Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

elepet

Recommended Posts


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 946
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

mia ερωτηση μονο σε οσα κοριτσια ειναι κατα της έκτρωσης απο ενα 16χρονο πχ αλλά υπερ σε περίπτωση βιασμου. το εμβρυο - προιον βιασμου δεν ειναι "μια αθωα ψυχουλα που εχει ζωή και δεν πρέπει να την δολοφονουμε"? και 8α μου πείτε φυσικά "μα πως ειναι δυνατον μια γυναικα να κρατησει το παιδι του βιαστή της" και για ψυχολογικους αλλά και για ιατρικους λόγους (καθως δεν ξερουμε τι κουβαλαει ο κα8εις που μας βιαζει σε αυτή τη ζωή). και ξαναρωτάω εγω. πως ειναι δυνατόν ενα παιδι 16 ετών να κανει delete την ζωή του και τις φιλοδοξίες του προκειμενου να γινει μητέρα (γιατι μην μου πειτε οτι συνδιαζονται μια χαρα και σπουδες και σχολειο και δουλειά και τα παντα με την μητροτητα γιατι εδώ παντρεμενες ειμαστε και δουλειά και καμια φορά λαλαμε κλέφτικα)

 

αρα "τιμωρουμε" το 16χρονο και του λεμε νο ματερ γουατ 8α γινεις μανα και στην τελική ας πρόσεχες... αλλά στην βιασθεισα δείχνουμε κατανόηση γιατι το εμβρυο που εχει μεσα της δεν ειναι ενα πλασματάκι που "εχει δικαιωμα στη ζωή και ειναι κ αυτο πλάσμα του θεού" αλλά το σπέρμα του σατανά-βιαστη...κουκλες μου σορυ...αλλα τα εμβρυα, κυηματα, μωρά οπως θέλετε πείτε το απ οποιον και αν προέρχονται ειναι το ίδιο. απλά πολλές φορες μας "βολευει" να τα βλέπουμε ώς "κυηματα" ή "βιολογικό υλικό" και άλλες φορές ώς "ψυχουλες που θελουν να ζησουν"

και επισης μια σκεψη σε όσες μιλάνε για το γνωστο βιντεο με την Live εκτρωση που κυκλοφορει στο utube. ΑΝ στην περιγραφή του βιντεο σας ελεγαν πως η έκτρωση αφορά γυναικα που βιάστηκε..8α ησασταν το ίδιο ετοιμες να "αναθεματισετε" κάποια που κάνει έκτρωση?

 

Μαρα μου...κοριτσακι μου...καταφερνεις παντα να λες αυτο που εγω χρειαζομαι καμια 20αρια ποστ για να πω...:P

Αυτη ακριβως ειναι και η δικη μου απορια..και συμφωνω σε ολα.

"Τα μεγάλα πνεύματα έχουν να κάνουν πάντα με τη βίαιη αντίδραση του μέσου όρου. Οι τελευταίοι δεν μπορούν να καταλάβουν όταν ένας άνθρωπος δε συμμορφώνεται χωρίς σκέψη με τις κληρονομικές προκαταλήψεις και χρησιμοποιεί θαρραλέα τη νοημοσύνη του."

 

Αλβερτος Αινσταιν

Link to comment
Share on other sites

mara76 εμεινα εγκυος στην κορη μου 16χρονων.....τελειωσα το λυκειο με την κοιλια στο στομα που λενε.....δεν μετανιωσα ποτε για την επιλογη μου,και ανετα συνδιαζονται σπουδες και οικογενεια,κατανοηση θεληση και αγαπη να υπαρχει και ολα γινονται...Πιστεψε με αν εριχνα αυτο το παιδι ακομα θα το μετανιωνα....ειμαι σιγουρη για αυτο...εκανα αποξεση λογω παλινδρομης και ακομα το εχω στο μυαλο μου και κλαιω με λιγμους καθε φορα....Για εγκυμοσυνη απο βιασμο δεν ξερω πως θα αντιδρουσα πραγματικα μιας και δοξα το θεο δεν εχω βρεθει ποτε σε αυτην τη θεση...!

Link to comment
Share on other sites

μαρα αυτο που λες..(ενα ενα τα διαβαζω:lol::rolleyes:)ως προς την αγαπη..εχω γνωρισει πολλες κοπελες που εγιναν μαμαδες στα 25-30 και ομως αυτο με την αγαπη ως προς το μωρο τους δεν την ''ενιωσαν''αμεσως!!!!Οποτε μου φαινεετ λιγο οφφ ολο αυτο,πιστευω δεν φταιει η ηλικια....φιλικα παντα ετσι:P

Link to comment
Share on other sites

mara76 εμεινα εγκυος στην κορη μου 16χρονων.....τελειωσα το λυκειο με την κοιλια στο στομα που λενε.....δεν μετανιωσα ποτε για την επιλογη μου,και ανετα συνδιαζονται σπουδες και οικογενεια,κατανοηση θεληση και αγαπη να υπαρχει και ολα γινονται...Πιστεψε με αν εριχνα αυτο το παιδι ακομα θα το μετανιωνα....ειμαι σιγουρη για αυτο...εκανα αποξεση λογω παλινδρομης και ακομα το εχω στο μυαλο μου και κλαιω με λιγμους καθε φορα....Για εγκυμοσυνη απο βιασμο δεν ξερω πως θα αντιδρουσα πραγματικα μιας και δοξα το θεο δεν εχω βρεθει ποτε σε αυτην τη θεση...!

