ξυλο απο γιαγια

[no doubt]

Είναι μεγάλο το διάστημα τρεις συνεχόμενες εβδομάδες να κρατήσει η γιαγιά παιδί τριών χρονών. Ειδικά αν δεν είχε βοήθεια και με το παιδί να έχει χάσει το χώρο του, τα πράγματά του, την καθημερινή παρουσία της μαμάς του. Οπότε μπορώ να καταλάβω ότι η γιαγιά, ακόμα κι αν είχε καλές προθέσεις κλάταρε.

Δεν χρειάζεται ούτε να ξεκόψεις με τη μαμά σου, ούτε οι μεγάλες συζητήσεις βοηθάνε πάντα. Να φέρνεις το παιδί σε επαφή με τη μητέρα σου όσο μπορεί να το έχει ήρεμη και ξεκούραστη, στην αρχή μαζί σου κι αν θέλει και το παιδί, μόνο του. Λίγες ώρες το πρωί στον παιδικό είναι σίγουρα καλύτερα από μια κουρασμένη γιαγιά.

Ό,τι πιο σωστό για μένα διάβασα.

Έχω 2 σχεδόν 3χρονα. Δεν τα εχω αφήσει ποτε νύχτα στη γιαγιά.

Φαντάζομαι να φύγω ξαφικά για 3 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ!

Θα αρχίσουν να με ζητάνε. Θα κλαίνε, θα απαιτούν, θα ουρλάζουν, θα επιτίθονται στη γιαγιά με λόγια με κινήσεις κτλ. θα παθαίνουν παροξυσμό θέλω τη μαμά θέλω τη μαμά μανούλαααααα, φύγε εσύ θέλω τη μαμάαααα.

1, 2, 3 εβδομάδες! ε θα αγανακτήσει και η γιαγιά έλεος.....όχι εννοείται ότι δεν συγκατατίθομαι στο χαστούκι αν όντως της το έδωσε μιας που λείπει η αποψη της γιαγιάς! Αλλά όχι ότι δεν θα ξαναπήγαινε το παιδί εκεί.

Τα ψυχοσωματικά αναρρωτήθηκε κανείς ότι μπορεί να είναι γιατί στο παιδί έλειψε η μαμά;;;;;;;;;; Το ότι δεν θέλει να πάει στη γιαγιά δεν μπορεί να σημαίνει ότι φοβάται πώς η μαμά θα την αφήσει πάλι εκεί για πολλές μέρες;

Καταδικάζετε μια γιαγιά, γιαγιά που κρατάει το εγγόνι της ακόμα και 3 εβδομάδες επειδή ίσως να έδωσε ένα χαστούκι στη μικρή;

Έχει τύχει να δω τη μητέρα μου να δώσει μία στο μεγάλο μου στο χερί γιατί πήρε την καρέκλα στη βεράντα να ανέβει να δει κάτω. Προσπαθούσε πόση ώρα να μην τον αφήσει στο τέλος αγανάκτησε. Εννοείται πώς ήταν λάθος της και δεν είχε αποτέλεσμα. Την είδα γιατί βλέπω στη βεράντα της από το σπίτι.

Την έπιασα και της είπα πώς δεν θέλω να ξαναχτυπήσει το παιδί. Κατανοώ πώς κουράζεται κτλ και θα εκτιμούσα και θα προτιμούσα αν νιώθει έτσι κάποια στιγμή να με πάρει τηλέφωνο να τον πάρω σπίτι.

Κι εκείνη θα είναι καλύτερα γιατί είναι και μεγάλη και έχει και πρόβλημα με την καρδιά της.

Μίλα λοιπόν με τη μαμά σου. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνεις.

Μπορεί να μην έχει γίνει καν έτσι.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Ό,τι πιο σωστό για μένα διάβασα.

Έχω 2 σχεδόν 3χρονα. Δεν τα εχω αφήσει ποτε νύχτα στη γιαγιά.

Φαντάζομαι να φύγω ξαφικά για 3 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ!

Θα αρχίσουν να με ζητάνε. Θα κλαίνε, θα απαιτούν, θα ουρλάζουν, θα επιτίθονται στη γιαγιά με λόγια με κινήσεις κτλ. θα παθαίνουν παροξυσμό θέλω τη μαμά θέλω τη μαμά μανούλαααααα, φύγε εσύ θέλω τη μαμάαααα.

1, 2, 3 εβδομάδες! ε θα αγανακτήσει και η γιαγιά έλεος.....όχι εννοείται ότι δεν συγκατατίθομαι στο χαστούκι αν όντως της το έδωσε μιας που λείπει η αποψη της γιαγιάς! Αλλά όχι ότι δεν θα ξαναπήγαινε το παιδί εκεί.

Τα ψυχοσωματικά αναρρωτήθηκε κανείς ότι μπορεί να είναι γιατί στο παιδί έλειψε η μαμά;;;;;;;;;; Το ότι δεν θέλει να πάει στη γιαγιά δεν μπορεί να σημαίνει ότι φοβάται πώς η μαμά θα την αφήσει πάλι εκεί για πολλές μέρες;

Καταδικάζετε μια γιαγιά, γιαγιά που κρατάει το εγγόνι της ακόμα και 3 εβδομάδες επειδή ίσως να έδωσε ένα χαστούκι στη μικρή;

Έχει τύχει να δω τη μητέρα μου να δώσει μία στο μεγάλο μου στο χερί γιατί πήρε την καρέκλα στη βεράντα να ανέβει να δει κάτω. Προσπαθούσε πόση ώρα να μην τον αφήσει στο τέλος αγανάκτησε. Εννοείται πώς ήταν λάθος της και δεν είχε αποτέλεσμα. Την είδα γιατί βλέπω στη βεράντα της από το σπίτι.

Την έπιασα και της είπα πώς δεν θέλω να ξαναχτυπήσει το παιδί. Κατανοώ πώς κουράζεται κτλ και θα εκτιμούσα και θα προτιμούσα αν νιώθει έτσι κάποια στιγμή να με πάρει τηλέφωνο να τον πάρω σπίτι.

Κι εκείνη θα είναι καλύτερα γιατί είναι και μεγάλη και έχει και πρόβλημα με την καρδιά της.

Μίλα λοιπόν με τη μαμά σου. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνεις.

Μπορεί να μην έχει γίνει καν έτσι.

 

Oντως!!!!!!!! ποσο δικιο εχεις!! απο τις πιο σωστες κουβεντες που ακουσα και εγω εδω

[jackrussel]

εξαιρετικα σημαντικο αυτο που θιγει η κοπελα αλλα φαντασου να σου λειπει η μαμα και να μην μπορεις να εμπιστευεσαι την γιαγια! να μην εμπνεει καθολου το παιδι ο τροπος της!

 

ενα παιδι παει παιδικο, του λειπει η μαμα, εχει αναγκη για να αντεξει τον αποχωρισμο να δεθει με τη δασκαλα και να νιωσει μαζι της ασφαλες

αν του ασκει αυτη ψυχολογικη βια δεν θα αντεξει επικοδομοιτικα την απουσια της μαμας θα τρομοκρατηθει και θα παλινδρομησει σε προηγουμενα σταδια

 

ενας λογος παραπανω οταν αφηνει την μαμα το παιδι να νοιωθει δεκα φορες καλα με τον αντικαταστατη,,ειναι που ειναι δυσκολο μην το αγριεψουμε και πιο πολυ!

[no doubt]

Θα περίμενα να ακούσα και την άποψη της γιαγιάς πριν βγάλω συμπεράσματα.

[jackrussel]

Θα περίμενα να ακούσα και την άποψη της γιαγιάς πριν βγάλω συμπεράσματα.

 

κοιτα να δεις η γιαγια ειναι ενα ανθρωπος με συγκεκιμενη προσωπικοτητα, δεν αλλαζει αυτο, και ορια

αν το παιδι δεν γουσταρει, το λεω χυμα, δεν το πιεζουμε να ξαναπαει ο,τι και να λεει η γιαγια για το συμβαν

 

εξαλλου η γιαγια ειπε στην κορη της,παραμελεις το παιδι σου,,

 

της ειπε εμμεσως πλυν σαφως δεν τα βγαζω περα φερτα αλλιως βολτα

το παιδι δεν θελει, αρα δεν το ξαναπαει για 3 εβδομαδες

για να μην στρεσαριστει ξανα ουτε γιαγια ουτε παιδι βρισκει αλλη λυση αν μπει οπως λεει για χειρουργειο

[klara_sim]

Τα ψυχοσωματικά αναρρωτήθηκε κανείς ότι μπορεί να είναι γιατί στο παιδί έλειψε η μαμά;;;;;;;;;;

 

Πόσο πολύ θα ήθελα να έχεις δικιο !!!! Αυτό νόμιζα και εγώ στη αρχή μέχρι που ξανασυνεβει να μην θελει να πάει....Συναντηθηκαμε σήμερα το απόγευμα εξω....μεγαλή χαρά η μαμά μου το πήρε το παιδί αγκαλιά το φίλαγε...το παιδί αμέτοχο, με κοιταζε και είδα τα μάτια του.....δεν ένιωθε ανετα...περίμενα να δω τι θα γίνει. Όταν ήρθε ο άντρας μου (έψαχνε να παρκάρει) αμέσως το παιδί του απλωσε τα χέρια και τον πήρε κατεύθειαν να πανε κούνια...Μπορεί να το έκανε γιατί είχε να τον δει από το πρωί...μπορεί να ειναι τα παραπάνω μια ιδέα μου, πάντως την γιαγιά του δεν την πλησιασε, αλλα δεν πλησίασε ουτε και την αλλη γιαγια που είχε έρθει και αυτή....

 

Το ότι δεν θέλει να πάει στη γιαγιά δεν μπορεί να σημαίνει ότι φοβάται πώς η μαμά θα την αφήσει πάλι εκεί για πολλές μέρες;

 

όταν ειχα αφήσει το παιδί για 3 βδομαδες ήταν περίπου ενα εξάμηνο πριν. Στο διαστημα αυτο τα ξαναβρήκαν και όταν την άφηνα δεν υπήρχε προβλημα, με χαιρετουσε κιολας στην προτα και μου ελεγε θα τα πουμε μετα.....μέχρι τώρα που ξανακύλυσε.....

[klara_sim]

Θα περίμενα να ακούσα και την άποψη της γιαγιάς πριν βγάλω συμπεράσματα.

 

Δεν θέλω ακόμα να μιλήσω, νιώθω πολύ πληγωμένη και απογοητευμένη και θα πω πράγματα που ίσως μετανιώσω αργότερα...θα γίνει κάποια στιγμή αλλα θα δω πότε..

[klara_sim]

 

εξαλλου η γιαγια ειπε στην κορη της,παραμελεις το παιδι σου,,

 

της ειπε εμμεσως πλυν σαφως δεν τα βγαζω περα φερτα αλλιως βολτα

το παιδι δεν θελει, αρα δεν το ξαναπαει για 3 εβδομαδες

 

Δεν εννοουσε αυτό, εννούσε ότι εχει αυτή την αντίδραση γιατί δεν ασχολούμαι μαζί του επομένως όταν πάω να το αφήσω στην γιαγιά ζητά εμένα και δεν θέλει να κάτσει με την γιαγια

[jackrussel]

Πόσο πολύ θα ήθελα να έχεις δικιο !!!! Αυτό νόμιζα και εγώ στη αρχή μέχρι που ξανασυνεβει να μην θελει να πάει....Συναντηθηκαμε σήμερα το απόγευμα εξω....μεγαλή χαρά η μαμά μου το πήρε το παιδί αγκαλιά το φίλαγε...το παιδί αμέτοχο, με κοιταζε και είδα τα μάτια του.....δεν ένιωθε ανετα...περίμενα να δω τι θα γίνει. Όταν ήρθε ο άντρας μου (έψαχνε να παρκάρει) αμέσως το παιδί του απλωσε τα χέρια και τον πήρε κατεύθειαν να πανε κούνια...Μπορεί να το έκανε γιατί είχε να τον δει από το πρωί...μπορεί να ειναι τα παραπάνω μια ιδέα μου, πάντως την γιαγιά του δεν την πλησιασε, αλλα δεν πλησίασε ουτε και την αλλη γιαγια που είχε έρθει και αυτή....

 

 

 

όταν ειχα αφήσει το παιδί για 3 βδομαδες ήταν περίπου ενα εξάμηνο πριν. Στο διαστημα αυτο τα ξαναβρήκαν και όταν την άφηνα δεν υπήρχε προβλημα, με χαιρετουσε κιολας στην προτα και μου ελεγε θα τα πουμε μετα.....μέχρι τώρα που ξανακύλυσε.....

μην το πιεζεις το πραγμα ασε να δεις πως θα κυλησει, αλλα ακου το παιδι

ουτε την γιαγια και τις αναγκες της ουτε τις δκες σου,,,πανω απ ολα ακου την κορη σου,,,μην νοιωθεις ενοχες ως προς την μανα σου αν το παιδι δεν θελει

 

βρες αλλες λυσεις, κοιτα τον παιδικο σιγα σιγα και στην γιαγια ολοι μαζι και οσο αντεχει

[Imagine]

Κορίτσια μην της 'ρίχνεστε' (όχι όλες γιατί διάβασα τις πολύ αρχικές απαντήσεις). Πιστεύω ότι η μαμά σου έχει κάνει τα ίδια με σένα σε συναισθηματικό επίπεδο. Έχω και έχω έναν αυστηρό πατέρα σε σημείο ακόμα και μεγάλη να φοβάμαι να του πω όχι. Από αυτή την άποψη καταλαβαίνω απόλυτα τον έλεγχο που έχει πάρει η μαμά σου σε σχέση με το παιδί σου. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσεις αυτό και να προβλέψεις την πορεία του παιδιού μέσα απ' τη δική σου στάση απέναντί της. Γιατί όπως μεγάλωσε εσένα θεωρεί ότι πρέπει να μεγαλώσει και την κόρη σου. Το παιδάκι σου ακόμα είναι πολύ δυνατό και φαίνεται να καταλαβαίνει και να μη δέχεται αυτό που συμβαίνει. Δουλειά σου είναι τώρα να μην αφήσεις αυτή την κατάσταση να συνεχιστεί γιατί τότε μπορεί το παιδάκι σου να πιστέψει ότι αφού το ανέχεσαι, της αξίζει να της συμπεριφέρονται έτσι. Κι αν μάθει κάτι τέτοιο σε μια ηλικία που διαμορφώνει χαρακτήρα, τί πιστεύεις ότι θα κάνει ως ενήλικος;

Η μαμά σου έχει πιστέψει ότι έχει δικαιώματα επάνω της, αλλά ο μόνος που έχει δικαίωμα και κυρίως υποχρεώσεις είσαι εσύ και ο μπαμπάς της. Ο ρόλος της μαμάς σου ως μαμάς τελείωσε, ό,τι έκανε έκανε, καλό η κακό, τώρα γιατί να την φοβάσαι; Αξίζει να εισπράξει μια λάθος παιδαγωγική αντιμετώπιση για να στο κρατήσει μερικές ώρες; Δεν είμαι μαμά αλλά αν ήμουν, λιοντάρι θα γινόμουν για το παιδί μου και δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να μη δικαιολογεί μια μαμά σε ό,τι αποφάση και μέτρα και να πάρει για το καλό του παιδιού της. Αυτό σημαίνει, δε χρειάζεσαι τη γνώμη της, την αποδοχή της ή οτιδήποτε. Απλώς παίρνεις το παιδί σου και το πας κάπου που θα είναι καλά και λογαριασμό δε δίνεις. Εσύ είσαι η μαμά.

[Imagine]

Α παράλειψη! Και ποτέ δε λες σε ένα παιδί 'φύγε'. Φεύγεις εσύ. Γιατί ο θυμός μας είναι κάτι που το προκαλούμε στον εαυτό μας με τις σκέψεις μας, δεν είναι αποτέλεσμα μιας πράξης του άλλου, ειδικά ενός παιδιού. Αν είναι κάποιος να φύγει είναι αυτός που είναι θυμωμένος. Φεύγει για να απομονωθεί να ηρεμήσει. Ακόμα κι αν είναι το παιδί που είναι θυμωμένο και χτυπιέται, μπορείς να του προτείνεις να πάει λίγο στο δωμάτιό του να ηρεμήσει και να τα πείτε μετά, αλλά όχι και φύγε με χαστούκι! Αυτό είναι επιβολή!! Το 'φύγε' μεταθέτει την ευθύνη του θυμού μας στον άλλο. Μπορεί ένας άνθρωπος 3 χρονών να επεξεργαστεί κάτι τέτοιο; Όχι, μόνο ενοχή και μπερδεμένα συναισθήματα μπορεί να νιώσει.

Αυτή την 'παιδαγωγική προσέγγιση' γιατί να την ανεχτείς;

[Cristy]

Αγαπητή φίλη.

Προέρχομαι από αυταρχική οικογένεια με 4 παιδιά κι ο σύζυγος από αντίστοιχη με 3.

Οι γονείς μας από την πρώτη στιγμή που τους κάναμε παππούδες/γιαγιάδες "ήξεραν" ενώ εμείς "δεν ξέραμε", γιατί αυτοί είχαν μεγαλώσει τόσα παιδιά, τα οποία - θεωρητικά - δεν έπαθαν τίποτα.

Μάλλον εννοούν ότι επιζήσαμε και δεν χρειάστηκε να πάμε νοσοκομείο λόγω ξυλοδαρμού...

Έχω πάρα πολλά απωθημένα από την παιδική μου ηλικία κι άλλα τόσα ο σύζυγός μου τα οποία και αποδίδω σε αυτούς.

Παππουδογιαγιάδες δεν αποφεύγουμε, κάθε άλλο...

Απλά, δεν αφήνουμε σχεδόν καθόλου το παιδί χωρίς επίβλεψη σε αυτούς.

Δεν δίνουν καθόλου σημασία στους κανόνες που έχουμε σπίτι μας κι επιπλέον σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να δείξουν στο παιδί ότι αυτοί είναι καλοί κι εμείς "τέρατα".

Και δεν τόχουν και σε τίποτα να αρχίσουν τα "κοσμητικά" προς το παιδί μπροστά μας.

Κάθε φορά βέβαια που συμβαίνει αυτό υποστηρίζουμε το παιδί και τους μαλώνουμε ότι μάλλον τους "ξέφυγε".

Δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι άλλο για να μας πείσουν ότι είναι ανεπαρκείς για την φροντίδα της εγγονής τους και των δυο ακόμη που έρχονται. (είμαι έγκυος σε δίδυμα και οπωσδήποτε θα χρειαστώ βοήθεια, αλλά θα κάνω το σ*@%# μου παξιμάδι στην ανάγκη και δεν θα απευθυνθώ σε αυτούς).

Η μικρή εδώ και 2 χρόνια πάει παιδικό.

Οι γονείς μου που μένουν κοντά το χειμώνα τη βλέπουν 1-2 φορές την εβδομάδα (έρχονται αυτοί ή πηγαίνουμε εμείς) και τα πεθερικά μου περίπου 1 μήνα το καλοκαίρι (μένουν Κρήτη) όπου είμαστε και εμείς, είτε εγώ, είτε ο σύζυγός μου εκεί και όποτε μας επισκέπτονται στην Αθήνα, όπου παρόλο που μας ζητάν εκείνες τις μέρες να μην την στείλουμε σχολείο για "να την ευχαριστηθούν", εμείς δεν το κουβεντιάζουμε καν.

 

Η ιστορία σου με σόκαρε!

ΞΥΛΟ??? τι είπες τώρα???

Και ψυχοσωματικά του παιδιού σου?

Όχι κούκλα μου. Έχεις χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Κράτα αποστάσεις. Ζήτα βοήθεια αν χρειαστεί για σένα (ψυχολογική υποστήριξη εννοώ).

Η κόρη σου χρειάζεται κοινωνικοποίηση, ώστε να δει και να μάθει να διακρίνει και από μόνη της ποιοι είναι αποδεκτοί τρόποι συμπεριφοράς και ποιοι όχι. Βρες παιδικό σταθμό που να πηγαίνει πχ λίγες φορές για λίγες ώρες, κάποιο playgroup, κάποια παιδαγωγό επίσης για λίγες ώρες αν δεν μπορείς να αντέξεις οικονομικά το πλήρες πρόγραμμα.

Στο χειρουργείο ζήτα να μείνει η μικρή στον παιδικό ή με την κοπέλα τις ώρες που δουλεύει ο άντρας σου. Μετά είναι δική του δουλειά να την αναλάβει.

 

Να δεις μόλις αποκτήσεις τον έλεγχο της κατάστασης για πότε παππουδογιαγιάδες μετατρέπονται σε "αρνάκια"...

 

Σου εύχομαι καλή επιτυχία όποιο τρόπο δράσης και να επιλέξεις και προπαντός, ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ.

[dimmi]

προσωπικά θα τη χαστούκιζα τη μάνα μου αν έβρισκα έτσι το παιδί μου.

Οταν εμπιστεύεσαι πρέπει να έχεις και λόγο να το κάνεις, άφησες το παιδί σου με ένα άνθρωπο που σε μεγάλωσε και ήξερες πως θα φερθεί στο παιδί σου, και σε κάθε παιδί. Ξέρεις τις αντοχές του και τη γραμμή διαπεδαγώγησης του.

Εδώ και όταν δεν λείπεις εκείνη κανονίζει το παιδί κι συ δε μιλάς. Πόσο μάλλον με απουσία σου 3 εβδομάδων.

Δεν φταίει η μητέρα σου αλλά εσύ που δεν σκέφτηκες νωρίτερα πιο σωστά κι είχες προτεραιότητα τις 3 αυτές εβδομάδες κι όχι το παιδί σου.

Λυπάμαι αν ακούγομαι σκληρή αλλά πρέπει να πάρεις δραστικά μέτρα, και πρώτα πρώτα να ξυπνήσεις εσύ. Οι άλλοι τη ζωή τους συνεχίζουν, εσύ έχεις να προάγεις την σωστή ανάπτυξη, κοινωνικοσυναισθηματική και όχι μόνο, του παιδιού σου.

Dimmi μου μην λες πραγματα που μπορει να σου τα γυρισει η ζωη και να τα ζησεις.... δεν ειναι ωραιο πραγμα αυτο . Ευχομαι το εγχειριδιο της τελειας μανουλας που εχεις στα χερια σου να μην το διαβασω ποτε μου γιατι δεν θελω να ειμαι ουτε τετοια μαμα, ουτε τετοια κορη, ουτε τετοια γιαγια.

Σωτηρία μου είπα ότι αν τα γυρίσει η ζωή και τα ζήσω θα τη χαστούκιζα τη μάνα μου. Πάντως όπως στρώσεις κοιμάσαι!

ΕΠειδή δε συμφωνέις δεν πρέπει να πω τη γνώμη μου? Ευχαριστώ!

Επίσης παρακαλώ να μην ειρωνεύεσαι, αφού δε σου αρέσει το δικό μου διάβασε εγχειρήδιο για ατμομάγειρα, θα σου χρησιμέψει καλύτερα...τώρα με τα παιδιά!

[jackrussel]

cristy imagine

 

δεν θα μπορουσα να συμφωνησω πιο πολυ

[dimmi]

.........

Επεξεργάστηκαν 9 Σεπτεμβρίου,2012 by dimmi
βγήκε διπλό το μήνυμα

[dimmi]

Μα γιατί έχετε κολλήσει με την τελειότητα; Δλδ το να μην υφίσταται ένα παιδί ψυχολογική και σωματική πίεση θεωρείται τελειότητα; Νόμιζα ότι είναι το αυτονόητο... Όταν ένα παιδί φτάνει να παρουσιάζει συμπεριφορές όπως αυτές που περιγράφονται (αλλάζει ο ύπνος του, το φαγητό του, κατουριέται πάνω του κλπ), τι άλλο πρέπει να περιμένουμε να δούμε για να επέμβουμε, μελανιές;

 

Δεν χρειάζεται να απομακρύνει τη μάνα της, το παιδί χρειάζεται να απομακρύνει και να μην αναθέτει στη μάνα της την ευθύνη να το φροντίσει, εφόσον αποδεδειγμένα η γυναίκα δεν μπορεί.

αυτό!

 

Και μην ψάχνετε δικαιολογίες στο ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Ναι κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά οφείλει στα παιδιά του και τον εαυτό του να προσπαθήσει για το καλύτερο. Αν δεν το καταφέρει έχει καλώς,τουλάχιστον προσπάθησε. Αλλά μην κρύβεστε πίσω από την υποτιθέμενη ανθρώπινη ατέλεια, όταν ρίχνετε χαστούκια στο ανυπεράσπιστο παιδί σας ή όταν επιτρέπετε σε άλλους να το κάνουν αυτό.

κι αυτό!

[ΟΛΓΑ78]

Δεν έχω διαβάσει όλα τα post, αλλά πραγματικά νευριάζω, γιατί κάποια πράγματα είναι δεδομένα και δεν σηκώνουν ούτε αμφισβήτηση, ούτε είναι γκρι, ούτε διαπραγματεύονται ούτε σηκώνουν τόση , μα τόση πια κουβέντα. Κάποια πράγματα είναι απλά άσπρα ή μαύρα, είναι απλά σωστά ή λάθος. Και του τέστιν:

1) ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. Και δεν εννοούμε μάλωμα, εννοούμε χαστούκι, ακόμα και αν είναι ζωηρό, ακόμα και αν η γιαγιά -υποτίθεται- έχει το ακαταλόγιστο. Ναι, ειμαστε άνθρωποι, κάνουμε λάθη, ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ενα μικρό παιδί, πόσο μάλλον το εγγόνι μας.

2) Φυσικά και η Κλάρα έπρεπε ήδη να έχει μιλήσει στην μητέρα της, όχι σήμερα, αλλά χτες. Έτσι, η κατάσταση διαιωνίζεται αφου δεν ξεκαθαρίζεται και στο τέλος θα έχει ξεχάσει και η ίδια την αιτία για όλο αυτό το θέμα.

3) Είναι ξεκάθαρο ότι το παιδί δεν θέλει τη γιαγιά του, δεν είναι μόνο ότι της έλειψε η μανούλα, δεν θέλει τη γιαγιά της. Καλό είναι να έρχεται σε επαφή μαζί της αλλά σταδιακά και με τη μαμά της κοντά.

 

Πρέπει οπωσδήποτε, Κλάρα, να μιλήσεις στην μαμά σου. Αν ήταν μια ατυχής στιγμή -ηταν άραγε?- θα πρέπει το θέμα να λυθεί και να επανακτήσετε τις χαμένες ισορροπίες....

Νομίζω ότι 4 σελίδες για αυτό το θέμα είναι πάρα πολλές, συμφωνώ απόλυτα με κάποιες κοπέλες που είναι κάθετες, δεν υπάρχει λόγος για διαφωνίες, η λύση είναι μία: ΜΙΛΑ!!

 

ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Η ΝΤΑΝΤΑ ΠΑΡΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!! Τέλος. Δεν ρισκάρουμε την σωματική ακεραιότητα και την ΄ψυχολογική ηρεμία του παιδιού μας για ΚΑΝΕΝΑΝ!!

Συγνώμη για το απόλυτο ύφος αλλά πραγματικά θυμώνω!!

[jackrussel]

και κατι αλλο για μενα το σημαντικοτερο

τα παιδια ξερουν καλυτερα και νιωθουν στο 1000% με τι εχουν να κανουν

το ενστικτο τους για τους ανθρωπους ειναι αλανθαστο

[ΟΛΓΑ78]

και κατι αλλο για μενα το σημαντικοτερο

τα παιδια ξερουν καλυτερα και νιωθουν στο 1000% με τι εχουν να κανουν

το ενστικτο τους για τους ανθρωπους ειναι αλανθαστο

 

Συμφωνώ απόλυτα!!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Σωτηρία μου είπα ότι αν τα γυρίσει η ζωή και τα ζήσω θα τη χαστούκιζα τη μάνα μου. Πάντως όπως στρώσεις κοιμάσαι!

ΕΠειδή δε συμφωνέις δεν πρέπει να πω τη γνώμη μου? Ευχαριστώ!

Επίσης παρακαλώ να μην ειρωνεύεσαι, αφού δε σου αρέσει το δικό μου διάβασε εγχειρήδιο για ατμομάγειρα, θα σου χρησιμέψει καλύτερα...τώρα με τα παιδιά!

 

πετυχημενο!!!!!! :D:D

[dimmi]

πετυχημενο!!!!!! :D:D

αν και μου είπε η παιδίατρος πως είναι καλύτερο να...βράζουν στο ζουμί τους, οι τροφές!

Αλλά αυτό ανήκει σε άλλο θέμα και δεν το συνεχίζω

 

και κατι αλλο για μενα το σημαντικοτερο

τα παιδια ξερουν καλυτερα και νιωθουν στο 1000% με τι εχουν να κανουν

το ενστικτο τους για τους ανθρωπους ειναι αλανθαστο

έτσι είναι! Πόσο δίκαιο έχεις!

[AthinaP]

E, καλά, μην τα παραλέμε κιόλας...

 

Έχω δύο παραδείγματα. Εμένα, που το μόνο που έχω να προσάψω στη γιαγιά των προηγούμενων τόπικς είναι ότι επέμενε να με μπουκώνει με ξύγκια, γιατί ήταν της κατοχικής σχολής. Ε, δεν θα το έλεγε κανείς και κακοποίηση, αλλά εμένα έτσι μου φαινόταν. Κατά τα άλλα ήταν ο πιο τρυφερός άνθρωπος σε όλους όσους βρέθηκαν στο δρόμο της...

 

Άλλο παράδειγμα η κόρη μου, που βλέπει τη νονά της μια φορά το χρόνο, για λίγες μέρες. Κάθε φορά τα πηγαίναν περίφημα. Φέτος έκανε μια εβδομάδα ακριβώς για να της απευθύνει το λόγο... Δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος. Όλη τη χρονιά μιλούσε για τα δώρα της νονάς... Και ούτε είναι το σούπερ ντροπαλό παιδί που θα είναι μαζεμένο έτσι γενικά με τους ξένους... Για ποιο λόγο στράβωσε φέτος, δεν θα μάθουμε ποτέ...

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

αν και μου είπε η παιδίατρος πως είναι καλύτερο να...βράζουν στο ζουμί τους, οι τροφές!Αλλά αυτό ανήκει σε άλλο θέμα και δεν το συνεχίζω

 

έτσι είναι! Πόσο δίκαιο έχεις!

 

:D:D:D μαλιστα ενδιαφερον!!!!