Σε χτυπησαν; Χτυπα το και συ!

[pitsikoki]

Οταν καποιο παιδακι φιλικου περιβαλλοντος χτυπαει το δικο σας πως αντιδρατε;

Η κορη μου συχνα πυκνα της τρωει απο το ξαδερφακι μας ή το γειτονακι μας και ερχεται σε μενα κλαιγοντας. Τί να της πω; Στην αρχη της ελεγα δεν πειραζει-καταλαθος το εκανε...και την παρηγορουσα αλλα βλεπω οτι εχει μια παθητικοτητα και δεν μου αρεσει αυτο.Οποτε ειπα να το γυρισω στο λιγο πιο επιθετικο και να ζηταει το λογο (γιατι με χτυπησες) και σταματησα να την παρηγορω αλλα της λεω με αυστηρο υφος ¨και γιατι κλαις...οταν σε χτυπαει χτυπα το και συ΄...αλλα δεν ξερω αν αυτο ειναι σωστο. Η ξαδερφη μου λεει οτι ειναι λαθος αυτο γιατι μετα η κορη μου δεν θα μπορει να ξεχωρισει ποτε να χτυπησει και ποτε οχι και θα αρχισει να χτυπαει γενικως...ενω εγω θελω απλα να αντιδραει και να μαθει να αμυνεται. Της τονιζω οτι ΜΟΝΟ οταν σε χτυπανε θα χτυπας και ειναι εξυπνο παιδι αντιλαμβανεται τί εννοω ΑΛΛΑ ειναι παιδαγωγικα σωστο; Τις αποψεις σας, εμπειριες σας παρακαλω τί να κανω;

[Mammy in love]

Καλημέρα!Αχ πόσο τα σκέφτομαι όλα αυτά.Ο μικρός μου αγαπάει πολύ τα παιδάκια ,τρελένεται να είναι με παιδιά.Η ξαδέρφη του τον χαστουκίζει (την περνάει 5μήνες)και όταν η συννυφάδα μου της λέει να ζητήσει συγνώμη και να του δώσει φιλάκι πάει εκείνος και την φιλάει?Το τι θα τραβήξουμε από τώρα το σκέφτομαι.Λοιπόν εγώ θα σου πω τι είχα εφαρμόσει με τον αδερφό μου όταν πήγαινε στο δημοτικό και τις έτρωγε.Είχε κάτι αστέρια συμμαθητές που του τις έβρεχαν κανονικότατα.Εγώ σε κάθε διάλειμμα παραφύλαγα σαν το γεράκι ,τι άλλο να έκανα;Όταν άλλαξαν σχολείο και πήγα σε απέναντι κτήριο στα διαλείμματα πήγαινα στο σχολείο του για να τον προσέχω.Είδα και αποείδα και τελικά του είπα να υπερασπίζεται τον εαυτό του.Να μην τους αφήνει να τον χτυπούν να αμύνεται.Όχι να χτυπάει χωρίς λόγο ,να αμύνεται.Το ίδιο θα κάνω και με τον μικρό μου.

[DALIA]

Προσωπικα σε εκείνη την ηλικία το έκανα και εγώ. Παρόλα αυτά σε μας βγήκε σε καλό. Αν έτυχε δεν το γνωρίζω.Το χρησιμοποιούσε και εξακολουθεί μόνο σε έσχατες και όντως δύσκολες καταστάσεις.Νομίζω δηλ. ότι είναι στο παιδί.Υπάρχουν παιδοψυχόλογοι που το εγκρίνουν ( κάτω από το τραπέζι όμως ) και άλλοι όχι.

[Skybeam]

H μαμά μου μου το έλεγε αυτό. Ήμουν κι εγώ σχετικά ντροπαλό παιδί. Δεν εκμεταλλεύτηκα την προτροπή της μάνας, πέρα από κάνα-δυο φορές που έβαλα κάποιο παιδί που με χτύπησε στη θέση του! Ούτε κι έγινα αναίτια επιθετική.