 

 

συμφωνω απολυτα- ζω σε χωρα που ο μεσος ορος γαμου ειναι απο 18-23 για γυναικες και 23-28 για αντρες,,,οι περισσοτερες κοπελες ειναι εγκυες ως φοιτητριες και τα πανε μια χαρα!! Εχω φιλη μου-37 χρονων που παντρευτηκε στα 18 και τωρα ειναι γιατρος και η κορη της παντευτηκε και αυτη στα 18 περσυ και φετος φεγει για Αμερικη με τον αντρα της που ειναι 25 και οι δυο για σπουδες. Και φυσικα εχει αρχισει της προσπαθειες για εγκυμοσυνη.

 

Καλυτερα ετσι, να περνεις ενα εξαμηνο για ξεκουραση, παρα να περνεις αδειες απο εργοδοτη....

 

Οσο για εκτρωσεις, εγω δεν θα μπορουσα να το υποστω, αλλα ισως ο καθε ανθροπος ειναι διαφορετικος. Το καλυτερο βεβαια ειναι η προληψη.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

mara76 εμεινα εγκυος στην κορη μου 16χρονων.....τελειωσα το λυκειο με την κοιλια στο στομα που λενε.....δεν μετανιωσα ποτε για την επιλογη μου,και ανετα συνδιαζονται σπουδες και οικογενεια,κατανοηση θεληση και αγαπη να υπαρχει και ολα γινονται...Πιστεψε με αν εριχνα αυτο το παιδι ακομα θα το μετανιωνα....ειμαι σιγουρη για αυτο...εκανα αποξεση λογω παλινδρομης και ακομα το εχω στο μυαλο μου και κλαιω με λιγμους καθε φορα....Για εγκυμοσυνη απο βιασμο δεν ξερω πως θα αντιδρουσα πραγματικα μιας και δοξα το θεο δεν εχω βρεθει ποτε σε αυτην τη θεση...!

 

Παρόλο που είμαι κατά της έκτρωσης, και στην εφηβεία γενικώς, εδώ νομίζω ότι σου διαφεύγει ένας παράγοντας, το χρήμα. Αν η κοπέλα, η οικογένειά της δλδ δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά σε ένα παιδί, κι ο πατέρας αρνηθεί να αναλάβει υποχρεώσεις...τα πράγματα σφίγγουν. Δυστυχώς δεν αρκεί η θέληση, η κατανόηση κι η επιμονή, χρειάζονται και χρήματα, καθώς και χέρια να σε βοηθάνε για να μπορείς να σπουδάζεις κτλ.

Djccp2.png

67KIp2.png

Link to comment
Share on other sites

Αχ ελειψα λιγο και την πηγατε μακρυα την βαλιτσα:lol:

 

Μαρα, εχεις βρεθει ποτε σε τετοια θεση; Εχεις βιωσει βιασμο;

Δυστυχως δεν ειναι τοσο απλα οπως τα λες τα πραγματα. Αν εχεις βαρια καταθλιψη και εισαι στα προθυρα της αυτοκτονιας, αν για να μπορεσεις να επιζησεις καταπινεις ενα σωρο νευρολεπτικα (οχι και οτι καλυτερο για το εμβρυο!) δεν εισαι σε θεση να βιωσεις την μητροτητα. Δεν μιλαω για μια απλη πτωση ηθικου! Στον βιασμο δεν γινεται μονο βιασμος σωματος αλλα και ψυχης!...:(

Σιγουρα ψυχουλα ειναι το μωρο και τοτε και δεν φταιει σε τιποτα που ηρθε στην ζωη μεσα απο τετοιες συνθηκες, αλλα νομιζω ειναι η ιδια περιπτωση με το αν η μητερα εχει μια βαρια ασθενεια πχ καρκινο. Γιατι ενας βιασμος σε αρρωσταινει ασχημα. Δυστυχως συνηθως για μια ζωη...:-(

 

Μην τα κανουμε τουρλου ολα! (που το θυμηθηκα αυτο τωρα;:D )

Ας μην βαλουμε ομως ζυγαρια και λεμε....αυτη ειναι πιο λαιτ εκτρωση αυτη πιο βαρυ. Η εκτρωση παραμενει εκτρωση και ευχομαι σε καμια κοπελα να μην τυχει να περασει απο τετοια διαδικασια γιατι ....ποναει.

