Ξένες γλώσσες - Αλήθειες και μύθοι

[marilu]

Εγώ πάντως μετά απο τόσα χρόνια σε γραφεία και γενικά στην αγορά εργασίας, βλέπω πως αν ξέρεις μια σπάνια ξένη γλώσσα, π.χ. Κινέζικα, Ρώσικα, αραβικά κλπ. ειναι πιο εύκολο να βρεις δουλειά και καλοπληρωμένη μάλιστα!

[ksena]

Angy,

Επειδή διδάσκω Αγγλικά, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν μια ξένη γλώσσα από πολύ μικρή ηλικία (εννοείται προφορικά και πάντα μέσα από διαδραστικά παιχνίδια) διότι σε μικρή ηλικία ο εγκέφαλος των παιδιών έχει τέραστια δυνατότητα να απορροφά και να μιμείται.

Αυτό άλλωστε συμβαίνει στα παιδιά δίγλωσσων οικογενειών (όπως ήταν και η δική μου). Μεγαλώνουν σ'ένα περιβάλλον όπου χρησιμοποιούνται δύο γλώσσες στην επικοινωνία.

 

Εχω και παιδιά που "ρουφάνε" κυριολεκτικά όσα μαθαίνουν. Οχι μόνο τη χρήση της γραμματικής, αλλά και την προφορά. Προφέρουν τη γλώσσα με σωστή προφορά και αβίαστα.

 

Οπότε, συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο αυτό. Μην τα πιέζουμε αν βλέπουμε ότι δυσκολεύονται.

 

Γενικά, συμφωνώ με την άποψη της Angy. Αυτό που θα ήθελα όμως να διευκρινίσω είναι το ότι οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που αρχίζουν μια ξένη γλώσσα από πολύ μικρή ηλικία στην ουσία δεν έχουν κανένα προβάδισμα σε σχέση με τα παιδιά που αρχίζουν αργότερα. Και αυτό ακριβώς για τον λόγο που αναφέρει η Angy - σε τόσο μικρή ηλικία δεν μπορούν να κάνουν και πολλά δύσκολα πράγματα. Ο τομέας στον οποίο μπορούν να γίνουν καλύτεροι από τα παιδιά που άρχισαν σε μεγαλύτερη ηλικία είναι ακριβώς η προφορά.

Δίγλωσσα παιδιά είναι κάτι άλλο, δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε γιατί τη γλώσσα δεν την ακούν μόνο στην τάξη, δεν πρόκειται για εκμάθηση αλλά για την απόκτηση της δεύτερης μητρικής γλώσσας. Και πάλι και σ'αυτή την περίπτωση οι δύο μητρικές γλώσσες δεν είναι ίδιες - το παιδί συνήθως είναι λίγο πιο καλό σε μια από τις δύο γλώσσες΄.

[maria_t]

Σχετικά με τη ξένη γλώσσα (αγγλικά) σε μικρή ηλικία, ένας ακόμη λόγος για μένα να τη ξεκκινήσω από νωρίς στα παιδιά είναι το ενδεχόμενο να χρειαστεί να μεταναστεύσουμε στο εξωτερικό οικογενειακώς (έτσι όπως πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα). Σε αυτή την περίπτωση το παιδί πρέπει από νωρίς να έχει ακούσματα, ώστε να μπορέσει να προσαρμοστεί ευκολότερα στη ξένη χώρα...

[Little Monkey]

Αυτό που θα ήθελα όμως να διευκρινίσω είναι το ότι οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που αρχίζουν μια ξένη γλώσσα από πολύ μικρή ηλικία στην ουσία δεν έχουν κανένα προβάδισμα σε σχέση με τα παιδιά που αρχίζουν αργότερα.

Έτσι είναι. Προσωπικά έχω αμφιβολίες και για την προφορά, δηλ. δεν πιστεύω ότι αν ξεκινήσεις νωρίτερα μια ξένη γλώσσα θα έχεις καλύτερη προφορά από αυτόν που την ξεκίνησε αργότερα. Άλλοι είναι οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην απόκτηση σωστής προφοράς: η προφορά του δασκάλου, το καλό αυτί του μαθητή, η σωστή διδασκαλία κ.λπ.

 

Να το πω και αλλιώς. Αν ο δάσκαλός σου προφέρει το love = λοβ, είτε ξεκινήσεις αγγλικά σε ηλικία 5 χρονών, είτε ξεκινήσεις στα 25, πάλι λάθος θα το λες.

[hara pallini]

Σχετικα με το θεμα και εντελως ασχετα απο το εκπαιδευτικο μας συστημα, εχω καταληξει στα εξης

 

1.Η πολυγλωσσια ήταν καλή ήταν... Με αλλα λογια, οπως μας επιβληθηκε, δηλ για πολιτικο-οικονομικους λογους και μονο,ετσι περασε κι εφυγε, αφου τα ινστιτουτα και τα ξενα πανεπιστήμια μας εφαγαν ολα τα λεφτα και ουσιαστικα συντελεσαν στο να αφησουμε την ελληνικη γλωσσα εντελως στην αφανεια... Στο περασμα της ομως αφησε απειρους γλωσσομαθεις και διδασκοντες ξενων γλωσσων χωρις αντικείμενο εργασιας, αφου στην ελληνικη επικρατεια τουλαχιστον δεν εχουν απολυτως κανενα αντικρυσμα (ουτε και αν ακομα θες να μπεις σε εργασιακή εφεδρεία!!!), περαν της μιας γλωσσας, που μας εχει καταταξει στην συνομωταξία των ανοήτων και τη θεωρούμε και αυτονόητη, τρομαρα μας...

 

2. Το γεγονος οτι μια τοσο απλοικη και ευκολη γλωσσα-σε σχεση παντα με τη μητρικη μας- οπως τα αγγλικά, ειναι υποχρεωτικη ως 1η ξενη γλωσσα, μας αποδεικνυει οτι εκ των ανω ειαι στοχευμενο το να μας μεταδωσουν μια απλοικη γλωσσα και μαζι με αυτην και εναν απλοικο τροπο σκεψης, γιατί ετσι τους βολευει...

