Συμπεριφορά παιδαγωγών σε δημόσιο παιδικο σταθμό

[Nefeli2014]

 

Για να καταλάβω την καρέκλα την επέβαλαν ως τιμωρία ή δεν ήθελε να κάτσει στην καρέκλα και ήθελε μόνο να την έχουν αγκαλια; 

@Maria2387 Σίγουρα το να της φωνάζουν πως θα βγει έξω αν δεν σταματήσει να κλαίει το βρίσκω αντιπαιδαγωγικό όπως και τον τρόπο που σου μίλησαν την 1η φορά. Κι εγω θα εκανα αναφορα στην αρμοδια ρχη.

Απλα επειδή κι εγώ δουλεύω σε νηπιαγωγείο ήθελα να σου πω πως ενα ειδος "τιμωρίας" στην καρέκλα την εφαρμόζουμε κι εμεις σε σπάνιες βέβαια περιπτώσεις πχ όταν ένα παιδί χτυπάει επανηλειμμένα κάποια άλλα και πάντα αφού πρώτα έχουμε συζητήσει με το παιδί και με τους γονείς για αυτη την συμπεριφορα. Της τιμωρίας προηγειται πάντα μια επεξηγηση του τυπου "εχουμε πει πολλες φορες οτι δε χτυπαμε άλλα παιδια. Τωρα θα πρεπει να κατσεις εδω και να σκεφτεις τι θα μπορουσες να κάνεις αντι να χτυπησεις οπως και τι θα πρεπει να πεις τωρα στο παιδι..." Εννοειται βεβαια όχι σε παιδιά που δεν έχουν προσαρμοστεί ακόμα. 

Πάντως @nefeli24  και οι νηπιαγωγοί είναι άνθρωποι και δεν μπορούν να τα βλέπουν ταυτόχρονα όλα. Φαντάσου εσύ να είχες να φροντίζεις 20 παιδάκια σε αυτή την ηλικία ταυτοχρονα; Θεωρώ υπερβολή να κάνει κάποιος καβγά με τη δασκάλα επειδή λείπουν από το φόρεμα του παιδιού 2 φιογκάκια.

Και τι με ενδιαφέρει εμένα που έχουν 20 παιδάκια? Ας είναι 3 οι δασκαλες λοιπόν. Ας είναι και 13.ειναι υποχρεωμένες να τα προσέχουν όλα και να τους φέρονται καλά. Όπως εγώ πληρώνομαι και είμαι υποχρεωμένη να τα προσέχω όσα κι αν ειναι. 

Σοβαρά τώρα? Εφαρμόζετε την καρέκλα στα ποκυ δύσκολα παιδιά? Η αυτά που δε μπορείτε να κουμανταρετε? Τώρα διαβάζεις αυτά που γράφεις? Νηπιαγωγος είσαι? Πες μας κι άλλα.. Εδώ το κορίτσι πήγαινε μόλις 4 μέρες 1 ώρα μάξιμουμ εκεί και το χωσαν σε καρέκλα? Θα τις έβαζα στην καρέκλα και θα τις Εδενα κιόλας εγώ νηστικες μάλιστα για 1 ώρα. 

 

Έλα με το φιογκάκι.. Δερμάτινα παπουτσοα ο φιόγκος δεν έφευγε ούτε με σφαίρες, με λύσσα κάποιο πιτσιρίκι της τα τράβαγε κι αυτές ποιος ξέρει τι έκαναν. 

 

Τραμπουκους θα κάνουμε τα παιδιά? Ας γελάσω!! Έτσι νομίζεις. Αλλά αν είναι να διαλέξω κατ εσέ λοιπόν. προτιμώ Τραμπουκους πάρα ένα βλαμμένο να κάθεται να του φωνάζουν χωρίς λόγο. Γιατί ένα παιδί όταν κλαίει έχει λόγο!!! Γιατί της φώναζαν. Το μωρό ήταν 4 μέρες εκεί 4 ώρες στο σύνολο. Ήμαρτον! 

 

Και είδατε πως στο άλλο σχολείο όλα πήγαν τέλεια. Αλλαγη καριέρας κυρίες μου, όσο είναι νωρίς... 

 

Τα περί σχολιασμού γιατί το πήγε και "τι φόραγε χθες το βράδυ" δεν τα σχολιάζω, απάντησε η ίδια η θεματοθετρια. Αφορά μόνο την ίδια. 

 

Ικανοποιητικό που το παιδί μπήκε αμέσως στην νέα ομάδα, βλέπεις Μαρία τα παιδιά μας μιλάνε αρκεί να τα ακούμε... Αν έχεις νέα πες μας. Αν δόθηκαν συστάσεις κ τα σχετικά. Αναρωτιέμαι πόσο χρόνο παίρνει όλο αυτό... Ελπίζω να κινηθούν άμεσα, υποχρεωμένοι είναι... 

 

Εγω παντως οταν εκανα αναφορά σε υπαλληλο δημοσιου νοσοκομείου για αναρμοστη συμπεριφορά (γραπτως μαλιστα και ουτε καν με  mail) με πηρε μετα απο λιγες μερες ο ιδιος ο διοικητής του νοσοκομείου, ζητησε συγγνώμη, με διαβεβαίωσε πως εχει γινει επιπληξη στον εν λόγω υπαλληλο και πως εγινε υπηρεσιακη διερευνηση του θέματος και με ρώτησε αν θελω να μου γραψει ο υπάλληλος επιστολη ζητωντας συγγνώμη κλπ... Προσωπικα δεν το τραβηξα, άλλωστε σκοπός μου δεν ηταν να κανω τον αλλο να νιωσει μειονεκτικα και άσχημα, αλλα ειδα πως τελικα καποιος ασχολείται με αυτες τς αναφορες... Προφανως τα πράγματα εχουν αλλαξει και πανε προς το καλύτερο, εστω και νε βηματα χελωνας!!! :p

Όσο μιλάμε τόσο καλύτερα θα πηγαίνουν.και εγώ το πιστεύω ότι πάνε καλύτερα. Όσο αφήνουμε αμολυτα ορισμένα σκυλάκια θα πέσουν να μας δαγκώσουν. Αυτά λοιπόν θέλουν μάζεμα, κι όχι τα μωρά μας. 

 

Και μην αρχισετε:δε μιλάω στα όρια και τους κανόνες. Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο γεγονός που τσιριζαν στα παιδιά, ούτε συγνώμη δε ζήτησαν και το χωναν σε μια καρέκλα ησυχίας με το καλημέρα σας. Αντί να το πάρουν αγκαλίτσα και να το πάρουν με το καλό, παιχνιδάκια αγκαλίτσες.. Εμένα η δικιά μου έκλαιγε 4 μέρες και ήμουν απέξω (κρυφά) και έβλεπα από το τζαμι(κρυφά) και της έδιναν φαγάκι, κουκλάκι, της μιλούσαν ωραία... Και όλα πήγαν μια χαρά!! 

 

EDIT ADMIN - οι παρακάτω δημοσιεύσεις αφορούν συζήτηση που εκτυλίχθηκε μετά από μια καταγραφή συμβάντος σε δημόσιο παιδικό σταθμό. Ακολουθεί γενική συζήτηση για τις συνθήκες στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς όπως και τις προσδοκίες  που έχουν γονείς και παιδαγωγοί.

 

 

 

 

[Lenia16]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Και τι με ενδιαφέρει εμένα που έχουν 20 παιδάκια? Ας είναι 3 οι δασκαλες λοιπόν. Ας είναι και 13.ειναι υποχρεωμένες να τα προσέχουν όλα και να τους φέρονται καλά. Όπως εγώ πληρώνομαι και είμαι υποχρεωμένη να τα προσέχω όσα κι αν ειναι. 

Σοβαρά τώρα? Εφαρμόζετε την καρέκλα στα ποκυ δύσκολα παιδιά? Η αυτά που δε μπορείτε να κουμανταρετε? Τώρα διαβάζεις αυτά που γράφεις? Νηπιαγωγος είσαι? Πες μας κι άλλα.. Εδώ το κορίτσι πήγαινε μόλις 4 μέρες 1 ώρα μάξιμουμ εκεί και το χωσαν σε καρέκλα? Θα τις έβαζα στην καρέκλα και θα τις Εδενα κιόλας εγώ νηστικες μάλιστα για 1 ώρα. 

 

Έλα με το φιογκάκι.. Δερμάτινα παπουτσοα ο φιόγκος δεν έφευγε ούτε με σφαίρες, με λύσσα κάποιο πιτσιρίκι της τα τράβαγε κι αυτές ποιος ξέρει τι έκαναν. 

 

Τραμπουκους θα κάνουμε τα παιδιά? Ας γελάσω!! Έτσι νομίζεις. Αλλά αν είναι να διαλέξω κατ εσέ λοιπόν. προτιμώ Τραμπουκους πάρα ένα βλαμμένο να κάθεται να του φωνάζουν χωρίς λόγο. Γιατί ένα παιδί όταν κλαίει έχει λόγο!!! Γιατί της φώναζαν. Το μωρό ήταν 4 μέρες εκεί 4 ώρες στο σύνολο. Ήμαρτον! 

 

Και είδατε πως στο άλλο σχολείο όλα πήγαν τέλεια. Αλλαγη καριέρας κυρίες μου, όσο είναι νωρίς... 

 

Τα περί σχολιασμού γιατί το πήγε και "τι φόραγε χθες το βράδυ" δεν τα σχολιάζω, απάντησε η ίδια η θεματοθετρια. Αφορά μόνο την ίδια. 

 

Ικανοποιητικό που το παιδί μπήκε αμέσως στην νέα ομάδα, βλέπεις Μαρία τα παιδιά μας μιλάνε αρκεί να τα ακούμε... Αν έχεις νέα πες μας. Αν δόθηκαν συστάσεις κ τα σχετικά. Αναρωτιέμαι πόσο χρόνο παίρνει όλο αυτό... Ελπίζω να κινηθούν άμεσα, υποχρεωμένοι είναι... 

Όσο μιλάνε τόσο καλύτερα θα πηγαίνουν. Όσο αφήνουμε αμολυτα ορισμένα σκυλάκια θα πέσουν να μας δαγκώσουν. Αυτά λοιπόν θέλουν μάζεμα, κι όχι τα μωρά μας. 

Καλά χαλάρωσε λίγο. Πρώτον, για ρούχα είπες πριν όχι για παπούτσια κ από ρούχα τα φιογκακια φεύγουν αέρα. Οι δασκάλες δεν είναι για να κοιτάνε αν κ πόσα φιογκακια λείπουν απτό καθένα. Δεύτερον, αν διαλεξει κάποιος να μην πληρώσει για ιδιωτικό διαλέγει κ ο,τι αυτό συνεπάγεται, οι δασκάλες διορίζονται εκεί, δεν είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι ούτε ο διευθυντής μπορεί να διαλέξει ποσες δασκαλες θα εχει σε κάθε τάξη. Εσύ λες αυτές οι ίδιες να προτιμουν να είναι δύο πάρα 3 ή 4; Κ τρίτον, όπως έχεις το ελεύθερο να γράφεις εσύ ότι θέλεις έτσι το έχουν κ οι υπόλοιποι. 

[Nefeli2014]

Just now, Lenia16 είπε:

Καλά χαλάρωσε λίγο. Πρώτον, για ρούχα είπες πριν όχι για παπούτσια κ από ρούχα τα φιογκακια φεύγουν αέρα. Οι δασκάλες δεν είναι για να κοιτάνε αν κ πόσα φιογκακια λείπουν απτό καθένα. Δεύτερον, αν διαλεξει κάποιος να μην πληρώσει για ιδιωτικό διαλέγει κ ο,τι αυτό συνεπάγεται, οι δασκάλες διορίζονται εκεί, δεν είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι ούτε ο διευθυντής μπορεί να διαλέξει ποσες δασκαλες θα εχει σε κάθε τάξη. Εσύ λες αυτές οι ίδιες να προτιμουν να είναι δύο πάρα 3 ή 4; Κ τρίτον, όπως έχεις το ελεύθερο να γράφεις εσύ ότι θέλεις έτσι το έχουν κ οι υπόλοιποι. 

Ναι όχι να γράφουμε ότι θέλουμε όμως. Ρούχα εν τη ερημην λόγου. Τα φιογακια είναι το θέμα??? Η ότι κάποιο χτυπιοταν επί ώρα πάνω από το πόδι της κόρης μου???? 

Ξερεις κάτι? Δε με ενδιαφέρει τι θέλουν κι αν θέλουν να είναι 3 η 4.

Με ενδιαφέρει όσες είναι να δουλέψουν σωστά με αυτά που έχουν. Αν ειναι ανικανες και υστερίκες να πάνε αλλού. Αλλιώς θα καταγγελονται. Βασικά να μείνουν άνεργες πρέπει. Ξέρεις πόσες κοπέλες πασχίζουν καλά παιδιά να βρουν μια δουλειά με παιδιά να ασχολουνται, δεν έχουν διορίστει καί δεν έχουν? Να περνάνε από κρας τεστ πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικόι.

Τι σου φαίνεται περίεργο? 

Εσείς να χαλαρώσετε όσες δικαιολογείτε τέτοιες καταστάσεις. 

Γιατί ορισμένων μαναδων που δεν ασχολούνται με τα περιστατικά φτάνουμε εκεί που φτάνουμε. Παίρνουν αέρα και φέρονται όπως ναναι. Τα παιδιά τα σεβόμαστε, έλεος τι σας κάνει εντύπωση δηλαδή?

Και δε φτάνουν όλα αυτά, πρέπει να απολογουμαστε γιατί τα πάμε σχολείο από νωρίς. 

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2019 by Nefeli2014

[Lenia16]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Ναι όχι να γράφουμε ότι θέλουμε όμως. Ρούχα εν τη ερημην λόγου. Τα φιογακια είναι το θέμα??? Η ότι κάποιο χτυπιοταν επί ώρα πάνω από το πόδι της κόρης μου???? 

Ξερεις κάτι? Δε με ενδιαφέρει τι θέλουν κι αν θέλουν να είναι 3 η 4.

Με ενδιαφέρει όσες είναι να δουλέψουν σωστά με αυτά που έχουν. Αν ειναι ανικανες και υστερίκες να πάνε αλλού. Αλλιώς θα καταγγελονται. Βασικά να μείνουν άνεργες πρέπει. Ξέρεις πόσες κοπέλες πασχίζουν καλά παιδιά να βρουν μια δουλειά με παιδιά να ασχολουνται, δεν έχουν διορίστει καί δεν έχουν? Να περνάνε από κρας τεστ πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικόι.

Τι σου φαίνεται περίεργο? 

Εσείς να χαλαρώσετε όσες δικαιολογείτε τέτοιες καταστάσεις. 

Γιατί ορισμένων μαναδων που δεν ασχολούνται με τα περιστατικά φτάνουμε εκεί που φτάνουμε. Παίρνουν αέρα και φέρονται όπως ναναι. Τα παιδιά τα σεβόμαστε, έλεος τι σας κάνει εντύπωση δηλαδή?

Και δε φτάνουν όλα αυτά, πρέπει να απολογουμαστε γιατί τα πάμε σχολείο από νωρίς. 

Κοπέλα μου ποιος δικαιολόγησε καταστάσεις; Από την πρώτη στιγμή όλες είπαμε να κάνει καταγγελία κ να πάρει το παιδί. Η καταγγελία ενός περιστατικού απέχει από τη λεκτική βία και την αγένεια βέβαια. Προφανώς σεβόμαστε τα παιδιά αλλά αυτά τα ίδια παιδιά βλέπουν κ πως φερομαστε κ στους άλλους ενήλικες και αντιγράφουν.

[Nefeli2014]

Ξεκινάς λεκτικά και προχωράς :D

Εμένα έτσι μαζεύονται. Και η δασκάλα μας είναι "η καλυτερη", την αγκαλιάζουμε, τη φιλάμε... 

Το παιδί τι ακριβώς θα αντιγράψει? 

Αν δεν μακουσει να τα λέω στη δασκαλιτσα η στη διευθύντρια, θα με αντιγράψει όταν θα στέλνω μόνο μέιλ? 

Θα με δει που μιλάω, για να μιλήσει κι εκείνη όταν αδικηθεί. 

Σε ορισμένους ανθρώπους πρέπει να πέφτεις στο επίπεδο τους για να σε καταλάβουν.και δεν έχω και θέμα. Ανεβοκατεβαινω για πλάκα. Είναι ανάλογα με ποιον έχεις απέναντι σου. Εγώ ας πούμε δεν έχει χρειαστεί να καταγγείλω ποτέ και κανέναν. Έχω απαντήσει αναλόγως όπως αρμόζει στον κάθενα κ στο τέλος μου ζητάνε συγνώμη. Βέβαια αν με φτάσουν σε απελπιστικά σημείο ναι θα καταγγείλω... Πχ όταν ήμουν με το μωρό βρέφος κ δεν είχα προτεραιότητα σε δημόσια υπηρεσία.. Αλλά την πήρα από μόνη μου. 

 

Επίσης όλα τα δημόσια δεν είναι έτσι. 

 

Κι εσένα τι σε πειράζει ακριβωσ σε όσα γράφω? Εσύ θα μου πεις πως θα φέρθω? Ελευθερία λόγου δεν έχουμε? Εσύ το λες.. Άσε λοιπόν την καθεμια να γράφει ότι θέλει... 

Εσένα δε σου έχει τύχει κάποιο περιστατικό. Ας σου τύχει κι έλα να μας πεις τι έκανες μπροστά στο παιδί. Αν θα ήσουν ευγενική δηλαδή. Η αδιάφορη... Και μετά σπίτι μέιλ... 

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2019 by Nefeli2014

[Astrien]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Εφαρμόζετε την καρέκλα στα ποκυ δύσκολα παιδιά? Η αυτά που δε μπορείτε να κουμανταρετε? Τώρα διαβάζεις αυτά που γράφεις? Νηπιαγωγος είσαι? Πες μας κι άλλα.. Εδώ το κορίτσι πήγαινε μόλις 4 μέρες 1 ώρα μάξιμουμ εκεί και το χωσαν σε καρέκλα? Θα τις έβαζα στην καρέκλα και θα τις Εδενα κιόλας εγώ νηστικες μάλιστα για 1 ώρα. 

Αν και είσαι ιδιαίτερα εριστική θα σου απαντήσω όσο πιο σύντομα μπορώ για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Πρώτον η καρέκλα της σκέψης όπως ονομάζεται αυτή η μέθοδος πειθαρχίας εφαρμόζεται από νηπιαγωγεία ακόμα και σχολεία. Η μέθοδος αν και σε αρκετές περιπτώσεις είναι αποτελεσματική θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να χρησιμοποιείται με φειδώ καθώς ένα παιδί σε αυτή την ηλικία δεν είναι σε θέση να κάνει ανατροφοδότηση. Δεν αντιλέγω πώς οι φωνές και η  υπερβολική αυστηρότητα δεν είναι η λύση.  Πρώτα ως παιδαγωγός φροντίζω μέσα από συζήτηση και διάφορα προγράμματα να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν τη λάθος συμπεριφορά και να τη διορθώσουν από μόνα τους.  Σε ελάχιστες περιπτώσεις που εφάρμοσα τη συγκεκριμένη μέθοδο κι αυτή όχι απομονωμένα αλλά σε συνδυασμό με τους παραπανω τροπους ήταν σε περιπτώσεις κατ'εξακολουθηση επιθετικών παιδιών, καθώς σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη σωματική ακεραιότητα άλλων παιδιών είμαι κάθετη. Όσο για τα υπόλοιπα με κάλυψε η @Lenia16

[Nefeli2014]

Παράθεση

"!Απλά σου εξήγησα πως σε μερικά νηπιαγωγεία τη χρησιμοποιούν τη μέθοδο της καρέκλας κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Μήπως είδε κάτι τέτοιο το παιδί και φοβήθηκε αφού δεν ήξερε πως λειτουργεί." 

 

Astrien, δικαιολογείς στο παραπάνω εμμέσως πλην σαφώς την συνάδελφο σου, ναι η όχι? 

Εριστικη γίνομαι πάντα για κάποιο λόγο. Όχι χωρίς λόγο. 

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2019 by Nefeli2014

[Astrien]

On 15/4/2019 at 3:59 ΠΜ, Nefeli2014 είπε:

Εγώ μια φορά είδα από τα ρούχα της κόρης μου να λείπουν κάτι φιογκάκι κι όταν μου είπε η δασκάλα δεν έχω ιδέα πως έφυγαν να δεις τι της εσουρα_και που είσαι εσύ και δεν τα κοιτάς τι κάνουν? Κι αμα βγαλουν κάνα μάτι? Γενικά προτιμώ να είμαι στριντζω και να με φοβούνται παρα να νομίζουν ότι είμαι χαλαρή. Και μην το ξαναπείς να υπάρχει εμπάθεια. Αντίθετα, τους τρίζει τα δόντια και στο προσέχουν πιο πολύ. Δε λέμε υπερβολές, αλλά όταν μιλάμε για τόσο μωρά δεν πιστεύω πως καμμια μητέρα είναι τόσο υπερβολική. 

Πειθαρχια στα 2,5?

Πως?ετσι?

Κι αντε ναι σιγά σιγά να τους μάθεις όρια, αλλά όχι έτσι. Μέσα από παιχνίδι, μέσα από κουβέντα, μέσα από παραμυθάκι, μέσα από την αγκαλιά σου. Η νηπιαγωγος πρέπει να πονάει το χερι της από τις αγκαλιές αλλιώς να μη γίνει. Από την αγκαλιά αρχίζουν τα παιδιά, έτσι μαθαίνουν όρια.. Κανόνες. Με τις φωνές τα κάνεις νευρικά απειθαρχα, δυστυχισμένα...

 Πως πάει στο καινούριο σχολείο ή μικρή? Ελπίζω να είναι όλα καλά εκεί και να συζητήσεις με τη διευθύντρια τα περιστατικα να έχει κι αυτή τον νου της, κι ο Άγιος φοβερα θέλει.. 

Αναφερόμουν σε αυτό σου το σχόλιο όχι γενικά. Δλδ αν είναι δυνατόν να απολογούμαστε σε κάθε γονιό γτ λείπει ένα φιογκάκι ή ένα κοκαλάκι από το παιδί 

[Nefeli2014]

Just now, Astrien είπε:

Αναφερόμουν σε αυτό σου το σχόλιο όχι γενικά. Δλδ αν είναι δυνατόν να απολογούμαστε σε κάθε γονιό γτ λείπει ένα φιογκάκι ή ένα κοκαλάκι από το παιδί 

Το περιβόητο φιογκάκι δε λυνόταν ούτε με σφαίρες. Ένα αγοράκι της το τραβούσε επί ώρα λύσσασμενα. Εσύ πού ήσουν? Δεν είχες χρόνο να το δεις, σε μια αίθουσα 4χ4. Σωστά? 

Γιατί από τότε που μίλησα στη δασκαλα, είναι πιο προσεχτικη με το παιδί μου? Έτυχε? Συγκεκριμένα μου απάντησε ακριβώς όπως εσύ. Εκεί τα πήρα στο κρανίο. Πες μου τι άλλαξε λοιπόν και το παιδί μου έχει γίνει πια αυτοκόλλητη μαζί της. Που του δίνει σημασία δηλαδή. Μήπως φοβήθηκε λιγάκι? Άδικα λες? Αν το άφηνα και δεν έλεγα τίποτα, τι λες να γινόταν την επόμενη φορά που θα έπεφτε λύσσασμενα κάποιο άλλο πάνω της? Να της έβγαζε κάνα μάτι? 

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2019 by Nefeli2014

[Astrien]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Το περιβόητο φιογκάκι δε λυνόταν ούτε με σφαίρες. Ένα αγοράκι της το τραβούσε επί ώρα λύσσασμενα. Εσύ πού ήσουν? Δεν είχες χρόνο να το δεις, σε μια αίθουσα 4χ4. Σωστά? 

Γιατί από τότε που μίλησα στη δασκαλα, είναι πιο προσεχτικη με το παιδί μου? Έτυχε? Συγκεκριμένα μου απάντησε ακριβώς όπως εσύ. Εκεί τα πήρα στο κρανίο. Πες μου τι άλλαξε λοιπόν και το παιδί μου έχει γίνει πια αυτοκόλλητη μαζί της. Που του δίνει σημασία δηλαδή. Μήπως φοβήθηκε λιγάκι? Άδικα λες? Αν το άφηνα και δεν έλεγα τίποτα, τι λες να γινόταν την επόμενη φορά που θα έπεφτε λύσσασμενα κάποιο άλλο πάνω της? Να της έβγαζε κάνα μάτι? 

Εγώ που ήμουν; εγώ παρηγορούσα ένα παιδάκι που έπεσε και χτύπησε, βοηθούσα ένα δεύτερο στην τουαλέτα γιατί δεν μπορούσε να σκουπίστει μόνο του, η μαμα ενός τρίτου μου αφηγουνταν ότι το μικρό της μόλις διαγνώστηκε με επιληψία, εφερνα το θερμόμετρο σε ένα τέταρτο που είχε πυρετό , έδειχνα σε ένα πέμπτο πως να δένει τα κορδόνια του.......και η λίστα δεν τελειώνει! Πάντως από μια παιδαγωγό δε θα περίμενα τέτοιες ερωτήσεις και στάση! Κρίμα! Ας το ληξουμε όμως καλυτερα εδώ γτ ξεφύγαμε τελείως από το θέμα!

 

 

[Nefeli2014]

4 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Εγώ που ήμουν; εγώ παρηγορούσα ένα παιδάκι που έπεσε και χτύπησε, βοηθούσα ένα δεύτερο στην τουαλέτα γιατί δεν μπορούσε να σκουπίστει μόνο του, η μαμα ενός τρίτου μου αφηγουνταν ότι το μικρό της μόλις διαγνώστηκε με επιληψία, εφερνα το θερμόμετρο σε ένα τέταρτο που είχε πυρετό , έδειχνα σε ένα πέμπτο πως να δένει τα κορδόνια του.......και η λίστα δεν τελειώνει! Πάντως από μια παιδαγωγό δε θα περίμενα τέτοιες ερωτήσεις και στάση! Κρίμα! Ας το ληξουμε όμως καλυτερα εδώ γτ ξεφύγαμε τελείως από το θέμα!

 

 

Τι λες βρε παιδί μου... Όλα αυτά γίνονταν τόση ώρα.. Και επιληψία παράλληλα! 

Και δε μου είπες όμως γιατί η δική μας ή δασκάλα άλλαξε τόσο πολύ κι έγινε πολύ  πιο προσεχτικη. Δε θα πάρω απάντηση μάλλον γιατί.. έτυχε. 

Σχετικά με τη στάση μου, έχω να σου πω το εξής. Είμαι μέσα στην εκπαίδευση πάρα πολλά χρόνια, μια ζωή, από παιδάκι κι όχι μόνο εκπαιδευτικος, διοικώ εδώ και χρόνια κι έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Από εκπαιδευτικούς διαμάντια που με κάθε λάθος τους σκυβουν το κεφάλι και χαϊδεύουν τα παιδιά, όπως έκανε η δικιά μας και απολογήθηκε και φρόντισε να διορθωθεί, γιαυτό η κόρη μου την λατρεύει γιατί τα παιδιά έχουν ισχυρό ένστικτο και με άλλες που τυχαία είδαν φως και μπήκαν, μας φλομωσαν με δικαιολογίες και κρατούσαν και μούτρα. Όπως στην εν λόγω περίπτωση της θεματοθετριας που και τελικά αυτό ήταν το κλου της όλης ιστορίας. Και κάπως έτσι αρχίζουν τα όργανα, από έναν φιόγκο, από μια δυνατή φωνή και μόλις δώσεις θάρρος στο χωριάτη σου ανεβαίνει και στο κρεβάτι. 

Κι επειδή ακριβώς στο δημόσιο αργούν οι αληθινές επιπληξεις, ο γονέας είναι αυτός που θα προστατεύσει το παιδί του και θα βάλει τα όρια και στη δασκαλα, από την αρχή. Αν είναι τυχερός, θα πέσει σε καλή δασκάλα. Αν όχι, θα δυσκολευτεί. Αν είσαι υπεύθυνη, θα τα δεις και θα τα προλάβεις. Γιβεται, μη σου κάνει έντυπωση. 

Κι έχω να σου πω πως οι δικαιολογίες με κουράζουν. Πιο πολλή δουλειά και λιγότερα λόγια. 

Να το λήξουμε, βεβαίως. Κανένα θέμα. 

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2019 by Nefeli2014

[Fenia27]

Just now, elenip είπε:

Από εκεί και πέρα έχοντας φίλους δασκάλους, τους απασχολεί πολύ το ότι στο Δημοτικό κλπ δεν υπάρχει θεσμοθετημένη "τιμωρία", όπως π.χ. στο Γυμνάσιο.

Γιατί πάντα θα έχουν απεναντι τις γνωστές "μανούλες" που για όλα φταίνε οι άλλοι που το κακομαθημένο τους γίνεται ο φόβος και ο τρόμος, με τα γνωστά αποτελέσματα!

 

Εμενα με απασχολει οταν οι κακοι και ανισορροποι δασκαλοι παιδικου, δημοτικου, γυμνασιου και λυκειου δεν περνανε απο καμια συστηματικη αξιολογηση και δεν τους κουναει κανενας.

[MimisAndreas]

Αν οποιαδήποτε εκπαιδευτικός φερόταν ετσι στο παιδι μου θα ειχε άσχημα ξεμπερδέματα....αφου ειναι η δουλειά τηςθα πρεπει να ειναι άψογη οπως είμαστε κ εμεις στην δική μας και δεν δικαιολογούνται γιατι έχουν να κάνουν με παιδιά.Η οποιαδήποτε τιμωρία η "σκεψη"οπως ωραια το λετε εσεις ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.Να προσθέσω και κατι ακομα ...εχω βαρεθεί να ακουω γιατι παμε παιδικο το παιδι μας και τέτοια...εγω 6 μηνες δουλεύω και 6 κάθομαι αλλα επειδη εκτος απο μαμα ειμαι και γυναίκα εχω ανάγκη να είμαι με εμενα και μονο χωρις κανεναν ειτε για να κανω Τις δουλειες μου με την ησυχία μου η για να αράξω δεν καταλαβαίνω τον ντορο που γίνετε στο site...Θα κλεισω με την αγαπημένη μου ΠΡΟΤΑΣΗ.ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΜΑΜΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

[Astrien]

1 hour ago, Maria2387 είπε:

@Nefeli2014 Συμφωνω απολυτα σε οτι λες πραγματικα! Και για να ξεκαθαρισουμε δεν με ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ αν ειναι 2 δασκαλες σε 30 παιδια..Με ενδιαφερει να φερονται σωστα στα παιδια! Αυτη ειναι η δουλεια τους και αν δεν τους αρεσει να αλλαξουν δουλεια.. Ειναι δυνατον να απειλουν τα παιδια μας ωστε να τα κανουν να σταματησουν να κλαινε και να προσαρμοστουν;;; @Astrien Θεωρω εντελως αντιπαιδαγωγικο το καρεκλακι της σκεψεις... Να σκεφτει δλδ τι το 3χρονο;;; "Εσυ" θα πρεπει να του εξηγησεις με σωστο τροπο γτ δεν ειναι σωστο κατι..Αυτη ειναι η μαγκια για μενα...Αλλιως κανω και εγω την δασκαλα και με φωνες και απειλες τα εχω σουζα...Μωρε παμε καλα;;;; Στην δικη μας περιπτωση βεβαια φανηκε οτι δεν κανανε σωστα την δουλεια τους γτ η μικρη κανει πληρη ωραριο ηδη και το πρωι που την παω δεν μου λεει ουτε γεια..Τρεχει μεσα και εξαφανιζεται! Και μου λενε οτι δεν εχουν κανενα προβλημα!!

 

 

Υγ εχω χασει μερικα σχολια

Μαρία αν οι προθέσεις σου είναι καλές και ο στόχος σου είναι να βοηθήσεις το παιδί ακόμα και οι "τιμωρίες" μπορούν να εφαρμοστούν σωστά. Έχω τύχει σε περίπτωση παιδιού που είχε δείρει σχεδόν όλα τα υπόλοιπα, οι γονείς του οποίου έπαιρναν διαζύγιο και στο σπίτι επικρατούσε εμπόλεμη ζώνη. Η συνάδελφος εφάρμοσε ένα είδος καρέκλα της σκέψης και καθόταν δίπλα στο παιδι και του έλεγε να της σφίγγει το χέρι όσο νιώθει θυμωμένο. Του μιλούσε, του εξηγούσε. Μια φορά το παιδί ήταν σε τόσο άσχημη ψυχολογική κατάσταση που άρχισε να κλαίει, έκατσε μόνο του στην καρέκλα και πήρε αγκαλιά τη νηπιαγωγό και έκλαιγε στην αγκαλιά της. 

[Maria2387]

@Astrien Αυτο που περιγραφης δεν το θεωρω καρεκλακι της σκεψης, ετσι οπως ολοι το ξερουμε..Συμφωνω στις μεθοδους που εφαρμοζονται μ ενσυναισθηση και οχι με βια. 

3 ώρες πρίν, elenip είπε:

Γιατί πάντα θα έχουν απεναντι τις γνωστές "μανούλες" που για όλα φταίνε οι άλλοι που το κακομαθημένο τους γίνεται ο φόβος και ο τρόμος, με τα γνωστά αποτελέσματα!

Πραγματικα ειστε εκπαιδευτικος;; Παιδι εχετε; Μπορειτε να μου πεις τι σημαινει κακομαθημενο; Μιλαμε για παιδικο σταθμο, για 3χρονα που ερχονται κατευθειαν απο το σπιτι τους και τρεχουν, παιζουν κ ναι δεν ακουν κανενα  και δεν ξερουν να μοιραζονται οποτε λογικο ειναι να τσακωθουν.. Τα αναπτυξιακα σταδια ενος παιδιου τα εχετε υποψην;; Εκει ερχετε ο εκπαιδευτικος να τα μαθει να εχουν ορια μεσα απο το παιχνιδι.. Δεν κανετε φυλαξη! Πραγματικα λυπαμαι για αυτο που ειπατε.. Τωρα αν καποιο παιδι εχει καποιο προβλημα στο σπιτι του και γινεται επιθετικο κτλ σιγουρα δεν λεγεται κακομαθημενο, ωστοσο χρειαζεται βοηθεια απο καποιο ειδικο..

[Fenia27]

2 ώρες πρίν, MimisAndreas είπε:

αφου ειναι η δουλειά τηςθα πρεπει να ειναι άψογη οπως είμαστε κ εμεις στην δική μας και δεν δικαιολογούνται γιατι έχουν να κάνουν με παιδιά.

 

Συμφωνω. Και επειδη εχουν να κανουν με παιδια και οχι αντικειμενα, ειναι και πολυ μεγαλο το βαρος της δουλειας. Ειναι ομως και οι δασκαλοι ανθρωποι, με δικα τους προβληματα, κουβαλανε τα δικα τους κομπλεξ και την δικη τους "μαυριλα" οπως αλλωστε και ολοι μας. Τετοιες δουλειες λοιπον χρειαζονται και την αναλογη επιτηρηση, αξιολογηση, στηριξη και συνεχη εκπαιδευση απο το κρατος. Αλλιως το πραμα μπαζει και υπολειτουργει....

 

2 ώρες πρίν, MimisAndreas είπε:

εχω βαρεθεί να ακουω γιατι παμε παιδικο το παιδι μας και τέτοια

 

Οι αποψεις διιστανται και το θεμα θα συνεχισει να συζητιεται...

 

2 ώρες πρίν, MimisAndreas είπε:

εγω 6 μηνες δουλεύω και 6 κάθομαι αλλα επειδη εκτος απο μαμα ειμαι και γυναίκα εχω ανάγκη να είμαι με εμενα και μονο χωρις κανεναν ειτε για να κανω Τις δουλειες μου με την ησυχία μου η για να αράξω δεν καταλαβαίνω τον ντορο που γίνετε στο site...Θα κλεισω με την αγαπημένη μου ΠΡΟΤΑΣΗ.ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΜΑΜΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

Χαρουμενη μαμα δεν σημαινει απαραιτητα χαρουμενο παιδι...

 

Αν ενα παιδι 12 μηνων πηγαινει βρεφονηπιακο επειδη η μαμα θελει τον χρονο της σαν γυναικα...Θα ειναι χαρουμενη η μαμα? Ναι ...θα ειναι χαρουμενο το παιδι? μαλλον οχι...Θα το δεχτει το παιδι? στο τελος ναι...Θα ειναι χαρουμενη η μαμα? ναι...Θα ειναι χαρουμενο το παιδι? φαινομενικα ναι μεν αλλα...

 

Ενα παραδειγμα τυχαιο εφερα, δεν ξερω την οικογενειακη σου κατασταση και τι ηλικια ειναι το παιδι/τα παιδια σου...Απλα πιο πολυ η προταση για μενα θα ηταν

ισορροπημενη μαμα χαρουμενα παιδια...

[MimisAndreas]

Just now, Fenia27 είπε:

 

Συμφωνω. Και επειδη εχουν να κανουν με παιδια και οχι αντικειμενα, ειναι και πολυ μεγαλο το βαρος της δουλειας. Ειναι ομως και οι δασκαλοι ανθρωποι, με δικα τους προβληματα, κουβαλανε τα δικα τους κομπλεξ και την δικη τους "μαυριλα" οπως αλλωστε και ολοι μας. Τετοιες δουλειες λοιπον χρειαζονται και την αναλογη επιτηρηση, αξιολογηση, στηριξη και συνεχη εκπαιδευση απο το κρατος. Αλλιως το πραμα μπαζει και υπολειτουργει....

 

 

Οι αποψεις διιστανται και το θεμα θα συνεχισει να συζητιεται...

 

 

Χαρουμενη μαμα δεν σημαινει απαραιτητα χαρουμενο παιδι...

 

Αν ενα παιδι 12 μηνων πηγαινει βρεφονηπιακο επειδη η μαμα θελει τον χρονο της σαν γυναικα...Θα ειναι χαρουμενη η μαμα? Ναι ...θα ειναι χαρουμενο το παιδι? μαλλον οχι...Θα το δεχτει το παιδι? στο τελος ναι...Θα ειναι χαρουμενη η μαμα? ναι...Θα ειναι χαρουμενο το παιδι? φαινομενικα ναι μεν αλλα...

 

Ενα παραδειγμα τυχαιο εφερα, δεν ξερω την οικογενειακη σου κατασταση και τι ηλικια ειναι το παιδι/τα παιδια σου...Απλα πιο πολυ η προταση για μενα θα ηταν

ισορροπημενη μαμα χαρουμενα παιδια...

Το παιδακι μου το έγραψα στον παιδικο 2.5 χρονων και περα απο τις ιωσουλες που περάσαμε μονο θετικα πραγματα εχουμε παρει και οι 3 βαζω και τον σύζυγό μου και θα ηθελα να σου πω οτι τα παιδια περνάμε πολυ καλα και μαθαίνουν πολλα περισσότερα απ οτι στο σπιτι που αναγκαστηκα και τηλεόραση θα δουν και οτι οθονες υπαρχουν γιατι εκ των πραγμάτων δεν μπορεις να εισαι ολη την ωρα απο πανω τους.Το τι κανει χαρούμενο το κάθε παιδι το ξερει η μαμα του.

[Astrien]

Just now, Maria2387 είπε:

@Astrien Αυτο που περιγραφης δεν το θεωρω καρεκλακι της σκεψης, ετσι οπως ολοι το ξερουμε..Συμφωνω στις μεθοδους που εφαρμοζονται μ ενσυναισθηση και οχι με βια. 

Δεν είναι το τυπικό καρεκλάκι αλλά παρόλα αυτά στο παιδί δεν επιτρέπονταν να παίξει άρα είναι ένα είδος τιμωρίας και στην αρχή ο μικρός αντέδρασε. Ο σωστός χειρισμός της συναδέλφου όμως είχε πολύ θετική επίδραση στο παιδί.

Just now, Fenia27 είπε:

Συμφωνω. Και επειδη εχουν να κανουν με παιδια και οχι αντικειμενα, ειναι και πολυ μεγαλο το βαρος της δουλειας. Ειναι ομως και οι δασκαλοι ανθρωποι, με δικα τους προβληματα, κουβαλανε τα δικα τους κομπλεξ και την δικη τους "μαυριλα" οπως αλλωστε και ολοι μας. Τετοιες δουλειες λοιπον χρειαζονται και την αναλογη επιτηρηση, αξιολογηση, στηριξη και συνεχη εκπαιδευση απο το κρατος. Αλλιως το πραμα μπαζει και υπολειτουργει....

Θα συμφωνήσω ακριβώς με τον τρόπο που το έθεσες. 

[erin0000]

15 ώρες πρίν, MimisAndreas είπε:

Αν οποιαδήποτε εκπαιδευτικός φερόταν ετσι στο παιδι μου θα ειχε άσχημα ξεμπερδέματα....αφου ειναι η δουλειά τηςθα πρεπει να ειναι άψογη οπως είμαστε κ εμεις στην δική μας και δεν δικαιολογούνται γιατι έχουν να κάνουν με παιδιά.Η οποιαδήποτε τιμωρία η "σκεψη"οπως ωραια το λετε εσεις ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.Να προσθέσω και κατι ακομα ...εχω βαρεθεί να ακουω γιατι παμε παιδικο το παιδι μας και τέτοια...εγω 6 μηνες δουλεύω και 6 κάθομαι αλλα επειδη εκτος απο μαμα ειμαι και γυναίκα εχω ανάγκη να είμαι με εμενα και μονο χωρις κανεναν ειτε για να κανω Τις δουλειες μου με την ησυχία μου η για να αράξω δεν καταλαβαίνω τον ντορο που γίνετε στο site...Θα κλεισω με την αγαπημένη μου ΠΡΟΤΑΣΗ.ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΜΑΜΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

 

Το αν θα πάει ένα παιδί παιδικό σταθμό ή όχι, έχει να κάνει α) με πρακτικά ζητήματα (πχ όταν δουλεύουν και οι 2 γονείς και δεν έχουν άλλη λύση) και β) με κριτήριο το όφελος του παιδιού (πχ κοινωνικοποίηση, ή αν το έχει συστήσει αναπτυξιολόγος κτλ). Το να το στείλει κάποιος το παιδί στον σταθμό με μοναδικό σκοπό να αράξει η μαμά στο σπίτι και να έχει την ησυχία της, εγώ το θεωρώ απαράδεκτο και λάθος σκέψη γενικότερα. 

 

Χαρούμενη μπορεί να είναι η μαμά, αλλά όχι εις βάρος των παιδιών. Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά που τον αφήνουμε συνέχεια απέξω.

[elenip]

9 hours ago, Maria2387 said:

@Astrien Αυτο που περιγραφης δεν το θεωρω καρεκλακι της σκεψης, ετσι οπως ολοι το ξερουμε..Συμφωνω στις μεθοδους που εφαρμοζονται μ ενσυναισθηση και οχι με βια. 

Πραγματικα ειστε εκπαιδευτικος;; Παιδι εχετε; Μπορειτε να μου πεις τι σημαινει κακομαθημενο; Μιλαμε για παιδικο σταθμο, για 3χρονα που ερχονται κατευθειαν απο το σπιτι τους και τρεχουν, παιζουν κ ναι δεν ακουν κανενα  και δεν ξερουν να μοιραζονται οποτε λογικο ειναι να τσακωθουν.. Τα αναπτυξιακα σταδια ενος παιδιου τα εχετε υποψην;; Εκει ερχετε ο εκπαιδευτικος να τα μαθει να εχουν ορια μεσα απο το παιχνιδι.. Δεν κανετε φυλαξη! Πραγματικα λυπαμαι για αυτο που ειπατε.. Τωρα αν καποιο παιδι εχει καποιο προβλημα στο σπιτι του και γινεται επιθετικο κτλ σιγουρα δεν λεγεται κακομαθημενο, ωστοσο χρειαζεται βοηθεια απο καποιο ειδικο..

 

Πρώτα διαβάζουμε προσεκτικά τι έχει γράψει ο άλλος και μετά σχολιάζουμε! δεν μίλησα για τρίχρονα, την γνώμη μου την είπα στην κοπέλα ότι πολύ καλά έκανε και άλλαξε σταθμό, μίλησα για Δημοτικό. Αν έχετε παιδί / παιδιά στο Δημοτικό πολύ ευχαρίστως να σας απαντήσω τι σημαίνει κακομαθημένο στο Δημοτικό!

Και ναι έχω παιδιά, αλλιώς τι θα έκανα σε ένα φόρουμ γονέων? την γλάστρα?

15 hours ago, MimisAndreas said:

Αν οποιαδήποτε εκπαιδευτικός φερόταν ετσι στο παιδι μου θα ειχε άσχημα ξεμπερδέματα....αφου ειναι η δουλειά τηςθα πρεπει να ειναι άψογη οπως είμαστε κ εμεις στην δική μας και δεν δικαιολογούνται γιατι έχουν να κάνουν με παιδιά.Η οποιαδήποτε τιμωρία η "σκεψη"οπως ωραια το λετε εσεις ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.Να προσθέσω και κατι ακομα ...εχω βαρεθεί να ακουω γιατι παμε παιδικο το παιδι μας και τέτοια...εγω 6 μηνες δουλεύω και 6 κάθομαι αλλα επειδη εκτος απο μαμα ειμαι και γυναίκα εχω ανάγκη να είμαι με εμενα και μονο χωρις κανεναν ειτε για να κανω Τις δουλειες μου με την ησυχία μου η για να αράξω δεν καταλαβαίνω τον ντορο που γίνετε στο site...Θα κλεισω με την αγαπημένη μου ΠΡΟΤΑΣΗ.ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΜΑΜΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

Επειδή ως μανούλες έχουμε άποψη για όλα η οποία συνήθως εξαντλείται στην κριτική για πείτε μας στον παιδικό παιδιά τα οποία χτυπάνε τα άλλα, φτύνουν, δαγκώνουν και φωνάζουν πως πρέπει να τα αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί? προτάσεις συγκεκριμένες, να απορρίπτουμε ξέρουμε και εμείς γενικά και αόριστα.

Και προσωπικά θεωρώ απαράδεκτες πολλές οικογένειες που το καμάρι τους χτυπάει σωρηδόν τα άλλα και η μανούλα απλώς λέει: αχ βρε Γιαννάκη άσε ήσυχο το κοριτσάκι μην το δαγκώνεις, αχ βρε Γιωργάκη πάλι χτύπησες το Νικολάκη? αχ μωρέ τι θα κάνω εγώ με σένα! γουτσου γουτσου!!

 

εεεε μα δηλαδή!!!

[Fenia27]

Just now, elenip είπε:

Επειδή ως μανούλες έχουμε άποψη για όλα η οποία συνήθως εξαντλείται στην κριτική για πείτε μας στον παιδικό παιδιά τα οποία χτυπάνε τα άλλα, φτύνουν, δαγκώνουν και φωνάζουν πως πρέπει να τα αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί? προτάσεις συγκεκριμένες, να απορρίπτουμε ξέρουμε και εμείς γενικά και αόριστα.

Και προσωπικά θεωρώ απαράδεκτες πολλές οικογένειες που το καμάρι τους χτυπάει σωρηδόν τα άλλα και η μανούλα απλώς λέει: αχ βρε Γιαννάκη άσε ήσυχο το κοριτσάκι μην το δαγκώνεις, αχ βρε Γιωργάκη πάλι χτύπησες το Νικολάκη? αχ μωρέ τι θα κάνω εγώ με σένα! γουτσου γουτσου!!

 

εεεε μα δηλαδή!!!

 

Συμφωνω μαζι σου οτι τα λογια ειναι αλλο πραγμα απο τις πραξεις. Στην πραξη τα πραγματα ειναι σαφως πιο δυσκολα. Ο μεγαλος μου γιος που ειναι τωρα στα 2,5 και θα μπει σε λιγο στα 3, θα χτυπησει και θα σπρωξει τον αδερφο του...Αυτη η συμπεριφορα ομως δεν ειναι ο κανονας και η ρουτινα μας...Μπορει να περασουν και 2 μερες και να μην μαλωσουν σαν αδερφια...Και για να φτασει σε σημειο να σπρωξει τον αδερφο του συνηθως ειναι επειδη ο μικρος τον ενοχλει, του ριχνει τον πυργο του ή παει να παρει κατι με το οποιο παιζει...Στις παρεες με αλλα παιδακια που πανε ηδη παιδικο τις τρωει και δεν εχει χτυπησει ποτε μεχρι τωρα αλλο παιδι...

 

Ενα παιδακι λοιπον που εχει συστηματικα επιθετικη συμπεριφορα χρειαζεται βοηθεια, συνεργασια πανω απο ολα με τους γονεις για να βελτιωθει κατι...Παιζει σημαντικο ρολο η δασκαλα αλλα με την συνεργασια του γονεα μπορουν αν γινουν θαυματα....Αν το δουμε απο την αλλη πλευρα, ενος παιδιου που δεχεται συνεχως μια επιθετικη συμπεριφορα απο ενα αλλο παιδι, και το παιδι αυτο θελει την υπερασπιση του και να μην γινεται δεκτης βιας απο ενα συνομιλικο...Οταν ολες οι μεθοδοι και ολη η ενσυναισθηση εχουν εξαντληθει τοτε η καρεκλα θα χρειαστει...και παλι ομως το πως θα εφαρμοστει μπορει να κανει την διαφορα...

[elenip]

Just now, Fenia27 said:

 

Συμφωνω μαζι σου οτι τα λογια ειναι αλλο πραγμα απο τις πραξεις. Στην πραξη τα πραγματα ειναι σαφως πιο δυσκολα. Ο μεγαλος μου γιος που ειναι τωρα στα 2,5 και θα μπει σε λιγο στα 3, θα χτυπησει και θα σπρωξει τον αδερφο του...Αυτη η συμπεριφορα ομως δεν ειναι ο κανονας και η ρουτινα μας...Μπορει να περασουν και 2 μερες και να μην μαλωσουν σαν αδερφια...Και για να φτασει σε σημειο να σπρωξει τον αδερφο του συνηθως ειναι επειδη ο μικρος τον ενοχλει, του ριχνει τον πυργο του ή παει να παρει κατι με το οποιο παιζει...Στις παρεες με αλλα παιδακια που πανε ηδη παιδικο τις τρωει και δεν εχει χτυπησει ποτε μεχρι τωρα αλλο παιδι...

 

Ενα παιδακι λοιπον που εχει συστηματικα επιθετικη συμπεριφορα χρειαζεται βοηθεια, συνεργασια πανω απο ολα με τους γονεις για να βελτιωθει κατι...Παιζει σημαντικο ρολο η δασκαλα αλλα με την συνεργασια του γονεα μπορουν αν γινουν θαυματα....Αν το δουμε απο την αλλη πλευρα, ενος παιδιου που δεχεται συνεχως μια επιθετικη συμπεριφορα απο ενα αλλο παιδι, και το παιδι αυτο θελει την υπερασπιση του και να μην γινεται δεκτης βιας απο ενα συνομιλικο...Οταν ολες οι μεθοδοι και ολη η ενσυναισθηση εχουν εξαντληθει τοτε η καρεκλα θα χρειαστει...και παλι ομως το πως θα εφαρμοστει μπορει να κανει την διαφορα...

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Υπάρχει γενικώς η νοοτροπία πως ένα επιθετικό παιδί πρέπει να πάει σε ειδικό, κανονικά ο γονιός πρέπει να πάει σε ειδικό, κανένα παιδί δεν γεννιέται επιθετικό, συμπεριφορές αντιγράφει από το σπίτι ή από την αδιαφορία που έχει υποστεί.

Εμείς στον παιδικό υπήρχε ένα παιδί (9 χρονών τώρα) το οποίο έβριζε, χτυπούσε, χρησιμοποιούσε εκφράσεις ακατανόμαστες για παιδί 3 χρονών.. αν έβλεπες τον πατέρα του θα καταλάβαινες γιατί είναι έτσι το παιδί. Υπήρξαν πολλά παράπονα στον παιδικό και η απάντηση ήταν: αχ βρε μανούλες από τώρα τιμωρία?

σε πληροφορώ ότι το συγκεκριμένο παιδί αυτή την στιγμή τρομοκρατεί τα παιδιά στο Δημοτικό, μιλάμε για τρελό ξύλο, κοροιδία σε όλα τα άλλα, έχει βρει και άλλο ένα που είναι σαν αυτό και το σχολείο τρέχει και δεν φτάνει. Αυτό το παιδί είναι απλώς καμμένο και από σπίτι και από σχολείο, και μιλάμε για Δημοτικό έτσι??

[Lenia16]

Just now, elenip είπε:

Υπάρχει γενικώς η νοοτροπία πως ένα επιθετικό παιδί πρέπει να πάει σε ειδικό, κανονικά ο γονιός πρέπει να πάει σε ειδικό, κανένα παιδί δεν γεννιέται επιθετικό, συμπεριφορές αντιγράφει από το σπίτι ή από την αδιαφορία που έχει υποστεί.

Από τα πιο εύστοχα σχόλια ever. 

[vtgian]

To θέμα αφορά νήπια (ας πούμε έως 4 ετών) και όχι μεγαλύτερα παιδιά και σίγουρα όχι δημοτικού, οπότε ας το περιορίσουμε σε αυτές τις ηλικίες.

 

Συμφωνώ ότι πολλά πράγματα είναι στη θεωρία, καθώς αν δεν τύχει στο δικό σου παιδί να έχει μέσα στην τάξη ένα συμμαθητή επιθετικό, βίαιο κλπ όλα μας φαίνονται εύκολα αντιμετωπίσιμα, αγάπη και προδέρμ. Ας έχουμε όμως υπόψη ότι η βίαιη συμπεριφορά ενός νηπίου (όχι μεγαλύτερου παιδιού) δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα ανατροφής ενός κακομαθημένου. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα φόβου (βιώνει βία στο σπίτι, την αναπαραγάγει στο σχολείο), αδιαφορίας (δεν ασχολείται κανείς μαζί του και έχει μάθει να αντιδρά άσχημα για να το προσέξουν), ταμπέλας (ακούει συνέχεια ότι είναι "κακό παιδί" και μαθαίνει να λειτουργεί ως τέτοιο), μπορεί να είναι αποτέλεσμα αδυναμίας επικοινωνίας (ένα νήπιο που δυσκολεύεται να εκφραστεί λεκτικά, γεμίζει άγχος και το εκφράζει σωματικά) και αποτέλεσμα αδυναμίας των γονέων να διαχειριστούν τις ματαιώσεις που μπορεί να βιώσει ένα παιδί με αποτέλεσμα να του κάνουν όλα τα χατίρια, το παιδί να μην έχει μάθει να ματαιώνεται και να αντιδρά με άσχημο τρόπο. 

 

Στο συγκεκριμένο θέμα όμως δεν μας αφορά γιατί λειτουργεί έτσι ένα παιδί, αλλά τι γίνεται μέσα στην τάξη, πως αντιμετωπίζεται από την νηπιαγωγό και τι μπορεί να κάνει ο γονιός γι'αυτό. Νομίζω ότι όλες συμφωνούμε ότι οι εκφοβιστικές τσιρίδες (θα σε αφήσω έξω, σταμάτα τώρα να κλαις κλπ) δεν έχουν θέση σε παιδικούς σταθμούς, όσο "άνθρωπος" και να είναι ο εκπαιδευτικός. Επίσης σε τέτοιες ηλικίες τα "καρεκλάκια", οι "σκεφτούλες" κλπ μπορεί να απομονώνουν το παιδί για λίγο αλλά σίγουρα δεν το βοηθάν να βελτιώσει/διορθώσει τη συμπεριφορά του γιατί είναι μέθοδοι που δεν ανταποκρίνονται στο αναπτυξιακό στάδιο ενός νηπίου. Αντίθετα, ο αποκλεισμός του (όταν μάλιστα γίνεται αποκομμένος και χωρίς συζήτηση και υποστήριξη από τον εκπαιδευτικό) δρα συνήθως αντίθετα, η δασκάλα μπορεί να ησυχάσει για λιγο αλλά μετά το παιδί επανέρχεται δριμύτερο (με απώτερο σκοπό να διεκδικήσει και πάλι την προσοχή). Νομίζω ότι αυτό που περιμένουμε από έναν παιδικό είναι η διαπαιδαγώγηση, όχι απλά η πειθαρχία. Δεν είμαι από αυτές που πιστεύουν ότι η αγάπη τα λύνει όλα, αλλά γνωρίζω πως σε αυτές τις ηλικίες ούτε η τιμωρία και η απομόνωση λειτουργεί. Ευτυχώς, για όποιον ενδιαφέρεται, η οριοθέτηση ενός νηπίου πέρα από το ότι είναι αναγκαία, μπορεί να εφαρμοστεί με θετικό τρόπο. Αρκεί να καταλαβαίνουμε τι είναι ικανό να καταλάβει ένα νήπιο και τι όχι. Επίσης να μας ενδιαφέρει ότι το προσωρινό αποτέλεσμα αλλά το μακροπρόθεσμο.

 

@elenip αυτό το παιδί που περιγράφεις, όση τιμωρία και να έπαιρνε στον παιδικό, λίγη σημασία θα είχε γιατί όπως λες αλλού ήταν το πρόβλημα και όχι οριοθέτησης από τον συγκεκριμένο χώρο. Όπως σωστά λες, εκεί χρειάζεται συστημική προσέγγιση στην οικογένεια. Το παιδί είναι απλά η εικόνα της.

 

Έχουμε λοιπόν τους σταθμούς, ιδιωτικούς/δημόσιους και το προσωπικό τους. Η δική μου εμπειρια από τα δημόσια είναι μικροί χώροι, πολλά παιδιά, λίγες και μεγάλες σε ηλικία εκπαιδευτικοί και με απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Τις έχω δει να λειτουργούν με αγάπη πχ την δική μου κόρη στη φάση προσαρμογής την είχαν συνέχεια αγκαλιά και ας υπήρχαν 30 παιδιά. Και έχω δει και άλλες να ουρλιάζουν. Η μαμά που κάποιος θα χτυπήσει/δαγκώσει/φοβίσει το παιδί της, θα πει "ας κάνουν ότι θέλουν, αρκεί να είναι το παιδί μου καλά". Λογικό αλλά όχι αποτελεσματικό. Γιατί οι δασκάλες παραμένουν σε περιορισμένο αριθμό και είναι αδύνατο να είναι πανταχού παρούσες. Στο τμήμα των 30 τρίχρονων, με τρεις δασκάλες (το προβλεπόμενο) είχε τύχει να τις δώ να έχουν μείνει με μία. Γιατί; γιατί το ένα χέστηκε επάνω του και έπρεπε μία να το πλύνει, άλλα δύο να θέλουν τσίσα/κακά και έπρεπε να πάει η δεύτερη μαζί τους, Ε όσο καλή και να είναι μια νηπιαγωγός, super woman να μπορεί να επιβλέψει 30 παιδιά δεν είναι. Και ναι είναι πιθανό, εκείνη τη στιγμή να τσακωθούν 2-3 μεταξύ τους. Δε θα κρίνω μια παιδαγωγό από το τυχαίο περιστατικό, όσο και αν με ζορίζει που το παιδί μου θα έρθει να παραπονεθεί που η Κική της έσκισε το φόρεμα. Θα κινηθώ σίγουρα αν το παιδί μου αντιδρά έντονα στο να πάει σχολείο, αν καθημερινά μου λέει ότι κάποιος το χτύπησε, αν φοβάται αντί να νιώθει ασφάλεια. Στους ιδιωτικούς τα πράγματα είναι καλύτερα από άποψη αναλογίας (όχι πάντα)  και έχεις τη δυνατότητα να βρεις κάποιον που να ταιριάζει περισσότερο στην δική σου προσέγγιση. Αλλά και πάλι, υπάρχουν πολλοί παιδικοι ακατάλληλοι με προσωπικό χωρίς πείρα που αδυνατεί να αντιμετωπίσει παιδιά που χρειάζονται ειδική μεταχείριση.

 

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός; μόνο να πιέσει να τηρούνται τουλάχιστον τα προβλεπόμενα, δηλαδή 1 νηπιαγωγός ανα 12 παιδιά, υποχρεωτικά, για ηλικίες παιδικού σταθμού. Στα βρέφη (μέχρι 2,5) ένας εκπαιδευτικός ανά 6 παιδιά. Τουλάχιστον έτσι ξέρεις ότι υπάρχει επαρκές προσωπικό να οριοθετήσει ένα παιδί με επιθετική συμπεριφορά. Και να παρακολουθεί, στο βαθμό που μπορεί, το παιδί του και τι γίνεται στην τάξη. Το τελευταίο, με ανύποπτες επισκέψεις. Βλέπεις πολλά από το πως συμπεριφέρονται στην αυλή. Έπειτα, καταγγελία για οποιαδήποτε παρέκκλιση, γραπτώς και με αναφορά σε ανώτερο όπως είπε η @erin0000 Μια χαρά μαζεύονται έτσι.

 

Περί βίαιων παιδιών, τυχαινει τον τελευταίο μήνα στους παιδοτόπους της γειτονιάς να κυκλοφορεί ένα πραγματικά πολύ επιθετικό αγόρι ηλικίας 5,5 ετών. Δεν ξέρω αν έχει ΔΕΠΥ ή κάτι άλλο, πραγματικά είναι απίστευτος, ενοχλεί όλα τα παιδιά, κοροϊδεύει, χτυπάει, τους χαλάει το παιχνίδι. Φέρνει στα όριά τους πολύ μεγαλύτερα παιδιά. Ο πατέρας (με τον όποιο έρχεται) είναι αδιάφορος, κινητό και άραγμα. Έχω δει πως τον αντιμετωπίζουν σε τρεις διαφορετικούς παιδοτόπους. Στους δύο του φωνάζουν και τρέχουν από πίσω του συνέχεια, όταν εκτροχιάζεται τον βγάζουν έξω για λίγο. Το αποτέλεσμα, παιδιά που κλαίνε και χτυπιούνται μαζί του γιατί όταν επανέρχεται κάνει τα ίδια. Στον άλλο παιδότοπο, παραμένει υπερκινητικός αλλά δεν ενοχλεί τόσο τα παιδιά. Γιατί; Επειδή προλαβαίνουν οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί να του βάζουν "δουλειές". Συνέχεια είναι κάποιος απο δίπλα να τον βάζει να κάνει κάτι, προκαλώντας τον (πχ πόσο γρήγορα μπορείς να μαζέψεις τα κόκκινα μπαλάκια; μπορείς να φτάσεις το μπαλόνι μέχρι εκεί; κλπ) και με θετική ανταπόκριση (ουαου είσαι πολύ καλός σε αυτό! μπράβο που τα κατάφερες κλπ). Για εμένα, αυτό ήταν ζωντανό παράδειγμα πως ο εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης μπορεί να κάνει τη διαφορά, πριν φτάσουμε να χαρακτηρίσουμε το παιδί. Είναι βέβαια σαφώς πιο κουραστικός ο δεύτερος τροπος από τον πρώτο 

[elenip]

Just now, vtgian said:

To θέμα αφορά νήπια (ας πούμε έως 4 ετών) και όχι μεγαλύτερα παιδιά και σίγουρα όχι δημοτικού, οπότε ας το περιορίσουμε σε αυτές τις ηλικίες.

 

Συμφωνώ ότι πολλά πράγματα είναι στη θεωρία, καθώς αν δεν τύχει στο δικό σου παιδί να έχει μέσα στην τάξη ένα συμμαθητή επιθετικό, βίαιο κλπ όλα μας φαίνονται εύκολα αντιμετωπίσιμα, αγάπη και προδέρμ. Ας έχουμε όμως υπόψη ότι η βίαιη συμπεριφορά ενός νηπίου (όχι μεγαλύτερου παιδιού) δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα ανατροφής ενός κακομαθημένου. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα φόβου (βιώνει βία στο σπίτι, την αναπαραγάγει στο σχολείο), αδιαφορίας (δεν ασχολείται κανείς μαζί του και έχει μάθει να αντιδρά άσχημα για να το προσέξουν), ταμπέλας (ακούει συνέχεια ότι είναι "κακό παιδί" και μαθαίνει να λειτουργεί ως τέτοιο), μπορεί να είναι αποτέλεσμα αδυναμίας επικοινωνίας (ένα νήπιο που δυσκολεύεται να εκφραστεί λεκτικά, γεμίζει άγχος και το εκφράζει σωματικά) και αποτέλεσμα αδυναμίας των γονέων να διαχειριστούν τις ματαιώσεις που μπορεί να βιώσει ένα παιδί με αποτέλεσμα να του κάνουν όλα τα χατίρια, το παιδί να μην έχει μάθει να ματαιώνεται και να αντιδρά με άσχημο τρόπο. 

 

Στο συγκεκριμένο θέμα όμως δεν μας αφορά γιατί λειτουργεί έτσι ένα παιδί, αλλά τι γίνεται μέσα στην τάξη, πως αντιμετωπίζεται από την νηπιαγωγό και τι μπορεί να κάνει ο γονιός γι'αυτό. Νομίζω ότι όλες συμφωνούμε ότι οι εκφοβιστικές τσιρίδες (θα σε αφήσω έξω, σταμάτα τώρα να κλαις κλπ) δεν έχουν θέση σε παιδικούς σταθμούς, όσο "άνθρωπος" και να είναι ο εκπαιδευτικός. Επίσης σε τέτοιες ηλικίες τα "καρεκλάκια", οι "σκεφτούλες" κλπ μπορεί να απομονώνουν το παιδί για λίγο αλλά σίγουρα δεν το βοηθάν να βελτιώσει/διορθώσει τη συμπεριφορά του γιατί είναι μέθοδοι που δεν ανταποκρίνονται στο αναπτυξιακό στάδιο ενός νηπίου. Αντίθετα, ο αποκλεισμός του (όταν μάλιστα γίνεται αποκομμένος και χωρίς συζήτηση και υποστήριξη από τον εκπαιδευτικό) δρα συνήθως αντίθετα, η δασκάλα μπορεί να ησυχάσει για λιγο αλλά μετά το παιδί επανέρχεται δριμύτερο (με απώτερο σκοπό να διεκδικήσει και πάλι την προσοχή). Νομίζω ότι αυτό που περιμένουμε από έναν παιδικό είναι η διαπαιδαγώγηση, όχι απλά η πειθαρχία. Δεν είμαι από αυτές που πιστεύουν ότι η αγάπη τα λύνει όλα, αλλά γνωρίζω πως σε αυτές τις ηλικίες ούτε η τιμωρία και η απομόνωση λειτουργεί. Ευτυχώς, για όποιον ενδιαφέρεται, η οριοθέτηση ενός νηπίου πέρα από το ότι είναι αναγκαία, μπορεί να εφαρμοστεί με θετικό τρόπο. Αρκεί να καταλαβαίνουμε τι είναι ικανό να καταλάβει ένα νήπιο και τι όχι. Επίσης να μας ενδιαφέρει ότι το προσωρινό αποτέλεσμα αλλά το μακροπρόθεσμο.

 

@elenip αυτό το παιδί που περιγράφεις, όση τιμωρία και να έπαιρνε στον παιδικό, λίγη σημασία θα είχε γιατί όπως λες αλλού ήταν το πρόβλημα και όχι οριοθέτησης από τον συγκεκριμένο χώρο. Όπως σωστά λες, εκεί χρειάζεται συστημική προσέγγιση στην οικογένεια. Το παιδί είναι απλά η εικόνα της.

 

Έχουμε λοιπόν τους σταθμούς, ιδιωτικούς/δημόσιους και το προσωπικό τους. Η δική μου εμπειρια από τα δημόσια είναι μικροί χώροι, πολλά παιδιά, λίγες και μεγάλες σε ηλικία εκπαιδευτικοί και με απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Τις έχω δει να λειτουργούν με αγάπη πχ την δική μου κόρη στη φάση προσαρμογής την είχαν συνέχεια αγκαλιά και ας υπήρχαν 30 παιδιά. Και έχω δει και άλλες να ουρλιάζουν. Η μαμά που κάποιος θα χτυπήσει/δαγκώσει/φοβίσει το παιδί της, θα πει "ας κάνουν ότι θέλουν, αρκεί να είναι το παιδί μου καλά". Λογικό αλλά όχι αποτελεσματικό. Γιατί οι δασκάλες παραμένουν σε περιορισμένο αριθμό και είναι αδύνατο να είναι πανταχού παρούσες. Στο τμήμα των 30 τρίχρονων, με τρεις δασκάλες (το προβλεπόμενο) είχε τύχει να τις δώ να έχουν μείνει με μία. Γιατί; γιατί το ένα χέστηκε επάνω του και έπρεπε μία να το πλύνει, άλλα δύο να θέλουν τσίσα/κακά και έπρεπε να πάει η δεύτερη μαζί τους, Ε όσο καλή και να είναι μια νηπιαγωγός, super woman να μπορεί να επιβλέψει 30 παιδιά δεν είναι. Και ναι είναι πιθανό, εκείνη τη στιγμή να τσακωθούν 2-3 μεταξύ τους. Δε θα κρίνω μια παιδαγωγό από το τυχαίο περιστατικό, όσο και αν με ζορίζει που το παιδί μου θα έρθει να παραπονεθεί που η Κική της έσκισε το φόρεμα. Θα κινηθώ σίγουρα αν το παιδί μου αντιδρά έντονα στο να πάει σχολείο, αν καθημερινά μου λέει ότι κάποιος το χτύπησε, αν φοβάται αντί να νιώθει ασφάλεια. Στους ιδιωτικούς τα πράγματα είναι καλύτερα από άποψη αναλογίας (όχι πάντα)  και έχεις τη δυνατότητα να βρεις κάποιον που να ταιριάζει περισσότερο στην δική σου προσέγγιση. Αλλά και πάλι, υπάρχουν πολλοί παιδικοι ακατάλληλοι με προσωπικό χωρίς πείρα που αδυνατεί να αντιμετωπίσει παιδιά που χρειάζονται ειδική μεταχείριση.

 

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός; μόνο να πιέσει να τηρούνται τουλάχιστον τα προβλεπόμενα, δηλαδή 1 νηπιαγωγός ανα 12 παιδιά, υποχρεωτικά, για ηλικίες παιδικού σταθμού. Στα βρέφη (μέχρι 2,5) ένας εκπαιδευτικός ανά 6 παιδιά. Τουλάχιστον έτσι ξέρεις ότι υπάρχει επαρκές προσωπικό να οριοθετήσει ένα παιδί με επιθετική συμπεριφορά. Και να παρακολουθεί, στο βαθμό που μπορεί, το παιδί του και τι γίνεται στην τάξη. Το τελευταίο, με ανύποπτες επισκέψεις. Βλέπεις πολλά από το πως συμπεριφέρονται στην αυλή. Έπειτα, καταγγελία για οποιαδήποτε παρέκκλιση, γραπτώς και με αναφορά σε ανώτερο όπως είπε η @erin0000 Μια χαρά μαζεύονται έτσι.

 

Περί βίαιων παιδιών, τυχαινει τον τελευταίο μήνα στους παιδοτόπους της γειτονιάς να κυκλοφορεί ένα πραγματικά πολύ επιθετικό αγόρι ηλικίας 5,5 ετών. Δεν ξέρω αν έχει ΔΕΠΥ ή κάτι άλλο, πραγματικά είναι απίστευτος, ενοχλεί όλα τα παιδιά, κοροϊδεύει, χτυπάει, τους χαλάει το παιχνίδι. Φέρνει στα όριά τους πολύ μεγαλύτερα παιδιά. Ο πατέρας (με τον όποιο έρχεται) είναι αδιάφορος, κινητό και άραγμα. Έχω δει πως τον αντιμετωπίζουν σε τρεις διαφορετικούς παιδοτόπους. Στους δύο του φωνάζουν και τρέχουν από πίσω του συνέχεια, όταν εκτροχιάζεται τον βγάζουν έξω για λίγο. Το αποτέλεσμα, παιδιά που κλαίνε και χτυπιούνται μαζί του γιατί όταν επανέρχεται κάνει τα ίδια. Στον άλλο παιδότοπο, παραμένει υπερκινητικός αλλά δεν ενοχλεί τόσο τα παιδιά. Γιατί; Επειδή προλαβαίνουν οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί να του βάζουν "δουλειές". Συνέχεια είναι κάποιος απο δίπλα να τον βάζει να κάνει κάτι, προκαλώντας τον (πχ πόσο γρήγορα μπορείς να μαζέψεις τα κόκκινα μπαλάκια; μπορείς να φτάσεις το μπαλόνι μέχρι εκεί; κλπ) και με θετική ανταπόκριση (ουαου είσαι πολύ καλός σε αυτό! μπράβο που τα κατάφερες κλπ). Για εμένα, αυτό ήταν ζωντανό παράδειγμα πως ο εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης μπορεί να κάνει τη διαφορά, πριν φτάσουμε να χαρακτηρίσουμε το παιδί. Είναι βέβαια σαφώς πιο κουραστικός ο δεύτερος τροπος από τον πρώτο 

 

Διάβασα με προσοχή όσα έγραψες, ΌΛΑ

Στο παιδί που εγώ αναφέρομαι το επιβράβευαν στον παιδικό, να είναι πρώτο στο τρενάκι που έβγαιναν στην αυλή, να είναι ο βοηθός της δασκάλας σε πράγματα, να του δίνουν τα κλειδιά να ξεκλειδώνει / κλειδώνει μία τάξη, πράγματα για αυτή την ηλικία, ξέρεις.

Αποτέλεσμα μηδέν! Και τι εισέπρατταν τα δικά μας? Βαράς, δαγκώνεις, βρίζεις? Θα είσαι πρώτος στο τρενάκι, αυτό το τρενάκι μου έχει κάτσει γιατί πάντα παραπονιόταν ο δικός μου ότι δεν τον βάζουν πρώτο.

 Δεν ζω στο υπερπέραν, σαφώς και πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτές οι καταστάσεις με θετικό τρόπο. Δυστυχώς όμως πέφτουμε όλοι πάνω σε ένα παιδί για να βελτιωθεί η κατάσταση και όλα τα άλλα χεστήκαμε για το πώς νιώθουν?

Μπορεί να ακουστεί σκληρό αυτό που θα πω αλλά η ζωή έχει δείξει πως αν στο σπίτι τα πράγματα είναι χάλια αυτό το παιδί δυστυχώς δεν σώζεται.