Σε ποιό σχολείο να πάει? (Δημόσιο -Ιδιωτικό)

[Μαρια Στυλιανακη]

Γράψτε εδώ τους προβληματισμούς και σκέψεις σας για το που θέλετε να ξεκινήσει το παιδί σας σχολείο,.... ιδιωτικό ή δημόσιο, επώνυμο ή όχι.

[Renia]

Βεβαια η κορουλα μου ειναι ακομα μικρουλα αλλα ηδη εχει αρχισει να με απασχολει το θεμα του σχολειου!

Απο την μια σκεφτομαι οτι σε μερικα ιδιωτικα σχολεια κανουν πραγματικα εξαιρετικη δουλεια με τα παιδια.Τους μαθαινουν πως να διαβαζουν μονα τους, πως να καταμεριζουν σωστα τον χρονο που εχουν για διαβασμα χωρις να καθυστερουν χαζευοντας, τα μαθαινουν να δραστηριοποιουνται σε ασχολιες που προβαλλουν τις δεξιοτητες και τις ιδιαιτερες κλησεις τους.Ταυτοχρονα πιστευω οτι γινεται σωστοτερη διδασκαλια στις ταξεις σε σχεση με τα δημοσια σχολεια ωστε τα παιδια να καταλαβαινουν το μαθημα απο την ταξη και στο σπιτι να χρειαζεται απλα να κανουν μια επαναληψη!

Απο την αλλη ομως υπαρχουν και τα μειον των ιδιωτικων σχολειων!Κατ'αρχην το οικονομικο ειναι κατι αρκετα σημαντικο μειονεκτικα για τους γονεις με μικρομεσαια βαλαντια! Επισης κατι το οποιο το βιωσα μεσω μιας γνωστης μου περιπτωσης ειναι ο ψυχολογικος παραγοντας που επιβαρυνει τα παιδια μεσαιων(οικονομικα) οικογενειων σε σχεση με τα υπολοιπα που στην πλειοψηφια τους προερχονται απο την μεγαλοαστικη ταξη!Ξερετε τωρα ..... πραγματοποιουνται στιχομυθιες του στυλ...."Εγω τα Χριστουγεννα πηγα διακοπες με τους γονεις μου στην Ελβετια και εκανα σκι... εσυ?"

"Εμεις στο σπιτι μας εχουμε μια μεγαλη πισινα και 2 γηπεδα του τεννις.. εσυ?"

Με αποτελεσμα τα παιδια μας να παρουσιαζουν συνδρομο κατωτεροτητας και ντροπης για την οικογενεια τους και την οικονομικη κατασταση των γονιων τους.

Παρολο λοιπον που πιστευω οτι τα ιδιωτικα σχολεια (καποια απο αυτα) κανουν καλη δουλεια σε σχεση με την μεταφορα γνωσεων στα παιδια μας, το δικο μου παιδι θα το παω σε δημοσιο σχολειο γιατι 1) ανηκω κι εγω στην μικροαστικη ταξη και οικονομικα δεν θα το αντεχα και 2) θεωρω οτι ειναι καλυτερα να ασχοληθω εγω προσωπικα με το διαβασμα του παιδιου μου παρα να αναγκαστω να ασχοληθω με την ιαση της ευαισθητης ψυχολογιας του.............

[maria]

Λοιπόν, αν και είναι πολύ νωρίς για μένα να πάρω αυτή την απόφαση (βεβαια ίσως και να μην είναι) θα γράψω και εγώ κάποια πράγματα που έτυχε να ακούσω από άλλες μαμάδες, και άλλα ότι κατάφερα να θυμηθώ προσπαθόντας να φέρω στην μνήμη μου τα παιδικά μου χρόνια (στο δημοτικό είχα πάει σε ιδιωτικό σχολείο)

 

Καταρχήν, σε όσους γονείς σκοπεύουν να στείλουν το παιδί τους σε ιδιωτικό σχολείο και μάλιστα με καλό όνομα, ίσως να πρέπει να κάνουν την πρώτη κίνηση από πολύ νωρίς. Σχολεία με μεγάλη ζήτηση έχουν λίστες αναμονής στις οποίες οι γονείς πρέπει να μπούν αρκετά χρόνια πρίν!!

Αυτό το άκουσα πρώτη φορά από την προϊσταμένη μου, που με ρώτησε εαν τον έγραψα σε σχολείο, με το που γύρισα στην δουλειά (ο Παναγιώτης ήταν 3,5 μηνών τότε) και ομολογώ ότι σοκαρίστικα. Μετά βέβαια έμαθα και από άλλους ότι στα πολύ καλά σχολεια κάποιοι γονείς γράφουν τα παιδιά τους με το που γεννιούνται (μην πω και νωρίτερα)

 

Λοιπόν, το ότι ένα σχολείο είναι ιδιωτικό, δεν σημαίνει ότι έχει και καλούς δασκάλους. Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε στο μυαλό μας την δασκάλα του δημοσίου σχολείου σαν ένα δημόσιο υπάλληλο που βαριέται να δουλέψει και που επειδή είναι βολεμένη σε μόνιμη θέση, δεν ενδιαφέρεται για τα παιδιά ή δεν γνωρίζει παιδαγωγικές μεθόδους.

