Πώς είναι η ψυχολογία σας;

[Eowyn]

Εγώ στην αρχή ήμουν πολύ χαλαρή, τώρα που μπήκα στον 7ο έχω αρχίσει και αγχώνομαι... Μια με τη τσιμπημένη τιμή ζαχάρου στην καμπύλη που έκανα πρόσφατα, μια με το χαμηλό σίδηρο/φεριτίνη/αιματοκρίτης/αιμοπετάλια....τα βράδια ειδικά είμαι στρεσαρισμένη! Όλο σκέφτομαι αν θα πάνε όλα καλά μέχρι να γεννήσω........και θέλω να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό...

[marsolan]

Εμενα η ψυχολογια μου ειναι χαλια!

Με τσακισε η περιοδος αυτη,ακομη και τωρα που μπαινω στον 9ο σ@@@α περναω...Με διελυσε η υπερεμεση,η εξαντληση και τελευταιο αποκτημα η απιστευτη δυσκοιλιοτητα!Δεν εχω κουραγιο για τιποτε...μονο να ειμαι ξαπλωμενη θελω και νιωθω και τυψεις γιατι δεν μπορω να περιποιηθω τον αντρα μου,το σπιτι μου...

Η μονη μου χαρα ειναι οταν παω στον γιατρο και βλεπω την μπεμπα να μεγαλωνει και να ειναι καλα..παρολο που η μαμα της ζοριζεται

[zoniadim]

Σε 2 μέρες μπαίνω στην 37 βδομάδα και μπορώ να πω οτι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά από τους προηγούμενους μήνες εγκυμοσύνης! Κινούμαι με μεγάλη άνεση, οδηγώ κανονικά και δουλεύω ακόμα (μέχρι το τέλος αυτής της βδομάδας, ευτυχώς!). Το σημαντικό είναι οτι μέχρι τώρα έχω πολύ καλή εγκυμοσύνη και έχω πάρει 8 κιλά (για την ακρίβεια 7.5 γιατί την τελευταία βδομάδα έχασα μισό κιλό!). Ο νεαρός έφτασε αισίως τα 3.150 :!:

Παρ'ολ'αυτά εύχομαι στις εγκυούλες που ταλαιπωρούνται να κάνουν κουράγιο γιατί ο καιρός περνάει γρήγορα και πολύ σύντομα θα κρατάνε τα αγγελούδια τους στην αγκαλιά τους!!!!....:D:D:D

[EMC]

Κι εγώ είμαι στο μήνα μου τώρα και περιμένω! Έχω κάποιες μεταπτώσεις στην ψυχολογία που δεν τις είχα πριν αλλά όχι κάτι τρομερό. Πιο πολύ αυτό που νιώθω είναι απίστευτη υπνηλία! Όταν δε βγαίνω βόλτα για περπάτημα, γιατί είπε ο γιατρός να κάνω βόλτες τώρα για να βοηθήσω να γίνει πιο εύκολα η γέννα, βαριέμαι απίστευτα. Να ντυθώ, να βάλω τα παπούτσια (που είναι αθλητικά και έχουν κορδόνια και κάποιος πρέπει να τα δένει), να πετύχω γείτονες στο δρόμο που έχουν όρεξη για κουβέντα, κουράζομαι. Εντωμεταξύ σαν άτομο ήμουν τόσο δραστήριο που στον 7ο μήνα με έβαλε ο γιατρός να ξαπλώσω γιατί από την υπερκινητικότητα παραλίγο θα είχαμε πρόωρο μωρό. Πλέον δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Η μαμά μου λέει ότι είναι συμπτώματα αυτά ότι ο οργανισμός μου χρειάζεται να αποθηκεύσει ενέργεια πριν τη γέννα. Άντε να δούμε γιατί έχω λιώσει στον ύπνο δυο βδομάδες τώρα!!!

[Tour_baby]

Κούκλα σωστά λέει η μαμά σου, κοιμήσου τώρα που μπορείς γιατί μετά δεν ξέρεις.. Μακάρι όμως να μπορούσαμε να αποθηκεύσουμε τις παραπάνω ώρες ύπνου για αργότερα!!!

[katerina2009]

Καλημέρα κορίτσια, με το καλό σε όλες μας να υποδεχθούμε τα νεαρά μας!!

Εγώ έχει 2 εβδομάδες που δεν είμαι καλά ψυχολογικά. Με πιάνουν τα κλάμματα ξαφνικά και χωρίς λόγο. Πιο πριν ήμουν πραγματικά μια χαρά, και έλεγα ότι μάλλον εμένα δεν με έχουν επηρεάσει οι ορμόνες γιατί δεν ζούσα στιγμές κατάθλιψης. Τώρα είμαι εντελώς διαφορετική. Με πειράζουν όλα, τα βαριέμαι όλα, με ενοχλούν όλα. Και όταν δεν γίνεται το δικό μου πατάω τα κλάμματα σαν μωρό παιδί. Τους έχω τρελάνει όλους και ειδικά τον άνδρα μου. Η πεθερά μου συνέχεια με ρωτάει αν ο άνδρας μου είναι καλός μαζί μου ή να τον μαλώσει, και εγώ της απαντάω πως μάλλον εμένα πρέπει κάποιος να με μαλώσει που τον έχω και τρέχει όλη μέρα και ο καημένος είναι συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλια και με αστειάκια προσπαθεί να με κάνει να ξεχάσω τα νεύρα μου. Τις προάλλες, ξύπνησα μέσα στην νύχτα με κλάμματα γιατί δεν βολεύομουν στο κρεβάτι, ξύπνησε και αυτός και άρχισε να γελάει και να με πειράζει. Εγώ στην θέση του θα είχα πάει στο άλλο δωμάτιο να κοιμηθώ. Τι να πω? Ελπίζω να περάσει γρήγορα ο καιρός που απομένει, να μην με πετάξει από το σπίτι ο άνδρας μου και γενικώς να πάνε όλα καλά και ας κλαίω εγώ!!!

[zoniadim]

Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα....μια βδομάδα μετά και ενώ σταμάτησα να δουλεύω νιώθω κάπως... Αύριο μπαίνω στην 38η βδομάδα και θεωρητικά γεννάω από μέρα σε μέρα. Το κακό είναι οτι ξαφνικά δεν νιώθω έτοιμη! Δεν νιώθω έτοιμη για την όλη διαδικασία της γέννας, δεν νιώθω έτοιμη για το μετά! Προσπαθώ να πάω σε μέρη και να κάνω πράγματα που συνηθίζω να κάνω μόνη, γιατί νιώθω οτι είναι η τελευταία φορά που το καταφέρνω (τουλάχιστον για επόμενα 18 χρόνια!!!!!) Έλεος! Αντί να χαλαρώσω και να περιμένω το μωράκι μου χαζοσκέψεις μου τριβελίζουν το μυαλό!... Τελικά δεν πάμε καλά εμείς οι γυναίκες και ειδικά οι έγκυες!!!!! :confused:

[lineal]

13 και σημερα για τη καισαρικη μου και αν δεν ειχα και το σπιτι που αγορασαμε και ετοιμαζουμε δε ξερω τι θα κανα...

οχι οτι δε το σκεφτομαι,αλλα καπως βοηθαει και να σκεφτομαι κατι αλλο...

λοιπον φοβαμαι και γω,οχι σε φαση κρισης,αλλα σκεφτομαι την εγχειρηση,να μην υπαρξουν επιπλοκες,να ειναι καλα το μωρο,να κλαψει αμεσως,να συνελθω απο την εγχειρηση οσο γινεται νωριτερα,να κανουν ησυχια οι γειτονες οταν κοιμαται το μωρο...δηλ δεν υπαρχει κατι που δε με ανησυχει...ολα τα σκεφτομαι.

[αγγέλα74]

Κι εμένα η ψυχολογία μου είναι χάλια...Οσο πλησιάζει η μέρα της γέννας γίνομαι όλο και πιο μελαγχολική. Τι παράξενο. Μάλλον οι ορμόνες έχουν χτυπήσει κόκκινο! ΔΕν θα έπρεπε να ήμουν τώρα μέσα στην τρελή χαρά? Αντίθετα εγώ κάνω τις πιο αγχωτικές σκέψεις...Τι να πώ. Προσπαθώ να κάνω υπομονή!

[elpidat]

Αγγελα καλα πας απο αυπνιες και συ οπως και γω .την επόμενη φορα που θα με πιασει θα μπω στο ιντερνετ να μιλησουμε.ειμαι και γω 74!Λοιπον μια με πιανει καταθλιψη μια αγχος αλλα συνηθως ειμαι αισιοδοξη.Λεω τοσες γεννανε καθε μερα.........μια απ όλες αυτες ειμαι και γω.........και παρηγοριεμαι.........σκεφτομαι αν θα ειμαι καλη μαμα κτλ ενα μπερδεμα οπως οι περισσοτερες....ειμαι στην 35η εβδομαδα.Καμια σαν εμενα απο Θεσσαλονικη???

[dafnii]

Κορίτσια τι να πώ και εγώ μια από τα ίδια νοιώθω.Τώρα μπήκα στην 37η βδομάδα και νοιώθω πολύ βαριά κ έχω κ ένα φλέμμα στο λαιμό που με ταλεπωρεί από την αρχή σχεδόν της εγκυμοσύνης μου που μου φέρνει εμεττό με ότι και αν φάω κυρίως τώρα κ ένα μήνα έχει χειροτερέψει πολύ το πράγμα. Καλά για κλάμματα με το παραμικρό δεν το συζητάω συνέχεια αυτό κάνω.Κυρίως παραπονούμε για αυτό τον λόγο στον αντρα μου και τον έχω τρελάνει με τα κλαματά μου αλλά τι να κάνω δεν αντέχω κάποιες φορές αυτό το μαρτύριο. Πάντως απο ανχος και αγωνία έχω συνέχεια κ τώρα με έχει πιάσει ένας φόβος για το πως θα γεννήσω.Βλέπετε ο μπέμπαρος μου είναι λίγο στραβά κ επειδή έχει πάρει κιλά. 36η βδομάδα 3500 κιλά ο γιατρός μου είπε ότι θα προσπαθήσουμε όταν μπώ 38η βδομάδα μήπως τα καταφέρουμε να γεννήσω με φ.τ. για να μη πάρει και άλλα κιλά αλλιώς πάμε για καισαρική. Αγωνιώ για το άν πάρει την σωστή θέση και αυτό με τρελαίνει. Ευχαριστώ για το θέμα που έβαλες κορίτσι και μου δίνεις την ευκαιρία να βγάλω τα εσωψυχά μου. Εύχομαι σε όλες μας κάλη λευτεριά να έχουμε κ σύντομα να κρατήσουμε τα μωρουλίνια μας στην αγκαλιά μας.:lol::)

[leta80]

αχ κοριτσια!!και εγω αισιως μπαινω στην 40η εβδομαδα και ακομα να γεννησω!!!εμενα αυτο μου ριχνει την ψυχολογια!!!φοβαμαι μην παθει τιποτα ο μπεμπης και αγχωνομαι!!!θελω τοσο πολυ να γεννησω μεσα στην εβδομαδα χωρις να παμε για προκληση!!!ασε που δεν ξερω αν κανει καλο να παρουμε παραταση!!!πολυ αγχος γενικα!!!χαζο το ξερω!!!!

[GEORGIA LOGO]

Πως εχω την εντυπωση οτι γενικα οι μπαμπαδες δεν καταλαβαινουν τιποτα κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης...???

Μαλλον τους συμφερει να μην καταλαβαινουν.

[mikri]

koritsia ego eimai sto 7o mina kai arxisa na min voleuomai...genikos dld...

ti mia mou ftaiei i zesti tin alli o antras mou tin alli to spiti...

ta neura mou oxi kai toso kala...kapou tha ektonotho autes tis meres.

ante na gennisoume....anipomono na perasi o kairos...

den ksero einai kalitera telika na pigenis doulia i na meneis spiti se tetoies periptosis.

esis ti lete?

[Maraki84!]

koritsia ego eimai sto 7o mina kai arxisa na min voleuomai...genikos dld...

ti mia mou ftaiei i zesti tin alli o antras mou tin alli to spiti...

ta neura mou oxi kai toso kala...kapou tha ektonotho autes tis meres.

ante na gennisoume....anipomono na perasi o kairos...

den ksero einai kalitera telika na pigenis doulia i na meneis spiti se tetoies periptosis.

esis ti lete?

 

ax katalabainw apoluta auto pou les!eimai kai gw ston 7o kai arxisa na mhn koimamai aneta mou ftaine ola kai zalizw kai ton antra mou pou douleuei olh mera kai to bradu ksespaw se auton!!!nomizw otan douleua (ekana frontisthria) parolo pou kourazomoun hnmoun kalutera psuxologika.ti na pw oi ormones h zesth as elpisoume na nai parodiko kai auto ti na pw!!as mas pei kapoia pws enoiw8e to teleutaio trimhno????

[nasia84]

Κάπως έτσι ένοιωθα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Όλα μου έφταιγαν. Ιδίως στο τέλος που βάραινα και δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, ήμουν ανυπόφορη. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη, τους τελευταίους μήνες είχα μια μελαγχολία, αλλά όχι νεύρα. Είχα ήδη και ένα παιδί όπότε ήμουν ψημένη...Πάντως οι ορμόνες, οι αλλαγές στο σώμα, το βάρος όλα επηρέαζαν.

[valan]

Η εγκυμοσύνη μου ήταν σαν την εφηβεία!Πολλά και ασταθή συναισθήματα ανακατεμένα με φόβο για το αγνώστου προέλευσης κινούμενο σποράκι και για τον νέο μου ρόλο ως μαμά.Τη μια έκλαιγα και την άλλη έσκαγα στα γέλια.

[ΦΟΥΝΙΤΣΑ]

εγω ειμαι στις 36w ειναι το δευτερο παιδακι μου αλλα ψυχολογικα ειμαι πολυ χαλια παρα πολυ χαλια την βλεπω την επιλοχεια να μου ερχεται με χιλια.......

[mikri]

koritsia prepei na vroume tous tropous pou tha mas anevazoun tin psixologia.

den ginete na erxete to thauma kai emeis na eimaste etsi...gkriniares, mizeres, oli mera ouf kai ouf...

as oneireutoume tin mera pou tha to exoume stin aggalia mas kai tha niothoume oti einai ena dimiourgima emas kai tous sintrofou mas.

as kanoume tin zesti drosia, ti disforia anesi,to mauro gkri....

[kit_katerina]

Στην 1η εγκυμοσυνη ολα ηταν καλα. Ημουν αισιοδοξη, θετικη. Βεβαια αντιμετωπιζα προβληματα εξωτερικης φυσεως, οχι ομως με την εγκυμοσυνη ή τον αντρα μου. Τωρα εχω φρικαρει... Φοβαμαι να γεννησω,νομιζω. Φοβαμαι τη διαδικασια, τον πονο, την αναμονη, μηπως και κατι δεν παει καλα. Μια λεω αντε να γεννησω, μια το μετανιωνω. Φοβαμαι τι θα αντιμετωπισω μετα με 2 μικρα παιδια, φοβαμαι οτι θα βγουν παλι οι αιμορροιδες και θα βελαζω απο τον πονο, φοβαμαι μηπως και δεν αγαπαω το 2ο παιδι μου οπως το 1ο και το αν θα ειμαι καλη μαμα. Και οσο πλησιαζει ο καιρος τοσο πιο πολυ αχωνομαι.

Πειτε μου γιατρε, θα μου περασει???

[ioannam24]

Εγώ γενικά είμαι πολύ ήρεμη. είμαι στην 31η εβδομάδα και για πρώτη φορά χθές ήμουν λίγο νευρική με αποτέλεσμα να αρπαχτώ λίγο με τον άντρα μου. ίσως φταίει το οτι ψιλοπλησιάζει το ευτυχές γεγονός και έχω αγχωθεί αρκετά.

 

για παράδειγμα επειδή έχω στενοχωρηθεί από χθές,είδα και ένα άσχημο όνειρο, ενώ κάθε πρωί καταλαβαίνω την μπέμπα σήμερα δεν την έχω καταλάβει δυνατά.....

[lloullou]

πω πω μια από τα ίδια!! καλά εγώ έχω 2 μέρες τώρα που είμαι μέσα στις αρνητικές σκέψεις και έχω στρεσαριστεί απίστευτα! σα να έχω πάθει κρίση πανίκού!! δε μπορούσα να ηρεμήσω με τίποτα! σήμερα είμαι κάπως καλύτερα... αλλά ως χθές το βράδυ το τί στεναχώρια και κλάμμα και μαύρες σκέψεις έκανα, δε λέγεται!!

[elena 79]

Εγώ αν και είμαι στην αρχή της εγκυμοσύνης έχω νεύρα, πολλά νεύρα. Τόσα δεν είχα ποτέ μου. Ώρες ώρες δεν με αναγνωρίζω. Εκνευρίζομαι με το παραμικρό, αισθάνομαι ότι εγώ θα περάσω όλους τους πόνους, τις ανησυχίες, ήδη τα περισσότερα βράδια δεν κοιμάμαι. Πάντως από την ημέρα που πληροφορήθηκα τα νέα, δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι χάρηκα ή ότι είμαι λυπημένη. Δεν ξέρω τι να νιώσω.......στην αρχή ένιωσα ένα πανικό, μάλλον θα φταίει ότι μου συμβαίνει πρώτη φορά και δεν έχω ανάλογη εμπειρία.....

[kit_katerina]

Και για να δειτε τι παιχνιδια μας παιζουν οι ορμονες. Σημερα ειμαι αλλος ανθρωπος! Εχω κατι γλυκα πονακια χαμηλα, η κοιλια μου νομιζω οτι κατεβηκε ακομα λιγο, ανυπομονω να παρω αγκαλιτσα το μικρο μου νινι, ημουνα πολυ πιο υπομονετικη με τον μεγαλο μου!

ΓΙΑΤΡΕΕΕ, ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙΑΙΑΙΑΙ??

[kit_katerina]

Εγώ αν και είμαι στην αρχή της εγκυμοσύνης έχω νεύρα, πολλά νεύρα. Τόσα δεν είχα ποτέ μου. Ώρες ώρες δεν με αναγνωρίζω. Εκνευρίζομαι με το παραμικρό, αισθάνομαι ότι εγώ θα περάσω όλους τους πόνους, τις ανησυχίες, ήδη τα περισσότερα βράδια δεν κοιμάμαι. Πάντως από την ημέρα που πληροφορήθηκα τα νέα, δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι χάρηκα ή ότι είμαι λυπημένη. Δεν ξέρω τι να νιώσω.......στην αρχή ένιωσα ένα πανικό, μάλλον θα φταίει ότι μου συμβαίνει πρώτη φορά και δεν έχω ανάλογη εμπειρία.....

 

Κοπελια χαλαρωσε, ειναι πολυ νωρις ακομα!! Σε λιγο θα αρχισεις να νιωθεις το μωρακι σου, να βλεπεις την κοιλια σου να "χορευει" κι αν εισαι τοσο αγχωμενη θα σου ξεφυγουν πολλα! Απολαυσε το, νομιζω οτι η 1η εγκυμοσυνη ειναι η μοναδικη ευκαιρια που εχουμε για να ζησουμε το θαυμα που συμβαινει μεσα μας! Στις επομενες εχουμε αλλες υποχρεωσεις και προτεραιοτητες και δεν εχουμε την πολυτελεια και το χρονο να "ρουφηξουμε" την εμπειρια, να μιλαμε και να χαιδευουμε με τις ωρες το εμβρυακι μας. Γι' αυτο χαλαρωσε!! Ολα καλα ειναι και τα καλυτερα ερχονται!!