αναπτυξιολόγος σε αναζήτηση...

[Shield Maiden]

Καλησπέρα

Γνωρίζει κανείς κάποιον αξιόπιστο και καλό αναπτυξιολόγο (σε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα); Η δασκάλα μας κρίνει πως πρέπει να επισκεφτούμε έναν, γιατί δεν παρουσιάζουμε ικανοποιητική κοινωνική συναναστροφή με τα άλλα παιδάκια.

Παρόλο που είμαστε προνήπιο και είναι η πρώτη φορά που πάμε σχολείο (δεν είχε πάει ούτε παιδικό σταθμό) η νηπιαγωγός μάς έχει αγχώσει πάρα πολύ ήδη από τις πρώτες μέρες σχετικά με το θέμα της τουαλέτας, το σκούπισμα της μύτης, το πλύσιμο των χεριών (δεν τα ακουμπάει καν ούτε αν τους βγει το παπούτσι τους). Μας αποκαρδιώνει συνεχώς ακόμα και με δραστηριότητες-αντιδράσεις που το παιδί δεν έχει εκτελέσει ποτέ ή χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στο νέο περιβάλλον για να τις εκτελέσει (π.χ. να χρωματίσει, να μην κλαψουρίζει, να ξέρει να κρατά ψαλίδι τέλεια, να έχει αποφασίσει χέρι). Και ενώ σταδιακά το παιδί κατακτά αυτές τις γνώσεις (κυρίως, γιατί δουλεύουμε πολύ στο σπίτι οι δυο μας πάνω σε αυτά) και δεν την επαληθεύει, χθες μού είπε πως παραμένουν οι κοινωνικές του επαφές περιορισμένες και για αυτό πρέπει να δούμε κάποιον ειδικό. Συνεχίζει να τον αμφισβητεί, παρόλο που της ζήτησα να του δίνει ευκαιρίες/πρωτοβουλίες για συμμετοχικότητα και διαδραστικότητα στο διάλειμμα και μέσα στην τάξη (είμαι σίγουρη πως δεν το κάνει γιατί σε όσα διαλείμματα έχω περάσει από το σχολείο εκείνη απλώς κάθεται στο παγκάκι και παρατηρεί τα παιδιά). Κατ' εμέ δεν θέλει να ασχοληθεί. Δεν καταλαβαίνω το λόγο που δεν του δίνει το χρόνο να ξεδιπλώσει την προσωπικότητά του αφού είναι ακόμα 4 χρόνων και με καθόλου σχολική εμπειρία. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ένα παιδί 4 χρόνων να τα ξέρει όλα αυτά από πριν και γιατί οι σχεδόν δύο μήνες σχολικής ζωής είναι αρκετοί για να θορυβηθεί κάποιος.

Επειδή, ωστόσο, με νοιάζει το παιδι μου, θέλω τη γνώμη ενός αναπτυξιολόγου (η γνώμη της μαμάς πάντα θεωρείται μεροληπτική, έτσι κι αλλιώς). Σημειωτεόν, σε κάθε εξωσχολικό περιβάλλον το παιδί έχει τη συνηθισμένη για την ηλικία του συμπεριφορά, ενώ σε αντίληψη και γνωστική ικανότητα είναι οκ (το λέει και εκείνη).

Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη γιατί είμαστε λιγάκι με μαύρες πλερέζες από χθες.

[ΑΡΓΚ]

Καλησπέρα

Γνωρίζει κανείς κάποιον αξιόπιστο και καλό αναπτυξιολόγο (σε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα); Η δασκάλα μας κρίνει πως πρέπει να επισκεφτούμε έναν, γιατί δεν παρουσιάζουμε ικανοποιητική κοινωνική συναναστροφή με τα άλλα παιδάκια.

Παρόλο που είμαστε προνήπιο και είναι η πρώτη φορά που πάμε σχολείο (δεν είχε πάει ούτε παιδικό σταθμό) η νηπιαγωγός μάς έχει αγχώσει πάρα πολύ ήδη από τις πρώτες μέρες σχετικά με το θέμα της τουαλέτας, το σκούπισμα της μύτης, το πλύσιμο των χεριών (δεν τα ακουμπάει καν ούτε αν τους βγει το παπούτσι τους). Μας αποκαρδιώνει συνεχώς ακόμα και με δραστηριότητες-αντιδράσεις που το παιδί δεν έχει εκτελέσει ποτέ ή χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στο νέο περιβάλλον για να τις εκτελέσει (π.χ. να χρωματίσει, να μην κλαψουρίζει, να ξέρει να κρατά ψαλίδι τέλεια, να έχει αποφασίσει χέρι). Και ενώ σταδιακά το παιδί κατακτά αυτές τις γνώσεις (κυρίως, γιατί δουλεύουμε πολύ στο σπίτι οι δυο μας πάνω σε αυτά) και δεν την επαληθεύει, χθες μού είπε πως παραμένουν οι κοινωνικές του επαφές περιορισμένες και για αυτό πρέπει να δούμε κάποιον ειδικό. Συνεχίζει να τον αμφισβητεί, παρόλο που της ζήτησα να του δίνει ευκαιρίες/πρωτοβουλίες για συμμετοχικότητα και διαδραστικότητα στο διάλειμμα και μέσα στην τάξη (είμαι σίγουρη πως δεν το κάνει γιατί σε όσα διαλείμματα έχω περάσει από το σχολείο εκείνη απλώς κάθεται στο παγκάκι και παρατηρεί τα παιδιά). Κατ' εμέ δεν θέλει να ασχοληθεί. Δεν καταλαβαίνω το λόγο που δεν του δίνει το χρόνο να ξεδιπλώσει την προσωπικότητά του αφού είναι ακόμα 4 χρόνων και με καθόλου σχολική εμπειρία. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ένα παιδί 4 χρόνων να τα ξέρει όλα αυτά από πριν και γιατί οι σχεδόν δύο μήνες σχολικής ζωής είναι αρκετοί για να θορυβηθεί κάποιος.

Επειδή, ωστόσο, με νοιάζει το παιδι μου, θέλω τη γνώμη ενός αναπτυξιολόγου (η γνώμη της μαμάς πάντα θεωρείται μεροληπτική, έτσι κι αλλιώς). Σημειωτεόν, σε κάθε εξωσχολικό περιβάλλον το παιδί έχει τη συνηθισμένη για την ηλικία του συμπεριφορά, ενώ σε αντίληψη και γνωστική ικανότητα είναι οκ (το λέει και εκείνη).

Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη γιατί είμαστε λιγάκι με μαύρες πλερέζες από χθες.

 

Αν πιστεύεις ότι συμπεριφέρεται άσχημα (π.χ. υποτιμητικά) στο παιδί, καταρχήν βρίσκεις τον προϊστάμενο (διευθύντρια, αν δεν είναι η ίδια, αλλιώς ψάχνεις από την διεύθυνση πρωτοβάθμιας) και κάνεις φασαρία. Δε βρίζεις, δεν απειλείς, αλλά οποιαδήποτε συμπεριφορά που δε σου φαίνεται εντάξει την αναφέρεις. Υπάρχουν καλοί δάσκαλοι και τραγικοί δάσκαλοι. Αν κάτι δεν πάει καλά, το έχετε συζητήσει, και πάλι δεν πάει καλά, πας παραπάνω.

