8,5 μηνών ξυπνάει κάθε μια ώρα κλαίγοντας...

[rafa]

Ψάχνοντας εχω διαβασει οτι περνανε καποια σημαντικα αλματα αναπτυξης στη ζωη τους. Το αγχος αποχωρισμου το βιωνουν οταν κηντευουν να καθήσουν μόνα τους, όταν κοντεύουν να μπουσουλήσιυν μόνα του, να περπατησουν μονα τους και να μιλησουν μόνα τους. Αυτα τα αλματα αναπτυξης σοκαρουν ακόμα και τα ιδια τα μωρα μας που τα βιωνουν, διοτι συνειδητοποιουν σιγα σιγα οτι μετατρεπονται σε ολο και πιο αναξάρτητα άτομα, σε όλο και λιγοτερο προσκολημμενα και εξαρτημενα απο τη μαμα και τον μπαμπα ατομα. Αυτο τα τρομαζει. Ωσπου το συνηθιζουν, εξοικειώνονται και μετα το αγαπουν και το κανουν συνεχεια! Ολοι οι ανθρωποι περνουν αυτα τα σταδιοα, το ιδιο και εμεις στην ηλικια τους.

 

Πολύ γλυκιά και όμορφη απάντηση!!!ΝΑι όντως εμέναε είναι στη φάση να κάτσει τώρα! Σε πρόγραμμα τον έχω από ημερών και πλέον μπορώ να πω πωσ 8 η ωρα κάνουμε το μπανάκι μασ τρώμε και κατά της 9 κοιμόμαστε! Απλά κάποια βράδια μας πιανει το παράπονο και θέλουμε μαμα και μπαμπά!!! Ε δε μπορώ να του το στερήσω!!! Είναι τόσο μικρός και όσο και αν φοβάμαι ότι θα κακομάθει δε θέλω να είναι στεναχωρημένος (αν και ξέρω ότι το κάνει επίτηδες!) Ελπίζω να τη περάσουμε και αυτή τη φάση και να ξαναγυρίσουμε στους ρυθμους μας!

[Maria110610]

Πολύ γλυκιά και όμορφη απάντηση!!!ΝΑι όντως εμέναε είναι στη φάση να κάτσει τώρα! Σε πρόγραμμα τον έχω από ημερών και πλέον μπορώ να πω πωσ 8 η ωρα κάνουμε το μπανάκι μασ τρώμε και κατά της 9 κοιμόμαστε! Απλά κάποια βράδια μας πιανει το παράπονο και θέλουμε μαμα και μπαμπά!!! Ε δε μπορώ να του το στερήσω!!! Είναι τόσο μικρός και όσο και αν φοβάμαι ότι θα κακομάθει δε θέλω να είναι στεναχωρημένος (αν και ξέρω ότι το κάνει επίτηδες!) Ελπίζω να τη περάσουμε και αυτή τη φάση και να ξαναγυρίσουμε στους ρυθμους μας!

 

 

Ωραιο αυτο με τα αλματα αναπτυξης και εγω δεν του στερω την αγκαλια και αν καμια φορα το πιασει το παραπονο δεν το αφηνω το παιρνω αγκαλια αμεσως και αν θελει παιχνιδια παιζουμε απλα εμενα το δικο μουτ το μωρο εχει αποψη απο νεογεννητο!

Απο την πρωτη μερα εχω καθιερωσει το μπανιο στις 8 το βραδυ αλλα μετα την εφαρμογη του βιβλιου επιασε ακομα και στον υθηλασμο ειδα διαφορα αυτος θηλαζε καθε μιση ωρα και μετα το εκανε 2 μετα 3 και μετα 4 αλλα μεχρι να εφαρμοσω την εκπαιδευση που λεει το βιβλιο δεν αλλαζε κατι ακομα και την νυχτα καθε μιση ωρα βυζι!!!!