Προσωπικά έχω αναθεωρήσει τις απόψεις μου και δεν θεωρώ ότι τα πράγματα είναι έτσι. Σίγουρα η δασκάλα, δεν έχει τον πριστάμενο πάνω από το κεφάλι της να ελέγχει πόση ύλη θα βγάλει και αν το κάνει σωστά.

Γι αυτό οι δάσκαλοι στα ιδιωτικά σχολεία είναι πιο πιεστικοί, στο να μάθουν στα παιδιά περισσότερα πράγματα ώστε να δείξουν πόσο καλοί είναι.

Το θέμα είναι πόσα πολλά μπορούν να μάθουν τα παιδιά μέσα σε μια χρονιά, και πόσες ασκήσεις μπορούν να κάνουν. Πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι να γυρίζουν σπίτι έχοντας να κάνουν εργασέις τις οποίες δεν μπορούν, με αποτέλεσμα να τις κάνουν οι γονείς τους για να πάρουν καλό βαθμό και να μην τα θίξει η δασκάλα στην τάξη.

Επίσης μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι παιδιά. Και βέβαια δεν θα τους αρέσει το σχολειο, και φυσικά όταν γυρνάνε στο σπίτι θα θέλουν να παίξουν αντί να διαβάσουν για την επόμενη μέρα.

 

Μια γνωστή μου, έχοντας μεγαλώσει 2 παιδιά (πάνε λύκειο τώρα) και μεγαλώνοντας άλλο ένα, με έβαλε να σκεφτώ αυτά τα πράγματα.

Ο 1ος γιός της πήγε σε ιδιωτικό δημοτικο και αν θυμάμαι καλά και γυμνάσιο. Στο δημοτικό ήταν τέλειος μαθητής, διαβάζαν μαζί και δεν έχει κανένα πρόβλημα μαζί του. Στο λύκειο όμως το παιδί δεν άντεχε άλλο διάβασμα.Τώρα είναι στην 3η λυκείου και εύχεται να καταφέρει να πάρει απολυτήριο. Η κόρη της αντίθετα δεν πήγε σε ιδιωτικό. Μάλιστα μου είπε ότι ήταν τόσο κακή μαθήτρια που τα υπόλοιπα παιδιά την κοροιδέυαν, ώστε κάποια στιγμή πείσμωσε και έμαθε από μόνη της όσα δεν είχε μάθει στις πρώτες τάξεις. Λύκειο, μετά από καυγά βέβαια την έστειλε σε ιδιωτικό σχολείο και η κοπέλα τα πάει πολύ καλά.

Το 3ο της παιδάκι πήγε σε άν ιδιωτικό νηπιαγωγείο. Η νηπιαγωγός ήθελε να προετοιμάσει τα παιδιά για το δημοτικό και τα πίεζε αρκετά. Έπειτα, επειδή δημοτικό πήγε σε δημόσιο, το παιδάκι χαλάρωσε, και μετά έλεγε στην μαμά του να μην τον ξαναστείλει το "κακό σχολείο"

 

Προσωπικά πήγα σε ιδιωτικό δημοτικό σχολείο και εγώ και ο αδεργός μου γιατί τότε τα δημόσια σχολέια ήταν πρωί - απόγευμα και οι γονείς μας που δουλεύαν δεν είχαν που να μας αφήσουν. Εκεί θυμάμαι ότι στην 1η δημοτικού είχα μια καταπληκτική δασκάλα που είχε πολύ καλές μεθόδους και έτσι έμαθα καλή γραφή και ανάγνωση. Στην τρίτη δημοτικού είχαμε μια δασκάλα που ήθελε να μας μάθει διάφορα πράγματα αλλά δεν είχε και τόσο καλές μεθόδους (τιμωρία, ψυλιές στο χέρι με το χάρακα κλπ)

Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μας είχε πει μια φορά να φέρουμε διάφορα παλιά υφάσματα και κόλλα ώστε να φτιάξουμε διάφορα κολλάζ. Εμείς δεν είχαμε τέτοια κουρέλια σπίτι γιατί η γιαγιά μου ήταν αυτή που εραβε, στο χωριό συνήθως. Την επόμενη μέρα λοιπόν εμάς που δεν είχαμε φέρει τίποτα για την κατασκευή, μας σήκωσε όρθιους όλη την ώρα για τιμωρία. Την επόμενη μέρα λοιπόν που θα κάναμε το ίδιο πράγμα, προκειμένου να γλιτώσω την τιμωρία, διέλυσα φορέματα από τις κούκλες μου για να βρω υφάσματα. Οι γονείς μου υσικά, που ήταν της άποψης ότι ο δάσκαλος εχει πάντα δίκιο, δεν είπαν τίποτα και έτσι πέρασε και αυτό...Φυσικά αυτή η δασκάλα δεν μπορούσε να απολυθεί γιατί ήταν η γυναίκα του ιδιοκτήτη του σχολείου.

