παιδι μονογονεϊκών οικογενειών στο σχολείο ;;; !!!

[missirlou]

ειλικρινά πολύ έχω νευριάσει....με τους γονείς! Και με την δασκάλα αλλά πιο πολύ με τους γονείς!

 

Τους λόγους για όλα αυτά αυτά τους ξέρουμε..σκληράδα, ανάγωγοι άνθρωποι...αδιάκριτοι. Στο δια ταύτα τώρα.

 

Αν εγώ ήμουν στη θέση σου θα ελεγα στο παιδί μου ότι έχει μπαμπά. Απλά περνάμε καλύτερα μόνοι μας και δεν μένει μαζί μας. Δυστυχώς, θα τον απαξιούσα!

 

στα άσχημα σχόλια τύπου ''εσύ δεν έχεις μπαμπά να να νανανα '' θα ευελπιστούσα να απαντήσει 'Εχω...αλλά δεν τον θέλω'.

 

Στην ερώτηση του μικρού 'γιατι δεν μαλώνουν και οι αλλοι (γονείς, δάσκαλοι ) τα παιδια που μου φέρονται ασχημα ;;;'' θα απαντούσα 'επειδή είσαι τόσο έξυπνο και απαντάς μόνο σου! Δεν χρειάζεσαι τη βοήθεια τους. Μερικοί άνθρωποι προστατεύουν μόνο τους χαζούς'

 

Αν άκουγα άσχημα σχόλια απο γονείς ή καθηγητές θα απαντούσα χαμογελαστά ' και εσείς είσαστε μ@@@@@ες αλλά δεν το κάνβουμε θέμα'

 

Αν άκουγα άσχημα σχόλια απο μικρά παιδιά θα απαντούσα 'δεν είναι κάτι που σε αφορά παιδάκι μου, πρέπει να σε αφορά τι γίνεται μόνο στο δικό σου σπίτι'

 

Αυτές είναι οι πρώτες μου σκέψεις.....και φυσικά θα μίλαγα και με κάποιον ειδικό.

[UFO]

νικι τι σε κάνε να νομίζεις οτι αυτα ΔΕΝ συμβαίνουν στην αθήνα

;;;

τεκνατζου το παιδι ΔΕΝ ΕΙΔΕ οτι το ακουσα

δεν το καταλαβε

εγω μετα την ρωτησα για το σκηνικό στο χαλαρό και ασχετο ! για τον πολύ απλό λόγο του ότι ειχα μια διακριτική παρουσια στο γεγονός

ειναι και παιδι που δεν θελει να ανακατεύονται στα δικά της ΕΚΤΩΣ και αν θελει την βοηθεια μου καπου ΞΕΡΕΙ παντα οτι ειμαι εκει γι ααυτην ) η αλλη μαμα όμως πχ ΗΤΑΝ διπλα και στα δυο παιδάκια !

μισιρλού το παιδι δεν μπορει να απανατησει εχω αλλα δεν τον θελω

ξερει οτι εχει αλλα δεν τον ξέρει

δεν μπορουμε να μην θελουμε κατι που δεν ξέρουμε ;!!!

ουτε και της εχω μεταφέρει καμία δικια μου νευρωση (που δεν εχω νευρωση με το γεννήτορα αρα αδυνατον να της μετεφερα ποτε μου )

 

στο ερωτημα δε γιατι δε λενε κατι οι γονεις αυτο ειπαμε που προτεινες

και επεισης της εξηγησα οτι δεν εχουν όλοι την ιδια σχεσημε τους γονείς τους

εμεις μιλάμε

αυτα τα παιδια μπορει να μην μιλανε με τους γονείς τους και οι γονείς τους να μην μιλάνε και να μην κάνουν τόση παρεα με τα παιδια τους

 

 

(τελικά ειναι δυσκολο να αποδεχθούμε οτι είμαστε μελη ενός συνόλου και είμαστε ατομα με ευθυνες και κοινωνικές ευθύνες αυτο βλεπω )

 

εδιτ εννοειετε οτι καποια στιγμή θα μιλήσω βολιδοσκόπιση κάνω

και βεβαια (παλι μισιρλου ενα ετοιμόλγο παιδι δεν εγινε ετσι ...εχουμε επισκευφθεί ειδικό , ειχα βοηθεια ) δεν περήμενα να γίνουν τα γεγονότα .. να δω τι μποει να συναντήσω

το χα δει απο πριν το ¨όνειρο ¨

 

και παλι ευχαριστω για τον χρόνο σας

[missirlou]

μισιρλού το παιδι δεν μπορει να απανατησει εχω αλλα δεν τον θελω

ξερει οτι εχει αλλα δεν τον ξέρει

δεν μπορουμε να μην θελουμε κατι που δεν ξέρουμε ;

ουτε και της εχω μεταφέρει καμία δικια μου νευρωση (που δεν εχω νευρωση με το γεννήτορα αρα αδυνατον να της μετεφερα ποτε μου

καλά έκανες! Δεν ξέρω την ιστορία σου...ας απαντήσει λοιπόν 'έχω, πως δεν έχω..δεν ξέρεις ότι όλα τα παιδάκια έχουν?' Βέβαια στη συνέχεια θα ακολουθήσει και η ερώτηση τύπου 'και πού είναι?' 'δεν έρχεται εδώ'....δεν μπορώ να βρω κάτι καλύτερο....

