προσφέρει στήθος παρά μόνο αν το ζητήσει το παιδί και έτσι σταδιακά οδηγείται σε αποθηλασμό (το πότε εξαρτάται από το παιδί)

Αν δεν κάνω λάθος το δεν προσφέρω δεν αρνούμαι τίθεται σε εφαρμογή μετά το 1 έτος (όχι μετά τα 2), που υποτίθεται ότι το γάλα (πρέπει να) παύει να αποτελεί την κύρια πηγή πρόσληψης θερμίδων. Δεν προσφέρεις στήθος στο παιδάκι του ενός έτους που τρώει στερεές κανονικά, περιμένεις να σου το ζητήσει. Τα 2 έτη αφορούν αυτό που έγραψες στην παρένθεση, μια σύσταση του ΠΟΥ ως προς τη χρονική διάρκεια του θηλασμού συνολικά.

[Dragonfly]

Βασικα δε λεει ότι θηλαζει παιδι 7-8 ετων.4 ετων είναι το παιδακι και λεει ότι ετσι κι αλλιως θεωρει πως 7-8 χρονων παιδι από μονο του δε θελει να θηλασει.

 

Και ότι δεν θα είχε πρόβλημα να θηλάζει μέχρι τα 18...

[demi1981]

Βασικα δε λεει ότι θηλαζει παιδι 7-8 ετων.4 ετων είναι το παιδακι και λεει ότι ετσι κι αλλιως θεωρει πως 7-8 χρονων παιδι από μονο του δε θελει να θηλασει.

 

Αν το παιδάκι της γίνει 8 και πιάνει καλά θηλή, θα σταματήσει? Εγώ δεν κατάλαβα αυτό

[elenip]

Υπάρχει νομοθεσία για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών σε πολλά επίπεδα. Δυστυχώς δεν υπάρχει νομοθεσία επαρκής που να προστατεύει τα παιδιά από τους ίδιους τους γονείς.

Κατ' αρχάς όταν κλαίει το παιδάκι 4 χρονών γιατί δεν τον ρωτάει γιατί κλαίει και του δίνει το στήθος?? μπορεί να κλαίει για άλλο λόγο!

Ειλικρινά λυπάμαι γι' αυτά τα παιδιά που έχουν τόσο πυροβολημένους γονείς.

Εάν η άλλη είναι τρελή και θέλει να το θηλαζει δημόσια 8 χρονών (σκεφτείτε τι κοροιδία έχει να φάει το παιδάκι από τα συνομήλικα του) ποιος το προστατεύει αυτό το παιδί??

Δυστυχώς όμως τα κουσούρια των γονέων τα πληρώνουν τα παιδιά!

Κρίμα!

[tzatzikaki]

Κατ' αρχάς όταν κλαίει το παιδάκι 4 χρονών γιατί δεν τον ρωτάει γιατί κλαίει και του δίνει το στήθος?? μπορεί να κλαίει για άλλο λόγο!

Μα και 10 μηνών να είναι το παιδί, μπορεί να κλαίει για άλλο λόγο.

Αυτό το πράγμα με το στήθος να αποτελεί απάντηση σε όλα (έπεσα-χτύπησα, βαριέμαι, τσακώθηκα με άλλο παιδί, με μάλωσες και θύμωσα), πρέπει να είναι μόδα των τελευταίων ετών. Κι επειδή όλο και κάποια φίλη θα επικαλεστεί το τι γινόταν χιλιάδες χρόνια πριν, με τις αντιξοότητες και τις προκλήσεις γύρω από την επιβίωση που ήταν η συνθήκη τότε, δυσκολεύομαι πολύ να πιστέψω πως τα παιδιά ζούσαν κρεμασμένα από ένα μαστό.

Πώς ακριβώς βοηθάμε το παιδί να αποθηλάσει "φυσικά" με αυτόν τον τρόπο?

[Dragonfly]

Πώς ακριβώς βοηθάμε το παιδί να αποθηλάσει "φυσικά" με αυτόν τον τρόπο?

 

Όχι απλώς δεν το βοηθάμε, το εμποδίζουμε κιόλας...

[ΑΡΓΚ]

Μα και 10 μηνών να είναι το παιδί, μπορεί να κλαίει για άλλο λόγο.