 

Επίσης είναι πολύ σημαντικό πιστεύω τα παιδιά να έχουν φίλους από το σχολείο κοντά στο σπίτι τους. Επειδή εμένα το σχολείο μου ήταν μακρυά από το σπίτι μου, δεν είχα παιδιά στην ηλικία μου κοντά μου για να παίξω. Οι γονείς μου εργαζόμενοι, δεν είχαν το χρόνο να με πηγαίνουν με το αμάξι συχνά επισκέψεις, αλλά ούτε και άλλοι γονείς φέρναν τα παιδιά τους σπίτι μου. Φρίκη!! Με θυμάμαι να κάθομαι στο κρεββάτι μου, να βαριέμαι και να μην έχω όρεξη να κάνω τίποτα....

 

Όλα αυτά πιστεύω ότι ήταν ένας από τους λόγους που στο γυμνάσιο και ειδικά στο λύκειο, δεν μπορούσα να κάτσω σπίτι μου και να διαβάσω με τίποτα. οι γονείς μου είχαν ξοδέψει μια περιουσία σε φροντηστήρια αλλά εγώ το μυαλό μου δεν το είχα στο διάβασμα. Το αποτέλεσμα ήταν να μην περάσω πουθενά, να πάω σε ιδιωτικό σχολείο και τώρα στην ηλικία των 30, με δουλειά, οικογένεια και παιδί να πηγαίνω παράλληλα και στο πανεπιστήμιο (στο ΕΑΠ) και μην έχω χρόνο να σταθώ.

 

Αυτές είναι βέβαια μεμονωμένες περιπτώσεις, και δεν λέω ότι θα συμβεί έτσι σε όλα τα παιδιά που θα πάνε σε ιδωτικό σχολείο. Απλά λέω και την άλλη πλευρά του νομίσματος (έστω με συγκεκριμένα παραδείγματα) γιατί την καλή την ξερουμε όλοι μας.

 

Τέλος, αυτό που ξέρω είναι ότι το κάθε ιδιωτικό σχολείο έχει ένα δικό οτυ σύστημα διδασκαλιάς, που καλό είναι να το γνωρίζει ο κάθε γονιός ώστε να διαλέξει το κατάλληλο σχολείο για το δικό του παιδί (αν βέβαια έχει την οικονομική άνεση).

Επίσης να λάβετε υπόψη σας και τον αριθμό των παιδιών στην τάξη. Πολλές φορές τα ιδιωτικά σχολεία έχουν τάξεις με 30 παιδιά ίσως και περισσότερα λόγωτης ζήτησης, ενώ μπορεί να υπάρχουν δημόσια σχολεία κοντά στην περιοχή που μένετε με πολύ λιγότερα παιδιά. Όσο καλός και να είναι ένας δάσκαλος, άλλο μάθημα κάνει με 30 παιδιά και άλλο με 20.

Έτσι όταν ψάχνουμε σχολείο, δεν είναι κακό να μάθουμε και από γείτονες γονείς κάποια πράγματα για το σχολείο της γειτονιάς πριν πάρουμε την απόφαση μας.

 

Προσωπικά πάντως θα ήθελα να μάθω ιστορίες και από άλλους γονείς που στέλνουν ήδη τα παιδιά τους σε ιδιωτικό ή δημόσιο σχολείο και τι προβλήματα έχουν αντιμετωπίσει. Απόφαση δεν έχω λάβει ακομα για το τι θα κάνω με τον γιό μου και θα αργήσω πολύ να λάβω διότι τα οικονομικά της οικογένειας μας δεν είναι και τόσο καλά, ώστε να γράψουμε τον γιό μας σε σχολείο που πρέπει να μπουμε σε λίστες αναμονής από τώρα...

 

Ελπίζω αυτή η συζήτηση όμως να βοηθήσει άλλους γονείς που έχουν παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες

[ThymiosB]

νομίζω έχει να κάνει περισσότερο με την περιοχή που μένει ο καθένας. Ολα τα δημόσια σχολεία δεν είναι ίδια, όπως και όλα τα ιδιωτικά. Ο γιός μου είναι 8 ετών και αποφασίσαμε να τον στείλουμε στο δημόσιο σχολείο (μένουμε Υμηττό) και μέχρι στιγμής είμαστε καθ΄όλα ικανοποιημένοι.

 

Καλό είναι ο κάθε γονιός να κάνει μια έρευνα για τις επιλογές του, ακόμα και να επισκεφθεί τα σχολεία για μια ενημέρωση από τον διευθυντή (το κάναμε μαζί με τη γυναίκα μου και αποδείχθηκε καλή ιδέα).