[katrin]

Η κορούλα μας είναι 8,5 μηνών και εδώ και λίγες μέρες ξυπνάει ανά μια ώρα (ή ανά μισή ώρα ή ανά 1,5 ώρα) κλαίγοντας γοερά, με τα μάτια κλειστά. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει είναι να την πάρουμε αγκαλιά (το στήθος της στο στήθος μας και όχι αγκαλιά ανάσκελα, γιατί τότε κλαίει πιο πολύ) και να μείνουμε έτσι περίπου 15 λεπτά. Αν πάμε να την βάλουμε στην κούνια της νωρίτερα, χτυπάει τα πόδια της στο στρώμα και κλαίει γοερά ξανά. Αν την αφήσουμε έστω και 2 λεπτά, ανοίγει τα μάτια της (κλαίγοντας συνέχεια φυσικά) και μετά ξυπνάει οπότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξανακοιμηθεί. Σε γενικές γραμμές, βιώνει ένα πισωγύρισμα. Αυτά τα έκανε μέχρι τον 3ο περίπου μήνα.

 

Δόντια δεν είναι.

Πιπίλα δεν είναι (την έχει στο στόμα της πολλές φορές, ή και αν δεν την έχει και πάμε να της τη βάλουμε είτε δεν την ικανοποιεί είτε την αποστρέφεται).

Γάλα δεν είναι (γιατί μπορεί να έχει φάει μόλις μισή ή μια ώρα πριν).

 

Τι είναι????

 

Κάνω μια σκέψη για άγχος αποχωρισμού...

 

Ο λόγος που το σκέφτομαι αυτό είναι γιατί και κατά τη διάρκεια της ημέρας αναζητά συνέχεια την αγκαλιά μας που ούτως ή άλλως από νεογέννητο τη ζητάει, αλλά τώρα είναι σχεδόν ακραία η κατάσταση... Μπορεί να είμαστε δίπλα της και να παίζουμε μαζί της, να την χαϊδεύουμε και να την ακουμπάμε και να μας ακουμπάει, αλλά κάθε 30 δευτερόλεπτα να στρέφει όλο της το σωματάκι πάνω μας και να απλώνει τα χεράκια της για αγκαλιά. Μας αγκαλιάζει, την αγκαλιάζουμε και μετά συνεχίζει να παίζει (να παίζουμε όλοι μαζί). Αν δεν ανταποκριθούμε στο κάλεσμά της για αγκάλιασμα, αρχίζει να γκρινιάζει έντονα (αν το αφήσουμε ίσως και να καταλήξει σε κλάμα, δεν ξέρω). Ακόμα και όταν της κάνουμε μπανάκι, γυρνάει μια μια φορά προς το μέρος μας και απλώνει τα χεράκια της για αγκάλιασμα...

 

Βοηθήστε μας βρε παιδιά...

Τι είναι?.....

 

Φυσιολογικό είναι

Περνάει φάση το μωράκι σου, την πέρασε και το δικό μου. Εμείς θηλάζαμε σ'αυτή την ηλικία και ξαφνικά άρχισε να ξυπνάει και να θηλάζει ανά 1-1,5 ώρα. Μετά πέρασε.

Κάντε το καμιά αγκαλίτσα παραπάνω και υπομονή, θα περάσει.

[MayMeye]

"Κοιμησου παιδι μου"εκδοσεις Πατακη

 

Ναι, το εχω παρει κι εγω, το εχω διαβασει, και ο ανδρας μου μαζι, αλλα δεν το εχουμε δοκιμασει ακόμα τουλαχιστον. Μας ειπε και ο παιδιατρός μας οτι δεν συμφωνει, οτι μπιρει αυτη η μεθοδος να εξυπηρετει τους γονεις αλλα όχι το παιδι και ετσι το αναβαλλαμε. Το παιδι ξερει τι θελει και προσπαθει να μας το πει με τη μονη γλωσσα που μπορει να μιλησει αυτη τη στιγμη, με το κλαμα του. Το να το αφηνουμε να κλαιει να να "επιμενουμε" οτι εμεις ξερουμε καλυτερα απο αυτο τις αναγκες του, ειναι αφελες. Το παιδι εχει ακομα αναγκη την παρηγορια και την ασφαλεια της αγκαλιας όσο περναει αυτες τις φασεις. Δεν το κανει "επίτηδες". Η σκοπιμότητα στη συμπεριφορα των ανθρωπων δεν ειναι επίκτητη εκ γεννετής αλλα προκυπτει από κοινωνικους παραγοντες πολυ αργοτερα. Τι να σου πω, δεν το αποκλειω να το δοκιμασουμε, εχουμε κουραστει πολυ, αλλα αυτη η προσεγγιση δεν με αφηνει αδιαφορη ομολογω.

[MayMeye]

και υπομονή, θα περάσει.

