δεν έχω διάθεση για ερωτικές επαφές

[little lamb]

Οι 3 φορές τη βδομάδα είναι το "δεν έχω όρεξη;" Δηλαδή το"έχω όρεξη" ποσο είναι; Χαχα!

Ούτε εγώ έχω, αλλά μιλάμε για 1-2 το μήνα. Έχω διαβάσει κι εγώ ότι σχετίζεται με τον θηλασμό. Εμένα δεν είναι ακριβώς ότι δεν έχω όρεξη, είναι ότι με εχει πιάσει μια περιεργη σκέψη ότι δεν νιώθω εντάξει ως προς τη μικρή, ότι δεν ταιριάζει σε μια μητέρα να έχει επαφές, ότι αυτά είναι για τα ζευγαρακια. Δηλαδή ούτε με φίλες συζητάω για αυτά ενώ ανύπαντρες τα συζητούσαμε. Χωρίς να έχω σχέση με θρησκεία μου ήρθαν αυτα. Πιστεύω ότι είναι όντως ορμονικό. Όποτε γίνεται πάντως ισχύει ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη, αλλά η σκέψη ότι δεν ταιριάζει σε μια μαμά υπάρχει και νιώθω ότι με απωθεί. Και το περίεργο είναι ότι δεν το είχα αμέσως, το έπαθα μετά τον ένα χρόνο της μικρής. Πιο πριν απλά σωματικά μπορεί να μην είχα όρεξη, αλλά οι σκέψεις αυτές δεν υπήρχαν. Μάλιστα κοιμόταν στο ίδιο δωμάτιο στην κουνια κ δεν με πείραζε. Οι σκέψεις εμφανίστηκαν αργότερα και πιστεύω ότι (πέρα απο ορμονικό) εχει να κάνει με το ότι όσο γίνεται παιδάκι σιγά σιγά με πιάνει άγχος για το ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθει ότι οι γονείς της το κάνουν κ πώς θα της φανεί κλπ. Επειδή βλεπω πολλές φορές σε μαμαδοσελιδες και φόρουμ να συζητούν για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, για το τι βιβλία σχετικά να πάρουν στο παιδί, ότι πρέπει το παιδί να ξέρει από μικρό κλπ, με αγχωνει όλο αυτό.

[irin]

Just now, Super.mum είπε:

Ευχαριστω πολύ για την απάντηση. Ελπίζω και εγώ να επανέλθω σιγά σιγά. Αν θυμάμαι καλά όντως τα πράγματα είχαν καλυτερέψει στο πρώτο παιδί όταν είχα σταματήσει τον θηλασμό. Τώρα δεν θυμάμαι και τόσο καλά. Χαχα με το καλό εύχομαι το μωράκι σου !!!! 

3 φορες τη βδομαδα με 2 παιδια-το μικρο 5 μηνων, και σου φαινεται λιγο?? χμμμ! 

[Super.mum]

Just now, little lamb είπε:

Οι 3 φορές τη βδομάδα είναι το "δεν έχω όρεξη;" Δηλαδή το"έχω όρεξη" ποσο είναι; Χαχα!

Ούτε εγώ έχω, αλλά μιλάμε για 1-2 το μήνα. Έχω διαβάσει κι εγώ ότι σχετίζεται με τον θηλασμό. Εμένα δεν είναι ακριβώς ότι δεν έχω όρεξη, είναι ότι με εχει πιάσει μια περιεργη σκέψη ότι δεν νιώθω εντάξει ως προς τη μικρή, ότι δεν ταιριάζει σε μια μητέρα να έχει επαφές, ότι αυτά είναι για τα ζευγαρακια. Δηλαδή ούτε με φίλες συζητάω για αυτά ενώ ανύπαντρες τα συζητούσαμε. Χωρίς να έχω σχέση με θρησκεία μου ήρθαν αυτα. Πιστεύω ότι είναι όντως ορμονικό. Όποτε γίνεται πάντως ισχύει ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη, αλλά η σκέψη ότι δεν ταιριάζει σε μια μαμά υπάρχει και νιώθω ότι με απωθεί. Και το περίεργο είναι ότι δεν το είχα αμέσως, το έπαθα μετά τον ένα χρόνο της μικρής. Πιο πριν απλά σωματικά μπορεί να μην είχα όρεξη, αλλά οι σκέψεις αυτές δεν υπήρχαν. Μάλιστα κοιμόταν στο ίδιο δωμάτιο στην κουνια κ δεν με πείραζε. Οι σκέψεις εμφανίστηκαν αργότερα και πιστεύω ότι (πέρα απο ορμονικό) εχει να κάνει με το ότι όσο γίνεται παιδάκι σιγά σιγά με πιάνει άγχος για το ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθει ότι οι γονείς της το κάνουν κ πώς θα της φανεί κλπ. Επειδή βλεπω πολλές φορές σε μαμαδοσελιδες και φόρουμ να συζητούν για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, για το τι βιβλία σχετικά να πάρουν στο παιδί, ότι πρέπει το παιδί να ξέρει από μικρό κλπ, με αγχωνει όλο αυτό.

Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς. Εγώ δεν έχω τέτοιες σκέψεις απλά δεν έχω την διάθεση χωρίς όλες αυτές τις σκέψεις που λες ότι έχεις εσυ. Ελπίζω να είναι ορμονικό , ίσως να μου βγαίνει η κούραση. Ίσως γενικά με τον θηλασμό να είναι και αλλα πράγματα όπως πχ ότι αποφεύγω να πιω καφέδες. Ενώ τους χρειάζομαι 2 ας πούμε για να πάω την ενέργεια που θέλω μέσα στην μέρα. Καταφεύγω σε έναν λόγο θηλασμού. Όποτε αυτός ο ένας θα είναι το πρωί για να ανοίξει το μάτι και αυτός που θα εκείνα το απογευματάκι για να με κρατήσει μέχρι που θα ερχόταν ο άντρας μου από δουλειά ..κόβεται .. όποτε νιώθω ότι έχω ανάγκη να ξαπλώσω το πολύ 11 η ώρα και δεν αντέχω να περιμένω μέχρι 12 ας πούμε κ συν όση ώρα μας πάρει για να γίνει ότι είναι να γίνει. Πάντως αυτά που λες και εσυ τα αντιμετωπίζει και μια φίλη μου και σκέφτεται να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο να μιλήσει για αυτό. Απλά εκείνη δεν έχει κάποιο ιδείτε το θέμα με κούραση γιατί δεν έχει κ παιδιά. Εσυ βρίσκεσαι σε άλλη φάση από εκείνη. 