Οπως ανεφερα καπου πιο πανω, εγω προσωπικα δεν εχω γνωρισει κοπελα να μιλαει για μια εκτρωση που εκανε και χρονια πριν στο παρελθον χωρις να μελαγχολει...ανεξαρτητα απτους λογους της.

 

Η θεια μου ειχε μεινει στα 17 εγκυος και εδωσε εξετασεις στην Γ Λυκειου με την κοιλια τουρλα. Και μιλαμε για κεινα τα χρονια, χωρις να εχει καμια στηριξη απο γονεις κτλ.

 

 

Νομιζω απο μια ηλικια και περα ειναι σε θεση ενας εφηβος να καταλαβει πως την υπογραφη και το αλλο προσεχουμε που...(μεταφορικα και για τις εφηβες ισχυει το ιδιο). Απτην στιγμη που καταλαβαινει τι εχει στο εσωρουχο ειναι καιρος να μαθει να προφυλασσεται, οχι μονο για να μην γινει καποια συλληψη αλλα και για θεμα STD(sexually transmitted disease).

 

Οσο για το αν ειναι ωριμη να μεγαλωσει ενα παιδι κτλ...ωριμαζεις μετο παιδι, ισως μια ωρα νωριτερα αλλα ωριμαζεις καπως. Βασικη προυποθεση και η στηριξη απτους γονεις (παππουδογιαγιαδες ) ή τουλαχιστον απτην κοινωνια, πχ ειδικες οργανωσεις στηριξης για νεαρες μαμαδες.

Πχ εδω στην Γερμανια εχουν σπιτια που μενουν οι κοπελες τους κρατανε τα παιδια και μπορουν να συνεχισουν να πηγαινουν σχολειο, να μαθουν μια δουλεια κτλ. Τους στηριζουν και οικονομικα και εχουν σε καθε σπιτι/ομαδα κοινωνικους λειτουργους και ψυχολογους που φροντιζουν για το καλο του μωρου και της νεαρης μητερας.

 

Καθολου φυσικα δεν καταλαβαινω πως στην εποχη μας που υπαρχει ενημερωση απο μεντια κτλ χρησιμοποιουν τις εκτρωσεις ως μεθοδο αντισυλληψης...ειλικρινα δεν εχω λογια οταν ακουω για 12 και εκτρωσεις...δηλ. τι ειναι καραμελες;

Εδω παντως (για Γερμ. μιλαω) μετα την 12η βδομαδα κυησης απαγορευεται η εκτρωση και επιτρεπεται μονο σε περιπτωσεις σοβαρης ασθενειας της μητερας για ιατρικους λογους δηλ, ή του παιδιου που φερνει σε κινδυνο την ζωη της μητερας. Και μια εκτρωση γινεται μονο εφοσον η γυναικα εχει απευθυνθει και συμβουλευθει κοινωνικο λειτουργο και ψυχολογο(πρεπει να βεβαιωσει την επισκεψη της εκει γραπτως), ο οποιος θα την εχει ενημερωσει για ολες τις πιθανες ενναλακτικες λυσεις για το περιβαλλον της κτλ.

 

Δεν ξερω αν υπαρχει αναλογη νομοθεσια στην Ελλαδα:?: Νομιζω κατι τετοιο θα μειωνε το ποσοστο των ανευθυνων εκτρωσεων.

 

Οχι δεν υπαρχει ασπρο και μαυρο σαυτο το θεμα. Οπως στα περισσοτερα της ζωης...ολα τα χρωματα παιζουν. Ωστοσο με καποια υγιης λογικη ολα λυνονται.

 

Παντως ειλικρινα. Ευχομαι καμια να μην βρεθει σαυτη την θεση, σε ενα τετοιο διλημμα...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

