"Βολεμένοι" παππούδες & γιαγιά "θύμα"

[Rea_1971]

μην περιμένεις τπτ από κανένα.΄

 

Προσωπικά έχω 2 μωρά και ΚΑΜΙΑ βοήθεια από παπούδες-γιαγιάδες (ο μόνος εν ζωή είναι ο πατέρας μου 86χρονών).

Και εγώ και ο σύζυξ εργαζόμαστε, η λύση παιδικός και νταντά.

 

Το καλύτερο για να αισθάνεσαι καλά είναι να φροντίζεις να είσαι αυτόνομη και αν δέχεσαι οποιαδήποτε βοήθεια από οπουδήποτε να είσαι ευγνωμων.

[Rea_1971]

Με μεγάλωσε, με έκανε άνθρωπο, την λατρεύω, μπορεί να μαλώνουμε, σα μάνα και κόρη, αλλά δε θεωρώ ότι μου χρωστάει κι άλλα.

 

 

Τι όμορφα που τα είπες!

 

μόνο που βλέπω διαφορετικά το γηροκομείο. Είναι ταμπού στην Ελλάδα, αλλά πολλές φορές είναι μια καλή λύση όταν κάποιος ηλικιωμένος δεν έχει την δυνατότητα για διάφορους λόγους να μείνει μόνος.

 

Το λέω απόλυτα συνειδ/να, ξέροντας ότι και εγώ κάποτε θα γίνω μια ηλικιωμένη. Θα προτειμούσα 1.000 φορές την ανεξαρτησία μου σε ένα καλό οίκο ευγηρίας παρά να συγκατοικώ ακόμα και με τις οικογένειες των παιδιών μου.

 

Προσωπική οπτική, προσωπική τοποθέτηση.

[LA LATINA]

Τι όμορφα που τα είπες!

 

μόνο που βλέπω διαφορετικά το γηροκομείο. Είναι ταμπού στην Ελλάδα, αλλά πολλές φορές είναι μια καλή λύση όταν κάποιος ηλικιωμένος δεν έχει την δυνατότητα για διάφορους λόγους να μείνει μόνος.

 

Το λέω απόλυτα συνειδ/να, ξέροντας ότι και εγώ κάποτε θα γίνω μια ηλικιωμένη. Θα προτειμούσα 1.000 φορές την ανεξαρτησία μου σε ένα καλό οίκο ευγηρίας παρά να συγκατοικώ ακόμα και με τις οικογένειες των παιδιών μου.

 

Προσωπική οπτική, προσωπική τοποθέτηση.

 

Δε διαφωνώ, κι εγώ την αξιοπρέπειά μου θα ήθελα κι όχι να γίνω όποιου τύπου βάρος στα παιδιά μου, η απάντησή μου ήταν βασισμένη στο ότι η κοπέλα το γηροκομείο το ανέφερε ως τιμωρία.........

[Rea_1971]

το γηροκομείο το ανέφερε ως τιμωρία.........

 

Δούναι και λαβειν...

[vivien9]

Μία αδιάφορη πεθερά είναι 1000 φορές καλύτερη από μία παρεμβατική πεθερά

Μία αδιάφορη πεθερά είναι 1000 φορές καλύτερη από μία παρεμβατική πεθερά

Μία αδιάφορη πεθερά είναι 1000 φορές καλύτερη από μία παρεμβατική πεθερά

Μία αδιάφορη πεθερά είναι 1000 φορές καλύτερη από μία παρεμβατική πεθερά

Μία αδιάφορη πεθερά είναι 1000 φορές καλύτερη από μία παρεμβατική πεθερά

 

Θα το λέω μέχρι αύριο!!!! :mrgreen::mrgreen:

 

Είσαι τυχερή. Μην ψάχνεσαι!!!

Συμφωνώ τόοοοοσο πολύ. Χωρίς πλάκα. Σκέψου το. Θα ήθελες τις νουθεσίες για τη μορφωση ή οτιδήποτε άλλο και το στούμπωμα του παιδιού στο φαϊ να τα είχες σε καθημερινή βάση??

Και όλα τα υπόλοιπα για τα οποία πρέπει να τα τραβήξεις τα όριά σου (όπως σου είπαν και τα υπόλοιπα κορίτσια) γίνονται πολύ πιο εύκολα αν δεν έρχεστε σε συχνή επαφή και δεν τους έχεις και ανάγκη.

[miria]

Αν είναι δυνατόν να είναι το γηροκομείο η τιμωρία της γιαγιάς που δεν βοήθησε στην ανατροφή των εγγονών!!

Όπως είπε και η κοπέλα παραπάνω, πόσες γενιές πρέπει να μεγαλώσουν για να αξίζουν την αγάπη και τη φροντίδα μας!! Το ότι μεγάλωσαν εμάς δεν αρκεί?

[LA LATINA]

Αν είναι δυνατόν να είναι το γηροκομείο η τιμωρία της γιαγιάς που δεν βοήθησε στην ανατροφή των εγγονών!!

Όπως είπε και η κοπέλα παραπάνω, πόσες γενιές πρέπει να μεγαλώσουν για να αξίζουν την αγάπη και τη φροντίδα μας!! Το ότι μεγάλωσαν εμάς δεν αρκεί?

 

 

H θεματοθέτρια, για να μην την αδικήσουμε, δεν μοιάζει τέτοιος άνθρωπος, ο τρόπος που γράφει δείχνει άτομο με ειλικρινή ευγνωμοσύνη και ευθιξία, που δεν σκοπεύει να εκμεταλλευτεί κανέναν. Το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγούμαστε.

 

Αλλά μια που κύλησε το θέμα έτσι, να τη λέμε και την άλλη πλευρά......οι σημερινοί παππούδες λοιπόν, πλην των πολύ νέων, πέρασαν τη ζωή τους δουλεύοντας στα χωράφια, μετρώντας με τις παλάμες τους τις πιθαμές μέχρι να πέσει ο ήλιος......παντρεύτηκαν κατά κύριο λόγο από προξενιό άτομα που ούτε γνώριζαν, έζησαν μια ζωή συμβατική για να μην τους πει η κοινωνία ζωντόχηρους και ζωντοχήρες.......ανέστησαν τα παιδιά τους με χίλιες θυσίες για να τα σπουδάσουν, να έχουν εφόδια.....και να τα αγγλικά, και να οι μουσικές, και ένα σωρό άλλα......ποιοί???............οι του δημοτικού και με το ζόρι!!!!

 

Και ναι, μας ανέστησαν, και ναι, μας έκαναν ανθρώπους, και σίγουρα βοήθησαν και στο πρώτο αυτοκίνητο των περισσότερων, και σίγουρα δε μας πέταξαν σε ένα σπίτι με ένα στρώμα....να και τα επιπλάκια, να και τα ηλεκτρικάκια, και ότι είχαν τη δύναμη έκαναν.....όσοι είχαν τη δύναμη......Η δική τους η γενιά βλέπετε ήταν από παντού χαμένη.......

 

Και τώρα πάλι ζητάμε, επειδή δουλεύουμε, ή κι αν δε δουλεύουμε, επειδή έχουμε καιρό να βγούμε, λες και μας υπέγραψε κανείς οτι θα μας κρατάει τα παιδιά και εμείς θα πίνουμε φραπέδες......ΓΙΑΤΙ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ!!!!!!!! Και στα οικονομικά οι μισές οικογένειες από τους παππούδες κρέμονται!

 

ΔΕ ΦΤΑΙΜΕ, σας προλαβαίνω πριν εξαγριωθείτε όλοι ότι δουλεύετε από τα 12 και δεν σας βοήθησαν σε τίποτα........δε φταίμε που είμαστε έτσι, δε φταίμε που τα έφερε η ζωή έτσι σε εμάς...........αλλά και μια καλή κουβέντα για τους ανθρώπους που ήταν ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ........δικοί μας άνθρωποι είναι, και μια μέρα που θα λείψουν, θα μετανιώσουν πικρά όσοι λένε πικρά λόγια........

 

Συγνώμη, δε θέλω να προσβάλλω κανέναν αλλά η ευγνωμοσύνη είναι από τα πιο πολύτιμα συναισθήματα..... ώρες πάλευα να μη γράψω, δεν άντεξα. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΝΩΜΗ.

[AthinaP]

Δεν ήταν όλοι οι παλιότεροι στα χωράφια. Και αυτοί που ήταν, όσον αφορά τα παιδιά ήταν πιο άνετοι από τους σημερινούς, γιατί άντε να ζορίζονταν στο ένα παιδί, τα επόμενα μεγάλωναν μαζί με τα αδέρφια τους και τα παιδιά της γειτονιάς, έπαιζαν σε εξωτερικούς χώρους, οι μαμάδες είχαν παρέες στη γειτονιά, η ζωή κυλούσε πιο άνετα σε πολλά πρακτικά θέματα... Και κατά κανόνα είχαν όχι μόνο τη βοήθεια της γιαγιάς, αλλά περιστασιακά και άλλων συγγενών ή τέλος πάντων λειτουργούσαν πιο πολύ σε παρέες και σε γειτονιές, σε σχέση με εμάς σήμερα, που προσπαθούμε να απασχολούμε μόνοι μας τα μωρά μας σε Χ τετραγωνικά. Προτείνεις να μη βασίζεται μια εργαζόμενη στους γονείς της όσο το παιδί είναι μωρό; Και να επιλέξει νταντά ή παιδικό; Δεν είμαι σύμφωνη... Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, νταντάδες και παιδικοί που αντικαθιστούν επάξια έναν άνθρωπο που αγαπάει πραγματικά το παιδί, αλλά αυτό είναι, εξαιρέσεις.

 

Νομίζω δεν χρειάστηκε να αφήσεις βρέφος σε ξένο άνθρωπο, αν είχε χρειαστεί να το κάνεις, θα ζύγιζες διαφορετικά την επιλογή της γιαγιάς.

 

Αν η γιαγιά ενδιαφέρεται - που αυτό δεν είναι παράδοξο, είναι στη φύση του ανθρώπινου είδους, με γεια της με χαρά της. Αν δεν ενδιαφέρεται, άλλο θέμα, δεν μπορεί κάποιος να την κάνει να ενδιαφερθεί. Για αυτό έχω γράψει πολλάκις στα σχετικά θέματα, ότι αν κάποιος αποκλείσει τη γιαγιά, για να σαραντίσει και διάφορα τέτοια που επιλεκτικά και κάπως ανάποδα ερμηνεύουν την παράδοση, να περιμένει ότι θα χρειαστεί να βασιστεί στις νταντάδες.

[LA LATINA]

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! ΑΠΛΑ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΜΕ ΟΙΚΟΥΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ ....... ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΒΟΗΘΟΥΝ, ΑΥΤΟ ΕΙΠΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ????????

 

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΒΡΕΦΟΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΠΑ.........ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΗΡΕΣ.......

 

 

*ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΕΓΡΑΦΑ ΜΕ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΟΥ .....

[LA LATINA]

Η απάντησή μου ήταν στο "δε μου κρατάς τα παιδιά, θα σε βάλω στο γηροκομείο" που ειπώθηκε.........

[sofi@p]

Αν είναι δυνατόν να είναι το γηροκομείο η τιμωρία της γιαγιάς που δεν βοήθησε στην ανατροφή των εγγονών!!

Όπως είπε και η κοπέλα παραπάνω, πόσες γενιές πρέπει να μεγαλώσουν για να αξίζουν την αγάπη και τη φροντίδα μας!! Το ότι μεγάλωσαν εμάς δεν αρκεί?

 

όντως απαράδεκτη φράση.... απορώ πώς θα ένιωθε η κάθε μάνα που θα το άκουγε αυτό από το παιδί της....

 

η θεματοθέτρια αναφέρει στον τίτλο τη μάνα της ως "θύμα". ας αναρωτηθεί λοιπόν....ποιός την έκανε θύμα? κι αν όντως τη θεωρεί θύμα, είναι στο χέρι της να τη γλυτώσει.

[alexele]

Eγώ έχω τη μαμά μου και τη πεθερά μου εν ζωή! Ε, λοιπόν στη πεθερά μου δεν έχω σκεφτεί ούτε μία μέρα να αφήσω τα παιδιά, γιατί είναι αυταρχική γυναίκα και όλο υποδείξεις είναι στα παιδιά από τότε που ήταν μωρά, κι' εκείνα την έχουν στο μυαλουδάκι τους ως η γιαγιά του "πρέπει και του μη". Άλλωστε δεν προσφέρθηκε και ποτέ να τα κρατήσει. Τουναντίον προσφέρεται πάντα να κάνει τη παρατήρησή της. ΄Ετσι έχω επιλέξει τυπικές σχέσεις μαζί της και αν θέλει να δει τα εγγόνια της μπορεί να της τα πάει ο γιος της, εγώ δεν ανακατεύομαι.

Αντίθετα η μαμά μου είναι πάντα πρόθυμη και δεν διανοείτε ότι τα παιδιά θα πάνε αλλού για "φύλαξη". Βέβαια τον δεύτερο τον έστειλα πολύ μικρό βρεφικό ακριβώς για να μην εγκλωβίσω τη μαμά μου κι' εμένα μαζί εξαρτώμενη μόνο από εκείνη.

 

Έτσι τα εγγονάκια της 5χρ και 3χρ τα παραλαμβάνει από το νήπιο και παιδικό αντίστοιχα στις 1:30 το μεσημέρι, τάϊσμα και ύπνο. ''Οταν φθάνω σπίτι πολλές φορές ακόμα κοιμούνται. Βέβαια αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μου βγάζουν τη ψυχή να κοιμηθούν το βράδυ αφού έχουν ρίξει ένα 3ωρο μεσημεριανό ύπνο. Αλλά έτσι η μαμά μου δεν κουράζεται πάρα πολύ!

[LA LATINA]

όντως απαράδεκτη φράση.... απορώ πώς θα ένιωθε η κάθε μάνα που θα το άκουγε αυτό από το παιδί της....

 

η θεματοθέτρια αναφέρει στον τίτλο τη μάνα της ως "θύμα". ας αναρωτηθεί λοιπόν....ποιός την έκανε θύμα? κι αν όντως τη θεωρεί θύμα, είναι στο χέρι της να τη γλυτώσει.

 

Η θεματοθέτρια δε νομίζω ότι μπορεί να κάνει και πολλά, γι αυτό και νιώθει τόσο πιεσμένη....γιατί τα πεθερικά της δεν προθυμοποιούνται να βοηθήσουν οπότε η μαμά της μόνο από κάποια νταντά θα μπορούσε να ξεκουραστεί........και οι ενεργές γιαγιάδες αν ακούσουν τη λέξη "νταντά" βγάζουν φλύκταινες......Επίσης μας είπε ότι ο σύζυγός της έχει τρελή αδυναμία στους γονείς και δη στη μητέρα του, πράγμα που δεν είναι πολύ βοηθητικό για να λέμε τα σύκα σύκα...Θα βρει κάποια λύση όπως είπε όμως...

 

Απλά με αφορμή το αρχικό μήνυμα, βγήκαν όντως απαράδεκτες νοοτροπίες της γενιάς μας... ακόμα δεν το πιστεύω ότι το διάβασα αυτό με το γηροκομείο με τον τρόπο που γράφτηκε....και ΟΚ, δεν ξέρω οι δικοί σας πόσο άνετοι ήταν, αλλά στο δικό μου περιβάλλον, οι παππούδες οι σημερινοί δεν την πέρασαν "στον αφρό".

[novak]

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να βοηθάει και να ασχολείται με τα παιδιά μας.

 

Αν υπάρχει γιαγιά που είναι πρόθυμη να αναλάβει full time, καλώς, και της οφείλουμε όχι μόνο ευγνωμοσύνη, αλλά και "επιείκια" σε τυχόν μικροαστοχίες (όπως παρεμβάσεις από ενδιαφέρον, ή αδυναμία να εφαρμόσει πχ. ακριβώς το πρόγραμμα που θα θέλαμε).

 

Αν μια γιαγια δεν θέλει να αναλάβει full time, είναι δικαίωμά της, και δεν πρέπει να απαιτούμε ή να κρατάμε κακία. Όποιος έχει αναλάβει παιδί έστω και για μικρό διάστημα, έστω και το δικό του παιδί, ξέρει πόσο κουραστικό και απαιτητικό είναι. Ο καθένας όσο μπορεί λοιπόν.

 

Επομένως οφείλουμε σεβασμό και κατανόηση στους γονείς μας, και δεν σχολιάζω καν τα σχόλια περί γηροκομείου.

 

Ωστόσο, να αναφέρω μια-δυο περιπτώσεις όπου θεωρώ ότι οι γονείς μπορεί να είναι φάουλ, και να δικαιολογείται μια κάποια πικρία από την πλευρά μας:

- υπάρχει μεγάλη ανάγκη να κρατήσουν το παιδί για λίγο και σε "κρεμάνε" (χωρίς σοβαρό λόγο)

- στην ουσία δεν θέλουν να κρατάνε το παιδί, αλλά δεν το παραδέχονται ευθέως, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια συνεχής διαπραγμάτευση περί του πώς, πότε, πού...ακόμα χειρότερα, αν το παίζουν ότι θέλουν, και σε μας και στον περίγυρο για λόγους κοινωνικής αποδοχής

- θέλουν να κρατάνε το παιδί, αλλά παρεμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να δημιουργείται πρόβλημα (σύγχυση στο παιδί λόγω διαφορετικών μεθόδων διαπαιδαγώγησης, συγκρούσεις στο ζευγάρι κλπ.)

 

(πολλά παραδείγματα για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, και στο forum και στη ζωή...είπαμε, οι γονείς μας είναι άνθρωποι, με ελαττώματα και αδυναμίες)

 

Κρατάω για το τέλος μια ειδική περίπτωση:

- τους πραγματικά αδιάφορους παππούδες / γιαγιάδες: είναι αυτοί που πραγματικά σαν να λες ότι δεν ενδιαφέρονται καθόλου να δουν τα εγγόνια τους...σαν να βαριούνται ένα πράγμα...Επειδή εμένα προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο το να μη βλέπω τακτικά στο μέλλον τα εγγόνια μου (παρόλο που μου φαίνεται δύσκολο να αναλάβω και full time baby sitting), αδυνατώ να καταλάβω πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι πχ. να μην πηγαίνουν να δουν να τα εγγόνια τους, να μην επιδιώκουν να τα πάνε μια βολτίτσα κλπ.

 

Ακόμη και για αυτούς όμως, όσο κι αν μας απογοητεύει μια τέτοια στάση, θεωρώ ότι δεν πρέπει να περνάμε στο άλλο άκρο.

 

Και κλείνω παραφράζοντας τη φράση που έγινε σύνθημα στην εν λόγω συζήτηση: καλύτερα μια έμπιστη baby sitter, παρά μια παρεμβατική ή αδιάφορη ή αναξιόπιστη γιαγιά

[kathy110908]

Δε διαφωνώ, κι εγώ την αξιοπρέπειά μου θα ήθελα κι όχι να γίνω όποιου τύπου βάρος στα παιδιά μου, η απάντησή μου ήταν βασισμένη στο ότι η κοπέλα το γηροκομείο το ανέφερε ως τιμωρία.........

 

Συγγνώμη παιδιά, το γηροκομείο ΔΕΝ το ανέφερα ως τιμωρία.

Είπα ότι ξενίζει την κουλτούρα μας το να ακουστεί μια τέτοια φράση. Οπως ξενίζει την κουλτούρα μας η γιαγιά να μη θέλει να προσέχει τα εγγόνια της και να προτείνει τη λύση του παιδικού εναλλακτικά.

 

Και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, εγώ έχω 2 παιδιά και μία μαμά (πεθερά δεν έχω) η οποία δε θέλει/δεν μπορεί/βαριέται/κουράζεται κλπ να τα προσέχει.

Παιδικοί και baby sitter (καθότι συχνά δουλεύω και τα Σ-Κ). Παρόλα αυτά δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα της πρότεινα να πάει στο γηροκομείο , όσο και αν δεν μπορούσα να τη φροντίσω όταν ανημπορέψει. (εκτός αν ήταν ένας χαρακτήρας ανθρώπου που θα της άρεσε, αλλά δεν είναι).

[Βερενίκη]

Οπως ξενίζει την κουλτούρα μας η γιαγιά να μη θέλει να προσέχει τα εγγόνια της και να προτείνει τη λύση του παιδικού εναλλακτικά.

 

 

Δεν θα συμφωνήσω. Βολεύει για οικονομικούς και άλλους λόγους, ναι. Αλλά δεν είναι πλέον στην κουλτούρα μας να έχουμε τις γιαγιάδες να μας μεγαλώνουν τα παιδιά μας (καλώς ή κακώς). Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πολλές γιαγιάδες να μεγαλώνουν τα εγγόνια, εκτός αν υπάρχει πολύ έντονο οικονομικό πρόβλημα. Εμείς πάντα είχαμε γυναίκα, όταν τα παιδιά ήταν μικρά, και φυσικά οι γιαγιάδες ήταν διαθέσιμες, αλλά όχι και να τις τσακίσουμε στα γεράματα. Αν δεν είχαμε τα οικονομικά μέσα προφανώς θα κάναμε μία συνεννόηση με τη γιαγιά για κάποια χρόνια μέχρι το παιδί να πάει παιδικό, και πάλι δεν θα τα στέλναμε στον παιδικό στα τρία, θα τα στέλναμε πιο νωρίς. Εγώ, ακόμα και τώρα, το ότι θα τα παραλαμβάνει του χρόνου από το σχολείο και θα τα κρατάει μία ώρα μέχρι να γυρίσουμε, το θεωρώ μεγάλη προσφορά και φυσικά, αν τη δω να κουράζεται θα αναζητήσω άλλη λύση.

[elenip]

Eιλικρινά, δεν είχα καμιά διάθεση να επιτεθώ και ζητώ συγγνώμη αν διαφάνηκε κάτι τέτοιο. Απλώς το "νταντεμένη γενιά" δεν το συμμερίζομαι στο ελάχιστο, συγγνώμη. Πιστεύω ότι το δικό μου παράδειγμα το έχουν οι περισσότεροι και είναι πολύ λίγοι αυτοί που τα βρήκαν στρωμένα και κλαίγονται κιόλας, ώστε να χαρακτηρίζονται αχάριστοι. ΤΟ να ζητάς μια ελάχιστη βοήθεια από τους γονείς σου (και να είσαι υπόχρεη για αυτή) νομίζω πως δεν είναι εγωιστικό και εννοείται πως αυτό το πλεόνασμα αγάπης και... άτυπης θυσίας θα το δώσω και εγώ με τη σειρά μου στο παιδί μου όταν μεγαλώσει. Έτσι μεγάλωσα, δυστυχώς ή εύτυχώς. Η δυτική νοοτροπία που διάβαζα σε κάποια ξένα σάιτς ότι γιαγιάδες αμείβονται (!) για να κρατάνε τα εγγόνια τους, όσο κι αν προσπαθώ να το παίξω ανοιχτόμυαλη, με ξενίζει. Είναι πιο τίμιο να πεις "δεν μπορώ να το κρατήσω" από το να θέλεις αμοιβή για αυτό.

Αγαπητή μου La Latina αυτό ακριβώς νιώθω. Ότι το παιδί είναι κάποιου είδους "τρόπαιο" επίδειξης στον κύκλο τους. Αλλά από την άλλη, ίσως τους αδικώ τρομερά και γι'αυτό δεν ζητώ από τον άνδρα μου να μπαίνει στη μέση. Είναι σκέψεις δικές μου και εκείνος τους έχει τρελή αδυναμία, ειδικά στη μάνα του. Τα βλέπει μόνος του ολοκάθαρα (έχουν να έρθουν στο σπίτι μας από τη γιορτή μου τον περασμένο Σεπτέμβρη). Γιατί να τον φαρμακώνω και εγώ άδικα και να τον δηλητηριάζω; Δεν έχει νόημα...

Πάντως, σας ευχαριστώ από την καρδιά μου όποια κι αν είναι η άποψή σας. Είχα ανάγκη να "ακούσω" πώς το βλέπει και κάποιος πιο αντικειμενικός από εμένα.

 

Καταλαβαίνω ακριβώς πως αισθάνεσαι και είναι λογικό τώρα που είσαι έγκυος να σε πιάνει το παράπονο καταρχάς θα συμφωνήσω με τα υπόλοιπα κορίτσια στο γεγονός οτι κανείς από γονείς / πεθερικά δεν ειναι υποχρεωμένος να μας βοηθάει / κρατάει παιδιά εκτός και εάν το θέλει... επειδή για το συγκεκριμένο θέμα έχω ρίξει ομηρικούς καυγάδες με τον σύζυγο, προσωπικά θεωρώ τα εξής:

α) όποιος παππούς / γιαγιά λαχταρά το εγγόνι του κάνει "θυσίες" όχι γιατί είναι υποχρεωμένος να το κάνει αλλά ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ!!

β) τα σχόλια / κριτική / υποδείξεις δεν πρόκειται να τα γλιτώσεις, οπότε μπαινάκης και βγαινάκης

γ) εμένα η μάνα μου ερχεται με το λεωφορείο από την επαρχία όποτε το ζητήσω για να με βοηθήσει (μην φανταστείς προσπαθώ να το αποφεύγω μιλάμε έρχεται σε γιορτές / γενέθλια, άντε κανα 2 φορές ακόμη τον χρόνο)... τον πηγαίνουμε όμως εμείς συχνά στην επαρχία που διαμένει, τα πεθερικά δεν έρχονται ποτέ και γκρινιάζουνε συνεχώς άμα δεν τον πάμε

δ) ακόμη και άρρωστοι να είμαστε δεν ξεκουνιούνται τα πεθερικά, σε γιορτές / γενέθλια του παιδιού έρχεται μόνο ο ένας, ο άλλος δεν μπορεί (μοναδικό εγγόνι).. ξέχασα να πω ότι μένουν 15 λεπτά με το αυτοκίνητο από το σπίτι μας...

θα σε συμβούλευα να δεχτείς την βοήθεια που σου προσφέρει η μαμά σου, να κλείσεις τα αυτιά σου σε αυτά που σου λένε τα πεθερικά και όταν με το καλό έρθει το μωράκι σου σκέψου την πιθανότητα να πάρεις μία γυναίκα και εάν μπορεί ας είναι και η μαμά σου να την επιβλέπει τουλάχιστον τον πρώτο καιρό.... μην χαλιέσαι...

[Rea_1971]

Χμμμ... γιατί θεωρείτε κακό το γηροκομείο;;;;;;

[novak]

Χμμμ... γιατί θεωρείτε κακό το γηροκομείο;;;;;;

 

Νομίζω δεν θεωρεί κανείς κακό το γηροκομείο εξ'ορισμού...Για κάποιους ηλικιωμένους είναι συνειδητή επιλογή, και για κάποιους είναι η μοναδική δυνατότητα...

 

Ελπίζω να μπορέσω να περιθάλψω τους γονείς μου στα γεράματά τους, αλλά αν δεν μπορώ (πχ. λόγω εργασίας) και δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να έχω ένα έμπιστο άτομο να τους προσέχει, τότε προφανώς θα το εξετάσω...

 

Η ένσταση νομίζω είναι στην λογική "δε μου κρατάς τα εγγόνια και τα στέλνω παιδικό; όταν έρθει η ώρα, θα σε στείλω κι εγώ στο γηροκομείο"...

[AthinaP]

Δεν μπορεί κανείς να βγάλει ένα γενικό συμπέρασμα για όλους, γιατί όλες οι οικογένειες δεν είναι ίδιες. Η μαμά η δική μου δεν είναι γερόντισσα, στην ηλικία της αναμένεται να δουλεύω ακόμα φουλ οκτάωρα και να κρατάω και το σπίτι μου! 'Εχοντας πίσω δεκαετίες δουλειάς, πράγμα που η δική μου μαμά δεν έκανε έξω από το σπίτι ποτέ. Οπότε η "δουλειά" του να προσέχεις ένα εγγόνι σε γενικές γραμμές είναι πιο λάιτ. Και σκοπεύω να μην αφήσω το εγγόνι μου σε νταντά για κανένα λόγο!

 

Αν σε κάτι αδικήθηκε η γενιά της μαμάς μου, είναι ότι από το σπίτι των γονιών της βρέθηκε ξαφνικά στο δικό της σπίτι με υποχρεώσεις και ουσιαστικά "δεν έζησε" όπως το εννοούμε στη γενιά μας. Εμένα πάλι μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει και τίποτα πιο σημαντικό στην ηλικία της από τα εγγόνια, αλλά έχει διαφορετική άποψη εκείνη. Στο κάτω κάτω θα μπορούσε να κάνει τα άλλα που κάνει κάποια άλλη ώρα. Όπως στην ηλικία της θα κάνω πράγματα μετά τη δουλειά. Τέλος πάντων με βοηθάει, αλλά δεν δεσμευόταν όσο τα παιδιά ήταν μωρά και από γυναίκες έχουμε καεί. Δεν πάθαμε κάτι τρομερά δυσάρεστο, αλλά υπήρχαν σημάδια ότι συνέβαιναν άσχημα πράγματα. Δεν μπορεί να αποδείξει κανείς τίποτα, γιατί ως γνωστόν τα μωρά δεν μιλάνε.

 

Κάτι άλλο που νομίζω παίζει στην απόφαση αν θα βοηθάει η γιαγιά, είναι ο παππούς να μη χάσει τη βολή του και να έχει το φαγάκι του ζεστό καθημερινά στην ώρα του, γιατί για τη γενιά τους αυτή ήταν ιερή υποχρέωση της νοικοκυράς και ιερό δικαίωμα του κουβαλητή...

 

Ρωτήστε και τις βρεφονηπιοκόμους και τις νηπιαγωγούς αν θα άφηναν ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ μωρά με ξένο άνθρωπο και το ξανασυζητάμε μετά.

 

Επίσης διαβάζοντας αυτό το τόπικ θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως συμβουλή κάποτε σε μια μαμά που έψαχνε παιδικό σταθμό για το παιδί της... Θα ακούσεις πολλές γνώμες και σε γενικές γραμμές όλοι οι παιδικοί σταθμοί (το θέμα επικεντρωνόταν εκεί και μπορεί να επεκταθεί και στο δίλημμα γιαγιά -σταθμός ) θα παρουσιαστούν καλοί, γιατί θα τους υποστηρίξει αυτός που το επέλεξε! Δεν σημαίνει ότι αντικειμενικά όλοι οι σταθμοί είναι καλοί, επειδή κάποιος τους προτίμησε, υπάρχουν και κακές επιλογές ή τέλος πάντων ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια που αξιολογεί. Σε μια τόσο σοβαρή απόφαση όμως όπως είναι πού θα αφήσει κανείς το παιδί του, όταν είναι βρεφάκι, καλό είναι να διακρίνει ποιος υποστηρίζει κάτι και γιατί το κάνει και να μπορεί να δει πίσω από τις λέξεις!

[LA LATINA]

Τρομερή αλήθεια αυτή, όλοι οι φίλοι που έχουν παιδικό ή έχουν δουλέψει, λένε

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΗΝ ΤΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ........

σωστή η αναφορά σου.......

[Izaki]

 

Ρωτήστε και τις βρεφονηπιοκόμους και τις νηπιαγωγούς αν θα άφηναν ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ μωρά με ξένο άνθρωπο και το ξανασυζητάμε μετά.

 

 

Να πώ εγώ; Με τίποτα

 

Προσωπικά οι μόνοι που εμπιστεύομαι με τα παιδιά μου είναι οι γονείς μου. Εγώ άφησα τη δουλειά μου όταν έμεινα έγκυος για να μεγαλώσω η ίδια τον μικρό αλλά αν δεν μπορούσα μόνο με τους δικούς μου θα τον άφηνα. Τώρα σε περίπτωση που κι εκείνοι δεν μπορούσαν θα έψαχνα πάρα πολύ κάποιον παιδικό σταθμό γιατί προσωπικά το τετ-α-τετ στο σπίτι το θεωρώ πιό επικίνδυνο.

 

Κατά τα άλλα με κάλυψε η AthinaP με τις δύο της απαντήσεις.

 

Πάντως στο περιβάλλον μου όσες φίλες μου είχαν γιαγιάδες διαθέσιμες αφήνουν εκεί τα παιδιά τους (και καμμία δεν έχει οικονομικό πρόβλημα ώστε να μην μπορεί να πληρώσει νταντά ή σταθμό). Η μία και μοναδική μου φίλη που δεν έχει κάποιον να τη βοηθήσει (ζει στο εξωτερικό) στέλνει τα παιδιά σε σταθμό από 6μηνών.

[*PASTEL*]

Δεν ήθελα να προσβάλλω κανέναν,τη γνώμη μου είπα!

Συγνώμη αν δε τη συμμερίζεστε!

Καλή συνέχεια σε όλους!

[novak]

Όταν εμφανίζονται οι μαμάδες με Μ κεφαλαίο που μεγαλώνουν οι ίδιες τα παιδιά τους από επιλογή, δεν τα αφήνουν σε κανέναν ποτέ κ για κανένα λόγο και πιστεύουν ότι όσες δουλεύουν ή θέλουν να πάνε κ μια βόλτα με τον άντρα τους ή τις φίλες τους απλά "δεν το χουν" ή βαριούνται...είναι η ώρα μου να αποχωρήσω από ένα θέμα

[Izaki]

Pastel εγώ πάντως δεν θεωρώ ότι η προσωπική μου επιλογή να σταματήσω τη δουλειά με κάνει καλύτερη μάνα από τις άλλες που δεν έκαναν το ίδιο. Είναι απλά αυτό μία διαφορετική επιλογή. Οι συγκρίσεις κατά τη γνώμη μου είναι άδικες και άσκοπες (και ενδεχομένως προσβλητικές).