 

Σε πόσο καιρο περίπου;;;;;;;!!

[MayMeye]

(αν και ξέρω ότι το κάνει επίτηδες!)

 

δεν το κανει επιτηδες!!!!!!!! Βλεπε πιο πανω που γραφω σχετικα!!!

[rafa]

E εχει πάρει γραμμή ότι άμα κλάψει πολυ θα τον πάρουμε στο κρεβάτι και ψιλοεπιμένει! Αλλά και γω συμφωνώ μαζί σου ότι τα μωρά ξέρουν τι θέλουν απλά δε μπορούν να μας το πουν με άλλο τρόπο! Και ναι το βρίσκω λογικό τώρα που αρχίζουν και έχουν αντίληψη μέχρι να καταλάβουν οτι ακόμα και αν δε μας βλέπουν είμαστε εκεί να κλαίνε γιατί αγχώνονται! Ούτε εγώ μπορώ να το αφήνω να κλαίει χωρίς να λέω πως αυτές που το κάνουν κάνουν κάτι λάθος! Ο κάθε γονιός ξέρει το καλύτερο για το παιδί! Εμάς χτες για παράδειγμα παρότι δυο νύχτες σερί τον φιλοξενήσαμε στο κρεβάτι μας κοιμήθηκε στο κρεβάτι του από της 9 μέχρι της 8 το πρωί ούτε γκρίνιες ούτε τίποτα!

[MayMeye]

Ούτε εγώ μπορώ να το αφήνω να κλαίει χωρίς να λέω πως αυτές που το κάνουν κάνουν κάτι λάθος! Ο κάθε γονιός ξέρει το καλύτερο για το παιδί! !

 

Συμφωνώ, ο καθε γονιός καταβάλει τα μεγιστα για το παιδί του. Δεν υπαρχει μια μόνο "συνταγή", διαφορετικά θα μας την ελεγαν ολοι και δεν θα βγαζαμε τα ματακια μας να μαθουμε, να αξιολογήσουμε και να αποφασίσουμε για καθε τι μηκρό ή μεγάλο τι να κανουμε και τι όχι. Λγος αυτοσχεδιασμός δεν βλάπτει! Άλλωστε καποτε υπηρξε καποιος γονιός στην γη που για πρωτη φορα δοκίμασε να αναψει τον απορροφητήρα όσο το μωρό του έκλαιγε...και έτσι σώθηκε και αυτός και το μωρό του αλλα και αρκετες από εμας και τα μωρα μας, σωστα;;;;!! Share the knowledge!!!

[katrin]

Σε πόσο καιρο περίπου;;;;;;;!!

 

Δεν μπορώ να ξέρω, εξαρτάται από το παιδί. Σε μας πάντως κράτησε ίσως λιγότερο από μήνα.

[Maria110610]

Ναι, το εχω παρει κι εγω, το εχω διαβασει, και ο ανδρας μου μαζι, αλλα δεν το εχουμε δοκιμασει ακόμα τουλαχιστον. Μας ειπε και ο παιδιατρός μας οτι δεν συμφωνει, οτι μπιρει αυτη η μεθοδος να εξυπηρετει τους γονεις αλλα όχι το παιδι και ετσι το αναβαλλαμε. Το παιδι ξερει τι θελει και προσπαθει να μας το πει με τη μονη γλωσσα που μπορει να μιλησει αυτη τη στιγμη, με το κλαμα του. Το να το αφηνουμε να κλαιει να να "επιμενουμε" οτι εμεις ξερουμε καλυτερα απο αυτο τις αναγκες του, ειναι αφελες. Το παιδι εχει ακομα αναγκη την παρηγορια και την ασφαλεια της αγκαλιας όσο περναει αυτες τις φασεις. Δεν το κανει "επίτηδες". Η σκοπιμότητα στη συμπεριφορα των ανθρωπων δεν ειναι επίκτητη εκ γεννετής αλλα προκυπτει από κοινωνικους παραγοντες πολυ αργοτερα. Τι να σου πω, δεν το αποκλειω να το δοκιμασουμε, εχουμε κουραστει πολυ, αλλα αυτη η προσεγγιση δεν με αφηνει αδιαφορη ομολογω.

 

Εμενα μου το προτεινε η παιδιατρος μου!

Δεν το αφηνω να κλαιει απλα το αφου εκπληρωσω τις αναγκες του (αι, αλλαγμα , μπανιο) πρεπει να το βοηθησω να κοιμηθει και με αυτο τον τροπο αυτο εξηγω οτι σταματησε να κλαιει δηλ πριν ξυπναγε συνεχεια μες στην νυχτα και εκλαιγε και πριν κοιμηθει ετριβε τ αματακια του γκρινιαζε και δεν καταφερνε να κοιμηθει παρα μονο αν το κουνουσα περα δοθε!

Οταν εκανα οτι ελεγε το βιβλιο πριν τον δευτερο χρονο αναμονης απο την πρωτη μερα κιολας κοιμηθηκε και επειτα μολις τον βαλω στο κρεβατι κοιμαται αμεσως και δεν ξυπναει μες στην νυχτα!Εννοειτε οτι μολις ξυπνησει θα τον παρω κατευθειαν αγκαλια αλλα ξερω οτι δε θα ξυπνησει πλεον μες στην νυχτα και αυτο του κανει εκεινου πανω απο ολα καλο ο υπνος θρεφει τα μωρα!!

[katrin]

MayMeye Ρίξε και μια ματιά στα παρακάτω:

 

"....Ως προς τις “διάφορες μεθόδους” εκπαίδευσης ενός βρέφους στο μοναχικό ύπνο και τα “διάφορα βιβλία” που συχνά αναφέρουν πολλοί, είναι όλα το ίδιο, μόνο σε προσοδοφόρες για τους συγγραφείς τους παραλλαγές, και έχουν ως κοινή συνισταμένη το εξής: “Ελεγχόμενο κλάμα”.

Ανησυχία υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς – και όχι μόνο στους “μαλακούς” γονείς που δε μπορούν να το εφαρμόσουν – για τους κινδύνους του “ελεγχόμενου κλάματος” στην ψυχούλα των βρεφών, αλλά και για το αμφιλεγόμενο έτσι κι αλλιώς μακροπρόθεσμο αποτέλεσμά του: Μωρά που “εκπαιδεύονται” στον μοναχικό ύπνο πρώιμα μπορεί αργότερα, μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής, να παλινδρομούν, να ξυπνούν, να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, φοβίες κλπ....."

 

Και άλλα πολλά. Εϊναι από:

 

http://pediatros-thes.gr/for-parents/%cf%88%cf%85%cf%87%ce%bf%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%af%ce%b1/%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%cf%81%ce%b5%cf%86%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%bd%ce%bf/

[Maria110610]

Συγνωμη αυτο που εξηγησα παραπανω το ειδες οτι το μωρο μου επαψε να κλαιει μες στην νυχτα μετα την εφαρμογη της μεθοδου !

Κατα την εφαρμογη το μωρο μου εκλαψε μονο την πρωττη μερα για 3 λεπτα και απο εκεινη την ημερα κοιμαται ηρεμο!

Ακομα και οταν μετακομισαμε οποτε δεν κανω κατι δεν χρειαστηκε να κανω κατι απλα την πρωτη μερα τον εβαλα για υπνο και μετα απο 1 λεπτο τον επισκεφθηκαι και μετα απο 3 λεπτα τον επισκεφθηκα και μετα κοιμηθηκε την δευτερη μερα κοιμηθηκε κατευθειαν!

Τι θα πρεπει ν ακανω απο εδω και περα δλδ

Απλα τον βαζω για υπνο συγγεκριμενη ωρα μετα απο μπανιο φαι παιχνιδι και ξερει πλεον την σειρα!

[sporiklos]

Δεν δίαβασα όλα τα post αλλά η δική μας περίπτωση έχει ως εξής: από 40 ημερών μέχρι και 3 μηνών κλείναμε 8ωρο ύπνου αν και θηλάζαμε από τους 3 μήνες μέχρι τους 9, πλησίαζε το βράδυ και εγώ έκλαιγα κυριολεκτικά γιατί κάθε μία ώρα ξυπνούσε κλαίγοντας γοερά. Όλους αυτούς τους δύσκολους μήνες κοιμόταν στο δικό μας δωμάτιο οπότε και αποφάσισα να τον πάω στο δικό του. Περάσαμε μια εβδομάδα προσαρμογής και από τότε ευχαριστιόμαστε ύπνο. Δεν ξέρω αν ήταν δόντια, αν ήταν άγχος αποχωρισμού, αν με ενιωθε κοντά του και με αποζητουσε, αν κάτι τον ενοχλούσε στο συκεκριμένο δωμάτιο πάντως όταν πήγε στο δικό του δωμάτιο άλλαξε και κοιμάται συνεχώς.

