Πότε ξεκινάμε τα αγγλικά;

[ΜΑΡΙΤΑ]

Οχι.

Μιλαω γενικα για τα βιβλια, που γραφτηκε παραπανω οτι ειναι κακογραμμενα.

Αλλα οπως το εχω γραψει, μπορει να το παρερμηνευσει καποιος. Θα το διορθωσω.

 

Μα είπα και εγώ; Και ήμουν έτοιμη να ανοίξω την βιβλιοθήκη να ψάξω τα περσινά βιβλία! χιχι

[summer wine]

Μα είπα και εγώ; Και ήμουν έτοιμη να ανοίξω την βιβλιοθήκη να ψάξω τα περσινά βιβλία! χιχι

 

Τοσο πολυ δεν επμπιστευεσαι το μυαλο σου?? :lol:

 

Ευτυχως που δεν ειμαι η μονη που ξεχναει!!!

[Lisbet]

Όχι στη Β δεν υπάρχει βιβλίο. Πράγμα που δίνει ακόμη μεγαλύτερη δυνατότητα για ουσιαστικά ανύπαρκτο μάθημα. Τα έζησα με το μεγάλο παιδί και τα ξέρω από πρώτο χέρι. Στο μικρό ήμασταν τυχεροί, αλλά ξέροντας ποια δασκάλα αγγλικών θα έχει του χρόνου στη Γ, περιμένω απλά το αναπόφευκτο (= εξωσχολικά αγγλικά).

 

Μακάρι εσείς που έχετε μικρότερα παιδιά να σταθείτε πιο τυχερές. Μπορεί και να σας κάτσει η καλή, όπως είπα προηγουμένως, έχω ακούσει και για τέτοια δασκάλα σε άλλο σχολείο της περιοχής. Απλά να έχετε στο μυαλό σας εναλλακτικές και για το worst case senario.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Τοσο πολυ δεν επμπιστευεσαι το μυαλο σου?? :lol:

 

Ευτυχως που δεν ειμαι η μονη που ξεχναει!!!

 

Άστα να πάνε!!!χαχαχα

 

 

Και εγώ έλεγα πριν πάει η μικρή σχολείο ότι θα αργήσουμε να ξεκινήσουμε και ίσως να της έκανα εγώ στην αρχή αλλά στη πορεία άλλαξαν τα πράγματα.

 

Καταρχήν μου το ζήτησε η ίδια γιατί τις άρεσαν πολύ μόλις ξεκίνησε τη πρώτη δημοτικού. Δε της έκανα το χατήρι όμως και την πήγα prejunior πέρισυ στην δευτέρα δημοτικού. Είχα μιλήσει και με την ιδιοκτήτρια και δασκάλα των αγγλικών και ήταν αρνητική στο να αρχίσει γραφή και διάβασμα στη δευτέρα δημοτικού. Οπότε αφήσαμε ένα χρόνο με παιχνίδι και φέτος ξεκίνησε κανονικά.

Η δασκάλα της στο φροντίστηριο μου είπε ότι φέτος είναι πιο ώριμο το παιδί και ανταποκρίνεται καλύτερα και ήταν πολύ σωστή η απόφαση να μην ξεκινήσουμε πέρισυ.

 

Εγώ πιστεύω ότι ένα παιδί της δευτέρας που θα ξεκινήσει κανονικά αγγλικά θα τα καταφέρει-μπορεί να ζοριστεί λίγο ή πολυ ή καθόλου αλλά θα τα καταφέρει. Προσωπικά δεν ήθελα να ζοριστεί για να μη βγάλει άρνηση στη γλώσσα αλλά κυρίως ήθελα να προχωρήσει στα ελληνικά της γιατί η δευτέρα δημοτικού είναι μια πολύ σημαντική χρονιά, πιο δύσκολη από την τρίτη.

 

Μπράβο στα παιδιά που τα καταφέρνουν με τα αγγλικά μόνο του σχολείου, εμένα μου φαίνεται πολύ δύσκολο. Και εγώ είμουν άριστη στα γαλλικά και στις 6 τάξεις αλλά δε θα έλεγα ότι μιλάω γαλλικά. Ξέρω λέξεις, κανόνες αλλά δε ξέρω γαλλικά.

[annoulen]

........

 

Εγώ πιστεύω ότι ένα παιδί της δευτέρας που θα ξεκινήσει κανονικά αγγλικά θα τα καταφέρει-μπορεί να ζοριστεί λίγο ή πολυ ή καθόλου αλλά θα τα καταφέρει. Προσωπικά δεν ήθελα να ζοριστεί για να μη βγάλει άρνηση στη γλώσσα αλλά κυρίως ήθελα να προχωρήσει στα ελληνικά της γιατί η δευτέρα δημοτικού είναι μια πολύ σημαντική χρονιά, πιο δύσκολη από την τρίτη.

 

.

 

Ίσως βγω εκτός θέματος τώρα (χα χα εγώ βέβαια το είχα επαναφέρει), αλλά όλοι μου λένε ότι η Α κ η Γ Δημοτικού είναι πιο δύσκολες τάξεις - δεν ισχύει αυτό ?

