Αποθηλασμός

[nikidel]

Έχεις κουραστεί γενικά από το θηλασμό και θέλεις να αποθηλάσεις ή θά ήσουν οκ με το να αφήσεις κάποιους θηλασμούς (π.χ. βραδινό) για όσο πάνε και να στανατήσεις εντελώς την άντληση;

 

Σε κάθε περίπτωση το τσάι δεν προσφέρει κάτι στο παιδί. Το μωρό που ξυπνάει το βράδυ και πεινάει, θέλει γάλα. Αν δεν θέλεις να θηλάσεις θα δώσεις ξένο.

 

Αν όντως θέλεις να αποθηλάσεις ή αν σε έχει κουράσει η άντληση στο σπίτι, τότε μην αντλείς όταν επιστρέφεις. Αν θέλεις, πρόσφερε στο παιδί το στήθος, ακόμα κι αν έχει φάει (συνήθως το δέχονται και τρώνε κι απ' τη μαμά). Αν δεν θέλεις, άστο κι αν ζορίζεσαι με το στήθος (ΠΡΙΝ πετρώσει, όταν το νιώθεις βαρύ και σ' ενοχλεί) βγάλε λίγο γάλα με το χέρι.

 

Θα ήθελα μέχρι τέλη του 6ου να αποθηλάσω εντελώς. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω τύψεις που το κάνω αλλά θέλω σιγά σιγά να μπω στους ρυθμούς μου.Είμαι πολύ εγωίστριά,ε;

Σας θαυμάζω όλες εσάς που το κάνετε καιρό, ειλικρινά.

Αρχικά θα σταματήσω την άντληση όταν επιστρέφω απ'τα μαθήματα.

Μία άλλη απορία που έχω είναι η εξής:επειδή τα σακκουλάκια χωράνε με πολύ ζόρι 170ml και εμείς τρώμε 220ml πειράζει να συμπληρώνω το ίδιο μπουκάλι με ξένο για να το συνηθίζει κιολας ή είναι λάθος; Προς το παρόν τα συμπληρώνω αντλώντας με το θήλαστρο.

EvaMD σε ευχαριστώ που πάντα μπαίνεις στον κόπο να με βοηθήσεις

[evaMuki]

Θα ήθελα μέχρι τέλη του 6ου να αποθηλάσω εντελώς. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω τύψεις που το κάνω αλλά θέλω σιγά σιγά να μπω στους ρυθμούς μου.Είμαι πολύ εγωίστριά,ε;

Σας θαυμάζω όλες εσάς που το κάνετε καιρό, ειλικρινά. Αρχικά θα σταματήσω την άντληση όταν επιστρέφω απ'τα μαθήματα.

Μην θεωρείς ότι πρέπει να απολογηθείς! Είναι καθαρά προσωπική σου απόφαση. Δεν σε ρώτησα για να κρίνω την απόφασή σου, ούτε να σε μεταπείσω. Απλά ήθελα να καταλάβω τι ακριβώς θέλεις να κάνεις για να σου προτείνω ανάλογα. Όπως και να χει είναι σημαντικό που σκέφτεσαι να αποθηλάσεις σταδιακά προκειμένου να προσαρμοστεί και το παιδί ομαλά.

 

Μία άλλη απορία που έχω είναι η εξής:επειδή τα σακκουλάκια χωράνε με πολύ ζόρι 170ml και εμείς τρώμε 220ml πειράζει να συμπληρώνω το ίδιο μπουκάλι με ξένο για να το συνηθίζει κιολας ή είναι λάθος; Προς το παρόν τα συμπληρώνω αντλώντας με το θήλαστρο.

EvaMD σε ευχαριστώ που πάντα μπαίνεις στον κόπο να με βοηθήσεις

Ναι, μπορείς να το κάνεις, να αναμίξεις δηλαδή μικρή ποσότητα ξένου με μητρικό για να συνηθίσει το μωρό ομαλά τη γεύση. Αυτό προτείνεται ούτως ή άλλως.

Απλά θα έχεις κατά νου κάποιους περιορισμούς:

Ό,τι περισσέψει απ' αυτό το μίγμα θα πρέπει να πεταχτεί και δεν μπορεί να κρατηθεί για το επόμενο γεύμα του μωρού, όπως μπορεί να γίνει στο μητρικό.

Επίσης, το ασφαλές είναι να φτιάξεις το ξένο (αν μιλάμε για φόρμουλα) με τον τρόπο που ορίζει η συσκευασία και ο γιατρός σου (ζεστό νερό για αποστείρωση της σκόνης κλπ.), να το κρυώσεις και μετά να προσθέσεις το μητρικό που δεν πρέπει να ζεσταθεί πολύ. Αν βάζεις τη σκόνη μέσα στο μητρικό γάλα θα πρέπει να έχεις κατά νου αφενός ότι η σκόνη δεν είναι αποστειρωμένη οπότε αν υπάρχει κάποιο μικρόβιο μεταφέρεται σε όλο το γάλα, αφετέρου ότι το μητρικό είναι γάλα και όχι σκέτο νερό, άρα ίσως να μην έχεις αραιώσει το ξένο γάλα (φόρμουλα) στην αναλογία που ορίζει ο παιδίατρος για το μωρό σου.

 

Τα σακουλάκια μην τα τιγκάρεις... Έχει τον κίνδυνο να σκάσουν στην κατάψυξη και να χάσεις το γάλα (να τρέξει ή να επιμολυνθεί)...

[nikidel]

Προς Θεού! Κατάλαβα πως δεν είχες προθεση για κριτική, απλά νομίζω πως αν μοιραστώ τις τυψεις μου θα μειωθούν...

Σε υπερ-ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές σου και θα τις εφαρμόσω κατά γράμμα!

[Eliza]

Οι πρώτες προσπάθειες πέσαν στο κενό.Αλλά θα συνεχίσω με διαφορετικά γάλατα, θερμοκρασίες και ποτηράκια....Θα δείξει!

 

Εγώ πάντως δεν έκανα προσπάθειες με διαφορα γάλατα...

και στην αρχή έδινα κυρίως με εκπαιδευτικό ή καλαμάκι -δεν καλοθυμαμαι κιολας.