την παρασκευη που μας περασε το εκανα κ εγω στην τριτη μου εγκυμοσυνη....δεν το περιμενα ποτε οτι θα μου συμβει,ουτε βεβαια περιμενα πως θα παρω ποτε αυτην την αποφαση,μαλιστα ημουν κ καθετα αντιθετη!!!ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΗ...το φοβομουν πολυ και ειναι γεγονος πως οτι φοβασαι σου ρχεται!προσεχαμε πολυ (ο μικρος μου ειναι 5,5μηνων) αλλα εσπασε το ρημαδι κ το χαπι απ οτι φανηκε δεν εκανε τιποτα!!!μετα απο καθηστερηση 3 ημερων πηρα τεστ κ να σου η αχνη γραμμη.......μετα κενο....τα χασα!!!!μονο στην ιδεα οτι μετα απο 5 μηνες που γεννησα θα περνουσα ξανα τα ιδια κ αυτην την φορα με 2 παιδια στο σπιτι,τον αντρα μου να δουλευει 12ωρο κ παλι να την βγαζουμε δυσκολα η αποφαση ηταν μονοδρομος....βαλαμε την λογικη μπροστα κ ειπαμε "αδυνατον"!!!το θεμα ειναι οτι απο το πρωτο λεπτο που εγινε παλευω με το συναισθημα,τις τυψεις,ενοχες δεν ξερω πως να το εξηγησω...στο διαστημα που γεννηθηκε ο μικρος χρειαστηκε να κανει μια επεμβαση απο την οποια αποκομισα κρισεις πανικου καθως οολο αυτο συνδιαστηκε κ με την επιλοχειο καταθλιψη (διαπιστωμενα απο το νοσοκομειο οπου πηγα με πιεση 5/7 κ 150 παλμους)μετα απο αυτο δεν ηθελα ουτε να σκεφτομαι την εγκυμοσυνη!!!!κ αφου λες οτι τιποτα χειροτερο δεν μπορει να συμβει τσουυυυυπππ κ εχω διαλυθει!!!ηθελα απλα να τα πω γιατι οταν πηραμε αυτην την αποφαση με τον αντρα μου του ειπα να μην μου το ξανασυζητησει ποτε!και τωρα ξυνω μονη μου την πληγη μου...το συναισθηματικο κοριτσια που το κανατε σας απασχολησε μετα?και αν ναι πως το αντιμετωπισατε???συγνωμη για το μεγαλο μνμ ειλικρινα το περιορισα οσο μπορουσα...να στε καλα και να μην βρεθητε ποτε σ αυτην την θεση!

Link to comment
Share on other sites

Οπως ανεφερα καπου πιο πανω, εγω προσωπικα δεν εχω γνωρισει κοπελα να μιλαει για μια εκτρωση που εκανε και χρονια πριν στο παρελθον χωρις να μελαγχολει...ανεξαρτητα απτους λογους της.

 

Δεν ξερω αν ειμαι αναισθητη αλλα ουδεποτε μελαγχολησα ουτε μετανοιωσα.Επρεπε να γινει και εγινε.Για το καλο ολων μας.Τελεία.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

Διαφημίσεις

  • 1 month later...

καλημέρα.. είμαι 22 ετών.. πριν από μερικούς μήνες έμαθα ότι είμαι έγκυος. από εκείνη τη στιγμή άλλαξε απότομα η ζωή μου.. όταν το έμαθα αρχικά δεν το είχα συνηδειτοποιήσει και δεν μπορούσα να το πιστέψω.. δεν ήξερα ποιο ήταν το σωστό κ ποιο το λάθος. ήταν απόφαση ζωής. η δυσκολότερη απόφαση. πριν προκύψει η εγκυμοσύνη δεν ήμουν ουτε υπερ ουτε κατά.. οταν ομως προεκυψε ημουν μπερδεμενη. οσο περνουσαν ομως οι μερες αρχιζα να το αγαπαω αυτο το πλασμα κ προσπαθουσα να τα δω ολα απο την θετικη τους πλευρα. οταν συζητησα με το αγορι μου γιαυτο, εκεινος ελεγε πως ειναι δυσκολο να το κρατησουμε, πως θελει αλλα δεν εχουμε την οικ. δυνατοτητα κ πως ειμαστε κ οι δυο φοιτητες. πηρα την αποφαση να το μοιραστω με τους γονεις μου αυτο. ηθελα την στηριξη τους κ να βρουμε μια λυση και να με βοηθησουν. οι γονεις μου ομως ηταν κατα. ηθελαν να κανω αμβλωση, να μην καταστρεψω τη ζωη μ, τις σπουδες μ κλπ. με τα λιγα κ τ πολλα δειλιασα. κ εκανα αμβλωση. το εχω μετανιωσει απειρα. που δεν τολμησα. που δεν συμπεριφερθηκα ωριμα. που δεν ειχα το θαρρος να κανω αυτο που πραγματικα μου εβγαινε. να το κρατησω. η ευθηνη ειναι ολη δικη μου απλα τωρα λεω μακαρι να μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω. αυτο που θελω να πω ειναι πως ευχομαι να μην τυχει σε καμια αν είναι ανεπιθυμητο. να μην βρεθει σε αυτην την δυσκολη θεση ποτε. ειναι μια αποφαση που δυστηχως η ευτυχως ανεξαρτητα απο το τι θα επιλεξεις (αμβλωση η να το κρατησεις) αλλαζει η ζωη σου. ειτε ευχαριστα, ειτε δυσαρεστα. μια συμβουλη: να μην επηρεαστειτε απο κανεναν. ουτε απο τους γονεις. ειναι καθαρα δικη σας η αποφαση και του αγοριου σας..!

