Βοήθεια από ψυχολόγο μετά από ενδομήτριο θάνατο

[LinakiS]

Κοριτσάκια μου να σας πω και εγώ την ιστορία μου μήπως μπορέσω να δώσω λίγο κουράγιο στο παράξενο αυτό γεγονός που συμβαίνει σε πολλές γυναίκες...το να χάνουν το μωρό τους!

Τον Μάιο του 2012 έμεινα έγκυος με δανεικά ωάρια λόγω μη ύπαρξης ωοθηκών και με την πρώτη εξωσωματική πήρα θετική χοριακή. Όλα ήταν τέλεια μέχρι που έχασα το μωράκι μου...ξαφνικά με άφησε. Η γη χάθηκε από τα πόδια μου...δεν θυμάμαι πολλά, είναι λένε αντίδραση του οργανισμού γιατί δεν μπορεί να δεχτεί τον πόνο. Πέρασαν οι 3 κύκλοι που έπρεπε, ψαχτήκαμε ακόμα πιο πολύ και εγώ και ο σύζυγος και όπως βλέπετε μετράω ήδη αντίστροφα για την επόμενη εμβρυομεταφορά! Περιμένω πώς και πως και εύχομαι αυτή την φορά να πάρω και πάλι θετική χοριακή και αυτή την φορά να γεμίσω την αγκαλιά μου και το σπίτι μου!

Εννοείται ότι τα είχα πάρει με όλους και με όλα...αδικία έλεγα, μου το πήρε η Παναγία που μου το έδωσε κτλ...αλλά όχι δεν είναι έτσι...μπορεί απλά να με απάλλαξε από στενοχώρια αν πχ δεν τα κατάφερνε μέχρι τέλους ή αν γεννιόταν και μετά έφευγε...αφού κάποιο πρόβλημα είχε το έμβρυο με άφησε και πρέπει να το αφήσω και εγώ να πάει στον ουρανό και να το παρακαλέσω να μου χαρίσει ένα παιδάκι που τόσο ξέρει ότι το θέλω! Θα το παλέψω μέχρι τέλους αλλά θα γίνω μανούλα ό,τι και να γίνει! Δυστυχώς στην ζωή δεν είναι ρόδινα τα πράγματα...πρέπει να παλεύουμε για τα όνειρά μας και μόνο όταν τα υλοποιούμε θα πρέπει να σταματάμε!

Εννοείται ότι οποιαδήποτε ψυχολογική υποστήριξη είναι τουλάχιστον συνιστώμενη...ειδικά αφού βλέπεις ότι δεν μπορείς να το παλέψεις μόνη σου! Οποτε θες είμαι και εγώ εδώ!

Φιλιά πολλά!

[beba01]

 

Ό,τι νιώθεις είναι απολύτως φυσιολογικό.....Πρέπει να βιώσεις το πένθος, καλή μου, και να περάσεις από όλα του τα στάδια.....είναι νωρίς ακόμα......

Διάβασε εδώ http://www.aftognosia.gr/2010-08-01-23-53-24/24-o-thanatos-ton-agapimenon-prosopon-kai-ta-stadia-tou-penthous.html

 

Κάποιος που δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει....Θα έρθουν στιγμές που ούτε ο αγαπημένος σου δεν θα μπορεί....και είναι άκρως φυσιολογικό και αυτό. Εγώ είχα βρει παρηγοριά μόνο εδώ, μιλώντας με άλλες κοπέλες που είχαν περάσει το ίδιο.

Θα έρθουν στιγμές που θα θέλεις να πεθάνεις, άλλες που δεν θα βρίσκεις κανένα νόημα, το μυαλό θα είναι κολλημένο εκεί. Θα σου λένε μα δεν είναι δυνατόν να νιώθεις έτσι, έχεις 2 παιδιά, μην είσαι αχάριστη....άλλες δεν έχουν καθόλου....Νευρίαζα τόσο πολύ όταν το άκουγα αυτό....ήθελα να ουρλιάξω ότι η απώλεια είναι πάντα απώλεια και ότι δεν με παρηγορεί καθόλου αυτός τους ο λόγος.....Ποτέ κανείς δεν θα το νιώσει.....αν δεν το περάσει.....Ακόμη θυμάμαι την κρίση πανικού που έπαθα λίγες βδομάδες μετά μέσα σε μεγάλο σούπερ μάρκετ.....η ψυχολογία στα ταρταρα.....όλα μέσα στο παιχνίδι του πόνου....