Αυτό το πράγμα με το στήθος να αποτελεί απάντηση σε όλα (έπεσα-χτύπησα, βαριέμαι, τσακώθηκα με άλλο παιδί, με μάλωσες και θύμωσα), πρέπει να είναι μόδα των τελευταίων ετών. Κι επειδή όλο και κάποια φίλη θα επικαλεστεί το τι γινόταν χιλιάδες χρόνια πριν, με τις αντιξοότητες και τις προκλήσεις γύρω από την επιβίωση που ήταν η συνθήκη τότε, δυσκολεύομαι πολύ να πιστέψω πως τα παιδιά ζούσαν κρεμασμένα από ένα μαστό.

Πώς ακριβώς βοηθάμε το παιδί να αποθηλάσει "φυσικά" με αυτόν τον τρόπο?

 

Εφόσον μιλάμε για μωρό, μέχρι 2 ετών, που είναι και το επίσημα συνιστώμενο ελάχιστο όριο, δεν βοηθάμε το μωρό να αποθηλάσει στην ιδανική περίπτωση. Ο φυσικός αποθηλασμός είναι κάτι που αποφασίζει το μωρό. Το να κάνουμε αντιπερισπασμό με άλλα πράγματα γιατί δεν μπορούμε ή δεν αντεχουμε άλλο, είναι απόλυτα θεμιτό, αλλά σημαίνει ότι εμείς πια αποφασίσαμε να το κόψουμε και όχι το ίδιο το μωρό. Ένα μωρό που θηλάζει και θέλουμε να συνεχίσει να θηλάζει, όντως ζει σε κάποιο βαθμό "κρεμασμένο" από το στήθος αν οι συνθήκες το επιτρέπουν

[Dragonfly]

Ο φυσικός αποθηλασμός είναι κάτι που αποφασίζει το μωρό.

 

Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που αποφασίζει το μωρό...

Είναι κάτι που υπαγορεύουν οι εκάστοτε συνθήκες... Και μέσα στις συνθήκες αυτές είναι και κατά πόσο η μαμά το ενθαρρύνει ή το αποθαρρύνει. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μαμά που είναι ουδέτερη και αφήνει τη φύση να κάνει τη δουλειά της. Αλλά και ουδέτερη να είναι, υπάρχουν ένα σωρό άλλοι παράγοντες που καθορίζουν τη διάρκεια του θηλασμού... Άρα μόνο το μωρό δεν αποφασίζει.

[ΑΡΓΚ]

Δεν νομίζω ότι είναι κάτι που αποφασίζει το μωρό...

Είναι κάτι που υπαγορεύουν οι εκάστοτε συνθήκες... Και μέσα στις συνθήκες αυτές είναι και κατά πόσο η μαμά το ενθαρρύνει ή το αποθαρρύνει. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μαμά που είναι ουδέτερη και αφήνει τη φύση να κάνει τη δουλειά της. Αλλά και ουδέτερη να είναι, υπάρχουν ένα σωρό άλλοι παράγοντες που καθορίζουν τη διάρκεια του θηλασμού... Άρα μόνο το μωρό δεν αποφασίζει.

 

Αν και είναι φιλοσοφική η συζήτηση για τις περισσότερες από εμάς, θεωρητικά μιλώντας, υποτίθεται ότι ο φυσικός αποθηλασμός είναι απόφαση του μωρού και δεν μπορώ και εγώ να φανταστώ ότι ένα παιδάκι θέλει να θηλάζει για πάντα. Τώρα, προφανώς οι περισσότερες γυναίκες λογικά έχουν κουραστεί, βαρεθεί, εξαντληθεί, θέλουν να γυρίσουν στη δουλειά, να κάνουν άλλο μωρό ή δεν ξέρω τι άλλο πολύ πριν συμβεί αυτό. Αλλά σαν όρος ο "φυσικός" αποθηλασμός είναι αυτό που υποτίθεται διαλέγει το παιδί όταν είναι έτοιμο. Για τα πρώτα 2 χρόνια, υποτίθεται ότι ιδανικά δεν το προτρέπουμε να απογαλακτιστεί, τώρα μετά τι γίνεται και αν από μόνο του το μέσο παιδί θα βαρεθεί στα 2, στα 5 ή όταν πάει φανταρος, να πω την αλήθεια, δεν ξέρω. Και νομίζω ότι με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι περισσότερες γυναίκες, δεν θέλουμε και να το μάθουμε

[Niki81]

Και ότι δεν θα είχε πρόβλημα να θηλάζει μέχρι τα 18...

 

Ουτε αυτό λεει.Το ότι θηλαζει ένα τετραχρονο δε σημαινει ότι το παιδι θα παει 18 χρονων και θα θελει να θηλασει...οποτε δε φοβαται κατι τετοιο.Αυτο λεει.Δεν εχω και καμια διαθεση να την υπερασπιστω αλλα αν είναι να κρινουμε καποιον να κρινουμε τα λεγομενα του.

