Δυσαρέσκεια και έκφραση παραπόνων στην σχέση

[kounelitsa]

Εγώ μουτρώνω με το παραμικρό..αλλά με το που το λέω το ξεχνάω κι όλας..οπότε τις πετάω απ'ευθείας τις κοτρώνες και νιώθω υπέροχα!!

Εκείνος είναι άνθρωπος που και να θέλεις να τσακωθείς δεν τσακώνεται με τίποτα λέμε...Υπομονή και κατανόηση πέρα από τα όρια. Οπότε είμαστε όλοι οκ!

Η υστέρω ξεσπάει και κοιμόμαστε στο τέλος όλοι καλά!

[despina_fouf]

Ρε παιδιά, εγώ είτε μιλάω με το καλό είτε με το άγριο, με γράφει και κάνει ό,τι θέλει! Τί κάνω λάθος?

[bee]

Εγώ μουτρώνω με το παραμικρό..αλλά με το που το λέω το ξεχνάω κι όλας..οπότε τις πετάω απ'ευθείας τις κοτρώνες και νιώθω υπέροχα!!

Εκείνος είναι άνθρωπος που και να θέλεις να τσακωθείς δεν τσακώνεται με τίποτα λέμε...Υπομονή και κατανόηση πέρα από τα όρια. Οπότε είμαστε όλοι οκ!

Η υστέρω ξεσπάει και κοιμόμαστε στο τέλος όλοι καλά!

Τελικά δεν είμαστε μόνο εμείς έτσι.Να θέλεις να τσακωθείς και να μην μπορείς ρε παιδί μου

[ΛΙΝ]

οταν με ενωχλει κατι.. θελω να το πω, γιατι αν το κρατησω μεσα μου το θυμω, τα νευρα θα σκασω και μου αναιβενη το αιμα στο κεφαλι και προτυμο καλυτερα να εκφραστω για να νιωσω εγω καλυτερα.(αυτο ισχυει για τα πολυαγαπημενα μου πεθερικα)

με τον αντρουλη μου δεν εχω προβλημα δεν λεω σαν ζευγαρι θα τσακωθουμε αλλα σε φυσιολογικα πλαισια παντα υπαρχει λυση για ολα οταν υπαρχει κατανοηση.

[ANGEL FACE]

Θα αντιδρασω αναλογα με την αιτια και τον βαθμο που θα εχει η δυσαρεσκεια μας διαφορετικα..Συνηθως αν ειναι κατι μικρο μετα που θα ηρεμησω θα παω και θα τα εκφρασω κατευθειαν η θα εχει ερθει ηδη εκεινος αφου ηρεμησουμε να το συζητησουμε,δεν μπορω να περιμενω να λυσω κατι μετα απο μερα η ωρες,ειμαι τυπος του κατευθειαν αλλα αν δω οτι δεν βγαζω ακρη και δεν μπορω να ηρεμησω φευγω απο το σπιτι συνηθως οταν δεν καταλαβαινει,παω μια βολτα και κλασσικα μετα ερχετε και με βρισκει και το συζηταμε ..η ουσια παντως ειναι ιδια..δεν το αφηνουμε αλλα το λυνουμε γιατι δεν μπορουμε και οι δυο να ειμαστε μουτρωμενοι και στην διαφωνια..! παντως αν και ειμαι δυναμικος τυπος σε αυτο το θεμα θελει προσοχη γιατι ευκολα τα πραγματα μπορει να γινουν χειροτερα,μεσα απο εμπειριες που εχω ζησει,τωρα εχω καταληξει να το αντιμετωπιζω ετσι και πιστευω οτι εχει αποτελεσματα καλυτερα απο φωνες,βρισιες,υστεριες και τους γειτονες να στηνουν αυτι να ακουνε..χαχαχαχ δεν αξιζει να δινουμε τροφη σε κανενα οσο αφορα το σπιτι μας!

