Τοκετός στο σπίτι

[popeka]

έχει ζήσει και δουλεψει αγγλία και ιταλία για πολλά χρόνια νομίζω 20 και έχει κάνει διευθυντης σε αρκετά νοσοκομεία, είναι κορυφαίος στους υπερηχους και κάνει β' επιπέδου στο ιατρείο του, αμνιοπαρακέντηση και γενικά είναι πολύ ενημερωμένος και προχωρημένος, αποφευγει καισαρικές και είναι πάντα δίπλα σου.

[Σοφία Τ.]

Δεν διαβασα ολο το τοπικ, ομως το μελος euapap-η φίλη μου Ευαγγελια- γεννησε στο σπιτι της στις 4-6-10 στην Αθηνα με μαια της Ευτοκιας.Οποια ενδιαφερεται νομιζω οτι η Ευαγγελια δεν θα αρνηθει να της δωσει πληροφοριες (απο πρωτο χερι) για τοκετο στο σπιτι.

[valeri]

είναι πάντα δίπλα σου.

ειναι απο τα πιο βασικα πραγματα

ειναι μαλλον ο μονος γυναικολογος στην Ελλαδα που ξεγενναει σπιτι?

θα αισθανομουν μεγαλυτερη ασφαλεια να γεννησω στο σπιτι με γυναικολογο παρα με μαια .

[popeka]

δεν γνωρίζω αν είναι ο μόνος πάντως είτε σπίτι είτε σε κλινική είτε σε βουνό δεν τον αλλάζω με τίποτα,άσε που σε όλη την γέννα μου έκανε πλάκα και μου έδινε θάρρος, στον άνδρα μου να δεις που όταν του παίρνουν αίμα πανιάζει και με τον τρόπο του τον επεισε να μείνει μέσα μέχρι το τέλος και να δει το κοριτσάκι μας να γεννιέται

[evi155]

επισης γραφει οτι στην Ολλανδια οι εγκυες παρακολουθουνται απο μαιες και μονο οταν διαπιστωσουν αυτες οτι υπαρχει καποιο προβλημα τις στελνουν στον γυναικολογο ,ποιοι κανουν τους υπερηχους ?

 

 

Η κουμπάρα μου που ζει στην Ολλανδία και έχει δύο κοριτσάκια, μου είπε πως φυσικά και πηγαίνουν στο γιατρό απλά πηγα'ινουν λίγες φορές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Κάνουν λίγους υπέρηχους, τους απαραίτητους μόνο, και τους κάνουν στο νοσοκομείο με το γιατρό.

 

Όσο για τον τοκετό στο σπίτι, αν κάτι πάει στραβά, σε τρέχουν στο νοσοκομείο. Πρόκειται όμως για μια χώρα που όλες οι αποστάσεις είναι κοντινές και τα νοσοκομεία γενικά προσφέρουν υψηλής ποιότητας φροντίδα - με μηδαμινό κόστος για τον ασφαλισμένο.

 

Μετά τον τοκετό έρχεται για 3 'ή 4 μέρες μια μαία στο σπίτι που σε βοηθάει να μάθεις να περιποιείσαι το μωρό και γράφει κάτι σαν ημερολόγιο που σου αφήνει μετά και έχεις έτσι αρκετά στοιχεία, όχι μόνο ξερές μετρήσεις αλλά και παρατηρήσεις για τη συμπεριφορά του νεογέννητου, αυτό το βρήκα πολύ όμορφο... Και όλα αυτά χωρίς να πληρώσει μία βέβαια!

[dari]

Με ενδιαφέρει πολύ το συγκεκριμένο θέμα, διάβασα το topic από την αρχή και κλαίω με ληγμούς.... πραγματικά yogamama ... είσαι απίστευτη!

 

Επειδή παρακολούθησα όλο το ιστορικό : τα όνειρά σου πριν τη γέννα, τις επιθυμίες και τις επιλογές σου αλλά και την έκβαση τελικά ενός δύσκολου τοκετού (να σου ζήσει το μωράκι σου μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι..) θα ήθελα να επισημάνω το εξής: αυτοί που κάνουν κάποιες επιλογές συνειδητές υπερ του φυσικού και του αληθινού (και δε μιλάω μόνο για τον τοκετό) συνήθως δοκιμάζονται... Η κουμπάρα σου για παραδειγμα, στην αρχή δεν ήθελε... γέννησε παραμυθένια για να λειτουργήσει ως πόλος έλξης...

Εσύ είχες τη δύναμη και το σθένος να υποστηρίξεις την επιλογή σου... και σου δώθηκε δύσκολος τοκετός... αλλά τα καταφερες ... δοκιμάστηκε κατά κάποιον τρόπο η "πίστη σου'.. .. Δεν έχει σημασία που ο δικος σου τοκετός δεν ήταν μπροστά στο τζάκι... σημασία έχει ότι έμεινες στην απόφασή σου μέχρι τελευταία στιγμή! Αυτό είναι που χρειαζόμαστε όλοι όταν πάμε να γεννήσουμε... (μπορείς τώρα να υποστηρίζεις όσο θες το φυσικό τοκετό και κανεις δε θα σου πει το παραμικρό.... γιατί δεν θα μιλάς "θεωρητικά" )

 

Πιστεύω κι εγώ πραγματικά ότι είναι labor για το δικο μας επίπεδο συνείδησης η όλη διαδικασία ... μπορεί όμως κάποια στιγμή να γίνει και orgasmic birth... σου το εύχομαι για την επόμενη γέννα σου!

[yogamama]

seyxaristw kai esy δε ξερω σε τι φαση βρισκεσαι ευχομαι οτι σου αρμοζει dari !Συμφωνω μαζι σου σε ολα και εγω τα ιδια πιστευω 8 μηνες μετα...

http://yogamamagr.blogspot.com/

[dari]

Θα σ' επισκεφτώ οπωσδήποτε!

Δεν είμαι έγκυος ακόμα... είχα μια αποτυχημένη προσπάθεια πριν από 5 χρόνια ... παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα στην καρδιά του μικρού και μου πρότειναν έκτρωση την οποία αρνήθηκα... στον όγδοο μήνα δυστυχώς ή ευτυχώς (όσο και αν περίεργο μπορεί αυτό να ακουστεί) δεν άντεξε ο μικρός μας .... τον χάσαμε...

Είχα έναν φυσιολογικό τοκετό και μια απίστευτη αίσθηση παρά τον πόνο (ψυχικό και σωματικό)... Μέσα στους δύο μήνες (από 6ο μέχρι 8ο) είχα προετοιμαστεί γι αυτό που με περιμένει , το είχα δεχτεί... Δεν θα μπορούσα ποτέ να συγχωρήσω στον εαυτό μου μια έκτρωση γιατί δεν εμπιστεύομαι κανένα ιατρό και κανέναν υπέρηχο... από δω και πέρα μόνο τον Εαυτό μου και το Θεό!

Θέλω λοιπόν αυτή τη φορά να θέσω διαφορετικές βάσεις από την αρχή! Είσαι ακριβώς αυτό που ψάχνω για να γεμίσω τα κενά μου (γνωστικά) καθώς εκτός από τις θεωρητικές σου γνώσεις... πλέον έχεις εμπειρία...

Επίσης ένα άτομο που μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση στο forum είναι ο Πάνος.. Χαίρομαι που σας βρήκα γιατί δυστυχώς είμαστε πολύ πίσω σαν χώρα όσον αφορά την υποδομή, την πληροφόρηση αλλά και την αποδοχή νέων ιδεών… Πρέπει να ομολογήσω οτι είχα απογοητευτεί ....

[Πάνος Β]

Γειά σου Ντάρι,

 

παρακολουθώντας (και ακολουθώντας) την αποφασιστική γυναίκα μου κατάλαβα ότι πρέπει να είναι κάποια συνειδητοποιημένη προκειμένου να πάρει την γέννα στα χέρια της. Η μόδα και οι γιατροί, επί τω πλείστον, είναι εναντίον της. Έτσι, πρέπει να έχει η ίδια ένα σοβαρό πιστεύω να προτάξει στις απειλές των γιατρών και όλες αυτές τις ιστορίες φρίκης που κυκλοφορούν μεταξύ σας.

 

Εγώ, σαν άντρας, δεν καταλαβαίνω ορισμένες μητέρες στο φόρουμ. Αντί να υποστηρίξουν μια μέλλουσα μητέρα στις επιλογές της, προσφέρουν φόβο και λιποψυχία, λες και δεν γνωρίζουν την οδύνη και τις ανασφάλειες που περνάει μια εγκυμονούσα. Ένας άντρας δεν θα έλεγε ποτέ τέτοια πράγματα σε μια γυναίκα και τα λένε οι γυναίκες;

 

Η αληθινή στήριξη είναι όταν εμπιστεύεσαι τον άλλον στις δικές του επιλογές, όχι τις δικές σου. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, καλύτερα να μην στηρίξεις καθόλου.

 

Γι' αυτό όσες από εσάς επιθυμείτε φυσιολογικό τοκετό, σας παραδέχομαι και σας ζηλεύω. Γιατί έχω δει πόσο καλό κάνει σε μια γυναίκα να παίρνει την δύναμη στα χέρια της. Να γεννάει εκείνη, κι όχι να την ξεγεννούν. Ντάρι σου εύχομαι να εκπληρώσεις τις επιθυμίες σου όπως θέλεις εσύ. Και να θυμάστε να εκπαιδεύετε που και που τους άντρες σας. Οι άντρες από μια πλευρά είναι σαν τα σκυλιά - μόλις τα εξημερώσεις γίνονται οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου . Για να μην παρεξηγηθώ εννοώ πως όταν ένας άντρας κατανοήσει και εμπιστευτεί τις επιθυμίες της γυναίκας του, τότε μπορεί να βοηθήσει πολύ σημαντικά. Στην αρχή, όταν η γυναίκα μου μου είπε για πρώτη φορά ότι θέλει να γεννήσει φυσιολογικά και δεν θέλει γιατρό, μου κόπηκαν τα πόδια. Με τον καιρό όμως έμαθα. Η γυναίκα μου με βοήθησε να δω τον κόσμο (της) με τα δικά της μάτια.

 

Η γέννα είναι δική σας. Είναι ο κόσμος σας. Είναι ένας από τους χώρους που υπάρχει η προσωπικότητα σας. Γιατί να έρθει ένα νυστέρι να βγάλει την προσωπικότητα σας έξω από το χώρο της, στον δικό του χρόνο, στο δικό του ρυθμό, στις δικές του επιθυμίες;

[yogamama]

Pano για ακομα μια φορα με εκανες να παγωσω απο ανατριχιλα με τα λογια σου να ειστε ευτυχισμενοι με τα ζουζουνακια σας. Γραψε ενα γραμμα αν θες να προς τους ελληνες μπαμπαδες να το βαλω στο μπλογκ , το χρειαζονται πολλες Ελληνιδες. Θα χαρω πολυ να δεχτεις!

Dari dakrysa κοπελα μου με την ιστορια σου και την τοσο φιλοσοφημενη αποψη ζωης . Εισαι σε πολυ σωστο δρομο κ ειμαι σιγουρη οτι θα σου ερθουν πολυ ωραια πραγματα στη ζωη σου.Ολοι οι ανθρωποι που περασαμε τετοια δυσκολα κ βγηκαμε ενα χιλιοστακι απο την ανθρωπινη αγνοια ανταμοιφθηκαμε...

[efalcon]

dari, Πάνο και yogamama σας ευχαριστώ που υπάρχετε και ας μην έχω ακόμα ξεκινήσει να μπω στο "χορό" της μητρότητας... 36+ αλλά η ζωή μου είχε στροφές πολλές και βρήκα τον άντρα μου σε μία από τις τελευταίες που πήρα... Την Καλύτερη και πιο Γκαζιάρικη

 

Θα χαρώ να σας "διαβάζω" όποτε και όπου εσείς θέλετε.

Με εκτίμηση

έλενα

[dari]

Πάνο ... ένα σου λέω... είναι τυχερή η γυναίκα σου που σε έχει... Κατάφερες να ξεπεράσεις τις φοβίες σου και έλαβες μέρος και εσύ στη γέννηση της οικογένειάς σου, στήριξες τη γυναίκα σου και έκανες το καλύτερο για το παιδί σου... Ο δικός μου άντρας φοβάται να αφεθεί.... έχει μάθει σε όλη του τη ζωή οτι οι ιατροί σώζουν ζωές και οτι η γέννα είναι κάτι το πολύ επικίνδυνο.... Από τη μια με θλίβει το γεγονός ότι δεν έχω υποστήριξη... (κάποιες φορές πόσο θέλω να μου πει κάποιος ότι η απόφαση που παίρνω, παρότι με φοβίζει, είναι η σωστή) από την άλλη όμως με κάνει πιο δυνατή και πιο αποφασισμένη. Ελπίζω σιγά σιγά να μπορέσει να αφεθεί.... Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι ΤΟΣΟ δύσκολο να ακολουθούμε μια διαδικασία τόσο φυσική, τόσο θεϊκή ....

 

Είναι ο φόβος μη χάσει η ιατρική τον πρώτο λόγο... και ο εκφοβισμός (γυναικών και αντρών ) είναι το καλύτερο όπλο! Ποιος θα εμπιστευτεί τον εαυτό του ενάντια στην επιστήμη? Ποιος θα εμπιστευτεί το Θεό που ποτέ δεν είδε? Συγκλονίστηκα με την ιστορία του παιδιού που ήταν κλινικά νεκρό και "αναστήθηκε" στην αγκαλιά της μητέρας του... ΑΥΤΟ είναι το θαύμα της μητρότητας.... σε όλη την απλότητά του... γιατί τι θέλει ένα παιδί ... αρωματικά μπάνια, πολύχρωμα φορμάκια και νόστιμο γάλα γεμάτο πρωτεΐνες ???? .... την αγκαλιά της μάνας του θέλει που του στερούν από τις πρώτες στιγμές που βρίσκεται σε ένα νέο, ξένο κόσμο.... Έτσι ξεκινάει η ζωή μας στα μαιευτήρια... μοναξιά και φόβος... και αυτό μας ακολουθεί σε όλη τη ζωή....(έτσι γινόμαστε "πρόβατα" που τρέμουν να ξαμακρύνουν από το κοπάδι...)

Πάνο, θα ήθελα να σου πω γιατί κάποιες γυναίκες δεν υποστηρίζουν, αλλά "φοβάμαι"... βλέπω να ξεσπάει πάλι ο πόλεμος κτ VS φτ που βλέπω σχεδόν σε κάθε θέμα και δεν θα ήθελα να χαλάσω την ατμόσφαιρα που έχουμε εδώ...

 

Σʼ ευχαριστώ yogamama… πραγματικά το πείσμα και η πίστη στη δική ΣΟΥ αλήθεια και όχι σε αυτή που σου επιβάλλουν να πιστέψεις σε οδηγεί στο σωστό δρόμο.... μου δίνεις δύναμη!

 

Efalcon, σʼ ευχαριστώ και σου εύχομαι το καλύτερο να σου έρθει στην επόμενη… στροφή….

[Rosie]

γιατί τι θέλει ένα παιδί ... αρωματικά μπάνια, πολύχρωμα φορμάκια και νόστιμο γάλα γεμάτο πρωτεΐνες ???? .... την αγκαλιά της μάνας του θέλει που του στερούν από τις πρώτες στιγμές που βρίσκεται σε ένα νέο, ξένο κόσμο.... Έτσι ξεκινάει η ζωή μας στα μαιευτήρια... μοναξιά και φόβος... και αυτό μας ακολουθεί σε όλη τη ζωή....(έτσι γινόμαστε "πρόβατα" που τρέμουν να ξαμακρύνουν από το κοπάδι...)

 

Πάνο, θα ήθελα να σου πω γιατί κάποιες γυναίκες δεν υποστηρίζουν, αλλά "φοβάμαι"... βλέπω να ξεσπάει πάλι ο πόλεμος κτ VS φτ που βλέπω σχεδόν σε κάθε θέμα και δεν θα ήθελα να χαλάσω την ατμόσφαιρα που έχουμε εδώ...

 

 

dari θα σου απαντήσω δημόσια για τους ενδοιασμούς που έχεις για τα ιδιωτικά μαιευτήρια.

Εγώ έκανα δύο γέννες (φυσικό τοκετό, χωρίς παρεμβάσεις) με την Αρίστη στο Μητέρα και η εμπειρία μου μόνο θετική ήτανε, και γι' αυτό φρόντισε η Αρίστη.

Θήλασα τα μωρά αμέσως μόλις γεννήθηκαν, δεν πήγα καθόλου στην ανάνηψη, αλλά σε ήσυχο σκοτεινό δωματιάκι για να θηλάσω και να γνωρίσω τα μωράκια μου με ηρεμία και ησυχία, στη μικρή φρόντισε να έχω δωμάτιο με rooming-in ώστε να την έχω κοντά μου συνέχεια, και παρόλο που και τα δυο έκαναν ψηλό ίκτερο (η μικρή νοσηλεύτηκε και στη μονάδα μάλιστα για 10 μέρες), φρόντισε ώστε να μην πάρουνε σταγόνα ξένου γάλακτος, μόνο το αντλημένο δικό μου.

Η Αρίστη είναι καταπληκτική γιατρός, από τους ελάχιστους που έχουνε απομείνει δυστυχώς στη χώρα μας που υποστηρίζουνε το φυσικό τοκετό, τη γυναίκα (ούτε κλήσμα, ούτε το εξευτελιστικό ξύρισμα, μ' άφησε να κινούμαι ελεύθερα κατά τον τοκετό, να τρώω όταν θέλω κτλ) και τις ανάγκες του νεογέννητου για άμεσο θηλασμό και τη μητρική επαφή.

[Πάνος Β]

Ντάρι,

 

Πάνο ... ένα σου λέω... είναι τυχερή η γυναίκα σου που σε έχει... Κατάφερες να ξεπεράσεις τις φοβίες σου και έλαβες μέρος και εσύ στη γέννηση της οικογένειάς σου, στήριξες τη γυναίκα σου και έκανες το καλύτερο για το παιδί σου... Ο δικός μου άντρας φοβάται να αφεθεί.... έχει μάθει σε όλη του τη ζωή οτι οι ιατροί σώζουν ζωές και οτι η γέννα είναι κάτι το πολύ επικίνδυνο....

 

Είναι πολύ γενναιόδωρο από μέρους σου να το πεις αυτό. Μην νομίζεις όμως, δεν θα μπορούσα να είμαι ένας ξεροκέφαλος ξερόλας. Η γυναίκα μου, όπως κι εγώ ελπίζω, οδηγεί με το παράδειγμα της. Είναι ένας ισορροπημένος και ανοιχτός άνθρωπος. Το να είναι ανοιχτός κάποιος θέλει πολύ θάρρος. Πολλές φορές ο ξεροκέφαλος κι ο ισχυρογνώμων παρεξηγείται για δυνατός χαρακτήρας. Κάθε άλλο παρά δυνατός είναι. Δυνατός είναι όποιος είναι διατεθειμένος να παρατήσει το καβούκι του και να διευρύνει τους ορίζοντες του. Αυτός που δεν κρύβεται πίσω από τα πιστεύω του και είναι έτοιμος να "ξιφομαχήσει" με καινούργιες προς αυτόν αντιλήψεις και θεωρίες. Εξάλλου, άμα μπει κάτι στο μυαλό της γυναίκας μου, δεν το βγάζεις με τίποτα

 

Επί του πρακτέου τώρα, μην ξεχνάς ότι και το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκινάει από ένα μόνο βήμα. Τώρα που μιλάμε έχω ζήσει δύο εγκυμοσύνες της γυναίκας μου και μεγαλώνουμε τα παιδιά μαζί (ο ένας δουλεύει πρωί και ο άλλος απόγεμα). Φυσικά και ακούγομαι κατασταλαγμένος. Είχα πολλές ευκαιρίες τα τελευταία τέσσερα χρόνια να κατασταλάξω!

 

Θα σου πω την δική μου εμπειρία, σαν άντρας. 'Οταν η γυναίκα μου, για πρώτη φορά, μου μίλησε για φτ, κόμπιασα. Μου εξήγησε τους λόγους της, πολλές φορές όμως γνωρίζουμε τόσο καλά τον άνθρωπο μας που τείνουμε να μην τον πολυπιστεύουμε και να εξηγούμε τις συμπεριφορές του με τους δικούς μας τρόπους και ετικέτες. Η γυναίκα μου λοιπόν άρχισε να πηγαίνει στην Ευτοκία και τα σεμινάρια της και μου είπε ότι θα έπρεπε να συμμετάσχω κι εγώ, αν θέλω να είμαι ενεργό μέλος στην οικογένεια μου. Εγώ το ήθελα αυτό από την πρώτη στιγμή, γιατί μεγάλωσα με πατέρα που ήταν σπάνια στο σπίτι. Στην Ευτοκία λοιπόν μου λύθηκαν οι απορίες. Οι ίδιες απορίες ( ) για τις οποίες στην γυναίκα μου ήμουν ελαφρά καχύποπτος (με την καλή έννοια βέβαια).

 

Οτιδήποτε θέλεις, μπορείς να απευθυνθείς σε μένα. Με χαρά θα σου απαντήσω με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ. Θα γίνεις μια μάνα. Εγώ πια σας σέβομαι πολύ εσάς τις μανάδες. Κι επειδή έζησα το σπιτικό μου από κοντά, μπορώ και βλέπω πράγματα που φίλοι μου θα προσπερνούσαν, όχι λόγω κακής ιδιοσυγκρασίας ή εγωισμού αλλά απλά επειδή δεν ξέρουν. Δεν "εκπαιδεύτηκαν". Ζούνε ακόμα στο χάσμα μεταξύ αντρών και γυναικών, λες και είμαστε διαφορετικά όντα.

[dari]

dari θα σου απαντήσω δημόσια για τους ενδοιασμούς που έχεις για τα ιδιωτικά μαιευτήρια.

 

Η Αρίστη είναι καταπληκτική γιατρός, από τους ελάχιστους που έχουνε απομείνει δυστυχώς στη χώρα μας που υποστηρίζουνε το φυσικό τοκετό, τη γυναίκα (ούτε κλήσμα, ούτε το εξευτελιστικό ξύρισμα, μ' άφησε να κινούμαι ελεύθερα κατά τον τοκετό, να τρώω όταν θέλω κτλ) και τις ανάγκες του νεογέννητου για άμεσο θηλασμό και τη μητρική επαφή.

 

Rosie, την Προκοπίου τη γνωρίζω, σʼ εκείνη είχα απευθυνθεί στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Ξέρω οτι είναι καλός άνθρωπος και προς το παρόν δεν έχω βρει κάποιον άλλον που να κάνει αυτά που κάνει εκείνη. Πρέπει να έχεις μια Προκοπίου ή ίσως κάποιον άλλον (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού πιστεύω τέτοιοι άνθρωποι στην Ελλάδα) που θα μπορέσει να σου επιτρέψει να ζήσεις την εμπειρία αυτή που έζησες σε ιδιωτικό μαιευτήριο…

 

Δυστυχώς, εκείνη επέμενε για την έκτρωση (χωρίς να θέλω να την κατηγορήσω... ήθελε να προστατέψει εμένα, μιας και ήμουν μικρή, από το να κρατήσω ένα παιδί με προβλήματα... μάλιστα μου τηλεφωνούσε στο σπίτι, που δεν το κάνει κανένας γιατρός, για να δει πως είμαι και τι αποφάσισα.. ήταν όμως ξεκάθαρα αρνητική στη συνέχιση της εγκυμοσύνης) και όταν όλοι έπεσαν πάνω μου λέγοντας οτι "Δεν έχεις ΔΙΚΑΙΩΜΑ" να φέρεις στον κόσμο ένα άρρωστο παιδί!" ενώ ΕΙΧΑ(??) δικαίωμα να το σκοτώσω??, βρέθηκα μόνη να ψάχνω κάποιον να με στηρίξει....

 

τότε βρήκα τον Βλάχο στο Αλεξάνδρας... του αρέσουν τα δύσκολα μιας και τα θεωρεί πρόκληση και δέχτηκε να με αναλάβει ... ήταν λίγο κρύος και απόμακρος ... δε με ένοιαζε όμως, αυτό που ήθελα είναι να έχω έναν σύμμαχο και ένας γυναικολόγος ήταν η καλύτερη επιλογή .. μόνο έτσι όλοι δέχτηκαν την απόφασή μου...

 

Βέβαια, μιας και παιδί ήταν νεκρό δεν είχε σασπένς για κείνον κι έτσι με είχε αφήσει μόνη μέχρι "να δω το κεφαλάκι" με κάποιες σύντομες επισκέψεις για να δει τη διαστολή … ευτυχώς για μένα γιατί με άφησαν να κάνω ότι θέλω οπότε είχα ελευθερία κινήσεων (οι μαίες πήγαν να με αποτρέψουν από το να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά με άφησαν και κείνες … μιας και το μωρό μου δεν «κινδύνευε» πλέον…) κάποια στιγμή που μπήκε ο γιατρός να δει τι κάνω και με βρήκε σε βαθύ κάθισμα χαμογέλασε λίγο υπεροπτικά, όπως μου φάνηκε εκείνη την ώρα και με ρώτησε αν είχα πάρει συμβουλές από τη… γιαγιά μου…. (το λέω με κάθε επιφύλαξη, για το υπεροπτικό καθώς ήμουν στον κόσμο μου αλλά η αλήθεια είναι με έκανε να αισθανθώ σαν να έκανα κάτι πολύ παλιομοδίτικο…).

 

 

Αν η Προκοπίου συνεργαζόταν με δημόσιο νοσοκομείο θα το σκεφτόμουν ίσως να απευθυνθώ πάλι στην ίδια…. από την άλλη όμως …. Θα έπρεπε να δώσει ίσως λίγο περισσότερη προσοχή σε αυτό που ήθελα κι ας ήταν αντίθετο με αυτό που πίστευε εκείνη ως σωστό … Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά τότε είναι που χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη… τότε φαίνεται ο άνθρωπος.

 

Η αλήθεια είναι ότι μου είχε πει ότι με έβλεπε σαν κόρη της και ήθελε το καλό μου… τις ίδιες συμβουλές όμως έλεγε και η μητέρα μου, η πεθερά μου… όλοι οι γνωστοί μου… ακόμα και ο άντρας μου…. και ενώ είναι πολύ δύσκολο να διαφωνείς με όλο τον κόσμο για κάτι που ούτε εσύ η ίδια δεν είσαι σίγουρη … απλά έχεις μια μικρή σχεδόν αθόρυβη φωνούλα μέσα σου που σου λέει ΟΧΙ!!! Ήταν σαν το μωράκι μου, αδύναμη…. Και όμως υπήρχε!!! Το ένιωθα μέσα μου να κινείται… ακούγαμε την καρδιά του να χτυπάει… Πόσο εύκολα πνίγουμε τη συνείδησή μας με τα πρέπει… και όταν τα λόγια δεν πιάνουν τότε όλοι χρησιμοποιούν τον εκφοβισμό για να υποτάξουν τις επιθυμίες μου στα δικά τους μέτρα και σταθμά… έτσι είχα υποκύψει και την πρώτη φορά ….. και έκανα έκτρωση… γιατί ήμουν μικρή, ανύπαντρη, φοιτήτρια… χωρίς έσοδα.. και θα έκανα ένα παιδί «αγνώστου πατρός»…. αλλά ότι δε μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς….

 

Την πρώτη φορά «επέλεξα» το «καλό» για μένα και το παιδί μου και ακόμα το μετανιώνω… τη δεύτερη φορά επέλεξα αυτό που πρόσταζε η καρδιά μου και λυτρώθηκα…. Έγινα ένα με το παιδί μου, πόνεσα, θρήνησα και το άφησα…. Άλλωστε… δεν είχε έρθει για να μείνει…. Από δω και πέρα, εμπιστεύομαι μόνο τον εαυτό μου, την καρδιά μου… το Θεό κι όλοι οι άλλοι… έπονται!

 

Δεν μετανιώνω για τίποτα και δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν όλοι έπεξαν πολύ συμαντικό ρόλο και με βοήθησαν τελικά να κάνω την υπέρβασή μου... να αφεθώ... να το ζήσω... Νιώθω πραγματικά ευλογημένη!

[dari]

Ντάρι,

 

Κι επειδή έζησα το σπιτικό μου από κοντά, μπορώ και βλέπω πράγματα που φίλοι μου θα προσπερνούσαν, όχι λόγω κακής ιδιοσυγκρασίας ή εγωισμού αλλά απλά επειδή δεν ξέρουν. Δεν "εκπαιδεύτηκαν". Ζούνε ακόμα στο χάσμα μεταξύ αντρών και γυναικών, λες και είμαστε διαφορετικά όντα.

Πάνο, πραγματικά έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτά που λές.. έχε όμως υπόψη σου ότι και εμείς οι γυναίκες πάμε πολλες φορές στα τυφλά... έχουμε ξαχάσει πως να ακούσουμε το κάλεσμα της φύσης, έχουμε θάψει βαθιά μέσα μας τη φωνή της αλήθειας... αγνοούμε οποιοδήποτε σημάδι προέρχεται από το σώμα μας... δεν θέλουμε να ακούμε την ψυχή μας... έτσι μας μαθάινουν από παιδιά να εμπιστευόμαστε μόνο ότι βλέπουμε, πιάνουμε και ότι μας πούν "αυτοί που γνωρίζουν"... και η αλήθεια είναι οτι ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να γνωρίζει τι θέλει και τι αποζητάει ο κάθε ένας από μας, ΤΙ είναι καλό για τον καθένα...

 

Δεν ξέρω, πραγματικά... μου είναι τόσο δύσκολο να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να μη φοβάται και να εμπιστεύεται τα ένστικτά του που πραγματικά δεν ξέρω που θα βρω τη δύναμη για να εκπαιδεύσω και τον άντρα μου...

Λίγη βοήθεια παρακαλώ ???!!!

[Rosie]

Εμένα πάντως σεβάστηκε την απόφασή μου να μην κάνω αυχενική διαφάνεια σε καμία από τις εγκυμοσύνες μου.

 

Και από υπέρηχους μόνο την β επιπέδου χωρίς και πάλι να μου ασκήσει καμία πίεση.

 

Εγώ πάντως την αγαπάω πολύ και δεν θα την άλλαζα με κανένα άλλο γιατρό ή μαία, είναι ικανή (μας προέκυψε και κάτι εντελώς απρόοπτο στο τέλος του τοκετού και επικίνδυνο και το αντιμετώπισε με επιτυχία, και από τότε είπα ότι δεν εμπιστεύομαι καμία μαία ούτε και τον τοκετό στο σπίτι γιατί αν δεν ήμουνα σε νοσοκομείο με γιατρό το πιο πιθανό είναι ότι θα χάναμε τη μικρούλα μας!), τρυφερή και ανθρώπινη.

[Rosie]

Dari μπράβο σου πάντως, ούτε κι εγώ δεν θα έκανα έκτρωση για κανένα λόγο, γι' αυτό και δεν έκανα και τον προγεννητικό έλεγχο.

[dari]

Εμένα πάντως σεβάστηκε την απόφασή μου να μην κάνω αυχενική διαφάνεια σε καμία από τις εγκυμοσύνες μου.

 

Και από υπέρηχους μόνο την β επιπέδου χωρίς και πάλι να μου ασκήσει καμία πίεση.

 

Εγώ πάντως την αγαπάω πολύ και δεν θα την άλλαζα με κανένα άλλο γιατρό ή μαία, είναι ικανή (μας προέκυψε και κάτι εντελώς απρόοπτο στο τέλος του τοκετού και επικίνδυνο και το αντιμετώπισε με επιτυχία, και από τότε είπα ότι δεν εμπιστεύομαι καμία μαία ούτε και τον τοκετό στο σπίτι γιατί αν δεν ήμουνα σε νοσοκομείο με γιατρό το πιο πιθανό είναι ότι θα χάναμε τη μικρούλα μας!), τρυφερή και ανθρώπινη.

 

Rosie, έχεις κάνει μια "Αρίστη" επιλογή.

Όπως είπα και νωρίτερα, είναι όντως πολύ καλή και σαν άνθρωπος και στη δουλειά της και δεν είναι και πολύ των χρημάτων... αυτή τη στιγμή είναι μια από τις καλυτερες επιλογές για έναν φυσικό τοκετό σε μαιευτήριο ... (κατά τη γνώμη μου)

 

Δυστυχώς η δική μας σχέση ... υπέστη ρήξη ... και είναι καθαρά προσωπικό δεν την αμφισβήτησα ούτε σαν επιστήμονα ουτε σαν άνθρωπο και τόνισα πολλές φορές οτι είχε τις καλύτερες προθέσεις...πραγματικά το πιστεύω.

 

Απλώς σ΄εκείνη τη φάση εγώ χρειαζόμουν κάτι άλλο....

[dari]

...αποζητούσα υποστήρηξη στην απόφασή μου (η οποια ίσως φαινόταν παραλογη ) και την οποία δεν έλαβα ... ίσως επειδή πίστεψε οτι δεν θα άντεχα...

 

Ένα τελευταίο που θέλω να πω για την Αρίστη και κλείνω είναι οτι την επισκεύθηκα πριν κανα δίμηνο έτσι για να "κόψω κίνηση"... και με θημήθηκε... όχι φατσικά αλλα θυμόταν την περίπτωση και μάλιστα την είχε συζητήσει και με τη γυναίκα που κάνει τους υπερήχους... αυτό δείχνει έναν άνθρωπο που νοιάζεται για τους ασθενείς του...

 

Κι εγώ είμαι κατά του προγεννητικού ελέγχου ... μάλιστα μετά από αυτά που έμαθα για τις παρενέργειες των υπερήχων... Μπράβο και σε σενα λοιπόν Rosie μιας και είναι δύσκολο στις μέρες μας να ξεφύγεις απο όλη αυτή τη πλεκτάνη με τις εξετάσεις, 3D υπέρηχους, τις επεμβάσεις και τα μωρουδιακά ξέφρενα ψώνια... όλα άσχετα τελείως... άνευ ουσίας (κατά τη δική μου προσωπική γνώμη τονίζω και πάλι για να μη παρεξηγηθώ). Σου εύχομαι τα καλύτερα

[anti1980]

Πάνο, πραγματικά έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτά που λές.. έχε όμως υπόψη σου ότι και εμείς οι γυναίκες πάμε πολλες φορές στα τυφλά... έχουμε ξαχάσει πως να ακούσουμε το κάλεσμα της φύσης, έχουμε θάψει βαθιά μέσα μας τη φωνή της αλήθειας... αγνοούμε οποιοδήποτε σημάδι προέρχεται από το σώμα μας... δεν θέλουμε να ακούμε την ψυχή μας... έτσι μας μαθάινουν από παιδιά να εμπιστευόμαστε μόνο ότι βλέπουμε, πιάνουμε και ότι μας πούν "αυτοί που γνωρίζουν"... και η αλήθεια είναι οτι ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να γνωρίζει τι θέλει και τι αποζητάει ο κάθε ένας από μας, ΤΙ είναι καλό για τον καθένα...

 

Δεν ξέρω, πραγματικά... μου είναι τόσο δύσκολο να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να μη φοβάται και να εμπιστεύεται τα ένστικτά του που πραγματικά δεν ξέρω που θα βρω τη δύναμη για να εκπαιδεύσω και τον άντρα μου...

Λίγη βοήθεια παρακαλώ ???!!!

 

Πόσο δίκαιο έχεις...

[yogamama]

Dari πολυ χαιρομαι που σε γνωριζω κ εφχαριστω το φορουμ που υπαρχει κ συναντιομαστε καπιοι ναυαγοι σε λαθος νησι

[Πάνος Β]

Ντάρι,

 

Δεν ξέρω, πραγματικά... μου είναι τόσο δύσκολο να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να μη φοβάται και να εμπιστεύεται τα ένστικτά του που πραγματικά δεν ξέρω που θα βρω τη δύναμη για να εκπαιδεύσω και τον άντρα μου...

Λίγη βοήθεια παρακαλώ ???!!!

 

σ' εμένα απευθύνεσαι; Προτιμώ να ρωτησω αν δεν σε πειράζει, πριν επεκταθώ. Είμαι γνωστός για τα σεντόνια μου...

 

Αν πράγματι απευθύνεσαι σε μένα, σου είναι εύκολο να διατυπώσεις μια ευθεία ερώτηση; Θέλω να είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβω. Ευχαριστώ

 

Πάνος

[dari]

Σε σένα απευθύνομαι Πάνο αφού εσύ έθεσες το θέμα της εκπαίδευσης και όσο για τα «σεντόνια» σου είναι πάντα καλοδεχούμενα μιας και εκφράζεις άποψη για ένα τόσο «γυναικείο» (κατά τη γνώμη πολλών αντρών) θέμα. Λίγοι είναι αυτοί που τολμούν τέτοιες εκ βαθέων εξομολογήσεις και ρίχνουν φως στα άδυτα της ψυχής των αντρών…

 

Αντί προλόγου: Η εγκυμοσύνη με βρίσκει (εμένα σαν γυναίκα) τόσο άσχετη και σαστισμένη όσο κι εσένα. Αν κάποιος άντρας έμενε έγκυος πιστεύω ότι δεν θα είχε καμία διαφορά (όσον αφορά τα συναισθήματα, τους φόβους, τις απορίες κλπ) με αντίστοιχη εκπρόσωπο του γυναικείου φύλου.

Έχουμε την ιδιότητα (όλοι άνθρωποι αλλά οι γυναίκες σε ενδιαφέρουσα νομίζω περισσότερο) ενστικτωδώς να ¨νιώθουμε¨ ότι κάτι μπορεί να είναι αληθινό όταν όμως είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε προσπαθούμε να το αγνοήσουμε… Δεν ξέρουμε να διαβάζουμε τα μνμ που μας στέλνει το σώμα μας, δε μπορούμε να θυμηθούμε (έτσι απλά) τα αρχέγονα ένστικτα… πάμε λοιπόν στα τυφλά (να ναι καλά το ιντερνετ γιατί και από βιβλιογραφία στην Ελλάδα… ουουουυυ).

Και τελικά…. Μια ωραία πρωία σου ανακοινώνει ότι με κάποιες μελέτες που διάβασε, κάποια βιντεάκια που είδε από ιθαγενείς και κάποια πράγματα που είδε στο ίντερνετ ότι κάνουν στο εξωτερικό αποφάσισε να γεννήσει φυσικά, να μη κόψει το λώρο, να θηλάζει για 2 χρόνια και ότι εκτός του ότι θα «φοράτε» το μωρό όλη την ώρα, θα κοιμάται και μαζί σας… α δε σου πα και το καλύτερο… ΔΕΝ θα του κάνετε εμβόλια!!!

 

Εσύ (σαν σύγχρονος αλλά παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας άντρας) ΠΩΣ αντιδράς??? (ή μάλλον το πώς αντιδράς μπορώ να το φανταστώ) … Τι κάνεις? Και με ποιον τρόπο θα μπορούσε να σε φέρει αυτή η έρμη γυναίκα στα νερά της?

 

Να σου περιγράψω λίγο και τη γυναικεία σκοπιά: είναι, μες στο άγχος γιατί μπορεί να γεννάει 3 24ωρα σαν τη yogamama, να πεθάνει στους πόνους και να φοβάται γιατί δεν ξέρει ότι αυτό είναι όντως το καλύτερο για το παιδί της και να έχει κάποιον δίπλα που αντί να τη στηρίζει… να της δίνει κουράγιο και δύναμη (του τύπου : Μπορείς να τα καταφέρεις! Θα σε βοηθήσω κι εγώ όπως μπορώ! Ότι καλύτερο να δώσουμε στο αγγελούδι μας και άλλα παρόμοια…) να διπλασιάζει τους φόβους της (όχι από κακία αλλά γιατί κι εκείνος φοβάται), τις αμφιβολίες της…

 

Και πώς να εκπαιδεύσω έναν άντρα όταν δεν μπορεί να απαρνηθεί τις σοφίες της μητέρας του (που τόσο καλά έκανε τη δουλειά της ως μάνα), των γιατρών (που μόνο τη δική τους γνώμη έχει μάθει να εμπιστεύεται ) και ΌΛΟΥ του κόσμου γύρω του που ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να είναι τρελοί… για να το κάνει τόσος πολύς κόσμος ΚΑΤΙ θα ξέρει παραπάνω! Πως εγώ (σου ξανατονίζω) που όχι μόνο δεν είμαι σίγουρη για τις επιλογές μου αλλά φοβάμαι εξίσου με σένα για τη δική μου υγεία και του παιδιού μου μπορώ να σε πείσω…??? (συχνά δεν υπάρχει διάθεση από σας να διαβάζετε μελέτες ή κάποιος μπορεί να μη γνωρίζει ξένες γλώσσες για να ψάξει το ιντερνέτ…?) Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ο οι άντρες εμπιστεύονται πολύ την εμπειρία… την πείρα..

 

Κάπου είχες γράψει ότι πριν την επίσκεψή σου στο Ευτοκία είχες την άποψη ενός μέσου Έλληνα για τον φυσικό τοκετό… πείστηκες μόνο από τα σεμινάρια? Τι ακριβώς έκανε η γυναίκα σου για να ξεπεράσεις τον φόβο σου και να την αφήσεις να γεννήσει χωρίς γιατρό ?Επίσης θα με ενδιέφερε η άποψη των δικών σου γονιών και της γυναίκας σου (πως το δέχτηκαν και πως το αντιμετωπίσατε) ?

 

Τελικά σεντόνι βγήκε και το δικό μου και μάλιστα για διπλό κρεβάτι … συγνώμη…

Yogamama η χαρά ειναι όλη δική μου... είμαι είδη μέλος και fan... ελπίζω σύντομα να μπορώ να λάβω πιο ενεργό μέρος ... Στο ίδιο νησί αλλά ακόμα σε άλλη ομάδα

[yogamama]

Dari αν σε ενδιαφερει η δυτικη φιλοσοφια καθως και καποιων αρχαιων Ελληνων φιλοσοφων , ασε τη ζωη να κυλησει και να δεις τι θα σου φερει να μην εχεις επιθυμιες και να ζεις το τωρα. Να εισαι σιγουρη οτι τοτε θα συμβουν μαγικα πραγματα στη ζωη σου. Τα προβληματα της ανθρωποτητας ξεκινανε απο ολα τα "θελω" συμφωνα με τη φιλοσοφια της γιογκα. Εγω σου ευχομαι απλα να βρεις το δρομο σου οποιος και αν ειναι αυτος. Πανο θα μπορουσαμε να βαλουμε σαν γραμμα την απαντηση σου στα παραπανω που εθεσε η Dari. Να το εκτυπωσουν οι Ελληνιδες εγκυες (και μη) που νιωθουν οτι τα πραγματα πρεπει να γινουν out of the box αλλα δεν τις υποστηριζει ουτε καν ο συντροφος τους .

Φιλια σε ολους!