η ιδέα ήταν ότι της δίνω ξανά και ξανά και ξανά, χωρίς απαίτηση να πιει και πολύ. Νομίζω ότι μετά από κανα μήνα άρχισε να πίνει λίγο περισσότερο. Στην αρχή 1-2 γουλιές το πολύ.

[evaMuki]

Προς Θεού! Κατάλαβα πως δεν είχες προθεση για κριτική, απλά νομίζω πως αν μοιραστώ τις τυψεις μου θα μειωθούν...

Σε υπερ-ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβουλές σου και θα τις εφαρμόσω κατά γράμμα!

 

Οι τύψεις δεν σε βοηθούν σε κάτι, παρά μόνο αν για σένα είναι ένδειξη ότι η επιλογή σου δεν είναι σωστή. Αν είσαι σίγουρη ότι για σένα και το μωρό σου κάνεις το σωστό, μην έχεις τύψεις, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι Ακόμα και μία μέρα θηλασμού, είναι μεγάλο δώρο για ένα παιδί, πόσο μάλλον 6 μήνες!

[Babycakes]

μετα απο18 μηνες θηλασμου σταματησαμε...... δεν ηθελε αλλο ο γατουλης μου του εδινα το στηθος το επερνε στο στομα κ γελουσε δεν ηθελε κουνουσε το κεφαλακι του σταματησαμε φυσικα σιγα σιγα χωρις χαπια χωρις γρινιες ολα γιναν πολυ ηρεμα αλλαξα κ το τικερακι μου θελω να ευχαριστισω απο την καρδια μου οσες μανουλες με βοηθησαν στα δυσκολα κ με στηριζαν να συνεχησω την αγλαια φυσικα που παντα απαντουσε κ ηταν διπλα μου κ τελος στο κριστινακι μου το γλυκο που ειχε τοση υπομονη και παντα με καλοσηνη με στηρηζε... κοριτσακια μου σας ευχαριστω ολες να σηνεχισετε να βοηθατε ολες τις μανουλες γιατι ο θυλασμος ειναι θαυμα καθε φορα που θηλαζα το γιοκα μου ενοιοθα το ιδιο συναισθημα με αυτο της γεννας:lol: φιλακια πολλααααααα:lol:

 

Καλησπέρα...έκανες κάτι εσύ ή σταμάτησε τελείως μόνος του;

Δεν είχε πισωγυρίσματα όταν αρρώσταινε ή όταν έβγαζε δόντια;

Εμείς είμαστε σε αυτή τη φάση...δεν θηλάζει όταν είμαι στη δουλειά, αλλά τα σ/κ μου δίνει και καταλαβαίνω..είναι που του λείπω, είναι που βγάζει τη δεύτερη φουρνιά δοντιών...αλλά ώρες ώρες θηλάζει τόσο πολύ όσο όταν ήταν μωρό...

[Jasmini]

Καλησπέρα!!!

Είχα κι εγω καιρο να μπω και ήθελα να σας ενημερώσω σε τη φάση βρισκόμαστε. Βλέπω μάλιστα ότι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω τις έχετε κι εσείς.

Babycakes με αυτα που γράφεις νιώθω ότι περιγράφεις και την δική μας κατάσταση! Ακριβώς τα ίδια τραβαω...

Να συμπληρώσω ότι ειμαστε 18 μηνών και εδω και 1,5 εβδομάδα πίνουμε γάλα μόνο μια φορα το πρωί και ξανά το βράδυ 2-3-4 φορές εώς ότου κοιμηθούν και φυσικά αν ξυπνήσουν στο ενδιάμεσο. Να τονίσω ότι αν ξυπνήσουν και δεν με δουν ουρλιαζουν με σπαραγμους μαμά μέχρι να τους βάλω στο στήθος.

Γάλα ξένο τους ετοιμαζω συχνά πυκνά εδω και αρκετούς μηνες αλλα σπάνια να πιει μόνο ο ένας 10-20ml. Δοκίμασα όλα τα γάλατα παιδικά και μη και σκόνη και με ποτηράκι, με καλαμακι, μπιμπερο...μέχρι και hemo τους έβαλα.. Δεν πείστηκαν νομίζω. Αναρωτιέμαι τι άλλο θα μπορούσα να κάνω... Επίσης αναρωτιέμαι αν κάποια στιγμη κρατώντας το ίδιο σενάριο Θηλασμου, μειωθεί το γάλα και κοπεί και υποχρεωθούν κι αυτα να το πάρουν απόφαση. Αναρωτιέμαι πόσο χρόνο μπορεί να χρειάζονται για να καταλάβουν οτι θηλασμος απο το πρωι μέχρι το βράδυ, τέρμα. Το λέω γιατί τους κρατάω στην κυριολεξία με νύχια και με δόντια για να μην θηλαζουν στο ενδιάμεσο..

Σας ευχαριστω που με ακούσατε! Οποιαδηποτε συμβουλή δεκτή!!!

Καλο σας βράδυ!

[Babycakes]

Καλημέρα...πωπω, εσύ έχεις και δύο...κουράγιο...

Κι εγώ αναρωτιέμαι τα ίδια και πλέον έχω αποδεχτεί ότι δεν πρόκειται να πιει ξένο γάλα, ούτε φρέσκο ούτε τίποτα...και μόνο που βλέπει το χρώμα ή το ακουμπάει στο στόμα γυρίζει κεφάλι.

Επίσης, όταν είναι απόγευμα και προσπαθώ να του κάνω αντιπερισπασμό για να μη θηλάσει, δεν πιάνει ποτέ...όταν το έχει βάλει στο μυαλό του, δεν πα να του φέρω τον ουρανό με τ'άστρα; θα χαζέψει ένα δευτερόλεπτο και θα γκρινιάξει για στήθος.

Όσο για το βράδυ και μένα κάθε φορά που ξυπνάει κλαίει γοερά και ησυχάζει μόνο με το στήθος, όχι όμως από πείνα γιατί μπορεί να κοιμηθεί στο 2λεπτο...απλά ησυχάζει μόνο έτσι, ούτε καν με την αγκαλιά...

Τι να πω, κι εγώ απορώ πώς θα έρθει η ώρα να το μειώσει και τελικά να το κόψει, όταν κάθε φορά υπάρχει ένας λόγος να πισωγυρίσει και αυτό κάνει....

[madrid05]

Ειναι 7-10 μέρες που κάνω προσπάθειες (οχι συστηματικές, ειναι η αλήθεια)να δώσω στον μικρό μου φρεσκο γάλα.Δοκίμασα διαφορες μάρκες, ζεστο,χλιαρό,κρυο, σε ποτηράκι,με μπιμπερό ....τίποτα!

Την πρωτη φορά δεν πρόσεξε ,νόμιζε οτι ήταν νερό και ξαφνιάστηκε.Από τότε με το που το βλέπει ,"ξινίζει" χωρίς να δοκιμάσει καν. Εχω αρχίσει να ανησυχώ, μήπως δεν του αρέσει το γάλα ...

Ημουν αισιόδοξη γιατί είχε τύχει πριν καιρό να δει τον φίλο του να πίνει γάλα και να του το αρπάξει.Είχε πιει μεγάλη ποσότητα!

 

Η παιδίατρος θεωρεί πως μπορεί να οφείλεται στο οτι έχει "προσκοληθεί" πάνω μου μετά απο πρόφατη νοσηλεία του στο Παιδων, όπου η μόνη "σταθερά" του ήταν ο θηλασμός.Οτι ήμασταν οι δυο μας 24ωρες το 2ωρο.

Μου είπε πως καλό θα ήταν να είμαι πιο αποφασιστική και να κόψω μαχαίρι τον απογευματινό, ενώ την ίδια ώρα θα του προσφέρει φρέσκο γάλα κάποιος άλλος(μπαμπάς/γιαγιά) χωρις να είμαι εγώ παρούσα.

 

Δεν νομίζω οτι το "μαχαίρι" είναι λύση καθώς πολλές φορές εχουμε παραλήψει τον απογευματινό και δεν εχει ζητήσει.Ούτε ιδιαίτερη προσκόλληση διαπιστώνω...

 

Ενα άλλο στοιχείο είναι οτι δεν πίνει πια ούτε πορτοκαλάδα (που την έπινε) και οτι βγάζει ταυτόχρονα πολλά δόντια.Δεν ξέρω κατα πόσο μπορεί να παίζουν ρόλο αυτά...

 

Μηπως δεν έπρεπε να του το παρουσιάσω ώς "γάλα" (λέξη που χρησιμοποιώ για να θηλάσει)? Ή να του το πρόσφερα πρώτα σε άσχετη ώρα(οχι κοντά σε θηλασμό)? Αν το δοκιμάσω πχ μαζί με δημητριακά θα βοηθήσει να συνηθίσει την γεύση ή θα είναι χειρότερα (δεν θα το θέλει ποτε σκέτο)?

Να σημειώσω οτι γενικά είναι δεκτικός στις νέες γεύσεις.

[Maggie]

Μηπως δεν έπρεπε να του το παρουσιάσω ώς "γάλα" (λέξη που χρησιμοποιώ για να θηλάσει)? Ή να του το πρόσφερα πρώτα σε άσχετη ώρα(οχι κοντά σε θηλασμό)?

Αυτό να κάνεις, να μην το συνδέσει αρνητικά με το θηλασμό

[ΦΟΥΝΙΤΣΑ]

Καλησπέρα...έκανες κάτι εσύ ή σταμάτησε τελείως μόνος του;

Δεν είχε πισωγυρίσματα όταν αρρώσταινε ή όταν έβγαζε δόντια;

Εμείς είμαστε σε αυτή τη φάση...δεν θηλάζει όταν είμαι στη δουλειά, αλλά τα σ/κ μου δίνει και καταλαβαίνω..είναι που του λείπω, είναι που βγάζει τη δεύτερη φουρνιά δοντιών...αλλά ώρες ώρες θηλάζει τόσο πολύ όσο όταν ήταν μωρό...

εγω δεν εκανα τιποτα ολα μονος του τα κανονισε σταδιακα εκοβε καποια γευματα εκλεγε δεν ηθελε αλλο κ σιγα σιγα εκοβε περισοτερα οσπου μια μερα δεν ηθελε καθολου κ τωρα αμα του το δινω το κοιταει το ακουμπαει κ γελαει η αληθεια ειναι δεν το περιμενα γιατι ηταν πολυ κολλημενος με το ζιζι το ειχε για καθε περισταση πιπιλα αλλα σιγα σιγα μονος του το σταματισε

[madrid05]

Αυτό να κάνεις, να μην το συνδέσει αρνητικά με το θηλασμό

Ισως και η συμβουλή της παιδιατρου (να το προσφέρει άλλος) να είναι σωστή. Ετσι έπινε και το αντημένο όσες φορές ειχε χρειαστεί.

[mariak82]

Δεν μπορώ να ανοίξω νέο θέμα όποτε ελπίζω να το δει κάποιος που να μπορεί να με βοηθήσει.

Η μικρή μου θήλασε από την πρώτη μέρα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, με συμμάχους τους δικούς μου και την παιδίατρο (εντυπωσιακό?)φτάσαμε τον στόχο μας που ήταν οι 6 μήνες. Τότε είπα να της δώσω ξένο να το μάθει δοκιμάσαμε μπιμπερό- καλαμάκι -ποτηράκι(τα χρησιμοποιούσε και τα 3 για νερό -χαμομήλι ) επίσης ανα βδομάδα αλλάζαμε γαλα μηπως και βρουμε αυτο που της αρεσει αλλα τίποτα. Τελικα υστερα απο 3 μηνες ήπιε το αλμιρον γυρω στα 50ml το πρωι και 120ml το βράδυ και παντα μετα θηλασμο. Τελικα καταλήξαμε απο 4-5 θηλασμούς την ημερα και 2-3 την νυχτα, να εχουν γινει ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ. Το δικο μου δεν το δεχεται απο αλλου με τιποτα βεβαια και πλεον ζητημα να καταφερω να βγαλω 40ml.

Το προβλημα ειναι οτι αναβαλω εδω και 5μηνες λογω του θηλασμου επεμβαση στην σπονδυλική στηλη και η κατασταση μου επιβαρύνεται συνεχεια.Μενω ολο και περισσότερες ώρες στο κρεβατι και αυτο που με ενοχλει ειναι οτι χανω στιγμες απο την ζωη της. Είπαμε καλος ο θηλασμος αλλα οχι και ετσι ντρεπομαι που το λεω αλλα δεν μου αρέσει που αντι να λεω εγω τα νεα της καταλήγουμε να μου τα λενε όλοι οι αλλοι. Ο γιατρός μου δινει περιθώριο (δυστυχώς το βλεπω και εγω οτι δεν παει αλλο)μέχρι μεσα Φεβρουαριου, να σας πω οτι η επέμβαση θα γινει στο εξωτερικό και θα μείνω εκει στο νοσοκομείο σχεδον 1 μηνα. Επισης απο οτι μου ειπανε φαρμακα και παυσιπονα θα ειναι πολυ δυνατα ήδη επρεπε να παιρνω λοναριντ και εγω προσπαθω να την βγαλω με ντεπον(τι να σου κανει και αυτο δεν πιανει πια)

Εχουμε δοκιμασει να μεινει αλλου μια μερα δεν επιασε χτυπιοταν, να την ξεγελασουμε μονο για 5 λεπτα μπορει να το ξεχασει μετα επιστρεφει δυναμικα και δεν ξεχνιεται με τιποτα, να την κραταει ο μπαμπας-γιαγια θα γινει μαχη ουτε καν με βολτα δεν ηρεμει. Κατα τα αλλα μπορει να εχω και απο τα πιο ηρεμα παιδια του κοσμου.

Παρακαλω πολυ για την βοηθεια σας αν δεν κοψουμε μεχρι τοτε θα γινει αναγκαστικα οταν φυγω. Χαπι δεν θελω αλλα δεν θα βοηθησει ετσι και αλλιως αφου το προβλημα μας ειναι δεν ειναι το γαλα.

Συγνωμη αν σας κουρασα με το μεγαλο ποστ.

Ελπιζω στην βοηθεια σας!!!

[αννα82]

και εγω στην ιδια κατηγορια ειμαι αλλα χωρις να εχω βρει λυση

[evaMuki]

Δεν μπορώ να ανοίξω νέο θέμα όποτε ελπίζω να το δει κάποιος που να μπορεί να με βοηθήσει.

Η μικρή μου θήλασε από την πρώτη μέρα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, με συμμάχους τους δικούς μου και την παιδίατρο (εντυπωσιακό?)φτάσαμε τον στόχο μας που ήταν οι 6 μήνες. Τότε είπα να της δώσω ξένο να το μάθει δοκιμάσαμε μπιμπερό- καλαμάκι -ποτηράκι(τα χρησιμοποιούσε και τα 3 για νερό -χαμομήλι ) επίσης ανα βδομάδα αλλάζαμε γαλα μηπως και βρουμε αυτο που της αρεσει αλλα τίποτα. Τελικα υστερα απο 3 μηνες ήπιε το αλμιρον γυρω στα 50ml το πρωι και 120ml το βράδυ και παντα μετα θηλασμο. Τελικα καταλήξαμε απο 4-5 θηλασμούς την ημερα και 2-3 την νυχτα, να εχουν γινει ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ. Το δικο μου δεν το δεχεται απο αλλου με τιποτα βεβαια και πλεον ζητημα να καταφερω να βγαλω 40ml.

Το προβλημα ειναι οτι αναβαλω εδω και 5μηνες λογω του θηλασμου επεμβαση στην σπονδυλική στηλη και η κατασταση μου επιβαρύνεται συνεχεια.Μενω ολο και περισσότερες ώρες στο κρεβατι και αυτο που με ενοχλει ειναι οτι χανω στιγμες απο την ζωη της. Είπαμε καλος ο θηλασμος αλλα οχι και ετσι ντρεπομαι που το λεω αλλα δεν μου αρέσει που αντι να λεω εγω τα νεα της καταλήγουμε να μου τα λενε όλοι οι αλλοι. Ο γιατρός μου δινει περιθώριο (δυστυχώς το βλεπω και εγω οτι δεν παει αλλο)μέχρι μεσα Φεβρουαριου, να σας πω οτι η επέμβαση θα γινει στο εξωτερικό και θα μείνω εκει στο νοσοκομείο σχεδον 1 μηνα. Επισης απο οτι μου ειπανε φαρμακα και παυσιπονα θα ειναι πολυ δυνατα ήδη επρεπε να παιρνω λοναριντ και εγω προσπαθω να την βγαλω με ντεπον(τι να σου κανει και αυτο δεν πιανει πια)

Εχουμε δοκιμασει να μεινει αλλου μια μερα δεν επιασε χτυπιοταν, να την ξεγελασουμε μονο για 5 λεπτα μπορει να το ξεχασει μετα επιστρεφει δυναμικα και δεν ξεχνιεται με τιποτα, να την κραταει ο μπαμπας-γιαγια θα γινει μαχη ουτε καν με βολτα δεν ηρεμει. Κατα τα αλλα μπορει να εχω και απο τα πιο ηρεμα παιδια του κοσμου.

Παρακαλω πολυ για την βοηθεια σας αν δεν κοψουμε μεχρι τοτε θα γινει αναγκαστικα οταν φυγω. Χαπι δεν θελω αλλα δεν θα βοηθησει ετσι και αλλιως αφου το προβλημα μας ειναι δεν ειναι το γαλα.

Συγνωμη αν σας κουρασα με το μεγαλο ποστ.

Ελπιζω στην βοηθεια σας!!!

 

Καταλαβαίνω ότι έχεις να σταθμίσεις ανάμεσα στη φροντίδα της δικής σου υγείας και στην μεγάλη ακόμα ανάγκη του μωρού σου να θηλάζει.

Είναι προφανές ότι το μωρό σου δεν είναι έτοιμο να αποθηλάσει καθώς είναι ακόμα πολύ νωρίς για την ίδια.

 

Το γεγονός επίσης ότι το παιδί δεν δέχτηκε να μείνει αλλού για μία μέρα δείχνει ότι δεν μπορεί ακόμα να αντέξει την απουσία σου (όχι μόνο την απουσία του θηλασμού). Αυτό είναι άσχετο με το θηλασμό αλλά θα πρέπει επίσης να το σταθμίσεις με δεδομένο ότι θα απουσιάσεις στο εξωτερικό για τόσο πολύ.

Κατά την άποψή μου δηλαδή δεν έχεις να διαχειριστείς μόνο τον αποθηλασμό αλλά και τον αποχωρισμό.

 

Αν δεν ήταν θέμα φαρμάκων που σε κάνει να πιστεύεις ότι έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορείς να θηλάσεις, θα σκεφτόσουν/θα μπορούσες να πάρεις το παιδί μαζί σου;

Το λέω γιατί κατ' αρχήν το θέμα των φαρμάκων είναι σχετικό (μπορείς να το ψάξεις συγκεκριμένα για κάθε σκεύασμα και να δεις αν υπάρχουν εναλλακτικά σκευάσματα συμβατά με το θηλασμό) αλλά και γιατί έτσι θα έλυνες περισσότερα προβλήματα: και το θηλασμό θα διατηρούσες -έστω και μερικώς- και το παιδί θα ήταν πιο ήρεμο καθώς θα μπορούσε έστω και κάποιες ώρες της ημέρας να σε βλέπει.

 

Ο θηλασμός είναι ένας τρόπος να μας δείξει ότι μετά τη γέννα η μαμά και το μωρό είναι πλέον μια δυάδα και πρέπει να αντιμετωπίζονται και να λειτουργούν έτσι. Κάποιες φορές είναι δύσκολο, κάποιες ακατόρθωτο αλλά πολλές φορές τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα με δημιουργική σκέψη και κάποια βοήθεια από τους γύρω μας.

[mariak82]

Καλημέρα και σε ευχαριστώ για την απαντηση σου.

Ψαξαμε το θέμα να έρθει μαζι μου δυστυχώς όμως δεν γίνεται τον 1 μηνα θα ειμαι εντος του νοσοκομειου. Τις πρωτες μέρες εκτος οτι θα ειμαι σε πλήρη ακινησια μπορει να χρειαστει και εντατικη μετα θα μεινω για κινησιοθεραπεια και μετα εδω θα κανω φυσιοθεραπειες. Στη μια κλινικη που ψαξαμε απαγορευεται στο τμημα αυτο κατω των 12ετων παιδια, για μικροβια ασθενειες κλπ το μονοκλινο ειναι αδυνατο να το πληρωσω ειναι ηδη μεγαλο το κοστος της επεμβασης. Ασε πou μαζι μου θα ειναι μονο η μητερα μου ποιον θα κοιταξει εμενα η θα κυνηγαει τη μικρη και τι θα κανει ενα παιδι μεσα σε ενα δωματιο νοσοκομειου 1 μηνα? Αρα το θεμα να ερθει μαζι αποριπτεται.

Τωρα για τα φαρμακα ηδη οπως ειπα προσπαθω να την βγαλω με ντεπον που και αυτα ειναι σε μεγαλες ποσοτητες οποτε παλι μονο καλο δεν της κανω. Ρωτησα τον γιατρο για τα φαρμακα που θα παιρνω και μου εδωσε μια κολλα Α4 για να τα ψαξω και οσο και να κανουν μερικα απο αυτα σιγουρα δεν θελω να τις δωσω αυτο το κοκτειλ που μεσα σε ολα εχει και τσιρωτα μορφινης!!!Τι να δωσεις γαλα ή ναρκωτικα?

Τωρα δυστυχως για να το καθυστερησω αντε το πολυ μισο μηνα μπορω ήδη οι περισσοτερες ωρες ειναι στο κρεβατι και με βοηθεια μονο μπορω να περπατησω οσο περναει ο καιρος θα φτασω σε σημειο να μην μπορω καθολου.

Οποτε δεν εχω να ζυγισω πλεον κατι της εδωσα εναν ολοκληρο χρονο οτι καλυτερο μπορουσα προτιμω να εχει μια μανα υγιη και στα ποδια της που να μπορει να κανει το πιο απλο... να μπορει να την σηκωσει αγκαλια.

Φυσικα δεν θα ειχα προβλημα επαναγαλακτισμου μετα(αν και η ιδια θα το θελει) αλλα τωρα δεν υπαρχει αλλη λυση γι'αυτο και το ψαχνω γιατι προτιμω να εχουμε προλαβει να το κοψουμε μονες μας παρα να παρω εγω χαπια και σε εκεινη απο 10+ θηλασμους να της κοπει μαχαιρι

[tania29]

Κορίτσια γεια σας! θα ήθελα τις συμβουλες από τις πιο εμπειρες από εσας, όσες πρόσφατα περασατε το στάδιο του αποθηλασμού και ασφαλώς τις πολυτιμες συμβουλες της κ. Αγλαιας που τόσο μεθοδικά και επιστημονικά μας δίνει δυναμη και τις σωστές κατευθυνσεις στο μεγαλωμας των παιδιων μας. Στις 12-2-2012 το κοριτσακι μου κλείνει ενα χρονο, χωρίς να έχει πιει σταγονα ξενου γαλακτος. Είναι φοβερα εξαρτημενη με το θηλασμο, κοιμαται μόνο οταν θηλαζει και δεν είχε ποτε προγραμμα γευματων. τρωεί στερεες τροφές και φρουτοκρεμες, αλλα πάντα προτιμα το μητρικό γάλα, το οποίο το διεκδικεί επιτακτικά. Τα βραδια ξυπναει ανα 3 ωρο και θέλει το στήθος, αλλοτε για να φαει άλλοτε για ασφαλεια και συναισθηματική κάλυψη. Μετα τον χρονο αποφασισα σταδιακα να την αποθηλασω. τον ιουνιο επιστρεφω στη δουλεια, σκεφτομαι και το 2 μωρό, αλλα επειδη δεν θελω να βασανιστεί το μωρο, θελω η διαδικασία του αποθηλασμου να γινει όσο πιο ανωδυνα γινεται για το μωρό, γιατί φοβαμαι ότι θα σοκαριστεί. Ειμαι τελειως ανίδεη γύρω από το θεμα, ό,τι διαβαζω είναι από το φορουμ, ενώ η παιδιατρος δεν είναι και τόσο συνεργασιμη στο συγκεκριμενο θεμα. τοσό καιρο πάντως σταθηκε αδυνατο να κάνω πρωι βραδυ τους θηλασμους. της εδινα γαλα όποτε το χρειαζόταν. θα σας παρακαλουσα να με καθοδηγησετε όσο μπορείτε και να μου πειτε που μπορω να βρω το υπόμνημα του αποθηλασμού. ευχαριστώ πολυ.

[Aspa]

Κοριτσια καλησπερα και απο μενα.Το κοριτσακι μου ειναι 3,5 χρονων κι εχω αρχισει να σκεφτομαι τον αποθηλασμο...εκτος του οτι θηλαζει για να κοιμηθει αν βαριεται μπορει κ να ζηταει ολη μερα...εχετε καμμια συμβουλη?

[jackrussel]

θελω να αποθηλασω τωρα, δεν αντεχω αλλο ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ νιωθω απιστευτα ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ

ειναι 22 μηνων ηταν παντα πολυ απιτητικος και μανιακος με το θηλασμο μερα νυχτα, δεν μας το στερησα το θελαμε και οι 2, οταν πηγε 18 μηνων χοντρικα αλλαξαν πολλα μειωθηκαν οι θηλασμοι κοιμοταν λιγο περισσοτερο τη νυχτα εμενα μου σταθεροποιηθηκε η περιοδος, ειπα οκ σιγα σιγα ολο και θα μειωνεται ο θηλασμος αρα θα κοπει καποια στιγμη το γαλα κι αυτος δερν θα εχει πια ενδιαφερον οποτε κατα τα 2 θα τελειωσει

 

βεβαια υπηρχαν πισογυρισματα εβγαινε δοντι, αρρωσταινε η φορες που πειναγε λιγο παραπανω η για καθησυχασμο ξανακολλαγε

 

τον τελευταιο μηνα δε, ειναι κολλημενος, ζοριζεται

 

τι θα κανω δεν αντεχω αλλο θ

[DESPOINAS_MAMMY]

Κορίτσια γειά σας,

Εχώ πάρα πολύ καιρό να γράψω στο φόρουμ όμως σας διαβάζω συχνά. Αντιμετοπίζω ένα πρόβλημα τους τελευταίους μήνες και θα ήθελα την άποψη έμπειρων μαμάδων που θήλασαν. Βασικά εδω και 7 μήνες προσπαθούμε με το σύζυγο μου για δεύτερο παιδί και ακόμα τίποτα. Είμαι πολύ απογοητευμένη και σκέφτομαι να επισκεφτώ τη γυναικολόγο μου μήπως συμβαίνει κάτι στραβό με μένα. Αυτό που ήθελα να σας ρωτήσω έχει ως εξής:

Έχω ένα κορίτσι 26 μηνών η οποία αποθήλασε απο μόνη της, χωρίς καμιά προτροπή από μένα (εγώ την πίεζα να συνεχίσει αλλά εκείνη δεν ήθελε), όταν ήταν περίπου 18 μηνών. Το θέμα είναι ότι αν και η μικρή έχει αποθηλάσει από καιρό εξακολουθεί και ζητάει το στήθος για να αποκοιμηθεί. Βασικά έχω γίνει η πιπίλα της. Αυτό συμβαίνει 1-2 φορές την μερά για περίπου 5-6 λεπτά κάθε φορά. Περίοδο έχω κανονικά από τον καιρό που η μικρή ήταν 8 μηνών. Μήπως ξέρετε αν το πιπίλισμα στο στήθος είναι ικανό να εμποδίσει μια εγκυμοσύνη? Και αν συμβαίνει αυτό πως μπορώ να πίσω τη μικρή να σταματήσει να πιπιλάει το στήθος? Από λόγια πάντος δεν ακούει.

Φιλάκια

[tanya77]

Νομίζω πως από τη στιγμή που έχεις περίοδο κανονικά εδώ και τόσο καιρό δεν επηρεάζεται η σύλληψη. Φαντάζομαι πως δεν έχεις γάλα πια... Αλλά και να είχες και να θήλαζε η μικρή κανονικά, πάλι θα μπορούσες να μείνεις έγκυος. 7 μήνες προσπαθειών είναι λίγο και δεν πρέπει να απογοητεύεσαι. Μπορείς παρόλαυτά να ρωτήσεις και το γυναικολόγο σου σχετικά και ίσως να κάνεις κάποιες εξετάσεις για να σου φύγει το άγχος.

[daisy]

Πέρασα από δω για να πω ότι έχουμε πια αποθηλάσει.Μετά από 2.5 χρόνια... Να πώς έχει η ιστορία μας:

Το επιθυμητό μου όριο για να θηλάσουμε ήταν ο 1ος χρόνος, έτσι ώστε να μπορέσει να πιει κατευθείαν φρέσκο γάλα. Φτάσαμε στο χρόνο με μικρά όρια (και πολλή αγωνία) του τύπου "αχ να καταφέρουμε μέχρι να 40ντήσει", μετά 3μηνο, 6μηνο και τέλος χρόνο. ΑΛΛΑ στο χρόνο ο μικρός μου δεν ήθελε να πιει άλλο γάλα, ...οπότε συνεχίζουμε. Του προσφέρουμε όμως καθημερινά γάλα στο ποτήρι και σταδιακά αρχίζει να πίνει γουλιά - γουλιά, μέχρι που φτάνουμε 18μηνών να πίνει 1 ποτήρι το πρωί και 1 το βράδυ. ΟΚ δλδ, οπότε ξεκινάμε πιο αποφασιστικά τον αποθηλασμό. Πρακτικές τύπου 'δεν προσφέρω, δεν αρνιέμαι', τον ακάθιστο κλπ., δε φέρνουν και πολλά αποτελέσματα. Και περνάει ο καιρός κι εμείς συνεχίζουμε να θηλάζουμε μεσημέρι, βράδυ στάνταρ (το πρωί έφευγα πριν ξυπνήσει) και ίσως και μέσα στο απόγευμα. Εκ των υστέρων πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο το ότι δεν πήρε ποτέ πιπίλα και τον πονάγανε τα δοντάκια του. Κι ενώ έλεγα ότι μέχρι τα 2 θα τα έχουμε καταφέρει ήρθε το καλοκαίρι. Στο μεταξύ ξεκινάμε και προσπάθειες να κόψουμε την πάνα. Και μέσα στο γενικό πλαίσιο του 'έχεις μεγαλώσει και να τώρα τρως μόνος σου', και 'κάνεις κακά σου στην τουαλέτα', κλπ. έριχνα και το σχετικό 'και τώρα θα πίνεις γαλατάκι μόνο από το ποτήρι γιατί η μαμά δεν θα έχει άλλο γάλα... και να ο ξάδερφός σου που είναι κι αυτός μεγάλος δεν πίνει γάλα από τη μαμά και άλλα παραδείγματα με γνωστά του παιδάκια κλπ. Το Σεπτέμβρη ξεκινάμε και τον παιδικό και παίρνει ακόμα περισσότερο τα πάνω του στην αυτονομία. Την εποχή εκείνη βγήκαν και τα τελευταία δοντάκια (άτιμα δόντια...)

Και πώς αποθηλάσαμε τώρα (μήπως βοηθήσει άλλες κοπέλες) γιατί πραγματικά για μένα ήταν πολύ δύσκολο και πιο πολύ ανησυχούσα μήπως όλη αυτή η διαδικασία του στοιχίσει ψυχολογικά (δλδ επειδή και η ηλικία του ήταν πιο μεγάλη δεν μπορούσα να κόψω δραστικά το θηλασμό). Ήρθε κάποιο άσχημο γεγονός και χρειάστηκε να μείνουμε 4-5 μέρες στη μαμά μου. Εκεί ο μικρός μου επειδή έπαιζε με τον ξαδερφό του δεν κοιμόταν το μεσημέρι, οπότε δεν θηλάζαμε για μεσημέρι, το δε βράδυ ήταν κατάκοπος (αφού δεν κοιμόταν μεσημέρι κι όλη τη μέρα δε σταμάταγε). Παρακάλεσα τη μαμά μου να τον βάζει εκείνη για ύπνο μήπως και τα καταφέρουμε έτσι να αποθηλάσουμε, και ξαπλώναν δυο τους, του έβαζε ένα παιδικό στο DVD και μετά τη ρουτίνα που ήδη είχε, μπανάκι, πυτζάμες, γάλα, βάλαμε και το DVD στο πρόγραμμα (κάτι που δεν ήθελα, αλλά μας έσωσε) κι έπεφτε σε 5 λεπτά ξερός! Συνέχισα το ίδιο πρόγραμμα και στο σπίτι, δλδ. δεν τον κοίμιζα για μεσημέρι, βγαίναμε βολτούλα το απόγευμα, γυρνάγαμε το βραδάκι που ήταν κουρασμένος. Να φάει, να κάνει μπάνιο, να πιει γάλα, παιδικό και ύπνος. Πέρασαν πάνω από 10 μέρες έτσι... και αποθηλάσαμε. Κάποια στιγμή, μετά από κανα μήνα το θυμήθηκε και μου ζήτησε να θηλάσει. Του είπα πως δεν έχει πια η μανούλα γαλατάκι. Επέμενε και του έδωσα. Έδωσε από ένα φιλί στο κάθε στήθος, εντάξει, μου είπε, ήπια, και πήγε στο κρεβάτι του. Έχουμε 3 μήνες που αποθήλασε και στο διάστημα αυτό έγινε το ίδιο σκηνικό κανα-δυο φορές που με είδε να ξεντύνομαι και είδε το στήθος.

Γενικά ο αποθηλασμός του έγινε ήρεμα και ανώδυνα.

Μια πολλή όμορφη εποχή έφτασε στο τέλος της. Χαίρομαι που μπόρεσα να το ζήσω όλο αυτό και που σταμάτησε όμορφα όταν, όπως φάνηκε και μετά, ο μικρός μου ήταν έτοιμος...

Εύχομαι όλες οι μανούλες να τα καταφέρουν να θηλάσουν όσο επιθυμούν, και να αποθηλάσουν εύκολα και ανώδυνα.

[jackrussel]

Πέρασα από δω για να πω ότι έχουμε πια αποθηλάσει.Μετά από 2.5 χρόνια... Να πώς έχει η ιστορία μας:

Το επιθυμητό μου όριο για να θηλάσουμε ήταν ο 1ος χρόνος, έτσι ώστε να μπορέσει να πιει κατευθείαν φρέσκο γάλα. Φτάσαμε στο χρόνο με μικρά όρια (και πολλή αγωνία) του τύπου "αχ να καταφέρουμε μέχρι να 40ντήσει", μετά 3μηνο, 6μηνο και τέλος χρόνο. ΑΛΛΑ στο χρόνο ο μικρός μου δεν ήθελε να πιει άλλο γάλα, ...οπότε συνεχίζουμε. Του προσφέρουμε όμως καθημερινά γάλα στο ποτήρι και σταδιακά αρχίζει να πίνει γουλιά - γουλιά, μέχρι που φτάνουμε 18μηνών να πίνει 1 ποτήρι το πρωί και 1 το βράδυ. ΟΚ δλδ, οπότε ξεκινάμε πιο αποφασιστικά τον αποθηλασμό. Πρακτικές τύπου 'δεν προσφέρω, δεν αρνιέμαι', τον ακάθιστο κλπ., δε φέρνουν και πολλά αποτελέσματα. Και περνάει ο καιρός κι εμείς συνεχίζουμε να θηλάζουμε μεσημέρι, βράδυ στάνταρ (το πρωί έφευγα πριν ξυπνήσει) και ίσως και μέσα στο απόγευμα. Εκ των υστέρων πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο το ότι δεν πήρε ποτέ πιπίλα και τον πονάγανε τα δοντάκια του. Κι ενώ έλεγα ότι μέχρι τα 2 θα τα έχουμε καταφέρει ήρθε το καλοκαίρι. Στο μεταξύ ξεκινάμε και προσπάθειες να κόψουμε την πάνα. Και μέσα στο γενικό πλαίσιο του 'έχεις μεγαλώσει και να τώρα τρως μόνος σου', και 'κάνεις κακά σου στην τουαλέτα', κλπ. έριχνα και το σχετικό 'και τώρα θα πίνεις γαλατάκι μόνο από το ποτήρι γιατί η μαμά δεν θα έχει άλλο γάλα... και να ο ξάδερφός σου που είναι κι αυτός μεγάλος δεν πίνει γάλα από τη μαμά και άλλα παραδείγματα με γνωστά του παιδάκια κλπ. Το Σεπτέμβρη ξεκινάμε και τον παιδικό και παίρνει ακόμα περισσότερο τα πάνω του στην αυτονομία. Την εποχή εκείνη βγήκαν και τα τελευταία δοντάκια (άτιμα δόντια...)

Και πώς αποθηλάσαμε τώρα (μήπως βοηθήσει άλλες κοπέλες) γιατί πραγματικά για μένα ήταν πολύ δύσκολο και πιο πολύ ανησυχούσα μήπως όλη αυτή η διαδικασία του στοιχίσει ψυχολογικά (δλδ επειδή και η ηλικία του ήταν πιο μεγάλη δεν μπορούσα να κόψω δραστικά το θηλασμό). Ήρθε κάποιο άσχημο γεγονός και χρειάστηκε να μείνουμε 4-5 μέρες στη μαμά μου. Εκεί ο μικρός μου επειδή έπαιζε με τον ξαδερφό του δεν κοιμόταν το μεσημέρι, οπότε δεν θηλάζαμε για μεσημέρι, το δε βράδυ ήταν κατάκοπος (αφού δεν κοιμόταν μεσημέρι κι όλη τη μέρα δε σταμάταγε). Παρακάλεσα τη μαμά μου να τον βάζει εκείνη για ύπνο μήπως και τα καταφέρουμε έτσι να αποθηλάοσυμε, και ξαπλώναν δυο τους, του έβαζε ένα παιδικό στο DVD και μετά τη ρουτίνα που ήδη είχε, μπανάκι, πυτζάμες, γάλα, βάλαμε και το DVD στο πρόγραμμα (κάτι που δεν ήθελα, αλλά μας έσωσε) κι έπεφτε σε 5 λεπτά ξερός! Συνέχισα το ίδιο πρόγραμμα και στο σπίτι, δλδ. δεν τον κοίμιζα για μεσημέρι, βγαίναμε βολτούλα το απόγευμα, γυρνάγαμε το βραδάκι που ήταν κουρασμένος. Να φάει, να κάνει μπάνιο, να πιει γάλα, παιδικό και ύπνος. Πέρασαν πάνω από 10 μέρες έτσι... και αποθηλάσαμε. Κάποια στιγμή, μετά από κανα μήνα το θυμήθηκε και μου ζήτησε να θηλάσει. Του είπα πως δεν έχει πια η μανούλα γαλατάκι. Επέμενε και του έδωσα. Έδωσε από ένα φιλί στο κάθε στήθος, εντάξει, μου είπε, ήπια, και πήγε στο κρεβάτι του. Έχουμε 3 μήνες που αποθήλασε και στο διάστημα αυτό έγινε το ίδιο σκηνικό κανα-δυο φορές που με είδε να ξεντύνομαι και είδε το στήθος.

Γενικά ο αποθηλασμός του έγινε ήρεμα και ανώδυνα.

Μια πολλή όμορφη εποχή έφτασε στο τέλος της. Χαίρομαι που μπόρεσα να το ζήσω όλο αυτό και που σταμάτησε όμορφα όταν, όπως φάνηκε και μετά, ο μικρός μου ήταν έτοιμος...

Εύχομαι όλες οι μανούλες να τα καταφέρουν να θηλάσουν όσο επιθυμούν, και να αποθηλάσουν εύκολα και ανώδυνα.

 

να ειστε καλα μου εδωσες πολυ κουραγιο

[Babycakes]

Με συγκίνησε πολύ το μήνυμά σου γιατί είναι ακριβώς σαν να περιγράφω εμάς.

Μόνο που εμείς ακόμα είμαστε 15 μηνών και πάμε μία μπρος μία πίσω...

Όλες οι ανησυχίες που περιγράφεις και οι έγνοιες, είναι και οι δικές μου..

Εύχομαι κι εγώ όλα όμορφα, ήρεμα και ομαλά να πάρουν το δρόμο τους...

[daisy]

Μακάρι κορίτσια για όλες τις μανούλες, και κυρίως για όλα τα παιδάκια, ο αποθηλασμός να είναι το ίδιο ανώδυνος.

jackrussel όπως ακριβώς περιγράφεις σε προηγούμενο ποστ ένιωσα αρκετές φορές. Κουρασμένη και εγκλωβισμένη!

Και όλες οι αγωνίες της αρχής Babycakes στο να καταφέρουμε να θηλάσουμε, να μην κοπεί το γάλα κλπ. μετατρέπονται σε έντονο προβληματισμό στο πώς πια να βάλεις τέλος χωρίς το παιδί να νιώσει απόρριψη... Για όλες μας. Και δυστυχώς ενώ στο κομμάτι θηλασμός βρήκα αρκετή βοήθεια σε συμβουλές, βιβλία, από την παιδίατρο και κυρίως εδώ μέσα, στο κομμάτι του αποθηλασμού δεν. Γιατί εδώ είναι πιο ειδική η κατάσταση. ΟΚ εσύ θα κάνεις κάποια τεχνάσματα, αλλά έχει να κάνει με την αντίδραση του παιδιού.

Πάντως νομίζω ότι έχει σημασία να μπορέσει κανείς να διακρίνει πότε η ανάγκη (όχι απαραίτητα τροφής - αφού όλες ξέρουμε ότι ο θηλασμός καλύπτει πολύ περισσότερες ανάγκες) περνάει στο στάδιο της συνήθειας. Εμάς αυτή η, κατά τα άλλα άσχημη, συγκυρία έφερε στην επιφάνεια αυτό ακριβώς. Ότι πια δεν είχε ανάγκη το θηλασμό, απλά ήταν έτσι φτιαγμένη η ρουτίνα του.

Εύχομαι καλά κουράγια!!!