Link to comment
Share on other sites

καλημέρα.. είμαι 22 ετών.. πριν από μερικούς μήνες έμαθα ότι είμαι έγκυος. από εκείνη τη στιγμή άλλαξε απότομα η ζωή μου.. όταν το έμαθα αρχικά δεν το είχα συνηδειτοποιήσει και δεν μπορούσα να το πιστέψω.. δεν ήξερα ποιο ήταν το σωστό κ ποιο το λάθος. ήταν απόφαση ζωής. η δυσκολότερη απόφαση. πριν προκύψει η εγκυμοσύνη δεν ήμουν ουτε υπερ ουτε κατά.. οταν ομως προεκυψε ημουν μπερδεμενη. οσο περνουσαν ομως οι μερες αρχιζα να το αγαπαω αυτο το πλασμα κ προσπαθουσα να τα δω ολα απο την θετικη τους πλευρα. οταν συζητησα με το αγορι μου γιαυτο, εκεινος ελεγε πως ειναι δυσκολο να το κρατησουμε, πως θελει αλλα δεν εχουμε την οικ. δυνατοτητα κ πως ειμαστε κ οι δυο φοιτητες. πηρα την αποφαση να το μοιραστω με τους γονεις μου αυτο. ηθελα την στηριξη τους κ να βρουμε μια λυση και να με βοηθησουν. οι γονεις μου ομως ηταν κατα. ηθελαν να κανω αμβλωση, να μην καταστρεψω τη ζωη μ, τις σπουδες μ κλπ. με τα λιγα κ τ πολλα δειλιασα. κ εκανα αμβλωση. το εχω μετανιωσει απειρα. που δεν τολμησα. που δεν συμπεριφερθηκα ωριμα. που δεν ειχα το θαρρος να κανω αυτο που πραγματικα μου εβγαινε. να το κρατησω. η ευθηνη ειναι ολη δικη μου απλα τωρα λεω μακαρι να μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω. αυτο που θελω να πω ειναι πως ευχομαι να μην τυχει σε καμια αν είναι ανεπιθυμητο. να μην βρεθει σε αυτην την δυσκολη θεση ποτε. ειναι μια αποφαση που δυστηχως η ευτυχως ανεξαρτητα απο το τι θα επιλεξεις (αμβλωση η να το κρατησεις) αλλαζει η ζωη σου. ειτε ευχαριστα, ειτε δυσαρεστα. μια συμβουλη: να μην επηρεαστειτε απο κανεναν. ουτε απο τους γονεις. ειναι καθαρα δικη σας η αποφαση και του αγοριου σας..!

 

Γεια σου κοπέλα μου, εγώ προσωπικά είμαι 20 χρονών και έχω είδη 2 παιδιά, και εγώ έχασα τις σπουδές μου, και εμένα η μάνα μου έλεγε να το ρίξω (το πρώτο μου παιδί) αλλά δεν το έκανα και δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ, δεν είναι παιχνίδια τα μωρά για να τα σκοτώνουμε, είμαι πάρα πολύ κατά της έκτρωσης, τουλάχιστον εσύ το μετάνιωσες, κάτι είναι κι αυτό, έχω κάτι γνωστές που έχουν ρίξει 2 και 3 παιδιά και καμαρώνουν κιόλας, τι να πει κανείς... άνθρωποι που το μυαλό τους δεν λειτουργεί χαίρονται κιόλας που σκοτώνουν τα παιδιά τους...

Link to comment
Share on other sites

Oταν εισαι 18 χρονων,εχεις χωρισει με τον συντροφο σου και ετοιμαζεσαι να δωσεις πανελλαδικες μαθητρια του 20 και ανακαλυπτεις οτι εισαι εγκυος και κανεις εκτρωση δεν νομιζω οτι δεν λειτουργει το μυαλο σου. Μια χαρα ξυραφι λειτουργει σε πληροφορω.Καθενας ειναι υπευθυνος για τις επιλογες του. Αλλα οχι βλακας επειδη δεν εκανε αυτο που θα ή καναμε στη θεση του.

Link to comment
Share on other sites

κοριτσακια μου καλησπερα!!!!στα 19 μου βρισκομουν σε μια σχεση,στην οποια εμενα εγκυος...αυτος τοτε 20 χρονων...λογω ηλικιας,εξαρτησης απο τους γονεις,χωρις δουλεια αποφασισαμε να διακοψουμε την κυηση....δεν μας αρεσε αυτο που καναμε αλλα "επρεπε"....εκλαψα για αρκετο καιρο,πονεσα αλλα το ξεπερασα(δεν το ξεχναω ποτε ομως)....σημερα, στα 28 μου και πλεον παντρεμενη εχω μεινει 2 φορες εγκυος,μια τον περασμενο Αυγουστο και αλλη μια τωρα....και τις 2 φορες τα παιδακια μου τα εχασα,σταματησαν οι καρδουλες τους και πεθαναν μεσα στην κοιλια μου...θεωρω οτι εγω ειμαι υπευθυνη και πως με αυτο το τροπο με τιμωρει ο Θεος......σιγουρα θα ξαναμεινω εγκυος αλλα αναρωτιεμαι αν θα παρω το μωρακι που τοσο λαχταρω ποτε στην αγκαλια μου....

