"Μας δίνετε για λίγο το μωράκι σας????"

[mariakr]

Είχαμε πάει χθες σουπερ μάρκετ με το σύζυγο και τη μπέμπα στο καρότσι....κλασικά η μπέμπα μετά το πρώτο δεκάλεπτο στο καρότσι άρχισε να δυσανασχετεί και τελικά να κλαίει, να θέλει αγκαλιά...την βγάλαμε από το καρότσι και την κρατούσα εγώ αγκαλιά και ο μπαμπάς το καρότσι άδειο....

Στους διαδρόμους είχαμε διασταυρωθεί αρκετές φορές με μια οικογένεια...παππούς που οδηγούσε ένα αναπηρικό καροτσάκι με τη γιαγιά επάνω, κόρη και εγγονή. Η εγγονή μικρό κοριτσάκι είδε το μωρό και : "γιαγιά κοίτα ένα μωρό...γιαγιά κοίτα ένα ωραίο μωρό...κτλ" κάθε φορά που συναντιόμασταν στους διαδρόμους.

Κάποια στιγμή πέρασα από δίπλα τους κρατώντας πάντα το μωρό αγκαλιά και η γιαγιά μου γελούσε απο μακριά και κατάλαβα ότι ετοιμαζόταν να μου πει κάτι. Φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιο σχόλιο για το μωρό όπως "να σου ζήσει...κτλ", γι' αυτό της γέλασα κι εγώ ασυναίσθητα. Όταν όμως πλησιάσαμε μου λέει με ένα απόλυτα φυσικό ύφος : "Μας δίνετε λίγο το μωρό;;;" :shock:

Κορίτσια...κόλλησα. Δεν ήξερα τι να πω και τι να κάνω. Μου φάνηκε τόσο αφύσικη αυτή η παράκληση, πέρασαν χίλιες σκέψεις από το μυαλό μου, καλές και κακές, ώσπου τελικά απομακρύνθηκα χωρίς να πω κάτι και με το χαμόγελο να έχει παγώσει στα χείλη μου...Κυρίως σοκαρίστηκα γιατί ήταν το τελευταίο που περίμενα να ακούσω και δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο...

Μετά σκεφτόμουν το περιστατικό για πολύ ώρα χθες αλλά και σήμερα....αναρωτιόμουν:

Ήταν μια φυσιολογική παράκληση;;Ήθελε να παίξει η εγγονή της με το δικό μου το μωρό;;Δεν σκέφτηκε ότι είναι μια ξένη και πώς ζήτησε από μια ξένη στο σουπερ μάρκετ αυτό το πράγμα;;Δεν έχει τίποτα ακουστά για μικρόβια, ασθένειες και τα συναφή;;;Αναρωτήθηκε μήπως με φέρει σε δύσκολη θέση;;;Τα' χει παίξει ο κόσμος;;Θα της έδινε καμιά το μωρό της;;:

Και θα ήθελα να σας πω για να είμαι και ειλικρινής ότι αν δεν ήταν στο αναπηρικό καροτσάκι, γεγονός που με επηρέασε συναισθηματικά κινώντας τη συμπάθειά μου, μπορεί και να της μιλούσα άσχημα...:oops:

Από την άλλη πάλι σκέφτηκα μήπως είμαι υπερβολική. Μήπως έχουμε γίνει πολυ απάνθρωποι και καχύποπτοι απέναντι στο συνάνθρωπο και είμαστε πολύ αυστηροί και υπερπροστατευτικοί απέναντι στα παιδιά μας;;Μήπως απλά ήθελε έτσι να δείξει τη συμπάθειά της για το μωρό;;Μήπως δεν έκανα καλά που την αγνόησα έτσι μπροστά σε όλους και στο εγγονάκι της;;

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας...γιατί κάτι πολύ ανθρώπινο από την μια πλευρά,μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί...φταίνε οι εποχες, φταίνε οι άνθρωποι;;;

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε;;;

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

αυθορμητα οπως σκεφτηκα τωρα θα τη ρωτουσα "να το κανετε τι ακριβως;;;;":evil:

πλακα κανει ο κοσμος εχει ξεφυγει.

σε βρισκω πολυ ευγενικη που απλα απομακρυνθηκες.

εμενα μια φορα οταν ο γιωργος ηταν 3-4 μηνων ειχα παει στο φουρνο και βγαινει η φουρναρισσα απο το παγκο της με τα ρουχα της εργασιας και ιδρωμενη και πλησιαζε το καροτσι και της λεω "τι κανεις ; και μου απαντα με φυσικοτητα να το παρω αγκαλια καλε πλακα κανεις της απαντησα,αστο τωρα που ησυχο κλπ κλπ" ημουν εγευνικη γιατι τη ξερω χρονια αλλα της το εκοψα.

[mariakr]

αυθορμητα οπως σκεφτηκα τωρα θα τη ρωτουσα "να το κανετε τι ακριβως;;;;":evil:

πλακα κανει ο κοσμος εχει ξεφυγει.

σε βρισκω πολυ ευγενικη που απλα απομακρυνθηκες.

εμενα μια φορα οταν ο γιωργος ηταν 3-4 μηνων ειχα παει στο φουρνο και βγαινει η φουρναρισσα απο το παγκο της με τα ρουχα της εργασιας και ιδρωμενη και πλησιαζε το καροτσι και της λεω "τι κανεις ; και μου απαντα με φυσικοτητα να το παρω αγκαλια καλε πλακα κανεις της απαντησα,αστο τωρα που ησυχο κλπ κλπ" ημουν εγευνικη γιατι τη ξερω χρονια αλλα της το εκοψα.

 

Πραγματικά μερικοί σε φέρνουν σε πολλή δύσκολη θέση...χωρίς να το καταλαβαίνουν ή το καταλαβαίνουν και δεν τους νοιάζει...δεν ξέρω τι να πω...και μετά πρέπει να είσαι αγενής και απότομος μήπως και καταλάβουν...

[kourkoumpini]

Ναι ο κοσμος εχει ξεφυγει ελαφρως. ΚΑι εγω το εχω παθει, και μαλιστα μου το αρπαξε και απορω ακομα πώς κρατηθηκα. παλι καλα που απομακρυνθηκες και μαλιστα ετσι ευγενικα. Πραγματικα γιατι δεν καταλαβαινουν οι αλλοι οτι τα ξενα τα μωρα ειναι να τα δεις λιγο απο μακρια και τελος; και χωρις να σχολιασεις γενικα;

 

εμεις περυσι τον αυγουστο παμε για καφε, ερημια σχετικη, ημασταν 3-4 καροτσια στην καφετερεια. το μωρο θα ηταν 3,5-4 μηνων. τον παιρνω αγκαλια γιατι γκρινιαξε λιγο και ερχεται μια κυρια και αρχιζει τις ερωτησεις, απαντουσαμε ευγενικα αλλα ενοχλημενα με τον αντρα μου και αυτην εκτος του οτι δεν εφευγε πλησιαζε το μωρο ολο και περισσοτερο. οποτε εγω τι να κανω, σηκωνομαι για να το δωσω στον αντρα μου και με το που σηκωνομαι το αρπαζει απο τα χερια μου. τρελαθηκα αλλα δεν ειπαμε τιποτα. εκει να δεις τρεμουρα και οι δυο, να λεω οτι τωρα θα το παρει και θα φυγει. το κρατησει 10 δευτερολεπτα μεχρι να το ξαναπαρω και περασαν απο μπροστα μου οι απειρες μαυρες σκεψεις.

[foubi]

ρε συ είναι πολύ μικρούλη για να το παίρνει ο ένας κι ο άλλος αγκαλιά... καλά έκανες.

 

απ την άλλη μια μέρα ήρθε η μαμά μου απ το ταχυδρομείο στεναχωρημένη και μου λέει ήταν μια κυρία και σήκωνε ένα μωρό και προσπαθούσε να βάλει κάτι έγγραφα σ ένα φάκελο και δυσκολευόταν. έτσι προσφέρθηκε να κρατήσει το μωρό για να μπορέσει η κοπέλα να κάνει τη δουλειά της. εκείνη όμως αντέδρασε απότομα και της είπε ότι δεν ήθελε... η μαμά μου ένιωσε άσχημα γιατί ήθελε να βοηθήσει...

 

της είπα λοιπόν πως μπορούσε να προσφερθεί να βάλει τα έγγραφα στο φάκελο και όχι να πιάσει το μωρό γιατί κι εμείς δεν θα θέλαμε να δώσουμε το μωρό μας σε κάποιον άγνωστο και να μην το παίρνει προσωπικά... μπορούσε όμως και η κοπέλα να ήταν λίγο πιο ευγενική... αν και την καταλαβαίνω απόλυτα

[misspigi]

φυσικα και δεν δινεις παιδι. οταν ειχα την κορη μου μωρο, πριν 10 χρονια, ηρθε μια μεσηλικη κυρια και μου λεει: πολυ ομορφο μωρο να το κρατησω λιγο; πριν προλαβω να ουρλιαξω ΟΧΙ, μου πεταει το εξης που το θυμαμαι και με πιανει τρεμουλο: ποσα θα ηθελες για να μου το πουλησεις;;;;

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑ.

[apricot]

ε οχι να της δωσεις και το μωρο!!! να το παιξει αγκαλια σου (χωρις αγγιγματα..) ενταξει, να του γελασει ενταξει αλλα να της το δωσεις γιατι?????? ασε με σε παρακαλω...καλα εγω ειμαι και σιχασιαρα γενικα αλλα δηλαδη με τοσα που ακους θα το δινουμς στον καθε ασχετο??

[foubi]

φυσικα και δεν δινεις παιδι. οταν ειχα την κορη μου μωρο, πριν 10 χρονια, ηρθε μια μεσηλικη κυρια και μου λεει: πολυ ομορφο μωρο να το κρατησω λιγο; πριν προλαβω να ουρλιαξω ΟΧΙ, μου πεταει το εξης που το θυμαμαι και με πιανει τρεμουλο: ποσα θα ηθελες για να μου το πουλησεις;;;;

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑ.

:shock::shock::shock:

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

ρε συ είναι πολύ μικρούλη για να το παίρνει ο ένας κι ο άλλος αγκαλιά... καλά έκανες.

 

απ την άλλη μια μέρα ήρθε η μαμά μου απ το ταχυδρομείο στεναχωρημένη και μου λέει ήταν μια κυρία και σήκωνε ένα μωρό και προσπαθούσε να βάλει κάτι έγγραφα σ ένα φάκελο και δυσκολευόταν. έτσι προσφέρθηκε να κρατήσει το μωρό για να μπορέσει η κοπέλα να κάνει τη δουλειά της. εκείνη όμως αντέδρασε απότομα και της είπε ότι δεν ήθελε... η μαμά μου ένιωσε άσχημα γιατί ήθελε να βοηθήσει...

 

της είπα λοιπόν πως μπορούσε να προσφερθεί να βάλει τα έγγραφα στο φάκελο και όχι να πιάσει το μωρό γιατί κι εμείς δεν θα θέλαμε να δώσουμε το μωρό μας σε κάποιον άγνωστο και να μην το παίρνει προσωπικά... μπορούσε όμως και η κοπέλα να ήταν λίγο πιο ευγενική... αν και την καταλαβαίνω απόλυτα

 

σε αυτη τη περιπτωση δε φταιει η μαμα σου αλλα η κοπελα,ας μη τα βαζουμε ολα και ολους στο ιδιο τσουβαλι που λενε και στο χωριο μου.

[foubi]

σε αυτη τη περιπτωση δε φταιει η μαμα σου αλλα η κοπελα,ας μη τα βαζουμε ολα και ολους στο ιδιο τσουβαλι που λενε και στο χωριο μου.

 

 

ναι βρε αλλά την καταλαβαίνω και την κοπέλα, ίσως επειδή σιχαίνομαι πολύ να πιάνουν τα μωρά... εδώ ο γιος μου που είναι 2 μισι και δεν θέλω να τον φιλάει κανένας

[zouzounel]

Κι εμενα μου τον ειχε βουτήξει τον γιο μου μεσα από τα χέρια μου μια χαρχάλω μεσα στο φαρμακείο, ντραπηκα να την ξεμαλλιάσω γιατι ο φαρμακοποιός ήταν γνωστός μου, ήταν η τυχερή της μερα! Εσπευσε βεβαια να μου πει "μην ανησυχεις δεν εχω τίποτα, το ποδι μου εχω στραμπουλιξει"... το θυμαμαι και συγχίζομαι. Από τότε όταν εχω αγκαλιά το μωρό φροντίζω να κρατάω αποστάσεις από τους πάντες και τα πάντα.

 

 

φυσικα και δεν δινεις παιδι. οταν ειχα την κορη μου μωρο, πριν 10 χρονια, ηρθε μια μεσηλικη κυρια και μου λεει: πολυ ομορφο μωρο να το κρατησω λιγο; πριν προλαβω να ουρλιαξω ΟΧΙ, μου πεταει το εξης που το θυμαμαι και με πιανει τρεμουλο: ποσα θα ηθελες για να μου το πουλησεις;;;;

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑ.

 

τι είπες τώρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[PEPI1979]

Εμένα με εκνευρίζει αφάνταστα όταν την κρατάει ο άντρας μου που είναι πιο ελαστικός και πάνε της βάζουν τα χερια τους στο προσωπό της και στα χέρια !!!!!!!!!!!!!!:mad::mad:Την έχουν γλυτώσει από μενα πάντως .

[ster]

Ασυζητητή έκανες πολύ καλά και πήρες το μωρό και απομακρύνθηκες. Ηταν παράλογο εντελώς αυτό που ζητούσε η γιαγιά και όχι, δεν είναι ανθρώπινο ενδιαφέρον να ζητάς να κρατήσεις ένα μωράκι τόσο δα. Και καλύτερα που δεν άνοιξες και κουβέντα, θα χαλιόσουν άδικα. Σε κανέναν και για τίποτα δεν δίνουμε τα μωρά μας.

[natasa_spyros]

Είχαμε πάει χθες σουπερ μάρκετ με το σύζυγο και τη μπέμπα στο καρότσι....κλασικά η μπέμπα μετά το πρώτο δεκάλεπτο στο καρότσι άρχισε να δυσανασχετεί και τελικά να κλαίει, να θέλει αγκαλιά...την βγάλαμε από το καρότσι και την κρατούσα εγώ αγκαλιά και ο μπαμπάς το καρότσι άδειο....

Στους διαδρόμους είχαμε διασταυρωθεί αρκετές φορές με μια οικογένεια...παππούς που οδηγούσε ένα αναπηρικό καροτσάκι με τη γιαγιά επάνω, κόρη και εγγονή. Η εγγονή μικρό κοριτσάκι είδε το μωρό και : "γιαγιά κοίτα ένα μωρό...γιαγιά κοίτα ένα ωραίο μωρό...κτλ" κάθε φορά που συναντιόμασταν στους διαδρόμους.

Κάποια στιγμή πέρασα από δίπλα τους κρατώντας πάντα το μωρό αγκαλιά και η γιαγιά μου γελούσε απο μακριά και κατάλαβα ότι ετοιμαζόταν να μου πει κάτι. Φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιο σχόλιο για το μωρό όπως "να σου ζήσει...κτλ", γι' αυτό της γέλασα κι εγώ ασυναίσθητα. Όταν όμως πλησιάσαμε μου λέει με ένα απόλυτα φυσικό ύφος : "Μας δίνετε λίγο το μωρό;;;" :shock:

Κορίτσια...κόλλησα. Δεν ήξερα τι να πω και τι να κάνω. Μου φάνηκε τόσο αφύσικη αυτή η παράκληση, πέρασαν χίλιες σκέψεις από το μυαλό μου, καλές και κακές, ώσπου τελικά απομακρύνθηκα χωρίς να πω κάτι και με το χαμόγελο να έχει παγώσει στα χείλη μου...Κυρίως σοκαρίστηκα γιατί ήταν το τελευταίο που περίμενα να ακούσω και δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο...

Μετά σκεφτόμουν το περιστατικό για πολύ ώρα χθες αλλά και σήμερα....αναρωτιόμουν:

Ήταν μια φυσιολογική παράκληση;;Ήθελε να παίξει η εγγονή της με το δικό μου το μωρό;;Δεν σκέφτηκε ότι είναι μια ξένη και πώς ζήτησε από μια ξένη στο σουπερ μάρκετ αυτό το πράγμα;;Δεν έχει τίποτα ακουστά για μικρόβια, ασθένειες και τα συναφή;;;Αναρωτήθηκε μήπως με φέρει σε δύσκολη θέση;;;Τα' χει παίξει ο κόσμος;;Θα της έδινε καμιά το μωρό της;;:

Και θα ήθελα να σας πω για να είμαι και ειλικρινής ότι αν δεν ήταν στο αναπηρικό καροτσάκι, γεγονός που με επηρέασε συναισθηματικά κινώντας τη συμπάθειά μου, μπορεί και να της μιλούσα άσχημα...:oops:

Από την άλλη πάλι σκέφτηκα μήπως είμαι υπερβολική. Μήπως έχουμε γίνει πολυ απάνθρωποι και καχύποπτοι απέναντι στο συνάνθρωπο και είμαστε πολύ αυστηροί και υπερπροστατευτικοί απέναντι στα παιδιά μας;;Μήπως απλά ήθελε έτσι να δείξει τη συμπάθειά της για το μωρό;;Μήπως δεν έκανα καλά που την αγνόησα έτσι μπροστά σε όλους και στο εγγονάκι της;;

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας...γιατί κάτι πολύ ανθρώπινο από την μια πλευρά,μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί...φταίνε οι εποχες, φταίνε οι άνθρωποι;;;

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε;;;

πολύ καλά έκανες!! κ εγώ το ίδιο θα αντιδρούσα νομίζω γτ δεν το περίμενες να σου ζητήσει τέτοιο πράμα για να αντιδράσεις κ αλλιως. Να πεις κάτι εννοω!!

εγώ έχω ένα γιο 2 χρονών και ένα 2 μηνών και ούτε τα πολλά λόγια ενθουσιασμού ανέχομαι από άγνωστους όχι να τους πιασουν και ειδικά τα φιλιά

 

πολύ σωστή σε βρίσκω! και πολύ ευγενική!

[sogni d'oro]

Για 2 μηνών μωρό..καλά έκανες.

Εμένα μου το ζήτησε να το πάρει λίγο (9 μηνών) μια κοπελίτσα-σερβιτόρα στην παραλία (2 παρέες είχαν μείνει) σε επαρχιακή πόλη και εγώ το έδωσα και το πήγε κοντά στο μπάρ να το δείξει σε κάποιον. ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!! Κοιταζόμασταν με το σύζυγο αλλά ευτυχώς επέστρεψε γρήγορα.

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ....

[ζώπυρον]

...Κάποια στιγμή πέρασα από δίπλα τους κρατώντας πάντα το μωρό αγκαλιά και η γιαγιά μου γελούσε απο μακριά και κατάλαβα ότι ετοιμαζόταν να μου πει κάτι. Φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιο σχόλιο για το μωρό όπως "να σου ζήσει...κτλ", γι' αυτό της γέλασα κι εγώ ασυναίσθητα. Όταν όμως πλησιάσαμε μου λέει με ένα απόλυτα φυσικό ύφος : "Μας δίνετε λίγο το μωρό;;;" :shock:

Κορίτσια...κόλλησα. Δεν ήξερα τι να πω και τι να κάνω. Μου φάνηκε τόσο αφύσικη αυτή η παράκληση, πέρασαν χίλιες σκέψεις από το μυαλό μου, καλές και κακές, ώσπου τελικά απομακρύνθηκα χωρίς να πω κάτι και με το χαμόγελο να έχει παγώσει στα χείλη μου...Κυρίως σοκαρίστηκα γιατί ήταν το τελευταίο που περίμενα να ακούσω και δεν μου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο...

...Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας...γιατί κάτι πολύ ανθρώπινο από την μια πλευρά,μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί...φταίνε οι εποχες, φταίνε οι άνθρωποι;;;

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε;;;

mariakr, καταλαβαίνω απόλυτα την αμηχανία σου!! Ξαφνικά, μία άγνωστη γυναίκα να σου ζητάει να πάρει αγκαλιά το παιδί σου. Κι εγώ τόσο μικρό, δεν θα το έδινα αλλά θα παρέμενα για λίγο δίπλα στη γιαγιά και θα της έλεγα κάτι, τύπου "αχ είναι ένα τόσο δα μικρό μπεμπάκι και δεν κάνει ακόμη να φεύγει από την αγκαλίτσα της μανούλας/πατερούλη", θα χαιρετούσα ευγενικά προσποιούμενη την βιαστική και θα έφευγα. Καταλαβαίνεις βέβαια πως δεν σου κάνω την έξυπνη αλλά έπαθα κι έμαθα!

 

Τώρα για κάπως μεγαλύτερα παιδάκια... θα διαφωνήσω με τις περισσότερες από σας. Με το να πάρει κάποιος το παιδί μας στα χέρια του (ελεγχόμενα φυσικά) δεν σημαίνει πως θα το μολύνει/απαγάγει/σκοτώσει. Εγώ τον έδινα τον γιό μου όταν ξεπετάχτηκε (ελεγχόμενα πάντα) γιατί είχα δίπλα μου ξαδέλφες και φίλες που μας άφησαν ν' ακουμπήσουμε τα παιδιά τους... όταν αυτά πήγαν σχολείο. Κι αυτό μου είχε κάνει πολύ κακή εντύπωση.

 

Και βέβαια, εγώ όταν βλέπω έξω ένα πολύ χαριτωμένο μωρό/παιδάκι, απλά του χαμογελάω (κι όχι πάντα)... μιας κι έχω εισπράξει (όχι πάντα φυσικά αλλά) πολλές φορές ως απάντηση... το εχθρικό βλέμμα των γονιών.

[40+mama]

Είχαμε πάει χθες σουπερ μάρκετ με το σύζυγο και τη μπέμπα στο καρότσι....κλασικά η μπέμπα μετά το πρώτο δεκάλεπτο στο καρότσι άρχισε να δυσανασχετεί και τελικά να κλαίει, να θέλει αγκαλιά...την βγάλαμε από το καρότσι και την κρατούσα εγώ αγκαλιά και ο μπαμπάς το καρότσι άδειο....

Στους διαδρόμους είχαμε διασταυρωθεί αρκετές φορές με μια οικογένεια...παππούς που οδηγούσε ένα αναπηρικό καροτσάκι με τη γιαγιά επάνω, κόρη και εγγονή. Η εγγονή μικρό κοριτσάκι είδε το μωρό και : "γιαγιά κοίτα ένα μωρό...γιαγιά κοίτα ένα ωραίο μωρό...κτλ" κάθε φορά που συναντιόμασταν στους διαδρόμους.

Κάποια στιγμή πέρασα από δίπλα τους κρατώντας πάντα το μωρό αγκαλιά και η γιαγιά μου γελούσε απο μακριά και κατάλαβα ότι ετοιμαζόταν να μου πει κάτι. Φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιο σχόλιο για το μωρό όπως "να σου ζήσει...κτλ", γι' αυτό της γέλασα κι εγώ ασυναίσθητα. Όταν όμως πλησιάσαμε μου λέει με ένα απόλυτα φυσικό ύφος : "Μας δίνετε λίγο το μωρό;;;" :shock:

 

Βρε δε θα σαι καλά!!!!!!!!!! ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ!!!!

 

Τι το πέρασαν το μωρό; περιοδικό να το ξεφυλλίσουν λίγο και να το επιστρέψουν;

[foubi]

Τώρα για κάπως μεγαλύτερα παιδάκια... θα διαφωνήσω με τις περισσότερες από σας. Με το να πάρει κάποιος το παιδί μας στα χέρια του (ελεγχόμενα φυσικά) δεν σημαίνει πως θα το μολύνει/απαγάγει/σκοτώσει. Εγώ τον έδινα τον γιό μου όταν ξεπετάχτηκε (ελεγχόμενα πάντα) γιατί είχα δίπλα μου ξαδέλφες και φίλες που μας άφησαν ν' ακουμπήσουμε τα παιδιά τους... όταν αυτά πήγαν σχολείο. Κι αυτό μου είχε κάνει πολύ κακή εντύπωση.

 

Και βέβαια, εγώ όταν βλέπω έξω ένα πολύ χαριτωμένο μωρό/παιδάκι, απλά του χαμογελάω (κι όχι πάντα)... μιας κι έχω εισπράξει (όχι πάντα φυσικά αλλά) πολλές φορές ως απάντηση... το εχθρικό βλέμμα των γονιών.

 

βρε συ προσωπικά δεν λέω πως δεν τον αγγίζει κανείς ή αν θέλει ο ίδιος να πάει δεν θα του πω όχι(σε λογικά πλαίσια) αλλά τι να κάνω που σιχαίνομαι πολύ?

για παράδειγμα ήρθε ένας ξάδερφος της μάνας μου όταν γέννησα, συναχωμένος και φιλούσε τον μικρό...φούντωσα,δεν είπα τίποτα αλλά το μετάνιωσα...

 

πιο μικρός ο γιος μου μου έδινε πεταχτα φιλάκια στο στόμα... ε λοιπόν η γιαγιά μου θεώρησε φυσικό να δώσει και σε κείνη...σούφρωσε τα χείλη της και περίμενε... τα άκουσε και ηρέμησε...

 

λες να φταίω εγώ που πέφτω στις περιπτώσεις:confused:...

