Πώς αντιμετωπίζει το προνήπιο παιδάκι με πολυτροφικές αλλεργίες

[miriki]

Σωστα ολα αυτα που λετε για το σχολειο! Τα ειπα και εγω στο πρωτο ποστ μου.

Δεν περνα ομως απο καμιας το μυαλο οτι το παιδι κινδυνευει και απο πλαστελινες, μαρκαδορους κλπ που μπιρει να εχουν γλουτενη; Ειπα πως γινονται οι προμηθειες σε υλικα τουλαχιστον στο δημο πιυ ειμαι εγω. Σε αυτη την περιπτωση εγω βρισκω θεμα.

Επισης, τι θα γινει σε περιπτωση μιας επισκεψης πχ σε φουρνο για να δουν πως φτιαχνεται το ψωμι και να φτιαξουν και τα δικα τους κουλουρια; Η μια λυση ειναι να μη συμμετεχει το παιδι. Ειναι δικαιο αυτο; Η αλλη λυση ειναι να μη γινει η επισκεψη. Ειναι δικαιο αυτο;

Επισης, εχουμε μαγειρικες στο μηπιαγωγειο στα πλαισια του μαθηματος. Οκ δεν θα φαει. Αλλα απο οτι καταλαβα δεν κανει καν να ερθει σε επαφη με αυτα που ειναι επικινδυνα. Εκει τι γινεται,

 

Αποριες εχω τις οποιες η μητερα θα βρει μπροστα της ειτε φετος ειτε αργοτερα. Δεν ζηταω απαντησεις.

 

Αλλάζεις το πρόγραμμα emmaki. Η σωματική ακεραιότητα και η υγεία είναι πάνω από όλα. Δεν είναι δίκαιο να μην πάνε σε φούρνο εκείνη τη χρονιά, αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας δε θα συμβεί τίποτε το τόσο σπουδαίο να κάνουν κάποιο άλλο πρόγραμμα ή να κάνουν άλλου είδους μαγειρικές. Εδώ ψάχνεις τι είναι εκείνο που θα λειτουργήσει καλύτερα για όλους και ο αποκλεισμός προσώπου πονάει περισσότερο από την τροποποίηση του προγράμματος.

 

Το ζήτημα των προμηθειών είναι σοβαρό. Για την πλαστελίνη το ήξερα, για τους μαρκαδόρους όχι. Και πάλι όμως η υγεία προέχει, άρα λύσεις μπορούν να βρεθούν. Μου έχει τύχει περίπτωση που τελικά μπήκε ιδιωτική παράλληλη μόνο και μόνο γι' αυτό το λόγο. Ίσως αν υπήρχε ΕΒΠ να μπορούσε να βοηθήσει στην εποπτεία.

 

Προσπαθείς να ελαχιστοποιήσεις τον κίνδυνο, αλλά δεν μπορείς να το αποφύγεις εντελώς. Άλλωστε τα gluten free αλεύρια κλπ που πωλούνται στα φαρμακεία κλπ έχουν ένα μικρό ποσοστό γλουτένης, δεν είναι εντελώς απαλλαγμένα.

 

Γιαυτό και είναι σημαντικές οι θεραπευτικές ή επουλωτικές διατροφές, ώστε ο πάσχων να μπορέσει να ανεχθεί τα ίχνη και την επιμόλυνση, χωρίς τόσο μεγάλες επιπτώσεις στην υγεία του.

[miriki]

BabyCute ξέρεις τι μυαλά κουβαλάω τα χουμε πει πολλές φορές. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΜΜΕΝΗ. Επειδή δεν υπάρχει νομοθεσία δεν δικαιούμαι να απαγορεύσω. Εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια το αν το δίπλα πιτσιρίκι θα πάθει αλλεργικό σοκ, θα πισωγυρίσει ο αυτισμός του ή θα χει πρόβλημα με το ζάχαρό του. Γιατί πώς, δε θα κεράσουμε τούρτα, σοκοφρετάκι;

[mmdad]

Δεν ρωτάς καλού κακού.

Δεν συμβουλευεις και τα παιδιά οτι καλύτερα να ρωτάνε πριν μοιραστούν κάτι;

 

Νομιζω οτι δεν ειναι αλεργικα. καθε χρονο συμπληρωνουμε στην αρχη της χρονιας ερωτηματολογιο για την υγεια των παιδιων. Επισης ξερω οτι τα παιδια τρωνε στο εστιατοριο του σχολειου αρα δεν εχουν ιδιετερες διατροφικες συνηθειες..

Στα δικα μου παιδια εχω πει να μην παιρνουν το κολατσιο των αλλων (γιατι δεν ξερεις και σε τι κατασταση βρισκονται οι αλλοι και αν θα στερηθουν αυτο που θα λιγυρευτουν οι δικοι μου). Επειδη δεν καταφερα να τους πεισω (τους γιους μου) φροντιζω να εχουν περισσοτερα σνακ ετσι ωστε να κανουν ανταλλαγες τουλαχιστον (ο μεγαλος). Του μικρου τα ετρωγαν οι φιλοι του οποτε πλεον βαζουμε σακουλακια με ονομα για το καθε παιδακι..

 

Ουσιαστικα το ανεφερα επειδη και εδω αλλα και σε αλλα threads ειστε σιγουρες οτι τα παιδια τρωνε μονο το δικο τους κολατσιο.

[BabyCute]

BabyCute ξέρεις τι μυαλά κουβαλάω τα χουμε πει πολλές φορές. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΜΜΕΝΗ. Επειδή δεν υπάρχει νομοθεσία δεν δικαιούμαι να απαγορεύσω. Εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια το αν το δίπλα πιτσιρίκι θα πάθει αλλεργικό σοκ, θα πισωγυρίσει ο αυτισμός του ή θα χει πρόβλημα με το ζάχαρό του. Γιατί πώς, δε θα κεράσουμε τούρτα, σοκοφρετάκι;

 

Ρε γμτ ανατριχιάζω οταν βλέπω οταν εκπαιδευτικοί που εμπιστευόμαστε, η οι συνάνθρωποι μας διπλα μας, οι άνθρωποι μαμάδες μεσα σε ενα φόρουμ να λενε 'και τι φταίει το παιδι μου που γιορτάζει και δεν θα κεράσει την ταξη'.... Παναγία μου τι έννοια το ειχαμε να φάνε το γλυκάκι απο την μανα!!

Θεέ μου αν πνιγομουνα και περίμενα απο αυτούς τους ανθρωπους να μου κάνουν και κίνηση χαιμλιχ

 

Don't give up miriki, επέμενε και θα αλλάξει κάποια στιγμή, χρειαζόμαστε leaders και οχι αρνάκια!!!

Προσωπικά εχω το παιδι μου σε ιδιωτικό και εχω το κεφάλι μου ήσυχο... Ναι εκεί καταντήσαμε!!!

[Anastasia.V]

Νομιζω οτι δεν ειναι αλεργικα. καθε χρονο συμπληρωνουμε στην αρχη της χρονιας ερωτηματολογιο για την υγεια των παιδιων. Επισης ξερω οτι τα παιδια τρωνε στο εστιατοριο του σχολειου αρα δεν εχουν ιδιετερες διατροφικες συνηθειες..

Στα δικα μου παιδια εχω πει να μην παιρνουν το κολατσιο των αλλων (γιατι δεν ξερεις και σε τι κατασταση βρισκονται οι αλλοι και αν θα στερηθουν αυτο που θα λιγυρευτουν οι δικοι μου). Επειδη δεν καταφερα να τους πεισω (τους γιους μου) φροντιζω να εχουν περισσοτερα σνακ ετσι ωστε να κανουν ανταλλαγες τουλαχιστον (ο μεγαλος). Του μικρου τα ετρωγαν οι φιλοι του οποτε πλεον βαζουμε σακουλακια με ονομα για το καθε παιδακι..

