Σε χτυπησαν; Χτυπα το και συ!

[kerela]

πραγματικα οι αποψεις διιστανται...βεβαιως οπως παντα η χρυση τομη ειναι οτι καλυτερο..γενικα πρεπει να λεμε οχι στην επιθετικοτητα αλλα και οχι στην υποταγη...δυναμικη η σχεση και αλλοτε παμε προς το ενα η το αλλο ακρο..τα παιδια πρεπει να γνωριζουν το ευρος αυτο αναλογα με τις συνθηκες ενθαρρυνσης η αποδοκιμασιας απο τους γονεις.

[panzy]

Σε αυτή την ηλικία καλό είναι ο ενήλικας να βοηθάει το παιδί αντί να του λέει χτύπα το και εσύ.Μην ξεχνάτε ότι γονείς που ενισχύουν την επιθετική συμπεριφορά ή δεν την αποθαρρύνουν έχουν επιθετικά παιδιά!

[zwaki28]

Ρε παιδιά εντάξει κ εγώ έφαγα και έδωσα ξύλο στο δημοτικό και στο γυμνάσιο! άλλες ηλικίες. Εκεί παίζουν άλλα πράγματα που σίγουρα μια παιδοψυχόλος θα τα ανέλυε καλύτερα. Η εφηβεία, οι ορμόνες, η οικογενειακή κατάσταση κ.α. Εδώ μιλάμε για νήπια ετσι δεν είναι; Και δεν είπα οτι αυτό που υποστηρίζω είναι το σωστό. Απεναντίας είπα οτι το κάθε παιδί θέλει τη διαχείρηση του ώστε να αντιλιφ8εί τι είναι πρέπον και τί όχι. Εντάξει σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου να πείσεις ενα 3χρονο να μή παίρνει ας πούμε το κουβαδάκι του φίλου του γιατί παρόλο που αυτός το βλέπει σαν παιχνίδι το "στη σπάω και μου αρέσει να με κυνηγάς" το άλλο παιδάκι μπορεί να εκνευριστεί τόσο ή να μην έχει μάθει να μοιράζεται τα πράγματα του και να του ρίξει και καμία. Ε εντάξει το ζούμε κάθε μέρα δεν έγινε δα και σεισμός (μακριά παναγιά μου!). Μέσα απο αυτά τα μικρά παίρνουν μία γεύση για τα επόμενα. Θέλει υποστήριξη απο μας και πολύ πολύ μπιρι μπιρι!!

[matilda38]

Μην ξεχνάτε ότι γονείς που ενισχύουν την επιθετική συμπεριφορά ή δεν την αποθαρρύνουν έχουν επιθετικά παιδιά!

 

 

Αυτο νομιζω εξυπακουεται. Αλλα ξαναλεω το θεμα δεν ειναι τα επιθετικα παιδια αλλα αυτα που πρεπει να αμυνθουν. Ο τροπος αμυνας ειναι το θεμα μας και οχι το πως γινονται επιθετικα τα παιδια. Αυτο ειναι τεραστια κουβεντα . Επισης δεν θεωρω το παιδι που αμυνεται -ακομα και κατα τον ιδιο τροπο- (με χτυπησες - σε χτυπησα) επιθετικο.

[Χαρά-Μαρία]

Αυτο νομιζω εξυπακουεται. Αλλα ξαναλεω το θεμα δεν ειναι τα επιθετικα παιδια αλλα αυτα που πρεπει να αμυνθουν. Ο τροπος αμυνας ειναι το θεμα μας και οχι το πως γινονται επιθετικα τα παιδια. Αυτο ειναι τεραστια κουβεντα . Επισης δεν θεωρω το παιδι που αμυνεται -ακομα και κατα τον ιδιο τροπο- (με χτυπησες - σε χτυπησα) επιθετικο.

 

Ματιλντα διαφωνω. Το παιδι που αμυνεται γενικα δεν ειναι επιθετικο, εκτος εαν αμυνθει με βια. Οταν χρησιμοποιεις βια, γινεσαι κι εσυ επιθετικος. Η βασικη μας διαφωνια ειναι οτι οσες προτεινετε το ξυλο γι αμυνα, ειναι επειδη δεν αναγνωριζετε αλλο τροπο αμυνας εκτος απο αυτον. Καμμια μας δεν προτεινε, παρεπιπτοντως, να μην αμυνεται το παιδι. Στον τροπο διαφωνουμε.

[matilda38]

Καμμια μας δεν προτεινε, παρεπιπτοντως, να μην αμυνεται το παιδι. Στον τροπο διαφωνουμε.

 

 

Μα αμυνα ειναι να φυγει κλαιγοντας ή να απομακρυνθει απλα?

[boy'smam]

Hμασταν προχτες στις κουνιες.Ηταν ο μικρος στην τσουληθρα,ηρθε μια πιτσιρικα βιαστικη και τον εσπρωξε για να ανεβει τα σκαλακια πιο γρηγορα και ο δικος μου την χτυπησε

Ακουω τον μπαμπα της να φωναζει μη στην μικρη φωναζω κι εγω δεν χτυπαμε τα παιδακια και ληγει εκει.

Ακουω μετα την μαμα της μικρης να φωναζει με υφακι "μην την μαλωνεις,της εχω πει να σπρωχνει οταν την σπρωχνουν"!!!!

Λεει ο μπαμπας λοιπον οτι δεν την πειραξε κανεις εκεινη εσπρωξε πρωτη.Μουγκα η κυρια!

Και πειτε μου εσεις αν εσπρωχνε το παιδι μου και επεφτε απ τηις σκαλες και της εβγαζα τα ματια της μαμας εννοω θα εφταιγα?

Ειναι δυνατον να λες σε ενα τριχρονο να σπρωχνει?????Ειναι επικινδυνο υπο οποιεσδηποτε συνθηκες!

Και στην τελικη αλλο το χτυπημα αλλο το σπρωξιμο!

Ειπαμε να μην κανουμε τα παιδια μας θυματα και παθητικους δεκτες χτυπηματων και επιθεσεων αλλα οχι κι ετσι ρε γαμ@το!

Δεν καταλαβαινω πως μεγαλωνουν ετσι τα παιδια τους!Συγνωμη αλλα αλλο να εχεις ενα παιδακι ηπιων τονων και ησυχο που μπορει να το χτυπανε στο σχολειο και στις κουνιες αλλα παιδακια και να του λες να αντιδραει κι αλλο να εχεις ενα ζωηρο παιδακι και να δασκαλευεις να σπρωχνει και να χτυπαει!

Γιατι η μικρουλα ηταν μια πολυ γλυκια τσαουσα και δεν νομιζω οτι ειχε αναγκη και απο προτροπες.Γιατι σε αυτες τις περιπτωσεις δινεις μονο καλο δεν κανεις!

[Maya]

αλλο να εχεις ενα παιδακι ηπιων τονων και ησυχο που μπορει να το χτυπανε στο σχολειο και στις κουνιες αλλα παιδακια και να του λες να αντιδραει κι αλλο να εχεις ενα ζωηρο παιδακι και να δασκαλευεις να σπρωχνει και να χτυπαει!

 

Σωστά. Εγώ βλέπω μία μικρή διαφορά, την οποία όμως δεν μπορεί να τη δει ένα παιδί. Φορτώνουμε τα παιδιά με ένα βάρος που δεν μπορούν να το σηκώσουν.

Αν είχα ένα παιδάκι ήπιων τόνων και ήσυχο, που το χτυπάνε στο σχολείο και στις κούνιες θα προσπαθούσα να του τονώσω την αυτοεκτίμηση και να του μάθω τεχνικές που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίζει τη βία, όχι να το πιέσω να κάνει κάτι αντίθετο στο φύση του, πράγμα που θα του ρίξει ακόμα πιο χαμηλά την αυτοεκτίμηση.

Επιπλέον, παιδιά ας χαλαρώσουμε λίγο. Τα τρίχρονα ΚΑΙ χτυπιούνται ΚΑΙ σπρώχνουν και ΝΑΙ, μπορούν να ρίξουν ένα άλλο παιδάκια από την τσουλίθρα. Γι αυτό είμαστε απο πάνω τους. Δεν θα μαλώσω το τρίχρονο επειδή έσπρωξε το παιδί μου για να περάσει, ακόμα και αν το παιδί μου χτυπήσει. Αν χτυπήσει, θα μαλώσω τον εαυτό μου που δεν ήταν εκεί να το πιάσει.

[jannis]

παντως πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι για τα παιδιά οι ίδιοι κανόνες ισχύουν παντού. Δηλαδή αν τους πουμε να χτυπανέ τα παιδιά που τα χτυπούν (στην παιδική χαρά) θα το κάνουν και μεσα στο σπίτι με τα αδελφάκια τους - και μετά θα σου πουνε - εσύ μου είπες να το κάνω!

Είναι πολύ περίπλοκο το θέμα για μένα πάντως. Θα ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου μαθαίνοντας τους να κρινουν κάθε φορά πως πρέπει να αντιδράσουν και δυστυχώς αυτό δεν γίνεται δίνοντας ξεκάθαρες οδηγίες.

[AthinaP]

παντως πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι για τα παιδιά οι ίδιοι κανόνες ισχύουν παντού. Δηλαδή αν τους πουμε να χτυπανέ τα παιδιά που τα χτυπούν (στην παιδική χαρά) θα το κάνουν και μεσα στο σπίτι με τα αδελφάκια τους - και μετά θα σου πουνε - εσύ μου είπες να το κάνω!

 

Το ίδιο ισχύει και με την παιδική χαρά σε σχέση με τον παιδικό σταθμό. Στον παιδικό σταθμό μπορεί να υπάρχουν σκάλες και τσουληθρες και δεν είναι όπως στην παιδική χαρά, που ο κάθε γονιός έχει την επίβλεψη του παιδιού του. Αν και για τρίχρονα, συνήθως οι γονείς δεν είναι από πάνω, ούτε στην παιδική χαρά...

[alcyon]

Θυμίζω πως αναφέρομαι σε ηλικίες 5 και κάτω. (Δεν είναι ίδιο το χτύπημα στις ηλικίες των 13 ετών με τα χτυπήματα που κάνουν τα 5χρονα.)

 

Αν τα χτυπάνε, λέω:

1. να πουν "φύγε" ή "άσε με" κτλ

 

2. Αν ξαναχτυπήσουν...

... να απομακρύνουν όποιον τα χτυπάει (και με τα χέρια μου δείχνω σπρωξιά).

Από μόνα τους είδα πως διαβαθμίζουν την ένταση της σπρωξιάς ανάλογα με το χτύπημα. Οπότε ... οκ!

 

Και από εκεί και πέρα τονίζω πως οφείλουν να προστατεύουν τον εαυτό τους. Μένω στον κανόνα: "Δεν αφήνουμε ΚΑΝΕΝΑΝ να μας πονάει".

Και φυσικά: "ούτε εμείς πονάμε κανέναν!"

 

 

Επίσης:

Κάποτε άκουσα μια ομιλία ενός ψυχολόγου σε γονείς.

Έθεσα την εξής ερώτηση:

Πώς προτείνετε να αντιδρά ένα παιδί όταν το χτυπάνε;

 

Προτείνει λοιπόν να αποφεύγεται η χρήση βίας.

 

Συνεχίζω-επεκτείνω την ερώτησή μου:

Πώς προτείνουμε να αντιδρά ένα παιδί που έχει μάθει από το σπίτι του να μη χρησιμοποιεί βία για τις συναλλαγές του, όταν συχνά έρχονται άλλα παιδιά και το χτυπάνε;

 

Η απάντηση του ψυχολόγου ήταν:

Του κάνουμε σαφές πως οφείλει να προστατεύει τον εαυτό του. Πώς πάνω απ' όλα είναι η σωματική του ακεραιότητα. Και πως θα κάνει Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για να τη διαφυλάξει.

 

Μετά από αυτό σταμάτησα να είμαι κάθετη στην άρνηση χρήσης βίας. Μέχρι τότε έλεγα "όχι" σε οποιοδήποτε χτύπημα ξεκίναγε από τα παιδιά μου, είτε πρώτο, είτε δεύτερο.

Τώρα έχω βάλει αυτή την ιεραρχία και πάει μια χαρά.

 

 

Επίσης σε καμία περίπτωση δε δικαιολογώ χτυπήματα ξένων παιδιών με το να τους πω πως τα άλλα το έκαναν "κατά λάθος". Αν πράγματι έγινε κατά λάθος ναι, αλλά αν έχει γίνει επίτηδες, θα πρέπει και το παιδί μου να μάθει σιγά σιγά να διαχωρίζει τις προθέσεις. Άλλο το σκόνταψα και έπεσα πάνω σου... κι άλλο το θέλω το παιχνίδι σου και τραβάω μια σφαλιάρα.