Άλλωστε γι αυτό κ σκέφτομαι να ξεκινήσω αγγλικά του μεγάλου γιού στην Β Δημοτικού, όχι το prejunior αλλά το A - Junior, αφού ουσιαστικά δεν θα χάσει επαφή με την γλώσσα στην Α Δημοτικού (ευελπιστώ).

[Lisbet]

Εμάς η Α εύκολη μας φάνηκε και στα δύο παιδιά, αλλά η Β όντως δύσκολη. Πολύ ύλη. Στη Γ η δυσκολία είναι κυρίως ότι μπαίνουν και τα μαθήματα που θέλουν αποστήθιση και η ξένη γλώσσα, που όσο να 'ναι, τρώνε χρόνο.

[summer wine]

annoulen εγω δεν πιστευω οτι υπαρχουν ευκολες και δυσκολες ταξεις. Δεν θυμαμαι και κατι τετοιο σαν μαθητρια. Παντως την Γ Δημοτικου την θυμαμι πολυ ευχαριστα γιατι μου αρεσε πολυ η μυθολογια και τα θρησκευτικα.

 

Καθε ταξη εχει τη δικη της δυσκολια.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Ίσως βγω εκτός θέματος τώρα (χα χα εγώ βέβαια το είχα επαναφέρει), αλλά όλοι μου λένε ότι η Α κ η Γ Δημοτικού είναι πιο δύσκολες τάξεις - δεν ισχύει αυτό ?

Άλλωστε γι αυτό κ σκέφτομαι να ξεκινήσω αγγλικά του μεγάλου γιού στην Β Δημοτικού, όχι το prejunior αλλά το A - Junior, αφού ουσιαστικά δεν θα χάσει επαφή με την γλώσσα στην Α Δημοτικού (ευελπιστώ).

 

Η β δημοτικού έχει πολύ γραμματική στη γλώσσα και στα μαθηματικά σκέψου ότι κάνουν όλη την προπαίδεια. Δεν είναι και η πιο δύσκολη τάξη αλλά σε σύγκριση με τη τρίτη που είμαστε τώρα καμία σχέση. Φέτος μας φαίνονται όλα πολύ πολύ εύκολα σε σχέση με πέρισυ. Και η ιστορία είναι πανεύκολη μην αγχωθείτε!

[AthinaP]

Αγγλικά σπίτι προτιμήσαμε και εμείς και ο λόγος είναι για να γλιτώσουμε τα επιπλέον δρομολογια, γιατί μας έχουν φάει αυτά, ως εργαζόμενοι γονείς, από μωρά και αν μπορούμε να γλιτώσουμε κάτι, καλό ειναι. Επίσης, συνεννοήθηκα ε τη δασκάλα να μη βάζει πολυ homework, αφού μπορεί να βλέπει την πρόοδό τους επιτόπου. Το θεωρώ σημαντικό όσον αφορά τον ελεύθερο χρόνο τους, γιατί από τη Γ-Δ δημοτικού υπάρχουν στο σχολείο διαγωνίσματα, επαναλήψεις και δεν θα ήθελα να επιβαρυνθούν και με του φροντιστηρίου.

 

Πράγματι, όμως έχασαν τα παιδιά από τη μη κοινωνικοποίηση το απόγευμα και η αλήθεια είναι ότι βαριούνται τρομακτικά... :roll: Σίγουρα θα ήταν πιο ορεξάτα σε ένα τμήμα.

[alcyon]

Όποιος θέλει να εμπιστευθεί το δημόσιο σχολείο στα αγγλικά, δεν πρέπει να παραλείψει να ενημερώσει τη δασκάλα των αγγλικών! Πρέπει να ξέρει τι την περιμένει για να ανταποκριθεί αναλόγως.

 

Στα βιβλία του σχολείου έχει άλλη σειρά με την οποία μαθαίνουν κάποια πράγματα. Σαφώς η συμπλήρωση με φωτοτυπίες, η παράκαμψη ή ανακατανομή των κεφαλαίων του βιβλίου είναι αναγκαία.

 

Το αποτέλεσμα όμως πραγματικά με έχει αποζημιώσει! Τα παιδιά μένουν διαθέσιμα για να ασχοληθούν με άλλες δραστηριότητες και πραγματικά προχωρούν.

 

Αν η δασκάλα τελικά δεν είναι κατάλληλη για να ανταποκριθεί σε κάτι τέτοιο που της ζητάμε, γίνεται αντιληπτό μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Δεν χάνεται τίποτα φοβερό δηλαδή. Κι εφόσον βάζουμε ιδιαίτερα, τα μαθηματάκια αυτά θα καλυφθούν αρκετά εύκολα και χωρίς άγχος. Αξίζει μία δοκιμή.

 

Τα μάτια όμως και τα αυτιά πρέπει να είναι ανοιχτά τον πρώτο καιρό και σε συνεχή επικοινωνία με τη δασκάλα. Για να έχουμε το νου μας, προς πάσα κατεύθυνση!

