"Μας δίνετε για λίγο το μωράκι σας????"

[jackrussel]

πάντως κάθε φορά που κάποιος παίρνει αγκαλιά το μωρό, όσο μικρό κι αν είναι αυτό, του δίνει ωφέλιμα μικρόβια, που βοηθούν το ανοσοποιητικό του να αναπτυχθεί και να δυναμώσει. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που κάποιος έχει κάτι μεταδοτικό βέβαια, εκεί φυλαγόμαστε.

 

Δεν σας κάνει εντύπωση που στην εποχή της καθαριότητας και της αποστείρωσης και της προσοχής είναι σε έξαρση οι αλλεργίες, οι δερματίτιδες κλπ κλπ;

 

τώρα για το θέμα των ξένων, όπως είπαν κάποιες κοπέλες, με μια ευγενική κουβέντα κι ένα χαμόγελο μπορούμε να απαντήσουμε, στην τελική πόσες ήταν οι πιθανότητες να αρχίσει το σπριντ η γιαγιά με το αναπηρικό και το μωρό αγκαλιά στους διαδρόμους με τα τυριά;;;

 

για μια ακομη φορα τι ωραια που τα λες ποσο συνφωνω μαζι σου

[Σνουφελ μου]

Α.Μια συναδελφος ειχε παει το παιδι την ωρα που νυχτωνε στην παιδικη χαρα και ενω ετρεχε προς την τσουληθρα κι εκεινη ηταν στα 3 μετρα πισω, μια γιαγια το αρπαξε εντελως ξαφνικα απο το μπρατσο κι αρχισε να τρεχει σε αφυλακτη παιδικη χαρα, διπλα απο το δρομο, επρεπε η κοπελα να βαλει τις φωνες και να τρεξουν 2-3 ατομα για να την σταματησουν-εγινε πριν ενα χρονο κι ακομα βουρκωνει οταν το διηγειται σε καποιον....τρεμω παιδια ο Θεος να μας φυλαει.

 

 

Και μονο που το λες ανατριχιαζω...:shock:

Ελπιζω να κανανε κατι με τη κυρια.....:evil:

[dora]

:lol: και μενα πολλες φορες αγνωστοι με ρωτανε αν τα πουλαω κ ποσο τα παιδια μου... ειδικα τη μικρη που ειναι κοινωνικη κ χαιρεταει ολων τον κοσμο κ στελνει φιλακια παντου...

Τους απανταω "ναι αμε.. 150.000 κ επιστροφες δεν δεχομαστε.." η "οχι δεν το πουλαμε.. θα σας πληρωσουμε για να το παρετε"

Νομιζω οτι οι περισσοτεροι το λενε χαριτωλογοντας... και εγω το εχω πει παλιοτερα (πριν κανω δικα μου.. τωρα ψαχνω να τα δωσω κ αγοραστης δεν βρισκεται :lol:) αλλα παντα καλοπροαιρετα θελοντας να δειξεις στο γονιο ποσο συμπαθης σου ειναι το παιδακι του...

Γενικα δεν εχω τρελο προβλημα να παιρνουν τα παιδια μου αγκαλια "ξενοι" αλλα ουσιαστικα "επιλεγω" ποιος θα το παρει.. Πχ ο Χαρης 6 μηνων περασε 2 μηνες στην αγκαλια μιας σερβιτορας στην οποια εδειξε υπερβολικη αδυναμια απο την πρωτη φορα που πηγαμε στην συγκεκριμενη καφετερια.. Ομως το περιβαλλον ηταν οικειο σε μενα (δουλευα παλια εκει) κ ηξερα πως η κοπελιτσα δεν θα τον παρει να φυγει.

Απο την αλλη εχω μιλησει πολλες φορες κ πολυ ασχημα σε καποιους που απλα απλωσαν το χερι τους να χαιδεψουν το κεφαλακι του παιδιου στο καροτσι..

[ζώπυρον]

Γενικά, (για μικρόβια-κοινωνικότητα/ευγένεια) συμφωνώ με mantinop-τον-γλυκός-κίνκαζουζού.

 

Εσάς είναι ακόμα μικρά τα δικά σας.

Εμένα που θα πάει δημοτικό τώρα κι έχω φάει φρίκη......αφήστε με.

 

Έχω προμηθευτεί και ανάλογα βιβλία

Η ΝΤΑΝΙΕΛΑ ΛΕΕΙ ΟΧΙ εκδοσεις Ψυχογιος http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=22886

 

http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=22914 ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΕ ΞΕΝΟΥΣ

 

Βρε συ Harlow... Κι εγώ φρίκες τρώω, συνομίληκα παιδιά έχουμε. Αλλά πας σε άλλο θέμα τώρα... Πολύ πολύ πολύ σοβαρό και πολύπλοκο.

[foubi]

Βρε συ Harlow... Κι εγώ φρίκες τρώω, συνομίληκα παιδιά έχουμε. Αλλά πας σε άλλο θέμα τώρα... Πολύ πολύ πολύ σοβαρό και πολύπλοκο.

 

Ρε zopiron δεν συνδυάζονται όμως αυτά τα δύο θέματα? μ αυτά τα παραδείγματα δεν είναι που δείχνεις στο παιδί πως να αντιμετωπίζει κάποιες καταστάσεις?

 

μια μέρα είμασταν- ω ναι τι πρωτότυπο- σ/μ.ο μικρός ήταν στο καρότσι και μπροστά μας ήταν ένα ζευγάρι. τους χαμογελάσαμε και σταμάτήσαμε λίγο πιο κάτω, ξαφνικά έρχεται η κοπέλα και λέει στον μικρό δώσ μου ένα φιλάκι... εμείς με τον άντρα μου κοκκαλώσαμε και ο μικρός φυσικά την φίλησε... μετά το μετάνιωσα που δεν φέρθηκα διαφορετικά...όχι επειδή η κοπέλα θα του κολλούσε κάτι ή οτιδήποτε άλλο αλλά γιατί δεν του πέρασα το μηνυμα πως δεν φιλάμε ξένους...

[kinkajoujou]

Ρε zopiron δεν συνδυάζονται όμως αυτά τα δύο θέματα? μ αυτά τα παραδείγματα δεν είναι που δείχνεις στο παιδί πως να αντιμετωπίζει κάποιες καταστάσεις?

 

μια μέρα είμασταν- ω ναι τι πρωτότυπο- σ/μ.ο μικρός ήταν στο καρότσι και μπροστά μας ήταν ένα ζευγάρι. τους χαμογελάσαμε και σταμάτήσαμε λίγο πιο κάτω, ξαφνικά έρχεται η κοπέλα και λέει στον μικρό δώσ μου ένα φιλάκι... εμείς με τον άντρα μου κοκκαλώσαμε και ο μικρός φυσικά την φίλησε... μετά το μετάνιωσα που δεν φέρθηκα διαφορετικά...όχι επειδή η κοπέλα θα του κολλούσε κάτι ή οτιδήποτε άλλο αλλά γιατί δεν του πέρασα το μηνυμα πως δεν φιλάμε ξένους...

 

νομίζω για τις περιπτώσεις που αναφέρετε κορίτσια πιο πολύ πρέπει να φυλαγόμαστε από τους οικείους δυστυχώς παρά από τους ξένους...

[foubi]

νομίζω για τις περιπτώσεις που αναφέρετε κορίτσια πιο πολύ πρέπει να φυλαγόμαστε από τους οικείους δυστυχώς παρά από τους ξένους...

 

 

δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο...

[riniw 1980]

αν και δε διάβασα όλα τα μυνήματα μιας και δεν έχω παιδιά θα σας πω οτι όσες φορές έχει τύχει να δω ένα χαριτωμένο μωράκι κάπου συνήθως χαμογελάω γλυκά και μιλάω με τα γνωστά :"κουκλάκι μου αγάπη μου" κ.λ.π. δεν πλησια΄ζω κοντά γιατί δε θέλει και πολύ φαιά ουσία...δεν είναι δικό μου ούτε συγγενικό μου να το πάρω αγκαλιά,το θεωρώ αυτονόητο.

Ωστόσο επειδή συνήθιζα να φιλάω τα μωράκια μας ξέρετε που μου είπε η αδερφή μου να το κόψω γιατί τα παιδιά μετά το θεωρούν φυσιολογικό να τα φιλάς και να τ'ακουμπάς εκεί και πάει αλλού μετά..

[foubi]

Ωστόσο επειδή συνήθιζα να φιλάω τα μωράκια μας ξέρετε που μου είπε η αδερφή μου να το κόψω γιατί τα παιδιά μετά το θεωρούν φυσιολογικό να τα φιλάς και να τ'ακουμπάς εκεί και πάει αλλού μετά..

 

δυστυχώς πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί.... κι εγώ την αδερφή μου την μαλώνω όταν του λέει να έχει μυστικά... το καταλαβαίνω πως είμαι υπερβολική αλλά θέλω να ξέρει πως δεν έχουμε μυστικά απ την μαμά...

[sammyj]

Κορίτσια την ατάκα "πόσο το πουλάς" σίγουρα την είπαν για πλάκα

 

και εγώ προχτές στην πλατεία ρώτησα τη μαμά μιας μικρής που έχει γυαλίσει στον μικρό μου πόσο την πουλάς και η κοπέλα γελώντας μου είπε..."πάρ' την τζάμπα":lol::lol:

 

Μην χάνουμε και το χιούμορ μας....

Πες τα κοπελα μου γιατι καθε φορα που επιστρεφω Ελλαδα βλεπω εναν λαο χωρις καθολου χιουμορ στα προθυρα της υστεριας.Στη Γαλλια εχω αγορασει σοκολατα σε ενα τρισχαριτωμενο κοριτσακι σε σουπερ μαρκετ και οι γονεις μου ειπαν χιλια ευχαριστω.Εχω κουνησει ξενο παιδακι στις κουνιες για να κανει η μαμα του τσιγαρο.Εχω κρατησει μωρακι αγκαλια σε πολυκαταστημα για να δοκιμασει η μαμα του ζακετα.Εδω πηγα στη θαλασσα και σαν να μην εφτανε που ειχαν τα παιδια τους χυμα και μας πετουσαν τα κουβαδακια στο κεφαλι,νευριασε η μαμα οταν του το επεστρεψα και τον χαιδεψα στο κεφαλακι ρωτωντας τον πως τον λενε.Αρπαξε το παιδι σαν σακι και το τραβουσε.Ναι ηθελα να το απαγαγω και ειπα πρωτα να συστηθω!Επισης παω με τη δευτερη ξαδελφη του αντρα μου για ψωνια και δεν μου το αφηνε για να παει τουαλετα,τον πηρε μαζι της,με τη δικαιολογια οτι δεν τον αφηνει ποτε!Ε παρτον στην πεντακαθαρη τουαλετα να σε βλεπει 3 χρονων να κανεις την αναγκη σου,πολυ παιδαγωγικο και πολυ υγειινο

[ζώπυρον]

Ρε zopiron δεν συνδυάζονται όμως αυτά τα δύο θέματα? μ αυτά τα παραδείγματα δεν είναι που δείχνεις στο παιδί πως να αντιμετωπίζει κάποιες καταστάσεις?

 

νομίζω για τις περιπτώσεις που αναφέρετε κορίτσια πιο πολύ πρέπει να φυλαγόμαστε από τους οικείους δυστυχώς παρά από τους ξένους...

 

δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο...

Θα συμφωνήσω με κίνκα... Και να πω και το άλλο : Μάλλον τα πιο κοινωνικά παιδάκια είναι ευκολότερο να πέσουν θύμα παρενόχλησης από αγνώστους (συναναστρέφονται με περισσότερους ενήλικες και πιο ανοιχτά) αλλά είναι σχεδόν σίγουρο και πως θα μιλήσουν/αντιδράσουν αμέσως, απ' ότι τα πιο συνεσταλμένα...

 

Εδω πηγα στη θαλασσα και σαν να μην εφτανε που ειχαν τα παιδια τους χυμα και μας πετουσαν τα κουβαδακια στο κεφαλι,νευριασε η μαμα οταν του το επεστρεψα και τον χαιδεψα στο κεφαλακι ρωτωντας τον πως τον λενε.Αρπαξε το παιδι σαν σακι και το τραβουσε.Ναι ηθελα να το απαγαγω και ειπα πρωτα να συστηθω!

Ω, ναι... Μου έχει συμβεί κι εμένα αυτό!!

[kinkajoujou]

Πες τα κοπελα μου γιατι καθε φορα που επιστρεφω Ελλαδα βλεπω εναν λαο χωρις καθολου χιουμορ στα προθυρα της υστεριας.Στη Γαλλια εχω αγορασει σοκολατα σε ενα τρισχαριτωμενο κοριτσακι σε σουπερ μαρκετ και οι γονεις μου ειπαν χιλια ευχαριστω.Εχω κουνησει ξενο παιδακι στις κουνιες για να κανει η μαμα του τσιγαρο.Εχω κρατησει μωρακι αγκαλια σε πολυκαταστημα για να δοκιμασει η μαμα του ζακετα.Εδω πηγα στη θαλασσα και σαν να μην εφτανε που ειχαν τα παιδια τους χυμα και μας πετουσαν τα κουβαδακια στο κεφαλι,νευριασε η μαμα οταν του το επεστρεψα και τον χαιδεψα στο κεφαλακι ρωτωντας τον πως τον λενε.Αρπαξε το παιδι σαν σακι και το τραβουσε.Ναι ηθελα να το απαγαγω και ειπα πρωτα να συστηθω!Επισης παω με τη δευτερη ξαδελφη του αντρα μου για ψωνια και δεν μου το αφηνε για να παει τουαλετα,τον πηρε μαζι της,με τη δικαιολογια οτι δεν τον αφηνει ποτε!Ε παρτον στην πεντακαθαρη τουαλετα να σε βλεπει 3 χρονων να κανεις την αναγκη σου,πολυ παιδαγωγικο και πολυ υγειινο

 

douze points!

 

μην φτάνουμε και στην υπερβολή βρε παιδιά!

[nana80]

Να σας πω κι εγώ τι μου έχει τύχει για να είστε αφυπνισμένες. Γενικά είμαι πολύ χαλαρή (η αλήθεια είναι ότι ίσως είμαι και περισσότερο από όσο πρέπει, συχνά διαφωνούμε με τον άντρα μου σε αυτό), πάντα μου άρεσε να μιλάνε στο μωρό μου και να της χαμογελάνε και να χαμογελάει κι αυτή στον κόσμο για να γίνει κοινωνική. Ακόμα ισχύουν αυτά βέβαια, απλώς τώρα είμαι πιο υποψιασμένη. ήμουν ένα πρωινό με το καρότσι βόλτα στα μαγαζιά στο Χαλάνδρι και πλησίασε μια κοπέλα το καρότσι. κοπελίτσα, ούτε καν γρια ή παράξενη ή οτιδήποτε. άρχισε να μιλάει στο μωρό και να λέει "τι γλύκα που είσαι, άχου το". μου φάνηκε ότι έσκυβε πολύ κοντά στη μικρή και πήγα ενστικτωδώς να απομακρύνω το καρότσι για να φύγουμε αλλά το αναθεματισμένο είχε σκαλώσει σε ένα κομμάτι σπασμένης πλάκας πεζοδρομίου και δεν μπορούσα να απομακρυνθώ διακριτικά. η κοπέλα είπε "έλα να σε χαιδέψω" και έσκυψε στιγμιαία πάνω στο μωρό και αμέσως μετά έφυγε γρήγορα. κατάλαβα ότι κάτι είχε κάνει. η μικρή έβαλε τα κλάματα. στο μπουτάκι της είχε μια μικρή κοκκινίλα. οκ, την πήρα αγκαλιά και σε μισό λεπτό το είχε ξεχάσει, πιστεύω ότι απλώς την είχε τσιμπήσει, δε νομίζω ότι θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι διαφορετικό αλλά έπαθα τέτοιο σοκ.....μου πήρε πολύ καιρό να σταματήσω να κοιτάζω καχύποπτα όποιον χαμογελούσε στο μωρό από τότε. τώρα, που έχει περάσει κανένα δίμηνο από το συμβάν, πάλι την ίδια αντιμετώπιση έχω με το μωρό και τους ξένους , όπως παλιά. χαίρομαι να πηγαίνει σε ξένες αγκαλιές, αρκεί να τη βλέπω ότι θέλει. απλώς σκέφτομαι λίγο περισσότερο και γι αυτό σας τα λέω όλα αυτά. καλό είναι να μην είμαστε "κολλημένοι" και υπερβολικοί αλλά να έχουμε πάντα τα μάτια μας ανοιχτά και να υπακούμε και στο ένστικτό μας. Στους 100 που θα πλησιάσουν το παιδί μας εγώ, ειλικρινά, πιστεύω ότι οι 99 είναι καλοπροαίρετοι. Πάντα όμως πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάπου παραμονεύει και ο 100στός. Και κάτι άλλο. από τότε έχω μάθει να σέβομαι και τις μητέρες που είναι πολύ καχύποπτες γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να της έχει συμβεί και την έχει κάνει καχύποπτη.

[peony]

πάντως κάθε φορά που κάποιος παίρνει αγκαλιά το μωρό, όσο μικρό κι αν είναι αυτό, του δίνει ωφέλιμα μικρόβια, που βοηθούν το ανοσοποιητικό του να αναπτυχθεί και να δυναμώσει. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που κάποιος έχει κάτι μεταδοτικό βέβαια, εκεί φυλαγόμαστε.

 

Δεν σας κάνει εντύπωση που στην εποχή της καθαριότητας και της αποστείρωσης και της προσοχής είναι σε έξαρση οι αλλεργίες, οι δερματίτιδες κλπ κλπ;

 

τώρα για το θέμα των ξένων, όπως είπαν κάποιες κοπέλες, με μια ευγενική κουβέντα κι ένα χαμόγελο μπορούμε να απαντήσουμε, στην τελική πόσες ήταν οι πιθανότητες να αρχίσει το σπριντ η γιαγιά με το αναπηρικό και το μωρό αγκαλιά στους διαδρόμους με τα τυριά;;;

 

To βάζω σε bold γιατί αφενός συμφωνώ απόλυτα, το εφαρμόζω και το έχω επιβεβαιώσει και με γιατρούς που εμπιστεύομαι και δη τον παππού των παιδιών (έχουν δημοσιευθεί έρευνες για τη σχέση έξαρσης ασθματος και ατοπικής δερματίτιδας με την "υπερβολική" υγιεινή) και αφετέρου γιατί φαίνεται ότι αυτή είναι η άποψη μειοψηφίας εδώ μέσα (και στο φόρουμ και εν Ελλάδι) και εντυπωσιαστηκα με την kinka

 

Αυτά επί του γενικότερου.

 

Ωστόσο,ούτε εγώ θα ένιωθα άνετα να δώσω 2 μηνων μωράκι σε άγνωστο άτομο όχι λόγω μικροβίων, και αμφιβάλλω και αν θα πήγαινε. Σε φίλους και συγγενείς τα έδινα ελεύθερα.Γενικά συμφωνώ με zopiron, mantinop, kinka (το ξαναλέω χεχε), sammyj.

[mariakr]

Εννιά μήνες μετά το περιστατικό που στάθηκε αιτία να ανοίξω αυτό το θέμα, επανέρχομαι με νέο....κρούσμα.

 

Σε κατάστημα που πήγαμε να ψωνίσει ο σύζυγος ρούχα, τα αντρικά ήταν στον κάτω όροφο και το καρότσι δε χώραγε να κατεβεί τα σκαλιά, πήρα τη μπέμπα αγκαλιά και κατεβήκαμε κάτω. Όση ώρα δοκίμαζε ρούχα ο σύζυγος, εγώ την κρατούσα αγκαλιά, περιφερόμασταν,καθόμουν σε μια από τις δύο πολυθρόνες που υπήρχαν εκεί ή την έβαζα να καθήσει στην πολυθρόνα και στεκόμουν μπροστά της για να μην πέσει.

Κατεβαίνει και μια άλλη κυρία να αλλάξει κάτι που είχε ήδη ψωνίσει και κάθεται στην απέναντι πολυθρόνα. Εγώ στεκόμουν όρθια με την μπέμπα εκείνη την ώρα. Άρχισε να της μιλάει και μου λέει : "δώστη μου λίγο να στην κρατήσω, ξέρω κι εγώ από μωρά. Να σε πάρω να παίξεις με το γιο μου κτλ. κτλ.". Της απαντάω ευγενικά, δεν πειράζει, ευχαριστώ πολύ, η μικρή δεν θέλει και βάζει τα κλάματα όταν την παίρνουν αγκαλιά άνθρωποι που δε γνωρίζει (αλήθεια είναι αυτό).

Εκείνη μάλλον θύμωσε, παρεξηγήθηκε, πείσμωσε, δε με πίστεψε...δεν ξέρω και ιδού η συνέχεια...

Ακουμπάω το μωρό στην πολυθρόνα και γονατίζω μπροστά του για να μην πέσει. Τότε εκείνη χωρίς να πει τίποτε, σηκώνεται από την πολυθρόνα με φόρα, ορμάει στην μικρή, πριν προλάβω να αντιδράσω, τη σηκώνει και αρχίζει να...την πετάει ψηλά :shock: πολλές φορές. Εγώ έχω μείνει στήλη άλατος και η πρώτη μου σκέψη ήταν να τη σπρώξω, αλλά την εγκατέλειψα αμέσως γιατί σκέφτηκα ότι θα μου ρίξει κάτω το μωρό.

Το μωρό αρχίζει τα κλάματα και να ουρλιάζει (ο άντρας μου παρών λίγο παραπέρα και να έχει μείνει και αυτός). Και αυτή λέει στο μωρό: 'τι, δεν σου αρέσει αυτό το παιχνίδι;; Αφού σου είπα κι εγώ ξέρω από μωρά....εντάξει λοιπόν θα σε βάλω κάτω"και κατεβάζει με δύναμη το μωρό και το ξανακαθίζει στην πολυθρόνα με δύναμη που τραντάχτηκε ολόκληρο και μετά πάει και αυτή πολύ εκνευρισμένη και ξανακάθεται με πολύ δύναμη στην πολυθρόνα απέναντι.....και μετά από 2 δευτερόλεπτα σηκώνεται και απομακρύνεται....

Αυτά όλα μέσα σε δευτερόλεπτα....δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα....δεν μπορούσα να κάνω τίποτα εκείνη την ώρα....τα είχα χάσει μόνο και πήρα τη μικρή αγκαλιά για να σταματήσει να κλαίει. Είχα μείνει στην ίδια στάση και κοιτούσα...τα έχασα....ούτε καν είπα τίποτα (έχω θυμώσει πολύ με τον εαυτό μου γι' αυτό)

Μέχρι να συνέλθω και να καταλάβω πόσο θυμωμένη ήμουν...εκείνη είχε φύγει...Μετά τα έβαλα με τον άντρα μου που δεν της είπε τίποτα...στην πραγματικότητα τα είχα κυρίως με μένα που στεκόμουν δίπλα.

 

Όλες τις μέρες το περιστατικό έρχεται στο μυαλό μου....δεν το έχω ξανασυζητήσει με κανέναν και το κερασάκι στην τούρτα προχθές ο άντρας μου μου λέει στο άσχετο : "φαντάζεσαι να της έπεφτε κάτω το μωρό εκείνης της τρελής στο μαγαζί;; Πώς παίρνει και πετάει ψηλά ένα μωρό;;;" και εκεί ξαναφούντωσα.

Έχω διαβάσει μια ιστορία εδώ μιας κοπέλας που ο κουμπάρος της πετουσε το γιο της ψηλά και του έπεσε κάτω στο πάτωμα και το πήγαν το παιδί στο νοσοκομείο. Αυτή η εικόνα στριφογυρίζει στο μυαλό μου....

 

Για τη γυναίκα αυτή δεν ξέρω τι να πω....πώς σας φαίνεται αυτή η συμπεριφορά;; Πώς της ηρθε να το κάνει αυτό, ενώ της έχω αρνηθεί καν να πιάσει τη μικρή;; Έχει ξεφύγει εντελώς ο κόσμος ή εγώ είμαι παράξενη;; Δηλαδή, όπως και εμένα και πιστεύω και στον καθένα δεν μου αρέσει ο κάθε περαστικός άγνωστος να με χαϊδέψει στο πρόσωπο ή στο κεφάλι, ούτε να με πάρει αγκαλιά,πόσο μάλλον να αρχίσει να με πετάει ψηλά....δεν θέλω το ίδιο να κάνουν και στο παιδί μου. Είναι τόσο παράλογο αυτό;;

 

Προσέχω τη μικρή διαρκώς και φοβάμαι μην πάθει τίποτα, προσπαθώ να είμαι κοντά της και να την προστατεύω και μου συνέβη αυτό..συνειδητοποιώ ότι τα πάντα μπορεί να συμβούν σε κλάσματα δευτερολέπτου και ας είσαι και δίπλα.

Αισθάνομαι άσχημα γιατί νιώθω ότι δεν προστάτεψα το παιδί μου εκείνη την ώρα, αλλά τα έχασα και όχι μόνο τα έχασα, αλλά άργησα και να συνέλθω.

Σκέφτομαι ότι έχω γίνει πιο μαλθακή, έχουν πέσει τα αντανακλαστικά μου από τότε που γέννησα, δεν αναγνώρισα την αμηχανία στην οποία ήρθα στον εαυτό μου, σ' αυτό που νόμιζα ότι ήμουν...Μπορεί να είναι και ιδέα μου αλλά επειδή περνάω πολλές ώρες με τη μικρή (θα με πείτε τρελή τώρα) νομίζω ότι ζω σε έναν άλλο κόσμο, με παιχνιδάκια, ζωάκια και μουσικούλες και έχω αρχίσει να ξεχνάω τι γίνεται εκεί έξω ή πώς να συμπεριφερθώ σε κάποια περίσταση...Το νιώθετε κι εσείς αυτό;;

Αν ω μη γένοιτο, συμβεί κάτι πιο σοβαρό και το παιδί χρειαστεί τη βοήθειά μου...πάλι έτσι θα αντιδράσω;;

Το σκέφτομαι συνέχεια και έχω τύψεις...που άφησα μια ξένη να ταράξει τόσο το μωρό μου...

[magdoulini]

εχω μεινει αφωνη!!!!!απορω πως δεν την βουτηξε ο αντρας σου(αφου αφησε το παιδι βεβαια)να την κανει μαυρη στο ξυλο!!!! πλακα κανουμε?? ειναι ποτε δυνατον να δωσουμε αγκαλια σε καποιον αγνωστο το παιδι μας????????????????τι θα πει το ζητησε??και επειδη αναφερθηκε παραπανω,οχι για τα μικροβια,αλλα για την ασφαλεια του παιδιου....αργει αυτος ο καποιος αγνωστος να του βουτηξει και να φυγει?? χωρανε ευγενιες σε αυτα τα πραγματα??

[opal]

Δε μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο αλλά μια και λέμε για τους αγνώστους, το μωρό μας και τα μικρόβια... Μια φορά στην εκκλησία το μωρό μου γκρίνιαζε και η άγνωστή μου κυρία που καθόταν δίπλα μου λέει: Μήπως πεινάει; Και πριν προλάβω να πω τίποε έβαλε το δάχτυλό της στο στόμα του μωρού για να δει αν το πιπιλίζει ώστε να καταλάβει αν πεινάει!!!

[ΤΡΕΛΗ ΜΑΜΑ]

Εγω θα εσκυβα διπλα της και θα την αφηνα να το χαιδευε ...... στη θεα ενος μικρου παιδιου σ'ενα αναπηρικο καροτσακι δεν θα αντεχα ........ (και σε αναπηρικο καροτσι να μην ηταν οταν θελουν παιδακια να δουν το μωρο μου σκυβω διπλα τους να το χαιδεψουν)

[FamilyGuy]

:shock:

Πραγματικά έχω σοκαριστεί!

Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα στην πολύ δύσκολη θέση σου...

Η εν λόγο "κυρία" έπραξε εγκληματικά απαράδεκτα σε τέτοιο βαθμό που ειλικρινά και εγώ νομίζω θα τα έχανα!

Πάντως και ο σύζυγός σου φαντάζομαι τα έχασε όπως και εσύ ...άσε που προφανώς δεν είδε όλο το σκηνικό από την αρχή και ίσως μπερδέυτηκε. Αλλιώς είμαι σίγουρη θα την είχε αρπάξει και ποιος την έσωζε...

[mir]

διαβάζω και .... ....

[mir]

διαβάζω και .... .... κορίτσια είμαι 35 χρονών και δεν έχω παιδιά αλλά ποτέ δεν μου άρεσε αυτό το διάχυτο γούτσου - γούτσου που κάνουν κάποιοι προς τα παιδιά τρίτων ...

αυτή είμαι... τα ανήψια μου (που κάποια από αυτά τα έχω ζήσει από βρέφη) ζήτημα να τα έχω φιλήσει 2-3 φορές μέχρι σήμερα και αυτό πολύ πολύ πεταχτά στα μαλλάκια τους ...αγκαλιά μόνο όταν μου τα προσέφεραν οι ίδιοι οι γονείς ποτέ δε ζήτησα εγώ και ακόμη και τότε πρόσεχα να μην πιάσω τα χεράκια τους το πρόσωπό τους ή να τα ζουπάω ... γενικά ποτέ δεν υπήρξα διαχυτική με παιδιά γιατί έτσι νιώθω ότι τα σέβομαι και πως μαζί μ ΄αυτά πρέπει να σεβόμαστε και τους γονείς τους... πως δεν μπορεί να αρπάζεις ένα παιδί και να αρχίζεις να το φιλάς, να διεκδικείς την αγκαλιά του, το μωρό να κλαίει , να το ταράσσεις χωρίς λόγο και άλλα τέτοια χαριτωμένα που βλέπω και φρίττω... δε λέει...χαλιέμαι πολύ

[balshine]

ειχαμε παει για καφε με την κουμπαρα μου τη προηγουμενη βδομαδα..την ωρα που τον κρατουσε για να του φτιαξω γαλα ερχεται μια ξενη γυναικα κ λεει κλασσικα ''δωσ τον μου να τον παρω αγκαλια'' ...το αποφυγαμε ευγενικα...της λεει ααα δεν ειναι δικο μου το μωρο...αλλαξα κ εγω θεμα και ''ξεχαστηκε''...μετα ειπε στη σερβιτορα ''καλα δε ντρεπονται να τον βγαζουν μεσημεριατικα'' χαχαχαχαχα

 

δεν εχω κανενα προβλημα που του μιλανε ο καθενας που περναει..αλλα δεν καταλαβαινω γτι πρεπει να τον δινω σε αγνωστους..προσωπικα αν ο καθενας τους ηθελε να με αγκαλιασει εμενα, δε θα ενιωθα και πολυ ωραια αλλα αντιθετως....μπλιαχ!και το ιδιο νιωθω και για το μωρο!!εχουμε τοσος φιλους φιλεσ συγγενεις που το παιρνουν αγκαλια και πιστευω οτι δεν χρειαζεται σε καθε ξενο που δεν εχω δει και δεν θα ξαναδω να χρειαστει να τον αγκαλιασει κ να τον φιλησει!!

[oneiraki]

Έχω πάθει σοκ!!!!!!!Μα κλαά υπάρχουν τέτοια ζώα στον κόσμο?(ρητορική ερώτηση!!!)..Πωπω δεν θα ήθελα να με φανταστώ στη θέση σου!!!Και μόνο που διάβασα το μήνυμα είμαι σίγουρη ότι και εγώ θα είχα σοκαριστεί σαν εσένα αλλά ειλικρινά εύχομαι το επόμενο δευτερόλεπτο να είχα μαζέψει την ψυχραιμία μου και θα μας είχε ακούσει ΟΛΟ το οικοδομικό τετράγωνο!!!Άντε με τους ανίδεους και αγενής!Πήξαμε πια!!!(Ναι τα'χω πάρει κρανίο τώρα!!!!)

[Maraki+]

Δε μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο αλλά μια και λέμε για τους αγνώστους, το μωρό μας και τα μικρόβια... Μια φορά στην εκκλησία το μωρό μου γκρίνιαζε και η άγνωστή μου κυρία που καθόταν δίπλα μου λέει: Μήπως πεινάει; Και πριν προλάβω να πω τίποε έβαλε το δάχτυλό της στο στόμα του μωρού για να δει αν το πιπιλίζει ώστε να καταλάβει αν πεινάει!!!

Θα της έλειπε δάχτυλο μετά από αυτό!

 

Μη χειρότερα...

[Elazl]

Τα παιδιά δεν είναι και τόσο ευαίσθητα όσο νομίζουμε... με εξαίρεση πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου δεν τίθεται καν θεμα συζήτησης... Από τη στιγμή που η φύση αποφασίζει ότι είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τον κόσμο, ό,τι και να νομίζουμε εμείς είναι λίγο.

 

Από εκεί και πέρα, να θυμόμαστε ότι τα ορια του καθενός δεν είναι αντικειμενικά.. οπότε και δεν πρέπει να περιμένουμε απο τους άλλους να σκεφτούν ίδια με εμάς, όσο αυτονόητα και αν είναι κάποια πράγματα.

Οπότε, βάζουμε εμείς τα όρια "με το γάντι" ώστε να μην παρεξηγηθεί κανεις.

 

Υπάρχουν τρισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανητη γη, όλοι διαφορετικοί.

Καταλαβαινω τις ανησυχίες μας σαν μανούλες, όμως πρέπει να ανοίξουμε εμείς το μυαλό μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αφήσουμε τον αλλο να συμπεριφερθεί οπως θέλει, ή έχει μάθει... ας αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα χωρίς σοκ, αλλά με ηρεμία και με τη σκέψη ότι ο άλλος δεν είναι ίδιος με 'μένα και σε καμία περιπτωση δεν σκέφτεται ίδια με 'μένα..

 

Κι εγώ εκπαιδευτικός είμαι, νέα, βέβαια, στο επάγγελμα, πρόσφατα διορισμένη, αλλά έχω κάνει μαθημα σε πολλά παιδάκια εντωμεταξύ και έχω αντιμετωπισει καταστάσεις που δε φανταζόμουν.. κι όμως, έτσι ειναι τα πράγματα..

 

Πριν λίγο καιρό, ήρθε εκεί που δούλευα μια γυναίκα, με ένα μωρό ενός μήνα στην αγκαλιά... Οικονομικό πρόβλημα δεν είχε, όπως είπε και η ίδια... και όταν της είπα ευχές για το μωρό, με ρώτησε "το θέλεις?" τη ρώτησα "γιατί?" και μου απάντησε "δεν πειράζει, θα κάνω αλλο.."...

 

Ακραια περίπτωση, αλλά συνέβη... το αντιμετώπισα με ψυχραιμία.. δεν κράτησα το μωρό φυσικά...

 

Αυτά από εμένα, Λία