Βοήθεια από γονείς

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

Εννοείς να σκεφτούν οι γονεις της ανεμώνης ότι κουραζεται κυρίως ψυχολογικά με ένα νηπιο όλη μέρα σπίτι σωστά; 

Δ το λέω ειρωνικά. Ξέρω από πρώτο χέρι πως ειναι να είσαι σπίτι όλη μέρα κ με νηπιο κ νεογεννητο μάλιστα. Απλά θέλω να δω αν κατάλαβα καλα

H Ανεμώνη εργάζεται. Μόνο 2 μήνες δεν εργάζεται. Δεν είναι stay at home mum. Συνεισφέρει στην οικογένεια της με όλους τους δυνατούς τρόπους. Η κούραση είναι και σωματική και ψυχολογική. Μητέρα έγινε , δεν λοβοτομήθηκε. Φυσικά και περιμένεις από τους γονείς σου κάποια βοήθεια, είτε σε περίπτωση ανάγκης ε'ιτε για να ξεφεύγεις λίγο. Πόσο μάλλον αν μένεις και στο ίδιο κτίριο, που προφανώς μια τέτοια κίνηση γίνεται με αυτό το σκεπτικό! Αλλιώς γιατί οι γονείς σου να σου πάρουν σπίτι δίπλα τους?? Για να σε ελέγχουν??

[vicky86]

Just now, Yovanna είπε:

H Ανεμώνη εργάζεται. Μόνο 2 μήνες δεν εργάζεται. Δεν είναι stay at home mum. Συνεισφέρει στην οικογένεια της με όλους τους δυνατούς τρόπους. Η κούραση είναι και σωματική και ψυχολογική. Μητέρα έγινε , δεν λοβοτομήθηκε. Φυσικά και περιμένεις από τους γονείς σου κάποια βοήθεια, είτε σε περίπτωση ανάγκης ε'ιτε για να ξεφεύγεις λίγο. Πόσο μάλλον αν μένεις και στο ίδιο κτίριο, που προφανώς μια τέτοια κίνηση γίνεται με αυτό το σκεπτικό! Αλλιώς γιατί οι γονείς σου να σου πάρουν σπίτι δίπλα τους?? Για να σε ελέγχουν??

Αν κ δ απαντήθηκε η ερώτηση μου

Να το θέσω αλλιώς. Δλδ να σκεφτούν οι γονεις της ανεμώνης την σωματική κ ψυχολογική της κουραση; 

Γτ πολύ σωστά είπες ότι μέχρι πριν 2μηνες δούλευε κιολας

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

Αν κ δ απαντήθηκε η ερώτηση μου

Να το θέσω αλλιώς. Δλδ να σκεφτούν οι γονεις της ανεμώνης την σωματική κ ψυχολογική της κουραση; 

Γτ πολύ σωστά είπες ότι μέχρι πριν 2μηνες δούλευε κιολας

Ω ναι..

[vicky86]

Just now, Yovanna είπε:

Ω ναι..

Συγνώμη που θα γενίκευση, απλα αυτο ειναι που λιγο φαίνεται περίεργο στα λεγόμενα της ανεμωνης

Ότι δλδ εκείνη πρέπει να την σκεφτούν, δ αμφιβάλλω ότι κουραζεται κ σωματικά κ ψυχολογικά, αλλα κ η μαμα της κουραζεται, κ εχει κουραστεί όλα αυτά τα χρόνια σαν εργαζόμενη μαμα

Φαντάζομαι κ ο μπαμπας της θα είχε κουραστεί από την στιγμή που εργαζοταν

Θα μου πεις 5χρ στην σύνταξη δ ξεκουραστηκε; 

Εκεί πρέπει να δούμε κ το ψυχολογικό κομμάτι. Η ανεμώνη είπε ότι πρέπει να πέρασε μια κατάθλιψη κ ότι παίρνει φάρμακα, υπάρχει ιστορικό. Μήπως ο άνθρωπος δ εχει την δυνατότητα ψυχολογικά να κρατήσει την μικρη; 

Κ γτ δ το σκέφτεται η ανεμώνη αυτό, ενώ "απαιτεί " να την σκεφτούν εκείνοι; 

Εκείνη δλδ δ ειναι ψυχίατρος η χαρτορίχτρα για να κρίνει την κατάσταση του μπαμπα της, αλλά ο μπαμπας της ο οποίος φαίνεται να έχει κάποια θέματα πρέπει να σκεφτεί εκεινη

[Sentir...natureza]

Just now, Yovanna είπε:

Να δουν λίγο τους φίλους τους χωρίς να κυνηγάνε τα παιδιά από πίσω. Να κάνουν πράγματα που κάνουν οι ενήλικες. Τόσο κακό είναι?

Και δεν φτάνουν μία δύο φορες τη βδομάδα ένα δίωρο για να πιεις ένα κρασάκι και να δεις τους φίλους σου;;; 

[vicky86]

12 ώρες πρίν, anemoni1989 είπε:

Αυτό θα το δεχτούν. Αλλά προφανώς για να το δεχτώ θα πρέπει να μου το πει. Δεν θα μυρίσω εγω τα νύχια μου!

Οποτε ακριβώς πάνω σε αυτό, για να μην μαντευουμε ρωταμε τον άλλον ανοιχτά, εφόσον είμαστε έτοιμοι για όλες τις απαντήσεις, έλεγες αυτά; γτ άλλαξες γνώμη; 

Η :εγω χρειάζομαι αυτήν την βοηθεια. Μπορείτε; 

 

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

Οποτε ακριβώς πάνω σε αυτό, για να μην μαντευουμε ρωταμε τον άλλον ανοιχτά, εφόσον είμαστε έτοιμοι για όλες τις απαντήσεις, έλεγες αυτά; γτ άλλαξες γνώμη; 

Η :εγω χρειάζομαι αυτήν την βοηθεια. Μπορείτε; 

 

Επίσης κοιτάμε να δούμε αν μπορεί η βοήθεια να προσαρμοστεί στις ανάγκες μας. πχ κοιμαται η μικρη βραδυ, μπορειτε να ερθετε να κάτσετε στο σαλονι με την ταινια σας ή ο,τι αλλο κ να την προσέχετε για να βγουμε με φιλους; αυτο ειναι κατι που δυσκολα αρνειται ο αλλος, κ αν αρνηθεί με χαζές δικαιολογίες έχεις ένα λόγο να γκρινιάξεις. 

[anemoni1989]

Just now, little lamb είπε:

Δεν είπε κανείς ότι είναι τοσο κακό, αλλά αντίστοιχα δεν είναι και τόσο φοβερο να το στερηθεις για κάποια χρόνια. 

Σε αυτό διαφωνώ, διότι πολύ απλά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές, τα ίδια θέλω, αλλά ακόμα και τα ίδια παιδιά... Πχ, αν είχα ένα παιδί, σαν τον ανηψιο μου που από 40 ημερων κοιμάται 8-10 ώρες το βράδυ και ένα 2ωρο μες στη μέρα και όπου το ακουμπήσεις εκεί θα κάτσει, προφανώς δεν θα κουραζομουν το ίδιο όπως τώρα που η κόρη μου κάθε 3 ώρες το βράδυ ξυπνάει και μέσα στη μέρα κοιμάται ελαχιστα και από 5 μηνών που σηκώθηκε είναι μέσα στη σκανταλια... Επίσης, άλλο παράδειγμα, η αδερφή μου γέννησε προ κορωνοιου και 2μιση σχεδόν μήνες τώρα δεν έχει βγει ούτε για σούπερ μάρκετ γιατί λέει φοβάται αλλά και περνάει μια χαρά με το μωρό της και δεν έχει ανάγκη να δει κόσμο. Εγώ από τη μέρα που γέννησα είχα μονίμως κόσμο και στο μαιευτήριο και στο σπίτι και πήγαινα καθημερινα σούπερ γιατί δεν άντεχα την κλεισουρα και να περνάω όλη μέρα μονίμως με ένα νεογέννητο!!! Αγαπάω λιγότερο το παιδί μου??? Σε διαβεβαιώ πως όχι, αλλά έχω και άλλες ανάγκες, είμαι άλλος χαρακτήρας, θέλω άλλα πράγματα και προφανώς δεν μπορώ να δεχτώ τις ίδιες στερήσεις με την ίδια ευκολία.

 

[Yovanna]

Just now, vicky86 said:

Συγνώμη που θα γενίκευση, απλα αυτο ειναι που λιγο φαίνεται περίεργο στα λεγόμενα της ανεμωνης

Ότι δλδ εκείνη πρέπει να την σκεφτούν, δ αμφιβάλλω ότι κουραζεται κ σωματικά κ ψυχολογικά, αλλα κ η μαμα της κουραζεται, κ εχει κουραστεί όλα αυτά τα χρόνια σαν εργαζόμενη μαμα

Φαντάζομαι κ ο μπαμπας της θα είχε κουραστεί από την στιγμή που εργαζοταν

Θα μου πεις 5χρ στην σύνταξη δ ξεκουραστηκε; 

Εκεί πρέπει να δούμε κ το ψυχολογικό κομμάτι. Η ανεμώνη είπε ότι πρέπει να πέρασε μια κατάθλιψη κ ότι παίρνει φάρμακα, υπάρχει ιστορικό. Μήπως ο άνθρωπος δ εχει την δυνατότητα ψυχολογικά να κρατήσει την μικρη; 

Κ γτ δ το σκέφτεται η ανεμώνη αυτό, ενώ "απαιτεί " να την σκεφτούν εκείνοι; 

Εκείνη δλδ δ ειναι ψυχίατρος η χαρτορίχτρα για να κρίνει την κατάσταση του μπαμπα της, αλλά ο μπαμπας της ο οποίος φαίνεται να έχει κάποια θέματα πρέπει να σκεφτεί εκεινη

Ναι, γιατί η Ανεμώνη ζήτησε να ζει το παιδί στους γονείς της, να ξενυχτάνε τα βράδια, να το πηγαίνουν παιδική χαρά κάθε μέρα και όταν πάει σχολείο να το πηγαινοφέρνουν και να το διαβάζουν κιόλας. Και εκείνη να περνάει να λέει μια καλησπέρα. Τι συζητάμε τώρα? Δεν σκέφτεται τους γονείς της επειδή περιμένει εκείνοι στα 50 και στα 60 αντίστοιχα, να της πουνε βρε κόρη, έχει χαρά θεού έξω. Νέα παιδιά είσαστε. Δώσε την μικρή να την πάμε στο πάρκο βολτίτσα, να την ταίσουμε μετά, να την βάλουμε για ύπνο και εσείς πάρτε το αμάξι να πάτε μια παραλία για μπανάκι και ουζάκι. Την σκούφια της θα πέταγε, και σιγά την κούραση για τους παππούδες. Οι περισσότεροι παππούδες λαχταράνε τα εγγόνια. Δεν συνεννοούμαστε νομίζω και δεν βρίσκω άλλο νόημα στην κουβέντα.

[anemoni1989]

Just now, vicky86 είπε:

Συγνώμη που θα γενίκευση, απλα αυτο ειναι που λιγο φαίνεται περίεργο στα λεγόμενα της ανεμωνης

Ότι δλδ εκείνη πρέπει να την σκεφτούν, δ αμφιβάλλω ότι κουραζεται κ σωματικά κ ψυχολογικά, αλλα κ η μαμα της κουραζεται, κ εχει κουραστεί όλα αυτά τα χρόνια σαν εργαζόμενη μαμα

Φαντάζομαι κ ο μπαμπας της θα είχε κουραστεί από την στιγμή που εργαζοταν

Θα μου πεις 5χρ στην σύνταξη δ ξεκουραστηκε; 

Εκεί πρέπει να δούμε κ το ψυχολογικό κομμάτι. Η ανεμώνη είπε ότι πρέπει να πέρασε μια κατάθλιψη κ ότι παίρνει φάρμακα, υπάρχει ιστορικό. Μήπως ο άνθρωπος δ εχει την δυνατότητα ψυχολογικά να κρατήσει την μικρη; 

Κ γτ δ το σκέφτεται η ανεμώνη αυτό, ενώ "απαιτεί " να την σκεφτούν εκείνοι; 

Εκείνη δλδ δ ειναι ψυχίατρος η χαρτορίχτρα για να κρίνει την κατάσταση του μπαμπα της, αλλά ο μπαμπας της ο οποίος φαίνεται να έχει κάποια θέματα πρέπει να σκεφτεί εκεινη

Μα δε ζήτησα να μαντεψει κάνεις τις ανάγκες μου. Απλά όπως είπε και η Yovannq, ίσως αυθαίρετα, είχα δημιουργήσει την εντύπωση πως για να χτίσουν αυτό το σπίτι οικογενειακά και με βάση τα λεγόμενα τους, θα είχα το κάτι παραπάνω. Αλλιώς γιατί να υπάρχει τόση τριβή μεταξύ μας???

[vicky86]

Just now, Yovanna είπε:

Ναι, γιατί η Ανεμώνη ζήτησε να ζει το παιδί στους γονείς της, να ξενυχτάνε τα βράδια, να το πηγαίνουν παιδική χαρά κάθε μέρα και όταν πάει σχολείο να το πηγαινοφέρνουν και να το διαβάζουν κιόλας. Και εκείνη να περνάει να λέει μια καλησπέρα. Τι συζητάμε τώρα? Δεν σκέφτεται τους γονείς της επειδή περιμένει εκείνοι στα 50 και στα 60 αντίστοιχα, να της πουνε βρε κόρη, έχει χαρά θεού έξω. Νέα παιδιά είσαστε. Δώσε την μικρή να την πάμε στο πάρκο βολτίτσα, να την ταίσουμε μετά, να την βάλουμε για ύπνο και εσείς πάρτε το αμάξι να πάτε μια παραλία για μπανάκι και ουζάκι. Την σκούφια της θα πέταγε, και σιγά την κούραση για τους παππούδες. Οι περισσότεροι παππούδες λαχταράνε τα εγγόνια. Δεν συνεννοούμαστε νομίζω και δεν βρίσκω άλλο νόημα στην κουβέντα.

Εγω προσωπικά δ έβγαλα αυτό το συμπέρασμα. Κ δ νομιζω γενικοτερα

Απλα μιλάμε για ενσυναισθηση κ φαίνεται να την ζητάει αλλα να μην την εχει

Just now, anemoni1989 είπε:

Μα δε ζήτησα να μαντεψει κάνεις τις ανάγκες μου. Απλά όπως είπε και η Yovannq, ίσως αυθαίρετα, είχα δημιουργήσει την εντύπωση πως για να χτίσουν αυτό το σπίτι οικογενειακά και με βάση τα λεγόμενα τους, θα είχα το κάτι παραπάνω. Αλλιώς γιατί να υπάρχει τόση τριβή μεταξύ μας???

Το ξέρουν όμως ότι θέλεις κτ παραπανω; 

 

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

Σε αυτό διαφωνώ, διότι πολύ απλά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές, τα ίδια θέλω, αλλά ακόμα και τα ίδια παιδιά... Πχ, αν είχα ένα παιδί, σαν τον άνηθο μου που από 40 ημερων κοιμάται 8-10 ώρες το βράδυ και ένα 2ωρο μες στη μέρα και όπου το ακουμπήσεις εκεί θα κάτσει, προφανώς δεν θα κουραζομουν το ίδιο όπως τώρα που η κόρη μου κάθε 3 ώρες το βράδυ ξυπνάει και μέσα στη μέρα κοιμάται ελαχιστα και από 5 μηνών που σηκώθηκε είναι μέσα στη σκανταλια... Επίσης, άλλο παράδειγμα, η αδερφή μου γέννησε προ κορωνοιου και 2μιση σχεδόν μήνες τώρα δεν έχει βγει ούτε για σούπερ μάρκετ γιατί λέει φοβάται αλλά και περνάει μια χαρά με το μωρό της και δεν έχει ανάγκη να δει κόσμο. Εγώ από τη μέρα που γέννησα είχα μονίμως κόσμο και στο μαιευτήριο και στο σπίτι και πήγαινα καθημερινα σούπερ γιατί δεν άντεχα την κλεισουρα και να περνάω όλη μέρα μονίμως με ένα νεογέννητο!!! Αγαπάω λιγότερο το παιδί μου??? Σε διαβεβαιώ πως όχι, αλλά έχω και άλλες ανάγκες, είμαι άλλος χαρακτήρας, θέλω άλλα πράγματα και προφανώς δεν μπορώ να δεχτώ τις ίδιες στερήσεις με την ίδια ευκολία.

 

Εςυ λοιπόν θεωρείς αυτονοητο για τον εαυτό σου ότι έχεις διαφορετικές αντοχές από άλλους γονείς αλλα δεν αναγνωρίζεις στους γονεις σου το δικαιωμα να εχουν τις δικες τους αντοχες. βλεπεις την αντιφαση; 

[anemoni1989]

Just now, Έσπερος είπε:

Εςυ λοιπόν θεωρείς αυτονοητο για τον εαυτό σου ότι έχεις διαφορετικές αντοχές από άλλους γονείς αλλα δεν αναγνωρίζεις στους γονεις σου το δικαιωμα να εχουν τις δικες τους αντοχες. βλεπεις την αντιφαση; 

Είπα εγώ ότι δεν έχουν δικαίωμα??? Εγώ από το 1ο μνμ λέω πως δεν έχουν καμία υποχρέωση. Δεν είμαι υποχρεωμένη όμως να θεωρώ λογική και αναμενόμενη μια συμπεριφορά, επειδή απλά έχει ο άλλος το δικαίωμα να την έχει.

Just now, vicky86 είπε:

 

Το ξέρουν όμως ότι θέλεις κτ παραπανω; 

 

Φυσικά και ναι. Το είχα αναφέρει όταν είχα ερωτηθεί μια φορά. Η απάντηση που πήρα ήταν πως "εμείς μέχρι εκεί μπορούμε και θα κάνουμε (πατέρας μου)",  η μάνα μου έχω ξαναπεί τον θεωρεί λαθος και πως όντως θα μπορούσε να κάνει περισσότερα, οπότε και εγώ δεν ξαναειπα τίποτα. Απλά αποδέχτηκα πως αποδείχθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων για εμένα και μέχρι εκει

[vicky86]

Just now, anemoni1989 είπε:

Είπα εγώ ότι δεν έχουν δικαίωμα??? Εγώ από το 1ο μνμ λέω πως δεν έχουν καμία υποχρέωση. Δεν είμαι υποχρεωμένη όμως να θεωρώ λογική και αναμενόμενη μια συμπεριφορά, επειδή απλά έχει ο άλλος το δικαίωμα να την έχει.

Φυσικά και ναι. Το είχα αναφέρει όταν είχα ερωτηθεί μια φορά. Η απάντηση που πήρα ήταν πως "εμείς μέχρι εκεί μπορούμε και θα κάνουμε (πατέρας μου)",  η μάνα μου έχω ξαναπεί τον θεωρεί λαθος και πως όντως θα μπορούσε να κάνει περισσότερα, οπότε και εγώ δεν ξαναειπα τίποτα. Απλά αποδέχτηκα πως αποδείχθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων για εμένα και μέχρι εκει

Οποτε νομιζω τα πράγματα είναι αρκετά ξεκαθαρα

Απο μενα τουλ είναι απόλυτα κατανοητά τα παράπονα σου

Απλα δες το λιγο κ απο την αλλη πλευρά από την άποψη να μην το τραβήξεις στα ακρα(οχι οτι έχεις σκοπό, απλα το αναφέρω) 

Δλδ από την στιγμή που έχει συζητηθεί δ υπαρχει λογος να ανακυκλώνεται

Κ επειδη αρκετοί το βλέπουν διαφορετικά από εσένα μην μπεις στην διαδικασία να συγκρίνεις, να απομακρυνθείς από τον μπαμπα σου. Κ φυσικα να συνεχίσεις να υπάρχει καλή σχέση ανάμεσα σε παππουδες κ παιδι

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

Είπα εγώ ότι δεν έχουν δικαίωμα??? Εγώ από το 1ο μνμ λέω πως δεν έχουν καμία υποχρέωση. Δεν είμαι υποχρεωμένη όμως να θεωρώ λογική και αναμενόμενη μια συμπεριφορά, επειδή απλά έχει ο άλλος το δικαίωμα να την έχει.

Τοτε ομως μην περιμενεις να θεωρουν κ αλλοι αναμενόμενες κ λογικές τις δικες σου επιθυμιες κ τα δικα σ δικαιωματα. Κ δεν αναφέρομαι σ εμάς εδώ αλλά στον πατέρα σ ή όποιον άλλον βρεθεί στη θέση να απολογείται για τα όρια κ τις αντοχες του.

[anemoni1989]

Just now, vicky86 είπε:

Οποτε νομιζω τα πράγματα είναι αρκετά ξεκαθαρα

Απο μενα τουλ είναι απόλυτα κατανοητά τα παράπονα σου

Απλα δες το λιγο κ απο την αλλη πλευρά από την άποψη να μην το τραβήξεις στα ακρα(οχι οτι έχεις σκοπό, απλα το αναφέρω) 

Δλδ από την στιγμή που έχει συζητηθεί δ υπαρχει λογος να ανακυκλώνεται

Κ επειδη αρκετοί το βλέπουν διαφορετικά από εσένα μην μπεις στην διαδικασία να συγκρίνεις, να απομακρυνθείς από τον μπαμπα σου. Κ φυσικα να συνεχίσεις να υπάρχει καλή σχέση ανάμεσα σε παππουδες κ παιδι

Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. Η σχέση του παιδιού με τους άλλους, είναι ανεξάρτητη από τη σχέση τη δική μου μαζί τους. Ούτε πρόκειται να ζητήσω ποτέ τα ρέστα. Φυσικά αν ερωτηθω, θα πω ειλικρινεστατα τη γνώμη μου, όπως και το έχω κάνει στο παρελθόν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχω σκοπό να επιρριψω ευθύνες ή να απαιτήσω κάτι διαφορετικό!!

[Melia13]

On 24/4/2020 at 1:43 ΜΜ, anemoni1989 είπε:

Φαντάσου, όταν λείπει στο χωριό ο πατέρας μου, σε καθημερινή βάση η μάνα μου έπαιρνε τη μικρή από όταν γυρναγε από την δουλειά, μέχρι το βράδυ (εντάξει όχι κάθε μέρα, αλλά εννοώ για πολύ περισσότερο).

 

On 24/4/2020 at 12:44 ΜΜ, anemoni1989 είπε:

Η αλήθεια είναι ότι για να μας φτιάξουν το σπίτι στο οποίο μένουμε οι γονείς μου ζοριστηκαν πολύ... Έτυχε πάνω στην κρίση  με το δάνειο και ζοριστηκαν οικονομικά και στριμωχτηκαν... Ο μπαμπάς μου είχε πάθει και μια μίνι κατάθλιψη, πάνε μαζί σε ψυχολόγο και παίρνουν αντικαταθλιπτικά, γιατί υπάρχει και γενετικής προδιάθεση και ιστορικό στην οικογένεια...

Εκεινοι σε βοηθησαν με τους τροπους που αναφερεις, εσυ τι κανεις για να τους βοηθησεις στη φαση που βρισκονται? Πως τους συμπαραστεκεσαι?

[Anna3011]

Από χθες σας διαβάζω (ωραίο θέμα - αντε να ξεφύγουμε λίγο από τον κορονοιό) και δίνω εν μέρει δίκιο σε όλες τις πλευρές. Καταλαβαίνω τις κοπέλες χωρίς βοήθεια που θεωρούν παράδεισο το να μείνει το παιδί 2 ώρες στους παππούδες και αναρωτιούνται γιατί δε θεωρείται κάτι τέτοιο αρκετό. Αντιλαμβάνομαι από την άλλη ότι για πολλούς η "συγκατοίκιση" στην ίδια οικοδομή με γονείς ή ακόμα και στο διπλα τετράγωνο (πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα - μετράω πολλούς φίλους σε αυτή την κατάσταση) δημιουργεί μια αίσθηση κοινοβίου όπου το μεγάλωμα του παιδιού θεωρείται αυτονόητο να γίνεται από όλους. Είναι θέμα νοοτροπίας πολλών Ελλήνων η παροχή βοήθειας στο παιδί μέχρι να γεράσει   - είναι σύνηθες τι να κάνουμε και πολλοι που το βλέπουν και δεν το έχουν το ζηλεύουν (παρόλο που μπορεί να αποδειχτεί μεγάλη παγίδα).

Ως ένα βαθμό καταλαβαίνω και το παράπονό σου @anemoni1989 προς τον πατερα σου. Ναι θα ηθελες ενα παππού να ζητάει το εγγονι του, να είναι ενθουσιώδης, να το πηγαίνει βόλτα, να το απολαμβάνει. Ομως διαβάζω ότι ο μπαμπάς σου αντιμετωπίζει κάποιο θέμα με την ψυχική του υγεία, ότι εδώ υπάρχουν θέματα κατάθλιψης, φαρμακευτική αγωγη κτλ. Μην τα υποτιμάς αυτά. Ενας ανθρωπος με ψυχική ασθενεια εστω και μικρή μπορεί να κάθεται στον καναπέ και να αισθάνεται απίστευτη κόπωση κοιτώντας απλα το ταβάνι. Παραίτηση είναι, όχι απαραίτητα τεμπελιά. Και δε μιλώ θεωρητικά. Η πεθερά μου ειναι μια τέτοια περίπτωση, ελαφριά μεν, χωρίς τη δύναμη να κρατήσει την κόρη μου ούτε για 10 λεπτά δε. Ποτέ δεν εχουμε αφήσει το παιδί σπίτι της και να φυγουμε, αν και ξέρω ότι είναι υπέυθυνη και η μικρή την αγαπά πολύ. Της την πάμε και είμαστε παρόντες πάντα γιατι φοβόμαστε ότι αν ζητήσουμε να την κρατήσει δε θα πει όχι αλλά θα αγχωθεί, θα κουραστεί, θα αναστατωθεί. Δεν εχει προσφερθεί αλλωστε ουτε εκεινη ποτέ να την κρατησει παρολο που τη λατρευει. Σαφώς και θα ήθελα να εχω τη βοήθειά της εστω και για ενα Σάββατο μια στο τόσο. Τη μικρή την κρατάει τα πρωινά η μαμα μου αποκλειστικά τις ωρες που δουλεύω οι οποίες είναι και πολλές οπότε δε διανοούμαι να της ζητήσω babysitting για οτιδήποτε άλλο, κουραζεται ήδη αρκετα. Στεναχωριεμαι που απο τότε που γέννησα δε βγαίνουμε ποτέ με τον άντρα μου μαζί ούτε για ενα γρηγορο καφέ, αλλά αυτά είναι τα δεδομένα μας και πορευόμαστε έτσι. Στα γράφω αυτα για να βάλεις και αυτή την παράμετρο στο μυαλό σου και να σκεφτεις το ενδεχόμενο η συγκεκριμένη σταση του μπαμπά σου να μη δείχνει απροθυμία και αδιαφορία αλλά να βασίζεται σε μια ψυχική διαταραχη.

[Έσπερος]

Just now, Anna3011 είπε:

Καταλαβαίνω τις κοπέλες χωρίς βοήθεια που θεωρούν παράδεισο το να μείνει το παιδί 2 ώρες στους παππούδες και αναρωτιούνται γιατί δε θεωρείται κάτι τέτοιο αρκετό.

Νομίζω ότι έχει περάσει μια παρεξήγηση εδώ, ότι όσες δεν έχουμε βοήθεια, από τύχη/ατυχία ή από επιλογή, τα λέμε αυτά από ζήλια κ με το στιλ ότι αφού μπορούμε εμείς, γιατί δεν μπορείς εσύ. Δεν είναι καθόλου έτσι. Και δεν το θεωρούμε όλες κατ ανάγκη παράδεισο, γιατί έχουμε δει κ περιπτώσεις που συμβαίνει αυτό και υπάρχουν μετά άλλα ζητήματα παρεμβάσεων, συγκρούσεων κλπ. 

[mama16]

Just now, Anna3011 είπε:

Από χθες σας διαβάζω (ωραίο θέμα - αντε να ξεφύγουμε λίγο από τον κορονοιό) και δίνω εν μέρει δίκιο σε όλες τις πλευρές. Καταλαβαίνω τις κοπέλες χωρίς βοήθεια που θεωρούν παράδεισο το να μείνει το παιδί 2 ώρες στους παππούδες και αναρωτιούνται γιατί δε θεωρείται κάτι τέτοιο αρκετό. Αντιλαμβάνομαι από την άλλη ότι για πολλούς η "συγκατοίκιση" στην ίδια οικοδομή με γονείς ή ακόμα και στο διπλα τετράγωνο (πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα - μετράω πολλούς φίλους σε αυτή την κατάσταση) δημιουργεί μια αίσθηση κοινοβίου όπου το μεγάλωμα του παιδιού θεωρείται αυτονόητο να γίνεται από όλους. Είναι θέμα νοοτροπίας πολλών Ελλήνων η παροχή βοήθειας στο παιδί μέχρι να γεράσει   - είναι σύνηθες τι να κάνουμε και πολλοι που το βλέπουν και δεν το έχουν το ζηλεύουν (παρόλο που μπορεί να αποδειχτεί μεγάλη παγίδα).

Ως ένα βαθμό καταλαβαίνω και το παράπονό σου @anemoni1989 προς τον πατερα σου. Ναι θα ηθελες ενα παππού να ζητάει το εγγονι του, να είναι ενθουσιώδης, να το πηγαίνει βόλτα, να το απολαμβάνει. Ομως διαβάζω ότι ο μπαμπάς σου αντιμετωπίζει κάποιο θέμα με την ψυχική του υγεία, ότι εδώ υπάρχουν θέματα κατάθλιψης, φαρμακευτική αγωγη κτλ. Μην τα υποτιμάς αυτά. Ενας ανθρωπος με ψυχική ασθενεια εστω και μικρή μπορεί να κάθεται στον καναπέ και να αισθάνεται απίστευτη κόπωση κοιτώντας απλα το ταβάνι. Παραίτηση είναι, όχι απαραίτητα τεμπελιά. Και δε μιλώ θεωρητικά. Η πεθερά μου ειναι μια τέτοια περίπτωση, ελαφριά μεν, χωρίς τη δύναμη να κρατήσει την κόρη μου ούτε για 10 λεπτά δε. Ποτέ δεν εχουμε αφήσει το παιδί σπίτι της και να φυγουμε, αν και ξέρω ότι είναι υπέυθυνη και η μικρή την αγαπά πολύ. Της την πάμε και είμαστε παρόντες πάντα γιατι φοβόμαστε ότι αν ζητήσουμε να την κρατήσει δε θα πει όχι αλλά θα αγχωθεί, θα κουραστεί, θα αναστατωθεί. Δεν εχει προσφερθεί αλλωστε ουτε εκεινη ποτέ να την κρατησει παρολο που τη λατρευει. Σαφώς και θα ήθελα να εχω τη βοήθειά της εστω και για ενα Σάββατο μια στο τόσο. Τη μικρή την κρατάει τα πρωινά η μαμα μου αποκλειστικά τις ωρες που δουλεύω οι οποίες είναι και πολλές οπότε δε διανοούμαι να της ζητήσω babysitting για οτιδήποτε άλλο, κουραζεται ήδη αρκετα. Στεναχωριεμαι που απο τότε που γέννησα δε βγαίνουμε ποτέ με τον άντρα μου μαζί ούτε για ενα γρηγορο καφέ, αλλά αυτά είναι τα δεδομένα μας και πορευόμαστε έτσι. Στα γράφω αυτα για να βάλεις και αυτή την παράμετρο στο μυαλό σου και να σκεφτεις το ενδεχόμενο η συγκεκριμένη σταση του μπαμπά σου να μη δείχνει απροθυμία και αδιαφορία αλλά να βασίζεται σε μια ψυχική διαταραχη.

Νομίζω είναι από το πιο σωστά μνμ για μένα αυτό που τώρα διάβασα. Δεν χρειάζεται να πέσουμε να φάμε την Ανεμώνη γιατί θέλει κ περισσότερη βοήθεια αλλά όπως είπες ίσως πρέπει να σκεφτεί κ το λόγο που ο πατέρα της αντιδράει έτσι. Πάντως Ανεμώνη απ' τη στιγμή που η μαμά σου είναι πρόθυμη να σε βοηθήσει παραπάνω μπορείς αντί να την πας στο σπίτι των γονιών σου την μικρή να λες στην μητέρα σου να έρχεται όταν μπορεί αυτή σε σένα για λίγες ώρες ώστε να βγεις πχ για λίγο έξω η ότι άλλο θέλεις!

[Sunshine8]

Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και οι γονείς και τα πεθερικά μας έχουν το χαρακτήρα τους, στον κύκλο μου αλλά κ εδώ διαβάζω για όλες τις περιπτώσεις, από αυτούς που θέλουν να έχουν συνέχεια τα εγγόνια (έχω ακούσει περιπτωση η μαμά να θέλει να πάει παιδικό το παιδί και η γιαγιά να την παρακαλάει να της το αφήσει ακόμα ένα χρόνο) μέχρι αυτούς που για διάφορους λόγους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να βοηθούν καθόλου. Πιστεύω πως αν πας λίγο με τα νερά τους και δεν τους πιέσεις για περισσότερη βοήθεια, είσαι πιο χαλαρή και αυτάρκης, κάποια στιγμή μπορεί να προσφερθούν από μόνοι τους να βοηθούν περισσότερο , το έχω δει και αυτό. Η πίεση που μπορεί να νιώθουν ότι ασκείς προς το μέρος τους  (ακόμα και αν δεν την εκφράζεις άμεσα πιστεύω τη διαισθάνονται) ίσως τους αγχωνει και τους μπλοκάρει. Αν και δεν περιγράφεις μια ιδιαίτερα ακραία περίπτωση, εγώ ειμαι πάνω κάτω στα ίδια δεδομένα (ίσως λίγο καλύτερα) χωρίς να δουλεύει η πεθερά μου, εσένα ότι δουλευει η μαμά σου είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας.  Πάντως γενικότερα έχω την αίσθηση ότι οι μαμάδες βοηθούν πιο πολυ τις κόρες, οι γιοι με τις νύφες  είναι λίγο "ριγμένοι'. 

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

Νομίζω ότι έχει περάσει μια παρεξήγηση εδώ, ότι όσες δεν έχουμε βοήθεια, από τύχη/ατυχία ή από επιλογή, τα λέμε αυτά από ζήλια κ με το στιλ ότι αφού μπορούμε εμείς, γιατί δεν μπορείς εσύ. Δεν είναι καθόλου έτσι. Και δεν το θεωρούμε όλες κατ ανάγκη παράδεισο, γιατί έχουμε δει κ περιπτώσεις που συμβαίνει αυτό και υπάρχουν μετά άλλα ζητήματα παρεμβάσεων, συγκρούσεων κλπ. 

Το λέω παράδεισο ως προς το κομμάτι του να έχεις 2 ωρίτσες διαθέσιμες να κάνεις ότι θέλεις. Από την άλλη συμφωνώ απόλυτα για τις παρεμβάσεις, όπως γράφω και πιο πάνω είναι πολλές φορές παγίδα η συγκατοίκηση. Εχω 2 περιπτώσεις ζευγαριών στον κύκλο μου (το ένα χώρισε) με σοβαρά προβλήματα λόγω αυτού. Ένα βράδυ είμασταν στο σπίτι του χωρισμένου πλέον ζευγαριού και ξαφνικά ακούμε το κλειδί και μπαίνει μέσα κουνιστή και λυγιστή η γιαγιά. Σοκ!

[Yovanna]

Just now, Anna3011 said:

Το λέω παράδεισο ως προς το κομμάτι του να έχεις 2 ωρίτσες διαθέσιμες να κάνεις ότι θέλεις. Από την άλλη συμφωνώ απόλυτα για τις παρεμβάσεις, όπως γράφω και πιο πάνω είναι πολλές φορές παγίδα η συγκατοίκηση. Εχω 2 περιπτώσεις ζευγαριών στον κύκλο μου (το ένα χώρισε) με σοβαρά προβλήματα λόγω αυτού. Ένα βράδυ είμασταν στο σπίτι του χωρισμένου πλέον ζευγαριού και ξαφνικά ακούμε το κλειδί και μπαίνει μέσα κουνιστή και λυγιστή η γιαγιά. Σοκ!

Σου έχω καλύτερο. Έχει πάει η μαμά μου για καφέ σε μια φίλη. Της λέει πάμε κάτω να σου δείξω το σπίτι των παιδιών (του γιού της). Λέει η μαμά μου, να πάρεις τηλέφωνο πρώτα. Δεν είσαι καλά της λέει. Σήκω πάμε. Πάει η μαμά μου με το ζόρι, ανοίγει η τύπισσα με το κλειδί. Βλέπουν την κοπέλα να θηλάζει το μωρό και να τις κοιτάζει με γουρλώμένα μάτια. Ίσα που την ήξερε την μαμά μου. Κοιτά της λέει που έχουν τα παππούτσια τους, να τα βλέπεις μόλις ανοίγεις την πόρτα. Της προάλλες της λέει δεν άντεξα, και τους τα πέταξα από το μπαλκόνι! 

Οι περισσότεροι γονείς, κυρίως οι μαμάδες, είναι σαλταρισμένοι. Περνάμε την ζωή μας προσπαθώντας να αποβάλλουμε τα ψυχολογικά που μας έχουν δημιουργήσει. Και εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι είναι καλό τα παιδιά να είναι προσκολλημένα στους γονείς και ότι είναι καλύτερο η μαμά να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο στο σπίτι. Όσο λιγότερο, τόσο καλύτερο για τα παιδιά θα έλεγα! 

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

αι εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι είναι καλό τα παιδιά να είναι προσκολλημένα στους γονείς και ότι είναι καλύτερο η μαμά να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο στο σπίτι. Όσο λιγότερο, τόσο καλύτερο για τα παιδιά θα έλεγα

Ένα ποσοστό από τις μαμάδες μας πάντως που είναι παρεμβατικές, ήταν η γενιά που δεν ειχε καθολου αδεια ανατροφης κ ουσιαστικα μας μεγαλωσαν αλλοι κ τψρα βγαζουν τα απωθημενα τπυς!

[anemoni1989]

Just now, Έσπερος είπε:

Ένα ποσοστό από τις μαμάδες μας πάντως που είναι παρεμβατικές, ήταν η γενιά που δεν ειχε καθολου αδεια ανατροφης κ ουσιαστικα μας μεγαλωσαν αλλοι κ τψρα βγαζουν τα απωθημενα τπυς!

Αντίθετα, τα παραδείγματα που έχω από τον κύκλο μου είναι το ακριβώς αντίθετο από ότι αναφέρεις... Γυναίκες που δεν δούλεψαν για να μεγαλώσουν τα παιδιά και στην πορεία "βολεύτηκαν", οι οποίες εγκατέλειψαν κάθε άλλη απασχόληση και "αφοσιωθηκαν" στα παιδιά τους και στο τέλος έγιναν στενός κορσές σε αυτά, αφού ούτε φίλους στενούς είχαν (ζούσαν με μόνη έγνοια τα παιδιά πρωί νύχτα, να μαγειρέψουν, να καθαρισουν, να σιδερωσουν και πάλι από την αρχή) και στο τέλος έφτασαν να θεωρούν υποχρέωση των παιδιών να τις ανέχονται επειδή αυτές "θυσίασαν τόσα πράγματα για αυτά" και άρα θα ήταν άδικο και αχάριστο να τις απομακρύνουν... Αντίθετα θα έλεγα, όσες εργάζονταν και είχαν κάποιες ώρες αποχή από τα παιδιά, πιο υγιή σχέση ανέπτυξαν, αφού είχαν και έναν κύκλο εκτός σπιτιού και έκοψαν τον ομφάλιο λώρο