[Lisbet]

Όποιος θέλει να εμπιστευθεί το δημόσιο σχολείο στα αγγλικά, δεν πρέπει να παραλείψει να ενημερώσει τη δασκάλα των αγγλικών! Πρέπει να ξέρει τι την περιμένει για να ανταποκριθεί αναλόγως.

 

Από μόνη της δλδ δεν παίζει να φιλοτιμηθεί να διδάξει σωστά, ε;

 

Κι αν περιμένει να της το ζητήσω εγώ, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να το κάνει για 1 στα 26 παιδιά;

[summer wine]

Πιστευω οτι ευθυνομαστε εμεις οι γονεις κατα πολυ για την αδιαφορια των καθηγητων του συγκεκριμενου μαθηματος, γιατι προτρεχουμε να απευθυνθουμε στο φροντιστηριο. Εμμεσα απαξιωνουμε το μαθημα του σχολειου, πριν καν το δοκιμασουμε και συντηρουμε αυτη την κατασταση με τη βοηθεια των φροντιστηριων.

[AthinaP]

Οι δικές μας μέχρι τώρα στο σχολείο ήταν από καλές έως άψογες και μια είπε ευθέως και χωρίς να τη ρωτήσουμε ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν στο σχολείο αγγλικά. Και ότι έχουν αλλάξει τα προγράμματα και είναι (ας ελπίσουμε) ένας στόχος του σχολείου και αυτός.

 

Το ρίσκο είναι να τύχουν σε χαλαρή δασκάλα κάποια στιγμή και να ξεχάσουν μέσα σε 1-2 χρονιές και αυτά που ήξεραν. Αν και τα δικά μου πλέον κουβεντιάζουν στα αγγλικά στο ιντερνετ και μαθαίνουν.

 

Αισθάνομαι λιγο περισσότερη ασφάλεια να κάνουμε και ιδιαίτερο, παρόλο που μπορεί να αποδειχτεί σπατάλη ενέργειας. Εμείς κιόλας στην εποχή τους δεν ξέραμε πώς να περάσουμε τη μέρα. Τα δικά μου παιδάκια έχουν και ολοήμερο, που τα ζορίζει περισσότερο.

[Lisbet]

Εγώ πιστεύω πως η ευσυνείδητη δασκάλα θα κάνει σωστό μάθημα, ανεξαρτήτως των υπολοίπων. Αν ήταν έτσι, τότε δε θα υπήρχε καμία αδιάφορη δασκάλα ελληνικών, που ξέρει ότι τα παιδιά δεν πάνε φροντιστήριο και περιμένουν να μάθουν μόνο από αυτήν. Κι αν δεν έχει την ευσυνειδησία να το κάνει από μόνη της, δε θα το κάνει επειδή θα της το ζητήσω εγώ.

 

Ούτε και πιστεύω πως υπάρχει απαξίωση του μαθήματος των αγγλικών, και τις φωτοτυπίες τις κάνουν τα παιδιά και τις ασκήσεις και την ορθογραφία μαθαίνουν, ανεξάρτητα από τα αγγλικά του φροντιστηρίου/ιδιαιτέρου. Δεν ξέρω κανέναν πού να τα έχει παρατημένα. Το αντίθετο μάλιστα, αν δουν χαμηλό βαθμό, η αντίδραση των γονιών είναι "γι' αυτό σε στέλνω φροντιστήριο";

[Dragonfly]

Εγώ πιστεύω πως η ευσυνείδητη δασκάλα θα κάνει σωστό μάθημα, ανεξαρτήτως των υπολοίπων.

 

Συμφωνώ. Η δασκάλα πρέπει να κάνει τη δουλειά της είτε οι μαθητές της πηγαίνουν φροντιστήριο είτε όχι.

[ΑΡΓΚ]

Φαίνεται ότι η δική σας εμπειρία ήταν θετική και όπως τα γράφεις ήταν και η δική μου άποψη για τα αγγλικά ΠΡΙΝ όμως τα δοκιμάσουμε στην πράξη!

 

Πήγαινα τα παιδιά σε παιδικό που είχε αγγλικά, κάναν δραστηριότητες και playgroups με native speakers κάποιες φορές και πίστευα ότι η γλώσσα έτσι θα τους γινόταν βίωμα. Πήγαμε και δύο χρονιές σε τμήμα για μικρά, μόνο αγγλικά, δυο φορές την εβδομάδα, αν τα θυμάμαι καλά; Ή μία; Εκείνη την εποχή, υπήρχαν ακόμα native speakers στην Ελλάδα. Και κάποιες φορές στα φροντιστήρια σου λένε ότι απασχολούν ελληνοαμερικανούς, ελληνοάγγλους κλπ. Δεν είναι πάντα αλήθεια :roll: αν κρινει κανείς από το αποτέλεσμα.

 

Στην πράξη, τα τμήματα αυτά αυτό που κάνουν είναι να βάζουν τα παιδάκια να ζωγραφίζουν ή να κάνουν άλλες δραστηριότητες και να τα καθηλώνουν σε ένα επίπεδο "δως μου τον πράσινο μαρκαδόρο" για τα 2-3-4 χρόνια που θα κάνουν μέχρι να πάνε σε κανονική pre-junior. Δηλαδή δεν υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα και πλάνο τι θα ακολουθήσει μετά, έτσι ώστε να δένει με αυτό που έκαναν τόσα χρόνια!

 

Επίσης, αν θα πάνε σε κανονικό ελληνικό σχολείο δημόσιο με μια δασκάλα χωρίς προφορά, την οποία θα μιμηθεί και η υπόλοιπη τάξη, τότε θα χάσουν και την προφορά και την άνεση που τυχόν έχουν αποκτήσει μέχρι τότε, γιατί τα παιδιά είναι μιμητικά πλάσματα.

 

Το ένα παιδί μου κιόλας κάποια στιγμή στη Β δημοτικού αγανάκτησε που έκανε αγγλικά έξω από το σχολείο, γιατί είχε τύχει σε μια εξαιρετική δασκάλα αγγλικών στο σχολείο. Σου λέει, τι θα γίνει με αυτά τα αγγλικά πια, το καταλάβαινε ότι η πρόοδος τόσα χρόνια ήταν δυσανάλογη του χρόνου που είχε δοθεί. Δεν κόψαμε τα αγγλικά έξω από το σχολείο, γιατί... για τους λόγους που δεν το κάνουν όλοι φαντάζομαι και έχουν συζητηθεί σε άλλο τόπικ παλιότερα. Τώρα είμαστε στο μέσον του δημοτικού και τα αγγλικά του σχολειου δυσκολεύουν απότομα. Δεν είδα τα παιδιά μου να έχουν πλεονέκτημα που κάναν έξω αγγλικά, δηλαδή δεν γράφουν τέλεια στα τεστ, μάλλον θέλουν βοήθεια και για τα αγγλικά του σχολείου που δεν είμαι διατεθειμένη να τους δώσω σε αυτή τη φάση!

 

Επομένως δεν είμαι σίγουρη τι όφελος έχει αυτό το κάνουμε αγγλικά από μωρά, με τον τρόπο που γίνεται τουλάχιστον σε παιδικούς ή σαν χωριστή δραστηριότητα, αν και να είμαι ειλικρινής, σαν δραστηριότητα για να περνάει η ώρα μου φαινόταν και μου φαίνεται πιο χρήσιμη από πολλές εναλλακτικές.

 

Ομολογω οτι η εμπειρια μου σε μικρες ηλικιες ειναι μονο σε ιδιαιτερο, οπου το παιδί παιζει και μιλαει 1-1 με τη δακαλα η το δασκαλο (η τον αγγλοφωνο φοιτητη/γειτονα κλπ, εχω και τετοια πολυ καλη εμπειρια) οποτε σε ενα χρονο εχει μαθει να μιλαει οσο δε θα μαθει σε ολα τα χρονια του σχολειου.

Τωρα για τα τεστ του σχολειου, εχει τυχει να φερει η κορη μου τεστ διορθωμενα λαθος και να γελαει κι αυτη κι εγω και η δασκαλα των ιδιαιτερων, οποτε τις επιδοσεις σε αυτα ειλικρινα δεν τις κοιταζω καν. Εχω ζησει και ιστορια με ελληνοαγγλο μαθητη που στο σπιτι μιλουσαν μονο αγγλικα, να του βαζει η καθηγητρια του σχολειου οριακα τη βαση. Υποπτευομαι οτι ειδικα στα μαθηματα των ξενων γλωσσων, η θα πεσεις σε εκπαιδευτικο με κεφι ή σε ενα μαυρο χαλι.

[ΑΡΓΚ]

Όσο "χάλια" κι αν είναι τα αγγλικά του σχολείου (αλήθεια ΠΟΙΟΣ ορίζει το "χάλια";; ) το παιδί παίρνει κάτι. Η επαφή έρχεται -ανεξάρτητα από το τι θα κάνουμε εμείς- στην Α δημοτικού με τραγουδάκια και ζωγραφιές και σιγά σιγά οργανώνεται στην 3η και 4η με λεξιλόγιο και γραμματική. Για να μιλήσει όμως για γραμματική πρέπει το παιδί να την ξέρει σε μια γλώσσα. Συνήθως προτιμάται να γνωρίζει την ελληνική γραμματική για να καταλαβαίνει τι είναι το ρήμα, το υποκείμενο κτλ κτλ. Άρα η ουσιαστική δουλειά γίνεται μετά την τετάρτη δημοτικού.

 

Ακόμα και στο φροντιστήριο να πάει ένα παιδί από την Α δημοτικού θα μπει σε τμήμα PRE-junior. Και θα ασχολείται για 1-2 χρόνια με πράγματα που θα έκανε σε λίγες μόνο εβδομάδες αν ξεκίναγε στην Δ' δημοτικού. Πιστεύω δηλαδή πως είναι ΕΝΤΕΛΩΣ άσκοπο το να μπει ένας γονιός σε μια διαδικασία ξένης γλώσσας από τόσο νωρίς. Αν γίνεται για την επαφή, το σχολείο είναι υπέρ αρκετό.