[ΚΙΤΤΥ.]

...με εξαιρεση τα ξυπνήματα, ε;!

 

ξυπναει μια φορα (που στην ουσια δεν ξυπναει ) και οχι καθε βραδυ.

 

οπως το λεω ..κοιμαται απο τις 9 το βραδυ εως τις 7 το πρωι:p:p

[lloullou]

εμένα πάλι που κοντεύει 14 μηνών ενώ είχε στρώσει με τον ύπνο με το που χρόνισε, δλδ. κοιμόταν επιτέλους σερί (άντε να ξυπνούσε 1 φορά, του έδινα λίγο νερό ή γάλα και ξανακοιμόταν ως το πρωί) έχει κανά δυό βδομάδες που ξυπνάει με κλάμματα απότομα μέσα στον ύπνο του, αλλά μιλάμε για τσιρίδες δυνατές. σκέφτομαι μήπως βλέπει εφιάλτες γιατί κλαίει κυρίως με κλειστά μάτια και όταν τον σηκώσω με σπρώχνει συχνά, σα να μην ξέρει τι τον φταίει. τον αφήνω κάτω (γιατί από τα σπρωξίματα κινδυνεύει να μου φύγει) και συνεχίζει να κλαίει. τον ξανασηκώνω, τον χαιδεύω, ηρεμεί κάπως, του δίνω λίγο νερό, ξανακοιμάται. μπορεί σε δύο ώρες να έχουμε ξανά το ίδιο σκηνικό. τι μπορεί να συμβαίνει? κι αν είναι εφιάλτες, γιατί συμβαίνει εδώ και μέρες??? μήπως έχει να κάνει με το γεγονός πως εδώ και λίγες μέρες περπατάει? δεν ξέρω τι να υποθέσω...

[Νικουδάκι]

Η κόρη μου εμένα είναι 9 1/2 μηνών και εδώ και 1 1/2 μήνα περίπου ξυπνάει 5-6 φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας και κλαίει. Εγω απλά της δίνω την πιπίλα κι αμέσως σιωπά. Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση ειναι ότι πολλές φορές κοιμάται χωρίς πιπιλα και δεν την ενοχλει. Τωρα που ξυπνάει την έχω δίπλα μου... όταν με το καλό σε λίγους μήνες την βάλω στο δωμάτιο της τι θα γίνει. Μέχρι πότε ξυπνάνε τα μωρά για πιπίλα ή ότιδήποτε άλλο;

[misspigi]

να παραθεσω την εμπειρια μου σαν βετερανος μαμα με 3 παιδια; η κορη μου απο 12-18 μηνων υπεφερε απο νυχτερινους εφιαλτες. εκλαιγε με τσιριχτα μεσα στον υπνο της και ηρεμουσε μετα απο 3 ωρες ακαταπαυστου ουρλιαχτου-κλαματος. οπως το εμφανισε ετσι ξαφνικα το εκοψε. ο μεσαιος γιος μου ξυπνουσε καθε 20 λεπτα!!! στα 4 το εκοψε και αυτος. το μωρο μου ειναι 12 μηνων και ξυπναει καθε 1 ωρα. που θα παει; θα το κοψει ελπιζω και αυτος. υπομονη κοριτσια. για αυτο λεγονται παιδια, γιατι εχουν παιδεμα.

[MayMeye]

Παίζει και αυτο που λες, για το περπάτημα (θεωρείται ένα από τα μεγάλα αλματα αναπτυξης), παίζει να είναι αγχος αποχωρισμού επίσης (συνοδεύει τα μεγάλα αλματα αναπτυξης απο οτι έμαθα προχθές απο τον παιδίατρο) αλλα κάτι έχω ακούσει και για "νυχτερινούς τρόμους". Δεν ξέρω πιο πολλά για αυτούς, υπάρχει όμως στο forum σχετικό θέμα. Ψάξε το λίγο, νομίζω οτι τα συμπτώματα του μωρού σου ταιριάζουν.

