δημιουργική απασχόληση σε παιδί ενός έτους

[mamavasia]

Γειά σας

 

Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα ή δεν ξέρω αν είναι κάτι συνηθισμένο στα παιδάκια ηλικίας ενός έτους..

 

Την μικρή την έχω μέσα στο πάρκο με τα παιχνίδια της και για κάποιες στιγμές ασχολείται με αυτά..άλλες πάλι φορές ασχολούμε μαζί της παίζουμε στον καναπέ με το κουτί με τους κύβους της, της βάζω τραγουδάκια, χτυπάμε παλαμάκια, την παίρνω στην κουζίνα να με βλέπει να κάνω δουλειές, τις δίνω τάπερ να παίξει, διάφορα πλαστικά μπουκαλάκια, τις δίνω να μασουλάει ψωμάκι και γενικά ασχολουμε πολύ μαζί της αλλά και είναι και στιγμές που δεν ξέρει τι θέλει, γκρινιάζει και με μένα και με τα παιχνίδια της..

 

Το θέμα μου είναι ότι έχω στερέψει απο ιδέες και πλέον δεν την ενθουσιάζει τίποτα απο όλα τα παραπάνω, με ότι και να ασχοληθεί μετά απο 10 λεπτά βαριέται εκτός και αν είναι κάτι καινούργιο...Τα παιχνίδια που της έφεραν στα βαφτίσια δεν τα θέλει ιδιαίτερα... ασχολείται για 10 λεπτά και μετά θέλει εμένα ή τον μπαμπά της για να παίξει ή να την βάλουμε να περπατήσει ή να κάνουμε αγκαλιές

 

Το κακό επίσης είναι ότι εδώ που μένω (Κυψέλη) δεν μπορώ να την βγάλω έξω επειδή δεν έχει κάποιο χώρο όπως παιδική χαρά για να την πάω και νιώθω το παιδί να πνίγεται..Επίσης δεν έχει πυλωτή η πολυκατοικία για να την βγάλω να κάνει ποδήλατο...όταν δεν πνιγόμαστε στην δουλειά βγαίνουμε συνέχεια και ιδιαίτερα σκ για να ξεσκάει το μωρό

 

Ευτυχώς απο Σεπτεμβριο μετακομίζουμε για να μεγαλώσει το παιδί σωστά αλλά μέχρι τότε τι μπορώ να κάνω για να την απασχολώ δημιουργικά, τι παιχνίδια έχετε να μου προτείνετε, τι άλλο μπορώ να κάνω???

[Sam]

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω κι εγώ εμένα δεν κάθεται πουθενά μόνος του παραπάνω από 5 λεπτά αλλά το τελευταίο διάστημα αντιδρά και κλαίει και στο καρότσι που πάμε βόλτα συνεχώς στην αγκαλιά θέλει ή να προσπαθεί να σηκωθεί από τα πιο ακατάλληλα σημεία του σπιτιού κι όταν τον έχεις αγκαλιά όχι να καθόμαστε βόλτες κι αυτός να σου τραβάει τα μαλλιά....

[roz]

mamavasia κάτι που πιάνει με τη δικιά μου τώρα τελευταία είναι το κυνηγητό μέσα στο σπίτι. Στο μισάωρο βγαίνει off. (και εγώ επίσης)

 

Τώρα αν αυτό είναι δημιουργικό που κάνουμε δεν έχω ιδέα.

[mamavasia]

αχ εμένα δεν περπατάει ακόμα μόνη της μόνο αν με κρατάει απο το χεράκι πηγαίνουμε βόλτες μέσα στο σπίτι...της δίνω και μια τσάντα μου στο χέρι και την βάζει στον ώμο της και έχει πολύ πλάκα...το καλύτερο όμως είναι όταν την κρατάει κιόλας για να μην της φύγει

 

Κάνω ότι μπορώ για να την απασχολώ να μην βαριέται αλλά είναι φορές που και εγώ τα φτύνω και δεν έχω κουράγιο να σκεφτώ κάτι καινούργιο

[mama]

Εχετε δοκιμάσει ζωγραφική???

Υπάρχουν κατι καταπληκτικοι μαρκαδόροι Crayola για μωρα (με εντελως στρογγυλη μύτη - δεν μπορουν να τη δαγκωσουν και να την κόψουν- και washable)!!! Ο μεγάλος μου γιος είχε ξετρελλαθει μ'αυτους - βεβαια ειχε βάψει το καλυμα του καναπέ στο δωματιο του αλλα ευτυχως και το καλυμα πλενοταν στο πλυντηριο και το μελάνι απο τους συγκεκριμένους μαρκαδόρους έβγαινε ευκολότατα και απο τα χέρια/ποδια/μουριτσα με λιγο σαπουνακι αλλα και απο τα ρουχα του.