 

Συμφωνώ με το θέμα των ιδιαίτερων. Μάθημα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού, με το ρυθμό του.

 

Πότε χρειάζεται το παιδί πρόσθετο μάθημα ξένης γλώσσας; Όταν δούμε πως το σχολείο για οποιοδήποτε λόγο δεν επαρκεί. Κάποια από τα παιδιά μου τα αφήνω να προχωρήσουν με μια πολύ καλή δασκάλα αγγλικών που έχουν στο σχολείο. Συμπληρώνει τα "κενά" του βιβλίου σε γραμματική και βλέπω τα παιδιά να προχωρούν, να μπορούν να παράγουν γραπτό λόγο, να κατανοήσουν κείμενο, να ελιχθούν σε "άγνωστο" κείμενο, να οργανώσουν σε κανόνες κτλ. Γιατί λοιπόν να τα πάω φροντιστήριο από τώρα; Όταν έρθει η ώρα, θα συμπληρώσω με κάποια χρόνια ιδιαίτερα μόνο και μόνο για να μην πέσουν τα πτυχία των αγγλικών πάνω στις πανελλαδικές.

 

Αλλού όμως, έχω βάλει μαθήματα -άλλο παιδί- γιατί υπήρξε δυσκολία. Είτε λόγω δασκάλου, είτε λόγω παιδιού, πάντως δεν υπήρξε "χημεία" μεταξύ τους. Ακόμα κι εκεί όμως, φάνηκε πως ένα μεγάλο κομμάτι της ύλης είχε γίνει ικανοποιητικά στο σχολείο. Γιατί πραγματικά το πέρασαν πολύ γρήγορα και ήταν γνωστό.

 

Η γνώμη μου λοιπόν είναι να εμπιστευόμαστε τη δουλειά του σχολείου. Όσο απαιτούμε, τόσο ανταποκρίνονται. Το αξίζει το πολύπαθο εκπαιδευτικό μας σύστημα, του οποίου είμαστε βασικό μέρος!

 

Για να ορισω το "χαλια" με παραδειγμα γαλλικων 5ης Δημοτικου: Η καθηγητρια μπαινει στην ταξη και ανακοινωνει οτι θα μιλανε μονο γαλλικα. Τελεια; Στο επομενο μαθημα, δηλωνει οτι εχει πονοκεφαλο και τα παιδια μπορουν να βγουν εξω. Στο μεθεπομενο εχει γριπη. Την αλλη βδομαδα τους λεει οτι θα αφιερωσουν μερικα μαθηματα να μιλησουν για το γαλλικο πολιτισμο, στα ελληνικα. Μετα, με αφορμη το θανατο του σκυλου της, ασχολουνται με τη φιλοζωια για κανενα μηνα, στα ελληνικα. Και τα λοιπα και τα λοιπα. Στο τελος της χρονιας, εχουν διδαχθει 3 σελιδες απο το βιβλιο, και εχουν γραψει γυρω στις 10 προτασεις στο τετραδιο τους. Δεν εχει ακουστει μια φραση γαλλικων στην ταξη. Σε διαμαρτυριες γονιων, η απαντηση ειναι "εγω ειμαι παιδαγωγος, υπαρχουν πιο σημαντικα πραγματα στη ζωη απο τα γαλλικα, πρεπει να τα μαθουν και αυτα τα παιδια". Η διευθυντρια, αποδεκτης επισης παραπονων, δηλωνει "το καταλαβαινω, αλλα τι θελετε να κανω εγω, υπομονη του χρονου θα ερθει αλλη". Υπαρχουν δυστυχως πολλοι καθηγητες ειδικοτητων που αντιμετωπιζουν την ταξη σαν ενα μερος για να αραξουν μεταξυ καφε και κολατσιου.

[ΑΡΓΚ]

Μπράβο στα παιδιά που τα καταφέρνουν με τα αγγλικά μόνο του σχολείου, εμένα μου φαίνεται πολύ δύσκολο. Και εγώ είμουν άριστη στα γαλλικά και στις 6 τάξεις αλλά δε θα έλεγα ότι μιλάω γαλλικά. Ξέρω λέξεις, κανόνες αλλά δε ξέρω γαλλικά.

 

Το αντιστοιχο συμβαινει και με τα αγγλικα. Αν το ζητουμενο ειναι το παιδι αν θα παει διακοπες στο εξωτερικο στα 20 να μπορει να παραγγειλει μια μπυρα και να βρει τα αξιοθεατα, ειναι μια χαρα. Και για να παιξει με το ιντερνετ, επισης. Αν ειναι ομως ο στοχοσ να φτασει μετα το Λυκειο να μπορει να σπουδασει εξω η να διαβαζει με ανεση ενα αγγλικο βιβλιο, αποκλειεται. "Εξαιρεσεις" υπαρχουν, με την εννοια οτι υπαρχουν παιδια που μεγαλωνοντας θα το ψαξουν μονα, θα ψαξουν online courses, θα ζοριστουν να δουν ταινιες στα αγγλικα χωρις υποτιτλους, να διαβασουν με το λεξικο στο χερι κλπ κλπ. Αλλα δεν θα το κανει αυτο ο μεσος μαθητης.

[Lisbet]

Υποπτευομαι οτι ειδικα στα μαθηματα των ξενων γλωσσων, η θα πεσεις σε εκπαιδευτικο με κεφι ή σε ενα μαυρο χαλι.

 

Η δική μου εμπειρία λέει ότι το πιθανότερο είναι να πέσεις σε μια "διεκπεραιωτική" δασκάλα, όπως την περιέγραψα παραπάνω. Δε σε καταστρέφει κιόλας, αλλά σίγουρα δε μαθαίνεις. Όπως εγώ. 6 χρόνια γαλλικά μόνο στο σχολείο και το επίπεδό μου; Je m' appelle, Quelle heur est il? κλπ you get the picture όταν με 2 χρονιές εντατικά στο φροντιστήριο (τμήμα ενηλίκων) πήρα στα γερμανικά το Grundstufe (σημερινό Β1).

[alcyon]

Από μόνη της δλδ δεν παίζει να φιλοτιμηθεί να διδάξει σωστά, ε;

 

Κι αν περιμένει να της το ζητήσω εγώ, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να το κάνει για 1 στα 26 παιδιά;

 

Όταν τα παιδιά πάνε φροντιστήριο έχουν την αίσθηση πως "τα ξέρουν" και έτσι δεν προσέχουν τόσο στο μάθημα. Είναι φυσική συνέπεια. Επίσης ο δάσκαλος θα τα πει, αλλά αφού τα παιδιά ίσως να έχουν ακούσει ξανά κάτι, δε θα επιμείνει ιδιαίτερα. Πώς να το πω; Μοιάζει σαν να κάνει -εκ των πραγμάτων- ασκήσεις εμπέδωσης.

 

Αν ενημερώσεις όμως, τότε θα μπορέσει να συμπληρώσει το βιβλίο ή να του αλλάξει ροή. Δεν έχει λόγο να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, αν τα παιδιά "κάθονται" λόγω της αίσθησης που έχουν.

 

Αν θα το κάνει για 1 στα τόσα; Ναι! Θα το κάνει. Γιατί ο κάθε άνθρωπος θέλει να είναι η δουλειά του δημιουργική. Και ένας μαθητής που εξαρτάται πλήρως από αυτόν, είναι η χαρά του δασκάλου.

 

Αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος.

[alcyon]

Το να βασιστεί ένα παιδί στο σχολείο δεν είναι τόσο ανεδαφικό. Και για αγγλικά επιπέδου Β2+ . Έχω δει αγγλικά που κάνει καθηγήτρια σε λύκειο, να τρίβεις τα μάτια σου! Αλλά τότε, λένε οι γονείς "Αφού τα έχουν κάνει στο φροντιστήριο, γιατί να τα κάνουν πάλι; Να κάνετε πιο χαλαρό μάθημα." Ή πράγματα τύπου ειρωνίας: "Καλά, από το σχολείο θα μάθουν αγγλικά;"

Η γυναίκα κάνει βιβλία που γίνονται στο φροντιστήριο, με αντίστοιχες απαιτήσεις. Οι αντιδράσεις των γονιών που δεν πίστεψαν ποτέ στη δουλειά του σχολείου, είναι πραγματικά απίστευτες.

 

Αν κάποιος θέλει να αξιοποιήσει το σχολείο, μπορεί.

Αν δε θέλει, δικαίωμά του. Ας κάνει ό,τι νομίζει.

 

Αν δε μπορεί τελικά ο εκπαιδευτικός (κακώς) να ανταποκριθεί σε αυτό που επιθυμούμε, αυτό φαίνεται αρκετά σύντομα. Οπότε εκεί μπορεί να μπει φροντιστηριακό μάθημα (ομαδικό ή ιδιαίτερο). Κι έτσι δεν υπάρχει ο κίνδυνος να "χάσει τα χρόνια" του το παιδί.

[Lisbet]

Όταν τα παιδιά πάνε φροντιστήριο έχουν την αίσθηση πως "τα ξέρουν" και έτσι δεν προσέχουν τόσο στο μάθημα. Είναι φυσική συνέπεια. Επίσης ο δάσκαλος θα τα πει, αλλά αφού τα παιδιά ίσως να έχουν ακούσει ξανά κάτι, δε θα επιμείνει ιδιαίτερα. Πώς να το πω; Μοιάζει σαν να κάνει -εκ των πραγμάτων- ασκήσεις εμπέδωσης.

 

Αν ενημερώσεις όμως, τότε θα μπορέσει να συμπληρώσει το βιβλίο ή να του αλλάξει ροή. Δεν έχει λόγο να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, αν τα παιδιά "κάθονται" λόγω της αίσθησης που έχουν.

 

Αν θα το κάνει για 1 στα τόσα; Ναι! Θα το κάνει. Γιατί ο κάθε άνθρωπος θέλει να είναι η δουλειά του δημιουργική. Και ένας μαθητής που εξαρτάται πλήρως από αυτόν, είναι η χαρά του δασκάλου.