[jackrussel]

φυσικα και δεν δινεις παιδι. οταν ειχα την κορη μου μωρο, πριν 10 χρονια, ηρθε μια μεσηλικη κυρια και μου λεει: πολυ ομορφο μωρο να το κρατησω λιγο; πριν προλαβω να ουρλιαξω ΟΧΙ, μου πεταει το εξης που το θυμαμαι και με πιανει τρεμουλο: ποσα θα ηθελες για να μου το πουλησεις;;;;

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΩΡΑ.

 

καλα σοβαρολογεις? το ειπε για αστειο φανταζομαι....αστειο, μπρρρρρ

η το εννοουσε κιολας κατσε γιατι εχω παθει,,,εμενα μου εχει τυχει να ερχονται να το αρπαζουν και να αρχιζουν τα νταχτιρντι,,,απο πισω ο αντρας μου να κανει γκρρ σαν το ροτβαιλερ

 

προσωπικα δεν παιρνω αγκαλια κανενα παιδι, ειδικα βρεφακι, θα πρεπει να γνωριζω την μαμα και να μου το προτεινει η ιδια

 

σε ενα εστιατορειο που ειμαστε ολη η οικογενεια, καθοταν διπλα μας μια οικογενεια με μια γιαγια με οξυγονο,,,του μιλαγαν του γιου μου του γελουσαν, σοβαροι ανθρωποι

 

πριν φυγουμε λεω στη γιαγια,,,γιαγια θελεις να κρατησεις το μωρο κι εκεινη συγκινηθηκε ,,,της το εδωσα αγκαλιτσα,,ηταν συγκινητικο μια γιαγια στη δυση της ζωης της αγκαλιτσα με ενα μωρακι 4 μηνων,,,,της εκανε τοσο καλο,,ηταν μια υπεροχη στιγμη

 

καλο ειναι να μην χασουμε την ανθρωπιά μας,,,μεγαλοι ανθρωποι ειμαστε ας εκτιμησουμε τους ανθρωπους και τις καταστασεις κι ας πραξουμε αναλογα,,,δεν γινεται να ειμαστε συνοφρυομενοι και καχυποπτοι με ολους

 

τελος αν ζητησουν να κρατησουν το παιδι κι εγω νιωσω μαλλον αρνητικη ενεργεια ως προς τον ανθρωπο και τη στιγμη που μου το ζηταει θα απαντησω ευγενικα, η με χιουμορ

[DALIA]

Γλυκός θα συμφωνήσω μαζί σου!

[depybal]

και μένα τρέμει η καρδιά μου με κάτι τέτοια.όσο ήταν πιο μικρό δεν το έδινα..λέγωντας..όχι..είναι μικρούλι.θυμάμαι αρκετές φορές στο σούπερ μάρκετ...η μπέμπα στο καρότσι και να έρχονται μερικοί να της πιάσουν το χεράκι..και ειδικά το προσωπάκι..τρελενόμουν..έλεγα ..πάμε μπέμπα γρήγορα να κάνουμε τα ψώνια..λέγοντάς τους ότι αν δεν κάνω γρήγορα θα αρχίσει να κλαίει..και να θέλει αγκαλιές.μετά έβγαζα αμέσως μαντηλάκι από την τσάντα μου και την σκούπιζα.αλλά τα σταγονίδια..είναι τα επικίνδυνα.

τώρα..που περπατάει τα πραγματα είναι πιο δύσκολα.

στο ξενοδοχείο την πήραν αρκετοί άσχετοι αγκαλιά, αφού δεν στεκόταν πουθενά και πήγαινε σε όλο τον κόσμο..στα τραπέζια..και τους έκανε γεια σου γεια σου. διακριτικά της καθάριζα τα χεράκια...και δεν μπορώ πια να κάνω τίποτα παραπάνω..αφού έχω ένα ζωηρό και κοινωνικό παιδί.

[malecon]

στο ξενοδοχείο την πήραν αρκετοί άσχετοι αγκαλιά, αφού δεν στεκόταν πουθενά και πήγαινε σε όλο τον κόσμο..στα τραπέζια..και τους έκανε γεια σου γεια σου. διακριτικά της καθάριζα τα χεράκια...και δεν μπορώ πια να κάνω τίποτα παραπάνω..αφού έχω ένα ζωηρό και κοινωνικό παιδί.

Αυτό το κάνει και η δικιά μου Ούτε για δήμαρχος να πήγαινε

Μόνο μια φορά μου έτυχε να την πάρει άσχετος αγκαλιά, μια σερβιτόρα σε μια καφετέρια που όμως ήδη είχαν ανταλλάξει κουβεντούλες και χαμόγελα, αλλά δεν με πείραξε καθόλου.

Όσο ήταν πιο μικρή δεν μου είχε τύχει ποτέ να μου ζητήσει κάποιος άγνωστος να την πάρει αγκαλιά, ούτε να την πιάσει

[Jarett]

Τώρα για κάπως μεγαλύτερα παιδάκια... θα διαφωνήσω με τις περισσότερες από σας. Με το να πάρει κάποιος το παιδί μας στα χέρια του (ελεγχόμενα φυσικά) δεν σημαίνει πως θα το μολύνει/απαγάγει/σκοτώσει. Εγώ τον έδινα τον γιό μου όταν ξεπετάχτηκε (ελεγχόμενα πάντα) γιατί είχα δίπλα μου ξαδέλφες και φίλες που μας άφησαν ν' ακουμπήσουμε τα παιδιά τους... όταν αυτά πήγαν σχολείο. Κι αυτό μου είχε κάνει πολύ κακή εντύπωση.

 

Τώρα άμα σου πω ότι εγώ αυτό πιστεύω ότι θα γίνει???? (ξέρω, ξέρω.........πάω καρφί γιατ ο Δαφνί (I know).

Εγώ τσαντίζομαι απίστευτα όταν πλησιάζουν το παιδί μου άγνωστοι τελείως στο δρόμο, στο s/m κλπ, επειδή τους "γυάλισε" και είναι χαριτωμένο και θέλουν να το χαϊδέψουν. Ή που απλώνουν χερι με τη μια και καλά να χαϊδέψουν το κεφάλι του.

Και που ξέρω εγώ ρε φίλε ποιός είσαι και που είχες το βρωμόχερό σου πριν....και πας και ακουμπάς το δικό μου παιδί?

Απαπαπαπαπαπα.!!!!

πόσο μάλλον της κοπέλας που είναι και μωράκι.....τι να λέμε τώρα!!!!!

[foubi]

παδιά εμένα έκανε το άλλο... απ όταν άρχισε ν απλώνει τα χεράκια του ήθελε να πηγαίνει σε ΟΛΟΥΣ τους ξένους...και όταν πήγαινε μετά δεν ήθελε να έρθει σ εμένα... πολύ ρεζίλι σας λέω

[mantinop]

Κορίτσια εγώ δεν συμφωνώ με αυτά που γράφετε

 

Ο δικός μου από μικρός άπλωνε τα χεράκια του σε όποιον του "γυάλιζε" ιδιαίτερα σε ξανθά κορίτσια γύρω στα 20:rolleyes:

Ποτέ δεν μου κακοφάνηκε που τον έπαιρναν αγκαλιά και αρχίζαν τα κοπλιμέντα...κουκουβάγια γαρ

 

Στην πλατεία που πάμε κάθε απόγευμα είναι η μασκότ...όλοι τον αγκαλιάζουν και τον παίζουν...μικροί και μεγάλοι...άντρες και γυναίκες

Έχει εξελιχθεί σε ένα πολύ κοινωνικό και ανεξάρτητο παιδάκι που δεν φοβάται να πλησιάσει όλο τον κόσμο. Επίσης ξέρει όλη την γειτονιά με το όνομά τους και τους φωνάζει όλους από μακρυά

 

Βλέπω άλλα παιδάκια που είναι προσκολλημένα στις μαμάδες τους και χαίρομαι που ο δικός μου είναι φιλικός σε όλους

Τα πιο πολλά παιδάκια δεν απομακρύνονται από τη μαμά τους και απαιτούν να τα παίζει προσωπικά φοβούμενα ακόμα και τα άλλα παιδάκια

 

Γιατί να με πειράξει που όλοι τρέχουν να τον αγκαλιάσουν και να παίξουν μαζί του? Στον δρόμο χαιρετάει και αγκαλιάζει πολύ κόσμο...ποτέ δεν κόλλησε κάτι

 

Τώρα τελευταία όλοι με κοροϊδεύουν ότι μεγαλώνω τον επόμενο πρωθυπουργό...τόση χαιρετούρα δεν πρόκειται να πάει χαμένη

 

Χαίρομαι που το παιδί μου είναι ανεξάρτητο, κοινωνικό και αυτόνομο