Καθ έξιν Αποβολές - συναισθήματα

[ValiaK]

christy28, ειπα την περιπτωση μου στο Ζούπα κι αυτος με εστειλε για την καμπύλη ζαχάρου. Μετά του διάβασα τα αποτελεσματα και ειπε να πάω σε αυτόν αμέσως μόλις μείνω έγκυος. Τώρα πώς θα μείνω έγκυος με τέτοιες τιμές ινσουλίνης/ ζαχαρου δεν ξερω. Έκλεισα ραντεβού και με άλλο διαβητολόγο. Άντε να δούμε...

[christy28]

christy28, ειπα την περιπτωση μου στο Ζούπα κι αυτος με εστειλε για την καμπύλη ζαχάρου. Μετά του διάβασα τα αποτελεσματα και ειπε να πάω σε αυτόν αμέσως μόλις μείνω έγκυος. Τώρα πώς θα μείνω έγκυος με τέτοιες τιμές ινσουλίνης/ ζαχαρου δεν ξερω. Έκλεισα ραντεβού και με άλλο διαβητολόγο. Άντε να δούμε...

Ακριβως ιδια περιπτωση! Λες και ακουω την περιπτωση μου!

Να τον εμπιστευτεις! Απλα πρεπει να αποφευγεις τα γλυκα και να τρως πολλα κ μικρα γευματα. το χαμηλο σακχαρο δεν επηρεαζει την συλληψη. εγω εμεινα απο τον πρωτο μηνα εγκυος και απο την πρωτη μερα που το συνειδητοποιησα εκανα μετρησεις, απο 60 το νηστειας απο τις ορμονες εφτασε το 90!

Εμενα ο Ζουπας μου χαρησε το εγγελουδι μου!

[Clelia]

Εμενα ο Ζουπας μου χαρησε το εγγελουδι μου!

Κοριτσάκι μου, επειδή την ξέρω πολύ καλά την περίπτωσή σου από τον Αύγουστο 2009 που χάσαμε τα μωρά μας, είμαι πεισμένη ότι η επιμονή σου, σου χάρισε το αγγελούδι σου...

Ο Ζούπας είναι ένας πολύ καλός επιστήμονας που όμως εσύ με τις δικές σου γνώσεις και ψάξιμο απευθύνθηκες σε αυτόν...

[christy28]

Κοριτσάκι μου, επειδή την ξέρω πολύ καλά την περίπτωσή σου από τον Αύγουστο 2009 που χάσαμε τα μωρά μας, είμαι πεισμένη ότι η επιμονή σου, σου χάρισε το αγγελούδι σου...

Ο Ζούπας είναι ένας πολύ καλός επιστήμονας που όμως εσύ με τις δικές σου γνώσεις και ψάξιμο απευθύνθηκες σε αυτόν...

Ποσο δικιο εχεις! Μετα την δευτερη παλινδρομη που το εψαξα πιο πολυ και ειχα διαβασει οτι το σακχαρο κυησης αποτελουσε μια απο τις βασικες αιτιες των αποβολων ειχε μαλλιασει η γλωσσα μου να το λεω σε οποιον γιατρο πηγαινα! Γυρισα γυναικολογους που θεωρουνταν ειδικοι στις αποβολες, ενδοκρινολογους και ανοσολογους μεσα στα κεντρα αποβολων, ολοι με θεωρουσαν παρανοϊκη και εκανα μια αχρηστη, επιπονη και πανακριβη θεραπεια με τα αντιπατρικα εμβολια! Ο τελευταιος δε οταν τον ρωτησα αν πρεπει να παω σε διαβητολογο, ξερεις τι μου απαντησε? να πας σε ψυχιατρο καλυτερα!!! μετα ομως και την 3η αποβολη τον Αυγουστο του 2009 αποφασισα να παρω την κατασταση στα χερια και να τα αποτελεσματα... και αντι να παω εγω σε ψυχιατρο πρεπει να πανε εκεινοι ξανα πισω στα θρανια να διδιχτουν βασικη ιατρικη! μια απλη νοσηλευτρια με επιμονη και πολυ, πολυ, πολυ διαβασμα καταφερε να βρει την αιτια των καθεξην αποβολων της!