 

Αξίζει να το προσπαθήσει κάποιος.

 

Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Η τάξη του μεγάλου μου παιδιού έχει 26 παιδιά. Τα 10 από αυτά είναι από αλλοδαπούς ή που δυσκολεύονται οικονομικά, γονείς. Κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να τα στείλει φροντιστήριο κι αυτό είναι γνωστό στις δασκάλες. Μιλάμε για τη μισή τάξη σχεδόν, ε; Δεν είδα καμια να συγκινείται για να κάνει καλύτερο μάθημα.

 

Μου κάνει εντύπωση η πεποίθησή σου ότι όλοι οι δάσκαλοι είναι καλοί και περιμένουν μόνο να τους δοθεί κίνητρο από γονείς και μαθητές, για να αποδώσουν τα μέγιστα. Η προσωπική σου αίσθηση είναι πως δεν υφίστανται καθόλου διεκπεραιωτικοί έως και πολύ κακοί δάσκαλοι στο ελληνικό δημόσιο;

 

Το να βασιστεί ένα παιδί στο σχολείο δεν είναι τόσο ανεδαφικό. Και για αγγλικά επιπέδου Β2+ . Έχω δει αγγλικά που κάνει καθηγήτρια σε λύκειο, να τρίβεις τα μάτια σου! Αλλά τότε, λένε οι γονείς "Αφού τα έχουν κάνει στο φροντιστήριο, γιατί να τα κάνουν πάλι; Να κάνετε πιο χαλαρό μάθημα." Ή πράγματα τύπου ειρωνίας: "Καλά, από το σχολείο θα μάθουν αγγλικά;"

Η γυναίκα κάνει βιβλία που γίνονται στο φροντιστήριο, με αντίστοιχες απαιτήσεις. Οι αντιδράσεις των γονιών που δεν πίστεψαν ποτέ στη δουλειά του σχολείου, είναι πραγματικά απίστευτες.

 

Αν κάποιος θέλει να αξιοποιήσει το σχολείο, μπορεί.

Αν δε θέλει, δικαίωμά του. Ας κάνει ό,τι νομίζει.

 

Αν δε μπορεί τελικά ο εκπαιδευτικός (κακώς) να ανταποκριθεί σε αυτό που επιθυμούμε, αυτό φαίνεται αρκετά σύντομα. Οπότε εκεί μπορεί να μπει φροντιστηριακό μάθημα (ομαδικό ή ιδιαίτερο). Κι έτσι δεν υπάρχει ο κίνδυνος να "χάσει τα χρόνια" του το παιδί.

 

Πιθανότατα υπάρχουν και τέτοιοι γονείς. Μπορεί να έχουν ήδη πάρει τα παιδιά τους το Β2 στο γυμνάσιο πχ και να θεωρούν πως χάνουν χρόνο από το διάβασμα των μαθημάτων της δέσμης στο λύκειο. Εξάλλου κι εγώ είπα πως έχω ακούσει για εξαιρετική δασκάλα. Το θέμα είναι, πόσες πιθανότητες έχεις να την πετύχεις.

 

Ωστόσο κι εγώ συμφωνώ πως πρέπει να δοθεί μια ευκαιρία στη δασκάλα του σχολείου, γιατί μπορεί να εκπλαγούμε ευχάριστα. Και όντως, από χρονική άποψη, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε.

[alcyon]

Εξήγησα παραπάνω πως αν δεν κάνει δουλειά ο δάσκαλος, φαίνεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Άρα, φυσικά υπάρχουν και αυτοί. Δεν είναι μόνο αυτοί όμως δάσκαλοι. Υπάρχουν και οι άλλοι. Και δε χρειάζεται κανέναν φωτισμένο δάσκαλο για να επιτύχει αυτό. Αρκεί ένας "μέσος δάσκαλος" για να έχει ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές αποτέλεσμα.

 

Όμως στην Ελλάδα του σήμερα, έχουμε εκ των προτέρων απαξιώσει και ακυρώσει όλους τους εκπαιδευτικούς της αγγλικής φιλολογίας. Τόσο άχρηστους τους βλέπεις;

[Lisbet]

Εξήγησα παραπάνω πως αν δεν κάνει δουλειά ο δάσκαλος, φαίνεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Άρα, φυσικά υπάρχουν και αυτοί. Δεν είναι μόνο αυτοί όμως δάσκαλοι. Υπάρχουν και οι άλλοι. Και δε χρειάζεται κανέναν φωτισμένο δάσκαλο για να επιτύχει αυτό. Αρκεί ένας "μέσος δάσκαλος" για να έχει ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές αποτέλεσμα.

 

Όμως στην Ελλάδα του σήμερα, έχουμε εκ των προτέρων απαξιώσει και ακυρώσει όλους τους εκπαιδευτικούς της αγγλικής φιλολογίας. Τόσο άχρηστους τους βλέπεις;

 

Όχι. Άχρηστους σε καμία περίπτωση και σε καμία περίπτωση όλους. Ανόρεχτους όμως, αρκετούς. Τόσους, ώστε να κρατάω μικρό καλάθι. Στη δική μας περίπτωση, μόνο η δασκάλα της Α-Β δημοτικού του μικρού παιδιού μου κάνει δουλειά. Η μία που είχε Α-Β το μεγάλο παιδί και η άλλη που έχει τα μεγάλα τμήματα, ανήκουν στις κατηγορίες που περιέγραψα πρωτύτερα.

