Έξοδος χωρίς παιδιά

[Λαΐδα]

Και εγω παντα μαζι τα παιδια... Εχω βγει και βραδυ αλλα στα εννια χρονια που ειμαι μαμα, βγηκα 2-3 φορες τα πρωτα τρια χρονια και 5-6 φιρες τα επομενα. Και οσο ηταν μικροτερα, τα κοιμιζα πρωτα.

Διακοπες δεν θα τα αφηνα ποτε για να παω....διακοπες απο τα παιδια μου;; Θεωρω οτι τα υποτιμω σκεπτομενη ετσι.

Τα παιδια τα ηθελα, επελεξα να ειμαι μαμα και πανω απο οτιδηποτε αλλο ειμαι αυτο

Βεβαια δε στερηθηκαμε ποτε τιποτα.... Εχουμε παει και οι τεσσερις μας, παντου.... Απο διακοπες μεχρι conference

Σε γαμο χωρις παιδια δεν θα πηγαινα... Αν δηλωναν δηλαδη την επιθυμια τους να μην τα εχω μαζι... Τα παιδια μου δεν μπορει να ειναι ανεπιθυμητα, δεν το δεχομαι. Οχι δεν θεωρω οτι θα πρεπει να ειναι το κεντρο του κοσμου για ολους αλλα δεν δεχομαι να τα καταταξουν και εκτος κοσμου

για οσους τα αφηνουν και πανε διακοπες παντως, θαυμαζω το οτι μπορουν .... τους θαυμαζω και με σοκαρουν

[xrisaki]

Απ΄ότι φαίνεται είμαστε ή του ύψους ή του βάθους........ Δηλ. μαμάδες που πέρα από τα παιδιά τους δεν υπάρχει ούτε δουλειά, ούτε διασκέδαση, ούτε φιλία, ούτε σύζυγος, ούτε ζωή γενικότερα και από την άλλη μαμάδες που δεν δίνουν μία για τα απιδιά τους. Λίγο ψεύτικα μου φαίνονται εμένα όλα αυτά... .Κορίτσια χαλαρώστε δεν κάνουμε διαγωνισμό καλύτερης μαμάς εδώ μέσα. Δηλ. εμείς προχθές το βράδυ που είπαμε να βγούμε, κοιμίσαμε την μικρή και ήρθε η μαμά μου και έμεινε σπίτι, την μεγάλη όμως επειδή δεν είχαμε πάει κάπου όλη μέρα και ήμασταν μέσα κλεισμένες, λέω να την πάρουμε μαζί, εξάλλου σε ταβέρνα θα πηγαίναμε, ντυθήκαμε λοιπόν και λίγο πριν φύγουμε, είχε πάει πια 10 μέχρι να ετοιμαστούμε και να κοιμίσω την μικρή, μου λέει το παιδί "μαμά νυστάζω, θέλω να κοιμηθώ, δεν θέλω να έρθω μαζί", ενώ αρχικά ήθελε και πετούσε την σκούφια της. Άρα ή έπρεπε να πω του άντρα μου δεν πάμε ή να την ετοιμάσω τελικά για ύπνο και να ξεκουραστεί αφού αυτό ήθελε και αυτό κάναμε τελικά. 4,5 χρονών παιδί νομίζω ότι πολύ καλά εξέφρασε αυτό που ένιωθε και πολύ καλά γνώριζε ότι δεν φεύγουμε για πάντα και πως σε κανένα δίωρο θα ήμασταν πίσω. Βέβαια βάση αυτών που διαβάζω κάποιες θα αναρωτηθείτε πως και το παιδί προτίμησε να κοιμηθεί από το να είναι μαζί μας.... και εγώ θα πω πως το παιδί μεγάλωσε και μεγαλώνει με αγάπη και ασφάλεια και δεν ένιωσε ποτέ ούτε νιώθει ότι δεν το θέλουμε, ούτε την ανασφάλεια ότι θα φύγουμε και δεν θα επιστρέψουμε ξανά, ούτε ότι δεν το αγαπάμε, γιατί έχει πάρει και παίρνει απλόχερα όλη την φροντίδα μας, την προσοχή μας και την αγάπη μας και 2 ώρες που θα μας στερηθεί δεν την νοιάζει καθόλου αφού όλη μέρα μαζί την περνάμε και όποια δραστηριότητα μαζί την κάνουμε.

[ekavi_]

Το αν θα πάρει κάποιος μαζί το παιδί του κάπου ή όχι, πρέπει να είναι απόφαση του γονέα.