[katd]

Εμενα ο γιος μου οταν πρωτοπήγε σταθμο γυρω στα 3 ηταν αρκετα παθητικος απεναντι στα χτυπηματα με αποτελεσμα να με καλεσει η δασκαλα του και να μου πει οτι τον συμβουλεψε πως δεν πρεπει να δεχεται αμαχητη τα χτυπηματα των αλλων παιδιων αλλα να υπερασπιζεται τον εαυτο του. Απο εκει και επειτα σιγα σιγα κατανοησε την διαφορα υπερασπιζομαι τον εαυτο μου και απλα χτυπαω γιατι ειμαι νταης. Δεν έχει παρατηρηθει κανενα περιστατικο ασχημο απο το σχολειο και ρωταω διαρκως αλλα ποτε ο δικος μου δε επιτιθεται σε παιδακι χωρις να εχει προηγηθει χτυπημα απο εκεινο!!!

[ΜΑΡΙΑΛ]

φίλη πιτσικοκη και γω το ίδιο κάνω ....

τους λέω να χτυπανε αν τα χτυπουν....

και μην ανησυχεις δε είναι επιθετικά χωρίς λόγο....

[matilda38]

Εγω θα ηθελα να ακουσω το αντιστροφο δηλαδη οταν καποια παιδακια χτυπουν συστηματικα καποια αλλα οχι κατ αναγκη συγκεκεριμενα παιδακια γενικα γινονται βιαια με το παραμικρο , τι κανετε οι γονεις τους σε αυτην την περιπτωση? Ζητατε βοηθεια απο ειδικο? και αν ναι τι λενε οι ειδικοι ? τι προκαλει τετοιες συμπεριφορες? εικονες απο το σπιτι? απο την τιβι? τι?

Το ερωτημα που θετω το θετω με αγαπη και οχι με επικριτικο υφος . Απλα ειχα παντα αυτην την απορια.

[Ράνια Κωστελέτου]

Kαταλαβαίνω την αγωνία σας , όμως η επιθετική συμπεριφορά σ αυτήν την ηλικία μπορεί να αποβεί μοιραία και προάγει λάθος μηνύματα.

Καλό είναι να υπερασπίζεται τον εαυτό της και να μην γίνεται θύμα , όμως αυτό μπορεί να γίνει χωρίς σωματική βία . Μια πρώτη αυστηρή προειδοποίηση του τύπου μην με ξαναενοχλήσεις ... η άμεση ενημέρωση του υπεύθυνου ενήλικα ( γονέα , γιαγιά ή νηπιαγωγού...) ακόμα και η απόρριψη αυτης της παρέας που ενοχλεί είναι μια πρώτη αντιμετώπιση.

Η αντεπίθεση είναι εύκολη λύση, όμως δεν μαθαίνει στο παιδί να διαχειρίζεται τις δυσκολίες του με διάλογο να διαπραγματεύεται και να μαθαίνει να ελίσσεται .

Ελπίζω να βοήθησα, καλή συνέχεια...

[pitsikoki]

Aγαπητη Ρανια. Ευχαριστω για την απαντηση. Ομως εχω δυο ερωτησουλες.

1. Σε αυτην την ηλικια (3) καταλαβαινει το αλλο παιδακι αυτο που θα του πει η δικια μου (μην με χτυπας-μη με ενοχλεις);

2. Αν ενημερωνει τον ενηλικα οτι την χτυπησε το ταδε παιδακι αργοτερα στο νηπιαγωγειο δεν θα την κοροιδευουν τα παιδακια ως το καρφι ή το παιδι της μαμας;

 

Θα μου ηταν πολυτιμες οι απαντησεις σου.

Ευχαριστω.

 

ΥΓ Να μην κανουμε παρεα με το γειτονακι και το ξαδερφακι δεν γινεται καθως και με τους γονεις τους ειμαστε πολυ στενοι φιλοι.

[mmdad]

Εμας παντως εδω 2 φορες μεχρι τωρα του εχει πει η δασκαλα να ανταποδωσει!

Εμεις προσπαθουμε να τους πεισουμε για το αντιθετο. Βασικα ο μεγαλος που το εκανε αυτο δηλαδη ανταπεδιδε εμπαινε πολυ συχνα τιμωρια γιατι δεν μπορουσε να πει οτι το εκανε δευτερος. Τελευυταια φορα του το ειπε η δασκαλα του πριν δυο βδομαδες που τον εσπρωξε ενα κοριτσακι και επεσε γδερνονατς το προσωπο του...

[ZWH]

Ποτε!!! Το θεωρω απαραδεκτο να προτρεψω το παιδι μου να χτυπησει αλλο παιδι!!!!

