Θηλασμός και τύψεις

[manoula]

Αααχ fistikaki είναι πολύ φυσιολογικό να νιώθεις έτσι. Η εμπειρία του θηλασμού με την πρώτη μου κόρη ήταν τραγική. Πάλευα μαζί της, με τον εαυτό μου, τους γύρω μου κλπ κλπ. Και το κερασάκι:όταν στο 3μηνο σταμάτησα να θηλάζω η μικρή παρουσίασε αλλεργίαστο αγελαδινό και κόντεψα να πεθάνω από τη στεναχώρια μου. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι τί θα κάνω με το θηλασμό. Δεν κρύβω ότι η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι δεν θέλω καν να προσπαθήσω, μακρύα. Μετά όμως και διαβάζοντας εμπειρίες άλλων γυναικών στο φόρουμ, το είδα αλλιώς. Αυτοψυχαναλύθηκα, διάβασα ότι βρήκα, έθεσα τις προτεραιότητές μου, μίλησα από καρδίας με τον άντρα μου και ζήτησα κάθε βοήθεια που μπορούσε να μου δώσει για να κάνω αυτό που θεώρησα απαραίτητο για μένα και το παιδί και όλα πήγαν ρολόι. Οι δυσκολιές του πρώτου καιρού και τα κλάματα και η κούραση δεν έλειψαν. Κράτησαν όμως λίγο, 2 μήνες περίπου. Κάι μετά ακολούθησαν άλλοι 11 υπέροχου και αποκλειστικού θηλασμού, που σταμάτησε με πρωτο βουλία της Αννούλας. Πλέον νιώθω τόσο ολοκληρωμένη και απαλλαγμένη από τύψεις, κομπλεξ και άλλα χαζά που μπαίνουν στο κεφάλι των μαμάδων που δε μπορώ να το περιγράψω...

Μη σκέφτεσαι αρνητικά. Τώρα ξέρεις καλύτερα και θα πράξεις καλύτερα!!

[ANABELA]

Αισθάνεστε τύψεις/απογοήτευση που δεν θηλάσατε περισσότερο,

(εώς το χρονικό διαστημα που για εσάς ήταν ο στόχος)

 

είτε αυτό ήταν απο δική σας επιλογή

είτε εξαιτίας ελλειψης επαρκούς και εξειδικευμένης υποστήριξης απο ειδικούς ή

είτε εξαιτίας των περιστάσεων που έκαναν την συνέχιση δύσκολη εώς αδύνατη?

 

 

ναι αισθανθηκα τυψεις εξαιτιας των περιστασεων που εκαναν την συνεχιση του θηλασμου δυσκολη!

μπορω να πω πολυ δυσκολη!

θηλασα 8 μηνες με πονο κ θεωρω οτι απο μια πλευρα τα καταφερα αλλα ενιωσα τυψεις που αναγκαστηκα κ της εδωσα ξενο γαλα απο τον 3 μηνα σχεδον!

 

ειμαι πολυ πορωμενη με τον θηλασμο κ ευχομαι κ στο επομενο παιδακι μου οταν με το καλο ερθει να μην αντιμετωπισω εμποδιο!

[Αναλινα]

Γεννησα στις 10/4 ενα κοριτσακι το οποιο το θηλασα για 10 μερες γιατι μου ειχε κανει πληγες στις θηλες και επειδη δεν μπορουσα, νοικιασαμε ηλεκτρικο θήλστρο. Δυστυχως απο το ενα στηθος εβγαλα 20ml και απο το αλλο το οποιο ηταν περισσοτερο πρησμενο δεν εβγαλα τιποτα. Προσπαθησα τις επομενες 3 μερες αλλα δεν ειχα ωσπου μεσα σ ενα βραδυ το πρησμενο στηθος χαλαρωσε...εννοειται οτι αυτες τις μερες το μωρο ηταν με ξενο γαλα. Σημερα μετα απο 3 εβδομαδες οι θηλες σταζουν γαλα (οιχ πολυ βεβαια)...ειναι φυσιολογικο η σημαινει τελικα οτι εχω γαλα....γιατι με το θηλαστρο τιποτα ενω αν πιεσω βγαινουν σταγονες...?

[iro]

Γεννησα στις 10/4 ενα κοριτσακι το οποιο το θηλασα για 10 μερες γιατι μου ειχε κανει πληγες στις θηλες και επειδη δεν μπορουσα, νοικιασαμε ηλεκτρικο θήλστρο. Δυστυχως απο το ενα στηθος εβγαλα 20ml και απο το αλλο το οποιο ηταν περισσοτερο πρησμενο δεν εβγαλα τιποτα. Προσπαθησα τις επομενες 3 μερες αλλα δεν ειχα ωσπου μεσα σ ενα βραδυ το πρησμενο στηθος χαλαρωσε...εννοειται οτι αυτες τις μερες το μωρο ηταν με ξενο γαλα. Σημερα μετα απο 3 εβδομαδες οι θηλες σταζουν γαλα (οιχ πολυ βεβαια)...ειναι φυσιολογικο η σημαινει τελικα οτι εχω γαλα....γιατι με το θηλαστρο τιποτα ενω αν πιεσω βγαινουν σταγονες...?

 

Θα σου απαντήσω με βάση όσα ξέρω από τα μηνύματα της Αγλαίας και από την δική μου εμπειρία - μέχρι να δει η ίδια το μήνυμά σου.

 

Το θήλαστρο που έχεις νοικιάσει ελπίζω να είναι νοσοκομειακό και διπλής άντλησης - ο,τιδήποτε άλλο είναι ακατάλληλο για μαμάδες που δεν έχουν εδραιώσει γαλουχία.

Εκείνο που είναι απολύτως σημαντικό να θυμάσαι είναι οτι, το θήλαστρο δεν δείχνει το πόσο γάλα μπορεί μια μαμά να παράγει, αλλά μόνο το πόσο γάλα μπορεί να αντλήσει τη συγκεκριμένη στιγμή. Υπάρχουν μαμάδες που θηλάζουν για μήνες χωρίς πρόβλημα, αλλά δεν έχουν καταφέρει να αντλήσουν σταγόνα.

 

Δεν είναι αργά να κάνεις επανέναρξη γαλουχίας - υπάρχουν μαμάδες που ξεκίνησαν να θηλάζουν για διάφορους λόγους 6 μήνες μετά τη γέννηση του μωρού. Θα χρειαστεί όμως να ακολουθήσεις συγκεκριμένη διαδικασία αντλήσεων και διατροφής του μωρού - υπάρχει σχετικό θέμα στο φόρουμ που περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για επανέναρξη γαλουχίας. Εκεί θα διαβάσεις με ποιό τρόπο θα ξεκινήσεις να μειώνεις σιγά σιγά το συμπλήρωμα, ώστε μετά από λίγο καιρό το μωρό σου να διατρέφεται μόνο με το δικό σου γάλα.

 

Μπράβο που το παλεύεις!

 

Εδώ είμαστε για ο,τι χρειαστείς.

 

Φιλικά,

Ηρώ

[Pipi]

Να συμπληρώσω σ' αυτά που λέει η Ηρώ.

Άσε το θήλαστρο και βάλε το μωρό στο στήθος. Να κοιτάξεις να πιάνει καλά τη θηλή και δεν θα πονάς ούτε θα πληγώνεσαι. Διάβασε εδώ για επαναγαλακτισμό:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=22285

εδώ για συμπληρώματα που αυξάνουν το γάλα:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=31133

κι εδώ βιντεάκια για το σωστό πιάσιμο της θηλής:

http://www.drjacknewman.com/

 

Απάντησε μας και σ' αυτές τις ερωτήσεις:

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=23962

[akamatra]

Εγώ ένιωθα "άχρηστη μάνα" που δεν κατάφερα να θηλάσω. γιατί δεν είχα γάλα(έτσι είπε ο γιατρός που με είδε)

Βέβαια υπήρχε αγνοια

1 χρόνο μετά αδένωμα στο στήθος(8χ5). επέμβαση,βιοψία, καλά απότελέσματα. Θα ήθελα να ρωτήσω μπορεί να σχετίζονταν αυτά;

[Sofika123]

Και εγώ αισθάνομαι τρελές τύψεις με το θέμα του θηλασμού...Θήλασα την μικρή μου 32 μέρες αποκλειστικά και δεν πήρε το αναμενόμενο βάρος. Σε 32 μέρες πήρε σύνολο 300 γρ. αλλά είχε και πτωτική πορεία. Το πρώτο 10ημερο έπαιρνε 17γρ. την ημέρα, το δεύτερο 11γρ. και το τρίτο μόλις 6 γρ. Απο το ένα στήθος ψιλορουφούσε (αν και πάλι την έπαιρνε γρήγορα ο ύπνος) απο το άλλο δεν μπορούσε καθόλου γιατί η θηλή μου είναι επίπεδη και με το που πηγαινε λίγο να πιάσει την άλω έμπαινε προς τα μέσα, έτσι την θήλαζα με ψευδοθηλή.Η γιατρός μου πρότεινε να τον κόψω και να δίνω ΄ξένο. Για το μόνο που αίσθανομαι λίγο περήφανη είναι οτι δεν δέχτηκα εξολοκλήρου την άποψη της. Άρχισα να δίνω ξένο αλλά νοίκιασα και νοσοκομειακό θήλαστρο και εδώ και ένα μήνα κάνω άντληση. Τις πρώτες μέρες κατάφερνα να της δίνω μόνο ένα γεύμα απο το δικό μου, τώρα έχω φτάσει να της δίνω 2-3 γεύματα δικό μου σε σύνολο 5 γευμάτων. Μου λείπει όμως ο θηλασμός...Την μικρή δεν την βάζω σχεδόν καθόλου στο στήθος και εντωμεταξύ και σ'αυτην μάλλον της λείπει γιατί όλη μέρα θέλει να έχει την πιπίλα στο στόμα ενώ δεν την ήθελε καθόλου όσο θήλαζε...Η γιατρός μου λέει να μην την βάλω στο στήθος τουλάχιστον μέχρι να αυξήσω την παραγωγή μου, αυτή όμως δεν αυξάνεται πλέον...

[Pipi]

Να τη βάζεις στο στήθος γιατί αυτή θα δώσει το κατάλληλο ερέθισμα για να παραχθεί περισσότερο γάλα. Άσε αυτά που λέει ο γιατρός. Αφού έχεις φτάσει να δίνεις τουλάχιστον τα μισά γεύματα με δικό σου γάλα, μπορείς να τη βάζεις στο στήθος για να ανακτήσει τη σχεση της με αυτό και να δώσει ερέθισμα για αύξηση παραγωγής. Περισσότερα θα σου πουν οι κοπέλες που έχουν κάνει επαναγαλακτισμό και έκοψαν συμπλήρωμα.

[dimitraz]

Θήλασα τον πρώτο μου γιο-ήμουν υπέρ του θηλασμού- για τρεις μήνες. Ειχα τόσο γάλα που έτρεχε στα πατώματα, θήλαζα, έβγαζα άλλα 150-200γρ απο το κάθε στήθος και πριν προλάβω να ξαπλώσω το μωρό ξαναξυπνούσε. Μετά ήρθαν οι κολικοί. Κόψε τα γαλακτοκομικά είπε ο παιδίατρος. ΕΓΏ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΠΟΥ ΕΠΙΝΑ ΖΟΥΣΑ. Επαθα κατάθλιψη, ποτέ δεν κομόμουν.δε χαιρόμουν το μωρό μου και το στήθος μου έκανε ραγάδες και έπεσε όταν η εγκυμοσύνη δεν άφησε άλλο σημάδι στο σώμα μου.ΌΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ. δυο μηνών το μωρο έπαθε την πρώτη του ίωση. Τον δεύτερο γιο μου δε σκέφτηκα ούτε στιγμή να τον θηλάσω. Δεν έκανε ποτέ κολικους, εγώ νιώθω ξεκουραστη (παρά το ότι τώρα έχω να φροντίσω δυο παιδιά), είμαι πολύ ευδιάθετη και δε νιώθω καθόλου τύψεις!!!! Όσο για το στήθος μου που στο μεταξύ είχε φάει και τηνπλαστική του? Ωραιότερο και απο πριν. Δε ντρέπομαι να το πω, είμαι κατά του θηλασμού...

[feravgia]

Κορίτσια καλησπέρα,

 

κανονικά καμία μαμά δεν πρέπει να έχει τύψεις για το θέμα του θηλασμού...

η κάθε μιά μας αποφασίζει τη συγκεκριμένη στιγμή τι θα κάνει σχετικά με το θέμα αυτό...

Εξαρτάται πώς το βιώνει η κάθε μία μας.

Εγώ θήλασα για δέκα μήνες... μέχρι που η μικρή μου δεν με ήθελε πια... και είχα τύψεις γιατί δεν με ήθελε το παιδί... κατάθλιψη έπαθα...

 

Αν κάποια μαμά θέλει να θηλάσει, ας θηλάσει...

Αν κάποια μαμά δεν θέλει να θηλάσει, ας μη θηλάσει...

Το παν είναι να υπάρχει αγάπη και τρυφερότητα για τα μικρά μας και να είμαστε εκεί πάντα για αυτά...

 

Ο θηλασμός επειδή είναι ένα λεπτό ζήτημα που έχει να κάνει με πάρα πολλούς άλλους παράγοντες... (αν μπορεί η μαμά να θηλάσει, εάν έχει υποστήριξη γύρω της και πολλούς πολλούς άλλους λόγους), εγώ έχω καταλήξει ότι η κάθε μαμά πρέπει να αποφασίζει μόνη της χωρίς πιέσεις, γιατί η πίεση φέρνει πολλά πολλά περισσότερα προβλήματα...

 

Καλό σας απόγευμα

[Sam]

dimitraz παρότι κι εγώ δεν έχω θηλάσει θα ήθελα να σου επισημάνω

ότι το γάλα που πίνει η μητέρα δεν χρειάζεται για να κατεβάσει η ίδια γάλα

αν η ανησυχία είναι η πρόσληψη ασβεστίου, υπάρχουν κι άλλες τροφές πιο

πλούσιες σε ασβέστιο οπως ξηροι καρποι κλπ"

το ότι θηλάζουν τα μωρά δεν τα κάνει άτρωτα σε ιωσεις απλά τους

προσφέρει μία παραπάνω προστασια σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν

θηλάζουν κι αν τυχόν αρρωστήσουν, τα βοηθά να το ξεπεράσουν πιο

γρήγορα ....

 

Για τους κολικούς από ότι γνωρίζω το παιδί αν είναι να τους κάνει θα τους

κάνεί είτε πίνει μητρικό είτε πιεί φόρμουλα.

 

Και τέλος πουθενά όπου και να διάβασα δεν είδα να συνδέεται ο θηλασμός με την επιλόχειο κατάθλιψη μπορείς να διαβάσεις κι εδώ:

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=225332#post225332

 

φυσικά γιατί όπως προείπα δεν έχω θηλάσει θα <<ακούσουμε>>τι έχουν να

πουν και τα μέλη που γνωρίζουν το θέμα αλλά την δική μας επιλογή καλό

είναι να μην την παρουσιάζουμε σαν πανάκεια γιατί περνάμε λάθος

μηνύματα σε γυναίκες που με πολύ κόπο θηλάζουν τα παιδιά τους και η εικόνα του στήθους μας είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να μας

ενδιαφέρει από τη στιγμή που υπάρχουν έρευνες που μιλάνε ότι ο θηλασμός

είναι ασπίδα κατά του καρκίνου του μαστού κι όχι μόνο..

[dimitraz]

Συμφωνώ σε όλα. Εγώ όμως δεν πίνω γάλα για το ασβέστιο αλλά γιατί μου αρέσει, είναι το τσιγάρο μου! Επίσης το μητρικό γάλα πράγματι απλά ΙΣΩΣ βοηθά στην αντιμετώπιση των ιώσεων, μόλις όμως πας στον παιδίατρο το άρρωστο νεογνό σε κοιτά λες και φταις εσύ επειδή δεν το θήλασες και σου δημιουργεί ενοχές. Κι εδώ έρχεται η επιλόχειος κατάθλιψη. Το στήθος τρέχει συνεχώς γάλα και πετρώνει και πονάει, έρχονται φίλοι να σε δουν κι εσύ κλείνεσαι στο δωμάτιο να θηλάσεις, δε μπορείς να έχεις κοινωνική ζωή γιατί πρέπει να βγάλεις το γάλα με το απάνθρωπο μηχάνημα που λέγεται θήλαστρο, προσπαθείς να ταίσεις το μωρό σου και σπαράει απο το κλάμα, δε θα κλαις όλη μέρα? Και αν οι κολικοί δε συνδέονται με το μητρικό γάλα γιατί οι παιδίατροι το πρώτο που συστήνουν είναι τροποποίηση της διατροφής της μητέρας? Όσο για την εικόνα του στήθους δεν έχει δικαίωμα μια μητέρα ετών 26 να έχει ωραίο στήθος? Και γιατί οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού που έχουν υποστεί μαστεκτομή σπεύδουν να βάλουν σιλικόνη διακινδυνεύοντας με μια υποτροπήτης νόσου τους λόγω μη έγκαιρης διάγνωσης? Σέβομαι τις γυναίκες που θηλάζουν και τις επικροτώ. Δε σέβομαι εκείνους που θέλουννα δημιουργούν ενοχές, που ξεχνούν τη γυναίκα μπροστά στο ρόλο της μητέρας. Είμαι υπέρ του να θηλάζεις ή όχι ανάλογα με το αν το θέλεις εσύ και όχι γιατί είναι το σωστό. Και τέλος θα προσφέρουμε καλύτερα στα παιδιά μας όχι κάνοντας μάταιες θυσίες αλλά όταν είμαστε εμείς καλά και ευτυχισμένες.

[Pipi]

Επίσης το μητρικό γάλα πράγματι απλά ΙΣΩΣ βοηθά στην αντιμετώπιση των ιώσεων, μόλις όμως πας στον παιδίατρο το άρρωστο νεογνό σε κοιτά λες και φταις εσύ επειδή δεν το θήλασες και σου δημιουργεί ενοχές. Κι εδώ έρχεται η επιλόχειος κατάθλιψη.

 

Ενοχές έχεις μόνο αν κάπου μέσα σου νιώθεις ότι κάτι έχεις κάνει κι εσύ κάτι λάθος ή αν έχεις αμφιβολλίες. Κι εγώ δεν θήλασα το 1ο αλλά δεν έχω ενοχές για τίποτα γιατί έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου τότε. Με τις γνώσεις που είχα (καμία δηλαδή) και τη βοήθεια απο τους γιατρούς (πάλι καμία).

 

Το στήθος τρέχει συνεχώς γάλα και πετρώνει και πονάει

 

Η υπερπαραγωγή που μάλλον είχες είναι κάτι που αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα. Το έχω πάθει 3 φορές ως τώρα και τις 3 το αντιμετώπισα πολύ εύκολα χωρίς να κάνω κάτι το ιδιαίτερο.

 

έρχονται φίλοι να σε δουν κι εσύ κλείνεσαι στο δωμάτιο να θηλάσεις,

 

Αυτο είναι επιλογή σου. Εγω ποτέ δεν κλείστηκα σε δωμάτιο για να θηλάσω. Όποιος έχει προβλημα, να φύγει ο ίδιος απο το δωμάτιο.

 

δε μπορείς να έχεις κοινωνική ζωή γιατί πρέπει να βγάλεις το γάλα με το απάνθρωπο μηχάνημα που λέγεται θήλαστρο

 

Γιατί να πρέπει να βγάλεις γάλα με το θήλαστρο; Είχες ξεκινήσει τη δουλειά; Εγώ που δεν έχω γυρίσει ακόμα, δεν εχω βγάλει ποτέ εκτος απο μερικές μερες που έδινα στη μεγάλη μου κόρη μητρικό γιατί το ήθελε.

 

Και αν οι κολικοί δε συνδέονται με το μητρικό γάλα γιατί οι παιδίατροι το πρώτο που συστήνουν είναι τροποποίηση της διατροφής της μητέρας?

 

Γιατί οι περισσότεροι παιδίατροι δεν ξέρουν τπτ απο θηλασμό και λένε απαράδεκτα πράγματα για να κάνουν τη ζωή της θηλάζουσας μητέρας δύσκολη ώστε να τα παρατήσει με το θηλασμό και να δώσει ξένο. Έτσι και οι ίδιο έχουν τα μπονους τους και το κεφαλι τους ήσυχο γιατί θα τους πάρεις λιγότερες φορές τηλέφωνο για απορίες.

 

Όσο για την εικόνα του στήθους δεν έχει δικαίωμα μια μητέρα ετών 26 να έχει ωραίο στήθος?

 

Εγώ είμαι 25 χρονών και το στήθος μου είναι μια χαρά. Θηλάζω 7 μήνες αποκλειστικά και έχω το ίδιο στηθος που είχα πριν μείνω έγκυος. Στο 1ο παιδί που δεν θηλασα το στήθος χάλασε πολύ απο την απότομη χαλάρωση του βίαιου απογαλακτισμού με χάπι.

 

Δε σέβομαι εκείνους που θέλουν να δημιουργούν ενοχές, που ξεχνούν τη γυναίκα μπροστά στο ρόλο της μητέρας.

 

Απ' ότι έχω καταλάβει απο τα γραπτα σου, μόνη σου νιώθεις ενοχές. Δεν σε κατηγόρησε κανεις. Απλά παραθέτουμε τον αντιλογο σε αυτά που είπες. Παραθέτουμε την τεκμηριωμένη αποψη γύρω απο αυτά που έγραψες. Διάλογο κάνουμε, δεν κατηγορουμε κανενα.

 

Και τέλος θα προσφέρουμε καλύτερα στα παιδιά μας όχι κάνοντας μάταιες θυσίες αλλά όταν είμαστε εμείς καλά και ευτυχισμένες.

 

Ο θηλασμός δεν είναι θυσία. Αν τον ακολουθείς, το κάνεις γιατί σου αρέσει κι όχι επειδή σε ανάγκασαν. Δεν είναι κάτεργο.

[dimitraz]

Προσωπικά δεν έχω τύψεις γιατί συνειδητά θήλασα το πρώτο μου παιδί και πάλι συνειδητά δε θήλασα το δεύτερο. Για να έχει τεθεί το θέμα όμως πρέπει να υπάρχουν πολλές γυναίκες που έχουν ή καλύτερα τους έχουν καλλιεργήσει τύψεις. Γυναίκες που δεν έχουν γάλα και προσπαθούν να αποκτήσουν με αδιάκοπες αντλησεις, γυναίκες που γυρνάνε στις 10 μέρες στη δουλειά και νιώθουν πως εγκαταλείπουν το νεογέννητό τους. Κι εγώ ίσως μόνο γιατί έλειπα 14 ώρες την ημέρα απο το σπίτι να είχα ενδόμυχα τύψεις και να μην το παραδέχομαι. Εκεί θέλω να καταλήξω. Τα παιδιά των παραπάνω κατηγοριών δεν υπολείπονται γι αυτό δε χρειάζεται όλες αυτές οι γυναίκες να στενοχωριούνται. Αγάπη χρειάζονται..και θα μεγαλώσουν το ίδιο καλά με εκείνα που η μαμά είχε την πολυτέλεια-υπομονή-τύχη να είναι μαζί τους και να τα θηλάζει δυο χρόνια!!

[mariori]

Δυστυχώς πολλές φορές οι υπέρμαχοι του θηλασμού, είτε άθελά τους είτε ηθελημένα, δημιουργούν τύψεις στις μαμάδες. Έχω διαβάσει και μάλιστα σε βιβλίο που διαφημίζεται πολύ στο φόρουμ και έχει γραφτεί και από επιστήμονα ότι «εάν απογαλακτίσετε πρόωρα, το παιδί περνά μια ψυχική και σωματική διαδικασία τραυματική και με μόνιμες ίσως συνέπειες για το υπόλοιπο της ζωής του.» και δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι υπήρξε έρευνα με κάποιον πχ πενηντάρη που έχει ψυχολογικά προβλήματα επειδή αποθήλασε πρόωρα. Έχω διαβάσει επίσης απάντηση σε κοπέλα που σκόπευε να πάει ταξίδι ότι άλλες μαμάδες θεωρούν πιο σημαντική την υγεία του παιδιού τους από μια εκδρομή (υπονοώντας ότι αυτή δεν το κάνει). Ή ότι η μαμά που άφησε το παιδί της να πεινάσει για λίγο ώστε να πάρει το μπουκάλι το κακοποιεί. Αυτά είναι ακραίες απόψεις και κατά τη γνώμη μου ο μόνος σκοπός που έχουν είναι να δημιουργήσουν τύψεις. Δεν έχω διαβάσει για τις αντίθετες απόψεις πχ για τις συνέπειες του να ξυπνάω κάθε βράδυ και κατά τη διάρκεια της ημέρας το μωρό μου όταν αυτό κοιμάται γαλήνια για να θηλάσει, να του χαλάω τον ύπνο και να το αφήνω να κοιμάται με το ρολόι ή κατά πόσον είναι κακοποίηση να αφήνεις το μωρό να πεινάει στο στήθος (έστω και για 3-4 μέρες μέχρι να αυξηθεί η παραγωγή) και να μην του δώσεις λίγο συμπλήρωμα.

 

Θηλάζω αποκλειστικά τρεις μήνες σχεδόν. Από τη μια είμαι περήφανη γιʼαυτό (έχω βάλει και το ανάλογο ticker) και από την άλλη περνούν σκέψεις από το μυαλό μου ότι δεν κάνω το καλύτερο γιʼ αυτό αφήνοντάς το να έχει οριακή ανάπτυξη προκειμένου να μην του δώσω φόρμουλα. Μαζί με τη χαρά του να βλέπω δυο μεγάλα ματάκια να με κοιτούν ζω και τις τύψεις που δεν με αφήνουν να χαρώ το μωρό μου όσο θα ήθελα...

[angela_kgr]

ο θηλασμος συνδεεται αμεσα με το ψυχικο κοσμο του βρεφους και ναι εχει συνεπειες στη μετεπειτα ζωη του ως ενηλικας.Εχουν γραφτει πολλα βιβλια για αυτο και ειναι αδικο να χρησιμοποιουνται φρασεις που να υποβιβαζουν τη σημασια του θηλασμου και την αμεση συνδεση του με τη αναπτυξη του ατομου.Ο θηλασμος για κανενα λογο δε προσφερει οριακη αναπτυξη που το εχετε διαβασει αυτο ?????? Ουτε το παιδι πειναει οταν γινονται αλματα αναπτυξης αν η μαμα καλυπτει την αναγκη του και το αφηνει να θηλαζει οπψς αυτο θελει μεχρι να ρυθμιστε παλι η παραγωγη. Κριμα να γραφονται τετοια πραγματα απο μια μαμα που θηλαζει και μαλιστα χωρις να παραθετει ουτε μια εγκυρη πηγη για ολα οσα γραφει.Η Κα Παπαπαδημα εχει προτεινει παρα πολλα βιβλία παιδοψυχολογων που αναφερουν την αμεση συνδεση του θηλασμου με τη ψυχικη υγεια του ατομου, οπως φυσικα και πολλοι αλλοι γονεις που ενδιαφερονται για το ψυχικο κοσμο του παιδιου τους.Πριν γραψουμε το οτιδηποτε ας μπαινουμε πρωτα στο κοπο να διαβαζουμε ορισμενα επιστημονικως τεκμηριωμενα πραγματα και να τα παραθετουμε.Ζητω προσωπικα συγνωμη απο την Κα Παπαδημα που χρησιμοποιω το ονομα της αλλα τα βιβλια που προτεινε με βοηθησαν παρα πολυ και ηθελα να τα προτεινω ανεπιφυλακτα και σε αλλες μανουλες.

Ειλικρινα στεναχωρηθηκα παρα πολυ με αυτα που διαβασα και παλι λεω πως κριμα να τα διαγραφουμε ετσι απλα ολα και να λεμε τοσες ανακριβειες.

[lst]

mariori, τύψεις δεν εχει καμία μαμά όταν κανει συνειδητές επιλογές.

Εγώ έχω τύψεις για το ότι δεν θήλασα τα δυο πρώτα παιδιά μου όπως και όσο ήθελα, γιατί δεν βρήκα υποστήριξη, και κυρίως γιατί δεν έψαξα να βρω

 

Επίσης, επειδή γράφεις για το ξύπνημα - αυτό το κάνουμε σε παιδάκια που μπορεί να έχουν ίκτερο όχι σε όλα.

Για το βάρος και την οριακή ανάπτυξη, να σου πω ότι ο πρώτος μεγάλωσε με το συμπλήρωμα και ήταν πάνω από τις καμπύλες (που έχουν γίνει και από παιδιά που πίνουν συμπλήρωμα και όχι μόνο που θηλάζουν αποκλειστικά). Απο 1 έτους έχει αλλεργίες και αυτήν την εποχή τυραννιέται (μπορεί και αν θήλαζε να είχε, αλλά κατά 99% θα ήταν πολύ λιγότερες). Η μικρή είναι οριακά στο βάρος, αλλά μέχρι στιγμής ξεπερνάει τις ιώσεις χωρίς να το καταλάβω (το χειμώνα αρρωστήσαμε άσχημα με υψηλό πυρετό όλοι εκτός από το μωρό που είχε μόνο λίγες μυξούλες)

Έχω κι άλλα να πω στο θέμα αυτό, αλλά πρέπει να φύγω.

Απλά ξαναλέω ότι οι συνειδητές επιλογες δε δημιουργουν τύψεις γι' αυτό πρέπει να υπάρχει πλήρης ενημέρωση.

[felinidoc]

μητέρας? Όσο για την εικόνα του στήθους δεν έχει δικαίωμα μια μητέρα ετών 26 να έχει ωραίο στήθος?

 

Sorry είσαι 26 ετών;;;;

[mariori]

Ο θηλασμος για κανενα λογο δε προσφερει οριακη αναπτυξη που το εχετε διαβασει αυτο ??????

Αυτό δεν το έχω διαβάσει πουθενά, το ζω η ίδια όπως γράφω στην δεύτερη παράγραφο. Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι όποιο μωρό θηλάζει θα έχει οριακή ανάπτυξη. Όταν όλα πάνε καλά είναι ό,τι καλύτερο για τη μαμά και το παιδί. Όταν όμως υπάρχουν προβλήματα με την ανάπτυξη του παιδιού είναι πολύ δύσκολα ψυχολογικά τα πράγματα και οι τύψεις και η επίθεση δεν βοηθάνε καθόλου. Επιστημονική τεκμηρίωση δεν υπάρχει ούτε στο βιβλίο, το σημειώνει βέβαια η συγγραφέας ότι δεν αναφέρει λεπτομερή βιβλιογραφία γιατί απευθύνεται σε μαμάδες που δεν τις ενδιαφέρει η βιβλιογραφία. Όσον αφορά το βιβλίο είναι πολύ ευχάριστο και σε ανεβάζει ψυχολογικά όσο όλα πάνε καλά, όπως επίσης ανεβάζει την αυτοπεποίθηση στην εγκυμονούσα ότι μπορεί να τα καταφέρει. Στην περίπτωσή μου όμως που η μπέμπα μου δεν παίρνει ικανοποιητικό βάρος παρόλες τις προσπάθειές μου το βιβλίο μου δημιουργούσε πολλές ανασφάλειες.

 

Σχετικά με το ξύπνημα ο γιατρός μου έχει πει να την ξυπνάω κι ας μην έχει ίκτερο γιατί το βάρος της είναι οριακό. Κι εδώ στο φόρουμ μου προτείνουν περισσότερα γεύματα τη νύχτα παρόλο που κοιμάται στις 1-2 τη νύχτα και την ξυπνάω στις 6 το πρωί. Η μπέμπα δεν ξυπνάει από μόνη της το βράδυ και αν την ξυπνήσω σε 1-2 λεπτά θηλασμού έχει αποκοιμηθεί.

 

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω την αξία του θηλασμού θα ήθελα πολύ όμως να μην παρουσιάζονται όλα μαύρα ή άσπρα ή να χωριζόμαστε σε υπέρμαχους ή εχθρούς του θηλασμού. Φυσικά πρέπει να ενημερώνονται οι μαμάδες δεν είναι σωστό όμως να δέχονται επίθεση.

[angela_kgr]

δε θελω να απαντησω σε μια προς μια στις φρασεις που αναφερεις οτι εχεις διαβασει εδω και δεν αποδεχεσαι γιατι θα μπουμε σε φαυλο κυκλο.Θεωρω οτι το περιεχομενο τους εχει εξανλτηθει στο φορουμ και αν βρεις λιγο χρονο να ψαξεις θα βρεις αππαντησεις με επιστημονικη τεκμηριωση.

Προσωπικα θελω να σου πω πως δεν ειχα ,ουτε εχω ποτε διαθεση και προθεση να φανει οτι σου κανω επιθεση.Επειδη περασα αρκετες δυσκολιες με το θηλασμο μπορω να καταλαβω πως νιωθεις ως καποιο σημειο.Απλα ειναι καλο να μη μειωνουμε οτι δε μπορουμε να καταφερουμε. Εγω δε καταφερα να μπω στο δευτερο χρονο θηλασμου(σταματησα στους 14 μηνες) αλλα δε θα πω ποτε πως εκανα καλα και πως δε θα προσφερα κατι παραπανω στο παιδι μου αν σσυνεχιζα σε σχεση με αυτο που του δινω τωρα με το ξενο γαλα.Θα πω οτι ξερω τα οφελη που εχασε το παιδι μου (σε πολλους τομεις)και οτι θα προσπαθησω μεσω διατροφης κτλ να αναπληρωσω οσα θα ειχε αν συνεχιζα να το θηλαζω.Δεν ειναι ωραιο να μειωνουμε οτι δε μπορουμε να κανουμε ή δε θελουμε(προσωπικη και σεβαστη αποφαση ) να κανουμε( δε παει προσωπικα το ξαναλεω ετσι???)

[amaretto]

Και εγώ αισθάνομαι τρελές τύψεις με το θέμα του θηλασμού...Θήλασα την μικρή μου 32 μέρες αποκλειστικά και δεν πήρε το αναμενόμενο βάρος. Σε 32 μέρες πήρε σύνολο 300 γρ. αλλά είχε και πτωτική πορεία. Το πρώτο 10ημερο έπαιρνε 17γρ. την ημέρα, το δεύτερο 11γρ. και το τρίτο μόλις 6 γρ. Απο το ένα στήθος ψιλορουφούσε (αν και πάλι την έπαιρνε γρήγορα ο ύπνος) απο το άλλο δεν μπορούσε καθόλου γιατί η θηλή μου είναι επίπεδη και με το που πηγαινε λίγο να πιάσει την άλω έμπαινε προς τα μέσα, έτσι την θήλαζα με ψευδοθηλή.Η γιατρός μου πρότεινε να τον κόψω και να δίνω ΄ξένο. Για το μόνο που αίσθανομαι λίγο περήφανη είναι οτι δεν δέχτηκα εξολοκλήρου την άποψη της. Άρχισα να δίνω ξένο αλλά νοίκιασα και νοσοκομειακό θήλαστρο και εδώ και ένα μήνα κάνω άντληση. Τις πρώτες μέρες κατάφερνα να της δίνω μόνο ένα γεύμα απο το δικό μου, τώρα έχω φτάσει να της δίνω 2-3 γεύματα δικό μου σε σύνολο 5 γευμάτων. Μου λείπει όμως ο θηλασμός...Την μικρή δεν την βάζω σχεδόν καθόλου στο στήθος και εντωμεταξύ και σ'αυτην μάλλον της λείπει γιατί όλη μέρα θέλει να έχει την πιπίλα στο στόμα ενώ δεν την ήθελε καθόλου όσο θήλαζε...Η γιατρός μου λέει να μην την βάλω στο στήθος τουλάχιστον μέχρι να αυξήσω την παραγωγή μου, αυτή όμως δεν αυξάνεται πλέον...

 

Αν διαβάσεις στο τόπικ για τον επαναγαλακτισμό, γράφει ότι είναι σημαντική η επαφή του μωρού με το στήθος και δεν διακόπτεται, εφόσον η μαμά είναι μαζί με το μωρό. Προτείνω να διαβάσεις τις οδηγίες της Αγλαΐας και αν έχεις απορίες, να τις βάλεις σε ξεχωριστό τόπικ, για να σε βοηθήσουν μαμάδες πιο συγκεντρωμένα.

[aglaia]

Δυστυχώς πολλές φορές οι υπέρμαχοι του θηλασμού, είτε άθελά τους είτε ηθελημένα, δημιουργούν τύψεις στις μαμάδες. Έχω διαβάσει και μάλιστα σε βιβλίο που διαφημίζεται πολύ στο φόρουμ και έχει γραφτεί και από επιστήμονα ότι «εάν απογαλακτίσετε πρόωρα, το παιδί περνά μια ψυχική και σωματική διαδικασία τραυματική και με μόνιμες ίσως συνέπειες για το υπόλοιπο της ζωής του.» και δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι υπήρξε έρευνα με κάποιον πχ πενηντάρη που έχει ψυχολογικά προβλήματα επειδή αποθήλασε πρόωρα.

 

Oι ψυχολόγοι, ψυχαναλυτές κλπ που έχουν ασχοληθεί με αυτά τα θέματα δεν είναι υπέρμαχοι του θηλασμού, παρατηρήσεις καταγράφουν και τις επεξεργάζονται. Η ατομική έρευνα (σε έναν πενηντάρη που αναφέρεις) δεν έχει καμία αξία, είναι μια μεμονωμένη παρατήρηση και δεν οδηγεί σε κανένα συμπέρασμα.

 

Έχω διαβάσει επίσης απάντηση σε κοπέλα που σκόπευε να πάει ταξίδι ότι άλλες μαμάδες θεωρούν πιο σημαντική την υγεία του παιδιού τους από μια εκδρομή .

 

Ειδικά με το συγκεκριμένο θέμα έχουν ασχοληθεί ψυχολόγοι που καθόλου δεν εμπλέκουν το θηλασμό στη διαδιδκασία. Τα όσα γράφουν είναι εντελώς ανεξάρτητα από τον τρόπο που τρέφεται το παιδί. Η ικανότητα κατανόησης του χρόνου από το παιδί δεν εξαρτάται από το αν θηλάζει ή όχι. Τα συναισθήματά του όπως έχουν αξιλογηθεί (ρώτα τους ειδικούς πώς το κάνουν) δεν έχουν καμία σχέση με το θηλασμό.

 

Θα σε παρακαλούσα να είσαι πιο προσεκτική όταν προσάπτεις σε κάποιους συμπεράσματα. Τα όποια συμπεράσματα έχουν βγει από επιστήμονες σχετικών ειδικοτήτων, έχουν επιβεβαιωθεί με τα χρόνια και έχουν επικρατήσει ως απόψεις μέχρι να ανατραπούν από κάτι διαφορετικό. Όσο εκκρεμεί η ανατροπή τους οφείλουμε να σεβόμαστε τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις ακόμη και αν δεν μας ταιριάζουν, ακόμη και αν επιλέξουμε να μην τις υιοθετήσουμε γιατί δεν μας βολεύουν.

 

 

 

Δεν έχω διαβάσει για τις αντίθετες απόψεις πχ για τις συνέπειες του να ξυπνάω κάθε βράδυ και κατά τη διάρκεια της ημέρας το μωρό μου όταν αυτό κοιμάται γαλήνια για να θηλάσει, να του χαλάω τον ύπνο και να το αφήνω να κοιμάται με το ρολόι

Μπορείς να επιλέξεις να μην το κάνεις, μπορείς ακόμη και να το αφήσεις να πεθάνει από ασιτία επειδή δεν ζητάει να φάει. Για τα ζώα αυτό δεν έχει καμία συνέπεια για τον άνθρωπο όμως είναι ποινικό αδίκημα και η μητέρα που το κάνει υπόκειται τις συνέπειες του νόμου.

 

 

ή κατά πόσον είναι κακοποίηση να αφήνεις το μωρό να πεινάει στο στήθος (έστω και για 3-4 μέρες μέχρι να αυξηθεί η παραγωγή) και να μην του δώσεις λίγο συμπλήρωμα.

Και αυτό είναι κακοποίηση. Το ότι δεν είσαι επαρκώς διαβασμένη είναι ένα πρόβλημα που δεν μας αφορά. Πριν εκφέρεις άποψη για το σύνολο των γραπτών εδώ μέσα θα σε παρακαλούσα να είναι πιο προσεκτική.

 

Θηλάζω αποκλειστικά τρεις μήνες σχεδόν. Από τη μια είμαι περήφανη γιʼαυτό (έχω βάλει και το ανάλογο ticker) και από την άλλη περνούν σκέψεις από το μυαλό μου ότι δεν κάνω το καλύτερο γιʼ αυτό αφήνοντάς το να έχει οριακή ανάπτυξη προκειμένου να μην του δώσω φόρμουλα. Μαζί με τη χαρά του να βλέπω δυο μεγάλα ματάκια να με κοιτούν ζω και τις τύψεις που δεν με αφήνουν να χαρώ το μωρό μου όσο θα ήθελα...

Ο θηλασμός δεν είναι υποχρεωτικός, πόσο μάλλον ο αποκλειστικός θηλασμός. Δεν είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι που σε κάνει να νιώθεις τύψεις. Μπορείς να δώσεις στο μωρό συμπλήρωμα αφού το θεωρείς απαραίτητο για την καλύτερη ανάπτυξή του.

 

Η κάθε μητέρα αποφασίζει πώς θα θρέψει το παιδί της, είναι η μόνη υπεύθυνη και δια νόμου.

[aglaia]

Στην περίπτωσή μου όμως που η μπέμπα μου δεν παίρνει ικανοποιητικό βάρος παρόλες τις προσπάθειές μου το βιβλίο μου δημιουργούσε πολλές ανασφάλειες.

Ο πρώτος τόμος είναι για να αντιμετωπιστούν τα συνήθη προβλήματα,

ο δεύτερος τόμος του βιβλίου αναφέρεται σε όλα τα ειδικά προβλήματα που αφορούν περίπου το 20% των μητέρων. Προωρότητα, ελιποβαρή μωρά, μωρά με νευρολογικά ή άλλου είδους προβλήματα κλπ. Επίσης αναφερεται σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μητέρες, ένα από αυτά είναι και η ανεπαρκής γαλουχία.

 

Σχετικά με το ξύπνημα ο γιατρός μου έχει πει να την ξυπνάω κι ας μην έχει ίκτερο γιατί το βάρος της είναι οριακό.

Δεν θα μπορούσε να πει κάτι άλλο, με κριτήριο την επιβίωση και την υγεία του μωρού αυτό πρέπει να κάνεις.

 

 

θα ήθελα πολύ όμως να μην παρουσιάζονται όλα μαύρα ή άσπρα ή να χωριζόμαστε σε υπέρμαχους ή εχθρούς του θηλασμού. Φυσικά πρέπει να ενημερώνονται οι μαμάδες δεν είναι σωστό όμως να δέχονται επίθεση.

Ποιος και πού τα παρουσίασε όλα άσπρα ή μαύρα; Ποιοι είναι οι υπέρμαχοι του θηλασμού και ποιοι οι εχθροί; Ποιος επιτέθηκε σε ποιον;

 

Προσάπτεις κατηγορίες και δημιουργείς εντυπώσεις χωρίς να μεταφέρεις ούτε ένα κείμενο που να δείχνει τέτοια συμπεριφορά. Θα σε παρακαλούσα πάρα πολύ να μην προβάλλεις σε άλλους αυτά που υποθέτεις ότι κάνουν και δεν τα κάνουν ή συμπεριφορές που νομίζεις ότι έχουν ενώ δεν τις έχουν. Όλα όσα γράφεις είναι μόνο στο μυαλό σου. Είναι προσβλητικα και συκοφαντικά και θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις λίγο περισσότερο την ενότητα πριν εκφέρεις άποψη ή αν δεν έχεις όρεξη να διαβάζεις την ενότητα, να μην γράφεις αυτά που δεν έχεις ελέγξει αν ισχύουν.

[gavrias]

Θήλασα και τα 2 μου παιδιά για πολύ μικρό χρονικό διάστημα,αυτό δε με κάνει να νιώθω τύψεις,δε θα είχε νόημα γιατί αφ'ενός, δε γυρίζει ο χρόνος πίσω, αφ'ετάιρου αν έμπαινα σε έναν τέτοιο κύκλο θα στερούσα ακόμη πιό σημαντικά πράγματα απο τα παιδιά κι αυτό δεν το θέλω.

Θυμάμαι ότι το συναίσθημα που είχα τις ώρες του θηλασμού, δε μπορούσα και ακόμη δε μπορώ να το συγκρίνω με τίποτα.Μια απέραντη ηρεμία-ευτυχία-γαλήνη... απλώς δε βρίσκω τα σωστά λόγια

Αν σήμερα γεννούσα ένα παιδάκι ακόμη θα το θήλαζα σαφώς για μεγαλύτερο διάστημα.

Το γεγονός ότι δε θήλασα,δε μου δημιουργεί κανένα αρνητικό συναίσθημα απέναντι στις κοπέλες που θηλάζουν(το αντίθετο μάλιστα).

 

Για το αισθητικό κομμάτι τώρα:

 

Αλήθειες και μύθοι για τον θηλασμό

 

Η γυναίκα που θηλάζει δεν χάνει βάρος: Είναι πιθανό, χωρίς όμως να ισχύει σε κάθε περίπτωση. Το βέβαιο είναι ότι, όπως η Φύση έχει προβλέψει να προστίθενται ορισμένα κιλά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με τον ίδιο τρόπο έχει φροντίσει να μη χάνονται αμέσως μετά τον τοκετό επειδή η μητέρα θα θηλάσει το μωρό της. Ο οργανισμός είναι προγραμματισμένος να χάνει 1.000 - 1.500 γραμμ. τον μήνα χωρίς δίαιτα, και χρησιμοποιεί αυτές τις θερμίδες για να φτιάξει το γάλα. Αν η μητέρα τρώει όσο πεινάει και πίνει όσο διψάει ενώ θηλάζει, τότε θα χάσει τα κιλά της σταδιακά.

 

 

Το στήθος «πέφτει» με τον θηλασμό: Το στήθος με τον θηλασμό επανέρχεται σταδιακά, χωρίς το απότομο αδυνάτισμα που μπορεί να δημιουργήσει χαλάρωση στο δέρμα. Αλλωστε οι περισσότερες μετατροπές στο στήθος γίνονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε από 200 γραμμ. που ζυγίζει συνήθως, μπορεί να φτάσει τα 300 - 600 γραμμ. Τις πρώτες 7 - 10 ημέρες μετά τον τοκετό παραμένει πολύ μεγάλο. Στη συνέχεια όμως μαλακώνει, μικραίνει και ακολουθεί τις ανάγκες του νεογέννητου.

 

 

«Το γάλα μου δεν φτάνει»! Οταν ξεκινήσει η μεικτή διατροφή, το γάλα σταματάει επειδή το μωρό διαλέγει το εύκολο, δηλαδή το μπιμπερό. Στον θηλασμό η γλώσσα κάνει κυματοειδείς κινήσεις και βγάζει το γάλα, ενώ από το μπιμπερό το γάλα κυλάει εύκολα. Το στήθος όμως ακολουθεί τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης: παράγει τόσο γάλα όσο του ζητάμε. Οσο πιο συχνά βάζουμε στο στήθος το παιδί τόσο περισσότερο γάλα παράγει.

 

 

Ο θηλασμός είναι αντισύλληψη: Οταν έχουμε πλήρη και αποκλειστικό θηλασμό -μέχρι τους πρώτους 6 μήνες δηλαδή- μπορούμε να έχουμε προστασία μέχρι 98%, αλλά όχι πάντα. Μετά το 6μηνο, που μπαίνουν κι άλλες τροφές στο διαιτολόγιο του παιδιού, «επιστρέφει» η έμμηνος ρύση, οπότε χρειάζεστε άλλον τρόπο αντισύλληψης.

 

 

«Αν έχω κάνει καισαρική, δεν μπορώ να θηλάσω»: Ηταν λάθος όταν παλιότερα οι γυναίκες που έκαναν καισαρική σταματούσαν τον θηλασμό. Σήμερα αυτό το αναγνωρίζει η ιατρική και έτσι στα μαιευτήρια όπου υπάρχει ευαισθητοποίηση γύρω από το θέμα, μόλις η μητέρα συνέλθει, βάζουν το μωρό δίπλα στο κρεβάτι και θηλάζει.

 

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_womdeco_1_17/02/2009_267797

 

Η επιλογή του Θηλασμού ή μη,είναι προσωπικό θέμα της κάθε γυναίκας απο κεί και πέρα.

Συνειδητή θεωρώ ότι είναι όταν: έχει ενημερωθεί σωστά και για τις δύο περιπτώσεις και αποφασίσει έχοντας ολοκληρωμένη άποψη (όπως και για κάθε θέμα άλλωστε).

Οι λόγοι που πολλές απο μάς μας κάνουνε να μην έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα πολλοί:

Μη ενημέρωση της μέλλουσας μητέρας (και νά'τανε μόνο στο θηλασμό..) Μη ενημερωμένοι γιατροί,μη ενημερωμένες μαίες,μη φιλικά μαιευτήρια,μη...μη...μη.. η τελευταία υπεύθηνη είναι συνήθως η νέα μαμά αλλά κι εκείνη που την πληρώνει.

Παρ'όλα αυτά πιστεύω ότι ο σεβασμός στις προσωπικές αποφάσεις των άλλων (όποιες και για όποιο λόγο κι αν παίρνονται) είναι μια καλή αφετηρία δημιουργικού διαλόγου.

Αυτό που όλες είμαστε αναμφίβολα, είναι: Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (μητρότητα).

[akamatra]

Θήλασα και τα 2 μου παιδιά για πολύ μικρό χρονικό διάστημα,αυτό δε με κάνει να νιώθω τύψεις,δε θα είχε νόημα γιατί αφ'ενός, δε γυρίζει ο χρόνος πίσω, αφ'ετάιρου αν έμπαινα σε έναν τέτοιο κύκλο θα στερούσα ακόμη πιό σημαντικά πράγματα απο τα παιδιά κι αυτό δεν το θέλω.

Θυμάμαι ότι το συναίσθημα που είχα τις ώρες του θηλασμού, δε μπορούσα και ακόμη δε μπορώ να το συγκρίνω με τίποτα.Μια απέραντη ηρεμία-ευτυχία-γαλήνη... απλώς δε βρίσκω τα σωστά λόγια

Αν σήμερα γεννούσα ένα παιδάκι ακόμη θα το θήλαζα σαφώς για μεγαλύτερο διάστημα.

Το γεγονός ότι δε θήλασα,δε μου δημιουργεί κανένα αρνητικό συναίσθημα απέναντι στις κοπέλες που θηλάζουν(το αντίθετο μάλιστα).

 

Για το αισθητικό κομμάτι τώρα:

 

Αλήθειες και μύθοι για τον θηλασμό

 

Η γυναίκα που θηλάζει δεν χάνει βάρος: Είναι πιθανό, χωρίς όμως να ισχύει σε κάθε περίπτωση. Το βέβαιο είναι ότι, όπως η Φύση έχει προβλέψει να προστίθενται ορισμένα κιλά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με τον ίδιο τρόπο έχει φροντίσει να μη χάνονται αμέσως μετά τον τοκετό επειδή η μητέρα θα θηλάσει το μωρό της. Ο οργανισμός είναι προγραμματισμένος να χάνει 1.000 - 1.500 γραμμ. τον μήνα χωρίς δίαιτα, και χρησιμοποιεί αυτές τις θερμίδες για να φτιάξει το γάλα. Αν η μητέρα τρώει όσο πεινάει και πίνει όσο διψάει ενώ θηλάζει, τότε θα χάσει τα κιλά της σταδιακά.

 

 

Το στήθος «πέφτει» με τον θηλασμό: Το στήθος με τον θηλασμό επανέρχεται σταδιακά, χωρίς το απότομο αδυνάτισμα που μπορεί να δημιουργήσει χαλάρωση στο δέρμα. Αλλωστε οι περισσότερες μετατροπές στο στήθος γίνονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε από 200 γραμμ. που ζυγίζει συνήθως, μπορεί να φτάσει τα 300 - 600 γραμμ. Τις πρώτες 7 - 10 ημέρες μετά τον τοκετό παραμένει πολύ μεγάλο. Στη συνέχεια όμως μαλακώνει, μικραίνει και ακολουθεί τις ανάγκες του νεογέννητου.

 

 

«Το γάλα μου δεν φτάνει»! Οταν ξεκινήσει η μεικτή διατροφή, το γάλα σταματάει επειδή το μωρό διαλέγει το εύκολο, δηλαδή το μπιμπερό. Στον θηλασμό η γλώσσα κάνει κυματοειδείς κινήσεις και βγάζει το γάλα, ενώ από το μπιμπερό το γάλα κυλάει εύκολα. Το στήθος όμως ακολουθεί τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης: παράγει τόσο γάλα όσο του ζητάμε. Οσο πιο συχνά βάζουμε στο στήθος το παιδί τόσο περισσότερο γάλα παράγει.

 

 

Ο θηλασμός είναι αντισύλληψη: Οταν έχουμε πλήρη και αποκλειστικό θηλασμό -μέχρι τους πρώτους 6 μήνες δηλαδή- μπορούμε να έχουμε προστασία μέχρι 98%, αλλά όχι πάντα. Μετά το 6μηνο, που μπαίνουν κι άλλες τροφές στο διαιτολόγιο του παιδιού, «επιστρέφει» η έμμηνος ρύση, οπότε χρειάζεστε άλλον τρόπο αντισύλληψης.

 

 

«Αν έχω κάνει καισαρική, δεν μπορώ να θηλάσω»: Ηταν λάθος όταν παλιότερα οι γυναίκες που έκαναν καισαρική σταματούσαν τον θηλασμό. Σήμερα αυτό το αναγνωρίζει η ιατρική και έτσι στα μαιευτήρια όπου υπάρχει ευαισθητοποίηση γύρω από το θέμα, μόλις η μητέρα συνέλθει, βάζουν το μωρό δίπλα στο κρεβάτι και θηλάζει.

 

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_womdeco_1_17/02/2009_267797

 

Η επιλογή του Θηλασμού ή μη,είναι προσωπικό θέμα της κάθε γυναίκας απο κεί και πέρα.

Συνειδητή θεωρώ ότι είναι όταν: έχει ενημερωθεί σωστά και για τις δύο περιπτώσεις και αποφασίσει έχοντας ολοκληρωμένη άποψη (όπως και για κάθε θέμα άλλωστε).

Οι λόγοι που πολλές απο μάς μας κάνουνε να μην έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα πολλοί:

Μη ενημέρωση της μέλλουσας μητέρας (και νά'τανε μόνο στο θηλασμό..) Μη ενημερωμένοι γιατροί,μη ενημερωμένες μαίες,μη φιλικά μαιευτήρια,μη...μη...μη.. η τελευταία υπεύθηνη είναι συνήθως η νέα μαμά αλλά κι εκείνη που την πληρώνει.

Παρ'όλα αυτά πιστεύω ότι ο σεβασμός στις προσωπικές αποφάσεις των άλλων (όποιες και για όποιο λόγο κι αν παίρνονται) είναι μια καλή αφετηρία δημιουργικού διαλόγου.

Αυτό που όλες είμαστε αναμφίβολα, είναι: Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (μητρότητα).

 

Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά....