Κρίση.. Αλλά τι είδους κρίση..

[Nefeli2014]

On 23/10/2019 at 11:52 ΠΜ, erin0000 είπε:

Καταλαβαίνω την αγωνία σου. Να είσαι ψύχραιμη. Καλώς κάνετε τις εξετάσεις, δεν είναι κάτι που το αγνοείς και το αφήνεις. Αν υπάρχει το οτιδήποτε καλό είναι να το γνωρίζετε και να το αντιμετωπίσετε.

Μπορεί όμως να μην υπάρχει και τίποτα. Να είναι ψυχολογικό το θέμα ή οτιδήποτε.Τα σποραδικά ευρήματα που λες να είναι όντως τυχαία. Όλοι μας εάν ψαχτούμε κάτι θα βρούμε που να χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.

Επειδή λες ότι άλλαξε ριζικά η συμπεριφορά του παιδιού σου με τον ερχομό του μωρού, αν θεωρείς ότι είναι κάτι πέρα από τη φυσιολογική ζήλεια ή αντίδραση που όλα τα παιδιά βιώνουν, καλό θα ήταν να το ψάξεις και αυτό. Με κάποιον ψυχολόγο ίσως να παρακολουθήσει την μικρή. Συνήθως στα κέντρα που κάνουν λογοθεραπείες, υπάρχουν παιδοψυχολόγοι-παιδοψυχίατροι κτλ. 

Άλλαξε στα πλαίσια της ζηλιας, αυτό εννοώ.. Δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου σε κάτι άλλο. Ούτε τώρα πάει πάρα αυτό το γεγονός. Γιαυτό αισθάνομαι περίεργα. Γενικά δεν το σκέφτομαι και περιμένω μέχρι την άλλη βδομάδα να γίνει η εξέταση. Θα φύγουμε είπαμε και 3 ήμερο γιατί αν κάτσω εδώ δε θα κοιμάμαι. Ο γιατρός-ο παιδίατρος μας-που μίλησε σήμερα με τον άντρα μου τον καθησυχάσε κ του είπε πως κάνουμε την εξέταση για να αποκλείσουμε κάτι άλλο που δημιούργησε τον σπασμο. Και πως με ένα επεισόδιο δε δίνουμε αγωγή και ένα δε σημαίνει κάτι. Αλλά θα είμαστε σε επαγρύπνηση για μερικούς μήνες. Ίσως κάνουμε κι έναν επανέλεγχο. 

Πως μέσα στην ατυχία μου ήμουν τυχερή γιατί την είδα. Θα μπορούσε να το είχε πάθει όταν θα ήταν μόνη της πχ η στον ύπνο. Εκεί συμβαίνει μας είπε συνήθως και πολλοί γονείς το παίρνουν είδηση πολύ πολύ αργότερα. 

Τι να πω.. Δεν ξέρω... Κρίμα τα παιδάκια τέτοια πράγματα. 

 

Εγώ κάποτε θυμάμαι από ψυχολογικό στρες μου δημιούργησα αυτό άνοσο θηρεοειδη, άυξηση μυωπίας και νεύρωση στομάχου. Τελικά όλα υπό έλεγχο, το τελευταίο δε, έχει να με πιάσει από τότε. Αλλά δεν παύει να μου έκανα μια ας το πούμε ζημιά. Από το διάβασμα. Αεί σιχτιρ είπα και λέω. Δε θα σκάσουμε κιόλας. Έχω πάρει μεγάλες αποφάσεις πάντως, να βγουν όλα καλά θέλω και θα σας τις πω. Καλά να είναι όλα αυτό θέλω. 

 

Παντως ζηλεύει πολύ. Δεν τολμάω να πλησιάσω το μωρό.. Μόλις αρχίζω και το φιλαω έρχεται επιθετικά κατά πάνω μας. Είχα φτάσει σε οριακό σημείο να ουρλιαζω. Ξέρετε τι ξύλο έχει φάει το μωρό? Κι εμείς! Ξεκίνησα με το μαλακό να την παιρνω, συνέχισα με κουβέντα, κατέληξα να ωρυομαι. Το ξανάπιασα πάλι από τη αρχή γιατί η ένταση δεν είναι καλό πράγμα. Το θέμα είναι ότι είναι μόνο με εμάς έτσι επιθετική, όχι πάντα βέβαια, αλλά γινεται. Το θέμα είναι ότι παραγκωνιζω κάποιες φορές τη μικρή, βέβαια όταν με χρειάζεται τρέχω. Αλλά βλέπω τέτοια αδυναμία στην πρώτη που δυστυχώς για το μωρό της δίνω προτεραιότητα. Φορτώνομαι με τύψεις πολυ συχνά και πιάνω συχνά τον εαυτό μου να τρέχει στην κούνια του μωρού και να κάθομαι με τις ώρες να την κοιτάω και να τη χαϊδεύω. Έχει αρχίζει τώρα και η μικρή να ζηλεύει. Εκεί που αγκαλιάζω τη μια τρέχει και το άλλο. Μαμά.. Κλάμα η μικρή όταν φεύγω για δουλειά.. Ενώ η μεγάλη ποτέ δεν έκλαιγε. Γενικώς μέσα μου ένα μπάχαλο, όλο αποφασίζω όλο προσπαθώ και μετά καταρρεω. 

 

Όλα θα περάσουν αυτό λέω μέσα μου και συνερχομαι. Πιστεύω πως είναι μια μπορα που θα περάσει. Σε ένα? Δύο? 3 χρόνια? Θα περάσει όμως και θα έχω να θυμάμαι... Μπορεί και να γελάω κιόλας με τα χάλια μου. Μιλάμε μόλις μπαίνω σπίτι δεν προλαβαίνω ούτε νερό να πιω. Τρέχουν κατά πάνω μου σα σιφουνες. Που να πρώτοπαω ποια να πρώτο κουμαντάρω... 

 

Αλλα το πρόβλημα το μεγάλο το περνάει η πρώτη. Αλλά βλέπω πως και η μικρή έχει αλλάξει. Λογικό άλλωστε, μεγαλώνει, δε δέχεται άλλες φάπες, βάζει τις φωνές κι αυτή. Βασικά η μικρή είναι πολύ πολύ δυναμική δε σηκώνει μύγα. Κι έχει τρελό κόλλημα μαζί μου. Όχι πως η άλλη δεν εχει. Γενικά ώρες ώρες ειναι να θες να πάρεις τα βουνά τα άγρια τα όρη. 

 

Αλλα εν κατακλείδι :κρατάω την ηρεμία όσο γίνεται και εύχομαι να είναι αυτό ένα ξέσπασμα και τίποτε άλλο.

 

Θυμάμαι όταν γέννησα, ήταν ημερών η μπεμπα που είχα γυρίσει και για μέρες είχαμε τρελό ξενύχτι, δεν είχα τον χρονο που είχα κάποτε για να ασχοληθώ με τη πρώτη. Θυμάμαι ένα ξέσπασμα της ένα βράδυ, ένα κλάμα απαρηγόρητο.. Πότε δεν την είχα ακούσει και δει να κλαίει έτσι με τέτοιο πόνο.. Έκλαιγα κι εγώ και στο τέλος αγκαλιαζομασταν και φιλιομασταν.. 

 

Τελοσπαντων. Όλα καλά να είναι και αυτά θα περάσουν. Υγεία να έχουν και όλα θα γίνουν. Ευτυχώς που πάω και δουλειά. Εκεί ξεχνιέμαι τελείως. 

