"Μας δίνετε για λίγο το μωράκι σας????"

[Μαμά Χριστίνα]

Τα παραπάνω εννοείται ότι δεν ισχύουν για το πρώτο 4μηνο-5μηνο.

[maela]

Κοριτσια .. εγω παντως θα αντιδρουσα οπως η θεμοθετρια!Δεν θελω αγνωστοι να περνουν αγκαλια το μωρο μου τελος!Το πολυ πολυ να κοντοστεκομουν να το δουν καλυτερα αλλα ως εκει!Τον αδελφο μου.. οταν ηταν μικρος..(ισα που περπαταγε).. σε ενα εμπορικο στην Αμερικη τον αρπαξανε καπως ετσι!Ευτυχως τον βρηκανε μετα απο μερικες ωρες σε μια αποθηκη κλειδαμπαρωμενο και ευτυχως τον ακουσανε απο το κλαμα του (ηταν γενικα πολυ κλαψιαρης χααχαχ)!Δεν θελει και πολυ να πεσεις σε εναν τρελο η μια τρελη!Πρωτα δηλ φοβαμαι κυριως αυτο και μετα τις αρρωστιες.. που μπορει να τις κολλησει απο παντου!

[Μαμά Χριστίνα]

Να μην παρεξηγηθώ, εγώ μίλησα μόνο για το θέμα της υγιεινής. Από κει και πέρα, η κάθε μαμά αντιδρά όπως νιώθει. Άμα δε θες να δώσεις το μωρό σου αγκαλιά σε κάποιον, δεν το δίνεις, τόσο απλά. Το αν θα στραβώσει αυτός μετά είναι εντελώς προσωπικό του θέμα διότι στη δική μας κοινωνία είναι αποδεκτό να είσαι πιο διαχυτικός με τα παιδάκια και κάποιοι να το επιχειρούν. Αν ζούσαμε στη Γερμανία, κανείς δε θα έκανε τέτοια κίνηση γιατί οι άνθρωποι εκεί έχουν άλλη νοοτροπία, αν ζούσαμε στην Ινδία μπορεί το παιδί να άλλαζε χέρια κάθε 2 λεπτά. Προσωπικά, θέλω πολύ να πιστεύω ότι η πλειοψηφία δεν έχει κακή πρόθεση όταν πάει να αγκαλιάσει ένα παιδάκι, έτσι ελπίζω δλδ, ελπίζω να μην έχουμε γίνει πια τόσο λοξοί.

[riniw 1980]

Είχα απαντήσει και πριν μείνω έγκυος στο θέμα κι επανέρχομαι ούσα έγκυος!!!

Και πάλι με την αρχική μου άποψη θα μείνω...σε άγνωστο άνθρωπο θα επιτρέψω να "χαζέψει" το μωρό (διότι θα είναι και μωρό διαφήμησης,γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;;;:lol:)αλλά όχι να το κρατήσει/πιάσει..ίσως χάδι στα ποδαράκια ή τα μαλλάκια.Στους γνωστούς,δηλ. σε φίλους και συγγενείς,φυσικά με το μάτι (πιθανον) γουρλωτό και με φιλιά και χάδια στα ποδαράκια και στο κεφαλάκι.Θα επανέλθω όμως και αφού γεννησω γιατί απ'οτι έχω καταλάβει ο,τι και να πεις a priori μετά αλλάζουν πολλά!!!Και δε θέλω να τα λουστώ!!!

[Ellemphriem]

Ειχα γραψει ποτε εδω? Δεν θυμαμαι. Για νεογεννητο 2 μηνων βρεφακι δεν αγγιζει ΚΑΝΕΙΣ. Κοβω χερια και ειμαι καθετη. Για μεγαλυτερο παιδι ας κανουν οτι θελουν ΑΝ τους αφησει η ιδια. δλδ αν η ιδια δεν εχει θεμα να την σηκωσουν φιλησουν κλπ τοτε ειμαι οκ. Αν δεν θελει θα αρχισει τα κλωτσομπουνιδια μονη της οποτε παλι ειμαι οκ.

 

ΥΓ: Ως εκ τουτου ουτε εγω ΠΟΤΕ πιανω/πασπατευω/ενοχλω νεογεννητα και δεν αφηνω και την μικρη κοντα τους μιας και το παιδι ειναι τιγκα στο μικροβιο. Δεν μου φταιει το βρεφος σε τπτ. Επισης αμα πλησιαζω παιδια μεγαλυτερα πρωτον κοιτω την μανα ζητοντας την αδεια της με το βλεμμα και μετα ρωτω το ΙΔΙΟ το παιδι και αν δω οτι δυσανασχετει στο ελαχιστο υποχωρω. Βεβαια ειναι και στον χαρακτηρα του ανθρωπο. Γενικα ποτε δεν ημουν διαχυτικη με παιδια απο παλιοτερα. Δεν ετρεχα να χαιδεψω/μιλησω/κοιταξω. Δεν ειχα αυτη την αναγκη. Περιεργως και μετα που γεννησα το ιδιο συγκρατημενη ειμαι. Δεν με ενδιαφερει κατι τετοιο σε μεγαλο βαθμο. Απο μακρια να κανω ενα σχολιο μου ειναι υπερ αρκετο.

