Έχω συχνά κρίσεις πανικού αλλά θα ήθελα πολύνα γίνω μανούλα!

[μανουλα-ελενη]

γεια σας

παθαινω κι εγω κρισεις πανικου αλλα οχι πολυ συχνα

επειδη μου πεφτει η πιεση ειδικα το καλοκαιρι με τη ζεστη μολις σκεφτω οτι ζαλιζομαι σκεφτομαι πως θα λιποθυμησω δε θα με βρει κανεις θα καταπιω τη γλωσσα μου κτλ

μολις τα σκεφτω ολα αυτα γινομαι χειροτερα

το χειροτερο ειναι οταν οδηγω και με πιανει φοβαμαι πως θα παθω κατι στο φαναρι και πως θα με βρουν κι εχω και τη μικρη μου εκει και τι θα γινει

με πιανει ζαλη κρυος ιδρωτας ταχυκαρδια και τασεις φυγης

προσπαθω να σκεφτω ευχαριστα για να συνελθω και οριακα με πολυ προσπαθεια φτανω σπιτι

παλιοτερα μου κοβοταν η ανασα στον υπνο μου απο αγχος ...κι αυτο μονη μου το ξεπερασα

μια καλη φιλη απο το φορουμ μου μιλησε και την ευχαριστω

μου ειπε οτι οταν ερχονται οι κρισεις πανικου πρεπει να τις καλωσοριζουμε να ξαπλωσουμε με ανοιχτα χερια και ποδια να λεμε ναι θα πεθανω τωρα αμεσως (γιατι κανεις δεν πεθανε ποτε απο κριση πανικου ) κι ετσι οταν συνειδητοποιησω οτι δεν πεθανα και δεν επαθα τιποτα θα το ξεπερασω σιγα σιγα

εγω βεβαια και μονο που το συζητησα εχω απο τοτε να παθω κριση (2 βδομαδες)

θα χαρω να ακουσω και αποψεις απο καποιον πιο εξειδικευμενο

[μαμαλευτερακι]

Αγαπούλα μου θα σου στείλω πμ θα τα πούμε από εκεί ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ ΛΕΓΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΡΝΑ ΣΕ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ

[NIKOLETA_28]

γεια σας

παθαινω κι εγω κρισεις πανικου αλλα οχι πολυ συχνα

επειδη μου πεφτει η πιεση ειδικα το καλοκαιρι με τη ζεστη μολις σκεφτω οτι ζαλιζομαι σκεφτομαι πως θα λιποθυμησω δε θα με βρει κανεις θα καταπιω τη γλωσσα μου κτλ

μολις τα σκεφτω ολα αυτα γινομαι χειροτερα

το χειροτερο ειναι οταν οδηγω και με πιανει φοβαμαι πως θα παθω κατι στο φαναρι και πως θα με βρουν κι εχω και τη μικρη μου εκει και τι θα γινει

με πιανει ζαλη κρυος ιδρωτας ταχυκαρδια και τασεις φυγης

προσπαθω να σκεφτω ευχαριστα για να συνελθω και οριακα με πολυ προσπαθεια φτανω σπιτι

παλιοτερα μου κοβοταν η ανασα στον υπνο μου απο αγχος ...κι αυτο μονη μου το ξεπερασα

μια καλη φιλη απο το φορουμ μου μιλησε και την ευχαριστω

μου ειπε οτι οταν ερχονται οι κρισεις πανικου πρεπει να τις καλωσοριζουμε να ξαπλωσουμε με ανοιχτα χερια και ποδια να λεμε ναι θα πεθανω τωρα αμεσως (γιατι κανεις δεν πεθανε ποτε απο κριση πανικου ) κι ετσι οταν συνειδητοποιησω οτι δεν πεθανα και δεν επαθα τιποτα θα το ξεπερασω σιγα σιγα

εγω βεβαια και μονο που το συζητησα εχω απο τοτε να παθω κριση (2 βδομαδες)

θα χαρω να ακουσω και αποψεις απο καποιον πιο εξειδικευμενο

 

Σε εμενα ξερεις τι επιανε επισης? Οταν ερχοταν δεν ελεγα τωρα θα πεθανω, ακριβως το αντιθετο!! Υπομονη λιγα λεπτα θα κρατησει, ηρεμησε παρε βαθιες ανασες, δεν θα παθεις τιποτα! Και αν ημουν στο σπιτι, εφευγα απο το σημειο που ημουν, περπατουσα δηλαδη και πηγαινα να κανω κατι π.χ να ανοιξω το παραθυρο ή την τηλεοραση, με τρεμαμενα χερια δηλαδη το εκανα, αλλα το εκανα! Και ειχε αποτελεσμα να ξεχνιεμαι και να περναει πιο ανωδυνα και γρηγορα....Αν ημουν εξω προσπαθουσα να παρω καποιον τηλ να μιλησω, οχι να του πω τι εχω αναγκαστικα ή να το ξερει, οποτε ενιωθα και ντροπη οτι μπορει να με καταλαβει ας πουμε και περνουσε σιγα σιγα... Αν παλι ημουν με παρεα, ντρεπομουν παλι οτι θα το καταλαβουν και προσπαθουσα να το ηρεμησω και να λεω οτι με βλεπουν και δεν πρεπει να το καταλαβουν γαιτι πρωτον και κυριον θα τους τρομαζα!! Αυτα θυμαμαι για την ωρα...

[μανουλα-ελενη]

οταν με πιανει δε θελω να μιλησω σε κανεναν

με εχει πιασει και την ωρα που μιλαω στο τηλ και λεω κλεινω γιατι τωρα θα σωριαστω παρε με σε 5 λεπτα να δεις αν ζω

περισσοτερο μου περναει αν σκεφτω κατι ασχετο

καπου που θελω πολυ να παω

τι θελω να ψωνισω τετοια

[μαμαλευτερακι]

ΣΕ ΓΙΑΤΡΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΧΑΝΕΣΑΙ ? ΟΤΙ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ ?

[μαμαλευτερακι]

ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΟΛΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟ ΑΓΚΑΛΙΑ

[ΣΟΦΗ]

Περνώντας ο καιρός, συνειδητοποίησα ότι μόνο Εκείνος μπορούσε να με καταλάβει απόλυτα, γιατί όπως είχε πει και κάποιο άλλο μέλος του φόρουμ, μόνο απ'το Θεό εξαρτάται η απόλυτη ψυχική μας υγεία.

 

Συμφωνώ απόλυτα......

[μανουλα-ελενη]

ΣΕ ΓΙΑΤΡΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΧΑΝΕΣΑΙ ? ΟΤΙ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ ?

δεν εχω παει σε γιατρο

οταν με πιανει θελω να ειναι ο αντρας μου μαζι μου γιατι νιωθω οτι μονο εκεινος ξερει πως να με συνεφερει

(εμενα ρωτησες ετσι??)

[μαμαλευτερακι]

Δεν μιλάω συχνά για αυτό αλλά πάει πέρασε

Δεν ξερώ από τη ξεκίνησε αρκετά χρονιά πριν σχεδόν στο γυμνάσιο ήταν η πρώτη φορά όπου ένιωσα να με λούζει κρύος ιδρώτας να τρέμουν τα χεριά μου να σκοτεινιάζουν τα πάντα γύρο μου να θέλω να τρέξω να φύγω μακριά από εκεί να πάω κάπου ασφαλές..

Εφταστα να μην βγαίνω από το σπίτι να παίρνω ταξί μέχρι το περίπτερο να φοβάμαι να μείνω σπίτι μην τυχών και πεθάνω έκανα χιλιάδες εξετάσεις ΉΜΟΥΝ ΥΓΙΕΣΤΑΤΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΠΟΝΟΥΣΑ ΠΑΝΤΟΥ

πάντα ήθελα να είναι κοντά μου ο Νίκος παντού των τηλ κάθε 5 λεπτά είχα φτάσει στα όρια μου ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΗΤΑΝ ΑΠΛΟ έπρεπε να εμπιστευτώ των εαυτό μου δεν είχα να αποδείξω σε κανέναν τίποτα ποια ..

 

το κακό ήταν ότι με είχαν προδώσει αρκετές φορές φίλη και σχέσης κάθε φορά ένιωθα ότι έφταιγα εγώ και το φορτίο ακόμη ποιο βαρύ στους ωμούς μου .

 

με τελευταίο χτύπημα όταν έμαθα πως είμαι έγκυος που με απολύσανε από την δουλειά μου … ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ 4 ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΜΠΑΙΝΟΕΒΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΝΟΥΣΑ ΑΦΟΡΗΤΑ ΠΑΘΑΙΝΑ ΚΟΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΆΓΧΟΣ.

 

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ 21 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΕΝΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

 

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΝΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΙ

TA ΞΕΚΟΛΙΣΑ ΟΛΛΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΜΕ ΛΥΣΣΑ

ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ

ΕΚΑΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΥΤΕΡΑΚΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΥΤΕΡΩΣΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ ΜΟΥ……….

 

ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΚΟΥΡΑΣΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΜΕΡΕΣ

[Bunny]

Πόσο πολύ σας καταλαβαίνω..και σίγουρα δεν κουράζετε με τα μηνύματά σας..μας βοηθάτε έτσι..εγώ όπως ανέφερα και παραπάνω, φοβάμαι πάρα πολύ ό,τι έχει να κάνει με αρρώστιες..Έχω και νευροπίεση και έχω βάλει στόχο, να κόψω το αλάτι εντελώς, να χάσω 5-6 κιλά και να κάνω κάποια δραστηριότητα, περπάτημα, γιόγκα κ.τ.λ. Κάποια από εσάς έχει πρόβλημα με την πίεση? Και πώς το αντιμετώπισε? Δεν θα το αφήσω να με πάρει από κάτω! Έχω σκεφτεί κι εγώ να πάω σε κάποιον πνευματικό..Διαβάζω ένα βιβλίο αυτό το διάστημα και γράφει ότι πρέπει να αναγνωρίζουμε τη φωνή του ανασφαλούς παιδιού μέσα μας και να την απομονώνουμε. Το άγχος και η ανασφάλεια είναι συνήθειες που αποκτήσαμε στην παιδική μας ηλικία και όπως κάθε συνήθεια, και αυτή κόβεται!!

[μαμαλευτερακι]

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΠΟΛΥ

ΟΤΑΝ με απέλυσαν από την δουλειά μου ΑΔΙΚΑ ΜΕ ΑΔΙΚΗΣΑΝ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΨΑΝ ήθελα να πάρει φωτιά το σπίτι της αφεντικίνας μου την μισούσα αφόρητα ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΦΙΔΙ που με εκμεταλλευτικέ για 7 ολόκληρα χρονιά .

Τότε πήγα στον πατερά Παύλο και του είπα πως ένιωθα πόσο κακία είχα για αυτούς που με προδώσαν του έλεγα ΜΕ ΞΕΧΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΑΝ Η ΠΑΝΤΕΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ……

 

Νεύριασε ο πατερ σηκώθηκε όρθιος σαν τώρα των θυμάμαι

ΤΙ ΛΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ

ΕΓΩ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ

ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ

ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΣΟΥ .

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ?

ΕΣΕΝΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΣΕ ΞΕΧΑΣΕ Ο ΘΕΟΣ ?

[Aketo]

Μαράκι Φ μου κι εγώ υποφέρω από κρίσεις πανικού και έγχους έχω 3,5 χρόνια τώρα. Έμεινα 4 μήνες με φάρμακα άστα να πάνε, που υποτίθετε ότι θα με ηρεμούσαν και κάθε φορά πάθαινα χειρότερες κρίσεις. Απευθύνθηκα σε όποιον μπορείς να φανταστείς: από καρδιολόγους(καθώς κάθε ένας που μου έλεγε ότι η καρδούλα μου ήταν μια χαρά τον θεωρούσα αγύρτη!) παθολόγους, εξετάσεις για καρκίνο (ευτυχώς έχω δικό μου άνθρωπο γιατρό και δεν μου χάλαγε το χατίρι προκειμένου να πειστώ). Αφού η επιστήμη μόνο βραβείο δεν μου έδωσε για την καλή υγεία άρχισα παπάδες, ευχέλαια,νηστείες κοινωνίες...μετά πήγα για διαλογισμούς, πήγα και σε νευρολόγους-ψυχιάτρους, άλλαξα πολλούς ψυχολόγους και τελικά πήγα για ομοιοπαθητική και βελονισμό!

Την ομοιοπαθητική την είχα ακολουθήσει επιτυχώς εξαρχής από την πρώτη κρίση πανικού, ειδικά με τον φόβο θανάτου ,τις λιποθυμίες και το "τώρα-πέφτω-να πεθάνω-κάντε-κάτι-γιατί-μου-λέτε-ότι-δεν-έχω-τίποταααααα" άλλα επειδή νόμιζα ότι ήταν κάτι οργανικό και όχι ψυχολογικό δεν την συνέχισα. Μέσα σε όλον τον πανικό αναγνώρισα μεν ότι με έπιασε άλλα το θεώρησα μάλλον τυχαίο. Γύριζα που λες όλα τα νοσοκομεία αθηνών στα επείγοντα!

Δεν μπορούσα να πάω πουθενά, είχα πάντα μαζί την μαμά μου(παντρεμένη γυναίκα...),να οδηγήσω...ούτε γι αστείο, ακόμα και τουαλέτα πήγαινα και έβαζα τους γονείς μου απέξω μην τυχών και πέσω ξερή.

Ακόμα έχω κρίσεις άλλα ούτε που το λέω πια στους γύρω μου, έχω μάθει να τις αντιμετωπίζω, στη χειρότερη έχω πάντα καναδυο ομοιοπαθητικά μαζί μου άμα δω ότι αγριεύουν τα πράγματα καταπίνω ένα και όλα καλά!

Άποψή μου βρες έναν ομοιοπαθητικό-βελονιστή και συζήτησέ το

[Bunny]

Κρίσεις συχνές, σαν αυτές που διαβάζω από εσάς, δεν έχω..εκτός από 3-4 περιστατικά 2-3 μήνες πρίν..ωστόσο, άγχος έχω και πάντα είχα..μιά ζωή θυμάμαι να αγωνιώ για κάτι..είμαι τελειομανής..θέλω όλα να γίνονται όπως τα προγραμματίζω..μισώ τα εκτός προγράμματος..τώρα όμως πρέπει να αλλάξω οπτική των πραγμάτων..έχω μία ήπια υπέρταση όπως είπε ο γιατρός και πρέπει να κάνω κάτι γι'αυτό..ελπίζω οι διακοπές που θα αρχίσουν σε μία εβδομάδα, να με βοηθήσουν..εύχομαι να είμαστε καλά όλες μας και να πάψουμε επιτέλους να ταλαιπωρούμε τους εαυτούς μας. Θέλω να βρώ έναν καλό πνευματικό, αλλά επειδή μένω σε σχετικά κλειστή κοινωνία, θα ήθελα να βρώ κάποιον που δεν με ξέρει..Όσες πήγατε σε πνευματικό, με ποιόν τρόπο βοηθηθήκατε?

[μαμαλευτερακι]

Κρίσεις συχνές, σαν αυτές που διαβάζω από εσάς, δεν έχω..εκτός από 3-4 περιστατικά 2-3 μήνες πρίν..ωστόσο, άγχος έχω και πάντα είχα..μιά ζωή θυμάμαι να αγωνιώ για κάτι..είμαι τελειομανής..θέλω όλα να γίνονται όπως τα προγραμματίζω..μισώ τα εκτός προγράμματος..τώρα όμως πρέπει να αλλάξω οπτική των πραγμάτων..έχω μία ήπια υπέρταση όπως είπε ο γιατρός και πρέπει να κάνω κάτι γι'αυτό..ελπίζω οι διακοπές που θα αρχίσουν σε μία εβδομάδα, να με βοηθήσουν..εύχομαι να είμαστε καλά όλες μας και να πάψουμε επιτέλους να ταλαιπωρούμε τους εαυτούς μας. Θέλω να βρώ έναν καλό πνευματικό, αλλά επειδή μένω σε σχετικά κλειστή κοινωνία, θα ήθελα να βρώ κάποιον που δεν με ξέρει..Όσες πήγατε σε πνευματικό, με ποιόν τρόπο βοηθηθήκατε?

 

ΜΕΝΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΝ ΕΜΕΝΕΣ ΛΑΡΙΣΑ ΘΑ ΣΕ ΕΣΤΕΛΝΑ ΚΑΡΦΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΥΛΟ

[nikijo]

εχθες ειχε ενα ντοκιμαντερ στο Σκαι για τις κρισεις πανικου.....κ η Kim Basinger ειπε :

δυο ειναι οι δυναμεις της κρισης:1. ερχεται ξαφνικα και 2.εχει πολυ δυνατη φωνη.

Πώς να την αντιμετωπισω;;;;;

Απλα ,πλεον, γνωριζω οτι δεν θα μου κανει κακο,δεν θα με βλαψει .....ετσι σταματαω να της δινω σημασια.....θα περασει....κ περναει....

[dora]

Λοιπον κορες θα σας πω κατι για τις κρισεις πανικου...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!!!

Πριν 10 χρονια δουλευα σε εναν παιδικο σταθμο με αθλιες συνθηκες.. 20 παιδια ηλικιας 1,-2,5 χρ., μια βοηθος με ειδικες αναγκες ο χωρος χωρις καμια ουσιαστικη προστασια για τα παιδια..

καθε πρωι πριν παω στη δουλεια εκλαιγα.. Φοβομουν για το πως θα εξελιχθει η μερα μου.. σκεφτομουν οτι θα γινει κατι και θα παω φυλακη..

Μετα απο 3 μηνες φοβερου αγχους αρχισα να εχω κρισεις ασθματος και απνοιας στον υπνο μου.. Μπορει να περνουσαν 3 ωρες χωρις να παρω σωστη αναπνοη.. Το αποτελεσμα ηταν να με πανε αρκετες φορες μπλε στα επειγοντα και ετοιμη να πεθανω.. Εκει μου εκανα απλα μια ενεση και ημουν μια χαρα.. ηταν απο το αγχος ελεγαν.

Μια φορα που με επιασε και δεν ηταν κανεις να με παει στο νοσοκομειο η μανα μου καλεσε τον καρδιολογο στο σπιτι.. Αυτος εβαλε τα γελια.. (πολυ καλος γιατρος εν τω μεταξυ..) Κρισεις πανικου ειπε.. μου εδωσε ενα χαπι και μου ειπε την αλλη μερα να παω στο ιατρειο του.

Πηγα.. Πως εισαι με ρωτησε? Σε βοηθησε χτες το χαπι? Ναι παρα πολυ του λεω εγω.. δεν μου τα γραφεις να τα εχω για ωρα αναγκης? Ναι αμε μου λεει.. να παρε και ενα κουτι να εχεις..

Και μου δινει ενα κουτακι τσιχλες.. Τι ειναι αυτο του λεω? Τσιχλες?

Χαχαχαχα ο γιατρος γελαγε.. ναι μου λεει.. τσιχλες.. το χαπι που πηρες χτες εχει λιγοτερα συστατικα απο τις τσιχλες.. προφανως αυτες θα σε βοηθησουν περισσοτερο (μου ειχε δωσει ενα χαπι απο αυτα με τη ζαχαρη που δινουν στους κατα φαντασιαν ασθενεις)

Τον κοιταζα σαν χαζη.. λεω μα καλα με κοροιδευει?

Μου εξηγησε λοιπον οτι ολα ειναι στο μυαλο μου.. επελεγεις και παιρνεις μου λεει..

Η μια λυση που εχεις ειναι να βρεις διεξοδο μονη σου.. δεν εχεις τιποτα. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο. Αφου λοιπον μονη σου το δημιουργεις μπορεις και μονη σου να το ξεπερνας.. βαλε κατι στο μυαλο σου που θα κανεις καθε φορα που σε πιανει και πες οτι με αυτον τον τροπο θα μου περναει.. και πιστεψε το.. θα δεις οτι πιανει..

Η αλλη λυση ειναι να σου δωσω αγχολυτικα.. Αν παρεις αγχολυτικα στα 23 σου, στα 30 θα παιρνεις ηρεμηστικα και στα 40 θα θες ζουρλομανδια γιατι θα σου εχουν κανει το μυαλο ζελε τα φαρμακα..

Δεν μου αρεσε αυτο το σεναριο.. αντιθετα με αγχωνε περισσοτερο

 

Εφυγα χωρις συνταγη.. Πηγα σπιτι και πως μου ηρθε στο μυαλο οτι στη δυσπνοια βοηθαει η υγρασια.. Εκτοτε και για τους επομενους 6 μηνες κοιμομουν με μια βρεγμενη πετσετα στο κεφαλαρι του κρεβατιου μου.. Για να με παρει ο υπνος την εβαζα πανω στη μυτη μου.. Στην τσαντα μου ειχα παντα ενα μικρο πανακι και ενα μπουκαλακι νερο.. Αν αισθανομουν κατι εβρεχα το πανακι και το εβαζα στη μυτη μου.. Και σε 1 λεπτο ημουν καλα.. και ξαφνικα μετα απο 6 μηνες συνηδειτοποιησα οτι αυτο που κανω ειναι παρα πολυ χαζο.. Αν ειναι δυνατον μια κριση πανικου να αντιμετωπιζεται με ενα βρεγμενο πανακι..

Συνειδητοποιησα τοτε , ετσι ξαφνικα, μεσα σε ενα λεωφορειο οτι δεν εχω τιποτα... Οτι τοσο καιρο βασανιζομαι απο κατι ανυπαρκτο. Και εκτοτε δεν με ξαναεπιασε ποτε. Αποφασισα εκεινη τη στιγμη οτι αν ειναι να πεθανω απο κατι, θα πεθανω απο κατι υπαρκτο και οχι απο κατι ανυπαρκτο.. τουλαχιστον οχι απο το αγχος μου.

[kel]

Σε αυτο το site του Συμβουλευτικου κεντρου Φοιτητων του τμηματος ψυχολογιας του Πανεπιστημιου Αθηνων αναφερονται πολλες πληροφοριες για τις κρισεις πανικου.

http://www.mpes.uoa.gr/faq/135

αυτο που ειναι ενδιαφερον και αντιγραφω ειναι οι επιπτωσεις των κρισεων πανικου κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης. Ελπιζω η φιλη μας να ανακουφιστει λιγακι:

Οι κρίσεις πανικού σε έγκυο γυναίκα έχουν αρνητικές επιπτώσεις;

 

Οι κρίσεις πανικού μπορεί να αποτελούν πολύ δυσάρεστες συναισθηματικές εμπειρίες, αλλά δεν απειλούν τη σωματική σας υγεία. Έτσι δεν πρόκειται να σας επηρεάσουν περισσότερο όταν θα είστε έγκυος από ό,τι σας επηρεάζουν τώρα, αλλά ούτε και την υγεία του εμβρύου. Μάλιστα οι ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιθανό να λειτουργήσουν προστατευτικά ως προς την εμφάνιση κρίσεων πανικού.

 

Κατά συνέπεια η ύπαρξη κρίσεων πανικού δε θα πρέπει να σας επηρεάσουν ως προς την απόφασή σας να μείνετε έγκυος, εκτός και αν περνάτε μία περίοδο έξαρσης των κρίσεων, οπότε καλό θα ήταν να δώσετε προτεραιότητα στη θεραπεία σας. Μάλιστα θεωρούμε ότι ανεξάρτητα από το θέμα της εγκυμοσύνης δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσετε να υποφέρετε. Είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν προτείνεται η χρήση φαρμάκων αλλά ούτως η άλλως η πιο αποτελεσματική θεραπεία για το άγχος και τον πανικό είναι η γνωσιακή ― συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία

[Aketo]

dora μου αυτό που περιγράφεις είναι κρίση άγχους και ευτυχώς απευθύνθηκες σε κάποιον που μπόρεσε να σε βοηθήσει με εύκολο τρόπο. Να ξέρεις ότι είσαι πολύ τυχερή που ακόμα δεν έχεις βιώσει την κρίση πανικού την οποία δεν εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου (αν και μπαίνω σε πειρασμό για κανα δυο άτομα υπόψιν μου...).

Η κρίση πανικού έχει διάρκεια μερικά λεπτά και μετά συνοδεύεται από κρίση άγχους η οποία διαρκεί συνήθως αρκετά. Πλέον καταλαβαίνω ότι έχω άγχος και όχι πανικό όταν με πιάνει η δύσπνοια. Μια αγωνιώδης,στα όρια ττης επίπονης,προσπάθεια να πάρω έστω και μία αναπνοή.

Ζαχαρίτσες έφαγα πολλές. Μου τις πρότειναν άνθρωποι δικοί μου που πέρασαν χειρότερες καταστάσεις από μένα όπως συνειδητοποίησα. Δυστυχώς δεν μου έκαναν απολύτως τίποτε γι αυτό το λόγο και στράφηκα στην ομοιοπαθητική. Το συναίσθημα της πρώτης δοκιμής ήταν πως κάτι πήγαινε να με πιάσει αλλά δεν ερχόταν τελικά. Βέβαια ως μη γνώστρια του τομέα κι επειδή πήρα κάτι που το βρήκα σε ένα βιβλιαράκι τσέπης, δεν ήξερα πως να το συνεχίσω κι αφού τα συμπτώματά μου ήταν πολύ έντονα πίστευα ότι είχα κάτι παθολογικό,σαφώς σοβαρότερο.

Την πρώτη φορά δε που έκανα βελονισμό, ο άνθρωπος μπόρεσε να μου αφήσει τις βελόνες για λιγότερο από ένα λεπτό (καθώς έχω φοβία με τα τρυπήματα οπότε φοβήθηκα ότι θα με οδηγούσε σε νέα κρίση και δεν τον άφησα). Το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει η δύσπνοια και μάλιστα να μείνουν να με κοιτούν καθώς δεν το είχα καταλάβει αμέσως(φαντάσου ότι μπήκα ασθμαίνοντας σαν τρένο και βγήκα αναπνέοντας σαν λουλούδι...αθόρυβα!)

Ο καθένας βρίσκει τον δικό του τρόπο. Σε άλλους είναι η ζάχαρη, σε άλλους μια συζήτηση με τον γιατρό ή τον πνευματικό ή έναν φίλο, σε άλλους ένα ποτήρι μπύρα(ναι το άκουσα ΚΑΙ αυτό!). Τα πάντα εξαρτώνται από το υπόβαθρο του καθενός και από τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν στις κρίσεις.

Το γεγονός είναι ότι οι κρίσεις πανικού και οι κρίσεις άγχους (δύο διαφορετικά πράγνατα) υπάρχουν αντιμετωπίζονται και δεν χρειάζονται φάρμακα σε καμία περίπτωση,ειδικά στην περίοδο της εγκυμοσύνης.

Η εγκυμοσύνη βοηθά πολύ στην καταστολή τους μετά όμως;

Μετά έρχεται άλλο άγχος μεγαλύτερο ,το οποίο δεν έχει επίκεντρο το εγώ μας αλλά το παιδί. Εκεί ανακαλύπτει κάποιος ότι δεν μπορεί να καταρρέει έτσι εύκολα και βρίσκει μέσα του την ψυχική δύναμη να συνέλθει και να συνεχίσει για το καλό των παιδιών.

[leykh]

Υπέφερα απο κρίσεις πανικού απο πολύ νεαρή ηλικία.Το μόνο που έχω να σου πω, είναι πως όταν έκανα την κόρη μου, μαγικά μου πέρασαν και οι κρίσεις και τα νευρα και οι ανασφάλειες και όλα αυτα τα ενοχλητικά.Δεν άφηνε χώρο το παιδί να σκεφτω πράγματα που με αγχωναν, και επιπλέον δεν είχα δικαίωμα να το μεγαλώνει μια μισότρελλη εγωίστρια!(γιατί αυτό ήμουν....)

Με την μητρότητα λειτουργούν τρομεροί μηχανισμοί.trust me!

[Aketo]

leykh μου μόνο τρελή δεν ήσουν για να σε πιάνει κρίση πανικού και για να το ξεπεράσεις μόνη ου έχεις πολύ δύναμη μέσα σου

 

Αυτό που έμαθα στα τόσα χρόνια είναι πως άνθρωποι πιο ευαίσθητοι είναι αυτοί που υποφέρουν. Συνήθως ο οργανισμός φτάνει να παρουσιάζει κρίσεις όταν το συνειδητό καταπιέζει κάποιες καταστάσεις με αποτέλεσμα να μην εκδηλώνεται ένας άνθρωπος ενώ θα έπρεπε. Εκεί έχρεται το υποσυνείδητο και κάποιοι μηχανισμοι που λένε "αφού εσύ δεν λες εκεί που πρέπει τίποτε θα πω εγώ!"... κι αρχίζουν τα όργανα.

 

Προσωπικά έπαθα τις κρίσεις όταν βρέθηκα φορτωμένη με τρελές ευθύνες σε ένα άκρως αντισυναδελφικό περιβάλλον σε βαθμό που έκανε την περίοδο της χούντας να φαντάζει κατασκήνωση. Κι εκεί που έβλεπα τον παραλογισμό,την ατελείωτη μοιρολατρεία,τα πισωμαχαιρώματα, την ανευθυνότητα, την ασχετοσύνη,τα θαψίματα και πολλά άλλα τους σιχαινόμουνα και σκεφτόμουνα "αϊ σιχτιρ τι θέλω και ασχολούμαι,ας το κάνουν μπ.... το σχολείο, τι με νοιάζει", κάπου εκεί λοιπόν όταν αποφάσισα να μην μιλάω άρχισε να μιλά το σώμα μου...τόσο δυνατά που ένιωθα πως είμαι στη μέση τυφώνα.

 

Κι όταν το σώμα φωνάζει δεν μπορείς εύκολα να το εκλογικεύσεις ούτε να το καταπιέσεις. Πρέπει να βρεις ένα κόλπο.

 

Για παράδειγμα όταν κάποιος τρέχει λαχανιάζει λόγω της έντασης της άσκησης.Μόλις σταματήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα επανέρχονται οι παλμοί του και η αναπνοή του καθώς ο εγκέφαλος δίνει τα κατάλληλα σήματα. Είναι μια φυσιολογική διαδικασία και αναμενόμενη.

 

Όταν όμως δεν έχεις τρέξει και βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση; Ποιος θα δώσει σήμα για το "ηρέμησε;" γιατι ο εγκέφαλος εκεί φαίνεται να κάνει το lunch break του.

[leykh]

leykh μου μόνο τρελή δεν ήσουν για να σε πιάνει κρίση πανικού και για να το ξεπεράσεις μόνη ου έχεις πολύ δύναμη μέσα σου

 

 

όση δύναμη έχω μου την έδωσε η μικρή...είμαι ιδιαίτερα αιυαίσθητη και επιρρεπής στους άσχημους εξωτερικούς παράγοντες... αλλά άλλαξε η ψυχοσυνθεση μου όταν έγινα μάνα και ανέπτυξα άλλους αμυντικούς μηχανισμούς για χάρη του παιδιού...Μόνο σ'εμένα λειτούργησε???Δεν ξέρω, πάντως είμαι τυχερή που δεν το ξαναέπαθα γιατί ήταν κρίσεις πανικού σε συνδιασμό με κατάθλιψη.

 

 

υγ:η πρώτη μου ξαδέλφη μετά αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού, διαγνώστηκε με θυρεοειδή...έτσι για την ιστορία το αναφέρω!

 

σας φιλώ και ευχομαι να μην το ξαναπάθει καμμιά μας!

[Rinoula]

Πάνω σ'αυτό που είπες, να ξέρετε ότι απ'το θυροειδή ξεκινάνε όλα. Ακόμα και οι κρίσεις πανικού; Μάλιστα. Έχω μια τοπ ενδοκρινολόγο, (εγώ προσωπικά έχω υποθυρεοειδισμό και όζους) η οποία μου έχει πει, ότι όλες οι ψυχικές μας αλλαγές εξαρτώνται πρώτα από εκεί, και μετά από άλλους παράγοντες όπως είναι το περιβάλλον μας, ο χαρακτήρας μας, οι λάθος χειρισμοί μας, ένα δυσάρεστο γεγονός. Καταρχήν ο υποθυρεοειδισμός είναι η νούμερο ένα αιτία στις ανεξήγητες ταχυκαρδίες σε νεαρά άτομα. Εμένα μ'έπιαναν τρομερές ταχυκαρδίες στα καλά του καθουμένου οι οποίες μου προκαλούσαν φοβερό άγχος, καθώς και έντονες εφιδρώσεις και συναισθηματικές αλλαγές απτην μια μέρα στην άλλη, και μετά από αιματολογική εξέταση η TSH μου βρέθηκε υπερβολικά χαμηλή (σχεδόν μηδενική) που υποδηλώνει έντονο υποθυρεοειδισμό. Με την κατάλληλη δόση χαπιού για το θυροειδή, όλα αυτά σιγά σιγά εξαφανίστηκαν.

Βέβαια, μπορεί ο θυροειδής να είναι η "κινητήριος δύναμη" για το υπερβολικό άγχος και τις κρίσεις πανικού, όμως να μην επιρίπτουμε ευθύνες μόνο σ'αυτόν. Πολλές άλλες αιτίες επακολουθούν που πρέπει να τις ψάξουμε καλά για να καταλήξουμε στη λύση. Όλα βέβαια γίνονται σταδιακά και όχι απ'τη μια μέρα στην άλλη. Και η θεραπεία, παίρνει λίγο χρόνο παραπάνω, αλλά δεν είναι αδύνατη. Απλά θέλει λίγο υπομονή.

Εγώ πάντως διαβάζοντας όλων τα μηνύματα, κατέληξα ότι ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισής για τις κρίσεις πανικού. Δεν μπορώ να πω εγώ π.χ. πάρε ομοιοπαθητικά, ή κάνε βελονισμό, ή πήγαινε σε ψυχολόγο ή πάρε ηρεμιστικά ή....Γιατί ο καθένας έχει τον τρόπο του ν'αντιμετωπίζει την κατάσταση. Αλλά καλό είναι όλοι να λέμε την εμπειρία μας, χωρίς να επιμένουμε ότι αυτή είναι και η απόλυτα σωστή, γιατί μπορεί να βοήθησε εμένα αλλά τον άλλον να μην τον βοηθήσει. Π.χ αυτό που είπε η φίλη μας, ότι έβαζε ένα μαντήλι κάτω απτη μύτη και τις παίρναγαν όλα, μπορεί εκείνη να την βοήθησε και το πιστεύω, αλλά εγώ όταν το διάβαζα γέλασα, γιατί στη δική μου περίπτωση δε θα έκανε απλύτως τίποτα αυτό. Ένα είναι το σίγουρο. Όλα θα πάνε καλά. Να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό, και λίγη υπομονή παραπάνω (για τον ευατό μου τα λέω πρώτα), και όλα θα πάνε καλά. Καλή συνέχεια σε όλες!!!

[Κλειώ]

Χαμηλη TSH υποδηλώνει υπερθυρεοειδισμό και οχι υπο .

[lianakleopatra]

Εχω να πω στην φίλτατη Μαράκι Φ., ως παθούσα κρίσεων πανικού και εγώ, ότι στην εγκυμοσύνη φεύγουν όλα, δεν προλαβαίνεις να κάνεις καμία αρνητική σκέψη γιατί όλη σου η σκέψη είναι στο να μεγαλώνει σωστά το μωρό σου μέσα στην κοιλίτσα. Πραγματικά, ενώ πριν μείνω έγκυος πάθαινα για 1 χρόνο κρίσεις πανικού έντονες, μπες-βγες στα νοσοκομεία , με 3μηνη αγωγή χαπιών τα οποία σταμάτησα μαχαίρι γιατί δεν ήθελα να συνηθίσω, μόλις έμεινα έγκυος πέταγα απο δύναμη και χαρά. Τον τελευταίο καιρό με πιάνουν κάποιες κρίσεις αλλά έχω μάθει να τις μανατζάρω και να σκέφτομαι ότι δεν είναι τίποτα. Επίσης έχω θυρεοειδίτιδα Χασιμότο και οι ταχυπαλμίες, οι εφιδρώσεις και οι εξάψεις είναι σε πρώτο πλάνο. Τσέκαρε και τον θυρεοειδή σου αν θέλεις. Πάντως, μην ανησυχείς, μείνε έγκυος και όλα θα σου περάσουν, θα το δεις.

[lianakleopatra]

Χαμηλη TSH υποδηλώνει υπερθυρεοειδισμό και οχι υπο .

Στις τελευταίες μου εξετάσεις , πριν 15 μέρες, το TSH μου βγήκε πολύ χαμηλό, σχεδόν μηδενικό, και ο γιατρός μου είπε ότι φοβάται μήπως η θυρεοειδίτιδα που έχω, γυρίσει σε υποθυρεοειδισμό.