Εκτρωση...

[Alexandra77]

Τι αλλο να σας πω πια...

Το σιγουρο ειναι οτι εχω φυγει πια απ την σχεση. Σε μερικες ερωτησεις απ ολες σας ειναι οτι ειμαστε παντρεμενοι 3 μηνες με πολιτικο (ειμαστε 5 χρονια μαζι) και εχει ξαναχρησιμοποιησει την βια στο παρελθον (παλευοντας και οι δυο κυριολεκτικα) και τελευταια που εχω κανει τεραστιες υποχωρησεις καταλαβα οτι ηθελε παντα το πανω χερι και προαναφεροντας παραπανω ελπιζοντας οτι με το γαμο και την συμβιωση και την εγκυμοσυνη θα ηρεμουσε, το μωρο το θελαμε και οι δυο εφοσον το προσπαθουσαμε για πανω απο 1 χρονο και τελικα τα κατεστρεψε...

Και ο Θεος βοηθος.

 

Σε συζητηση με τους δικους μου αλλαξαν γνωμη τελικα οτι θα ηθελαν να το κρατησω μονο αν το αποφασισω εγω και σε αντιθεση με τα πεθερικα μου επιμενουν να το ριξω (ατακα της πεθερας: "3 μηνων ειναι η κοπελα σιγα μια μπαλιτσα ειναι"!)και ριχνουν τις ευθυνες σε μενα... Πολυ ωραια τι να πω! Παιδι τους ειναι φυσικα αυτον θα πιστεψουν τι να περιμενετε δεν εχω τιποτα αλλο χειροτερο να ακουσω απ το να βολευτουν οικονομικα (λες και θα τους ζητησω χρηματα για το εγγονι τους) και να χουν την ησυχια τους απο μενα.Δεν πειραζει εγω απαξιω να τους απαντησω διοτι τους ειχα για πολιτισμενους ανθρωπους που θα μπορουσαν να πουν οτι θα το μεγαλωσουμε ολοι μας το παιδι.

 

Με τον αντρα μου δεν ηρθαμε καθολου σ'επαφη αυτες τις μερες δεν το συζητησαμε καθολου, περιμενω να ηρεμησει να βρεθουμε σε ουδετερο μερος (εξω στις καφετεριες με κοσμο) και να δω τι γνωμη θα εχει με την αποφαση να το κρατησω χωρις να ζησουμε μαζι και θα το βλεπει οποτε θελει κτλ...

 

Στην προσεχη εβδομαδα θα παω στην γυναικολογο μου να εξετασει το μωρο καλυτερα (προχθες που πηγα σε αλλο γιατρο ουτε μισο δευτερολεπτο δεν ειδα το μωρο,συζητουσαμε για την μεθοδο εκτρωσης) και ολα τα συναφη.

[maryp]

Κοριτσάκι κουράγιο! Εμείς είμαστε εδώ και δεν είμαστε απλά ένα nick στην οθόνη σου! Είμαστε άνθρωποι με σάρκα και οστά με περισσότερα ή λιγότερα προβλήματα, αλλά είμαστε εδώ για ότι ζητήσεις! Προχώρα μπροστά!

 

ΥΓ.: Άκου εκεί "μια μπαλίτσα είναι"!!! Τα πήρα τώρα!!!!

[ΔΕΣΠΩ]

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι πρέπει να απομακρυνθείς από τον αντρα σου. Δυστυχώς πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι (όπως λέμε κι εμείς οι εβρίτες). Τώρα όσον αφορά στο παιδί, αυτό πρέπει μόνη σου και με ηρεμία να το αποφασίσεις. Σαφώς και χρειάζεται ψυχική ισορροπία καθώς η γαλούχηση ενός παιδιού δεν είναι ευκολη υπόθεση (και έχεις χρέος απέναντι στον άνθρωπο που θα φέρεις στον κόσμο) όμως είναι και τα συναισθήματα μετά το χειρουργικό τραπέζι. Μη βρεθείς στη θέση του να απαλλαγείς από το "βάρος" και μετά αυτό το "βάρος" να το βλέπεις στα πρόσωπα των παιδιών όλων των άλλων. Επίσης πρέπει να επισημάνω πως στη δεδομένη στιγμή αυτή η "μπαλίτσα" σου έδωσε τη δύναμη να φύγεις από μια σχέση που ο καθένας θα έβλεπε ότι δεν ήταν σε σωστά θεμέλια.