[ValiaK]

christy28, τώρα κρατάς τη μπέμπα σου αγκαλιά κι όλα αυτά πέρασαν... Άφησαν τα σημάδια τους βέβαια, αλλά τώρα έχεις μια μπέμπα να μεγαλώνει! και αυτό ειναι το πιο σημαντικό...

[christy28]

christy28, τώρα κρατάς τη μπέμπα σου αγκαλιά κι όλα αυτά πέρασαν... Άφησαν τα σημάδια τους βέβαια, αλλά τώρα έχεις μια μπέμπα να μεγαλώνει! και αυτό ειναι το πιο σημαντικό...

ο μονος λογος που συνεχιζω και γραφω σε αυτα τα θεματα ειναι να νοηθησω κοπελες με παρομοιο προβλημα με το δικο μου να μην ταλαιπωρηθουν οσο εγω! Εστω και μια να βοηθησω θα ειμαι υπερευχαριστημενη!

 

Εννοειται οτι τωρα εχω το αγγελουδι μου αγκαλια και ολα τα υπολοιπα προσπαθω να τα αφησω πισω! Γιατι δεν μπορεις να ξεχασεις τοσο ευκολα 3 αθωες ψυχουλες που χαθηκαν απο ιατρικη αμελεια! δεν μπορεις να ξεχασεις τοσο ευκολα το μαραζι και την αμφιβολια για αν θα τα καταφερεις ποτε να τεκνοποιησεις!!!! Το αγγελουδι μου βεβαια τα εχει απαλυνει απιστευτα τον πονο...

[ValiaK]

ο μονος λογος που συνεχιζω και γραφω σε αυτα τα θεματα ειναι να νοηθησω κοπελες με παρομοιο προβλημα με το δικο μου να μην ταλαιπωρηθουν οσο εγω! Εστω και μια να βοηθησω θα ειμαι υπερευχαριστημενη!

 

Εννοειται οτι τωρα εχω το αγγελουδι μου αγκαλια και ολα τα υπολοιπα προσπαθω να τα αφησω πισω! Γιατι δεν μπορεις να ξεχασεις τοσο ευκολα 3 αθωες ψυχουλες που χαθηκαν απο ιατρικη αμελεια! δεν μπορεις να ξεχασεις τοσο ευκολα το μαραζι και την αμφιβολια για αν θα τα καταφερεις ποτε να τεκνοποιησεις!!!! Το αγγελουδι μου βεβαια τα εχει απαλυνει απιστευτα τον πονο...

 

Δεν ξέρεις πόσο μεγάλο κουράγιο μου δίνει αυτό που λές christy28! αυτή την αγωνία έχω κι εγώ, αν θα μπορεσω ποτε να κανω παιδιά και αν ποτέ έρθει μωρό, αν θα απαλύνει τον πονο...

[christy28]

ειμαι σιγουρη πως θα κανεις! οι περιπτωσεις μας ειναι ακριβως ιδιες! αρχισε μετρησεις με το που θα μεινεις εγκυος και θα δεις οτι ολα θα πανε καλα! η αντιδραστικη υπογλυκαιμια αποτελει προδιαθεση για διαβητη κυησης! ξερεις ποσες κοπελες με αποβολες και αντιδραστικη υπογλυκαιμια γνωρισα στο ιατρειο του διαβητολογου μου? αλλη μια στο Αρεταιειο οταν γεννησα, ειχε κανει 10 εξωσωματικες και τελικα της ειπαν οτι εφταγε το σακχαρο κυησης που δεν συλλαμβανε!!! και αλλες τοσες εδω μεσα στο φορουμ...

 

Εγω πιστευω οτι βρηκες την ακρη του νηματος, πιστεψε το και εσυ και κανε την επομενη προσπαθεια με μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση!!!