Δεν δέχομαι να με προσκαλέσει κάποιος τρίτος με όρους. Έλα, αλλά μην φέρεις τα παιδιά, μην φέρεις τον άντρα σου κτλ. Το να το δω και γραμμένο σε προσκλητήριο γάμου είναι το άκρον άωτον της αγένειας.

 

Κατά τα άλλα, συμφωνώ απόλυτα με ότι είπε η Λάιδα.

[Aimee]

Βέβαια βάση αυτών που διαβάζω κάποιες θα αναρωτηθείτε πως και το παιδί προτίμησε να κοιμηθεί από το να είναι μαζί μας.... και εγώ θα πω πως το παιδί μεγάλωσε και μεγαλώνει με αγάπη και ασφάλεια και δεν ένιωσε ποτέ ούτε νιώθει ότι δεν το θέλουμε, ούτε την ανασφάλεια ότι θα φύγουμε και δεν θα επιστρέψουμε ξανά, ούτε ότι δεν το αγαπάμε, γιατί έχει πάρει και παίρνει απλόχερα όλη την φροντίδα μας, την προσοχή μας και την αγάπη μας και 2 ώρες που θα μας στερηθεί δεν την νοιάζει καθόλου αφού όλη μέρα μαζί την περνάμε και όποια δραστηριότητα μαζί την κάνουμε.

 

Και εμείς δεν παίρνουμε ποτέ τα παιδιά σε εκδηλώσεις που αρχίζουν μετά τις 9 το βράδυ. Τις θεωρούμε εκδηλώσεις ενηλίκων (με όσα τυχόν συνεπάγονται: τσιγάρο, δυνατή μουσική, "αθυροστομία", ακατάλληλα θέματα συζήτησης). Στους γάμους, τα έχουμε μαζί μας στην εκκλησία, επιστρέφουμε για προετοιμασία ύπνου και ξανά πίσω στο γλέντι.

 

Οι προσκλήσεις που έχω λάβει από Έλληνες γράφουν πάντα "Αξιότιμη οικογένεια ΄κλπ.", οπότε και τα παιδιά συμπεριλαμβάνονται θεωρητικά.

Αντιθέτως, σε ορισμένες χώρες (Γαλλία, Ελβετία) δεν είναι καν δεδομένο ότι είναι προσκεκλημένος ο σύντροφος/σύζυγος σου, αν δεν γράφεται +guest.

 

 

για όλες εκείνες τις μαμάδες που είναι ορεξάτες, δοτικές, εμπνευσμένες όλη την ώρα τρέφω μεγάλη εκτίμηση και θαυμασμό.

εγώ δεν ανήκω στην κατηγορία αυτή, είμαι μια μαμά που ώρες ωρες λυγίζω από την κούραση και δεν έχω δύναμη ούτε κουβέντα να πω στο μικρό, υπάρχουν στιγμές που είμαι τσιτωμένη/ψυχολογικα ζορισμένη που πάλι δεν είμαι δοτική. για όλες αυτές τις στιγμές δεν νομίζω ότι είμαι η καλύτερη παρέα πάντα για την μικρή.

 

Σας δίνω ένα παράδειγμα. Παρασκευή βράδυ με παίρνει τηλ η γιαγιά της και μοτ λέει "Μου την δίνεις -είναι 2 ετών-για Σ/Κ που θα πάμε αύριο στο χωριό με κάτι φίλους μου? ". όχι απάντησα εγώ θέλω να την δω το Σ/Κ, αν και αισθανόμουνα πολύ κουρασμένη από μια ιδιαίτερη εβδομάδα (δεν είναι πάντα έτσι). Τελικά, το Σ/Κ ήμουν όντως down χωρίς πολλή όρεξη, με μια μικρή που ήταν μέσα στη γκρίνια από την βαρεμάρα και που σίγουρα θα είχε περάσει πιο όμορφα αν αποχωριζόταν την μαμά της για ένα Σ/Κ και ξεσάλωνε σε ένα χωριό. .

Αχ rosaki, αν βρεις κάποια στιγμή τη μαμά που είναι ορεξάτη, δοτική, εμπνευσμένη όλη την ώρα, να μας ενημερώσεις όλες! Το μόνο βέβαιο είναι ότι αποτελεί ΜΟΝΑΔΙΚΗ περίπτωση.

Οι υπόλοιπες μαμάδες προσπαθούμε απλά να "διαχειριστούμε" την κούραση (σωματική ή/και ψυχολογική).

Από το παραπάνω ποστ, φαίνεται σαν να είσαι σε μονογονεϊκή οικογένεια ή σαν να δουλεύει ο άντρας σου όλο το Σαββατοκύριακο. Δηλαδή, αν δεν μπορείς εσύ να ασχοληθείς με το παιδί, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από τον ξενιτεμό με τη γιαγιά στο χωριό; Δεν θα μπορούσε ο πατέρας να απασχολήσει τη μικρή όλο το Σάββατο, τουλάχιστον, ώστε να έχεις όοοολη τη μέρα δική σου να κάνεις ό,τι θέλεις;

Το παιδάκι δεν είναι μωρό (κάτω του έτους), ώστε να υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες.

