Τι (δεν) λέτε στα παιδιά σας για το Θεό;

[alcyon]

Κατά τη διάρκεια μιας πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης περί της πρωινής προσευχής στα σχολεία, (http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=122389) προέκυψαν πολλές προεκτάσεις οι οποίες είναι ενδιαφέρουσες, αλλά δε σχετίζονται με το αρχικό θέμα.

 

Πήρα λοιπόν το θάρρος να ανοίξω ένα νέο θέμα για να φιλοξενηθούν οι απόψεις αυτές, χωρίς να δεσμεύονται από την "πρωινή προσευχή" στο σχολείο.

 

Στόχος του παρόντος θέματος είναι να δούμε διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα θρησκεία/θεός/αθεΐα/... μέσα στην οικογένεια, στην καθημερινότητα, στα παιδιά και σε εμάς.

 

Και να θέσω κάποια ερωτήματα για αρχή.

 

1. Πιστεύετε πως η ηθική υπαγορεύεται από τη θρησκεία ή η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική;

 

2. Αν τα παιδιά μυηθούν από μικρά στη θρησκευτική λατρεία, τι κερδίζουν (ή χάνουν); Αν δεν ακούσουν τίποτα, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική τους πορεία;

 

3. Ποια πιστεύετε πως είναι η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τα θρησκευτικά μυστήρια και τις θρησκευτικές λατρείες;

 

4. Πού "φαίνεται" ο θεός στην καθημερινή οικογενειακή ρουτίνα; Δηλαδή, μέσα από ποια ερεθίσματα γνωρίζει (ή όχι) το παιδί σας το θεό; (π.χ. πρωινή προσευχή, ιστορίες από βίβλο-καινή διαθήκη κτλ) Τι λέτε στα παιδιά σας; σε ποια ηλικία;

 

 

Φυσικά, μπορεί να σχολιαστεί οτιδήποτε άλλο σχετικό (ή και άσχετο ) με τα παραπάνω ερωτήματα.

 

 

Μόνο μία παράκληση να κάνω.

Να αποφύγουμε την προσωποποίηση των απόψεων. Δηλαδή, αν κάποιος διαφωνεί μαζί μας, ας μην τον φάμε σήμερα για πρωινό, γιατί δε φταίει ο κακομοίρης για τα δεινά του κόσμου!

 

Ειρήνη υμήν... και Καλή Αρχή!

[moon child]

λοιπόν, κάποτε πήγα στο παρίσι, πολύ ωραίο by the way, το lonely planet εγραφε στον οδηγό, "Το Παρίσι είναι χίλια διαφορετικά πράγματα για χίλιους διαφορετικούς ανθρώπους"

 

έτσι βλέπω και τον θεό!

 

εκτός και αν κάτι κάνω λάθος και ο Θεός είναι το Παρίσι!:p:p:p

 

τι το θέλω και έρχομαι σε σοβαρές συζητήσεις?

[alcyon]

Αφού κατά βάθος σ' αρέσει να ανακατεύεσαι και να ανακατεύεις!

 

Η μικρή σου, τι γνώμη έχει για το θεό; ρωτάει; αδιαφορεί;

[ZWH]

Πιστευω οτι η ηθικη δεν εχει να κανει με την θρησκεια. Το να ειναι καποιος ηθικος ή να φαινεται ηθικός επειδη του το επιβαλλει η θρησκεια του για εμενα δεν εχει ουσια.

Εμεις σαν οικογενεια πιστευουμε στον θεο χωρις ακροτητες. Δεν πηγαινουμε υποχρεωτικα στην εκκλησια αλλα οταν το εχουμε αναγκη και εννοειται οχι για να ζητησουμε κατι απο τον θεο. Η προσευχη πριν του φαγητου ειναι στην καθημερινοτητα μας. Στα παιδια δεν εχουμε πει τιποτα παραπανω απο αυτα που ισως λεει ο μεσος πληθυσμος και παντα με αφορμη κατι.

Ο γιος μου ειναι αυτος που νιωθει το κατι παραπανω.... δεν ξερω αν το "νιωθει" ειναι η σωστη λεξη. Παντα απο μονος του βαζει μια εικονα πανω απο το κρεβατακι του, και κατα καιρους μαζευει ολες τις εικονες που υπαρχουν στο σπιτι και τις βαζει στο δωματιο του. Κατηχητικο κτλ δεν παμε. Εχω μια αρνηση γυρω απο το θεμα και εχει να κανει με τα παιδικα μου βιωματα αλλα και απο αυτα που βλεπω γυρω μου δυστυχως σε καθημερινη βαση.

Ο θεος, η θρησκεια, δεν πρεπει να μας επιβαλλεται. Πρεπει να το νιωθουμε. Επισης για εμενα ειναι διαφορετικο ο παπας, η εκκλησια και ο θεος.

[antigonil]

Πιστευω οτι η ηθικη δεν εχει να κανει με την θρησκεια. Το να ειναι καποιος ηθικος ή να φαινεται ηθικός επειδη του το επιβαλλει η θρησκεια του για εμενα δεν εχει ουσια.

Εμεις σαν οικογενεια πιστευουμε στον θεο χωρις ακροτητες. Δεν πηγαινουμε υποχρεωτικα στην εκκλησια αλλα οταν το εχουμε αναγκη και εννοειται οχι για να ζητησουμε κατι απο τον θεο. Η προσευχη πριν του φαγητου ειναι στην καθημερινοτητα μας. Στα παιδια δεν εχουμε πει τιποτα παραπανω απο αυτα που ισως λεει ο μεσος πληθυσμος και παντα με αφορμη κατι.

Ο γιος μου ειναι αυτος που νιωθει το κατι παραπανω.... δεν ξερω αν το "νιωθει" ειναι η σωστη λεξη. Παντα απο μονος του βαζει μια εικονα πανω απο το κρεβατακι του, και κατα καιρους μαζευει ολες τις εικονες που υπαρχουν στο σπιτι και τις βαζει στο δωματιο του. Κατηχητικο κτλ δεν παμε. Εχω μια αρνηση γυρω απο το θεμα και εχει να κανει με τα παιδικα μου βιωματα αλλα και απο αυτα που βλεπω γυρω μου δυστυχως σε καθημερινη βαση.

Ο θεος, η θρησκεια, δεν πρεπει να μας επιβαλλεται. Πρεπει να το νιωθουμε. Επισης για εμενα ειναι διαφορετικο ο παπας, η εκκλησια και ο θεος.

 

Καλή σου μέρα καλή μου.

 

Εμένα τα παιδιά μου πάνε κατηχητικό από πολύ μικρα και μόλις πλησιάζει Σεπτέμβρης περιμένουν πώς και πώς πότε θα ξαναρχίσουν. Τα κατηχητικά δεν έχουν καμμία σχέση με κάποτε. Οι κατηχητές είναι άνθρωποι εκπαιδευμένοι, τα παιχνίδια που παίζουν με τα παιδιά είναι απίστευτα, κάνουν αθλητικούς αγώνες, πάνε εκδρομές, μαγειρεύουν, κατασκευάζουν, φτιάχνουν δέματα για τους φτωχούς και τα παραδίδουν κι ένα σωρό άλλα. Περνάνε στα παιδιά μηνύματα για ομαδικότητα, αγάπη και στοργή για το συνάνθρωπο. Μην σε φοβίζει καθόλου. Αν θες μπορείς να πας στην τοπική σου ενορία και να παρακολουθήσεις κάποια συνάντηση παιδιών για να δεις αν είναι κάτι που θα τους άρεσε.

 

Καλό ξεκίνημα στο χειμώνα σας!

[ZWH]

Καλή σου μέρα καλή μου.

 

Εμένα τα παιδιά μου πάνε κατηχητικό από πολύ μικρα και μόλις πλησιάζει Σεπτέμβρης περιμένουν πώς και πώς πότε θα ξαναρχίσουν. Τα κατηχητικά δεν έχουν καμμία σχέση με κάποτε. Οι κατηχητές είναι άνθρωποι εκπαιδευμένοι, τα παιχνίδια που παίζουν με τα παιδιά είναι απίστευτα, κάνουν αθλητικούς αγώνες, πάνε εκδρομές, μαγειρεύουν, κατασκευάζουν, φτιάχνουν δέματα για τους φτωχούς και τα παραδίδουν κι ένα σωρό άλλα. Περνάνε στα παιδιά μηνύματα για ομαδικότητα, αγάπη και στοργή για το συνάνθρωπο. Μην σε φοβίζει καθόλου. Αν θες μπορείς να πας στην τοπική σου ενορία και να παρακολουθήσεις κάποια συνάντηση παιδιών για να δεις αν είναι κάτι που θα τους άρεσε.

 

Καλό ξεκίνημα στο χειμώνα σας!

Κατι που μπορει να ταιριαζει σε εσενα ή σε καποιο αλλο μελος, δεν σημαινει οτι ταιριαζει και σε εμενα. Ο καθενας κανει αυτο που τον ευχαριστει, που νιωθει καλα.

Οσο για την τοπικη μου ενορια, προτιμω να μην μπλεχτω και εχω τους λογους μου. Εαν θελεις μπορω με πμ να σου πω.

Καλη μερα και σε εσενα.

[koutavaki]

Πιστεύω ότι η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική και γι΄αυτό οι διαφορετικές θρησκείες έχουν διαφορετική αντίληψη περί ηθικής. Το να ζεις διαπνεόμενος από ανθρωπιστικές αρχές (αγάπη προς τον συνάθρωπο, εντιμότητα, ταπεινότητα κλπ) δεν έχει απαραίτητα σχέδη με το αν πιστεύεις στο Θεό. Έχει όμως μεγάλη σχέση με την απάντηση στο υπραξιακό ερώτημα: γιατί ζούμε; τι γίνεται όταν πεθαίνουμε; Όποιος πιστεύει βαθιά έχει απαντήσεις, οι άλλοι δεν έχουμε. Προσωπικά δεν ξέρω αν πιστεύω ή όχι παρόλο που κάνω την προσευχή μου. Το παιδί μου μου έχει θέσει τα παραπάνω ερωτήματα τουλάχιστον από τα 5 του. Προσπαθώ να απαντώ απλά και να μην το μπλέξω με τις ενήλικες αμφιβολίες. Π¨αντως ήδη είναι πολύ δύσκολο. Για παράδειγμα το ότι όσοι πεθαίνουν πάνε στον ουρανό και μας βλέπουν από εκεί δεν το ικανοποιεί ήδη. Γενικά προσπαθώ να μην κάνουμε ακραία πράγματα και να αποδεχόμστε και όσους δεν κάνουν ακριβώς τα ίδια με εμάς. Για παράδειγμα μια συγγενική μας οικογένεια ακολουθεί κατά γράμμα όλο το τυπικό των εκκλησιαστικών κανόνων. Το Πάσχα τα μικρά του παιδιά νηστεύαν και πήγαιναν κάθε μέρα εκκλησία. Δεν κορόιδεψα φυσικά, είπα ότι έστι νιώθουν. Αν του χρόνου μου ζητήσει να νηστέψει και να πάει κάθε μέρα εκκλησία θα τον αφήσω, αν όχι δεν θα του το επιβάλω. Κάπως έτσι.

[antigonil]

Κατι που μπορει να ταιριαζει σε εσενα ή σε καποιο αλλο μελος, δεν σημαινει οτι ταιριαζει και σε εμενα. Ο καθενας κανει αυτο που τον ευχαριστει, που νιωθει καλα.

Οσο για την τοπικη μου ενορια, προτιμω να μην μπλεχτω και εχω τους λογους μου. Εαν θελεις μπορω με πμ να σου πω.

Καλη μερα και σε εσενα.

 

Συμφωνώ, αλλά μην αμύνεσαι, μια πρόταση ήταν. Στείλε μου π.μ. όποτε θέλεις. Θα χαρώ.

[maela]

Καλημερα και απο μενα!

Το θεμα εχει πολυ ενδιαφερον... αλλα δεν ξερω σε τι να πρτωοαπαντησω απο τα ερωτηματα της Αλκυον!Τεσπα θα γραψω αυτα που σκεφτομαι να κανω γτ το παιδακι μου ειναι μολις 1 ετους και ακομα δεν εχω μπει σε τετοιες διαδικασιες!

Καταρχην να πω οτι προερχομαι απο θρησκευομενη οικογενεια μεν.. αλλα οχι φανατικη δεν.Δηλαδη.. κατηχητικο η μαμα μου δεν με αφηνε να παω.. γτ δεν ηθελε να φανατιστω!Τοτε θυμαμαι πηγαινε μια φιλη μου που οι γονεις της ηταν αρκετα κολλημενοι και να σας πω και την αληθεια.. και τωρα που τους συναντω ειναι λιγο καπως και αυτοι και οι κορη!Αρα πρωτα απο ολα θεωρω οτι οτι κανουμε περι θρησκειας.. δεν πρεπει να μας φανατιζει και να παραμενει προσωπικο!

Το παιδι μου θα του μαθω για την ορθοδοξη πιστη.. για τα ηθικα διδαγματα απο τη ζωη του Χριστου.. γτ πιστευω οτι ολα ηταν λογια αγαπης και ειναι ωραια παραδειγματα για να βασιστουμε ωστε να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι!Δεν θα ειμαστε φανατικοι με εκκλησιες κλπ.. φυσικα θα πηγαινουμε στις μεγαλες γιορτες κλπ θα νηστευουμε κλπ!Για μενα εχει σημασια περα απο την υγειια του το παιδι μου να γινει ενας καλος και χρησιμος ανθρωπος στην κοινωνια.Η πιστη μου.. και μαλιστα οσο μεγαλωνω και κατανοω καλυτερα καποια πραγματα.. με εχει βοηθησει να γινω και εγω καλυτερος ανθρωπος.. οποτε κατι τετοιο θελω και για το παιδι μου!

Και φυσικα θελω να ξερει και να νιωθει για ποιο λογο πιστευει !Οχι αιντε ειμαστε ΧΟ!

[moon child]

καλημερουδια

 

λοιπόν αφου αυτό το θέμα είναι πιο ....χαραρών περιθωρίων θα πω τα εξής,

 

υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ερωτήματα, και θέλουν απαντήσεις, η ανάγκη τους είναι να ξέρουν.

-αυτοί κάποια στιγμή κάτι θα πιστέψουν, κάτι θα ακολουθήσουν και κάπου θα ενταχθούν

 

υπάρχουν άνθρωποι που αμφιβάλλουν, έχουν ερωτήματα, τα οποία γεννούν άλλα ερωτήματα, και όταν παίρνουν απαντήσεις, πάνε για άλλα ερωτήματα, η ανάγκη τους είναι να ψάχνουν

-αυτοί θα πεθάνουν με ερωτήσεις, και δεν θα πιστέψουν ουσιαστικά ποτε και πουθενά

 

υπάρχουν άνθρωποι που δεν εχουν ιδιαίτερα ερωτήματα, και δεν τους καίγεται καρφί, δεν έχουν ανάγκη από πολλά πράγματα

-αυτοί κατα την γνώμη μου έχουν συλλάβει το νόημα του live for the day, μια χαρά...

 

ως εδώ καλά...

 

αν όλοι το δεχόταν έτσι όμορφα και απλά θα συμπλέαμε όλοι σε μια θάλασσα αρμονίας...

 

έλα όμως που είμαστε σύνθετα όντα, και που όλα είναι αλληλένδετα

 

τα πιστέυω μας είναι μοχλός και χρησιμοποιήθηκαν ανα τους αιώνες για χίλιους λόγους...

 

για μένα πχ η εκκλησία υπήρξε δυσταχώς ένα μέσο χειραγώγησης των πιστών, και απο την στιγμή που την έβαλε στο χέρι, που έδωσαν τα χέρια?, πείτε το όπως θέλετε, με το κράτος (και δεν αναφέρομαι μόνο στο δικό μας, σκεφτήτε και τους καθολικούς) λυπάμαι αλλά πιστέω πως επαψε ουσιαστικά να έχει τόση σχέση με τα πιστεύω...

και να μήν σταθούμε σε παπάδες/μοναχούς/μάρτυρες εξαιρέσεις παρακαλώ

 

γι αυτό και πιστεύω οτι μια εκκλησία που θέλει να σέβεται τον ευατό της, δεν πρέπει ουδεμία σχέση να έχει με το κράτος. δεν υπάρχει για να κυβερναει ούτε για να φροντίζει τα προβατα του κυβερνήτη

 

οπότε πιστέυω οτι τα πιστεύω πηγάζουν από τις ανάγκες ("αν δεν υπήρχε ο Θεός θα έπρεπε να το εφεύρουμε")

 

οταν χρειάζεσαι κάτι μπαίνεις σε μια εμπορικού τύπου διαπραγμάτευση και αυτός που θα σου το δώσει δυστυχώς κάτι θα πάρει από εσένα... οτι κι αν είναι αυτό, και όπως και αν θέλει να το χρησιμοποιήσει...

 

στην κόρη μου όπως έργαψα αλκυόν και στο άλλο θέμα, όταν με ρώτησε της είπα οτι υπάρχουν πολλοί θεούληδες, και κάθε παιδάκι έχει τον δικό του, και οτι οι θεούληδες είναι σαν την μαμά και τον μπαμπα μας και προσέχουμε τι λέμε για τους θεούληδες των άλλων (αυτά για να φέρεται όμορφα στο σχολείο και να μην στενοχωρήσει κανένα άλλο παιδί, απο αυτά που οι γονείς τους τους λένε περισσότερα και είναι πιο ευαισθητοποιημένα στο θέμα, ή που απλά είναι άλλης θρησκείας)

 

θα μου πεις αφου εσύ δεν πιστεύεις, γιατί στο παιδί άνοιξες τέτοια πόρτα..

γιατί δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει... και γιατί σαν όντα οι περισσότεροι έχουν ανάγκη από ένα θεο-αν είναι από αυτούς που θέλουν να πιστεύουν, και να ανήκουν, γιατί εγώ να της κόψω πρόωρα τον δρόμο? ας ξεκινήσει έτσι και αν δεν είναι από αυτούς που πιστεύουν θα πάει αργότερα μόνη της αλλού, και αν ειναι από αυτούς που δεν έχουν ανάγκη ούτε να ψάχνουν, θα τα γράψει όλα στα παλιά της τα παπούτσια και θα πάει διακοπές στην κόπα καμπάνα

 

φυσικά, επειδή εγώ ανήκω στην κατηγορία βου, έχω ερωτήματα για το άν έπραξα σωστά

[Λέγκω]

moon child με κάλυψες απολύτα, αν είχα καλό γραπτο λόγο αυτά θα έλεγα

Εμενα ο μικρός δεν έχει ρωτήσει για τον θεό και τη θρησκεία αλλά ρωτάει συχνά για το θάνατο. Βέβαια όταν βρισκονται τα πιτσιρίκια με τα πεθερικά μου απ'οτι έχω καταλάβει δέχονται κατηχηση μια και φοβουνται επειδή είμαι άθεη μήπως και τα παιδια ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Όμως η επιλογή ανήκει στα παιδιά και συμφωνω (ξανα μανα) με την moon child. Απο μένα θα μάθουν να σέβονται τις επιλογές των άλλων και στο θέμα τις θρησκείας αλλά και να μπορούν να δουν

Ξύπνησε η μικρή συνεχίζω αργότερα

[Λαΐδα]

Πιστευω σε μια ανωτερη δυναμη απο την οποια αντλουμε ενεργεια-δυναμη και πορευομαστε. Δεν πιστευω σε καμια θρησκεια. θεωρω οτι ηταν ενας παμπονηρος τροπος να ελεγχουν τους ανθρωπους και πολυ ωφελιμος συγχρονως σε διαφορες περιοδους. Αλλα ακομη και για τα πλεονεκτηματα τους, καταλογιζω οτι υπηρξαν εις βαρος αλλων ανθρωπων.

 

1) Η ηθικη ειναι ενα διαφορετικο εντελως θεμα απο την θρησκεια για εμενα. Αλλα επειδη καποτε ( και ισως ακομη) οι θρησκευτικοι ηγετες οριζαν τον κοσμο, την ενσωματωσαν ωστε οι θρησκειες να ειναι πιο ισχυρο ακομη μεσο.

Οταν ακουω το 'μην το κανεις αυτο, θα στεναχωρηθει ο Θεουλης' το θεωρω τοσο υποκριτικο......Εγω στα παιδια μου λεω 'μην το κανεις αυτο, γιατι δεν ειναι σωστο'. Δεν χρειαζεται ουτε να φοβομαστε ουτε να περιμενουμε ανταποδωση για να κανουμε αυτο που πρεπει. Πρεπει να τους καλλιεργησουμε το αισθημα της ευθυνης , της αναληψης πρωτοβουλιας, την ενοια της συνεπειας η της επαγωγικης σχεσης....Οι θρησκειες δεν βοηθουν σε αυτο κατα τη γνωμη μου.

 

 

2) Υπαρχυν δυο τινα η το να εισαι αθεος και το να εισαι αθρησκος. Πιστευω οτι αν καποιος ειναι αθρησκος μονο να κερδισει εχει...Τι να κερδισει? σεβασμο και αγαπη προς ολους τους συνανθρωπους του, ανοιχτους οριζοντες σκεψεις, αποδοχη οτι το μυαλο του ανθρωπου ειναι υποτιμημενο τελικα. Αυτο θα οδηγησει σε μεγαλυτερη καλλιεργεια του νου.

 

3. Δεν ειναι τυχαιο που σχεδον ολα τα μικρα παιδια φοβουνται τους παπαδες και τις εκκλησιες....Οκ, στο τελος συνηθιζουν αν πηγαινουν συχνα. Μια φορα με ρωτησε ο γιος μου γιατι 'τον αναγκασαμε να βαφτιστει' (ειδε το DVD). Πιστευα του λεω οτι εκανα το καλυτερο για εσενα, ισως ομως να εκανα λαθος.

 

4. Γενικα σπιτι μας υπαρχει η αντιληψη οτι 'μια ανωτερη δυναμη, ο Θεος' δινει την ενεργεια του ωστε να ζησουμε ολοι οι ανθρωποι ευτυχισμενοι , προστατευοντας και τον χωρο που ζουμε. Την γη δηλαδη. Για εμας ο θεος ομως δεν ειναι ουτε τιμωρος, ουτε ρατσιστης, ουτε ζηταει....Απλα ειναι αγαπη...για ολον τον κοσμο.

Προσεχυες δεν κανουμε αλλα τον ευχαριστουμε για ολα οσα μας εδωσε.

Τα θεματα ηθικης που προσπαθω να τους περασω , δεν εχουν σχεση με τον θεο. Εχουν σχεση μονο με πραγματα που ολοι οι ανθρωποι ΠΡΕΠΕΙ να κανουν.

[MY TREASURE]

Πιστευω σε μια ανωτερη δυναμη απο την οποια αντλουμε ενεργεια-δυναμη και πορευομαστε. Δεν πιστευω σε καμια θρησκεια. θεωρω οτι ηταν ενας παμπονηρος τροπος να ελεγχουν τους ανθρωπους και πολυ ωφελιμος συγχρονως σε διαφορες περιοδους. Αλλα ακομη και για τα πλεονεκτηματα τους, καταλογιζω οτι υπηρξαν εις βαρος αλλων ανθρωπων.

 

1) Η ηθικη ειναι ενα διαφορετικο εντελως θεμα απο την θρησκεια για εμενα. Αλλα επειδη καποτε ( και ισως ακομη) οι θρησκευτικοι ηγετες οριζαν τον κοσμο, την ενσωματωσαν ωστε οι θρησκειες να ειναι πιο ισχυρο ακομη μεσο.

Οταν ακουω το 'μην το κανεις αυτο, θα στεναχωρηθει ο Θεουλης' το θεωρω τοσο υποκριτικο......Εγω στα παιδια μου λεω 'μην το κανεις αυτο, γιατι δεν ειναι σωστο'. Δεν χρειαζεται ουτε να φοβομαστε ουτε να περιμενουμε ανταποδωση για να κανουμε αυτο που πρεπει. Πρεπει να τους καλλιεργησουμε το αισθημα της ευθυνης , της αναληψης πρωτοβουλιας, την ενοια της συνεπειας η της επαγωγικης σχεσης....Οι θρησκειες δεν βοηθουν σε αυτο κατα τη γνωμη μου.

 

 

2) Υπαρχυν δυο τινα η το να εισαι αθεος και το να εισαι αθρησκος. Πιστευω οτι αν καποιος ειναι αθρησκος μονο να κερδισει εχει...Τι να κερδισει? σεβασμο και αγαπη προς ολους τους συνανθρωπους του, ανοιχτους οριζοντες σκεψεις, αποδοχη οτι το μυαλο του ανθρωπου ειναι υποτιμημενο τελικα. Αυτο θα οδηγησει σε μεγαλυτερη καλλιεργεια του νου.

 

3. Δεν ειναι τυχαιο που σχεδον ολα τα μικρα παιδια φοβουνται τους παπαδες και τις εκκλησιες....Οκ, στο τελος συνηθιζουν αν πηγαινουν συχνα. Μια φορα με ρωτησε ο γιος μου γιατι 'τον αναγκασαμε να βαφτιστει' (ειδε το DVD). Πιστευα του λεω οτι εκανα το καλυτερο για εσενα, ισως ομως να εκανα λαθος.

 

4. Γενικα σπιτι μας υπαρχει η αντιληψη οτι 'μια ανωτερη δυναμη, ο Θεος' δινει την ενεργεια του ωστε να ζησουμε ολοι οι ανθρωποι ευτυχισμενοι , προστατευοντας και τον χωρο που ζουμε. Την γη δηλαδη. Για εμας ο θεος ομως δεν ειναι ουτε τιμωρος, ουτε ρατσιστης, ουτε ζηταει....Απλα ειναι αγαπη...για ολον τον κοσμο.

Προσεχυες δεν κανουμε αλλα τον ευχαριστουμε για ολα οσα μας εδωσε.

Τα θεματα ηθικης που προσπαθω να τους περασω , δεν εχουν σχεση με τον θεο. Εχουν σχεση μονο με πραγματα που ολοι οι ανθρωποι ΠΡΕΠΕΙ να κανουν.

 

σωστη!!!!!!

[ηλιαχτιδα 78]

η κορη μου ειναι 6,5 χρονων..ουτε μεγαλη ειναι αλλα ουτε και μικρη...της εχω μιλησει για τον Θεο σαν μια μεγαλη υπερτατη δυναμη που βρισκεται πανω στον ουρανο και αγαπαει τους ανθρωπους πολυ...τους προστστευει και θελει ολοι οι ανθρωποι να ειναι αγαπημενοι μεταξυ τους..λατρευει ιδιαιτερα ολα τα παιδακια και τα συγχωρει εστω και αν κανουν πολλες πολλες ζαβολιες...δεν την εχω πιεσει ποτε να παμε ντε και καλα εκκλησια ουτε και να κοινωνησει χωρις να το θελει...μαλλον της δειχνω τον τροπο που πιστευω και εγω..βαθια μεσα στην ψυχη μου υπαρχει η αγαπη για την θρησκεια μου αλλα χωρις να καταφευγω σε υπερβολες κατεμενα με ατελειωτες νηστειες και πολλα αλλα..δεν τα κατηγορω προς Θεου απλα δεν τα νιωθω και δε τα κανω..ουτε καθε Κυριακη δεν παω εκκλησια...παω ομως συχνα..ιδιατερα σε μεγαλες ψυχικες φουρτουνες

[Serba]

Εμένα τα παιδιά, κατά καιρούς με βομβαρδιζουν με ερωτήσεις:

υπάρχει θεός;

γιατί κάποιοι πιστεύουν πως υπάρχει και κάποιοι όχι;

ποιοι έχουν δίκιο;

καλά, τόσα χρόνια κανένας δεν τον έχει δει να μας πει;

όποιος πεθαίνει πού πάει;

αν ο θεός είναι καλός, γιατί κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν γονείς ή πεθαίνουν;

και άλλα παρόμοια και σχετικά,

 

και ρωτάω κι εγώ με την σειρά μου τι λέτε ή δεν λέτε στα παιδιά;

(συγνώμη alcyon που δεν απαντάω στα ερωτήματα 1,2,3 κλπ, αλλά ένιωσα σαν να έβαλες διαγώνισμα)

[ΜΑΡΙΑΛ]

Πήρα λοιπόν το θάρρος να ανοίξω ένα νέο θέμα για να φιλοξενηθούν οι απόψεις αυτές, χωρίς να δεσμεύονται από την "πρωινή προσευχή" στο σχολείο.

μπράβο αλκυόν προσπαθούσα και εγώ αυτές τις μέρες να "συνθ'εσω" το κατάλληλο ερώτημα για ένα αντ'ιστηχο θέμα....

λοιπόν το πέτυχες

 

Πιστεύετε πως η ηθική υπαγορεύεται από τη θρησκεία ή η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική;

νομίζω ότι υσχύουν και τα δύο...

η ηθική από μόνη της, αρχικά, δεν υπήρχε (δες προτόγωνες φυλές, όπου τα ένστικτα ήταν ποιο "ζωώδη"), τότε βέβαια και το θρησκευτικό αίσθημα δεν υπαγορευόταν από θρησκείες αλλά εμπνεόταν από το περιβάλλον...

η ηθική όμως που εμφανίστηκε στην πορεία ήταν το αποτέλεσμα της "καλλιέργειας" των θρησκειών; ή μια εξέλιξη που ούτως η άλλως θα εμφανιζόταν;

νομίζω κάποιος ποιο ειδικός θα μπορούσε να μας βοηθήσει...

 

 

Αν τα παιδιά μυηθούν από μικρά στη θρησκευτική λατρεία, τι κερδίζουν (ή χάνουν);

νομίζω ότι όταν ένα παιδί μάθει να πηγαίνει εκλησία, να προετοιμάζεται για να κοινωνά, κάνει ησυχία γιατί σέβεται τον διπλανό του που προσεύχεται...

μόνο υπευθυνότητα μπορεί να του εμφυσήσουν... δεν νομίζω πως μπορούν να το βλάψουν...

βέβαια αυτό εξαρτάται και από το πως το παρουσιάζει ο γονιός, και κατά πόσο "φιλική" στα παιδιά είναι εκκλησία

γιατί αν η διαδικασία του εκλησιαμού είναι ένα διαρκές "σουτ, αν βγάλεις κιχ τιμωρία" , θα το στεναχωρεί το παιδί και απλά θα το γεμίζει με άγχος

επείσης το παιδί (με τα κατυχητικά), γίνεται μέλλος μιας ομάδας και περνά και καλά (χειροτεχνείες, χοροί, χορωδία, αθλήματα, μουσική) με ανθρώπους που τα αγαπούν (να σημειώσω ότι οι κατηχητές δεν πληρώνονται και ότι κάνουν, είναι αποτέλεσμα τις αγάπης τους, πουθενά αλλού δε γνωρίζω να γίνονται "τσάμπα" τόσες δραστηριότητες) οπότε δεν μπορώ να μη το αναγνωρίσω ώς προσφορά

 

Αν δεν ακούσουν τίποτα, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική τους πορεία;

με την εμφύσηση αθείας στα παιδιά διαφωνώ (άσχετα με τις πεπυθήσει των γονέων), όπως έχω προ πει, γιατί η αθεία σε οδηγά στην απόγνωση και σου στερεί κάθε παρηγοριά...

για τη μελλοντική πορεία δεν ξέρω καθώς γνωρίζω και πολύ ηθικούς άθεους, καθώς και τσογλάνια (όπως και στις διάφορες θρησκείες βέβαια)

 

Πού "φαίνεται" ο θεός στην καθημερινή οικογενειακή ρουτίνα; Δηλαδή, μέσα από ποια ερεθίσματα γνωρίζει (ή όχι) το παιδί σας το θεό; (π.χ. πρωινή προσευχή, ιστορίες από βίβλο-καινή διαθήκη κτλ) Τι λέτε στα παιδιά σας; σε ποια ηλικία;

προσευχή βραδινή κάνουμε (το πάτερ ημών) και τους αρέσει, είναι μες στη διαδικασία ύπνου μαζί με ιστορίες και τραγούδια

κάνουμε και το σταυρό μας πριν φάμε (για να ευχαριστήσουμε για το φαγητό)

 

επείσης ο θεός υπάρχει για να "βοηθήσει" σε διάφορα δύσκολα θέματα

(πχ: προσευχόμαστε για τα άρρωστα,τα φτωχά και τα ορφανά παιδάκια, για τους παπούδες που δεν έχουν παιδιά και είναι μόνοι τους, για αυτούς που δεν έχουν σπίτι κτλ)

προσπαθούμε να τα συνδιάζουμε με διάφορες δραστηριότητες (πχ συμετοχή σε φιλανθρωπικά παζάρια, δίνουμε λίγα από τα λεφτά μας στους φτωχούς, επισκευτόμαστε γνωστούς σε νοσοκομεία, και σε υδρίματα και με εκπάιδευση των παιδιών σε σεβασμό στην αναπηρία)

νομίζω ότι τα παιδιά έτσι έχουν ένα ολοκληρωμένο φιλανθρωπικό "πακέτο"...

 

και μάλλον έχουμε πετύχει το στόχο γιατί κάθε πάκιστανό ή γυφτάκι που βλέπουν θέλουν να τον πέρνουν σπίτι γιατί χωράνε μερικοί ακόμα ...

[ΜΑΡΙΑΛ]

υπάρχει θεός;

ναι υπάρχει

γιατί κάποιοι πιστεύουν πως υπάρχει και κάποιοι όχι;

γιατί κάποιοι έχουν αιστανθεί να τους βοηθάει και κάποοι όχι

όποιος πεθαίνει πού πάει;

πάει στον παράδεισο μαζί με το θεό, αλλά δεν μπορεί να ξαναγυρίσει σπίτι του

αν ο θεός είναι καλός, γιατί κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε,

γιατί εμείς δεν είμαστε αρκετά καλοί ώστε να ταίζουμε τους φτωχούς και θέλουμε να χαλάμε τα λευτά μας για να περνάμε καλά

δεν έχουν γονείς

γιατί αν είμασταν τόσο καλοί όσο μας θέλει ο θεός θα πέρναμε τα παιδιά που δεν έχουν γονείς σπίτι μας για δικά μας παιδιά, και θα είχαν γονείς

 

αυτά τους λέω εγώ

[elisabeth]

αν και μ εχει καλυψει η moonchild θα προσπαθησω ν απαντησω κ εγω στα ερωτηματα της αλκυον..

καατρχην να πω οτι δεν εχω ιδιατερη σχεση με την εκκλησια πιστευω μεν αλλα με το δικο μου τροπο

ξεκιναω λοιπν

1.πιστευω ισχυει το δευτερο οτι η θρησκεια ενσωματωσε την ηθικη.

2.δε νομιζω οτι χανουν κατι...τη κορη μου τη βαφτισα κ εχει κοινωνησει 1-2 φορες...ειναι κατι εθιμοτυπικο γι αμενα...δε τη ν πειζω ουτε την καθοδηγω προς τ αεκει...θελω οταν μεγαλωσει ν αποφασισει μονη της τι θα κανει και που θα πιστεψει.θα μαι διπλα της οτι κ αν διαλεξει.το γιο μου δε τον βαφτισα ουτε εχω σκοπο να το κανω-κανα με ονοματοδοσια-πηγαμε ομως και πηραμε ευχη απο τον παπα της ενορια; μας.ως εκει ομως.δε σκοπευω να τον παω να κοινωνησει.

οσο γι ατη μελλοντικη τους πορεια...αυτο δε μπορω να το ξερω...θα σας παντησω σε λιγα χρονια νομιζω οτι οσο πιο ελευθερα αφηνονται τα παιδια να επιλεξουν τοσο πιο συνειδητη ειναι η επιλογη τους

3.δε νομιζω οτι στην ηλικια των δικων μου τουλαχιστον εχουν καποια συγκεκριμενη εικονα.για πιο μεγαλα παιδακια εξαρταται τι τους εχουν πει οι γονεις τους δε ξερω ν απαντησω.

4.ο θεος φαιναται στα μικρα καθημερινα θαυματα

οχι δε κανουμε καποιου ειδους προσευχη στο σπιτι ουτε διαβαζουμε θρησκευτικα βιβλια...αν βεβαια καποιο απ τα παιδια μου αργοτερα το ζητησει πολυ ευχαριστως να το κανουμε.

στα παιδια μου δεν εχω μιλησει για ο θεο ιδιαιτερα μιας και δε μου εχουν θεσει κανενα ερωτημα.θα ειμαι εδω να λυσω τις αποριες τους-στο βαθμο που μπορω-οταν προκυψουν.

[wonder.]

καλημερουδια

 

λοιπόν αφου αυτό το θέμα είναι πιο ....χαραρών περιθωρίων θα πω τα εξής,

 

υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ερωτήματα, και θέλουν απαντήσεις, η ανάγκη τους είναι να ξέρουν.

-αυτοί κάποια στιγμή κάτι θα πιστέψουν, κάτι θα ακολουθήσουν και κάπου θα ενταχθούν

 

υπάρχουν άνθρωποι που αμφιβάλλουν, έχουν ερωτήματα, τα οποία γεννούν άλλα ερωτήματα, και όταν παίρνουν απαντήσεις, πάνε για άλλα ερωτήματα, η ανάγκη τους είναι να ψάχνουν

-αυτοί θα πεθάνουν με ερωτήσεις, και δεν θα πιστέψουν ουσιαστικά ποτε και πουθενά

 

υπάρχουν άνθρωποι που δεν εχουν ιδιαίτερα ερωτήματα, και δεν τους καίγεται καρφί, δεν έχουν ανάγκη από πολλά πράγματα

-αυτοί κατα την γνώμη μου έχουν συλλάβει το νόημα του live for the day, μια χαρά...

 

ως εδώ καλά...

 

αν όλοι το δεχόταν έτσι όμορφα και απλά θα συμπλέαμε όλοι σε μια θάλασσα αρμονίας...

 

έλα όμως που είμαστε σύνθετα όντα, και που όλα είναι αλληλένδετα

 

τα πιστέυω μας είναι μοχλός και χρησιμοποιήθηκαν ανα τους αιώνες για χίλιους λόγους...

 

για μένα πχ η εκκλησία υπήρξε δυσταχώς ένα μέσο χειραγώγησης των πιστών, και απο την στιγμή που την έβαλε στο χέρι, που έδωσαν τα χέρια?, πείτε το όπως θέλετε, με το κράτος (και δεν αναφέρομαι μόνο στο δικό μας, σκεφτήτε και τους καθολικούς) λυπάμαι αλλά πιστέω πως επαψε ουσιαστικά να έχει τόση σχέση με τα πιστεύω...

και να μήν σταθούμε σε παπάδες/μοναχούς/μάρτυρες εξαιρέσεις παρακαλώ

 

γι αυτό και πιστεύω οτι μια εκκλησία που θέλει να σέβεται τον ευατό της, δεν πρέπει ουδεμία σχέση να έχει με το κράτος. δεν υπάρχει για να κυβερναει ούτε για να φροντίζει τα προβατα του κυβερνήτη

 

οπότε πιστέυω οτι τα πιστεύω πηγάζουν από τις ανάγκες ("αν δεν υπήρχε ο Θεός θα έπρεπε να το εφεύρουμε")

 

οταν χρειάζεσαι κάτι μπαίνεις σε μια εμπορικού τύπου διαπραγμάτευση και αυτός που θα σου το δώσει δυστυχώς κάτι θα πάρει από εσένα... οτι κι αν είναι αυτό, και όπως και αν θέλει να το χρησιμοποιήσει...

 

στην κόρη μου όπως έργαψα αλκυόν και στο άλλο θέμα, όταν με ρώτησε της είπα οτι υπάρχουν πολλοί θεούληδες, και κάθε παιδάκι έχει τον δικό του, και οτι οι θεούληδες είναι σαν την μαμά και τον μπαμπα μας και προσέχουμε τι λέμε για τους θεούληδες των άλλων (αυτά για να φέρεται όμορφα στο σχολείο και να μην στενοχωρήσει κανένα άλλο παιδί, απο αυτά που οι γονείς τους τους λένε περισσότερα και είναι πιο ευαισθητοποιημένα στο θέμα, ή που απλά είναι άλλης θρησκείας)

 

θα μου πεις αφου εσύ δεν πιστεύεις, γιατί στο παιδί άνοιξες τέτοια πόρτα..

γιατί δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει... και γιατί σαν όντα οι περισσότεροι έχουν ανάγκη από ένα θεο-αν είναι από αυτούς που θέλουν να πιστεύουν, και να ανήκουν, γιατί εγώ να της κόψω πρόωρα τον δρόμο? ας ξεκινήσει έτσι και αν δεν είναι από αυτούς που πιστεύουν θα πάει αργότερα μόνη της αλλού, και αν ειναι από αυτούς που δεν έχουν ανάγκη ούτε να ψάχνουν, θα τα γράψει όλα στα παλιά της τα παπούτσια και θα πάει διακοπές στην κόπα καμπάνα

 

φυσικά, επειδή εγώ ανήκω στην κατηγορία βου, έχω ερωτήματα για το άν έπραξα σωστά

 

ανήκω στην κατηγορία γ. και δε θα ήθελα να βάλω εξαρχής το παιδί μου σε κάποιο μονοπάτι. Πιστεύω ότι υπάρχει θετική και αρνητική ενέργεια μεταξύ των ανθρώπων και ότι μας επηρεάζει πχ. η πανσέληνος.

Θέλω το παιδί μου να αποφασίσει μόνο του και ελπίζω να πιστεύει στον εαυτό του και να μην έχει ανάγκη από παρηγοριά και δύναμη από ένα ανώτερο ον.

Εύχομαι να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, να έχει γερές βάσεις και να είναι τόσο γεμάτο από αγάπη, να το διακρίνει συναισθηματική πληρότητα ώστε να είναι σε θέση να κάνει διαπροσωπικές σχέσεις με άνεση, να σέβεται και να εκτιμά τον άνθρωπο, τη φύση, τα πράγματα και ταυτόχρονα να μην επιτρέπει σε κανέναν να μη του φέρεται με τον ίδιο τρόπο.

Και με αυτά τα στοιχεία ελπίζω να έχει μια όμορφη και γεμάτη ζωή.

 

 

Πιστεύω πως η θρησκεία είναι ακόμη ένα μέσο χειραγώγησης και πιστεύω πως το να βαφτίζονται μικρά παιδιά (= μη επιλογή τους) είναι μια απόλυτα εγωιστική πράξη των γονέων.

[opal]

Στη διάρκει των 25 χρόνων της ζωής μου πίστεψα ότι υπάρχει ο Θεός που έφτιαξε τον κόσμο και τους ανθρώπους και ότι ο Θεός αυτός αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Την ηθική τη θεωρώ ένα περίπλοκο θέμα. Πιστεύω ότι η απόλυτη ηθική είναι μία, το απόλυτο αγαθό είναι ο Θεός. Όσο περισσότερο γνωρίσεις το Θεό τόσο καλύτερα καταλαβαίνεις τι είναι το σωστό. Τη φωνή της ηθκιής την έχει βάλει ο Θεός στην καρδιά του κάθε ανθρώπου γι' αυτό και ο καλύτερος τρόπος για να είσαι σωστός άνθρωπος είναι να ακούς τη συνείδησή σου. Όμως οι εμπειρίες που έχουμε μεγαλώνοντας στην εκάστοτε κοινωνία μας επιβάλλουν τρόπους σκέψης και ηθικής, γι' αυτό και η ηθική είναι διαφορετική από κοινωνία σε κοινωνία και από άτομο σε άτομο.

 

Το παιδί μου θα ήθελα να το μεγαλώσω κοντά στην εκκλησία, δε θα το πιέσω όμως για τίποτα. Πιστεύω ότι για να γίνει κανείς πιστός πρέπει ο ίδιος ο Θεός να του αποκαλυφθεί στην ψυχή του και ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει και να αποκτήσει προωπική σχέση μαζί του. Από κει και πέρα ό, τι και να πουν οι άλλοι άνθρωποι δεν θα έχει μεγάλη επίδραση.

 

Ξέρω ότι δε θα μπορέσω ποτέ να απαντήσω σε κάποια ερωτήματα στο παιδί μου όπως το γιατί υπάρχει το κακό στον κόσμο. (Απαντήσεις φυσικά υπάρχουνε πολλές, καμιά όμως δεν είναι πειστική). Θα του πω αυτά τα οποία έχω μάθει στη ζωή μου και από κει και πέρα θα το αφήσω να χαράξει το δρόμο του.

[Lucy]

 

Και να θέσω κάποια ερωτήματα για αρχή.

 

1. Πιστεύετε πως η ηθική υπαγορεύεται από τη θρησκεία ή η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική;

 

2. Αν τα παιδιά μυηθούν από μικρά στη θρησκευτική λατρεία, τι κερδίζουν (ή χάνουν); Αν δεν ακούσουν τίποτα, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική τους πορεία;

 

3. Ποια πιστεύετε πως είναι η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τα θρησκευτικά μυστήρια και τις θρησκευτικές λατρείες;

 

4. Πού "φαίνεται" ο θεός στην καθημερινή οικογενειακή ρουτίνα; Δηλαδή, μέσα από ποια ερεθίσματα γνωρίζει (ή όχι) το παιδί σας το θεό; (π.χ. πρωινή προσευχή, ιστορίες από βίβλο-καινή διαθήκη κτλ) Τι λέτε στα παιδιά σας; σε ποια ηλικία;

 

 

Φυσικά, μπορεί να σχολιαστεί οτιδήποτε άλλο σχετικό (ή και άσχετο ) με τα παραπάνω ερωτήματα.

 

 

1. Πιστεύω ότι η ηθική δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία.

 

Αυτός που δηλώνει θρησκευόμενος δεν είναι απαραίτητα και ηθικός, αυτός που δηλώνει μη θρησκευόμενος δεν είναι απαραίτητα και ανήθικος.

 

2. Αν τα παιδιά μυηθούν από νωρίς στη θρηκευτική λατρεία αυτό που χάνουν είναι η κριτική ικανότητα. Δεν πιστεύω ότι κερδίζουν κάτι.

 

3. Εξαρτάται για ποια παιδιά μιλάς. Σε πολύ μικρή ηλικία δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τι είναι αυτό το τελετουργικό που βλέπουν. Εδώ ούτε μεγάλοι δεν κατανοούν. Απλώς κάνουν μηχανικά αυτό που τους υπαγορεύει η εκάστοτε εκκλησία και δεν διανοούνται να πράξουν αλλιώς.

 

4. Δεν ακολουθώ καμιά θρησκευτική ρουτίνα. Αν προκύψουν υπαρξιακά ερωτήματα του παιδιού, απαντώ όπως νομίζω προσπαθώντας να το κάνω να σκεφτεί μόνο του κάποια πράγματα.

[DALIA]

Πολύ ωραίο θέμα alcyonεύχομαι καιʼγω να μην πάει και αυτό υπέρ πίστεως όπως τόσο και τόσα άλλα.

Καλό είναι αν κάτι δεν καταλαβαίνουμε να ρωτάμε και να μην βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα για τον συνομιλητή μας.

Θα ξεκινήσω λίγο γενικά και θα επανέλθω.

 

Βασικά η ηθική είναι ένας όρος ολίγον τι «ρευστός». Το πώς ορίζει ο καθένας την ηθική νομίζω ότι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Σύμφωνα με τα δικά μου βιώματα, αν θέλεις τον δικό μου μικρόκοσμο αυτά τα δύο δεν έχουν ουδεμία σχέση και δεν θα πρέπει να σχετίζονται.

 

Από κει και πέρα είμαι είμαι χ.ο, πιστεύω ότι υπάρχει Θεός, προσευχή κάνω κάθε μέρα στο σπίτι μου, μόνη μου παντελώς.

Τετάρτη και Παρασκευή συνήθως δεν μαγειρεύω κρέας στο σπίτι.

Κάθε χρόνο παραμονή Αγιου Λάζαρου πηγαίνω σε ένα συγκεκριμένο εκκλησάκι του σε ένα χωριό για εντελώς προσωπικούς μου λόγους..

Με εκκλησία, παπάδες δεν έχω ουδεμία σχέση. Όταν νιώθω την ανάγκη να θέλω να εκκλησιαστώ πηγαίνω σε ένα συγκεκριμένο μετόχι του Αγ. Όρους όπου είναι πραγματικά χώρος προσευχής και όχι lifestyleεκκλησία ( σπάνια μεν αλλά όταν χρειαστεί να πάω πηγαίνω μόνο εκεί ). Συζητάω 2-3 φορές το χρόνο με κάποιους γέροντες που έρχονται από το Όρος στο σπίτι της διπλανής μου.

Πιστεύω και εγώ ότι ο Θεός είναι μέσα μας και φυσικά δεν είναι τιμωρός.

Διαφωνώ σε πολλά μαζί Του, αλλά δεν πειράζει Εκείνος συγχωρεί και πάνω από όλα κατανοεί.

Αισθάνομαι ότι με έχει βοηθήσει.

Το παιδί ευτυχώς δεν έχει έντονες τέτοιου είδους απορίες έως τώρα τουλάχιστον.

[my_Kelly]

Πολύ ωραίο θέμα alcyonεύχομαι καιʼγω να μην πάει και αυτό υπέρ πίστεως όπως τόσο και τόσα άλλα.

Καλό είναι αν κάτι δεν καταλαβαίνουμε να ρωτάμε και να μην βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα για τον συνομιλητή μας.

Θα ξεκινήσω λίγο γενικά και θα επανέλθω.

 

Βασικά η ηθική είναι ένας όρος ολίγον τι «ρευστός». Το πώς ορίζει ο καθένας την ηθική νομίζω ότι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Σύμφωνα με τα δικά μου βιώματα, αν θέλεις τον δικό μου μικρόκοσμο αυτά τα δύο δεν έχουν ουδεμία σχέση και δεν θα πρέπει να σχετίζονται.

 

Από κει και πέρα είμαι είμαι χ.ο, πιστεύω ότι υπάρχει Θεός, προσευχή κάνω κάθε μέρα στο σπίτι μου, μόνη μου παντελώς.

Τετάρτη και Παρασκευή συνήθως δεν μαγειρεύω κρέας στο σπίτι.

Κάθε χρόνο παραμονή Αγιου Λάζαρου πηγαίνω σε ένα συγκεκριμένο εκκλησάκι του σε ένα χωριό για εντελώς προσωπικούς μου λόγους..

Με εκκλησία, παπάδες δεν έχω ουδεμία σχέση. Όταν νιώθω την ανάγκη να θέλω να εκκλησιαστώ πηγαίνω σε ένα συγκεκριμένο μετόχι του Αγ. Όρους όπου είναι πραγματικά χώρος προσευχής και όχι lifestyleεκκλησία ( σπάνια μεν αλλά όταν χρειαστεί να πάω πηγαίνω μόνο εκεί ). Συζητάω 2-3 φορές το χρόνο με κάποιους γέροντες που έρχονται από το Όρος στο σπίτι της διπλανής μου.

Πιστεύω και εγώ ότι ο Θεός είναι μέσα μας και φυσικά δεν είναι τιμωρός.

Διαφωνώ σε πολλά μαζί Του, αλλά δεν πειράζει Εκείνος συγχωρεί και πάνω από όλα κατανοεί.

Αισθάνομαι ότι με έχει βοηθήσει.

Το παιδί ευτυχώς δεν έχει έντονες τέτοιου είδους απορίες έως τώρα τουλάχιστον.

 

Αν υπάρχει Θεός σήμερα πάντως το έκανε το θαύμα του: συμφωνώ απόλυτα με τη DALIA:lol: ειδικά σε αυτά που έχω κάνει bold.

 

1.Μέσα μου έχω κάνει έναν διαχωρισμό μεταξύ εκκλησίας και θρησκείας. Πιστεύω στη θρησκεία ως έννοια και στις βασικές της αρχές. Όμως με τα δικά μου βιώματα πάντα, έχω καταλάβει ότι η θρησκεία(=οι εκπρόσωποί της που είναι άνθρωποι και σε καμία περίπτωση ειδικοί απεσταλμένοι/εκπρόσωποι του Θεού) έχουν συμπεριλάβει/οικειοποιηθεί/παραποιήσει κάποιες έννοιες όπως η ηθική, προς συμφέρον της εξάπλωσης της θρησκείας και για χειραγώγηση των μαζών. Κι αυτό το λέω γιατί με την δική μου λογική δεν είμαι ανήθικη επειδή για παράδειγμα κάνω σεξ την Παρασκευή.

 

2. Το παιδί μου αν και είναι μικρό ακόμα και τα υπαρξιακά του προβλήματα φτάνουν μέχρι ερωτήσεις τύπου "κοιμάται ο Σφουγγαράκης?", θα είναι από αυτά τα παιδιά που μάλλον θα ακούσουν ελάχιστα από εμάς για τα της θρησκείας. Θα προσπαθήσω να αναπτύξω την κριτική της σκέψη έτσι ώστε όταν θα είναι σε θέση, θα βγάλει μόνη της τα συμπεράσματά της. Τώρα αν χάσει κάτι σπουδαίο.... πάλι η ίδια θα το κρίνει.

 

3. Τα παιδιά νομίζω βλέπουν το όλο θέμα σαν παιχνίδι, σαν θέατρο, σαν παράσταση. Αν εμείς τους εμπνεύσουμε δέος(πως εκεί που θα πάμε είναι πολύ σημαντικό) ή φόβο (αν δεν πιεις το κρασάκι δεν θα σε αγαπάει ο θεούλης) είναι καθαρά στην δική μας ευχέρεια και το κρίμα στο λαιμό μας.

 

4.Ο Θεός, με την έννοια της προσευχής, της νηστείας κτλ στην οικογένειά μας δεν υπάρχει. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα όμως, κάνουμε μια εκδρομή που έχει γίνει κάτι σαν οικογενειακή παράδοση, στην μονή που βρεθήκαμε με τον άντρα μου την πρώτη μέρα που έμαθα πως είμαι έγκυος. Οταν πάμε εκεί, η μικρή ξέρει πως είναι κάτι ωραίο, πως πρέπει να κάνει ησυχία, πλησιάζει τον γέροντα και γενικά φέρεται αλλιώς, προφανώς γιατί νιώθει πως εμείς είμαστε συγκινημένοι. Είναι μικρή ακόμα όμως, αλλά σκοπεύω να αναφερθώ σε τέτοια ζητήματα μόνο όταν με ρωτήσει η ίδια.

 

εντάξει, αφορίστε μας τώρα

[Αγγελίνα_2]

Ωραίο κι ενδιαφέρον το θέμα...θα σας παρακολουθήσω, αλλά δε θα συμμετέχω, γιατί, όποτε το έκανα στο παρελθόν, αντιμετωπίστηκα σαν εκπρόσωπος Τύπου της Εκκλησίας, πράγμα που μου είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό...άσε που δεν πληρώ ούτε κατά διάνοια τις προϋποθέσεις!

[jannis]

Εμένα τα παιδιά, κατά καιρούς με βομβαρδιζουν με ερωτήσεις:

υπάρχει θεός;

Eγώ πιστεύω αυτό... ο μπαμπάς αυτό... η γιαγιά αυτό...

΄

γιατί κάποιοι πιστεύουν πως υπάρχει και κάποιοι όχι;

ποιοι έχουν δίκιο;

Είναι μια ερώτηση που σου δίνει ευκαιρία να εξηγήσεις στα παιδιά την διαφορά μεταξύ γνώσης και πίστης. Πέραν του ορισμού χρειάζεσαι και πολλά παραδείγματα. Αφού λοιπόν το κάνεις λες ότι εφόσον δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει (δεν έχουμε αποδείξεις) είναι φυσικό άλλοι να πιστεύουν ότι υπάρχει ή όχι, και δεν ξέρουμε ποιοι έχουν ''δίκαιο'' παρόλο που όλοι πιστεύουν ότι έχουν δίκαιο

 

καλά, τόσα χρόνια κανένας δεν τον έχει δει να μας πει;

όποιος πεθαίνει πού πάει;

το κορμί του αποσυντίθεται (εξηγάς, ειδικά αν έχεις θάψει κατοικίδιο είναι πιο εύκολο). Πολλοί πιστεύουν ότι η ψυχή του ανθρώπου μένει (εξηγάς τι είναι η ψυχή - αν πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι πέραν της εγκεφαλικής λειτουργίας). Άλλοι πιστεύουν ότι πάει στον παράδεισο, άλλοι πιστεύουν ότι μένει μέσα στους αγαπημένους του, άλλοι πιστεύουν ότι γίνεται ενέργεια κλπ.

 

αν ο θεός είναι καλός, γιατί κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν γονείς ή πεθαίνουν;

 

δεν έχω απάντηση για αυτό, πάντως θα σου πω με σιγουριά ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη για όλους και ότι αυτοί που υποφέρουν δεν έχουν κάνει κάτι - δεν τιμωρούνται. Πολλά πράγματα είναι τυχαία (εξηγάς τι είναι η τύχη)

και άλλα παρόμοια και σχετικά,

 

και ρωτάω κι εγώ με την σειρά μου τι λέτε ή δεν λέτε στα παιδιά;

(συγνώμη alcyon που δεν απαντάω στα ερωτήματα 1,2,3 κλπ, αλλά ένιωσα σαν να έβαλες διαγώνισμα)

 

Σου έγραψα με μπλε τι λέω. Επίσης τους ενθαρύνω να μου πουν τις δικές τους σκέψεις. Γενικά δεν έχω πρόβλημα να λεω στα παιδιά ότι δεν ξέρω κάτι, ότι δεν είμαι σίγουρη, ότι πρέπει να το σκεφτώ κλπ. Θέλω να ξέρει το παιδί μου ότι ''η γνώση δεν σου σερβίρεται πάντα έτοιμη στο πιάτο'', υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν ξέρουμε ακόμα που ίσως μάθουμε και ίσως δεν μάθουμε... Κάπως έτσι.

(alcyon τα δικα σου θελουν παραπάνω σκέψη -ώρα...)