Link to comment
Share on other sites

κοριτσακια μου καλησπερα!!!!στα 19 μου βρισκομουν σε μια σχεση,στην οποια εμενα εγκυος...αυτος τοτε 20 χρονων...λογω ηλικιας,εξαρτησης απο τους γονεις,χωρις δουλεια αποφασισαμε να διακοψουμε την κυηση....δεν μας αρεσε αυτο που καναμε αλλα "επρεπε"....εκλαψα για αρκετο καιρο,πονεσα αλλα το ξεπερασα(δεν το ξεχναω ποτε ομως)....σημερα, στα 28 μου και πλεον παντρεμενη εχω μεινει 2 φορες εγκυος,μια τον περασμενο Αυγουστο και αλλη μια τωρα....και τις 2 φορες τα παιδακια μου τα εχασα,σταματησαν οι καρδουλες τους και πεθαναν μεσα στην κοιλια μου...θεωρω οτι εγω ειμαι υπευθυνη και πως με αυτο το τροπο με τιμωρει ο Θεος......σιγουρα θα ξαναμεινω εγκυος αλλα αναρωτιεμαι αν θα παρω το μωρακι που τοσο λαχταρω ποτε στην αγκαλια μου....

 

θα το κρατησεις κοπελα μου ,καποια μερα θα συμβει και αυτο,ο θεος δεν τημωρει δοκιμαζει ,εχε πιστη και ολα θα σου πανε καλα.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

...και τις 2 φορες τα παιδακια μου τα εχασα,σταματησαν οι καρδουλες τους και πεθαναν μεσα στην κοιλια μου...θεωρω οτι εγω ειμαι υπευθυνη και πως με αυτο το τροπο με τιμωρει ο Θεος......σιγουρα θα ξαναμεινω εγκυος αλλα αναρωτιεμαι αν θα παρω το μωρακι που τοσο λαχταρω ποτε στην αγκαλια μου....

Μη σκεφτεσαι ετσι....δεν τιμωρει ο θεος, το μυαλο μας μας τιμωρει :wink: . ολα θα πανε καλα!! Γρηγορα με ενα μωρακι στην αγκαλια σου μεσα απο την καρδια μου!

Oταν εισαι 18 χρονων,εχεις χωρισει με τον συντροφο σου και ετοιμαζεσαι να δωσεις πανελλαδικες μαθητρια του 20 και ανακαλυπτεις οτι εισαι εγκυος και κανεις εκτρωση δεν νομιζω οτι δεν λειτουργει το μυαλο σου. Μια χαρα ξυραφι λειτουργει σε πληροφορω.Καθενας ειναι υπευθυνος για τις επιλογες του. Αλλα οχι βλακας επειδη δεν εκανε αυτο που θα ή καναμε στη θεση του.

Συμφωνω....

να μην βρεθει σε αυτην την δυσκολη θεση ποτε. ειναι μια αποφαση που δυστηχως η ευτυχως ανεξαρτητα απο το τι θα επιλεξεις (αμβλωση η να το κρατησεις) αλλαζει η ζωη σου. ειτε ευχαριστα, ειτε δυσαρεστα. μια συμβουλη: να μην επηρεαστειτε απο κανεναν. ουτε απο τους γονεις. ειναι καθαρα δικη σας η αποφαση και του αγοριου σας..!

Κριμα που το εζησες αυτο αλλα τωρα εγινε, ασ΄το πισω σου....η ζωη ειναι μπροστα σου, κοιτα να αξιοποιησεις καθε στιγμη και ευχομαι μια μερα να μη σε ποναει τοσο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
δεν είναι παιχνίδια τα μωρά για να τα σκοτώνουμε, είμαι πάρα πολύ κατά της έκτρωσης, τουλάχιστον εσύ το μετάνιωσες, κάτι είναι κι αυτό, έχω κάτι γνωστές που έχουν ρίξει 2 και 3 παιδιά και καμαρώνουν κιόλας, τι να πει κανείς... άνθρωποι που το μυαλό τους δεν λειτουργεί χαίρονται κιόλας που σκοτώνουν τα παιδιά τους...

Συμφωνώ, Ανδρομάχη. Αν με την έκτρωση σκοτώνεται ένα παιδάκι, τότε σε κάθε περίπτωση αυτή δεν είναι θέμα επιλογής. Επιλογή μπορούμε να κάνουμε

πριν την σύλληψη του μόνο, και όχι μετά. Μετά τη σύλληψή του το παιδί θέλει να ζήσει, να γεννηθεί και να μεγαλώσει, δεν μπορεί κανένας άνθρωπος στο κόσμο να αποφασίσει αν αυτό ζήσει ή όχι. Αλλά βέβαια οποιοδήποτε λάθος κάνουμε μπορεί να μας συγχωρεθεί εφόσον μετανοούμε ειλικρινά.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ, Ανδρομάχη. Αν με την έκτρωση σκοτώνεται ένα παιδάκι, τότε σε κάθε περίπτωση αυτή δεν είναι θέμα επιλογής. Επιλογή μπορούμε να κάνουμε

πριν την σύλληψη του μόνο, και όχι μετά. Μετά τη σύλληψή του το παιδί θέλει να ζήσει, να γεννηθεί και να μεγαλώσει, δεν μπορεί κανένας άνθρωπος στο κόσμο να αποφασίσει αν αυτό ζήσει ή όχι. Αλλά βέβαια οποιοδήποτε λάθος κάνουμε μπορεί να μας συγχωρεθεί εφόσον μετανοούμε ειλικρινά.

 

Φωτεινή μου και εγώ συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπερα σε όλες στο forum...Δεν ειμαι σιγουρη αν ειμαι στο σωστο topic για να εκθεσω το πρόβλημα μου, αλλα δεν βρήκα κάτι αλλο πλησιεστερο.

 

Θέλω να ρωτησω αν κάποια κοπέλα έχει κάνει διακοπη κυησης μόνο στο ένα από τα δύο έμβρυα σε διδυμη κυηση, ασχετως από τους λόγους φυσικά. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα είναι εύκολη διαδικασία, θα είναι ψυχολογικά δυσκολα μετα..

 

Αν κάποια κοπέλα το έχει κάναι πως ήταν η εξελιξη της υπολοιπης εγκυμοσύνης?

 

Ευχαριστώ για την προσοχη σας!!

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ, Ανδρομάχη. Αν με την έκτρωση σκοτώνεται ένα παιδάκι, τότε σε κάθε περίπτωση αυτή δεν είναι θέμα επιλογής. Επιλογή μπορούμε να κάνουμε

πριν την σύλληψη του μόνο, και όχι μετά. Μετά τη σύλληψή του το παιδί θέλει να ζήσει, να γεννηθεί και να μεγαλώσει, δεν μπορεί κανένας άνθρωπος στο κόσμο να αποφασίσει αν αυτό ζήσει ή όχι. Αλλά βέβαια οποιοδήποτε λάθος κάνουμε μπορεί να μας συγχωρεθεί εφόσον μετανοούμε ειλικρινά.

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.. η επιλογή ξεκινά και σταματά όταν κάνουμε σεξ χωρίς προφύλαξη ρισκάροντας την εγκυμοσύνη.... μετά δυστυχώς θα επωμιστούμε το κόστος... όποιο και εάν είναι αυτό....

Link to comment
Share on other sites

Καλησπερα σε όλες στο forum...Δεν ειμαι σιγουρη αν ειμαι στο σωστο topic για να εκθεσω το πρόβλημα μου, αλλα δεν βρήκα κάτι αλλο πλησιεστερο.

 

Θέλω να ρωτησω αν κάποια κοπέλα έχει κάνει διακοπη κυησης μόνο στο ένα από τα δύο έμβρυα σε διδυμη κυηση, ασχετως από τους λόγους φυσικά. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα είναι εύκολη διαδικασία, θα είναι ψυχολογικά δυσκολα μετα..

 

Αν κάποια κοπέλα το έχει κάναι πως ήταν η εξελιξη της υπολοιπης εγκυμοσύνης?

 

Ευχαριστώ για την προσοχη σας!!

 

Καλησπέρα, προσωπική εμπειρία δεν έχω, γνωστή μου είχε τρίδυμα μετά απο εξωσωματική που προσπαθούσε για πολλά χρόνια.. έκανε αφαίρεση του ενός μετά από συμβουλή του γιατρού της, για να πάει καλά όπως της είπε η εγκυμοσύνη....γέννησε 2 υπέροχα παιδάκια.... επειδή δεν το συζήταγε και πολύ ξέρω ότι ιατρικώς εφόσον επεμβαίνεις υπάρχει κίνδυνος και για τα άλλα έμβρυα, ψυχολογικώς ήταν τρομερά δύσκολο γιατί στην ουσία "επιλέγεις" ένα να μην ζήσει... ποιο από τα 3?

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα.εκανα τον τριτο υπερηχο και ενω το μωρακι ηταν 0,46 χιλιοστα τωρα ειναι 0,40.επισης η χοριακη ηταν 25000 τωρα ειναι 24500.δεν ακουσαμε καρδια.τα συμπτωματα παραμενουν εδω και 6 ημερες συχνοουρια,μαστοδυνια,πρηξιμο μαστων.ο γιατρος ειπε οτι θα μου ερθει αιμα και θα το χασω 100%.αν δεν ερθει αιμα να παω για αποξυση.ειναι σιγουρο?το εχασα?μετα απο 2 μηνες?γιατι εχω ακομα συμπτωματα?υπαρχει περιπτωση να παω για υπερηχο και να μεγαλωσε και να μην ειναι αληθεια?

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα.εκανα τον τριτο υπερηχο και ενω το μωρακι ηταν 0,46 χιλιοστα τωρα ειναι 0,40.επισης η χοριακη ηταν 25000 τωρα ειναι 24500.δεν ακουσαμε καρδια.τα συμπτωματα παραμενουν εδω και 6 ημερες συχνοουρια,μαστοδυνια,πρηξιμο μαστων.ο γιατρος ειπε οτι θα μου ερθει αιμα και θα το χασω 100%.αν δεν ερθει αιμα να παω για αποξυση.ειναι σιγουρο?το εχασα?μετα απο 2 μηνες?γιατι εχω ακομα συμπτωματα?υπαρχει περιπτωση να παω για υπερηχο και να μεγαλωσε και να μην ειναι αληθεια?

Αχ κοπέλα μου, μακάρι να πάνε όλα καλά!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

γεια σας,θα ηθελα να σας αναφερω κ εγω τη δικη μου περιπετεια για να μου πειτε τη γνωμη σας.ειμαι με τον φιλο μου 3 χρονια σε σχεση.η σχεση μας ηταν καλη κ σοβαρη θα μπορουσα να πω καθως ειχαμε γνωρισει κ ο ενας τους γονεις του αλλου κ γενικα σκεφτομασταν οταν με το καλο αποκατασταθει κ αυτος με τη δουλεια του να επισημοποιουσαμε.πριν απο περιπου ενα χρονο λοιπον ανακαλυψα οτι ημουν εγγυος,επεσα απο τα συνεφα.του το ειπα αμεσως εκεινος σοκαριστηκε.αρχισε να αντιδραει ασχημα και να μου αναφερει οτι δεν ειναι ετοιμος γισ να κρατησουμε το μωρο.εγω ημουν 19 κ αυτος 26.δεν ηθελε λεει να μπουμε απο τοσο νωρις στα βασανα ηθελε ολα να τα κανουμε με τη σειρα τους.γενικα ο φιλος μου επηρεαστηκε πολυ ασχημα κ απο τ φιλικο τ περιβαλλον αλλα κ απο αλλους παραγοντες.μου ελεγε οτι ακομα δεν εχει σταθερη δουλεια κ πως εγω μολις τωρα ξεκινησα τις σπουδες μ κ οτι θα ειναι δυσκολο να τα καταφερουμε οικονομικα,απο την αλλη εγω τ ελεγα οτι θα μας βοηθησουν και οι γονεις μας στην αρχη.αντικιμενικα αν τ κρατουσαμε(γιατι δυστυχως δεν τ κρατησαμε)θα ειμαδταν δυσκολα στην αρχη αλλα θα τ καταφερναμε πιστευω,με προσπαθεια κ την αρχικη στιριξη των γονιων μας.εκεινος ηταν αρνητικος κ επεμενε να μην τ κρατησουμε κ μου εξομολογηθηκε πως ηταν ατομο που ποτε δεν εμαθε μεχρι τωρα ν πιεζεται στη ζωη τ και να δουλευει κ θα ηθελε να ξεκινησει με απλα δταθερα βηματσ χωρις να μπει κατευθειαν στα βαθεια.εγω προσπαθουσα να τ δειξω τ θετικα της υποθεσης αλλα αυτος τιποταα!!τελικα με εφτασε κ εμενα στο σειμιο ενα τοσο ομορφο γεγονος να το βλεπω κατσδτροφη,δεν μπορω να καταλαβω πως ειχα φτσσει κ εγω σε αυτο τ σημειο.παρολη την αισιοδοξεια μου με εκανε να τα βλεπω ολα μαυρα.εντελει πιστευοντας οτι ολα θα ειναι καταστροφη γιατι ετσι με εκανε ν τα βλεπω εκλεισα ραντεβου για εκτρωση.λιγη ωρα πριν κανω εκτρωση αλλαξε αντιμετωπιση κ αρχισε να βλεπει τ πραγματα πιο αισιοδοξα κ να προσπαθει να με πεισει να τ κρατησουμε,εγω ειχα χασει ομως τοσο πολυ την εμπιστοσυνη μου προς αυτον με ειχε κανει με την συνεχομενη αρνητικη συμπεριφορα του να τ βλεπω τοσο χαλια ολα π δυστυχως προχωρησα στην επεμβαση.για την ακριβια δεν θα ειχα κ αλλα επιλογη γιατι το ηξερα οτι δεν τ ηθελε στη πραγματικοτητα.δεν εχω ξεχασει κ δεν θα ξεχασω ποτε τις στιγμες π περασα στο νοσοκομειο.μετα την επεμβαση πεθαινα στο πονο κυριολεκτικα κ νομιζω οτι μ αξιζε αυτο με συτο π εκανα.δεν δικαιολογω τον εαυτο μου αλλα ξερω οτι αυτο π εκανα τ εκανα γιατι με ειχε κανει να τα βλεπω ολα μαυρα,σε μια τοσο ευαισθητη περιοδο της ζωης μου.θα ηθελα τη γνωμη σ

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...