Διακοπή κύησης..

[Deppy77]

αυτό που έγραψε το xamogelaki με καταράκωσε γιατί νιώθω έτσι ακριβώς και δεν μπορώ να το εκφράσω σε κανέναν γιατί όλοι το παίζουμε άνετοι και ειρωνευόμαστε βγάζοντας όλο τον κυνισμό μας.

 

Το xamogelaki εξέφρασε το τι αισθάνεται, καλό, κακό, τραγικό όπως το νιώθει και το έχει μέσα της, αν κάποιοι υποτιμούν τα αισθήματα και την ευαισθησία ενός ανθρώπου τότε πραγματικά λυπάμαι...

[G.STONE]

ας μην ειμαστε εγωιστες.. να κρατησω ενα μωρο γιατι εγω θα νιωθω καλα γιατι εγω δεν θα νιωθω καλα αν δεν το κρατησω γιατι εγω βασανιζομαι στις σκεψεις αν ηταν εδω γιατι εγω εγω εγω..παντως προτιμω την εκτρωση απο το να σπερνεις κουτσουβελα που μεθαυριο δεν θα εχουν ουτε ενα πιατο φαι να φανε που λεει ο λογος η θα ψαχνουν να βρουν το πατερα τους η πολλα ακομα.. συγνωμη αλλα δεν δεχομαι οτι 1 μηνου και 2 που εχουμε κανει εκτρωσεις να ακουω το παιδι το βλεπω να ζηταει το δικο του πιατο φαι ελεος ρε παιδια μην τα κανουμε τραγικα σας παρακαλω ουτε καν εμβρυο δεν ειχε δημιουργηθει ακομα. και εγω εκλαψα και πονεσα και ακομα κλαιω αλλα ακομα και εγω για μενα οχι γι αυτο του τυπου οπως ειπα πιο πανω με τιμωραει ο θεος και γι αυτο τωρα δεν κανω παιδι και τετοια. ας τα δουμε και λιγο λογικα. οκ εγινε για να εγινε καποιος λογος θα υπηρχε δωστε στα παιδακια σας ολη σας την αγαπη και μην σκεφτεστε το παρελθον. δηλαδη τι να πουνε οι γυναικες που χανουν τα μωρα τους στο 5,6 μηνα και χωρις να το θελουν? ξεφυγε λιγο το μηνυμα αλλα δεν μπορω να ακουω περα απο μενα γιατι και γω τα ιδια λεω και ολες εσας. τοσα παιδακια πεθαινουν καθε μερα αν ειναι να υιοθετησουμε ο καθενας κ απο μενα το κανει κανεις?

 

Γλυκιά μου άλλο να΄χάνει μια γυναίκα το μωρό που κυοφορεί χωρίς να το θέλει και άλλο να κάνει έκτρωση συνειδητά!!Εγωισμός δεν είναι να κάνεις έκτρωση επειδή π.χ. ενώ μπορούσες να πάρεις μέτρα αντισύλληψης, τα αγνόησες για την ευχαρίστησή σου;ένα παράδειγμα φέρνω. Δες στο youtube πως γίνεται η έκτρωση και μετά κρίνε τα λόγια της κοπέλας πιο πάνω.Πως είναι δυνατόν να γράφεις αυτά τα λόγια και μετά να λές ότι στενοχωρήθηκες μετά από έκτρωση;

Και δεν μπορείς να κρίνεις την ευαισθησία μιας κοπέλας που πραγματικά έχει μετανιώσει για την άμβλωση που έκανε.

 

Συγνώμη κορίτσια αλλά βγήκα εκτός εαυτού με αυτό το μήνυμα.

Αποχωρώ...

[Lucy]

Δεν έχω κάνει ποτέ έκτρωση και δεν πιστεύω ότι είναι κάτι που θα μπορούσα να κάνω. Και τις 2 φορές που έμεινα έγκυος είχα δεθεί απίστευτα με την κουκίδα που έβλεπα στον υπέρηχο. Δεν ξέρω υπό ακραίες συνθήκες πως θα αντιδρούσα (πχ βιασμός), αλλά στις ακραίες συνθήκες δεν συγκαταλέγω τα οικονομικά προβλήματα. Αν τώρα ημουν σε τόσο δεινή οικονομική κατάσταση που θα πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να προσφέρω στο παιδί, θα φρόντιζα να μην μείνω έγκυος εξαρχής. Αν όμως έμενα, σίγουρα θα το κρατούσα και θα έβρισκα τρόπο να τα βγάλω πέρα.

[soevan07]

εκανα και εγω και χτυπαω το κεφαλι μου στον τοιχο. φυσικα και ειναι φονος και λυπαμαι που φανηκα τοσο λιποψυχη.

εγω η ιδια δε θα υπηρχα αλλα η βιολογικη μου μητερα με γεννησε και με εδωσε για υιοθεσια.

η αδερφη μου ηταν προιον βιασμου αλλα η μητερα μας τη γεννησε και την κρατησε.

επρεπε να μας ειχε κανει εκτρωση; νομιζω το καλυτερο για το παιδι ειναι να το γεννησεις ακομα και αν δε μπορεις να το κρατησεις. μπορει να ειναι μεσα στο σωμα μας και ομως ειναι ενα ξεχωριστο ατομο ηδη, ειναι σα να πετας ενα νεοσσο απο τη ζεστη του φωλια.

και δεν το ξεπερνας ποτε απεναντιας οσο περνουν τα χρονια τοσο χειροτερευουν οι τυψεις και τωρα που εκανα δυο παιδακια εχω ακομη χειροτερες τυψεις γιατι βλεπω οτι σκοτωσα ενα παιδι σαν αυτα. οταν βαφτισα τον πρωτο την επομενη το πρωι εκλαιγα γιατι σκεφτομουν οτι εκεινο το παιδι δεν το χαιδεψα, δεν του εδωσα αγαπη, δεν το νανουρισα, δεν του εδωσα την ευκαιρια να παιξει, να χαμογελασει, να ζησει. τις περισσοτερες νυχτες οταν αδειαζει το μυαλο μου απο τις αλλες σκεψεις σκεφτομαι το μωρο μου που δεν εχω δικαιωμα να το λεω ετσι και δε μπορω να ησυχασω. μακαρι να πιστευα οτι ηταν απλως μερικα πολλαπλασιασμενα κυτταρα χωρις ψυχη, θα το ξεπερνουσα ετσι ομως οχι.