[Kostas-Aggela]

Δεν απαξιωνεις ποτε γονεα στο παιδι , ουτε αυτο για να απαντησει απλα , ποσο μαλλον αν κατι τετοιο δεν ισχυει . Εγω νομιζω οτι πιο μεγαλο θεμα εχουν τα παιδια που κανουν τις οποιες ερωτησεις παρα η κορουλα σου να την χαιρεσαι και να την προσεχεις , οσο για δασκαλους οι οποιοι ειναι και παιδαγωγοι μπορεις κατι ιδιαν ή στον διευθυντη του σχολειου να αναφερεις το γεγονος . Τα μαλωματα και τα αμεσα υπονουμενα μονο τροφη θα δωσουν στα "ορνια" και κατεπεκταση κουβεντες στο σπιτι και μπουμερανγκ συμπεριφορων απο τα παιδια τους στο παιδι σου , αποψη μου .

[Babycakes]

Επιτρέψτε μου απλά να διευκρινίσω πως ωραίες όλες οι απόψεις, όμως ποτέ δεν μπορεί καμία να καταλάβει τον ρατσισμό στο συγκεκριμένο θέμα, όταν δεν τον έχει βιώσει.

 

Εμείς οι μαμάδες των μονογονεϊκών οικογενειών, ιδιαίτερα όσων οι πατεράδες είναι εξαφανισμένοι, προσπαθούμε πολύ να θωρακίσουμε τα παιδιά μας, και ξέρουμε εκ των προτέρων πως άσχετα από το πόσο καλά θα τα προετοιμάσουμε ή πως θα χειριστούμε το όλο θέμα, η απουσία του πατέρα αυτή καθαυτή είναι κάτι που εκ των πραγμάτων θα τα πληγώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους. Γι'αυτό προσέχουμε και μελετάμε τους χειρισμούς μας όσο μπορούμε περισσότερο, ώστε να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο οχυρωμένα και καλυμμένα συναισθηματικά να αντιμετωπίσουν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων και των σχολίων.

Dalia, ναι στο εξωτερικό ΔΕΝ κοροιδεύουν για το συγκεκριμένο θέμα - γι'αυτό μιλάμε και όχι για bullying γενικότερα - επειδή εκεί οι μονογονεικές οικογένειες και οι ανύπαντρες μητέρες είναι ένα αρκετά σύνηθες φαινόμενο.

[MarcoPolo]

Εγω Νικη για γειτονια της Αθηνας μιλουσα και οχι για επαρχια.

 

Και ναι ειναι πολυ συγκεκριμενο το θεμα αλλα ακριβως την ιδια νοοτροπια περνανε στα παιδια και για αλλα θεματα διαφορετικοτητας. Ειναι η ελλειψη ευαισθησιας και σεβασμου που δυστυχως θελει πολυ δουλεια για να την αποφυγουμε να την δουμε στα παιδια μας μεθαυριο.

[Niki81]

Α ωραια..και στην Αθηνα τα ιδια κατινιστικα γινονται?Ειχα μια ελπιδα οτι εδω ειναι διαφορετικα τα πραγματα...οχι λογω υψηλου επιπεδου των κατοικων φυσικα...αλλα επειδη οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων ειναι διαφορετικες.Βεβαια τωρα που το λετε κρινω με το πως ζουσα ως ανυπαντρη που ουτε με ηξεραν ουτε τους ηξερα..Τον τελευταιο χρονο με το παιδι εχω δει αρκετους να μαθαινουν και να κουτσομπολευουν το τι κανω.

[Niki81]

Να σε ρωτησω κατι....αδιακριτο το ξερω και χιλια συγγνωμη απο τωρα...αν δε θελεις να μη μου απαντησεις...πραγματικα.Στο παιδι τι εχεις πει?Μιλησες οταν αρχισε να εχει αυτο αποριες ή απο μονη σου ξεκινησες να εξηγεις απο νωρις.

[UFO]

NIKI moy ενα παιδι θεωρεί φυσιολογικό (μεχρι την ηληκία σχολείου να το πουμε ετσι) αυτο που ζει στο σπιτι του

αν στο σπίτι του τρωνε στο πατωμα

αυτο θεωρεί ( φυσιολογικό )

 

αν στο σπιτι του ζουνε 3 οικογενείες μαζί

ετσι θεωρεί οτι ζουνε όλοι έτσι (φυσιολογικό)

 

αν στο σπιτι του βρίζουν στις λεκτικές τους διαμάχες

θα θεωρεί οτι ετσι μιλάμε οταν εχουμε διαμάχες

και αυτο θα θεωρεί ( φυσιολογικό )

 

αν στο σπιτι του παιδιού ειναι μελαχρινή η μαμα

αυτο θα θεωρεί (φυσιολογικό )για χρώμα μαλλιών μιας μαμας

 

αν ένα παιδι για να κάτσει καλα το βαρανε ή το μειώνουν στο σπιτι του

αυτο θεωρεί (φυσιολογικό )

 

δεν θα μπω σε παραπανω λεπτομέριες η αληθεια ειναι

[Niki81]

NIKI moy ενα παιδι θεωρεί φυσιολογικό (μεχρι την ηληκία σχολείου να το πουμε ετσι) αυτο που ζει στο σπιτι του

αν στο σπίτι του τρωνε στο πατωμα

αυτο θεωρεί ( φυσιολογικό )

 

αν στο σπιτι του ζουνε 3 οικογενείες μαζί

ετσι θεωρεί οτι ζουνε όλοι έτσι (φυσιολογικό)