Το δικό μας μικράκι θα γίνει 2 χρονών στις αρχές του 2015. Επειδή μένετε Αθήνα (όπως έχω καταλάβει) και είμαστε υπερτυχεροί που η μεγαλούπολή μας προσφέρει τόσες δυνατότητες, θα ήθελα να σου προτείνω τα εξής:

α) Πάρκα: Ζάππειο με την παιδική βιβλιοθήκη, τον υποτυπώδη ζωολογικό κήπο και την υπέροχη παιδική χαρά, Hyde Park στη Νέα Ερυθραία, Αττικό Ζωολογικό Πάρκο

β) Μαρούσι: χάζεμα των τρένων, βόλτα στο Mall, επίσκεψη στην καταπληκτική παιδική βιβλιοθήκη και μικρό πικ νικ στον κήπο της

γ) Αθήνα: Πλάκα και διασκέδαση (δωρεάν) στα εκθέματα του Παιδικού Μουσείου, βόλτα με το τρένο

δ) παραλίες

ε) Λούνα παρκ (π.χ. τρενάκι, καρουζέλ).

στ) Ιπποστάσια: Χάζεμα των αλόγων (πώς τρέχουν, πώς τρώνε κλπ.) και δυνητικά βόλτα με πόνυ.

ζ) Σούπερ Μάρκετ: Ορισμένα έχουν καταπληκτικά καρότσια-αυτοκίνητα. (Στα Βόρεια, ξέρω πως έχει ο Βερόπουλος του Αμαρουσίου).

η) Κηφισιά: Βόλτα, χάζεμα στις άμαξες, Μουσείο Γουλανδρή

θ) Επίσκεψη για παιχνίδι σε σπίτι φιλικό

ι) Δημιουργικοί Παιδότοποι (ενδεικτικά: Arf4fun, Playmobil, Τεχνότοπος, Funmily κλπ.).

Αυτά σαν ιδέες.

[peony]

Καλημέρα κι από μένα! Χτες είχαμε μια πρόσκληση σε μπαράκι, η γιαγιά δεν μπορούσε και φωνάξαμε την babysitter. Μια χαρά. Ντυθήκαμε, φτιαχτήκαμε, πήγαμε τη βόλτα μας. Ένιωσα πολύ ωραία, είχα να βγω με το σύζυγο (όχι τετ α τετ, αλλά who needs it) ένα μήνα, μιλήσαμε χωρίς παρεμβολές με τα μικρά, είδαμε τους φίλους μας.

Τα παιδιά εντωμεταξύ, καταχαρούμενα που ήρθε η κοπέλα, είχαν καιρό να την δουν.

Ξαναλέω, μακάρι να είχα τη δυνατότητα να το κάνω αυτό κάθε βδομάδα.

[ekavi_]

Aimee για τι ηλικίες παιδιών μιλάμε και σε ποια μέρη;

 

Το να μην πάρεις ένα 2χρονο μετά τις 9 το βράδυ το καταλαβαίνω. Το να μην πάρεις ένα μεγαλύτερο παιδάκι μαζί σου σε μια συγκέντρωση σε σπίτι ή σε μια καφετέρια ή σε έναν γάμο, δεν το καταλαβαίνω.

Από την άλλη εμείς από τότε που αποκτήσαμε παιδιά έχουμε πλέον οικογενειακή ζωή. Δηλαδή οι περιπτώσεις όπου θα βρεθούμε αργά το βράδυ σε μέρη που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τα παιδιά, είναι πλέον ελάχιστες. Όχι γιατί θυσιαζόμαστε, ή το παίζουμε καλοί γονείς, αλλά γιατί έχουν αλλάξει πλέον οι προτεραιότητές μας σαν φυσικό επακόλουθο.

[peony]

Κι επειδή εγώ ήμουν αυτή που δέχτηκε το προσκλητήριο "παρακαλώ όχι παιδιά": τελικά δεν πήγα γιατί ήμουν εκτός Αθηνών εκείνη την ημέρα. Όμως αν είχα μπει στον προβληματισμό, δεν θα ήθελα να τα πάρω μαζί ούτως ή άλλως. Θα ήταν εκεί η παρέα μου, θα χορεύαμε όλη την ώρα, είχε cocktail bar, καταλαβαίνετε. Ούτε τα παιδιά θα χαίρονταν και εγώ θα είχα νεύρα που η παρουσία τους θα με περιόριζε.

[Λαΐδα]

το να περιοριζει η να δυσκολευει εσενα peony μου η παρουσια τους και να επιλεγεις να μην τα παρεις είναι πολύ διαφορετικο από το να στο επιβαλλουν

[peony]

Πώς το βλέπω εγώ: τίποτα δεν μου επιβάλλουν, αν θέλω τα παιδιά μου σώνει και καλά μαζί, απλώς δεν πάω. Ιδιωτική εκδήλωση είναι, δεν είναι μέσο μαζικής μεταφοράς να αγανακτήσω επειδή πχ δεν με αφήνουν με τα παιδιά.

[Λαΐδα]

Πώς το βλέπω εγώ: τίποτα δεν μου επιβάλλουν, αν θέλω τα παιδιά μου σώνει και καλά μαζί, απλώς δεν πάω. Ιδιωτική εκδήλωση είναι, δεν είναι μέσο μαζικής μεταφοράς να αγανακτήσω επειδή πχ δεν με αφήνουν με τα παιδιά.

μα φυσικα το βλέπεις ετσι και για αυτό δεν σε ενοχλεί εγω το βλεπω σαν να μην εκτιμουν την προσπαθεια τους να διεκδικησουν το κομματι που τους αναλογει στον κοσμο που τα φεραμε.

 

Κατά τα αλλα φυσικα αναγνωρίζω το δικαιωμα/αναγκη του να βγεις καποιο βραδυ και να τα αφησεις, του να πας να δουλεψεις, του να κλαταρεις, του να σου την δινει ακομη και που σου ζητανε νερο και του να σου λειπει καμια φορα η προ παιδων εποχη....όλα αυτά ανθρωπινα είναι....

 

Για τις διακοπες χωρις αυτά όμως δεν βρισκω κατι που να αποδεχεται η κριση, η λογικη, το συναισθημα και η συνειδηση μου

[Deena]

...... Hyde Park στη Νέα Ερυθραία.

 

Αχ...αυτό που είναι? Μήπως εννοείς το Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου?

 

 

ζ) Σούπερ Μάρκετ: Ορισμένα έχουν καταπληκτικά καρότσια-αυτοκίνητα. (Στα Βόρεια, ξέρω πως έχει ο Βερόπουλος του Αμαρουσίου).

 

Έχει και ο Mega Βασιλόπουλος στον παράδρομο της Εθνικής Οδού στο ύψος του Αγίου Στεφάνου! Το ένα κακό είναι βέβαια ότι ο μικρός μου απλά δεν ξεκολλάει από το καρότσι και καταλήγω να κάνω βόλτες γύρω - γύρω και με φορτωμένο καρότσι και ένα παιδί 13 κιλών στο αυτοκινητάκι :p:p Το δεύτερο κακό ότι δίπλα είναι ο Μουστάκας, καταλαβαίνετε.....

 

Έχω - νομίζω - το τραγικότερο παράδειγμα δήλωσης τρίτου "χωρίς παιδιά" : Το καλοκαίρι που πέρασε ψάχναμε έναν προορισμό να πάμε με τον μικρό που θα μας εξασφαλίζει λίγες μετακινήσεις και ευκολία πρόσβασης στη θάλασσα κ.λπ., κυρίως λόγω της εγκυμοσύνης μου. Βρίσκουμε λοιπόν ένα μικρό παραθαλάσσιο ξενοδοχείο κοντά στον Βόλο που φάνταζε ιδανικό, δική του παραλία, δικό του εστιατόριο, αυτό που θέλαμε τέλος πάντων. Παίρνει λοιπόν ο άντρας μου 2 μήνες νωρίτερα τηλέφωνο να ρωτήσει για διαθεσιμότητα. Λέει ότι είμαστε ζευγάρι + 1 παιδάκι 22 μηνών, ευγενέστατα του απαντούν ότι θα επικοινωνήσουν με το τμήμα κρατήσεων και θα μας ενημερώσουν. Αφήνουμε τηλέφωνα, e-mail κ.λπ. αλλά οι μέρες περνούσαν και ενημέρωση δεν είχαμε. Παίρνω μετά από λίγες μέρες κι εγώ, μου λένε τα ίδια, αλλά και πάλι μετά καμία επικοινωνία.

 

Ψυλλιάζομαι την δουλειά, οπότε παίρνω πάλι, λέω άλλο όνομα και ρωτάω για δωμάτιο για τις ίδιες ημερομηνίες, δεν αναφέρω όμως τίποτα για παιδί, λέω απλά ότι είμαστε ένα ζευγάρι. Αρχίζει λοιπόν αμέσως η υπάλληλος και μου αραδιάζει όλες τις διαθέσιμες επιλογές δωματίων, λέγοντάς μου μάλιστα ότι η περίοδος που θέλουμε έχει γενικώς μεγάλη διαθεσιμότητα!!! Φορτώνω εγώ αλλά δεν αναφέρω κάτι, αφού τελειώνει όμως την περιγραφή των δωματίων γυρίζω και της λέω γλυκά - γλυκά : "Υπάρχει περίπτωση να έχουμε μαζί και ένα παιδάκι 22 μηνών, υπάρχει έξτρα χρέωση?". Σιωπή από την άλλη άκρη της γραμμής!!!! Τί να μου πει? Λέει τελικά μαγκωμένη και με μισή καρδιά ότι έξτρα χρέωση δεν υπάρχει, λέω εγώ "Καλώς, θα σας ενημερώσω" και φυσικά δεν ξαναπήρα ποτέ ούτε πήγαμε εκεί!!! Μετάνιωσα εκ των υστέρων που δεν ζήτησα τον υπεύθυνο να τον βρίσω!

 

Καταλαβαίνω ένα ξενοδοχείο να επιλέξει ως πολιτική να μην γίνονται δεκτά παιδιά και να απευθύνεται για τον α' ή β' λόγο μόνο σε ενήλικες, αλλά πρέπει να έχει τα κότσια να το πει επισήμως και ανοιχτά. Για παράδειγμα κοίταζα ένα τέτοιο παραθαλάσσιο ξενοδοχείο στη Σέριφο, αλλά αναφερόταν ρητώς στο site ότι το ξενοδοχείο δεν δέχεται παιδιά και δεν με πείραξε, απλά το απέκλεισα. Από το παραπάνω ξενοδοχείο στο Βόλο εισέπραξα μια κουτοπόνηρη στάση του τύπου : "Κάτσε να δω αν θα μου ζητήσει κανένας άλλος χωρίς παιδιά τα δωμάτια κι αν δω ότι θα μείνουν άδεια, θα βάλω το ζευγάρι με το παιδί!".

 

Τα ξαναθυμήθηκα και συγχύστηκα!!!!

[ekavi_]

Κι επειδή εγώ ήμουν αυτή που δέχτηκε το προσκλητήριο "παρακαλώ όχι παιδιά": τελικά δεν πήγα γιατί ήμουν εκτός Αθηνών εκείνη την ημέρα. Όμως αν είχα μπει στον προβληματισμό, δεν θα ήθελα να τα πάρω μαζί ούτως ή άλλως. Θα ήταν εκεί η παρέα μου, θα χορεύαμε όλη την ώρα, είχε cocktail bar, καταλαβαίνετε. Ούτε τα παιδιά θα χαίρονταν και εγώ θα είχα νεύρα που η παρουσία τους θα με περιόριζε.

 

Εσύ θα κρίνεις αν θέλεις-μπορείς να τα πάρεις μαζί σου. Αν στο επιβάλλει αυτός που σε προσκαλεί είναι αγένεια, πως να το κάνουμε.

[ekavi_]

Πώς το βλέπω εγώ: τίποτα δεν μου επιβάλλουν, αν θέλω τα παιδιά μου σώνει και καλά μαζί, απλώς δεν πάω. Ιδιωτική εκδήλωση είναι, δεν είναι μέσο μαζικής μεταφοράς να αγανακτήσω επειδή πχ δεν με αφήνουν με τα παιδιά.

 

Φυσικά και στο επιβάλλουν. Στο έχουν γράψει στην πρόσκληση. Στην ουσία σου λένε ότι δεν θα δεχτούν παιδιά γιατί σε ενημέρωσαν γραπτώς κιόλας.

[Λαΐδα]

εμεις το καλοκαιρι , σε νησι, πηγαμε να φαμε μια παρεα 10 ενηλικων και 4 παιδιων....ηλικιες 6-9...όχι μωρα. Και η ιδιοκτητρια ολο χαρα μου λεει 'να βαλω αλλου τα παιδια να μην σας ενοχλουν?' Ο μεγαλύτερος γιος μου με κοιταξε με ένα υφος σαν να ελεγε 'υποστηριξε με ' Δεν με ενοχλουν τα παιδια μου της λεω...είναι χαρα μου να είναι μαζι μου...και ελαμψαν τα ματια του μικρου!!!!

Ειλικρινα ηταν αγενες απέναντι στα παιδια αυτος ο τροπος....μπορει να φαινεται αστειο σε καποιες αλλα και αυτά νιωθουν και την προσβολή και την αποδοχή και μαλιστα υπερμετρα

[peony]

Φυσικά και στο επιβάλλουν. Στο έχουν γράψει στην πρόσκληση. Στην ουσία σου λένε ότι δεν θα δεχτούν παιδιά γιατί σε ενημέρωσαν γραπτώς κιόλας.

 

Ναι, εννοώ οτι δεν μου επιβάλλουν να πάω μόνη μου αν δεν το θέλω. Υπάρχει πάντοτε η λύση του να μην πάω. Τεσπα, όπως είπα κι εγώ αυτά τα μυαλά κουβαλούσα παλιότερα, απλώς δεν είχα το θάρρος να το βάλω στην πρόσκληση. Οπότε το κατανοώ.

[ekavi_]

εμεις το καλοκαιρι , σε νησι, πηγαμε να φαμε μια παρεα 10 ενηλικων και 4 παιδιων....ηλικιες 6-9...όχι μωρα. Και η ιδιοκτητρια ολο χαρα μου λεει 'να βαλω αλλου τα παιδια να μην σας ενοχλουν?' Ο μεγαλύτερος γιος μου με κοιταξε με ένα υφος σαν να ελεγε 'υποστηριξε με ' Δεν με ενοχλουν τα παιδια μου της λεω...είναι χαρα μου να είναι μαζι μου...και ελαμψαν τα ματια του μικρου!!!!

Ειλικρινα ηταν αγενες απέναντι στα παιδια αυτος ο τροπος....μπορει να φαινεται αστειο σε καποιες αλλα και αυτά νιωθουν και την προσβολή και την αποδοχή και μαλιστα υπερμετρα

 

Εννοείται ήταν πολύ προσβλητικό να το πει έτσι μπροστά στα παιδιά. Θα μπορούσε να το διατυπώσει πιο προσεκτικά και όχι να παρουσιάζει τα παιδιά σαν ενόχληση, ενώ ξέρει ότι την ακούνε.

 

Αυτό το έχω παρατηρήσει πολλές φορές. Πολλοί μιλάνε προσβλητικά για τα παιδιά μπροστά τους, λες και αυτά είναι αόρατα ή κουφά.

[ekavi_]

Ναι, εννοώ οτι δεν μου επιβάλλουν να πάω μόνη μου αν δεν το θέλω. Υπάρχει πάντοτε η λύση του να μην πάω. Τεσπα, όπως είπα κι εγώ αυτά τα μυαλά κουβαλούσα παλιότερα, απλώς δεν είχα το θάρρος να το βάλω στην πρόσκληση. Οπότε το κατανοώ.

 

Η επιλογή που σου δίνουν είναι έλα μόνη σου ή καθόλου.

 

Δεν το έβαλες τελικά στην πρόσκληση γιατί ένιωθες προφανές ότι ήταν αγενές (και καλά έκανες). Ειδικά σε γάμο, αν καλείς κάποιον που έχει οικογένεια δεν μπορείς να του αποκλείσεις τα παιδιά.

[Melia13]

Καταλαβαινω και τις δυο ομαδες που υποστηριζουν το "με η χωρις παιδια", γιατι ανηκα και στις δυο αλλα οχι την ιδια περιοδο. Οταν τα παιδια μου ηταν μικρα "καμαρωνα" να τα εχω μαζι μου μη καταλαβαινοντας καν οτι μπορει καποιοι να ενοχλουνται απο την φασαρια. Τωρα που τα παιδια μου ειναι μεγαλα, ναι θα το ομολογησω, διαλεγω ενα τραπεζι πιο περα απο παρεες με πολυ μικρα παιδια, γιατι ξερω τη συνεχεια. Ειναι αναλογα σε ποια "φαση" βρισκομαστε λοιπον. Για τους γαμους ειδικα ειναι και θεμα εξοδων, οπως στα παιδικα παρτυ δεν θελουμε οοοολους τους γονεις , γιατι ανεβαινει πολυ ο προυπολογισμος μας, ε ποσο μαλλον σε κτηματα οπου τα παιδια χρεωνονται και αυτα. Πας ανετα στο μυστηριο και αν δεν υπαρχει ανθρωπος να κρατησει τα παιδια, δεν πας στην δεξιωση.

[Aimee]

Aimee για τι ηλικίες παιδιών μιλάμε και σε ποια μέρη;

 

Το να μην πάρεις ένα 2χρονο μετά τις 9 το βράδυ το καταλαβαίνω. Το να μην πάρεις ένα μεγαλύτερο παιδάκι μαζί σου σε μια συγκέντρωση σε σπίτι ή σε μια καφετέρια ή σε έναν γάμο, δεν το καταλαβαίνω.