[dimmi]

Ρε παιδιά, εγώ είτε μιλάω με το καλό είτε με το άγριο, με γράφει και κάνει ό,τι θέλει! Τί κάνω λάθος?

δεν κλείνεις την τιβι όταν έχει ματς και δε σου δίνει σημασία αφού έχει εκείνος το τιβι κοντρολ

[polina26]

πάντα όταν με ενοχλεί κάτι το λέω εκείνη την ώρα χωρίς να νευριάσω μιας και είμαι άνθρωπος που νευριάζει μόνο όταν αδικίέται αλλα ακόμα και τότε δεν φωνάζω... εξηγώ ήρεμα τι με ενόχλησε με επειχηρήματα και γενικά κάνω συζήτηση που συνήθως καταλήγει σε λύση. να ναι καλά ο αντράς μου που με ακούει και με καταλαβαίνει ... όταν νευριάσει αυτός ωρύετε φρύγω ή εγώ ή αυτός και μετά συζητάμε ήρεμα... παντα του λέω την ατάκα τα νεύρα φέρνουν νευρα ηρέμησε και μετά έλα αν θες να μιλήσουμε ... ποιάνει πάντα

[Maraki+]

Τελικά δεν είμαστε μόνο εμείς έτσι.Να θέλεις να τσακωθείς και να μην μπορείς ρε παιδί μου

Κι εγώ στο κλαμπ. Δύο χρόνια τώρα τσακώνομαι μόνη μου!

[Nefeli2014]

Εγώ είμαι άτομο που μιλάω ναι μεν αλλά... Δηλαδή θα εκφράσω το παράπονο μου ευθέως πχ ανησυχησα που δε πήρες σηνερα ούτε ένα τηλέφωνο, φοβήθηκα που δεν ήσουν μαζί, θύμωσα που δεν έκανες αυτό που έπρεπε, στεναχωρηθηκα που μου μίλησες έτσι, αλλά αν δεν εισακουστεί δεν το ξαναλέω, τα μαζεύω και κάποια στιγμή κάνω μπαμ. Αυτό δεν είναι πολύ καλό, το σωστό είναι να επιμένω. Το βαθύτερο όμως πρόβλημα επειδή εγώ τα πάω καλά με την αυτοκριτική και το δουλεύω πολλά χρόνια, είναι η έκφραση συναισθημάτων του άντρα μου, πρέπει να έχω μεταφραστή για να καταλάβω τι θέλει πολλές φορές, πως το θέλει και γιατί το θέλει. Με θυμώνει που δεν εκφράζεται σωστά αλλά ειναι κάτι της ιδιοσυγκρασιας του. Μου πήρε χρόνια να αρχίσω να τον μεταφράζω κι άλλα τόσα θα μου πάρει για να το αποδεχτώ

Προσπαθεί όμως. Προσπαθεί πολύ και αυτό με συγκινεί πολλές φορές. Έχει δουλειά όμως ακόμα, δεν ξέρω αν λύνεται εντελώς η έστω βελτιώνεται. Πάντως με τον ερχομό των παιδιών μας έχει γίνει καλύτερος. Κι εγώ νομίζω το ίδιο και επικοινωνούμε καλύτερα. Μπορεί να έχουμε πολύ πολύ λιγότερο χρόνο μαζί να περνάμε αλλά η επικοινωνία μας έχει βελτιωθεί αρκετα. Είμαστε δύο ατομα με έντονη προσωπικότητα που σκοτωνοντουσαν(λεκτικά πάντα) προ παιδιών και μετά έπεφταν στο κρεβάτι. Τώρα δε σκοτωνομαστε, δε λέμε βαρύγδουπα λόγια, μιλάμε ήρεμα και πιο ουσιαστικά. Υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να πνιξουμε ο ένας τον άλλον (εγώ κυρίως) αλλά μας περνάει πιο γρήγορα και γενικά έχουμε ηρεμήσει. Έχω περάσει με τον άντρα μου κυκεωνες και πολλά προβλήματα, πολλά εξωγενη που μας έδεσαν πολύ. Που επίσης Μας έφεραν σε σύγκρουση πολλές φορές αλλά τελικά αυτή η φλόγα μας ένωσε. 

Τολμώ να ομολογήσω πως είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζι του κι ας θέλω να τον πνίξω ενίοτε. Δεν μπορω να πω πως έχουμε την τέλεια σχέση, αλλά σίγουρα έχουμε μια σχέση που με τον καιρό βελτιώνεται. Γιατί όπως έγραψα ξεκίνησαμε πολύ έντονα και με μεγάλη αντιφατικότητα στους χαρακτηρες μας. Κρύο αυτός, ζέστη εγώ. Μη με ρωτήσετε πως παντρεύτηκαμε.. Χωρίς πολλά πολλά. Ήθελε πολύ ο ένας τον άλλο. Παρά πολύ. Ανα καιρούς συζητάμε για τη διαφορετικότητα μας και το ποσό ίδιοι θα καταλήξουμε στα γεράματα (χωρίς να λέμε το για πάντα) Υπαρχει πάντα ένας μικρός φόβος ανάμεσα μας μη χάσει ο ένας τον άλλο. Δουλεύουμε το κομμάτι της επικοινωνίας ακόμα. Εκεί έχουμε ένα θέμα πάντα. Ναι μεν βελτιωμένο αλλά πάντα δοκιμαζομαστε. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει ποτέ αυτό, αν θα κουραστεί κάποιος από τους δύο, απλώς νομίζω δε βαριόμαστε. Κι επειδή εγώ βαριέμαι πολύ εύκολα και τις σχέσεις που είχα τις βαριόμουν επίσης αυτός με έχει κάνει να τον ξεψαχνιζω διαρκώς. Δεν ξέρω ρε παιδί μου έχει κάτι που δεν το έχω ξανασυναντησει σε άντρα. Έχει χαρακτηρα. Καλό κακό έχει κάτι πάντως. 

 

Ξέφυγα νομίζω λίγο από το θέμα.. Αλλά δεν πειράζει, εκφράστηκα. Καλό είναι να τα θυμόμαστε αυτά που και που.;) 

Επεξεργάστηκαν 7 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

@Nefeli2014 εγώ μάλλον είμαι σαν τον άντρα σου, έχω πρόβλημα να εκφράσω τι θέλω και τι με ενοχλεί και αυτό τον εκνευρίζει. Τον εκνευρίζει να με ρωτάει τι θέλω κ να λέω "ό,τι θες εσύ" ή "δεν με πειράζει" αντί να λέω ευθέως ναί ή όχι. Τον εκνευρίζει που δεν δείχνω πότε είμαι θυμωμένη ή στενοχωρημένη. Εγώ έτσι είμαι σαν τύπος κ πιστεύω ότι αποφεύγω και τους καβγάδες που δεν τους μπορώ καθόλου. Βέβαια μαζεύω, μαζεύω, φουντώνω και τα παράπονο διογκώνονται κι έτσι σε άσχετες ώρες μπορεί να κάνω μεγάλο θέμα. Ο άντρας μου όταν ενοχλείται το λέει, όχι με ωραίο τρόπο πάντα, αλλά μετά είναι ήρεμος. Τον καταπιέζει το να μην μιλήσει. Στις σχέσεις του με άλλους του έχει κάνει πολύ κακό βέβαια γιατί δεν αντέχουν όλοι την τόση ειλικρίνεια. Η λέξη διπλωματία του είναι παντελώς άγνωστη. 

 

Πριν από το παιδί σπάνια τσακωνόμαστα. Ξ¨εραμε τιςδιαφορές μας αλλά γενικά στον τρόπο ζωής έχουμε κοινά και τις παρακάμπταμε. μετά το παιδί αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν έχουμε πχ τον προσωπικό χρόνο να κάνουμε αυτά που μας αρέσουν ατομικά πέρα από τα κοινά. Δεν πιστεύω ότι έχουμε τέλεια σχέση και στην πορεία βγαίνουν θέματα, συγκεκριμένα και επαναλαμβανόμενα βέβαια. Αρκετά από αυτά τα συζητάμε, με δική του επιμονή. Εγώ θα ήθελα να συζητάω και άλλα, αλλά κάθε φορά που πάω να το κάνω, γίνονται χειρότερα. Στην προηγούμενη μακροχρόνια σχέση μου έγραφα τεράστια e-maiλ όταν προέκυπτε κάτι. Ήταν κ εξ αποστάσεως βέβαια κ ας πούμε ότι ήταν δικαιολογημένο. Αν κ νομίζω ότι δεν είχε υπομονή να τα διαβάσει, απλώς το θεωρούσε χειρονομία επαναπροσέγγισης. Έτσι βέβαια όταν χωρίσαμε δεν ήξερε από πού του ήρθε, δεν είχε καταλάβει πόσα με ενοχλούσαν για χρόνια. Τέλος πάντων τελείως άσχετο αυτό γιατί δεν ήταν και σχέση με προοπτική γάμου. Τώρα αν έγραφα στον άντρα μου τις απόψεις μου θα με θεωρούσε τελείως ufo κ με προβλημα επικοινωνίας και τότε είναι που δεν θα λυνόταν τίποτα. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

@Nefeli2014 εγώ μάλλον είμαι σαν τον άντρα σου, έχω πρόβλημα να εκφράσω τι θέλω και τι με ενοχλεί και αυτό τον εκνευρίζει. Τον εκνευρίζει να με ρωτάει τι θέλω κ να λέω "ό,τι θες εσύ" ή "δεν με πειράζει" αντί να λέω ευθέως ναί ή όχι. Τον εκνευρίζει που δεν δείχνω πότε είμαι θυμωμένη ή στενοχωρημένη. Εγώ έτσι είμαι σαν τύπος κ πιστεύω ότι αποφεύγω και τους καβγάδες που δεν τους μπορώ καθόλου. Βέβαια μαζεύω, μαζεύω, φουντώνω και τα παράπονο διογκώνονται κι έτσι σε άσχετες ώρες μπορεί να κάνω μεγάλο θέμα. Ο άντρας μου όταν ενοχλείται το λέει, όχι με ωραίο τρόπο πάντα, αλλά μετά είναι ήρεμος. Τον καταπιέζει το να μην μιλήσει. Στις σχέσεις του με άλλους του έχει κάνει πολύ κακό βέβαια γιατί δεν αντέχουν όλοι την τόση ειλικρίνεια. Η λέξη διπλωματία του είναι παντελώς άγνωστη. 

 

Πριν από το παιδί σπάνια τσακωνόμαστα. Ξ¨εραμε τιςδιαφορές μας αλλά γενικά στον τρόπο ζωής έχουμε κοινά και τις παρακάμπταμε. μετά το παιδί αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν έχουμε πχ τον προσωπικό χρόνο να κάνουμε αυτά που μας αρέσουν ατομικά πέρα από τα κοινά. Δεν πιστεύω ότι έχουμε τέλεια σχέση και στην πορεία βγαίνουν θέματα, συγκεκριμένα και επαναλαμβανόμενα βέβαια. Αρκετά από αυτά τα συζητάμε, με δική του επιμονή. Εγώ θα ήθελα να συζητάω και άλλα, αλλά κάθε φορά που πάω να το κάνω, γίνονται χειρότερα. Στην προηγούμενη μακροχρόνια σχέση μου έγραφα τεράστια e-maiλ όταν προέκυπτε κάτι. Ήταν κ εξ αποστάσεως βέβαια κ ας πούμε ότι ήταν δικαιολογημένο. Αν κ νομίζω ότι δεν είχε υπομονή να τα διαβάσει, απλώς το θεωρούσε χειρονομία επαναπροσέγγισης. Έτσι βέβαια όταν χωρίσαμε δεν ήξερε από πού του ήρθε, δεν είχε καταλάβει πόσα με ενοχλούσαν για χρόνια. Τέλος πάντων τελείως άσχετο αυτό γιατί δεν ήταν και σχέση με προοπτική γάμου. Τώρα αν έγραφα στον άντρα μου τις απόψεις μου θα με θεωρούσε τελείως ufo κ με προβλημα επικοινωνίας και τότε είναι που δεν θα λυνόταν τίποτα. 

 

To να γράψεις τις σκέψεις σου δεν είναι και τόσο παράλογο, το έχω ακούσει αρκετές φορές. Με τη λογική ότι μπορείς να γράψεις κάτι, να το ξαναδείς αργότερα και να δεις πόσα από αυτά ήταν εν θερμώ υπερβολές. Και μπορεί και ο άλλος να έχει ένα χρόνο να το σκεφτεί πριν αντιδράσει. Αλλά από την άλλη, δεν παίρνεται και πίσω και αποκτά μία "επισημότητα".

[Nefeli2014]

Έσπερος η τέλεια σχέση δεν υπάρχει είμαι σίγουρη γιαυτό, υπάρχει όμως το θέλω να είμαι μαζί σου. Αλλά αν κάπου υστερουμε να προσπαθούμε να το βελτιώνουμε. Πχ όταν γεννήθηκε η μπεμπα είχα κατά πέσει κι εγώ από την κούραση και δεν είχα πολλή υπομονή κάναμε τρομερές συζητήσεις που έπιαναν πάτο ώσπου κάποια στιγμή είπα δεν πάει άλλο κάνε κάτι, τον ταρακούνησα που λέμε, και όντως έκανε. Φτου φτου έχουμε να μαλωσουμε από τον Φλεβάρη, μετράω μήνες. Λίγο μουρμουριτσα ναι, λογικό αλλά όχι τσακωμός. Έχει αλλάξει πολύ κι εκείνος σε σημείο που το λέω και φτύνω τον κόρφο μου. Αντί να μου πει πια "αμάν όλο βλακειες πως παρκάρεις έτσι κάνεις δε θα χωράει έχεις πιάσει όλο το πεζοδρόμιο, καλά δεν ξέρεις να παρκάρεις???" τώρα μου λέει "αγάπη μου έλα να δεις πως εχεις παρκάρει, πιστεύεις χωράει άλλος να το βάλει?" 

Κι εγώ πριν από αντίδραση ξαναπαρκαρα άτσαλα, τώρα παρκάρω σωστά. Βασικά και πριν σωστά πιστεύω πως πάρκαρα αλλά τελοσπαντων... Είναι λίγο της υπερβολής κι αυτός.. Για τέτοιες χαζομάρες τρωγομαστε. Πάντως ο τρόπος που θα πεις κάτι έχει πολλή μεγάλη σημασία. Αυτό έχω καταλάβει... Τη διπλωματία την έμαθα κι εγώ εσπερο τα τελ. Χρόνια.... Και άμα περνάς περίοδο κούρασης θέλει πολλή υπομονή κι από τις δύο πλευρές και κατανόηση. Πιστεύω όλα τα ζευγάρια κάποια στιγμή το χάνουμε μετά το ξαναβρισκουμε και κάπως έτσι πάει.. Έτσι δεν ειναι? 

Επεξεργάστηκαν 7 Ιουλίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

κι ο δικός μου προκαλεί ένταση με κάτι τέτοιες απίστευτες παρατηρήσεις γιατί κάτι χάλασε ή κάτι χάθηκε ή δεν έγινε σωστά. συνήθως αντιδρω κ λεω να σέβεται το οτι κανω τοσα πραγματα με ελαχιστο χρονο. ωρες ωρες σκεφτομαι οτι αν ηταν άχρηστος ή ατσουμπαλος οπως πολλοι αντρες στο σπίτι, θα ειχα το κεφαλι μου ησυχο τουλαχιστον!!!! κατα τ αλλα προκυπτουν σοβαροι καβγαδες πιο σπανια σλλα για γνωστά θέματα, δεν εκπλήσσεται κανεις μας απ αυτο. Δεν ξερω αν δεν τπαρχουν τελειες σχεσεις, δεν ηερω αν ειναι κανονας παντα ο ενας να ειναι πιο εντονη προσωπικότητα κ ο αλλος πιο αδυναμος, δεν ηταν το φορτε μου τα αισθηματικά ποτε. πριν παντρευτούμε παρέβλεψα πολλα στραβα που τελικα με ενοχλουν κ εβγαλε καποια κουσουρια κ μετα το παιδι. για οσα ηταν εν γνωσει μου φερω την ευθυνη αφου δν εδωσα σημασια τοτε. Για τα μετα, αντιδρω κατα καιρους. παντως εχω κ το στιλ  να κανω το θυμα κ να θεωρω οτι εγω ειμαι άψογη κ ο άλλος όχι, κ κατα καιρούς έχω εκπλαγεί από δικά του παράπονα, που τελικά ήταν δικαιολογημένα.

[Chrysoum]

Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως @Έσπεροςστο έχω ξανά πει, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι κάτι παίζει με τους άντρες μας. Όσο περισσότερο διαβάζω τόσο πειθομαι ότι έχουν κοινό γενετικό υλικό. Τόση ομοιότητα δεν εξηγείται αλλιώς

[Έσπερος]

1 hour ago, Chrysoum είπε:

Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως @Έσπεροςστο έχω ξανά πει, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι κάτι παίζει με τους άντρες μας. Όσο περισσότερο διαβάζω τόσο πειθομαι ότι έχουν κοινό γενετικό υλικό. Τόση ομοιότητα δεν εξηγείται αλλιώς

Τι να πω... κι έλεγα οτι στον μακρινό Βορρά αυτο το ειδος κυκλοφορει σε βελτιωμένη εκδοχή!

[Έσπερος]

On 7 Ιουλίου 2019 at 1:53 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

To να γράψεις τις σκέψεις σου δεν είναι και τόσο παράλογο, το έχω ακούσει αρκετές φορές. Με τη λογική ότι μπορείς να γράψεις κάτι, να το ξαναδείς αργότερα και να δεις πόσα από αυτά ήταν εν θερμώ υπερβολές. Και μπορεί και ο άλλος να έχει ένα χρόνο να το σκεφτεί πριν αντιδράσει. Αλλά από την άλλη, δεν παίρνεται και πίσω και αποκτά μία "επισημότητα".

στην περίπτωση μου πάντως ειχε ερμηνευτεί σαν υπερβολικη κινηση για θέματα που πολυ απλα θα μπορουσαν να εχουν συζητηθεί στην ωρα τους και οχι σε ενα ξέσπασμα με μια ακομα πιο χαζη αφορμη. και ηταν οντως σωστο αυτο. Αλλα μυαλο δεν εβαλα, για να κανω και την αυτοκριτική μου. Επειδη συχνα γκρινιαζω για τον αντρα μου -που ειναι ομολογουμένως δύσκολος ανθρωπος αλλα ξεκάθαρος κ εντέλει προβλέψιμος-  παραβλέπω το οτι εγω δεν φοραω φωτοστέφανο αλλά έχω κ εγώ τα στραβά μου. Πάντως για θέματα που ο άντρας μου δεν μίλησε όταν τον ενοχλησαν, λόγω διακριτικότητας για τους γονεις μου κ λογω πρόσφατης γεννας, αυτο δεν τον βοηθησε γιατι τα μάζεψε κ τα διόγκωσε κ τον ταλανίζουν ακομα παρόλο που τα έχει εκφράσει. Εγώ αντέχω χωρίς να εκφράζομαι ομως. Αν κ δεν μας κανει παντα καλο.