κι ακομη και τοτε δεν μου ηταν ανεπιθυμητο ποτε καθε βραδυ χαιδευα την κοιλια μου και αγωνιουσα για τη μερα που θα εμπαινα στο χειρουργειο. μπηκα γελωντας για να αποφυγω συμπονετικα χτυπηματα στον ωμο οταν ομως συνερχομουν απο τη ναρκωση και δεν ελεγχα ακομη τον εαυτο μου φωναζα θελω το παιδι μου.

εξομολογηθηκα αυτο που εκανα ομως δεν ενιωσα καλυτερα γιατι εγω η ιδια δε με συγχωρω. και ο, τι κακο και να μου συμβει, αν με πονεσει οτιδηποτε ή πληγωθώ, το κανω γαργαρα γιατι νιωθω οτι μου αξιζει και εχω αναγκη να τιμωρουμαι, θεωρω οτι εχω απεμπολεσει πλεον το δικαιωμα να διαμαρτυρομαι οταν πληγωνομαι αφου εγω μια μανα μονο σα μανα δε φερθηκα.

και κακως που μπηκα να διαβασω γιατι παντα τετοια τοπικ με ριχνουν ακομη πιο πολυ αφου εκανα κατι που δε διορθωνεται.

ο ιερεας ηταν επιεικεστατος και ειπε να κανω ενα αλλο ομως αυτο δε μου λεει τιποτα οριστε εχω δυο ομως εκεινο ηταν ενα αλλο παιδι και δεν το αντικαθιστουν ουτε 100 παιδια. ισα ισα καθε παιδι που κανω μου μεγαλωνει τις τυψεις, βαζω φαγητο για τα δυο μου παιδια και νιωθω οτι εκεινο στεκεται ορθιο και κοιτα στο τραπεζι να δει το δικο του πιατο, τα χαιδευω και νιωθω οτι εκεινο με κοιτα παραπονεμενο, παιρνω δωρα στα αλλα και μεσα μου βαθια υπαρχει η σκεψη ενος παιδιου που ζει καπου χωρις παιχνιδια.

σε αυτη τη μ......ενη κοινωνια που ζουμε ακομα και οι γατες γεννουν ελευθερα οχι ομως οι πολιτισμενοι εξυπνοι ανωτεροι ανθρωποι.

σας αφηνω γιατι κλαιω και δεν ξαναμπαινω σε τετοιο τοπικ.

 

Xamogelaki... μας έκανες κουρέλι....

Σίγουρα θα είχες κάποιο λόγο τότε που έκανες την άμβλωση...

 

...να είσαι σίγουρη οτι το μωράκι σου θα σε έχει συγχωρέσει

βλέποντάς σε τώρα πόσες τύψεις έχεις!

 

Ηθελα μόνο να σου πω το εξής:

 

Eαν το είχες κρατήσει το παιδάκι σου τότε ...

....ίσως να μην είχες κάνει το 2ο μωράκι σου τώρα

(αυτό που λες οτι τώρα είναι 5 μηνών)

 

Φαντάσου πως θα ένιωθε κι αυτό με τη σειρά του τώρα εαν το ήξερε?....

 

Γιαυτό σταμάτα να το σκέφτεσαι,

και απλά συμβούλευε όσες περισσότερες κοπέλες μπορείς

να μην κάνουν άμβλωση ΕΤΣΙ για την πλάκα τους!

Μόνο εαν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος!

 

(Γιατί υπάρχουν κοπέλες που έχουν την άμβλωση

ως μια απλή διαδικασία ως "μέθοδος αντισύλληψης")

[elachl]

xamogelaki απλα συγκλονιστικο το μηνυμα σου!καταλαβαινω την απεραντη λυπη σου...και σε θαυμαζω που ανοιξες την καρδια σου!δεν εχω λογια....

baswgeogon ετσι νιωθει η κοπελα τι πρεπει να κανει δηλαδη?να απολογηθει?

εγω δεν ειδα κανεναν εγωισμο ισα ισα η κοπελα ειναι συγκλονισμενη ακομα(δν ξερω ποσος καιρος εχει περασει)

[siderenia]

ας μην ειμαστε εγωιστες.. να κρατησω ενα μωρο γιατι εγω θα νιωθω καλα γιατι εγω δεν θα νιωθω καλα αν δεν το κρατησω γιατι εγω βασανιζομαι στις σκεψεις αν ηταν εδω γιατι εγω εγω εγω..παντως προτιμω την εκτρωση απο το να σπερνεις κουτσουβελα που μεθαυριο δεν θα εχουν ουτε ενα πιατο φαι να φανε που λεει ο λογος η θα ψαχνουν να βρουν το πατερα τους η πολλα ακομα.. συγνωμη αλλα δεν δεχομαι οτι 1 μηνου και 2 που εχουμε κανει εκτρωσεις να ακουω το παιδι το βλεπω να ζηταει το δικο του πιατο φαι ελεος ρε παιδια μην τα κανουμε τραγικα σας παρακαλω ουτε καν εμβρυο δεν ειχε δημιουργηθει ακομα. και εγω εκλαψα και πονεσα και ακομα κλαιω αλλα ακομα και εγω για μενα οχι γι αυτο του τυπου οπως ειπα πιο πανω με τιμωραει ο θεος και γι αυτο τωρα δεν κανω παιδι και τετοια. ας τα δουμε και λιγο λογικα. οκ εγινε για να εγινε καποιος λογος θα υπηρχε δωστε στα παιδακια σας ολη σας την αγαπη και μην σκεφτεστε το παρελθον. δηλαδη τι να πουνε οι γυναικες που χανουν τα μωρα τους στο 5,6 μηνα και χωρις να το θελουν? ξεφυγε λιγο το μηνυμα αλλα δεν μπορω να ακουω περα απο μενα γιατι και γω τα ιδια λεω και ολες εσας. τοσα παιδακια πεθαινουν καθε μερα αν ειναι να υιοθετησουμε ο καθενας κ απο μενα το κανει κανεις?

