Εγκυμοσύνη και κρίσεις πανικού-αγοραφοβία

[bellaki]

Γεια σας. ειμαι 20 εβδομάδων εγκυος και υποφέρω απο κρισεις πανικού και αγοραφοβια. εχω αυτο το προβλημα εδω και αρκετά χρονια αλλα τωρα με την εγκυμοσύνη χεοροτερεψε σε σημειο να μην μπορω να βγω απο το σπιτι μονη μου. βλεπω ειδικο αλλα..... θελω οσο γινεται να αποφυγω τα χαπια. εχει καμια τετοιο προβλημα?

[bellaki]

καμια?????

[melina08]

γεια σου bellaki, σου εύχομαι με το καλό να γεννήσεις ένα υγιέστατο μωράκι!!

 

είχα αντιμετωπίσει κι εγώ κατά το παρελθόν -όχι όμως στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου- επεισόδια κρίσης πανικού, ένα διάστημα που ήμουν ιδιαίτερα πιεσμένη. Όπως θα ξέρεις κι εσύ, είναι κάτι πολύ πολύ συνηθισμένο στην εποχή μας, αν και η αίσθηση είναι απαίσια!!!!!

Ευτυχώς το ξεπέρασα κι έχει πολλά χρόνια τώρα να μου ξανασυμβεί...

Μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά και με σένα!! Χαλάρωσε και σκέψου το μωράκι σου..κι αυτό το μικρούλι θα σε βοηθήσει!!

[bobonela]

Για το ίδιο πρόβλημα με το δικό σου ακολουθώ ομοιοπαθητική θεραπεία. Επιτρέπεται και στην εγκυμοσύνη. Αν νομίζεις ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, μπορείς να δοκιμάσεις με κάποιον ομοιοπαθητικό. Ξέρω το συναίσθημα, έχω φτάσει στο νοσοκομείο επανειλλημένως γι'αυτό. Θετική σκέψη και φυτική αγωγή (τώρα που είσαι έγκυος). Μετά, αφού γεννήσεις μπορείς να συνεχίσεις με κάτι πιο δυνατό ή απλά να σε βοηθάει η ομοιοπαθητική και να νιώθεις μια χαρά.

[SMARA]

γεια σου φίλη μου, ειμαι στην 21η εβδομαδά και εχω παθει 2 φορές κρίση πανικού. Μάλιστα η δευτερη ηταν πολυ εντονη, και ειχα να νοιωσω το μωρο περιπου 10 ημέρες.Δεν ειχα αντιμετωπισει ποτε στο παρελθόν τετοιο προβλημα, και πραγματικα ειμαι εκτός εαυτού.Δεν ξερω την πραγματικη αιτία, αλλα μπορω να παθω κριση με το παραμικρο που θα συμβει. Συγχρονως κλαιω , φωναζω, κτλ. Ηρεμω πολλες ωρες μετα, αλλα τι να το κανω, αφου εχω αναστατωσει τον αντρα και τον γιο μου. Νοιώθω χάλια αλλα δεν μπορω να το παλεψω.Συζητάμε με τον ψυχολογο μια φορα την εβδομαδα, αλλα δεν μπορω να εντοπισω την αιτία.

ευχομαι να ειναι κατι προσωρινόγιατι ουτε εγω με υποφερω))

[bellaki]

κοριτσια, ευχαριστω για τις απαντησεις σας. πραγματικα ειναι κατι πολυ δυσαρεστο, αλλα οχι επικινδυνο. σμαρα, σε καταλαβαινω απολυτα. εγω ειχα καιρο να παθω, αλλα τωρα με την εγκυμοσυνη χειροτερεψα. στο παρελθον εχω παρει χαπια και βοηθησαν, αλλα τωρα ειναι αλλιως τα πραγματα. μαλλον πρεπει να αλλαξουμε τροπο σκεψης γιατι ολα μεσα στο μυαλο ειναι. βλεπω κι εγω ειδικο μια φορα την εβδομαδα. αφου το παλευουμε, θα βρουμε και τη λυση.... ελπιζω κι ευχομαι

[nommar]

καλησπερα φιλη μου!περισυ τον Ιουνιο και ενω ημουν πεντε μηνων εγκυος επαθα για πρωτη φορα κριση πανικου.ενω με ειχε παρει ο υπνος κανενα δεκαλεπτο πεταχτηκα λες και ειχα μεσα μου ελλατηριο και δεν με χωρουσε κυριολεκτικα ο τοπος...ενιωθα οτι εσβηνα,δεν μπορουσα να ανασανω...αφου λοιπον καταφερα καποια στιγμη το ξημερωμα να κοιμηθω με το που με επερνε ο υπνος για δεκα λεπτα πεταγομουν σαν ελλατηριο...ζητημα να κοιμομουν στο συνολο 2 ωρες το βραδυ...πηρα τηλ. τον γιατρο μου και μου ειπε πως τα παθαινουν αυτα οι εγκυες απλα συνηθως προς το τελος της κυησης.μου ειπε να πιω βαλεριανα για να με βοηθησει στον υπνο.πηρα στην αρχη 15 σταγονες και με τις μερες τις ελλατωνα.μεσα σε 10 μερες το ξεπερασα και δεν ειχα αλλο θεμα εως οτου να γεννησω...σου ευχομαι ολα να πανε καλα και με το καλο να ερθει το παιδακι σου...

[bellaki]

ευχαριστω, νομμαρ. κι εσυ να χαιρεσαι το μωρο σου. αυτο που λες ειναι καθαρα της εγκυμοσυνης νομιζω. η δικια μου περιπτωση ειναι λιγο διαφορετικη, αν και τα συμπτωματα μοιαζουν. το ειχα απο πριν, σε καταστολη για καποιο καιρο και τωρα ξαναξυπνησε. ισως τωρα φοβαμαι περισσοτερο λογω εγκυμοσυνης.

[nommar]

αυτο με ειχε πιασει πολυ παλια στην φαση της εφηβειας ενα καλοκαιρινο βραδυ με αφορητη ζεστη...δεν ξερω τι να πω...απο τοτε που ημουν εγκυος δεν μου εχει ξανατυχει ευτυχως...

[bellaki]

και ποτε να μη σου ξανατυχει ευχομαι

[bellaki]

αχ, δυστυχως χειροτερα

[Niki81]

Καλημερα κοπελα μου,ηθελα να σου γραψω κι αλλη μια μερα αλλα με το γιο μου δεν προλαβα και μετα ξεχαστηκα.

Λοιπον εχω ταλαιπωρηθει πολυ στη ζωη μου με κρισεις πανικου...οχι μια και δυο μερες αλλα μηνες ολοκληρους με κρισεις σε καθημερινη βαση...τι να σου λεω τωρα τα ξερεις.Ζουσα και μονη μου...ασε δραμα...στο τελος εφτασα να συζησω με τον τωρα συζυγο μου γιατι δεν την παλευα αλλο.Να με τρεχει στα επειγοντα μεσα στη νυχτα,να μου κοβεται η ανασα,να με πιανει κρυος υδρωτα και ταχυπαλμιες να μη μπορω να σταθω.Σε γιατρο δεν πηγα ποτε,βλακεια μου γιατι ισως με τη βοηθεια ενος ψυχολογου να μην ειχα ταλαιπωρηθει τοσο καιρο αλλα δεν ηθελα με τπτ να παρω χαπια.Αγοραφοβια δεν ειχα...το αντιθετο..οσο ημουν εξω ημουνα ψιλοκαλα...μεσα στο σπιτι ομως με πιαναν ολα.Ξερεις τι ειναι να μη μπορεις να μεινεις μεσα στο ιδιο σου το σπιτι?Γυρναγα με τις ωρες εξω...δεν τολμαγα να μπ σπιτι απο το φοβο.Οδηγουσα για να γυρσω σπιτι και ηδη απο τ αυτοκινητο αρχιζε να μουδιαζει το σωμα μου.Σιγα σιγα αρχισα να κλεινομαι στον εαυτο μου,να καθομαι μεσα και να υποφερω...δεν ηθελα να κανω τπτ.

 

Αρχισα να συνερχομαι περσι Φεβρουαιο οταν αρχισα τις προετοιμασιες του γαμου.Ξαφνικα τον Απριλη εμεινα και εγκυος.Εγω στην εγυμοσυνη ημουνα σχετικα καλα γιατι ετρεχα και για το γαμο και απασχολουσα τον εαυτο μου.Με εφαγε η φοβια ομως σε ολη την εγκυμοσυνη τι θα γινει οταν γεννησω...μη με πιασουν παλι οι κρισεις ή καμια καταθλιψη και δε μπορω να φροντισω το μωρο.Λοιπον σε ληροφορω ως απο τη μερα που γεννησα και μετα μου εχουν περασει ολα.Ξερεις γιατι?Γιατι ολυ απλα δεν εχω χρονο να με πιασει κριση πανικου.Το να μεγαλωνεις ενα μωρο ειναι τοσο απαιτητικη δουεια που καλα καλα δεν εχω χρονο να παω τουαλετα...ποσο μαλλον να με πιασουν φβιες και κρισεις πανικου.

Ηρεμησε και μη φοβασαι.Και βγαλτο απο το μυαλο σου...μονο αυτη ειναι η λυση.κανε πραγματα,βγες εξω,με το ζορι.Εμενα με τραβολογαγε μετ ο ζορι ο αντρας μου να βγουμε.Δεν ειχα ορεξη να βαφτω,να ντυθω και με εβγαζε εξω με το ζορι.Οσο το σκφτεσαι σε πιανει...πρεπει να σταματησεις να το φοβασαι και να το σκεφτεσαι.

 

Α επισης κατι που μεβοηθησε σιγα σιγα να συνελθω.Οταν καταλαβαινα οτι αρχιζει να με πιανει σταματησα να πανικοβαλλομαι.Ξαπλωνα στον καναπε και ελεγα οκ τωρα θα με πιασει....εκανα υπονομη μια ωρα(τοσο περιπου διαρκουσε) εμενα ξαπλωμενη και προσπαθουσα να συγκεντρωθω στην τηλεοραση.Οταν περναγε με επαιρνε ο υπνος.Οτα αρχισα να το κανω αυτο...δλδ να μη πανικοβαλλομαι αλλα να το αφηνω να με πιασει χωρις να κανω τπτ σιγα σιγα αρχισε να διαρκει ολο και λιγοτερο η κριση.Γι'αυτο σου λεω οσο το φοβασια και προσπαθεις να βρεις τροπο να μη σε πιασει τοσο χειροτερα ειναι.Βγαλτο απο το μυαλο σου κι αν παει να σε πιασει..μη φοβηθεις .Κατσε στο κρεβατι σου και αστο να εκδηλωθει...μετα απο λιγο α περασει.

 

Δε δοκιμαζεις και την ομοιοπαθητικη?Εχω διαβασει οτι κανει καλο στις κρισεις πανικου.Για κοιτα το.Εγω ημουν ετοιμη να παω σε ομοιοπαθητικο αλλα τελικα τα καταφερα μονη μου.Μεσα μου πιστευω οτι καποια στιγμη θα με ξαναπιασουν αλλα για την ωρα ειμαι καλα και δε το σκεφτομαι καθολου.

[Niki81]

Καλημερα κοπελα μου,ηθελα να σου γραψω κι αλλη μια μερα αλλα με το γιο μου δεν προλαβα και μετα ξεχαστηκα.

Λοιπον εχω ταλαιπωρηθει πολυ στη ζωη μου με κρισεις πανικου...οχι μια και δυο μερες αλλα μηνες ολοκληρους με κρισεις σε καθημερινη βαση...τι να σου λεω τωρα τα ξερεις.Ζουσα και μονη μου...ασε δραμα...στο τελος εφτασα να συζησω με τον τωρα συζυγο μου γιατι δεν την παλευα αλλο.Να με τρεχει στα επειγοντα μεσα στη νυχτα,να μου κοβεται η ανασα,να με πιανει κρυος υδρωτα και ταχυπαλμιες να μη μπορω να σταθω.Σε γιατρο δεν πηγα ποτε,βλακεια μου γιατι ισως με τη βοηθεια ενος ψυχολογου να μην ειχα ταλαιπωρηθει τοσο καιρο αλλα δεν ηθελα με τπτ να παρω χαπια.Αγοραφοβια δεν ειχα...το αντιθετο..οσο ημουν εξω ημουνα ψιλοκαλα...μεσα στο σπιτι ομως με πιαναν ολα.Ξερεις τι ειναι να μη μπορεις να μεινεις μεσα στο ιδιο σου το σπιτι?Γυρναγα με τις ωρες εξω...δεν τολμαγα να μπ σπιτι απο το φοβο.Οδηγουσα για να γυρσω σπιτι και ηδη απο τ αυτοκινητο αρχιζε να μουδιαζει το σωμα μου.Σιγα σιγα αρχισα να κλεινομαι στον εαυτο μου,να καθομαι μεσα και να υποφερω...δεν ηθελα να κανω τπτ.

 

Αρχισα να συνερχομαι περσι Φεβρουαιο οταν αρχισα τις προετοιμασιες του γαμου.Ξαφνικα τον Απριλη εμεινα και εγκυος.Εγω στην εγυμοσυνη ημουνα σχετικα καλα γιατι ετρεχα και για το γαμο και απασχολουσα τον εαυτο μου.Με εφαγε η φοβια ομως σε ολη την εγκυμοσυνη τι θα γινει οταν γεννησω...μη με πιασουν παλι οι κρισεις ή καμια καταθλιψη και δε μπορω να φροντισω το μωρο.Λοιπον σε ληροφορω ως απο τη μερα που γεννησα και μετα μου εχουν περασει ολα.Ξερεις γιατι?Γιατι ολυ απλα δεν εχω χρονο να με πιασει κριση πανικου.Το να μεγαλωνεις ενα μωρο ειναι τοσο απαιτητικη δουεια που καλα καλα δεν εχω χρονο να παω τουαλετα...ποσο μαλλον να με πιασουν φβιες και κρισεις πανικου.

Ηρεμησε και μη φοβασαι.Και βγαλτο απο το μυαλο σου...μονο αυτη ειναι η λυση.κανε πραγματα,βγες εξω,με το ζορι.Εμενα με τραβολογαγε μετ ο ζορι ο αντρας μου να βγουμε.Δεν ειχα ορεξη να βαφτω,να ντυθω και με εβγαζε εξω με το ζορι.Οσο το σκφτεσαι σε πιανει...πρεπει να σταματησεις να το φοβασαι και να το σκεφτεσαι.

 

Α επισης κατι που μεβοηθησε σιγα σιγα να συνελθω.Οταν καταλαβαινα οτι αρχιζει να με πιανει σταματησα να πανικοβαλλομαι.Ξαπλωνα στον καναπε και ελεγα οκ τωρα θα με πιασει....εκανα υπονομη μια ωρα(τοσο περιπου διαρκουσε) εμενα ξαπλωμενη και προσπαθουσα να συγκεντρωθω στην τηλεοραση.Οταν περναγε με επαιρνε ο υπνος.Οτα αρχισα να το κανω αυτο...δλδ να μη πανικοβαλλομαι αλλα να το αφηνω να με πιασει χωρις να κανω τπτ σιγα σιγα αρχισε να διαρκει ολο και λιγοτερο η κριση.Γι'αυτο σου λεω οσο το φοβασια και προσπαθεις να βρεις τροπο να μη σε πιασει τοσο χειροτερα ειναι.Βγαλτο απο το μυαλο σου κι αν παει να σε πιασει..μη φοβηθεις .Κατσε στο κρεβατι σου και αστο να εκδηλωθει...μετα απο λιγο α περασει.

 

Δε δοκιμαζεις και την ομοιοπαθητικη?Εχω διαβασει οτι κανει καλο στις κρισεις πανικου.Για κοιτα το.Εγω ημουν ετοιμη να παω σε ομοιοπαθητικο αλλα τελικα τα καταφερα μονη μου.Μεσα μου πιστευω οτι καποια στιγμη θα με ξαναπιασουν αλλα για την ωρα ειμαι καλα και δε το σκεφτομαι καθολου.

[bellaki]

σε ευχαριστω για την απαντηση σου, νικη μου... τι περασες κι εσυ...... πιστευω κι εγω οταν ερθει ο μπεμπης μου, πρωτα ο θεος, θα βελτιωθουν τα πραγματα. ειναι δυσκολο και πραγματικα παλευω καθημερινα...

[kikithess]

hello bellaki !it s me auto pu zitas !eime i prosopopiisi tu agxous ke tis katathlipsis .mi phadasteis gia agxos tipu ti tha mageirpso simera alla pathologiki katastasi .se katalabeno apolita ki ego eime se apognosi giati an de xapakotho nomizo oti tha pethano !omos an blapso to moro mu ;

tha trelatho giati eine pano ap ola ax na perasoun grigora autoi oi mines na geniso ke meta de me noiazei as me piasei oti theli.mono to moro mu de thelo na blapso me ta psixologika pume barane .esi ti me simboulebeis na kano ;leuta gia psixiatrous den iparxoun oute sto elaxisto alla an eine na mi paro pharmakeutiki agogo tzampa tha pao giati i katastasi mu den adimetopizete etsi apla .epizo na labo apadisi sidoma ke o theos na boithisei tous anthropous pu pasxoun ap auti tin astheneia na ginoun kala ke na mi tous xanaenoxlisei sto mellon giati o ponos tis psixis eine megaliteros ap to somatiko pono koritsia pragmatika !euxome se oles tis melodikes manules na genisoun me to kalo ke to moro mas na eine i aitia na xehasume mia gia pada auti tin apesia lexi pu legete katathlipsi ke agxos ke oi thisabroi ms na eine i aitia gia enaneo xarumeno ke eblogimeno xekinima sti zoi mas !eyxaristo

[bellaki]

υπαρχουν και δημοσια νοσοκομεια με ψυχιατρους, αν το οικονομικο ειναι το θεμα. δυστυχως δεν μπορω να σε συμβουλεψω γιατι και εγω στην ιδια κατασταση ειμαι. σε ποια εβδομαδα εισαι? και εγω λεω, αντε να γεννησουμε με το καλο αλλα εχω καιρο ακομα, οποτε υπομονη...

[thastra]

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ: ΜΟΛΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΤΕ ΟΛΑ ΘΑ ΣΑΣ ΦΥΓΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!! ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ!!!!!!!!! ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ!

[bellaki]

αμην, thastra!!!!!

[amesitamon]

einai anamenomeno me tis ormonikes allages tis egumosunis na erhontai stin epifaneia kriseis panikou kai alla psyhologika sumptomata.Kata ti gnomi mou mia episkepsi se eidiko krinetai anagaia.Tha proteinei askiseis halarosis,anapnown,kai isos kapoia ipia farmakeutiki agogi-sumvati me tin egumosuni-,an ta sumptomata para tin parakolouthisi kai tis askiseis halarosis epimenoun.

[starkieser]

ειμαστε απο οτι βλεπω πολλες με το ιδιο προβλημα.οι κρισεις πανικου δεν γιατρευονται κοριτσια μ γιατρους και φαρμακα,ειναι απαρραιτητο να πας και να σου δοσουν φαρμακα μπας και καθαρισει το μυαλο σου και καταλαβεις τι σου φτεει,αλλα τα φαρμακα ειναι για τα συμπτωματα,οποιος σας πει οτι θεραπευουν σας δουλευει.δεν μπορουν να μας θεραπευσουν γιατι δεν ειμαστε αρρωστες ειμαστε υπερβολικα ανχωτικες και δεν μπορουμε να το αντιμετωπισουμε.και εγω φοβαμε να μην παθω μεγαλη κριση πανικου γιατι δεν μπορω να παρω ηρεμιστικο και σκεφτομαι πολυ να μην κανω κακο στο μωρο μου μετα,αδιαφοροντας για αυτο ή κατι τετοιο.εχω μεγαλες ελπιδες και πιστη σε αυτο που ειπαν καποιες κοπελες πως μετα τη γεννα ασχολεισαι με το μωρο και σου περνανε ολα γιατι αν το καλοσκεφτουμε οι κρισεις πανικου ειναι μια εγωκεντρικη συμπεριφορα,φοβομαστε μην τυχον παθουμε εμεις τιποτα αδιαφοροντας για τους αλλους.εχω πληγωσει και φερει στα ορια του και εγω τα ατομα γυρω μου και ευχομαι να σταματησω να σκεφτομαι τοσο εγωιστικα οταν ερθει το μωρο και να επικεντρωθω σε αυτο και οχι στον εαυτο μου!καλο κουραγιο σε ολες μας.ειμαστε πολλες αλλα δεν μιλαμε γιατι ακομα και οι γιατροι ειναι τοσο ανενημερωτοι που θεωρουν εν ετη 2013 τους πανικους ως ψυχικη ασθενεια!

[Tzina31]

Καλησπέρα..είμαι καινούργια και σκέφτηκα να γράψω αυτά που περνάω εδώ και λίγο καιρό μήπως και με βοηθήσει να ηρεμήσω.Είμαι στην 19w της πρώτης εγκυμοσύνης μου.απο την 8w έπρεπε να μένω στο κρεβάτι κάθε λίγο και λιγάκι με κάποιες αιμορραγίες.Να σημειώσω ότι έχω δικκερη μήτρα και ο γιατρός με ειχε ενημέρωσει ότι θα είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα και ότι θα έπρεπε να έχω υπομονή να είμαι ήρεμη και πάνω απ όλα να είμαι ψύχραιμη.όντως με το που σταμάτησαν οι αιμορραγίες λόγω χαμηλού πλακούντα ξεκίνησαν οι έντονες συσπάσεις και να λεπταινει ο τράχηλος μου.Εγώ στο κρεβάτι συνέχεια(σηκωνομουν μόνο για τουαλέτα).Δεν με πείραζε που εμένα στο κρεβάτι αλλά εμένα πολλές ώρες μόνη Μου με αποτέλεσμα να μην έχω κάποιων να μιλήσω και να σκέφτομαι συνεχώς διάφορα πράγματα μέχρι που άρχισαν να μεπιάνουν έντονες κρίσεις πανικού..εκεί ήταν που έχασα και την μπάλα.Απο τότε δενμπορώ να συνέλθω κάνω συνεχώς αρνητικές σκέψεις οι οποίες δε φεύγουν μα μόνο πιο έντονες γίνονται.εχει περάσει και κάποια άλλη κάτι παρόμοιο;;Πώς το αντιμετώπισε;

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας δείτε και άλλα σχετικά θέματα εδώ  https://parents.org.gr/forum/tags/κρίση πανικού/ ! ευχαριστούμε

[Lola1979]

κ η ωρα που περιμεναμε ηρθε, εχτες πιασαμε ενα τεστ θετικο επιτελους στα χερια μας! πεταξα απο χαρα!

απιστευτο..!! το ηθελα παρα πολυ!

απο το απογευμα κ μετα, κρισεις πανικου, φοβος για ολα, αν θα τα καταφερω, αν θα μπορεσω, αν αντεχω μια τοσο μεγαλη αλλαγη... κ φοβος.

Μιλησα με τον γιατρο μου( που με παρακολουθει για το αγχος) κ μου ειπε να κανω υπομονη γαι 10 μερες λογω διακοπης του αντικαταθλιπτικου. βιωνω ασχημα συναισθηματα , φοβαμαι κ θελω να μαι καλα για να απολαυσω την εγκυμοσυνη μου.

Υπαρχει καμια αλλη εγκυουλα να τραβαει τα ιδια ζορια με μενα? θα χαρω πολυ να μιλκησουμε.

Ευχαριστω!

 

[Lela1]

Καλημερα lola 1979..νομιζω πως βρισκομαι στη θεση σου..Εγω διανυω την ενδεκατη εβδομαδα της εγκυμοσυνης μου..Απο την μερα που το εμαθα παλευω με φοβιες αρνητικες σκεψεις..Στην αρχη δε μπορουσα ουτε να κοιμηθω..Επισκεπτομαι κι εγω ψυχολογο εκανα και εγω θεραπεια που διεκοψα..Κι εγω προσπαθω να σκεφτομαι θετικα αλλα δε μπορω εχω συνεχεια αγχος για τα παντα..Αν ειμαι ετοιμη αν μπορω σκεψεις που δεν μπορω να τις διαχειριστω...