 

Τι να κάνω κι εγώ σαν μάνα. Να τους ζητήσω το λόγο που δεν κάνουν τη δουλειά τους πιο σωστά ή να αφήσω τα παιδιά χαλαρά και να τρέχουμε στο γυμνάσιο; Η δική μου λογική (όπως και των υπολοίπων γονιών που έχουν τη δυνατότητα) μου λέει να στραφούμε αλλού.

 

Το εκ των προτέρων, αν το λες για μένα, δεν ισχύει.Το είπα και παραπάνω. Εξάλλου, εγώ την ευκαιρία μου την έδωσα και με το παραπάνω. Στην τετάρτη δημοτικού, ουσιαστικά, ξεκινήσαμε τα εξωσχολικά αγγλικά.

[ΑΡΓΚ]

Η δική μου εμπειρία λέει ότι το πιθανότερο είναι να πέσεις σε μια "διεκπεραιωτική" δασκάλα, όπως την περιέγραψα παραπάνω. Δε σε καταστρέφει κιόλας, αλλά σίγουρα δε μαθαίνεις. Όπως εγώ. 6 χρόνια γαλλικά μόνο στο σχολείο και το επίπεδό μου; Je m' appelle, Quelle heur est il? κλπ you get the picture όταν με 2 χρονιές εντατικά στο φροντιστήριο (τμήμα ενηλίκων) πήρα στα γερμανικά το Grundstufe (σημερινό Β1).

 

Μα επειδή ακριβώς υποθέτω ότι και στα ιδιαίτερα και στα φροντιστήρια και στο σχολείο οι εκπαιδευτικοί ξεκινανε με τις ίδιες σπουδές και δυνατότητες, μου φαίνεται τραγικό το να περνά κανείς χρόνια "μαθαίνοντας" μία ξένη γλώσσα στο σχολείο και τελικά να εχει κατακτήσει τη γλώσσα σε 6 χρόνια σε επίπεδο μίας τάξης φροντιστηρίου. Αν υπήρχε φροντιστήριο ή ιδιαίτερο όπου βλέπαμε τα παιδιά μας να μαθαίνουν 5 λέξεις το χρόνο, προφανώς αυτός ο εκπαιδευτικός θα βρισκόταν σύντομα άνεργος. Επειδή τις ίδιες δυνατότητες σαν εκπαιδευτικός έχει και ένας καθηγητής ξένων γλωσσών στο δημόσιο σχολείο και κανείς δεν τον εμποδίζει να διδάξει, μου φαίνεται απίστευτα γαϊδουρινό αυτό, που περνούν οι τάξεις του σχολείου με τα παιδιά να ζωγραφίζουν, να παπαγαλίζουν 2 κανόνες, και να μη μαθαίνουν σχεδόν τίποτα.

Με κριτήρια "φροντιστηρίου" είναι ελάχιστοι οι καθηγητές ειδικοτήτων σε δημόσιο που κάνουν στοιχειωδώς τη δουλειά τους. Και δεν φταίει η αδιαφορία των γονιών. Τα παιδάκια στις πρώτες τάξεις ειδικά του δημοτικού έχουν κέφι και δεν βλέπουν καμία διαφορά ανάμεσα στα μαθηματικά και τα αγγλικά, είναι έτοιμα να μάθουν. Αλλά δεν γίνεται π.χ. σε ολόκληρη Α δημοτικου (με τον "τεράστιο" αριθμο των 15 παιδιών στην περίπτωσή μας) τα παιδιά να "μαθαίνουν" μία λέξη τη βδομάδα (μία λέξη ανά φωτοτυπία, την οποία μετά περνούν την ώρα ζωγραφίζοντας, δεν υπερβάλω) και σε δύο μισάωρα ιδιαίτερου στην αντίστοιχη ηλικία το παιδί να μαθαίνει να απαντά σε απλές ερωτήσεις, να περιγράφει τον εαυτό του, την οικογένειά του, το σπίτι του κλπ.

Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν κάνουν κατι εξαιρετικό, απλά κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνονται. Και η προσπάθειά τους χάνεται σε ένα σύστημα που ανέχεται τον καθηγητή που απλά κάθεται στην τάξη περιμένοντας να λήξει το ωράριο για να πάει στα ιδιαίτερά του. Αν στα 10 χρόνια το παιδί έχει τύχει 8 χρονιές όπου στα αγγλικά κοιμόταν όρθιο ή έκανε πάρτυ, σίγουρα δε θα πάρει στα σοβαρά και αυτόν τον ένα καλό καθηγητή που θα του τύχει μια ή δυο χρονιές, γιατί θα έχει πια χωνέψει ότι αυτό το μάθημα, απλά μας τρώει το χρόνο και δεν διδάσκει τίποτα.