[dora]

Αλεξανδρα εγω μονο ενα πραγμα θα σου πω...

Σε αρχικο σου ποστ γραφεις οτι εισαι κωφαλαλη και οτι εισαι νηπιαγωγος και μιλας κλπ κλπ...

Για μενα αυτο τα λεει ολα και για το χαρακτηρα σου και για τους ανθρωπους της οικογενειας σου.. Εισαι πολυ δυνατος ανθρωπος και οι ανθρωποι που εχεις διπλα σου θα σε στηρικουν οπως σε στηρικαν ολα τα χρονια και καταφερες να γινεις αυτο που εισαι σημερα..

Γραφτον τον τυπο , δεν του αξιζει .. στειλτον πακετο στη μαμα του, και γυρνα και συ στη δικη σου, κρατα την¨"μπαλιτσα" σου... και σε αλλους εξι μηνες θα εισαι η πιο ευτυχισμενη μανουλα στον κοσμο.. Και οτι θες εδω ειμαστε... Θα χαρουμε να σε γνωρισουμε και απο κοντα..

[ΑΡΙΑΔΝΗ]

Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο από τις προηγούμενες κοπέλες.

Θέλω απλώς να πω κι εγώ ένα " μπράβο" που τόλμησες να ανοίξεις το θέμα και να το μοιραστείς, θέλει κότσια και οπωσδήποτε δεν είναι ντροπή.

Όπως λες και η ίδια δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Αν κατάλαβα καλά έχεις ήδη φύγει αλλά δεν είναι οριστικό; Εγώ ελπίζω να είναι, Αλεξάνδρα και να μην αλλάξεις γνώμη αφού βρεθείτε!

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να βελτιωθεί κάτι και το ξέρεις.

Ως προς το θέμα της έκτρωσης, μπορεί να ακουστεί άσχημο στα αφτιά των υπολοίπων μέλων, αλλά ...δεν μπορώ να πάρω θέση. Δεν μπορώ να κατακρίνω άτομα που έχουν κάνει κάποια έκτρωση. Ξέρω ότι εγώ δεν θα έκανα (μαλλον!), όμως δεν θέλω να είμαι απόλυτη με τους γύρω μου. Την θεωρώ λοιπόν καθαρά δική σου απόφαση που θα πρέπει να παρθεί ανεξάρτητα από επιρροές άλλων ανθρώπων, ούσα ήρεμη και κατόπιν σοβαρής σκέψης. Και να τονίσω ότι δεν συμφωνώ βέβαια με τον χαρακτηρισμό "μπαλίτσα", ούτε και εννοώ ότι οι φόβοι σου περί κληρονομικότητας έχουν κάποια βάση. Είναι ότι εσύ γνωρίζεις καλύτερα από όλους αν είσαι έτοιμη να χειριστεις την όλη κατάσταση. Και οι παράγοντες που το καθορίζουν αυτό μπορεί να έιναι πάρα πολλοί. Νομίζω πάντως ότι θα ήταν καλό να συμβουλευτείς κάποιον ψυχολόγο από κοντά.

[ΑΡΙΑΔΝΗ]

Και ξέχασα νακλείσω λέγοντας πως, όπως είδες υπάρχουν άτομα σε αυτό το φόρουμ που είναι πρόθυμα , όχι μόνο να σε ακούσουν αλλά και να σε στηρίξουν!

[gavrias]

Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο από τις προηγούμενες κοπέλες.

Θέλω απλώς να πω κι εγώ ένα " μπράβο" που τόλμησες να ανοίξεις το θέμα και να το μοιραστείς, θέλει κότσια και οπωσδήποτε δεν είναι ντροπή.

Όπως λες και η ίδια δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Αν κατάλαβα καλά έχεις ήδη φύγει αλλά δεν είναι οριστικό; Εγώ ελπίζω να είναι, Αλεξάνδρα και να μην αλλάξεις γνώμη αφού βρεθείτε!

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να βελτιωθεί κάτι και το ξέρεις.