[jannis]

εγώ πάντως μέχρι 5 + μηνών αποστείρωνα και όταν κρατούσα τα παιδιά αγκαλιά έβαζα ένα καθαρό μικρό σεντονάκι πάνω μου ως που να γίνουν 3 - 4 μηνών αν θυμάμαι καλά ...

Οι φίλοι /συγγενείς που θέλαν να τα κρατήσουν - αν θέλανε και τα παιδιά έπλεναν τα χέρια τους και βάζαν και αυτοί ένα σεντονάκι πάνω τους κάναν το ίδιο. Δεν προσβλήθηκε κάνενας (από τι ξέρω... )

Δεν θα έδινα ποτέ ενα παιδί 2 μηνών σε ξένο και δεν θα ένιωθα άσχημα.

Θα έλεγα οχι είναι πολύ μικρό και μόνο στην αγκαλιά της μαμάς μπορεί να είναι.

[xristinio]

μια φιλη μου ειχε πει το εξης περιστατικο...

μπηκε μια κοπελα στο λεοφορειο κρατωντας 2 παιδια, το ενα αγκαλια και το αλλο στο χερι. της προτεινε ενας παππους να της κρατησει το μωρο για να τη βοηθησει και εκεινη δυστυχως το εδωσε...το μωρο αρχισε να κλαιει αλλα η μαμα νομιζε οτι κλαιει γιατι την κρατουσε ενας αγνωστος..το μωρο περιπου 6 μηνων...μολις κατεβηκε απο το λεοφωρειο ειδε οτι το παιδακι ειχε αιματα στα γεννητικα οργανα...δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι εκανε ο μπαρμπας στο παιδακι.....

 

εγω με το μικρο δεν ειμαι υπερπροστατευτικη με το να το δινω σε 3ους αλλα τον δινω μονο σε ατομα που γνωριζω(φιλους, συγγενεις, γειτονες)...δεν ξερω αν με πουν ιδιοτροπη αλλα απο τη στιγμη που το παιδακι μου ακομα δεν μιλαει και δεν μπορει να μου πει αυτο που θελει αναλαμβανω εγω εξ'ολοκληρου να τον προστατευω και να αποφασιζω για το καλο του...οσο καιρο αποστειρωναμε ημουν πιο ''κακια'' μαμα..τωρα που τα βαζει ολα στο στομα κανω λιγο εως πολυ τα στραβα ματια....

[mariakr]

μια φιλη μου ειχε πει το εξης περιστατικο...

μπηκε μια κοπελα στο λεοφορειο κρατωντας 2 παιδια, το ενα αγκαλια και το αλλο στο χερι. της προτεινε ενας παππους να της κρατησει το μωρο για να τη βοηθησει και εκεινη δυστυχως το εδωσε...το μωρο αρχισε να κλαιει αλλα η μαμα νομιζε οτι κλαιει γιατι την κρατουσε ενας αγνωστος..το μωρο περιπου 6 μηνων...μολις κατεβηκε απο το λεοφωρειο ειδε οτι το παιδακι ειχε αιματα στα γεννητικα οργανα...δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι εκανε ο μπαρμπας στο παιδακι.....

 

....

 

:shock::shock:

Έχω πάθει σοκ και στενοχωρήθηκα πολύ. Καλά, είναι δυνατόν;; Μήπως ηταν από αλλού τα αίματα;; Ήμαρτον Παναγία μου....

[kourkoumpini]

μια φιλη μου ειχε πει το εξης περιστατικο...

μπηκε μια κοπελα στο λεοφορειο κρατωντας 2 παιδια, το ενα αγκαλια και το αλλο στο χερι. της προτεινε ενας παππους να της κρατησει το μωρο για να τη βοηθησει και εκεινη δυστυχως το εδωσε...το μωρο αρχισε να κλαιει αλλα η μαμα νομιζε οτι κλαιει γιατι την κρατουσε ενας αγνωστος..το μωρο περιπου 6 μηνων...μολις κατεβηκε απο το λεοφωρειο ειδε οτι το παιδακι ειχε αιματα στα γεννητικα οργανα...δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι εκανε ο μπαρμπας στο παιδακι.....

 

εγω με το μικρο δεν ειμαι υπερπροστατευτικη με το να το δινω σε 3ους αλλα τον δινω μονο σε ατομα που γνωριζω(φιλους, συγγενεις, γειτονες)...δεν ξερω αν με πουν ιδιοτροπη αλλα απο τη στιγμη που το παιδακι μου ακομα δεν μιλαει και δεν μπορει να μου πει αυτο που θελει αναλαμβανω εγω εξ'ολοκληρου να τον προστατευω και να αποφασιζω για το καλο του...οσο καιρο αποστειρωναμε ημουν πιο ''κακια'' μαμα..τωρα που τα βαζει ολα στο στομα κανω λιγο εως πολυ τα στραβα ματια....

 

η αληθεια ειναι οτι και εγω σοκαριστικα απιστευτα.

[xristinio]

δυστυχως ο κοσμος που ζουμε ειναι αισχρος....

[Little Monkey]

Δηλαδή ο παππούς αυτός, μέσα σε ένα γεμάτο λεωφορείο, κατάφερε να βγάλει το παντελόνι, και το φορμάκι, και την πάνα από ένα αγοράκι που σπάραζε στο κλάμα, και του έκανε δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι, και κανένας δεν είδε τίποτα, ούτε θορυβήθηκε, ούτε αναρωτήθηκε τι συμβαίνει, ούτε καν η μητέρα;

 

Μα καλά, τα λέμε σοβαρά αυτά ή απλά κάνουμε διαγωνισμό πιο τρομακτικής ιστορίας;

[arleta]

Δηλαδή ο παππούς αυτός, μέσα σε ένα γεμάτο λεωφορείο, κατάφερε να βγάλει το παντελόνι, και το φορμάκι, και την πάνα από ένα αγοράκι που σπάραζε στο κλάμα, και του έκανε δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι, και κανένας δεν είδε τίποτα, ούτε θορυβήθηκε, ούτε αναρωτήθηκε τι συμβαίνει, ούτε καν η μητέρα;

 

Μα καλά, τα λέμε σοβαρά αυτά ή απλά κάνουμε διαγωνισμό πιο τρομακτικής ιστορίας;

 

οχι διαγωνισμο πιο τρομακτικης ιστοριας, αλλα πιο φανταστικης-ανατριχιαστικης....

ειπαμε να λεμε οτι θελουμε... αλλα εδω ξεπερασαμε καθε προηγουμενο.....

[arleta]

οσο για το αρχικο θεμα....

εννοειται οτι καλο ειναι να μη δινεις σε ξενους μωρα σε τοσο μικρες ηλικιες 2-3 μηνων...

εγω τοσο μικρα αποφευγω οχι μονο σε ξενους να τα δινω, αλλα και να βαλω σε κλειστους χωρους με πολυ κοσμο κτλ.... κι αυτο πιο πολυ για ιωσεις, μικροβια κτλ.... αλλα και γενιακ σαν ιδεα δε μου αρεσει....

τωρα σε πιο μεγαλα παιδια δεν εχω θεμα... ειδικα απο μια ηλικια και μετα από μονα τους δειχνουν διαθεσεις, αν δηλ θελουν να πανε σε καποιον η οχι... και παντα εννοειται εισαι απο κοντα.....

[dimmi]

Ειχα γραψει ποτε εδω? Δεν θυμαμαι. Για νεογεννητο 2 μηνων βρεφακι δεν αγγιζει ΚΑΝΕΙΣ. Κοβω χερια και ειμαι καθετη. Για μεγαλυτερο παιδι ας κανουν οτι θελουν ΑΝ τους αφησει η ιδια. δλδ αν η ιδια δεν εχει θεμα να την σηκωσουν φιλησουν κλπ τοτε ειμαι οκ. Αν δεν θελει θα αρχισει τα κλωτσομπουνιδια μονη της οποτε παλι ειμαι οκ.

 

ΥΓ: Ως εκ τουτου ουτε εγω ΠΟΤΕ πιανω/πασπατευω/ενοχλω νεογεννητα και δεν αφηνω και την μικρη κοντα τους μιας και το παιδι ειναι τιγκα στο μικροβιο. Δεν μου φταιει το βρεφος σε τπτ. Επισης αμα πλησιαζω παιδια μεγαλυτερα πρωτον κοιτω την μανα ζητοντας την αδεια της με το βλεμμα και μετα ρωτω το ΙΔΙΟ το παιδι και αν δω οτι δυσανασχετει στο ελαχιστο υποχωρω. Βεβαια ειναι και στον χαρακτηρα του ανθρωπο. Γενικα ποτε δεν ημουν διαχυτικη με παιδια απο παλιοτερα. Δεν ετρεχα να χαιδεψω/μιλησω/κοιταξω. Δεν ειχα αυτη την αναγκη. Περιεργως και μετα που γεννησα το ιδιο συγκρατημενη ειμαι. Δεν με ενδιαφερει κατι τετοιο σε μεγαλο βαθμο. Απο μακρια να κανω ενα σχολιο μου ειναι υπερ αρκετο.

ακριβώς τα ίδια, όμως το παιδί μου το δίνω σε αγγαλιές, μόνο συγγενών όμως ή πολύ αγαπημένων προσώπων. Στην αρχή μόνο στο σπίτι μας μέσα και μόνο με πάνα στον ώμο, αποστείρωση χεριών και μάσκες όσοι έπρεπε. Αργότερα, τώρα κοντά δηλ. στους 2 μήνες, δεν βάζουν πάνα οι δικοί μας, οι οποίοι πρέπει να είναι καθαροί φυσικά.

 

Σχετικά με τον χαρακτήρα μας και τα παιδιά άλλων έχεις δίκαιο.Την ανάγκη αυτή να πασπατέψω παιδιά άλλων δεν την είχα ποτέ όπως λες κι συ, κι ας λάτρευα τα παιδιά. Για μένα είναι κάτι αφύσικο να κάνω κάτι παραπάνω από επιφώνημα θαυμασμού για ένα μωρό.

Αλλά και να μην ήταν έτσι δεν παύει να είναι το μωρό ενός άλλου.

[viki35]

μια φιλη μου ειχε πει το εξης περιστατικο...

μπηκε μια κοπελα στο λεοφορειο κρατωντας 2 παιδια, το ενα αγκαλια και το αλλο στο χερι. της προτεινε ενας παππους να της κρατησει το μωρο για να τη βοηθησει και εκεινη δυστυχως το εδωσε...το μωρο αρχισε να κλαιει αλλα η μαμα νομιζε οτι κλαιει γιατι την κρατουσε ενας αγνωστος..το μωρο περιπου 6 μηνων...μολις κατεβηκε απο το λεοφωρειο ειδε οτι το παιδακι ειχε αιματα στα γεννητικα οργανα...δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι εκανε ο μπαρμπας στο παιδακι.....

Ναι ρε κοριτσι μου τι ειναι αυτο παλι , ειναι δυνατον μεσα στο λεοφωρειο ο παπους να βιασε το παιδι ??? ειπαμε να λεμε να λεμε αλλα οχι και να λεμε οτι θελουμε δηλαδη .

Και εντα3ει υπαρχει πολυ ηλιθιος κοσμος εκει ε3ω αλλα ποτε δεν εδωσα σε κανενα θαρρος να μου προτεινει εστω να μου αγγι3ει τα παιδια μου και εγω γενικως δεν τα γουσταρω αυτα οχι απο θεμα μικροβιων αλλα γενικως απο θεμα θαρρους , δεν επιτρεπω στα παιδια μου καν να μιλανε σε αγνωστους . Μην ειμαστε τοσο υπερβολικοι ολοι, τα ορια εμεις τα βαζουμε .Εχω ακουσει ενα σωρο βλακειες αλλα οχι και ετσι .

[nana80]

πάντως το περιστατικό που είχα αναφέρει εγώ πριν αρκετό καιρό (στα αρχικά ποστς αυτού του thread) είχε συμβεί σε μένα την ίδια και είναι αληθινό. δεν έπαθε και ανεπανόρθωτο τραύμα το παιδί μου βέβαια (την πλησίασε μια κοπελίτσα σκύβοντας στο καρότσι και μέχρι να το καταλάβω την είχε τσιμπήσει μάλλον στο πόδι, γιατί η μικρή ούρλιαξε κι έπρεπε να την πα΄ρω αγκαλιά για να ηρεμήσει), αλλά ήταν αρκετό για να φοβηθώ-θυμώσω-υποψιαστώ-συνειδητοποιήσω ότι δεν πλησιάζουν όλοι το μωρό με αγαθές προθέσεις. Δεν είναι όλοι εν δυνάμει βιαστές και απαγωγείς αλλά μια τρέλλα πολλοί την κουβαλάνε γύρω μας. Οπότε εγώ έγινα πολύ επιφυλακτική από εκείνη τη μέρα κι ας με λένε παράξενη όσοι θέλουν. Με τους γνωστούς δεν έχω κανένα θέμα (αν και την έχω πατήσει και από γνωστό που ήταν άρρωστος και ήρθε επίσκεψη στο σπίτι, και κόλλησε τη μικρή την πρώτη της ίωση-3,5 μηνών αλλά λέμε τώρα-θεωρητικά είσαι πιο ήσυχος με τους γνωστούς).

[Little Monkey]

πάντως το περιστατικό που είχα αναφέρει εγώ πριν αρκετό καιρό (στα αρχικά ποστς αυτού του thread) είχε συμβεί σε μένα την ίδια και είναι αληθινό. δεν έπαθε και ανεπανόρθωτο τραύμα το παιδί μου βέβαια (την πλησίασε μια κοπελίτσα σκύβοντας στο καρότσι και μέχρι να το καταλάβω την είχε τσιμπήσει μάλλον στο πόδι, γιατί η μικρή ούρλιαξε κι έπρεπε να την πα΄ρω αγκαλιά για να ηρεμήσει), αλλά ήταν αρκετό για να φοβηθώ-θυμώσω-υποψιαστώ-συνειδητοποιήσω ότι δεν πλησιάζουν όλοι το μωρό με αγαθές προθέσεις.

Δε νομίζω ότι μπορείς να προσάψεις δόλο σε κάποιον που πλησίασε το παιδί σου και το τσίμπησε με αποτέλεσμα να πονέσει. Δεν λέω, μπορεί η κοπέλα να ήταν γκάου και να ήθελε να κάνει το μωρό σου να κλάψει, αλλά πόσο πιθανό είναι αυτό; Μιλάμε για πολύ διαταραγμένη προσωπικότητα για να ΘΕΛΕΙ να βλάψει μωρό έτσι για πλάκα. Ο περισσότερος κόσμος που δίνει μια τσιμπιά στα μπουτάκια ενός μωρού δεν το κάνει με σκοπό να το πονέσει, αλλά χαϊδευτικά. Απλά μερικοί είναι πιο απρόσεκτοι ή έχουν πιο βαρύ χέρι. Εντάξει έτυχε και την πόνεσε, μπορεί η κοπέλα να φορούσε κάποιο βραχιόλι και να την τσίμπησε το βραχιόλι της (μου έχει τύχει, γι' αυτό το λέω), μπορεί απλά να τρόμαξε η μικρή σου όταν είδε ξαφνικά την κοπέλα πάνω της, μπορεί χίλια δύο. Η κοπέλα τι έκανε όταν είδε το μωρό να κλαίει; Ζήτησε συγγνώμη, απομακρύνθηκε, προσπάθησε να το πάρει αγκαλιά; Πώς αντέδρασε; (συγγνώμη αν τα έχεις ξαναπεί, δεν έχω διαβάσει όλα τα ποστ).

[nana80]

Δε νομίζω ότι μπορείς να προσάψεις δόλο σε κάποιον που πλησίασε το παιδί σου και το τσίμπησε με αποτέλεσμα να πονέσει. Δεν λέω, μπορεί η κοπέλα να ήταν γκάου και να ήθελε να κάνει το μωρό σου να κλάψει, αλλά πόσο πιθανό είναι αυτό; Μιλάμε για πολύ διαταραγμένη προσωπικότητα για να ΘΕΛΕΙ να βλάψει μωρό έτσι για πλάκα. Ο περισσότερος κόσμος που δίνει μια τσιμπιά στα μπουτάκια ενός μωρού δεν το κάνει με σκοπό να το πονέσει, αλλά χαϊδευτικά. Απλά μερικοί είναι πιο απρόσεκτοι ή έχουν πιο βαρύ χέρι. Εντάξει έτυχε και την πόνεσε, μπορεί η κοπέλα να φορούσε κάποιο βραχιόλι και να την τσίμπησε το βραχιόλι της (μου έχει τύχει, γι' αυτό το λέω), μπορεί απλά να τρόμαξε η μικρή σου όταν είδε ξαφνικά την κοπέλα πάνω της, μπορεί χίλια δύο. Η κοπέλα τι έκανε όταν είδε το μωρό να κλαίει; Ζήτησε συγγνώμη, απομακρύνθηκε, προσπάθησε να το πάρει αγκαλιά; Πώς αντέδρασε; (συγγνώμη αν τα έχεις ξαναπεί, δεν έχω διαβάσει όλα τα ποστ).

 

η συγκεκριμένη το έκανε με δόλο γιατί κατ αρχάς εξαφανίστηκε μισό δευτερόλεπτο πριν κλάψει η μικρή. Επίσης, μετά από καιρό την ξανασυνάντησα αλλού, στο πάρκο όπου ήμουν μόνη μου με τη μικρή κι ερχόταν καρφί με το ίδιο ύφος "άχου το" να την πειράξει πάλι. Της είπα "φύγε τώρα γιατί θα φωνάξω την αστυνομία" και έφυγε βρίζοντας. Μετά το συζήτησα με άλλες μαμάδες στο χαλάνδρι και την ξέρουν (έχει κάποια χαρακτηριστικά και είναι εύκολη η περιγραφή της), είναι λίγο διαταραγμένη ψυχικά αλλά όχι επικίνδυνη, μου είπαν. Καλά, δεν κατεβήκαμε και απ το διάστημα, το ξέρουμε ότι κυκλοφορούν διάφορα φρούτα ανάμεσά μας αλλά αν μόνο σου συμβεί και πάθεις το σοκ σου αρχίζεις να τα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα. είναι όπως με τους κλέφτες. το ξέρουμε ότι υπάρχουν αλλά πολλοί δεν κλειδώνουμε τη νύχτα. αν μας συμβεί όμως τότε αρχίζουμε να κλειδαμπαρώνουμε.

τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός απ το συμβάν δε λέω ότι βλέπω 'ανθρωπο να πλησιάζει το καρότσι και τρέχω, απλώς είμαι πιο υποψιασμένη και σε πολύ διαχυτικούς αγνώστους δείχνω τουλάχιστον ότι δυσανασχετώ, για να μην πλησιάζουν πολύ (αναλόγως τι λέει και το ένστικτό μου, βέβαια, πάντα.)

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι από τότε έμαθα να σέβομαι τις όποιες "φοβίες" ή φόβους του κάθε γονέα και να μην κατακρίνω τίποτα. Δικαίωμα του καθενός να μη φοβάται ή να φοβάται. Καθ' ένας έχει και τις εμπειρίες του. (γιατί ως τότε κατέκρινα κι εγώ τους "περίεργους", που φοβούνται τα πάντα).

[Little Monkey]

Δεν διαφωνώ σε τίποτα από όσα λες, εκτός του ότι πιστεύω πως όλοι θα πρέπει να κοντρολάρουμε όσο μπορούμε τις φοβίες μας (δηλαδή τους φόβους μας που έχουν ξεφύγει λίγο από το μέτρο) πρωτίστως για το καλό των παιδιών μας. Άλλο πράγμα να φοβάσαι τα φίδια κι άλλο να μην περπατάς στον κήπο του σπιτιού σου για να μην σε φάει φίδι, καθότι αντικειμενικά η πιθανότητα να σε φάει φίδι στον κήπο σου είναι απειροελάχιστη. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η κοπέλα που τσίμπησε τη μικρή σου προφανώς ανήκει σε ειδική κατηγορία και καλά θα κάνεις να μην την αφήνεις να πλησιάζει το παιδί σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν σταματήσει μια άλλη κοπελίτσα και κινήσει το χέρι της να χαϊδέψει το μπουτάκι του μωρού σου, θα πρέπει αμέσως να φοβηθείς ότι θα το τσιμπήσει και να την απειλήσεις με την αστυνομία. Δηλαδή το ότι δεν έχουν όλοι καλές προθέσεις, δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι έχουν κακές. Καλό είναι να έχουμε το νου μας (και πραγματικά, ποια μαμά δεν έχει τα μάτια της 14??) αλλά να μην ζούμε και σε καθεστώς φόβου, αυτό δεν είναι καλό ούτε για μας, ούτε για τα παιδιά μας.

[xristinio]

Δηλαδή ο παππούς αυτός, μέσα σε ένα γεμάτο λεωφορείο, κατάφερε να βγάλει το παντελόνι, και το φορμάκι, και την πάνα από ένα αγοράκι που σπάραζε στο κλάμα, και του έκανε δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι, και κανένας δεν είδε τίποτα, ούτε θορυβήθηκε, ούτε αναρωτήθηκε τι συμβαίνει, ούτε καν η μητέρα;

 

Μα καλά, τα λέμε σοβαρά αυτά ή απλά κάνουμε διαγωνισμό πιο τρομακτικής ιστορίας;

 

δεν ειπα οτι ειδα το περιστατικο, ειπα τι μου ειπε μια φιλη......το παιδι ηταν κοριτσακι και φορουσε φουστανακι...αυτα μου ειπαν αυτα σας λεω.....

μακαρι να ειναι απλα ψεμα.....

ασχετο παντως με το περιστατικο αυτο ο κοσμος κρυβει πολλες ανωμαλιες, το βλεπουμε και το ακουμε καθημερινα....

[kounelitsa]

Βρε κορίτσια συγνώμη, μπήκα ήρεμη να γράψω σε ένα θέμα και έπαθα σοκ με την ιστορία που άκουσε μια φίλη και της τη μετέφερε μια άλλη φίλη κλπ. Ας προσέχουμε και λίγο τι λέμε....ανήκουμε και στις ευαίσθητες ομάδες....

 

Στο θέμα μας.....σε καμια περίπτωση δεν θα έδινα το παιδί μου να το πάρει αγκαλιά κάποιος ξένος, όπως δεν θα καθόμουν κι εγώ στα πόδια ενος ξένου. Δεν καταλαβαίνω γιατί οφείλω να μοιράζω το παιδί απο δω και από κει, επειδή κάποιος ΑΓΝΩΣΤΟΣ μου το ζήτησε. Πραγματικά μου είναι παράλογη η όλη φάση. Εγώ δεν πάιρνω αγκαλιά ξένους, το παιδί γιατί να επιτρέψω να πάει?

 

Στο θέμα των μικροβίων...μιλάμε για μωράκια, των οποίων τα πράγματα αποστειρώνουμε, πλένουμε με ειδικό σαπούνι κλπ κλπ . Γιατί να τα κάνω όλα αυτά μέσα στο σπίτι μου, να πλένω τα δικά μου χέρια, να σφουγγαρίζω το πάτωμα......τη στιγμή που θεωρώ ότι όλοι οι άγνωστοι που συναντώ στο δρόμο είναι καθαροί???

 

Για τις μεγαλύτερες ηλικίες δεν θεωρώ ότι υπάρχει θέμα, δεν αναφέρθηκε καμιά γιαγιά να θέλει να πάρει αγκαλιά 2χρονο (που μεταξύ μας και πάλι δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω). Δεν έχει καμία σχέση με τη μικροβιοφοβία, απλά δεν βρισκω το λόγο να ικανοποιήσω την απαίτηση ενος αγνώστου. Και μάλιστα μέσω του παιδιού μου.

 

Τέλος, το αν θα πάρει αγάπη ένα παιδί τί σχέση έχει με το να το πασπατεύει η κάθε άγνωστη στο δρόμο?? Η αγάπη της οικογένειας φτάνει και περισσέυει. Μου φαίνεται απίστευτο το να θεωρώ ότι το παιδί μου έχει κενά αγάπης και θα του τα αναπληρώσει μια άγνωστη αγκαλιά, εως και ανατριχιαστικό!

[Little Monkey]

δεν ειπα οτι ειδα το περιστατικο, ειπα τι μου ειπε μια φιλη......το παιδι ηταν κοριτσακι και φορουσε φουστανακι...αυτα μου ειπαν αυτα σας λεω.....

μακαρι να ειναι απλα ψεμα.....

ασχετο παντως με το περιστατικο αυτο ο κοσμος κρυβει πολλες ανωμαλιες, το βλεπουμε και το ακουμε καθημερινα....

Ναι, το καταλαβαίνω ότι μεταφέρεις μια ιστορία που σου έχουν διηγηθεί, αλλά γι' αυτό λέμε ότι όταν μεταφέρουμε λόγια άλλου πρέπει να προσέχουμε πολύ περισσότερο για να μην καταλήξουμε σε χαλασμένο τηλέφωνο.

 

Τα μωράκια-κοριτσάκια στην ηλικία των 6 μηνών δεν φοράνε φουστανάκι και βρακάκι. Φοράνε στην πιο ελαφριά περίπτωση πάνα - φουφούλα - φουστανάκι (εν μέσω καύσωνα ας πούμε), αλλιώς πάνα - φανελάκι - καλσόν - φουστανάκι. Οι πιθανότητες να καταφέρει κάποιος (ειδικά κάποιος γέρος) να αφαιρέσει όλα αυτά τα ρούχα, να κάνει κάτι κακό στο παιδί σε σημείο να τρέξει αίμα, και μετά να του τα ξαναφορέσει χωρίς να τον πάρει κανένας είδηση σε ένα γεμάτο λεωφορείο, ούτε καν η μητέρα (η οποία όσο χαζή και αδιάφορη να είναι, μια έννοια θα την έχει, δεν μπορεί) ανάγονται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

 

Επιπλέον για να τρέξει αίμα, το παιδί πρέπει να πόνεσε. Στην ηλικία αυτή, όταν πονάνε τσιρίζουν σαν παλαβά και γίνονται μπλαβιά από το κλάμα (βλ. εμβόλιο). Είναι δυνατόν να έχεις δώσει το παιδί σου σε έναν ξένο, να το ακούς να τσιρίζει σαν να έχει χτυπήσει και να σκέφτεσαι ότι "μάλλον κλαίει επειδή δεν γνωρίζει ποιος το κρατάει";;; Με τίποτα!

 

Και καλά, ας πούμε ότι η μάνα δεν έδωσε σημασία, από τους άλλους επιβάτες δεν θορυβήθηκε κανείς; Εδώ κλαψουρίζει το μωρό σου και σε κοιτάνε 5-6 να δουν αν το χτύπησες, αν πεινάει, αν λερώθηκε, αν... αν... Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε ένα λεωφορείο τσίριζε σπαρακτικά ένα μωρό το οποίο ήταν και γυμνό από τη μέση και κάτω και κανείς δεν γύρισε να κοιτάξει! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, πώς να το κάνουμε.

 

Και ναι, υπάρχουν άνθρωποι που κρύβουν ανωμαλίες, δεν είπε κανείς ότι δεν υπάρχουν, αλλά να είναι ανώμαλοι ΚΑΙ ταχυδακτυλουργοί είναι πάρα πολύ σπάνιο, όπως και να το κάνεις.

[viki35]

Ναι, το καταλαβαίνω ότι μεταφέρεις μια ιστορία που σου έχουν διηγηθεί, αλλά γι' αυτό λέμε ότι όταν μεταφέρουμε λόγια άλλου πρέπει να προσέχουμε πολύ περισσότερο για να μην καταλήξουμε σε χαλασμένο τηλέφωνο.

 

Τα μωράκια-κοριτσάκια στην ηλικία των 6 μηνών δεν φοράνε φουστανάκι και βρακάκι. Φοράνε στην πιο ελαφριά περίπτωση πάνα - φουφούλα - φουστανάκι (εν μέσω καύσωνα ας πούμε), αλλιώς πάνα - φανελάκι - καλσόν - φουστανάκι. Οι πιθανότητες να καταφέρει κάποιος (ειδικά κάποιος γέρος) να αφαιρέσει όλα αυτά τα ρούχα, να κάνει κάτι κακό στο παιδί σε σημείο να τρέξει αίμα, και μετά να του τα ξαναφορέσει χωρίς να τον πάρει κανένας είδηση σε ένα γεμάτο λεωφορείο, ούτε καν η μητέρα (η οποία όσο χαζή και αδιάφορη να είναι, μια έννοια θα την έχει, δεν μπορεί) ανάγονται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

 

Επιπλέον για να τρέξει αίμα, το παιδί πρέπει να πόνεσε. Στην ηλικία αυτή, όταν πονάνε τσιρίζουν σαν παλαβά και γίνονται μπλαβιά από το κλάμα (βλ. εμβόλιο). Είναι δυνατόν να έχεις δώσει το παιδί σου σε έναν ξένο, να το ακούς να τσιρίζει σαν να έχει χτυπήσει και να σκέφτεσαι ότι "μάλλον κλαίει επειδή δεν γνωρίζει ποιος το κρατάει";;; Με τίποτα!

 

Και καλά, ας πούμε ότι η μάνα δεν έδωσε σημασία, από τους άλλους επιβάτες δεν θορυβήθηκε κανείς; Εδώ κλαψουρίζει το μωρό σου και σε κοιτάνε 5-6 να δουν αν το χτύπησες, αν πεινάει, αν λερώθηκε, αν... αν... Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε ένα λεωφορείο τσίριζε σπαρακτικά ένα μωρό το οποίο ήταν και γυμνό από τη μέση και κάτω και κανείς δεν γύρισε να κοιτάξει! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, πώς να το κάνουμε.

 

Και ναι, υπάρχουν άνθρωποι που κρύβουν ανωμαλίες, δεν είπε κανείς ότι δεν υπάρχουν, αλλά να είναι ανώμαλοι ΚΑΙ ταχυδακτυλουργοί είναι πάρα πολύ σπάνιο, όπως και να το κάνεις.

Ναι ρε συ Μονκευ πεστα , γιατι και εγω καπως ετσι ενοιωσα , πολυ περιεργα ολα αυτα δηλαδη.

[nana80]

Δεν διαφωνώ σε τίποτα από όσα λες, εκτός του ότι πιστεύω πως όλοι θα πρέπει να κοντρολάρουμε όσο μπορούμε τις φοβίες μας (δηλαδή τους φόβους μας που έχουν ξεφύγει λίγο από το μέτρο) πρωτίστως για το καλό των παιδιών μας. Άλλο πράγμα να φοβάσαι τα φίδια κι άλλο να μην περπατάς στον κήπο του σπιτιού σου για να μην σε φάει φίδι, καθότι αντικειμενικά η πιθανότητα να σε φάει φίδι στον κήπο σου είναι απειροελάχιστη. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η κοπέλα που τσίμπησε τη μικρή σου προφανώς ανήκει σε ειδική κατηγορία και καλά θα κάνεις να μην την αφήνεις να πλησιάζει το παιδί σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν σταματήσει μια άλλη κοπελίτσα και κινήσει το χέρι της να χαϊδέψει το μπουτάκι του μωρού σου, θα πρέπει αμέσως να φοβηθείς ότι θα το τσιμπήσει και να την απειλήσεις με την αστυνομία. Δηλαδή το ότι δεν έχουν όλοι καλές προθέσεις, δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι έχουν κακές. Καλό είναι να έχουμε το νου μας (και πραγματικά, ποια μαμά δεν έχει τα μάτια της 14??) αλλά να μην ζούμε και σε καθεστώς φόβου, αυτό δεν είναι καλό ούτε για μας, ούτε για τα παιδιά μας.

 

Συμφωνώ. Παν μέτρον άριστον. Γι αυτό δε μου αρέσουν οι πολλές διαχυτικότητες από αγνώστους, προσπαθώ όμως και να μη φοβάμαι. Τώρα θυμήθηκα κι άλλο περιστατικό πρόσφατα, ούσα ετοιμόγεννη, στο Χαλάνδρι πάλι (πολλοί έχουν μαζευτεί εκεί!). ήρθε ένας τύπος και με ρώτησε αν έχω μαζί μου κινητό. του είπα όχι γιατί είδα που γυάλιζε το μάτι του. αρχισε και μου έλεγε διάφορες ασυναρτησίες και άρχισα να φοβάμαι. Αμέσως είδα το παιδί να με παρατηρεί και προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να φύγω με τρόπο. Πρέπει να τους εμπνέουμε και λίγο εμπιστοσύνη. Ο βασικός λόγος για να ξεπεράσουμε τυχόν φοβίες μας. Για τα παιδιά μας. Κι αυτά πρέπει να μάθουν να είναι επιφυλακτικοί, όχι όμως και να φοβούνται τον κόσμο! Δύσκολη η δουλειά μας....

[nana80]

Βρε κορίτσια συγνώμη, μπήκα ήρεμη να γράψω σε ένα θέμα και έπαθα σοκ με την ιστορία που άκουσε μια φίλη και της τη μετέφερε μια άλλη φίλη κλπ. Ας προσέχουμε και λίγο τι λέμε....ανήκουμε και στις ευαίσθητες ομάδες....

 

Στο θέμα μας.....σε καμια περίπτωση δεν θα έδινα το παιδί μου να το πάρει αγκαλιά κάποιος ξένος, όπως δεν θα καθόμουν κι εγώ στα πόδια ενος ξένου. Δεν καταλαβαίνω γιατί οφείλω να μοιράζω το παιδί απο δω και από κει, επειδή κάποιος ΑΓΝΩΣΤΟΣ μου το ζήτησε. Πραγματικά μου είναι παράλογη η όλη φάση. Εγώ δεν πάιρνω αγκαλιά ξένους, το παιδί γιατί να επιτρέψω να πάει?

 

Στο θέμα των μικροβίων...μιλάμε για μωράκια, των οποίων τα πράγματα αποστειρώνουμε, πλένουμε με ειδικό σαπούνι κλπ κλπ . Γιατί να τα κάνω όλα αυτά μέσα στο σπίτι μου, να πλένω τα δικά μου χέρια, να σφουγγαρίζω το πάτωμα......τη στιγμή που θεωρώ ότι όλοι οι άγνωστοι που συναντώ στο δρόμο είναι καθαροί???

 

Για τις μεγαλύτερες ηλικίες δεν θεωρώ ότι υπάρχει θέμα, δεν αναφέρθηκε καμιά γιαγιά να θέλει να πάρει αγκαλιά 2χρονο (που μεταξύ μας και πάλι δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω). Δεν έχει καμία σχέση με τη μικροβιοφοβία, απλά δεν βρισκω το λόγο να ικανοποιήσω την απαίτηση ενος αγνώστου. Και μάλιστα μέσω του παιδιού μου.

 

Τέλος, το αν θα πάρει αγάπη ένα παιδί τί σχέση έχει με το να το πασπατεύει η κάθε άγνωστη στο δρόμο?? Η αγάπη της οικογένειας φτάνει και περισσέυει. Μου φαίνεται απίστευτο το να θεωρώ ότι το παιδί μου έχει κενά αγάπης και θα του τα αναπληρώσει μια άγνωστη αγκαλιά, εως και ανατριχιαστικό!

Γενικά όμως συμφωνώ πολύ (πλέον) με τα παραπάνω. (σε ποια ευαίσθητη ομάδα ανήκεις, αν επιτρέπεται?)