 

9 εβδομάδων στον υπέρηχο ήταν ένα τόσο δα ανθρωπάκι. είχε ποδαράκια, χεράκια μα πάνω απόλα είχε καρδούλα! Μια καρδούλα που χτυπούσε από τις 6 εβδομάδες. Φυσικά και ήταν ένα διαμορφωμένο ανθρωπάκι! Μικρούτσκο μεν ανθρωπάκι δε!

 

από κει και πέρα κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να επιλέξει τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση αλλά είναι άσχημο αυτό που είπες για την άλλη κοπέλα! Δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις πως νιώθει. Δεν μας είπε τιποτα περισσότερο από το πως αισθάνεται. Συναισθήματα που έχω ακούσει και διαβάσει από πολλές γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση και τελικά το μετάνιωσαν. Αν εσύ το αντιμετωπίζεις με διαφορετικό τρόπο αυτό είναι άλλο θέμα! Η καθεμια έχει τον δικό της τρόπο που νιώθει τα πράγματα, ακόμα και αν σε μας μπορεί να φαίνονται υπερβολικά.

[baswgeogon]

οταν εκανα την εκτρωση ημουν για 8 μηνες μετα σχεδον καταθλιπτικη.απο 69 κιλα πηγα 52. τα μαλλια μου επεσαν και ολο μου το προσωπο γεμισε σπυρια.ολα αυτα απο την στεναχωρια. οσο το σκεφτεσαι τοσο χειροτερο ειναι.σαφως και η καθε κοπελα εχει το δικαιωμα να αισθανεται οπως θελει απλα θεωρω πως εδω αφου μιλαμε ανοιχτα ο ενας στον αλλον δεν ειμαστε μονο για να λεμε συμφωνω και εχεις δικιο. απλα τσαντιστηκα γιατι διαβασα πως "δεν ειμαι μανα που το εκανα αυτο" ενω τωρα εχει δυο υπεροχα παιδια.κακα τα ψεματα αυτες τις αντιληψεις περι εκτρωσης στην πραγματικοτητα τις ασπαζεσαι και δεν τις εστερνιζεσαι για τον απλουστατο λογω πως καμια κοπελα δεν εχει στην αληθινα το θαρρος να πει ξερεις κατι? ηθελα και το εκανα και τελος. δημιουργουμε φαντασματα χωρις προφανη λογο. και γω λεω τωρα πως μετα απο αυτο δεν θα ξανακανω παιδι. ετσι θα βρεθει ακρη? αυτο λοιπον που εννοουσα ειναι να μην αφηνουμε καταστασεις του παρελθοντος να μαυριζουν την τωρινη μας ζωη.οσο για το αν ειναι πραγματικα ανθρωπος καλυτερα ας μην ξεκινησουμε αυτη την κουβεντα γιατι υπαρχει ολοκληρη παραφιλολογια πανω σε αυτο. με το καλο να χαρεις το παιδακι σου.

[baswgeogon]

συγνωμη χαμογελακι αν σε στεναχωρησα δεν ηταν εσκεμμενο ειλικρινα. απλα ας σκεφτουμε τα καλα και οχι τα ασχημα. ο εγωισμος που ανεφερα ηταν κατι το οποιο πιστευω εγω οτι δημιουργει αυτες τι τυψεις και δεν εννοουσα εσενα και μονο απλα απο το δικο σου μηνυμα καταπιαστηκα.να χαιρεσαι τα παιδακια σου.

[marsolan]

Η εκτρωση για μενα ειναι κατι που ποτε δεν ηθελα να γινει και ευτυχως μεχρι τωρα δεν εγινε.Και πλεον μεσα στον γαμο μου δεν παιζει να προχωρησω σε κατι τετοιο παρα μονο για σοβαρους λογους υγειας.Ομως δεν μπορω να κατακρινω κοσμο που προχωρησε σε τετοια δυσκολη αποφαση...κατακρινω μονο την ελλειψη ενημερωσης ή ωριμοτητας στο θεμα αντισυλληψη!!Η κολλητη μου αναγκαστηκε να πραξει αναλογως...στο μονο που την μαλωσα πολλες φορες και μαλιστα χωρις να φοβαμαι ηταν που δεν προσεχε να μην της ερθει το παιδακι.Δυστυχως οταν της ηρθε,οι συνθηκες ηταν παρα πολυ ασχημες και εκανε εκτρωση...Το μονο που δεν χρειαζοταν ηταν αλλος ενας κριτης πανω στην ηδη βαρια συνειδηση της. Παντως χρειαζεται μεγαλη προσοχη

[TARA]

εκανα και εγω και χτυπαω το κεφαλι μου στον τοιχο. φυσικα και ειναι φονος και λυπαμαι που φανηκα τοσο λιποψυχη.

εγω η ιδια δε θα υπηρχα αλλα η βιολογικη μου μητερα με γεννησε και με εδωσε για υιοθεσια.

η αδερφη μου ηταν προιον βιασμου αλλα η μητερα μας τη γεννησε και την κρατησε.

επρεπε να μας ειχε κανει εκτρωση; νομιζω το καλυτερο για το παιδι ειναι να το γεννησεις ακομα και αν δε μπορεις να το κρατησεις. μπορει να ειναι μεσα στο σωμα μας και ομως ειναι ενα ξεχωριστο ατομο ηδη, ειναι σα να πετας ενα νεοσσο απο τη ζεστη του φωλια.