 

3. Υπαρχει μεγαλο ποσοστο μαθητων που εμαθε με παιγνιωδη τροπο και διαδραστικα και απο την προσχολικη ηλικια ακομη και παρολα αυτα τα μισει τα αγγλικα, γιατι πολυ απλα δεν του μιλανε στη λογικη του και επειδη πολυ απλα βαριεται να μαθαινει καθε χρονο τα ιδια και τα ιδια, μονο και μονο επειδη ετσι εχουν σχεδιαστει τα αναλυτικα προγραματα των φροντιστηριων για μα εισπρατουν λιγα λιγα τα διδακτρα για μια δεκαετια και να περιοριζουν τον χρονο εκμαθησης των υπολοιπων γλωσσων στα 4 χρονια με το ζορι, που πραγματικα απαιτουν περισσοτερο χρονο απο τα αγγλικα λογω της πολυπλοκοτητας και του πλουτου τους.

 

3. Σιγουρα η πρωιμη εκμαθηση ανοιγει οριζοντες,γι αυτο και τα διγλωσσα παιδια λαμβανοντας διπλα ερεθισματα γινονται και εξυπνοτερα.Το θεμα ειναι οτι η αγγλικη σαν πρωτη ξενη γλωσσα δεν εξυπηρετει ακριβως αυτους τους στοχους, οπως αναφερθηκε... Επισης η 2η ξενη γλωσσα θα επρεπε να απεχει τουλαχιστον 2 χρονια απο τν προηγουμενη. Σε καθε περιπτωση η εκμαθηση της γραφης στα ελληνικα θα πρεπε να θεωρειται δεδομενη.

 

4. Η προφορα ειναι θεμα ηλικιας, αλλα και ταλεντου. Ο καλυτερος χρηστης μιας γλωσσας μπορει να εχει την πιο κακή προφορα.

 

Ισως εχετε ενστασεις. Χαρα μου να τις διαβασω.

 

Σημ.Γνωριζω σε διαφορετικα επιπεδα γερμανικα,αγγλικα,ισπανικα και γαλλικά.

[ksena]

little monkey, δε θα μπαίνω σε συζητήσεις πόσο απλοϊκή και εύκολη είναι η αγγλική γλώσσα γιατί με τόσες γλώσσες που γνωρίζεις καταλαβαίνεις ότι η καθεμιά απ' αυτές είναι διαφορετική και απαιτητική σε άλλο επίπεδο. Όσο εύκολη ή δύσκολη να είναι, το γεγονός ότι είναι η πρώτη ξένη γλώσσα δε νομίζω ότι σχετίζεται με τη δομή της, αλλά απλά με την πραγματικότητα - όταν συναντήσεις κάποιο ξένο, το πιο πιθανό είναι αν ξέρει οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, αυτή θα είναι τα αγγλικά, έστω και μερικές λέξεις.

Άλλο γεγονός είναι ότι παρόλο που πολύ μαθαίνουν αγγλικά για χρόνια, δεν τα έμαθαν ποτέ τόσο καλά.

Και όπως είπες για τη σωστή προφορα - αυτή εξαρτάται και από τον καθηγητή. Μια φίλη μου, φυσική ομιλήτρια αγγλικών, άρχισε να διδάσκει σ'ένα φροντιστήριο και λέει για την άλλη δασκάλα (Ελληνίδα) ότι έχει τόσο χάλια προφορά (δεν είπε ότι δεν ξέρει γραμματική) ότι δυσκολεύεται να την καταλάβει.

[neraida11]

διεθνώς η προφορα δεν εχει και τοσο μεγαλη σημασια οσο η σωστη χρηση της ξενης γλώσσας. Αλλωστε Αμερικανοι-Αγγλοι -Αυστραλοι πιθανων να μην καταλαβαινονται μεταξύ τους οπως εμεις αν παμε στην Κύπρο προσεχουμε πολύ για να καταλαβουμε τα ελληνικα

[Little Monkey]

Ksena & neraida11, δεν θυμάμαι τι έχω ήδη πει για την προφορά των αγγλικών (γιατί έχω πει πολλά και σε αυτό το θέμα και στο άλλο για τα φροντιστήρια αγγλικών) αλλά συνοπτικά θα αναφέρω μερικά πράγματα, με κίνδυνο επανάληψης:

 

Τα αγγλικά είναι σαφώς μια σχετικά εύκολη γλώσσα καθώς δεν είναι κλιτή. Αυτό είναι πολύ βολικό για τον αρχάριο μαθητή αλλά και για τον προχωρημένο. Δεν είναι όμως μια απλοϊκή γλώσσα όπως νομίζουν πολλοί. Έχει μεγάλο γλωσσικό πλούτο και είναι εξαιρετικά ιδιωματική. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που λίγοι Έλληνες μιλούν άπταιστα αγγλικά. Οι άλλοι λόγοι είναι η κακή διδασκαλία ως ένα βαθμό, αλλά και η εμμονή μας να μάθουμε και να "τελειώσουμε" τη γλώσσα όσο το δυνατόν νωρίτερα. Ένα παιδί 12 ή 14 χρονών που παίρνει το Lower ή το Proficiency (με αρκετή παπαγαλία) και μετά δεν ξανασχολείται με τη γλώσσα, εννοείται ότι θα δυσκολεύεται να την μιλήσει σε 2 ή 5 ή 10 χρόνια - αυτό ισχύει όποια γλώσσα κι αν έχει μάθει, όχι μόνο τα αγγλικά.

 

Τώρα για το θέμα της προφοράς. Υπάρχουν δύο "είδη" προφοράς, το pronounciation και το accent. Το pronounciation είναι λίγο-πολύ καθορισμένο και περιγράφεται με συγκεκριμένο τρόπο στα λεξικά, π.χ. αν πεις λοβ είναι λάθος, είτε μιλάς με αμερικάνικη προφορά, είτε με αγγλική, είτε με αυστραλιανή κ.λπ. Το accent είναι πιο ρευστό, σε σημείο να ακούς αγγλικά από Σκωτσέζο και να νομίζεις ότι μιλάει άλλη γλώσσα.