[xrisoyla.29]

καλησπερα.......ειναι η πρωτη φορα που γραφω..............σημερα ζω τη χειροτερη μερα της ζωης μου μεχρι τωρα..............το πρωι εκανα αποξεση.το πρωτο μας παιδακι.....χαμηλη χοριακη και αδειοσ σακος.το ψαχνουμε το λογο και στειλαμε το εμβρυο για ελεγχο.σωματικα δε ποναω, μονο η ψυχη μου.......ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΚΑΤΩ,ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

[loveboom]

λυπαμαι πολυ γλυκια μουκαι εγω τα ιδια περασα,ομως δεν θα το βαλουμε κατω...σε λιγο καιρο θα ερθουνε και σε μας τα χαρμοσυνα νεα που θα παει!!!μετα απο 6 μηνες εξετασεων και εγω ανακαλυψα την θρομβοφιλιακουραγιο

[iouliam]

xrisoyla.29 ξέρω πως νιώθεις, όπως και πολλές κοπέλες εδώ μέσα που έχουμε περάσει τα ίδια. Σωματικά θα επανέλθεις γρήγορα, την ψυχή σου να προσέξεις. Δε θα σου πω τα εύκολα λόγια που άκουγα κι εγώ και τα πίστευα, ότι δηλ.θα περάσει γρήγορα. Θα σου πω να πονέσεις, να πενθήσεις (γιατί αλλιώς μένει μέσα σου και σε βασανίζει περισσότερο) και όταν νιώσεις έτοιμη να σηκωθείς και να ξαναπροσπαθήσετε για ένα γερό μωράκι!

[babyprince]

καλησπερα.......ειναι η πρωτη φορα που γραφω..............σημερα ζω τη χειροτερη μερα της ζωης μου μεχρι τωρα..............το πρωι εκανα αποξεση.το πρωτο μας παιδακι.....χαμηλη χοριακη και αδειοσ σακος.το ψαχνουμε το λογο και στειλαμε το εμβρυο για ελεγχο.σωματικα δε ποναω, μονο η ψυχη μου.......ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΚΑΤΩ,ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

 

Αχ κοπέλα μου πόσο σε καταλαβαίνω...

Θα περάσει αυτό που νιώθεις... το πέρασα και εγώ. Μην το βάλεις κάτω. Μόλις περάσουν οι 3-6 μήνες ξαναπροσπάθησε και αυτό θα σου φέρει χαμόγελο. Συμβαίνει στο 25% των πρώτων προσπαθειών. Η επόμενη σχεδόν πάντα είναι επιτυχημένη.

[babyprince]

ειμαι σιγουρη πως θα κανεις! οι περιπτωσεις μας ειναι ακριβως ιδιες! αρχισε μετρησεις με το που θα μεινεις εγκυος και θα δεις οτι ολα θα πανε καλα! η αντιδραστικη υπογλυκαιμια αποτελει προδιαθεση για διαβητη κυησης! ξερεις ποσες κοπελες με αποβολες και αντιδραστικη υπογλυκαιμια γνωρισα στο ιατρειο του διαβητολογου μου? αλλη μια στο Αρεταιειο οταν γεννησα, ειχε κανει 10 εξωσωματικες και τελικα της ειπαν οτι εφταγε το σακχαρο κυησης που δεν συλλαμβανε!!! και αλλες τοσες εδω μεσα στο φορουμ...

 

Εγω πιστευω οτι βρηκες την ακρη του νηματος, πιστεψε το και εσυ και κανε την επομενη προσπαθεια με μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση!!!

 

Τί περάσατε και εσείς ... Και εγώ 2 παλίνδρομες, όμως τώρα έχω το μωράκι μου. Θέλω να πω και θα το λέω για πάντα ότι το μεγαλύτερο καθοριστικό ρόλο τον παίζει ο σωστος γιατρός.

