τσακωμοί με τον σύζυγο

[Niki81]

Κ επισης δεν μιλησα μονο για παππου κ γιαγια μιλησα για ανθρωπους που αγαπας κ εχεις εμπιστοσυνη! Ισως εισαι μοναχοπαιδι κ δεν εχεις αδερφια αλλα ισως κ με τα αδερφια σου να μην εχεις καλη σχεση αλλα εγω το παιδι μου γιατι να μην το αφησω μονο του με την αδερφη μπυ κ το ξαδερφακι του κ να κανω εγω καποια υποχρεωση που πρεπει? Τι σημαινει οτι δεν μεγαλωνω μονη μου το παιδι μου? Επειδη αγαπαω κ εμπιστευομαι το παιδι μου στην αδερφη μου ή στην μανα μου δυο ωρες την εβδομαδα?? Οι κοπελες δηλαδη που δουλευουν επιλεγουν να τους μεγαλωσουν αλλοι τα παιδια!??? Μαλλον εχεις μπερδευτει??

 

Εγω δεν εθιξα το αν μεγαλωνεις εσυ η η οποιαδήποτε άλλη μονη της το παιδι της.Εγω εξηγησα ότι το αν το παιδι σου είναι ανεξαρτητο η όχι δεν εχει να κανει με τις 2 ωρες που λες ότι το αφηνεις στην αδερφη σου αλλα με τις υπολοιπες που είναι μαζι σου.

[ninaki80]

Σε αυτό δε διαφωνω.Ομως η μαμα εχει ένα μωρακι και ναι κι εγω τον πρωτο χρονο ειχα το μωρο παντα μαζι μου...δεν ηθελα να το αφηνω εκτος κι αν ηταν πραγματικη αναγκη.Μεγαλωνοντας τα παιδια...και ειδικα από όταν το παιδι αρχιζει να μιλαει νομιζω ότι αλλαζει και ολο αυτό.Ετσι τουλάχιστον το βιωσα εγω.Και παλι όμως σαν οικογενεια οπου παμε παμε ολοι μαζι.Τα παιδια θα τα αφήσω σπανια και αυτό για να παω πχ σε ένα γιατρο,ενα σινεμά μια στο τοσο,μια δουλεια.ωστοσ μια χαρα είναι οι σχεσεις τους με ολους τους συγγενείς μας και μια χαρα μενουνμε καποιον αν πρεπει.

 

Η διαφωνια μου λοιπον είναι πως το γεγονός ότι η μαμα με ένα μωρο μηνων δε το αφηνει στη γιαγια δε σημαινει ότι αυτό θα γινεται για παντα.Ειναι πολύ μικρο το μωρο.

 

Επισης ναι συμφωνω ότι καλο είναι τα παιδακια να μαθαινουν να μενουν και με καποιον αλλον μια στο τοσο αλλα αυτό δεν εχει να κανει με την ανεξαρτητοποιηση του παιδιου.

 

Ναι κ εγω δεν μιλησα για ενα μωρακι μηνων να το αφησεις αλλα ενα παιδακι 3 χρονων μπορει ανετα να μεινει καποιες ωρες με καποιον αλλο ανθρωπο. Κι ομως τα βοηθαει γιατι στην αυτοπεποιθηση τους βρε κοριτσια ενα παιδακι που πρωτη φορα μενει χωρις τους γονεις του σε ενα νηπιο χανει τα αυγα κ τα πασχαλια!!! Αν ενα παιδακι ειναι μαθημενο οτι οκ ενας γονιος μπορει να λειψει για μια ωρα κ θα ξαναγυρισει κ εγω μπορω να μεινω κ με αλλους ανθρωπους μονο μου νιωθει αλλιως κ στο σχολειο ολα συνδεονται!!

[Niki81]

Πραγματικα οι φορες που τα εχω αφησει ειναι μετρημενες.συγκεκριμενα για βολτα κ οχι για δουλεια αφησα την κορη μου 1,5χρονων δυο φορες για σινεμα.απλα κ γω συμφωνω με τη νικη οτι τα παιδια που δ τα κρατανε παππουδες δ σημαινει οτι δ εχουν καλες σχεσεις μαζι τους η οτι δ ειναι ανεξαρτητα.

Το δικο μου σκεπτικο ειναι οτι διακοπες παμε κ οι 4.μονοι με τον αντρα μου θα ξαναπαω οταν δ θα θελουν τα παιδια να ερθουν μαζι μας.ευτυχως συμφωνει κ ο αντρας μου.

Οσο για τις φιλιες,υπαρχουν φιλοι που τους βλεπουμε συχνα λογω οτι ειμαστε κοντα κ υπαρχει χρονος,αλλα μπορει να νιωθουμε πιο κοντα με καποιον που δ βλεπομαστε λογω αποστασης η δουλειας αλλα μας εχουν δεσει εμπειριες.δ ειναι ο χρονος,αλλα πως περνας οσο χρονο εισαι με καποιον

 

Επισης ολοι γνωριζουν που βρίσκονται τα παιδια μου.Αν καποιος λοιπον θελει να δεθει ,παιξει,δει το παιδι μου είναι καλοδεχούμενος να ερθει σπιτι μας να τα δει ασχέτως του αν εγω θα είμαι εκει η όχι.Η δικη μας η γιαγια πχ αν την καλεσω να μου τα κρατησει για να παω καπου ερχεται παντα...της το αναγνωρίζω.περα από αυτό όμως να ερθει μονη της μια μερα να πει ηρθα να δω τα παιδια δε.

[Niki81]

Ναι κ εγω δεν μιλησα για ενα μωρακι μηνων να το αφησεις αλλα ενα παιδακι 3 χρονων μπορει ανετα να μεινει καποιες ωρες με καποιον αλλο ανθρωπο. Κι ομως τα βοηθαει γιατι στην αυτοπεποιθηση τους βρε κοριτσια ενα παιδακι που πρωτη φορα μενει χωρις τους γονεις του σε ενα νηπιο χανει τα αυγα κ τα πασχαλια!!! Αν ενα παιδακι ειναι μαθημενο οτι οκ ενας γονιος μπορει να λειψει για μια ωρα κ θα ξαναγυρισει κ εγω μπορω να μεινω κ με αλλους ανθρωπους μονο μου νιωθει αλλιως κ στο σχολειο ολα συνδεονται!!

 

Η θεματοθετρια εχει ένα μωρακι 10 μηνων.

[ninaki80]

Η θεματοθετρια εχει ένα μωρακι 10 μηνων.

 

Οκ πιασαμε την κουβεντα με την αλλη κοπελα που εχει μεγαλητερο παιδακι κ παρασυρθηκα!! Μιλαμε για παιδακια 2-3 χρονων τωρα ενα μωρακι που δεν περπαταει κ δεν μιλαει δεν μιλαμε κ για σχεσεις πραγματικες με τους συγγενεις! Απλα ξεφυγαμε απτο θεμα λιγο!!

[vicky86]

Επισης ολοι γνωριζουν που βρίσκονται τα παιδια μου.Αν καποιος λοιπον θελει να δεθει ,παιξει,δει το παιδι μου είναι καλοδεχούμενος να ερθει σπιτι μας να τα δει ασχέτως του αν εγω θα είμαι εκει η όχι.Η δικη μας η γιαγια πχ αν την καλεσω να μου τα κρατησει για να παω καπου ερχεται παντα...της το αναγνωρίζω.περα από αυτό όμως να ερθει μονη της μια μερα να πει ηρθα να δω τα παιδια δε.

 

Καλα εχουμε ξεφυγει απο το θεμα της κοπελας κατα πολυ.

Κ ευτυχως για μενα υπαρχουν πολλα ατομα που τα εμπιστευομαι κ προσφερονται να κρατησουν τα παιδια,αλλο αν δεν χρειαζεται.

Αλλα εθιξες ενα θεμα που με ενοχλει

Αν καποιος το να δει τα παιδια το εννοει ελα εσυ σε μενα κ δ ερχεται ποτε ο ιδιος σπιτι μας με ενοχλει πολυ

[ninaki80]

Επισης ολοι γνωριζουν που βρίσκονται τα παιδια μου.Αν καποιος λοιπον θελει να δεθει ,παιξει,δει το παιδι μου είναι καλοδεχούμενος να ερθει σπιτι μας να τα δει ασχέτως του αν εγω θα είμαι εκει η όχι.Η δικη μας η γιαγια πχ αν την καλεσω να μου τα κρατησει για να παω καπου ερχεται παντα...της το αναγνωρίζω.περα από αυτό όμως να ερθει μονη της μια μερα να πει ηρθα να δω τα παιδια δε.

 

Καλα αυτο ειναι αλλο το κανει καθαρα απο υποχρεωση ή ισως κ να μην θελει να ειναι κ αδιακριτη ή να μπλεκετε στα ποδια σας παιζουν κ αυτες οι περιπτωσεις που απο την πολυ διακριτηκοτητα φαινεσε αδιαφορος!!

[ninaki80]

Κ μην λετε κ πολλα γιατι τα χρονια περνανε γρηγορα κ να μας δω ολες τι γιαγιαδες θα ειμαστε!!! Κ τι θα σουρνουμε σε νυφες κ γαμπρους!!! Οποτε ολα με μετρο κ χωρις υπερβολες κοριτσια!!! Δεν χρειαζονται υπερβολικες συμπεριφορες πουθενα!!!

[Josephine]

Είναι μεγάλο προνόμιο για ένα παιδάκι να έχει ανθρώπους πέρα από τους γονείς του που το αγαπάνε και μπορούν να το φροντίσουν. Όταν και αν θα συμβεί κάτι έκτακτο στη μαμά και στον μπαμπά, π.χ. θέμα υγείας, νοσηλείας κ.λπ., καλό είναι να μην έρθει ουρανοκατέβατη και στο παιδί μια απότομη και καινούρια εντελώς φιλοξενία σε ξένο σπίτι από έναν ξένο άνθρωπο. Οι γονείς που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα επιβιώνουν και βρίσκουν τρόπους να μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς αυτή τη δυνατότητα, οι γονείς που την έχουν πολύ απλά έχουν μια ευτυχία παραπάνω και για αυτούς και για τα παιδιά τους. Είναι ευτυχία να μπορείς να μείνεις και στην αγαπημένη σου θεία/νονά/γιαγιά ένα βράδυ ή μαζί με τα ξαδέρφια σου και να έχεις ένα ισχυρό συγγενικό δίκτυο κοντά σου και τακτικά να σε βλέπει και να έχει ουσιαστικούς δεσμούς με το παιδί σου.

[kine]

ΟΤΑΝ υπάρχει ένα οικογενειακό περιβάλλον, οικείο και αγαπητικό προς τα παιδιά μας (παππούδες-γιαγιάδες-αδέρφια-νονοί-φίλοι...) είναι βοηθητικό για όλους, όχι μόνο γιατί έχουμε κάπου να αφήσουμε τα παιδιά μας αλλά και γιατί, τα παιδιά δέχονται και τις φροντίδες άλλων προσώπων κι εμείς έχουμε την επίγνωση πως δεν είμαστε μόνοι σε αυτή τη φροντίδα. ΑΝ χρειαστούμε, είναι ανακουφιστικό να γνωρίζουμε, ότι υπάρχουν άνθρωποι, που ΘΕΛΟΥΝ να μας βοηθήσουν στο μαγάλωμα των παιδιών μας.

 

Κατά τα άλλα, η κάθε οικογένεια κινείται βάση των αναγκών της, αλλά και των δυνατοτήτων της. Εγώ ως παιδί, έχω μείνει αρκετές φορές στη γιαγιά μου, ώστε να έχω την αίσθηση πως εκεί έχω περάσει τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, παρόλο που δεν ισχύει. Μου έχει χαραχτεί στη μνήμη. Ολες μου οι εικόνες προέρχονται από το σπίτι τους και την καθημερινότητα μου, με την γιαγιά. Είναι μια πολύ όμορφη αίσθηση όλα όσα πέρασα μαζί της και μάλιστα τα σκέφτομαι με άλλο τρόπο, τώρα που η γιαγιά μου μεγάλωσε, γέρασε και χρειάζεται αυτή τις φροντίδες μου. Η στοργή που νιώθω για το πρόσωπό της, όταν κινούμαι σε όλα τα μέρη που με πήγαινε αυτή μικρή, μέσα στο σπίτι της, δεν περιγράφεται.

 

Λόγω εργασίας και των δυο γονέων μου, έχω μείνει και σε θείους και σε γιαγιάδες και σε φίλους και σε νταντάδες. Δεν νομίζω ότι αυτό με έκανε πιο ανεξάρτητη ή λιγότερο. Απλά έχω κι άλλα πρόσωπα να θυμάμαι στην παιδική μου ηλικία. Τα οποία φυσικά και έχουν συνδράμει στο μέτρο των προσωπικοτήτων τους, στο πως μεγάλωσα

 

Για τους ανθρώπους που δεν έχουν αυτή την ευτυχία (όπως το λέει και η Josephine), πιστεύω είναι δύσκολο. Δεν έχει να κάνει με το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά, αλλά με το πόσο στερημένοι είναι οι γονείς από αυτό τον πολύτιμο οικογενειακό περίγυρο, που χρειαζόμαστε για να προστρέχουμε ΟΤΑΝ κι ΟΠΟΤΕ μπορεί να το έχουμε ανάγκη. Κατά τον ίδιο τρόπο και το ζευγάρι για το οποίο ανοίχθηκε το θέμα, έχει ακόμη έναν στρεσογόνο παράγωντα να αντιμετωπίσει κι αυτός είναι η έλλειψη οικείων κοντά τους.

[vicky86]

Κατα βαση συμφωνουμε.απλα δ σημαινει οτι αν καποιο παιδακι δ περναει χρονο μονο με αλλους συγγενεις δ θα γινει ανεξαρτητο

[lalalala]

Μεγαλώνοντας κι εγώ ένα παιδάκι παρόμοιας ηλικίας χωρίς βοήθεια παππουδογιαγιάδων ελπίζω να σου δώσω μερικές χρήσιμες συμβουλές. Εμείς θέλαμε να έχουμε πάντα μαζί το παιδί σε ότι κάναμε. Έτσι λοιπόν το καλοκαίρι την πήραμε μαζί στις ήσυχες διακοπούλες μας, που μπορεί να μην το "ξενυχτίσαμε", αλλά και στις ταβερνούλες μας πήγαμε και κάθε μέρα τα μπανάκια μας κάναμε! Τα σαββατοκύριακα πηγαίνουμε σε καμιά ταβερνούλα να φάμε ή και για κάνα καφέ με φίλους, μαζί και η μικρή με το φαγάκι της στο καθισματάκι της. Μέχρι και την επέτειο του γάμου μας βγήκαμε ραντεβού με τη μικρή. Έχει λίγο ζόρι και κούραση να πάρεις μαζί όλα τα συμπράγκαλα και τα παιχνίδια ( ναι πάρε μαζί σου και κάνα παιχνίδι). Δείτε και καμιά ταινιούλα μόλις κοιμηθεί το μωρό και καλέστε και κάνα φίλο να καλαμπουρίσετε λίγο! Όλα αυτά κάνουμε εμείς! Σου εύχομαι σύντομα να βρείτε τις ισορροπίες σας!

[zugos91]

Καλησπέρα! Δεν ξέρω καν αν έχει νόημα που γράφω εδώ. Δεν μπορώ να μιλήσω πουθενά. Νιώθω χάλια συνέχεια. Είμαι με τον άντρα μου σχεδόν 10 χρόνια κ έχουμε ενα κοριτσάκι που χρονισε πριν 1 εβδομαδα. Από τη μέρα που γέννησα ο άντρας μου άλλαξε. Πάντα βέβαια ήθελε να βγαίνει αλλα πλέον έγινε Καθημερινο. Γυρνούσε από τη δουλειά έκανε μπάνιο έτρωγε κ έφευγε. Στην αρχή δεν μίλαγα ως που έφτασα στο αμήν με κλάματα κ πολλά νεύρα. Φώναξα στο μωρό μου χωρίς να φταίει σε τίποτα και ξανά κλάματα. Κ Έτσι ξεκίνησαν οι τσακωμοί κ βρισιμο άσχημο. Κάθε μέρα νιώθω πως θέλω να πάρω το παιδί μου κ να φύγω. Ένα χρόνο τώρα έχω τρελαθεί όλο κλαιω κ υπαρχουν φορες που φωνάζω στη μικρή μου από τα νεύρα μου Κ εκεί τρελαίνομαι περισ σοτερο. Του ειπα ότι θα φύγω κ δεν κάνει τίποτα για αυτό. Με πλησιαζει ερωτικά με ένα τρόπο λες κ είναι καμία π......... Κ ο τρόπος που μου μιλάει. Πλέον δεν μου κανει καμία αίσθηση να κάνουμε έρωτα. Γιατί δεν κάνουμε καν έρωτα. Κ ποτέ δεν είναι εδώ. Όλο λείπει όλο φεύγει. Δεν αντέχω άλλο. Κ ψάχνω το γιατί κ δεν τον βρίσκω ποτέ. Νιώθω πιο απελπισμένη από ποτέ κ καταρρεω ωρα με την ώρα. Κ το παιδί μου δεν φτάνει σε τίποτα. Εχω κανει τα παντα για αυτόν. Κ δεν Δεν περίμενα να είναι ετ σι πέναλτι μου τώρα. Ήθελε Σαν τρελός παιδί Κ εγώ το καθυστερούσα. Κ τώρα είναι απών πάντα. Διαλύθηκαμε τελείως. Δεν ξέρω αν έχει γκόμενά Δεν ξέρω αν με βαρέθηκα Δεν ξέρω τι συμβαίνει πια. Απλά κουράστηκα. ΚΟΥΡΆΣΤΗΚΑ!

[Salomia]

Καλησπέρα! Δεν ξέρω καν αν έχει νόημα που γράφω εδώ. Δεν μπορώ να μιλήσω πουθενά. Νιώθω χάλια συνέχεια. Είμαι με τον άντρα μου σχεδόν 10 χρόνια κ έχουμε ενα κοριτσάκι που χρονισε πριν 1 εβδομαδα. Από τη μέρα που γέννησα ο άντρας μου άλλαξε. Πάντα βέβαια ήθελε να βγαίνει αλλα πλέον έγινε Καθημερινο. Γυρνούσε από τη δουλειά έκανε μπάνιο έτρωγε κ έφευγε. Στην αρχή δεν μίλαγα ως που έφτασα στο αμήν με κλάματα κ πολλά νεύρα. Φώναξα στο μωρό μου χωρίς να φταίει σε τίποτα και ξανά κλάματα. Κ Έτσι ξεκίνησαν οι τσακωμοί κ βρισιμο άσχημο. Κάθε μέρα νιώθω πως θέλω να πάρω το παιδί μου κ να φύγω. Ένα χρόνο τώρα έχω τρελαθεί όλο κλαιω κ υπαρχουν φορες που φωνάζω στη μικρή μου από τα νεύρα μου Κ εκεί τρελαίνομαι περισ σοτερο. Του ειπα ότι θα φύγω κ δεν κάνει τίποτα για αυτό. Με πλησιαζει ερωτικά με ένα τρόπο λες κ είναι καμία π......... Κ ο τρόπος που μου μιλάει. Πλέον δεν μου κανει καμία αίσθηση να κάνουμε έρωτα. Γιατί δεν κάνουμε καν έρωτα. Κ ποτέ δεν είναι εδώ. Όλο λείπει όλο φεύγει. Δεν αντέχω άλλο. Κ ψάχνω το γιατί κ δεν τον βρίσκω ποτέ. Νιώθω πιο απελπισμένη από ποτέ κ καταρρεω ωρα με την ώρα. Κ το παιδί μου δεν φτάνει σε τίποτα. Εχω κανει τα παντα για αυτόν. Κ δεν Δεν περίμενα να είναι ετ σι πέναλτι μου τώρα. Ήθελε Σαν τρελός παιδί Κ εγώ το καθυστερούσα. Κ τώρα είναι απών πάντα. Διαλύθηκαμε τελείως. Δεν ξέρω αν έχει γκόμενά Δεν ξέρω αν με βαρέθηκα Δεν ξέρω τι συμβαίνει πια. Απλά κουράστηκα. ΚΟΥΡΆΣΤΗΚΑ!

Έχεις προσπαθήσει να του μιλήσεις? Όχι να τσακωθείτε...να μιλήσετε. Αυτά που μας γράφεις εδώ , να τα πεις και σε αυτόν. Το έχεις κάνει?

[zugos91]

Έχεις προσπαθήσει να του μιλήσεις? Όχι να τσακωθείτε...να μιλήσετε. Αυτά που μας γράφεις εδώ , να τα πεις και σε αυτόν. Το έχεις κάνει?

 

Εχω προσπαθήσει πολλές φορές κ μάλιστα η τελευταία ήταν πριν 2 ώρες. Κ επειδή πάντα αποφεύγω τον τσακωμοί κ του μιλάω όμορφα αυτός χαμογελάει κ μου κάνει "αστειακια" κ δεν νομίζω ότι πιστεύει κ ακούει αυτα που του λεω. Δεν έχει καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Σήμερα του ειπα απλώς θα διαλέξει ή εμάς ή τις βόλτες του. Αλλιώς παίρνω το παιδί κ φευγω. Αλλά αυτός συνέχισε τα αστειάκια του! Νομίζει ότι είναι υπερβολική πως όλα αυτα τα κανω επειδή ζηλεύω κ φοβάμαι νην έχει άλλη κ ότι είμαι παράλογη. Δεν κάνει Όμως κάτι για να πιστέψω κ το αντίθετο. Δεν είπα πως έχει άλλη απλά ειπα ότι κάτι συμβαίνει για να φεύγει συνέχεια. Αυτό το παιδί ποιον θα πει μπαμπα;;; Νομίζω ότι κλασικά κ Σήμερα και αύριο

Τα ίδια θα γίνουν ως που θα εκραγω κ απλα θα φύγω με το παιδί μου, ετ σι απλα κ αθόρυβα. Κ Τότε τότε ίσως πιστέψει ότι τα εννοούσα όλα.. Αλλά θα είναι αργά.. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω πια! Κ αυτό που ξέχασα να πω είναι πως κάθε βράδυ που φεύγει εγώ χωρίς να πεινάω πλακωνομαι στο φαγητό. Τρώω ότι βλακεία Υπάρχει χωρίς να Θέλω σε σημείο που σκάω. Τρώω κ κλαιω . Κ Φυσικά έχω πάρει κιλά κ νιώθω ακόμα χειρότερα. Δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου. Πραγματικά νιώθω ανήμπορη να προσπαθώ.

[Lisbet]

Αν φύγεις, έχεις κάπου να πας;

[Niki81]

Εχω προσπαθήσει πολλές φορές κ μάλιστα η τελευταία ήταν πριν 2 ώρες. Κ επειδή πάντα αποφεύγω τον τσακωμοί κ του μιλάω όμορφα αυτός χαμογελάει κ μου κάνει "αστειακια" κ δεν νομίζω ότι πιστεύει κ ακούει αυτα που του λεω. Δεν έχει καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Σήμερα του ειπα απλώς θα διαλέξει ή εμάς ή τις βόλτες του. Αλλιώς παίρνω το παιδί κ φευγω. Αλλά αυτός συνέχισε τα αστειάκια του! Νομίζει ότι είναι υπερβολική πως όλα αυτα τα κανω επειδή ζηλεύω κ φοβάμαι νην έχει άλλη κ ότι είμαι παράλογη. Δεν κάνει Όμως κάτι για να πιστέψω κ το αντίθετο. Δεν είπα πως έχει άλλη απλά ειπα ότι κάτι συμβαίνει για να φεύγει συνέχεια. Αυτό το παιδί ποιον θα πει μπαμπα;;; Νομίζω ότι κλασικά κ Σήμερα και αύριο

Τα ίδια θα γίνουν ως που θα εκραγω κ απλα θα φύγω με το παιδί μου, ετ σι απλα κ αθόρυβα. Κ Τότε τότε ίσως πιστέψει ότι τα εννοούσα όλα.. Αλλά θα είναι αργά.. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω πια! Κ αυτό που ξέχασα να πω είναι πως κάθε βράδυ που φεύγει εγώ χωρίς να πεινάω πλακωνομαι στο φαγητό. Τρώω ότι βλακεία Υπάρχει χωρίς να Θέλω σε σημείο που σκάω. Τρώω κ κλαιω . Κ Φυσικά έχω πάρει κιλά κ νιώθω ακόμα χειρότερα. Δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου. Πραγματικά νιώθω ανήμπορη να προσπαθώ.

 

 

Νιώθεις ανημπορη να προσπαθήσεις????Τι να προσπαθήσεις?Και για ποιο λογο ακριβως αποφευγεις τον τσακωμο?

 

Όταν εκανα τον πρωτο μου γιο και εχοντας πολλα θεματα με τον αντρα μου κι αυτος καθοταν ελαχιστα μαζι μου και ξημερωβραδιαζοταν στη μανα του για να μην είναι μονη της.Να είμαι εγω μονη μου δλδ με ένα μωρο δεν υπηρχε πρόβλημα.Το παιδι μεχρι 8 μηνων το μεγαλωσα στην κυριολεξια μονη μου.Ε καπου εκει στον ογδοο μηνα που ειχαν ηρεμησει και οι ορμονες μου...εκανα το μπαμ.Γυρισε το ματι μου μια μερα και ειπα κι εγω δε θυμαμαι ποσα.Ετσι απλα λυθηκε και το θεμα.Στην αντιθετη περιπτωση που δε θα λυνοταν απλα θα εφευγα.

 

Τωρα εσενα είναι ακομα χειρότερος γιατι βγαινει και ουτε ξερεις και που παει.Και εσυ κολας να μην τσακωθείτε?Αν δε τσακωθείς δλδ γι αυτό...για τι θα τσακωθείς.Ασε τις γλυκες και τις ευγενιες γιατι όπως βλέπεις από φιλοτιμο δεν καταλαβαινει ο καλος σου.Πες του τα ένα χερακι όπως του αρμοζει.Εχεις καποιος να σε στηριξει?Μπορεις ας πουμε να παρεις το παιδι να πας στους γονεις σου για λιγο?

[kotsifikos]

Δεν έχει καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Σήμερα του ειπα απλώς θα διαλέξει ή εμάς ή τις βόλτες του. Αλλιώς παίρνω το παιδί κ φευγω.

 

Kαι κάπου εκεί είναι που χάνεις το παιχνίδι.

Δεν ξέρω πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση με τον άντρα σου όμως ειλικρινά δεν είναι λύση να τον εκβιάζεις πως θα παρεις το παιδί (το οποίο είναι και δικό του παιδί όσο και αν απουσιάζει ως πατέρας) και θα φύγεις, άσε που δεν ξέρω τι νομικά περιθώρια έχεις για να κάνεις κάτι τέτοιο, αν ξέρει κάποια κοπέλα ας σου πει. Απο εκεί και πέρα όμως σκέψου πως το παιδί σου τώρα δεν καταλαβαίνει και πολλά, αύριο όμως θα καταλαβαίνει, και θα είναι εκείνο ο δέκτης όλων αυτών των προβλημάτων. Είναι κρίμα να ζει σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον. (συγγχώρεσε με αν ακούγομαι σκληρή όμως είναι τοξικο αυτό το περιβάλλον - τουλάχιστον έτσι όπως το περιγράφεις)

Συζήτησε με τον άντρα σου και αν δεν βρείτε την χρυσή τομή τότε κάνε ότι θεωρείς καλύτερο για το παιδί σου.

[zugos91]

Το που πάει Κ τι κάνει το ξέρω γιατί δούμε ζούμε σε κλειστό μέρος. Το ότι φεύγει συνεχώς με ενοχλεί. Φυσικά μπορω να πάω στους γονείς μου! Αλλά αν πάω δεν θα παω για λίγο. Επίσης έχουμε τσακωθεί κ άγρια χωρίς ευγενιες κτλ. Αλλά πάλι τα ίδια. Θέλει να χαλαρώνει λέει γιατί πιέζεται με τη δουλειά! Λες κ εδώ δεν μπορεί να χαλαρώσει.

[mama_3]

Έχεις συζητήσει μαζί του όλα όσα σε πειράζουν? με ήρεμο ύφος και στα πλαίσια να παλέψετε για την σχέση σας και τον γάμο σας? μπορείς να συμβουλευτείς έναν ειδικό? (π.χ. ψυχολόγο, σύμβουλο γάμου?). Για να βγάλεις από μέσα σου όσα σε "πνίγουν". Πριν πάρεις κάποια απόφαση, εφόσον υπάρχει και ένα μικρό παιδάκι και αφού είστε τόσα χρόνια μαζί, προσπάθησε με ψυχραιμία και ηρεμία να δεις μήπως σώζεται η κατάσταση.

[zugos91]

Έχεις συζητήσει μαζί του όλα όσα σε πειράζουν? με ήρεμο ύφος και στα πλαίσια να παλέψετε για την σχέση σας και τον γάμο σας? μπορείς να συμβουλευτείς έναν ειδικό? (π.χ. ψυχολόγο, σύμβουλο γάμου?). Για να βγάλεις από μέσα σου όσα σε "πνίγουν". Πριν πάρεις κάποια απόφαση, εφόσον υπάρχει και ένα μικρό παιδάκι και αφού είστε τόσα χρόνια μαζί, προσπάθησε με ψυχραιμία και ηρεμία να δεις μήπως σώζεται η κατάσταση.

Τα έχω συζητήσει όλα ξανα κ ξανα. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε καλά αλλα πάλι μετα απο λίγο τα ίδια. Εχουμ ε περάσει τοσα για να καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Η ιστορία μας είναι μεγάλη ιστορία αγάπης. Αλλα δνε μπορώ να καταλάβω τι έγινε από τη μέρα που γέννησα. Έχω ανάγκη να ηρεμήσω να πάψω να κλαιω. Δυστυχώς εδώ που είμαι δεν υπάρχει κανένας ειδικός για να βοηθήσει. Δεν Θέλω να χωρίσω Αλλά πλέον σκέφτομαι μς τη λογική κ όχι την αγάπη. Το παιδί μου είναι πανω απο όλα Κ θα κάνω ότι είναι καλύτερο για αυτό. Ακόμα κ αν χρειαστεί μα χωρίσουμε. ΔΊΝΩ συνεχως ευκαιριες στη σχέση αλλα φοβάμαι πως η υπομονή μου τελειώνει! Και οι ευκαιρίες!! !

[ninaki80]

Τα έχω συζητήσει όλα ξανα κ ξανα. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε καλά αλλα πάλι μετα απο λίγο τα ίδια. Εχουμ ε περάσει τοσα για να καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Η ιστορία μας είναι μεγάλη ιστορία αγάπης. Αλλα δνε μπορώ να καταλάβω τι έγινε από τη μέρα που γέννησα. Έχω ανάγκη να ηρεμήσω να πάψω να κλαιω. Δυστυχώς εδώ που είμαι δεν υπάρχει κανένας ειδικός για να βοηθήσει. Δεν Θέλω να χωρίσω Αλλά πλέον σκέφτομαι μς τη λογική κ όχι την αγάπη. Το παιδί μου είναι πανω απο όλα Κ θα κάνω ότι είναι καλύτερο για αυτό. Ακόμα κ αν χρειαστεί μα χωρίσουμε. ΔΊΝΩ συνεχως ευκαιριες στη σχέση αλλα φοβάμαι πως η υπομονή μου τελειώνει! Και οι ευκαιρίες!! !

 

Προφανως κοριτσι κατι εχει αλλαξει. Οι ανθρωποι μπορει να ερωτευονται κ να αγαπιουνται ομως δεν ειναι παντα ωριμοι για να ξερουν οτι αυτο που εχουν επιλεξει θα το ακολουθησουν σε ολες τις καταστασεις. Δεν ξερω την ηλικια του αντρα σου ομως αποτι φαινετε εχει πολλα αποθημενα απο την ζωη του . Θελει να δοκιμασει πραγματα που δεν εχει κανει. Κ γιαυτο βγαινει κ ξενυχταει συνεχεια. Δεν ειναι η γεννηση του παιδιου που εφερε την αλλαγη απλα ειναι οι επιθυμιες του που βγαινουν στην επιφανεια. Το καλητερο ειναι να ασχοληθεις μονο με τον εαυτο σου κ το παιδι σου. Ο αντρας σου οπως φαινετε εχει παρει τις αποφασεις του να ασχοληθει μονο με την ζωη του κ το πως θα περασει καλα. Οποτε μην χανεις εσυ την δικια σου ζωη κ καταστρεφεις κ του παιδιου σου.

[AthinaP]

Καλησπέρα.

 

Διάβασα από άλλο τόπικ την ηλικία σου, ότι είσαι 24-25; Αν και ο άντρας σου είναι στην ίδια ηλικία, λογικό είναι οι παρέες του να ακόμα σε φάση που τον παρασύρουν να βγαίνει. Λογικό είναι, κατά κάποιον τρόπο, σε συνδυασμό πιθανόν με άλλους παράγοντες, να τον τραβάει πιο πολύ ο χαβαλές από αυτό που συμβαίνει στο σπίτι.

 

Η κούραση οδηγεί σε τριβές.

 

Είστε ανώριμοι, αντικειμενικά, όσο και αν έχετε περάσει πολλά μαζί. Στις μέρες μας είναι περίπλοκες οι απαιτήσεις της ανατροφής του παιδιού και του να κρατήσεις μια δουλειά, όσο και αν οι πιο ώριμοι μερικές φορές φαίνεται ότι "τοχουν". Κανείς δεν το έχει ακριβώς, κανείς δεν έχει το τέλειο, άλλοι τα καταφέρνουν πιο καλά γιατί ίσως έχουν άλλες συνθήκες.

 

Θέλω να πιστεύω ότι θα τα ξαναβρείτε, αξίζει να προσπαθήσετε για το παιδί σας.

 

Δεν θέλω να πω ότι οι παρέες του του κάνουν κακό, ούτε είναι λογικό να προσπαθήσεις να τον απομακρύνεις από αυτές. Είναι και αυτές μια ανθρώπινη ανάγκη.

 

Το δικό μου άντρα τον παρέλαβα έτοιμο και όλες του οι παρέες ήταν της οικογένειας και του σπιτιού. Ο δικός σου, γιατί αυτόν ερωτεύτηκες δεν είναι το ίδιο. Ο καθένας είναι διαφορετικός, αυτόν ερωτεύτηκες, αυτός είναι ο πατέρας του παιδιού σου και δεν υπάρχει σωστό και λάθος, κατά κάποιον τρόπο. Καταλαβαίνω και τον άντρα σου γιατί είναι φευγάτος. Δες πρακτικά πιο σταδιακά τι μπορεί να γίνει. Οι κοινοί σας φίλοι δεν έχουν άποψη; Θέλει και προσοχή πώς θα τους προσεγγίσεις.

 

Βγες και εσύ από το σπίτι με το παιδί και προσπάθησε να μην επισκέπτεσαι το ψυγείο τόσο συχνά.

[Niki81]

Τα έχω συζητήσει όλα ξανα κ ξανα. Υπάρχουν στιγμές που είμαστε καλά αλλα πάλι μετα απο λίγο τα ίδια. Εχουμ ε περάσει τοσα για να καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Η ιστορία μας είναι μεγάλη ιστορία αγάπης. Αλλα δνε μπορώ να καταλάβω τι έγινε από τη μέρα που γέννησα. Έχω ανάγκη να ηρεμήσω να πάψω να κλαιω. Δυστυχώς εδώ που είμαι δεν υπάρχει κανένας ειδικός για να βοηθήσει. Δεν Θέλω να χωρίσω Αλλά πλέον σκέφτομαι μς τη λογική κ όχι την αγάπη. Το παιδί μου είναι πανω απο όλα Κ θα κάνω ότι είναι καλύτερο για αυτό. Ακόμα κ αν χρειαστεί μα χωρίσουμε. ΔΊΝΩ συνεχως ευκαιριες στη σχέση αλλα φοβάμαι πως η υπομονή μου τελειώνει! Και οι ευκαιρίες!! !

 

Δεν πρόκειται να αλλαξει τπτ με υπομονή...αυτή είναι η δικη μου αποψη.Για να αλλαξει κατι πρεπει να κανεις κατι.Δεν ξερω τι ταιριαζει στο χαρακτηρα σου και την ψυχοσυνθεση σου αλλα με το να μενεις εσυ μεσα και ολη μερα να κλαις και να τρως προφανως δε θα αλλαξει κατι.Μηπως να εκανες κατι πιο αποφασιστικο?

 

ναι οκ είναι μικρος και εχει αναγκη να βγει...μα κάθε μερα?Καθε μερα δλδ αυτος θα βγαινει κι εσυ θα μενεις με το παιδι?Σοβαρα τωρα?Εγω σοβαρα σου μιλαω θα τον κλειδωνα εξω από το σπιτι κι ας παει να κοιμηθεί εκει που γυρεναει.Το σπιτι σας δεν είναι ξενοδοχειο να ερχεται να τρωει ,να κοιμαται,να κανει το μπανακι του και μετα βολτουλα.Απο την άλλη το παιδι είναι ηδη ενός ετους.Να πω ότι του ηρθε βαρια η πατροτητα ναι αλλα ποσο θελει δλδ να προσαρμοστει?Και πως να προσαρμοστει αν δεν κανει μια προσπαθεια.

 

Εγω δε σου λεω να χωρισεις...αλλα μηπως να εσφιγγες λιγο τα λουρια?Μηπως να πας κι εσυ καμια βιλτουλα και να κατσει ο μπαμπας με το μωρακι?

[zugos91]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις. Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό που κάνετε Κ που Επιτέλους τα είπα κάπου. Ναι εγώ είμαι 25 Κ ο άντρας μου 34. Δεν ξενυχτάει τραγικά. Έως τις 10 -11 θα είναι σπιτι αλλά κ πάλι το ίδιο είναι για μένα. Κ εγώ Φυσικά δεν είμαι συνεχώς κλεισμένη. Βγαίνω με την μικρή μου κάποιες βόλτες κ κάποια Σάββατοβραδα την αφήνω στη μαμά μου για να βγω. Κάνω ότι μπορώ για να νιώσω καλύτερα αλλά μάταια. Έχουμε απομακρυνθεί πάρα Πολύ! Νιώθω μέσα στο στήθος μου ένα βάρος Σαν πόνο. Κ Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μπορώ να πονάω ετ σι. Στους 6 μήνες κ ΎΣΤΕΡΑ απο αποκλειστικό θηλασμό μου κόπηκε μαχαίρι το γάλα. Ήταν τότε που πιο χάλια Ψυχολογία δεν θα μπορούσα να έχω. Το ξεπέρασα Κ αυτό. Αλλά ορίστε αυτή η κατάσταση συνεχίζεται. Φίλους δεν θέλω να μπλέξω. Μια φορά επιχείρησα Κ η απάντηση ήταν ότι όλα λύνονται με μια καλή βραδυά τα δύο μας χωρίς τη μικρή κ με Καλό σεξ. Νομίζω πως δεν έχει νόημα να μιλήσω σε φίλους. Σας ευχαριστώ κ πάλι όλους για τη στήριξη!