Κοινωνικές ανάγκες νηπίων -2.5 ετών

[Έσπερος]

Just now, Anna3011 είπε:

Καλά αυτοί οι συνάδελφοι με τα συνομήλικα δε θέλουν να κάνουν παρέα με ζευγάρια με παιδάκια; Είναι ντόπιοι και έχουν τον κύκλο τους ή είναι απλά κλειστοί; Αν τους δείτε πχ. στην πλατεία δε θα κάτσετε να μιλήσετε και να ψιλοπαίξουν τα παιδιά;

Ντόπιοι ή παντρεμένοι με ντόπιους και ενσωματωμένοι. Κι εγώ απορώ. Η αλήθεια είναι ότι δεν κάναμε και πολλή παρέα πριν, όχι ότι είχε γίνει κάτι απλώς δεν ήταν στον άμεσο κύκλο μας. Σίγουρα έχουν δικό τους κύκλο και συγγενείς. Το ένα ζευγάρι μένει και στα προάστια, δεν κυκλοφορούν στη Χώρα ούτε στη μεριά που πάμε εμείς για μπάνιο και η μαμά του μικρού δουλεύει και αντίθετα ωράρια από εμάς (είμαστε συνάδελφοι με τον μπαμπά), οπότε τις ώρες που είμαστε εμείς ελεύθεροι (δλδ και ο άντρας της) έχω καταλάβει ότι βοηθούν πολύ και οι παππούδες. Άλλος τελείως τρόπος ζωής δλδ. Αν τους πετύχουμε θα πιάσουμε κουβέντα, δεν είναι ότι μας βλέπουν κ αλλάζουν δρόμο, απλώς δεν θα κανονίσουν επί τούτου κάτι μαζί μας, αυτό κατάλαβα. τώρα έτσι  κι αλλιώς εμείς δεν πηγαίνουμε στην πλατεία γιατί είναι ο ένας πάνω στον άλλον. Σε βόλτα για περπάτημα έχει τύχει να διασταυρωθούμε, τα μικρά όμως δεν είναι παντα σε φάση να αλληλεπιδράσουν, το ένα μπορεί να κοιτάει ένα άλλο που κάνει ποδήλατο, το άλλο μπορεί να κοιτάει ένα σκυλάκι, ξέρεις πώς είναι αυτά. 

 

Just now, Anna3011 είπε:

Πάντως θα ξαναπώ ότι αν θες επαφή χρειάζετε να έχετε χρόνο στη διάθεσή σας, όχι να φύγετε στο 10λεπτο. Γνωριμίες πρωί πρωί σε παραλία χωρίς κόσμο (όσο όμορφα και αν είναι) δυστυχώς δε γίνονται. Ή που θα αλλάξετε λίγο τις συνήθειές σας ή που θα ψάξετε αλλού για παρέα.

Καλά δεν είναι ότι περιμένω να βρει παιδάκια και να κάτσει μια ώρα να παίξει κι εμάς να μας τρώει ο ήλιος (ομπρέλες λόγω αέρα δεν παίζουν εδώ, ή κάθεσαι σε δέντρο ή πας σε ξαπλώστρες που εμείς δεν πάμε ποτέ). Ένα δεκάλεπτο αλληλεπίδρασης έτσι για να βλέπει πού και πού και λίγα παιδάκια, μου αρκεί. Δεν ξέρω καν αν είναι ντόπιοι για να πεις ότι θα βρούμε παρέα για μόνιμα. Είναι δύσκολο πάντως αν δεν έχεις παρέα με τα ίδια γούστα. Εμείς κάνουμε περιπάτους σε χωριά, σε μονοπάτια, δεν έχω δει ποτέ μια οικογένεια με παιδάκια να κάνει το ίδιο πράγμα, το πολύ πολύ να είναι στο χωριό τους, οι γονείς να κάθονται στο καφενείο της πλατείας και τα παιδιά τους να παίζουν εκεί. Κι εμείς καθόμαστε κάποιες φορές, αλλά έχει τόσα μέρη να γυρίσουμε, πραγματικά είναι απίστευτο να μην θέλει κανείς να γνωρίσει τον τόπο του και μάλιστα τόσο μικρό μέρος, δεν έιναι κι η Κρήτη να πεις ότι δενμπορείς να τα δεις όλα. Κι όταν λέμε ότι πάμε βόλτα για περπάτημα μας κοιτάνε σαν εξωγήινους, απορούν και που αντέχει και που δεν βαριέται και δεν κουβαλάμε παιχνίδια στις βόλτες γιατί βρίσκει πάντα κάτι να παίξει.

[λουκουμαδάκι]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Λίγο πιο πέρα ήταν ένα ζευγάρι με παιδάκι σαν τον δικό μας μάλλον, από αυτούς τελείως διαισθητικά κατάλαβα ότι δεν ήθελαν επαφές με κόσμο κ γι αυτο ήταν σε σημείο που δεν τους πλησίαζε κάποιος, όχι δηλαδή στη σκιά των δέντρων που μαζεύει κόσμο. 

 

Μου φαινεται δυσκολο να προσελκύσουμε εμείς παιδάκια μεγαλύτερα. Κατ αρχας δεν κουβαλάμε πολλά παθχνιδια, κουβαδάκι κ φτταρακια μόνο κ δεν πολυασχολουμαστε κιολας. Δεν είναι το στιλ μας να καθόμαστε στην παραλία κ μάλιστα σε παραλία με κόσμο. Λόγω του παιδιού πάμε σε αυτές κ όχι σε απόμερες κ μόλις μεγαλώσει λίγο θα επιστρέψουμε στις συνήθειες μας. Ενστικτωδώς αυτό που μας έρχεται στο μυαλό είναι ότι η παραλία είναι παράδεισος στις 8.30 που είναι άδεια κ χαλάει όσο καταφτάνει κόσμος, ειδικά αν έχει παιδάκια και παππούδες... 

 

Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα σ αυτή τη φαςη να συναναστρεφόμαστε με γνωστά μας παιδάκια κ όχι αγνωστα, με την ελπίδα ότι αν έχουν κάτι θα το μάθουμε. Δεν είδα όμως προθυμία όταν έκανα μια νύξη στους συναδέλφους με στνομηλικα, κ δεν ήταν λόγω του ιού γιατί κκυκλοφορούν κ στην πλατεία κ στον καλοκαιρινό παιδότοπο κ ίσως κ στην επισήμως κλειστή ακόμα παιδική χαρά, παρόλο που όλοι τονίζουν ποσό πολύ προσέχουν. Έτσι απογοητεύτηκα κ πρέπει να βρω κάποια λύση γιατί ο καιρός περναει κ με αγχωνει αυτο. 

Οι παιδικές χαρές άνοιξαν καλέ εδώ και πολύ καιρό! Έσπερος ο μόνος τρόπος να αρχίσει να έχει επαφές με παιδάκια είναι να βρίσκεται μαζί με παιδάκια. Και ακόμα καλύτερα να υπάρχει κοινό σημείο και κοινή ώρα συνάντησης.  Μια τσουλιθρα. Μια κούνια. Ένα σκαμα. Μια πλατεία που κάνουν όλα ποδήλατα και πατίνια. Μια παραλία με άμμο μπροστά να στήσουν τα κουβαδάκια. Δεν θυμάμαι πόσο είναι ο δικός σου αλλά μέχρι τα τρία και λίγο παραπάνω συνήθως δεν παίζουν μαζί με την έννοια που το έχουμε εμείς ούτε πλησιάζονται με την έννοια του θέλω να κάνω φίλο και παρέα. Είναι ακόμα στο στάδιο του παράλληλου παιχνιδιού που σημαίνει ότι απλά θα μιμηθώ το τι κάνει το άλλο παιδάκι θα πλησιάσω να δω τι κάνει θα τρέξω αν τρέξει κλπ και μόνο με την καθοδήγηση μεγαλύτερου θα απασχοληθούν ταυτόχρονα ώστε να φαίνεται ότι 'παίζουν μαζί'. (Πχ ελάτε σε σειρά να κατέβουμε την τσουλιθρα η μαζέψτε πετρουλες η για να δούμε θα χτίσουμε πυργακια; ) Γιατί δεν πάτε σε παιδικές χαρές; Πάρτε το καφεδάκι σας και αράξτε. Σε πλατείες; Καθίστε για καφέ και αφήστε τον να αλωνίζει. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, 'ξεβολευτείτε' από τις παλιές συνήθειες τώρα μπαίνετε σε άλλη φάση. (Επίσης παιδικό τον έγραψες; Πότε κλείνει τα τρία; )

Πιστεύω αν πάτε σε παιδική χαρά σε πλατεία με παιδάκια και του αφήσετε χώρο και χρόνο θα βρει το δρόμο του. Δε χρειάζεται να έχει σταθερή παρέα. Αλλά αν γίνετε εσείς θαμώνες θα αρχίσετε να γνωρίζετε και τα παιδάκια και τους γονείς. Δεν χρειάζεται να γίνετε φίλοι με τους γονείς ούτε χρειάζονται ακόμα play dates επί σκοπού. Όμως αν συχνάζετε σε κάποια μέρη σταθερά και το παιδί θα νιώθει οικεία και τα ίδια παιδάκια θα βλέπει και θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται και να 'παίζει'! Εσείς θα δεις δεν θα χρειαστεί να επέμβετε. Ελευθερία σε γνώριμο περιβάλλον είναι το πρώτο βήμα για τα παιδάκια μας. 