Εμένα αρχικά με έκαψε και μετά ένας άλλος με έσωσε. Γι αυτό πρέπει η κάθε μία μας στο βαθμό που μας αντιστοιχεί να το ψάχνουμε. Επειδή και εγώ προσπάθησα να το παίξω γιατρός του εαυτού μου και είναι από κουραστικό και ψυχοφθόρο έως και επικίνδυνο, τελικά πήρα όλη την βοήθεια του κόσμου από τον γιατρό που με συμβούλεψε μία μαία.... Το έχουν μάλλον οι νοσοκόμες και οι μαίες αύτό...

[someday...]

Πριν απο 1 μήνα περίπου, έγραφα την εμπειρία μου σε κάποιο άλλο θέμα θέλοντας να μεταδώσω τη θετική μου σκέψη και στα υπόλοιπα κορίτσια.

Έχοντας μια παλίνδρομη στην 10η εβδομάδα πριν από 3 χρόνια, ήμουν κ πάλι έγκυος σε 3δυμα μετά από σπερματέγχυση. Τα 2 παλινδρόμησαν άμεσα, ο τρίτος σάκος όμως μεγάλωνε κ βλέπαμε και εμβρυικά στοιχεία.

Μπαίνοντας στην 9η εβδομάδα, είδαμε μέσα στο σάκο την καρδούλα να πάλλεται. 2 μέρες μετά που ξανακάναμε υπέρηχο για να την ακούσουμε κιόλας, είδαμε οτι είχε παλινδρομήσει. Ούτε παλμός ούτε τίποτα....Ο γιατρός που έκανε τον υπέρηχο ξεκίνησε να μας πει "Δυστυχώς, αυτή η εγκυμοσύνη για κάποιο λόγο δεν......"

Εγώ δεν αντέδρασα, του είπα μόνο "Εντάξει, το έχουμε ξαναπεράσει" κι αυτός με κοιτούσε απορρημένος.2 μέρες μετά έκανα απόξεση.

Από τότε κλαίω, μόνο όταν είμαι μόνη μου, δεν θέλω να το συζητάω με κανέναν, ούτε καν με τον άντρα μου, στον οποίο το παίζω δυνατή.....Δεν θέλω να τον στεναχωρώ,εκείνος κάνει ότι μπορεί για να μου αλλάξει τη διάθεση κ να με κάνει να χαμογελάω...

Πρακολουθώ το forum 3 χρόνια κι έχω διαβάσει φυσικά πολύ χειρότερα....Κλαίω με τις ιστορίες των υπολοίπων, χαίρομαι με τις κοπέλες που τα κατάφεραν, θαυμάζω εκείνες που είναι δυνατές και συνεχίζουν την προσπάθεια έχοντας αντιμετωπίσει καταστάσεις 1000 φορές χειρότερες από τα δικά μου....

Αλλά πονάει. Δυστυχώς οι περισσότερες απο εσάς με καταλαβαίνετε. Νιώθω οτι έχω αδειάσει. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά το βιώνω σαν πένθος. Τα βράδια πετάγομαι στον ύπνο μου και κλαίω, είμαι συνεχώς αφηρημένη, δεν θέλω να βγαίνω απο το σπίτι και να συναντώ άνθρωπο, στη δουλειά μου πηγαίνω με το ζόρι.

Ξέρω πως πρέπει να το αφήσω πίσω μου και να ξαναρχίσω, πως όλο αυτό μόνο πίσω με φέρνει. Αλλά πώς....???

[Clelia]

someday αυτά τα συναισθήματα που βιώνεις μου είναι τόσο γνώριμα...

Πότε συνέβη η τελευταία παλινδρόμηση κορίτσι μου? Διακρίνω στα γραπτά σου συμπτώματα κατάθλιψης, αν είναι κοντά αυτό το γεγονός, είναι λογικά. Αν έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες, πρέπει να κινητοποιηθείς...

Με 2 παλινδρομήσεις στην 10η εβδομάδα στο ιστορικό μου, το μόνο σίγουρο που μπορώ να σου πω για να 'γιάνεις, είναι να ξεκινήσεις προσπάθειες μόλις σου το επιτρέψει ο γιατρός...