Ως προς το θέμα της έκτρωσης, μπορεί να ακουστεί άσχημο στα αφτιά των υπολοίπων μέλων, αλλά ...δεν μπορώ να πάρω θέση. Δεν μπορώ να κατακρίνω άτομα που έχουν κάνει κάποια έκτρωση. Ξέρω ότι εγώ δεν θα έκανα (μαλλον!), όμως δεν θέλω να είμαι απόλυτη με τους γύρω μου. Την θεωρώ λοιπόν καθαρά δική σου απόφαση που θα πρέπει να παρθεί ανεξάρτητα από επιρροές άλλων ανθρώπων, ούσα ήρεμη και κατόπιν σοβαρής σκέψης. Και να τονίσω ότι δεν συμφωνώ βέβαια με τον χαρακτηρισμό "μπαλίτσα", ούτε και εννοώ ότι οι φόβοι σου περί κληρονομικότητας έχουν κάποια βάση. Είναι ότι εσύ γνωρίζεις καλύτερα από όλους αν είσαι έτοιμη να χειριστεις την όλη κατάσταση. Και οι παράγοντες που το καθορίζουν αυτό μπορεί να έιναι πάρα πολλοί. Νομίζω πάντως ότι θα ήταν καλό να συμβουλευτείς κάποιον ψυχολόγο από κοντά.

 

Συμφωνώ απολύτως με την ΑΡΙΑΔΝΗ

[Afroditi D]

Ως προς το θέμα της έκτρωσης... Την θεωρώ λοιπόν καθαρά δική σου απόφαση που θα πρέπει να παρθεί ανεξάρτητα από επιρροές άλλων ανθρώπων, ούσα ήρεμη και κατόπιν σοβαρής σκέψης.

 

Συμφωνώ απολύτως με την ΑΡΙΑΔΝΗ

 

Ναι ακριβως , στο παραπάνω συμφωνώκαι εγω απόλυτα !

[IOKASTH]

Κοριτσάκι κουράγιο! Εμείς είμαστε εδώ και δεν είμαστε απλά ένα nick στην οθόνη σου! Είμαστε άνθρωποι με σάρκα και οστά με περισσότερα ή λιγότερα προβλήματα, αλλά είμαστε εδώ για ότι ζητήσεις! Προχώρα μπροστά!

 

ΥΓ.: Άκου εκεί "μια μπαλίτσα είναι"!!! Τα πήρα τώρα!!!!

 

 

 

 

συμφωνω απολυτα!επισης ξεχασα να πω πως υπαρχει συλλογος αγεννητου μωρου θα μπορουσες εκει να βρεις ισως μια βοηθεια..

[maryp]

Ήταν η μαμά μου εκεί εθελόντρια. Κάνουν πράγματι σοβαρή δουλειά. Έχουν δικηγόρους, γυναικολόγους, ψυχολογική στήριξη αλλά και υλική. Ότι χρειαστείς!

[gavrias]

Ο κύκλος της βίας

 

Επίθεση = Μετάνοια = Φροντίδα του θύματος = Υποσχέσεις ότι δεν θα επαναληφθεί = Περίοδος συμφιλίωσης και εξιλέωσης = Επίθεση.

 

Το φράγμα της σιωπής

Υπάρχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι για τους οποίους μια κακοποιημένη γυναίκα διστάζει να αποκαλύψει όσα βιώνει κάθε φορά που κλείνει η πόρτα του σπιτιού της. Η ντροπή, οι ενοχές ότι το λάθος είναι δικό της, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ο φόβος για το μέλλον και η έλλειψη χρημάτων λειτουργούν αποτρεπτικά.

 

Πολλές γυναίκες ωστόσο παραμένουν δίπλα σε αυτόν που τις κακοποιεί επειδή τον αγαπούν και πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει. Και φυσικά ο πιο σημαντικός λόγος που κρατά εγκλωβισμένες τις περισσότερες γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι το «καλό» των παιδιών.

 

Πάντως, η πλειοψηφία των γυναικών που θα ζητήσουν τελικά βοήθεια είναι μητέρες οι οποίες αντιλαμβάνονται, έστω και καθυστερημένα, τον καταστροφικό αντίκτυπο που έχει η δική τους κακοποίηση στα παιδιά τους.

 

 

 

 

"Με χτύπησε τι να κάνω;"

 

•Απευθυνθείτε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα. Δηλώστε την κακοποίηση και ζητήστε προστασία. Αν θέλετε, μπορείτε να υποβάλετε μήνυση.

•Πηγαίνετε σε ένα νοσοκομείο και ζητήστε να σας υποβάλουν σε εξετάσεις. Να πείτε την αλήθεια για το τι σας συνέβη.

•Απευθυνθείτε στις ειδικές υπηρεσίες για κακοποιημένες γυναίκες. Ειδικοί σύμβουλοι θα σας ακούσουν και θα σας προσφέρουν ψυχοκοινωνική στήριξη και νομικές συμβουλές δωρεάν.