[MayMeye]

MayMeye Ρίξε και μια ματιά στα παρακάτω:

 

"....Ως προς τις “διάφορες μεθόδους” εκπαίδευσης ενός βρέφους στο μοναχικό ύπνο και τα “διάφορα βιβλία” που συχνά αναφέρουν πολλοί, είναι όλα το ίδιο, μόνο σε προσοδοφόρες για τους συγγραφείς τους παραλλαγές, και έχουν ως κοινή συνισταμένη το εξής: “Ελεγχόμενο κλάμα”.

Ανησυχία υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς – και όχι μόνο στους “μαλακούς” γονείς που δε μπορούν να το εφαρμόσουν – για τους κινδύνους του “ελεγχόμενου κλάματος” στην ψυχούλα των βρεφών, αλλά και για το αμφιλεγόμενο έτσι κι αλλιώς μακροπρόθεσμο αποτέλεσμά του: Μωρά που “εκπαιδεύονται” στον μοναχικό ύπνο πρώιμα μπορεί αργότερα, μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής, να παλινδρομούν, να ξυπνούν, να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, φοβίες κλπ....."

 

Και άλλα πολλά. Εϊναι από:

 

http://pediatros-thes.gr/for-parents/%cf%88%cf%85%cf%87%ce%bf%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%af%ce%b1/%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%cf%81%ce%b5%cf%86%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%bd%ce%bf/

 

Σε ευχαριστώ πολυ, πολύ χρήσιμο αυτό... Τουλάχιστον να μην νιώθω ότι είμαι "χαλβάς" που δεν μπορώ να την αφήσω να κλαίει... Ο παιδίατρός μου είναι και αυτός της άποψης ότι δεν αφήνουμε τα μωρά να κλαίνε, ιδίως σε αυτή την ηλικία. Αν χρειαστεί, ποτέ πάνω από 10 λεπτά, και ποτέ δεν τα αφήνουμε να κλαίνε μόνα τους. Είμαστε δίπλα τους, τα καθησυχάζουμε και παρατηρούμε μήπως χρειάζονται κάτι που δεν έχουμε καταλάβει. Σε κάθε περίπτωση, ναι, τα παίρνουμε αγκαλιά, τα καθησυχάζουμε και τους συμπαραστεκόμαστε. Κι εμείς αυτό κάνουμε μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Απλά το τελευταίο διάστημα (πάνω από μήνα) μας έχει διαλύσει αυτό το πράγμα το βράδυ (δεν μας πειράζει μέσα στην ημέρα, το βράδυ είναι που τα έχουμε παίξει, έχουμε ανάγκη από ύπνο).

[Νικουδάκι]

Σήμερα είδα μια γειτόνισσα μου και της ανάφερα ότι μόλις φάνηκε το πρώτο μας δοντακι (αργήσαμε λίγο 9 1/2 μηνων) και αμέσως αυτη με ρώτησε αν ξυπναει με τσιριδα το βραδι! Της ειπα πως εχει περιπου 2 μήνες που το κάνει και μου ειπε πως ειναι απο τα δοντακια. Λέτε να παιζει κάτι τέτοιο;

[Maria110610]

Σήμερα είδα μια γειτόνισσα μου και της ανάφερα ότι μόλις φάνηκε το πρώτο μας δοντακι (αργήσαμε λίγο 9 1/2 μηνων) και αμέσως αυτη με ρώτησε αν ξυπναει με τσιριδα το βραδι! Της ειπα πως εχει περιπου 2 μήνες που το κάνει και μου ειπε πως ειναι απο τα δοντακια. Λέτε να παιζει κάτι τέτοιο;

 

 

Και εμας μεχρι να βγει ειχαμε κανα δυο εβδομαδες που ειχε γκρινια αλλα κατα αλλα δεν τσιριζε ουτε ξυπναγε την νυχτα!

Το καθε παιδακι ειναι διαφορετικο αυτο εχω καταλαβει!μεγια το δοντακι

[MayMeye]

Σήμερα είδα μια γειτόνισσα μου και της ανάφερα ότι μόλις φάνηκε το πρώτο μας δοντακι (αργήσαμε λίγο 9 1/2 μηνων) και αμέσως αυτη με ρώτησε αν ξυπναει με τσιριδα το βραδι! Της ειπα πως εχει περιπου 2 μήνες που το κάνει και μου ειπε πως ειναι απο τα δοντακια. Λέτε να παιζει κάτι τέτοιο;

 

Εγώ θα σου έλεγα το εξής: Μήπως πριν από 2 μήνες άρχισε να καταφέρνει (ή να προσπαθεί) να κάτσει καθιστή μόνη της (από ξαπλωτή θέση να μπορεί να έρθει σε καθιστή, χωρίς να τη βοηθάς εσύ)....???

