Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

Προσπαθώ να θυμάμαι ότι ουσιαστικά ένας μήνας έμεινε κ μετά θα είμαι ο εαυτός μου - ελπίζω..

Αν και σε γενικες γραμμες αισθανομαι αισιοδοξια, κι εγω αυτο αναρρωτιεμαι:

 

ποτε θα ξαναγινω κανονικος ανθρωπος! Θα ξαναγινω αραγε ποτε;

Γεννησαμε! 28-06-2012 :P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 184
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Και εγω μια απο τα ιδια....χαλια η ψυχολογια...

Στο πρωτο τριμηνο...δεν το συζηταω....μονο κλαματα, στο δευτερο υπεροχα!!!!!!!(Κατι αλλαξε μαλλον τοτε) Και μολις μπηκα στο τριτο παλι blue η διαθεση!

Και εγω νοιωθω χαλια που ειμαι ανυμπορη,(ειμαι και περιφανη παναθεμα με!) δεν μπορω να κανω τα βασικα, ολη μερα στο κρεβατι και αντε στο τσακιρ κεφι και στην τουαλετα:(

Το σπιτι χαλια.......................

Νοιωθω ασχημη χοντρη και καμια σχεση με τη θηλυκότητα δεν εχω!!!Απορω και εγω επισης ο αντρας μου πως μπορει να με βλεπει!!!!Νοιωθω οτι τον ριχνω κι αυτον και εχω πολλες τυψεις...Νομιζω οτι δεν μπορω να κανω τιποτα για να τον ευχαριστησω...Αφηστε που φοβαμαι μηπως δεν ειμαι επαρκης σαν μανουλα.....

Απο την αλλλη νοιωθω τοοοσο ασχημα που θα φερω μια ζωουλα στον κοσμο και αντι να ειμαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο καθομαι και μιζεριαζω!!

Εννοείται οτι το ονειρο μου γινεται πραγματικοτητα που θα γεννησω το παιδακι μας, αλλα μαλλον οι ορμονες κανουν παρτυ και οι συνθηκες δεν ειναι και οι πιο ευνοικες!

Παντως ακουω συνεχεια απο αλλες μανουλες να λενε ποσο ομορφη ειναι η περιοδος της εγκυμοαυνης και νοιωθω τοοοοοοοοοοοοοοσο ασχημα που εγω δεν νοιωθω ετσι....

Ελπιζω να φταιει το γεγονος οτι βλεπω μονο 4 τοιχους 12 ωρες το 24ωρο!Τις αλλες 12 βλεπω αγχοτικα ονειρα....

Παντως αυτο που με διατηρε ειναι η σκεψη οτι σε λιγο καιρο θα δω την μικρουλα μου!!!!:D:D:D

Ελπιζω να επανελθουν τα πραγματα και να τα κατεφερουμε ολες υπεροχα...........με το που δουμε τα βλασταρια θα τα ξεχασουμε ολα!

:rolleyes:

Ifk7p3.png
Link to comment
Share on other sites

Και εγω μια απο τα ιδια....χαλια η ψυχολογια...

Στο πρωτο τριμηνο...δεν το συζηταω....μονο κλαματα, στο δευτερο υπεροχα!!!!!!!(Κατι αλλαξε μαλλον τοτε) Και μολις μπηκα στο τριτο παλι blue η διαθεση!

Και εγω νοιωθω χαλια που ειμαι ανυμπορη,(ειμαι και περιφανη παναθεμα με!) δεν μπορω να κανω τα βασικα, ολη μερα στο κρεβατι και αντε στο τσακιρ κεφι και στην τουαλετα:(

Το σπιτι χαλια.......................

Νοιωθω ασχημη χοντρη και καμια σχεση με τη θηλυκότητα δεν εχω!!!Απορω και εγω επισης ο αντρας μου πως μπορει να με βλεπει!!!!Νοιωθω οτι τον ριχνω κι αυτον και εχω πολλες τυψεις...Νομιζω οτι δεν μπορω να κανω τιποτα για να τον ευχαριστησω...