 

Είναι αλήθεια ότι πολλές καθηγήτριες αγγλικών στην Ελλάδα έχουν αισχρή προφορά (pronounciation και accent) μέχρι και παντελή ανικανότητα να μιλήσουν σωστά αγγλικά {ακόμα θυμάμαι την καθηγήτρια αγγλικών στο σχολείο που πρόφερε τη λέξη developing ως ντεβελόπιν} αλλά συνήθως αυτές διδάσκουν περισσότερο γραμματική, οπότε σχετικά μικρό το κακό.

 

Οι λόγοι που τα αγγλικά έγιναν διεθνής γλώσσα είναι πολλοί και ποικίλοι. Ένας από αυτούς είναι η ευκολία εκμάθησης (εύκολη γραμματική) που επιτρέπει στον αρχάριο να μιλήσει τη γλώσσα επαρκώς σε σύντομο χρονικό διάστημα ανάλογα με άλλες γλώσσες. Άλλος λόγος είναι η ευπλαστότητα της γλώσσας που επιτρέπει τη συνεχή δημιουργία νέων λέξεων και φράσεων και ανέχεται την διαφοροποίηση στην προφορά (πράγμα που δεν συμβαίνει π.χ. με τα γαλλικά). Ήδη από πριν 20 χρόνια που δίδασκα αγγλικά, υπήρχε η ορολογία Ιnternational English, δηλαδή η αποδοχή της ομιλίας των αγγλικών με pronounciation και accent πολύ διαφορετικό από των native speakers. Αυτή η τακτική διευκολύνει τον μαθητή αλλά και τον καθηγητή και ενθαρρύνει τον μη χρήστη της γλώσσας να τη μάθει και να την χρησιμοποιήσει. Αντιθέτως, οι Γάλλοι ακολούθησαν την αντίθετη τακτική, που δέχεται ότι Γαλλικά είναι μόνο αυτά που μιλιούνται στη Γαλλία. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Γάλλοι έχουν μια πολύ αμιγή γλώσσα και οι ξένοι που την μιλάνε συνήθως τη μιλάνε πολύ καλά. Δυστυχώς οι ξένοι που τη μιλάνε είναι πλέον πολύ λιγότεροι από αυτούς που μιλάνε Αγγλικά, ακόμα και σε χώρες παραδοσιακά γαλλόφωνες, όπως η Ελλάδα.

 

Δεν ξέρω πόσες είσαστε αρκετά μεγάλες για να θυμάστε τι γινόταν στο χώρο της εκμάθησης ξένων γλωσσών κατά την δεκαετία του 70 και μέχρι τα μέσα περίπου του 90. Τότε υπήρχαν ελάχιστα φροντιστήρια ιταλικών, γερμανικών, ισπανικών κ.λπ. στην Ελλάδα και οι επιλογές ήταν αγγλικά-γαλλικά τόσο στο σχολείο όσο και εξωσχολικά. Μέχρι περίπου τα τέλη του 80 υπήρχαν πάρα πολλά παιδάκια που μάθαιναν γαλλικά, τα περισσότερα ως δεύτερη ξένη γλώσσα αλλά και αρκετά ως πρώτη. Θυμάμαι τάξεις γαλλικών με 20 μαθητές, άπιαστο όνειρο αυτό πια!! Οι δε καθηγήτριες συνήθως ήταν άψογες, σίγουρα πολύ καλύτερες στο σύνολό τους από τις καθηγήτριες αγγλικών.

 

Το πρόβλημα ήταν ότι τα γαλλικά είναι δύσκολα (είναι κλιτά, έχουν χαρακτηριστική προφορά) και η επιρροές μας από τη Γαλλία μηδαμινές (εννοώ από άποψη κινηματογράφου, τηλεόρασης, μουσικής κ.λπ.). Παράλληλα, στις εξετάσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου, έδιναν τέτοια έμφαση στη σωστή προφορά που σταματούσαν παιδιά την ώρα της εξέτασης και τα έβαζαν να επαναλάβουν τις λέξεις σωστά (πολύ αποκαρδιωτικό ειδικά για έφηβους που μάθαιναν γαλλικά με το ζόρι). Έτσι τα περισσότερα παιδιά άρχισαν να στρέφονται στα αγγλικά και να σταματάνε τα γαλλικά πολύ νωρίς. Από τη στιγμή δε που άρχισαν να ξεπετάγονται φροντιστήρια γερμανικών και ιταλικών, η έξοδος από τα φροντιστήρια γαλλικών ήταν μαζική. Όλα αυτά έγιναν ερήμην της επίσημης πολιτικής του κράτους, που τότε ήταν τα μισά παιδιά να μαθαίνουν αγγλικά στο σχολείο και τα μισά γαλλικά. Τέτοια ήταν η αδιαφορία των παιδιών για τα γαλλικά, που ακόμα κι αυτά που έκαναν γαλλικά στο σχολείο, δεν πήγαιναν φροντιστήριο γαλλικά (όπως γίνεται κατά κόρον με τα αγγλικά αλλά και με άλλα μαθήματα) αλλά απλά αποδέχονταν ότι στο μάθημα αυτό θα έπαιρναν χαμηλούς βαθμούς. Το πολύ πολύ να έπαιρναν μια κοπέλα στο σπίτι να τα διαβάζει για να μην πηγαίνουν τελείως απροετοίμαστα στο σχολείο.

 

Χαρά, όπως θα κατάλαβες διαφωνώ μαζί σου σε αρκετά σημεία αλλά θέλω να σταθώ περισσότερο σε αυτό που λες για τα προγράμματα των φροντιστηρίων. Τα φροντιστήρια σε μεγάλο βαθμό πράττουν με βάση αυτό που ζητάνε οι γονείς. Π.χ. τα τμήματα pre-junior δημιουργήθηκαν όταν άρχισαν γονείς να φέρνουν πρωτάκια 5 χρονών στο φροντιστήριο και να ρωτάνε αν μπορούν να ξεκινήσουν αγγλικά. Παλιότερα τα παιδάκια ξεκινούσαν αγγλικά στην Γ' ή Δ' Δημοτικού, μετά έγινε Β' Δημοτικού, μετά Α'... και μετά έγιναν μόδα τα τμήματα pre-junior! Ο λόγος που οι άλλες γλώσσες περιορίστηκαν στα 4 χρόνια εκμάθησης είναι επειδή τα παιδιά ξεκινούσαν γερμανικά, ιταλικά κ.λπ. συνήθως στην Ε' ή ΣΤ' Δημοτικού και οι γονείς ήθελαν να έχουν τελειώσει (και με πτυχία!) πριν την Γ' Γυμνασίου. Από παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής άποψης, 4 χρόνια είναι αρκετά για να μάθει κανείς μια ξένη γλώσσα εφόσον τη διδάσκεται αρκετά εντατικά αλλά σε μεγαλύτερη ηλικία. Όταν μια γλώσσα την ξεκινάς σε ηλικία 6 χρονών, εννοείται ότι δεν μπορείς να την έχεις μάθει μέχρι τα 10. Αυτό ισχύει για όλες τις γλώσσες.

 

Δεν υπάρχουν "εύκολες" και δύσκολες γλώσσες, ούτε απλοϊκές ή πολύπλοκες (εκτός των Esperanto). Από την πλευρά του ξένου μαθητή, άλλες γλώσσες είναι εύκολες στην αρχή και δυσκολεύουν αργότερα (π.χ. αγγλικά) και άλλες είναι το αντίστροφο (π.χ. γαλλικά). Γλωσσικό πλούτο έχουν όλες οι γλώσσες, απλά είναι διαφορετικού είδους.

 

Ζητώ συγγνώμη για το σεντόνι και ευχαριστώ θερμά όσους άντεξαν να το διαβάσουν όλο!

[bagira]

Γιατί θεωρείτε τόσο δεδομένο το ιδιαίτερο μάθημα είτε στο σπίτι είτε στο φροντιστήριο για την εκμάθηση μιας γλώσσας? Εγώ τελείωσα Γερμανικό σχολείο και εκτός από τα μαθήματα μέσα στο σχολείο (Αγγλικά ξεκινήσαμε στην 5η Δημοτικού) δεν έκανε κανένα παιδί ιδιαίτερα. Το όλο σύστημα στα ελληνικά σχολεία μου φαίνεται τόσο λάθος.

 

Το ίδιο σκοπεύω να κάνω και με την κόρη μου που πηγαίνει τώρα 4. Δημοτικού στο Δημόσιο. Επειδή είμαι αντίθετη στον τρόπο εκμάθησης που μας επιβάλλουν έχω αποφασίσει ότι το παιδί μου δεν θα κάνει ιδιαίτερα σε κανένα μάθημα, τον ελεύθερο της χρόνο θα τον επενδύσουμε καλύτερα.

 

Από τους δασκάλους έχω την απαίτηση να την διδάξουν μέσα στο σχολείο σωστά και από την κόρη μου να διαβάζει μόνη της και υπεύθυνα. Φταίμε και εμείς οι γονείς αν δεν απαιτούμε τα παιδιά μας να διδάσκονται με επάρκεια μέσα στο σχολείο. Οι δάσκαλοι δεν προσπαθούν ίσως αρκετά γιατί ξέρουν ότι τα παιδιά θα πάνε μετά στο φροντιστήριο να μάθουν, οπότε η ευθύνη της εκμάθησης δεν είναι δική τους, και τα παιδιά μας μαθαίνουν να αναλαμβάνει κάποιος άλλος την ευθύνη της μελέτης τους και να μην προσπαθούν μόνα τους.

 

Με όλα τα (πολύ)μέσα που διαθέτουμε δεν θα'πρεπε να χρειάζονται ιδιαίτερα/φροντιστήρια. Υπάρχουν και διαδραστικά προγράμματα για τον υπολογιστή και μέσα από την μουσική, από τα τραγούδια στα Αγγλικά, μπορούν να μάθουν και επιπλέον λεξιλόγιο και (αν όχι σωστή, έστω Αγγλόφωνη) προφορά. Μέχρι τώρα η κόρη μου είναι από τις καλύτερες μαθήτριες και στα Αγγλικά αν και είναι από τα λίγα παιδιά (μπορεί και το μοναδικό....) που δεν κάνει ιδιαίτερα.

 

Θα' θελα την γνώμη σας, ιδιαίτερα από εσάς τους εκπαιδευτικούς.

[Morchelina]

Επειδή έχω περάσει από την εμπειρία των ξένων γλωσσών στο δημοτικό με την κόρη μου και τώρα την ξαναπερνάω έχοντας το γιο μου στην Δ' δημοτικού. Το σχολείο του είναι στα πρότυπα οπότε πέρισυ έκανε 4 ώρες Αγγλικά στο σχολείο και το βιβλίο ήταν το Zoom1. Και η κόρη μου προ πενταετίας είχε το ίδιο βιβλίο στην Γ. Και τα δύο παιδιά τα πήγαν μια χαρά στα αγγλικά στην Γ'. Δυστυχώς στην Δ' δεν συνεχίζουν την ίδια σειρά αλλά παίρνουν το βιβλίο του Οργανισμού και ξαναρχίζουν Αγγλικά σχεδόν από την αρχή. Γενικά τα βιβλία Αγγλικών του Οργανισμού είναι ελαφρώς απαράδεκτα με πολύ αργούς ρυθμούς και το μάθημα δεν προχωράει ούτε στο γυμνάσιο. Δηλ. το αυτονόητο ότι με 4 χρόνια Αγγλικά στο δημοτικό και 6 στο γυμνάσιο/λύκειο το παιδί μαθαίνει Αγγλικά δεν το βλέπω να υλοποιείται γιατί η κόρη μου πάει Γ' γυμνασίου φέτος. Οπότε τα αγγλικά της κόρης μου τα ανέλαβα εγώ και τον μικρό μου τον έγραψα φέτος στο φροντιστήριο.

 

Όσον αφορά τη 2η ξένη γλώσσα που στο δημοτικό μας είναι τα γαλλικά, μεγάλη πίκρα. Με την κόρη μου 2 χρόνια στο δημοτικό πέρασαν έτσι, Α' γυμνασίου αφιερώθηκε πάλι στα στοιχειώδη γιατί 2 παιδιά στην τάξη της δεν είχαν κάνει γαλλικά στο δημοτικό, Β' γυμνασίου κάτι έμαθαν αλλά αρχή Γ' γυμνασίου και ακόμη μπερδεύεται με το etre και το avoir. Δεν είναι δράμα. Δηλ. είχα μια ελπίδα ότι κάτι θα μάθει αλλά διαψεύδομαι και είναι άριστη μαθήτρια.

 

Όσον αφορά τα άλλα μαθήματα, το δημοτικό βγαίνει κουτσά στραβά αλλά τα αρχαία στο γυμνάσιο είναι μια δοκιμασία τόσο για το παιδί όσο και για το γονιό που θέλει να το βοηθήσει. Οπότε ενώ στο δημοτικό η κόρη μου είχε την πλήρη ευθύνη του διαβάσματός της, στο γυμνάσιο αναγκάστηκα να διαβάσουμε μαζί αρχαία και μαθηματικά και φυσική και χημεία. Στην Β' γυμνασίου όσα αρχαία δεν διάβασα μαζί της μέσα στη χρονιά τα κάναμε τώρα για να καλύψει κάποια κενά και μπορώ να πω ότι από αρχαία, που δεν έκανα εγώ στο γυμνάσιο, πάω μια χαρά.

 

Υπάρχουν βέβαια παιδιά όπως ο μικρός μου που δεν αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες του στο διάβασμα. Αν και βελτιώνεται μπορεί να μη θυμηθεί όλα όσα έχει για την άλλη μέρα οπότε πρέπει ακόμη να τον ελέγχω αν τα έχει κάνει, χωρίς όμως να μου λέει το μάθημα γιατί απεχθάνομαι την παπαγαλία. Οπότε με τόσο διάβασμα που έχω κάθε μέρα , αγγλικά Lower, αρχαία, μαθηματικά, μαθήματα δημοτικού πιστεύω να καταλαβαίνεις γιατί ξεκίνησα το γιο μου φροντιστήριο στα Αγγλικά. Επίσης το βλέπω έως αδύνατο να ζοριστεί ο μικρός μου να μάθει αρχαία στο γυμνάσιο οπότε αναλόγως πόσο διάβασμα θα έχω τότε μπορεί να τον στείλω φροντιστήριο.

[Ντέμπορα]

Η Αγγλική χαρακτηρίζεται ως μια εύκολη γλώσσα κυρίως λόγω της ευκολότερης γραμματικής αλλά και του λεξιλογίου ιδιαίτερα εάν συγκριθεί με άλλες γλώσσες πχ τα Γαλλικά τα οποία έχουν πιο δύσκολη γραμματική και την Ελληνική που έχει απέραντο πλούτο διαφορετικών λέξεων για το ίδιο πράγμα.

Όμως δεν είναι και τόσο εύκολη ή απλοϊκή όπως την παρουσιάζουν μερικοί. Και απόδειξη σε τούτο αποτελεί το γεγονός ότι παρότι όλοι κάνουν Αγγλικά και οι περισσότεροι τα ξεκινάνε από μικροί και ασχολούνται πολλά χρόνια με την εκμάθηση αυτής της γλώσσας ελάχιστοι μιλάνε καλά Αγγλικά.

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι μιλάνε τα αγγλικά επειδή μπορούν κουτσά στραβά να συνενοηθούν χωρίς όμως να μπορούν να χρησιμοποιήσουν σωστά τη γνώσσα.

Γιατί μιλάω σωστά μια γλώσσα σημαίνει χρησιμοποιώ το μεγαλύτερο μέρος του λεξιλογίου της, τη σωστή γραμματική της , χρησιμοποιώ τις φράσεις και εκφράσεις αλλά και τις κατάλληλες λέξεις που χρησιμοποιούνται από όσους την μιλούν ως μητρική τους γλώσσα και βεβαίως βεβαίως με την σωστή προφορά. Αν μια λέξη δεν την προφέρεις σωστά , όχι απλώς δεν την γνωρίζεις αλλά την κακοποιοείς κιόλας.

Για αυτό ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί και ας μην υπεραπλουστεύουμε τα πάντα.

[Little Monkey]

Από τους δασκάλους έχω την απαίτηση να την διδάξουν μέσα στο σχολείο σωστά και από την κόρη μου να διαβάζει μόνη της και υπεύθυνα. Φταίμε και εμείς οι γονείς αν δεν απαιτούμε τα παιδιά μας να διδάσκονται με επάρκεια μέσα στο σχολείο. Οι δάσκαλοι δεν προσπαθούν ίσως αρκετά γιατί ξέρουν ότι τα παιδιά θα πάνε μετά στο φροντιστήριο να μάθουν, οπότε η ευθύνη της εκμάθησης δεν είναι δική τους, και τα παιδιά μας μαθαίνουν να αναλαμβάνει κάποιος άλλος την ευθύνη της μελέτης τους και να μην προσπαθούν μόνα τους.

Συμφωνώ. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Για να μάθεις σωστά μια ξένη γλώσσα χρειάζεται καλός δάσκαλος και ευχέρεια εξάσκησης - πράγμα που σημαίνει μικρός αριθμός μαθητών και αρκετά συχνές διδασκαλίες. Τα βιβλία τα βάζω σε τρίτη μοίρα, γιατί ένας καλός δάσκαλος μπορεί να διδάξει και χωρίς βιβλία ή με χάλια βιβλία. Δυστυχώς δεν γίνεται να μάθεις σωστά μια γλώσσα όταν είναι 25 παιδιά στο ίδιο τμήμα και κάνετε μάθημα δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, από 45 λεπτά την κάθε φορά. Απλούστατα δεν υπάρχει χρόνος. Μετά έχουμε το πρόβλημα της μεικτής ικανότητας (δηλ. παιδιά που γνωρίζουν τη γλώσσα πολύ καλά να διδάσκονται μαζί με παιδιά που δεν τη γνωρίζουν καθόλου). Αν γινόταν να χωριστούν οι μαθητές σε μικρά τμήματα ανάλογα με το επίπεδο ικανότητας, πολλά από τα προβλήματα εκμάθησης θα ξεπερνιούνταν.

 

Με όλα τα (πολύ)μέσα που διαθέτουμε δεν θα'πρεπε να χρειάζονται ιδιαίτερα/φροντιστήρια. Υπάρχουν και διαδραστικά προγράμματα για τον υπολογιστή και μέσα από την μουσική, από τα τραγούδια στα Αγγλικά, μπορούν να μάθουν και επιπλέον λεξιλόγιο και (αν όχι σωστή, έστω Αγγλόφωνη) προφορά.

Δυστυχώς κανένα πολυμέσο δεν έχει καταφέρει να αντικαταστήσει ικανοποιητικά την αλληλεπίδραση μαθητή-καθηγητή. Υπολογιστές και άλλα διαδραστικά συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιτυχώς για να υποστηρίξουν τη διδασκαλία στην τάξη, αλλά ειδικά για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας χρειάζεται επικοινωνιακή προσέγγιση που δεν μπορούμε να την έχουμε μέσω ΗΥ.

[Morchelina]

Αν μια λέξη δεν την προφέρεις σωστά , όχι απλώς δεν την γνωρίζεις αλλά την κακοποιοείς κιόλας.

 

Έχεις ακούσει να μιλάνε στη Βουλή τους βουλευτές από τη βόρεια Αγγλία και τη Σκωτία; Ή Ινδοί και Κινέζοι που γεννήθηκαν στη ΜΒ και ζουν και εργάζονται εκεί; Εκεί να δεις προφορά. Δεν τίθεται θέμα προφοράς γιατί θεωρείται το λιγότερο σνομπισμός και το χειρότερο ρατσισμός. Θα έλεγα ότι οι Έλληνες έχουν καλή προφορά σε σχέση με άλλους νοτιοευρωπαίους.

[Ντέμπορα]

Δεν μιλάω για τους τοπικούς ιδιωματισμούς αλλά για την προφορά της επίσημης γλώσσας κάθε χώρας. Και εγώ στην επαρχία μεγάλωσα και στην αυλή του σχολείου ή με την οικογένεια μου μιλούσαμε την τοπική διάλεκτο. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να ξέρω πως επισήμως εκφέρονται οι λέξεις της γλώσσας μου.

Επίσης θα πρέπει κάποτε επιτέλους να καταφέρουμε να παραδεχτούμε κάποια πράγματα χωρίς να θεωρούμε ότι Όποιος έχει άλλη άποψη από εμάς είναι ρατσιστής!!!

Φυσικά υπάρχουν έλληνες με καλή προφορά και ξένοι με κακή προφορά. τι σημαίνει αυτό ?

Για κάποιον σημαίνει δεν βαριέσαι δεν πειράζει εάν δεν τα λέω και τόσο καλά υπάρχουν και άλλοι μέτριοι. Για μένα σημαίνει ότι πρέπει να βελτιωθώ για να τα πω ακόμα καλύτερα. Είναι τόσο απλό !

[Morchelina]

Επίσης θα πρέπει κάποτε επιτέλους να καταφέρουμε να παραδεχτούμε κάποια πράγματα χωρίς να θεωρούμε ότι Όποιος έχει άλλη άποψη από εμάς είναι ρατσιστής!!!

 

Εννοούσα ότι το αγγλικό κράτος δεν θέτει θέμα προφοράς. Δηλ. οι βόρειοι το love το λένε λοβ και το pub το λένε πουμπ και αυτό είναι άλλη προφορά πέρα από άλλες λέξεις και ιδιωματισμούς που έχουν. Ακόμη και στην τηλεόραση υπάρχουν παρουσιαστές σε εθνικά δίκτυα που έχουν την προφορά της καταγωγής τους και παρουσιάζουν ειδήσεις σε επίσημα Αγγλικά και όχι στη διάλεκτο κάποιας περιοχής. Έχοντας τόσους λαούς και τόσες αποικίες έχουν προσαρμοστεί σε πολλές προφορές. Εφόσον γίνεσαι κατανοητός δεν υψώνεται κανένα φρύδι.

[Little Monkey]

Εφόσον γίνεσαι κατανοητός δεν υψώνεται κανένα φρύδι.

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δεν σημαίνει ότι κάθε προφορά είναι σωστή. Η ιδιωματικές προφορές σαφώς γίνονται αποδεκτές, όταν είναι ηχητικά συμβατές με τη γλώσσα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε προφορά είναι αποδεκτή και ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Π.χ. η λέξη pub δεν προφέρεται παμπ όπως θα την πρόφερε ένας Έλληνας με κακή προφορά (με ανοιχτό Α), αλλά με κλειστό, που ηχητικά μοιάζει περισσότερο με το πουμπ των βόρειων. Το ίδιο ισχύει και για το love. Το ελληνικό λοβ είναι λάθος. Όσο για τα υψωμένα φρύδια, πήγαινε στην pub/παμπ και παράγγειλε μία coke/κοκ και θα δεις φρύδια και γέλια μαζί!

 

Εν τέλει υπάρχει σωστή και λάθος προφορά, προφορά που σε κάνει να ξεχωρίζεις ως ξένος και προφορά που σου επιτρέπει να κινηθείς ως ντόπιος, προφορά που δίνει την εντύπωση ότι δεν ξέρεις καλά τη γλώσσα και προφορά που απλά προκαλεί γέλιο ή σε καταστεί μη-κατανοητό. Το ίδιο ισχύει και για τη γραμματική και το συντακτικό. Μπορείς να λες "should of happened" και να σε καταλαβαίνουν ως ντόπιο που απλά δεν ξέρει καλή γραμματική, και μπορείς να λες "Thanks God" και να κάνεις κρα ότι είσαι ξένος. Το ίδιο ισχύει και για τη χρήση ιδιωματικών φράσεων: ο Άγγλος θα πει retail therapy, ο Έλληνας θα πει shopping therapy (ενίοτε και σόπινγκ θέραπι), μιας και το άκουσε στο τραγουδάκι.

 

Το πόσο καλά θες να μιλάς μια γλώσσα εξαρτάται από τους λόγους για τους οποίους την μιλάς αλλά και από τους προσωπικούς σου στόχους. Από αυτή την άποψη, συμφωνώ με την Ντέμπορα: όταν θες να λες ότι μιλάς μια γλώσσα καλά, είτη τη μητρική σου είτε μια ξένη, επιβάλλεται να τη μιλάς σωστά (προφορά, γραμματική, συντακτικό) και όχι να την τσεκουρώνεις κάθε φορά που ανοίγεις το στόμα σου.

 

Εν πάσει περιπτώσει τα παραπάνω ισχύουν μόνο για τα αγγλικά <από τις γλώσσες που έχω υπόψη μου>. Σε όλες τις άλλες γλώσσες το σωστό και το λάθος είναι πιο αυστηρά οριοθετημένα.

[Morchelina]

Μα γιαυτό έγραψα εφόσον γίνεσαι κατανοητός. Φυσικά υπάρχει ένα μίνιμουμ στάνταρντ προφοράς που πρέπει να πληρείς αλλά πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει να μιλάς καλά τη γλώσσα παρά το αν ακούγεσαι σαν Άγγλος. Πάντως και πολύ καλή προφορά να έχεις πάντα θα ξεχωρίζεις ότι είσαι ξένος ιδίως αν είσαι νοτιοευρωπαίος ακόμη κι αν ζήσεις πολλά χρόνια εκεί. Την αγγλική προφορά την αποκτάς μόνο όταν είναι η μητρική σου γλώσσα ή γεννηθείς εκεί και καμιά φορά άριστη προφορά έχουν οι σκανδιναβοί αλλά και αυτοί πάλι κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι είναι ξένοι. Εδώ ο πρωθυπουργός μας και αναρωτιέμαι που την απόκτησε αυτή την προφορά. Δηλ. για Έλληνα καλή είναι αλλά δεν είναι 100% αμερικάνικη, ελληνίζει. Είναι διαφορετικοί οι ήχοι τους. Δεν βλέπεις τι χάλια προφορά έχουν οι Άγγλοι ακόμα και όταν μιλάνε καλά ελληνικά.

 

Πάντως οι Άγγλοι έχουν συνηθίσει τους ξένους και τις προφορές τους και είναι πάρα πάρα πολύ ευγενικοί για να γελάσουν με χάλια προφορά, ούτε να σε κάνουν ποτέ να αισθανθείς άσχημα. Κινέζοι, Ινδοί και Αφρικανοί που ζουν στη χώρα τους έχουν πολύ χάλια προφορά γιατί οι ήχοι της γλώσσας τους είναι τόσο διαφορετικοί αλλά όλοι μπορούν άνετα να σπουδάσουν, να δουλέψουν και να ζήσουν στην Αγγλία χωρίς καμιά διάκριση. Οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι παντελώς άχρηστοι στις γλώσσες, που είναι και το θεωρούν άξιο θαυμασμού που κάποιος έκανε τον κόπο να μάθει τη γλώσσα τους σε όποιο επίπεδο και πάντα επαινούν κάθε προσπάθεια χωρίς να ακούγονται ποτέ ειρωνικοί. Πάντως έχω δει κόσμο με στοιχειώδεις γνώσεις Αγγλικών (πολύ κάτω του Lower) να κάνει 1-2 μήνες Αγγλικά εκεί και μετά να γίνεται δεκτός για διδακτορικό γιατί αυτό που μετράει είναι το αντικείμενο αν το ξέρεις, σου λέει τη γλώσσα θα τη μάθει, δεν δίνουν και τόση σημασία.

[Little Monkey]

Πάντως έχω δει κόσμο με στοιχειώδεις γνώσεις Αγγλικών (πολύ κάτω του Lower) να κάνει 1-2 μήνες Αγγλικά εκεί και μετά να γίνεται δεκτός για διδακτορικό γιατί αυτό που μετράει είναι το αντικείμενο αν το ξέρεις, σου λέει τη γλώσσα θα τη μάθει, δεν δίνουν και τόση σημασία.

Συμφωνώ σε όλα, εκτός από αυτό το τελευταίο, γιατί εξαρτάται από το είδος των σπουδών και από την κλάση του πανεπιστημίου. Αν πας να σπουδάσεις π.χ. μαθηματικά σε πανεπιστήμιο τρίτης διαλογής, μπορεί να σε πάρουν και χωρίς αγγλικά (γιατί βασικά τους ενδιαφέρει περισσότερο το παραδάκι). Δεν είναι χαζοί, είναι πάνω από όλα έμποροι.

[ΒΙΚΥ]

Προσωπικά πιστεύω πως όλα είναι θέμα παιδιού. Δηλαδή δεν πρέπει να πιέζουμε ένα παιδί να μάθει 4 γλώσσες εάν βλέπουμε οτι δεν "τραβάει" θα κάνουμε κακό αντι για καλό. Είναι καλύτερα να μάθει μία γλώσσα, χωρίς απαραίτητα, να είναι αγγλικά, αρκεί να του αρέσει και να καταφέρει να την μιλάει άπταιστα.

Ξεκίνησα τα Αγγλικά στην 5η Δημοτικού αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που έκανα εντατικά τα καλοκαίρια, και διάβαζα λογοτεχνία στα Αγγλικά. Παράλληλα έκανα από την 1η Γυμνασίου Ιταλικά και Ισπανικά επειδή επίσης μου άρεσαν πολύ. Προσπάθησα για Γερμανικά & Γαλλικά αλλά τα σιχαινόμουν. Εάν είχα ξεκινήσει νωρίτερα τις ξένες γλώσσες θα είχα καταφέρει περισσότερα γιατί μετά στο Λύκειο ζορίζουν τα πράγματα και ο διαθέσιμος χρόνος για γλώσσες λιγοστεύει.

Ο γιός μου πάει 3η Δημοτικού, ξεκίνησε πέρυσι Αγγλικά, μέσα σε ένα μήνα μπορούσε να διαβάσει οποιοδήποτε άγνωστο κείμενο του δινόταν, βραβεύτηκε για την επίδοση του στο τέλος της χρονιάς,και φέτος τον πήγαν κατευθείαν στην Α senior. Μου ζήτησε από μόνος του να μάθει Κινέζικα και κάνει ιδιαίτερο 2 φορές την εβδομάδα και πάει πολύ καλά, μάλιστα λέει οτι είναι πιο εύκολα από τα Αγγλικά.

Στην τελική πρέπει να ακούμε τα παιδιά μας και να μην προβάλουμε τις δικές μας φιλοδοξίες επάνω τους.

[jannis]

Συμφωνώ σε όλα, εκτός από αυτό το τελευταίο, γιατί εξαρτάται από το είδος των σπουδών και από την κλάση του πανεπιστημίου. Αν πας να σπουδάσεις π.χ. μαθηματικά σε πανεπιστήμιο τρίτης διαλογής, μπορεί να σε πάρουν και χωρίς αγγλικά (γιατί βασικά τους ενδιαφέρει περισσότερο το παραδάκι). Δεν είναι χαζοί, είναι πάνω από όλα έμποροι.

 

Σε πληροφορώ οτι αν θέλεις να σπουδάσεις μαθηματικά / μηχανολογία /φυσική κλπ στην Αμερική θα σε πάρουν και στα καλύτερα πανεπιστήμια (στον αφρο δηλαδή) - ενδεχομένως να σε πληρώνουν κιόλας αν είσαι καλός στα μαθήματα που τους ενδιαφέρει και δεν θα κολήσουν στην γλώσσα (πόσο καλά αγγλικά ξέρεις ή πόσο καλά τα μιλάς.

Επίσης όχι μόνο θα σε πάρουν για φοιτητή (πρώτο πτυχίο/ μεταπτυχιακό / διδακτορικό) αν το αξίζεις θα σε παρουν και για καθηγητη, ασχετο αν καποιος δυσκολεύεται να καταλάβει καν τις λες.

[Little Monkey]

Σε πληροφορώ οτι αν θέλεις να σπουδάσεις μαθηματικά / μηχανολογία /φυσική κλπ στην Αμερική

Η συζήτηση που είχαμε με τη Morchelina ήταν για το τι ισχύει στα αγγλικά πανεπιστήμια. Για την Αμερική δεν γνωρίζω και συνεπώς δεν έχω γνώμη.

[ElenitaG]

Με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού που διδάσκει τρεις ξένες γλώσσες (αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά), γνώστη πέντε ξένων γλωσσών, αλλά και παιδαγωγού πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με ειδίκευση σε μαθησιακές δυσκολίες/δυσλεξία, θα ήθελα να καταθέσω τη δική μου εμπειρία και άποψη σχετικά:

 

Άρθρο σχετικά με την εκμάθηση ξένων γλωσσών (κλικ εδώ!)

 

Καλή Καθαρά Δευτέρα σε όλους!

[Missy]

Πολύ ενδιαφέρων θέμα!! Και εγώ πρέπει να αποφασίζω αν θα ήταν καλύτερα να στείλω την κορη μου για να μάθει άλλη γλώσσα ή να συνεχίσει με τις άλλες δραστηριότητες που της αρέσουν πολύ.

Πρέπει να δείτε αυτό, είναι φανταστικό!!!

http://www.youtube.com/watch?v=55_G66g02QU

[jannis]

Φοβερός!

Για μένα όσο πιο μικρά αρχίσουν τόσο το καλύτερο. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να τα φορτώνουμε να τα πιέζουμε, η μάθηση στα πρωτα χρόνια πρεπει να είναι βιωματική ,φυσικη μέσα από παιχνίδι και χωρίς διαβασμα/γραφή στην αρχή.

Οχι μόνο δεν δημιουργεί πρόβλημα στην κατάκτηση της μητρικής αλλά και τους βοηθά αναπτυξιακά - εκτός από ειδικές περιπτώσεις.

[Missy]

Εγώ είμαι από την Γερμανία οπότε τα παιδιά μου μιλάνε γερμανικά ως πρώτη γλώσσα αλλά πάνε σε ελληνικό σχολείο και όπως είπες δεν δημιουργούσε προβλήματα ούτε να μάθουνε σωστά Ελληνικά ούτε σωστά Γερμανικά. Θυμάμαι μια φορά όταν πήγαινε ή μεγάλη μου Κόρη στο νήπιο και αφού την πήγαινα μέσα στην τάξη την μίλαγα γερμανικά και ή δασκάλα της μου έλεγε να μην την μιλάω γερμανικά γιατί θα μπερδέψει και δεν θα μάθαινα καλά ελληνικά (που δεν θα έμαθε ποτέ καλά από μένα έτσι αλλιώς γιατί τα ελληνικά μου είναι … λίγο ξένα και δεν μιλάω με καλή ελληνική προφορά.) Θυμάμαι ότι είχα να συγκρατηθώ πάρα πολύ (δεν ήθελα «θέμα» με την δασκάλα της) αλλά το βρήκα απίστευτο και κρίμα ότι μία δασκάλα ήταν τόσο ΜΗΝ ενημερωμένη του θέματος των δίγλωσσων παιδιών!!