και δεν το ξεπερνας ποτε απεναντιας οσο περνουν τα χρονια τοσο χειροτερευουν οι τυψεις και τωρα που εκανα δυο παιδακια εχω ακομη χειροτερες τυψεις γιατι βλεπω οτι σκοτωσα ενα παιδι σαν αυτα. οταν βαφτισα τον πρωτο την επομενη το πρωι εκλαιγα γιατι σκεφτομουν οτι εκεινο το παιδι δεν το χαιδεψα, δεν του εδωσα αγαπη, δεν το νανουρισα, δεν του εδωσα την ευκαιρια να παιξει, να χαμογελασει, να ζησει. τις περισσοτερες νυχτες οταν αδειαζει το μυαλο μου απο τις αλλες σκεψεις σκεφτομαι το μωρο μου που δεν εχω δικαιωμα να το λεω ετσι και δε μπορω να ησυχασω. μακαρι να πιστευα οτι ηταν απλως μερικα πολλαπλασιασμενα κυτταρα χωρις ψυχη, θα το ξεπερνουσα ετσι ομως οχι.

κι ακομη και τοτε δεν μου ηταν ανεπιθυμητο ποτε καθε βραδυ χαιδευα την κοιλια μου και αγωνιουσα για τη μερα που θα εμπαινα στο χειρουργειο. μπηκα γελωντας για να αποφυγω συμπονετικα χτυπηματα στον ωμο οταν ομως συνερχομουν απο τη ναρκωση και δεν ελεγχα ακομη τον εαυτο μου φωναζα θελω το παιδι μου.

εξομολογηθηκα αυτο που εκανα ομως δεν ενιωσα καλυτερα γιατι εγω η ιδια δε με συγχωρω. και ο, τι κακο και να μου συμβει, αν με πονεσει οτιδηποτε ή πληγωθώ, το κανω γαργαρα γιατι νιωθω οτι μου αξιζει και εχω αναγκη να τιμωρουμαι, θεωρω οτι εχω απεμπολεσει πλεον το δικαιωμα να διαμαρτυρομαι οταν πληγωνομαι αφου εγω μια μανα μονο σα μανα δε φερθηκα.

και κακως που μπηκα να διαβασω γιατι παντα τετοια τοπικ με ριχνουν ακομη πιο πολυ αφου εκανα κατι που δε διορθωνεται.

ο ιερεας ηταν επιεικεστατος και ειπε να κανω ενα αλλο ομως αυτο δε μου λεει τιποτα οριστε εχω δυο ομως εκεινο ηταν ενα αλλο παιδι και δεν το αντικαθιστουν ουτε 100 παιδια. ισα ισα καθε παιδι που κανω μου μεγαλωνει τις τυψεις, βαζω φαγητο για τα δυο μου παιδια και νιωθω οτι εκεινο στεκεται ορθιο και κοιτα στο τραπεζι να δει το δικο του πιατο, τα χαιδευω και νιωθω οτι εκεινο με κοιτα παραπονεμενο, παιρνω δωρα στα αλλα και μεσα μου βαθια υπαρχει η σκεψη ενος παιδιου που ζει καπου χωρις παιχνιδια.

σε αυτη τη μ......ενη κοινωνια που ζουμε ακομα και οι γατες γεννουν ελευθερα οχι ομως οι πολιτισμενοι εξυπνοι ανωτεροι ανθρωποι.

σας αφηνω γιατι κλαιω και δεν ξαναμπαινω σε τετοιο τοπικ.

 

Με συγκλονισες...

[Μαρια.X]

Ανατριχιασα βρε χαμογελακι μου.

Σου ευχομαι καποια στιγμη στη ζωη σου να βρεις γαληνη.

Πραγματικα συγκλονιστηκα!

[Smouts]

Δεν εχω βρεθει ευτυχως σε αυτη τη θεση. Ουτε ειχα ποτε κατσει να σκεφτω, σαν εφηβη, αν μου τυχαινε μια εγκυμοσυνη τι θα εκανα. Και να πω και την αληθεια, πιστευω πως ναι, αν μου τυχαινε, θα προχωρουσα σε εκτρωση. Παντα βεβαια προσεχα πολυ να μην μου τυχει, κι ευτυχως τα καταφερα.

Τωρα, εχοντας στο ιστορικο μου, μια παλλινδρομη κυηση, και μπαινοντας με ματια πρησμενα απο το κλαμα σε ενα χειρουργειο για να κανω αποξεση, νομιζω οτι δεν θα μπορουσα να μπω με τη θεληση μου σε ενα χειρουργειο για να κανω εκτρωση και ας ηταν το 15ο παιδι μου.

Και εχοντας κανει πια και ενα παιδι, και μαλιστα κοριτσι, θελω οταν φτασει σε μια ηλικια που μπορει να καταλαβει, να του εξηγησω εγω τα παντα, γιατι ειναι κριμα να συμβαινουν αυτα τα πραγματα σε νεα παιδια και να ζοριζονται τοσο πολυ. Κι επειδη το κοριτσι, ειναι αυτο που το "περναει" κατα κυριο λογο, θελω να ξερει (και να κουβαλαει μαζι του προφυλακτικα ρε παιδι μου, κι ας της τα αγοραζω εγω)

[soevan07]

Δεν εχω βρεθει ευτυχως σε αυτη τη θεση. Ουτε ειχα ποτε κατσει να σκεφτω, σαν εφηβη, αν μου τυχαινε μια εγκυμοσυνη τι θα εκανα. Και να πω και την αληθεια, πιστευω πως ναι, αν μου τυχαινε, θα προχωρουσα σε εκτρωση. Παντα βεβαια προσεχα πολυ να μην μου τυχει, κι ευτυχως τα καταφερα.

Τωρα, εχοντας στο ιστορικο μου, μια παλλινδρομη κυηση, και μπαινοντας με ματια πρησμενα απο το κλαμα σε ενα χειρουργειο για να κανω αποξεση, νομιζω οτι δεν θα μπορουσα να μπω με τη θεληση μου σε ενα χειρουργειο για να κανω εκτρωση και ας ηταν το 15ο παιδι μου.