 

Επίσης τωρα που μεγαλώνουν μπορουν να αρχισουν να παιζουν με κουκλακια, ζωακια, αυτοκινητα, τραινακια, πιανακια (αυτα ειναι βεβαια λιγο εκνευριστικα!!!), παζλ - το elc εχει τελεια παιχνιδακια και για αυτες τις ηλικιες

[mama]

Δες κι αυτο..

http://www.elc.co.uk/play/

[Αντιγόνη]

Είναι λίγο δύσκολη αυτή η μεταβατική περίοδος. Μπορείς να δοκιμάσεις: Μικρή πισινούλα με λίγο νεράκι, να πλατσουρίζει με φουσκωτά παιχνιδάκια. Μια κούνια για την ηλικία της για μέσα στο σπίτι ή για το μπαλκόνι. Βόλτες με το καρότσι. Βιβλιαράκια αφής, ή με εικόνες που ξεπετάγονται. Εκπαιδευτικά οχηματάκια-αυτοκινητάκια.

[ssidi]

Απευθύνομαι πιο πολύ στους ειδικούς αλλά όχι μόνο!

Με τι μπορείς να απασχολήσεις δημιουργικά ένα μωράκι κάτω του έτους αλλά και πιο μετά? Μπορώ να βρω κάπου με τι πρέπει να ασχολείται το παιδί σε κάθε ηλικία?

Πέρα από τα τυποποιημένα παιχνίδια που κυκλοφορούν στην αγορα!

[kathjem]

http://anaptyksi.blogspot.gr/2015/09/blog-post_26.html   

(link updated 2018)

Για δες εδώ. Δίνει κάποιες απλές ιδέες για την απασχόληση των παιδιών.

[Ελένη]

εμείς έχουμε πάρει "125 παιχνίδια για έξυπνα και χαρούμενα παιδιά 1-3 ετών", το ίδιο υπάρχει και για μωρά 1-12 μηνών. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις διόπτρα.

[Αικατερίνη]

Δυστυχώς δε μπορώ να προτείνω συγκεκριμένα παιχνίδια, ίσως κάποιος νηπιαγωγός να είναι πιο αρμόδιος και ενημερωμένος για να το κάνει αυτό. Μπορώ όμως να σας πω δυο λόγια για τον τρόπο που εξελίσσεται το παιχνίδι, με βάση τη γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.

 

Τα παιδιά κατά τον πρώτο χρόνο συναρπάζονται από τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Λίγους μήνες πριν από τα πρώτα τους γενέθλια αρχίζουν να μπορούν να συνδιάζουν τις κινήσεις τους για να πετύχουν ένα στόχο. Γιαυτό τους αρέσουν παιχνίδια με κουμπιά και μοχλούς που με κάποια κίνηση του παιδιού παράγουν ήχους, φωνές ή/και φως.

 

Το δεύτερο χρόνο το παιχνίδι είναι πιο συντονισμένο. Το παιδί αρχίζει να δοκιμάζει τις δυνατότητές του, ενώ εξερευνά το περιβάλλον γύρω του. Μπορεί , λοιπόν, να παίζει με οτιδήποτε προκαλεί το ενδιαφέρον του (κουτάλες, σακούλες κα) κι όχι αποκλειστικά και μόνο με παιχνίδια. Στην ηλικία αυτή μπορείτε να δοκιμάσετε

 

(α) Παιχνίδια μετακίνησης, δηλαδή κίνηση μέσω των μεγάλων μυών του σώματος. Καθώς το παιδί μαθαίνει να χρησιμοποιεί όλο και καλύτερα το σώμα του και να ελέγχει τις κινήσεις του, αποκτά μεγαλύτερη αίσθηση δύναμης και ελευθερίας απολαμβάνοντας όλο και περισσότερο τα παιχνίδια κίνησης. Τρέξιμο και σκαρφάλωμα αποτελούν το πιο συναρπαστικό παιχνίδι για το παιδί. Επίσης οτιδήποτε τσουλάει ή αναπηδάει, όπως η μπάλα, είναι ένα ενδιαφέρον παιχνίδι για το παιδί σε αυτή την ηλικία.

 

(β) Παιχνίδι με αντικείμενα, δηλαδή εξερεύνηση των διαφόρων αντικειμένων με τις αισθήσεις.