Αν απλά αναφέρει σε εσας προβλήματα και ανησυχίες, σαφώς και κοιτάς για μία δεύτερη γνώμη, γιατί αν υπάρχει θέμα, όσο πιο νωρίς το δεις, τόσο πιο καλά για το παιδί. Δείτε το ΚΕΔΔΥ της περιοχής σας, μήπως μπορεί να γίνει εκεί αξιολόγηση σε ένα λογικό χρόνο (εγώ που το έψαξα για το γιο μου βέβαια, μέχρι να τον δουν, θα έχει παει φαντάρος, αλλά παίζει ρολο και η περιοχή από όσο κατάλαβα). Πάντως πολλές φορές και οι δασκάλες υπερβάλουν. Στον ένα μου γιο η δασκάλα χτυπιόταν ότι εχει ΔΕΠΥ. Μετά μάθαμε ότι το ίδιο είχε πει σε 7 άλλα παιδιά στην τάξη. Κανείς δεν είχε τίποτα τελικά.

[Shield Maiden]

Αν πιστεύεις ότι συμπεριφέρεται άσχημα (π.χ. υποτιμητικά) στο παιδί, καταρχήν βρίσκεις τον προϊστάμενο (διευθύντρια, αν δεν είναι η ίδια, αλλιώς ψάχνεις από την διεύθυνση πρωτοβάθμιας) και κάνεις φασαρία. Δε βρίζεις, δεν απειλείς, αλλά οποιαδήποτε συμπεριφορά που δε σου φαίνεται εντάξει την αναφέρεις. Υπάρχουν καλοί δάσκαλοι και τραγικοί δάσκαλοι. Αν κάτι δεν πάει καλά, το έχετε συζητήσει, και πάλι δεν πάει καλά, πας παραπάνω.

Αν απλά αναφέρει σε εσας προβλήματα και ανησυχίες, σαφώς και κοιτάς για μία δεύτερη γνώμη, γιατί αν υπάρχει θέμα, όσο πιο νωρίς το δεις, τόσο πιο καλά για το παιδί. Δείτε το ΚΕΔΔΥ της περιοχής σας, μήπως μπορεί να γίνει εκεί αξιολόγηση σε ένα λογικό χρόνο (εγώ που το έψαξα για το γιο μου βέβαια, μέχρι να τον δουν, θα έχει παει φαντάρος, αλλά παίζει ρολο και η περιοχή από όσο κατάλαβα). Πάντως πολλές φορές και οι δασκάλες υπερβάλουν. Στον ένα μου γιο η δασκάλα χτυπιόταν ότι εχει ΔΕΠΥ. Μετά μάθαμε ότι το ίδιο είχε πει σε 7 άλλα παιδιά στην τάξη. Κανείς δεν είχε τίποτα τελικά.

 

Kοίτα είναι μεγάλη ιστορία. Είναι γεγονός πως δεν ξεκινήσαμε με το δεξί τη σχολική μας ζωή. Από τον αγιασμό κιόλας (όπου της συστηθήκαμε και της είπαμε πως παλιότερα το παιδί είχε ένα ιστορικό δαγκώματος όταν ένιωθε ανταγωνισμό για παιχνίδια, για να έχει το νου της -ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ όπως αποδείχτηκε γιατί μας απάντησε "Με αγχώσατε τώρα") νομίζω πως τον στοχοποίησε. Λίγο και το ότι είχε κλάμα τις πρώτες μέρες και εκείνη το αντιμετώπισε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ (δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες γιατί στενοχωριέμαι όταν το σκέφτομαι), λίγο και το ότι ο δικός μας είχε μια αστοχία στην τουαλέτα, ε δεν ήθελε και πολύ να γίνει ο μικρός αγχογόνος παράγοντας για εκείνη, που μάλλον προτιμά τις πιο στρωμένες καταστάσεις. Είμαι η ίδια εκπαιδευτικός (φιλόλογος) και με τα λίγα (σε σύγκριση με τη δικη τους σχολή) παιδαγωγικά που έχω κάνει δεν καταλαβαίνω τις αντιδράσεις της. Παρόλο που είναι 10 χρόνια δασκάλα, συμπεριφέρεται λες και δεν έχει ξαναδεί παιδάκια να δαγκώνουν, να μη ανταποκρίνονται απόλυτα στις ασκήσεις, να έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης.

Παράδειγμα: Σκίζεται πως ο δικός μου δεν συμμετέχει στο συμβολικό παιχνίδι γιατί δεν ήθελε να κάνει τον Ι. Μεταξά σε ένα πρόχειρο σκετσάκι που έκαναν για την επέτειο του ΌΧΙ. Όταν της είπα ότι στο σπίτι υποδύεται τον πειρατή, τον... Darth Vader, γενικά υποδύεται ρόλους, απλώς σιώπησε και μου είπε πως προσπαθώ να την αντικρούσω.

Εν πάση περιπτώσει, δεν της δημιουργεί πρόβλημα στο μάθημα, απλώς τώρα εστιάζει και εντοπίζει μείζον θέμα στην κοινωνικοποίησή του, θέμα για το οποίο, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, είναι ο κύριος λόγος που τον πήγαμε προνήπιο. Ξέραμε ότι θέλει δουλειά αυτός ο τομέας, αλλά αυτή δεν θέλει να μας την προσφέρει ήδη από τον Νοέμβριο. Ό,τι και αν της λέω εγώ, δεν την πείθω (ότι είναι κοινωνικός σε άλλα περιβάλλοντα, ότι μου λέει πως δεν τον παίζουν τα άλλα παιδάκια κ.λπ). Παρεμπιπτόντως, είναι μεικτά τα τμήματα μαζί με τα νήπια και συνεχώς τσουβαλιάζει την ανάπτυξη των μεν με των δε (ΑΛΛΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για εμένα αυτή η περίεργη μείξη με την "άδεια του υπουργείου")

Δεν θέλω να μπω σε πόλεμο μαζί της. Δεν θα ωφελήσει κανέναν μας και πολύ περισσότερο το παιδί μου. Έχει την άποψή της και αυτό δεν θα της το αλλάξω εγώ ή ο διευθυντής (που σίγουρα θα πάρει το μέρος της και όχι της Χ "υπερβολικής' μαμάς).

Θέλω να βοηθήσω όσο μπορώ εγώ το παιδί να κοινωνικοποιηθεί μέσα στο σχολείο, όσο βέβαια μου το επιτρέψει (φέρνοντας πχ μια μπαλα από το σπίτι για να τον πλησιάσουν οι άλλοι, πηγαίνοντας στο διάλειμμα και επιβραβεύοντας την κοινωνική του συναναστροφή).

Είχα εμπιστοσύνη στο δημόσιο σχολείο, αλλά είναι αλήθεια πως έχω απογοητευτεί λιγάκι.

[nikol*]

Σαφώς κ το παιδί θα είχε άλλη συμπεριφορά αν είχε περάσει απο παιδικό σταθμό. Δεν θα σε ρωτήσω γιατί δεν πήγε παιδικό , αλλά με αυτό δεδομένο θεωρώ λάθος να μπει ένα προνήπιο κατευθείαν στο νηπιαγωγείο, Τα προνήπια που είναι κ λίγα σε σχέση με τα νήπια δεν τα πιέζουν αλλά έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα νήπια.Με δυο λόγια τα παιδιά πρέπει να είναι αυτόνομα.Είναι το πρώτο πράγμα που λένε στην ενημέρωση. Ο γιος μου πάει νήπιο κ έχει περάσει κ 3 χρόνια σε παιδικό σταθμό. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα ήταν αν πήγαινε πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο έστω κ σαν προνήπιο...απο πολλές απόψεις ..προσαρμογής , κοινωνικοποίησης κλπ.

Μην περιμένεις να του δώσουν παραπάνω ρόλο κ βοήθεια γιατί είναι τέτοια η δομή του νηπιαγωγείου, Στο δικό μας νηπιαγωγείο τα παιδιά συμμετέχουν πολύ ενεργά στο μάθημα έχοντας τον ρόλο του βοηθού...να μοιράσουν χαρτιά κ ξυλομπογιές,να μετρήσουν κ να γράψουν τον αριθμό αγοριών , κ απο οτι μου λέει ο γιος μου σε πολλές δραστηριότητες.

 

Είναι γενικά νωρίς κ ειδικά για ένα παιδί που είναι η πρώτη του επαφή με σχολικό περιβάλλον κ σίγουρα ζορίζεται.

Για αναπτυξιολόγο δεν γνωρίζω κάτι , μόνο ότι είναι χρονοβόρα η διαδικασία με τα ΚΕΔΔΥ

[nikol*]

Επίσης. να πω οτι απ οτι καταλαβαίνω μέχρι τώρα , για τις νηπιαγωγούς θεωρούνται αυτονόητα πολλά πράγματα απο αυτά που αναφέρεις ..να έχει διαλέξει χέρι ,να πηγαίνει μόνο του τουαλέτα ,κ πολλά πολλά άλλα μικρά ή μεγάλα. Αυτό με το πλύσιμο των χεριών μας το είχαν πει στην ενημέρωση μετά τον αγιασμό κ να πω την αλήθεια μου φάνηκε υπερβολή να το αναφέρει καν , αφού το θεώρησα κι εγώ όπως κ άλλες μαμάδες απολύτως λογικό κ αυτονόητο οτι ξέρει να πλένει χέρια.

 

 

Οσο το ότι νήπια κ προνήπια είναι μαζί , δεν σας είχαν ενημερώσει ? πάντα το λένε (κι εγώ τον είχα γράψει πέρσι ως προνήπιο , αλλά τελικά συνέχισε στον παιδικό).

 

Αν η νηπιαγωγός μπορεί ή της επιτρέπεται να ντύνει , αλλάζει ρούχα, δένει κορδόνια κλπ....αν ψάξεις θα βρεις κ άλλα τοπικς. Κοίταξε κ ''νηπιαγωγείο, πρωτόκολλα κ παρεξηγήσεις''....κάπως έτσι. Θα βρεις πολλά για την λειτουργία των νηπιαγωγείων

 

Το σίγουρο είναι το παιδί σου χρειάζεται χρόνο κ όλα θα πάνε καλά !!!

[Shield Maiden]

Δεν ζητάω να τον... ταχταρίζει, απλώς να του αφήσει το εύλογο χρονικό διάστημα να προσαρμοστεί από όλες τις απόψεις. Δεν είναι υπερβολή από τον Νοέμβρη να αποκλείει τον εαυτό της από το να τον βοηθήσει; Έχει εξαντλήσει δλδ όλα τα εκπαιδευτικά μέσα προς αυτόν το σκοπό;

Μέσα στην τάξη, όπως μου είπε, αντιστοιχούν σε κάθε προνήπιο μόλις 3 λεπτά διδακτικής ώρας (και από ένα για κάθε νήπιο). Πώς να προλάβει να ανταποκριθεί ένα προνήπιο μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Δεν θα έχει αστοχίες, χάσματα; Στο σπίτι όταν κάνουμε μάθημα εξηγούμε προσεκτικά την άσκηση, την επαναλαμβάνουμε, κάνουμε πρώτες προσπάθειες, διορθώνουμε, ξαναρωτάω, ξαναπροσπαθεί, τελείωνουμε. Χρειάζεται το λιγότερο ένα πεντάλεπτο (στις πιο εύκολες ασκήσεις) για να ανταποκριθεί, μέχρι να βάλει το μυαλό του πλήρως στο mood της άσκησης.

Άκουσα τρελά πράγματα, μέχρι πως η αμφιχειρία σε αυτή την ηλικία θεωρείται ''ύποπτη'' και πως πρέπει να μας θορυβήσει. Ουφ...

Τα παιδιά δεν τα ξεγελάς. Δεν τον έχει κερδίσει από την αρχή, δεν την εμπιστεύεται όσο κι αν εμείς του κρύβουμε τις σκέψεις μας. Θεωρώ, χωρίς να είμαι ειδικός, πως ένα τόσο ζωηρό και έξυπνο στις άλλες εκφάνσεις της ζωής παιδάκι για να εμφανίζεται τόσο άχρωμο στο σχολείο, μάλλον κάτι το ενοχλεί στο εκεί περιβάλλον. Εκείνη δεν θέλει να το δει, θεωρεί ότι τη θίγουμε πως δεν κάνει σωστά τη δουλειά της.

Στα ΚΕΔΔΥ καταλαβαίνω και εγώ πως γίνεται χαμός (υπάρχει μια τάση για αθρόες παραπομπές παιδιών ή μου φαίνεται; ). Γνωρίζει κανείς τι γίνεται στο Παίδων; Επίσης, θα βοηθήσει τη διάγνωση μια εκτενής λίστα που έχω κάνει με όλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά και γνωστικές-αντιληπτικές δεξιότητες του παιδιού (όσα ξέρω εγώ και οσα μου είπε εκείνη) ή θα το εκλάβουν ως χειραγώγηση μιας ακόμα υπερπροστατευτικής μαμάς;

 

edit: Χεράκια φυσικα και ξέρουν να πλένουν, αλλά πόσα από αυτά θυμούνται να το κάνουν πάντα; Όσο για την ενημέρωση των μεικτών τμημάτων, δυστυχώς μας το ειπαν στον αγιασμό.

[nikol*]

Δεν ζητάω να τον... ταχταρίζει, απλώς να του αφήσει το εύλογο χρονικό διάστημα να προσαρμοστεί από όλες τις απόψεις. Δεν είναι υπερβολή από τον Νοέμβρη να αποκλείει τον εαυτό της από το να τον βοηθήσει; Έχει εξαντλήσει δλδ όλα τα εκπαιδευτικά μέσα προς αυτόν το σκοπό;

Μέσα στην τάξη, όπως μου είπε, αντιστοιχούν σε κάθε προνήπιο μόλις 3 λεπτά διδακτικής ώρας (και από ένα για κάθε νήπιο). Πώς να προλάβει να ανταποκριθεί ένα προνήπιο μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Δεν θα έχει αστοχίες, χάσματα; Στο σπίτι όταν κάνουμε μάθημα εξηγούμε προσεκτικά την άσκηση, την επαναλαμβάνουμε, κάνουμε πρώτες προσπάθειες, διορθώνουμε, ξαναρωτάω, ξαναπροσπαθεί, τελείωνουμε. Χρειάζεται το λιγότερο ένα πεντάλεπτο (στις πιο εύκολες ασκήσεις) για να ανταποκριθεί, μέχρι να βάλει το μυαλό του πλήρως στο mood της άσκησης.

Άκουσα τρελά πράγματα, μέχρι πως η αμφιχειρία σε αυτή την ηλικία θεωρείται ''ύποπτη'' και πως πρέπει να μας θορυβήσει. Ουφ...

Τα παιδιά δεν τα ξεγελάς. Δεν τον έχει κερδίσει από την αρχή, δεν την εμπιστεύεται όσο κι αν εμείς του κρύβουμε τις σκέψεις μας. Θεωρώ, χωρίς να είμαι ειδικός, πως ένα τόσο ζωηρό και έξυπνο στις άλλες εκφάνσεις της ζωής παιδάκι για να εμφανίζεται τόσο άχρωμο στο σχολείο, μάλλον κάτι το ενοχλεί στο εκεί περιβάλλον. Εκείνη δεν θέλει να το δει, θεωρεί ότι τη θίγουμε πως δεν κάνει σωστά τη δουλειά της.

Στα ΚΕΔΔΥ καταλαβαίνω και εγώ πως γίνεται χαμός (υπάρχει μια τάση για αθρόες παραπομπές παιδιών ή μου φαίνεται; ). Γνωρίζει κανείς τι γίνεται στο Παίδων; Επίσης, θα βοηθήσει τη διάγνωση μια εκτενής λίστα που έχω κάνει με όλα τα κοινωνικά χαρακτηριστικά και γνωστικές-αντιληπτικές δεξιότητες του παιδιού (όσα ξέρω εγώ και οσα μου είπε εκείνη) ή θα το εκλάβουν ως χειραγώγηση μιας ακόμα υπερπροστατευτικής μαμάς;

 

edit: Χεράκια φυσικα και ξέρουν να πλένουν, αλλά πόσα από αυτά θυμούνται να το κάνουν πάντα; Όσο για την ενημέρωση των μεικτών τμημάτων, δυστυχώς μας το ειπαν στον αγιασμό.

 

Αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω οτι είναι η δομή του νηπιαγωγείου ''δεν βοηθάω'' αλλά το παιδί κάνει τα πάντα μόνο του, Δεν έχει να κάνει με τον χρόνο, Απο κει κ περα , σαφώς εξαρτάται κ απο τον τρόπο που θα το πει η δασκάλα.

Κοίτα μετά απο κάποιο χρόνο, όλα τα κάνουν αυτόματα..το παιδί δεν έχει ξαναβρεθεί σε σχολικό περιβάλλον κ είναι λογικό να ζορίζεται, Κ ο δικός μου που έχει πάει 3 χρόνια παιδικό κ έχει πλύνει άπειρες φορές τα χέρια του στο σχολείο, όταν γυρίζει σπίτι μου λέει ''μπορώ να τα κάνω με μαντήλι?''

 

Είμαι σίγουρη με τόσες πληροφορίες που λαμβάνει το παιδί..πως να το πω..μπλοκάρει ..τα χάνει...κ τις ασκήσεις τους βάζουν ?

Δεν γνωρίζω πως αντιστοιχεί ο χρόνος σε κάθε παιδί , αλλά ξέρω απο πολλές μαμάδες οτι τα προνήπια δεν τα πιέζουν ή αν θες δεν ασχολούνται τόσο όσο τα νήπια

 

Για τα υπόλοιπα....δεν μπορεί κανείς να ξέρει ή να πει άποψη....ναι....έχω την γνώμη οτι υπάρχει μια τάση να οδηγούμε εύκολα παιδιά σε ΚΕΔΔΥ, παιδοψυχολόγους κλπ...αλλά κάποιες φορές μπορεί όντως να υπάρχει λόγος

[nikol*]

Μερικά όμως παιδιά που εμφανίζονται να είναι αμφιδέξια στην πραγματικότητα δεν χρησιμοποιούν λειτουργικά και σωστά ούτε το ένα ούτε το άλλο χέρι, παρουσιάζουν μια «κρυφή» διαταραχή συντονισμού των κινήσεων.

 

Τις περισσότερες φορές, αυτά τα παιδιά καταλήγουν με δύο « ανειδίκευτα» χέρια. Έτσι παρουσιάζουν δυσκολίες στις αμφίχειρες κινήσεις, ειδικά αυτές που απαιτούν συντονισμό των χεριών στη μέση γραμμή του σώματος.

 

Τα παιδιά αυτά βοηθούνται σημαντικά από την εργοθεραπεία.

 

 

 

Μάλλον με βάση κάτι τέτοιο .θεωρεί ''ύποπτη'' την αμφοδεξιότητα

[nikol*]

http://www.gkoltsiou.gr/el/article_groups/22/articles/215

[Κάντι]

Διάβασα τα ποστ σου και θα συμφωνήσω οτι ο χρόνος πράγματι ειναι πολυ λίγος για να παραπεμψεις έναν γονιό σε ειδικό. Πολλα παιδακια ακόμα δεν έχουν πάρει τον χρόνο τους για να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα και την προσωπικότητα τους. Ποσο μάλλον ένα προνηπιακι που απο την αγκαλιά της μαμάς του βρέθηκε να το ισοπεδώνουν σε μια τάξη με αλλα 24 παιδακια.

Όσον αφορά την στάση της συναδέλφου θα εστιάσω σε δυο πράγματα που δεν μου άρεσαν το οτι σας μίλησε απο τόσο νωρίς για ειδικό και και το οτι σας ειπε πόσος χρόνος αντιστοιχεί την ημέρα στο παιδί σας. Φυσικα και πάει ετσι δεν κοιτάμε με το χρονόμετρο και το σταγονόμετρο τις ανάγκες των παιδιών!

 

Απο την άλλη πλευρά θα κρατήσω μια μεγαλη επιφύλαξη διότι μπορει η περιπτωση σας να χρήζει τόσο άμεσης βοήθειας, που δυστυχώς ο γονέας να μην θέλει να το δει ή να το παραδεχτεί αλλα μια έμπειρη δασκάλα που γνωρίζει οτι με πρώιμη παρέμβαση θα φτάσετε στο επίπεδο των άλλων παιδιών, να σας δίνει μια σωστή κατεύθυνση.

 

Μαύρες πλερέζες μην φοράς όλα ειναι μεσα στην ζωή! Εφ όσον μπήκες σε αυτην την διαδικασία και πλέον τις κινήσεις του παιδιού σου τις περνάς απο το μικροσκόπιο. Κανε ένα ραντεβού με αναπτυξιολογο στο παίδων, το θεωρώ καλύτερη ιδέα απο κάποιο ιδιωτικό κέντρο.

[princess consuela]

Μην το παίρνεις τόσο στραβά το θέμα της αξιολόγησης. Μπορεί το παιδάκι σου να είναι πανέξυπνο, να είναι πολύ μπροστά σε άλλά πράγματα π.χ. νοητικές δεξιότητες και σε άλλ να υστερεί π.χ. λεπτή κινητικότητα. Για 'μένα θα ήταν χειρότερο να έχει όντως κάποιο θέμα το παιδί και να μην σου επιστήσουν εγκαίρως την προσοχή και να τρέχεις και να μη φτάνεις στο δημοτικό. Εγώ πρακτικά αυτό που έκανα όταν παρουσιάστηκε παρόμοιο θέμα με την κόρη μου είναι ότι κανόνισα να τη δει κατευθείαν εργοθεραπευτής λογοθεραπευτής του φιλικού μου περιβάλλοντος και ακολούθησα τη δική τους άποψη εμπιστευόμενη την εμπειρία τους. Το ραντεβού με τον αναπτυξιολόγο το κανόνισα σε δεύτερη φάση καθαρά για λόγους οικονομικούς (να μου γράψει τις λογοθεραπείς κυρίως μια και για εργοθεραπείες εγκρίνεται ένα αστείο ποσό). Γενικά η άποψη μου είναι να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος.

[Shield Maiden]

Σας ευχαριστώ όλους ειλικρινά για τις υποστηρικτικές σας απαντήσεις. Δεν είμαι μαμά που θα ήθελα να φορώ παρωπίδες, θέλω να ακούω τους επαγγελματίες και να βελτιώνω τη ζωή των παιδιών μου. Από τότε που γεννήθηκαν, εξάλλου, το έχω πάρει απόφαση πως πολλές παράμετροι που δεν ορίζω εγώ θα τη ρυθμίζουν.

Από την αρχή της χρονιάς εγώ ζήτησα τη συμβουλή της και τη συνεργασία της (είχα διαβάσει τόσα για τη ΔΕΠΥ, έβλεπα και τον δικό μου ζωηρότατο και αντάρτη στο σπίτι και είχα την αίσθηση πως δεν θα ακούει κανέναν στο σχολείο). Σίγουρα δεν περίμενα να είναι τόσο φρόνιμος. Ακόμα όμως και όταν της είχα μιλήσει γενικά για να με ενημερώνει, γύρισε και μου είπε σε μια στιγμή λεκτικής αντιπαράθεσης "πως εσείς για να μου είχατε μιλήσει για ΔΕΠΥ, κάτι ξέρετε για το γιο σας"! Είχα μείνει άφωνη. Την προθυμία μου να μιλήσω για οτιδήποτε αφορά στο παιδί μου την είχε γυρίσει εναντίον μου. Δεν πειθόταν ακόμα και όταν της είπα πως "διαβάζω και ανησυχώ για τη μηνιγγίτιδα, για το κοξάκι κ.λπ., αλλά δεν σημαίνει πως είναι ρεαλιστικοί φόβοι που τους στηρίζω κάπου".

Μην σας κουράζω. Ξέρετε ποια είναι η τελική μου αίσθηση; Πως μόνοι μας βγάλαμε τα ματάκια μας. Στην προσπάθειά μας να την κάνουμε να του δώσει τη δέουσα προσοχή γιατί είναι ''ψαράκι'', υπεραναλύσαμε τους φόβους μας (καλύτερα, τις φοβίες μας) σε εκείνη και ίσως δεν έπρεπε.

 

Όσο για την αμφιχειρία, σαφώς και πρέπει να μάθει επιδέξια να χειρίζεται το ένα ή και τα δύο χέρια. Αν τον δω και εγώ να μην έχει αποφασίσει μέχρι την πρώτη δημοτικού, σαφώς και θα το κοιτάξω νευρολογικά. Αλλά να βάλεις προθεσμία σε ένα παιδί που τώρα ουσιαστικά πιάνει σε καθημερινή βάση μολύβι/μαρκαδόρο, δεν το καταλαβαίνω. Όσο για τις λεπτές κινήσεις, πάλι παρουσιάζει αναντιστοιχία με αυτά που βλέπω εγώ σπίτι (βάζει μικρά τοξάκια σε μικρές φαρέτρες, δουλεύει καλά το κατσαβίδι στη βίδα).

 

Όλο και περισσότεροι μού λένε πια για το ότι το νηπιαγωγείο δεν βοηθάει, απλώς τα κάνεις μόνος σου. Αλλά εγώ συνεχίζω να μην καταλαβαίνω το γιατί. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν πρέπει να είναι παρεμβατικός, διορθωτικός, ενισχυτικός; Τι συμβαίνει αν οι γονείς είναι αγράμματοι, φτωχοί για εξωσχολικές δραστηριότητες ή απλώς αδιάφοροι; Θα αφήσουμε ένα παιδάκι αβοήθητο στη γωνία;

[ZWH]

Σαφώς κ το παιδί θα είχε άλλη συμπεριφορά αν είχε περάσει απο παιδικό σταθμό. Δεν θα σε ρωτήσω γιατί δεν πήγε παιδικό , αλλά με αυτό δεδομένο θεωρώ λάθος να μπει ένα προνήπιο κατευθείαν στο νηπιαγωγείο, Τα προνήπια που είναι κ λίγα σε σχέση με τα νήπια δεν τα πιέζουν αλλά έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα νήπια.Με δυο λόγια τα παιδιά πρέπει να είναι αυτόνομα.Είναι το πρώτο πράγμα που λένε στην ενημέρωση. Ο γιος μου πάει νήπιο κ έχει περάσει κ 3 χρόνια σε παιδικό σταθμό. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα ήταν αν πήγαινε πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο έστω κ σαν προνήπιο...απο πολλές απόψεις ..προσαρμογής , κοινωνικοποίησης κλπ.

Μην περιμένεις να του δώσουν παραπάνω ρόλο κ βοήθεια γιατί είναι τέτοια η δομή του νηπιαγωγείου, Στο δικό μας νηπιαγωγείο τα παιδιά συμμετέχουν πολύ ενεργά στο μάθημα έχοντας τον ρόλο του βοηθού...να μοιράσουν χαρτιά κ ξυλομπογιές,να μετρήσουν κ να γράψουν τον αριθμό αγοριών , κ απο οτι μου λέει ο γιος μου σε πολλές δραστηριότητες.

 

Είναι γενικά νωρίς κ ειδικά για ένα παιδί που είναι η πρώτη του επαφή με σχολικό περιβάλλον κ σίγουρα ζορίζεται.

Για αναπτυξιολόγο δεν γνωρίζω κάτι , μόνο ότι είναι χρονοβόρα η διαδικασία με τα ΚΕΔΔΥ

Γιατι ειναι λαθος ενα παιδι να μην παει παιδικο σταθμο?Με ποιο σκεπτικο? Δυο παιδια εχω κανενα δεν πηγε παιδικο, πηγαν κατευθειαν προνηπιο και μια χαρα ανταποκριθηκαν στα παντα. Ουτε κλαματα τις πρωτες μερες, ουτε χαμενα ηταν στο περιβαλλον, ηταν μια χαρα κοινονικοποιημενα. Δεν ξερω γιατι καποιες συνδεετε οτι ενα παιδι που δεν παει παιδικο αυτοματως ειναι και κλεισμενο σε ενα σπιτι ή οτι δεν μπορει να συναναστραφει με αλλα παιδια ή δεν μπορει να ανταποκριθει στις απαιτησεις του προνηπιου.

ΠΡοσωπικα τα παιδια μου εκαναν ενα σωρο πραγματα και δραστηριοτητες. Δεν εργαζομαι και θεωρω οτι δεν υπαρχει λογος να παει το παιδι σε παιδικο σταθμος χανοντας ουσιαστικα χρονο, αφου μπορουσα να ανταποκριθω εγω, να παιξουμε, να φτιαξουμε φασουληδες, να παμε σε παιδικα μουσεια, σε φεστιβαλ,, σε παιδοτοπος, να καλεσουμε φιλους στο σπιτι με παιδακια να παιξουν.

Εαν μια δασκαλα μου ελεγε οτι βλεπει κατι στο παιδι μου, θα το εψαχνα ακομη και αν εκανε λαθος. Καλυτερα να ξερουμε και να αντιμετωπιζουμε καταστασεις απο νωρις ετσι ωστε το παιδι να εχει ομαλη σχολικη ζωη, παρα να εθελοτυφλουμε.

[ΑΡΓΚ]

Όλο και περισσότεροι μού λένε πια για το ότι το νηπιαγωγείο δεν βοηθάει, απλώς τα κάνεις μόνος σου. Αλλά εγώ συνεχίζω να μην καταλαβαίνω το γιατί. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν πρέπει να είναι παρεμβατικός, διορθωτικός, ενισχυτικός; Τι συμβαίνει αν οι γονείς είναι αγράμματοι, φτωχοί για εξωσχολικές δραστηριότητες ή απλώς αδιάφοροι; Θα αφήσουμε ένα παιδάκι αβοήθητο στη γωνία;

 

Εχοντας 3 παιδιά, το μεγαλύτερο στο γυμνάσιο, απλά θα σου επαναλάβω κάτι που μου είπε πρόσφατα διευθυντής σχολείου, όταν συζητήσαμε για πολλοστή φορά ένα θέμα που προκύπτει ξανά και ξανά: το 10% των εκπαιδευτικών επέλεξε τη δουλειά γιατί τους αρέσει, το μεγαλύτερο ποσοστό έτυχε και προσπαθεί με ένα διεκπεραιωτικό τρόπο να κάνει τη δουλειά του, και μερικοί, απλά περιμένουμε να πάρουν σύνταξη να ησυχάσουμε... Ξαναλέω, κουβέντα διευθυντή, όχι δική μου. Και δυστυχώς νομίζω ότι δεν υπερέβαλε και πολύ!

[Shield Maiden]

Γιατι ειναι λαθος ενα παιδι να μην παει παιδικο σταθμο?Με ποιο σκεπτικο? Δυο παιδια εχω κανενα δεν πηγε παιδικο, πηγαν κατευθειαν προνηπιο και μια χαρα ανταποκριθηκαν στα παντα. Ουτε κλαματα τις πρωτες μερες, ουτε χαμενα ηταν στο περιβαλλον, ηταν μια χαρα κοινονικοποιημενα. Δεν ξερω γιατι καποιες συνδεετε οτι ενα παιδι που δεν παει παιδικο αυτοματως ειναι και κλεισμενο σε ενα σπιτι ή οτι δεν μπορει να συναναστραφει με αλλα παιδια ή δεν μπορει να ανταποκριθει στις απαιτησεις του προνηπιου.

ΠΡοσωπικα τα παιδια μου εκαναν ενα σωρο πραγματα και δραστηριοτητες. Δεν εργαζομαι και θεωρω οτι δεν υπαρχει λογος να παει το παιδι σε παιδικο σταθμος χανοντας ουσιαστικα χρονο, αφου μπορουσα να ανταποκριθω εγω, να παιξουμε, να φτιαξουμε φασουληδες, να παμε σε παιδικα μουσεια, σε φεστιβαλ,, σε παιδοτοπος, να καλεσουμε φιλους στο σπιτι με παιδακια να παιξουν.

Εαν μια δασκαλα μου ελεγε οτι βλεπει κατι στο παιδι μου, θα το εψαχνα ακομη και αν εκανε λαθος. Καλυτερα να ξερουμε και να αντιμετωπιζουμε καταστασεις απο νωρις ετσι ωστε το παιδι να εχει ομαλη σχολικη ζωη, παρα να εθελοτυφλουμε.

 

 

Χαίρομαι που μερικές είναι σούπερ-μαμάδες με σούπερ-παιδιά, αλλά το συντριπτικό ποσοστό των παιδιών που δεν έχει ξανά σχολική εμπειρία εμφανίζει -πρόσκαιρη τις περισσότερες φορές- απροθυμία να ακολουθήσει ξαφνικά ένα τόσο ξένο στα δικά του δεδομένα οργανόγραμμα. Η παιδαγωγική επιστήμη ασχολείται κατά κόρον με τη σχολική φοβία και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν το παιδί είχε πρότερες εμπειρίες δραστηριοτήτων ή αν έχει παθολογικές ή ψυχολογικές διαταραχές προσωπικότητας/συμπεριφοράς. Κανένα παιδί δεν είναι κλεισμένο στο κλουβί του μέχρι να πάει σχολείο και όλοι οι γονείς προσπαθούμε για αυτή τη ρημάδα την κοινωνικοποίηση από τους πρώτους μήνες της ζωής τους κιόλας.

Άλλο όμως τα δεδομένα που δομείς και ελέγχεις εσύ (πάρτι, δραστηριότητες) και άλλο το να βρεθείς ξαφνικά σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον που ταράζει πρόσκαιρα τον κόσμο όπως τον ήξερες.

Δεν είναι εξωγήινα ούτε ακοινώνητα τα παιδιά που βιώνουν πιο έντονα αυτή την καινούρια πραγματικότητα και την απομάκρυνση από οικεία περιβάλλοντα και πρόσωπα.

[katerina17]

Καλησπερα! Σου προτεινω τη Γκολτσιου Κωνσταντινα, θα βρεις τα στοιχεια επικοινωνιας στην ιστοσελιδα της. Ειναι ιδιωτης και για ραντεβου εχει δυο μηνες αναμονη στο περιπου. Εγω ειμαι πολυ ευχαριστημενη μαζι της (με μονη εξαιρεση την τσουχτερη τιμη επισκεψης).

[BabyCute]

Χαίρομαι που μερικές είναι σούπερ-μαμάδες με σούπερ-παιδιά, αλλά το συντριπτικό ποσοστό των παιδιών που δεν έχει ξανά σχολική εμπειρία εμφανίζει -πρόσκαιρη τις περισσότερες φορές- απροθυμία να ακολουθήσει ξαφνικά ένα τόσο ξένο στα δικά του δεδομένα οργανόγραμμα. Η παιδαγωγική επιστήμη ασχολείται κατά κόρον με τη σχολική φοβία και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν το παιδί είχε πρότερες εμπειρίες δραστηριοτήτων ή αν έχει παθολογικές ή ψυχολογικές διαταραχές προσωπικότητας/συμπεριφοράς. Κανένα παιδί δεν είναι κλεισμένο στο κλουβί του μέχρι να πάει σχολείο και όλοι οι γονείς προσπαθούμε για αυτή τη ρημάδα την κοινωνικοποίηση από τους πρώτους μήνες της ζωής τους κιόλας.

Άλλο όμως τα δεδομένα που δομείς και ελέγχεις εσύ (πάρτι, δραστηριότητες) και άλλο το να βρεθείς ξαφνικά σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον που ταράζει πρόσκαιρα τον κόσμο όπως τον ήξερες.

Δεν είναι εξωγήινα ούτε ακοινώνητα τα παιδιά που βιώνουν πιο έντονα αυτή την καινούρια πραγματικότητα και την απομάκρυνση από οικεία περιβάλλοντα και πρόσωπα.

Προσωπικά μου φαινεται οτι βαριέται η δασκάλα μας! Βαριέται να αφοσιωθεί να κανει κατι παραπάνω και παει να τα βάλει ολα σε ενα καλούπι! Οτιδήποτε διαφορετικά και περίεργο για αυτήν . Στα δημόσια ειναι και μεγάλες οι τάξεις

Γνωμη μου πηγαινε σε ενα αναπτυξιοκογο όπως είπαν και τα κοριτςια παραπάνω απλα για να σου φύγουν πι ανησυχίες

 

 

Φυσιολογικοτατο να του φαίνονται ολα βουνα, γνωμη μου όσο και πνεύμα αντιλογίας σου φαινεται η δασκάλα πάρτη με το μερο σου θα την χρειαστείς.... Και δείξε οτι την ακούς και κανεις κατι για αυτά που σου τονίζει

 

Θα παει μια χαρα ο μικρος κανε υπομονή, ο δικός μου είχε χειρότερα, αρχιςε σχολείο μικρούλη στα 3 και τράβαγα τα μαλλιά μου και τωρα ενα χρονο μετα πεταει (αλλα σε ιδιωτικο με 10 παιδια με πιο αφοσιωμένο προσωπικό)

Υπομονή, ολα να σου πανε καλα...

[ZWH]

Χαίρομαι που μερικές είναι σούπερ-μαμάδες με σούπερ-παιδιά, αλλά το συντριπτικό ποσοστό των παιδιών που δεν έχει ξανά σχολική εμπειρία εμφανίζει -πρόσκαιρη τις περισσότερες φορές- απροθυμία να ακολουθήσει ξαφνικά ένα τόσο ξένο στα δικά του δεδομένα οργανόγραμμα. Η παιδαγωγική επιστήμη ασχολείται κατά κόρον με τη σχολική φοβία και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν το παιδί είχε πρότερες εμπειρίες δραστηριοτήτων ή αν έχει παθολογικές ή ψυχολογικές διαταραχές προσωπικότητας/συμπεριφοράς. Κανένα παιδί δεν είναι κλεισμένο στο κλουβί του μέχρι να πάει σχολείο και όλοι οι γονείς προσπαθούμε για αυτή τη ρημάδα την κοινωνικοποίηση από τους πρώτους μήνες της ζωής τους κιόλας.

Άλλο όμως τα δεδομένα που δομείς και ελέγχεις εσύ (πάρτι, δραστηριότητες) και άλλο το να βρεθείς ξαφνικά σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον που ταράζει πρόσκαιρα τον κόσμο όπως τον ήξερες.

Δεν είναι εξωγήινα ούτε ακοινώνητα τα παιδιά που βιώνουν πιο έντονα αυτή την καινούρια πραγματικότητα και την απομάκρυνση από οικεία περιβάλλοντα και πρόσωπα.

Συγνωμη ειπα εγω οτι ειμαι σουπερ μαμα? Γιατι δεν δεχεστε και κατι αλλο περα απο την δικη σας εμπειρια? Γιατι κρινετε ανικανα και οχι κοινωνικοποιημενα τα παιδια που δεν εχουν παει παιδικο σταθμο? Θα απολογηθουμε και για αυτο και θα βγαλετε τα παιδια μας προβληματικα? Ελα χριστε και ΠΑναγια!!!!!

[Shield Maiden]

Συγνωμη ειπα εγω οτι ειμαι σουπερ μαμα? Γιατι δεν δεχεστε και κατι αλλο περα απο την δικη σας εμπειρια? Γιατι κρινετε ανικανα και οχι κοινωνικοποιημενα τα παιδια που δεν εχουν παει παιδικο σταθμο? Θα απολογηθουμε και για αυτο και θα βγαλετε τα παιδια μας προβληματικα? Ελα χριστε και ΠΑναγια!!!!!

 

Μάλλον δεν έχετε διαβάσει καν τα ποστ μου. Είμαι μαμά με παιδιά που δεν πάνε/πήγαν παιδικό σταθμό και δεν τα θεωρώ ανίκανα ή μη κοινωνικοποιημένα. Βασικά, όλοι όσοι μίλησαν εδώ αυτό είπαν εν ολίγοις. Πως το να μην έχεις πάει παιδικό σταθμό δεν σε κάνει ανίκανο, αλλά ενδέχεται να μη σε βοηθήσει να εγκλιματιστείς πιο γρήγορα. Σε τι έγκειται η διαφωνία σας, δεν καταλαβαίνω...

[nikol*]

Γιατι ειναι λαθος ενα παιδι να μην παει παιδικο σταθμο?Με ποιο σκεπτικο? Δυο παιδια εχω κανενα δεν πηγε παιδικο, πηγαν κατευθειαν προνηπιο και μια χαρα ανταποκριθηκαν στα παντα. Ουτε κλαματα τις πρωτες μερες, ουτε χαμενα ηταν στο περιβαλλον, ηταν μια χαρα κοινονικοποιημενα. Δεν ξερω γιατι καποιες συνδεετε οτι ενα παιδι που δεν παει παιδικο αυτοματως ειναι και κλεισμενο σε ενα σπιτι ή οτι δεν μπορει να συναναστραφει με αλλα παιδια ή δεν μπορει να ανταποκριθει στις απαιτησεις του προνηπιου.

ΠΡοσωπικα τα παιδια μου εκαναν ενα σωρο πραγματα και δραστηριοτητες. Δεν εργαζομαι και θεωρω οτι δεν υπαρχει λογος να παει το παιδι σε παιδικο σταθμος χανοντας ουσιαστικα χρονο, αφου μπορουσα να ανταποκριθω εγω, να παιξουμε, να φτιαξουμε φασουληδες, να παμε σε παιδικα μουσεια, σε φεστιβαλ,, σε παιδοτοπος, να καλεσουμε φιλους στο σπιτι με παιδακια να παιξουν.

Εαν μια δασκαλα μου ελεγε οτι βλεπει κατι στο παιδι μου, θα το εψαχνα ακομη και αν εκανε λαθος. Καλυτερα να ξερουμε και να αντιμετωπιζουμε καταστασεις απο νωρις ετσι ωστε το παιδι να εχει ομαλη σχολικη ζωη, παρα να εθελοτυφλουμε.

 

Δεν είπα πουθενά οτι είναι ένα παιδί κλεισμένο στο σπίτι αν δεν πάει παιδικό. Ξέρω παιδιά που πήγαν κατευθείαν προνήπιο....ΑΛΛΑ το προνήπιο του νηπιαγωγείου είναι πιο απαιτητικό απο του παιδικού σταθμού.

Επίσης , όσο κ να μην το παραδέχεσαι ή να μην το καταλαβαίνεις (κ απ οτι θυμαμαι τα παιδιά σου είναι μεγάλα), έχει μεγάλη διαφορά να είναι το παιδί στο σπίτι με την μαμά απο το να συναστρέφεται καθημερινά με παιδιά της ηλικίας του κ ο,τι συνεπάγεται ένας παιδικός σταθμός

 

* Δεν θα λύσουμε το θέμα παιδικός ή όχι , αλλά βλέπω τι κάνουν στο νηπιαγωγείο κ είμαι σίγουρη οτι ένα παιδάκι που δεν έχει άλλη επαφή με σχολείο δυσκολεύεται

[nikol*]

Μάλλον δεν έχετε διαβάσει καν τα ποστ μου. Είμαι μαμά με παιδιά που δεν πάνε/πήγαν παιδικό σταθμό και δεν τα θεωρώ ανίκανα ή μη κοινωνικοποιημένα. Βασικά, όλοι όσοι μίλησαν εδώ αυτό είπαν εν ολίγοις. Πως το να μην έχεις πάει παιδικό σταθμό δεν σε κάνει ανίκανο, αλλά ενδέχεται να μη σε βοηθήσει να εγκλιματιστείς πιο γρήγορα. Σε τι έγκειται η διαφωνία σας, δεν καταλαβαίνω...

 

 

Αυτό ακριβώς !!!!!

 

Και μάλλον όπως το λες, λειτούργησε εναντίον η διάθεση σας να την ενημερώσετε ή να συζητήσετε τόσες λεπτομέρειες.Επίσης μου κάνει εντύπωση οτι ίσως τα θεώρησε η δασκάλα δεδομένα κ δεν είπε ''αφήστε να προσαρμοστεί το παιδί κ θα τα συζητήσουμε''

 

Σε εμάς μετά τον αγιασμό , μας είπαν να έχουμε πάντα κοντά τα κινητά γιατί μπορεί κάποια να κλαίνε κ να μας ειδοποιήσουν να πάμε να τα πάρουμε. Κ σας μιλάω για παιδιά που τα γνωρίζω σχεδόν όλα κ ήταν συμμαθητές απο τον παιδικό. Δεν συνέβη...αλλά παρόλο που ο γιος μου έχει πάει κ παιδικό κ είναι παιδί που απο μωρό είναι έξω, σε βόλτες,παιδότοπους, κούνιες, πάρτυ, θέατρα....γενικά βγαίνουμε πολύ ..σε νέα δραστηριότητα έβαλε τα κλάματα γιατί ήθελε να είμαι μαζί του να τον βλέπω.

 

Σαφώς κ δεν είναι κλεισμένα μέσα τα παιδιά που δεν πάνε παιδικό....αλλά κ πάλι δεν ξέρουμε ποτέ πως θα αντιδράσουν

 

Πάντως,δείξε της δασκάλας οτι είσαι μαζί της στο να παρακουθείτε οτι αφορά στην πρόοδο του παιδιού...κλπ. Που σίγουρα είσαι , αλλά ίσως θέλει να της ''χαιδέψεις'' κ λίγο τα αυτιά...sorry απο τις νηπιαγωγούς αλλά μερικές νομίζουν οτι έχουν το αλάθητο κ πρέπει να πηγαίνουμε κ λίγο με τα νερά τους.

 

Κ στην τελικά κ να περάσει απο αξιολόγηση , δεν πειράζει , δεν είναι κάτι τραγικό...αλλά σίγουρα το παιδί θέλει κ τον χρόνο του

[summer wine]

Shield Maiden

Και μονο οτι βγαζει τοσο βιαστικα συμπερασματα μεσα σε τοσο συντομο χρονικο διαστημα δειχνει αν οχι ασχετη, ποσο απειρη ειναι.

 

Το παιδι ειναι 4 χρονων , θελει το χρονο του να κοινωνικοποιηθει, να ενταχθει σε ομαδα. Προφανως θα ειναι απο τα μικροτερα μεσα στο τμημα εφοσον στο προνηπιο πανε παιδια ηλικιας 4-5 ετων. Εχει συμμαθητες που ειναι σχεδον 1 χρονο μεγαλυτεροι και εαν το προνηπιο λειτουργει ενιαια με το νηπιο τοτε υπαρχουν παιδια μεγαλυτερα σχεδον κατα 2 ετη. Ο ενας χρονος στις δεξιοτητες και στην κοινωνικοποιηση σε αυτες τις ηλικιες ειναι πολυ σημαντικος, ποσο μαλλον τα 2 χρονια. Αν ο εκπαιδευτικος δεν μπορει να καταλαβει αυτη τη διαφορα τι να πω?Επισης το καθε παιδι εχει διαφορετικο χρονο αναπτυξης στους διαφορους τομεις . Αλλα παιδια κοινωνικοποιουνται πιο γρηγορα, αλλα κατακτουν τις δεξιοτητες λεπτης κινητικοτητας πιο γρηγορα , αλλα του λογου κτλ. Ακομα και τα παιδια της ιδιας ακριβως ηλικιας εχουν μεγαλες διαφορες. Δεν τα τσουβαλιαζουμε ολα.

Για το ανηψακι μου επισης 4 χρονων ειχαν ακουσει οι γονεις του κατι παρομοια και το αποτελεσμα ηταν να αγχωθουν, να πιεζουν το παιδι, να τσακωνονται μεταξυ τους και ολα αυτα επειδη η νηπιαγωγος ουσιαστικα δεν ηξερε να αξιολογει η καλυτερα βαριοταν γιατι ηθελε να εχει στρατιωτακια που ακολουθουσαν ολες τις εντολες της. Οποιο δεν ακολουθουσε ηταν υποπτο για διασπαση προσοχης!!!1

 

Εμας στο νηπιαγωγειο στην πρωτη συναντηση μας ειπε η διευθυντρια.

Σκοπος του νηπιαγωγειου ( οχι προνηπιου)ειναι να αυτονομειται το παιδι ωστε να προτετοιμαστει για την πρωτη ταξη. Να τρωει μονο του, να αυτοεξυπηρετειται κτλ

 

Και μιας και αναφερθηκατε σε πλυσιμο χεριων , εχετε τυχει σε τουαλετα νηπιαγωγειου?

Κανενα παιδακι, κυριως αγορακι δεν επλενε τα χερια του. Οχι 4 χρονων, αλλα 5 και 6. Και δυστυχως ουτε στο Δημοτικο. Και η δικη μας η νηπιαγωγος ηταν κερβερος. Τωρα εαν ρωτουσα τις μητερες θα μου ελεγαν οτι τα παιδια τους πλενουνε τα χερια τους μετα την τουαλετα. Οπωσδηποτε!!

 

Και αυτο με τα κορδονια που λετε, βρε κοριτσια, εγω δεν ξερω κανενα αγορακι να εμαθε να δενει τα κορδονια του πριν την Α Δημοτικου.

 

Δωσε λιγο χρονο στο παιδι και ριξε μια ματια στα σταδια αναπτυξης στο βιβλιαριο υγειας , ειναι πολυ βοηθητικο. Δεν χανεις και τιποτα να πας σε εναν αναπτυξιολογο για την μικρη περιπτωση που η νηπιαγωγος μπορει, οντως, κατι να εχει εντοπισει. Κυριως για να ησυχασεις εσυ γιατι θα σε βασανιζει αυτο συνεχεια.

Οχι ΚΕΔΔΥ. Δεν ξερεις ποιος θα εξετασει το παιδι.

[Dragonfly]

Δωσε λιγο χρονο στο παιδι και ριξε μια ματια στα σταδια αναπτυξης στο βιβλιαριο υγειας , ειναι πολυ βοηθητικο. Δεν χανεις και τιποτα να πας σε εναν αναπτυξιολογο για την μικρη περιπτωση που η νηπιαγωγος μπορει, οντως, κατι να εχει εντοπισει. Κυριως για να ησυχασεις εσυ γιατι θα σε βασανιζει αυτο συνεχεια.

Οχι ΚΕΔΔΥ. Δεν ξερεις ποιος θα εξετασει το παιδι.

 

Συμφωνώ.

 

Μπορείς να κλείσεις ραντεβού με κάποιον αναπτυξιολόγο σε δημόσιο νοσοκομείο ή ιδιωτικά εάν βιάζεσαι.

 

Στη νηπιαγωγό να πεις, ότι μας είπες τη γνώμη σου, θα το κοιτάξουμε, θα το δουλέψουμε στο σπίτι, από εδω και πέρα δες εσύ τι μπορείς να κάνεις μέσα στην τάξη για να αντιμετωπίσεις τα όποια θέματα πιστεύεις ότι υπάρχουν (κοινωνικοποίηση, αυτονόμηση κτλ).

[nikol*]

Συμφωνώ.

 

Μπορείς να κλείσεις ραντεβού με κάποιον αναπτυξιολόγο σε δημόσιο νοσοκομείο ή ιδιωτικά εάν βιάζεσαι.

 

Στη νηπιαγωγό να πεις, ότι μας είπες τη γνώμη σου, θα το κοιτάξουμε, θα το δουλέψουμε στο σπίτι, από εδω και πέρα δες εσύ τι μπορείς να κάνεις μέσα στην τάξη για να αντιμετωπίσεις τα όποια θέματα πιστεύεις ότι υπάρχουν (κοινωνικοποίηση, αυτονόμηση κτλ).

 

συμφωνώ!!!!

 

* Σο προνήπιο κ νηπιαγωγείο είναι τα παιδιά του 12 κ του 11 αντιστοιχα.Αρα 2 χρόνια διαφορά δεν μπορεί να υπάρξει

[ΑΡΓΚ]

συμφωνώ!!!!

 

* Σο προνήπιο κ νηπιαγωγείο είναι τα παιδιά του 12 κ του 11 αντιστοιχα.Αρα 2 χρόνια διαφορά δεν μπορεί να υπάρξει

 

Ενα προνήπιο γεννημένο Οκτώβριο-Δεκέμβριο και ένα νήπιο Ιανουάριο-Μάρτιο, εχουν σχεδόν 2 χρόνια διαφορά. Και υπάρχουν και τα παιδάκια που έχουν επαναλάβει το νηπιαγωγείο γιατί δεν ήταν έτοιμα για το δημοτικό. Δε ξέρω πόσο συνηθισμένο είναι γενικά, αλλά πάντα υπήρχαν στις τάξεις των παιδιών μου, κυρίως για λόγους γλώσσας (δεν ηταν η μητρική τα Ελληνικά, και ήταν η πρώτη σοβαρή επαφή ουσιαστικά το νήπιο).