Γύρισα στο σπίτι μετά την επέμβαση και είχα να πακετάρω μωρουδιακά και ρούχα εγκυμοσύνης....

Βάστα γερά, δες τα μεγάλα σου παιδάκια, μου λέγανε.....όλοι μου λέγανε να είμαι δυνατοί γι' αυτά, όμως ερχόταν στιγμές που ήθελα να πηδήξω από το μπαλκόνι και ντρέπομαι που το λέω δεν τα σκεφτόμουν καθόλου.....

 

Σε ψυχολόγο ποτέ δεν σκέφθηκα να πάω αν και στο παρελθόν(πριν τον ενδομήτριο θάνατο) είχα πάει για άλλο ζήτημα. Ήθελα να το ξεπεράσω μόνη μου και ήξερα πως μια νέα εγκυμοσύνη θα είναι το γιατρικό μου...η οποία ήρθε 6 μήνες μετά και τώρα κρατώ στην αγκαλιά μου το τεταρτο(εν ζωή τρίτο) παιδάκι μου. Βρήκα στήριξη και καλούς ακροατές εδώ μέσα....περίεργο πως ο πόνος ενώνει τους ανθρώπους.....και σου λέω με τόλμη πως οι πιο δυνατές φιλίες ξεπήδησαν μέσα από αυτήν την ιστορία.

 

Με κάλυψες απόλυτα!

Θα ήθελα όμως να επισημάνω πως εάν η Sadmom και η κάθε Sadmom που βιώνει ή έχει βιώσει ανάλογη απώλεια, κρίνει πως είναι αναγκαία η στήριξη από ειδικό, να το κάνει χωρίς αμφιβολία. Το όφελος από την ψυχοθεραπεία που θα λάβει είναι μεγίστης σημασίας και θα φανεί λίαν συντόμως...

[vasdeli]

Με κάλυψες απόλυτα!

Θα ήθελα όμως να επισημάνω πως εάν η Sadmom και η κάθε Sadmom που βιώνει ή έχει βιώσει ανάλογη απώλεια, κρίνει πως είναι αναγκαία η στήριξη από ειδικό, να το κάνει χωρίς αμφιβολία. Το όφελος από την ψυχοθεραπεία που θα λάβει είναι μεγίστης σημασίας και θα φανεί λίαν συντόμως...

 

Εάν το κρίνει απαραίτητο και το επιθυμεί, σαφώς!

[Sadmom]

Σας ευχαριστώ κορίτσια... Μίλησα με κάποιαν πριν λίγες μέρες και με βοήθησε κάπως. Οι άλλοι το βλέπουν τόσο εύκολο να το ξεχάσεις, αν δεν το ζήσουν δεν ξέρουν... Μου λένε πέρασε τόσος καιρός, σου έχει μείνει έμμονη ιδέα... λες και ήταν μέσα στο μυαλό μου μια εγκυμοσύνη τελειόμηνη και μια γέννα..

[vasdeli]

Σας ευχαριστώ κορίτσια... Μίλησα με κάποιαν πριν λίγες μέρες και με βοήθησε κάπως. Οι άλλοι το βλέπουν τόσο εύκολο να το ξεχάσεις, αν δεν το ζήσουν δεν ξέρουν... Μου λένε πέρασε τόσος καιρός, σου έχει μείνει έμμονη ιδέα... λες και ήταν μέσα στο μυαλό μου μια εγκυμοσύνη τελειόμηνη και μια γέννα..

 

Χα! εμμονη ιδέα! πόσες φορές είχα ακούσει αυτή τη λέξη......

Μην μπαίνεις στην διαδικασία να εξηγείς....δεν είσαι υποχρεωμένη! απλά απόφευγε τις συζητήσεις που σου προκαλούν πόνο....να σκέφτεσαι πάντα ότι μετά από κάθε δύση υπάρχει και η ανατολή....