 

αν στο σπιτι του βρίζουν στις λεκτικές τους διαμάχες

θα θεωρεί οτι ετσι μιλάμε οταν εχουμε διαμάχες

και αυτο θα θεωρεί ( φυσιολογικό )

 

αν στο σπιτι του παιδιού ειναι μελαχρινή η μαμα

αυτο θα θεωρεί (φυσιολογικό )για χρώμα μαλλιών μιας μαμας

 

αν ένα παιδι για να κάτσει καλα το βαρανε ή το μειώνουν στο σπιτι του

αυτο θεωρεί (φυσιολογικό )

 

 

δεν θα μπω σε παραπανω λεπτομέριες η αληθεια ειναι

 

Οκ καλο μου...σορρυ και παλι.

Η αληθεια ειναι δε το ειχα σκεφτει οπως το λες.Εχω στο μυαλο μου πως το ολο στορυ οικογενεια και μαμα-μπαμπας δημιουργει αποριες απο πιο νωρις.

 

Να μιλας πολυ στο παιδι...ξανα και ξανα...γιατι καμια φορα ακομα κι ενα ετοιμολογο παιδι δε σημαινει οτι δε στεναχωριεται ή δε μπερδευεται.Εγω στη θεση σου θα συμβουλευομουν παλι εναν ειδικο αφου το εχεις ξανακανει ετσι κι αλλιως.

 

Παντως απο τον τροπο που απαντας σε βρισκω αρκετα ψυχραιμη και μεθοδικη οσο κι αν τα εχεις παρει...συνεχισε ετσι...

[DALIA]

Ok ρε κορίτσια σχωρέστε με, απλά το θέμα κοροιδεύω είναι πολύ πιο ήπιο, από το θέμα ρατσισμός, όπως ειπώθηκε. Τώρα θα μου πεις όλα από κάπου ξεκινάνε, δεν θα έχεις και άδικο. Συγνώμι και πάλι.

Ufo μου προφανέστατα δεν κατάλαβα ποιος ακριβώς είναι ο προβληματισμός σου.

Αν θες να πεις κάτι παραπάνω ( όσο αναφορά τον δικό σου προβληματισμό πάντα ) ίσως μπορέσω έστω και λίγο να βοηθήσω. Είναι μία ολόιδια κατάσταση που τη βιώνω καθημερινά από επιστήθια φίλη που τυχαίνει τα παιδιά μας να είναι στο ίδιο σχολείο από τον παιδικό ακόμη, μένουμε πολύ κοντά και συνήθως συναντιόμαστε καθημερινά έστω για ένα τσιγάρο και τα λέμε. Πάντως ουδέποτε κορόιδεψαν το παιδί για την οικογενειακή του κατάσταση, για άλλα ναι το έχουν κοροιδέψει αλλά ποτέ για το ότι δεν έχει μπαμπά. ( το παιδί τον Αύγουστο θα κλείσει τα 7 )

[iosifina123]

Καλά αυτά γινόντουσαν και θα γίνονται εις τους αιώνες των αιώνων. Ότι ξεφεύγει από τα συνηθισμένα πρότυπα θα σχολιάζεται. Και ως γνωστόν, τα παιδιά θα ακούνε τα λεγόμενα των μεγάλων και θα τα μεταφέρουν.

 

Κι εμένα συμμαθήτριά μου έμαθε ότι ήταν υιοθετημένη από μια άλλη συμμαθήτριά μας στο σχολείο. Επειδή το έλεγαν οι γονείς της στο σπίτι, το άκουσε και σε έναν τσακωμό είπε ''εσύ μη μιλάς, είσαι υιοθετημένη''.

 

Δεν μπορείς να αποφύγεις τα σχόλια.

[UFO]

το πρόβλημα μου Dalia μου ειναι οτι δεν ηξερα τι να κάνω ΟΧΙ σε σχεση με τον μικρόκοσμο μου ( την οικογενεια μου δλδ το παιδι μου )

αλλα σε σχεση με το μακρόκοσμο μου

( σε σχεση δλδ με την κοινωνία σχολέιο αλλους γονείς κλπ κλπ )

 

το παιδι οτι μπορω να κανω το κάνω

και η δουλεια που εχουμε κάνει μαζι φαίνεται καθε μέρα το οποίο μου δίνει τεράστιες ποσότητες χαράς και υπερηφάνειας

 

η αλήθεια ειναι πως το ενστυκτο μου ειναι να μαλλιοτραβίξω

να θυμώσω

να δείρω να βρίσω

να σηκώσω μανίκια

να σηκώσω φρύδι κλπ

 

 

αλλα ηθελα να επιβεβαιώσω διασταυρώσω αν θες

ότι το ένστικτο το οποίο απέφυγα - έπνιξα ηταν λαθος ή οχι !

 

ο προβληματισμός ( βάση της βολιδοσκόπισης ηταν )

τι λες; πως αντιδρας ; αντιδρας με βαση τι θα σε κάνει να αίσθανθείς καλυτερα ΕΣΥ εκείνη την στιγμή ή τι θα ειναι σωστό για το παιδι σου

την κοινωνία

την οικογενεια σου ;

 

επελεξα το να κανω αυτο που είναι καλο για το παιδι μου ( διακριτική παρουσια συζήτηση χαλαρωτητα δια του βιώματος μάθηση , ηρεμία, ορημότητα)

 

το αντίκρισμα είναι όμως οτι εμενα εσωτερικα με ενόχλησε

με ενόχλησε η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

η κοινωνικη μηδανική ΑΝΟΧΗ στην διαφορετικότητα !