Επεξεργάστηκαν 18 Ιουλίου,2020 by λουκουμαδάκι

[Έσπερος]

Just now, λουκουμαδάκι είπε:

Γιατί δεν πάτε σε παιδικές χαρές; Πάρτε το καφεδάκι σας και αράξτε. Σε πλατείες; Καθίστε για καφέ και αφήστε τον να αλωνίζει. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, 'ξεβολευτείτε' από τις παλιές συνήθειες τώρα μπαίνετε σε άλλη φάση. (Επίσης παιδικό τον έγραψες; Πότε κλείνει τα τρία; )

Πιστεύω αν πάτε σε παιδική χαρά σε πλατεία με παιδάκια και του αφήσετε χώρο και χρόνο θα βρει το δρόμο του.

Δεν έχουν ανοίξει επισήμως οι παιδικές χαρές, σε όλα τα μέρη τουλάχιστον. Εμάς η μεγάλη έχει κάγκελα και όσοι μπαίνουν τα πηδάνε. η πλατεία είανι δίπλα και γίνεται επίσης πανικός, υποτίθεται ότι δεν συνωστιζόμαστε, έτσι δεν είναι;

[λουκουμαδάκι]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν έχουν ανοίξει επισήμως οι παιδικές χαρές, σε όλα τα μέρη τουλάχιστον. Εμάς η μεγάλη έχει κάγκελα και όσοι μπαίνουν τα πηδάνε. η πλατεία είανι δίπλα και γίνεται επίσης πανικός, υποτίθεται ότι δεν συνωστιζόμαστε, έτσι δεν είναι;

Δεν ξέρω που είσαστε σε τι έκταση είναι οι πλατείες σας και οι παιδικές σας χαρές αλλά εγώ έχω άλλα στο νου μου, αρκετό χώρο αρκετοί άνθρωποι αλλά όχι συνωστισμό. Οπότε οκ γράψε άκυρο.  Μόνο για την παραλία μιλάμε; τότε κοινή ώρα και κοντά σε οικογένειες. Πάρτε και κουβαδάκια βάρκες χαζά απλώστε τα και όλο και κάποιο θα πλησιάσει. Η αν δείτε ένα δύο παιδάκια παρακάτω προτρέψτε τον να πάει να δει τι κάνουν. Πάντως από θέμα κοινωνικοποίησης και 'παρέας' δεν χρειάζεται ακόμα τα άλλα παιδιά. Μην αγχώνεσαι δηλαδή. Μέχρι τα τρία είναι ευτυχισμένα με τον φροντιστή και μαθαίνουν τι θα πει κοινωνία πως πλησιαζόμαστε και πως είναι οι κοινωνικές συναναστροφές μέσω αυτού. Δικό μας άγχος είναι το παιχνίδι.(αν δεις σε παιδικές χαρές τις ηλικίες μας αλλού πάει το ένα άλλα κάνει το άλλο δεν συναντιούνται για πάνω από ένα λεπτό μόνα τους; Ίσως βάζω και πολύ ) Αυτό παίρνει φόρα μετά τα τρία. Θα σου ξαναπώ για τον παιδικό μετά τα τρία η κοντά στα τρία έτη. Είναι και εκεί μια καλή αρχή. Ειδικά στο περιβάλλον που είσαστε με τη νοοτροπία που έχουν οι γύρω της παγιωμένης παρέας και δεν ανοίγονται. 

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Δεν έχουν ανοίξει επισήμως οι παιδικές χαρές, σε όλα τα μέρη τουλάχιστον. Εμάς η μεγάλη έχει κάγκελα και όσοι μπαίνουν τα πηδάνε. η πλατεία είανι δίπλα και γίνεται επίσης πανικός, υποτίθεται ότι δεν συνωστιζόμαστε, έτσι δεν είναι;

Δηλαδή στην πλατεία είστε ο ένας πάνω στον άλλον? Για τι συνωστισμό μιλάμε? Και εδώ έχει κόσμο στις πλατείες αλλά όχι ότι σκοντάφτεις πάνω στον άλλον. 

Μήπως οι γνωστοί σας με παιδάκια δεν σας προτείνουν κάτι γιατί έχουν καταλάβει ότι είστε μοναχικοί? Παραλία πάτε χαράματα σχεδόν , σε ερημική παραλία(αλήθεια , κουβαδάκια, ποτιστήρια και τέτοια γιατί δεν παίρνετε μαζί? ) Παιδική χαρά δεν πάτε, στην πλατεία δεν πάτε.. Τι να σας προτείνουν? Να πάτε για κάμπινγκ? 

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Δηλαδή στην πλατεία είστε ο ένας πάνω στον άλλον? Για τι συνωστισμό μιλάμε? Και εδώ έχει κόσμο στις πλατείες αλλά όχι ότι σκοντάφτεις πάνω στον άλλον. 

Μήπως οι γνωστοί σας με παιδάκια δεν σας προτείνουν κάτι γιατί έχουν καταλάβει ότι είστε μοναχικοί? Παραλία πάτε χαράματα σχεδόν , σε ερημική παραλία(αλήθεια , κουβαδάκια, ποτιστήρια και τέτοια γιατί δεν παίρνετε μαζί? ) Παιδική χαρά δεν πάτε, στην πλατεία δεν πάτε.. Τι να σας προτείνουν? Να πάτε για κάμπινγκ? 

 

Just now, λουκουμαδάκι είπε:

Δεν ξέρω που είσαστε σε τι έκταση είναι οι πλατείες σας και οι παιδικές σας χαρές αλλά εγώ έχω άλλα στο νου μου, αρκετό χώρο αρκετοί άνθρωποι αλλά όχι συνωστισμό. Οπότε οκ γράψε άκυρο.  Μόνο για την παραλία μιλάμε; τότε κοινή ώρα και κοντά σε οικογένειες. Πάρτε και κουβαδάκια βάρκες χαζά απλώστε τα και όλο και κάποιο θα πλησιάσει. Η αν δείτε ένα δύο παιδάκια παρακάτω προτρέψτε τον να πάει να δει τι κάνουν. Πάντως από θέμα κοινωνικοποίησης και 'παρέας' δεν χρειάζεται ακόμα τα άλλα παιδιά. Μην αγχώνεσαι δηλαδή. Μέχρι τα τρία είναι ευτυχισμένα με τον φροντιστή και μαθαίνουν τι θα πει κοινωνία πως πλησιαζόμαστε και πως είναι οι κοινωνικές συναναστροφές μέσω αυτού. Δικό μας άγχος είναι το παιχνίδι.(αν δεις σε παιδικές χαρές τις ηλικίες μας αλλού πάει το ένα άλλα κάνει το άλλο δεν συναντιούνται για πάνω από ένα λεπτό μόνα τους; Ίσως βάζω και πολύ ) Αυτό παίρνει φόρα μετά τα τρία. Θα σου ξαναπώ για τον παιδικό μετά τα τρία η κοντά στα τρία έτη. Είναι και εκεί μια καλή αρχή. Ειδικά στο περιβάλλον που είσαστε με τη νοοτροπία που έχουν οι γύρω της παγιωμένης παρέας και δεν ανοίγονται. 

Τα έγραφα κ σε αλλο θεμα, το νηςι λογω μορφολογίας δεν εχει μεγαλες εκτάσεις ελεύθερες κ αντιστοιχα τα σπιτια ειναι σε αναβαθμιδες. Η μεγαλη παιδικη χαρα κ η πλατεια ειναι σαν μικρη συνοικιακή της Αθηνας. Ωραια ξύλινα καινουργια παιχνιδια κλπ αλλα μικρη. Η πλατεια ας πουμε εχει τρια παγκάκια μονο. Εχει πολυ κοσμο, αλλα οχι τοσο δικες μας ηλικιες ετσι κ αλλιως, ποτε δεν βρίσκαμε παιδακια της ηλικιας μας κ γι αυτο δεν το καναμε στέκι. 

 

Η παραλια δεν ειναι ερημική, η μια απο τις βασικές τουριστικές παραλιες ειναι, απλως παμε σε ωρα που δεν εχει κοσμο, οχι μονο λογω του ιού, ετσι κ αλλιως δεν καθομαστε στον ηλιο μετα τις 11.30-12 που αντενδείκνυνται. Ποτιστηρι κ κουβαδάκι - φτυαράκι παιρνουμε, ή ένα καραβάκι, ή μπαλα,  απλώς δεν ειμαστε οι τυποι που παιρνουν μια τσαντα παιχνιδια, δεν εχουμε αλλα δηλαδη, αυτα κ μπορει να τα χρησιμοποιήσουμε μονο για το ξεπλυμα. Σιγουρα τιποτα που θα προσελκύσει αλλους. 

 

Δεν νομιζω οτι μας θεωρει καποιος μοναχικούς, αφου εγω μονο εχω κανει νύξεις για συναντηση κ δεν ειδα καμια ανταποκριση. 

 

@λουκουμαδάκι τα ξερω αυτα για το πώς παιζουν τα παιδακια κ τι αναγκες εχουν κ ο αντρας μου ειναι τελειως χαλαρος στο θεμα αυτο οποτε δεν υπαρχει σύμπνοια δυστυχως. Αν δεν ασχοληθω με αυτο εκεινος δεν θα τον παει να πληςιαςει τα αλλα παιδακια την ωρα που εγω κολυμπάω. Δηλαδη πρεπει να χω κ αυτην την εγνοια την ωρα που υποτιθεται χαλαρωνω. 

 

οντως εχω παρατηρησει οτι μπορει την ωρα που εγω θελω να προσεγγίσουμε καποιον ο μικρος να κοιταει κατι αλλο πχ μεγαλυτερα παιδια που παιζουν μπαλα ή κατι τελειως ασχετο, ή απλως να δειξει, να πει "ενα παιδακι" κ να σχολιασει το παιχνιδι του ή να μην ασχοληθει καθολου. Ομως απο την αλλη ακουω για συνομηλικα μας (2,5 ακριβως ειναι) που λενε οι γονεις τους οτι μιλανε με αλλα παιδακια κ παιζουν, αρα καποια ειναι σιγουρα πιο εξελιγμένα σ αυτο κ λυπαμαι που εμεις ειμαστε πισω, παρολο που ειναι πολυ ησυχο κ χαρουμενο παιδι κ απολαμβανει ολα αυτα που κανουμε μαζι. πχ οταν λενε για τα παιδια τους η @Yovanna κ η @Anna3011 που ξερω οτι ειναι συνομηλικα, καμια σχεςη, ο δικος μου θα φαινοταν ενα χρονο μικρότερος μπροςτα τους. θα παει προνήπιο 3 κ 8μ την επομενη χρονια, εχει γεννηθει τελοςΔεκεμβριου. Θα ξεκινούσαμε μουσικοκινητική φετος αλλα φυσικα λογω του ιού δεν θα μπορέσουμε. 

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

 

Ομως απο την αλλη ακουω για συνομηλικα μας (2,5 ακριβως ειναι) που λενε οι γονεις τους οτι μιλανε με αλλα παιδακια κ παιζουν, αρα καποια ειναι σιγουρα πιο εξελιγμένα σ αυτο κ λυπαμαι που εμεις ειμαστε πισω, παρολο που ειναι πολυ ησυχο κ χαρουμενο παιδι κ απολαμβανει ολα αυτα που κανουμε μαζι. πχ οταν λενε για τα παιδια τους η @Yovanna κ η @Anna3011 που ξερω οτι ειναι συνομηλικα, καμια σχεςη, ο δικος μου θα φαινοταν ενα χρονο μικρότερος μπροςτα τους. θα παει προνήπιο 3 κ 8μ την επομενη χρονια, εχει γεννηθει τελοςΔεκεμβριου. Θα ξεκινούσαμε μουσικοκινητική φετος αλλα φυσικα λογω του ιού δεν θα μπορέσουμε. 

Εγώ πάλι πιστεύω ότι αν τα βάζαμε και τα 3 μαζί μια χαρά θα έπαιζαν . Η κόρη μου πάντως παρά τη σχετική εξοικείωσή της με παιδάκια δεν είναι από τα παιδιά που θα πάνε να μιλήσουν και είναι επίσης μαζεμένη όταν της μιλούν μεγάλοι που δεν τους ξέρει καλά. Γενικά αρέσκεται όπως και ο δικός σου να βλέπει μεγαλύτερα παιδάκια να παίζουν και όταν βρισκόμαστε με φιλικές οικογένειες συμμετέχει λίγο αλλά κυρίως παίζει παράλληλα όπως άλλωστε συνηθίζεται στην ηλικία της. Αν δε τα παιδιά είναι μεγαλύτερα συνήθως περιφέρεται στο χώρο και τα παρακολουθεί. Τελευταία μόνο έχει αρχίσει να επικοινωνεί στοιχειωδώς με 2 πεντάχρονα παιδιά φίλων που της έδωσαν επιτέλους σημασία επειδή αντιλήφθηκαν ότι μιλάει καλά και δεν τη θεωρούν πιά μωρό. Η ομιλία νομίζω ότι μας έχει σώσει γενικά.

Πάντως στη θέση σου δε θα αγχωνόμουν τόσο, θα φρόντιζα όμως να βλέπει παιδιά έστω και από μακριά. Λίγο στην παραλία, λίγο στην πλατεία, λίγο στην παιδική χαρά όταν ανοίξει. Ας τα παρατηρεί σε πρώτη φάση και όταν με το καλό πάει στο σταθμό όλα θα αλλάξουν. Ο ιός όντως μας πήγε πίσω. Εγώ θα την έστελνα το Σεπτέμβρη και τελικά πάλι στο σπίτι θα μείνει. 

[little lamb]

Ο ιός όντως μας έφερε πίσω σε κάποια πράγματα. Η δικιά μου είναι 14,5 μηνών και δεν περπατάει (ούτε μπουσουλαει). Δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να πιαστεί από έπιπλα να σηκωθεί, μόνο μας δίνει τα χέρια και σηκώνεται (με δική της δύναμη). Η παιδίατρος λοιπόν μας είπε ότι φταίει και που δεν πήγε παιδική χαρά τόσο καιρο και όταν άνοιγαν να την πάμε παρα τον ιό και να καθαρίζουμε χέρια μετά. Κι εγώ φοβάμαι σαν την Έσπερος αλλά παρόλα αυτά την πάω σχεδόν κάθε μέρα τις τελευταίες βδομάδες και όντως άλλαξε κάπως η κινητικότητά της. Οπότε μάλλον οι παιδικές χαρές είναι λύση για όλα και κορωνοϊός ξεκορωνοϊός πρέπει να πηγαίνουμε... (Και βαριέμαι κιόλας )

[ΑΡΓΚ]

@Έσπερος σαν άνθρωπος από όσα γράφεις γενικά, μου θυμίζεις πολύ μια φίλη, επίσης εκπαιδευτικό. Αν εξαιρέσεις δηλαδή ότι εκείνη εκκλησιάζεται τις Κυριακές, θα έλεγα ότι είστε το ίδιο άτομο. Αν και είναι αστείο να συζητάμε για πρόβλημα κοινωνικοποίησης στην ηλικία του παιδιού σου και μια χαρά μπορείτε να συνεχίσετε έτσι για 1-2 χρόνια ακόμη, από εκεί και πέρα, ή βάζετε νερό στο κρασί σας, ή όντως υπάρχει ένα ρίσκο να μην ενταχθεί το παιδί εύκολα σε παρέες εκτός σχολείου. Τι εννοώ; Ναι, ο περισσότερος κόσμος δεν ακολουθεί κανόνες, κι ας είναι σωστοί. Δηλαδή το παιδί μεγαλώνοντας (και ξαναλέω, τώρα ούτε που θα ασχολιόμουν) για να παίξει με τα άλλα παιδιά στην παραλία, θα πρέπει να είναι εκεί την ώρα που ο ήλιος χτυπάει, γιατί τότε είναι εκεί τα παιδιά, και θα πρέπει να είστε σε παραλία πολυσύχναστη. Θα μου πεις μπορείς να πηγαίνεις 2 μέρες κάπου ερημικά που αρέσει σε εσάς, και 2 εκεί που έχει τους συμμαθητές του παιδιού, αλλά το 1 η ώρα σε πολυσύχναση παραλία δεν αποφεύγεται αν θέλετε να παίζει στη θάλασσα με φίλους. Παρομοίως, ναι οι παιδικές χαρές συχνά είναι και λίγο χαλασμένες και λίγο βρώμικες, οι πλατείες έχουν συνωστισμό και η μπάλα τυπικά απαγορεύεται. Αλλά αν εκεί βρίσκονται οι συμμαθητές, στη μέση του κόσμου στην σχετικά βρώμικη παιδική χαρά να παίζουν μπάλα, ή εκεί θα είναι ο δικός σου, ή δε θα παίζει μαζί τους.

Η φιλενάδα μου που σου λέω προσπάθησε να φέρει τον κόσμο στα μέτρα της: προσκλήσεις να παίξουν τα παιδιά στο σπίτι, σπιτικό φαγητό, πλυμμένα πάντα χεράκια κλπ. Το αστείο είναι ότι έτσι γίναμε φίλες, και η ίδια έκανε πολλές άλλες μαμάδες φίλες. Αλλά τα παιδιά (τώρα που ειναι 13 και 8 τα δικά της, αρκετά μεγαλύτερα δηλαδή για να έχει διαμορφωθεί κατάσταση) τελικά είναι μοναχικά, γιατί καλή η πρόσκληση στο σπίτι μία στις τόσες, αλλά τα άλλα αγόρια είναι στην πλατεία, στο συνωστισμό, με τα αποτσίγαρα κάτω, χωρίς πολλή επίβλεψη και ενοχλούν τον κόσμο με την μπάλα ενώ τρώνε πατατάκια με βρώμικα χέρια

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

@Έσπερος σαν άνθρωπος από όσα γράφεις γενικά, μου θυμίζεις πολύ μια φίλη, επίσης εκπαιδευτικό. Αν εξαιρέσεις δηλαδή ότι εκείνη εκκλησιάζεται τις Κυριακές, θα έλεγα ότι είστε το ίδιο άτομο. Αν και είναι αστείο να συζητάμε για πρόβλημα κοινωνικοποίησης στην ηλικία του παιδιού σου και μια χαρά μπορείτε να συνεχίσετε έτσι για 1-2 χρόνια ακόμη, από εκεί και πέρα, ή βάζετε νερό στο κρασί σας, ή όντως υπάρχει ένα ρίσκο να μην ενταχθεί το παιδί εύκολα σε παρέες εκτός σχολείου. Τι εννοώ; Ναι, ο περισσότερος κόσμος δεν ακολουθεί κανόνες, κι ας είναι σωστοί. Δηλαδή το παιδί μεγαλώνοντας (και ξαναλέω, τώρα ούτε που θα ασχολιόμουν) για να παίξει με τα άλλα παιδιά στην παραλία, θα πρέπει να είναι εκεί την ώρα που ο ήλιος χτυπάει, γιατί τότε είναι εκεί τα παιδιά, και θα πρέπει να είστε σε παραλία πολυσύχναστη. Θα μου πεις μπορείς να πηγαίνεις 2 μέρες κάπου ερημικά που αρέσει σε εσάς, και 2 εκεί που έχει τους συμμαθητές του παιδιού, αλλά το 1 η ώρα σε πολυσύχναση παραλία δεν αποφεύγεται αν θέλετε να παίζει στη θάλασσα με φίλους. Παρομοίως, ναι οι παιδικές χαρές συχνά είναι και λίγο χαλασμένες και λίγο βρώμικες, οι πλατείες έχουν συνωστισμό και η μπάλα τυπικά απαγορεύεται. Αλλά αν εκεί βρίσκονται οι συμμαθητές, στη μέση του κόσμου στην σχετικά βρώμικη παιδική χαρά να παίζουν μπάλα, ή εκεί θα είναι ο δικός σου, ή δε θα παίζει μαζί τους.

Η φιλενάδα μου που σου λέω προσπάθησε να φέρει τον κόσμο στα μέτρα της: προσκλήσεις να παίξουν τα παιδιά στο σπίτι, σπιτικό φαγητό, πλυμμένα πάντα χεράκια κλπ. Το αστείο είναι ότι έτσι γίναμε φίλες, και η ίδια έκανε πολλές άλλες μαμάδες φίλες. Αλλά τα παιδιά (τώρα που ειναι 13 και 8 τα δικά της, αρκετά μεγαλύτερα δηλαδή για να έχει διαμορφωθεί κατάσταση) τελικά είναι μοναχικά, γιατί καλή η πρόσκληση στο σπίτι μία στις τόσες, αλλά τα άλλα αγόρια είναι στην πλατεία, στο συνωστισμό, με τα αποτσίγαρα κάτω, χωρίς πολλή επίβλεψη και ενοχλούν τον κόσμο με την μπάλα ενώ τρώνε πατατάκια με βρώμικα χέρια

Επειδή τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. 

Αυτό που περιγράφεις εσύ ως αναμενόπμενη συμπεριφορά για τα αγόρια, εμένα βασικά με θλίβει και με απογοητεύει. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι τα αγόρια θα συμπεριφέρονται σαν κάφροι, αυτό διαιωνίζει την πατριαρχία. Δυστυχώς στην επαρχία που ζούμε είναι ο κανόνας. Εχω την ελπίδα όμως ότι σε καλές γειτονιές της Αθήνας και υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να συμπεριφέρονται πολιτισμένα, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να ζήσουμε εκεί, οπότε θα μάθουμε να συναναστρεφόμαστε με τα σκληραγωγημένα επαρχιόπαιδα και όλα τα στραβά που πάνε πακέτο. Ο άντρας μου που είναι μεγαλύτερος από εμένα, και στην αλάνα μεγάλωσε, και έξω έπαιξε, και φυσικά συνέχεια χτυπούσε, και σίγουρα δεν μεγάλωσε με τη νοοτροπία του "φλώρου", άρα δεν φοβάμαι ότι το παιδί μου θα μένει πίσω στην καφρίλα, μάλλον το αντίθετο με ανησυχεί. Στη φάση "τρώμε πατατάκια με βρώμικα χέρια" πάντως εμενα τα πατατάκια με ανησυχούν πιο πολύ. ο δικός μας μόνιμα με βρώμικα χέρια τρώει γιατί κυρίως παίζει στη φύση οπότε δεν μας νοιάζει. Χθες ο άντρας μου του είπε την επική ατάκα "όταν μας πεφτει κάτι κάτω το τρώμε μόνο αν είμαστε στο σπίτι". 

 

κατά τ' άλλα έχω προβληματιστεί τελευταία γιατί νομίζω ότι συμπεριφερόμαστε σαν τους γονείς μου που ακολουθούσαν αυτά που θεωρούσαν σωστά ασχέτως του αν ήταν αυτά που κάνουν τα άλλα παιδιά. Σίγουρα πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις. Εγώ είμαι πιο πρόθυμη να το δεχτώ, ο άντρας μου δεν κάνει εύκολα ούτε για δικές του παρέες αν για κάποιο λόγο δεν του αρέσει το μέρος. Βέβαια είχαμε καταλήξει σε κάποιους συμβιβασμούς αλλά ο ιός μας έφερε τα πάνω κάτω. 

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Επειδή τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. 

Αυτό που περιγράφεις εσύ ως αναμενόπμενη συμπεριφορά για τα αγόρια, εμένα βασικά με θλίβει και με απογοητεύει. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι τα αγόρια θα συμπεριφέρονται σαν κάφροι, αυτό διαιωνίζει την πατριαρχία. Δυστυχώς στην επαρχία που ζούμε είναι ο κανόνας. Εχω την ελπίδα όμως ότι σε καλές γειτονιές της Αθήνας και υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να συμπεριφέρονται πολιτισμένα, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να ζήσουμε εκεί, οπότε θα μάθουμε να συναναστρεφόμαστε με τα σκληραγωγημένα επαρχιόπαιδα και όλα τα στραβά που πάνε πακέτο. Ο άντρας μου που είναι μεγαλύτερος από εμένα, και στην αλάνα μεγάλωσε, και έξω έπαιξε, και φυσικά συνέχεια χτυπούσε, και σίγουρα δεν μεγάλωσε με τη νοοτροπία του "φλώρου", άρα δεν φοβάμαι ότι το παιδί μου θα μένει πίσω στην καφρίλα, μάλλον το αντίθετο με ανησυχεί. Στη φάση "τρώμε πατατάκια με βρώμικα χέρια" πάντως εμενα τα πατατάκια με ανησυχούν πιο πολύ. ο δικός μας μόνιμα με βρώμικα χέρια τρώει γιατί κυρίως παίζει στη φύση οπότε δεν μας νοιάζει. Χθες ο άντρας μου του είπε την επική ατάκα "όταν μας πεφτει κάτι κάτω το τρώμε μόνο αν είμαστε στο σπίτι". 

 

κατά τ' άλλα έχω προβληματιστεί τελευταία γιατί νομίζω ότι συμπεριφερόμαστε σαν τους γονείς μου που ακολουθούσαν αυτά που θεωρούσαν σωστά ασχέτως του αν ήταν αυτά που κάνουν τα άλλα παιδιά. Σίγουρα πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις. Εγώ είμαι πιο πρόθυμη να το δεχτώ, ο άντρας μου δεν κάνει εύκολα ούτε για δικές του παρέες αν για κάποιο λόγο δεν του αρέσει το μέρος. Βέβαια είχαμε καταλήξει σε κάποιους συμβιβασμούς αλλά ο ιός μας έφερε τα πάνω κάτω. 

Έσπερος, αν το να ενοχλούν τα παιδιά με τη μπάλα της και το να τρώνε πατατάκια με μη καθαρά χέρια τα κάνει κάφρους, τότε μόνο παιδιά κάφρους ξέρω! Δεν νομίζω πως είναι αυτό που διαιωνίζει την πατριαρχία. Επίσης δεν ξέρω παιδί που να μην τρώει πατατάκια. Εσύ μικρή δεν έτρωγες? Εγώ μας θυμάμαι παιδιά πολύ συχνά με πατατάκια, πακοτίνια , δρακουλίνια κτλ στο χέρι. Εννοώ όλα τα παιδιά της γειτονιάς και του σχολείου μου. Σίγουρα θα τα δει από τα άλλα παιδιά και θα τα ζητήσει και ο δικός σου. Παρτο απόφαση!

Επίσης δεν νομίζω ότι λένε οι γονείς τι ωραία να πάμε βόλτα στην παιδική χαρά ή στον παιδότοπο ή στην πλατεία για μπάλα και πατίνι. Για να διασκεδάσουν τα παιδιά το κάνουν. Σίγουρα το να ανακαλύπτεις τα αξιοθέατα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό για εσάς και αν το διασκεδάζει και ξεδίνει έτσι και ο μικρός είστε τυχεροί. Ο μικρός μου στη φάση αυτή πάντως δύσκολα θα ακολουθούσε. Θα ακολουθούσε αναγκαστικά δηλαδή, αλλά, θα γκρίνιαζε.

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Έσπερος, αν το να ενοχλούν τα παιδιά με τη μπάλα της και το να τρώνε πατατάκια με μη καθαρά χέρια τα κάνει κάφρους, τότε μόνο παιδιά κάφρους ξέρω! Δεν νομίζω πως είναι αυτό που διαιωνίζει την πατριαρχία. Επίσης δεν ξέρω παιδί που να μην τρώει πατατάκια. Εσύ μικρή δεν έτρωγες? Εγώ μας θυμάμαι παιδιά πολύ συχνά με πατατάκια, πακοτίνια , δρακουλίνια κτλ στο χέρι. Εννοώ όλα τα παιδιά της γειτονιάς και του σχολείου μου. Σίγουρα θα τα δει από τα άλλα παιδιά και θα τα ζητήσει και ο δικός σου. Παρτο απόφαση!

Επίσης δεν νομίζω ότι λένε οι γονείς τι ωραία να πάμε βόλτα στην παιδική χαρά ή στον παιδότοπο ή στην πλατεία για μπάλα και πατίνι. Για να διασκεδάσουν τα παιδιά το κάνουν. Σίγουρα το να ανακαλύπτεις τα αξιοθέατα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό για εσάς και αν το διασκεδάζει και ξεδίνει έτσι και ο μικρός είστε τυχεροί. Ο μικρός μου στη φάση αυτή πάντως δύσκολα θα ακολουθούσε. Θα ακολουθούσε αναγκαστικά δηλαδή, αλλά, θα γκρίνιαζε.

Όχι βρε συ δεν με ενοχλεί η μπάλα. Με ενοχλεί η νοοτροπία που περιέγραψε η @ΑΡΓΚ οτι τα αγόρια δεν χρειάζονται πολλή πολλή φροντίδα για θα τα λένε φλώρους και δεν θα τα κάνουν παρέα τα υπόλοιπα alpha males, ενω φυσικά την κόρη μας θα την έχουμε στη σκιά με καπελάκι και αντηλιακό και θα προσέχουμε μην κάτσει κάτω ειδικά αν φοράει φούστα για να μην παθει μόλυνση. Αυτά διαιωνίζουν την ανισότητα των φύλων. Και μη νομίζεις ότι το παιδί μας είναι μη μου άπτου, καμία σχέση, μέσα στα χώματα όλη μέρα, κυλιέται κάτω, πασαλείβεται και είναι μόνιμα λερωμένος με ζουμια φρούτων. 

 

Δεν το πάμε το παιδί σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους προφανώς. Αλλάπηγαίνουμε στα χωριά του νησιού που είναι ωραία, περπατάει, έχουν και σκάλες, οπότε γυμνάζεται, βλέπει δέντρα και φυτά και έχει μάθει ονόματα και μυρωδιές, βλέπει ζωάκια, μαζεύει καρπούς από δέντρα και παίζει, σκαρφαλώνει, ΄ή καθόμαστε για καφέ και τρώει κι εκείνος κάτι και μετά παίζει λίγο στην πλατεία, αυτά. Μια χαρά διασκεδάζει γιατί αυτά έμαθε εξ αρχής να κάνει. Ποτέ δεν έχει βαρεθεί σε τέτοια βόλτα. Σίγουρα αν δεν ήταν ο ιός θα πηγαίναμε και στην πλατεία, αλλά μόνο για να βλέπει παιδάκια και ίσως να παίζει μαζί του, όχι ότι θα ήταν καλύτερα και για κείνον από τις βόλτες μας. Μάλλον λιγότερα θα είχε να κάνει εκεί και θα ήταν και πιο περιορισμένος, απλώς θα μάθαινε να συνυπάρχει, να περιμένει τη σειρά του κλπ. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Επειδή τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. 

Αυτό που περιγράφεις εσύ ως αναμενόπμενη συμπεριφορά για τα αγόρια, εμένα βασικά με θλίβει και με απογοητεύει. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι τα αγόρια θα συμπεριφέρονται σαν κάφροι, αυτό διαιωνίζει την πατριαρχία. Δυστυχώς στην επαρχία που ζούμε είναι ο κανόνας. Εχω την ελπίδα όμως ότι σε καλές γειτονιές της Αθήνας και υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να συμπεριφέρονται πολιτισμένα, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να ζήσουμε εκεί, οπότε θα μάθουμε να συναναστρεφόμαστε με τα σκληραγωγημένα επαρχιόπαιδα και όλα τα στραβά που πάνε πακέτο. Ο άντρας μου που είναι μεγαλύτερος από εμένα, και στην αλάνα μεγάλωσε, και έξω έπαιξε, και φυσικά συνέχεια χτυπούσε, και σίγουρα δεν μεγάλωσε με τη νοοτροπία του "φλώρου", άρα δεν φοβάμαι ότι το παιδί μου θα μένει πίσω στην καφρίλα, μάλλον το αντίθετο με ανησυχεί. Στη φάση "τρώμε πατατάκια με βρώμικα χέρια" πάντως εμενα τα πατατάκια με ανησυχούν πιο πολύ. ο δικός μας μόνιμα με βρώμικα χέρια τρώει γιατί κυρίως παίζει στη φύση οπότε δεν μας νοιάζει. Χθες ο άντρας μου του είπε την επική ατάκα "όταν μας πεφτει κάτι κάτω το τρώμε μόνο αν είμαστε στο σπίτι". 

 

κατά τ' άλλα έχω προβληματιστεί τελευταία γιατί νομίζω ότι συμπεριφερόμαστε σαν τους γονείς μου που ακολουθούσαν αυτά που θεωρούσαν σωστά ασχέτως του αν ήταν αυτά που κάνουν τα άλλα παιδιά. Σίγουρα πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις. Εγώ είμαι πιο πρόθυμη να το δεχτώ, ο άντρας μου δεν κάνει εύκολα ούτε για δικές του παρέες αν για κάποιο λόγο δεν του αρέσει το μέρος. Βέβαια είχαμε καταλήξει σε κάποιους συμβιβασμούς αλλά ο ιός μας έφερε τα πάνω κάτω. 

 

Αν θεωρείς ότι το παιδί που τρώει πατατάκια ενώ παίζει μπάλα στην πλατεία, ετοιμάσου το παιδί να περιφέρεται μόνο στα διαλείμματα, και ενίοτε να έχει και κολλημένα χαρτάκια στην πλάτη "είμαι μαμόθρεφτο". Είτε αγόρι, είτε κορίτσι.

Φυσικά και δεν μιλάω για τώρα, τώρα το παιδί είναι μωρό, και μόνο του με εσάς περνάει πολύ καλά, και δεν υπάρχει για εμένα λόγος πίεσης για κοινωνικοποίηση. Αλλά μεγαλώνοντας, κάπου πρέπει να αποφασίσετε αν θέλετε να έχει παρέες ή όχι. Το παιδί που το κυνηγά από πίσω η μαμά για να δει τι τρώει, πού κάθεται και έχει 100 κανόνες, σπάνια έχει φίλους.

Just now, Έσπερος είπε:

Όχι βρε συ δεν με ενοχλεί η μπάλα. Με ενοχλεί η νοοτροπία που περιέγραψε η @ΑΡΓΚ οτι τα αγόρια δεν χρειάζονται πολλή πολλή φροντίδα για θα τα λένε φλώρους και δεν θα τα κάνουν παρέα τα υπόλοιπα alpha males, ενω φυσικά την κόρη μας θα την έχουμε στη σκιά με καπελάκι και αντηλιακό και θα προσέχουμε μην κάτσει κάτω ειδικά αν φοράει φούστα για να μην παθει μόλυνση. Αυτά διαιωνίζουν την ανισότητα των φύλων. Και μη νομίζεις ότι το παιδί μας είναι μη μου άπτου, καμία σχέση, μέσα στα χώματα όλη μέρα, κυλιέται κάτω, πασαλείβεται και είναι μόνιμα λερωμένος με ζουμια φρούτων. 

 

Δεν το πάμε το παιδί σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους προφανώς. Αλλάπηγαίνουμε στα χωριά του νησιού που είναι ωραία, περπατάει, έχουν και σκάλες, οπότε γυμνάζεται, βλέπει δέντρα και φυτά και έχει μάθει ονόματα και μυρωδιές, βλέπει ζωάκια, μαζεύει καρπούς από δέντρα και παίζει, σκαρφαλώνει, ΄ή καθόμαστε για καφέ και τρώει κι εκείνος κάτι και μετά παίζει λίγο στην πλατεία, αυτά. Μια χαρά διασκεδάζει γιατί αυτά έμαθε εξ αρχής να κάνει. Ποτέ δεν έχει βαρεθεί σε τέτοια βόλτα. Σίγουρα αν δεν ήταν ο ιός θα πηγαίναμε και στην πλατεία, αλλά μόνο για να βλέπει παιδάκια και ίσως να παίζει μαζί του, όχι ότι θα ήταν καλύτερα και για κείνον από τις βόλτες μας. Μάλλον λιγότερα θα είχε να κάνει εκεί και θα ήταν και πιο περιορισμένος, απλώς θα μάθαινε να συνυπάρχει, να περιμένει τη σειρά του κλπ. 

 

Είπα εγώ κάτι μόνο για αγόρια;;; Έτυχε και μίλαγα για αγόρι, το αντίστοιχο ισχύει και για τα κορίτσια: πλατεία, ποδήλατα, λάσπες, σνακ από το περίπτερο με λασπωμένα χέρια. Μη σου πω για εκεί στα 15, που μιλάμε για radler και breezer απο το περίπτερο στην καλύτερη περίπτωση, και πάθεις κανένα εγκεφαλικό 

[Έσπερος]

Βρε συ δεν είπα εγώ ότι κυνηγάμε πού θα κάτσει και αν θα έχει βρώμικα χέρια. Το αντίθετο. Σου λέω χθες ήμασταν έξω, του έπεσε το τυρί σε ένα πλακόστρωτο, έσκυψε το έφαγε και ο άντρας μου είπε απλά "εντάξει δεν πειράζει, απλώς την άλλη φορά να μην τρως έξω κάτι που σου έπεσε κάτω, μόνο στο σπίτι τρώμε από κάτω῾. να μας ακούσει και κανέις να πει τι βρωμιάρηδες είμαστε, και στην παραλία φυσικά τρώει φρούτα πασαλειμμένα με άμμο ή στην καλύτερη ξεπλυμένα στη θάλασσα. Άλλοι γονείς με παιδιά της ηλικίας μας που βλέπω, είναι με ένα αντισηπτικό στο χέρι και τα κυνηγάνε μη λερωθούν με λάσπες και με τα χώματα, και αγοριών μάλιστα, κι έχω βρεθεί και σε δύσκολη θέση για΄τι ξεκινάει ο δικός μου ένα παιχνίδι πχ να πατάει σε λασπολακούβες και των άλλων γουρλώνει το μάτι αν το κάνει το παιδί τους. Εμάς για τελείως χύμα σε αυτά μας έχουν και μας το έχουν πει. Τώρα τι σχέση έχει το τι τρώει στα 2 με το αν θα πιει radler στα 15, δεν το καταλαβαίνω. Και μηχανάκι θα μας ζητήσει τότε γιατί εδώ είπαμε είναι επαρχία, ξεχειλίζει η βαρβατίλα, σχεδόν όλα τα αγόρια μαθαίνουν μηχανάκι τότε και πολλά πηγαίνουν έτσι και στο λύκειο. Τι να κάνω, να μην το βάζω τώρα στο κάθισμα αυτοκινήτου επειδή τότε μπορεί να μάθει μηχανή;

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Βρε συ δεν είπα εγώ ότι κυνηγάμε πού θα κάτσει και αν θα έχει βρώμικα χέρια. Το αντίθετο. Σου λέω χθες ήμασταν έξω, του έπεσε το τυρί σε ένα πλακόστρωτο, έσκυψε το έφαγε και ο άντρας μου είπε απλά "εντάξει δεν πειράζει, απλώς την άλλη φορά να μην τρως έξω κάτι που σου έπεσε κάτω, μόνο στο σπίτι τρώμε από κάτω῾. να μας ακούσει και κανέις να πει τι βρωμιάρηδες είμαστε, και στην παραλία φυσικά τρώει φρούτα πασαλειμμένα με άμμο ή στην καλύτερη ξεπλυμένα στη θάλασσα. Άλλοι γονείς με παιδιά της ηλικίας μας που βλέπω, είναι με ένα αντισηπτικό στο χέρι και τα κυνηγάνε μη λερωθούν με λάσπες και με τα χώματα, και αγοριών μάλιστα, κι έχω βρεθεί και σε δύσκολη θέση για΄τι ξεκινάει ο δικός μου ένα παιχνίδι πχ να πατάει σε λασπολακούβες και των άλλων γουρλώνει το μάτι αν το κάνει το παιδί τους. Εμάς για τελείως χύμα σε αυτά μας έχουν και μας το έχουν πει. Τώρα τι σχέση έχει το τι τρώει στα 2 με το αν θα πιει radler στα 15, δεν το καταλαβαίνω. Και μηχανάκι θα μας ζητήσει τότε γιατί εδώ είπαμε είναι επαρχία, ξεχειλίζει η βαρβατίλα, σχεδόν όλα τα αγόρια μαθαίνουν μηχανάκι τότε και πολλά πηγαίνουν έτσι και στο λύκειο. Τι να κάνω, να μην το βάζω τώρα στο κάθισμα αυτοκινήτου επειδή τότε μπορεί να μάθει μηχανή;

Πολύ πλάκα αυτό που του είπε ο άντρας σου! Εμάς πάλι, που ενώ δεν είμαστε υποχόνδριοι (εγώ κάργα σιχασιάρα αλλά όχι υποχόνδρια), δεν τρώει όχι κάτω αν πέσει, ούτε στο τραπέζι αν πέσει. Μαμά μου λέει πάρτο, είναι βρώμικο. Δεν ξέρω πού το είδε αυτό.

Πάντως ωραιότατα μου ακούγονται αυτά που κάνετε και πολύ τα ζηλεύω . Συμφωνώ όμως με αυτό

Just now, ΑΡΓΚ said:

Το παιδί που το κυνηγά από πίσω η μαμά για να δει τι τρώει, πού κάθεται και έχει 100 κανόνες, σπάνια έχει φίλους

 

[Ilaeira]

Είναι τελικά πολύ αστείο που ζηλεύουμε αυτα που δεν έχουμε. Εμένα οι βόλτες σας μου ακούγονται φανταστικές και αναστενάζω που μένουμε Αθήνα και για να αναπνεύσει το παιδί λίγο οξυγόνο και να βγει λίγο στη φύση πρέπει να οδηγήσουμε μία ώρα. 

 

Για την κοινωνικοποίηση πραγματικά δεν θα ανησυχούσα. Μεγαλώνεις ένα παιδί ευτυχισμένο και ισορροπημένο; Αν η απάντηση είναι ναι, νομίζω μια χαρά θα κοινωνικοποιηθεί όταν έρθει η ώρα.

[Mama_Anesti_]

Δεν καταλαβαίνω τον συσχετισμό καλών συνηθειών ή κανονων υγιεινής με την πατριαρχία. Εμείς μένουμε σε μεγάλη πολη της επαρχίας, σίγουρα κάποια στιγμη θα ζητήσει πράγματα πχ κινητό, μηχανάκι αλλά δεν καταλαβαίνω πως αυτα συσχετίζονται με τους κανόνες της προσχολικής ηλικιας. Ασχέτως απ το φύλο του παιδιού τώρα μπορουν να αναπτυχθουν οι βάσεις για μην συνεχιστεί η διαιώνιση άσχημων μοτίβων. Πχ μαθαίνουμε στα παιδιά να προσέχουν τον εαυτό τους, να σέβονται τα ζώα, να αγαπούν τη φυση, να κάνουν ανακύκλωση, να μην πετάνε σκουπίδια, να μην ενοχλούν τον διπλανό, να σέβονται τις ώρες κοινής ησυχιας κτλ. Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με το φύλο αλλά με την συνύπαρξη μεταξύ μας και με το περιβάλλον που ζούμε. 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Δεν καταλαβαίνω τον συσχετισμό καλών συνηθειών ή κανονων υγιεινής με την πατριαρχία. Εμείς μένουμε σε μεγάλη πολη της επαρχίας, σίγουρα κάποια στιγμη θα ζητήσει πράγματα πχ κινητό, μηχανάκι αλλά δεν καταλαβαίνω πως αυτα συσχετίζονται με τους κανόνες της προσχολικής ηλικιας. Ασχέτως απ το φύλο του παιδιού τώρα μπορουν να αναπτυχθουν οι βάσεις για μην συνεχιστεί η διαιώνιση άσχημων μοτίβων. Πχ μαθαίνουμε στα παιδιά να προσέχουν τον εαυτό τους, να σέβονται τα ζώα, να αγαπούν τη φυση, να κάνουν ανακύκλωση, να μην πετάνε σκουπίδια, να μην ενοχλούν τον διπλανό, να σέβονται τις ώρες κοινής ησυχιας κτλ. Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με το φύλο αλλά με την συνύπαρξη μεταξύ μας και με το περιβάλλον που ζούμε. 

Έτσι όπως έγραψε η Αργκ κατάλαβα ότι εννοούσε οτι δεν χρειαζεται τοση σχολαστικότητα γιατι μετα θα τον λενε φλώρο κ δεν θα τον κανουν παρεα τα αγορια που μεγαλωνουν διαφορετικα. Μαλλον δεν το εννοουσε ετσι οπως το καταλαβα.

 

Πάντως οι γονεις που ξερω γενικα ξεκινούν με τις ιδιες αγωνιες για να κάνουν αυτά που πρεπει απλως στην πορεια εχουν αλλες αντοχες ή δεν μπορούν την δικη τους καταπίεση κ χαλαρώνουν. Πχ πανε στη θαλασσα μεσημερι γιατι τοτε τους βολευει, οχι γιατι δεν θελουν να περιθωριοποιηθεί το παιδι τους στην εφηβεια! Κ εμεις χαλαρωσαμε σε καποια πχ ειλικρινα δεν με νοιαζει τι ωρα θα κοιμηθει, βαρέθηκα να ασχολουμαι, 9.30 ωρα σβήνω το φως κ φευγω απο το δωματιο κ κοιμαται καποια στιγμη μεχρι τις 10.30. οχι ιδανικο, οχι υγιεινο, αλλα δεν μπορω να κανω κατι στο θεμα. 

πρίν από 13 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Το παιδί που το κυνηγά από πίσω η μαμά για να δει τι τρώει, πού κάθεται και έχει 100 κανόνες, σπάνια έχει φίλους.

Θεωρώ ότι είμαστε από τους γονείς που βαζουν ορωτα την αναγκη τιυ παιδιου κ μετα τους κανονες κ τα πρεπει πχ ειναι παντα ανετα ντυμένος, ωραια οταν χρεθαζεται αλλα με κριτηριο την ανεση κ να μη μας νοιαζει αν λερωθεί, δεν εχουμε θεμα αν κατσει κατω οπουδηποτε (ενταξει οχι σε μοκέτα καραβιού κατα προτιμηση), δεν του καθαρίζουμε τα χέρια με μωρομαντιλα καθε τρεις κ λιγο, βουτάει σε λάσπες, σε χωματα, κυλιέται στην αυλη, χαϊδευει ζώα, όλα αυτά μας ειναι αυτονοητα ενω χω δει αλλους γονεις να φρικαρουν αν τα κανει το παιδι τους, και μαλιστα παιδια εδω της εξοχής, γιατι τη μια ειναι το καλο ρουχο για να πανε επισκεψη στη γιαγιά, την αλλη τα καινουργια παπουτσια, την αλλη θα γεμισει λάσπες  το αυτοκινητο.... Δηλαδη γι αυτα το θα ελεγες, οτι ειναι τα πρωτα υποψηφια για εκφοβισμό στο γυμνάσιο; Προφανως εχω τον κοινο νου να μην περιμενω οτι το παιδι στην εφηβεία θα πηγαινει σχολείο με κολατσιό χουρμάδες και σπιτική κρέπα με ταχίνι και χαρουπομελο! 

 

Τωρα που λεμε για ένταξη στην ομαδα κλπ, εμεις δεν βαζουμε παιδικα ακομα, ουτε Πεπα βλεπουμε ή διαβαζουμε, δεν ξέρω και τι άλλο παιδικό υπάρχει τώρα, πού κ πού μπορει να βαλουμε κανενα Μίκυ ή στρουμφάκια επειδη τα βλεπει στα παιχνιδια του. Γενικα δεν βλεπει τηλεοραση, το πολυ κανενα βιντεο ζουζουνια ή τιποτα με ζωα. τι να κανω με αυτο το θεμα, να αρχισω να του βαζω κανενα παιδικο για να τα ξερει πριν παει σχολείο; 

[Anna3011]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εχω την ελπίδα όμως ότι σε καλές γειτονιές της Αθήνας και υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να συμπεριφέρονται πολιτισμένα, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να ζήσουμε εκεί, οπότε θα μάθουμε να συναναστρεφόμαστε με τα σκληραγωγημένα επαρχιόπαιδα και όλα τα στραβά που πάνε πακέτο. 

Συγγνώμη βρε συ Έσπερος αλλά ο συγκεκριμένος διαχωρισμός μου χτυπάει πολύ άσχημα στο μάτι και ας μη με θίγει προσωπικά, αν υποθέσω ότι ζω μάλλον στις "καλές" κατά τη γνώμη σου πάντα γειτονιές της Αθήνας (τα παιδιά βέβαια τρώνε πατατάκια και εδώ - τα χέρια υποψιάζομαι επίσης ότι μάλλον δεν είναι πεντακάθαρα  ). Είναι πολύ άδικο κατά τη γνώμη μου να υποβιβάζουμε  τόσο την παιδεία και την αγωγή των επαρχιόπαιδων όπως λες, θεωρώντας καλοαναθρεμένα μόνο τα παιδιά που τυγχάνει να μεγαλώνουν στην πρωτεύουσα και μάλιστα σε συγκεκριμένες γειτονιές και με γονείς συγκεκριμένου μορφωτικού επιπέδου. Τυγχάνει να έχω ξαδέρφια που μεγάλωσαν στο χωριό από γονείς αγρότες και κάθε φορά που βρισκόμαστε τους θαυμάζω για την καλλιέργεια και τους τρόπους τους. Ας μη διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε επαρχιώτες και πρωτευουσιάνους, σε μορφωμένους και μη, είναι αρκετά ρατσιστικό.

 

Από την άλλη βλέπω μόνιμα μια φοβερή απέχθεια από μέρος σου για τον τόπο στον οποίο ζείτε και μεγαλώνετε το παιδί σας. Πέρα από κάποιες περιγραφές όμορφων τοπίων διαβάζω συνεχώς μια γκρίνια για τους ανθρώπους, τις νοοτροπίες, τις υποδομές, την απομόνωση κτλ κτλ. Ή που θα πρέπει να συμβιβαστείς σε κάποια πράγματα και να προσπαθήσεις να αγαπήσεις τον τόπο που σε φιλοξενεί (για να μην περάσεις και μελλοντικά αυτή την απέχθεια και στο παιδί σου) ή να ψάξετε τρόπους να φύγετε για Αθήνα. Τι να πω.

[chocolate_eater]

3 hours ago, Έσπερος said:

Επειδή τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. 

Αυτό που περιγράφεις εσύ ως αναμενόπμενη συμπεριφορά για τα αγόρια, εμένα βασικά με θλίβει και με απογοητεύει. Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι τα αγόρια θα συμπεριφέρονται σαν κάφροι, αυτό διαιωνίζει την πατριαρχία. Δυστυχώς στην επαρχία που ζούμε είναι ο κανόνας. Εχω την ελπίδα όμως ότι σε καλές γειτονιές της Αθήνας και υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους να συμπεριφέρονται πολιτισμένα, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να ζήσουμε εκεί, οπότε θα μάθουμε να συναναστρεφόμαστε με τα σκληραγωγημένα επαρχιόπαιδα και όλα τα στραβά που πάνε πακέτο. Ο άντρας μου που είναι μεγαλύτερος από εμένα, και στην αλάνα μεγάλωσε, και έξω έπαιξε, και φυσικά συνέχεια χτυπούσε, και σίγουρα δεν μεγάλωσε με τη νοοτροπία του "φλώρου", άρα δεν φοβάμαι ότι το παιδί μου θα μένει πίσω στην καφρίλα, μάλλον το αντίθετο με ανησυχεί. Στη φάση "τρώμε πατατάκια με βρώμικα χέρια" πάντως εμενα τα πατατάκια με ανησυχούν πιο πολύ. ο δικός μας μόνιμα με βρώμικα χέρια τρώει γιατί κυρίως παίζει στη φύση οπότε δεν μας νοιάζει. Χθες ο άντρας μου του είπε την επική ατάκα "όταν μας πεφτει κάτι κάτω το τρώμε μόνο αν είμαστε στο σπίτι". 

 

κατά τ' άλλα έχω προβληματιστεί τελευταία γιατί νομίζω ότι συμπεριφερόμαστε σαν τους γονείς μου που ακολουθούσαν αυτά που θεωρούσαν σωστά ασχέτως του αν ήταν αυτά που κάνουν τα άλλα παιδιά. Σίγουρα πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις. Εγώ είμαι πιο πρόθυμη να το δεχτώ, ο άντρας μου δεν κάνει εύκολα ούτε για δικές του παρέες αν για κάποιο λόγο δεν του αρέσει το μέρος. Βέβαια είχαμε καταλήξει σε κάποιους συμβιβασμούς αλλά ο ιός μας έφερε τα πάνω κάτω. 

 

Ενώ καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου, δε νομίζω οτι όλα αυτά που αναφέρθηκαν είναι πατριαρχία....Πατριαρχία είναι όταν τα κάνουν μόνο τα αγόρια. Προσωπικά προσπαθώ και η κόρη μου να μην έχει τέτοιου είδους αγκυλώσεις, αν και στην πράξη δυσκολότερο είναι το ανάποδο, δηλαδή αν είχα γιο να προσπαθούσα να του καλλιεργήσω ευαισθησίες λιγότερες στερεοτυπικές στα αγόρια, προκειμένου να μη γίνει γουρουνάκι.

 

Δεν είναι έλλειψη πολιτισμού να τρώνε πατατάκια, νομίζω υπερβάλλουμε λίγο....Λες για την επαρχία και το καταλαβαίνω, αλλά αν έχω καταλάβει σωστά σε ποιο νησί βρίσκεσαι, αναρωτιέμαι τι θα έκανες στην πραγματική επαρχία. Μερικές συμπεριφορές είναι απλώς παιδικές, δεν είναι απολίτιστες....Γιατί δεν είναι αποδεκτό να συμπεριφερθεί ένα παιδί με τον τρόπο που το κάνει να εξερευνεί τα όριά του και τις αισθήσεις του; Κι απο κει και πέρα, όπως ειπώθηκε, το να ζεις στην κοινωνία σημαίνει οτι θα χρειαστεί να κάνεις και εκπτώσεις σε μερικά ζητήματα...το ζήτημα δεν είναι να μην κάνεις, αλλά να δεις ποια είναι εκείνα τα -ελάχιστα- ζητήματα αρχής στα οποία ΔΕΝ θα κάνεις.

 

Εμένα με βοηθάει λίγο να σκέφτομαι τι έκανα εγώ στην ανάλογη ηλικία, που, ευτυχώς, δεν είναι και τόσο μακριά ώστε να έχω ξεχάσει. Πιστεύω οταν αρχίσουμε να κάνουμε, όπως λες, σαν τους γονείς μας, είναι όταν αρχίζουμε να είμαστε πιο κοντά σ'εκείνους ηλικιακά, απ'ότι στα παιδιά μας....θέλει προσοχή και προσπάθεια....

 

Kαι όλα αυτά έχουν σημασία για την προσωπικότητα του δικού σου παιδιού κυρίως...να μεγαλώσει χωρίς απωθημένα και σε κάθε ηλικία να ζει τα ανάλογα. Το αν θα το λένε μαμόθρεφτο δευτερεύουσας σημασίας είναι, εφ'όσον έχει την ανάλογη αυτοπεποίθηση από το σπίτι του. Την οποία για να αποκτησει θα πρέπει να του δίνεται και ο ανάλογος χώρος, στο "σωστό" και στο "λάθος" (σε εισαγωγικά γιατί οι έννοιες είναι καθαρά θέμα ορισμού). Σήμερα ζητούμενο είναι τα πατατάκια και τα βρώμικα χέρια, σε μερικά χρόνια θα είναι η σχολή που θα περάσει κ.ο.κ.

[Έσπερος]

Just now, Anna3011 είπε:

Συγγνώμη βρε συ Έσπερος αλλά ο συγκεκριμένος διαχωρισμός μου χτυπάει πολύ άσχημα στο μάτι και ας μη με θίγει προσωπικά, αν υποθέσω ότι ζω μάλλον στις "καλές" κατά τη γνώμη σου πάντα γειτονιές της Αθήνας (τα παιδιά βέβαια τρώνε πατατάκια και εδώ - τα χέρια υποψιάζομαι επίσης ότι μάλλον δεν είναι πεντακάθαρα  ). Είναι πολύ άδικο κατά τη γνώμη μου να υποβιβάζουμε  τόσο την παιδεία και την αγωγή των επαρχιόπαιδων όπως λες, θεωρώντας καλοαναθρεμένα μόνο τα παιδιά που τυγχάνει να μεγαλώνουν στην πρωτεύουσα και μάλιστα σε συγκεκριμένες γειτονιές και με γονείς συγκεκριμένου μορφωτικού επιπέδου. Τυγχάνει να έχω ξαδέρφια που μεγάλωσαν στο χωριό από γονείς αγρότες και κάθε φορά που βρισκόμαστε τους θαυμάζω για την καλλιέργεια και τους τρόπους τους. Ας μη διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε επαρχιώτες και πρωτευουσιάνους, σε μορφωμένους και μη, είναι αρκετά ρατσιστικό.

 

Από την άλλη βλέπω μόνιμα μια φοβερή απέχθεια από μέρος σου για τον τόπο στον οποίο ζείτε και μεγαλώνετε το παιδί σας. Πέρα από κάποιες περιγραφές όμορφων τοπίων διαβάζω συνεχώς μια γκρίνια για τους ανθρώπους, τις νοοτροπίες, τις υποδομές, την απομόνωση κτλ κτλ. Ή που θα πρέπει να συμβιβαστείς σε κάποια πράγματα και να προσπαθήσεις να αγαπήσεις τον τόπο που σε φιλοξενεί (για να μην περάσεις και μελλοντικά αυτή την απέχθεια και στο παιδί σου) ή να ψάξετε τρόπους να φύγετε για Αθήνα. Τι να πω.

Βρε συ δεν είπα πουθενά ότι δεν έχουν τρόπους και αγωγή τα παιδιά στην επαρχία. Απλώς είχα την εντύπωση ότι η @ΑΡΓΚ μου είπε ότι τα αγόρια πρέπει να παίζουν έξω μπάλα και όχι πχ στο σπίτι με φίλους επιτραπέζια γιατί δεν θα τους κάνουν παρέα οι άλλοι, και σχολίασα ότι αυτό το θεωρώ υπερβολικά στερεοτυπικό και μάλιστα ανησυχητικά στερεοτυπικό και ότι στην επαρχία ή σε υποβαθμισμένες περιοχές των πόλεων είναι πιο πιθανό να δεις τέτοια στερεότυπα, παρά σε άλλους χώρους. Τελικά η κοπέλα άλλο εννοούσε, οπότε ελείωσε η κουβέντα.

 

Αν εσύ που μένεις στην ΑΘήνα σχολιάσεις την έλλειψη θέσεων στάθμευσης ή το καυσαέριο ή τα χάλια πεζοδρόμια, θα σου πει κάποιος να πας στο χωριό σου; Η επαρχία έχει κάποια καλά, έχει όμως και προβλήματα που θα μπορούσαν οι αρχές του τόπου να τα έχουν λύσει, αν ενδιαφέρονταν οι κάτοικοι. Εγώ δεν δεσμεύομαι εδώ από συμφέροντα, δεν έχω κουμπάρο τον δήμαρχο ή ξάδερφο τον αντίπαλό του, για να κάνω ότι δεν βλέπω τα στραβά, είμαι απ' έξω, δεν έχω τις ανέσεις που έχουν οι ντόπιοι πχ υποστηρικτικό δίκτυο, μεγάλο ιδιόκτητο σπίτι κλπ, με ενοχλούν πράγματα και τα λέω. Δεν σημαίνει ότι θέλω να φύγω. ΤΟ μέρος που μένουμε έχει πολλές δραστηριότητες για πιο μεγάλα παιδιά και μεγάλες ανέσεις να κάνουν πράγματα και χωρίς τους γονείς, όμως για την ηλικια του γιου μου δεν έχει, μετά βίας έχουμε δυο παιδικές χαρές κι αυτές ήταν κλειστές για καιρό. Δεν έχουμε πισίνα, δεν έχουμε παιδότοπο (όχι ότι θα πήγαινα αλλά τέλος πάντων, δεν έχουμε άλλα πράγματα που κάνουν τα παιδιά αλλού σε αυτήν την ηλικία. Ε να μην το πω, αφού μου δημιουργεί πρόβλημα; 

[vicky86]

Just now, Anna3011 είπε:

Συγγνώμη βρε συ Έσπερος αλλά ο συγκεκριμένος διαχωρισμός μου χτυπάει πολύ άσχημα στο μάτι και ας μη με θίγει προσωπικά, αν υποθέσω ότι ζω μάλλον στις "καλές" κατά τη γνώμη σου πάντα γειτονιές της Αθήνας (τα παιδιά βέβαια τρώνε πατατάκια και εδώ - τα χέρια υποψιάζομαι επίσης ότι μάλλον δεν είναι πεντακάθαρα  ). Είναι πολύ άδικο κατά τη γνώμη μου να υποβιβάζουμε  τόσο την παιδεία και την αγωγή των επαρχιόπαιδων όπως λες, θεωρώντας καλοαναθρεμένα μόνο τα παιδιά που τυγχάνει να μεγαλώνουν στην πρωτεύουσα και μάλιστα σε συγκεκριμένες γειτονιές και με γονείς συγκεκριμένου μορφωτικού επιπέδου. Τυγχάνει να έχω ξαδέρφια που μεγάλωσαν στο χωριό από γονείς αγρότες και κάθε φορά που βρισκόμαστε τους θαυμάζω για την καλλιέργεια και τους τρόπους τους. Ας μη διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε επαρχιώτες και πρωτευουσιάνους, σε μορφωμένους και μη, είναι αρκετά ρατσιστικό.

 

Από την άλλη βλέπω μόνιμα μια φοβερή απέχθεια από μέρος σου για τον τόπο στον οποίο ζείτε και μεγαλώνετε το παιδί σας. Πέρα από κάποιες περιγραφές όμορφων τοπίων διαβάζω συνεχώς μια γκρίνια για τους ανθρώπους, τις νοοτροπίες, τις υποδομές, την απομόνωση κτλ κτλ. Ή που θα πρέπει να συμβιβαστείς σε κάποια πράγματα και να προσπαθήσεις να αγαπήσεις τον τόπο που σε φιλοξενεί (για να μην περάσεις και μελλοντικά αυτή την απέχθεια και στο παιδί σου) ή να ψάξετε τρόπους να φύγετε για Αθήνα. Τι να πω.

Ευτυχως δ ειναι η μόνη που καταλαβαίνω αυτά από τα γραφόμενα της εσπερος

Έσπερος αμφιβάλλω αν είχατε παιδοτοπο, πισίνα, αν ήταν ανοιχτές οι παιδικές αν θα πηγαίνατε, σορρυ αλλα αυτήν την εντύπωση μου δινεις

Κ εφόσον θα μένετε σε εκείνο το νησί, ότι κ να κάνετε τώρα στο γυμνασιο το παιδι αυτά που βλέπεις τους μαθητές σου να κάνουν τώρα θα κανει

Εκτός αν την γλιτώσεις κ δ σου βγει επαρχιωτακι

[Έσπερος]

Εντάξει είπε κάτι η Αργκ που το κατάλαβα λάθος, σχολίασα κάτι που το καταλάβατε λάθος, νομίζω τελείωσε το θέμα. Μια χαρά ήσυχοι είναι οι μαθητές μου σε σχεςγ με αλλά μερη, ούτε παραβατικότητα ούτε αλητεία. αν εξαιρέσεις τα μηχανάκια, το κυνήγι (λίγοι) κ τα πυρομαχικά το πασχα, καλα ειμαστε. 

[Mama_Anesti_]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

κοιμαται καποια στιγμη μεχρι τις 10.30. οχι ιδανικο, οχι υγιεινο, αλλα δεν μπορω να κανω κατι στο θεμα. 

Πιστευω έκανες το καλύτερο πάνω στο ζήτημα. Να δω ποτέ θα το κάνω κι εγώ ξανα συστηματικά, γιατί τώρα μία πάμε εξοχικό μία ερχόμαστε, άλλες φορές μένω μαζί του, άλλες φεύγω, άλλες πηγαινοέρχομαι. 

 

 

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

που πρεπει απλως στην πορεια εχουν αλλες αντοχες ή δεν μπορούν την δικη τους καταπίεση κ χαλαρώνουν. Πχ πανε στη θαλασσα μεσημερι γιατι τοτε τους βολευει, οχι γιατι δεν θελουν να περιθωριοποιηθεί το παιδι τους στην εφηβεια! Κ

Δεν έχει να κάνει μόνο με τις αντοχές ή την χαλάρωση των γονιών αλλά και με τα παιδιά που μεγαλώνουν. Ξεπερνούν το "μωρουδιακο" στάδιο, ενσωματώνονται στις συνήθειες της οικογενειας (πχ στις ώρες υπνου, στο οικογενειακό τραπεζι κτλ) αλλάζουν πρόγραμμα ή το χαλαρωνουν, πάνε σε δραστηριότητες/παιδικό/σχολειο ή εν τέλει αποκτούν εκείνα αντοχές και ενέργεια που καπου-καπως πρέπει να εκτονωθεί.

[kotsifikos]

Εμένα στην ηλικία που είναι ο δικός σου πήγαινε μόνος του να τους μιλήσει, απλά ήθελε να είμαι κάπου κοντά. Για να είμαι ειλικρινής όμως επειδή εγώ και ο άντρας μου (κυρίως ο άντρας μου) είμαστε από τους τύπους που θα φτιάξουμε κάστρα στην παραλία, θα φτιάξουμε λάκους κτλ  συνήθως μαζεύαμε όλα τα παιδιά της παραλίας γύρω μας.  Σαν συμβουλη το μόνο που θα σου πω ανεξάρτητα με το αν είναι του στυλ σου ή όχι πρέπει να ασχοληθείτε με τα παιχνίδια στην παραλία, θα εκλπαγείτε με το πόσα παιδιά θα θέλουν να παίξουν με το δικό σας !