[XRYS]

εννοείται ότι αυτός που δεν το έχει ζησει δεν μπορεί να καταλάβει

[Mariakapa]

Σας ευχαριστώ κορίτσια... Μίλησα με κάποιαν πριν λίγες μέρες και με βοήθησε κάπως. Οι άλλοι το βλέπουν τόσο εύκολο να το ξεχάσεις, αν δεν το ζήσουν δεν ξέρουν... Μου λένε πέρασε τόσος καιρός, σου έχει μείνει έμμονη ιδέα... λες και ήταν μέσα στο μυαλό μου μια εγκυμοσύνη τελειόμηνη και μια γέννα..

Εγώ που είχα μια παλλίνδρομη μπορώ να σε νιώσω κάπως. Και φυσικά μόνο εδώ το συζητάω γιατί μόνο εδώ με καταλαβαίνουν. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι κάποια στιγμή χτυπάει το ρολογάκι μας και θέλουμε να γίνουμε μανούλες, και μετά μας τυχαίνει μια στραβή με την εγκυμοσύνη μας και τα βλέπουμε όλα μαύρα. Και 10 χρόνια να περάσουν δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, μόνο θα απαλύνει ο πόνος μας και φυσικά με τη βοήθεια ενός παιδιού.

Μια καλή συμβουλή, για να δούμε θετικά ακόμα και το άσχημο, πιστεύω ότι θα γίνουμε οι καλύτερες μανούλες του κόσμου, γιατί ξέρουμε τι θέλουμε και πόσο το θέλουμε και αυτή η άτυχη στιγμή μας ταρακούνησε για να καταλάβουμε πόσο επιθυμούμε ένα παιδάκι

[AthinaP]

Έχω περάσει και εγώ μια απώλεια και έχω επίσης να πω ότι είναι κάπως νωρίς... Είναι και οι ορμόνες...

 

Όμως, το να σε ρωτάει κάποιος τι κάνεις και να λες ότι δεν είσαι καλά και να φαίνεται, δεν σε βοηθάει να προχωρήσεις παραπέρα. Το παραπέρα είναι μονόδρομος. Σκέψου πως ό,τι πένθος και να έχει κανείς, είναι θέμα "καλών τρόπων" να υποκρίνεται ότι κάπως τέλος πάντων ισορροπεί, στην καθημερινότητά του. Το να "υποκρίνεσαι", μπορεί να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις, όσο και αν σου φαίνεται δύσκολο αυτό τώρα.

[roubies]

Κορίτσια μου γλυκά λυπάμαι πολύ για ότι έχετε περάσει.Δεν αξίζουν αυτά τα πράγματα σε κανέναν.Αν νιώθεις ότι ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να πας.Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική προσωπικότητα και αντιμετωπίζει διαφορετικά τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής του.Πάντως λένε πως όταν μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους την λύπη σου τότε αυτή μειώνεται και όταν μοιράζεσαι την χαρά σου τότε αυτή διπλασιάζεται.Θα είμαστε λοιπόν εδώ να μοιραστούμε και την χαρά σου στην απόμενη εγκυμοσύνη σου.Κάνε κουράγιο κοπέλα μου.Είναι νωρίς ακόμα.Αγνόησε όλους αυτούς που μιλάνε για εμμονές και κάνουν κριτική αφ'υψηλού.Απορώ πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.Δεν είναι ανάγκη να έχει βιώσει κανείς κάτι τόσο τραγικό για να έχει τη στοιχειώδη ευγένεια τουλάχιστον να μην κάνει τέτοια σχόλια.Πάρε το χρόνο σου και σιγά σιγά τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους.Το αγγελούδι σου από τον ουρανό θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις ένα υγιέστατο αδερφάκι για τα παιδάκια σου.

[Νιβι]