 

Ουσιαστικα το ανεφερα επειδη και εδω αλλα και σε αλλα threads ειστε σιγουρες οτι τα παιδια τρωνε μονο το δικο τους κολατσιο.

 

Αν μιλάς για μένα δεν είμαι καθόλου σίγουρη δεν θα μπορούσα αλλωστε αφου εδω που ζω η ανταλλαγή κολατσιού δεν υφίσταται. Ολα τα παιδάκια τρώνε στον παιδικό σταθμό,νηπιαγωγειό, ολοήμερο δημοτικό δωρεάν φαγητό και τα παιδιά με προβληματα υγείας, αλλεργίες λόγω θρηςκειας η απλά ιδεολογίας εχουν ειδική διατροφή.

 

Και γενικά

Για οποιοδήποτε κέρασμα πρέπει οι γονείς να ρωτάνε και αν το επιτρέπει το προσωπικό και οι γονείς των υπολοίπων παιδιών δεν εχουν προβλημα τότε το δεχόμαστε αν όχι πολυ απλά δεν υπάρχει κέρασμα. Ενα μπαλόνι με χρόνια πολλά τραγουδάκι και ολα καλα! Και μόνο η προσοχή των συμμαθητών για κάποια δευτερόλεπτα προς το παιδι που γιορτάζει φτάνει, δεν χρειάζεται να ειναι Η υπερπαραγωγή.

 

Γενικά εδω η ζυγαριά όπως καταλαβαίνεις κλίνει προς αυτούς που εχουν κάποια "ιδιαιτερότητα"

[robenula]

καλυτερα δε θα ηταν να μην υπηρχαν καθολου τα κερασματα;ξερετε ποσες φορες εχει ερθει η κορη μου με το κολατσιο πισω γιατι εφαγε τουρτες και αλλες αηδιες;

[less_serious]

Αυτό που πραγματικά αδυνατώ να κατανοήσω είναι γιατί κάποιος να επιμείνει να στείλει φαγώσιμο κέρασμα, όταν γνωρίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα αποκλείσει ένα παιδί. Όσο οχυρωμένο και υποστηριζόμενο να είναι ένα παιδί αυτής της ηλικίας και οι γονείς του, ειλικρινά δεν μπορώ να βρω γιατί κάποιος θα επιλέξει συνειδητά να το βάλει στη διαδικασία να ενεργοποιήσει τα "οχυρωματικά του έργα".

 

Είναι σαν να έχεις παιδί με κινητική αναπηρία και να επιλέξεις να κάνεις πάρτυ με θέμα την αναρρίχηση ή να έχει παιδί τυφλό και να χαρίζεις ταινία.

 

Με βρήσκεις τόσο μα τόσο σύμφωνη. Και εμένα με ξεπερνάει γιατί κάποιος συνειδητά να θέλει να βάλει ένα παιδί σε δύσκολη θέση προκειμένου να κάνει το κέφι του!

 

Συγγνώμη αν έχει ένα παιδί γενέθλια δεν θα κόψει τούρτα επειδή υπάρχει παιδάκι με αλλεργία στην τάξη;

 

Ναι ακριβώς αυτό θα κάνει! Δεν θα κόψει τούρτα! Γιατί το θεωρούμε τόσο δεδομένο ότι η διδακτική ώρα μπορεί να μετατρέπεται στο προσωπικό μας πάρτυ; Ειδικά όταν υπάρχει θέμα!

 

 

Και εμένα τρώει κολατσιό με φυστικοβούτυρο. Εάν ένα παιδάκι έχει αλλεργία στα φυστίκια, δεν θα τρώει ούτε το δικό μου φυστικοβούτυρο στο σχολείο;

 

Ειλικρινά δεν κατανοώ τη λογική σου.

 

Ειδικά ως προς το φυστίκι, που η αλλεργία μπορεί να γίνει triggered ακόμα και αν κάποιος ακουμπήσει υπολείματα φυστικιού, αυτό ακριβώς θα γίνει. Δεν θα τρώει κανένα παιδί φυστικοβούτυρο. Στις ΗΠΑ που οι αλλεργίες στο φυστίκι είναι πιο διαδεδομένες υπάρχουν τάξεις και ολόκληρα σχολεία που είναι peanut free.

Θέλεις να μου πεις ότι το δικαίωμα του κάθε παιδιού να τρώει φυστικοβούτυρο είναι πιο σημαντικό από το δικαίωμα του άλλου παιδιού να πηγαίνει στο σχολείο του χωρίς να κινδυνεύει η υγεία του;

 

Τι ακριβώς δεν μπορείς να κατανοήσεις? Τόσο παράλογο σου φαίνεται στη γιορτή ενός παιδιού να κεραστούν γλυκάκια? Αυτό είναι το σύνηθες.

 

Ξέρεις κάτι; όσο το σκέφτομαι, τελικά ναι μου φαίνεται παράλογο.

Αν αναλογιστείς ότι τα περισσότερα από αυτά τα "γλυκάκια" απαγορεύεται από τον νόμο να πωλούνται στις καντίνες της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, ναι μου φαίνεται παράλογο που επιτρέπεται στους γονείς να τα δίνουν στα άλλα παιδάκια, και μάλιστα στα μικρά (παιδικός σταθμός, νηπιαγωγίο) και μάλιστα ελεύθερα! Στην τελική αν τα είχε η καντίνα θα είχες την εναλλακτική ως γονιός να μη δώσεις λεφτά στο παιδί σου να τα πάρει. Όταν όμως του τα πασάρουν οι άλλοι γονείς τι επιλογές έχεις;

 

Ε όχι ρε παιδιά! Θα κεράσω αυτό που θέλω εγώ και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του αν θα φάει ή όχι.

Σοβαρολογούμε τώρα; Έχουμε βάλει την έννοια του 4χρονου και την έννοια του υπεύθυνου στην ίδια πρόταση;

 

Daenerys άσε τι θά έκανες στο δικό σου παιδί. Γιατί το δικό σου παιδί δε βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Θεωρητικά καλά τα λέμε, όταν μας χτυπάει την πόρτα όμως είναι αλλιώς (εννοείται ότι δεν εύχομαι να χτυπήσει τίποτα την πόρτα κανενός, δε χρειάζεται να τα λέμε αυτά).

 

 

Στο σπίτι σου στη γιορτή του παιδιού σου να κεράσεις ό,τι μα ό,τι θες ανάλογα με το σεβασμό σου προς τους καλεσμένους και την εκτίμηση που τους έχεις και που θέλεις να σου έχουν.

 

Στο ΣΧΟΛΕΙΟ όμως, που τα παιδιά πάνε υποχρεωτικά είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω υποχρεώσεων των γονιών τους δεν μπορείς να επιβάλεις σε ένα παιδί να νιώθει αποκλεισμένο, ούτε σε μια μαμά να τρέμει το φυλλοκάρδι της. Το όλοι μαζί κι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια δεν είναι καλή ιδέα για παιδάκι 4 ετών σε μέρα και ώρα που κάποιος γιορτάζει. Τόσο αδιανόητο είναι να διευκολύνει κανείς τη ζωή ενός παιδιού; Ειδικά στην ώρα της χαράς, οπως είναι μια γιορτή. Αυτό είναι το σκεπτικό μου που δεν μπορείτε να κατανοήσετε κάποιες.

 

ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ

_ _ _ _

 

Ειλικρινά είναι από τις ελάχιστες φορές που με έχει εξοργίσει τόσο θέμα που κάθομαι να απαντήσω σε συγκεκριμένα post.

 

Σημειώνω ότι το παιδί μου δεν έχει καμία αλλεργία (που να ξέρω έστω), και δεν με αφορά προσωπικά με τη στενή έστω έννοια.