 

marou το ποστ σου με εκφραζει ακριβως ! Αντε 4 μερουλες διαφορα εχουμε κιολας! Για να δουμε αργοτερα....θα αλλαξει η διαθεση?:)

Όλα είναι μια ιδέα...

Link to comment
Share on other sites

κορίτσια αυτό με το σώμα που αλλάζει και παίρνει μια μορφή που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε είναι από τα άγραφα! πιο μεγάλη είναι η λεκάνη μου παρά η κοιλιά μου. μια φίλη μου είπε πως έχω οπίσθια μήτρα και για αυτό είμαι έτσι, αλλά αυτό δεν βελτιώνει την ψυχολογία μου. τρέμω και μόνο στη σκέψη πως μπορεί να μείνω έτσι μετά τη γέννα. μου φαίνεται αδύνατο να συμμαζευτεί το σώμα μου. :(

το αγγελούδι μου, η ζωή μου όλη.

Link to comment
Share on other sites

κορίτσια και γω ωρες ωρες νιώθω πολύ χαλια για το σώμα μου και όντως δεν νιώθω καθόλου θηλυκή αλλα μην αγχωνεστε, επανερχετε το σωμα μας μετα. εγω ειχα παρει 18 κιλά στην κόρη μου (και τωρα με τον γιο για εκει με κόβω!!!!) αργησα να τα χασω, εκανα 1 χρόνο αλλα ήμουν μια χαρά μετα.και οι καμπύλες επανέρχονται και όλα. μόνο οι ραγάδες μου μείνανε στην κοιλιά αλλα γινανε ασπρες και δεν πολυφαίνονται. το καλό ειναι οτι το στήθος δεν επανήλθε στο αρχικό μέγεθος αλλα εμεινε μεγαλύτερο!!!!βεβαια πήρε την κατιούσα!!!αλλα όταν φοράς σουτιέν ειναι μια χαρά! εγω βέβαια εχω και πρόβληα με την κυτταρίτιδα , πριν εβαζα κρέμες, έκανα μασάζ και μειωνόταν. αλλα με την εγκυμοσύνη απαγορεύονται τέτοιες κρέμες και οι ορμόνες την κάνουν ακόμα χειρότερη!!!!υπομονή και θα επανέλθουμε!!αν εχουμε θέληση μετα την γέννα μπορούμε και μοντέλα να γίνουμε!!!!!!!!!!!! :)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 3 months later...

Κορίτσια μου,

είμαι στην 23η εβδομάδα κύησης και ψυχολογικά είμαι χάλια....

Πιο χαλια δεν γίνεται.

Δεν με πειράζει το σώμα μου.

Δνε ξέρω τι φταίει..... Όλα μου φταίνε.

Κλαίω..... κλαίω..... κλαίω.......

ξανακλαίω.....

Να μαθαίνεις σαν να πρόκειται να ζεις αιώνια, να ζεις σαν να πρόκειται να πεθάνεις αύριο.

preg.png

 

Link to comment
Share on other sites

γεννάω σε 1 βδομάδα. προγραμματισμένη καισαρική στο μητέρα. έχω τρομοκρατηθεί. καθετήρας, επισκληρίδιος, ακόμα και το κλίσμα και ξύρισμα μοιάζουν βουνό. επίσης είμαι ΠΟΛΛΑ κιλά και τώρα σκέφτομαι, μετά το χειρουργείο, πως θα με μεταφέρουν?? έχουν γερανούς??? προσπαθώ να σκέφτομαι ότι 3 μέρες είναι θα περάσουν, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο.. και το χειρότερο είναι ότι νομίζω πως μόλις μπω μέσα θα αρχίσουν να γελάνε όλοι και να λένε ήρθε και η χοντρή να γεννήσει. ο Θεός να βάλει το χέρι του...

Link to comment
Share on other sites

γεννάω σε 1 βδομάδα. προγραμματισμένη καισαρική στο μητέρα. έχω τρομοκρατηθεί. καθετήρας, επισκληρίδιος, ακόμα και το κλίσμα και ξύρισμα μοιάζουν βουνό. επίσης είμαι ΠΟΛΛΑ κιλά και τώρα σκέφτομαι, μετά το χειρουργείο, πως θα με μεταφέρουν?? έχουν γερανούς??? προσπαθώ να σκέφτομαι ότι 3 μέρες είναι θα περάσουν, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο.. και το χειρότερο είναι ότι νομίζω πως μόλις μπω μέσα θα αρχίσουν να γελάνε όλοι και να λένε ήρθε και η χοντρή να γεννήσει. ο Θεός να βάλει το χέρι του...

 

Σε 1 βδομάδα θα χαίρεσαι το παιδάκι σου δηλαδή, τυχερή!!!! Φαντάζομαι ίτι εκείνη τη στιγμή που θα σου κάνουν τα σχετικά (κλίσμα, επισκληρήδιο κλπ), θα είναι τόσο μεγάλη η λαχτάρα σου να δεις το μπεμπάκι σου και να ακούσεις το πρώτο του κλάμα, που θα τα ξεχάσεις όλα και θα σκέφτεσαι "άντε να τελειώνουμε να σε δω"!

Όσο για τα κιλά, έλεος βρε κορίτσια. Προχθές συζητούσαμε με τον άντρα μου γι' αυτό το θέμα. Μας έχουν βάλει που μας έχουν βάλει σαν γυναίκες στο τριπάκι του "να είσαι αδύνατη", ε όχι και τώρα σαν έγκυες! Το πρώτο που ρωτάνε σε μία έγκυο είναι "πόσα κιλά πήρες" και όχι "όλα καλά?σε ποια βδομάδα?αγοράκι ή κοριτσάκι?". Μας κρίνουν πριν την εγκυμοσύνη, ε όχι και στην περίοδο αυτή που κυοφορούμε! Νομίζω είναι μεγάλο θέμα, από πού να το πιάσεις? Από τα ΜΜΕ που μας πλασάρουν τις "από τα κόκαλα βγαλμένες", από τη βιομηχανία της μόδας..από κάτι ανεγκέφαλους και ανεγκέφαλες που έχουν να φάνε κανονικό φαγητό καμιά 5ετία, από κάτι επώνυμες (τραγουδιάρες, μοντέλα ή του τύπου Τατιάνα Στεφανίδου και Βανδή) που ισχυρίζονται δημοσίως ότι τρώνε μόνο σοκολάτες, κέϊκ, και ό, τι σαβούρα βρουν. Και συνεχίζουν μετα "τώρα είμαι σε δίαιτα, πάχυνα, έβαλα 1237 γραμμάρια! 'Έλεος πια! Και καθόμαστε μετά εμείς και κοιτάμε τις κοιλιές μας, την κυτταρίτιδά μας και μας παίρνει από κάτω.

Να μη στενοχωριέσαι καθόλου για τα κιλάκια σου, αν θελήσεις κάποια στιγμή να τα χάσεις, να το κάνεις για σένα και το μπεμπάκι σου (για να είσαι μια κούκλα στις φωτογραφίες στη βάφτιση και το μωράκι σου όταν θα μεγαλώσει και θα τις βλέπει να καμαρώνει). Και να ευχαριστηθείς με όποιο τρόπο μπορείς τον ερχομό του μωρού σου, δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν, μαγκιά σου εν τέλει!

Αν και έχω πάρει μόνο 4 κιλά (με διαστήματα υγιεινής διατροφής και πείνας κάποιες στιγμές, το παραδέχομαι), νιώθω ενοχές κάποιες στιγμές που θέλω να σαβουριάσω. Αν φάω πολύ, ντρέπομαι μετά να βάλω τα ρουχαλάκια μου και να βγω γιατί αρχίζουν "αχ, έγινες σαν τουλουμπάκι". Αμάν πια. Γι' αυτό και τελευταία του δίνω και καταλαβαίνει .. και ας πάνε οι άλλοι να ..κουρεύονται.

Εννοείται ότι όλα πρέπει να γίνονται με στόχο να διατηρούμαστε υγιείς. Και όχι να μετράμε τις μπουκιές μας. Έτσι μου ρχεται σε όποιον μου λέει /άχ, καλέ, πώς άνοιξε ο πισινός σου" (ναι, μου το λένε κι αυτό), να βγάζω μια μεζούρα και να τους τη δίνω για να κρατάν και πρακτικά.

