Θέλει συνέχεια αγκαλιά

[Nefeli2014]

Είναι λίγο απ όλα εσπερο!!! 

[ΑΡΓΚ]

On 24/5/2019 at 3:33 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Γι αυτό κι εγώ πιστεύω ότι αν οι γονείς έχουν την αίσθηση ότι σε βάθος χρόνου δεν μπορούν να υποστηρίξουν μια συνήθεια, καλύτερα να μην την αρχίσουν καν, ή να μην την έχουν σαν μοναδική λύση. Και διευκρινιζω ότι δεν εννοώ την αγκαλιά του νεογέννητου ή την άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες. Αλλά αν όντως δεν ξέρεις για πόσο καιρό μπορείς να κάνεις συγκοίμηση στο ίδιο κρεβάτι, καλύτερα να μην την αρχίσεις, γιατί δεν ξέρεις πότε θα είναι έτοιμο το παιδί να το σταματήσει και καλύτερα να μην την κόψεις με πίεση. Προτιμότερο να δεις για εναλλακτικές όπως κούνια κολλητά στο κρεβάτι ή διαφορετικά στρώματα ενωμένα στο πάτωμα κ.α.  Ή αντίστοιχα μην δώσεις πιπίλα αν δεν είσαι προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο να την κρατήσει για καιρό, κλπ κλπ. 

 

Αρκεί να είναι σαφές τι είναι ανάγκη, και τι τρόπος ζωής της οικογένειας. Και μπριζόλα θα φάει τελικά το παιδί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τη δώσουμε από τη γέννα μη δυσκολευτεί να τη συνηθίσει ;)

Σε πολλά πράγματα, ο φόβος της "κακιάς συνήθειας" οδηγεί σε συμπεριφορές γονιών αντικειμενικά και παράλογες και ακατάλληλες, όπως το να στερείται ένα μωρό λίγων εβδομάδων την αγκαλιά. Προς Θεού μην παρεξηγηθώ, γενικά μιλάω και σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι σε εσένα.

[Mama_Anesti_]

21 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

. Πιθανόν με έχει κουράσει να προσπαθώ τόσο πολύ (λογοθεραπειες 2 φορές τη βδομάδα, πολλές ασκήσεις στο σπίτι και πολλά πρέπει, αυτά με έχουν εξοντώσει-έχω σκεφτεί να τα παρατήσω κιόλας, ευτυχώς από Σεπτέμβρη θα αναλάβει ο σύζυγος τα περισσότερα

 

21 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Εγώ γενικά δε ζηλεύω μάλλον είμαι από τις λίγες μανάδες που νομίζουν ότι έχουν βγάλει το παιδί θαύμα. Χαχαχα. Σοβαρά Εγώ νομίζω πως κι εκεί έχει να κανει με εμάς και το μέσα μας.

Ήθελα να δώσω έμφαση και χρησιμοποίησα το ρήμα "ζηλεύω". 

Εννοούσα πως το χαίρομαι, θα μου άρεσε να παίζει ετσι και ο δικος μου. Μου φαίνεται πολύ καλό να μπορεί ενα παιδί να περάσει χρόνο μόνο του χωρίς να βαριέται για ενα λογικό διάστημα. 

 

 

 

13 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Καλά μη φαντάζεσαι ώρα πολλή. Μόνο τα απογεύματα που ειμαστε οι τρεις μας ειναι χαλαρος για ωρα, οχι απαραιτητα συγκεντρωμένος στο ιδιο παιχνιδι, αλλα μπορει να τριγυρίζει, να κανει διαφορά χωρίς να μας δίνει σημασία- έχει τύχει να καταφέρουμε να δούμε κ ταινίες με μικρές διακοπές έτσι. Οι δυο μας όταν είμαστε μπορεί να παίξει ώρα μόνος του αλλά μ εμένα δίπλα να του μιλαω πού κ πού αλλα κατα τ αλλα να διαβαζω κατι ή να σερφάρω. Δεν νιωθω ενοχές απλως αναρωτιεμαι αν εχει αυτην την ταση επειδη δεν υπαρχουν γιαγιαδες να τον απασχολουν διαρκώς με κατι, ή χορταίνει το παιχνίδι μαζί  τις άλλες ώρες κ κυρίως το έξω, ή έτυχε απλά να είναι ο χαρακτήρας του. 

 

Κοίταξε όλα τα παραπάνω που ανεφερες συμβάλλουν στην αυτόαπασχόληση. Το σίγουρο ήταν πως αν δεν τον ευχαριστούσε ή δεν τον γέμιζε θα στρεφόταν σε σένα ή στον μπαμπά του. 

21 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

θανόν με έχει κουράσει να προσπαθώ τόσο πολύ (λογοθεραπειες 2 φορές τη βδομάδα, πολλές ασκήσεις στο σπίτι και πολλά πρέπει, αυτά με έχουν εξοντώσει-έχω σκεφτεί να τα παρατήσω κιόλας,

Θέλει το χρόνο της, υπομονή. Ο λόγος της θα στρώσει με την βοήθεια που της δίνεις. Καπου κι εμείς οι γονείς κουραζομαστε αλλά ελπίζουμε πως κάνουμε το καλύτερο και παιρνουμε δύναμη. Να χαίρεσαι τις κόρες σου! 

[Έσπερος]

15 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Αρκεί να είναι σαφές τι είναι ανάγκη, και τι τρόπος ζωής της οικογένειας. Και μπριζόλα θα φάει τελικά το παιδί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τη δώσουμε από τη γέννα μη δυσκολευτεί να τη συνηθίσει ;)

Σε πολλά πράγματα, ο φόβος της "κακιάς συνήθειας" οδηγεί σε συμπεριφορές γονιών αντικειμενικά και παράλογες και ακατάλληλες, όπως το να στερείται ένα μωρό λίγων εβδομάδων την αγκαλιά. Προς Θεού μην παρεξηγηθώ, γενικά μιλάω και σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι σε εσένα.

Νομίζω το διευκρίνισα ότι διαχωρίζω τις ανάγκες από τις συνήθειες. Η ανάγκη του παιδιού να κοιμάται κοντά στους γονείς πχ μπορεί να λυθεί με διάφορους τρόπους, στο κρεβάτι των γονιών, σε κουνάκι κολλημένο στο κρεβάτι, ή απλά σε κρεβάτι στο ίδιο δωμάτιο, ή το παιδί στο δωμάτιό του και η μαμά σε κρεβάτι στο ίδιο δωμάτιο κλπ. Αν μια οικογένεια δεν θέλει για δικούς της λόγους τη μακροχρόνια συγκοίμηση στο ίδιο κρεβάτι, δεν έχει νόημα να την ξεκινήσει για να επιβάλει μετά το κόψιμό της χωρίς να είναι έτοιμο το παιδί, μπορεί να δοκιμάσει κατευθείαν μια άλλη εναλλακτική που πιστεύει ότι την εκφράζει και λειτουργεί. Ή αν πιστέυεις ότι σωματικά δεν μπορείς να αντέξεις να κοιμίζεις περπατώντας αγκαλιά σε όλο το σπίτι το παιδί σου για πολλούς μήνες, καλύτερα να προσπαθήσεις να διαμορφώσεις έναν άλλο συσχετισμό πιο νωρίς, παρά  να τον κόψεις απότομα κλπ. Ή -το λέω για να το ακούσω εγώ η ίδια- αν σε φοβίζει το ενδεχόμενο το παιδί σου να έχει πιπίλα μέχρι τα 3, καλύτερα μην τη δώσεις καθόλου, αλλιώς αποδέξου το  ή προσπάθησε να την κόψεις ομαλά από νωρίς. Δεν εννοώ να μη θηλάσεις επειδή φοβάσαι τον απογαλακτισμό ή να μη βάλεις πάνα γιατί φοβάσαι πώς θα την κόψεις μετά!