[Dragonfly]

Αλλά σαν όρος ο "φυσικός" αποθηλασμός είναι αυτό που υποτίθεται διαλέγει το παιδί όταν είναι έτοιμο.

 

Αν το αφήσουμε να διαλέξει...:p αλλά όπως λες είναι φιλοσοφική η συζήτηση:D

[tzatzikaki]

Όχι απλώς δεν το βοηθάμε, το εμποδίζουμε κιόλας...

Εμ αυτό λέω. Κι αν έχω διαβάσει ιστορίες μαμάδων που δεν αντέχουν άλλο και θέλουν να σταματήσουν "εδώ και τώρα" διότι το παιδί έχει πάει 2-2,5-3 και δε σταματάει το πιπίλισμα όλη μέρα, το θέλει για να κοιμηθεί, το θέλει για να ηρεμήσει κτλ. Και η μαμά πρέπει να κυκλοφορεί σπίτι με το βυζί έξω λες κι έχει νεογέννητο. Είναι θηλασμός αυτό δηλαδή?

Εφόσον μιλάμε για μωρό, μέχρι 2 ετών, που είναι και το επίσημα συνιστώμενο ελάχιστο όριο, δεν βοηθάμε το μωρό να αποθηλάσει στην ιδανική περίπτωση. Ο φυσικός αποθηλασμός είναι κάτι που αποφασίζει το μωρό. Το να κάνουμε αντιπερισπασμό με άλλα πράγματα γιατί δεν μπορούμε ή δεν αντεχουμε άλλο, είναι απόλυτα θεμιτό, αλλά σημαίνει ότι εμείς πια αποφασίσαμε να το κόψουμε και όχι το ίδιο το μωρό. Ένα μωρό που θηλάζει και θέλουμε να συνεχίσει να θηλάζει, όντως ζει σε κάποιο βαθμό "κρεμασμένο" από το στήθος αν οι συνθήκες το επιτρέπουν

Αχ να χαρείς με τη θεωρία, την ξέρω κι εγώ.

Είπα ότι υπάρχουν καταστάσεις που επιλύονται και χωρίς στήθος, όταν ένα παιδί πέσει και χτυπήσει, εμείς είμαστε που του έχουμε μάθει ότι αυτή είναι η παρηγοριά του. Εμείς δημιουργούμε τη συνήθεια. Διότι εκείνη τη στιγμή δε ζητά το γάλα προφανώς, ζητά την επαφή με τη μαμά, την οποία αν κατάλαβα καλά μόνο με στήθος μπορεί να την έχει. Άλλες μαμάδες δηλαδή που δε θηλάζουν δεν έχουν τρόπο να παρηγορήσουν τα παιδιά τους?

Επίσης, αν σταματήσουμε να δίνουμε στήθος σε ένα κάρο άσχετες περιστάσεις, προτρέπουμε το παιδί να αποθηλάσει?Δηλαδή αν έχει πάει 1,5 έτους και του κόψεις το γάλα τη νύχτα, μιας και δεν το χρειάζεται, απεναντίας εσύ χρειάζεσαι τον ύπνο, έχεις την εντύπωση ότι οδηγείς το παιδί σε αποθηλασμό? Δε θα θέλει να θηλάσει την ημέρα?

[kine]

Θηλάζω εδώ και 6 μήνες το πρώτο μου παιδί. Πριν την γέννηση της είχα στο μυαλό μου όλα όσα μπορεί να ειπώθηκαν από σένα ως προβληματικές παραπάνω αλλά και δεν με απασχολούσε και πολύ γιατί θεωρούσα ότι είναι ένα θέμα των μαμάδων κι όχι των γυναικών ή της κοινωνίας. Μάλιστα όσες φορές είχε τύχει να δω μητέρα να θηλάζει δημόσια, δεν με ενοχλούσε, αλλά με προκαλούσε να κοιτάω το θέαμα. Είναι προφανές λοιπόν πως ο θηλασμός, κάθε άλλο από φυσικός είναι, σύμφωνα με τα νέα ήθη. Εχει μάλιστα καταντήσει τόσο ξένος, που να αμφισβητούμε "εμείς οι μαμάδες", την αναγκαιότητα του. "Είναι μια επιλογή" όπως λες.