[MayMeye]

η κορη μου απο 12-18 μηνων υπεφερε απο νυχτερινους εφιαλτες. εκλαιγε με τσιριχτα μεσα στον υπνο της και ηρεμουσε μετα απο 3 ωρες ακαταπαυστου ουρλιαχτου-κλαματος. .

 

Σε εμάς δεν πρέπει να είναι νυχτερινοί εφιάλτες γιατί μόλις την πάρουμε αγκαλιά, σταματάει. Έτσι και πάμε να την αφήσουμε στην κούνια της αμέσως, ή μετά από 5 λεπτά ή μετά από 10 λεπτά, ξαναρχίζει. Ενώ αμα την αφήσουμε μετά από 20 λεπτά αγκαλιάς, που πλέον έχει ξαναβυθιστεί σε βαρύ ύπνο (το καταλαβαίνουμε από την αναπνοή της), δεν ξυπνάει, συνεχίζει τον ύπνο της ήρεμα. Τα έχουμε χρονομετρήσει όλα...!

[marmin]

Ναι, το εχω παρει κι εγω, το εχω διαβασει, και ο ανδρας μου μαζι, αλλα δεν το εχουμε δοκιμασει ακόμα τουλαχιστον. Μας ειπε και ο παιδιατρός μας οτι δεν συμφωνει, οτι μπιρει αυτη η μεθοδος να εξυπηρετει τους γονεις αλλα όχι το παιδι και ετσι το αναβαλλαμε. Το παιδι ξερει τι θελει και προσπαθει να μας το πει με τη μονη γλωσσα που μπορει να μιλησει αυτη τη στιγμη, με το κλαμα του. Το να το αφηνουμε να κλαιει να να "επιμενουμε" οτι εμεις ξερουμε καλυτερα απο αυτο τις αναγκες του, ειναι αφελες. Το παιδι εχει ακομα αναγκη την παρηγορια και την ασφαλεια της αγκαλιας όσο περναει αυτες τις φασεις. Δεν το κανει "επίτηδες". Η σκοπιμότητα στη συμπεριφορα των ανθρωπων δεν ειναι επίκτητη εκ γεννετής αλλα προκυπτει από κοινωνικους παραγοντες πολυ αργοτερα. Τι να σου πω, δεν το αποκλειω να το δοκιμασουμε, εχουμε κουραστει πολυ, αλλα αυτη η προσεγγιση δεν με αφηνει αδιαφορη ομολογω.

 

Πολύ σωστός ο παιδίατρος σου! Ακριβώς πρέπει να κοιτάμε τις ανάγκες των μωρών μας πρώτα και τελευταία τις δικές μας!

 

Εμενα μου το προτεινε η παιδιατρος μου!

Δεν το αφηνω να κλαιει απλα το αφου εκπληρωσω τις αναγκες του (αι, αλλαγμα , μπανιο) πρεπει να το βοηθησω να κοιμηθει και με αυτο τον τροπο αυτο εξηγω οτι σταματησε να κλαιει δηλ πριν ξυπναγε συνεχεια μες στην νυχτα και εκλαιγε και πριν κοιμηθει ετριβε τ αματακια του γκρινιαζε και δεν καταφερνε να κοιμηθει παρα μονο αν το κουνουσα περα δοθε!

Οταν εκανα οτι ελεγε το βιβλιο πριν τον δευτερο χρονο αναμονης απο την πρωτη μερα κιολας κοιμηθηκε και επειτα μολις τον βαλω στο κρεβατι κοιμαται αμεσως και δεν ξυπναει μες στην νυχτα!Εννοειτε οτι μολις ξυπνησει θα τον παρω κατευθειαν αγκαλια αλλα ξερω οτι δε θα ξυπνησει πλεον μες στην νυχτα και αυτο του κανει εκεινου πανω απο ολα καλο ο υπνος θρεφει τα μωρα!!

 

Μακάρι να ήξερα και εγώ τις ανάγκες του βρέφους μου (εκτός από τις προφανείς φυσικά άλλαγμα, τάισμα, μπάνιο) γιατί τότε θα του τις εκπλήρων όλες με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο για αυτό! Άραγε όταν κλαίει μέσα στη νύχτα ποιά ανάγκη του το οδηγεί σε αυτό το κλάμα;; Γιατί σίγουρα κάποια ανάγκη εκφράζει! Αφού λοιπόν δεν μπορεί να μου μιλήσει κάνω το προφανές αγκαλίτσες κ φιλάκια ώσπου να ηρεμήσει και να ξανακοιμηθεί! Το αποτέλεσμα; Πολλές νύχτες αγρύπνιας για μένα αλλά και τι με αυτό; Γιατί άραγε έφερα αυτό το μωρό στον κόσμο; Για να το ταλαιπωρώ και να το αφήνω να κλαίει ώσπου να μάθει να κοιμάται ώστε να κοιμάμαι και εγώ; για να το βασανίζω δηλαδή; ευχαριστώ δεν θα πάρω! Φάση είναι θα του περάσει! Τα μωρά ξέρουν καλύτερα!

 

MayMeye Ρίξε και μια ματιά στα παρακάτω:

 

"....Ως προς τις “διάφορες μεθόδους” εκπαίδευσης ενός βρέφους στο μοναχικό ύπνο και τα “διάφορα βιβλία” που συχνά αναφέρουν πολλοί, είναι όλα το ίδιο, μόνο σε προσοδοφόρες για τους συγγραφείς τους παραλλαγές, και έχουν ως κοινή συνισταμένη το εξής: “Ελεγχόμενο κλάμα”.

Ανησυχία υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς – και όχι μόνο στους “μαλακούς” γονείς που δε μπορούν να το εφαρμόσουν – για τους κινδύνους του “ελεγχόμενου κλάματος” στην ψυχούλα των βρεφών, αλλά και για το αμφιλεγόμενο έτσι κι αλλιώς μακροπρόθεσμο αποτέλεσμά του: Μωρά που “εκπαιδεύονται” στον μοναχικό ύπνο πρώιμα μπορεί αργότερα, μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής, να παλινδρομούν, να ξυπνούν, να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, φοβίες κλπ....."

 

Και άλλα πολλά. Εϊναι από:

 

http://pediatros-thes.gr/for-parents/%cf%88%cf%85%cf%87%ce%bf%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%af%ce%b1/%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%cf%81%ce%b5%cf%86%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%bd%ce%bf/

 

ΜΠΡΑΒΟ!!!!!

 

Σε εμάς δεν πρέπει να είναι νυχτερινοί εφιάλτες γιατί μόλις την πάρουμε αγκαλιά, σταματάει. Έτσι και πάμε να την αφήσουμε στην κούνια της αμέσως, ή μετά από 5 λεπτά ή μετά από 10 λεπτά, ξαναρχίζει. Ενώ αμα την αφήσουμε μετά από 20 λεπτά αγκαλιάς, που πλέον έχει ξαναβυθιστεί σε βαρύ ύπνο (το καταλαβαίνουμε από την αναπνοή της), δεν ξυπνάει, συνεχίζει τον ύπνο της ήρεμα. Τα έχουμε χρονομετρήσει όλα...!

 

Ακριβώς έτσι είναι γιατί 20 λεπτά σύμφωνα με τους επιστήμονες χρειάζονται τα βρέφη για να μπουν στο βαθύ τους ύπνο κάτι που στους ενήλικες συμβαίνει αμέσως!!! Και κάθε 50 λεπτά περνάνε στον ελαφρύ για λίγο! Εκεί καταλαβαίνουν τις ανάγκες τους και έτσι επιβιώνουν! Πχ αν πεινάνε ξυπνάνε για να φάνε, αν βούλωσε η μυτούλα τους κλαίνε και έτσι γλιτώνουν τα χειρότερ κτλ! Οι ενήλικες δεν έχουν αυτές τις συχνές εναλλαγές βαθύ ύπνου!

[marmin]

Πολύ θα ήθελα να έμπαιναν οι μανούλες που τώρα πια μεγάλωσαν τα παιδάκια τους και να μας έλεγαν τι έγινε τελικά με το θέμα ύπνου! Πώς το αντιμετώπισαν, πόσο καιρό κράτησε κτλ ώστε να βοηθηθούμε και εμείς οι νεότερες μανούλες που αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις!