την χαστουκισα!!!

[pantana]

να διευκρινησω οτι

1. δεν εχω χαραμισει τον χωρο που της εδωσα αλλα εχω χαλαλισει. παρακαλω να μην λετε αλλα απο αυτα που γραφω.

2. προκειται για ενα υπερκινητικο παιδι.

3. σε ελευθερους επαγγελματιες δεν υπαρχει ωραριο. μια ειμαι ολη μερα απουσα και αποκοιμαμαι πολλες μαζι της και μια ειμαι μονο πρωι και κανουμε διαφορα.

4. εχω ασχοληθει απιστευτα πολυ μαζι της γιατι περασε ενα επεισοδιο τραυλισμου (θεμα: ξαφνικα μας προεκυψε θεμα ομιλιας"σαυτο το φορουμ)οταν ηταν μικρη και απο τοτε το πηρα πολυ ζεστα. αν υπηρχε τροπος να την ακουσετε να μιλαει θα καταλαβαινατε τι αλμα καναμε μαζι με την κορη μου. και ολα αυτα με ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.

5. τυψεις δεν ενοιωσα γιατι το παρατραβηξε. εχω εξουθενωθει πολυ γιατι πραγματικα και στο μαγαζι που περναει καποιες ωρες στο δωματιο της μπαινω με καθε ευκαιρια η ασχολουμαστε με αλλα πραγματα και της αρεσει ΠΑΡΑ πολυ.αυτο ειναι αλλιως να το περιγραφεις και αλλιως να το ζεις. και δεν ηταν μπουνια. ηταν χαστουκι. της μιλαω πολυ και μιλαμε πολυ. το εχουμε συζητησει απηρες φορες. θεωρω ηταν κατι παραπανω απο ατακτη. αυτο δεν σημαινει οτι το βασανιζω το παιδι. δεν ηταν η πρωτη φορα. ηταν η δευτερη. την πρωτη την εφαγε στον ποπο της. ουτε τοτε ενοιωσα τυψεις.

6. εχω πληρη αισθηση οτι το παιδι χρειαζεται προσοχη οταν ειμαι μαζι της. δεν ειμαι χαζη. σημερα που το παρατραβηξε ημασταν περισσοτερο απο αλλες φορες μαζι γιατι δεν ημουν καλα και ηλθα νωριτερα και καθισα στον καναπε του σαλονιου εξαντλημενη μουηρθαν δακρυα απο την εξαντληση. της ζητησα ηρεμα πολλες φορες να παει λιγακι στο δωματιο της να συνελθω και θα ελθω μετα. ξερει. εχουμε κανει την κουβεντα πολλες φορες. αυτο με τσατισε και σε συνδυασμο που δεν ημουν καλα παρεκτραπειν εγω. στεναχωρηθηκα. γιαυτο σας εγραψα.ξερω οτι εχω λαθος. ξερω οτι δεν επρεπε να σηκωσω χερι. και φυσικα το συζητησαμε μετα. οταν της ζητησα συγνωμη μου ειπε: "δεν πειραζει μαμα. εεεεε ημουν λιγο ζωηρουλα. σου υποσχομαι οτι δεν θα το ξανακανω ποτε ποτε. θα μου διαβασεις τωρα τον λουκουλο?" η μικρη κλεινει τα 5 τον αλλο μηνα. ξερω οτι δεν θα το ξανακανω. αλλα ξερω οτι θα το ξανακανει. και γιαυτο θελω βοηθεια.

7.εγραψα αυτο το τοπικ γιατι πιστευα οτι υπαρχουν μαμαδες που εργαζονται σκληρα και εχουν παρομοιες εμπειριες. ηθελα απλα να με βοηθησετε να αντιμετωπισω αυτην την κατασταση. η αν δεν υπαρχουν λυσεις τουλαχιστον μια κουβεντα παρηγοριας. οχι να με κρεμασετε. αν ειναι να καθεστε και να σχολιαζετε με πικροχολα σχολια σε μια μητερα που εργαζεται σκληρα και προσπαθει να τα προλαβει ολα τοτε μαλλον σε λαθος φορουμ μπηκα. λυπαμαι πολυ που απλα ημουν αφοπλιστικα ειλικρινης και τολμησα να παραδεχθω ενα ΛΑΘΟΣ που αλλες το παιζουν τελεις μανουλες και κατακρινουν και προσβαλλονται και δεν εχουν τα κοτσια να πουν τα δικα του λαθη.

8. ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.

[soevan07]

Pantana, ομολογώ οτι το πρώτο συναίσθημα που ένιωσα όταν διάβασα το άρχικό post σου,

ήταν....... απερίγραπτο!!

 

Μετά όμως που ηρέμησα

κάθησα και σκέφτηκα και την δική σου πλευρά

και κατάλαβα οτι αυτό που έκανες (το να την χαστουκίσεις)

 

το έκανες τελείως απερίσκεπτα,

χωρίς προφανώς να γνωρίζεις τις τρομερές συνέπειες

που έχει μια τέτοια πράξη στην ψυχολογία ενός παιδιού!