 

(απλά αν δω να κλοτσάς άστεγο πακιστανό θα μπω στη μέση θα καθαρίσω .. θα μας μαζέυυν οι αστυφύλακες ! εκει δε μασάω , αν ΜΑΘΩ οτι κοροιδευει κάποιος το παιδι μου όμως ,τι να κάνω για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα ; με αγγίζει προσωπικά καταλαβαίνεις ;;;;

να παω να ξεκατινιαστω ; να το κάνω ρόμπα το παιδι ; να βγω η τρελη του χωρίου ; να μιλήσω στη μανα ; να μιλησω στη δασκάλα; πως να το θέσω ΕΥΓΕΝΙΚΆ; ΑΠΟ που να ζητήσω βοήθεια ; απο αλλη μανα;;; ποιον να ρωτήσω ;;; (δεν εννοώ ειδικό ) αν εχει δει κάτι ακουσει κατι ειναι προσωπικό το ζήτημα! δεν εχω εκεθεση την οικοεγενιακή μου κατασταση παντου στην γειτωνία ; γενικά θεματα και ερωτήματα ! )

 

δεν γνωρίζω το θέμα του καθένα

στο σπιτι του

την δουλεια του το οικογενειακό του

 

γνωρίζω όμως οτι ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικός ιδιαίτερος μόναδικός

αυτο εχω μαθει στο παιδι και για αυτο - πιθανώς- απαντα και με τόση ευκολία οχι για την δική του μόνο διαφορετικότητα αλλα και δενμε κάνει ρόμπα οταν συναντά κατι διαφορετικό ( ΜΑΜΑ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΟΣ ;;; )

 

εκ του αποτελέσμαος όμως παρατηρέι καποιος οτι αυτο σε πλυθιασμική καλυψη 100 ατόμων το κάνου (σαν εμενα ) οι 2 - 3 - 5

 

αντε 20

 

ρατσισμός ειναι βρε νταλια μου

ρατσισμόw διάκρηση ειναι:

 

http://www.youthforhumanrights.org/what-are-human-rights/videos/do-not-discriminate.html

Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status. Furthermore, no distinction shall be made on the basis of the political, jurisdictional or international status of the country or territory to which a person belongs, whether it be independent, trust, non-self-governing or under any other limitation of sovereignty.

http://edu09.pbworks.com/w/page/7879949/Η%20έννοια%20του%20ρατσισμού

Ο ρατσισμός είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα (εθνικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά κ.λπ.) προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα (κοινωνική, φυλετική, θρησκευτική), ως υπέρτερη άλλων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη (από την αγγλική race = φυλή), - λεγόμενος "ρασιαλισμός", ή εκ της ιταλικής "ράτσα" (razza) ο φυλετικός ρατσισμός.

Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι, με την θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα (ανώτερα) εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.

Παλαιότερα συγγραφείς και κοινωνιολόγοι αντί του σύγχρονου όρου χρησιμοποιούσαν, ιδιαίτερα στις αγγλόφωνες χώρες, τον όρο ρασιαλισμός(racialism), που όλοι όμως συμφωνούν ότι πρόκειται για όρο δόγματος φυλετικής υπεροχής. Ο νεότερος όμως όρος (εκ της ιταλικής) επικράτησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, περισσότερο για λόγους προπαγάνδας. Συγκεκριμένα η Ρ. Μπένεντικτ (R. Benedict) ορίζει τον ρατσισμό ως:"...το δόγμα όπου μία εθνική ομάδα (ethnic group) έχει καταδικαστεί από τη Φύση σε κληρονομική κατωτερότητα (hereditary interiority) ενώ μια άλλη σε κληρονομική ανωτερότητα (hereditary superiority)"*¹.

Γενικά ο ρατσισμός θεωρείται κάτι περισσότερο από τη φυλετική προκατάληψη (race prejudice).Η τυπική θεωρία του σε σύγχρονες αναζητήσεις και σχετικές έρευνες, έχει τις ρίζες της στο πολυθρύλητο έργο του Ζοζέφ Αρτύρ ντε Γκομπινώ (Joseph Arthur De Gobineau): "Essai sur l' inegalite des races humaines" (Δοκίμιο επί της ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών), που δημοσιεύτηκε το 1853 και κυριολεκτικά αποτέλεσε την θεωρητική κάλυψη και "ευλογία" των αποικιοκρατών.

http://www.imlarisis.gr/index.php?dispatch=categories.view&category_id=35

Ρατσισμός

Η έννοια του ρατσισμού προέρχεται από το race που σημαίνει φυλή και ουσιαστικά με την συγκεκριμένη έννοια αναφερόμαστε στο φαινόμενο εκείνο κατά το οποίο ένα άτομο, ομάδα ή κοινωνικό σύνολο εμφανίζει όχι μόνο φαινόμενα ξενοφοβίας αλλά παράλληλα έχει και ενεργητική δραστηριότητα απέναντι στους φορείς που τα εκφράζουν (ακόμα και αν έχει τη μορφή της σιωπηλής συναίνεσης). Με άλλα λόγια, ο ρατσισμός αποτελεί την έκφραση (ενεργητική δράση) όλων των ξενοφοβικών σκέψεων, απόψεων, τάσεων που έχει ένα άτομο, ομάδα ή ένα κοινωνικό σύνολο. Αν θελήσουμε να δώσουμε ένα παράδειγμα ρατσιστικής έκφρασης από μία ομάδα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που είχαν γίνει από τους γονείς και κηδεμόνες του σχολείου της Νέας Μηχανίωνας σχετικά με το ζήτημα της σημαίας. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα οι γονείς είχαν μια ενεργητική δραστηριότητα (συγκέντρωση έξω από το σχολείο και πικετοφορία) έναντι των νέων κοινωνικών προτύπων μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, ο ρατσισμός έχει άμεση αναφορά στο φαινόμενο της συλλογικής ευθύνης. Με άλλα λόγια ένα άτομο που εκφράζεται ρατσιστικά δεν θα αναφέρει μόνο ότι π.χ. τον έκλεψε ο τάδε αλλά παράλληλα θα κάνει αναφορά και στην ομάδα στην οποία ανήκει (οι Αλβανοί είναι κλέφτες κλπ).

Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ως ένα ακόμα στοιχείο του ρατσισμού, την συγκριτική διάσταση μεταξύ των ομάδων (πολλές φορές εκφράζεται με λανθάνοντες-υπόγειους τρόπους). Με άλλα λόγια μία ομάδα που εκφράζεται ρατσιστικά αυτοχαρακτηρίζεται ως πλεονασματικά ανώτερη άλλης ή άλλων ομοειδών ομάδων. Ως παράδειγμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την, ξεπερασμένη πλέον, άποψη περί ανωτερότητας της λευκής φυλής έναντι των υπολοίπων φυλών.

Αν θελήσουμε, τώρα, να δώσουμε ένα πρόχειρο ορισμό του ρατσισμού θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μία ομάδα και κάθε μέλος αυτής φέρεται να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (κατώτερα των υπολοίπων) απλά και μόνο γιατί ανήκουν σ' αυτή την ομάδα ενώ παράλληλα τυγχάνουν διακριτικής μεταχείρισης από άλλη ή άλλες ομοειδείς ομάδες γι΄ αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά τα οποία φέρονται να έχουν και οι οποίες με αυτό τον τρόπο επιθυμούν να προστατεύσουν την καθαρότητα των ανώτερων στοιχείων που αυτές διαθέτουν ή των προνομίων που απολαμβάνουν.

Ο ρατσισμός δεν είναι ενιαίος αλλά αναλύεται σε πολλά είδη όπως: εθνικός - φυλετικός (είναι η παλιά έκφρασή του για αυτό άλλωστε έχει δώσει την αρχική ονομασία στη λέξη), προέλευσης, χρώματος, φύλου, θρησκευτικής ταυτότητας, οικονομικής επιφάνειας, πολιτικής - ιδεολογικής έκφρασης, σεξουαλικής επιλογής, ηλικίας, φυσικής ικανότητας (ΑμεΑ, οροθετικοί, ασθενείς ψυχικής υγείας κλπ).

[kinkajoujou]

Εφόσον ρωτάς σε γενικότερο φιλοσοφικό επίπεδο νομίζω ότι εσύ και μόνο εσύ μπορείς να κρίνεις πώς σου ταιριάζει να χειριστείς τις καταστάσεις αυτές, με το χαρακτήρα που έχεις που έλεγε και η αείμνηστη Μαλβίνα. Εφόσον έχεις λύσει το βασικό σου μέλημα, που είναι το να μάθεις το παιδί να μην ντρέπεται, να μην μασάει να απαντήσει, στην τελική να μην ακούει τα σχόλια του καθενός (που είναι κάτι που για διαφορετικούς λόγους το αντιμετωπίζουμε όλοι, ανεξάρτητα αν έχουμε μπαμπά ή όχι), από εκεί και πέρα φέρεσαι ανάλογα με το πώς θα νιώσεις εσύ καλύτερα. Μπορείς σίγουρα να μιλήσεις στη δασκάλα, η οποία σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να έχει όποιες αντιλήψεις θέλει, αλλά με την ιδιότητα της δασκάλας δεν επιτρέπεται να κρίνει τέτοια θέματα, πόσω μάλλον μπροστά στα υπόλοιπα παιδιά και γονείς. Για τις υπόλοιπες μαμάδες, θα έκρινα επίπεδο και ανάλογα θα έπραττα. Αλλά το γεγονός και μόνο ότι συζητάνε τέτοια θέματα μπροστά στα παιδιά και με τέτοιο ύφος, με προδιαθέτει αρνητικά για το αν θα πετύχαινα θετικά αποτελέσματα με το να τους μιλήσω, οπότε μάλλον θα τις άφηνα στον κόσμο του άρλεκιν. Τι να κάνουμε, σε αυτή τη ζωή πολλοί θα μας σχολιάσουν και δεν μπορούμε να τα πάμε με όλους καλά, άμα προσπαθούσαμε να κάνουμε όλους αυτούς να δουν τον κόσμο με τα δικά μας μάτια, άστα να πάνε...

[Goblin]

UFO διάβασα το θέμα από την αρχή… δεν θα σου πω τι θα έκανα εγώ γιατί δεν μπορώ να έρθω στην θέση σου… θα σου πω μία σκέψη που έκανα…

 

Κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να γίνεις παιδί, σκέψου το σχολείο, την τάξη την δασκάλα, το διάλειμμα… τις κυρά κατίνες (σσ : άλλες μαμάδες) σκέψου όλο το σκηνικό!!!!

 

Πώς θα ήθελες να αντιδράσει η δικιά σου μαμά? Να τους την πει?… να κάνει φασαρία?... Να χαμογελάσει ειρωνικά και να γυρίσει το κεφάλι από την άλλη?... Να αδιαφορήσει?

 

Ο κόσμος των παιδιών είναι τόσο διαφορετικός από τον δικό μας!!!

[kourkoumpini]

1) καμια απο αυτες τις κυριες δεν σκεφτηκε οτι μπορει και η ιδια να γινει καποια στιγμη μονογονεικη οικογενιεα και γι' αυτο φερονται με τετοια επαρση και τοση ανοησια.

2) εινια ρατσισμος εφοσον προκειται και για ενα θεμα ταμπου ακομη απο ο,τι φαινεται. εινια θεμα που πληγωνιε και το παιδι και την μητερα.

3) ως προε το χειρισμο συμφωνω οτι ειναι θεμα της δικης προσωπικοτητας και των δικων σου επιλογων. αλλα δεν εινια αναγκη να μενεις απραγη εφοσον ενοχλεισαι τοσο πολυ, ανεξαρτητα απο τη συμπεριφορα και απο τη γνωση του παιδιου. τι εννοω; μπορεις να δρασεις διττα: και απεναντι στο παιδι και απεναντιστους γυρω. στο παιδι σου θα εξηγησεις με συζητηση κτλ και οπως εσυ θες οτι εχει μπαμπα ανεξαρτητα απο το αν μενει εκει κτλ, γενικα θα πεις οτι θες και πως θες και θα το θωρακισεις οπως θεωρεις εσυ καλυτερα. απο την αλλη μπορεις να κανει μια συζητηση κατ' ιδιαν με τη δασκαλα (η οποια μαλλον ηρθε σε δυσκολη θεση εκεινη τη στιγμη και εκανε την παπια) και με τις μαμαδες (τυπου δεν δεχομαι προσβολες, το παιδι εχει γονεις ακι εχει μητερα που ασχολειται και δεν σας πεφτει λογος κτλ) χωρις απαραιτητα να το ξερει το παιδι σου.

 

εγω προσωπικα δεν θα το ανεχομουν, θα απαντουσα χωρις να χρειαζεται να φτασουμε στο ξεμμαλιασμα. επισης, ημουν β δημοτικου και μια δακσλα σε κατ' ιδιαν συζητηση ειπε "τα παιδια των μονογονεικων οικογενειων εχουν προβληματα". ακομα το θυμαμαι με φρικη και παραπονο.

[Όλγα Ζηκοπούλου]

Νομίζω ότι το να προσπαθούμε να αλλάξουμε τους άλλους ή να ελέξγχουμε τις αντιδράσεις των άλλων είναι πολύ δύσκολο, κοπιαστικό, πολλές φορές με μικρά αποτελέσματα και έντονα συναισθήματα ματαίωσης.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία να ελέγχουμε είναι οι δικές μας αντιδράσεις, τρόποι προσαρμογής και/ή αντιμετώπισης. Αυτό σημαίνει ότι συζητάμε και βοηθάμε το παιδί ώστε να νοηματοδοτήσει ρεαλιστικά και να εκφράσει τα συναισθήματά του σχετικά με την εμπειρία του να μεγαλώνει σε μία μονογονεϊκή οικογένεια. Τι σκέφτεται το ίδιο, τι σημαίνει για το ίδιο, πώς νιώθει για αυτό...

Επίσης, είναι σημαντικό να συζητήσουμε για γενικές αξίες που έχουν νόημα να διέπουν τη ζωή μας, όπως αυτή της διαφορετικότητας. Υπάρχουν αρκετά βιβλία για παιδιά διαφόρων ηλικιών που με κατανοητό και διασκεδαστικο τρόπο διαπραγματεύονται την έννοια της διαφορετικότητας, του σεβασμού κλ.π.

Τέλος είναι σημαντικό να βοηθήσουμε το παιδί ώστε να βρει τρόπους για να μπορεί να αντιμετωπίζει τα όποια πειράγματα. Τι να λέει, πώς να το λέει, πότε να ζητά βοήθεια κ.λ.π.

Πολλές φορές όταν μαθαίνουμε ή όταν το ίδιο το παιδί μας λέει ότι έχει δεχτεί αρνητικά σχόλια και πειράγματα από άλλα παιδιά βιώνουμε πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα που μας κάνουν να μην χειριζόμαστε το θέμα με ψυχραιμία και που σε πολλές περιπτωσεις μπορεί να περάσει στο παιδί το μήνυμα ότι η "μαμά δεν αντέχει να τα ακούει αυτά, οπότε καλύτερα να μην τα συζητάω μαζί της". Έτσι, είναι σημαντικό να προσπαθούμε να παραμένουνε ψύχραιμοι και μαζί με το παιδί να συζητάμε για το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Εάν είναι κάτι που συνεχίζεται και επιμένει, σαφώς είναι πολύ σημαντικό να εμπλέξουμε σημαντικά πρόσωπα, όπως είναι οι εκπαδευτικοί, και να τους πλησιάσουμε με διάθεση να συνεργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και όχι με διάθεση άσκησης αρνητικής κριτικής για τη μέχρι τώρα αδράνειά τους.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πολλοί αναφέρετε και πιστεύετε ότι τα παιδιά είναι σκληρά και τα σχόλιά τους συχνά κυνικά . Μην ξεχνάμε ότι η γνωστική τους ανάπτυξη, ανάλογα πάντα με την ηλικία τους, θέτει περιορισμούς στο πώς αντιλαμβάνονται τον αντίκυτπο των πράξεών τους, πώς ερμηνέυουν την πρόθεση του άλλου κ.λ.π.!

[Eleftheria]

Συμφωνώ ότι πρέπει να δυναμώνουμε το παιδί μας σε όλα τα ζητήματα που έχουν προαναφερθεί. Μιλάμε και συζητάμε με το παιδί μας, αυτή όμως είναι μία προσωπική μας σχέση.

 

Επίσης, δεν αναφέρομαι στις συζητήσεις μεταξύ των παιδιών, γιατί έχουν τους δικούς τους κώδικες και δεν με ενοχλεί οτιδήποτε ειπωθεί μεταξύ τους. Και τα βρίσκουν μόνα τους και αν το συζητήσουν μαζί μου εκ των υστέρων, λύνεται το θέμα. Για παράδειγμα, μία συμμαθήτρια της Κατ λέει στα κορίτσια: Θα σας καλέσω σπίτι μου, θα έχω ένα τσεκούρι και όταν έρθετε σπίτι μου θα σας σφάξω. Κλαίει η Κατ (γιατί θα τη σφάξει), τη συνεφέρνει η δασκάλα, γυρνάει σπίτι, τα συζητάμε, όλα οκ.

Εγώ θα ήθελα να επικεντρωθώ λίγο στο πως συμπεριφερόμαστε εμείς όταν βρισκόμαστε μαζί με άλλους ενήλικες και παιδιά. Εκεί υπερασπιζόμαστε αυτά που έχουμε κατʼ ιδίαν συζητήσει με το παιδί μας?!

Δηλαδή, είμαι εγώ μαζί με άλλες δύο μαμάδες και τα παιδιά μας. Το ένα από τα παιδάκια κοροϊδεύει το δικό μου για ένα θέμα όπως αυτό του post και η μαμά του δεν μιλάει να προσπαθήσει να εξηγήσει στο παιδί της ότι π.χ. δεν έχει σημασία που δεν έχει μπαμπά, το σημαντικό είναι να έχουμε ανθρώπους να μας αγαπούν, να μας σέβονται και να περνάνε χαρούμενα μαζί τους, δηλαδή να προσπαθήσει να ʽανοίξειʼ το μυαλουδάκι του παιδιού της εκείνη την ώρα.

Εφόσον αυτό δεν γίνει, οφείλω εγώ ή όχι, να απευθυνθώ στο δικό μου παιδί και να πω όλα τα παραπάνω (ότι νομίζω εντέλει) μπροστά σε όλους?

Νομίζω ότι έτσι θα δείξω στο δικό μου παιδί (γιατί αυτό θίγεται στην όλη φάση) ότι αυτά που λέμε σπίτι, τα εννοούμε και τα λέμε και παρα-έξω. Αν κάποιος ενήλικας φέρει αντίρρηση στα λεγόμενα μου (πράγμα σχεδόν απίθανο) θα γίνει μία επιτόπου συζήτηση.

Αν δεν μιλήσει κανείς, το παιδί μου θα είναι πιο δυνατό και σίγουρο για τον εαυτό του από αυτή τη φάση? Και τα άλλα παιδάκια θα προβληματιστούν έστω και λίγο?

[DALIA]

 

Εγώ θα ήθελα να επικεντρωθώ λίγο στο πως συμπεριφερόμαστε εμείς όταν βρισκόμαστε μαζί με άλλους ενήλικες και παιδιά. Εκεί υπερασπιζόμαστε αυτά που έχουμε κατʼ ιδίαν συζητήσει με το παιδί μας?!

 

σαφέστατα ναι !

 

 

Δηλαδή, είμαι εγώ μαζί με άλλες δύο μαμάδες και τα παιδιά μας. Το ένα από τα παιδάκια κοροϊδεύει το δικό μου για ένα θέμα όπως αυτό του post και η μαμά του δεν μιλάει να προσπαθήσει να εξηγήσει στο παιδί της ότι π.χ. δεν έχει σημασία που δεν έχει μπαμπά, το σημαντικό είναι να έχουμε ανθρώπους να μας αγαπούν, να μας σέβονται και να περνάνε χαρούμενα μαζί τους, δηλαδή να προσπαθήσει να ʽανοίξειʼ το μυαλουδάκι του παιδιού της εκείνη την ώρα.

Εφόσον αυτό δεν γίνει, οφείλω εγώ ή όχι, να απευθυνθώ στο δικό μου παιδί και να πω όλα τα παραπάνω (ότι νομίζω εντέλει) μπροστά σε όλους?

Νομίζω ότι έτσι θα δείξω στο δικό μου παιδί (γιατί αυτό θίγεται στην όλη φάση) ότι αυτά που λέμε σπίτι, τα εννοούμε και τα λέμε και παρα-έξω. Αν κάποιος ενήλικας φέρει αντίρρηση στα λεγόμενα μου (πράγμα σχεδόν απίθανο) θα γίνει μία επιτόπου συζήτηση.

Αν δεν μιλήσει κανείς, το παιδί μου θα είναι πιο δυνατό και σίγουρο για τον εαυτό του από αυτή τη φάση? Και τα άλλα παιδάκια θα προβληματιστούν έστω και λίγο?