 

Οδηγός επιβίωσης

Μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε τι θα κάνετε με τη σχέση σας. Το αν θα μείνετε ή αν θα φύγετε είναι αποκλειστικά δική σας απόφαση. Είναι όμως σημαντικό να έχετε έτοιμο ένα σχέδιο «απόδρασης» αν αισθανθείτε ότι ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Η βρετανική οργάνωση Women's Aid (Βοήθεια Γυναικών), η οποία παρέχει υπηρεσίες σε θύματα οικογενειακής βίας, στο πλαίσιο εκστρατείας ενημέρωσης με την υποστήριξη της εταιρείας The Body Shop συνέταξε ένα χρήσιμο εγχειρίδιο επιβίωσης σε περίπτωση φυγής. Οι συντάκτες του οδηγού δίνουν πρακτικές συμβουλές για την ώρα της κρίσης.

 

 

Τι να πάρετε μαζί σας αν χρειαστεί να εγκαταλείψετε τον σύντροφό σας:

 

• Ταυτότητα.

• Πιστοποιητικό γέννησης (και των παιδιών).

• Διαβατήριο, άδεια εργασίας ή άσκησης επαγγέλματος.

• Χρήματα, βιβλιάρια καταθέσεων, βιβλιάρια επιταγών, πιστωτικές κάρτες.

• Κλειδιά (σπιτιού, αυτοκινήτου, γραφείου).

• Φάρμακα.

• Ατζέντα με διευθύνσεις.

• Ρουχισμό και είδη ατομικής καθαριότητας.

• Επίσης, πάρτε μαζί σας όλα τα έγγραφα που έχουν σχέση με τις επιθέσεις βίας που έχετε δεχτεί, όπως εκθέσεις από την αστυνομία, διατάγματα δικαστηρίου, αντίγραφα ιατρικών αναφορών και ιατροδικαστικές εκθέσεις.

[manoula]

Κράτα το παιδάκι σου και παράτα τον άντρα σου!!!!!!!!!!Το παιδάκι σου, όπως και όλα τα παιδιά είναι ευλογία, δεν αξίζει ούτε να διακόψεις την κύηση αλλά και ούτε να μείνεις μαζί του και το παιδί να μεγαλώνει σε ένα άρρωστο περιβάλλον!!!Δεν αλλάζουν κουκλα μου αυτοί οι άνθρωποι.Και μια χαρά θα τα καταφέρεις με το παιδάκι σου!!Η μαμά μου με μεγάλωσε μόνη της και μεγάλωσα μια χαρά.Δύσκολά κάποιες φορές αλλά με αγάπη και ηρεμία, καλύτερα απο το να είχα τον πατέρα μου, που ήταν κι αυτός άλλη πονεμένη ιστορία...

[elena73]

κι εγω θα σου πω τα ιδια με τα κοριτσια....

και απο πειρας!!!

η μαμα μου μας μεγαλωσε 5 παιδια μονη της..........την χτυπουσε απο αρραβωνιασμενη....και βεβαια πραδεχεται πια ''ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ''!!!

μεγαλωσαμε με απιστευτη αγαπη και τρυφεροτητα!!!δεν μου ελειψε στο ελαχιστο το χαδι του πατερα η κατι αλλο.....ηταν τοσο ισσορροπημενη η μαμα μου μεσα της......29 χρονων με 5 παιδια!!και καμια βοηθεια....δουλευε μεσα στο σπιτι γιατι δεν ηθελε καν να μας αφηνει μονα μας και να μην χασει τιποτε απο την προοδο μας!!.........

λατρεμενη παιδικη ηλικια!!

εκεινος απλα εφυγε....ηθελε να κανει την ζωη του...τον ενοχλουσαν 5 ψυχουλες και η μαμα μου......

 

εκεινη λεει ''δεν μετανοιωσα για την ζωη μου, γιατι μου χαρισε 5 παιδακια!!!!και γερα!!!(με τοσο ξυλο που ετρωγε-η αστυνομια ηξερε την περιπτωση, και τα νοσοκομεια βεβαια!!)

ο,τι κι αν αποφασισεις , για ενα πραγμα να εισαι σιγουρη!!!οτι πρεπει να φυγεις απο ευτον τον ανθρωπο.......μακρια....

[alvadi]

Αλεξάνδρα μου δεν θα σου πω κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα κορίτσια!

 

Φύγε από αυτό τον άνθρωπο και σκέψου την ψυχούλα που έχεις μέσα σου!

 

Σίγουρα σου αξίζει κάτι καλύτερο κοπέλα μου! Μη φοβάσαι να μείνεις μόνη! Όλα βρίσκουν το δρόμο τους τη κατάλληλη στιγμή και πάντα υπάρχει λύση!

 

Είμαστε εδώ για ότι χρειαστείς!

[ELENA K.]

Αλεξάνδρα μου δεν θα σου πω κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα κορίτσια!

 

Φύγε από αυτό τον άνθρωπο και σκέψου την ψυχούλα που έχεις μέσα σου!

 

Σίγουρα σου αξίζει κάτι καλύτερο κοπέλα μου! Μη φοβάσαι να μείνεις μόνη! Όλα βρίσκουν το δρόμο τους τη κατάλληλη στιγμή και πάντα υπάρχει λύση!

 

Είμαστε εδώ για ότι χρειαστείς!

 

 

Aυτό με την " μπαλίτσα " τι να πω Θεέ μου συγχωρεσέ τους !

[maryp]

Αλεξάνδρα? Πώς είσαι??

[elena73]

αλεξανδρα περιμενουμε με αγωνια νεα σου....

 

[Marilena]

Οντως Αλεξανδρα σε χασαμε... που εισαι ? Τι αποφασισες ???

[Νίκη]

Αλεξάνδρα ελπίζω να είσαι καλά.... περιμένουμε με αγωνία νέα σου.

[Alexandra77]

Εδω ειμαι δεν χανομαι απλα δεν εχω νετ στο σπιτι και βαριεμαι να πολυβγαινω...!

 

Ειμαι σχετικα καλα, ηρθα σε επαφη με τον αντρα μου και κατσαμε και το συζητησαμε ηρεμα...

 

Δεν με πιεσε καθολου να γυρισω πισω του, εχει καταλαβει το λαθος του,χτυπαει συνεχεια το κεφαλι του,σκεφτεται τι εκανε, ποσο μεγαλη βλακεια ηταν κτλ και συνηδητοποιησε πως πραγματικα θελει να γινει πατερας να το μεγαλωσουμε μαζι με ολη του την αγαπη και σιγουρα θα δεχτει οποια αποφαση βγαλω εγω (ειτε το ριξω ή το κρατησω, ειτε το μεγαλωσω μονη μου κτλ).

 

Οχι οτι θα παρασυρθω παλι στα λεγομενα του και του εξηγησα πως αυτο που μου κανε θα το κανει και στο παιδι μας σιγουρα και μου παραδεχτηκε πως οντως ετσι θα ηταν και οσες συγνωμες και να μου πει ξερει πως δεν φτανει, δεν σκεφτηκε τις συνεπειες και το μονο που νιωθει ειναι ντροπη και τιποτα αλλο και νιωθει χαμενος εντελως και ειπαμε πως θα ηταν καλυτερα να ειμαστε σε διασταση και χωρια για καποιο χρονικο διαστημα να δουμε τι θελουμε πια.

 

Ξερω θα μου πειτε μακρια εντελως μια και καλη, δεν του δινω αλλη ευκαιρια παρα μονο στον εαυτο μου να μου δειξει στην πορεια οτι θα ηρεμησει εντελως οσο ειμαστε χωρια και σε συζητηση με τους δικους του θα παρει καποια βοηθεια απο ψυχολογους,ψυχιατρους κτλ ειναι καλυτερα να χωρισουμε μεχρι να μου το αποδειξει...

 

 

Αυτα...! Φιλακια σε ολες σας.

[elena73]

μπραβο αλεξανδρα μου!!

τουλαχιστον διακρινω μια σχετικη ηρεμια απο μερους σου....και λογικη....

επικεντρωσου στο μωρακι που μεγαλωνει μεσα σου.......να εισαι καλα, ηρεμη και μακρια απο καυγαδες και στρες..αυτο εχει σημασια τωρα....

 

ευχομαι να πανε ολα καλα .....

[Jean]

Συμφωνω με την Ελενα. Το μωρο σου πανω απ'ολα. Να γεννησεις με το καλο, να το κρατησεις στην αγκαλια σου και ολα θα τα δεις αλλιως. Οταν θα σε κοιταξει για πρωτη φορα μ' εκεινο το αθωο βλεμμα θα νιωσεις μεσα σου οτι ολος ο κοσμος σου ειναι τα ματια του. Στην πορεια και με ψυχραιμια και λογική κανε οτι σου πει η καρδια σου, με γνωμωνα παντα το συμφερον του παιδιου σου και τη δικη σου ψυχική ηρεμια και γαληνη.

[NTINAT]

Ειλικρινα σου ευχομαι να πανε ολα καλα κ πρωτα ο θεος να φερεις στο κοσμο το παιδακι σου.

Μια συμβουλη μονο: Οι ανθρωποι δεν αλλαζουν να το εχεις καλα στο μυαλο σου αυτο.

[joe]

Αλεξανδρα μου το παιδακι σου ειναι αυτο που προεχει πανω απο ολα,και το σιγουρο ειναι πως ο ανθρωπος δυσκολα αλλαζει.Στο λεω εκ πειρας.

Εγω δεν ειμαι παντρεμενη αλλα μενω μαζι με τον πατερα του παιδιου,κι οπως εχει αποδειχθει πολυ καλα εκανα και δεν προχωρησα σε γαμο,αφου η σχεση μας ακομη και μετα τη γεννα παει απο το κακο στο χειροτερο,κι ας ειμαστε μαζι 8 χρονια και βαλε.

Πεεριττο να σου πω οτι το Μαιο,που μολις ειχα μαθει οτι ειμαι εγκυος και πηραμε την αποφαση να μεινουμε μαζι,κατα τη διαρκεια ενος καυγα μεσα στο αυτοκινητο με θεμα το που θα νοικιασουμε σπιτι, με εσπρωξε δυνατα στο κεφαλι και παραλιγο να κουτουλησω στο τζαμι του συνοδηγου. Κι ολα αυτα ενω στο πισω καθισμα καθοταν η αδελφη μου,κι ενω ηξερε φυσικα οτι ημουν μολις λιγων εβδομαδων εγκυος στο παιδι του.

Καυγαδες φυσικα υπηρξαν κι αλλοι πολλοι,στους οποιους δεν τολμησε βεβαια να απλωσει χερι πανω μου αλλα εχει πεταξει κατω καρεκλες,μια φορα κοντεψε να σπασει την τηλεοραση και γενικα κατα καιρους μου εχει μαυρισει την ψυχη-οχι οτι δε φταιω κι εγω,αλλα αν μη τι αλλο νομιζω οτι οφειλει να σεβεται μια γυναικα που ειναι εγκυος και που εχει τα ορμονικα της σκαμπανεβασματα,τα νευρα,τις αγωνιες και τις ανασφαλειες της.

Φυσικα μονο κατανοηση δε βρηκα απο την πλευρα του,κι ακομη και τωρα που γεννησα συνεχιζει να περιφερεται στο σπιτι με μια μουρη μεχρι κατω,να μου μιλαει αποτομα και να ειναι μονιμως στην τσιτα.Προσπαθω να τον δικαιολογησω επειδη εχει ιωση και δεν τον αφηνουμε να πλησιασει το μωρακι για να μην το κολλησει,πραγμα που του εχει δημιουργησει πολλα νευρα αφου δεν το εχει παρει καν αγκαλια απο τοτε που γεννηθηκε.

Αλλα και παλι τι να κανουμε δηλαδη,να τον αφησουμε να κολλησει γριππη ενα μωρακι 7 ημερων;

Τελως παντων,να ηταν μονο αυτο να πω ενταξει,αλλα οπως βλεπετε εχουν προηγηθει πολλα,εδω δε σεβαστηκε την περιοδο της εγκυμοσυνης μου,θα περιμενω να με σεβαστει ως λεχωνα;

Στα λεω αυτα Αλεξανδρα για να καταλαβεις οτι δεν εισαι η μονη,υπαρχουν πολλοι αντρες που ειναι αξεστοι και γουρουνια και δε σεβονται ουτε τη μανα του παιδιου τους.Δυο απο αυτους τυχαινει να ειναι και οι δικοι μας.Το θεμα ειναι εμεις τι κανουμε.

[maryp]

Ειλικρινα σου ευχομαι να πανε ολα καλα κ πρωτα ο θεος να φερεις στο κοσμο το παιδακι σου.

Μια συμβουλη μονο: Οι ανθρωποι δεν αλλαζουν να το εχεις καλα στο μυαλο σου αυτο.

Ακριβώς το ίδιο θα σου πω κι εγώ..