Να σκέφτεσαι πως η επόμενη εγκυμοσύνη σου θα είναι τελειόμηνη και θα το κρατήσεις αυτό το ροζ μωράκι αγκαλιά...

Είμαι πολύ σίγουρη πως θα ζεις με άγχος κάθε στιγμής της εγκυμοσύνης σου, αλλά το μωρό σου και η θετική του διαδρομή προς εσένα θα σε αποζημιώσουν...

Μπορεί να μην ξεπεράσουμε ποτέ μας αυτές τις απώλειες, αλλά βάλε μπρος κορίτσι μου για καινούρια προσπάθεια μόλις πάρεις το οκ... Όταν θα δεις το χαμογελάκι του μωρού σου, θα καταλάβεις ότι έχω δίκιο, προς το παρόν το ξέρω πολύ καλά ότι σου φαίνονται βουνό αυτά που γράφω και πολύ μακρινά.

Σου εγγυώμαι ότι δεν είναι καθόλου μακριά...

[someday...]

Σ'ευχαριστώ clelia μου για τα ενθαρρυντικά σου λόγια.Πάει 1 εβδομάδα απο την απόξεση....

Πριν μείνω έγκυος τη 2η φορά σκεφτόμουν αν θα χαρώ όταν ξαναμείνω. Ένιωθα τόσο κουρασμένη κι απογοητευμένη που νόμιζα οτι αν ξαναδώ θετικό τεστ απλά δεν θα αντιδράσω.Τελικά όταν το είδα έκλαιγα.

Όσο για το άγχος...δεν το συζητώ.Μιλούσα με το γιατρό μου καθημερινά, αλλιως δεν κοιμόμουν το βράδυ.

Τώρα όπως ακριβώς είπες όλα μου φαίνονται βουνό. Θα κάνω κάποιες εξετάσεις όπως μου είπε ο γιατρός μου, η γνώμη του όμως είναι οτι αυτό συνέβη λόγω των τριδύμων. Οτι η μήτρα είχε τραυματιστεί κατά την εμφύτευση και μετά δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το έμβρυο που απέμεινε.

[Clelia]

ok τότε! Απλά να πηγαίνεις έστω με το ζόρι στην δουλειά σου, θα σου κάνει καλό η ρουτίνα.

Κάνε τις εξετάσεις σου και να δεις που όλα καλά θα πάνε.

Όπως μου είχε πει μια φίλη μου με το ίδιο ιστορικό με εμένα (2 παλινδρομήσεις): το φυσιολογικό είναι να μένει έγκυος μια γυναίκα και να γεννάει. Το να μένει έγκυος και να το χάνει δεν είναι λογικό, είναι ενάντια στην φύση και γι' αυτό δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια. 1 του κλέφτη, 2 του κλέφτη δεν μπορεί συνέχεια να αποβάλλεις...

Επίσης και εγώ έλεγα πώς θα νιώσω όταν θα δω +++ στο τεστ, ότι δεν θα χαρώ, ότι θα φοβάμαι...

Ναι λοιπόν φοβόμουν πολύ, αλλά όταν είδα αυτό το +++ την τελευταία φορά έπλεα σε πελάγη ευτυχίας...

Είσαι ακόμα πολύ κοντά στο γεγονός, στην ουσία είσαι βουτηγμένη στην λύπη. Δώσε στον εαυτό σου λίγο χρόνο και το 2011 θα σε αποζημιώσει, να το δεις!!

[someday...]

Να σαι καλα βρε κορίτσι μου! Στ'αλήθεια μου άλλαξες τη διάθεση-έστω κ λίγο! Όταν κάποιος το χει περάσει μπορεί να καταλάβει ακριβώς τα συναισθήματά σου, κι ας μην σε ξέρει!

Όσο για τη δουλειά μου, όντως είναι το μόνο που μου αποσπά λίγο την προσοχή. Δουλεύω με παιδιά, κι η αγάπη που παίρνω απ αυτά με βοηθάει.