 

Εάν ρωτάς για εμένα είναι όλα ναι και θα προσθέσω ότι εκτός από τα παιδιά θα προβληματιστούν και οι μεγάλοι.

 

Όσο αναφορά τον "τσαμπουκά" που προαναφέρθηκε. Παλιότερα είμαι πολύ υπέρ. Με τα χρόννια όμως ανακάλυψα ότι σε "σφάζω με το γάντι" και "η γλώσσα κόκαλα δεν έχει αλλά κόκαλα σπάει" με φέρνει πολύ πιο κοντά στο επιθυμυτό αποτέλεσμα.

Επίσης προσωπικά δεν θα έκανα οποιαδήποτε παρατήρηση σε άλλο παιδί.Ο καθένας ας μεγαλώσει/γαλουχίσει το παιδί του όπως θέλει.

[Eleftheria]

Και βέβαια ρωτάω και εσένα και όλα τα κορίτσια γιατί δεν είμαι σίγουρη και είμαι πολύ προβληματισμένη με αφορμή αυτό το θέμα.

Τον τσαμπουκά και εγώ τον αποφεύγω, αλλά από τον τόνο της φωνής μου σίγουρα βγαίνει κάποια ʽφούρκαʼ.

Και όλα αυτά για τα πολύ ʽλεπτάʼ ζητήματα!

Για τα πιο απλά, ίσως τα περνάω στο ʽσαν να μην άκουσα ποτέʼ, μέχρι να έρθει ο προβληματισμός από τα δικά μου παιδιά και εκεί να κάνουμε μια κουβέντα.

[Niki81]

Εγω εκεινη τη στιγμη δε θα ελεγα τπτ ωστε να το ακουσουν ολοι...οταν επεστρεφα σπιτι θα φροντιζα να κανω μια εκτενεστατη κουβεντα με το παιδι μου.εκτος βεβαια και αν εβλεπα το παιδι μου να με κοιταει περιμενοντας την αντιδραση μου.Και παλι θα μιλαγα μονο και μονο για να εξηγησω στο δικο μου παιδι.Να δωσω μαθηματα στα αλλα παιδακια δε θα με ενδιεφερε οπως και δε θα ηθελα να δω αλλη μαμα ασχετη να δινει μαθηματα στο δικο μου.

 

Στο συγκεκριμενο θεμα θα μιλαγα σιγουρα στη δασκαλα.

[Babycakes]

Με όλο το σεβασμό, όσες λέτε τι θα κάνετε, είστε στην ίδια θέση; εννοώ είστε μονογονεϊκές οικογένειες; απλά στατιστικά ρωτάω...

 

Αν δεν είστε ΔΕΝ μπορείτε ούτε κατά διάνοια να υποθέσετε τι θα λέγατε...

[Babycakes]

Δεν είπα αυτό, απλά είναι λίγο εξειδικευμένο το θέμα από μόνο του...

Φυσικά ο καθένας μπορεί να δίνει υποθετικές προτάσεις και λύσεις, αλλά η ουσία είναι ότι δεν είναι δυνατόν να καταλάβει όταν δεν είναι σε αυτή τη θέση...

[DALIA]

Με όλο το σεβασμό, όσες λέτε τι θα κάνετε, είστε στην ίδια θέση; εννοώ είστε μονογονεϊκές οικογένειες; απλά στατιστικά ρωτάω...

 

Αν δεν είστε ΔΕΝ μπορείτε ούτε κατά διάνοια να υποθέσετε τι θα λέγατε...

 

όχι δεν είμαι μονογονεική οικογένεια...είναι όμως η κολλητή μου που ήμαστε καθημερινά μαζί και έστω ελάχιστα μπορώ να πιάσω τον παλμό, αλλά πάνω από όλα τον προβληματισμό της...

ΟΛΑ τα παιδιά κάποια στιγμή μπορεί να δεχθούν το "ρατσισμό" όπως λες σε οποιαδήποτε μορφή...τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ των παιδιών που δέχονται κάτι τέτοιο είναι ακριβώς τα ίδια είτε τα κοροιδεύουν γιατί δεν έχουν μαμά, γιατί δεν έχουν μπαμπά, γιατί δεν έχουν γιαγιά, γιατί δεν έχουν αδερφάκι, γιατί δεν έχουν κατοικίδιο,γιατί δεν έχουν νονά, γιατί είναι χοντρά, γιατί έχουν άσχημα δόντια, γιατί δεν έχουν πάει ποτέ διακοπές, γιατί ο μπαμπάς έχει γκόμενα....γιατί γιατί..γιατί....

φυσικά έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύεις και να μην υπολογίζεις την άποψη μου, αφού το δικό σου παιδί είναι ακόμη πολύ μικρό...

[Babycakes]

Δεν είπα καν ότι δεν υπολογίζω τη γνώμη κάποιας, απλά μερικές λένε με τόση σιγουριά τη γνώμη τους λες και το έχουν νιώσει.

Επίσης, το θέμα με απασχολεί πριν καν γεννηθεί το παιδί μου, οπότε αυτό που λες περί ηλικίας δεν ισχύει.

Συνεχίζω να επιμένω πως το ''μπαμπάς - μαμά'', έχει μια τόση δα βαρύτητα παραπάνω από το κατοικίδιο?! ή το αν είναι χοντρό...δε νομίζεις;