 

Με προβληματίζει όμως και με τρομάζει η λογική "να κάνω εγώ αυτό που γουστάρω και ας πάει να κουρεύεται ο άλλος". Με τρομάζει από μάνα προς μάνα ειδικά. Αν η αγάπη μας προς τα παιδιά περιορίζεται μόνο στα δικά μας παιδιά, και στραβός είναι ο γυαλός και στραβά αρμενίζουμε, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Ντροπή.

[nitsa_ge]

Το φοβερό ξέρετε ποιό είναι;

 

Οτι αν ήθελα μπορούσα να πάω με φοβερό τσαμπουκά και με την επίσημη διάγνωση από δημοσιο νοσοκομείο στα χέρια και να κάνω ολόκληρη φασαρία για να κοπουν τα κερασματα στην τάξη εντελώς. Επειδή είμαι γραμμένη στον επίσημο σύλλογο κοιλιοκάκης και μιλάω με άλλες μαμαδες ξέρω κάποιες που το έχουν πετύχει. Με τρέξιμο βέβαια και φασαρία εκεί που πρέπει.

Κι όμως εγώ με ευαισθησία σκέφτηκα ότι κρίμα μωρέ ένα μικρό παιδάκι να μην γιορτάσει όπως θέλει και να του στερησω αυτή τη χαρά. Πουθενά στις δημοσιεύσεις μου δε μίλησα εγώ για μη φαγωσιμα κερασματα κλπ (που φυσικά είναι η ιδανική λύση)

Κι έτσι το μόνο που ζήτησα είναι να το πει μια μέρα πριν στη δασκάλα για να στείλω ένα αντίστοιχο κέρασμα για το παιδί μου ώστε και να μειωσω τις πιθανότητες να μπει σε πειρασμό να δοκιμάσει του διπλανου και να μη στενοχωρηθει!

Κι όμως μερικοί δυσανασχετουν! Που θα πρέπει να μπουν σε αυτό το φοβερό κόπο. Δηλαδή είναι τραγικό, τι να πω...

[nitsa_ge]

Δηλαδή στο νήπιο θα ακολουθεί τη γραμμή που προτείνετε και ξαφνικά στην πρώτη δημοτικού θα είναι έτοιμο και εκπαιδευμένο

 

Συγγνώμη αλλά ποιος το λέει ότι η εκπαίδευση του πρέπει να γίνει στο χώρο του νηπιαγωγειου δηλαδή; Πρέπει εκεί να περνάει από crash tests για να μάθει να αντέχει τον αποκλεισμό;

Δε ζούμε σε γυαλα. Και σε πάρτυ πάμε, και σε γιορτές, και για φαγητό έξω. Εκεί θα είμαι εγώ δίπλα του να το εκπαιδευω, να του εξηγώ να του υποδεικνύω. Μη σου πω ότι η εκπαίδευση ξεκινά από το σούπερ μάρκετ.

Και ναι, έχει διαφορά λοιπόν να έχω μπροστά μου ένα χρονικό περιθώριο 2 ετών γι 'αυτή την εκπαίδευση. Που θα γίνει με εμένα δίπλα του όμως και σωστά.

Για να μη μιλήσω για την τεράστια διαφορά στη συναισθηματικη ωριμότητα ενός 4 χρόνου και ενός 6 χρόνου.

 

Εκπαίδευση δεν είναι ένα παιδί που βλέπει τους άλλους να τρώνε και η δασκάλα του λέει "εσένα αγάπη μου δεν μπορώ να σου δώσω γιατί δεν κάνει να το φας/είπε η μαμά ότι θα πονέσει η κοιλίτσα σου".

Γιατί περί αυτού πρόκειται. Δε θα κάτσει η δασκάλα να εμβαθυνει.

 

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε σε μια γιορτή και να του εξηγώ τι έχει μέσα το Χ και δεν κάνει να το φάει, αλλά δεν πειράζει γιατι μπορεί να φάει το Υ που είναι ασφαλές και εξίσου νόστιμο. Και οτι αν έχει επιθυμησει το Χ θα το φτιάξουμε αύριο στο σπίτι με τα δικά μας υλικά.

Εκπαιδευση δεν είναι να μάθει μόνο τι δεν μπορεί να φάει αλλά και τι μπορεί, τις ασφαλεις εναλλακτικες.

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε σούπερ μάρκετ και να έχει το δικό της καλάθι που θα βάζει μέσα τα δικά της τρόφιμα για να μαθαίνει να τα ξεχωρίζει. Να "παίζουμε" ψάχνοντας το ειδικό σηματάκι των gluten free πανω στις συσκευασίες.

Εκπαιδευση είναι να μαγειρευουμε μαζί και να μαθαίνει τα υλικά.

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε έξω για φαγητό και να με ακούει να ρωτάω αν το τάδε έχει μέσα γλουτενη ή να δίνω οδηγίες στο σερβιτορο να μη βάλει ξύδι στη σαλάτα μας, να μη σερβίρει τα μαχαιροπίρουνα στην ψωμιερα, να μη μαριναρει το κρέας μας.

Εκπαιδευση είναι τα παραμύθια που λέμε κάθε βράδυ για το κουνελάκι που είχε αλλεργία στα καρότα, την αρκουδιτσα που ήθελε να ανοίξει φούρνο για σκιουρακια με αλλεργία, την χελωνιτσα που ήθελε να φτιάξει τούρτα χωρίς γλουτενη.

 

 

 

Οπότε ας μου πει κάποιος ότι αδιαφορει ή δε θέλει να ξεβολευτει , αλλά μη μου λέει ότι μου εκπαιδευει κιόλας το παιδί στέλνοντας στο σχολείο ακατάλληλο κερασμα γιατί ανεβάζω πίεση! Μη μου λεει οτι το κάνει για να συνηθίζει να λεει "όχι ευχαριστώ, έχω αλλεργία"! Να πω κι ευχαριστώ δηλαδή από πάνω!!!

 

Εγώ το παιδί το στέλνω στο σχολείο για να μορφωθει. Δεν το στέλνω το για να μου το εκπαιδευσει στο θέμα των αλλεργιων η μαμά του Νικολακη που γιορτάζει, με τον σκληρό τρόπο που εκείνη επικαλείται για να καλύψει την έλλειψη ευαισθησίας της, δηλαδή τριβοντας του στη μούρη ένα λαχταριστο γλυκό που οοοοολοι θα τρώνε αλλά εκείνο κάτι κακό έχει που το λένε αλλεργία και δεν μπορεί να το φάει.

[BabyCute]

Με βρήσκεις τόσο μα τόσο σύμφωνη. Και εμένα με ξεπερνάει γιατί κάποιος συνειδητά να θέλει να βάλει ένα παιδί σε δύσκολη θέση προκειμένου να κάνει το κέφι του!

 

 

 

Ναι ακριβώς αυτό θα κάνει! Δεν θα κόψει τούρτα! Γιατί το θεωρούμε τόσο δεδομένο ότι η διδακτική ώρα μπορεί να μετατρέπεται στο προσωπικό μας πάρτυ; Ειδικά όταν υπάρχει θέμα!

 

 

 

 

Ειδικά ως προς το φυστίκι, που η αλλεργία μπορεί να γίνει triggered ακόμα και αν κάποιος ακουμπήσει υπολείματα φυστικιού, αυτό ακριβώς θα γίνει. Δεν θα τρώει κανένα παιδί φυστικοβούτυρο. Στις ΗΠΑ που οι αλλεργίες στο φυστίκι είναι πιο διαδεδομένες υπάρχουν τάξεις και ολόκληρα σχολεία που είναι peanut free.

Θέλεις να μου πεις ότι το δικαίωμα του κάθε παιδιού να τρώει φυστικοβούτυρο είναι πιο σημαντικό από το δικαίωμα του άλλου παιδιού να πηγαίνει στο σχολείο του χωρίς να κινδυνεύει η υγεία του;

 

 

 

Ξέρεις κάτι; όσο το σκέφτομαι, τελικά ναι μου φαίνεται παράλογο.

Αν αναλογιστείς ότι τα περισσότερα από αυτά τα "γλυκάκια" απαγορεύεται από τον νόμο να πωλούνται στις καντίνες της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, ναι μου φαίνεται παράλογο που επιτρέπεται στους γονείς να τα δίνουν στα άλλα παιδάκια, και μάλιστα στα μικρά (παιδικός σταθμός, νηπιαγωγίο) και μάλιστα ελεύθερα! Στην τελική αν τα είχε η καντίνα θα είχες την εναλλακτική ως γονιός να μη δώσεις λεφτά στο παιδί σου να τα πάρει. Όταν όμως του τα πασάρουν οι άλλοι γονείς τι επιλογές έχεις;

 

 

Σοβαρολογούμε τώρα; Έχουμε βάλει την έννοια του 4χρονου και την έννοια του υπεύθυνου στην ίδια πρόταση;

 

 

 

ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ

_ _ _ _

 

Ειλικρινά είναι από τις ελάχιστες φορές που με έχει εξοργίσει τόσο θέμα που κάθομαι να απαντήσω σε συγκεκριμένα post.

 

Σημειώνω ότι το παιδί μου δεν έχει καμία αλλεργία (που να ξέρω έστω), και δεν με αφορά προσωπικά με τη στενή έστω έννοια.

 

Με προβληματίζει όμως και με τρομάζει η λογική "να κάνω εγώ αυτό που γουστάρω και ας πάει να κουρεύεται ο άλλος". Με τρομάζει από μάνα προς μάνα ειδικά. Αν η αγάπη μας προς τα παιδιά περιορίζεται μόνο στα δικά μας παιδιά, και στραβός είναι ο γυαλός και στραβά αρμενίζουμε, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Ντροπή.

Τόσα χρονια στο φόρουμ πρωτη φορα σιχάθηκα οταν αρχίσα να διαβάζω

Εύχομαι απο την καρδιά τα παιδάκια των μαμάδων αυτών να ειναι παντα τελεια και υγειη και να μην χρειαστούν ποτε βοήθεια απο μαμάδες διπλα τους με το ίδιο μη αλτρουιστικό attitude...

[BabyCute]

Το φοβερό ξέρετε ποιό είναι;

 

Οτι αν ήθελα μπορούσα να πάω με φοβερό τσαμπουκά και με την επίσημη διάγνωση από δημοσιο νοσοκομείο στα χέρια και να κάνω ολόκληρη φασαρία για να κοπουν τα κερασματα στην τάξη εντελώς. Επειδή είμαι γραμμένη στον επίσημο σύλλογο κοιλιοκάκης και μιλάω με άλλες μαμαδες ξέρω κάποιες που το έχουν πετύχει. Με τρέξιμο βέβαια και φασαρία εκεί που πρέπει.

Κι όμως εγώ με ευαισθησία σκέφτηκα ότι κρίμα μωρέ ένα μικρό παιδάκι να μην γιορτάσει όπως θέλει και να του στερησω αυτή τη χαρά. Πουθενά στις δημοσιεύσεις μου δε μίλησα εγώ για μη φαγωσιμα κερασματα κλπ (που φυσικά είναι η ιδανική λύση)

Καντο

Ευαισθησία σε τι;

[Salomia]

Τόσα χρονια στο φόρουμ πρωτη φορα σιχάθηκα οταν αρχίσα να διαβάζω

Εύχομαι απο την καρδιά τα παιδάκια των μαμάδων αυτών να ειναι παντα τελεια και υγειη και να μην χρειαστούν ποτε βοήθεια απο μαμάδες διπλα τους με το ίδιο μη αλτρουιστικό attitude...

 

Κανείς δεν είπε ότι αν γνωρίζαμε το πρόβλημα θα δίναμε γλυκάκι αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Αυτό που ήθελα εγώ τουλάχιστον να γίνει κατανοητό είναι ότι το κάθε παιδάκι μπορει να εχει τις ιδιαιτερότητες του. Κάποιο με αλλεργια, αλλο με μαθησιακη δυσκολία, άλλο με καποιο αλλο προβλημα.( Το γενικευω για να γινω απολυτως κατανοητή). Η εκπαίδευση λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι και να μην περιμένουμε από τον κάθε γονέα ή δάσκαλο να προφυλάξει το παιδί μας γιατί πολύ απλά ίσως να μην μπορεί να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς. Εμένα η κόρη μου για παράδειγμα πάσχει από ψυχογενή αλωπεκία. Πολλά κοριτσάκια μεγαλύτερων τάξεων την κορόιδευαν στο σχολείο. Μπορεί η πάθηση της να μην θέτει σε κίνδυνο την ζωή της όπως μια αλλεργία αλλά θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο. Αυτό που έκανα εγώ λοιπόν ήταν να κάνω δουλειά με το παιδί μου. Με βοήθεια ειδικού και με πολύ κουβέντα. Όταν μου είπε για την κοροϊδία στο σχολείο έπιασα δασκάλα και διευθυντή και το ανέφερα και αυτοί με τη σειρά τους έκαναν συστάσεις. Μπορεί να σας φαίνεται άσχετο το παράδειγμα αλλά έχει να κάνει με τον κόσμο που ζούμε. Αν δεν θωρακιστεί το παιδί από το σπίτι μην περιμένετε να γίνει από τους άλλους. Η κοινωνία είναι σκληρή και τα παιδιά ακόμα σκληρότερα. Τέλος να πω ότι το περιστατικό με την κόρη μου συνέβη όταν ήταν 6 χρόνων. Μικρό παιδί.

[mmdad]

Εγω παντως τις ενημερωνω τις δασκαλες μια βδομαδα πριν κερασω οποτε θεωρητικα θα μπορουσαν αναλλογα να εμημερωσουν και εκεινες την μαμα που εχει αλεργια το παιδακι της για την μερα που θα εχει κερασμα. Και φανταζομαι λιγο πολυ ολοι το κανουν. Τωρα ενταξει αν κερνατε στις γιορτες ξερετε ποτε ειναι και ποτε να περιμενετε κερασμα. Επισης εγω δινω ατομικα κερασματα (βασικα κερναω στην γιρορτη τους και θελω να ξεχωριζει απο την "τουρτα" των γενεθλιων). Σαν μαμα δεν θα πονταρα να φτιαξει καποιος τριτος κερασμα για το παιδι γιατι δεν θα ειχα εμπιστοσυνη οτι θα εχουν τειρηθει ολοι οι κανονες.

Τωρα γενικα για το αν θα κερνουσα.. Θα πηγαινα με την πλειοψηφια. Στο Βελγιο κερνανε στα γενεθλια και κερνανε σχεδον ολα τα παιδακια στην ταξη μεχρι τωρα (ή για να αποφυγουν την γιορτη εκτως σχολειου ή επειδη δεν γινεται να καλεσουν ολους τους συμμαθητες τους), οποτε κερναμε και εμεις (στην γιορτη γιατι τα γεννεθλια ειναι το καλοκαιρι). Κερναω κατι τυποποιημενο που διαλεγω με τα παιδια - και το ιδιο για ολα τα παιδια της ταξης. Δεν ξερω τι θα εκανα αν μας ελεγαν οτι καποιο παιδακι εχει προβλημα υγειας (παρεπιπτοντος εχουμε ενα παιδακι με τεχνιτα μελη - δεν παει στην πισινα, ολα τα αλλα παιδακια της ταξης ομως πανε).

Ξαναλεω ομως οτι ενω το κερασμα καπως το ελεγχεις το θεμα με το κολλατσιο ειναι πιο δυσκολο (Αναστασια στο Βελγιο το φαγητο στο σχολειο το πληρωνουμε και ειναι το ιδιο για ολους, μας ενημερωνουν για το μενου και οπιος εχει προβλημα μπορει να βαλει δικο του κολατσιο ή να παρει το παιδι να το ταισει στι σπιτι και να το ξαναγυρισει στο σχολειο μετα)

[Niki81]

Κανείς δεν είπε ότι αν γνωρίζαμε το πρόβλημα θα δίναμε γλυκάκι αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Αυτό που ήθελα εγώ τουλάχιστον να γίνει κατανοητό είναι ότι το κάθε παιδάκι μπορει να εχει τις ιδιαιτερότητες του. Κάποιο με αλλεργια, αλλο με μαθησιακη δυσκολία, άλλο με καποιο αλλο προβλημα.( Το γενικευω για να γινω απολυτως κατανοητή). Η εκπαίδευση λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι και να μην περιμένουμε από τον κάθε γονέα ή δάσκαλο να προφυλάξει το παιδί μας γιατί πολύ απλά ίσως να μην μπορεί να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς. Εμένα η κόρη μου για παράδειγμα πάσχει από ψυχογενή αλωπεκία. Πολλά κοριτσάκια μεγαλύτερων τάξεων την κορόιδευαν στο σχολείο. Μπορεί η πάθηση της να μην θέτει σε κίνδυνο την ζωή της όπως μια αλλεργία αλλά θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο. Αυτό που έκανα εγώ λοιπόν ήταν να κάνω δουλειά με το παιδί μου. Με βοήθεια ειδικού και με πολύ κουβέντα. Όταν μου είπε για την κοροϊδία στο σχολείο έπιασα δασκάλα και διευθυντή και το ανέφερα και αυτοί με τη σειρά τους έκαναν συστάσεις. Μπορεί να σας φαίνεται άσχετο το παράδειγμα αλλά έχει να κάνει με τον κόσμο που ζούμε. Αν δεν θωρακιστεί το παιδί από το σπίτι μην περιμένετε να γίνει από τους άλλους. Η κοινωνία είναι σκληρή και τα παιδιά ακόμα σκληρότερα. Τέλος να πω ότι το περιστατικό με την κόρη μου συνέβη όταν ήταν 6 χρόνων. Μικρό παιδί.

 

Η κοπελα περιεγραψε τοσο αναλυτικα την προσπαθεια της να εκπαιδευσει το παιδι της...γιατι συνεχιζετε να λετε οτι η εκπαιδευση πρεπει να ξεκιναει στο σπιτι? Εκανε σαφες οτι το προβλημα της δεν ειναι ουτε το τι ηα κανει η ιδια οταν ειναι παρουσα οτι το πως θα εκπαιδευσει το παιδι της...το κανει μια χαρα αυτο.Το ξεκαθαρισε νομιζω.

 

Το παραδειγμα σου σεβαστο και σε καταλαβαινω αλλα καμια σχεση το να αισθανθει ασχημα ενα παιδι γιατι θα το κοροιδεψουν με το να κινδυνευσει η υγεια του.Καμια σχεση.Σκεψου το λιγο.

[mkcm]

1. Αν ήμουν η μαμά του παιδιού με την αλλεργία και τη δυσανεξία θα είχα τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες, όπως η θερματοθέτρια. Θα προσπαθούσα να βρω κι εγώ τρόπους αφενός να μη στερήσω τη χαρά του κεράσματος από τα υπόλοιπα παιδάκια κι αφετέρου να προστατέψω το δικό μου. Μπράβο σου κοπέλα μου που προσπαθείς να βρεις τη χρυσή τομή. Θωράκισε το παιδί σου, ενημέρωσε τη νηπιαγωγό και θα πορευτείτε ανάλογα.

2. Ως μαμά, αν ήξερα ότι στην τάξη υπάρχει παιδί με αλλεργία ή δυσανεξία ή κάτι τέλος πάντων, θα προσάρμοζα τα κεράσματα ανάλογα. Προσωπικά, επειδή θα με έτρωγε το άγχος, ή θα πήγαινα κεράσματα συσκευασμένα με την οδηγία να δίνονται στο τέλος της σχολικής μέρας με την παραλαβή του παιδιού από το γονιό ή θα έστελνα κάτι μη φαγώσιμο. Οπως δε θα ήθελα το δικό μου παιδί να είναι στην απ' έξω, έτσι δε θα ήθελα κανένα παιδί να νιώθει αποκλεισμένο.

3. Αν ήμουν εκπαιδευτικός, θα ζητούσα ρητά από όλους τους γονείς να μη στέλνουν μη συσκευασμένα κεράσματα. Να στέλνουν φαγώσιμα που θα μπορούν να δωθούν με το πέρας της σχολικής μέρας ή μη φαγώσιμα και θα αρνούμουν να παραλάβω ο,τιδήποτε δεν ανταποκρινόταν σε αυτά τα στάνταρ. Ας μου έκαναν αναφορά και μετά θα βλέπαμε ποιος θα έβρισκε το δίκιο του.

 

Προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου να σέβονται τον εαυτό τους και τους γύρω τους, να αναγνωρίζουν και να σέβονται τη διαφορετικότητα και να αγκαλιάζουν τους συνανθρώπους τους με αγάπη. Για μένα το "εγώ να είμαι καλά και οι γύρω μου δε με νοιάζει" είναι απλά απανθρωπιά! Αν η κάθε μανούλα έβαζε τον εαυτό της στη θέση της θεματοθέτριας και το παιδί της στη θέση του παιδιού της θεματοθέτριας, νομίζω ότι θα βρίσκαμε όλες λύσεις που δε θα έθεταν σε κίνδυνο το εν λόγω παιδάκι και ταυτόχρονα δε θα το απέκλειαν. Φανταστείτε μια ολόκληρη τάξη να τρώει τούρτα και το δικό σας παιδί να κοιτάει....

[miriki]

@nitsa- ge τώρα καταλαβαίνεις γιατί έγραψα αυτά που έγραψα στην αρχή. Το δικό μου παιδί επί τρία χρόνια έβλεπε κι έκλαιγε. Τώρα που είναι καλύτερα γιαυτόν τα πράγματα (αν και θα πρέπει να σφίξω πάλι τα λουριά από Σεπτέμβρη) κουβαλάει τέτοιο φορτίο στην ψυχή του που δεν ξεπλενεται.

 

Ως νηπιαγωγός έχω βρεθεί στη δεινή θέση να παρηγορήσω παιδάκι για τον ίδιο λόγο που η δασκάλα του δικού μου παιδιού παρηγορούσε το δικό μου παιδί ίσως και την ίδια μέρα.

 

Αρχίστε λοιπόν οι υπόλοιποι να σκέφτεστε με ανθρωπιά. Αν το πρόβλημα είναι το ξεβόλεμα να ανοίξουμε θέμα με εναλλακτικά κεράσματα να υπάρχουν ιδέες έτοιμες εύκολα υλοποιήσιμες. Αν το πρόβλημα είναι ότι δεν πολυπιστεύετε ότι υπάρχει όντως θέμα, ξανασκεφτείτε το. Για να φτάνει μια μαμά να πληγώνει το παιδί της εν γνώσει της, κάτι τρέχει.

 

Από τις λίγες φορές που γράφω και κλαίω.

 

Νίτσα θα τη βρείτε την άκρη κι εύχομαι μια καλή εξέλιξη.

[Anastasia.V]

Εγω παντως τις ενημερωνω τις δασκαλες μια βδομαδα πριν κερασω οποτε θεωρητικα θα μπορουσαν αναλλογα να εμημερωσουν και εκεινες την μαμα που εχει αλεργια το παιδακι της για την μερα που θα εχει κερασμα. Και φανταζομαι λιγο πολυ ολοι το κανουν. Τωρα ενταξει αν κερνατε στις γιορτες ξερετε ποτε ειναι και ποτε να περιμενετε κερασμα. Επισης εγω δινω ατομικα κερασματα (βασικα κερναω στην γιρορτη τους και θελω να ξεχωριζει απο την "τουρτα" των γενεθλιων). Σαν μαμα δεν θα πονταρα να φτιαξει καποιος τριτος κερασμα για το παιδι γιατι δεν θα ειχα εμπιστοσυνη οτι θα εχουν τειρηθει ολοι οι κανονες.

Τωρα γενικα για το αν θα κερνουσα.. Θα πηγαινα με την πλειοψηφια. Στο Βελγιο κερνανε στα γενεθλια και κερνανε σχεδον ολα τα παιδακια στην ταξη μεχρι τωρα (ή για να αποφυγουν την γιορτη εκτως σχολειου ή επειδη δεν γινεται να καλεσουν ολους τους συμμαθητες τους), οποτε κερναμε και εμεις (στην γιορτη γιατι τα γεννεθλια ειναι το καλοκαιρι). Κερναω κατι τυποποιημενο που διαλεγω με τα παιδια - και το ιδιο για ολα τα παιδια της ταξης. Δεν ξερω τι θα εκανα αν μας ελεγαν οτι καποιο παιδακι εχει προβλημα υγειας (παρεπιπτοντος εχουμε ενα παιδακι με τεχνιτα μελη - δεν παει στην πισινα, ολα τα αλλα παιδακια της ταξης ομως πανε).

Ξαναλεω ομως οτι ενω το κερασμα καπως το ελεγχεις το θεμα με το κολλατσιο ειναι πιο δυσκολο (Αναστασια στο Βελγιο το φαγητο στο σχολειο το πληρωνουμε και ειναι το ιδιο για ολους, μας ενημερωνουν για το μενου και οπιος εχει προβλημα μπορει να βαλει δικο του κολατσιο ή να παρει το παιδι να το ταισει στι σπιτι και να το ξαναγυρισει στο σχολειο μετα)

 

Φαντάζομαι πως ναι θα σας είχαν ενημερώσει αν υπήρχε κάποιο παιδάκι με διατροφικές αλλεργίες η θα φρόντιζαν να ενημερώσουν τους γονείς του παιδιου θέλω να πιστεύω δλδ. Αλλα πιςτευω οτι όλοι οι γονεις ειναι αδύνατον να γνωρίζουν ποτε το κάθε παιδι στο τμήμα έχει γενέθλια. Σαφώς και κανεις πάει με την πλειοψηφία όταν δεν τίθεται κάποιο θέμα, απλά εμένα μου φαίνεται παράλογο όταν υπάρχει θέμα υγείας να επιμένει καποιος σε αυτό. (Και δεν αναφέρομαι σε εσένα)

δλδ που ειναι ο σεβασμός που ειναι η αλληλεγγύη κτλ; Τι παράδειγμα δίνεται στα παιδιά όταν οι ίδιοι οι ενήλικες αγνοούν και αδιαφορούν παντελώς για ενα παιδι με ιδιαιτερότητα; Εκεί πραγματικά αντιδράω ειναι ενα θέμα που εύκολα μπορούν να βρεθούν λύςεις με καλη θέληση και κατανοήση αλλα δυστυχώς απο οτι φαίνεται πολλοί ούτε θέληση ούτε κατανόηση εχουν. Κρίμα

 

Τώρα για το κολατσιό τι να πω όπως είπα δεν το χω πολυςκεφτει Γιατι εδω δεν παίζει αλλα ακόμα και εκεί ας ελπίζουμε οτι με καλη ενημέρωση και θέληση μπορεί η κατάσταση να ελεγχθεί.

[Salomia]

Η κοπελα περιεγραψε τοσο αναλυτικα την προσπαθεια της να εκπαιδευσει το παιδι της...γιατι συνεχιζετε να λετε οτι η εκπαιδευση πρεπει να ξεκιναει στο σπιτι? Εκανε σαφες οτι το προβλημα της δεν ειναι ουτε το τι ηα κανει η ιδια οταν ειναι παρουσα οτι το πως θα εκπαιδευσει το παιδι της...το κανει μια χαρα αυτο.Το ξεκαθαρισε νομιζω.

 

Το παραδειγμα σου σεβαστο και σε καταλαβαινω αλλα καμια σχεση το να αισθανθει ασχημα ενα παιδι γιατι θα το κοροιδεψουν με το να κινδυνευσει η υγεια του.Καμια σχεση.Σκεψου το λιγο.

 

Το παράδειγμα το έφερα για να δείξω ότι ευαισθησία από τους άλλους γονείς και τα παιδιά δύσκολα θα βρει. Η εκπαίδευση που περιέγραψε η θεματοθέτρια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη!

[Anastasia.V]

Συγγνώμη αλλά ποιος το λέει ότι η εκπαίδευση του πρέπει να γίνει στο χώρο του νηπιαγωγειου δηλαδή; Πρέπει εκεί να περνάει από crash tests για να μάθει να αντέχει τον αποκλεισμό;

Δε ζούμε σε γυαλα. Και σε πάρτυ πάμε, και σε γιορτές, και για φαγητό έξω. Εκεί θα είμαι εγώ δίπλα του να το εκπαιδευω, να του εξηγώ να του υποδεικνύω. Μη σου πω ότι η εκπαίδευση ξεκινά από το σούπερ μάρκετ.

Και ναι, έχει διαφορά λοιπόν να έχω μπροστά μου ένα χρονικό περιθώριο 2 ετών γι 'αυτή την εκπαίδευση. Που θα γίνει με εμένα δίπλα του όμως και σωστά.

Για να μη μιλήσω για την τεράστια διαφορά στη συναισθηματικη ωριμότητα ενός 4 χρόνου και ενός 6 χρόνου.

 

Εκπαίδευση δεν είναι ένα παιδί που βλέπει τους άλλους να τρώνε και η δασκάλα του λέει "εσένα αγάπη μου δεν μπορώ να σου δώσω γιατί δεν κάνει να το φας/είπε η μαμά ότι θα πονέσει η κοιλίτσα σου".

Γιατί περί αυτού πρόκειται. Δε θα κάτσει η δασκάλα να εμβαθυνει.

 

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε σε μια γιορτή και να του εξηγώ τι έχει μέσα το Χ και δεν κάνει να το φάει, αλλά δεν πειράζει γιατι μπορεί να φάει το Υ που είναι ασφαλές και εξίσου νόστιμο. Και οτι αν έχει επιθυμησει το Χ θα το φτιάξουμε αύριο στο σπίτι με τα δικά μας υλικά.

Εκπαιδευση δεν είναι να μάθει μόνο τι δεν μπορεί να φάει αλλά και τι μπορεί, τις ασφαλεις εναλλακτικες.

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε σούπερ μάρκετ και να έχει το δικό της καλάθι που θα βάζει μέσα τα δικά της τρόφιμα για να μαθαίνει να τα ξεχωρίζει. Να "παίζουμε" ψάχνοντας το ειδικό σηματάκι των gluten free πανω στις συσκευασίες.

Εκπαιδευση είναι να μαγειρευουμε μαζί και να μαθαίνει τα υλικά.

Εκπαιδευση είναι να πηγαίνουμε έξω για φαγητό και να με ακούει να ρωτάω αν το τάδε έχει μέσα γλουτενη ή να δίνω οδηγίες στο σερβιτορο να μη βάλει ξύδι στη σαλάτα μας, να μη σερβίρει τα μαχαιροπίρουνα στην ψωμιερα, να μη μαριναρει το κρέας μας.

Εκπαιδευση είναι τα παραμύθια που λέμε κάθε βράδυ για το κουνελάκι που είχε αλλεργία στα καρότα, την αρκουδιτσα που ήθελε να ανοίξει φούρνο για σκιουρακια με αλλεργία, την χελωνιτσα που ήθελε να φτιάξει τούρτα χωρίς γλουτενη.

 

 

 

Οπότε ας μου πει κάποιος ότι αδιαφορει ή δε θέλει να ξεβολευτει , αλλά μη μου λέει ότι μου εκπαιδευει κιόλας το παιδί στέλνοντας στο σχολείο ακατάλληλο κερασμα γιατί ανεβάζω πίεση! Μη μου λεει οτι το κάνει για να συνηθίζει να λεει "όχι ευχαριστώ, έχω αλλεργία"! Να πω κι ευχαριστώ δηλαδή από πάνω!!!

 

Εγώ το παιδί το στέλνω στο σχολείο για να μορφωθει. Δεν το στέλνω το για να μου το εκπαιδευσει στο θέμα των αλλεργιων η μαμά του Νικολακη που γιορτάζει, με τον σκληρό τρόπο που εκείνη επικαλείται για να καλύψει την έλλειψη ευαισθησίας της, δηλαδή τριβοντας του στη μούρη ένα λαχταριστο γλυκό που οοοοολοι θα τρώνε αλλά εκείνο κάτι κακό έχει που το λένε αλλεργία και δεν μπορεί να το φάει.

 

nitsa_ge είμαι η μαμά του Νικολάκη!

 

Κοπέλα μου κανε αυτό που θεωρείς καλύτερο για το παιδι σου και συνέχισε έτσι με την εκπαιδευση του κάποια μέρα θα μπορεί μόνο του να το κουμαντάρει όλο αυτό. Πραγματικά λυπάμαι που τα παιδιά σας εχουν μπει σε τέτοιες δοκιμαςιες που πολλές φορές ακόμα και για έναν ενήλικα μπορεί να ειναι δύσκολο να διαχειριστεί. για αυτό καλό θα ήταν μέσα απο αυτό να μάθεις στο παιδι σου οτι δυστυχώς υπάρχουν και κάποιοι που δεν θα κατανοήσουν η θα αδιαφορήσουν για το προβλημα του δύσκολο και σκληρό ιςως για ενα παιδι αλλα καλύτερα να ειναι προετοιμασμένο.

[BabyCute]

Κανείς δεν είπε ότι αν γνωρίζαμε το πρόβλημα θα δίναμε γλυκάκι αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Αυτό που ήθελα εγώ τουλάχιστον να γίνει κατανοητό είναι ότι το κάθε παιδάκι μπορει να εχει τις ιδιαιτερότητες του. Κάποιο με αλλεργια, αλλο με μαθησιακη δυσκολία, άλλο με καποιο αλλο προβλημα.( Το γενικευω για να γινω απολυτως κατανοητή). Η εκπαίδευση λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει από το σπίτι και να μην περιμένουμε από τον κάθε γονέα ή δάσκαλο να προφυλάξει το παιδί μας γιατί πολύ απλά ίσως να μην μπορεί να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς. Εμένα η κόρη μου για παράδειγμα πάσχει από ψυχογενή αλωπεκία. Πολλά κοριτσάκια μεγαλύτερων τάξεων την κορόιδευαν στο σχολείο. Μπορεί η πάθηση της να μην θέτει σε κίνδυνο την ζωή της όπως μια αλλεργία αλλά θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο. Αυτό που έκανα εγώ λοιπόν ήταν να κάνω δουλειά με το παιδί μου. Με βοήθεια ειδικού και με πολύ κουβέντα. Όταν μου είπε για την κοροϊδία στο σχολείο έπιασα δασκάλα και διευθυντή και το ανέφερα και αυτοί με τη σειρά τους έκαναν συστάσεις. Μπορεί να σας φαίνεται άσχετο το παράδειγμα αλλά έχει να κάνει με τον κόσμο που ζούμε. Αν δεν θωρακιστεί το παιδί από το σπίτι μην περιμένετε να γίνει από τους άλλους. Η κοινωνία είναι σκληρή και τα παιδιά ακόμα σκληρότερα. Τέλος να πω ότι το περιστατικό με την κόρη μου συνέβη όταν ήταν 6 χρόνων. Μικρό παιδί.

Οχι φιλη μου

Είπες συγκεκριμένα : όχι ρε παιδιά! Θα κεράσω αυτό που θέλω εγώ και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του αν θα φάει ή όχι.

Δηλαδη αν το αλλο πάθει αναφυλακτικό σοκ απο το φυστικακι σου, η της θεματοθετριας το παιδι εχει πόνους στο εντερο όλο το βράδυ επειδη εσυ σώνει και καλα θέλεις το παιδι σου να κεράσεις στο σχολείο δεν σε νοιάζει; Πραγματικά;

Να κανεις πάρτυ να κεράσεις εκεί σε χαλάει;

 

Δηλαδη εμεις που στην τάξη του γιου μου εχουμε δυο αγοράκια με epipen να βάλω στο κολατσιό του δικού μου αμύγδαλα και φυςτικοβουτυρο που τρελλαινεται; Και ας με εχουν παρακαλέσει οι δάσκαλοι να μην το κάνω ;

Στα γενέθλια του γιου μου μοιράσαμε σακουλάκια με παιχνιδάκια ..... Ορίστε μια ιδεα για την παλαιολιθικη

ελλαδα!

 

Εντίτ: σορυ αλλα καμμια σχέση το παράδειγμα της κόρης σου. Εχουμε παρει βαρνα και βάζουμε βαρύτητα στο σπίτι μαι τι μπορει να γίνει εκεί. Εδω μιλάμε για προβλημα υγεία για το οποίο αν ο άλλος διπλα του δεν δείξει ευαισθησία θα στείλει το μικρο νοσοκομειο η το λιγοτερο θα εχει προβλημα ανάπτυξης. Τι λέμε τωρα

[less_serious]

Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς. Εμένα η κόρη μου για παράδειγμα πάσχει από ψυχογενή αλωπεκία. Πολλά κοριτσάκια μεγαλύτερων τάξεων την κορόιδευαν στο σχολείο. Μπορεί η πάθηση της να μην θέτει σε κίνδυνο την ζωή της όπως μια αλλεργία αλλά θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο. Αυτό που έκανα εγώ λοιπόν ήταν να κάνω δουλειά με το παιδί μου. Με βοήθεια ειδικού και με πολύ κουβέντα. Όταν μου είπε για την κοροϊδία στο σχολείο έπιασα δασκάλα και διευθυντή και το ανέφερα και αυτοί με τη σειρά τους έκαναν συστάσεις. Μπορεί να σας φαίνεται άσχετο το παράδειγμα αλλά έχει να κάνει με τον κόσμο που ζούμε. Αν δεν θωρακιστεί το παιδί από το σπίτι μην περιμένετε να γίνει από τους άλλους. Η κοινωνία είναι σκληρή και τα παιδιά ακόμα σκληρότερα. Τέλος να πω ότι το περιστατικό με την κόρη μου συνέβη όταν ήταν 6 χρόνων. Μικρό παιδί.

 

Το δικό σου παιδί στα 6 του ήταν μικρό παιδί αλλά το 4χρονο της θεματοθέτριας είναι αρκετά μεγάλο για να παίρνει αποφάσεις και ευθύνες σχετικά με το αν θα φάει κάτι ή όχι με άμεσα αποτελέσματα στην υγεία του;

 

Συγκρίνεις το "θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο" με το " να μην απορροφώνται τα θρεπτικά συστατικά, το παιδί να έχει θέμα με την ανάπτυξή του, οστεοπόρωση κλπ και σε προχωρημένο βαθμό καταστροφής συχνά εξελίσσεται σε καρκίνο";

 

Γράφεις "Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς."

Αφενός αυτό ακριβώς που περιγράφεις κάνεις.

Δεύτερον φυσικά και δεν είναι μόνο το δικό μας παιδί που χρήζει προσοχής όμως ευθύνη μας ως γονείς είναι να προστατεύουμε και να βοηθάμε τα παιδιά μας να βρουν τη θέση τους στον κόσμο.

 

Το να τα ρίχνουμε στον κακό κόσμο και τη σκληρή κοινωνία δεν το δέχομαι.

Εμείς κάνουμε την κοινωνία και τον κόσμο. Αν δεν αλλάξουμε εμείς πρώτα ας μην περιμένουμε την κοινωνία να αλλάξει.

[skountoufla]

Η κοπελα περιεγραψε τοσο αναλυτικα την προσπαθεια της να εκπαιδευσει το παιδι της...γιατι συνεχιζετε να λετε οτι η εκπαιδευση πρεπει να ξεκιναει στο σπιτι? Εκανε σαφες οτι το προβλημα της δεν ειναι ουτε το τι ηα κανει η ιδια οταν ειναι παρουσα οτι το πως θα εκπαιδευσει το παιδι της...το κανει μια χαρα αυτο.Το ξεκαθαρισε νομιζω.

 

Μα κι εμένα το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τα μηνυματα, ήταν αυτο ακριβως...

 

Σαν τρίτο μέρος, μια απλή μαμά παιδιού που παρακολουθεί προσχολική αγωγή, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην είναι αυτονόητο ότι θα σεβαστώ μια διατροφική ιδιαιτερότητα, αφού θα έχω ενημερωθεί. Ας "σκληραγωγηθεί" ή όχι το παιδάκι από το σπίτι του κλπ κλπ, εγώ παρ' όλ' αυτα, γιατί να μην βοηθήσω/διευκολύνω εφόσον μπορώ? Θα τσεκάρω πρώτα τι μάθημα του έχει γινει του παιδιού στο σπίτι του για να κάνω κάτι τελείως απλό και ανθρωπινο? Το "ανθρωπινο" δεν το λέω δακρυβρεχτα, το λέω απλά, σκετα, σχεδον περιγραφικά. Και μάλιστα μπορώ να το κάνω χωρίς καμία υποχώρηση ή θυσία εκ μέρους μου (εκτός αν θεωρείται "θυσία" να μη δωσω το χ μπισκότο αλλά το ψ κέρασμα ή και να μη δωσω φαγωσιμο κέρασμα).

Ειλικρινά, δεν πολυκατάλαβα τις έστω ήπιες διαφωνίες στο συγκεκριμένο θέμα...ειδικά δε το "πώς θα μου φαινόταν" να ενημερωθω με σημειωμα από τη μαμα του παιδιού...μα πώς είναι δυνατόν να "μου φανεί κάπως" ένα σημείωμα με τέτοιο περιεχόμενο?

Από πότε αποθαρρύνουμε την οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και δη των ανθρώπων των οποίων τα παιδιά συνυπαρχουν σε ένα σχολείο?

[Salomia]

Οχι φιλη μου

Είπες συγκεκριμένα : όχι ρε παιδιά! Θα κεράσω αυτό που θέλω εγώ και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του αν θα φάει ή όχι.

Δηλαδη αν το αλλο πάθει αναφυλακτικό σοκ απο το φυστικακι σου, η της θεματοθετριας το παιδι εχει πόνους στο εντερο όλο το βράδυ επειδη εσυ σώνει και καλα θέλεις το παιδι σου να κεράσεις στο σχολείο δεν σε νοιάζει; Πραγματικά;

Να κανεις πάρτυ να κεράσεις εκεί σε χαλάει;

 

Δηλαδη εμεις που στην τάξη του γιου μου εχουμε δυο αγοράκια με epipen να βάλω στο κολατσιό του δικού μου αμύγδαλα και φυςτικοβουτυρο που τρελλαινεται; Και ας με εχουν παρακαλέσει οι δάσκαλοι να μην το κάνω ;

Στα γενέθλια του γιου μου μοιράσαμε σακουλάκια με παιχνιδάκια ..... Ορίστε μια ιδεα για την παλαιολιθικη

ελλαδα!

 

Εντίτ: σορυ αλλα καμμια σχέση το παράδειγμα της κόρης σου. Εχουμε παρει βαρνα και βάζουμε βαρύτητα στο σπίτι μαι τι μπορει να γίνει εκεί. Εδω μιλάμε για προβλημα υγεία για το οποίο αν ο άλλος διπλα του δεν δείξει ευαισθησία θα στείλει το μικρο νοσοκομειο η το λιγοτερο θα εχει προβλημα ανάπτυξης. Τι λέμε τωρα

 

Επειδή προτρέχεις και βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα και προσβάλλεις συνάμα , διάβασε καλύτερα που ακριβώς έδωσα την απάντηση που έχεις τονίσει. Αυτή την απάντηση δεν την έδωσα για το 4χρονο κοριτσάκι αλλά σε κάποια άλλη κοπέλα που ανέφερε ΕΝΗΛΙΚΕΣ. Έγινα κατανοητή τώρα?

Όσον αφορά για την κόρη μου και αυτό είναι πρόβλημα υγείας.

Αν είσαι τόσο επιθετική , πώς περιμένεις να πιστέψω ότι είσαι άτομο με κατανόηση στα προβλήματα των άλλων? Το αντίθετο ακριβώς δείχνεις.

[Salomia]

Το δικό σου παιδί στα 6 του ήταν μικρό παιδί αλλά το 4χρονο της θεματοθέτριας είναι αρκετά μεγάλο για να παίρνει αποφάσεις και ευθύνες σχετικά με το αν θα φάει κάτι ή όχι με άμεσα αποτελέσματα στην υγεία του;

 

Συγκρίνεις το "θέτει τον ψυχικό της κόσμο σε κίνδυνο" με το " να μην απορροφώνται τα θρεπτικά συστατικά, το παιδί να έχει θέμα με την ανάπτυξή του, οστεοπόρωση κλπ και σε προχωρημένο βαθμό καταστροφής συχνά εξελίσσεται σε καρκίνο";

 

Γράφεις "Πολλές φορές πιστεύουμε ότι μόνο το δικό μας το παιδί χρήζει προσοχής και ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αυτό είναι το λάθος μας δυστυχώς."

Αφενός αυτό ακριβώς που περιγράφεις κάνεις.

Δεύτερον φυσικά και δεν είναι μόνο το δικό μας παιδί που χρήζει προσοχής όμως ευθύνη μας ως γονείς είναι να προστατεύουμε και να βοηθάμε τα παιδιά μας να βρουν τη θέση τους στον κόσμο.

 

Το να τα ρίχνουμε στον κακό κόσμο και τη σκληρή κοινωνία δεν το δέχομαι.

Εμείς κάνουμε την κοινωνία και τον κόσμο. Αν δεν αλλάξουμε εμείς πρώτα ας μην περιμένουμε την κοινωνία να αλλάξει.

 

Εντάξει παιδιά , αν δε δέχεστε τη γνώμη του άλλου , πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι συζητάμε εδώ πέρα. Ούτε ήθελα να μειώσω το θέμα της αλλεργίας του παιδιού ούτε τίποτα. Έλεος! Επίσης δεν είπα ότι τα ρίχνουμε όλα στην κακή κοινωνία και ξεμπερδεύουμε! Είπα ότι αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα και καλό θα ήταν τα παιδιά να οχυρώνονται από το σπίτι τους!

[miriki]

Σαλομια αυτο που αβτιμετωπίζει το κοριτσάκι σου είναι πολύ σκληρό. Η αντιστοιχία με αυτό που συζητάμε είναι να κερνιούνται σε όλες τις γιορτές βούρτσες μαλλιών, ρόλει και περμανάντ. Ελπίζω να βρείτε γρήγορα λύση, όπως και να χει, αν και νομίζω ότι υπα΄ρχει διατροφή που βοηθάει σε κάποιες περιπτώσεις αλωπεκίας.