 

Είμαι σίγουρη οτι δεν θα έχεις διαβάσει ποτέ το παρακάτω τόπικ

(γιατί εαν το είχες διαβάσει δεν θα έκανες ποτέ κάτι τέτοιο στο παιδί σου)

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=21344

 

Σε παρακαλώ, εαν αγαπάς έστω και λίγο το παιδί σου διάβασέ το!!

[DaF]

Δηλαδη,με λιγα λογια,μας λες οτι

 

-Φωναξες στο παιδι σου επειδη ηθελε λιγο χρονο μαζι σου.

-Του πεταξες τα παιχνιδια του (για τον ιδιο λογο).

 

Και τα χειροτερα

-Το χτυπησες στο προσωπο,επειδη ηθελε να ειναι μαζι σου.

-Λες οτι "χαλαλιζεις" ενα δωματιο για το παιδι σου και θα προτιμουσες να το κανεις δικο σου χωρο

 

Και για αυτα δεν εχεις τυψεις και μας ρωτας τι να κανεις σε σχεση με τι ακριβως???

 

κ εγω αυτα συμπεραινω.

 

εχω σοκαριστει, οχι μονο με το χαστουκι , αλλα με το οτι φαινεται πως νομιζεις, pantana, οτι η κορη σου σού κλεβει τον ζωτικο σου χωρο.

εμεις οι μεγαλοι ειμαστε που οριζουμε τους χωρους τους δικους μας και των παιδιων, ή αλλιως τα ΟΡΙΑ. αν δεν τα καταφερνουμε σε αυτο, σιγουρα δεν θα τα καταφερουν τα ιδια μας τα παιδια.

 

επισης....ελεος ρε παιδια, αν ειναι να κριτικαρω βιαιη συμπεριφορα εννοειται θα την κριτικαρω. ουδεις αναμαρτητος αλλα στη φαση αυτη εγω το παιδι λυπαμαι, οχι τη μαμα.

[melina_m]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Και γω ζώ μια απο τις πιο κουραστικες χρονίες τις ζωής μου.

Λόγω υποχρεώσεων και γενικότερα καταστάσεων.

Το παιδί οταν εσύ δουλευεις με ποιον είναι???

Μήπως θα μπορούσες να είχες μια ωρίτσα να ξάπλωνες και μετά να την έπαιρνες για να μπορουσες να αφιερωθείς πιο ξεκουραστα στην μικρή σου.

Η να ήταν ακομα καποιος στο σπίτι να την απασχολήσει και εσύ να μπορέσεις να ηρεμήσεις λιγάκι .

[gavramid]

Εγω παντως που δουλευω επισης κουλες και αρκετες ωρες νιωθω παρα πολλες φορες ετσι...Νομιζω πως απλα το μονο σου λαθος ειναι οτι εχεις την απαιτηση απο την κορουλα σου να καταλαβει πραγματα που ενας ενηλικος πολλες φορες δεν καταλαβαινει

Εμεις δυστηχως για ολους μας εχουμε ενα σπιτι τετραγωνικα(τωρα φτιαχνουμε αλλο.Πιστεψε με οτι δεν τη νοιαζει καθολου αυτο.Το μονο που τη νοιαζει ειναι το ποτε θα γυρισουμε..

Εσενα θελει και ειναι δυσκολο στην ηλικια της να το καταλαβει αυτο...

Δεν σε κρινω..κανε υπομονη θα μεγαλωσει και θα την κυνηγας εσυ

[Eleftheria]

pantana, δεν είσαι η μόνη που γυρνάς κουρασμένη από τη δουλειά.

Ένα παιδί δεν μπορεί να καταλάβει την κούραση της μαμάς, πρώτον γιατί δεν έχει βρεθεί ποτέ στην ανάλογη θέση για να αισθανθεί και να καταλάβει και δεύτερον γιατί η μαμά είναι κεκτημένο του. Είναι η δική του μαμά, η ασφάλεια του, η παρηγοριά του, η ζωή του ολόκληρη.

Θα πρότεινα να μην ξαναχαστουκίσεις το παιδί, ακόμα και αν σου φέρει το βάζο στο κεφάλι.

Ένα χαστούκι δε το βοηθάει να καταλάβει την κούρασή σου, το μόνο που καταφέρνεις είναι να το κουράζεις και εσύ ψυχολογικά και να το φέρνεις στην ίδια ψυχολογική θέση που είσαι και εσύ.

Λείπεις στο παιδί, σε αναζητάει, σε θέλει απεγνωσμένα! Αν εσύ είσαι κουρασμένη και θέλεις να χαλαρώσεις, πάρτην αγκαλιά και πηγαίνετε στο κρεβάτι να ξαπλώσετε μαζί. Εξήγησέ της ότι θέλεις να ξεκουραστείς, κλείσε τα μάτια και ζήτησέ της να σε προσέχει και σου πει ένα παραμύθι.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

καταλαβαινω πως ενιωσες...

 

σε νιωθω

 

 

ομως

 

ηταν λαθος..

 

βαλε τα δυνατα σου να μην ξανασυμβει..

 

 

ακριβως αυτο...υποσχεσου το στον εαυτο σου.

σκεψου πως θα ενοιωθες αν γυρναγες σπιτι και η μικρη δεν εβγαινε απο το δωματιο της καθολου και δεν σου εδινε καμια σημασια.

αντι να χαρεις και να το απολαυσεις παραπονιεσαι....κριμα ειναι

[myangel]

1. το παιδί δεν το χτυπάμε ποτέ. δείχνει προβληματικό γονιό. το παιδί δε φταίει ποτέ. γιατί είναι ΠΑΙΔΙ. Από τις δικές μας πράξεις μαθαίνει.

2. το σχόλιό σου "ε δεν ήταν και μπουνιά" ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ ΕΜΕΤΟ. Τι ζητάς να σου γράψουν άλλοι γονείς, αφού έχεις φανερά θέσει προτεραιότητες με σειρά τύπου α. δουλειά β. εαυτός μου γ. παιδί (μου)

3. λυπάμαι πολύ που δεν έχεις καταλάβει ότι το μεγαλύτερο απόκτημά σου σε αυτή τη ζωή είναι το παιδί σου. Και όχι το μαγαζί ή η δουλειά σου. Η δουλειά είναι δουλειά, είναι τόσο απλό. Το παιδί γιατί το έκανες? Δεν ήξερες ότι όλη συ η ζωή από τη γέννα και μετά περιστρέφεται γύρω από το παιδί και την οικογένεια πρωτίστως? (πήρα φόρα, ας μη συνεχίσω, δε θέλω να σε κατακρίνω, δεν καταλαβαίνω τη συμπεριφορά όμως...)

Προσπαθώ να βρω την ευτυχία μέσα από ένα ευτυχισμένο παιδί και μια ισορροπημένη οικογένεια και όχι μέσα από εργασιακά & λεφτά...

[myangel]

και συνεχίζω γιατί τα είπα και ηρέμησα

και επικεντρώνω στο γεγονός ότι ζητάς βοήθεια

έχεις καταλάβει ότι έκανες εσύ κάτι λάθος, και ζητάς βοήθεια για να μη ξανασυμβεί ή ζητάς βοοήθεια γιατί πιστεύεις ότι η κατάσταση είναι δεδομένη, και θέλεις τρόπο να την αλλάξεις, χωρίς να αλλάξεις εσύ κάτι από την καθημερινότητά σου?

[ΚΡΙΝΑ]

Pantana επειδή είμαι από αυτές που σε ʽʼκατακεραύνωσαν ʽʼ θα πω το εξής. Σαν παιδί μεγάλωσα με μία μαμά χωρισμένη, πολύ νέα και εργαζόμενη. Ακόμα θυμάμαι ένα χαστούκι που έφαγα στα 5 μου μέσα στο τρένο, ένα απλό κοινά αποδεκτό χαστούκι θα έλεγε κάποιος (γιατί δυστυχώς υπάρχουν και τέτοια για ορισμένους) που ακόμα και τώρα 32 χρονών γαϊδάρα το θυμάμαι με παράπονο. Το θέμα με τα χαστούκια που έφαγα από τη μάνα μου, δεν ήταν τόσο ο πόνος, αλλά το τσαλάκωμα της προσωπικότητάς μου, η προσβολή. Και σε πληροφορώ ότι αυτά και κάποια άλλα στέκονται ακόμα αγκάθια στη σχέση μας. Δεν είμαι τέλεια μάνα, έχω κάνει αρκετά λάθη με την κόρη μου, απλά το ξύλο δεν είναι στη λίστα μου. Επειδή έχω πάθει και έχω μάθει, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι αυτό το παιδί θα το μεγαλώσω με περίσσεια αγάπη και χωρίς ξύλο. Είναι ο στόχος μου. Εργάζομαι κι εγώ καθημερινά, ο άντρας μου είναι στρατιωτικός και πέρυσι έλειπε 6 μήνες από το σπίτι. Και; Δε μου δίνει καμία δικαιολογία για να εκτονώνω την κούρασή μου πάνω της. Ζήτησες τη γνώμη μας κι εμείς κληθήκαμε να στην πούμε. Αν περίμενες να σου πούμε όλες ʽʼεντάξει τώρα το έκανες, δεν πειράζειʼʼ ευτυχώς έπεσες έξω, γιατί κατά τη γνώμη μου πειράζει και πολύ μάλιστα. Αλλά το χειρότερο από όλο το τελευταίο post σου είναι ότι δε νιώθεις τύψεις. Εκεί πιστεύω ότι πρέπει να εστιάσεις περισσότερο. Αυτά…κι εγώ με τη σειρά μου θέλω σου ευχηθώ να ναι η τελευταία φορά που το έκανες και να χτίσεις μια πολύ δυνατή σχέση με την κόρη σου. Καλή συνέχεια.

[yasemi]

να διευκρινησω οτι

1. δεν εχω χαραμισει τον χωρο που της εδωσα αλλα εχω χαλαλισει. παρακαλω να μην λετε αλλα απο αυτα που γραφω.

 

δεν εχει και μεγαλη διαφορα η λεξη....δηλ πρεπει να σου πει και ευχαριστω που εχει δωματιο???

2. προκειται για ενα υπερκινητικο παιδι.ξερεις πολλα παιδια που δεν ειναι υπερκινητικα ειδικα αυτα τα χρονια που δε μπορουν να βγουν εξω και ειναι κλεισμενα μεσα????το να ειναι υπερκινητικο ενα παιδι δεν ειναι κακο...το αντιθετο θα ητανε...ενα παιδι που ολη μερα ειναι ζαβλακωμενο....

3. σε ελευθερους επαγγελματιες δεν υπαρχει ωραριο. μια ειμαι ολη μερα απουσα και αποκοιμαμαι πολλες μαζι της και μια ειμαι μονο πρωι και κανουμε διαφορα. οκ...το ξερω αυτο απο πρωτο δευτερο τριτο χερι....και οι δυο γονεις μου ετσι ητανε και ειναι και ο αντρας μου ετσι ειναι....ομως δεν ενιωσα ποτε την απουσια της μανας και του πατερα μου γιατι οποτε γυρναγανε σπιτι ητανε μαζι μου οτι κουρασει και να ειχανε (μιλαμε μετα απο πολυωρες απουσιες του τυπου 14ωρα και βαλε καθε μερα) ...το ιδιο και ο αντρας μου οσο πτωμα και να ειναι με το που θα ερθει οσα νευρα και να εχει τα αφηνει εξω απο το σπιτι...το ιδιο και εγω οταν δουλευα περσυ

4. εχω ασχοληθει απιστευτα πολυ μαζι της γιατι περασε ενα επεισοδιο τραυλισμου (θεμα: ξαφνικα μας προεκυψε θεμα ομιλιας"σαυτο το φορουμ)οταν ηταν μικρη και απο τοτε το πηρα πολυ ζεστα. αν υπηρχε τροπος να την ακουσετε να μιλαει θα καταλαβαινατε τι αλμα καναμε μαζι με την κορη μου. και ολα αυτα με ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. μπραβο σου και αυτο ειναι πολυ καλο...δε σου λενε ομως οτι δεν ασχολεισαι μαζι της...απλα σου λενε οτι εχεις λαθος οπτικη στο θεμα της αντιδρασης του παιδιου...

5. τυψεις δεν ενοιωσα γιατι το παρατραβηξε. εχω εξουθενωθει πολυ γιατι πραγματικα και στο μαγαζι που περναει καποιες ωρες στο δωματιο της μπαινω με καθε ευκαιρια η ασχολουμαστε με αλλα πραγματα και της αρεσει ΠΑΡΑ πολυ.αυτο ειναι αλλιως να το περιγραφεις και αλλιως να το ζεις. και δεν ηταν μπουνια. ηταν χαστουκι. της μιλαω πολυ και μιλαμε πολυ. το εχουμε συζητησει απηρες φορες. θεωρω ηταν κατι παραπανω απο ατακτη. αυτο δεν σημαινει οτι το βασανιζω το παιδι. δεν ηταν η πρωτη φορα. ηταν η δευτερη. την πρωτη την εφαγε στον ποπο της. ουτε τοτε ενοιωσα τυψεις.

 

κοιτα να δεις τωρα....πρεπει να αποφασισεις ποια μεθοδο θα διαλεξεις για να θετεις ορια....ή το ξυλο ή το μπουρουμπουρου και τη τιμωρια....θεωρεις οτι ειναι ατακτη επειδη κανει ταρζανιες πανω σου ....διαλεξε πως θα το αντιμετωπιζεις..απο οτι λες και μονη σου διαλεγεις να τις φαει....καλο θα ητανε να το ξανασκεφτεις (με μου την πεσετε οι αλλες....ο καθε γονιος διαλεγει αυτο που θελει ) .....το οτι δε νοιωθεις τυψεις οπως λες για αυτες τις δυο φορες θεωρεις οτι το αξιζε και οτι ειναι η σωστη τιμωρια για τη συμπεριφορα της....εγω θεωρω οτι ειναι λαθος....ευχομαι αυτο που διαλεξες να μη σου γυρισει μπουμερανγκ γιατι σε λιγο καιρο που θα μπουνε εφηβεια κλπ τι θα κανετε??θα πλακωνεστε καθε φορα που δε σε ακουει και θα αντιδραει???

6. εχω πληρη αισθηση οτι το παιδι χρειαζεται προσοχη οταν ειμαι μαζι της. δεν ειμαι χαζη. σημερα που το παρατραβηξε ημασταν περισσοτερο απο αλλες φορες μαζι γιατι δεν ημουν καλα και ηλθα νωριτερα και καθισα στον καναπε του σαλονιου εξαντλημενη μουηρθαν δακρυα απο την εξαντληση. της ζητησα ηρεμα πολλες φορες να παει λιγακι στο δωματιο της να συνελθω και θα ελθω μετα. ξερει. εχουμε κανει την κουβεντα πολλες φορες. αυτο με τσατισε και σε συνδυασμο που δεν ημουν καλα παρεκτραπειν εγω. στεναχωρηθηκα. γιαυτο σας εγραψα.ξερω οτι εχω λαθος. ξερω οτι δεν επρεπε να σηκωσω χερι. και φυσικα το συζητησαμε μετα. οταν της ζητησα συγνωμη μου ειπε: "δεν πειραζει μαμα. εεεεε ημουν λιγο ζωηρουλα. σου υποσχομαι οτι δεν θα το ξανακανω ποτε ποτε. θα μου διαβασεις τωρα τον λουκουλο?" η μικρη κλεινει τα 5 τον αλλο μηνα. ξερω οτι δεν θα το ξανακανω. (ναι αλλα το εκανες πιο πριν ...εδωσες μια στο πωπω....για αυτο σου λεω οτι πρεπει να διαλεξεις ) αλλα ξερω οτι θα το ξανακανει. και γιαυτο θελω βοηθεια.

 

αφου λοιπον νομιζεις οτι θα το ξανακανει μπορουμε να ανοιξουμε μαι γενικοτερη συζητηση για τη συμπεριφορα της μικρης και πως να τηναντιμετωπιζεις πιο ψυχραιμα....ας μην χαραμιζομαστε αλλο στο ητανε λαθος δεν ητανε λαθος αυτο που εκανες....απλα οπως ειπα και παραπανω θα πρεπει να διαλεξεις τι θα κανεις....πως θα αντιμετωπιζεις τις διαφορες ''αταξιες''..εαν με ξυλο δε μπορω να σε βοηθησω...εαν οχι μπορω ευχαριστως γιατι και εγω ταλιμπανακι εχω και ειδικα τωραμε το μωρο εχει ξεφυγει η κατασταση ακομη πιο πολυ

7.εγραψα αυτο το τοπικ γιατι πιστευα οτι υπαρχουν μαμαδες που εργαζονται σκληρα και εχουν παρομοιες εμπειριες. ηθελα απλα να με βοηθησετε να αντιμετωπισω αυτην την κατασταση. η αν δεν υπαρχουν λυσεις τουλαχιστον μια κουβεντα παρηγοριας. οχι να με κρεμασετε. αν ειναι να καθεστε και να σχολιαζετε με πικροχολα σχολια σε μια μητερα που εργαζεται σκληρα και προσπαθει να τα προλαβει ολα τοτε μαλλον σε λαθος φορουμ μπηκα. λυπαμαι πολυ που απλα ημουν αφοπλιστικα ειλικρινης και τολμησα να παραδεχθω ενα ΛΑΘΟΣ που αλλες το παιζουν τελεις μανουλες και κατακρινουν και προσβαλλονται και δεν εχουν τα κοτσια να πουν τα δικα του λαθη.

8. ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.

 

δεν υπαρχει τελεια μαμα....απλα αυτο που εσυ εκανες αλλες το θεωρουν λαθος....οπου βλεπεις ΤΕΛΕΙΟ ξερεις οτι απο πισω κρυβονται πολλα.....εγω οπου ακουω για μια ΤΕΛΕΙΑ μαμα με ΤΕΛΕΙΑ παιδια και ΤΕΛΕΙΟ συζυγο και ΤΕΛΕΙΑ οικογενεια κραταω μικρο καλαθι....

 

μπορει να μη δουλευω τωρα (θα ξαναπαω σε μια βδομαδα ομως για δουλεια ) ξερω ομως οτι τα παιδια δε καταλαβαινουν απο κουραση,νευρα κλπ κλπ ....τροποι υπαρχουν για να τα κανουμε να νοιωθουν διπλα μας αλλα και να καταλαβαινουν καποια πραγματα...εαν θες και θελουν ολοι μπορουμε να τα συζητησουμε και να προτεινουμε.. ...

[G.STONE]

Καταλαβαίνω πως ένιωσες από την τρομερή κούραση και από τα νεύρα που ενδεχομένως σου προκάλεσε η μικρή...

Έχεις δοκιμάσει την μέθοδο ταιμ άουτ στην μικρή ; να την βάζεις να ηρεμήσει δηλαδή σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο για κάποια λέπτά όταν είναι άτακτη;

Πάρε το βιβλίο της Τζό Φροστ και εφάρμοσε τις τακτικές που λέει για την αντιμετώπιση ζωηρών παιδιών σαν την κόρη σου. Εφάρμοσέ τες κατά γράμμα. Φτιάξε ένα καθημερινό πρόγραμμα μαζί με την κόρη σου και προέτρεψέ την να κάνει πράγματα μέσα στο σπίτι μαζί σου ώστε να καταλάβει ότι είναι χρήσιμη στην μαμά. Τα κάνει για να σου τραβήξει την προσοχή. Λογικό είναι...

Πιστεύω πως όλοι οι γονείς έχουμε φθάσει στα όρια μας απλά πρέπει να συγκρατηθούμε όσο μπορούμε. Και εμένα ο δικός μου είναι υπερβολικά ζωηρός ορισμένες φορές και φυσικά τις νύχτες δεν κοιμόμαστε καθόλου σχεδόν...

Παίρνω μια βαθιά ανάσα όταν είμαι πολύ νευριασμένη και τον κοιτάω για λίγο χωρίς να του μιλήσω...φυσικά έτοιμη να εκραγώ.

 

Φυσικά και δεν θα σε κρίνω γιατί θεωρώ ότι καμία μαμά δεν είναι είναι τέλεια...απλά προσπαθούμε για το καλύτερο.

 

Δεν μου αρέσει αυτή η επίθεση κορίτσια που γίνεται από ορισμένες. Η κοπέλα ζήτησε συμβουλές, αυτές λοιπόν δώστε! αφου έκανε λάθος και χτύπησε την κόρη της πρέπει με όμορφο τρόπο να της πούμε άλλες μεθόδους να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

[DALIA]

ξερω ομως οτι τα παιδια δε καταλαβαινουν απο κουραση,νευρα κλπ κλπ ......

 

pantana αυτή η φράση τα λέει όλα...να μην το ξεχάσεις ποτέ....

[ALIS]

Αlis,καμια απο εμας δεν υποστηριζει οτι ειναι αλαθητη.

 

Εγω για το εαυτο μου σου λεω ομως οτι....

 

Δεν εχω χτυπησει τα παιδια μου.

Δεν τους εχω φωναξει για εναν τετοιο λογο.

Δεν θεωρω τον χωρο τους δωματιο χαραμισμενο.

 

 

 

Μπραβο που δεν τα εχεις χτυπησει και ευχομαι να μην το κανεις ποτε...

Τους εχεις φωναξει ομως και αν εγραφες τον λογο η τους λογους ισως να φαινοταν το ιδιο ακατανοητο σε μας οπως μας φαινεται και ο λογος αυτης της μητερας...

Δεν εγραψε χαραμισμενο αλλα χαλαλισμενο...καλα το διαβασα εγω!

Δεν ειπα οτι συμφωνω μαζι της απο που το καταλαβες αυτο?

 

 

 

και να ξερεις κατι οτι οταν εχουμε τυψεις για κατι που κανουμε το κανουμε ξανα και ξανα γιατι οι τυψεις μας δινουν αλοθι,διωχνουν την ενοχη....

Τσπ το θεμα δεν ειναι αν ειρωνευτηκα η αν κριτικαρες εσυ αλλα οταν καποιος ζηταει βοηθεια τι κανουμε?τον κραζουμε και του κλεινουμε την πορτα στην μουρη ? η επειδη υπαρχει ενα παιδακι προσπαθουμε να τον βοηθησουμε?

Και να ξερεις οτι οταν καποιος κανει κατι λαθος και τον δειχνουμε με το δαχτυλο ''μαλωνοντας'' τον και με εικονιδια του τυπου :evil: δεν βοηθαμε να καταλαβει το λαθος του!πολλες μανουλες το εθεσαν γλυκα και ομορφα και επιασαν το προβλημα στην ριζα χωρις κριτικη και χωρις να την κανουν να αισθανεται η χειροτερη μητερα του κοσμου...

[katerina2]

Γι΄αυτο λεω της περιοχης να ειναι κοντα να εκτονωνεται το παιδι.

Εμενα η μανα μου(χωρισμενη ετσι+οτι δουλευε 8-2 και 5-9)με πηγαινε με το αυτοκινητο καθε μερα περα δωθε 17 χλμ πηγαινε και άλλα τοσα μετα επιστροφη για να κανω αθλητισμο το οποιο συνεχιστηκε(+φροντιστηρια-μαθηματα+καθολου χρονο) μεχρι που μεγαλωσα και περασα τελικα και ΤΕΦΑΑ.

 

Ναι, απλά εδώ έχουμε μία περίπτωση μαμάς που δε μπορεί να διαθέσει αυτό το χρόνο. Υπάρχει περίπτωση να μην το ξέρει ότι το παιδάκι έχει ανάγκη από εκτόνωση; Δε νομίζω.

[katerina2]

Μαζευτηκατε ολες οι τελειες αλανθαστες μαμαδες και την κατακεραυνωσατε την γυναικα(με εξαιρεσεις)....εσεις που φανταζομαι δεν εχετε αγανακτησει ποτε με τα παιδια σας,δεν εχετε θυμωσει και δεν ειστε κουρασμενες μετα την δουλεια!τι να πω η κριτικη ειναι ευκολη και ναι ειναι ανεπιτρεπτο το χαστουκι αλλα η βοηθεια που ζηταει ειναι αυτη....να της υποδειξεις τα λαθη της χωρις κριτικη μπορειτε?!αλλωστε αυτο ειναι το νοημα νομιζω....

 

Ποιος είπε ότι είμαστε αλάνθαστες; Απλά της υποδείξαμε ποιο ήταν το λάθος κατά τη δική μας γνώμη.

[yasemi]

ελα ελα κοριτσια....μην πιανομαστε πρωι πρωι.....κουλ

 

μπορει η παντανα να αποφασισει μονη της ποια μεθοδο θελει να βαζει ορια στο παιδι της και εμεις ειμαστε εδω.....

[ALIS]

απο τοτε που μπηκα στο φορουμ προσπαθω να καταλαβω πως γινετε ολες οι τελειες αλανθαστες μητερες να ειναι μελη!!!δεν φωναζουν δεν αγανακτουν και εγω λεω μπα σε αλλο κοσμο ζω !!!!δεν λεω οτι ηταν σωστο το οτι χαστουκισε το παιδι ,εγω οταν νιωθω ετσι φευγω η δινω μια στο τραπεζι και ξεσπαω τα νευρα μου !!!!ξερεις ποσες φορες το χερι μου ποναει μερες απο το χτυπημα¨? πολλες αλλα καλυτερα να ποναω εγω απο το παιδι μου!!!

Ο λογος που νευριασες πιστευω αδικος γιατι μαλλον της εχεις λειψει και θελει να σε εχει κοντα της !!!!

Την ωρα που θελεις να ξεκουραστης αστην να σου χαιδευει τα μαλλια θα ηρεμισεις κιολας , δωστης ενα παιχνδι να παιζε διπλα σου, βαλε ενα παιδικο dvd παρτην αγκαλια να ξαπλωσετε μαζι μην την δωχνεις ομως αυτα κανω εγω αν νομιζες οτι κατι θα σε βοηθεισει καντω .

Καλο ειναι να μην κρινουμε αλλα να δινουμε συμβούλες κανεις δεν εναι τελοιος !!!!!

Αυτο με το δωματιο αστοχο !!!! αν δεν θελει να παιζει εκει φερτης παιχνιδια εκει που εισαι εσυ !!!!

 

 

Συμφωνω!Και κατι αλλο δικαιος η αδικος ο λογος θυμωσε...το θεμα ειναι να της προτεινουμε τι να κανει οταν γινεται αυτο...και αυτο νομιζω ρωτησε η γυναικα?οχι πως να την αφησει ησυχη το παιδι της!

[ALIS]

Ποιος είπε ότι είμαστε αλάνθαστες; Απλά της υποδείξαμε ποιο ήταν το λάθος κατά τη δική μας γνώμη.

 

 

Εσυ ησουν στις εξαιρεσεις αλλα μονη σου εβαλες τον εαυτο σου εκει οποτε εγω τι να πω?!Και εγω την δικη μου γνωμη εγραψα γιατι σε πειραξε?το δικο μου σχολιο δεν αποτελει καν απαντηση στην pantana αλλα μια διαπιστωση η οποια βγηκε αληθινη στο δευτερο μνμ που εγραψε η ιδια!ποσο βοηθησατε κανοντας την να νιωσει ετσι θα δειξει!

[DALIA]

αυτό που διακρίνω εγώ pantana από αυτά που γράφεις είναι ότι το παιδί έχει ανάγκη τη μαμά του που τόσο της λείπεις...

όταν είσαι σε κατάσταση σαν αυτή που περιέγραψες και έφτασες στο χαστούκι εάν της έλεγες "αγάπη μου άσε με 10 λεπτά να ηρεμήσω και μετά θα πάμε μια βόλτα έξω στην παιδική χαρά ή να φάμε μια κρέπα"...

Pantana το παιδί πάει σχολείο ?

τις υπόλοιπες ώρες της μέρα πως με ποιον τις περνάει ?

 

όσο αναφορά το δωμάτιο που λες ο δικός μου ξέρεις τι λέει "ότι είναι αποθήκη παιχνιδιών"

[balabol]

5. τυψεις δεν ενοιωσα γιατι το παρατραβηξε.

 

δεν ηταν η πρωτη φορα. ηταν η δευτερη. την πρωτη την εφαγε στον ποπο της. ουτε τοτε ενοιωσα τυψεις.

 

Αυτό είναι σοβαρό για μένα.Είναι δυνατόν να χτυπάς ένα παιδί και να μην νιώθεις τύψεις? (έστω και λίγο βρε παιδί μου)

[SKEK]

Να αναφέρω κάτι έτσι για να το έχουμε όλες υπόψη και να μην πιανόμαστε κορόιδα από διάφορες λέξεις που είναι τώρα τελευταία στη μόδα.

 

Το σύνδρομο υπερκινητικότητας και η ελλειματική προσοχή είναι 2 τάσεις που τώρα τελευταία παίζουν πάρα πολύ και επειδή και εμένα με έπιασαν τα σύγκρια κάποια στιγμή ότι η μικρή μου για να μην κάθεται ούτε ένα λεπτό και για να μην κοιμάται πολύ τα βράδια όπως όλα τα παιδιά κάτι τέτοιο έχει, ρώτησα δασκάλους και ειδικούς να με κατατοπίσουν και η απάντηση ήταν ότι η ζωηράδα και όρεξη για σκανταλιές και παιχνίδια είναι η φύση των παιδιών. Το ότι είναι ακούραστα ειναι στη φύση τους και το ότι δεν έχει συστηματικό τακτοποιημένο ύπνο είναι σίγουρα επειδή δεν χορταίνει ώρες μαζί μας. Δεν είμαι τέλεια, και εγώ νευριάζω και φωνάζω πολλές φορές (το έχω γράψει άλλωστε και αλλού, βλ. τύψεις και συμπεριφορές) αλλά το καλύτερο που κάνω είναι που μέσα από αυτό το φόρουμ αντιλαμβάνομαι ότι κάποια πράγματα που πιστεύω ότι μόνο εγώ τα βιώνω, τα αντιμετωπίζουν καθημερινά και άλλοι γονείς και πολλές φορές έχουν πάρα πολύ καλές εισηγήσεις.

[Μαριρενα]

Αυτό είναι σοβαρό για μένα.Είναι δυνατόν να χτυπάς ένα παιδί και να μην νιώθεις τύψεις? (έστω και λίγο βρε παιδί μου)

:(:(:(

[candy1234]

"Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω"....

Σοφή ρήση...ας μην κρίνουμε..ας βοηθήσουμε...και αν δεν μπορούμε..ας σιωπήσουμε...

Δεν νομίζω πως υπάρχει περίπτωση η κοπέλα να κακοποιήσει το παιδί της...

Έριξε ένα χαστούκι...αλλά η φωτιά δεν σβήνει με τον άνεμο (όπως λέει κ σε σε μια σχετική διαφημιστική καμπάνια)...

Είναι μανούλα...και θα βρει κάποια στιγμή την "χρυσή τομή" με την κόρη της...

Φιλικά...

[Lucy]

Το παιδάκι απλώς ηθελε την παρέα σου. Κακώς της φώναξες, πέταξες πράγματα και την χαστούκισες... Ελπίζω να το έχεις συνειδητοποιήσει και εσύ είσαι εκείνη που θα πρέπει να της ζητήσει συγγνώμη. Κάτσε σκέψου εκ των υστέρων τη σκήνη που παίχτηκε και δες τα πράγματα από την οπτική γωνία του παιδιού.

 

Δεν το παίζω ειδήμων, ούτε λέω ότι δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση. Δηλαδή να είμαι πτώμα από την κούραση και εκείνη να θέλει συνεχώς να παίζουμε με τον δικό της τρόπο, να μην ικανοποιείται με τίποτα και τελικά να της φωνάζω. Η διαφορά είναι ότι αμέσως καταλαβαίνω το λάθος μου και έχω τύψεις, της ζητάω συγνώμη, προσπαθώ να επνορθώσω και να μην το επαναλάβω. Για χαστούκι όμως δεν το συζητάω. Είναι ανεπίτρεπτο.

 

Δεν έχει νόημα να της πετάξεις τα παιχνίδια. Για ποιο λόγο να το κάνεις αυτο? Ούτε πρέπει να έχεις απαίτηση να κάθεται μόνη της στο δωμάτιό της, από τη στιγμή κιόλας που σε βλέπει λίγο... Προσπάθησε να την αφήνεις (τις ώρες που είστε μαζί) να συμμετέχει σε ό,τι κάνεις. Δηλαδή είσαι στο σαλόνι και κάθεσαι στον καναπέ, ας κάτσει δίπλα σου να ζωγραφίσει ή να παίξει, είσαι στην κουζίνα, ας την αφήσεις να σε βοηθήσει σε ότι κάνεις. Μετά μόνη της θα βαρεθεί και θα θελήσει να κάνει κάτι δικό της. Και όταν θέλεις να τη στείλεις στο δωμάτιό της, μην το λες σαν απειλή ή σαν απομόνωση. Βρες της κάτι ενδιαφέρον να κάνει και προσπάθησε όσο μπορείς να πηγαινοέρχεσαι για λίγο να της κάνεις παρέα ώστε να νιώθει ότι ασχολείσαι μαζί της.

 

Όλα τα παιδιά είναι ζωηρά σε αυτή την ηλικία. Προσπάθησε να μην λες συνέχεια "μη αυτό, μη εκείνο", παρά μόνο στα σοβαρά. Χαλάρωσε και μην σε νοιάζει τόσο αν σου λερώσει καταλάθος ή σκορπίσει τα παιχνίδια της. Παιδάκι είναι και έχει ανάγκη να εκτονώσει την ενέργειά του, να ανακαλύψει τον κόσμο, να νιώσει ότι καταφέρνει να κάνει μόνη της πράγματα κτλ. Και βρείτε πράγματα που μπορείτε να κάνετε μαζί όταν είσαι κουρασμένη (πχ να δείτε μαζί τηλεόραση). Όταν είναι και ο μπαμπάς εκεί, ας ασχολείστε με το παιδί εναλλάξ.

 

Όλα αυτά στα λέω με κάθε καλή διάθεση. Κάτσε και σκέψου τα κάποια στιγμή που θα είσαι ήρεμη.