Just now, irin είπε:

3 φορες τη βδομαδα με 2 παιδια-το μικρο 5 μηνων, και σου φαινεται λιγο?? χμμμ! 

Ναι για εμάς είναι γιατί είχαμε επαφες κάθε μέρα σχεδόν πριν το δεύτερο παιδί. Δηλαδή αν έρθει τρίτο να το ξεχάσουμε τελείως ; Χαχα 

[little lamb]

Αν το είχα κι εγώ ως ανυπαντρη πιθανώς θα το έψαχνα κι εγώ, όντως είναι περίεργο γιατί είναι χωρίς αιτια. Τώρα ομως έχω πολλή άρνηση, δεν νιώθω να με πειράζει το ότι δεν συμβαίνει γιατι νιώθω ότι έτσι είναι όταν είσαι γονιός. Το ξέρω ότι δεν νιώθει σχεδόν κανένας έτσι, αλλά έτσι μου'χει κολλήσει. Πιστεύω ότι όπως ξαφνικά μου ήρθε έτσι ξαφνικά θα μου φύγει όταν μεγαλώσει λίγο το παιδί, το μάθει και φύγει από πάνω μου αυτό το άγχος. Πιστεύω ότι παίζει ρόλο το ότι για πολλά χρόνια όντως νόμιζα ότι από μια ηλικία και πέρα οι άνθρωποι όντως δεν κάνουν. Όταν άκουγα ότι όταν είσαι παντρεμένος με παιδιά κλπ δεν συμβαίνει, δεν υπάρχει όρεξη, υπάρχει κούραση κλπ, το μετέφραζα στο μυαλό μου ότι δεν γίνεται ποτέ. (Ενώ αυτοί μπορεί να εννοούσαν "μόνο" 3 φορές τη βδομάδα όπως εσύ, χαχα!) Κάπως έτσι μου έχει εντυπωθει ότι το σπορ είναι κυριως για ζευγαρακια, φοιτητές, ανύπαντρους κλπ. Και μου'χει κολλήσει και ότι θα σιχαθεί η μικρή οταν το μάθει, δεν θα θέλει να ξαπλώνει στα σεντόνια μας από σιχαμαρα και κάτι τέτοια!! Δεν ξέρω γιατί. Εγώ ένιωσα μεν ένα "ιου" για τους γονείς μου όπως όλοι υποθέτω, αλλά δεν είναι κι ότι το σκεφτόμουν συνέχεια ή τους σιχαινομουν.

[irin]

Just now, little lamb είπε:

Αν το είχα κι εγώ ως ανυπαντρη πιθανώς θα το έψαχνα κι εγώ, όντως είναι περίεργο γιατί είναι χωρίς αιτια. Τώρα ομως έχω πολλή άρνηση, δεν νιώθω να με πειράζει το ότι δεν συμβαίνει γιατι νιώθω ότι έτσι είναι όταν είσαι γονιός. Το ξέρω ότι δεν νιώθει σχεδόν κανένας έτσι, αλλά έτσι μου'χει κολλήσει. Πιστεύω ότι όπως ξαφνικά μου ήρθε έτσι ξαφνικά θα μου φύγει όταν μεγαλώσει λίγο το παιδί, το μάθει και φύγει από πάνω μου αυτό το άγχος. Πιστεύω ότι παίζει ρόλο το ότι για πολλά χρόνια όντως νόμιζα ότι από μια ηλικία και πέρα οι άνθρωποι όντως δεν κάνουν. Όταν άκουγα ότι όταν είσαι παντρεμένος με παιδιά κλπ δεν συμβαίνει, δεν υπάρχει όρεξη, υπάρχει κούραση κλπ, το μετέφραζα στο μυαλό μου ότι δεν γίνεται ποτέ. (Ενώ αυτοί μπορεί να εννοούσαν "μόνο" 3 φορές τη βδομάδα όπως εσύ, χαχα!) Κάπως έτσι μου έχει εντυπωθει ότι το σπορ είναι κυριως για ζευγαρακια, φοιτητές, ανύπαντρους κλπ. Και μου'χει κολλήσει και ότι θα σιχαθεί η μικρή οταν το μάθει, δεν θα θέλει να ξαπλώνει στα σεντόνια μας από σιχαμαρα και κάτι τέτοια!! Δεν ξέρω γιατί. Εγώ ένιωσα μεν ένα "ιου" για τους γονείς μου όπως όλοι υποθέτω, αλλά δεν είναι κι ότι το σκεφτόμουν συνέχεια ή τους σιχαινομουν.

Mα αν μεγαλώσει και το μάθει,τότε  είναι που δεν θα θέλεις για να μην πέσει στην αντίληψή της. Άλλο να το γνωρίζει ότι υπάρχει, και άλλο να σας καταλάβει. Οπότε..βουρ όσο δεν καταλαβαίνουν!

[mama16]

Just now, Super.mum είπε:

Καλησπέρα κορίτσια μου! Μετά το δεύτερο μωράκι μου δεν έχω πολύ όρεξη για επαφες με τον σύντροφο μου. Ο ίδιος κουράζεται και εκείνος πολύ όποτε καταλαβαίνει και εμένα που κουράζομαι και δεν θέλω πάντα. Απλά αυτός παρά την κούραση του έχει όλη την καλή διάθεση αλλά εγώ νιώθω κομμάτια. Συνήθως είμαστε κατά μέσο όρο στις τρεις φορές την εβδομάδα. Εσείς ποσο συχνά έχετε επαφες με τον σύντροφο σας ; Λέτε να βγάζει και ο θηλασμός κάποια κούραση . Ο μικρός μου γιος είναι 5 μηνών και θηλάζει αποκλειστικά.    

Εννοείται ότι φταίει ο θηλασμός που δεν σου έρχεται η όρεξη, σιγά σιγά θα επανέλθεις... Πάντως 3 φορές την εβδομάδα δεν το λες κ λίγο. Εγώ όταν είχα το μικρό 5 μηνών 3-4φορές θα είχαμε κανει όλο το διάστημα!! Εγώ να φανταστείς 22 μηνών κ δεν έχω επανέλθει πλήρως, στην αρχή της πράξης συνήθως πονάω λίγο αλλά δεν μου έχει έρθει καν περίοδος ακόμα, κ ο γυναικολόγος μου που με κοίταξε πριν σχεδόν 1 μήνα κατάλαβε κατευθείαν ότι θα πονάω κ ότι θα αργήσει κ άλλο η περίοδος μου

[little lamb]

Just now, irin είπε:

Mα αν μεγαλώσει και το μάθει,τότε  είναι που δεν θα θέλεις για να μην πέσει στην αντίληψή της. Άλλο να το γνωρίζει ότι υπάρχει, και άλλο να σας καταλάβει. Οπότε..βουρ όσο δεν καταλαβαίνουν!

 

Ε ναι αλλά όσο δεν το ξέρει νιώθω σαν να την κοροϊδεύουμε, σαν να κάνουμε κάτι κρυφά. Μετά θα ξέρει ότι υπάρχει κι αυτό. Εννοείται ότι δεν θα θέλω να μας καραλαβει, αλλά θα ξέρει ότι συμβαίνει γενικά. Τώρα νιώθω σαν να έχουμε μια άλλη κρυφή ζωή. Όλη μέρα η απόλυτη αθωότητα, παιχνίδια κλπ και το βράδυ άλλοι άνθρωποι. Δεν νιώθω εντάξει. Αυτό το "βουρ όσο δεν καταλαβαίνουν" που λες το νιώθω σαν κοροϊδία. Μην το ψάχνεις, είναι περίπλοκο αυτό που νιώθω. Στάνταρ είναι ορμονικό. Είναι σχεδόν 2 και θηλάζει ακόμα. Περίοδο έχω από την αρχή πάντως.

[mama16]

Just now, little lamb είπε:

 

Ε ναι αλλά όσο δεν το ξέρει νιώθω σαν να την κοροϊδεύουμε, σαν να κάνουμε κάτι κρυφά. Μετά θα ξέρει ότι υπάρχει κι αυτό. Εννοείται ότι δεν θα θέλω να μας καραλαβει, αλλά θα ξέρει ότι συμβαίνει γενικά. Τώρα νιώθω σαν να έχουμε μια άλλη κρυφή ζωή. Όλη μέρα η απόλυτη αθωότητα, παιχνίδια κλπ και το βράδυ άλλοι άνθρωποι. Δεν νιώθω εντάξει. Αυτό το "βουρ όσο δεν καταλαβαίνουν" που λες το νιώθω σαν κοροϊδία. Μην το ψάχνεις, είναι περίπλοκο αυτό που νιώθω. Στάνταρ είναι ορμονικό. Είναι σχεδόν 2 και θηλάζει ακόμα. Περίοδο έχω από την αρχή πάντως.

Μην το σκέφτεσαι έτσι, δεν σημαίνει ότι επειδή γίναμε γονείς παύουμε να είμαστε γυναίκες/ζευγάρι κλπ. Εμένα το μόνο άγχος μου είναι να μην ξυπνήσουν την ώρα που κάνουμε κ μας δούνε οπότε δεν μπορώ να αφεθω κ ίσως κ ένας λόγος που πονάω στην αρχη. Λίγες φορές που κάναμε χωρίς τα παιδιά στο σπίτι ήμουν πολύ πολύ καλύτερα!

[little lamb]

Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι νιώθω, αν και είναι λίγο μπερδεμένα και στο δικό μου μυαλό (αν και καταχράστηκα λίγο το θέμα) Λοιπόν αυτό ακριβώς που λες, το "είμαστε γυναίκες/ζευγάρι", το ότι το ζευγάρι πρέπει να έχει προσωπικό χρόνο κλπ κλπ είναι ένα πράγμα που με πιάνει ένας μεγάλος εκνευρισμός και αντίδραση όταν το ακούω/διαβάζω. Το νιώθω σαν πίεση. Γιατί το ακούω και διαβάζω παντου -και μάλιστα έτσι καμουφλαρισμένο και politically correct "προσωπικός χρόνος" αντί να το πουν ευθέως. Λες και το να κάτσεις απλά αγκαλιά στον καναπέ δεν είναι προσωπικός χρόνος του ζευγαριού,μόνο το σ...ξ ειναι. Νιώθω να με πιέζει λίγο αυτο. Γι'αυτό λέω είναι ορμονικό, γιατί αντιδρώ. Και νιώθω ότι ζευγάρι είμαστε έτσι κι αλλιώς, δεν θα μας κάνει ζευγάρι το σ..ξ αλλά η αγάπη και το ότι δημιουργήσαμε μια οικογένεια. Ότι αυτό είναι το κάτι ξεχωριστό που έχουμε ο ένας με τον άλλο και που μας κάνει ζευγάρι, οχι το σ...ξ που το κάνει και το οποιοδήποτε ζευγαράκι μολις στη μία μέρα σχέσης -ή και καθόλου σχέσης. (Όχι ότι είχαμε καμία πολυτάραχη ερωτική ζωή εμείς πριν γνωριστούμε, γενικά μιλάω). Νιώθω ότι σ..ξ κάνει ο καθένας, οικογένεια όμως κανεις μόνο με αυτόν που ερωτεύτηκες απόλυτα, οπότε δεν είναι το σ...ξ το βασικό συστατικό της σχέσης. Ο άντρας μου λέει ότι είναι ακόμα πιο ωραίο όταν γίνεται μεταξύ δύο τόσο αγαπημένων, παντρεμένων κλπ, όταν έχεις βρει τον άνθρωπό σου κλπ κλπ και ότι ακριβώς επειδή έχει συμβεί και με άλλους είναι περίεργο να μη συμβαίνει τελικά με αυτόν που παντρεύτηκες (εντάξει λογικό κι αυτό!) Και οτι αυτά που λέω είναι σαν θρησκευτικά, αλλά πραγματικά δεν έχω σχέση με θρησκεία και ούτε τα πίστευα παλιότερα αυτά που λέω! Απλά κάπως μου'χει κάτσει τώρα τελευταία ότι είναι κάτι πολύ ενστικτώδες και ζωώδες και για παθιασμένους φοιτητές, όχι για γονείς! Πιστεύω ότι απλά το σώμα μου δεν θέλει ακόμα για ορμονικούς λόγους και γι'αυτο το μυαλό μου ψάχνει επιχειρήματα-δικαιολογιες. Γιατί όλα αυτά που γράφω (και που σίγουρα σας φαίνονται κουφά) μου έρχονται σιγά σιγά όσο τα συζητάω κ όσο περισσότερο το σκέφτομαι, δεν ήρθαν με το που γέννησα. Είναι όντως σαν δικαιολογίες δηλαδή.

[Έσπερος]

Just now, little lamb είπε:

Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι νιώθω, αν και είναι λίγο μπερδεμένα και στο δικό μου μυαλό (αν και καταχράστηκα λίγο το θέμα) Λοιπόν αυτό ακριβώς που λες, το "είμαστε γυναίκες/ζευγάρι", το ότι το ζευγάρι πρέπει να έχει προσωπικό χρόνο κλπ κλπ είναι ένα πράγμα που με πιάνει ένας μεγάλος εκνευρισμός και αντίδραση όταν το ακούω/διαβάζω. Το νιώθω σαν πίεση. Γιατί το ακούω και διαβάζω παντου -και μάλιστα έτσι καμουφλαρισμένο και politically correct "προσωπικός χρόνος" αντί να το πουν ευθέως. Λες και το να κάτσεις απλά αγκαλιά στον καναπέ δεν είναι προσωπικός χρόνος του ζευγαριού,μόνο το σ...ξ ειναι. Νιώθω να με πιέζει λίγο αυτο. Γι'αυτό λέω είναι ορμονικό, γιατί αντιδρώ. Και νιώθω ότι ζευγάρι είμαστε έτσι κι αλλιώς, δεν θα μας κάνει ζευγάρι το σ..ξ αλλά η αγάπη και το ότι δημιουργήσαμε μια οικογένεια. Ότι αυτό είναι το κάτι ξεχωριστό που έχουμε ο ένας με τον άλλο και που μας κάνει ζευγάρι, οχι το σ...ξ που το κάνει και το οποιοδήποτε ζευγαράκι μολις στη μία μέρα σχέσης -ή και καθόλου σχέσης. (Όχι ότι είχαμε καμία πολυτάραχη ερωτική ζωή εμείς πριν γνωριστούμε, γενικά μιλάω). Νιώθω ότι σ..ξ κάνει ο καθένας, οικογένεια όμως κανεις μόνο με αυτόν που ερωτεύτηκες απόλυτα, οπότε δεν είναι το σ...ξ το βασικό συστατικό της σχέσης. Ο άντρας μου λέει ότι είναι ακόμα πιο ωραίο όταν γίνεται μεταξύ δύο τόσο αγαπημένων, παντρεμένων κλπ, όταν έχεις βρει τον άνθρωπό σου κλπ κλπ και ότι ακριβώς επειδή έχει συμβεί και με άλλους είναι περίεργο να μη συμβαίνει τελικά με αυτόν που παντρεύτηκες (εντάξει λογικό κι αυτό!) Και οτι αυτά που λέω είναι σαν θρησκευτικά, αλλά πραγματικά δεν έχω σχέση με θρησκεία και ούτε τα πίστευα παλιότερα αυτά που λέω! Απλά κάπως μου'χει κάτσει τώρα τελευταία ότι είναι κάτι πολύ ενστικτώδες και ζωώδες και για παθιασμένους φοιτητές, όχι για γονείς! Πιστεύω ότι απλά το σώμα μου δεν θέλει ακόμα για ορμονικούς λόγους και γι'αυτο το μυαλό μου ψάχνει επιχειρήματα-δικαιολογιες. Γιατί όλα αυτά που γράφω (και που σίγουρα σας φαίνονται κουφά) μου έρχονται σιγά σιγά όσο τα συζητάω κ όσο περισσότερο το σκέφτομαι, δεν ήρθαν με το που γέννησα. Είναι όντως σαν δικαιολογίες δηλαδή.

Εγώ έχω θεωρητικά πολύ μεγάλη διάθεση αλλά στην πράξη έχω μια βαρεμάρα. Δηλαδή όταν κοιμάται ο μικρός και καθόμαστε στον καναπέ, σκέφτομαι αν το σπίτι είναι καθαρό για να το βρει η νταντά οκ την επόμενη μέρα, αν έχω ξεχάσει να ξεπαγώσω κάτι, αν θα καταφέρω να δω μισή ταινία χωρίς να με πάρει ο ύπνος, αν έχω ετοιμάσει αυτά που πρέπει να φωτοτυπήσω για το σχολείο, και το άθλημα μου φαίνεται σαν μια επιπλέον κούραση.... Από την άλλη όμως, πολύ θα ήθελα να κάναμε σαν παθιασμένοι φοιτητές - θεωρητικά πάντα. Γενικά όμως, αυτήν την αίσθηση του ίου που λες, την έχω κάπως κι εγώ και μάλλον είναι θέμα ανατροφής. Δηλαδή σκέφτομαι ώρες ώρες ότι είμαστε μεγάλοι και σοβαρέψαμε και δεν είμαστε για να κάνουμε τρελίτσες. Οπότε δεν ξέρω αν είναι ορμονικό ή αν απλώς βγαίνουν στην επιφάνεια διάφορα ταμπού. 

[ninaki80]

Just now, little lamb είπε:

Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι νιώθω, αν και είναι λίγο μπερδεμένα και στο δικό μου μυαλό (αν και καταχράστηκα λίγο το θέμα) Λοιπόν αυτό ακριβώς που λες, το "είμαστε γυναίκες/ζευγάρι", το ότι το ζευγάρι πρέπει να έχει προσωπικό χρόνο κλπ κλπ είναι ένα πράγμα που με πιάνει ένας μεγάλος εκνευρισμός και αντίδραση όταν το ακούω/διαβάζω. Το νιώθω σαν πίεση. Γιατί το ακούω και διαβάζω παντου -και μάλιστα έτσι καμουφλαρισμένο και politically correct "προσωπικός χρόνος" αντί να το πουν ευθέως. Λες και το να κάτσεις απλά αγκαλιά στον καναπέ δεν είναι προσωπικός χρόνος του ζευγαριού,μόνο το σ...ξ ειναι. Νιώθω να με πιέζει λίγο αυτο. Γι'αυτό λέω είναι ορμονικό, γιατί αντιδρώ. Και νιώθω ότι ζευγάρι είμαστε έτσι κι αλλιώς, δεν θα μας κάνει ζευγάρι το σ..ξ αλλά η αγάπη και το ότι δημιουργήσαμε μια οικογένεια. Ότι αυτό είναι το κάτι ξεχωριστό που έχουμε ο ένας με τον άλλο και που μας κάνει ζευγάρι, οχι το σ...ξ που το κάνει και το οποιοδήποτε ζευγαράκι μολις στη μία μέρα σχέσης -ή και καθόλου σχέσης. (Όχι ότι είχαμε καμία πολυτάραχη ερωτική ζωή εμείς πριν γνωριστούμε, γενικά μιλάω). Νιώθω ότι σ..ξ κάνει ο καθένας, οικογένεια όμως κανεις μόνο με αυτόν που ερωτεύτηκες απόλυτα, οπότε δεν είναι το σ...ξ το βασικό συστατικό της σχέσης. Ο άντρας μου λέει ότι είναι ακόμα πιο ωραίο όταν γίνεται μεταξύ δύο τόσο αγαπημένων, παντρεμένων κλπ, όταν έχεις βρει τον άνθρωπό σου κλπ κλπ και ότι ακριβώς επειδή έχει συμβεί και με άλλους είναι περίεργο να μη συμβαίνει τελικά με αυτόν που παντρεύτηκες (εντάξει λογικό κι αυτό!) Και οτι αυτά που λέω είναι σαν θρησκευτικά, αλλά πραγματικά δεν έχω σχέση με θρησκεία και ούτε τα πίστευα παλιότερα αυτά που λέω! Απλά κάπως μου'χει κάτσει τώρα τελευταία ότι είναι κάτι πολύ ενστικτώδες και ζωώδες και για παθιασμένους φοιτητές, όχι για γονείς! Πιστεύω ότι απλά το σώμα μου δεν θέλει ακόμα για ορμονικούς λόγους και γι'αυτο το μυαλό μου ψάχνει επιχειρήματα-δικαιολογιες. Γιατί όλα αυτά που γράφω (και που σίγουρα σας φαίνονται κουφά) μου έρχονται σιγά σιγά όσο τα συζητάω κ όσο περισσότερο το σκέφτομαι, δεν ήρθαν με το που γέννησα. Είναι όντως σαν δικαιολογίες δηλαδή.

vαι ομως ετσι σιγα σιγα απομακριvεσε απτοv αvθρωπο σου. Δηλαδη αv απλα ειστε σαv φιλοι μετα θα αρχισεις κ vα τοv vτρεπεσε κ vα μηv vιωθεις αvετα στο επαφές κ vα χαλαρωvεις κ vα αδιαφορεις. Αv δεv υπαρχει κ λιγο παθος κ ζουμε σαv 70 χροvωv απο τα 30-40 πιο το vοημα? εvvοειτε οτι το επαφές δεv ειvαι αυτο που σε καvει ζευγαρι αλλα ειvαι αυτο που διαφοροποιει τηv σχεση σου .. 

Φυσικα η κουραση φερvει αλλαγες αλλα αv το εvταξεις μεσα στηv καθημεριvοτητα σου θα δεις αλλη ψυχολογια ! ειvαι οπως τηv γυμvαστικη αv δεv τηv καvεις τηv βλεπεις σαv βουvο  κ αv τηv καvεις vιωθεις ζωvταvος κ χαρουμεvος..

[little lamb]

Just now, ninaki80 είπε:

vαι ομως ετσι σιγα σιγα απομακριvεσε απτοv αvθρωπο σου. Δηλαδη αv απλα ειστε σαv φιλοι μετα θα αρχισεις κ vα τοv vτρεπεσε κ vα μηv vιωθεις αvετα στο επαφές κ vα χαλαρωvεις κ vα αδιαφορεις. Αv δεv υπαρχει κ λιγο παθος κ ζουμε σαv 70 χροvωv απο τα 30-40 πιο το vοημα? εvvοειτε οτι το επαφές δεv ειvαι αυτο που σε καvει ζευγαρι αλλα ειvαι αυτο που διαφοροποιει τηv σχεση σου .. 

Φυσικα η κουραση φερvει αλλαγες αλλα αv το εvταξεις μεσα στηv καθημεριvοτητα σου θα δεις αλλη ψυχολογια ! ειvαι οπως τηv γυμvαστικη αv δεv τηv καvεις τηv βλεπεις σαv βουvο  κ αv τηv καvεις vιωθεις ζωvταvος κ χαρουμεvος..

 

Αυτό είναι που με έχει πιάσει διαφωνια. Δεν θεωρώ ότι αυτό σε φέρνει κοντά με τον άνθρωπό σου, αυτό είναι που το έχεις ξανακάνει και το έχει ξανακάνει με άλλους. Το ότι κανεις οικογένεια σε δένει. Να σκεφτείς ώρες ώρες σκέφτομαι ότι είναι βλακεια που είχαμε κάνει και με άλλους πριν και πόσο τυχερά είναι τα ζευγάρια που είναι μαζί από μικροί και σεξουαλικά είχαν μόνο ο ένας τον άλλο και δεν έχασαν το χρόνο τους με άλλους και αυτός είναι ο απόλυτος έρωτας κλπ κλπ. Αλλά παλιά δεν με πείραζε αυτό, αντιθέτως συζητούσαμε για πρώην σχέσεις, φλερτ και περιπέτειες (ο,τι είχαμε, όχι πολλά πράγματα. Φαντάσου να είχαμε και πολλά, χαχα)

[ninaki80]

Just now, little lamb είπε:

 

Αυτό είναι με έχει πιάσει διαφωνια. Δεν θεωρώ ότι αυτό σε φέρνει κοντά με τον άνθρωπό σου, αυτό είναι που το έχεις ξανακάνει και το έχει ξανακάνει με άλλους. Το ότι κανεις οικογένεια σε δένει. Να σκεφτείς ώρες ώρες σκέφτομαι ότι είναι βλακεια που είχαμε κάνει και με άλλους πριν και πόσο τυχερά είναι τα ζευγάρια που είναι μαζί από μικροί και σεξουαλικά είχαν μόνο ο ένας τον άλλο και δεν έχασαν το χρόνο τους με άλλους και αυτός είναι ο απόλυτος έρωτας κλπ κλπ. Αλλά παλιά δεν με πείραζε αυτό, αντιθέτως συζητούσαμε για πρώην σχέσεις, φλερτ και περιπέτειες (ο,τι είχαμε, όχι πολλά πράγματα. Φαντάσου να είχαμε και πολλά, χαχα)

δεv σε φερvει κοvτα αλλα δημιουργει μια οικιοτητα στο ζευγαρι . Vαι σαφως το οτι εχεις οικογεvεια ειvαι το δεσιμο σας αλλα αλλα αv χωρισεις μοvο αυτο σε διαφοροποιει . Χαvεις αυτηv τηv οικοιοτητα.. 

[little lamb]

Just now, ninaki80 είπε:

δεv σε φερvει κοvτα αλλα δημιουργει μια οικιοτητα στο ζευγαρι . Vαι σαφως το οτι εχεις οικογεvεια ειvαι το δεσιμο σας αλλα αλλα αv χωρισεις μοvο αυτο σε διαφοροποιει . Χαvεις αυτηv τηv οικοιοτητα.. 

 

Τι εννοείς καλέ; Αν χωρίσεις το σ...ξ είναι αυτό που λείπει; Τότε μάλλον είμαι ξενερωτη γιατί πάλι πιο πολύ θα με απασχολούσε το ότι χάθηκε η οικογένεια, η αγάπη κλπ παρά αυτό. Αυτή η οικειότητα πάντως είναι μια οικειότητα που είχες και με άλλους, αυτό εννοώ, άρα δεν είναι κάτι τόσο ξεχωριστό. Ενώ το ότι έκανες οικογένεια είναι που κάνει αυτή τη σχέση ξεχωριστή από τις άλλες. Ο άντρας μου βέβαια λέει ότι και η οικειότητα στο σ...ξ με αυτόν που τελικά ερωτεύτηκες απόλυτα και παντρεύτηκες είναι άλλη και είναι πιο ωραία. Αλλά γι'αυτο λέω ότι επομένως πιο πριν χάσαμε τον χρόνο μας αν είχαμε άλλη σχέση κ καλύτερα να ήμασταν εκ αρχής μαζί κλπ κλπ. Και είναι φαύλος κύκλος η συζήτηση, χαχα! Ίσως περνάω υπαρξιακή κρίση των 30, χαχα!

[Deena]

Προσωπικά δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην ερωτική επαφή, δηλαδή με απασχολεί να διατηρώ τον τομέα αυτό σε μια εγρήγορση , να μην τον αφήνω στην τύχη του.

 

Εγώ είμαι από τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, δηλαδή ένας σύντροφος μια ζωή, το ίδιο και ο άντρας μου, είμαστε μαζί από τα 17. Σε αυτές τις σχέσεις, αν δεν φροντίσεις την ερωτική ζωή είναι πολύ επικίνδυνο να καταλήξεις να ζεις σαν αδερφός - αδερφή.

 

Προσωπικά θα με ενοχλούσε πολύ επίσης αν έβλεπα ότι ο άντρας μου δεν επιζητεί να συνευρεθούμε, είναι κάτι που ίσως είναι αναμενόμενο όταν φτάσουμε σε πιο μεγάλη ηλικία, αλλά τώρα που δεν είμαστε καν 40 ή στα 30-33 που κάναμε τα παιδιά, θα το θεωρούσα πολύ λυπηρό νέοι άνθρωποι να βλέπουμε την επαφή ως αγγαρεία, πόσο μάλλον ως ντροπή.

 

Αναφέρομαι παρεπιμπτόντως στην ηλικία γιατί αν δεν κάνω λάθος η @Super.mum και ο άντρας της είναι πολύ νέα παιδιά και οι δύο (κάτω από 25 αν δεν κάνω λάθος), οπότε άλλες είναι οι προσδοκίες και το "αναμενόμενο" στις ηλικίες αυτές, άλλες στα 30, άλλες στα 40, στα 45 κλπ.

[little lamb]

Just now, Deena είπε:

Εγώ είμαι από τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, δηλαδή ένας σύντροφος μια ζωή, το ίδιο και ο άντρας μου, είμαστε μαζί από τα 17.

 

Είσαι το ίνδαλμά μου, χαχα!

 

Just now, Deena είπε:

 Σε αυτές τις σχέσεις, αν δεν φροντίσεις την ερωτική ζωή είναι πολύ επικίνδυνο να καταλήξεις να ζεις σαν αδερφός - αδερφή.

 

Αυτό λοιπόν το "σαν αδέρφια" εγώ για χρόνια νόμιζα ότι συμβαίνει σε όλα τα ζευγάρια και ότι απλά από κάποια στιγμή και πέρα δεν κάνουν σ...ξ. Επειδή άκουγα ότι υπάρχει κούραση, δεν υπάρχει όρεξη, φεύγει το πάθος και μένει η αγάπη κλπ κλπ. Το μετέφραζα ως ότι σταματάει το σπορ ενώ όπως έγραψα και παραπάνω μπορεί να εννοούσαν "μόνο 3 φορές τη βδομάδα, τίποτα", χαχα! Κι έτσι υποσυνείδητα είχα συνδέσει ότι το πάθος είναι για ζευγαρακια και τώρα "σοβαρεψαμε" που λέει και η Έσπερος. 

 

Just now, Deena είπε:

θα το θεωρούσα πολύ λυπηρό νέοι άνθρωποι να βλέπουμε την επαφή ως αγγαρεία, πόσο μάλλον ως ντροπή.

 

Ντροπή το θεωρώ μόνο ως προς το παιδί. Ως προς τον γονεϊκό ρόλο κάπως, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αν δεν είχα παιδί πιστεύω δεν θα είχα τέτοιο κόλλημα, ακόμα και 50 να ήμουν, δεν ξέρω. Αλλά σαν εικόνα γονιού νιώθω άσχημα αν σκεφτώ ότι το παιδί θα μας σκέφτεται σε περιπτύξεις. Ξαναλέω ότι πέρα από το "Ίου" και από ένα ψιλοσοκ ότι ήταν λάθος η εντύπωσή μου και ότι τελικά οι άνθρωποι κάνουν σ...ξ οντας χροοονια παντρεμένοι, δεν ένιωσα κάτι πιο σιχαμερό για τους γονείς μου, αλλά μου'χει κολλήσει ότι δεν είναι ωραία εικόνα γονιού. Ίσως κι επειδή κάποιες φορές έχω ακούσει γειτονικά ζευγάρια (χωρίς παιδιά) να κάνουν θορυβωδώς (!) κάπως μου'χει κάτσει σαν εικόνα και δεν θέλω να το σκεφτεί σαν εικόνα το παιδί μου για εμένα (γενικά δεν μου αρέσει το θορυβωδες κι έτσι δεν θα ήθελα να σκεφτεί ότι κάνω έτσι ας πούμε) Αλλά εντάξει είμαι λίγο ειδική περίπτωση, το ξέρω! Ορμόνες!!

 

Just now, Deena είπε:

Προσωπικά θα με ενοχλούσε πολύ επίσης αν έβλεπα ότι ο άντρας μου δεν επιζητεί να συνευρεθούμε,

 

Ίσως το βλέπεις σαν απόρριψη; Εγώ δεν το βλέπω έτσι, ότι βαρέθηκα ας πούμε τον άντρα μου ή εκείνος εμένα. Και ο πιο κούκλος να ερχόταν δεν θα είχα όρεξη. Δεν είναι προσωπικό το θέμα οπότε δεν νιώθω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη σχέση γιατί μια σχέση δεν ορίζεται από το σ..ξ λπ κλπ

[ninaki80]

Just now, little lamb είπε:

 

Τι εννοείς καλέ; Αν χωρίσεις το σ...ξ είναι αυτό που λείπει; Τότε μάλλον είμαι ξενερωτη γιατί πάλι πιο πολύ θα με απασχολούσε το ότι χάθηκε η οικογένεια, η αγάπη κλπ παρά αυτό. Αυτή η οικειότητα πάντως είναι μια οικειότητα που είχες και με άλλους, αυτό εννοώ, άρα δεν είναι κάτι τόσο ξεχωριστό. Ενώ το ότι έκανες οικογένεια είναι που κάνει αυτή τη σχέση ξεχωριστή από τις άλλες. Ο άντρας μου βέβαια λέει ότι και η οικειότητα στο σ...ξ με αυτόν που τελικά ερωτεύτηκες απόλυτα και παντρεύτηκες είναι άλλη και είναι πιο ωραία. Αλλά γι'αυτο λέω ότι επομένως πιο πριν χάσαμε τον χρόνο μας αν είχαμε άλλη σχέση κ καλύτερα να ήμασταν εκ αρχής μαζί κλπ κλπ. Και είναι φαύλος κύκλος η συζήτηση, χαχα! Ίσως περνάω υπαρξιακή κρίση των 30, χαχα!

χα χα οχι βρε εvvοω οτι αv χωρισεις κ εχετε καλες σχεσεις με τοv συζηγο κ ειστε αλοι φιλοι τι διαφορα εχει με το vα εισαστε μαζι κ vα μηv καvετε επαφές?? 

Το οτι καποια στιγμη εκαvες επαφές κ με αλλους τι σχση εχει? κ οικογεvεια μπορεις vα καvεις με πολλους αvθρωπους .... το οτι θελεις τοv αλλο κ ερωτικα κ καvετε επαφές ειvαι η διαφορα για τοζευγαρι.

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

Ίσως το βλέπεις σαν απόρριψη; Εγώ δεν το βλέπω έτσι, ότι βαρέθηκα ας πούμε τον άντρα μου ή εκείνος εμένα. Και ο πιο κούκλος να ερχόταν δεν θα είχα όρεξη. Δεν είναι προσωπικό το θέμα οπότε δεν νιώθω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη σχέση γιατί μια σχέση δεν ορίζεται από το επαφές κλπ κλπ

Όχι σαν απόρριψη ακριβώς αλλά στο ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά εξαρτάται και τί βάρος δίνει καθένας στον τομέα αυτό, εγώ όπως είπα δίνω μεγάλο.

 

Αλλα ξαναλέω, κάθε ηλικία έχει αλλά στάνταρ και προσδοκίες. Ο άντρας μου δεν είχε κλείσει ακόμα τα 30, όταν κάναμε το πρώτο παιδί. Όση κούραση και ξενύχτια κι αν είχαμε, σίγουρα θα μου κακοφαινοταν τόσο νεος αντρασ να μην επιζητεί την ερωτική επαφή (άλλο το να δείχνει υπομονή και κατανόηση μέχρι να συνέλθω κι εγώ με τα ορμονικά μου). 
 

Καπως έτσι μάλλον η κοπέλα πιο πάνω θεωρεί αραιες τις επαφές 2-3 φορές την εβδομάδα, εγώ όταν ήμουν 22 ετών με κάθε ευκαιρία έκανα σ...ξ 

 

Όταν φτάσουμε 45 - 50 ετων θα είναι πιστεύω και οι αμοιβαίες προσδοκίες διαφορετικές, θα ακολουθούν την φθορά, τις αντοχές κλπ

 

[ninaki80]

Just now, Deena είπε:

Όχι σαν απόρριψη ακριβώς αλλά στο ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά εξαρτάται και τί βάρος δίνει καθένας στον τομέα αυτό, εγώ όπως είπα δίνω μεγάλο.

 

Αλλα ξαναλέω, κάθε ηλικία έχει αλλά στάνταρ και προσδοκίες. Ο άντρας μου δεν είχε κλείσει ακόμα τα 30, όταν κάναμε το πρώτο παιδί. Όση κούραση και ξενύχτια κι αν είχαμε, σίγουρα θα μου κακοφαινοταν τόσο νεος αντρασ να μην επιζητεί την ερωτική επαφή (άλλο το να δείχνει υπομονή και κατανόηση μέχρι να συνέλθω κι εγώ με τα ορμονικά μου). 
 

Καπως έτσι μάλλον η κοπέλα πιο πάνω θεωρεί αραιες τις επαφές 2-3 φορές την εβδομάδα, εγώ όταν ήμουν 22 ετών με κάθε ευκαιρία έκανα σ...ξ 

 

Όταν φτάσουμε 45 - 50 ετων θα είναι πιστεύω και οι αμοιβαίες προσδοκίες διαφορετικές, θα ακολουθούν την φθορά, τις αντοχές κλπ

 

Bale kale Kati parapano 45 eisai neotatos.  E apo 60 mporei na ftharei ligo to systhma 

[little lamb]

Just now, ninaki80 είπε:

χα χα οχι βρε εvvοω οτι αv χωρισεις κ εχετε καλες σχεσεις με τοv συζηγο κ ειστε αλοι φιλοι τι διαφορα εχει με το vα εισαστε μαζι κ vα μηv καvετε επαφές?

 

Το ότι δεν είστε πλέον οικογένεια, σύζυγοι, δεν μένετε μαζί, δεν έχετε το νοικοκυριό σας κλπ. Δηλαδή σύζυγοι για εσένα σημαίνει μόνο ότι κανεις σ...ξ κι αυτή είναι η μόνη διαφορά; Κάτι δεν καταλαβαίνω.

Just now, ninaki80 είπε:

το οτι θελεις τοv αλλο κ ερωτικα κ καvετε επαφές ειvαι η διαφορα για τοζευγαρι.

Σ...ξ κάνουν και μη ζευγάρια πάντως, χαχα

[Deena]

Just now, ninaki80 είπε:

Bale kale Kati parapano 45 eisai neotatos.  E apo 60 mporei na ftharei ligo to systhma 

Δεν σκοπεύω προφανώς να κόψω το σπορ στα 45  αλλά αν έχω λιγοτερες επαφές τότε από ότι τώρα θα το θεωρήσω φυσιολογική εξέλιξη και όχι ότι κάτι δεν πάει καλά, ούτε θα μου κακοφανεί αν πέσει η διάθεση του άντρα μου τότε σε σχέση με τώρα ή σε σχέση με την διάθεση που είχε στα 30. Αυτό περίπου θέλω να πω...

 

Και στα 60 πολλά ζευγάρια μια χαρά ερωτική ζωή μπορούν να έχουν, τηρουμένων των αναλογιών της ηλικίας τους.

[little lamb]

Εμένα πάντως ο άντρας μου που είναι 45 έχει πιο πολλή όρεξη από εμένα που έχω αυτές τις σκέψεις για τη γονεϊκοτητα κλπ.

 

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

Εμένα πάντως ο άντρας μου που είναι 45 έχει πιο πολλή όρεξη από εμένα που έχω αυτές τις σκέψεις για τη γονεϊκοτητα κλπ.

 

 

Ε καλά βρε κορίτσι, εσυ όπως τα περιγράφεις προφανώς έχεις μπλοκάρει κάπως και θα ήσουν ΟΚ ακόμα και χωρίς σ...ξ 

 

Προφανως θα έχει όρεξη ο άνθρωπος, μια χαρά νεότατος είναι, το μέτρο σύγκρισης εξάλλου είναι ο ίδιος πως ήταν στα 30 και όχι εσυ στα 30.

 

 

 

[ninaki80]

Just now, little lamb είπε:

...ξ κάνουν και μη ζευγάρια πάντως, χαχα

Standar! Giayto prepei na prosexoyme mipos psaksoyn k auto poy den briskoyn alloy.  

 

Just now, little lamb είπε:

Εμένα πάντως ο άντρας μου που είναι 45 έχει πιο πολλή όρεξη από εμένα που έχω αυτές τις σκέψεις για τη γονεϊκοτητα κλπ.

 

Nomizo oti olo ayto me tin goneikotita mporei na soy exei bgei ligo k san koyrash. Logiko me ena moro kapoia alla pragmata na ta theoreis koyrastika k aney shmasias alla prosexe giati etsi roytiniazei k o allos.... 

[mama16]

Εγώ πάντως το σ....ξ το θεωρώ πολύ σημαντικό κομμάτι στη σχέση, βέβαια εξίσου σημαντικά θεωρώ την επικοινωνία, την κατανόηση κλπ. Αν κάποιο από αυτά λείπει πιστεύω ότι η σχέση φθείρει. Με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνεις ότι ο άλλος σε ποθεί ακόμα κ δεν σε βλέπει σαν αδερφάκι του. Βέβαια για μένα δεν έχει τόσο σημασία η ποσότητα (υπάρχουν περίοδοι της ζωής που δεν μπορείς να κάνεις) όσο η ποιότητα, να νιώθεις ότι ο άλλος σε θέλει εκείνη την ώρα, ότι το απολαμβάνει κ δεν γίνεται σαν αγγαρεία. Βέβαια όταν ήμουν μικρότερη σκεφτόμουν ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας δεν κάνουν αλλά τώρα αναθεωρω λίγο. Όπως έλεγαν κ στο παρά πέντε... Κοβεται το σ...ξ????