[pitsikoki]

Ποτε!!! Το θεωρω απαραδεκτο να προτρεψω το παιδι μου να χτυπησει αλλο παιδι!!!!

 

Tωρα εσυ αυτο καταλαβες; Οτι προτρεπουμε το παιδι μας να χτυπησει αλλο παιδι; Ξαναδιαβασε το αρχικο μηνυμα και κανε μας καμμια προταση ουσιαστικη για το πως να αντιδρασουμε οταν χτυπουν συνεχεια το παιδι μας και αυτο δεν αντιδραει.

[matilnta]

ημουν κ γω της αποψης δεν χτυπαμε ποτε.μεχρι που πηγαμε δημοτικο κ αλλαξα γνωμη.αν σε χτυπησουν χτυπας.μονο τοτε ομως!γινεται πολεμος εκει εξω κ δυστυχως καποια παιδια δεν εχουν κ τις καλυτερες αρχες απο το σπιτι τους.

[zwaki28]

Η κολλητή μου έχει ενα κοριτσάκι 5 χρονών. Όταν ο δικός μου τη σκουντάει ή τη χτυπάει του λέει "μη το ξανακάνεις αυτό γιατί θα σε χτυπήσω και εγώ!" Και φυσικά ο δικός μου που δε παίρνει απο λόγια συνεχίζει γιατί δεν είναι καν 3 και γιατί είναι στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Το βλέπει σαν παιχνίδι ενα πράγμα...είναι πειραχτήρι. Όταν τον χτυπάνε του λέω και εγώ το ίδιο, θα προειδοποιείς ή θα λες δε θέλω να με ενοχλείς και μετά αντεπίθεση! Ε δε γίνεται να της τρώει και να κάθεται άπραγος αν ο άλλος δε παίρνει απο λόγια. Πιστεύω δλδ πως στο νηπιαγωγείο πια τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε πρέπει να αμυνθούν εκτός αν ξαναλέω είναι ζόρικα και ατίθασα παιδιά. Όταν είναι μικρότερα κάνουμε υπομονή μέχρι να μεγαλώσουν

[dimmi]

Οταν καποιο παιδακι φιλικου περιβαλλοντος χτυπαει το δικο σας πως αντιδρατε;

Η κορη μου συχνα πυκνα της τρωει απο το ξαδερφακι μας ή το γειτονακι μας και ερχεται σε μενα κλαιγοντας. Τί να της πω; Στην αρχη της ελεγα δεν πειραζει-καταλαθος το εκανε...και την παρηγορουσα αλλα βλεπω οτι εχει μια παθητικοτητα και δεν μου αρεσει αυτο.Οποτε ειπα να το γυρισω στο λιγο πιο επιθετικο και να ζηταει το λογο (γιατι με χτυπησες) και σταματησα να την παρηγορω αλλα της λεω με αυστηρο υφος ¨και γιατι κλαις...οταν σε χτυπαει χτυπα το και συ΄...αλλα δεν ξερω αν αυτο ειναι σωστο. Η ξαδερφη μου λεει οτι ειναι λαθος αυτο γιατι μετα η κορη μου δεν θα μπορει να ξεχωρισει ποτε να χτυπησει και ποτε οχι και θα αρχισει να χτυπαει γενικως...ενω εγω θελω απλα να αντιδραει και να μαθει να αμυνεται. Της τονιζω οτι ΜΟΝΟ οταν σε χτυπανε θα χτυπας και ειναι εξυπνο παιδι αντιλαμβανεται τί εννοω ΑΛΛΑ ειναι παιδαγωγικα σωστο; Τις αποψεις σας, εμπειριες σας παρακαλω τί να κανω;

δεν ξέρω αν είναι σωστό ούτε είμαστε σε φάση να μας απασχολεί ακόμα αυτό, αλλά ειλικρινά γέλασα πολύ με τον τίτλο σου, και το πιθανότερο το ίδιο θα έλεγα στο παιδί μου!

[dimmi]

Ποτε!!! Το θεωρω απαραδεκτο να προτρεψω το παιδι μου να χτυπησει αλλο παιδι!!!!

πόσο είναι το παιδί σου αν επιτρέπεται? Θα πρέπει να προετοιμαστείς για πολλές νύχτες παρηγοριάς και να προσπαθείς να του εξηγήσεις τα ανεξήγητα, το γιατί πρέπει να κάθεται να τις τρώει

η δράση φέρνει αντίδραση, το να μην αντιδρά κάποιος δεν σημαίνει πάντα ότι είναι υγιές, όσο απαράδεκτο κι αν το θεωρούμε εμείς.

[dimmi]

Kαταλαβαίνω την αγωνία σας , όμως η επιθετική συμπεριφορά σ αυτήν την ηλικία μπορεί να αποβεί μοιραία και προάγει λάθος μηνύματα.

Καλό είναι να υπερασπίζεται τον εαυτό της και να μην γίνεται θύμα , όμως αυτό μπορεί να γίνει χωρίς σωματική βία . Μια πρώτη αυστηρή προειδοποίηση του τύπου μην με ξαναενοχλήσεις ... η άμεση ενημέρωση του υπεύθυνου ενήλικα ( γονέα , γιαγιά ή νηπιαγωγού...) ακόμα και η απόρριψη αυτης της παρέας που ενοχλεί είναι μια πρώτη αντιμετώπιση.

Η αντεπίθεση είναι εύκολη λύση, όμως δεν μαθαίνει στο παιδί να διαχειρίζεται τις δυσκολίες του με διάλογο να διαπραγματεύεται και να μαθαίνει να ελίσσεται .

Ελπίζω να βοήθησα, καλή συνέχεια...

καλά μη τρομάζουμε κόσμο, όπου υπάρχουν παιδιά υπάρχουν και καυγάδες και κλάμματα, δεν είδα να αποβαίνει μοιραίο για κανένα από αυτά!

Δεν είπαμε να προκαλεί καυγά το παιδί, αλλά να μην είναι απαθές, έρμαιο των άλλων, ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του, σε μι ακοινωνία ολοένα πιο άγρια.

Ο καλύτερος τρόπος να το μάθει αυτό, όπως το βλέπω από την δική μου οπτική (των ανηψιών μου προς το παρόν) είναι να ξεκίνήσει από το φιλικό του περιβάλλον και όχι απότομα στον έξω κόσμο. Ναι θα πεί η μαμά "δεν το έκανε επίτηδες, θα σου ζητήσει συγνώμη" αλλά όταν το άλλο παιδάκι δεν το κάνει και προκαλέι με το επιτιδευμένο ύφος του τότε τί γίνεται?

Αμα του ανταποδώσει που είναι το μοιραίο?

Γιατί έξω σίγουρα θα τις φάει και δε θα το ρωτήσουν αν του ήρθε απότομα. Ούτε διάλογο θα κάνουν...

[vaso78]

Εμείς τις προάλες είμασταν στην παιδική χαρά. Κάποια στιγμή ένα παιδάκι χτύπησε το δικό μου. Ο δικός μου απλά το κοίταξε λοξά και απομακρύνθηκε. Δεν έχω μάθει τα παιδιά μου με την βία και χαίρομαι που δεν ανταπέδωσε. Δεν μ' αρεσε όμως που δεν είπε τίποτα. Τον φώναξα κοντά μου και του ειπα "όταν σε χτυπάει κάποιο παιδάκι θα του φωνάζεις ΣΤΑΜΑΤΑ" ... εε πήγε σχετικά κοντά του του φώναξε "σταμάτα αυτό που έκανες παιδάκι" ... και έρχεται και μου λέει "εντάξει μαμά του είπα" ...

Μ' αρέσει που δεν αντιδρούν με βία αλλά δεν μ'αρέσει και η απάθεια. Θα κάθονται να τις τρώνε? γιατί ούτε αυτό μου αρέσει. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντίδρασεις.

Εξάλλου το παιδάκι που χτυπάει αν δεν δει αντίδραση θα συνεχίζει να το κάνει. Αν όμως το "θύμα" αντιδράσει έστω φωνάζοντας να σταματήσει γιατί τον πονάει ίσως να σταματήσει αυτή την συμπεριφορά.

 

Από την άλλη στο σπίτι μεταξύ των μικρών μου (5 και 3 ετών) πέφτει και καμία (μόνο μεταξύ τους το κάνουν αυτό, ποτέ με άλλα παιδάκια). τους βάζω να ζητήσουν συγνώμη να κάνουν αγκαλίτσα και να δώσουν φιλάκι ... στο δευτερόλεπτο οι φωνές και τα κλάματα έχουν γίνει γέλια... και συνεχίζουν να παίζουν ... αν πάνε τιμωρία έχουμε κλάματα και νεύρα για πολύυυυ ώρα.

[mariab]

Νομίζω ότι το να πέφτει λίγο ξύλο ανάμεσα στα παιδιά είναι κάτι αναμενόμενο και δεν είναι σημάδι των καιρών μας. Νομίζω ότι ανέκαθεν έτσι ήταν τα παιδιά. Προσπαθούν να επιβληθούν, να ορίσουν ιεραρχία κλπ. Εμένα οι κόρες μου που είναι 2.5 και 5 δέρνονται μεταξύ τους πολύ εύκολα όταν δεν τις βλέπουμε. Κι εγώ βέβαια μετά τις νουθετώ, συγγνώμες και οι δύο, φιλάκια και οι δύο και μια φορά που είχαν ξεφύγει μπήκαν τιμωρία και οι δύο.

Δεν νομίζω δηλαδή ότι είναι κάτι ασυνήθιστο ή τραγικό, αρκεί να μην ξεφεύγει το παιδί και να μην είναι μονίμως επιθετικό. Κι εγώ ακολουθώ τη γραμμή "δεν θα χτυπήσεις ποτέ πρώτη, αλλά αν σε χτυπήσουν μία φορά θα πεις σταμάτα και μετά θα χτυπήσεις κι εσύ". Νομίζω ότι αυτή η άμεση αντίδραση θα γίνει απολύτως κατανοητή από το άλλο παιδάκι και θα λήξουν τα επεισόδια πολύ γρηγορα και ανώδυνα.

[miriki]

Τις περισσότερες φορές τα χτυπήματα αυτά οφείλονται σε κάποια παρεξήγηση. Κάποιος από τους δυο δεν έχει καταλάβει κάτι και δεν μπορεί να εκφράσει αλλιώς το ... δίκιο που τον πνίγει.

 

Κι ο δικός μου τις τρώει. Το πρώτο που έκανα λοιπόν ήταν να του μάθω το ΣΤΑΜΑΤΑ με απομάκρυνση και το να στραφεί για βοήθεια σε ενήλικο. Το δεύτερο ήταν να του μάθω "εγώ είμαι μεγάλος/ 'εξυπνος δε χτυπάω".

 

Το αμέσως επόμενο ήταν να δούμε γιατί τον χτύπησε το παιδάκι. Σε χτύπησε έτσι στα ξεκούδουνα; Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο; Αν, ναι όντως πρέπει να του εξηγήσει η δασκάλα μπλα μπλα μπλα.... Ε, 9 στις 10 κάτι έχει κάνει ο δικός μου που έχει προκαλέσει τη μήνι του άλλου παιδιού. Οπότε μπήκε και ο επόμενος κανόνας δεν προκαλούμε, γιατί θα υποστούμε τις συνέπειες. Ειδικά σε παιδάκια που δεν μπορούν ακόμη να μιλήσουν. Δεν εννοώ ότι θα κάτσει να τις φάει, αλλά θα ξέρει ότι έχει μερίδιο ευθύνης γιαυτό που συμβαίνει.

 

Τελευταία τα πράγματα είναι καλύτερα με πολλή δουλειά από τις παιδαγωγούς του και από εμάς στο σπίτι. Βέβαια χθες πάλι ήρθε σαν να πάλευε με γάτες, αλλάαααα πήρε το πανάκι ενός μωρού που κάνει προσαρμογή στο σχολείο. Ε, πάλι καλά που δε γύρισε σε τεύχη.....

[Χαρά-Μαρία]

Συμφωνω με την κα Ράνια Κωστελέτου μέσες-άκρες.

Η ειρωνια με την οποια απαντησαν στην παραπανω πολλα ατομα, με στεναχωρει παρα πολυ μια και δειχνει οτι ουτε οι ιδιοι οι γονεις ειναι διατεθειμενοι να μαθουν στα παιδια τους να μην χτυπανε. Ακομα κι αν τα δικα τους δεν εχουν τετοια συμπεριφορα, αυτα πρεπει να προσαρμοστουν. Το αντιθετο, δεν θα επρεπε να γινει? Και μετα, αυτο δεν θα γινει τροπος ζωης? Οποτε ας το εφαρμοσουμε κι εμεις οι "μεγαλοι"

-αν σε κλεψουν, κλεψε κι εσυ

-αν σκοτωσουν, σκοτωσε κι εσυ...

αρχαια -και αιωνια- διαφωνια για το πως πρεπει να αντιδραμε σε λαθος συμπεριφορες.

Γιατι σωστο δεν ειναι το να χτυπας.

Οσο για το "καρφι", αν δειτε εναν κλεφτη στο απεναντι διαμερισμα, δεν θα παρετε την αστυνομια? Ενω οταν χτυπαει ενας μπουλης παιδακια στο σχολειο που δεν τους εκανε τιποτα, αυτο θα κοιταξουμε? Το...να μην γινουμε "καρφια"? Κι αν οπως χτυπαει το ενα το αλλο γινει ατυχημα?

Για να το κλεισω, οταν ημουν εγω μικρη, ενα παιδακι χτυπαγε αδιακριτως ολα τα αλλα αγορακια-οχι εμας. Δεν μιλαγε κανενας. Καποια, ανταπεδιδαν. Οποτε, ενα αλλο, απο τα νευρα του, του εβγαλε το ματι με ενα μαρκαδορο! Τρεις εγχειρησεις εκανε.

[mariab]

Συμφωνω με την κα Ράνια Κωστελέτου μέσες-άκρες.

Η ειρωνια με την οποια απαντησαν στην παραπανω πολλα ατομα, με στεναχωρει παρα πολυ μια και δειχνει οτι ουτε οι ιδιοι οι γονεις ειναι διατεθειμενοι να μαθουν στα παιδια τους να μην χτυπανε. Ακομα κι αν τα δικα τους δεν εχουν τετοια συμπεριφορα, αυτα πρεπει να προσαρμοστουν. Το αντιθετο, δεν θα επρεπε να γινει? Και μετα, αυτο δεν θα γινει τροπος ζωης? Οποτε ας το εφαρμοσουμε κι εμεις οι "μεγαλοι"

-αν σε κλεψουν, κλεψε κι εσυ

-αν σκοτωσουν, σκοτωσε κι εσυ...

αρχαια -και αιωνια- διαφωνια για το πως πρεπει να αντιδραμε σε λαθος συμπεριφορες.

Γιατι σωστο δεν ειναι το να χτυπας.

Οσο για το "καρφι", αν δειτε εναν κλεφτη στο απεναντι διαμερισμα, δεν θα παρετε την αστυνομια? Ενω οταν χτυπαει ενας μπουλης παιδακια στο σχολειο που δεν τους εκανε τιποτα, αυτο θα κοιταξουμε? Το...να μην γινουμε "καρφια"? Κι αν οπως χτυπαει το ενα το αλλο γινει ατυχημα?

Για να το κλεισω, οταν ημουν εγω μικρη, ενα παιδακι χτυπαγε αδιακριτως ολα τα αλλα αγορακια-οχι εμας. Δεν μιλαγε κανενας. Καποια, ανταπεδιδαν. Οποτε, ενα αλλο, απο τα νευρα του, του εβγαλε το ματι με ενα μαρκαδορο! Τρεις εγχειρησεις εκανε.

 

Νομίζω ότι σε όλα τα πράγματα υπάρχουν διαβαθμίσεις. Για τα παιδιά (όχι για προβληματικά παιδιά, αλλά για το μέσο παιδί που έχει συναίσθηση των ορίων του) το να σηκώσει κάποιες φορές το χέρι του δεν έχει τη βαρύτητα και τη σημασία που έχει για να έναν μεγάλο. Εμείς οι ενήλικες δίνουμε στην πράξη αυτή ένα βάρος που δεν δίνουν τα ίδια τα παιδιά.

Από το έχω ένα επιθετικό παιδί μέχρι το έχω ένα παιδί που βάζει όρια υπάρχει μεγάλη διαφορά. Συμφωνώ ότι πρέπει να ενημερώνονται οι ενήλικες (πάντοτε), οι δασκάλες στην προκειμένη περίπτωση, αλλά αυτό σημαίνει ότι το παιδί σου πρώτα θα φάει το ξύλο και μετά θα κάνει τα παράπονά του και θα λύσει πολιτισμένα τις διαφορές του με το άλλο παιδάκι (δεν το λεώ ειρωνικά, απλώς περιγράφω το πώς θα φανεί η κατάσταση και στον δαρμένο και σε αυτόν που χειροδίκισε). Μερικές φορές, ειδικά με τους νταήδες, είναι πολύ πιο απλό και άμεσο το να δείξει το παιδί ότι ΔΕΝ θα ανεχθεί να το ακουμπήσει ο άλλος. Τα όρια πρέπει να μπάινουν άμεσα, όχι εκ των υστέρων.

Στο παράδειγμα δε που αναφέρεις, όντως θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί η δασκάλα. Εάν όμως κάποιο παιδί είχε αντιδράσει άμεσα, πιθανότατα δεν θα έφτανε η κατάσταση εκεί που περιγράφεις.

[pitsikoki]

Συμφωνω με την κα Ράνια Κωστελέτου μέσες-άκρες.

Η ειρωνια με την οποια απαντησαν στην παραπανω πολλα ατομα, με στεναχωρει παρα πολυ μια και δειχνει οτι ουτε οι ιδιοι οι γονεις ειναι διατεθειμενοι να μαθουν στα παιδια τους να μην χτυπανε. Ακομα κι αν τα δικα τους δεν εχουν τετοια συμπεριφορα, αυτα πρεπει να προσαρμοστουν. Το αντιθετο, δεν θα επρεπε να γινει? Και μετα, αυτο δεν θα γινει τροπος ζωης? Οποτε ας το εφαρμοσουμε κι εμεις οι "μεγαλοι"

-αν σε κλεψουν, κλεψε κι εσυ

-αν σκοτωσουν, σκοτωσε κι εσυ...

αρχαια -και αιωνια- διαφωνια για το πως πρεπει να αντιδραμε σε λαθος συμπεριφορες.

Γιατι σωστο δεν ειναι το να χτυπας.

Οσο για το "καρφι", αν δειτε εναν κλεφτη στο απεναντι διαμερισμα, δεν θα παρετε την αστυνομια? Ενω οταν χτυπαει ενας μπουλης παιδακια στο σχολειο που δεν τους εκανε τιποτα, αυτο θα κοιταξουμε? Το...να μην γινουμε "καρφια"? Κι αν οπως χτυπαει το ενα το αλλο γινει ατυχημα?

Για να το κλεισω, οταν ημουν εγω μικρη, ενα παιδακι χτυπαγε αδιακριτως ολα τα αλλα αγορακια-οχι εμας. Δεν μιλαγε κανενας. Καποια, ανταπεδιδαν. Οποτε, ενα αλλο, απο τα νευρα του, του εβγαλε το ματι με ενα μαρκαδορο! Τρεις εγχειρησεις εκανε.

 

 

Xαρα- Μαρια ποιος απαντησε με ειρωνια; Διαβασα ολα τα μηνυματα και δεν καταλαβα κατι τετοιο.

[Χαρά-Μαρία]

Νομίζω ότι σε όλα τα πράγματα υπάρχουν διαβαθμίσεις. Για τα παιδιά (όχι για προβληματικά παιδιά, αλλά για το μέσο παιδί που έχει συναίσθηση των ορίων του) το να σηκώσει κάποιες φορές το χέρι του δεν έχει τη βαρύτητα και τη σημασία που έχει για να έναν μεγάλο. Εμείς οι ενήλικες δίνουμε στην πράξη αυτή ένα βάρος που δεν δίνουν τα ίδια τα παιδιά.

Από το έχω ένα επιθετικό παιδί μέχρι το έχω ένα παιδί που βάζει όρια υπάρχει μεγάλη διαφορά. Συμφωνώ ότι πρέπει να ενημερώνονται οι ενήλικες (πάντοτε), οι δασκάλες στην προκειμένη περίπτωση, αλλά αυτό σημαίνει ότι το παιδί σου πρώτα θα φάει το ξύλο και μετά θα κάνει τα παράπονά του και θα λύσει πολιτισμένα τις διαφορές του με το άλλο παιδάκι (δεν το λεώ ειρωνικά, απλώς περιγράφω το πώς θα φανεί η κατάσταση και στον δαρμένο και σε αυτόν που χειροδίκισε). Μερικές φορές, ειδικά με τους νταήδες, είναι πολύ πιο απλό και άμεσο το να δείξει το παιδί ότι ΔΕΝ θα ανεχθεί να το ακουμπήσει ο άλλος. Τα όρια πρέπει να μπάινουν άμεσα, όχι εκ των υστέρων.