Υπομονή, μία βδομαδούλα σου έμεινε, μετά θα έχεις πολύ χρόνο να προσέξεις όσο θες και να μπεις σε μια ρέγουλα./

Όσο για τη ψυχολογία γενικά, τους πρώτους μήνες, επειδή είχα μία παλίνδρομη (τότε είχα απογοητευτεί και νόμιζα ότι απογοήτευσα, ότι δεν ήμουν ικανή για να έχω μία τελειόμηνη εγκυμοσύνη, ότι η "μηχανή παραγωγής" μου δεν λειτουργούσε καλά), ήμουν πολύ επιφυλακτική και φοβισμένη. Σε συνδυασμό με αιμορραγίες και κάτι κύστες που φαίνονταν στον υπέρηχο, ήμουν κατααγχωμένη. Στην αυχενική είδαμε ότι όλα ήταν τέλεια, εκεί άρχισα να παίρνω τα πάνω μου. Το ανακοίνωσα (και πάλι σε λίγους), αφού είδαμε στη β' επιπέδου ότι όλα πάνε καλά. Από τη β' επιπέδου και μετά μπορώ να πώ ότι δεν έχω πολύ άγχος, η μόνη μου ανησυχία πλέον είναι αν θα γεννηθεί ένα υγιές μωρό.

sLvDp3.png
Link to comment
Share on other sites

tsarli μου τα λες πολύ καλά και έχεις απόλυτο δίκιο. αλλά δυστηχώς στην περίπτωσή μου τα κιλά δεν είναι πολλά λόγω εγκυμοσύνης. πήρα μόνο 8-9 κιλά τώρα. αλλά ήμουνα τόσα πολλά πριν που τώρα είμαι 106.. είμαι σίγουρη ότι θα τα χάσω μετά γιατί σε 3 μήνες πριν μείνω έγκυος είχα πάει σε διαιτολόγο και είχα αρχίσει να χάνω για 1η φορά στη ζωή μου, αλλά το θέμα είναι το τώρα. σίγουρα το παν είναι να κάνω ένα υγειές παιδάκι αλλά τα κόμπλεξ είναι κόμπλεξ. όσο για σένα, με το καλό να ρθει και το δικό σου το μωρό και να το χαρείς όπως το θες..

Link to comment
Share on other sites

tsarli μου τα λες πολύ καλά και έχεις απόλυτο δίκιο. αλλά δυστηχώς στην περίπτωσή μου τα κιλά δεν είναι πολλά λόγω εγκυμοσύνης. πήρα μόνο 8-9 κιλά τώρα. αλλά ήμουνα τόσα πολλά πριν που τώρα είμαι 106.. είμαι σίγουρη ότι θα τα χάσω μετά γιατί σε 3 μήνες πριν μείνω έγκυος είχα πάει σε διαιτολόγο και είχα αρχίσει να χάνω για 1η φορά στη ζωή μου, αλλά το θέμα είναι το τώρα. σίγουρα το παν είναι να κάνω ένα υγειές παιδάκι αλλά τα κόμπλεξ είναι κόμπλεξ. όσο για σένα, με το καλό να ρθει και το δικό σου το μωρό και να το χαρείς όπως το θες..

μια χαρά είσαι! εμεινα εγγυος στα 94 κιλά, πήρα 8 κιλά, και 3 μέρες πριν τη γεννα αλλα 3! εχω ενατελειο μωρο και δε θα το αλλαζα για κανενα κιλο! επισης κανεις δε λεει τιποτε για τα κιλα σου στο μαιευτηριο! γιαυτους εισαι αλλη μια μανα. για το παιδι σου εισαι Η μανα! ξεκολλα το μυαλο σου γεννα, περιμνε να περασει ενα τετραμηνο και θα εισαι σουπερ!!! σορυ για το κακογραμμενο κειμενο ειμαι με ενα χερι :-)

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

tsarli μου τα λες πολύ καλά και έχεις απόλυτο δίκιο. αλλά δυστηχώς στην περίπτωσή μου τα κιλά δεν είναι πολλά λόγω εγκυμοσύνης. πήρα μόνο 8-9 κιλά τώρα. αλλά ήμουνα τόσα πολλά πριν που τώρα είμαι 106.. είμαι σίγουρη ότι θα τα χάσω μετά γιατί σε 3 μήνες πριν μείνω έγκυος είχα πάει σε διαιτολόγο και είχα αρχίσει να χάνω για 1η φορά στη ζωή μου, αλλά το θέμα είναι το τώρα. σίγουρα το παν είναι να κάνω ένα υγειές παιδάκι αλλά τα κόμπλεξ είναι κόμπλεξ. όσο για σένα, με το καλό να ρθει και το δικό σου το μωρό και να το χαρείς όπως το θες..

 

Ε, δεν εισαι καλα, Κι εγω στα ιδια κιλα ειμαι, και στις 3 εγκυμοσυνες, και γεννησα φυσιολογικα (που λενε οτι δεν μπορουν οι παχυσαρκες). Ιδιαιτερα ο 2ος τκτ ηταν πανευκολος, 2 φορες εσπρωξα και γεννησα! Ελπιζω να ειναι ετσι και ο 3ος... Ασε, μας εχουν βαλει σε πολλα τριπακια, κι εγω εχω κομπλεξ, δε λεω, οχι ομως και να θελουν ...γερανους. Ολα καλα θα πανε, μη φοβασαι τπτ!! Με το καλο!!!

Link to comment
Share on other sites

dimmi τι ωραίο.. Η μάνα! kit katerina να σου ζήσουν τα παιδάκια σου. και γω σε 3 ελπίζω.. καισαρική πάω γιατί είχα κάνει λέιζερ στα μάτια, είχα 7 βαθμούς και μου είχε πει ο οφθαλμίατρος ότι είναι λίγο επικύνδινο. η καισαρική για μένα έχει το καλό ότι κρατάει λίγο, ο φυσιολογικός ότι θα είχα μαζί μου τον άντρα μου. τσπ, μου δώσατε πολύ κουράγιο όλες σας. να στε καλά.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως μια και μιλάτε για κιλά και καισαρική....εγω ειμαι ψιλη, όταν εμεινα εγκυος ημουν 87 κιλα και μου εχει βαλει χέρι ο γιατρος ότι αν περάσω τα 100 κιλά θα μου κανει καισαρικη γιατι κανενάς δε ρισκαρει φυσιολογικο τοκετο σε γυναικες ανω των 100 κιλών.... άσχετα αν ειμαι ψιλη και δεμενη και φαινομαι για τοσα κιλα....τωρα ειμαι 30 βδομαδα και εφτασα τα 10 :(

sJbgp3.png W9hQp3.png
Link to comment
Share on other sites

Πάντως μια και μιλάτε για κιλά και καισαρική....εγω ειμαι ψιλη, όταν εμεινα εγκυος ημουν 87 κιλα και μου εχει βαλει χέρι ο γιατρος ότι αν περάσω τα 100 κιλά θα μου κανει καισαρικη γιατι κανενάς δε ρισκαρει φυσιολογικο τοκετο σε γυναικες ανω των 100 κιλών.... άσχετα αν ειμαι ψιλη και δεμενη και φαινομαι για τοσα κιλα....τωρα ειμαι 30 βδομαδα και εφτασα τα 10 :(

 

Επειδη δεν ειμαι γιατρος για να αντικρουσω επιστημονικα τις π@π@ριες που σου ειπε ο εν λογω γιατρος, μπορεις να ζητησεις μια 2η γνωμη απο αλλον γιατρο. Αλλο ειναι να εισαι 50 κιλα και οταν ερθει η ωρα του τκτ να εισαι 90 κι αλλο ειναι να εχεις τα κιλα σου ετσι ή αλλιως, Ενταξει, δε λεω οτι ειναι καλο ή οτι δεν πειραζει να ειναι καποιος υπερβαρος, το αντιθετο μαλιστα, αλλα οχι κι οτι εμεις οι φαγανες ειμαστε και ανικανες να γεννησουμε φυσιολογικα. Και δλδ αν ερθει η ωρα να γεννησεις και το μωρο ερχεται φυσιολογικα, με σωστη θεση και εξελιξη στον τκτ, αυτος θα σε βαλει να φας μαχαιρι σωνει και καλα? Κατι μου βρωμαει...

Και κατι αλλο, αν ησουν 1,90 θα ειχα σημασια αν θα ξεπερνουσες τα 100?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Επειδη δεν ειμαι γιατρος για να αντικρουσω επιστημονικα τις π@π@ριες που σου ειπε ο εν λογω γιατρος, μπορεις να ζητησεις μια 2η γνωμη απο αλλον γιατρο. Αλλο ειναι να εισαι 50 κιλα και οταν ερθει η ωρα του τκτ να εισαι 90 κι αλλο ειναι να εχεις τα κιλα σου ετσι ή αλλιως, Ενταξει, δε λεω οτι ειναι καλο ή οτι δεν πειραζει να ειναι καποιος υπερβαρος, το αντιθετο μαλιστα, αλλα οχι κι οτι εμεις οι φαγανες ειμαστε και ανικανες να γεννησουμε φυσιολογικα. Και δλδ αν ερθει η ωρα να γεννησεις και το μωρο ερχεται φυσιολογικα, με σωστη θεση και εξελιξη στον τκτ, αυτος θα σε βαλει να φας μαχαιρι σωνει και καλα? Κατι μου βρωμαει...

Και κατι αλλο, αν ησουν 1,90 θα ειχα σημασια αν θα ξεπερνουσες τα 100?

συμφωνώ, παραπάνω λέω τις...διαστάσεις μου, πηγαίναμε εξαρχής για φτ και ποτέ δεν μου είπε "μη πάρεις κιλά δε θα κάνουμε ΦΤ".

12 ώρες παλεύαμε για ΦΤ! Ναι κάναμε καισαρική γιατί δεν γινόταν αλλιώς, έπρεπε να βγεί άμεσα το παιδί μετά τις 12 ώρες, με πήραν σηκωτή για χειρουργείο, δεν διακινδυνέυαμε το παιδί, αλλά το παλέψαμε για ΦΤ!

ένα τόσο δα ανθρωπάκι με κάνει καλύτερο άνθρωπο, σ'αγαπώ!

Link to comment
Share on other sites

Επειδη δεν ειμαι γιατρος για να αντικρουσω επιστημονικα τις π@π@ριες που σου ειπε ο εν λογω γιατρος, μπορεις να ζητησεις μια 2η γνωμη απο αλλον γιατρο. Αλλο ειναι να εισαι 50 κιλα και οταν ερθει η ωρα του τκτ να εισαι 90 κι αλλο ειναι να εχεις τα κιλα σου ετσι ή αλλιως, Ενταξει, δε λεω οτι ειναι καλο ή οτι δεν πειραζει να ειναι καποιος υπερβαρος, το αντιθετο μαλιστα, αλλα οχι κι οτι εμεις οι φαγανες ειμαστε και ανικανες να γεννησουμε φυσιολογικα. Και δλδ αν ερθει η ωρα να γεννησεις και το μωρο ερχεται φυσιολογικα, με σωστη θεση και εξελιξη στον τκτ, αυτος θα σε βαλει να φας μαχαιρι σωνει και καλα? Κατι μου βρωμαει...

Και κατι αλλο, αν ησουν 1,90 θα ειχα σημασια αν θα ξεπερνουσες τα 100?

 

Και εμένα μου έκανε εντυπωση.... εγώ είμαι 1.76 με δεμενο σκελετο και κανεις δε καταλαβαινει τα κιλά μου...εν τω μεταξυ από ό,τι έχω μαθει ειναι υπέρ του φυσιολογικού τοκετου, δεν ειναι από αυτούς που σε πάνε απευθείας στο μαχαίρι...τώρα τι να πω και εγώ...θα το ρωτησώ...