Από την άλλη εμείς από τότε που αποκτήσαμε παιδιά έχουμε πλέον οικογενειακή ζωή. Δηλαδή οι περιπτώσεις όπου θα βρεθούμε αργά το βράδυ σε μέρη που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τα παιδιά, είναι πλέον ελάχιστες. Όχι γιατί θυσιαζόμαστε, ή το παίζουμε καλοί γονείς, αλλά γιατί έχουν αλλάξει πλέον οι προτεραιότητές μας σαν φυσικό επακόλουθο.

 

Εκάβη, τα δικά μας παιδιά ξυπνάνε στις 7-7.30 και κοιμούνται στις 9-9.30. Δεν αλλάζουν ωράριο ούτε τα Σαββατοκύριακα. Μόνο κατά τις καλοκαιρινές μας διακοπές, προς μεγάλη μας ευτυχία που μπορούμε να ξυπνήσουμε μετά τις 8.

Οπότε, η οικογενειακή ζωή -με την έννοια της κοινής διασκέδασης- τελειώνει εκείνη την ώρα, που τα παιδιά πάνε για ύπνο. Μετά είναι ο δικός μας χρόνος, ο συζυγικός, που τον δαπανούμε όπως θέλουμε, στο σπίτι ή εκτός. Δεν πρόκειται για θέμα προτεραιοτήτων αλλά διαχείρισης του χρόνου μας μεταξύ των 21:30 - 07:00.

[Aimee]

[/size]

 

Αχ...αυτό που είναι? Μήπως εννοείς το Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου?

 

Αυτό είναι Deena!

[ekavi_]

Εκάβη, τα δικά μας παιδιά ξυπνάνε στις 7-7.30 και κοιμούνται στις 9-9.30. Δεν αλλάζουν ωράριο ούτε τα Σαββατοκύριακα. Μόνο κατά τις καλοκαιρινές μας διακοπές, προς μεγάλη μας ευτυχία που μπορούμε να ξυπνήσουμε μετά τις 8.

Οπότε, η οικογενειακή ζωή -με την έννοια της κοινής διασκέδασης- τελειώνει εκείνη την ώρα, που τα παιδιά πάνε για ύπνο. Μετά είναι ο δικός μας χρόνος, ο συζυγικός, που τον δαπανούμε όπως θέλουμε, στο σπίτι ή εκτός. Δεν πρόκειται για θέμα προτεραιοτήτων αλλά διαχείρισης του χρόνου μας μεταξύ των 21:30 - 07:00.

 

OK, το καταλαβαίνω αυτό (για τι ηλικίες μιλάμε; ).

 

Τα δικά μου όμως είναι νυχτοπούλια, οπότε δεν παίζει αυτό σαν σενάριο.

Θα τα αφήσω να διανυκτερεύσουν αλλού (πχ στη γιαγιά τους) μόνο αν είναι κάποια ειδική περίπτωση μία στο τόσο. Συστηματικά δεν θα τα άφηνα για να βγαίνω έξω (πχ 1 φορά την εβδομάδα ή 1 φορά το μήνα κτλ), γιατί δεν νιώθω αυτή την ανάγκη. Μπορούμε να πάμε οπουδήποτε όλοι μαζί και ας γυρίσουμε τα μεσάνυχτα ή πιο σπάνια και μετά τα μεσάνυχτα (όχι καθημερινές λόγω σχολείων).

[Aimee]

OK, το καταλαβαίνω αυτό (για τι ηλικίες μιλάμε; ).

 

Τα δικά μου όμως είναι νυχτοπούλια, οπότε δεν παίζει αυτό σαν σενάριο.

Θα τα αφήσω να διανυκτερεύσουν αλλού (πχ στη γιαγιά τους) μόνο αν είναι κάποια ειδική περίπτωση μία στο τόσο. Συστηματικά δεν θα τα άφηνα για να βγαίνω έξω (πχ 1 φορά την εβδομάδα ή 1 φορά το μήνα κτλ), γιατί δεν νιώθω αυτή την ανάγκη. Μπορούμε να πάμε οπουδήποτε όλοι μαζί και ας γυρίσουμε τα μεσάνυχτα ή πιο σπάνια και μετά τα μεσάνυχτα (όχι καθημερινές λόγω σχολείων).

 

Από <2 έως >7 χρονών.

Προφανώς έχετε άλλη οργάνωση ως οικογένεια.

(Να σε ρωτήσω κάτι; Όταν γυρνάτε τα μεσάνυχτα, τι ώρα ξυπνάνε/ξυπνάτε την επόμενη μέρα;

 

Ακόμα και το μεγαλύτερο παιδάκι μας δεν αισθάνεται άνετα να κοιμηθεί στο σπίτι των παππούδων, που τους βλέπει καθημερινά... Έτσι, και τα τρία κοιμούνται στο σπίτι μας, στα κρεβάτια τους, και μετά ξεπορτίζουμε και εμείς. Εμείς τη νιώθουμε την ανάγκη να βγαίνουμε έξω ή να βλέπουμε φίλους κάθε εβδομάδα. Αλλά ούτως ή άλλως, οι βραδινές αυτές ώρες είναι οι "δικές μας ώρες". Ασχέτως αν θα της χαρούμε εντός ή εκτός σπιτιού.

[ekavi_]

Από <2 έως >7 χρονών.

Προφανώς έχετε άλλη οργάνωση ως οικογένεια.

(Να σε ρωτήσω κάτι; Όταν γυρνάτε τα μεσάνυχτα, τι ώρα ξυπνάνε/ξυπνάτε την επόμενη μέρα;

 

Ακόμα και το μεγαλύτερο παιδάκι μας δεν αισθάνεται άνετα να κοιμηθεί στο σπίτι των παππούδων, που τους βλέπει καθημερινά... Έτσι, και τα τρία κοιμούνται στο σπίτι μας, στα κρεβάτια τους, και μετά ξεπορτίζουμε και εμείς. Εμείς τη νιώθουμε την ανάγκη να βγαίνουμε έξω ή να βλέπουμε φίλους κάθε εβδομάδα. Αλλά ούτως ή άλλως, οι βραδινές αυτές ώρες είναι οι "δικές μας ώρες". Ασχέτως αν θα της χαρούμε εντός ή εκτός σπιτιού.

 

Και σπίτι να είμαστε, κοιμούνται γύρω στις 11. Αν γυρίσουμε μεσάνυχτα (μιλάμε για Παρασκευή ή Σάββατο), μπορεί να ξυπνήσουν γύρω στις 8, μπορεί αν είναι γενικώς κουρασμένα να το τραβήξουν μέχρι 9 ή 10.

 

Τρία έχετε; Να σας ζήσουν!

Να ρωτήσω εγώ κάτι; Αν βγείτε έξω και ξενυχτήσετε, την άλλη μέρα που τα παιδιά θα ξυπνήσουν στις 7-7:30 και εσείς θα είστε ξενυχτισμένοι, πως την παλεύετε με 3 παιδιά; Και μάλιστα αφού βγαίνετε συχνά από ότι κατάλαβα;

[Aimee]

Και σπίτι να είμαστε, κοιμούνται γύρω στις 11. Αν γυρίσουμε μεσάνυχτα (μιλάμε για Παρασκευή ή Σάββατο), μπορεί να ξυπνήσουν γύρω στις 8, μπορεί αν είναι γενικώς κουρασμένα να το τραβήξουν μέχρι 9 ή 10.

 

Τρία έχετε; Να σας ζήσουν!

Να ρωτήσω εγώ κάτι; Αν βγείτε έξω και ξενυχτήσετε, την άλλη μέρα που τα παιδιά θα ξυπνήσουν στις 7-7:30 και εσείς θα είστε ξενυχτισμένοι, πως την παλεύετε με 3 παιδιά; Και μάλιστα αφού βγαίνετε συχνά από ότι κατάλαβα;

 

Ε, καλά, δεν θα γυρίσουμε και στις 4 το πρωί. Πάνε τα χρόνια τα φοιτητικά!

Και τις καθημερινές με 6 ώρες ύπνο είμαστε ούτως ή άλλως. Σε περιόδους μεγαλύτερης κούρασης, ώσπου να φάνε, να πλυθούν, ντυθούν, πουν το όνειρό τους και διαβάσουν το πρώτο παραμύθι και οι 3, έχει πάει η ώρα 10:00, οπότε έχει ξεκουραστεί και ο άλλος γονιός.

[ΑΝΝΑ24]

Άσχετο...βλέπω κάτι διαφημίσεις για ταινίες τελευταία, και έχω λυσάξει να πάω ένα σινεμά. Και να είναι νύχτα έξω.

Θα ήθελα πολύ να πάω μια καθημερινή αλλά φοβάμαι ότι θα γυρίσω κατά τις 12 και θα βρω τη μικρή να παίζει μπόουλινγκ στο σαλόνι με τη μάνα μου. Δεν μπορεί να της επιβληθεί για τα ωράρια ύπνου.

Από την άλλη, άμα περιμένω να τη βάλω εγώ για ύπνο φοβάμαι ότι θα βαρεθώ εν τω μεταξύ.

 

Κι έχω σταμπάρει ένα ωραίο θρίλερ με κάτι σατανικές κούκλες ...

θα γυρίσω και θα φοβάμαι να μπω στο δωμάτιό της