Μεγαλώνοντας εφήβους απο δωρεά ωαρίων / σπέρματος

[athinais]

6 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

Βασικα εγω θα ελεγα οτι κανεις μας δεν ξερει τι προβληματα θα συναντησει με ενα παιδι καθως μεγαλωνει.. Ολα ομως αντιμετωπιζοναται . Καμια γυναικα πριν ξεκινησει προσπαθεια για εγκυμοσυνη δεν εχει ρωτησει πως ειναι να γεννησεις ενα παιδι με αυτισμο με Δεπυ ενα παιδι που στην εφηβεια θα εχει ψυχολογικα ολοι τα φοβομαστε μην συμβουν αλλα καμια δεν εχει κανει ειδικη προετοιμασια κ ας ειναι δια βιου προβληματα.. 

Η σκεψη ειναι παντα θελω να κανω παιδι ναι... Αν προκυψει καποιο προβλημα εχω κουραγιο να το αντιμετωπισω ναι ή οχι? Αν φοβαμαι δεν προχωραω αν δεν εχω κουραγιο δεν προχωραω ... 

Έχει απόλυτο δίκιο! Για όλα τα παραπάνω κάνεις τον σταυρό σου και προχωράς! Γιατί είναι θέμα τύχης!

 

Στην δωρεά υπάρχει μια διαφορά, εδώ ειναι η ΑΠΟΦΑΣΗ του ζευγαριού που θέτει το παιδί σε μια άβολη και προβληματική κατάσταση. Ο προβληματισμός μου είναι ηθικός κατα βάση. Το ερώτημα είναι: έχω δικαίωμα να το κάνω? Εχουμε το δικαίωμα για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη για γονεικοτητα να παραβλέψουμε  το δικαίωμα  του παιδιού  να γνωρίζει  από πού προέρχεται γενετικά? Από εκεί ξεκινά η αναζήτηση μου.

Για αυτό κι αναζητώ γονεις παιδιών που έχουν μπει στην διαδικασία της δωρεάς στην Ελλάδα.

Τα επόμενα χρόνια, πιστεύω  ότι θα ωριμάσουν  πιο πολύ οι συνθήκες...   Ίσως είναι πολύ νωρίς για την Ελλάδα, να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό το θέμα.

[μαγιοπουλας]

Just now, athinais είπε:

Έχει απόλυτο δίκιο! Για όλα τα παραπάνω κάνεις τον σταυρό σου και προχωράς! Γιατί είναι θέμα τύχης!

 

Στην δωρεά υπάρχει μια διαφορά, εδώ ειναι η ΑΠΟΦΑΣΗ του ζευγαριού που θέτει το παιδί σε μια άβολη και προβληματική κατάσταση. Ο προβληματισμός μου είναι ηθικός κατα βάση. Το ερώτημα είναι: έχω δικαίωμα να το κάνω? Εχουμε το δικαίωμα για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη για γονεικοτητα να παραβλέψουμε  το δικαίωμα  του παιδιού  να γνωρίζει  από πού προέρχεται γενετικά? Από εκεί ξεκινά η αναζήτηση μου.

Για αυτό κι αναζητώ γονεις παιδιών που έχουν μπει στην διαδικασία της δωρεάς στην Ελλάδα.

Τα επόμενα χρόνια, πιστεύω  ότι θα ωριμάσουν  πιο πολύ οι συνθήκες...   Ίσως είναι πολύ νωρίς για την Ελλάδα, να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό το θέμα.

Το αν καλύπτουμε εγωιστικα και τις δικές μας ανάγκες αφορα και το βιολογικό μας παιδι ομως.

[BabyCute]

7 hours ago, athinais said:

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ όλες σας για τις σκέψεις και το ενδιαφέρον...

 

Κορίτσια το θέμα είναι συνθετο... στην Ελλάδα το κρύβουμε κάτω από το χαλί δυστυχώς γιατί τα λεφτά  είναι πολλά!!  Αλλά είναι θέμα χρόνου να μας χτυπήσει την πόρτα η πραγματικότητα!

Στην Μεγάλη Βρετανία αντιμετώπισαν εν τις πράγμασι τα προβλήματα που εγώ φοβάμαι κι αλλαξανε τον νόμο από το 2005..  τώρα πια η δότρια  είναι identifiable για όσα παιδιά "δημιουργήθηκαν" απο εκεί και ύστερα. Μπορει δηλαδή το παιδί στα 18 να ζητήσει να μάθει το ονοματεπώνυμο της δότριας. Για όσα παιδιά δημιουργήθηκαν νωρίτερα, το κράτος δίνει την δυνατότητα τα παιδιά να μαθαίνουν αν είναι half siblings με τον/ την σύντροφό τους, αν το ζητήσουν.

Εκεί έχει δημιουργηθεί (τυχαία?) μια μεγάλη οργάνωση εδω και 25(!) χρόνια από γονείς donor conceived παιδιών για να υποστηρίξει τα παιδιά και τους γονείς κατά την διαδικασία αυτής της αποκάλυψης.Λεγεται dcnetwork.org ψάξτε το στο ίντερνετ. Κάνουν σεμινάρια στους γονείς για το πώς θα το πουν στα παιδιά, κάνουν συμβουλευτικη στα παιδιά όταν το μαθαίνουν. Μου εκανε μεγάλη εντύπωση! Κι όλα αυτά με την συνέργεια του κράτους!

Αυτο κάνει μια κοινωνία με  υγιή αντανακλαστικά, δεν κρυβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, το αναγνωρίζει και διορθωνει το νομικο πλαίσιο.

Επίσης και στην Πορτογαλία η δωρεά έγινε non anonumous για τα παιδια το 2018! Τώρα οι δότριες μπορούν να δωρίσουν έως 4 φορές και οι δότες σπέρματος έως 8. Και εκει υπάρχει online μητρώο που καταγράφονται οι δότριες/δότες για να παρακολουθείται πόσες φορές δίνουν...

Αυτό που υποτίθεται ότι θα είχε γίνει κι εδώ, εδω και 15 χρονια κι ακόμα  δεν λειτουργεί...

Διάβαζα ότι η non anonymous δωρεά ισχύει και στην Δανία και στην Φινλανδία... 

Ενώ οι χώρες που επιτρέπουν την ανώνυμη δωρεά είναι η Ισπανία, η Τσεχία, η Ρωσία, η Ουκρανία, η north cyprus και η Ελλαδιτσα...

Προσωπικά προτιμω η δωρεά να ειναι non anonymous για το παιδί... Έτσι θα μπορέσει να βρει και να τακτοποιήσει μέσα  του το missing part που όλα τα donorconceived παιδιά (που γνωρίζουν ότι είναι donor conceived) νιωθουν ότι έχουν.

 

Μίλησα με το serum, με την κυρία που μου είχατε πει, ζήτησα την βοήθεια τους να διερευνήσω αν θα μπορούσα να πάρω δωρεά από uk. Σκεφτομουν να κάνω εδώ την προετοιμασία και με συνεργασία των γιατρών να πάω  σε κάποιο κέντρο  εκεί να δώσουμε  σπέρμα  και να  κάνουμε  την έμβρυομεταφορα.   Αρνήθηκε να μου προτείνει κάποιο, δεν έχει σε κανένα εμπιστοσύνη, ολες αποτυγχάνουν εκει κι έρχονται μετα εδω σε εμάς, μου είπε... 

Hint: Η δωρεά ωαρίων όπως διάβαζα κοστίζει τουλάχιστον 20.000€ εκεί γι'αυτό κι έρχονται όλες εδω... τέλος πάντων...

Κι εμείς δεν έχουμε τέτοια χρήματα να διαθέσουμε...

Προς το παρόν κοιτάζουμε και την Πορτογαλία...

Κάποιες αναρωτιθήκατε τι λέει ο σύζυγός μου για όλα αυτά. Με στηρίζει απόλυτα! Συμμερίζεται τις ανησυχίες μου! Δόξα τώ Θεώ, έχουμε σύμπνοια και μαζί ψάχνουμε για την λύση...

Θα τα ξαναπούμε! 

Φιλιά πολλά!

Όλα να σου πάνε τέλεια ... ότι έχει να κάνει με υπογονιμότητα είναι δύσκολη υπόθεση , και γίνεται πιο παλούκι όταν κανείς παιδιά στο τέλος 

Σου έστειλα προχθές πληροφορίες για διατροφή που με βοήθησαν απίστευτα (ότι βοηθάει  το περιβάλλον να δεχτεί το  έμβρυο)... αν θες τίποτα άλλο πες μου και σου στέλνω το εμαιλ μου 

 

Σου εύχομαι να βρεις αυτό που θες και γρήγορα 

[ΑΡΓΚ]

Just now, athinais είπε:

Έχει απόλυτο δίκιο! Για όλα τα παραπάνω κάνεις τον σταυρό σου και προχωράς! Γιατί είναι θέμα τύχης!

 

Στην δωρεά υπάρχει μια διαφορά, εδώ ειναι η ΑΠΟΦΑΣΗ του ζευγαριού που θέτει το παιδί σε μια άβολη και προβληματική κατάσταση. Ο προβληματισμός μου είναι ηθικός κατα βάση. Το ερώτημα είναι: έχω δικαίωμα να το κάνω? Εχουμε το δικαίωμα για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη για γονεικοτητα να παραβλέψουμε  το δικαίωμα  του παιδιού  να γνωρίζει  από πού προέρχεται γενετικά? Από εκεί ξεκινά η αναζήτηση μου.

Για αυτό κι αναζητώ γονεις παιδιών που έχουν μπει στην διαδικασία της δωρεάς στην Ελλάδα.

Τα επόμενα χρόνια, πιστεύω  ότι θα ωριμάσουν  πιο πολύ οι συνθήκες...   Ίσως είναι πολύ νωρίς για την Ελλάδα, να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό το θέμα.

 

To ηθικό θέμα είναι τεράστειο και υπαρκτό, αλλά δεν υπάρχει απάντηση που να καλύπτει όλους. Για εμένα, για λόγους ηθικής, θα έλεγα καθαρό όχι. Αλλά δεν είμαστε ίδιες.

Όπως εγώ δεν πάω π.χ. στην εκκλησία και για άλλον είναι βασικό κομμάτι της ζωής του και του δίνει δύναμη, ή δεν αγοράζω σκύλο αλλά ο άλλος αγαπάει το σκυλί ράτσας του.

Εφόσον κάτι δεν παραβαίνει κανένα νόμο, είναι πολύ προσωπικό θέμα η ηθική για να βάλεις άλλον κριτή εκτός από τον εαυτό σου.

[μαγιοπουλας]

Just now, BabyCute είπε:

Όλα να σου πάνε τέλεια ... ότι έχει να κάνει με υπογονιμότητα είναι δύσκολη υπόθεση , και γίνεται πιο παλούκι όταν κανείς παιδιά στο τέλος 

Σου έστειλα προχθές πληροφορίες για διατροφή που με βοήθησαν απίστευτα (ότι βοηθάει  το περιβάλλον να δεχτεί το  έμβρυο)... αν θες τίποτα άλλο πες μου και σου στέλνω το εμαιλ μου 

 

Σου εύχομαι να βρεις αυτό που θες και γρήγορα 

Θυμαμαι τις κολοκύθες κτλ

[BabyCute]

Just now, μαγιοπουλας said:

Θυμαμαι τις κολοκύθες κτλ

Τις δίνω στα παιδιά μου τώρα 

[μαγιοπουλας]

Just now, BabyCute είπε:

Τις δίνω στα παιδιά μου τώρα 

Το χω σκεφτει αλλα βαρέθηκα.Για ....επιχειρηματολογησε....πως τις δίνεις κ τι άλλο προτείνεις εκτός από τζίντζερ για γεναια παιδια?

[ninaki80]

πρίν από 53 λεπτά , athinais είπε:

Έχει απόλυτο δίκιο! Για όλα τα παραπάνω κάνεις τον σταυρό σου και προχωράς! Γιατί είναι θέμα τύχης!

 

Στην δωρεά υπάρχει μια διαφορά, εδώ ειναι η ΑΠΟΦΑΣΗ του ζευγαριού που θέτει το παιδί σε μια άβολη και προβληματική κατάσταση. Ο προβληματισμός μου είναι ηθικός κατα βάση. Το ερώτημα είναι: έχω δικαίωμα να το κάνω? Εχουμε το δικαίωμα για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη για γονεικοτητα να παραβλέψουμε  το δικαίωμα  του παιδιού  να γνωρίζει  από πού προέρχεται γενετικά? Από εκεί ξεκινά η αναζήτηση μου.

Για αυτό κι αναζητώ γονεις παιδιών που έχουν μπει στην διαδικασία της δωρεάς στην Ελλάδα.

Τα επόμενα χρόνια, πιστεύω  ότι θα ωριμάσουν  πιο πολύ οι συνθήκες...   Ίσως είναι πολύ νωρίς για την Ελλάδα, να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό το θέμα.

Κατα ποσο θα ειναι αβολο για ενα παιδι δεν το ξερουμε ... Εξαρτατε σε μεγαλο βαθμο κατα ποσο αβολο ειναι για τους γονεις. Το να εχει μια φυσικη περιεργεια καποια στιγμη δεν ξερω κατα ποσο ειναι κατι τραυματικο ? Ειναι κ θεμα οπτικης του καθε ανθρωπου κ αυτου του ειδους η ηθικη.. Την συνθετοτητα ενος θεματος ισως την κατασκευαζουμε κ στο δικο μας μυαλο.. Γιαυτο συμφωνω με την @BabyCute Οτι πρεπει να μιλησεις με καποιον για ολες τις φοβιες κ αμφιβολιες σου κατα βαση. 

[BabyCute]

Just now, μαγιοπουλας said:

Το χω σκεφτει αλλα βαρέθηκα.Για ....επιχειρηματολογησε....πως τις δίνεις κ τι άλλο προτείνεις εκτός από τζίντζερ για γεναια παιδια?

Κοιτά εδώ οι καλοί οι Άγγλοι που όλα τα υπολογίζουν , τρελαίνουν τα παιδιά στα διαγωνίσματα και στο άγχος από τα 6 και μετά  ... όποτε επικεντρωνόμαστε στο μυαλό/αντίληψη κλπ ... θα σου στείλω μυνημα για να μην χαλάω το θέμα 

[μαγιοπουλας]

Just now, BabyCute είπε:

Κοιτά εδώ οι καλοί οι Άγγλοι που όλα τα υπολογίζουν , τρελαίνουν τα παιδιά στα διαγωνίσματα και στο άγχος από τα 6 και μετά  ... όποτε επικεντρωνόμαστε στο μυαλό/αντίληψη κλπ ... θα σου στείλω μυνημα για να μην χαλάω το θέμα 

Ευχαριστω.το μυαλό με ενδιαφερει

[μαγιοπουλας]

10 ώρες πρίν, athinais είπε:

Έχει απόλυτο δίκιο! Για όλα τα παραπάνω κάνεις τον σταυρό σου και προχωράς! Γιατί είναι θέμα τύχης!

 

Στην δωρεά υπάρχει μια διαφορά, εδώ ειναι η ΑΠΟΦΑΣΗ του ζευγαριού που θέτει το παιδί σε μια άβολη και προβληματική κατάσταση. Ο προβληματισμός μου είναι ηθικός κατα βάση. Το ερώτημα είναι: έχω δικαίωμα να το κάνω? Εχουμε το δικαίωμα για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη για γονεικοτητα να παραβλέψουμε  το δικαίωμα  του παιδιού  να γνωρίζει  από πού προέρχεται γενετικά? Από εκεί ξεκινά η αναζήτηση μου.

Για αυτό κι αναζητώ γονεις παιδιών που έχουν μπει στην διαδικασία της δωρεάς στην Ελλάδα.

Τα επόμενα χρόνια, πιστεύω  ότι θα ωριμάσουν  πιο πολύ οι συνθήκες...   Ίσως είναι πολύ νωρίς για την Ελλάδα, να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό το θέμα.

Τον γιατρό σου και το κέντρο που είσαι το εμπιστεύεσαι?Επειδή σε βλέπω και το ψάχνεις πολυ ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις σκεφτεί αντι για τη δοτρια να ελέγξεις το έμβρυο για κάποιες κληρονομιάς ασθένειες ήταν κανεις προενφυτευτικο έλεγχο  .

Ο σύζυγος ι εχει κανει εξετασεις για στίγμα κ κυστική ινωση?

[athinais]

18 ώρες πρίν, μαγιοπουλας είπε:

Τον γιατρό σου και το κέντρο που είσαι το εμπιστεύεσαι?Επειδή σε βλέπω και το ψάχνεις πολυ ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις σκεφτεί αντι για τη δοτρια να ελέγξεις το έμβρυο για κάποιες κληρονομιάς ασθένειες ήταν κανεις προενφυτευτικο έλεγχο  .

Ο σύζυγος ι εχει κανει εξετασεις για στίγμα κ κυστική ινωση?

Ο σύζυγος δεν χρειάστηκε να κάνει για κυστική ίνωση γιατί έχω κάνει εγώ την εξέταση στο Λαϊκό.

Στίγμα εννοείται ότι το έχουμε ψάξει, είναι μέσα στις υποχρεωτικές της εξωσωματικής...

Και κατακερματισμό έχουμε κάνει και καρυότυπους κλπ...

Ο Σφακ... δίνει κάτω απο 1% πιθανότητες εγκυμοσύνης...

Μας είπε, εσείς αποφασίζετε πότε πρέπει να σταματήσετε...

Και για προγεννητικό μας επέτρεψε. Μαζεύουμε τόσο δύσκολα τα ωάρια (φυσικοί κύκλοι) που δεν έχει νόημα...

το τρένο με τα δικα μου ωάρια το έχασα... 

Τουλάχιστον προλαβαίνω το επόμενο της δωρεάς. 

[μαγιοπουλας]

Just now, athinais είπε:

Ο σύζυγος δεν χρειάστηκε να κάνει για κυστική ίνωση γιατί έχω κάνει εγώ την εξέταση στο Λαϊκό.

Στίγμα εννοείται ότι το έχουμε ψάξει, είναι μέσα στις υποχρεωτικές της εξωσωματικής...

Και κατακερματισμό έχουμε κάνει και καρυότυπους κλπ...

Ο Σφακ... δίνει κάτω απο 1% πιθανότητες εγκυμοσύνης...

Μας είπε, εσείς αποφασίζετε πότε πρέπει να σταματήσετε...

Και για προγεννητικό μας επέτρεψε. Μαζεύουμε τόσο δύσκολα τα ωάρια (φυσικοί κύκλοι) που δεν έχει νόημα...

το τρένο με τα δικα μου ωάρια το έχασα... 

Τουλάχιστον προλαβαίνω το επόμενο της δωρεάς. 

Η αληθεια εινσι οτι τουλάχιστον μέχρι τότε που τον γνώρισα δεν προτείνει δανεικά ευκολα.Πιστευω ομως οτι ο συζυγος θα πρέπει να κανει την εξέταση για την κυστική ονωση γιατιωειναι το πιο συχνο κληροδοτουμενο νοσημα στη λευκή φυλή νομιζω μετα το την μεσογειακή αναιμία.Οποτε τουλάχιστον αυτό το εξασφαλιζεις.Τι εννοεις οτι σας επέτρεψε?

[Yovanna]

Just now, μαγιοπουλας said:

Η αληθεια εινσι οτι τουλάχιστον μέχρι τότε που τον γνώρισα δεν προτείνει δανεικά ευκολα.Πιστευω ομως οτι ο συζυγος θα πρέπει να κανει την εξέταση για την κυστική ονωση γιατιωειναι το πιο συχνο κληροδοτουμενο νοσημα στη λευκή φυλή νομιζω μετα το την μεσογειακή αναιμία.Οποτε τουλάχιστον αυτό το εξασφαλιζεις.Τι εννοεις οτι σας επέτρεψε?

Νομίζω εννοεί τους απέτρεψε. Όντως δύσκολα προτείνει δανεικά ο Σφακ.

[kotsifikos]

Είναι η πρώτη φορά που ακούω πως ο συγκεκριμένος γιατρός προτείνει δανεικά, αν σκεφτεί κανείς πως είναι ένας από τους καλύτερους για φυσικό κύκλο.

[Yovanna]

Just now, kotsifikos said:

Είναι η πρώτη φορά που ακούω πως ο συγκεκριμένος γιατρός προτείνει δανεικά, αν σκεφτεί κανείς πως είναι ένας από τους καλύτερους για φυσικό κύκλο.

Ισχύει ότι δύσκολα προτείνει. Εμένα ο προηγούμενος γιατρός, όταν είδε ότι με 450 μονάδες menopur έκανα 1 ωάριο, άρχισε να μου το αναφέρει, όμως ο Σφακ  μου είπε από το πρώτο ραντεβού, "θα δεις, θα κάνεις παιδί". Μου είχε πει και μια περίπτωση πολύ δύσκολη που δεν πίστευε ότι η κοπέλα θα πιάσει με δικά της και μετά από 2 μεταφορές, της είπε πάμε με δανεικά τώρα. Εκείνη του είπε άλλη μια φορά, αλλιώς θα πάω αλλού. Ε, την επόμενη τα κατάφερε και έχει το παιδάκι της! Ο επιμένων νικά!

[athinais]

Σας έμπλεξα...

Ο Σφακ.. με απέτρεψε από τον προγεννητικό. Στην περίπτωση μου, είπε, δεν έχει νόημα.

Θα είχε νόημα σε μικρότερη ηλικία που η συλλογή των ωαρίων θα ήταν πιο εύκολη  και γρήγορη υπόθεση. Εμείς πηγαιναμε με φυσικούς , οπότε για να φτιάξουμε μια βλαστοκύστη κάναμε τάμα... Δεν είχε νόημα να τα εξετάσουμε, τα βάζουμε κατευθειαν...

 

Για την δωρεά, ποτέ δεν μου ειπε σταματά με τα δικά σου και πήγαινε σε δωρεά. Μου είπε οτι η πιθανότητα σας ειναι γύρω στο 1% και ότι εσείς θα αποφασίσουμε πότε θα σταματήσετε...

 

Κοινώς ψάχνουμε ψιλους στα άχυρα... (Δικό μου αυτό...)

 

[Rainbaby]

 

παρακολουθω με ενδιαφέρον 

[ninaki80]

Just now, athinais είπε:

Σας έμπλεξα...

Ο Σφακ.. με απέτρεψε από τον προγεννητικό. Στην περίπτωση μου, είπε, δεν έχει νόημα.

Θα είχε νόημα σε μικρότερη ηλικία που η συλλογή των ωαρίων θα ήταν πιο εύκολη  και γρήγορη υπόθεση. Εμείς πηγαιναμε με φυσικούς , οπότε για να φτιάξουμε μια βλαστοκύστη κάναμε τάμα... Δεν είχε νόημα να τα εξετάσουμε, τα βάζουμε κατευθειαν...

 

Για την δωρεά, ποτέ δεν μου ειπε σταματά με τα δικά σου και πήγαινε σε δωρεά. Μου είπε οτι η πιθανότητα σας ειναι γύρω στο 1% και ότι εσείς θα αποφασίσουμε πότε θα σταματήσετε...

 

Κοινώς ψάχνουμε ψιλους στα άχυρα... (Δικό μου αυτό...)

 

Ααα προεμφυτικο εννοεις οχι προγεννετικο . Ναι ο προεμφυτικος εχει νοημα αμα εχεις 5-6 βλαστοκυστες για να αποφυγεις κ ασκοπες εμβρυομεταφορες

[μαγιοπουλας]

Just now, ninaki80 είπε:

Ααα προεμφυτικο εννοεις οχι προγεννετικο . Ναι ο προεμφυτικος εχει νοημα αμα εχεις 5-6 βλαστοκυστες για να αποφυγεις κ ασκοπες εμβρυομεταφορες

Αυτή βεβαια εινσι και άποψη του.Αλλοι γιατροι που εχουν παει φίλες το θεωρούν εγκληματικό να μην ελεγχθούν ε.βρυα σε τέτοια ηλικία.Απο τη μια παίρνεις ρίσκο να μην πετυχει από την άλλη όμως γλυτώνεις πονο

[Lis!]

Κορίτσια καλησπέρα σας... Εγω βρισκομαι απο την πλευρά που προβληματίζομαι για τη δωρεα σπερματος. Ειλικρινα διαβασα απο την αρχη τα ποσταρισματα της αθηναιδος και των αλλων κοριτσιών. Αν καποια δεν εχει βρεθει στη θεση αυτη δε μπορει να καταλάβει. Εμενα ειναι ο συζυγος με αζωοσπερμια μη αποφρακτική. Ο γιατρός εδωσε απειροελαχιστες πιθανοτητες για ευρεση σπερματος σε βιοψια κι επειδη εχει και συνδρομο χρωμοσωμικο πιστευει οτι ειναι τσαμπα κοπος. Προτεινε εξ αρχής τραπεζα σπερματος. Μαλιστα ειπε θα ειναι παιδ σας, εσεις θα το μεγαλωσετε. Εμενα απο την αλλη μου φαίνεται ότι λεγεται τοσο ελαφρα τη καρδία ολο αυτό. Απο την αη λεω μήπως μεγαλοποιω καταστασεις; Δε ξέρω νιώθω οτι δε μπορω να το υποστηριξω. Δεν ειναι οτι δε θα αγαπησω αυτο το παιδι. Σε αυτο δεν εχω αμφιβολία. Κι ο αντρας μου το θέλει πολυ, ισως περισσοτερο κι απο εμενα κι ας μην ειναι βιολογικο του. Κι αφηνει σε εμενα την τελικη αποφαση. Ωστόσο, αφενος φοβαμαι πολλα. Αφενος το τι κάνουμε; Το λεμε στο παιδι ή δε το λέμε; Ενα ψέμα, μυστικό ειναι αγκάθι. Απο την αλλη η γνωση ενός αγνώστου πατερα ειναι μεγαλυτερο αγκαθι. Με το ιατρικο ιστορικο τι γίνεται; Με τις μελλοντικές σχεσεις; Ο κοσμος ειναι μικρός και ας νομιζουμε πως οχι; Και ο σύζυγος που τωρα συμφωνει αν θυμωσει υπάρχει περίπτωση να πεταξει πως δεν ειναι δικο του παιδί ή να του τη δώσει στην πορεία; Κι εγω δε ξερω γιατι το εχω παρει στραβα αλλα νιωθω σαν βιασμό τη διαδικασια. Απο την αλλη προσπαθουμε Χρόνια για παιδι και πάντα ειχαμε ελπιδα και καναμε ονειρα. Ποσο εγωιστικο όμως ακουγεται αυτο; Το να κανουμε ενα παιδι εστω με δοτη; Σαν να αγοραζουμε κάτι απο το σουπερμαρκετ; Και η ηθικη διασταση; Πολλα στριφογυριζουν στο μυαλό, ισως υπεραναλυω. Ωρες ωρες θαυμαζω τους ανθρώπους που δε σκεφτονται τις προεκτασεις, που προχωρουν, τολμουν, αγνοουν και δεν ζυγίζουν... Προσωπικα ηθελα πολυ ενα παιδι δικο μας (εγωιστικό) να ολοκληρώσει τον ερωτα και την αγαπη μας, να μεγαλωσει την οικογενεια μας. Τωρα εξεταζω την περίπτωση ενος παιδιου δικου μας μεν αλλα κατα το ημισυ βιολογικο που ομως θα φοβομουν να του αποκαλυψω την αλήθεια απλούστατα γιατι μπαινω στη θεση του πως θα ενιωθα εγω αν δεν ήξερα τις μισες μου ριζες. Δεν θα ειναι ενα παιδι που απλα υιοθετηθηκε, είχε ηδη γεννηθεί αλλα ενα παιδι κατα παραγγελια... με αγορασμένο σπέρμα αγνώστου βιολογικου πατρός... Μπορεί και να προχωρήσω, μπορει και οχι αλλα σίγουρα.δεν ειναι κατι.τοσο απλο οσο λεγεται συνεχεια. Τουλάχιστον οχι για ολους

[μαγιοπουλας]

23 ώρες πρίν, Lis! είπε:

Κορίτσια καλησπέρα σας... Εγω βρισκομαι απο την πλευρά που προβληματίζομαι για τη δωρεα σπερματος. Ειλικρινα διαβασα απο την αρχη τα ποσταρισματα της αθηναιδος και των αλλων κοριτσιών. Αν καποια δεν εχει βρεθει στη θεση αυτη δε μπορει να καταλάβει. Εμενα ειναι ο συζυγος με αζωοσπερμια μη αποφρακτική. Ο γιατρός εδωσε απειροελαχιστες πιθανοτητες για ευρεση σπερματος σε βιοψια κι επειδη εχει και συνδρομο χρωμοσωμικο πιστευει οτι ειναι τσαμπα κοπος. Προτεινε εξ αρχής τραπεζα σπερματος. Μαλιστα ειπε θα ειναι παιδ σας, εσεις θα το μεγαλωσετε. Εμενα απο την αλλη μου φαίνεται ότι λεγεται τοσο ελαφρα τη καρδία ολο αυτό. Απο την αη λεω μήπως μεγαλοποιω καταστασεις; Δε ξέρω νιώθω οτι δε μπορω να το υποστηριξω. Δεν ειναι οτι δε θα αγαπησω αυτο το παιδι. Σε αυτο δεν εχω αμφιβολία. Κι ο αντρας μου το θέλει πολυ, ισως περισσοτερο κι απο εμενα κι ας μην ειναι βιολογικο του. Κι αφηνει σε εμενα την τελικη αποφαση. Ωστόσο, αφενος φοβαμαι πολλα. Αφενος το τι κάνουμε; Το λεμε στο παιδι ή δε το λέμε; Ενα ψέμα, μυστικό ειναι αγκάθι. Απο την αλλη η γνωση ενός αγνώστου πατερα ειναι μεγαλυτερο αγκαθι. Με το ιατρικο ιστορικο τι γίνεται; Με τις μελλοντικές σχεσεις; Ο κοσμος ειναι μικρός και ας νομιζουμε πως οχι; Και ο σύζυγος που τωρα συμφωνει αν θυμωσει υπάρχει περίπτωση να πεταξει πως δεν ειναι δικο του παιδί ή να του τη δώσει στην πορεία; Κι εγω δε ξερω γιατι το εχω παρει στραβα αλλα νιωθω σαν βιασμό τη διαδικασια. Απο την αλλη προσπαθουμε Χρόνια για παιδι και πάντα ειχαμε ελπιδα και καναμε ονειρα. Ποσο εγωιστικο όμως ακουγεται αυτο; Το να κανουμε ενα παιδι εστω με δοτη; Σαν να αγοραζουμε κάτι απο το σουπερμαρκετ; Και η ηθικη διασταση; Πολλα στριφογυριζουν στο μυαλό, ισως υπεραναλυω. Ωρες ωρες θαυμαζω τους ανθρώπους που δε σκεφτονται τις προεκτασεις, που προχωρουν, τολμουν, αγνοουν και δεν ζυγίζουν... Προσωπικα ηθελα πολυ ενα παιδι δικο μας (εγωιστικό) να ολοκληρώσει τον ερωτα και την αγαπη μας, να μεγαλωσει την οικογενεια μας. Τωρα εξεταζω την περίπτωση ενος παιδιου δικου μας μεν αλλα κατα το ημισυ βιολογικο που ομως θα φοβομουν να του αποκαλυψω την αλήθεια απλούστατα γιατι μπαινω στη θεση του πως θα ενιωθα εγω αν δεν ήξερα τις μισες μου ριζες. Δεν θα ειναι ενα παιδι που απλα υιοθετηθηκε, είχε ηδη γεννηθεί αλλα ενα παιδι κατα παραγγελια... με αγορασμένο σπέρμα αγνώστου βιολογικου πατρός... Μπορεί και να προχωρήσω, μπορει και οχι αλλα σίγουρα.δεν ειναι κατι.τοσο απλο οσο λεγεται συνεχεια. Τουλάχιστον οχι για ολους

Ποσο αληθινά είναι αυτά που λες!Πολυ λογικές σκέψεις.Πριν παρεις την απόφαση πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου.

Πόσο πίσω ειμαστε σε όλα αυτά στην Ελλάδα.

Πραγματικά.

Έμαθα πρόσφατα οτι στο βελγιο ο δότης είναι πλήρως εκλεγμένος κ οτι το παιδι αν θελει μπορει να τον αναζητήσει μετα τα 18.Επισης με περισσότερα χρήματα μπορει να μπλοκαριστεί κ να μην δωσει αλλου σπερμα .

Ειναι θέματα που θα προκύψουν στο μέλλον γι αυτο θα πρέπει να μελετήσεις σωστά τα βήματα.

Σου εύχομαι τα καλύτερα.

[Yovanna]

On 4/4/2021 at 2:13 AM, Lis! said:

Κορίτσια καλησπέρα σας... Εγω βρισκομαι απο την πλευρά που προβληματίζομαι για τη δωρεα σπερματος. Ειλικρινα διαβασα απο την αρχη τα ποσταρισματα της αθηναιδος και των αλλων κοριτσιών. Αν καποια δεν εχει βρεθει στη θεση αυτη δε μπορει να καταλάβει. Εμενα ειναι ο συζυγος με αζωοσπερμια μη αποφρακτική. Ο γιατρός εδωσε απειροελαχιστες πιθανοτητες για ευρεση σπερματος σε βιοψια κι επειδη εχει και συνδρομο χρωμοσωμικο πιστευει οτι ειναι τσαμπα κοπος. Προτεινε εξ αρχής τραπεζα σπερματος. Μαλιστα ειπε θα ειναι παιδ σας, εσεις θα το μεγαλωσετε. Εμενα απο την αλλη μου φαίνεται ότι λεγεται τοσο ελαφρα τη καρδία ολο αυτό. Απο την αη λεω μήπως μεγαλοποιω καταστασεις; Δε ξέρω νιώθω οτι δε μπορω να το υποστηριξω. Δεν ειναι οτι δε θα αγαπησω αυτο το παιδι. Σε αυτο δεν εχω αμφιβολία. Κι ο αντρας μου το θέλει πολυ, ισως περισσοτερο κι απο εμενα κι ας μην ειναι βιολογικο του. Κι αφηνει σε εμενα την τελικη αποφαση. Ωστόσο, αφενος φοβαμαι πολλα. Αφενος το τι κάνουμε; Το λεμε στο παιδι ή δε το λέμε; Ενα ψέμα, μυστικό ειναι αγκάθι. Απο την αλλη η γνωση ενός αγνώστου πατερα ειναι μεγαλυτερο αγκαθι. Με το ιατρικο ιστορικο τι γίνεται; Με τις μελλοντικές σχεσεις; Ο κοσμος ειναι μικρός και ας νομιζουμε πως οχι; Και ο σύζυγος που τωρα συμφωνει αν θυμωσει υπάρχει περίπτωση να πεταξει πως δεν ειναι δικο του παιδί ή να του τη δώσει στην πορεία; Κι εγω δε ξερω γιατι το εχω παρει στραβα αλλα νιωθω σαν βιασμό τη διαδικασια. Απο την αλλη προσπαθουμε Χρόνια για παιδι και πάντα ειχαμε ελπιδα και καναμε ονειρα. Ποσο εγωιστικο όμως ακουγεται αυτο; Το να κανουμε ενα παιδι εστω με δοτη; Σαν να αγοραζουμε κάτι απο το σουπερμαρκετ; Και η ηθικη διασταση; Πολλα στριφογυριζουν στο μυαλό, ισως υπεραναλυω. Ωρες ωρες θαυμαζω τους ανθρώπους που δε σκεφτονται τις προεκτασεις, που προχωρουν, τολμουν, αγνοουν και δεν ζυγίζουν... Προσωπικα ηθελα πολυ ενα παιδι δικο μας (εγωιστικό) να ολοκληρώσει τον ερωτα και την αγαπη μας, να μεγαλωσει την οικογενεια μας. Τωρα εξεταζω την περίπτωση ενος παιδιου δικου μας μεν αλλα κατα το ημισυ βιολογικο που ομως θα φοβομουν να του αποκαλυψω την αλήθεια απλούστατα γιατι μπαινω στη θεση του πως θα ενιωθα εγω αν δεν ήξερα τις μισες μου ριζες. Δεν θα ειναι ενα παιδι που απλα υιοθετηθηκε, είχε ηδη γεννηθεί αλλα ενα παιδι κατα παραγγελια... με αγορασμένο σπέρμα αγνώστου βιολογικου πατρός... Μπορεί και να προχωρήσω, μπορει και οχι αλλα σίγουρα.δεν ειναι κατι.τοσο απλο οσο λεγεται συνεχεια. Τουλάχιστον οχι για ολους

Καταλαβαίνεις ότι δεν μπορούμε να σου πούμε τί να κάνεις, δεν το ζητάς άλλωστε. Το μόνο που θέλω να σου πω, είναι να μην προχωρήσεις μέχρι να είσαι απόλυτα  σίγουρη για την απόφαση σου. Έχεις απόλυτο δίκιο να τα σκέφτεσαι αυτά και δεν μπορεί΄να ακούω άλλο για γιατρούς που λένε έλα μωρέ δικό σας θα είναι , και αυτό στο βωμό του κέρδους. Λες και το ζευγάρι θέλει απλά ένα παιδί στο σπίτι του και δεν το νοιάζει τίποτε άλλο. Κάτσε σκέψου με ηρεμία, μην επηρεάζεσαι από άλλους που σκέφτονται διαφορετικά και φυσικά αν το αποφασίσεις εσύ, μίλα πολύ με τον άντρα σου, για να σιγουρευτείς ότι έχει συνειδητοποιήσει τί πάτε να κάνετε. Τα καλύτερα σου εύχομαι!

[ΑΡΓΚ]

On 4/4/2021 at 2:13 ΠΜ, Lis! είπε:

 Και ο σύζυγος που τωρα συμφωνει αν θυμωσει υπάρχει περίπτωση να πεταξει πως δεν ειναι δικο του παιδί ή να του τη δώσει στην πορεία; Κι εγω δε ξερω γιατι το εχω παρει στραβα αλλα νιωθω σαν βιασμό τη διαδικασια. 

Όσο σκληρό και αν ακούγεται, γνωρίζω άνθρωπο στην κατηγορία που λες, όπου το ζευγάρι τελικά χώρισε και ο πατέρας απλά αποσύρθηκε από τη ζωή του παιδιού. Οπότε αν δεν είναι ενθουσιασμένος με την ιδέα, σίγουρα δεν είναι καλό να προχωρήσετε. Ούτε και αν η ίδια το νιώθεις σα βιασμό.

Έχετε μιλήσει με ψυχολόγο; Αν όχι, θα ήταν κάτι που μάλλον θα σας βοηθούσε, και ίσως και ξεχωριστά τον καθένα σας, να ξεκαθαρίσετε τι θέλετε, μιλώντας με κάποιον που μπορεί να κάνει τις σωστές ερωτήσεις, χωρίς να έχει επενδύσει προσωπικά και που θα διατηρήσει τις συζητήσεις απόρρητες και χωρίς να κρίνει.