Και εχοντας κανει πια και ενα παιδι, και μαλιστα κοριτσι, θελω οταν φτασει σε μια ηλικια που μπορει να καταλαβει, να του εξηγησω εγω τα παντα, γιατι ειναι κριμα να συμβαινουν αυτα τα πραγματα σε νεα παιδια και να ζοριζονται τοσο πολυ. Κι επειδη το κοριτσι, ειναι αυτο που το "περναει" κατα κυριο λογο, θελω να ξερει (και να κουβαλαει μαζι του προφυλακτικα ρε παιδι μου, κι ας της τα αγοραζω εγω)

 

Αυτά που έγραψες Smouts....είναι σαν να τα έγραψα κι εγώ.

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ!

Κι εγώ πέρασα απο μια παλλίνδρομη κύηση και ένιωσα έτσι όπως λες!

 

Σαν έφηβη...φοβόμουν πολύ!

Εαν τύχαινε δεν ξέρω τι θα έκανα...ίσως να προχωρούσα κι εγώ σε έκτρωση. Tι να πω.

Και μετά.... μπορεί να ένιωθα όπως η xamogelaki....

[misirlou]

πριν ενα μηνα περιπου δυο φιλες μου η μια ειναι και κουμπαρα καναν εκτρωση.πριν 10 χρονια ακριβως και οι δυο παλι καναν παλι εκτρωση η κουμπαρα μου εχει δυο στο ιστορικο της η φιλεναδα μου ....4!δεν μπορουσα αυτη την φορα να τις αντικρισω!και το ποιο πολυ που με πειραξε ηταν το γεγονος του οτι δεν ενοχληθηκαν!η φιλη μου το εκανε μεσα σε δυο μερες απο την στιγμη που το ανακαλυψε και η κουμπαρα μου το εκανε με χαπια και κολπικα υποθετα μια διαδικασια που την πηρε μερες χωρις ιχνος στεναχωριας(ηταν κατι απρογραμματιστο και επρεπε να φυγει)και ενταξει εγω σκεφτομαι και το μοιραζομαι μαζι σας γτ με τις φιλες μου δεν μπορω η κουμπαρα μου εχει δυο παιδια πριν το δευτερο της ειχε μια εγκυμοσυνη που διεκοπη γτ το μωρο ηταν υδροκεφαλο πως το ριχνεις αυτο το δωρο θεου?και η φιλη μου μεσα απο τις εκτρωσεις και τις τρεις γεννες τις και μια παλινδομη πως συνεχιζει και ριχνει παιδια?δεν ξερω ρε κοριτσια κι εγω εκανα μια εκτρωση αλλα ημουν 18χρ.δεν ειχα εμπειριες κκαι πραγματικα δεν ηξερα τι εκανα γτ αν ηξερα σιγουρα δεν θα το σκοτωνα το παιδι μου που οντος δεν ξεχαστηκε ποτε κυριος οταν ηρθαν τα παιδια μου που εχω τωρα.οταν μια κοπελα παει να κανει εκτρωση πρεπει ο γυναικολογος να ενημερωνει ακριβως τι γινετε και να υπαρχει ψυχολογος που πρεπει να συζητησεις μαζι του δεν νομιζω οτι θα υπηρχαν τοσες εκτρωσεις.καλυτερα να προλαμβανουμε παρα να σκοτωνουμε

[soevan07]

πριν ενα μηνα περιπου δυο φιλες μου η μια ειναι και κουμπαρα καναν εκτρωση.πριν 10 χρονια ακριβως και οι δυο παλι καναν παλι εκτρωση η κουμπαρα μου εχει δυο στο ιστορικο της η φιλεναδα μου ....

.........................................................................

οταν μια κοπελα παει να κανει εκτρωση πρεπει ο γυναικολογος να ενημερωνει ακριβως τι γινετε και να υπαρχει ψυχολογος που πρεπει να συζητησεις μαζι του δεν νομιζω οτι θα υπηρχαν τοσες εκτρωσεις.καλυτερα να προλαμβανουμε παρα να σκοτωνουμε

 

Τι λες τώρα...

εδώ εγώ είχα μια φίλη (όταν είμασταν γύρω στα 20-21)

η οποία είχε σχέση με έναν γυναικολόγο

και είχε κάνει μαζί του 2 εκτρώσεις!

 

Για φαντάσου αυτός ο άνθρωπος που έκανε έκτρωση

στα ίδια του τα παιδιά!

 

Υπάρχουν άνθρωποι που το βλέπουν αλλιώς το θέμα...

[Ellemphriem]

εκανα και εγω και χτυπαω το κεφαλι μου στον τοιχο. φυσικα και ειναι φονος και λυπαμαι που φανηκα τοσο λιποψυχη.

εγω η ιδια δε θα υπηρχα αλλα η βιολογικη μου μητερα με γεννησε και με εδωσε για υιοθεσια.

η αδερφη μου ηταν προιον βιασμου αλλα η μητερα μας τη γεννησε και την κρατησε.

επρεπε να μας ειχε κανει εκτρωση; νομιζω το καλυτερο για το παιδι ειναι να το γεννησεις ακομα και αν δε μπορεις να το κρατησεις. μπορει να ειναι μεσα στο σωμα μας και ομως ειναι ενα ξεχωριστο ατομο ηδη, ειναι σα να πετας ενα νεοσσο απο τη ζεστη του φωλια.