 

(γ) Κοινωνικό παιχνίδι, δηλαδή αλληλεπίδραση και συναναστροφή με άλλα άτομα, είτε μέσα από παιχνίδια που έχουν σωματική επαφή, όπως το κυνηγητό, είτε χωρίς σωμαική επαφή, όπως τα τουβλάκια και οι κατασκευές.

 

Στην ηλικία των 12-14 μηνών τα παιδιά αρχίζουν να χρησιμοποιούν αντικείμενα στο παιχνίδι τους με τον σωστό τρόπο, που οι ενήλικες τα χρησιμοποιούν στην παραγματικότητα (πχ βάζουν το κουτάλι στο στόμα, πίνουν από το φλυτζανάκι, βαράνε με το σφυρί). Στη συνέχεια, αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να αντιμετωπίζουν ένα αντικείμενο σα να ήταν κάτι άλλο, πχ μπορεί να χτενίζουν την κούκλα τους με μια τσουγκράνα ή να θεωρούν ότι η περίμετρος του χαλιού είναι ο δρόμος για τα αυτοκινητάκια τους. Αυτό το παιχνίδι, στο οποίο ένα αντικείμενο παριστάνει ή αντιπροσωπεύει ένα άλλο, λέγεται συμβολικό παιχνίδι ή φανταστικό παιχνίδι.

 

Το συμβολικό παιχνίδι από τις αρχές του 2ου έτους γίνεται όλο και πιο σύνθετο και τα παιδιά αρχίζουν να παίζουν και παιχνίδια ρόλων και μίμησης του πραγματικού κόσμου, με κουζινικά, εργαλεία, κούκλες σε μέγεθος μωρού. Μέσα από το παιχνίδι προσπαθεί να μιμηθεί διαδικασίες και σκηνές της πραγματικής ζωής και να υποδυθεί κάθε ρόλο, χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε παιχνίδι ή αντικείμενο το φέρνει σε επαφή με τον κόσμο των μεγάλων.

 

Αυτό που αξίζει περισσότερο να αναφέρουμε και να τονίσουμε είναι ότι δεν αρκεί να αγοράσουμε στο παιδί ένα καλό (κι ίσως ακριβό) παιχνίδι. Το παιδί έχει ανάγκη από την παρουσία μας και τον χρόνο μας. Είναι καλό να είμαστε δίπλα του, να του αφιερώνουμε χρόνο, να ανακαλύπτουμε μαζί του πράγματα, να του διδάσκουμε (χωρίς όμως να δίνουμε πάντα αμέσως τη λύση) και να προσπαθούμε να κρατάμε το ενδιαφέρον του ζωντανό.

[Μαρια Στυλιανακη]

συνήθως αυτό που αρέσει σε παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας είναι, τα πίό απλά πράγματα που μπορούμε να φανταστούμε.

 

ότι κάνει ήχο (εφημερίδα ππου τσαλακώνεται) ότι κουνιέται (ένα μπαλόνι που το φυσάς η το κουνάς με το δάχτυλο) ότι είναι ρευστό (νερό)

ότι αψηφά τους νόμους της βαρύτητας (μπάλα που χοροπηδάει)...

και ούτω καθεξής.

οπτική αντίληψη = ενα ρούχο που θα κρυφτεί πίσω του, το καθρεφτάκι που θα κουνήσεις σιγά σιγά για ναβλέπει τον εαυτό του και εσένα,

όσφρηση = να μυρίσει όλα τα μυρωδικά,

 

αφή = να πιάσει διάφορα υλικά.

 

μέσα σε ένα σπίτι υπάρχουν όλα αυτά με τα οποία μπορεί να απασχολεί το παιδί του για ώρες -

λαμβάνοντας πάντα υπόψη, ότι όλα αυτά τα κάνει πρώτη φορά ακόμα και εάν τα έχει ξαναδεί πρίν κάποιο καιρό.

όλα τα παραπάνω μπορείς να τα κάνεις και με μωρό κάτω του ενός έτους.

 

επίσης, τα παιδιά γενικά όσο μικρότερα είναι, τοσο περισσότερο όταν κάνουν κάτι έχουν τέτοιο ενθουσιασμό σαν να το κάνουν για πρώτη φορά - έτσι είναι πολύ εύκολο με κάτι απλό, να τα ενθουσιάσεις και να τα ξαναενθουσιάσεις.

 

για αυτό τους αρέσουν και πάρα πολύ οι επαναλήψεις - πχ να ακούσουν ένα κομμάτι που τους αρέσει 5 φορές.

 

ο δημιουργικός τρόπος σκέψης απο την πλευρά του γονιού βοηθάει πολύ στο να ανακαλύπτει απο τα πράγματα του σπιτιού νέες ιδέες απασχόλησης.

η αλήθεια είναι ότι τα πάντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, με διαφορετικό τρόπο για να απασχοληθούν τα παιδιά.

πολλές φορές αρκει κιόλας να τοποθετηθούν στα χέρια του παιδιού διάφορα αντικείμενα, και εκείνο βρίσκει τρόπο να τα χρησιμοποιήσει με διασκεδαστικό τρόπο. (ένα κουβάρι μαλλί, ένα άδειο κουτί καλά πλυμένο ή μπουκαλάκι πλαστικό, μεγάλες χάντρες)

 

οι ιδέες δεν είναι αναγκαίο να καταλήγουν πάντα σε κάτι. είναι καλό τα παιδιά και απλώς να δοκιμάζουν τι να κάνουν.

https://parents.org.gr/psych/a137

εδώ είναι το άρθρο που έχει ενδιαφέρον ως προς την φιλοσοφία του γιατί κανεις πιο παιχνίδι με το παιδί σου. (2-4 ετών)

 

οι αισθήσεις πάντως είναι το μεγάλο θέμα, και απο τόσο νωρίς κιόλας μπορείς να δείς τι προτιμά το παιδί σου - οπτικά ή περισσότερο ακουστικά ερεθίσματα΄πχ.

[dora]

Και γω πιστευω πως για τοσο μικρα παιδακια δεν υπαρχουν συγκεκριμενα παιχνιδια..

Και από την εμπειρια μου με βρεφη αλλα και από το δικο μου το παιδι, εχω παρατηρησει οτι τα παιχνιδια του εμποριου τα βαριουνται ευκολα.. Αντε ναπαιξουν μια δυο μερες και μετα δεν πλησιαζουν καν.

Τους αρεσει να παιζουν με μπαλες και μπαλονια και αυτοκινητακια γιατι κυλανε και τους δινεται η ευκαιρια να τα κυνηγησουν. Η να σκιζουν περιοδικα και χαρτια (θελει προσοχη να μην τα φανε) Τους κανει πολυ μεγαλη εντυπωση ο εαυτος τους και αν βαλεις εναν αυθραυστο καθρεφτη στο δωματιο μπορει να καθεται με τις ωρες.. Αλλο ενα πραγμα που τους αρεσει παρα πολυ ειναι τα κουβαρια με μαλλι.. Γιατι ταυτοχρονα κυλαει και ξετυλιγεται.

Επισης τους αρεσει παρα πολυ να τους κανεις τα παιχνιδοτραγουδα πχ το κουνελακι, την εκκλησιτσα (αυτα που λενε οι γιαγιαδες)

[rena]

Edv http://www.elc.co.uk/play/idea.php?play_id=132&key=5 εχει καποιες απλες ιδεες για παιδακια αναλογα με την ηλικια.Εχει πραγματα που μπορεις να κανεις με αντικειμενα του σπιτιου.Εγω πχ του εκανα ενα με καλτσες (εβαλα μια χρωματιστη καλτσα στο χερι μου και την κουνουσα και μιλουσα) και ενθουσιαστηκε!!!

[Ελένη]

ένα άλλο βιβλίο με ιδέες για παιχνίδια είναι: "Οι πρώτες δεξιότητες του μωρού. Σωστή ανάπτυξη με δημιουργικό παιχνίδι", συγγραφέας Δρ Miriam Stoppard, εκδόσεις Σαββάλας

[dora]

Αλλο ενα παιχνιδι που ξετρελενονται, ειναι να ακουνε τη φωνη τους, μεσα σε ενα δοχειο πχ ποτηρι, κουβα, οτιδηποτε κανει τη φωνη να ακουστει διαφορετικη .. Και τη δικιας επισης. Παρτε ενα βαθυ και στενο μπολ η μια πλαστικια κανατα.. Βαλτε τη κοντα στο στομα σας και μιληστε η καντε κραυγουλες εκει μεσα... Το μωρο θα ξεκαρδιστει στα γελια και θα προσπαθησει να κανει το ιδιο.

[ssidi]

Θα συνφωνήσω ότι τα παιδιά ξετρελαίνονται με τα πιο απλά πράγματα. Κι εγώ του παίρνω ένα σωρό παιχνίδια, όχι για οπτική ανάπτυξη, για ακουστική ανάπτυξη, δράσης και αντίδρασης κλπ κλπ και τελικά του αρέσει π.χ, ο ήχος που κάνεο το πλαστικό μπουκάλι ή το χαρτί που τσαλακώνεται.

Ο κύριος λόγος που έθεσα το θέμα είναι το ότι δεν εμπιστεύομαι τα υλικα που χρησιιμοποιούνται ακόμη και στα πιο επώνυμα παιχνίδια και θέλω, με βάση τις ανάγκες σε κάθε στάδιο ανάπτυξης, είτε να του φτιάψω εγώ κάποια είτε να παίζουμε παιχνίδια-δραστηριότητες

[dora]

Μπορεις ευκολοτατα αν θες να φτιαξεις μαλακους πανινους κυβους.. Παιρνεις 6 τετραγωνα κομματια (ισα μεταξυ τους) σε διαφορα χρωματα τα ενωνεις και τα γεμιζεις με καποιο υλικο που εσυ θεωρεις καταλληλο.

Με τον ιδιο τροπο μπορεις να φτιαξεις μαλακες μπαλες σε διαφορα μεγεθη και χρωματα.

Οι κουδουνιστρες ειναι οι πιο ευκολες απο όλα.. Πχ παιρνεις το εσωτερικο απο ενα κιντερ αυγουλακι, το γεμιζεις φακες, το κολλας καλα καλα και το τυλιγεις με ενα υφασμα σαν καραμελα.. Γεμιζοντας τετοια με διαφορα ειδη από οσπρια και αν τα τυλιξεις με διαφορετικο χρωμα το καθενα θα φτιαξεις ενα ολοκληρωμενο παιχνιδι χρωματων και ηχων.

[ssidi]

Ωραία η ιδέα σου dora, θα δοκιμάσω να φτιάξω τόσο τους κύβους όσο και τις κουδουνίστρες...

[jodido]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ dora.... φοβερή ιδέα... θα το προσπαθήσω αν και είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως σε τέτοια...

[mama]

Πηρα τελευταια το "Εξυπνα παιχνίδια Εξυπνα παιδια" - εκδοσεις Πατακη - ειναι συμφωνα με το οπισθοφυλλο "Ένα βιβλίο-οδηγός που απευθύνεται σε γονείς και εκπαιδευτικούς και θα μας βοηθήσει να επιλέξουμε τα κατάλληλα παιχνίδια για τα παιδιά μας, να τα αξιοποιήσουμε σωστά και να παίξουμε έξυπνα παιχνίδια μαζί με τα παιδιά μας"

Ειναι χωρισμενο σε κεφαλαια με βαση την ηλικια του παιδιου, ξεκιναει απο τα μωρα, και για καθε ηλικια προτεινει ιδεες για δημιουργικα και αλλα παιχνιδια.

Εχω αρχισει να το διαβαζω και μου φανηκε ενδιαφερον.

Βρηκα και το site της συγγραφέως, ειναι το http://www.drtoy.com/main/index.html

[administrator]

το θέμα έχει συζητηθεί και εδώ

edit admin εξαιτίας συγχώνευσης

[euapap]

Για πείτε κανένα παράδειγμα για παιχνίδι εκτός σπιτιού

[ΜΑΡΙΑ30]

Αλλο ενα παιχνιδι που ξετρελενονται, ειναι να ακουνε τη φωνη τους, μεσα σε ενα δοχειο πχ ποτηρι, κουβα, οτιδηποτε κανει τη φωνη να ακουστει διαφορετικη .. Και τη δικιας επισης. Παρτε ενα βαθυ και στενο μπολ η μια πλαστικια κανατα.. Βαλτε τη κοντα στο στομα σας και μιληστε η καντε κραυγουλες εκει μεσα... Το μωρο θα ξεκαρδιστει στα γελια και θα προσπαθησει να κανει το ιδιο.

 

Όχι μόνο ξεκαρδίζεται!!!

Το έχει μάθει και αν κάποια στιγμή θέλει να μου τραβήξει την προσοχή, πιάνει την πλαστική κανάτα (που είναι πλέον στα παιχνίδια της) και φωνάζει μέσα αααααααααααα και αν δεν απαντήσω φωνάζει εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε και κουνάει το χέρι της.

[Μαράκι]

Επαναφέρω το θέμα μήπως κάποια μανούλα έχει καμιά έξυπνη ιδέα για το πώς μπορούμε να απασχολήσουμε τα ζουζουνάκια μας έστω για κανενα 20λεπτο μισάωρο στο καρότσι, ώστε να μπορέσουμε να πουμε καμιά κουβέντα με καμιά φιλενάδα μας