[mamavasia]

Εγώ αρχικά πήγα σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο στο οποίο απο ότι θυμάμαι πέρασα πολύ καλά. Άργότερα με έστειλαν σε δημόσιο σχολείο της γειτονιάς όπου απο όσο θυμάμαι ήταν πολύ καλό και φυσικά είχα και φίλες στην γειτονιά μου. Αργότερα απο α' γυμνασίου με έστειλαν οι γονείς μου σε ιδιωτικό και συγκεκριμένα στο Αρσάκειο Εκάλης.

 

Τα βιώματα πολλά.

1. Υπήρχε όντως διαφορά κοινωνικού επιπέδου μεταξύ όλων των ατόμων για παράδειγμα ήταν παιδιά πολύ πλούσια, άλλα ψώνια, άλλα ντίβες, υπηρχαν κλίκες και αν δεν ανήκες στην παρέα τους σε κοίταζαν με μισό μάτι και φυσικά αν δεν φόραγες μάρκες ρούχα δεν έπρεπε καν να τους μιλάς. Εγώ ποτέ δεν επηρεάστηκα απο αυτά και οι παρέες μου ήταν φυσιολογικού επιπέδου και για τους υπολοίπους είμασταν τα "σπασικλάκια". Βέβαια τώρα μετά απο 10 χρόνια πλέον εγώ και οι φίλες μου έχουμε καταφέρει να κάνουμε κάτι στην ζωή μας ενώ απο ότι μαθαίνω όλα εκείνα τα πλουσιοκόριτσα πήγαν σε κάποιο ιδιωτικό κολλέγιο και ακόμα ψάχνονται. Διαπίστωσα λοιπόν ότι σημασία έχει πως θα μεγαλώσεις και τι αρχές θα λάβεις απο την οικογένεια σου.

 

2. Το άλλο χαρακτηριστικό που διαπίστωσα με τον καιρό είναι ότι πηγαίνοντας στο ιδιωτικό σχολείο αναγκαστικά έπρεπε να διαβάζω επειδή πλήρωναν οι δικοί μου, και αναγκαστικά χάθηκα απο την γειτονιά που παίζαμε και απομακρύνθηκα απο την μοναδική κολλητή που είχα (ευτυχώς). Εγώ έκανα νέες φίλες και φυσικά συναντιώμασταν η μια στο σπίτι της άλλης τα σάββατα που με πήγαιναν οι γονείς μου. Η μοναδική φίλη που είχα εδώ στην γειτονιά, πήγε σε νυχτερινό σχολείο, άρχισε να δουλεύει σε μπάρ απο τα 17, αρραβωνιάστηκε 4 φορές και χώρισε και τελικά τώρα στα 30 είναι άνεργη και ανύπαντρη. Τα λέω όλα αυτά διότι ίσως αν είχα μείνει στο ίδιο σχολείο και έκανα ακόμα παρέα μαζί της να είχα επηρεαστεί και να μην κατάφερνα να σπουδάσω και να δουλεύω τώρα.

 

3. Αυτό που με προβληματίζει την σημερινή εποχή είναι ότι τα περισσότερα δημόσια σχολεία έχουν γεμίσει με αλλοδαπά παιδάκια. Σίγουρα δεν θα θέλω μετά απο χρόνια να μου φέρει η κόρη μου την αλβανίδα φίλη της...ίσως και να είμαι λίγο ρατσίστρια. Βέβαια δεν λέω υπάρχουν πολλά αλλοδαπά παιδάκια προκομένα που μεγαλώνουν σωστά αλλά αυτό δεν με αφήνει να επαναπαυτώ. Τα δημόσια σχολεία που έχουν μικρό αριθμό αλλοδαπών παιδιών είναι σε καλές περιοχές και συνεπώς παίζει ρόλο που μένεις.

 

Δεν ξέρω είμαι πολύ προβληματισμένη... Απο την μια λέω ιδιωτικό για να έχει καλή μόρφωση αλλά σκέφτομαι αν τότε είχαμε ψώνια τώρα τα ιδιωτικά θα έχουν ψωνάρες, ενώ στο δημόσιο θα είναι γεμάτο αλλοδαπά παιδάκια και ίσως μπλέξει γιατί κακά τα ψέμματα όσο και να έχεις απο πάνω την οικογένεια θα επηρεαστείς και απο φίλους....Λογικά ο καιρός θα δείξει

[ilonka19]

Επιπλέον νομίζω ότι έχει σημασία αν εργάζεται η μητέρα ή οχι. Στο δημόσιο τα παιδια πηγαίνουν πολλές εκδρομές,εκκλησιασμούς και γίνονται πολλές συνελεύσεις καθηγητών που σημαίνει ότι πολύ συχνα το παιδί επιστρέφει πολύ νωρίτερα από το σχολείο. Οσο για τα αλλοδαπά παιδάκια θεωρώ οτι δεν αποτελούν κάποιο πρόβλημα στο "κανονικό" σχολείο οπου δεν αποτελουν πολύ μεγάλο ποσοστό. Στο ολοήμερο όμως το ποσοστό τους ανεβαίνει πολύ καθότι οι γονείς τους εργάζονται συνήθως ως αργά. Το θέμα είναι ότι οι γονείς τους δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το διάβασμα και τα μαθήματά τους και το επιπεδό τους ειναι πολύ χαμηλό.

Ένα ακόμα ακόμα σημαντικό πλεονέκτημα του ιδιωτικού είναι ότι γίνονται πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες οι οποίες στο δημόσιο δεν παρέχονται.

[gerkon]

Γενικά είμαι κατά των ιδιωτικών σχολείων, μια και θεωρώ ότι:

1. Δεν κάνουν δουλειά ανάλογη με τα δίδακτρα εκτός αν πρόκειται για τα πολύ μεγάλα που τα δίδακτρα ε'ίναι τεράστια

2. Δεν δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να δημιουργήσουν παρέες από το σχολείο μια και τα παιδιά είναι από διαφορετικές περιοχές.

 

Από κει και μετά το σχολείο είναι θέμα αφενός με δασκάλου και αφετέρου υποδομών. Ύπάρχουν δημόσια και με καλές υποδομές και με καλούς δασκάλους. Δεν ξέρω βέβαια τι υπάρχει στην περιοχή σου

[Marilena]

Να σας πω κι εγω τον πόνο μου...

Δεν ξέρω αν ειμαι υπερ του Ιδιωτικού και κατά του Δημόσιου... Σχολείου, αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι είμαι πολύ ρατσίστρια (δυστυχώς) σε μερικές εθνικότητες και δεν μπορώ να το κρυψω... Στην περιοχή που μένουμε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα... οι αλλοδαποί... είναι η πλειοψηφία... Πιο εύκολα θα μάθουν τα παιδιά μας "ξενες γλώσσες" παρά Ελληνικά...

Τώρα όσον αφορά τα ιδιωτικά σχολεία δεν το εχω ψάξει το θέμα... γιατι δεν εχω την δυνατότητα οικονομικά να τα πάω, μακάρι να αλλάξει κάτι μέχρι τότε και να μπορούμε ... Τουλάχιστον όμως πιστεύω ότι έχουν σαφώς καλύτερη οργάνωση... Μπορείς να πείς μια κουβέντα και κάποιος να σε ακούσει σε αντίθεση με το Δημόσιο που έχουν εξασφαλίσει την θεσούλα τους και όλα ΟΚ... Σαφως και εχουν δραστηριότητες που στο Δημόσιο... ούτε με κυάλια δεν βλέπεις.... κλπ κλπ κλπ

 

Όπως λεω και σε γνωστους. φίλους και κυρίως στον σύζυγο, από την ημέρα που θα πάει η κόρη μας σχολείο, θα με χάσει και το σπίτι, αλλά βλέπω να με γράφουν και οι εφημερίδες.... Γιατι ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων από οσο ξερω είναι διακοσμητικός...

 

Αλήθεια, ξέρει κανείς να μου πεί το ακριβως δικαιοδοσία έχει ο Σύλλογος ?

[Belfaccino]

Τείνω να συμφωνήσω με τον Gerkon για ακριβώς τους ίδιους λόγους.

 

Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο δημόσιο, ο μικρός έχει κερδίσει πάρα πολλά συναναστρεφόμενος με παιδιά της γειτονιάς του. Η διδακτική ύλη είναι ίδια.

 

Σχετικά με τα παιδιά αλλοδαπής καταγωγής, νομίζω ότι πρόβλημα προκύπτει αν υπάρχουν πολλά στην τάξη που δεν μιλούν την Ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να καθυστερεί η ροή του εκπαιδευτικού προγράμματος. Εμείς έχουμε πολλά παιδιά από την Γεωργία και μιλούν άψογα τα Ελληνικά και οι γονείς τους είναι καλλιεργημένοι και με φοβερή πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

 

Για ψάξε περισσότερο τα δημόσια, διότι οι σύλλογοι γονέων οργανώνουν εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως μουσικοθεατρικό, εικαστικά, αθλητικά και σκάκι. Τουλάχιστον, στο σχολείο μας είναι πολύ καλές και ενδιαφέρουσες και σε πάρα πολύ λογικές τιμές. Επίσης, στο ολοήμερο, αν και φέτος ήταν χάος λόγω έλλειψης ειδικοτήτων, κάνουν μουσική, εικαστικά, πληροφορική και αθλητισμό. Επίσης, ο γιος μου κατά κύριο λόγο επιστρέφει διαβασμένος, γιατί κάνουν και μελέτη. Το ολοήμερο σχολά στις 16:15, σύμφωνα με το νόμο. Εχουν μία ώρα φαγητού στην τραπεζαρία όπου ζεσταίνουν τα φαγητά σε φούρνους μικροκυμάτων.

 

Οι γονείς υποφέρουμε λόγω ανοργανωσιάς και κακής νοοτροπίας δημοσίου, αλλά τα παιδιά είναι πολύ χαρούμενα.

 

Είχα επισκεφθεί όλα τα ιδιωτικά σχολεία των πειροχών Αλίμου, Νέας Σμύρνης και Παλαιού Φαλήρου. Τα βρήκα όλα, εκτός από ένα, επιεικώς απαράδεκτα για τα χρήματα που ζητούν. Τάξεις κλειστοφοβικών διαστάσεων, θρανία από αρχαιοτάτων χρόνων σε σειρές (όπως πριν από 20 χρόνια) και με 25-30 παιδιά σε κάθε τάξη. Ακόμα και οι τουαλέτες ήταν απαράδεκτες.

Έτρεχαν τα παιδιά σε κολυμβητήρια και αθλητικές εγκαταστάεις με πούλμαν. Το ένα που φαινόταν συμπαθητικό και είχε 16 παιδία στην τάξη δεν είχε Ε' & ΣΤ' τάξεις δημοτικού, που σήμαινε ότι θα έπρεπε να ξεριζωθούν τα παιδιά τότε και να χωριστούν σε άλλα σχολεία.

 

Ανάλογα με την περιοχή, τα δημόσια είναι σε σχετικά καινούργια κτίρια και σχεδιασμένα κατάλληλα για σχολικές εγκαταστάσεις. Εχουν την μεγάλη τους αυλη, ευάερες και ευήλιες τάξεις, πολλές τουαλέτες, κτλ.. Τα θρανία είναι σε καλή κατάσταση και στις μικρές τάξεις τοποθετημένες σε σχήμα Π, που βοηθά πολύ στο ομαδικό πνεύμα μέσα στην τάξη.

 

Υπάρχουν στην Αττική πολύ καλά ιδιωτικά με αξιόλογα προγράμματα εκπαίδευσης, δραστηριοτήτων και άψογες εγκαταστάσεις... αλλά με πολύ ακριβό τίμημα.

 

Η δική μου απόφαση να σταλεί το παιδί στο δημόσιο βασίστηκε σε όλα τα παραπάνω και στο γεγονός ότι, αν μας συμβεί κάτι αρνητικό από οικονομικής άποψης, αυτό δεν θα επηρρεάσει την παιδεία του παιδιού μου, καθώς δε θα χρειαστεί να τον βγάλω από το ιδιωτικό και να τον στείλω δημόσιο. Συνέβη στον αδελφό μου και τα παιδιά δυσκολεύτηκαν.

 

Γενικά, είμαι πολύ ικανοποιημένη από το δημόσιο. Εχουμε κάποια προβλήματα που, όμως, δεν θα με αναγκάσουν να στείλω το γιο μου σε ιδιωτικό. Αντίθετα, με την επιμονή και τη συνεργασία των γονιών, αυτά τα προβλήματα θα λυθούν.

 

Εύχομαι να βρεις το καταλληλότερο για το παιδί σου.

 

Δήμητρα

[renik]

Kαλησπερα!! Θα ήθελα τη βοήθεια σας σε κάτι.Το παιδί της κουμπάρας μου θα πάει τού χρόνου προνήπιο και από τώρα έχει ξεκινήσει να ψάχνει ιδιωτικό.Ψάχνει ιδιωτικό που απο το προνήπιο να μαθαίνουν ξένες γλώσσες.Επίσης εκεί να μπορεί να συνεχίσει και το νήπιο, δημοτικό και το γυμνάσιο και το λύκειο.Μήπως ξέρετε να προτείνετε είτε από προσωπική σας εμπειρία είτε απο αυτά που έχετε ακούσει κάποιο?

[maryp]

Δώσε κάποιο στοιχείο παραπάνω. Π.χ. περιοχές που την ενδιαφέρουν, τιμή κλπ

[Μαμά του Ωρίων]

υποψιάζομαι ότι θα βρει αυτό που θέλει σε Ελληνο-something σχολεία....

[renik]

Δεν την ενιαφέρει η περιοχή, όσο για την τιμή να είναι ψιλολογική και να μην ξεκινάνε απο το νηπιαγωγείο με 7000 ευρώ το χρόνο!!!!!

[dora]

Για ποιο λόγο να ξεκινησει το παιδι ξενη γλωσσα σε τοσο μικρη ηλικία?

Η νονα του Χαρη ειναι καθηγητρια Αγγλικων και τα δυο της παιδια πήραν πτυχίο προφισιενσι σε λιγοτερο από 5 χρονια το καθενα όπου εκαναν μάθημα 2 με 3 φορες τη βδομαδα εκαστος .

Ειναι εντελως αντιθετη στο να μπει το παιδι στη διαδικασια αυτη απο πολυ μικρο. θεωρει οτι το παιδακι πρεπει να ξεκινησει την ξενη γλωσσα μπαινοντας στο γυμνασιο και οτι αν γινει σωστη και συστηματικη δουλεια χρειαζεται ελαχιστο χρονο για να την μαθει. Το μονο που χρειαζεται ειναι το καταλληλο ατομο για να κανει αυτη τη δουλεια δηλαδη ενας καλος καθηγητης.. Το κοστος των ιδιαιτερων δεν ειναι τρομερο αν σκεφτείς οτι τα χρόνια θα ειναι πολυ λιγοτερα απ΄οτι σε ενα φροντιστηριο..

[ΡΟΥΛΑ]

Για μένα ένα καλό σχολείο είναι οι Ουρσουλίνες ελληνογαλλικό, είναι στο Μαρούσι το νηπιαγωγείο (δεν ξέρω αν έχει προνήπιο) και το δημοτικό.

[Olg@]

υποψιάζομαι ότι θα βρει αυτό που θέλει σε Ελληνο-something σχολεία....

 

Θα συμφωνήσω ... και το καλό σε αυτά τα σχολεία είναι ότι η μάθηση της γλώσσας δεν γίνεται ακριβώς με την λογική του φροντιστηρίου αλλά τα παιδιά την μαθαίνουν λίγο πολύ σαν την μητρική τους μέσα από την συνεχή επαφή τους με αυτή.

[maryp]

Συμφωνώ με τη dora. Ας μάθουν πρώτα ελληνικά να γράφουν και να διαβάζουν, και μετά θα έρθει και η ξένη γλώσσα.

[ΡΟΥΛΑ]

Από όσο ξέρω στο νήπιο και στην πρώτη τάξη δεν κάνουν τίποτα άλλο εκτός από τραγουδάκια και διάφορες λεξούλες να τις λένε όχι να τις γράφουνε.

[roxanne]

Και εγω είμαι σε αναζήτηση ιδιωτικου σε περιοχες απο Πειραιά έως Αλιμο.

Σε άλλο θεμα ρωτησα για την ΓΕΝΝΑΔΕΙΟ

 

Σήμερα άκουσα πολυ καλα λόγια για την Γαλλικη του Πειραιά Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d' Arc

http://www.ellinogalliki.gr/

 

Τωρα ψαχνω στην ιστοσελιδα τους για πληροφοριες

 

Με προβληματιζει το γεγονος ότι διευθυνεται απο ανθρωπους θρησκευόμενους. Σεβομαι την θρησκεια αλλα δεν μπορω τον φανατισμο.

 

Εχετε κάποια άποψη ή σχετικη εμπειρια απο αυτο το σχολείο;

[maryp]

Εγώ έχω προσωπική εμπειρία απο το Saint Joseph, ελληνογαλλική σχολή "αδερφάκι" του Jeanne D' Arc. Το μόνο που μου έμεινε είναι τα γαλλικά! Στο θέμα της θρησκείας δεν έχει κανείς νομίζω να φοβάται τίποτα. Αυτά τα σχολεία απλώς διοικούνται από γαλλικά τάγματα καλογραιών που είναι καθολικές. Δεν τέθηκε όσο πήγαινα εγώ εκεί 3 χρόνια γυμνάσιο και 1 χρόνο λύκειο, ποτέ θέμα προσυλητισμού ή κάτι άλλο σχετικό με τη θρησκεία.

[Maya]

Πάντως τα περισσότερα ιδιωτικά κάνουν πολύ καλή δουλειά στις ξένες γλώσσες. Δεν ξέρω αν είναι σκόπιμο να είναι και ξένο το σχολείο. Εκτός αν υπάρχεις λόγος, πχ. ο ένας γονιός είναι γάλλος, γιατί να συνδεθεί το παιδί τόσο έντονα με μία ξένη κουλτούρα?? Εγώ όταν θα έρθει η ώρα θα επιλέξω πάντως ένα ελληνικό σχολείο.

[ΡΟΥΛΑ]

Θα συμφωνήσω με την maryp εμένα η Κατερίνα πήγε στις Ουρσουλίνες από την Πέμπτη δημοτικού μέχρι και Α γυμνασίου, ποτέ δεν τέθηκε θέμα θρησκείας ίσα ίσα θα έλεγα, οι καθολικοί είχαν το δικό τους μάθημα θρησκευτικών και τα υπόλοιπα παιδιά το δικό τους.

[roxanne]

Οπως έλεγα και στο ποστ παραπανω για την ΓΕΝΝΑΔΕΙΟ

 

δεν με ενδιαφερουν οι σουπερ ντουπερ εγκαταστάσεις

ούτε οι υπερβολικες δραστηριότητες

ούτε τοννοι γνωσης για να γινει δεκτος στο πολυτεχνειο απο τα 13 του χρονια!!!

 

Το σημαντικο είναι ένα καλο περιβάλλον με καλα παιδιά καλούς δασκάλους που να το αγαπούν πάνω απ όλα!

Να φεύγει το πρωί απ το σπιτι με χαρα και να πηγαινει σχολείο για να περάσει καλά! τόσο απλό

 

Τι θυμηθηκα τωρα

Σε μια γειτονιά που έμενα παληά στο Μοσχάτο το 1980 περίπου, απεναντι απο το διαμέρισμά μου είχε ιδρυθεί το "Σχολειό"

Πήγαινα γυμνασιο τοτε αλλα το θυμαμαι πολύ καλα.

Ζήτησα απο την μητερα μου να γραψει την μικρη μου αδελφη εκει αλλα την επομενη περιπου χρονια διαλύθηκε λόγω οικονομικων προβληματων και ασυμφωνιας συμβουλίου γονεων.

Καπως έτσι το θυμαμαι, εαν έχετε άλλες πληροφορίες θα ήθελα να μαθω τοσα χρονια μετα γιατι το πείραμα δεν πέτυχε.

 

Ολα έδειχναν τέλεια!

 

Ενα μη κερδοσκοπικο σωματειο γονεων που είχαν μπουχτισει απο τα ιδιωτικα και τα δημοσια και έψαχναν εναλλακτικο τροπο εκπαίδευσης.

Νοικιασαν το κτιριο ( παληά στεγάζονταν εκει οι τεχνικες σχολες ΠΡΩΤΕΑΣ ) βρηκαν δασκαλους πηραν άδειες και...ξεκινησαν ταξεις Α-ΣΤ δημοτικού.

Το μαθημα γινοταν ως επι το πλειστον στον τεράστιο κηπο κάτω απ τα δέντρα.

Κλαμμα παιδιου δεν είχε ακουστει, τα γελια τους μας ξεσήκωναν!

Πέρναγαν καλα τα παιδια εκει το βλέπαμε!

Οι τοιχοι του παληού νεοκλασσικου ήταν ζωγραφισμενοι όχι απο ζωγραφο αλλα μουτζουρωναν ζωγραφιζαν τα παιδια καθημερινα χωρίς 'μη'

Το επιπεδο όπως μας είχε εξηγησει η δασκαλα που είχαμε πάει για πληροφοριες ήταν πολύ υψηλο γιατι τα παιδια μαθαιναν μεσα απο το παιχνιδι χωρίς πίεση.

 

Αχ να υπηρχε κατι τετοιο σήμερα....

[voula2]

Αχ να υπηρχε κατι τετοιο σήμερα....

 

πολύ γλυκιά η εικόνα που μα ς μετέφερες roxanne.

Αναρρωτιέμαι που να βρισκόταν αυτό το Σχολειό (όνομα και πράγμα) και πόσο κρίμα είναι να μην υπάρχει ακόμα. ΠΟιος ξέρει...

 

 

για το θέμα σου σχετικά με την ελληνογαλλική του Πειραιά, έχω να σου πω τα καλύτερα. Οι μοναχές είναι εξαιρετικές, ευγενικές (σε κάποιες έχω μιλήσει η ίδια) αλλά δεν ασχολούνται με την εκπαίδευση. Για αυτό υπάρχουν κανονικά καθηγητές πιστοποιημένοι, όπως και στα λοιπά ιδιωτικά σχολεία. Δεν υπάρχει προσυλητισμός με διαβεβαιώνει η φίλη μου που πάει τα κοριστάκια της εκεί (α και γ δημοτικού). Διδάσκονται θρησκευτικά από την ύλη που ορίζει το υπουργείο από την γ δημοτικού.

 

Το πρόγραμμά τους εξαιρετικό. Δραστηριότητες, μουσική αγωγή, καλλιτεχνεία κλπ. ΘΑ ήθελα όταν τα δικά μου μεγαλώσουν, να εξετάσω την περίπτωση αυτή.

Παρεπιμπόντως, στον Πειραιά υπάρχουν πολλά πρότυπα ιδιωτικά.

Είναι η άλλη ελληνογαλλική σχολή (Sτ Pαul - Παιδαγωγική). Γειτόνισσα μου έχει πει επίσης τα καλύτερα.

Είναι το Ράλλειο πρότυπο πειραματικό γυμνάσιο θηλέων.

Είναι το μουσικό γυμνάσιο Πειραιά.

Ειναι η σχολή Πετράκη Βαλσαμίδου.

Είναι το Μιχαλοπούλειο (λίγο παρωχημένο μου φάνηκε).

 

Στο Π. Φάληρο είναι του Ξενόπουλου και της Χουρδάκη. Στο Καλαμάκι ο Μαλλιάρας. Η Γεννάδειος στον Αλιμο όπως ανέφερες. 'Ενα σωρό πρότυπα.

 

(Για Ξενόπουλου Χουρδάκη θα δώσω πληροφορίες την ερχόμενη εβδομάδα).

 

Αν αναζητάς ιδιωτική εκπαίδευση τότε τα παραπάνω μπορούν να σε κατευθύνουν.

[voula2]

Α! επίσης να αναφέρω ότι η ελληνογαλλική που ανέφερες δεν διαθέτει νηπιαγωγείο (νομίζω ότι σε άλλο ποστ για προνήπιο ενδιαφέρθηκες).