Επεξεργάστηκαν 24 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

On 22/10/2019 at 10:35 ΠΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 ήταν αγκαλιά για λίγα δευτερόλεπτα φαινόταν να "χάνεται" και επανερχόταν απότομα, θα έλεγα ότι είναι έτοιμο να το πάρει ο ύπνος σε αυτή την ηλικία. Δεν περιγράφεις δηλαδή σπασμό, απώλεια συνείδησης, θέμα με τα μάτια κλπ. Οπότε αν και ο άντρας σου αμφιβάλει, μήπως είσαι τόσο τσιτωμένη, που συνεχώς ψάχνεις για κάτι;  

Όχι δεν ήταν έτσι, Καμμια σχέση. Δε νυσταζε δεν ήταν αυτό που λες.

Τι ψάχνω βρε αργκ? Τι ακριβώς δηλαδή ψάχνω? Που ζητάω συμβουλές για τη λογοθεραπεια? Που τελικά έπεσα μέσα και άλλαξε το παιδί κέντρο και βρήκαμε την υγεία μας?και ναι είχα αγχωθεί. Δεν αλλάζεις θεραπευτή έτσι εύκολα και ήμουν πάρα πολύ διστακτική και το λιβανιζα. Τι άλλο ψάχνω? Που μου έπαθε αυτό και έτρεξα να ψάξω τι έχει?

Ο άντρας μου είναι πιο χαλαρός γιατί βλέπει τα παιδιά του πιο λίγο από μένα. Και ειναι και φοβιτσιαρης συν τοις άλλοις. Συνήθως αυτός ακούει εμένα, όχι εγώ αυτόν. 

Το ότι εκφράζομαι εδώ μέσα και τα λέω με λεπτομερειες γιατί μου κάνει καλό, δε με καθιστά και παρανοϊκή. Ναι αγχώδης είμαι. Αλλά ποτέ χωρίς λόγο. Πάντα υπάρχει μια αφορμή και ψάχνω τη λύση. Τι κάνω κακό?

Τελοσπαντων. 

Εν τω μεταξύ έχεις πατήσει καλλο:είναι το χειρότερο μου να με αμφισβητούν

Επεξεργάστηκαν 26 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

On 22/10/2019 at 10:56 ΠΜ, Macgyver είπε:

Συγνώμη αλλά μαζί με το παραμύθι που διάβαζα χθες με πήρε κ εμένα ο ύπνος και δεν επανήλθα. Κρίση πανικού περιγράφεις παρεμπιπτόντως . Καλά κανεις και το ψάχνεις στους γιατρούς . Απλά μην το παραψαξεις και προκαλέσεις κι άλλο άγχος στη μικρή. 

Γνωμη μου: κανόνισε ένα τετράωρο την εβδομάδα να σου κρατάει κάποιος το μωρό και να πηγαίνετε οι δυο σας κάπου . ΜΟΝΟ οι δυο σας  

Κι εσυ αντιστοιχα βρες έναν άνθρωπο δικό σου η έναν ψυχολόγο στη χειρότερη περίπτωση να μιλήσεις και να βγάλεις από μέσα σου όλο το άγχος, την πίεση και τυχόν στεναχώριες. Εναλλακτικά κάνε κάτι για τον εαυτό σου μια ώρα την εβδομάδα πχ : box 

Μας τρώνε οι ρυθμοί της καθημερινότητας ειδικά αν έχουμε και ευθύνες επιχείρησης στην πλάτη μας 

4ωρο πλέον να μένουμε οι δύο μας δεν υπάρχει. Και έξω από το σπίτι. Έχω κι ένα μωρό που με χρειάζεται. Που ήδη εργάζομαι και θέλει κι αυτό τη μαμά του. Τώρα ας πούμε βγάζει 2 - 2 τα δόντια, ξυπνάει κάθε λίγο, ήταν αρρωστουλι. Που να πάω?αυτι εμένα θέλει είναι πολυ μωράκι. Κάνουμε πράγματα όμως μαζί μόνες μας, και με τη μία και με την άλλη δεν είναι εκεί το θέμα. Αυτό είναι οκ. 

 

Εντάξει ειναι και λίγο εμπειρικα τα πράγματα. Πιστεύω μια κοπέλα που το έζησε αυτό η με δύο μωρά, η με το θέμα ζήλεια, η με το θέμα καθυστερηση λόγου-γιατί εγώ αυτά έχω αναπτύξει πολύ εδώ μέσα-αυτά ήταν τα προβλήματα μου-θα με καταλάβει. Και μέσα σε ένα χρόνο όλα αυτά. Η θα με καταλάβει περισσότερο. Περυσι περίπου τέτοια εποχή ήμουν από χειρουργείο ξέρω γω. Θέλει και ο οργανισμός λίγο διάστημα να επανέλθει. Και μου ρθαν κάπως όλα μαζί. 

 

Εντάξει κατανοώ ότι με τόσα που έχω γράψει με έχετε θεωρήσει ορισμένες λίγο κάπως, η αλήθεια είναι όμως ότι χωρίς λόγο ποτέ δεν θορυβουμαι.

 

Μποξ δε θέλω, κανένα μποτοξακι όμως

Πλακα κάνω,έτσι λίγο να ευθυμήσουμε. 

Κάνω πράγματα να ξεχνιέμαι μέχρι να ρθει αυτή η μετά της ρημάδοεξέτασης. 

Επεξεργάστηκαν 26 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

On 23/10/2019 at 12:37 ΜΜ, Yovanna είπε:

Νεφέλη, εμένα ο γιός μου το έπαθε σε πολύ χειρότερη μορφή, απώλεια συνείδησης για πολλή ώρα, δύσπνοια, χλωμάδα.. Νομίζαμε ότι τον χάνουμε, ήταν ενός τότε (ένα χρόνο πριν). Νοσηλευτήκαμε 5 μέρες στο ΙΑΣΩ. Μια μέρα εντατική γιατί το φάρμακο για τους σπασμούς του προκάλεσε σοβαρότερη δύσπνοια και ετοιμάζονταν να τον διασωληνώσουν. Στιγμές που δεν θέλω να θυμάμαι. Κάναμε ότι εξετάσεις υπάρχουν. Όλες καθαρές. Εμένα μου είχαν πεί ότι το εγκεφαλογράφημα είναι πιο σημαντικό στην προκειμένη. Είναι και το μόνο που μου είπαν να επαναλάβω μετά από μήνες. Η μαγνητική ήταν σε δεύτερη μοίρα. Φύγαμε με ένα σωληνάριο διαζεπάμη. Δεν τον ξαναέπαθε ποτέ. Ο παιδονευρολόγος κος Σκιαδάς, μου είχε πεί ότι μπορεί να μην το ξαναπάθει ποτέ. Στην δική μας περίπτωση είμαι πεπεισμένη ότι το προκάλεσε το εμβόλιο Neisvac που είχαμε κάνει μια βδομάδα πριν. Το σκέφτηκα αργότερα και διάβασα τις παρενέργειες και έλεγε  ξεκάθαρα " απύρετοι σπασμοί - απώλεια συνείδησης". Μέχρι και η παιδίατρος μου είπε ότι δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε. Ελπίζω να μην έχει τίποτα η μικρή σου.

Κι εμένα μου έγραψε διαζεπαμη σε περίπτωση που ξανασυμβεί και μου εξήγησε πως τη χρησιμοποιώ μόνο αν μείνει ανέπαφη για πάνω από 2 με 3 λεπτά. Γεγονός που δεν συνέβη, δηλαδή ζήτημα να κράτησε 4 δευτερόλεπτα, μέχρι να τη σηκώσω δηλαδή και να την πάω ως τον μπαμπά της. Ήταν κάγκελο εκείνη την ώρα, τα είδα όλα. Και τσιτωμενη ταυτόχρονα. Τελοσπαντων δεν θέλω να το θυμάμαι. Θέλω να φύγει και να μη ξανάρθει. Εγώ δεν έχω καταλάβει αν αυτό είναι επικτητο η εκ γενετής. 

Περάσατε μεγάλη μπορα, και μόνο η περιγραφή για ενός έτους μωρό σε κάνει να τρελαίνεσαι. 

Σου εξήγησε ποτέ κανείς πως συμβαινει αυτό και γιατί, πως δημιουργείται και αν φεύγει? Υπάρχει περίπτωση να ξαναεμφανιστει σε μεγάλη ηλικία? Δηλαδή όταν λέμε φεύγει, εννοούμε θεραπεύεται? Τι πράμα είναι αυτό δεν έχω καταλάβει. 

Κάπου διαβασα πως έχει να κανει με την ανωριμότητα του εγκεφάλου και είναι σύνηθες σε παιδιά γιαυτό πολλά κάνουν πυρετικους σπασμούς. Σε αντίθεση δηλαδή με τους ενήλικες που ο εγκέφαλος τους δεν μπορεί να αντέξει τον πυρετό? Κάπως έτσι το κατανοώ, μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια. Έχω τόσες απορίες που περιμένω να βγουν αποτελέσματα των μεταβολικων(2 βδομάδες αν είναι δυνατόν), για αίμα δεν πήγα ακόμα γιατί δε θέλω να της πέσουν όλα μαζί. Κάθε λίγο δηλαδή τρύπημα. Σημερα είχε γιορτη είπε ένα τεράστιο ποιημα!! το έμαθε απέξω μέσα σε μισή ώρα... Ήταν μια κούκλα!!Μπροστά μπροστα καμαρωτη!! Την άλλη βδομάδα θα την πάω για πλήρη αίματολογικο και την μαγνητική. Τώρα το 3ημερο θα πάμε ταξιδάκι. Και αντε μετά  να ησυχάσουμε. Προς το παρόν σπίτι δε συζητάμε γιαυτό, αλλά μέσα μας βράζουμε. Κάτι μου λέει πως δεν είναι κάτι σοβαρό. Πως έτυχε. 

Αλλα μετά θα θέλω να μάθω γιατί έτυχε. Και πως τυχαίνει. Και γενικώς έχω παρά πολλές απορίες και περιμένω να δω τη γιατρό από κοντά. 

 

Σας ευχαριστώ πολύ όλες σας για την στήριξη:) 

 

 

Επεξεργάστηκαν 26 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[mama16]

On 25/10/2019 at 2:32 ΠΜ, Nefeli2014 είπε:

Άλλαξε στα πλαίσια της ζηλιας, αυτό εννοώ.. Δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου σε κάτι άλλο. Ούτε τώρα πάει πάρα αυτό το γεγονός. Γιαυτό αισθάνομαι περίεργα. Γενικά δεν το σκέφτομαι και περιμένω μέχρι την άλλη βδομάδα να γίνει η εξέταση. Θα φύγουμε είπαμε και 3 ήμερο γιατί αν κάτσω εδώ δε θα κοιμάμαι. Ο γιατρός-ο παιδίατρος μας-που μίλησε σήμερα με τον άντρα μου τον καθησυχάσε κ του είπε πως κάνουμε την εξέταση για να αποκλείσουμε κάτι άλλο που δημιούργησε τον σπασμο. Και πως με ένα επεισόδιο δε δίνουμε αγωγή και ένα δε σημαίνει κάτι. Αλλά θα είμαστε σε επαγρύπνηση για μερικούς μήνες. Ίσως κάνουμε κι έναν επανέλεγχο. 

Πως μέσα στην ατυχία μου ήμουν τυχερή γιατί την είδα. Θα μπορούσε να το είχε πάθει όταν θα ήταν μόνη της πχ η στον ύπνο. Εκεί συμβαίνει μας είπε συνήθως και πολλοί γονείς το παίρνουν είδηση πολύ πολύ αργότερα. 

Τι να πω.. Δεν ξέρω... Κρίμα τα παιδάκια τέτοια πράγματα. 

 

Εγώ κάποτε θυμάμαι από ψυχολογικό στρες μου δημιούργησα αυτό άνοσο θηρεοειδη, άυξηση μυωπίας και νεύρωση στομάχου. Τελικά όλα υπό έλεγχο, το τελευταίο δε, έχει να με πιάσει από τότε. Αλλά δεν παύει να μου έκανα μια ας το πούμε ζημιά. Από το διάβασμα. Αεί σιχτιρ είπα και λέω. Δε θα σκάσουμε κιόλας. Έχω πάρει μεγάλες αποφάσεις πάντως, να βγουν όλα καλά θέλω και θα σας τις πω. Καλά να είναι όλα αυτό θέλω. 

 

Παντως ζηλεύει πολύ. Δεν τολμάω να πλησιάσω το μωρό.. Μόλις αρχίζω και το φιλαω έρχεται επιθετικά κατά πάνω μας. Είχα φτάσει σε οριακό σημείο να ουρλιαζω. Ξέρετε τι ξύλο έχει φάει το μωρό? Κι εμείς! Ξεκίνησα με το μαλακό να την παιρνω, συνέχισα με κουβέντα, κατέληξα να ωρυομαι. Το ξανάπιασα πάλι από τη αρχή γιατί η ένταση δεν είναι καλό πράγμα. Το θέμα είναι ότι είναι μόνο με εμάς έτσι επιθετική, όχι πάντα βέβαια, αλλά γινεται. Το θέμα είναι ότι παραγκωνιζω κάποιες φορές τη μικρή, βέβαια όταν με χρειάζεται τρέχω. Αλλά βλέπω τέτοια αδυναμία στην πρώτη που δυστυχώς για το μωρό της δίνω προτεραιότητα. Φορτώνομαι με τύψεις πολυ συχνά και πιάνω συχνά τον εαυτό μου να τρέχει στην κούνια του μωρού και να κάθομαι με τις ώρες να την κοιτάω και να τη χαϊδεύω. Έχει αρχίζει τώρα και η μικρή να ζηλεύει. Εκεί που αγκαλιάζω τη μια τρέχει και το άλλο. Μαμά.. Κλάμα η μικρή όταν φεύγω για δουλειά.. Ενώ η μεγάλη ποτέ δεν έκλαιγε. Γενικώς μέσα μου ένα μπάχαλο, όλο αποφασίζω όλο προσπαθώ και μετά καταρρεω. 

 

Όλα θα περάσουν αυτό λέω μέσα μου και συνερχομαι. Πιστεύω πως είναι μια μπορα που θα περάσει. Σε ένα? Δύο? 3 χρόνια? Θα περάσει όμως και θα έχω να θυμάμαι... Μπορεί και να γελάω κιόλας με τα χάλια μου. Μιλάμε μόλις μπαίνω σπίτι δεν προλαβαίνω ούτε νερό να πιω. Τρέχουν κατά πάνω μου σα σιφουνες. Που να πρώτοπαω ποια να πρώτο κουμαντάρω... 

 

Αλλα το πρόβλημα το μεγάλο το περνάει η πρώτη. Αλλά βλέπω πως και η μικρή έχει αλλάξει. Λογικό άλλωστε, μεγαλώνει, δε δέχεται άλλες φάπες, βάζει τις φωνές κι αυτή. Βασικά η μικρή είναι πολύ πολύ δυναμική δε σηκώνει μύγα. Κι έχει τρελό κόλλημα μαζί μου. Όχι πως η άλλη δεν εχει. Γενικά ώρες ώρες ειναι να θες να πάρεις τα βουνά τα άγρια τα όρη. 

 

Αλλα εν κατακλείδι :κρατάω την ηρεμία όσο γίνεται και εύχομαι να είναι αυτό ένα ξέσπασμα και τίποτε άλλο.

 

Θυμάμαι όταν γέννησα, ήταν ημερών η μπεμπα που είχα γυρίσει και για μέρες είχαμε τρελό ξενύχτι, δεν είχα τον χρονο που είχα κάποτε για να ασχοληθώ με τη πρώτη. Θυμάμαι ένα ξέσπασμα της ένα βράδυ, ένα κλάμα απαρηγόρητο.. Πότε δεν την είχα ακούσει και δει να κλαίει έτσι με τέτοιο πόνο.. Έκλαιγα κι εγώ και στο τέλος αγκαλιαζομασταν και φιλιομασταν.. 

 

Τελοσπαντων. Όλα καλά να είναι και αυτά θα περάσουν. Υγεία να έχουν και όλα θα γίνουν. Ευτυχώς που πάω και δουλειά. Εκεί ξεχνιέμαι τελείως. 

Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω με το θέμα δύο παιδιών κ ζήλιας... Κ εμείς δεν υπάρχει μέρα που να μην χτυπήσει η μεγάλη τον μπέμπη καμία δεκαριά φορές κ είναι ακόμα 5 μηνών... Αν μεγαλώσει λίγο θα γίνονται ομηρικοί καυγάδες. Τον έχω πχ τον μπέμπη στο relax πάω με την μεγάλη στην κουζίνα να της βάλω νερό κ όταν γυρίζουμε τρέχει πιο μπροστά από μένα κ φωνάζει: "πάω να χτυπήσω τον μπέμπη"! Κ όταν καμία φορά είναι έτοιμη να τον χτυπήσει κ προλαβαίνω το χέρι της αρχίζει κ κλαίει κ τσιριζοντας λέει "θέλω να τον χτυπήσω!!" Κ δεν ηρεμεί μέχρι να το πραγματοποιήσει. Ξεφυγα λίγο απ' το θέμα σου, συγνώμη αλλά ήθελα να σου δείξω ότι δε αυτό το κομμάτι σε νιώθω απόλυτα! Κ όπως είπες κάποιος μπορεί να σε καταλάβει μόνο αν έχει περάσει κάτι παρόμοιο. Κ γενικά σε όλους τους τομείς συμβαίνει αυτό! Εύχομαι η κορούλα σου να μην το ξανά πάθει. Πιστεύω πάντως ότι δεν είναι κάτι σοβαρό!

[popi76]

Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Και ο δικός μου ενός έτους είχε κάνει εγκεφαλογράφημα και μαγνητική (λόγω ελαφράς υποτονίας) χωρίς ευρήματα. Τα ευρήματα τι ακριβώς σημαίνουν, αν ξέρει κάποιος; Είναι δυνατόν αν ένα παιδί είναι στρεσαρισμένο να έχει τέτοιες αντιδράσεις; Πάντως, θυμάμαι που κι εγώ πριν 8 χρόνια πέρασα μια δύσκολη φάση σε προσωπικό επίπεδο και είχα πάει σε ψυχολόγο, μου είχε πει ότι όταν έχουμε στρες, ο εγκέφαλος συρρικνώνεται όπως ένα σφουγγάρι!

Νεφέλη, εύχομαι περαστικά!

[tzenaki1982]

Νεφελη περαστικα...

ποτε μα ποτε να μην σασ ξανασυμβει...

 

Ολα καλα θα πανε θα το δεισ...

[vanessaki4]

Κατι τέτοια διαβάζεις και νιώθεις τόσο χαζή που στεναχωριέσαι επειδή δεν τρώει ή θυμώνεις που δεν κοιμάται το παιδί σου 

Νεφέλη μου εύχομαι να ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός και να το θυμάστε σαν ένα κακό όνειρο.

Να μας πεις νέα από τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

 

[Nefeli2014]

On 26/10/2019 at 8:56 ΜΜ, mama16 είπε:

Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω με το θέμα δύο παιδιών κ ζήλιας... Κ εμείς δεν υπάρχει μέρα που να μην χτυπήσει η μεγάλη τον μπέμπη καμία δεκαριά φορές κ είναι ακόμα 5 μηνών... Αν μεγαλώσει λίγο θα γίνονται ομηρικοί καυγάδες. Τον έχω πχ τον μπέμπη στο relax πάω με την μεγάλη στην κουζίνα να της βάλω νερό κ όταν γυρίζουμε τρέχει πιο μπροστά από μένα κ φωνάζει: "πάω να χτυπήσω τον μπέμπη"! Κ όταν καμία φορά είναι έτοιμη να τον χτυπήσει κ προλαβαίνω το χέρι της αρχίζει κ κλαίει κ τσιριζοντας λέει "θέλω να τον χτυπήσω!!" Κ δεν ηρεμεί μέχρι να το πραγματοποιήσει. Ξεφυγα λίγο απ' το θέμα σου, συγνώμη αλλά ήθελα να σου δείξω ότι δε αυτό το κομμάτι σε νιώθω απόλυτα! Κ όπως είπες κάποιος μπορεί να σε καταλάβει μόνο αν έχει περάσει κάτι παρόμοιο. Κ γενικά σε όλους τους τομείς συμβαίνει αυτό! Εύχομαι η κορούλα σου να μην το ξανά πάθει. Πιστεύω πάντως ότι δεν είναι κάτι σοβαρό!

Χαίρομαι που υπάρχει κάποια που ζει το ίδιο. Με την έννοια ότι με καταλαβαίνει όχι ότι το ζει. Έχουμε δοκιμάσει κάθε τρόπο αλλά και σε εμάς η κατάσταση ξεφεύγει συνέχεια. Την έχει ρίξει κάτω απειρες φορές, τη χτυπάει με μπουνιά κ με κλωτσιά αν της πειράξει τα πράγματα. Και τα πράγματα χειρότερα έγιναν όταν η μικρή άρχισε να διεκδικεί παιχνίδια και αγκαλιές και να περπατάει. Δεν τις αφήνω μόνες ούτε για λεπτό αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν την προλαβαίνω. Είμαστε ήρεμα όταν δεν είναι μαζί και οι δύο στο σπίτι. Όταν η μόκα κοιμάται πχ και η άλλη είναι σχολείο. Να δω μέχρι πότε αυτή η κατάσταση.. 

 

Μίλησα ξανά με γιατρό και μου είπε πως κάνουμε τη μαγνητική να αποκλείσουμε κάτι άλλο πιο κακό που προκάλεσε το σπάσμο. Του λέω αν βγει καθαρή τι έχουμε? Μου είπε με ένα επεισόδιο τίποτα, Καμμια διάγνωση Καμμια θεραπεία αλλά θα ειμαστε σε επιφύλακη κάνα δυο χρονια. Αν το ξαναπάθει τοτε γιβεται η διάγνωση και δίνεται θεραπεία. Οπότε θα σας πω μέσα στη βδοναδα. Πρεπεθ να προετοιμάσω κάπως και τη μικρή

[Nefeli2014]

On 26/10/2019 at 11:24 ΜΜ, popi76 είπε:

Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Και ο δικός μου ενός έτους είχε κάνει εγκεφαλογράφημα και μαγνητική (λόγω ελαφράς υποτονίας) χωρίς ευρήματα. Τα ευρήματα τι ακριβώς σημαίνουν, αν ξέρει κάποιος; Είναι δυνατόν αν ένα παιδί είναι στρεσαρισμένο να έχει τέτοιες αντιδράσεις; Πάντως, θυμάμαι που κι εγώ πριν 8 χρόνια πέρασα μια δύσκολη φάση σε προσωπικό επίπεδο και είχα πάει σε ψυχολόγο, μου είχε πει ότι όταν έχουμε στρες, ο εγκέφαλος συρρικνώνεται όπως ένα σφουγγάρι!

Νεφέλη, εύχομαι περαστικά!

Ούτε κι εγώ έχω καταλάβει κι όταν λένε ευρηματα τι εννοουν. Όταν ρώτησα τη γιατρο μου ανέφερε μια προδιαθεση. Αλλά γιαυτό ζήτησε διερεύνηση. Τι να πω κι εγώ.. Έχω τόσες απορίες που θα τις λύσω μέσα στις επόμενες μέρες 

[mama16]

2 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Χαίρομαι που υπάρχει κάποια που ζει το ίδιο. Με την έννοια ότι με καταλαβαίνει όχι ότι το ζει. Έχουμε δοκιμάσει κάθε τρόπο αλλά και σε εμάς η κατάσταση ξεφεύγει συνέχεια. Την έχει ρίξει κάτω απειρες φορές, τη χτυπάει με μπουνιά κ με κλωτσιά αν της πειράξει τα πράγματα. Και τα πράγματα χειρότερα έγιναν όταν η μικρή άρχισε να διεκδικεί παιχνίδια και αγκαλιές και να περπατάει. Δεν τις αφήνω μόνες ούτε για λεπτό αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν την προλαβαίνω. Είμαστε ήρεμα όταν δεν είναι μαζί και οι δύο στο σπίτι. Όταν η μόκα κοιμάται πχ και η άλλη είναι σχολείο. Να δω μέχρι πότε αυτή η κατάσταση.. 

 

Μίλησα ξανά με γιατρό και μου είπε πως κάνουμε τη μαγνητική να αποκλείσουμε κάτι άλλο πιο κακό που προκάλεσε το σπάσμο. Του λέω αν βγει καθαρή τι έχουμε? Μου είπε με ένα επεισόδιο τίποτα, Καμμια διάγνωση Καμμια θεραπεία αλλά θα ειμαστε σε επιφύλακη κάνα δυο χρονια. Αν το ξαναπάθει τοτε γιβεται η διάγνωση και δίνεται θεραπεία. Οπότε θα σας πω μέσα στη βδοναδα. Πρεπεθ να προετοιμάσω κάπως και τη μικρή

Καλά κάνεις κ το ψάχνεις αλλά πιστεύω θα βγουν καθαρά όλα.. θα περιμένουμε νέα σου!! Εμένα ευτυχώς ακόμα δεν τον χτυπάει πολύ δυνατά.. Ευελπιστώ κ ούτε στο μέλλον!

2 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Χαίρομαι που υπάρχει κάποια που ζει το ίδιο. Με την έννοια ότι με καταλαβαίνει όχι ότι το ζει. Έχουμε δοκιμάσει κάθε τρόπο αλλά και σε εμάς η κατάσταση ξεφεύγει συνέχεια. Την έχει ρίξει κάτω απειρες φορές, τη χτυπάει με μπουνιά κ με κλωτσιά αν της πειράξει τα πράγματα. Και τα πράγματα χειρότερα έγιναν όταν η μικρή άρχισε να διεκδικεί παιχνίδια και αγκαλιές και να περπατάει. Δεν τις αφήνω μόνες ούτε για λεπτό αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν την προλαβαίνω. Είμαστε ήρεμα όταν δεν είναι μαζί και οι δύο στο σπίτι. Όταν η μόκα κοιμάται πχ και η άλλη είναι σχολείο. Να δω μέχρι πότε αυτή η κατάσταση.. 

 

Μίλησα ξανά με γιατρό και μου είπε πως κάνουμε τη μαγνητική να αποκλείσουμε κάτι άλλο πιο κακό που προκάλεσε το σπάσμο. Του λέω αν βγει καθαρή τι έχουμε? Μου είπε με ένα επεισόδιο τίποτα, Καμμια διάγνωση Καμμια θεραπεία αλλά θα ειμαστε σε επιφύλακη κάνα δυο χρονια. Αν το ξαναπάθει τοτε γιβεται η διάγνωση και δίνεται θεραπεία. Οπότε θα σας πω μέσα στη βδοναδα. Πρεπεθ να προετοιμάσω κάπως και τη μικρή

Καλά κάνεις κ το ψάχνεις αλλά πιστεύω θα βγουν καθαρά όλα.. θα περιμένουμε νέα σου!! Εμένα ευτυχώς ακόμα δεν τον χτυπάει πολύ δυνατά.. Ευελπιστώ κ ούτε στο μέλλον!

[ninaki80]

1 ώρα πρίν, Nefeli2014 είπε:

Ούτε κι εγώ έχω καταλάβει κι όταν λένε ευρηματα τι εννοουν. Όταν ρώτησα τη γιατρο μου ανέφερε μια προδιαθεση. Αλλά γιαυτό ζήτησε διερεύνηση. Τι να πω κι εγώ.. Έχω τόσες απορίες που θα τις λύσω μέσα στις επόμενες μέρες 

μωρε μηπως βιαζεσε να της κανεις μαγνητικη? εννοω οτι η μαγνητικη ειναι δυσκολη για ενα τοσο μικρο παιδακι μπορει να χρειαστει κ ναρκωση αν δεν κατσει εντελως ακινητη. ηταν ενα επεισοδιο που μπορει απλως να σου φανηκε παραξενο κ το παιδι απλως να αντεδρασε περιεργα κ απο φοβο μηπως την μαλωσεις επειδη επιασε το βαζο.

[popi76]

Καλά κάνουν οι γιατροί και συστήνουν μαγνητική για να έχουν το "κεφάλι τους ήσυχο". Εγκεφαλογράφημα; 

Πάντως, το θέμα της ζήλειας είναι κάτι σύνηθες. Κι εγώ όταν γεννήθηκε η αδερφή μου, ήμουνα 3.5. Άλλαξε ο χαρακτήρας μου, δεν έβγαινα πια βόλτα έξω, και δεν άφηνα την μάνα μου στιγμή. Χτύπαγα το μωρό, ζήταγα κι εγώ πάνα. κλείδωσα την μάνα μου με το μωρό και διάφορα τέτοια. Σύμφωνα με λεγόμενα της μάνας μου. Πολύ απλά, έχασα τα πρωτεία....

[Βερενίκη]

On 23/10/2019 at 3:08 ΠΜ, Nefeli2014 είπε:

Γιατί το παιδί μου άλλαξε ΡΙΖΙΚΆ με τον ερχομό του μωρού. Κι όταν λέμε ριζικά, εννοούμε ριζικά σε όλους τους τομείς. Την έχει πειραξει πολύ. Είναι πληγωμένη. Το βλέπω το νιώθω το αφουγκραζομακ από την πρώτη στιγμή.

 

 

Είναι φυσικό να αλλάζει ΡΙΖΙΚΑ ένα παιδί με τον ερχομό του μωρού. Άλλά παιδιά είναι πιο cool άλλα το παίρνουν πιο βαριά. Και ο δικός μας έβγαλε μία τρομερή επιθετικότητα προς εμάς και τον πήγαμε σε ψυχολόγο, τριων ετών μωρό. Μας εξήγησε ότι τα συναισθήματα που βιώνει το πρώτο παιδί στην ηλικία αυτή, όταν έρχεται δεύτερο παιδάκι είναι σαν σύγκρουση μετωπική με .....νταλίκα. Και από εκεί και πέρα, το κάθε παιδί το διαχειρίζεται διαφορετικά. Για το συμβάν δεν έχω να σου πω. ίσως να κάνεις καλά που το .....ψάχνεις. Ίσως κάτι να σκεφτόταν, ίσως κάτι να έβλεπε με την φαντασία της και να αντέδρασε με φόβο (εμένα για φόβος μου κάνει) και μετά να το .....μάζεψε όταν κατάλαβε ότι ήταν overreaction....

Ψάξε το όσο θέλεις ώστε να ηρεμήσεις εσύ απλά θα σου πρότεινα ό,τι ψάχνεις με το παιδί, να το ψάχνεις διακριτικά, ώστε να μην πάρει το μήνυμα ότι έχει πρόβλημα. 

Τα έχεις παίξει κι εσύ με το μωρό, δύο παιδιά στην ηλικία αυτή δεν είναι εύκολο πράγμα, όση βοήθεια και να έχει κανείς. 

[Nefeli2014]

2 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

μωρε μηπως βιαζεσε να της κανεις μαγνητικη? εννοω οτι η μαγνητικη ειναι δυσκολη για ενα τοσο μικρο παιδακι μπορει να χρειαστει κ ναρκωση αν δεν κατσει εντελως ακινητη. ηταν ενα επεισοδιο που μπορει απλως να σου φανηκε παραξενο κ το παιδι απλως να αντεδρασε περιεργα κ απο φοβο μηπως την μαλωσεις επειδη επιασε το βαζο.

Με μέθη γίνεται όχι με νάρκωση. Αν ήταν νάρκωση θα το διπλό σκεφτόμουν.. 

[Nefeli2014]

Just now, popi76 είπε:

Καλά κάνουν οι γιατροί και συστήνουν μαγνητική για να έχουν το "κεφάλι τους ήσυχο". Εγκεφαλογράφημα; 

Πάντως, το θέμα της ζήλειας είναι κάτι σύνηθες. Κι εγώ όταν γεννήθηκε η αδερφή μου, ήμουνα 3.5. Άλλαξε ο χαρακτήρας μου, δεν έβγαινα πια βόλτα έξω, και δεν άφηνα την μάνα μου στιγμή. Χτύπαγα το μωρό, ζήταγα κι εγώ πάνα. κλείδωσα την μάνα μου με το μωρό και διάφορα τέτοια. Σύμφωνα με λεγόμενα της μάνας μου. Πολύ απλά, έχασα τα πρωτεία....

Σου πέρασε με τα χρόνια η ζήλεια τουλάχιστον η ακόμα ζηλεύεις?

[Nefeli2014]

3 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

μωρε μηπως βιαζεσε να της κανεις μαγνητικη? εννοω οτι η μαγνητικη ειναι δυσκολη για ενα τοσο μικρο παιδακι μπορει να χρειαστει κ ναρκωση αν δεν κατσει εντελως ακινητη. ηταν ενα επεισοδιο που μπορει απλως να σου φανηκε παραξενο κ το παιδι απλως να αντεδρασε περιεργα κ απο φοβο μηπως την μαλωσεις επειδη επιασε το βαζο.

Δεν έπιασε το βάζο

 

Να σου κάνω μια ερώτηση μετά που ξαναείδα την απάντηση σου :εσένα αν στην πρώτη εξέταση σου έβρισκαν κάτι και σου ζητούσαν οι γιατροί να το ψάξετε παραπάνω με μαγνητική, θα έλεγες όχι γιατί θα θεωρούσες ότι είναι δύσκολη εξεταση? Άσε που δεν ειναι γιατί κοιμούνται. Αλλά για πες μου. Γιατί αν έβγαινε το ηεγ καθαρό να πω ναι γιατί να κάνεις κάτι παραπάνω. Αλλά εσεις έτσι θα σκεφτόσασταν δηλαδή?οι γονείς εννοώ του παιδιού. Την εξέταση? Όχι ότι κάτι βρέθηκε ας πούμε?

Γιατί ακούω πολλά τέτοια τώρα τελευταία, εννοώ γονεις πολυ κουλ ξέρω γω και το παιδί δεν έχει τίποτα και πρόσφατα άκουσα μια ιστορία να σε τρελαίνει. Γιατί απλά θεωρούσαν ότι το οαιδι δεν έχει τίποτα και γιατί να μπούμε σε τέτοια διαδικασία. Είναι αποφάσεις γονέων αυτές και δεν μπορείς να κάνεις και κάτι εκεί. 

Επίσης αν με ξαναδιαβάσει έχω γράψει ότι ειναι το χειρότερο μου να με αμφισβητούν. Μην αμφισβητείς λοιπόν τι είδα και τι έγινε. 

Ευχαριστω παντως για την παρέμβαση, άλλωστε κάθε άποψη δεκτή.

Επεξεργάστηκαν 28 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

Just now, Βερενίκη είπε:

 

Είναι φυσικό να αλλάζει ΡΙΖΙΚΑ ένα παιδί με τον ερχομό του μωρού. Άλλά παιδιά είναι πιο cool άλλα το παίρνουν πιο βαριά. Και ο δικός μας έβγαλε μία τρομερή επιθετικότητα προς εμάς και τον πήγαμε σε ψυχολόγο, τριων ετών μωρό. Μας εξήγησε ότι τα συναισθήματα που βιώνει το πρώτο παιδί στην ηλικία αυτή, όταν έρχεται δεύτερο παιδάκι είναι σαν σύγκρουση μετωπική με .....νταλίκα. Και από εκεί και πέρα, το κάθε παιδί το διαχειρίζεται διαφορετικά. Για το συμβάν δεν έχω να σου πω. ίσως να κάνεις καλά που το .....ψάχνεις. Ίσως κάτι να σκεφτόταν, ίσως κάτι να έβλεπε με την φαντασία της και να αντέδρασε με φόβο (εμένα για φόβος μου κάνει) και μετά να το .....μάζεψε όταν κατάλαβε ότι ήταν overreaction....

Ψάξε το όσο θέλεις ώστε να ηρεμήσεις εσύ απλά θα σου πρότεινα ό,τι ψάχνεις με το παιδί, να το ψάχνεις διακριτικά, ώστε να μην πάρει το μήνυμα ότι έχει πρόβλημα. 

Τα έχεις παίξει κι εσύ με το μωρό, δύο παιδιά στην ηλικία αυτή δεν είναι εύκολο πράγμα, όση βοήθεια και να έχει κανείς. 

Ναι είναι δύσκολο και έχω και βοήθεια. Αλλά γενικά νομίζω - νόμιζα τουλάχιστον - πως τα καταφέρνω με τον καιρό. Τελοσπαντων, πάντως θέλει πολλή πολλή δουλειά και πολλή κουβέντα. Κάνω ότι μπορώ..

[Nefeli2014]

2 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Καλά κάνεις κ το ψάχνεις αλλά πιστεύω θα βγουν καθαρά όλα.. θα περιμένουμε νέα σου!! Εμένα ευτυχώς ακόμα δεν τον χτυπάει πολύ δυνατά.. Ευελπιστώ κ ούτε στο μέλλον!

Καλά κάνεις κ το ψάχνεις αλλά πιστεύω θα βγουν καθαρά όλα.. θα περιμένουμε νέα σου!! Εμένα ευτυχώς ακόμα δεν τον χτυπάει πολύ δυνατά.. Ευελπιστώ κ ούτε στο μέλλον!

Έχει μάθει να δίνει μπουνιές και δεν μπορώ να καταλάβω που τις έμαθε. Μάλλον από το σχολείο. Και δίνει δυνατές. Κανονικες δηλαδή και σε εμάς. Με στυλ κανονικό. :/

 

Μεχρι  που ήταν 6 μηνών δεν το πείραζε. Μετά άρχισαν τα όργανα. Αφού ελεγα καλέ τι καλό και ήσυχο παιδακι που έχω, οκ Καμμια φορά γκρίνιαζε αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Με το περπάτημα της μικρής άστα να πανε. Είμαστε σε επιφύλακη συνεχώς. Πάει κ το μικρό και τη τσιγκλαει. Ώρες ώρες είναι αστείο αλλά όταν σοβαρεχουν τα πράγματα αρχίζουν τα κλάματα, κλασσικά. Γενικά πάρα την κούραση τα είχα κάπως υπό έλεγχο. 

 

Επεξεργάστηκαν 28 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

Παρεπιπτοντως επειδή κάποια το ανέφερε να μην καταλάβει κάτι ή μικρή, εκείνη νομίζει και τις δύο αυτές φορές ότι πάμε για εμβόλιο. Μας είδε κι εμάς να τρύπιοναστε στο φαρμακείο με το αντιγριπικο και το χει συνδέσει έτσι. Επιπλέον κάθε φορά της τάζω τόσα γλυκά και παιχνίδια που μετά το ξεχνάει. Και τις δύο φορές περάσαμε από τα τζαμπο και τις δύο φορές σταματήσαμε στο πασαρέλα. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Συζητήσεις όπως έγραψα δεν κάνουμε μπροστά της. Ούτε και πίσω της δηλαδή. Περιμενουμε απλά. 

 

Παντως σε Καμμια περίπτωση δεν μπορώ όπως ειπώθηκε από κάποιες σας να το αφήσω έτσι. Δεν μου κάθεται. Όπως και στο θέμα της λογοθεραπειας είχαμε κάπως με ορισμένες διαφωνήσει και τουλάχιστον εγώ προσωπικά είδα μεγάλη αλλαγή όταν άλλαξα κέντρο. Όταν έχω πάντως λίγο χρόνο θα μπω να γράψω αναλυτικά τι έγινε πως προσέγγισαν το παιδί, τι διαφορετικό είδα. Ήταν θεαματικη πάντως η αλλαγή όχι απλά αλλαγή. Κι αυτό κυρίως για μελλοντικούς γονείς που τους ενδιαφέρει κάτι παρόμοιο, εν τ μεταξύ ξαναρωτάω μήπως κάποιος μπει τώρα και δεν έχει διαβάσει το θέμα όλο, μήπως κάτι γνωρίζει να μας πει επ αυτού, κάποιος γιατρός ίσως, η γονέας με εμπειρία σε αυτό,.

 

Κάποιες εμπειρθες σας που διάβασα ήταν αρκετα κατατοπιστικες αν και σίγουρα κάθε περίπτωση διαφέρει. Πάντως είναι πολύ παράξενο και δεν μπορώ να βρω την αιτία έχω κατεβάσει όλα τα σχετικά άρθρα από το ίντερνετ. 

 

Ακόμα δηλαδή κι αν μου πουν ότι δε βγάζουμε κυρία μου Καμμια διάγνωση με ένα επεισόδιο, εγώ θα εξακοκουθησω να έχω απορίες. Πως συμβαινει και γιατί.. 

 

Εγώ έχω ετοιμάσει ερωτήσεις να κάνω στη γιατρό μόλις την δω γιατί δε θέλω να φύγω με απορίες... Ελπίζω να μου τις απαντήσει όλες. Γιατί πολλές φορές και οι ίδιοι οι γιατροί δεν μπορούν να πουν κάτι με σιγουριά.. 

Επεξεργάστηκαν 28 Οκτωβρίου,2019 by Nefeli2014

[Nefeli2014]

Η μαγνητικη βγήκε καθαρή. Η εξετασξ ήταν ρουτίνας κυριολεκτικά,μετα πήγαμε για φαΐ για να καταλάβαιτε και φυσικά τζαμπο. Η γιατρός δε μας είπε από το προήλθε αυτό αλλά δε σημαίνει πως θα το ξαναπαθει η όχι. Οι πιθανότητες ειναι στη μέση. Κρατήσαμε και το κομμάτι καθυσυερησης λόγου σε όλο αυτό, πιθανόν να παίζει κάποιο ρόλο αν και ο παιδίατρος μου ήταν αρνητικός σε αυτό εφοσον το παιδί μιλάει. Έχουμε τον νου μας για κάνα χρόνο και μετά θεωρητικά θεωρείται λήξαν. Τα ευρήματα στο ηεγ ήταν εξαιτίας του σπάσμου. Ο παιδίατρος έχει ενδοιασμούς για αυτόν καθώς η εικόνα που του έδωσα η μισή συνδέεται με σπάσμο, η άλλη μισή όχι. Η νευρολόγος ήταν κάθετη πως ήταν επεισόδιο κανονικό βάσει αυτών που της είπα. Ότι είπα και στον παιδίατρο. 

Περιμένω και τα μεταβολικα και τελειώνει εδώ η ιστορία. Τουλάχιστον δεν ήταν κάτι άλλο να μας ξεσηκώσει. Είμαστε πολύ χαρούμενοι σήμερα. 

Διάγνωση δεν πήραμε ούτε αγωγή με ένα επεισόδιο. Ακόμα κι αν ξανακάνει μετά από ένα χρόνο πάλι δε δίνουν αγωγή. Αλλά θα επαναλάβουμε σε έναν χρόνο το ηεγ. 

Τελικά τι ήταν αυτό και γιατί συνεβη.. Κανείς δεν μπόρεσε να μου πει. Πάντως από στρες μου ξεκαθάρισαν και οι δύο πως δεν είναι. Ο παιδίατρος μας πάντως ήταν από την αρχή πολυ καιησυχαστικος κι έπεσε σε όλα μέσα. Όπως πέφτει πάντα. 

Αυτά... 

[vanessaki4]

6 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Η μαγνητικη βγήκε καθαρή. Η εξετασξ ήταν ρουτίνας κυριολεκτικά,μετα πήγαμε για φαΐ για να καταλάβαιτε και φυσικά τζαμπο. Η γιατρός δε μας είπε από το προήλθε αυτό αλλά δε σημαίνει πως θα το ξαναπαθει η όχι. Οι πιθανότητες ειναι στη μέση. Κρατήσαμε και το κομμάτι καθυσυερησης λόγου σε όλο αυτό, πιθανόν να παίζει κάποιο ρόλο αν και ο παιδίατρος μου ήταν αρνητικός σε αυτό εφοσον το παιδί μιλάει. Έχουμε τον νου μας για κάνα χρόνο και μετά θεωρητικά θεωρείται λήξαν. Τα ευρήματα στο ηεγ ήταν εξαιτίας του σπάσμου. Ο παιδίατρος έχει ενδοιασμούς για αυτόν καθώς η εικόνα που του έδωσα η μισή συνδέεται με σπάσμο, η άλλη μισή όχι. Η νευρολόγος ήταν κάθετη πως ήταν επεισόδιο κανονικό βάσει αυτών που της είπα. Ότι είπα και στον παιδίατρο. 

Περιμένω και τα μεταβολικα και τελειώνει εδώ η ιστορία. Τουλάχιστον δεν ήταν κάτι άλλο να μας ξεσηκώσει. Είμαστε πολύ χαρούμενοι σήμερα. 

Διάγνωση δεν πήραμε ούτε αγωγή με ένα επεισόδιο. Ακόμα κι αν ξανακάνει μετά από ένα χρόνο πάλι δε δίνουν αγωγή. Αλλά θα επαναλάβουμε σε έναν χρόνο το ηεγ. 

Τελικά τι ήταν αυτό και γιατί συνεβη.. Κανείς δεν μπόρεσε να μου πει. Πάντως από στρες μου ξεκαθάρισαν και οι δύο πως δεν είναι. Ο παιδίατρος μας πάντως ήταν από την αρχή πολυ καιησυχαστικος κι έπεσε σε όλα μέσα. Όπως πέφτει πάντα. 

Αυτά... 

Μπράβο κορίτσι μου, καλύτερα να μην έχουν διάγνωση παρά να έχουν μια κακή διάγνωση.

Να το ξεχάσετε πλέον από την καθημερινότητα σας και να το θυμηθείτε μόνο του χρόνου όταν θα έρθει η ώρα του τυπικού ΗΕΓ.

Χάρηκα πολύ Νεφέλη μου!

 

[MagdaP]

6 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Η μαγνητικη βγήκε καθαρή. Η εξετασξ ήταν ρουτίνας κυριολεκτικά,μετα πήγαμε για φαΐ για να καταλάβαιτε και φυσικά τζαμπο. Η γιατρός δε μας είπε από το προήλθε αυτό αλλά δε σημαίνει πως θα το ξαναπαθει η όχι. Οι πιθανότητες ειναι στη μέση. Κρατήσαμε και το κομμάτι καθυσυερησης λόγου σε όλο αυτό, πιθανόν να παίζει κάποιο ρόλο αν και ο παιδίατρος μου ήταν αρνητικός σε αυτό εφοσον το παιδί μιλάει. Έχουμε τον νου μας για κάνα χρόνο και μετά θεωρητικά θεωρείται λήξαν. Τα ευρήματα στο ηεγ ήταν εξαιτίας του σπάσμου. Ο παιδίατρος έχει ενδοιασμούς για αυτόν καθώς η εικόνα που του έδωσα η μισή συνδέεται με σπάσμο, η άλλη μισή όχι. Η νευρολόγος ήταν κάθετη πως ήταν επεισόδιο κανονικό βάσει αυτών που της είπα. Ότι είπα και στον παιδίατρο. 

Περιμένω και τα μεταβολικα και τελειώνει εδώ η ιστορία. Τουλάχιστον δεν ήταν κάτι άλλο να μας ξεσηκώσει. Είμαστε πολύ χαρούμενοι σήμερα. 

Διάγνωση δεν πήραμε ούτε αγωγή με ένα επεισόδιο. Ακόμα κι αν ξανακάνει μετά από ένα χρόνο πάλι δε δίνουν αγωγή. Αλλά θα επαναλάβουμε σε έναν χρόνο το ηεγ. 

Τελικά τι ήταν αυτό και γιατί συνεβη.. Κανείς δεν μπόρεσε να μου πει. Πάντως από στρες μου ξεκαθάρισαν και οι δύο πως δεν είναι. Ο παιδίατρος μας πάντως ήταν από την αρχή πολυ καιησυχαστικος κι έπεσε σε όλα μέσα. Όπως πέφτει πάντα. 

Αυτά... 

Πολύ ευχάριστα νέα! Καμιά φορά συμβαίνει... είναι μεμονωμένο περιστατικό. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να είναι πάντα καλά. 

[ninaki80]

7 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Η μαγνητικη βγήκε καθαρή. Η εξετασξ ήταν ρουτίνας κυριολεκτικά,μετα πήγαμε για φαΐ για να καταλάβαιτε και φυσικά τζαμπο. Η γιατρός δε μας είπε από το προήλθε αυτό αλλά δε σημαίνει πως θα το ξαναπαθει η όχι. Οι πιθανότητες ειναι στη μέση. Κρατήσαμε και το κομμάτι καθυσυερησης λόγου σε όλο αυτό, πιθανόν να παίζει κάποιο ρόλο αν και ο παιδίατρος μου ήταν αρνητικός σε αυτό εφοσον το παιδί μιλάει. Έχουμε τον νου μας για κάνα χρόνο και μετά θεωρητικά θεωρείται λήξαν. Τα ευρήματα στο ηεγ ήταν εξαιτίας του σπάσμου. Ο παιδίατρος έχει ενδοιασμούς για αυτόν καθώς η εικόνα που του έδωσα η μισή συνδέεται με σπάσμο, η άλλη μισή όχι. Η νευρολόγος ήταν κάθετη πως ήταν επεισόδιο κανονικό βάσει αυτών που της είπα. Ότι είπα και στον παιδίατρο. 

Περιμένω και τα μεταβολικα και τελειώνει εδώ η ιστορία. Τουλάχιστον δεν ήταν κάτι άλλο να μας ξεσηκώσει. Είμαστε πολύ χαρούμενοι σήμερα. 

Διάγνωση δεν πήραμε ούτε αγωγή με ένα επεισόδιο. Ακόμα κι αν ξανακάνει μετά από ένα χρόνο πάλι δε δίνουν αγωγή. Αλλά θα επαναλάβουμε σε έναν χρόνο το ηεγ. 

Τελικά τι ήταν αυτό και γιατί συνεβη.. Κανείς δεν μπόρεσε να μου πει. Πάντως από στρες μου ξεκαθάρισαν και οι δύο πως δεν είναι. Ο παιδίατρος μας πάντως ήταν από την αρχή πολυ καιησυχαστικος κι έπεσε σε όλα μέσα. Όπως πέφτει πάντα. 

Αυτά... 

μια χαρα λοιπον η μικρη χαιρομαι που ολα πηγαν καλα. κ παρεπιπτωντως δεν σε αμφισβητισα ουτε κ ειπα να μην κανεις εξετασεις απλα κ εγω απτην εμπειρια μου βλεπω πως οταν βιαζομαι να κανω εξετασεις λογω ανχους μην εχει κατι το μωρο τελικα πιο πολυ περιπλοκο το κανω το θεμα ενω οταν το αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα η λυση ειναι πιο απλη κ ενω εμπιστευομαι το ενστικτο μου καμια φορα το ανχος το καβαλαει κ κατι που βλεπω το μεγενθυνω ενω πχ, ο αντρας μου το βλεπει σε πιο νορμαλ διαστασεις. γιαυτο σου ειπα μηπως βιαζεσε κρινοντας κ απο δικια μου εμπειριa. 

επισης να προσθεσω οτι εδω που ζω για να δω παιδιατρο πρεπει να ταξιδεψω μια ωρα κ για να κανω οποαδηποτε αλλη εξεταση 8 ωρες για αθηνα οποτε καποια πραγματα εκ τον πραγματων εχω μαθει να τα αξιολογω αναγκαστικα πιο ψυχραιμα γιατι αλλιως καθε δυο μηνες θα ειμασταν αθηνα.

Επεξεργάστηκαν 30 Οκτωβρίου,2019 by ninaki80

[mama16]

On 29/10/2019 at 12:29 ΠΜ, Nefeli2014 είπε:

Έχει μάθει να δίνει μπουνιές και δεν μπορώ να καταλάβω που τις έμαθε. Μάλλον από το σχολείο. Και δίνει δυνατές. Κανονικες δηλαδή και σε εμάς. Με στυλ κανονικό. :/

 

Μεχρι  που ήταν 6 μηνών δεν το πείραζε. Μετά άρχισαν τα όργανα. Αφού ελεγα καλέ τι καλό και ήσυχο παιδακι που έχω, οκ Καμμια φορά γκρίνιαζε αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Με το περπάτημα της μικρής άστα να πανε. Είμαστε σε επιφύλακη συνεχώς. Πάει κ το μικρό και τη τσιγκλαει. Ώρες ώρες είναι αστείο αλλά όταν σοβαρεχουν τα πράγματα αρχίζουν τα κλάματα, κλασσικά. Γενικά πάρα την κούραση τα είχα κάπως υπό έλεγχο. 

 

Ωχ μου έδωσες κουράγιο που είπες ότι μέχρι 6 μηνών δεν τον χτυπούσε.. Εμένα κ νεογέννητο τις έτρωγε... Ευτυχώς όχι με δύναμη!  P.s. χαίρομαι που η εξέταση βγήκε καθαρή!! Μακάρι από εδώ κ στο εξής να συνηθίσει κ την μικρούλα κ να ξανά βρείτε τους ρυθμούς!