sJbgp3.png W9hQp3.png
Link to comment
Share on other sites

Πάντως μια και μιλάτε για κιλά και καισαρική....εγω ειμαι ψιλη, όταν εμεινα εγκυος ημουν 87 κιλα και μου εχει βαλει χέρι ο γιατρος ότι αν περάσω τα 100 κιλά θα μου κανει καισαρικη γιατι κανενάς δε ρισκαρει φυσιολογικο τοκετο σε γυναικες ανω των 100 κιλών.... άσχετα αν ειμαι ψιλη και δεμενη και φαινομαι για τοσα κιλα....τωρα ειμαι 30 βδομαδα και εφτασα τα 10 :(

 

Οταν εμεινα εγκυος ημουν 110 κιλα ποτε μεχρι τωρα που ειμαι 37 εβδομαδες δεν μου ειπε κανεις για καισαρικη. Τωρα ειμαι 111 κιλα και 800 γραμμαρια και παω για Φ.Τ. το μωρο μου ειναι 3.150 οποτε κατι λαθος εχεις κανει. Σε μενα ολα μεχρι τωρα ειναι τελεια.

Link to comment
Share on other sites

εγώ παρά τα κιλά μου, είμαι σίγουρη πως θα μμπορούσα να ανταπεξέλθω (σωματικά μιλάω πάντα γιατί ψυχολογικά είμαι κότα) έναν φτ καλύτερα από πολλές αδύνατες. σε 3 μέρες γεννάω και δεν έχω αισθανθεί κούραση, κάνω όλες τις δουλειές μου κανονικά, σκύβω, περπατάω, τώρα αν λαχανιάζω αν ανέβω 2 ορόφους ε οκ καπνίζω και 15 χρόνια σαν νταλικέρης. (στην εγκυμοσύνη το έχω κάνει 2-3 τη μέρα γιατί δεν μπορούσα αλλιώς). ξέρω πολλές αδύνατες εώς διάφανες που στην εγκυμοσύνη τους ξεφυσάγανε μέχρι να διασχίσουν το σαλόνι τους. έχουν να κάνουν πολλά όχι μόνο τα κιλά. και είναι σημαντικό αυτό που έγραψε η kit katerina ότι άλλο να είσαι 50 και να πάρεις 40 κιλά και άλλο να είχες πάντα κιλά. τσπ εγώ θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου σε όλες τις τσουπωτές εδώ μέσα γιατί βλέπω ότι δεν είμαι η μόνη που θα πάω να γεννήσω σε αυτά τα κιλά, και έχω πάρει θάρρος. με το κάλό τα παιδάκια μας..

Link to comment
Share on other sites

Οταν εμεινα εγκυος ημουν 110 κιλα ποτε μεχρι τωρα που ειμαι 37 εβδομαδες δεν μου ειπε κανεις για καισαρικη. Τωρα ειμαι 111 κιλα και 800 γραμμαρια και παω για Φ.Τ. το μωρο μου ειναι 3.150 οποτε κατι λαθος εχεις κανει. Σε μενα ολα μεχρι τωρα ειναι τελεια.

 

Δυστυχώς δεν εχω κάνει λάθος... στο 4ο μηνα πηρα 5 κιλα μαζεμένα και μου εβαλε τις φωνες και μου λεει αν περασεις τα 100 να ξερεις οτι θα πας για καισαρικη και κανενας γιατρος δε ρισκαρει φυσιολογικο τοκετό στα πολλά κιλά...!!! και ήταν και ο αντρας μου μπροστα, ο οποίος καθε λίγο και λιγάκι με ρωτάει πως παω με τα κιλα και να προσεχω μη περασω αυτα τα περίφημα 100 γιατι ειναι κριμα να παμε για καισαρικη.... συμφωνω αλλά και τι να κάνω ρε παιδιά.... δε μπορω να ψοφολυσσαω κιόλας.... έχω περιορίσει δραματικά τα αγαπημένα μου γλυκά, έχω σχετικά περιορίσει το φαί εεεεε έλεος πια!!! έχω κουραστεί λιγάκι :(

sJbgp3.png W9hQp3.png
Link to comment
Share on other sites

αυτό με τους γιατρούς που αγχώνουν τις έγκυες ΠΡΙΝ να υπάρξει κάν πρόβλημα δεν το δέχομαι. εμένα ποτέ δε με άγχωσε. φυσικά και πέρασα τα 100. το πρώτο τρίμηνο το πέρασα χάλια γιατί έλεγα θα πάω 500 αλλά τελικά δεν τα έφτασα. ξεαγχώθηκα, έκανα και διαβήτη κύησης, παίρνω την ινσουλίνη μου, 10 μονάδες τη μέρα, αλλά τρώω ότι μαγειρεύω και όχι κάποια διατροφή. έχω φάει παγωτά και το ζάχαρό μου είναι 100 και έχω φάει κολοκύθια νερόβραστα και είναι 150. δεν ξέρω τι να πω. καμπύλη δεν έκανα ποτέ μόνο με το μηχανάκι. ευτυχώς δεν επηρεάστηκε το παιδί και δεν είναι μεγάλο. όλσ είναι σχετικά κορίτσια. τελικά η καλύτερη συμβουλή ήταν αυτή που μου λέγαν στην αρχή και έλεγα τι λένε τώρα, ΟΧΙ ΑΓΧΟΣ. πες στο γιατρό ότι υπάρχουν ΑΠΕΙΡΟΙ γιατροί που αναλαμβάνουν και πολλά κιλά και δύσκολες εγκυμοσύνες. αν αυτός είναι μόνο για τα εύκολα, δεν φταις εσύ κορίτσι μου, να στο πει να το ξέρεις.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, magdalena2012 συμφωνω μαζι σου...

ampeligi, αν ειναι καθε φορα που πηγαινεις στο γιατρο σου να μην μπορεις να κοιμηθεις απο το αγχος το προηγουμενο βραδυ, να σκεφτεις σοβαρα να αλλαξεις γιατρο κι ας εισαι στο τελος της εγκυμοσυνης. Σου το ξαναειπα, τουλαχιστον πηγαινε σε καποιον αλλον να το συζητησεις. Κριμα τετοια ταλαιπωρια, να εχεις τα της εγκυμοσυνης να εχεις και τον Καλλιγουλα πανω απο το κεφαλι σου...

Link to comment
Share on other sites

εχουμε τόσους λόγους για να αγχωθούμε. εγώ ήμουνα συνέχεια αγχωμένη και για τα κιλά, και για την επέμβαση και για όλα αλλά εγώ είμαι και βλαμμένη. δεν είχα άγχος μήπως κάτι δεν πάει καλά, αλλά μήπως γίνω ρεζίλι. δεν είμαι φυσιολογικός άνθρωπος δηλαδή. τσπ. καλά κουράγια σε όλες μας..

Link to comment
Share on other sites

  • 7 χρόνια μετά...

Κορίτσια μου είμαι 18 χρονών και διανύω των 6ο μήνα της εγκυμοσύνης μου σε δύο πανέμορφα αγοράκια. Την μια στιγμή είμαι χαρούμενη και την άλλη κλαίω στην αγκαλιά του άντρα μου. Αυτές οι εναλλαγές επηρεάζουν το μωρό ?ειμαι πολύ προβληματιμσνεη .Σας ευχαριστώ εκ των προετερων 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα μαμάδες!! 

Είμαι νέα μαμά και διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου! Γενικά σαν άνθρωπος είμαι λίγο ευεξαπτη και κυκλοθυμική αλλά τώρα έχω παραγίνει ( Παναγία μου ούτε εγώ δεν με αντέχω ). Ενώ ο σύζυγός μου είναι άριστος σε όλα μα.όλα και είναι δίπλα μου όταν μου λέει θα πάω σε έναν φίλο του να κάτσει λίγο γίνομαι χειρότερη από κακιά μάγισσα! Κλαίω νευριάζω και ζητάω βοήθεια από την πεθαμένη μαμά μου να με προστατέψει! Μετά έχω τύψεις για να μη πάθει κάτι το μωρό μου! 

Θέλω να ξέρω εάν χρειάζεται ακόμα και τώρα να επισκεφτώ έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο , πιο πολύ για το παιδί μου και τον άντρα μου που δεν φταίνε σε τπτ !!! Σας υπέρ υπέρ υπερευχαριστω!!!!! 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...