Στο παράδειγμα δε που αναφέρεις, όντως θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί η δασκάλα. Εάν όμως κάποιο παιδί είχε αντιδράσει άμεσα, πιθανότατα δεν θα έφτανε η κατάσταση εκεί που περιγράφεις.

 

Συμφωνω οτι υπαρχουν διαβαθμισεις αλλα το βασικο στα παιδια ειναι οτι δεν γνωριζουν τα ορια, μεχρι που ειναι ασφαλες και που οχι. Γι αυτο ειμαστε εμεις εδω. Οταν μαλιστα εχουν πιαστει στα χερια, δεν περιμενω να χτυπανε προσεκτικα, να μην κανουν ζημια το ενα στο αλλο...

Για το περιστατικο με το παιδι στην ταξη μου, εγινε ακριβως επειδη ολα τα αγορακια αντιδρουσαν αμεσα και παντα επικρατουσε ξυλο για μερικα λεπτα, εστω κι αν φαινοταν "αθωο" οποτε σε μια συμπλοκη εγινε και το ατυχημα. Το αντιθετο λοιπον, αν δεν ειχε διαιωνιστει το πραγμα και δεν ειχε σταματησει καποιος το εν λογω παιδι απο το να προκαλει συνεχως καυγαδες, δεν θα ειχε συμβει. Τις περισσοτερες φορες δεν μπαινουν ορια, απλα διαιωνιζεται μια κατασταση οπου τελικα τα παιδια τσακωνονται και πλακωνονται μεταξυ τους με την πρωτη ευκαιρια.

Τελος δεν πιστευω οτι ειτε τις τρως και δεν μιλας, ειτε βαρας κι εσυ, Υπαρχουν πολλοι τροποι να αντιδρασει κανεις.

[dimmi]

Συμφωνω οτι υπαρχουν διαβαθμισεις αλλα το βασικο στα παιδια ειναι οτι δεν γνωριζουν τα ορια, μεχρι που ειναι ασφαλες και που οχι. Γι αυτο ειμαστε εμεις εδω. Οταν μαλιστα εχουν πιαστει στα χερια, δεν περιμενω να χτυπανε προσεκτικα, να μην κανουν ζημια το ενα στο αλλο...

Για το περιστατικο με το παιδι στην ταξη μου, εγινε ακριβως επειδη ολα τα αγορακια αντιδρουσαν αμεσα και παντα επικρατουσε ξυλο για μερικα λεπτα, εστω κι αν φαινοταν "αθωο" οποτε σε μια συμπλοκη εγινε και το ατυχημα. Το αντιθετο λοιπον, αν δεν ειχε διαιωνιστει το πραγμα και δεν ειχε σταματησει καποιος το εν λογω παιδι απο το να προκαλει συνεχως καυγαδες, δεν θα ειχε συμβει. Τις περισσοτερες φορες δεν μπαινουν ορια, απλα διαιωνιζεται μια κατασταση οπου τελικα τα παιδια τσακωνονται και πλακωνονται μεταξυ τους με την πρωτη ευκαιρια.

Τελος δεν πιστευω οτι ειτε τις τρως και δεν μιλας, ειτε βαρας κι εσυ, Υπαρχουν πολλοι τροποι να αντιδρασει κανεις.

το λογικό θα ήταν στην τάξη να υπάρχει και δασκάλα, όπως έξω υπάρχει ο γονιός δίπλα στο παιδί του και όχι σε...άλλο κόσμο. Προφανώς το παιδί που προκαλεί συνεχώς καυγάδες θέλει μεταχείριση ειδική, δεν πιστεύω κανείς να περιμένει όμως από ένα 3χρονο ή 5χρονο να το συνετίσει!

Ο γονιός, επιβλέπων, δασκάλα ή όπως λέγεται που είναι κάθε φορά?

Ποιά θέση παίρνει?

Συμφωνώ με τις κοπέλες που πρότειναν την τακτική "σταμάτα-ανταπέδωσε χτύπημα".