καλημερα και απο μενα σε ολες.αν και εχω αναφερθει ηδη στο θεμα μου αυτο που θελω να σας πω διοτι το δικο μου ειναι πολυ προσφατο(20 μερες σημερα) αυτα που με βοηθησαν ειναι ο συζυγος μου παρα πολυ, ο πνευματικος μου και καποια βιβλια χριστιανικα για αντιμετωπιση των θλιψεων.παρολο που ειμαι στον τομεα της υγειας θεωρω την πνευματικη κατασταση πολυ σημαντικη και αν παρω παραδειγμα τις ψυχολογους που ξερω...δεν θελω να μειωσω την επιστημη αλλα δουλευουν με βαση ενος συγκεκριμενου μοτιβου ενω ο πνευματικος σε ξερει προσωπικα πως σκεφτεσαι , τις αδυναμιες σου κ.τ.λ.η αληθεια ειναι πως εγω νιωθω χειροτερα γιατι εχασα 2 παιδια και δεν εχω αλλα στο σπιτι να με περιμενουν ομως ο ΘΕΟΣ μας στελνει οτι μπορουμε να αντεξουμε ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο.εχει ο ΘΕΟΣ ας μην απελπιζομαστε απλα μια νεα εγκυμοσυνη συντομα θα μας βοηθησει να το ξεπερασουμε. αν παλι δεν πανε καλα τα πραγματα όλα ειναι θελημα ΚΥΡΙΟΥ.σκεφτειτε τι περασε η Παναγια με τον μοναχογιο της...ετσι και εμεις θα το αντιμετωπισουμε αλλα δεν θα το ξεχασουμε ποτε!

[vasdeli]

καλημερα και απο μενα σε ολες.αν και εχω αναφερθει ηδη στο θεμα μου αυτο που θελω να σας πω διοτι το δικο μου ειναι πολυ προσφατο(20 μερες σημερα) αυτα που με βοηθησαν ειναι ο συζυγος μου παρα πολυ, ο πνευματικος μου και καποια βιβλια χριστιανικα για αντιμετωπιση των θλιψεων.παρολο που ειμαι στον τομεα της υγειας θεωρω την πνευματικη κατασταση πολυ σημαντικη και αν παρω παραδειγμα τις ψυχολογους που ξερω...δεν θελω να μειωσω την επιστημη αλλα δουλευουν με βαση ενος συγκεκριμενου μοτιβου ενω ο πνευματικος σε ξερει προσωπικα πως σκεφτεσαι , τις αδυναμιες σου κ.τ.λ.η αληθεια ειναι πως εγω νιωθω χειροτερα γιατι εχασα 2 παιδια και δεν εχω αλλα στο σπιτι να με περιμενουν ομως ο ΘΕΟΣ μας στελνει οτι μπορουμε να αντεξουμε ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο.εχει ο ΘΕΟΣ ας μην απελπιζομαστε απλα μια νεα εγκυμοσυνη συντομα θα μας βοηθησει να το ξεπερασουμε. αν παλι δεν πανε καλα τα πραγματα όλα ειναι θελημα ΚΥΡΙΟΥ.σκεφτειτε τι περασε η Παναγια με τον μοναχογιο της...ετσι και εμεις θα το αντιμετωπισουμε αλλα δεν θα το ξεχασουμε ποτε!

 

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα.

Και να προσθέσω: Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Και αυτό είναι πολύ νωρίς να το καταλάβουμε όσο ακόμα η ιστορία μας είναι νωπή.....

[προβατάκι]

Σας ευχαριστώ κορίτσια... Μίλησα με κάποιαν πριν λίγες μέρες και με βοήθησε κάπως. Οι άλλοι το βλέπουν τόσο εύκολο να το ξεχάσεις, αν δεν το ζήσουν δεν ξέρουν... Μου λένε πέρασε τόσος καιρός, σου έχει μείνει έμμονη ιδέα... λες και ήταν μέσα στο μυαλό μου μια εγκυμοσύνη τελειόμηνη και μια γέννα..

 

Τι "εμμονή" κοριτσάκι μου; Μην αφήνεις τέτοιες λέξεις να κάθονται μέσα σου και να σε επηρεάζουν! όπως λέει και η Rouies, στοιχειώδη ευγένεια χρειάζεται, ακόμα κι αν δεν το έχεις περάσει! Άκου εμμονή!

Είσαι καθόλου καλύτερα εσύ; εμμονή δεν έχεις, πένθος έχεις... Μην τους παρεξηγείς, τρομάζουν που σε΄λέπουν τόσο θλιμμένη, γι αυτό τα λένε...

[Sadmom]

Τι "εμμονή" κοριτσάκι μου; Μην αφήνεις τέτοιες λέξεις να κάθονται μέσα σου και να σε επηρεάζουν! όπως λέει και η Rouies, στοιχειώδη ευγένεια χρειάζεται, ακόμα κι αν δεν το έχεις περάσει! Άκου εμμονή!

Είσαι καθόλου καλύτερα εσύ; εμμονή δεν έχεις, πένθος έχεις... Μην τους παρεξηγείς, τρομάζουν που σε΄λέπουν τόσο θλιμμένη, γι αυτό τα λένε...

 

 

Κορίτσια είμαι καλύτερα, τον τελευταίο καιρό ακούω διάφορα περιστατικά που με κάνουν να αισθάνομαι ότι δεν είμαι μόνο εγώ η άτυχη, αλλά έτσι είναι η ζωή και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να συνεχίσουμε. Χτες έμαθα ότι ο γιος κάποιου γνωστού μου περίπου 30 χρονών πέθανε ακαριαία από ανακοπή. Αυτά κι αν δεν τα ξεπερνάς ποτέ... Ο κάθε ένας κουβαλάει το σταυρό του, δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Η ζωή είναι δύσκολη, αλλά έχει και τις χαρές της! Ευτυχώς έχω τον άντρα μου και τα παιδιά μου, δόξα το Θεό και όλα θα στρώσουν. Είχα μια ατυχία, μια τραγική απώλεια, αλλά πάντοτε υπάρχουν και τα χειρότερα. Σας εύχομαι όλους ό, τι επιθυμείτε, ο Θεός μαζί μας!

[vasdeli]

Κορίτσια είμαι καλύτερα, τον τελευταίο καιρό ακούω διάφορα περιστατικά που με κάνουν να αισθάνομαι ότι δεν είμαι μόνο εγώ η άτυχη, αλλά έτσι είναι η ζωή και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να συνεχίσουμε. Χτες έμαθα ότι ο γιος κάποιου γνωστού μου περίπου 30 χρονών πέθανε ακαριαία από ανακοπή. Αυτά κι αν δεν τα ξεπερνάς ποτέ... Ο κάθε ένας κουβαλάει το σταυρό του, δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Η ζωή είναι δύσκολη, αλλά έχει και τις χαρές της! Ευτυχώς έχω τον άντρα μου και τα παιδιά μου, δόξα το Θεό και όλα θα στρώσουν. Είχα μια ατυχία, μια τραγική απώλεια, αλλά πάντοτε υπάρχουν και τα χειρότερα. Σας εύχομαι όλους ό, τι επιθυμείτε, ο Θεός μαζί μας!

 

Αμήν!

[sciencia]

τα θερμά μου συλλυπητήρια για την απώλειά σου, εύχομαι ό,τι καλύτερο σε μία νέα εγκυμοσύνη.

τέτοιες εμπειρίες συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα να βλέπουμε αλλιώς τα πράγματα, να θέτουμε άλλες προτεραιότητες, να αμφισβητούμε τις προηγούμενες συνήθειες, τον τρόπο ζωής και τα θέλω μας και να χρειαζόμαστε χρόνο να κλείσουμε τις άλλες πληγές, τις εσωτερικές. το σοκ απο το τραύμα που βίωσες είναι πολύ νωπό ακόμα. ό,τι σκέψεις και αν κάνεις, είναι απόλυτα φυσιολογικές. σε καμμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζονται έμμονες ιδέες!!!! είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης να κρίνει χωρίς να γνωρίζει οπότε μην σε πτοούν τα λόγια των γύρω σου, δεν έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να σε συναισθανθούν.

σε κάθε περίπτωση μην τα κρατάς μέσα σου. σκέψου το ενδεχόμενο να πάρεις την βοήθεια ειδικού, ώστε να διαχειριστείς το πένθος σου, τόσο για εσένα την ίδια όσο και για τον άντρα σου και τα παιδιά σου (που απο την πλευρά τους επίσης βιώνουν ανάλογα συναισθήματα)

δεν θα ξεχάσεις ποτέ, όμως θα συνεχίσεις έχοντας αποκομίσει τα διδάγματα της τραγικής δοκιμασίας που πέρασες αυτή είναι η ζωή, με τις ευτυχίες της και τις δυστυχίες της, τα δίκαια και τα άδικά της... έχει αποδειχτεί πάντως, ότι μία νέα εγκυμοσύνη με επιτυχή έκβαση, απαλύνει κατά πολύ το τραύμα της προηγούμενης