και δεν το ξεπερνας ποτε απεναντιας οσο περνουν τα χρονια τοσο χειροτερευουν οι τυψεις και τωρα που εκανα δυο παιδακια εχω ακομη χειροτερες τυψεις γιατι βλεπω οτι σκοτωσα ενα παιδι σαν αυτα. οταν βαφτισα τον πρωτο την επομενη το πρωι εκλαιγα γιατι σκεφτομουν οτι εκεινο το παιδι δεν το χαιδεψα, δεν του εδωσα αγαπη, δεν το νανουρισα, δεν του εδωσα την ευκαιρια να παιξει, να χαμογελασει, να ζησει. τις περισσοτερες νυχτες οταν αδειαζει το μυαλο μου απο τις αλλες σκεψεις σκεφτομαι το μωρο μου που δεν εχω δικαιωμα να το λεω ετσι και δε μπορω να ησυχασω. μακαρι να πιστευα οτι ηταν απλως μερικα πολλαπλασιασμενα κυτταρα χωρις ψυχη, θα το ξεπερνουσα ετσι ομως οχι.

κι ακομη και τοτε δεν μου ηταν ανεπιθυμητο ποτε καθε βραδυ χαιδευα την κοιλια μου και αγωνιουσα για τη μερα που θα εμπαινα στο χειρουργειο. μπηκα γελωντας για να αποφυγω συμπονετικα χτυπηματα στον ωμο οταν ομως συνερχομουν απο τη ναρκωση και δεν ελεγχα ακομη τον εαυτο μου φωναζα θελω το παιδι μου.

εξομολογηθηκα αυτο που εκανα ομως δεν ενιωσα καλυτερα γιατι εγω η ιδια δε με συγχωρω. και ο, τι κακο και να μου συμβει, αν με πονεσει οτιδηποτε ή πληγωθώ, το κανω γαργαρα γιατι νιωθω οτι μου αξιζει και εχω αναγκη να τιμωρουμαι, θεωρω οτι εχω απεμπολεσει πλεον το δικαιωμα να διαμαρτυρομαι οταν πληγωνομαι αφου εγω μια μανα μονο σα μανα δε φερθηκα.

και κακως που μπηκα να διαβασω γιατι παντα τετοια τοπικ με ριχνουν ακομη πιο πολυ αφου εκανα κατι που δε διορθωνεται.

ο ιερεας ηταν επιεικεστατος και ειπε να κανω ενα αλλο ομως αυτο δε μου λεει τιποτα οριστε εχω δυο ομως εκεινο ηταν ενα αλλο παιδι και δεν το αντικαθιστουν ουτε 100 παιδια. ισα ισα καθε παιδι που κανω μου μεγαλωνει τις τυψεις, βαζω φαγητο για τα δυο μου παιδια και νιωθω οτι εκεινο στεκεται ορθιο και κοιτα στο τραπεζι να δει το δικο του πιατο, τα χαιδευω και νιωθω οτι εκεινο με κοιτα παραπονεμενο, παιρνω δωρα στα αλλα και μεσα μου βαθια υπαρχει η σκεψη ενος παιδιου που ζει καπου χωρις παιχνιδια.

σε αυτη τη μ......ενη κοινωνια που ζουμε ακομα και οι γατες γεννουν ελευθερα οχι ομως οι πολιτισμενοι εξυπνοι ανωτεροι ανθρωποι.

σας αφηνω γιατι κλαιω και δεν ξαναμπαινω σε τετοιο τοπικ.

 

Εισαι συγκλονιστικη....! Δεν μπορω να σταματησω να κλαιω......:cry::cry:

[didumomama]

Ειλικρινά πιστεύω ότι κανένας δε μπορεί να μιλήσει για το πως νοιώθει μια γυναίκα που κάνει έκτρωση, αν δεν το χει περάσει. Και πάλι πιστεύω ακράδαντα πως δεν υπάρχει γυναίκα που να έχει μπει σ αυτή τη διαδικασία και να έχει αισθανθεί περήφανη. Η τουλάχιστον να μην έχει αισθανθεί άσχημα, τύψεις, και άλλα άσχημα συναισθήματα.

Εγώ πιστεύω ότι το να κάνεις έκτρωση είναι απαράδεκτο και απάνθρωπο.

 

 

Σε κάποιο άλλο ποστ είπα ότι την ημέρα της απόξεσης λόγω της παλλίνδρομης σιχάθηκα την κοπέλα που ήταν χαλαρή και την αντιμετώπιζε ως μεθοδο αντισύλληψης.

 

Αλλά τελικά ποτέ δεν πρέπει να κάνουμε βαρυγδουπες δηλώσεις ότι εγώ ποτέ δεν θα το έκανα. Γιατί μετά τα δίδυμα μπήκα και εγώ σε αυτή τη διαδικασία.... Εγώ που το κατέκρινα έκανα το ίδιο. Ο λόγος λίγο έχει σημασία... Αλλά το ότι το έκανα κι εγώ, δεν σημαίνει ότι το αποδέχομαι κιόλας. Ακόμα περισσότερο τώρα θεωρώ ότι είναι κακό. Σιχάθηκα τον ίδιο μου τον εαυτό. Άλλες γυναίκες να προσπαθούν και να παλεύουν χρόνια κι εγώ... Το πόσο φτηνή αισθάνθηκα δεν περιγράφεται. Πάντα το γεγονός αυτό θα βαραίνει τη συνειδησή μου.

 

Χαμογελάκι σε καταλαβαίνω και σε νιώθω απόλυτα. Αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο. Πάντα θα με στοιχειώνει το κακό που έκανα.

 

ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω...

[xamogelaki]

Σας ευχαριστω ολες για τη συμπαρασταση! να στε καλα!

 

ας μην ειμαστε εγωιστες.. να κρατησω ενα μωρο γιατι εγω θα νιωθω καλα γιατι εγω δεν θα νιωθω καλα αν δεν το κρατησω γιατι εγω βασανιζομαι στις σκεψεις αν ηταν εδω γιατι εγω εγω εγω..παντως προτιμω την εκτρωση απο το να σπερνεις κουτσουβελα που μεθαυριο δεν θα εχουν ουτε ενα πιατο φαι να φανε που λεει ο λογος η θα ψαχνουν να βρουν το πατερα τους η πολλα ακομα..