Πάντως, σε θαυμάζω για τη θετική σου σκέψη και σου εύχομαι κι εσένα τα καλύτερα για τη χρονιά αυτή!

[goutsounaki]

Γεια σας κορητσια ειμαι και εγω καινουγηα στην παρεα σας Όπως και εσυς ετση και εγω εχω πολλα αναπαντητα ΓΗΑΤΗ .Η διακια μου ιστορια δεν ξερω που αρχηζει και που τελειωνη το μονο που ξερω είναι οτη ΠΟΝΑΩ πολλη γηα τον χαμο τον αγενητον μωρων μου δεν ξερω αν αυτά πονεσαν ποιο πολλη από μενα είναι ΑΔΗΚΟ αυτό που μας σημβαινει .Πρην από ένα μηνα ειχα την τελευταια μου αποβολη 3η κατά σειρα μεσα σε 2χρονια κα δεν μπορω ακομη να το χωνεψω νιωθω κοματια δεν με σηκγηνη τηποτα κουραστηκα να παλευω ανησα .Ολα ξεκηνησαν όταν παντρευτηκα το 1996 ανεξηγητη στειροτητα σου λεη και ετση αναγκαστηκα να μπλεχτω στην αρχη με σπερματεγχησεις 4 για αρχη και μετα μπλεχτηκα μετης ατημες της εξωσωματηκες 11 στον αρηθμο .Στην 9η μενω εγκυος μετα από 12 χρονια σε δηδημα πεταμε στον ουρανο όμως δεν κρατησε πολλη το ένα ειναι στον τραχηλο και το άλλο εχει βραχηκαρδια .Μεσα σε ληγες μερες εζησα τη χαρα στα ορια της και την θληψη μεχρη τελους ενιωσα ότι παιθανα και μετα ξαναγεννηθηκα παλλη από την αρχη .Στη 10η εξωσωμ..ξανα μενω αλλα αυτή τη φορα ειμαι προσγηωμενη κραταω πησηνες και να τσουφ τη 10η εβδομαδα παληνδρομησε τηχαιο γεγονος σου λεη ..Και φτου και παλη απ την αρχη αντε τωρα παρε δηναμη και ξεκηνα παλλη της ενεσης ειπα να κανω και αυτά τα αντηπατρηκα τα εμβοληα με τα λεμφοκυταρα σε ιδιωτη γιατρο μια και τα ειχα ξανακανει με ολο το σχετηκο ελεγχω και γηα ιστοσημβατοτητα παλαιοτερα στο Ιποκρατειο θεσς εντελως δωρεαν !ναι καλλα ακουσαται !!.Αλλα ο τηπος με επησε οτη δεν εγηνε σωστη θεραπεια και αφου ηθελα από καπου να γατσοθω ειπα να τα κανω αν και κατη με βρωμουσε από την αρχη Και ημαι και παλη τηχαιρη και ξαναμαινω εγκυος με πολλη καλλες ορμονες από την αρχη όμως μαι αιμα ολη μου λενε δεν είναι τηποτα ισως μια μηκρη αποκοληση ο εδώ γιατρος (ειμαι από επαρχεια) μου λεει οτη αποκοληση τοσο νωρης δεν ηφηστατε βλακηες ελα όμως που παλαιωτερα γηρησα σχεδον ολους τους εδώ γηατρους και ολλη βραζουν στο ιδιο καζανη οποτε στην κατασταση μου αφου εχω αιμα και φοβαμαι της μετακηνησεις περημενω με την αναλογη θεραπεια και δεν σηκονομαι ουτε γηα τουαλετα από την πρωτη μερα του τεστ (τωρα ποσο καλο εκαναν όλα αυτά ενας θεος ξερει !) τουλαχηστον ξερω οτη το παλεψα !.Και αφου εμπαινα στη 10η εβδομαδα (λιγες μερες πρην ειχε σταματησει το αιμα )ετση ξαφνηκα χωρης ιδιαιτερο πονο και αιμα και ουτε καν να σηκωθω στην παπια εχασα το μωρω μου ! βεβαια αργοτερα η πονοι και το αιμα ηταν σε μεγαλη ενταση .Η ζωη μου ολη κοματιαστηκε για άλλη μια φορα .!Από την πρωτη στηγμη αυτό που μου δηνη δηναμη είναι οτη θελω να ξαναπρωσπαθησω αλλα ΠΩΣ σε ποιον να πηστεψω αφου κάθε φορα όλα γκρεμηζωνται γηρω μου αλλα και παλη όταν δεν πρωσπαθω νηωθω οτη δε ΖΩ Νομηζω οτη σας κουρασα σε οποιον ειχε την υπομονη να διαβασει λεω ένα μεγαλο ΕΥΧΑΡΗΣΤΩ !