 

Από τότε που έγινα μητέρα όμως, συνειδητοποιώ πόσο διαστρεβλωμένες είναι οι συνήθειες και οι πρακτικές της κοινωνίας μας, σε σχέση με τα μωρά και τα παιδιά, παρόλο που ούτε ένα χρόνο πριν ήμουν απόλυτα εξοικειωμένη με αυτές.

 

Το βρέφος έχει ανάγκη τη μητέρα του ΣΥΝΕΧΕΙΑ, θέλει να είναι μαζί της συνέχεια και έχει ανάγκη το στήθος της για λόγους τρυφερότητας, επαφής, στοργής, χαράς και παιχνιδιού, για να ηρεμήσει, να επικοινωνήσει αλλά και να τραφεί.

 

Ολες αυτές οι ανάγκες έχουν παραγκωνιστεί από τα νέα ήθη της κοινωνίας μας και έχουμε συγκεντρωθεί στις λειτουργικές και μόνον ανάγκες. Τροφή κ ύπνος. Με την απλοποίηση αυτή, περνάει κανείς εύκολα και στην άλλη απλοποίηση της εύκολης τροφής, που "είναι και πιο θρεπτική" για πολλούς κομπογιαννίτες παιδιατρους.

 

Η πραγματικότητα είναι (και μακάρι να μπορούσαν να το πουν και να το γράψουν τα καημένα γιατί με το κλάμα δεν τους δίνεται και πολύ σημασία), πως ο θηλασμός είναι ζωτικής σημασίας για τα μωρά και όταν τον στερούνται, έχει συνέπειες στην ψυχοσωματική τους υγεία.

 

Μόνο που το φυσιολογικό μοιάζει πλέον παραφύση και εκκεντρικότητα (δημόσιος θηλασμός), ενώ το πλαστικό και το καουτσούκ (μπιμπερό/πιπίλα) στο στόμα ενός βρέφους μας μοιάζει χαριτωμένο και τρυφερό σαν εικόνα. Είναι στρέβλωση.

Τώρα το πότε και πόσο θα θηλάζει ένα παιδί, είναι στην ιδιοσυγκρασία τους και στις ανάγκες του να το ορίσει. Κι αν η μαμά έχει την υπομονή να το διαχειριστεί μέχρι τέλους, έχει καλώς.

 

Το να υπερασπίζεται τον θηλασμό και την σχέση βρέφους-στήθους, είναι ο καλύτερος τρόπος για να επισημάνεις και να αναδείξεις έμπρακτα πως το στήθος σου, δεν είναι σεξουαλικό αντικείμενο! Το να κρύβεσαι από την άλλη και να νιώθεις υποχρέωση σου να μη δει κανείς το στήθος σου γιατί είναι πρόκληση, είναι σα να λες πως "ναι, το στήθος μου είναι σεξουαλικό αντικείμενο".

 

Το γεγονός πως μπορεί κανείς να επιλέξει να θηλάσει ή να δώσει ξένο, δεν σημαίνει πως οι δύο επιλογές είναι εξίσου καλές για το βρέφος και τη μητέρα. Είναι απλώς δυο επιλογές. Το ότι ο θηλασμός όμως είναι υγεία, ενώ η διακοπή αυτού νοσηρή, μπορεί κανείς να το διαπιστώσει πολύ εύκολα πλέον, που όλοι έχουμε πρόσβαση στην επιστημονική πληροφόρηση.

 

Για τους λόγους αυτους, προσωπικά θα θηλάσω όσο αντέχω και μπορώ, μακάρι να φτάσει αυτό, μέχρι τη μέρα που δεν θα το χρειάζεται πια η κόρη μου, είτε είναι τεσσάρων, είτε δύο, είτε επτά.

[ΑΡΓΚ]

Δηλαδή αν έχει πάει 1,5 έτους και του κόψεις το γάλα τη νύχτα, μιας και δεν το χρειάζεται, απεναντίας εσύ χρειάζεσαι τον ύπνο, έχεις την εντύπωση ότι οδηγείς το παιδί σε αποθηλασμό? Δε θα θέλει να θηλάσει την ημέρα?

Η αλήθεια είναι ότι συχνά ναι, έτσι ξεκινα ο απογαλακτισμός. Αν κάποια μαμά θέλει να θηλάσει για καιρό, από τις πιο συχνές συμβουλες είναι να μην κόψει το θηλασμό το βράδυ ή όποια άλλη ώρα ηρεμεί το παιδί, γιατί προς το χρόνο, το μωρό πιο πολύ το βλέπει ως παρηγορια παρά ως φαγητό. Με ένα παιδί απογαλάκτισα το βράδυ, και σε 1-2 μήνες αρνιόταν πια να θηλάσει εντελώς, οπότε σε εμένα επαληθεύτηκε. Δεν ξέρω αν ισχύεει φυσικά για όλα όλα τα παιδάκια.

[elenip]

Για τους λόγους αυτους, προσωπικά θα θηλάσω όσο αντέχω και μπορώ, μακάρι να φτάσει αυτό, μέχρι τη μέρα που δεν θα το χρειάζεται πια η κόρη μου, είτε είναι τεσσάρων, είτε δύο, είτε επτά.

 

Θα σε παρακαλούσα να μου απαντήσεις στο εξής:

Η κόρη σου είναι 7 επτών και πάτε σε παιδικό πάρτυ και θέλει να θηλάσει εκεί δημόσια. Τι θα κάνεις??

[ΑΝΝΑ24]

Για τους λόγους αυτους, προσωπικά θα θηλάσω όσο αντέχω και μπορώ, μακάρι να φτάσει αυτό, μέχρι τη μέρα που δεν θα το χρειάζεται πια η κόρη μου, είτε είναι τεσσάρων, είτε δύο, είτε επτά.

 

Είσαι μωρομάνα και βλέπεις τον κόσμο από ένα άλλο πρίσμα. Όταν με το καλό θα είναι το παιδάκι σου επτά και θα το κοιτάς στην αυλή του σχολείου, θυμίσου τη σημερινή σου δήλωση, και σου υπόσχομαι ότι θα γελάς σε όλο το δρόμο μέχρι το σπίτι.

[vtgian]

Αν δεν κάνω λάθος το δεν προσφέρω δεν αρνούμαι τίθεται σε εφαρμογή μετά το 1 έτος (όχι μετά τα 2), που υποτίθεται ότι το γάλα (πρέπει να) παύει να αποτελεί την κύρια πηγή πρόσληψης θερμίδων. Δεν προσφέρεις στήθος στο παιδάκι του ενός έτους που τρώει στερεές κανονικά, περιμένεις να σου το ζητήσει. Τα 2 έτη αφορούν αυτό που έγραψες στην παρένθεση, μια σύσταση του ΠΟΥ ως προς τη χρονική διάρκεια του θηλασμού συνολικά.

 

Αν εφαρμόσεις το δεν προσφέρω δεν αρνούμαι πριν τα 2, τότε το πιο πιθανό (όχι απαραίτητο) είναι να οδηγηθείς σε αποθηλασμό πριν τα 2 έτη, που είναι η σύσταση του ΠΟΥ. Άρα αν θέλεις να ακολουθήσεις τη συγκεκριμένη σύσταση, δεν αντικαθιστάς πχ τον θηλάσμό με φρέσκο γάλα το βράδυ. Συνεχίζεις και προσφέρεις στήθος. Αν ακολουθείς τον CDC ναι, στον ένα χρόνο μπορείς να ξεκινήσεις.

 

Φυσικός αποθηλασμός σημαίνει πρωτοβουλία στο παιδί, όπως και να το κάνουμε. Η Αγγεκ το περιέγραψε ακριβώς όπως έχει.

 

Για να επανέλθουμε στο θέμα, το συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζει μια μαμά που θηλάζει το τετράχρονο παιδί της. Μας αρέσει, δε μας αρέσει, αυτό είναι φυσιολογικό. Το αν θα φτάσει να θέλει το παιδί να θηλάσει στα 7 ή στα 17 δεν το ξέρει κανείς μας. Ο τρόπος που προβάλει τον θηλασμό, προσωπικά δε μου αρέσει. Γενικά δε μου αρέσει όταν κάνουμε τον θηλασμό σημαία και όταν το συνδέουμε με εναλλακτικότητα, φυσικό τρόπο ζωής κλπ Ο θηλασμός είναι καθαρά επιστημονικά ο καλύτερος τρόπος να θρέψεις το παιδί σου. Θα με ενδιέφεραν περισσότερο άρθρα από γυναίκες που έχουν καταφέρει να θηλάσουν αποκλειστικά τα παιδιά τους έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσουν άμεση επιστροφή στην εργασία, δύσκολα ωράρια.

[Dragonfly]

Kine ωραία τα λες και πράγματι συμφωνώ όσον αφορά στα βρέφη. Άντε και λίγο παραπάνω...

Ενα παιδί όμως στα 4 και ακόμη χειρότερα στα 7 μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του για στοργή,τρυφερότητα, τροφή κτλ με άλλους τρόπους.