 

Ξερεις....σύμφωνα με αυτη τη λογική εγώ δε θα έπρεπε να ζω αυτή τη στιγμή γιατί και εμένα έκτρωση θα με έκανε η μάνα μου απλώς δεν πρόφτασε. Μπορεις να μου εξηγησεις γιατι ήταν εγωιστικό που με γέννησε;Δηλαδη τι μου λες οτι δεν επρεπε να υπηρχα παρα μονο αν μπορουσε να με κρατήσει η βιολογική μου μάνα;

νομίζω ότι τελικά άξιζε τον κόπο που έζησα και ας ήμουν και σε ίδρυμα για κάποια χρόνια κι ας έπεσα σε κακούς υιοθετούντες γονείς κι ας εψαχνα να βρω τις ρίζες μου δεν ειναι λογοι αυτοι για να ρίξεις ενα παιδί, μη πληγωθεί στο μέλλον που θα ψάχνει τις ρίζες του. Όπως βλέπεις κι εμένα δε με "τρωει" τόσο που με παρατησαν αλλα η εκτρωση που εκανα. άλλωστε όλα τα παιδιά πληγώνονται για κάτι στη ζωή τους αν δεν είναι η εγκατάλειψη θα είναι τα παραπανω κιλά, τα σιδεράκια, ένα διαζύγιο, μια εκτρωση που θα κανουν μεγαλωνοντας και θα την κουβαλουν κτλ κτλ. Η ζωή δεν είναι ρόδινη αλλά αξίζει να τη ζεις και κανείς δεν εχει δικαίωμα να αποφασίζει για σενα αν θα ζήσεις ή όχι. Δεν το θες; δωστο σε ενα ιδρυμα ουρα κανουν οι γονεις που ζητανε παιδακια να αγαπησουν. ποιος σου ειπε οτι δεν προσπαθουν και για τα παιδακια που πεθαινουν καθε μερα; ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να υιοθετησεις και μαλιστα διακρατικά;

τελος παντων οπως το βλεπει κανεις αλλα δε δεχομαι οτι η αποψη μου ειναι εγωιστική οπως και εγω οταν μπηκα και εγραψα δεν κατηγορησα καμια κοπελα σαν εγωιστρια που κοιταξε την καριερα της ή το πρόσωπό της στην κοινωνία και έριξε το παιδί. Δεν εχει δικαίωμα κανείς να κρίνει κανένα και εγώ αν έκρινα καποιον ήταν μόνο η μάνα μου που θα με ειχε στειλει στα θυμαρακια οπως και αλλα 9 αγεννητα αδερφια μου. το αν ειναι παιδι ή όχι ενα αγγενητο εμβρυο εχει μιλησει η επιστημη για αυτο. ειναι σαν ενα νεοσσο που ειναι σε μια φωλιτσα ζεστη και εσυ το πετας εξω και του λες οχι αυτη η φωλια δεν ειναι για σενα.

 

και θα θελα να πω επισης οτι ακομα και τα εμβρυα που ειναι απο βιασμο δε φταινε σε τιποτα. Η αδερφη μου οποτε ακουει τετοιες αποψεις (που τις ακουει ολη της τη ζωη) αλλα και οποιοσδηποτε ανθρωπος που ηρθε απο βιασμο στον κοσμο, πως λετε να νιωθει; ο βιασμος ειναι ενα εγκλημα ομως ενα εγκλημα δε διορθωνεται με αλλο εγκλημα. Και απο τη στιγμη που υπαρχουν τοσα ζευγαρια που ευχαριστως θα υιοθετουσαν ακομα και ενα παιδι βιασμου...οπερ εδει δείξαι. βεβαια η κοπελα που βιαστηκε πως θα αντεξει 9 μηνες και τη γεννα; μαλιστα, μηπως αυτο όμως τελικά ειναι εγωισμος;

το λαθος νομιζω ειναι οτι συνδυαζουμε το παιδι με την δικη μας κατασταση δηλ μπορει να γεννηθει εφοσον εγω ειμαι παντρεμενη ή έχω καλή δουλειά ή δε βιάστηκα ή ή ...όμως ακομα και ενα εμβρυο ειναι μια αλλη υπαρξη και ποσως το αφορα η δικη μας κατασταση. Με αυτη τη λογικη κι εγω μεθαυριο αν δε μπορω να συντηρησω τα παιδια μου θα πρεπει να τα σκοτωσω οχι να παραιτηθω της επιμελειας τους.

οχι νομιζω οτι αυτο ειναι εγωιστικο να λες οτι αφου δε μπορω να σε εχω εγω δε θα σε εχει κανεις δε σου δινω την ευκαιρια σου στη ζωη και αντε στον καιαδα.

[maman]

Χαμογελάκι έχω συγκλονιστεί απο την ιστορία σου.

Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα!<<Δε διορθώνεται ένα έγκλημα με ένα άλλο έγκλημα>>...σοφό

Εγώ δεν έχω κάνει έκτρωση και ελπίζω να μην χρειαστεί να κάνω.Λυπάμαι,αλλά την αποδέχομαι μόνο για λόγους υγείας.Η ουσία είναι να μην φτάνουμε μέχρι το χειρουργικό κρεβάτι.Δεν λέω μεγάλα λόγια,3 κορίτσια θα μεγαλώσω,εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να τους κρατήσω το χέρι σε μια τόσο δύσκολη απόφαση...

[elenik]

Ο καθενας πραττει οπως αντεχει ο ιδιος και με οτι νομιζει καλυτερο.

Μια ενημερωση και ενας ψυχολογος θα ηταν χρησιμος οταν βρισκεται καποια στο σταδιο να αποφασισει τι θα κανει πιστευω.

Αλλα για να την βοηθησει να αποφασισει τι ειναι πιο "ανεκτο" για εκεινην να πραξει και τι επιλογες εχει, οχι για να της αλλαξει γνωμη προς τι κρινει εκεινος καλυτερο. Η επιλογη πρεπει να ειναι δικη της και μονο. Εκεινη θα ζησει με αυτο και κανενας δεν γνωριζει ποια επιλογη απο ολες αντεχει.

Ειναι κατι που δεν υπαρχει νομιζω. Δυστυχως

[maestria]

Κι εγώ είμαι υπέρ της προφύλαξης. Αλλά όσο κι αν προφυλλάσεσαι μερικές φορές τυχαίνει και πρέπει να 'χεις το δικαίωμα να κάνεις έκτρωση, αν δεν θέλεις να κάνεις παιδί.

 

Εγώ ήμουν τυχερή (πρόσεχα κιόλας) και έμεινα μια φορά μόνο έγγυος, όταν ήθελα να κάνω παιδί. Σχεδόν όλες οι κολλητές φίλες μου όμως έχουν κάνει έκτρωση (κοντά στα 20+) και δεν τις κρίνω γι' αυτό. Είχαν να πάρουν μια απόφαση και πήραν αυτή που θεωρούσαν την καλύτερη για τις ίδιες.

[love4four]

Είμαι από τις τυχερές που δεν είχα ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ποτέ (ακόμα και κάποιες φορές που είχαμε και ατυχήματα με σπασμένα προφυλακτικά κλπ.)... Και λέω από τις τυχερές γιατί από τότε που γέννησα τα αγγελούδια μας, έχοντας ζήσει όλον τον κύκλο μια εγκυμοσύνης, έχοντας ακούσει τις καρδούλες τους να χτυπούν κι έχοντας νοιώσει αυτές τις ωραίες κωλοτούμπες και τις κλωτσιές -που τις περίμενα πώς και πώς-... δεν ξέρω... είναι απερίγραπτα συναισθήματα αυτά όλα και δεν μπορώ ούτε να φανταστώ πώς θα ήμουν ένα ράκος εάν για λόγους ανωτέρω βίας έπρεπε να ρίξω ένα παιδί. Νομίζω θα ζούσα με διά βίου τύψεις...

Γι αυτό και τώρα αποφασίσαμε με τον άντρα μου την τοποθέτηση σπιράλ, για να αποφύγω ακριβώς αυτό που δεν θέλω να ζήσω...

Καταλαβαίνω όλες τις γυναίκες που για τον οποιοδήποτε λόγο αναγκάζονται να προχωρήσουν σε μια έκτρωση. Καμία δεν πάει με ελαφρά την καρδία...Εχω ζήσει από κοντά περιστατικό κολλητής μου, που, υποτίθεται, είναι και σκληρό καρύδι, και πάλι, το κρατάει μέσα της... Εχω δει γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν και δεν μπορούν λόγω βεβαρημένου ιστορικού !

Τί να πω¨???? Προφύλαξη και πάλι προφύλαξη... Ειδάλλως και τα λάθη για εμάς τους ανθρώπους είναι (εάν είναι παρήγορο αυτό)...Κουράγιο...

[misirlou]

Τι λες τώρα...

εδώ εγώ είχα μια φίλη (όταν είμασταν γύρω στα 20-21)

η οποία είχε σχέση με έναν γυναικολόγο

και είχε κάνει μαζί του 2 εκτρώσεις!

 

Για φαντάσου αυτός ο άνθρωπος που έκανε έκτρωση

στα ίδια του τα παιδιά!

 

Υπάρχουν άνθρωποι που το βλέπουν αλλιώς το θέμα...

 

αντε καλα το ακουσαμε και αυτο!!!!

οπως και να το δεις το θεμα.....δεν παλευετε αστα βραστα!!!

[fistikaki]

 

 

 

 

το λαθος νομιζω ειναι οτι συνδυαζουμε το παιδι με την δικη μας κατασταση .

 

 

συμφωνω και διαφωνω, ταυτοχρονα, μαζι σου...

 

ενας ανθρωπος ειναι ξεχωριστη οντοτητα απο τους γονεις του... απο τη στιγμη που κοβεται ο ομφαλιος λωρος, μανα - παιδι ειναι σωματικα ανεξαρτητοι...

 

ομως, οταν μιλαμε για γυναικες που καλως ή κακως συνελαβαν και βρισκονται σε μια κατασταση αρχικης εγκυμοσυνης που δεν επιθυμουν, ειναι κυριαρχες πανω στο σωμα τους...

 

αν δεν ειναι, καποια γυναικα, σιγουρη αν θελει να γεννησει ή οχι, ας μην διακοψει κυηση...

αν ομως, ειναι σιγουρη πως δεν επιθυμει τη συνεχιση της εγκυμοσυνης, τοτε εχει το αναφαιρετο δικαιωμα να αποφασισει τι θα συμβει στο σωμα της..

 

(εχω γινει λιγο γραφικη να το λεω αυτο συνεχεια... )

 

επι αιωνες, τα σωματα των γυναικων και οι ζωες τους, ηταν ερμαια στις αποφασεις των ανδρων... οι ανδρες αποφασισαν ποτε μια γυναικα θα μεινει εγκυος, ποτε θα γεννησει και ποτε οχι....

 

οταν οι εκτρωσεις ηταν παρανομες, χιλιαδες γυναικες σφαγιαζονταν σε παρανομα 'ιατρεια', η φρικη ηταν απεριγραπτη...

 

δε νομιζω να επιθυμει κανεις να γυρισουμε σε εκεινες τις εποχες...

[annia]

Εγώ δεν έχει τύχει να κάνω εκτρωση,στην πρώτη εγκυμοσύνη ημουν 16,5.μας έτυχε κ το έμαθα 6εβδομαδων το είπα στον φίλο μου κ εννοείτε μου είπε ότι θα το κρατήσουμε είμαστε κ οι 2κατα της εκτρωσης..πιστεύω ότι δεν έχει σχέση η ηλικία.εγώ παρά το νεαρό της ηλικίας μου δεν θα έκανα ποτέ εκτρωση και ποτέ δεν θα κατακρινω κάποια που το έχει κάνει...σε κάθε γυναίκα το σώμα της είναι δκο της κ μπορεί να κάνει ότι θέλει,αλλά πιστεύω ότι είναι μια πολύ τραυματικη εμπειρία