[katrinoula]

παιρνω το θαρρος να σου γραψω γιατί γνωριζω απο πολυ κοντινό μου ατομο που είχε παρομοιο προβλημα τι γολγοθα τραβας. πρεπει να σκεφτεσαι θετικά και δεν ειναι κακό να σκεφθεις και το θέμα της υιοθεσίας. η ξαδέρφη μου έκανε δέκα εξωσωματικες και ο γιατρός της της απαγόρευσε να προσπαθήσει πάλι. ετσι υιοθέτησε ενα πολύ όμορφο κοριτσάκι έντεκα ημερών τότε, επτα ετών σήμερα. ποιά είναι η μάνα ξέρεις? όταν το κοιτάζουν νομίζουν πως τους μοιάζει κιόλας! όλα ειναι στο μυαλό μας πίστεψέ με

[mavia]

Τελικά, αν εμείς που χάσαμε μωρά στη 10η εβδομάδα κάναμε κόμμα, άνετα θα νικούσαμε στις εκλογές...

Clelia, αλήθεια πιστεύεις ότι δεν μπορεί κάποια γυναίκα να αποβάλλει συνέχεια? Αν ναι, μου δίνεις πολύ κουράγιο, εγώ δεν ξέρω αν το πιστεύω πια...

Someday, είναι τόσο γνώριμα τα συναισθήματά σου... Δεν ξέρω τι να σου πω, είναι νωρίς ακόμα για σένα... Κουράγιο, πίστη κ υπομονή σου εύχομαι... Βίωσε όσα νιώθεις κ σήκωσε κεφάλι μετά για την καινούρια προσπάθεια. Αυτό προσπαθώ να κάνω κ εγώ...

goutsounaki πέρασες τόσα πολλά! Θαυμάζω ειλικρινά το κουράγιο σου.... Τα λόγια είναι περιττά στην περίπτωσή σου...

Αύριο έχω ραντεβού σε τμήμα καθ΄έξιν αποβολών σε νοσοκομείο (έχω ξαναπάει σε αντίστοιχο τμήμα άλλου νοσοκομείου χωρίς να με διαφωτίσουν ιδιαίτερα...). Αν μάθω κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει κ εσάς, θα σας το αναφέρω...

Κουράγιο!

[Clelia]

mavia κοριτσι μου, τι ειπες τωρα!

Εννοειται πως δεν υπαρχει περιπτωση μια γυναικα να αποβαλλει διαρκως! Αν βρεθει επιστημονας να πει κατι τετοιο ειναι για φτυσιμο!

Προφανως κατι μπλοκαρει την φυσιολογικη εξελιξη της εγκυμοσυνης, τπτ τυχαιο. Αντε να θεωρηθουν 1-2 αποβολες τυχαιες. Μετα την 3η αποβολη οπωσδηποτε κατι φταιει και πρεπει να το ψαξουν.

Στην περιπτωση μου δεν βρεθηκε σε 1η φαση κατι παθολογικο, οποτε ξεκινησα καθημερινα ενεσεις ηπαρινης. Στα ιατρικα τεφτερια υποστηριζουν πως στις αποβολες χωρις αιτιο παθολογικο, οι ηπαρινες κανουν θαυματα. Ετσι εγινε και στην περιπτωση μου, μια χαρα πρτοχωρησε η 3η - και καλυτερη - εγκυμοσυνη μου.

Παντως στους 5-6 μηνες μετα τον τοκετο θα ξαναπαω αιματολογο να κανουμε μερικες εξετασεις σε 2η φαση να δουμε αν τελικα ειμαι - και σε ποιο βαθμο, θρομβοφιλικη.

[mavia]

Clelia συνεχίζεις να μου δίνεις κουράγιο λέγοντάς μου ότι η τρίτη σου εγκυμοσύνη ήταν κ η τυχερή! Κ εγώ στην 3η ελπίζω, όταν με το καλό έρθει... Πρώτα όμως πρέπει να χάσω κιλά για να πέσει το ζάχαρο. Εγώ δυστυχώς δεν έχω θρομβοφιλία (λέω "δυστυχώς" γιατί τουλάχιστον θα είχαμε βρει μια αιτία...).

[christy28]

goutsounaki έχεις κάνει καμπύλη σακχάρου εσύ και καλλιέργεια σπέρματος ο σύζυγος?

Εχω γνωρισει κοπελες που ειχαν εώς και 10 αποτυχημενες εξωσωματικες λόγω του σακχάρου κύησης! Η μία μαλιστα εχει ηδη 2 παιδια με φυσιολογικη σύλληψη, η αλλη γεννησε διδυμα αφου πηρε ενα φαρμακο για το σακχαρο πριν και το ρυθμισε. Το σακχαρο δημιουργει και κακης ποιοτητας ωαρια με αποτελεσμα να αποτυγχανει η συλληψη! Ουτως ή αλλως οι ορμονες τις εξωσωματικες μπορει να απορυθμισουν το σακχαρο. Για δες το...

 

Κοριτσια μην απελπιζεστε! Μια φορα εγκυος ΠΑΝΤΑ εγκυος! θα κανετε σιγουρα παιδακι!

[xrysa1981]

γεια σας κοριτσια εγω μετα απο 1 χρονο προσπαθειων ειχα μια βιοχημικη εγκυμοσυνη και 2 μηνες μετα παλλινδρομη κυηση στην 7η εβδομαδα...

ακουσαμε την καρδουλα του και λιγες μερες μετα μονο με λιγο αιματακι και καθολου πονο διαπιστωσαμε οτι αυτη η μικροσκοπικη καρδουλα σταματησε να χτυπαει...

ειναι τοσο δυσκολο τελικα να μεινει μια γυναικα εγκυος;και ακομα πιο δυσκολο να το κρατησει;γιατι να συμβαινει αυτο και γιατι να ποναει τοσο πολυ;εχει περασει ενας μηνας και ολα ειναι μπερδεμενα στο μυαλο μου..."αφου ηταν να γινει λεω εγινε και τελειωσε και παμε για αλλα" αλλες μερες λεω "γιατι;"

θελω τοσο πολυ μωρακι...φοβαμαι ομως μηπως δεν βρεθει κανενα μωρακι που να θελει εμενα για μανουλα του και φευγουν ολα...αν κανενα δεν κρατηθει;

δεν πρεπει ομως να σκεφτομαστε ετσι και να το βαζουμε κατω..ετσι δεν ειναι;;;δεν μπορει καποιο μωρακι θα βρεθει να μας αγαπησει οπως εμεις και θα πανε ολα καλα!ολες οι ιστοριες πρεπει να εχουν αισιο τελος και ετσι θα γινει και με ολες εμας τις "wannabe mothers" θα τα καταφερουμε σιγουρα...

συγνωμη αν σας κουρασα αλλα ξερω πως οποια κοπελα διαβασει το μηνυμα μου σε αυτο το topic θα με καταλαβει και αυτο ειναι το μονο που θελω αυτη τη στιγμη.ολοι γυρω μου μιλανε και μου λενε οτι ολα θα πανε καλα αλλα δεν ξερουν πως ειναι...

καληνυχτα...:roll: