Έξοδος χωρίς παιδιά

[γιαννα!]

Rosaki..... εΥΤΥΧΩΣ υπαρχουν κ αλλεε μαμαδες σαν εμενα που περνουν τα παιδια τους κοντα στοθς γαμους..οποτε παιδια κ παρεα για να παιξουν υπαρχει... Ποιος παιδι θα βαρεσθει στην καρεκλα!???? Το δικο μου οχι...μονο στην καρεκλα δεν καθετε...γυρναει ολα τα τραπεζια κανει γνωριμιες.....χορευει!!!χαιρεται....απιστευτα.....

Τρεχει στο γκαζον με τα αλλα παιδακια...δοκιμαζει καινουργις γευσεις!!! Ολα αυτα τρελενουν το παιδι μου...

 

IRIS 29 αν το παιδι νυσταξει υπαρχει καροτσι να κοιμηθει..αν παλι δεν νυσταξει δεν θα παθει τιποτα αν 5 φορες το χρονο αργησει να κοιμηθει...ισα ισα να ξετριβη κιολας..γιατι θα μεγαλωσει δεν θα χοραει στο καροτσι να κοιμηθει κ τι θα γινει τοτε....???!

[γιαννα!]

Τωρα βεβαια εχουμε εναν γαμο αλλα επειδη ειναι σε κλειστο χορο δεν θα τα παρω μαζι μου λογο ιωσεων.....αλλα θα αισθανομαι αδεια...η αγκαλια μου.....

[Iris29]

IRIS 29 αν το παιδι νυσταξει υπαρχει καροτσι να κοιμηθει..αν παλι δεν νυσταξει δεν θα παθει τιποτα αν 5 φορες το χρονο αργησει να κοιμηθει...ισα ισα να ξετριβη κιολας..γιατι θα μεγαλωσει δεν θα χοραει στο καροτσι να κοιμηθει κ τι θα γινει τοτε....???!

 

Εγω σεβομαι πολυ τον σωστο υπνο για την αναπτυξη του παιδιου και αυτος δεν ειναι στο καροτσι, ουτε στο γλεντι. Δεν θα παθει τιποτα αν 5 φορες το χρονο κοιμηθει χωρις εμενα στο κρεβατακι του και παμε χωρις αυτο, ουτε εμεις θα παθουμε τιποτα αν δεν παμε σε 5 γαμους. Οτι εχει προτεραιότητα κανεις.....

[christina77]

Εγω σεβομαι πολυ τον σωστο υπνο για την αναπτυξη του παιδιου και αυτος δεν ειναι στο καροτσι, ουτε στο γλεντι. Δεν θα παθει τιποτα αν 5 φορες το χρονο κοιμηθει χωρις εμενα στο κρεβατακι του και παμε χωρις αυτο, ουτε εμεις θα παθουμε τιποτα αν δεν παμε σε 5 γαμους. Οτι εχει προτεραιότητα κανεις.....

 

Θα συμφωνήσω μαζί σου και σ' αυτό και στο προηγούμενο σχόλιό σου περί φανατισμού κάποιων σε οποιαδήποτε από τις δύο απόψεις, περί χαρακτηρισμών μαμάδων κλπ. Αυτός ο αφορισμός, ο φανατισμός και η απολυτότητα στις θέσεις ορισμένων μου κάνει κάπως...ύποπτος.

[christina77]

Εννοείται! Ειναι κατά την γνώμη μου αξίωμα, δεν ισχύει δηλ. το "όπως το μάθεις". Έχω και άσχημο προσωπικό βίωμα απο την παιδική μου ηλικία, καθώς οι γονείς μου μας έπαιρναν παντού μαζι και καταληγαμε πάντα να τους παρακαλάμε να φύγουμε!

 

Αυτό είναι πχ ένα απλό παράδειγμα για το ότι όντως τα παιδιά μπορεί κάποιες στιγμές να θέλουν να είναι και χωρίς τους γονείς τους, ή μήπως κάνω λάθος; Κι ότι μπορούν - ορισμένες στιγμές - το ξανατονίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων να περνάν καλύτερα χωρίς αυτούς. Συμφωνώ deena μαζί σου σε όλες τις μέχρι τώρα απόψεις σου.

[eirinako]

Συμφωνω με Christina, Deena και Iris. Eμεις τις λιγες φορες που θα βγουμε βραδυ, (5-6 φορες το χρονο) την αφηνουμε ηδη κοιμισμενη στην κουνια της, με την γιαγια απλα ως επιτηρηση. Δεν παιρνει χαμπαρι οτι λειπουμε, και αυτη κοιμαται και εμεις ξεσκαμε. Αλλα και να ξυπνησει παλι κοιμαται χωρις να μας ψαξει.

 

Τωρα τις διακοπες τις χωριζουμε περιπου 2/3 με το μωρο και 1/3 μονοι απλα κι εμεις για σωματικη ξεκουραση.

[rosaki]

εκτός από το γεγονός ότι, το παιδί ταλαιπωρείται, πιστεύω ότι θα πρέπει να σεβόμαστε και τον χαρακτήρα της εκδήλωσης που θέλει να δώσει ο οικοδεσπότης.

π.χ όταν ο άλλος σε καλεί σε πάρτυ ενηλίκων, σου περνάει σαφώς το μήνυμα όχι παιδιά. αν εσύ πάλι το αγνοήσεις και εμφανιστείς με τα μικράκια μάλλον του το χαλάς.

Το ίδιο και οι γάμοι. υπάρχουν δεξιώσεις γάμων προσανατολισμένες και στο να υπάρχουν παιδιά, αλλά οι περισσότερες όχι. ή τουλάχιστον σε αυτές που έχω παραβρεθεί εγώ.

αυτό που αναφέρθηκε πιο πριν ότι το 2 χρονο παιδάκι περνάει από τα τραπέζια και κάνει γνωριμίες, μπορεί για το παιδάκι να είναι παιχνίδι αλλά αμφιβάλω ότι το απολαμβάνουν το ίδιο οι καλεσμένοι πόσο μάλλον οι οικοδεσπότες.

[BabyCute]

Το ίδιο και οι γάμοι. υπάρχουν δεξιώσεις γάμων προσανατολισμένες και στο να υπάρχουν παιδιά, αλλά οι περισσότερες όχι. ή τουλάχιστον σε αυτές που έχω παραβρεθεί εγώ.

αυτό που αναφέρθηκε πιο πριν ότι το 2 χρονο παιδάκι περνάει από τα τραπέζια και κάνει γνωριμίες, μπορεί για το παιδάκι να είναι παιχνίδι αλλά αμφιβάλω ότι το απολαμβάνουν το ίδιο οι καλεσμένοι πόσο μάλλον οι οικοδεσπότες.

 

Ναι ρε συ αλλα Α) ξεφτίλα αυτοί που έχουν πρόβλημα με ένα δυχρονο παιδάκι που θελει να γνωριστεί με τους γυρω (το λιγότερο ανεραστοι) και β) ξεφτίλα σε όποιον κανει γάμο και δεν θελει μικρουλια

Οι περισσότεροι γάμοι που εχω παει οχι μονο δεν είχαν πρόβλημα αλλα είχαν και entertainer για τα μικρα , φουσκωτά κλπ

 

Σορυ δεν θελω να προσβαλω κανενα σε περιπτωση που εκανε το ιδιο για τον γάμο τους αλλα βρίσκω εντελως 'put off' να μου πει ο άλλος δεν θελει μικρα στον γάμο του!

[LA LATINA]

Κι όμως baby cute μας έχει τύχει!!! (ευτυχώς όχι κοντινά μας άτομα) Να λένε να μην πάμε με τα παιδιά, να λένε να μη χορέψουν τα παιδιά, να τα στραβοκοιτάνε.....εντάξει είναι ενοχλητικό αν είναι μες τα πόδια του κόσμου, αλλά μας το λένε προκαταβολικά! Βέβαια να ξέρετε ότι και τα ντεσιμπέλ σε τέτοιους χώρους είναι ανεπίτρεπτα για παιδικά αφτιά, δεν είναι αστείο....

[BabyCute]

Σε μένα προέρχεται αποκλειστικώς και μόνον από την ανάγκη για ξεκούραση. Και εννοώ κατά κύριο λόγο την σωματική και όχι την ψυχολογική, καθώς το παιδάκι μου δεν με κουράζει ψυχολογικά, κάθε άλλο θα έλεγα!:)

 

Και τα δύο καλοκαίρια που έχουν περάσει από την γέννηση του γιου μου, έχω φύγει για 4-5 μέρες μόνη με τον άντρα μου, αποκλειστικά και μόνον λόγω της ανωτέρω ανάγκης. Εννοείται ότι έχουμε πάει διακοπές και με τον μικρό (αλίμονο!) τις υπόλοιπες μέρες της άδειας, περάσαμε καταπληκτικά, αλλά να πώ ότι ξεκουράστηκα θα πω ψέματα!

 

Βεβαίως, στην περίπτωσή μας βοηθάει το γεγονός ότι μπορούμε να είμαστε πραγματικά ήσυχοι για τον μικρό, καθώς, όπως έχω πει ήδη, εμπιστευόμαστε πολύ τους ανθρώπους με τους οποίους μένει. Δεν έχουμε δηλαδή συνεχώς την έννοια "Είναι καλά? Τον προσέχουν?". Η κουμπάρα μου για παράδειγμα θα ήθελε πάρα πολύ να μπορέσει να φύγει για λίγες μέρες με τον άντρα της, αλλά οι γιαγιάδες δεν είναι ικανές να μείνουν μέρες με την μικρή της (αν και προθυμοποιούνται πάντα!!!) οπότε απλά δεν το κάνει! Την ανάγκη όμως την αισθάνεται!

 

Είναι και αυτό ένα σημείο άξιο συζήτησης : Μήπως κάποιες από τις μαμάδες που δεν αφήνουν ποτέ τα παιδιά τους για να πάνε για λίγες μέρες μόνες κάπου με τον άντρα/σύντροφό τους, το κάνουν όχι τόσο γιατί πραγματικά δεν αισθάνονται την ανάγκη, αλλά γιατί η κατάσταση που αφήνουν πίσω μόνο να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν δεν θα τις αφήσει?

 

Και για να μην παρεξηγηθώ, ούτε εγώ κατακρίνω, ρωτώ περισσότερο από περιέργεια. Καταλαβαίνω το να μην αφήνεις ποτέ το παιδί γιατί φοβάσαι, δεν έχεις εμπιστοσύνη, ανησυχείς, νομίζεις ότι πουθενά δεν περνάει τόσο καλά όσο με σένα, πραγματικά όμως την ανάγκη για λίγες μέρες σωματικής ξεκούρασης δεν την αισθάνεσαι?

 

Τέλος, κι εγώ είμαι σίγουρη ότι ο μικρός μου περνάει μεν καλά με τους παππουδογιαγιάδες, αλλά σίγουρα μαζί μας καλύτερα και αν τον ρωτούσες θα προτιμούσε να είναι μαζί μας. Απλά το ομολογώ ότι για αυτές τις 4-5 μέρες τον χρόνο, ιεραρχώ ένα σκαλί παραπάνω την δική μου ανάγκη.

 

Ορίστε...το είπα....σιγά-σιγά το μαστίγωμα παρακαλώ!!!:p:p:p

 

Υ.Γ. : Πλάκα κάνω έτσι?;)

Πολυ καλα τα λες και εντελως δεκτό το πως σκέφτεσαι... Υποθέτω πως ειςαι απο σπίτι με τον μικρο συνεχεια και ειςαι πτώμα;;

Για να απαντήσω ναι εγω στην ερώτηση ο λόγος που δεν τον αφήνω δεν ειναι οτι δεν εμπιστεύομαι κανενα απλα ψυχολογικά δεν μπορω, ειναι τέτοιο το δέσιμο μαζι του που απλα δεν μπορω... Θα ειναι σαν να μου κόβει καποιος το δεξί μου χέρι με δρεπανι!! Σιγουρα καταλαβαίνεις πως νοιώθω

 

Και όντως ειναι εξουθενωτικές διακοπές με τον μπεμπη (εχουμε παει Ισραήλ, Μεξικό άρκετες φορές), αλλα με τρελαίνει να τον βλέπω να γνωρίζει καινουρια μέρη, ανθρώπους, φαγητά, παιδια κλπ!!! Παμε Μεξικό πάλι σε τρεις μηνες και παλι μαζι μου ο μπεμπης και ανυπομονώ !!!

Τεσπα ειναι ενδιαφέρον να ακους και τις δυο μεριές

[BabyCute]

Να λένε να μην πάμε με τα παιδιά, να λένε να μη χορέψουν τα παιδιά, να τα στραβοκοιτάνε......

 

Παναγια μου!! Latina εχω πάθει εγκεφαλικό!!

[LA LATINA]

Κι όμως.....το κάνουν! Και σου λέω, αν ενοχλούσαν , θα το καταλάβαινα, αλλά προκαταβολικά? Με το προσκλητήριο? Ε, αν δεν είναι κοντινός δεν πάμε κιόλας και τελειώνει......

Καλά κάνεις και ταξιδεύεις με το παιδί σου. Κερδισμένο θα είναι σίγουρα ! Buen viaje !!!

[rosaki]

Δεν είναι λίγο ακραίο να ισχυριστεί κανείς πως όλοι οι χώροι και όλες οι περιστάσεις είναι για μικρά παιδιά?

[BabyCute]

Κι όμως.....το κάνουν! Και σου λέω, αν ενοχλούσαν , θα το καταλάβαινα, αλλά προκαταβολικά? Με το προσκλητήριο? Ε, αν δεν είναι κοντινός δεν πάμε κιόλας και τελειώνει......

Καλά κάνεις και ταξιδεύεις με το παιδί σου. Κερδισμένο θα είναι σίγουρα ! Buen viaje !!!

 

Much gracias!!!!

 

Δεν εχω λόγια εντελως ανεραστο! Δεν βρίσκω επίθετο για την περίσταση!!

[BabyCute]

Δεν είναι λίγο ακραίο να ισχυριστεί κανείς πως όλοι οι χώροι και όλες οι περιστάσεις είναι για μικρά παιδιά?

 

Βρε rosaki, γάμος ειναι κοινωνικο και οικογενειακό γεγονός οχι night club!!

Οταν παει αργα και τα μικρα πανε για ύπνο ας δυναμώσουν τα decibel!

Οι γάμοι ελλαδα πανε μέχρι τις 6 το πρωί ετςι και αλλιώς δόξα το Θεό!!

[rosaki]

Η ένστασή μου είναι ότι ήδη από την πρόσκληση/προσκλητήριο καταλαβαίνεις το ύφος και πρέπει να το σεβαστείς. δεν θεωρώ ξάδερφο του Ηρώδη όποιον κανονίζει ένα event που αποκλείει παιδιά.

[BabyCute]

Η ένστασή μου είναι ότι ήδη από την πρόσκληση/προσκλητήριο καταλαβαίνεις το ύφος και πρέπει να το σεβαστείς. δεν θεωρώ ξάδερφο του Ηρώδη όποιον κανονίζει ένα event που αποκλείει παιδιά.

 

Εσυ θα ειχες μια τέτοια απαίτηση στον γάμο σου;

 

Δεν είπα οτι ειναι Ηρωδης αλλα προςωπικα δεν θα τολμούσα ζητήσω κατι τέτοιο (στον γάμο μου ειχα παιδια και χόρευαν παρακαλώ ), και όπως και να το κάνουμε καποιος με τέτοιες απαιτήσεις ειναι 'κάπως' αν με καταλαβαίνεις, λέει κατι για τον χαρακτήρα του... Τεσπα δεν θελω να πω κατι άσχημο σε περιπτωση που κάποια εδω εκανε το ιδιο

[LA LATINA]

Nα πω την αλήθεια, ο μόνος λόγος που το βρίσκω ακραίο σε γάμους, είναι όταν κάποιος πρέπει να μείνει πίσω......δλδ σε ένα γάμο πχ συγγενών, είμαστε καλεσμένοι και εμείς, και οι γονείς μας, και όλοι......τι θα τα κάνω τα παιδιά?

Αν είναι γάμος φίλων και δεν είναι καλεσμένοι οι δικοί μας, δε θα το θεωρούσα τόσο οφφ.......αλλά δεν είμαι επικριτική, γιατί, λόγω κρίσης πια, μετράνε και τις μερίδες οι άνθρωποι......σεβαστό....προσωπικά αν υποψιαστώ ότι ο λόγος που δεν θέλουν παιδιά είναι οικονομικός, δεν πάω καθόλου. Εδώ να φάει δεν έχει ο κόσμος, και τα τραπέζια, τραπέζια.....!

[ΑΝΝΑ24]

Εϊναι αλήθεια ότι υπάρχει ΚΑΙ η κατηγορία "παίρνω-μαζί-τα-τρισχαριτωμένα-μου-και-δεν-καταλαβαίνω-γιατί-όλοι-με-στραβοκοιτάνε".

Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μας είναι η ευτυχία προσωποποιημένη για εμάς και όχι για τον κόσμο όλο. Υπάρχουν και περιστάσεις που οι άνθρωποι βρίσκονται σε ένα άλλο mood, και πραγματικά δεν ταιριάζουν νήπια.

Ωφείλουμε να το σεβόμαστε.

Έχω προσωπική άποψη να πω την αλήθεια, από μια φίλη που έκανε παιδιά πολλά χρόνια πριν από εμάς τους υπόλοιπους.

Οργανώναμε τότε μαζώξεις νεαροπαρεϊστικες, και επέμενε να τα φέρνει. Εμείς με τα μίνι, τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια και τα μικρά να τρίβουν τα πατατάκια στο πάτωμα. Ομολογώ ότι δε βλέπαμε την ώρα να φύγει.

[peony]

Ομολογώ ότι στο γάμο μου δεν ήθελα παιδιά, αλλά ντράπηκα να το κάνω θέμα...δεν ξέρω γιατί δεν ήθελα εν τέλει, τότε γενικά δεν τα συμπαθούσα πολύ τα παιδιά.

Επειδή όμως ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεται, έχει τύχει να πάω σε γάμο με τα παιδιά μου, αν δεν έχω πού να τα αφήσω. Πχ στο γάμο του αδερφού μου έφυγα νωρίς γιατί η 16μηνη τότε κόρη μου δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την υπερένταση και τη φασαρία και είχε πλαντάξει.

Έχω λάβει και πρόσκληση που να λέει "παρακαλούμε όχι παιδιά" και δεν το θεώρησα μεμπτό.

[LA LATINA]

Εϊναι αλήθεια ότι υπάρχει ΚΑΙ η κατηγορία "παίρνω-μαζί-τα-τρισχαριτωμένα-μου-και-δεν-καταλαβαίνω-γιατί-όλοι-με-στραβοκοιτάνε".

Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μας είναι η ευτυχία προσωποποιημένη για εμάς και όχι για τον κόσμο όλο. Υπάρχουν και περιστάσεις που οι άνθρωποι βρίσκονται σε ένα άλλο mood, και πραγματικά δεν ταιριάζουν νήπια.

Ωφείλουμε να το σεβόμαστε.

Έχω προσωπική άποψη να πω την αλήθεια, από μια φίλη που έκανε παιδιά πολλά χρόνια πριν από εμάς τους υπόλοιπους.

Οργανώναμε τότε μαζώξεις νεαροπαρεϊστικες, και επέμενε να τα φέρνει. Εμείς με τα μίνι, τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια και τα μικρά να τρίβουν τα πατατάκια στο πάτωμα. Ομολογώ ότι δε βλέπαμε την ώρα να φύγει.

 

Άννα, για γάμους μιλήσαμε.......εγώ τουλάχιστον, και μάλιστα για γάμους όπου θα είχε έτσι κι αλλιώς παιδιά......εννοείται πως δεν θα φορτώσω τα τρισχαριτωμένα μου σε κανέναν και σε κανένα χώρο που δεν είναι για παιδιά, γι αυτό και ο μόνος γάμος που έχω πάει τόσα χρόνια είναι του κουμπάρου μου!

 

Αλλά πιστεύω πως όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δεν τα κοιτάς αυτά....κι εμένα μου έχει τύχει να έχουμε όλες παιδιά, και να καλέσουμε και μια φίλη ελεύθερη, που ήξερε ότι θα ζαλιστεί, αλλά τα λατρεύει......και για εμάς δεν ήταν ότι πιο συνηθισμένο να την ακούμε να μας περιγράφει ποιος γκόμενος της γυάλισε this weekend, αλλά την αγαπάμε και θέλαμε να την δούμε....

 

Αλλά έχεις δίκιο πάντως, χάνονται οι άνθρωποι ανάλογα με την κατάσταση που βιώνουν- ελεύθεροι, παντρεμένοι, με παιδιά κλπ. Μεγάλο θέμα και αυτό. Να το ανοίξουμε κάποια στιγμή.

[xrisaki]

Όσον αφορά τους γάμους ή άλλες τέτοιες εξόδους (για ενήλικες δηλ.) θα συμφωνήσω και εγώ.... τζάμπα ταλαιπωρία για τα παιδιά, γιατί συνήθως βαριούνται και νυστάζουν, το ίδιο ένιωθα και εγώ όταν ήμουν παιδάκι και με παίρνανε οι γονείς μας σε τέτοιες εξόδους. Εγώ όταν δεν έχω κάποιον για τα παιδιά τα παίρνω μαζί και γυρνάμε νωρίς, αλλά όταν οι γιαγιάδες δεν δουλεύουν, τα παίρνω μαζί μου π.χ. στην τελετή, λίγο στο τραπέζι εάν είναι νωρίς και μετά γυρνάμε σπίτι, ετοιμάζουμε τα παιδιά για ύπνο και μόλις κοιμηθούν έρχεται κάποια γιαγιά και εμείς ξαναπάμε πίσω στο γλέντι. Η μεγάλη μου (4,5 χρονών) τώρα πλέον δεν είναι απαραίτητο να κοιμάται όταν φεύγουμε αλλά κάνει λίγο συντροφιά με την γιαγιά και κοιμάται μετά από λίγο. Η μικρή όμως (2 χρονών) αν δεν κοιμηθεί δεν φεύγουμε, γιατί διαφορετικά δεν πρόκειται να κοιμηθεί εάν εγώ δεν είμαι εκεί. Πιστεύω πως αργότερα θα συμβαίνει ότι και με την μεγάλη. Έτσι και τα παιδιά κάνουν την βόλτα τους, αλλά και εμείς συνεχίζουμε το γλέντι μας πιο ήρεμοι. Γιατί ποιος γονιός μπορεί να χορέψει για παράδειγμα χωρίς να φοβάται μην χαθεί το παιδί του μέσα στον κόσμο και στα σκοτάδια? εγώ τουλάχιστον όταν τα παιδιά είναι μαζί δεν μπορώ να τα αφήσω από το βλέμμα μου ή αφήνω υπεύθυνο τον άντρα μου που αυτό σημαίνει να χορεύουμε για παράδειγμα εναλλάξ ή αν ο άντρας μου είναι σε κάποιο άλλο τραπέζι και κουβεντιάζει εγώ λέω στην παρέα ότι δεν μπορώ να έρθω στον χορό γιατί ποιος θα προσέχει τα παιδιά. Εκτός και αν κάποιες μαμάδες δεν έχουν τέτοια ανάγκη και από την στιγμή που έκαναν τα παιδιά δεν έχουν πια καμία επιθυμία, ούτε για χορό, ούτε για μία ήρεμη κουβέντα με μία φίλη, γιατί έχεις συνέχεια το άγχος μην απομακρυνθεί το παιδί και το χάσεις από τα μάτια σου και διακόπτεις την κουβέντα κάθε τρεις και λίγο για να φέρεις το παιδί πιο κοντά ώστε να έχεις καλύτερη οπτική επαφή κλπ λίγο αφύσικο βέβαια μου φαίνεται να μην έχεις πια ανάγκες κοινωνικοποίησης, αλλά τι να πω..... Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Επίσης θεωρώ σημαντικό το παιδί να μάθει να σέβεται και λίγο τις επιθυμίες των γονιών, για να μπορεί αργότερα να σέβεται και του φίλους και τους συντρόφους του. Αφιερώνουμε χρόνο στα παιδιά αλλά και λίγο χρόνο σε εμάς. Εγώ ενστικτωδώς έχω θέσει τις παρακάτω προτεραιότητες: Πρώτα από όλα τα παιδιά, μετά η δουλειά-υποχρεώσεις και τέλος εγώ και ο σύντροφος μου, αλλά για να καταφέρω τον παραπάνω συνδυασμό θα θυσιάσω τα πρωινά 4-5 ώρες χωρίς τα παιδιά για να δουλέψω (είμαι ελέυθ. επαγγ. και έχω αυτή την πολυτέλεια, να δουλεύω όσο θέλω εγώ), εξάλλου πάνε σταθμό και ταυτόχρονα θυσιάζω ώρες δουλειάς για τα παιδιά που έτσι και αλλιώς θυσίασα 2 χρόνια για την μεγάλη και 2 για την μικρή που δεν δούλευα καθόλου. Θα θυσιάσω 1 ή 2 ωρίτσες από το παιχνίδι και θα κάνουμε μαζί με τα παιδιά δουλειές - μαγείρεμα, τις βάζω να ασχολούνται και τους αρέσει πολύ και παράλληλα κάνουμε κάποιου είδους δραστηριότητα μαζί, ειδικά στο μαγείρεμα τρελαίνονται και όλα συνδυάζονται με τραγούδια και 2λεπτα χορευτικά ή τα κάνω το μεσημέρι που κοιμούνται. Το βραδάκι μόλις κοιμηθούν τα παιδιά θα αράξουμε στον καναπέ με τον σύζυγο για ταινία, κρασάκι κλπ ή θα θυσιάσω κάποιες βραδιές από την ξεκούραση μου για να βγούμε οι δύο μας όταν μπορούμε. Ισορροπίες λοιπόν μπορούμε να βρούμε, οι ακρότητες συνήθως δημιουργούν προβλήματα και αναφέρομαι για όλου του είδους τις ακραίες καταστάσεις, παν μέτρον άριστον....

[ΑΝΝΑ24]

Δεν μπορώ να πω ότι κάνεις άσχημα, Xrisaki.

Έχω δυο εμπειρείες από γάμους όπου θα ήταν καλύτερα να είχα ακολουθήσει το παράδειγμά σου:

- Γάμος πρώτου ξάδελφου, αγαπημένο σόι, τέλη Σεπτέμβρη, σε εξωτερικό χώρο. Η μικρή με συνοπτικές διαδικασίες κοιμάται στην αγκαλιά μου από την αρχή του σερβιρίσματος, εγώ βλεφαριάζω με ζήλεια την πίστα όπου έχει μουσική της αρεσκείας μου και χορεύουν τα ξαδέρφια μου που βλέπω μια φορά στα πέντε χρόνια, φεύγουμε νωρίς και την άλλη μέρα ανακαλύπτω ότι έχει αρπάξει ένα ξεγυρισμένο κρυολόγημα από την υγρασία στο νυχτερινό γκαζόν.

* Σημειωτέον, ο άντρας μου ήταν σπίτι γιατί του παραχωρώ το δικαίωμα να βαριέται ό,τι βαριέται.

 

- Γάμος άλλης ξαδέρφης, σε εξωτερικό χώρο πάλι, γκαζόν, γεφυράκια και άνεμπόδιστη πρόσβαση στη λεωφόρο.

Έρχεται η πανέξυπνη ξαδέρφη μου (όχι η νύφη) να πάρει τη μικρή να χορέψουν. Τριών η μικρή. Εγώ, ως υστέρω, κάθομαι πίσω στο τραπέζι για ένα με δύο λεπτά και μετά με τρώει και ξανασηκώνομαι να δω πως τα πάνε. Βλέπω την ξαδέρφη να στριφογυρνάει αμέριμνη στους νησιώτικους ρυθμούς και η μικρή ΠΟΥΘΕΝΑ. Την πιάνω και τη ρωτάω -"Α, δεν ήθελε τελικά να χορέψει" μου απαντάει το ζ....

Στρίβω πανικόβλητη και προλαβαίνω να τη δω να έχει πάρει την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση ανάμεσα στις δεκάδες ροτόντες προς τη μεριά του δρόμου και να με ψάχνει.

 

Το ξέρω ότι δεν είναι ο κανόνας να εμπιστεύεσαι ανεύθυνες ξαδέρφες, αλλά μήπως θα ήταν καλύτερα στο κρεβατάκι της τελικά?

[Deena]

Πολυ καλα τα λες και εντελως δεκτό το πως σκέφτεσαι... Υποθέτω πως ειςαι απο σπίτι με τον μικρο συνεχεια και ειςαι πτώμα;;

Για να απαντήσω ναι εγω στην ερώτηση ο λόγος που δεν τον αφήνω δεν ειναι οτι δεν εμπιστεύομαι κανενα απλα ψυχολογικά δεν μπορω, ειναι τέτοιο το δέσιμο μαζι του που απλα δεν μπορω... Θα ειναι σαν να μου κόβει καποιος το δεξί μου χέρι με δρεπανι!! Σιγουρα καταλαβαίνεις πως νοιώθω

 

Και όντως ειναι εξουθενωτικές διακοπές με τον μπεμπη (εχουμε παει Ισραήλ, Μεξικό άρκετες φορές), αλλα με τρελαίνει να τον βλέπω να γνωρίζει καινουρια μέρη, ανθρώπους, φαγητά, παιδια κλπ!!! Παμε Μεξικό πάλι σε τρεις μηνες και παλι μαζι μου ο μπεμπης και ανυπομονώ !!!

Τεσπα ειναι ενδιαφέρον να ακους και τις δυο μεριές

 

 

Πληγες μου ξυνεις βρε Babycute! Δεν ειμαι σπιτι δυστυχως, δουλευω.....και λεω δυστυχως οχι γιατι θα επιθυμουσα να ειμαι μη εργαζομενη αλλα γιατι βρισκομαι κυριολεκτικα εγκλωβισμενη σε μια δουλεια που εχω σταματησει απο καιρο να απολαμβανω και μενω μονο για οικονομικους λογους, γιατι πληρωνει ακομα καλα και παρεχει ακομα ασφαλεια στην παλιοεποχη που ζουμε! Μια δουλεια απο την οποια μετραω τωρα τις μερες να φυγω με την αδεια μητροτητας και σιχτιριζω καθε μερα που θα πρεπει να μεινω μεχρι τον 9ο για να μπορεσω να μεινω με την μπεμπα μου το τρομερα μεγαλο διαστημα των 4 μηνων (ετσι ακριβως εκανα και με τον γιο μου)!!!!!

 

Anyway, μαζευω σιγα-σιγα το κουραγιο να καταφερω λιγο μετα την γεννηση της μπεμπας να κανω το βημα να παραιτηθω, να αρχισω κατι δικο μου που ονειρευομαι καιρο, κατι που να μου προσφερει job satisfaction και κυριως μια καλυτερη ποιοτητα ζωης!

 

Οσο για τα ταξιδια που περιγραφεις, εγω προσωπικα σε θαυμαζω!!!! Στην δικη μας περιπτωση τετοια ταξιδια θα αργησουν. Ειναι και ο αντρας μου λιγο φοβητσιαρης, εδω το καλοκαιρι του ελεγα να παμε με τον μικρο στο Κουφονησι και δεν δεχοταν γιατι τον θεωρει ερημικο προορισμο! Μετα τα 6-7 χρονια μου ειπε!!! Το βλεπω το σκηνικο....θα μας φαει ο Αργοσαρωνικος και οι ηπειρωτικοι προορισμοι μεχρι τοτε!!!:p:p

[iouliana]

καλημέρα!

 

η υπερβολή,η εμπαθεια που και παλι κυριαρχει στη συζητηση με ξεπερναει ειλικρινα,,,αυτή η μαχη για το ποια είναι η καλυτερη μαμα,,η ειρωνεια και η κοροιδια παει συννεφο και είναι τουλάχιστον αντιαισθητικη:shock: και το συμπερασμα του τοπικ είναι να υποθεσω ότι υπαρχουν οι καλες μαμαδες-συζυγοι που δεν αφηνουν ποτε τα παιδια τους και ζουν τον ερωτα τους καθημερινα με το συζυγο και οι κακες μαμαδες-συζυγοι που βασανιζουν τα παιδια τους,τους ηλικιωμένους γονεις τους και δε δινουν σημασια στον παρατημενο συζυγο παρα μονο στις διακοπες.............:shock::shock:

 

 

τεσπα,,αυτό που λετε με τους γαμους και τα παιδια το εχει κανει μια φιλη μου για οικονομικούς λογους αλλα δε ξερω ρε κορίτσια μου φαινεται αγενεια, αγενεια όμως και απο την άλλη μου φαινεται να αφηνεις το παιδακι σου να μπλέκεται στο χορο και να ενοχλεί κτλ και από αποψη ωρας δε μου κολλαει αλλα δεν εχω ακομη προσωπικη εμπειρια,,,βεβαια εκεινο που σχολιασε η ΑΝΝΑ24 εγω το εχω ακομη να περιμενω δηλαδή πως και πως να φυγει μια φιλη με παιδια αλλα γιατι θα μου γκρεμιζαν το σπιτι (να ανοιξουμε καποια στιγμη ένα τοπικ με αυτό το θεμα και πως το αντιμετωπίζετε) και τελος αυτό που αναφερει η babybute ότι παιρνει μαζι το παιδι σε ταξίδια κτλ είναι κατι που θα κανω και που εκαναν και οι γονεις μου,,οχι για να μην το παρατησω στους παππούδες αλλα γτ πιστευω ότι και αυτά πρεπει να εχουν εμπειριες,,,