Πώς είναι η ψυχολογία σας;

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

Με απολυμαντικο.Πολυ ηρεμη σε βλεπω παντως.Τα ρουχαλακια του μωρου σου ειναι ετοιμα?Κι αν ναι που θα τα βαλεις μεχρι να παρεις τη ντουλαπα?Εκτος κι αν δεν ειναι για το μωρο σου η ντουλαπα.Μετα δεν θα προλαβαινεις να κανεις ΤΙΠΟΤΑ.

[Έλενα Β.]

Θα ελεγα πως αυτες τις μερες δεν ειμαι και στα καλυτερα μου.Ποναω δεν βολευομαι.Πρηζομαι-ξεπρηζομαι ολη τη μεραΤουλαχιστον εχω ετοιμασει τα παντα!!!Παλι καλα.Αλλα γενικα οταν μενω μονη μου,ο αντρας στη δουλεια φοβαμαι και δεν αισθανομαι καλα.Οταν ειναι μαζι μου μια χαρα.Αλλα τρεμω στη ιδεα μη με πιασουν οι πονοι και λειπει.Δουλευει και λιγο μακρυα.

[Velv]

Με απολυμαντικο.Πολυ ηρεμη σε βλεπω παντως.Τα ρουχαλακια του μωρου σου ειναι ετοιμα?Κι αν ναι που θα τα βαλεις μεχρι να παρεις τη ντουλαπα?Εκτος κι αν δεν ειναι για το μωρο σου η ντουλαπα.Μετα δεν θα προλαβαινεις να κανεις ΤΙΠΟΤΑ.

 

τι είδους απολυμαντικό; χλωρίνη, άσπρο ξύδι, κάτι άλλο;

 

δεν είμαι ήρεμη καλή μου, μέσα στα νεύρα είμαι, κοντεύω να σκάσω. τις 2 προηγούμενες βδομάδες έκλαιγα αλλά σκέφτηκα πως δεν αξίζει να στεναχωρώ το μωρό κι έτσι το έκοψα. πλέον δεν πολυμιλάω, δεν με τσιγκλάει, αλλά περιμένω να δω τι θα γίνει. τα ρούχα του μωρού τα έχω σε μια πάνινη θήκη στην ντουλάπα μου. όσο για την ντουλάπα που θα πήγαινε σήμερα το πρωί να την παραγγείλει είναι γιατί δεν έχουμε χώρο, είχαμε πει στην αρχή για συρταριέρα αλλά σκεφτήκαμε πως και πεταμένα λεφτά είναι (οι ανάγκες του θα μεγαλώνουν) και χώρο θα πιάνει στο δωμάτιό του αργότερα. το ξέρω πως δεν θα προλαβαίνω να κάνω τίποτα με το που θα γεννηθεί το μωρό.

 

@Έλενα Β. υπομονή και κουράγιο, κοντεύεις.

[eliza87]

Εγω παντως θα απολυμανω την συρταριερα που αγορασα με dettol σπρευ..Ευκολα κ απλα!Δεν ειναι καλα τα νευρα μου παντως...μονο εγω αγχωνομαι για τα τελευταια ψωνια αλλα κ για καποια σημαντικα (οπως πχ. καροτσι.............)...κ οταν παμε να παρουμε κατι με πρηζει κ λεει συνεχεια "αντε,αντε....γρηγορα...παμε"...Σημερα το πρωι παλι μαλωσαμε μεσα στα τζαμπο..Μακαρι να μπορουσα να οδηγησω να τα κανω ολα μονη μου!!!Αλλα ειμαι και δυσκινητη πλεον,ειμαι κ στον μηνα μου,κ επειδη τα "παιρνω" στον δρομο γενικα μπορει να δειρω κ κανεναν... Ουφ....Βαρεθηκα να ειμαι στεναχωρημενη κ αγχωμενη ομως....Δλδ αν ειμαι ετσι τωρα μετα τη γεννα την επιλοχειο την εχω στο τσεπακι????:-(:-(

[evdokia86]

κοριτσια υπομονή και χαλαρωστε!!!εγω εχω 3 μηνες μπροστά μου και δεν κρατιέμαι!!οσο για το καθαρισμα των επίπλων των μωρών καλο θα είναι να αποφεύγουμε τα χημικά,το dettol και το ξυδι ειναι πολύ καλα. οσο για την ψυχολογια μας ..ολα στο μυαλό μας ειναι!Τα μωράκια μας μας θελουν δυνατές και απο τους συζύγους δεν βρίσκεις πάντα κατανόηση!!

[evgenia_83]

κορίτσια διαβάζω με προσοχή όσα γράφετε και χαίρομαι που δεν είμαι μόνη μου στον κόσμο αυτό που θέλω να τα έχω όλα έτοιμα!!!αλλά το σημαντικότερο όλων μου το είπε μια μαία σε ένα σεμινάριο "ξέρεις,οι εγκυούλες στο τέλος της εγκυμοσύνης πάσχουν από το σύνδρομο εντέλεια λές και όταν θα έρθει το παιδί στο σπίτι θα πει -μπράβο μάνα,τι όμορφα που σιδέρωσες τις κουρτίνες και τι καλά που το καθάρισες το δωμάτιο!!!!"και είχε απόλυτο δίκιο!!!χαλαράαααα λοιπόν και εμ το καλό τα μπεμπέκια μας!

[giwta-la]

ειναι νωρις ακομα για μενα, ειμαι στα μισα του δρομου, αλλα θελω να σας πω κατι κ αν μπορειτε να μου πειτε δυο λογια.

αποφευγω να κοιταω εγκυες με μεγαλη κοιλια. οσες δλδ πιστευω πως ειναι ετοιμογεννες. με φοβιζει.

επισης εχω ταχυπαλμια καθε φορα που σκεφτομαι το σκηνικο της γεννας μου.φοβαμαι.

και τελος...ετυχε να εχω ραντεβου με το γιατρο τη στιγμη που η κοπελα γεννουσε και εβλεπα τον πατερα πανω κατω στο διαδρομο και μετα απο 1 ωρα ακουγα κλαματα μωρου. εκλαιγα και εγω σιωπηλα. δε ξερω αν ηταν απο συγκινηση ή απο φοβο.

 

ειμαι τραγικη με τις φοβιες μου?οσο μεγαλωνει η κοιλια μου τρεμω... το συζητω με τη μαμα μου αλλα δε καθησυχαζομαι. δε ξερω..να μιλαω με καποιο ψυχολογο οταν παω στο 7ο-8ο μηνα?ντρεπομαι λιγο με αυτο!ειναι λιγο περιεργο. αλλες θελουν να γεννησουν,εγω θελω να μεινω σαυτο το σημειο μεχρι να αποφασισω οτι ειμαι ετοιμη να περασω τη φαση τοκετου!

[Maraki+]

ειναι νωρις ακομα για μενα, ειμαι στα μισα του δρομου, αλλα θελω να σας πω κατι κ αν μπορειτε να μου πειτε δυο λογια.

αποφευγω να κοιταω εγκυες με μεγαλη κοιλια. οσες δλδ πιστευω πως ειναι ετοιμογεννες. με φοβιζει.

επισης εχω ταχυπαλμια καθε φορα που σκεφτομαι το σκηνικο της γεννας μου.φοβαμαι.

και τελος...ετυχε να εχω ραντεβου με το γιατρο τη στιγμη που η κοπελα γεννουσε και εβλεπα τον πατερα πανω κατω στο διαδρομο και μετα απο 1 ωρα ακουγα κλαματα μωρου. εκλαιγα και εγω σιωπηλα. δε ξερω αν ηταν απο συγκινηση ή απο φοβο.

 

ειμαι τραγικη με τις φοβιες μου?οσο μεγαλωνει η κοιλια μου τρεμω... το συζητω με τη μαμα μου αλλα δε καθησυχαζομαι. δε ξερω..να μιλαω με καποιο ψυχολογο οταν παω στο 7ο-8ο μηνα?ντρεπομαι λιγο με αυτο!ειναι λιγο περιεργο. αλλες θελουν να γεννησουν,εγω θελω να μεινω σαυτο το σημειο μεχρι να αποφασισω οτι ειμαι ετοιμη να περασω τη φαση τοκετου!

Δεν ξέρω αν αυτή η εγκυμοσύνη ήταν προγραμματισμένη ή απλά σας ήρθε κεραμίδα πάντως είναι μια τεράστια αλλαγή για κάθε γυναίκα και κάθε αντίδραση είναι φυσιολογική.

Άλλες λατρεύουν κάθε δευτερόλεπτο και άλλες όπως εσύ νιώθουν τρόμο. Δεν είναι κακό αυτό, είναι μια δοκιμασία και η εγκυμοσύνη και σαφώς ο τοκετός.

Θεωρώ πως για πολλές γυναίκες η εγκυμοσύνη κυλάει αργάαααα (βλέπω κι από τον εαυτό μου) οπότε βδομάδα με τη βδομάδα προσαρμόζεσαι στις αλλαγές του σώματός σου και με τη βοήθεια του γιατρού σου κυρίως θα προετοιμαστείς με τον καιρό και για την ώρα του τοκετού.

Έχεις καιρό μπροστά σου πιστεύω να συνειδητοποιήσεις ότι όλα θα πάνε καλά...

Με το καλό το παιδάκι σου.

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

τι είδους απολυμαντικό; χλωρίνη, άσπρο ξύδι, κάτι άλλο;

 

δεν είμαι ήρεμη καλή μου, μέσα στα νεύρα είμαι, κοντεύω να σκάσω. τις 2 προηγούμενες βδομάδες έκλαιγα αλλά σκέφτηκα πως δεν αξίζει να στεναχωρώ το μωρό κι έτσι το έκοψα. πλέον δεν πολυμιλάω, δεν με τσιγκλάει, αλλά περιμένω να δω τι θα γίνει. τα ρούχα του μωρού τα έχω σε μια πάνινη θήκη στην ντουλάπα μου. όσο για την ντουλάπα που θα πήγαινε σήμερα το πρωί να την παραγγείλει είναι γιατί δεν έχουμε χώρο, είχαμε πει στην αρχή για συρταριέρα αλλά σκεφτήκαμε πως και πεταμένα λεφτά είναι (οι ανάγκες του θα μεγαλώνουν) και χώρο θα πιάνει στο δωμάτιό του αργότερα. το ξέρω πως δεν θα προλαβαίνω να κάνω τίποτα με το που θα γεννηθεί το μωρό.

 

@Έλενα Β. υπομονή και κουράγιο, κοντεύεις.

Στην αρχη βαλε νερο και μετα περασετη με ντετολ και αφησετη ανοιχτει να ξεμυρισει.Δεν μπορω να σου πω κατι αλλο γιατι δυστυχως συγνωμη αλλα μου φαινεται καπως η συμπεριφορα του αντρα σου:shock:

[evdokia86]

ειναι νωρις ακομα για μενα, ειμαι στα μισα του δρομου, αλλα θελω να σας πω κατι κ αν μπορειτε να μου πειτε δυο λογια.

αποφευγω να κοιταω εγκυες με μεγαλη κοιλια. οσες δλδ πιστευω πως ειναι ετοιμογεννες. με φοβιζει.

επισης εχω ταχυπαλμια καθε φορα που σκεφτομαι το σκηνικο της γεννας μου.φοβαμαι.

και τελος...ετυχε να εχω ραντεβου με το γιατρο τη στιγμη που η κοπελα γεννουσε και εβλεπα τον πατερα πανω κατω στο διαδρομο και μετα απο 1 ωρα ακουγα κλαματα μωρου. εκλαιγα και εγω σιωπηλα. δε ξερω αν ηταν απο συγκινηση ή απο φοβο.

 

ειμαι τραγικη με τις φοβιες μου?οσο μεγαλωνει η κοιλια μου τρεμω... το συζητω με τη μαμα μου αλλα δε καθησυχαζομαι. δε ξερω..να μιλαω με καποιο ψυχολογο οταν παω στο 7ο-8ο μηνα?ντρεπομαι λιγο με αυτο!ειναι λιγο περιεργο. αλλες θελουν να γεννησουν,εγω θελω να μεινω σαυτο το σημειο μεχρι να αποφασισω οτι ειμαι ετοιμη να περασω τη φαση τοκετου!

Μην αγχωνεσε τόσο πολύ. Όλες νιώθουμε φόβο για την γέννα που έρχετε(και ας ειναι η δεύτερη μου!) αλλα είμαστε φτιαγμένες γι'αυτό! Την ημέρα που γέννησα ήμουν πάρα πολύ χαλαρη και ας πόναγα (να ειναι καλα η επισκληρίδιος που αφου στην κανουν το νιωθεις πολύ λίγο)!! Όσο για τον σύζυγο που είδες να πηγαινοέρχεται ...ο δικός μου να δεις πως έκανε!!Αυτοί ειναι χειρότεροι!!!Η γέννα ειναι ένα πολύ όμορφο πράγμα και αυτό θα θυμάσαι μετά. Όσο το σκέφτεσε τόσο θα αγχώνεσε. Προσπάθησε να χαλαρώσεις και να λές οτι θα πάνε όλα καλα και έτσι θα σου έρθουν.Για μένα τουλάχιστον λειτουργεί αυτο!

[giwta-la]

εχω εστιασει πανω σε τι με πιανει φοβος. θα το καλλιεργησω λιγο και μετα θα το συζητησω...! παντως σκεφτομαι οτι θα εχω ενα μικρο πλασμα στα χερια μου μετα απο ολα αυτα και μετα ψιλοξεχνω το κολλημα μου.

 

ασχετο: θελω πολυ ναναι και ο αντρας μεσα τη στιγμη του τοκετου. γινεται??? και αν γινεται, πρεπει να περασει καποια διαδικασια γιανα εγκρινει ο γιατρος την παρουσια? και αν δε γινεται, γιατι δε γινεται? δε το εχω ρωτησει ακομα αυτο,ασε που δε μπορω.καθε φορα που παω με πιανει μπλακ αουτ. το μονο που θελω ειναι να με χαιδευει τα μαλλια (πολλες ταινιες βλεπω?)

[eliza87]

εχω εστιασει πανω σε τι με πιανει φοβος. θα το καλλιεργησω λιγο και μετα θα το συζητησω...! παντως σκεφτομαι οτι θα εχω ενα μικρο πλασμα στα χερια μου μετα απο ολα αυτα και μετα ψιλοξεχνω το κολλημα μου.

 

ασχετο: θελω πολυ ναναι και ο αντρας μεσα τη στιγμη του τοκετου. γινεται??? και αν γινεται, πρεπει να περασει καποια διαδικασια γιανα εγκρινει ο γιατρος την παρουσια? και αν δε γινεται, γιατι δε γινεται? δε το εχω ρωτησει ακομα αυτο,ασε που δε μπορω.καθε φορα που παω με πιανει μπλακ αουτ. το μονο που θελω ειναι να με χαιδευει τα μαλλια (πολλες ταινιες βλεπω?)

 

Δεν νομιζω να χρειαζεται καποια ιδιαιτερη διαδικασια...Τουλαχιστον ολες οι γνωστες μ σε φυσιολογικο τοκετο τους ειχαν μεσα τους αντρες τους...Εγω ρωτησ τον γιατρο μ και μ ειπε ευχαριστως να ειναι μαζι μας κ ο συζυγος!!Μονο σε περιπτωση καισαρικης δεν θα ειναι γιατι ειναι χειρουργειο κ δεν επιτρεπεται..Ελπιζω ολα να πανε καλα κ να γεννησω με φ.τ για να μ κραταει κ ο αντρας μου το χερι..αλλα κ για να δει τα πρωτα δευτερολεπτα ζωης της μπεμπας μας!!!!:):):)

[evdokia86]

εγω γενναω στο αλεξάνδρας και δεν επιτρεπετε ο πατερας μεσα!γενικα στα δημοσια δεν επιτρεπεται αλλα στα ιδιωτικα ναι αφηνουν.εγω παντως δεν θα ήθελα τον αντρα μου μεσα γιατι θα με ειχε τρελανει ειναι παααααρα πολυ αγχώδης!!

[Velv]

Στην αρχη βαλε νερο και μετα περασετη με ντετολ και αφησετη ανοιχτει να ξεμυρισει.Δεν μπορω να σου πω κατι αλλο γιατι δυστυχως συγνωμη αλλα μου φαινεται καπως η συμπεριφορα του αντρα σου:shock:

 

συνεννοηθήκαμε!! :lol: βάψαμε το σπίτι το περασμένο σουκου, όπου βοήθησε τον μάστορα σε ότι χρειαζόταν και οι δικοί του βοήθησαν πάρα πολύ στο συμμάζεμα μετά. μπήκα μέσα σ' ένα καθαρό σπίτι, ήταν πραγματικό εργοτάξιο πριν φύγω. αυτή τη βδομάδα θ' αγοράσουμε-παραγγείλουμε ότι χρειαζόμαστε (η ντουλάπα είναι στο δρόμο). θα έχει τρέξιμο σίγουρα αλλά θέλω να πιστεύω πως μέχρι την επόμενη Τετάρτη θα έχουμε ξεμπερδέψει. χρόνος δεν μας περισσεύει ούτε για να ξυθούμε αλλά ελπίζω πως και θα προλάβουμε και θα χαρούμε.

[viki35]

Εγω δεν ειμαι καθολου καλα , παρακαλω να περασει ο καιρος για να κανω την καισαρικη μου και να τελειωνουμε . Εχω κουραστει υπερβολικα ψυχολογικα κυριως , πολλα στραβα οικογενειακα συνεβησαν σε αυτη την εγκυμοσυνη και με ρι3ανε παρα πολυ . Πιστευα οτι δεν ειιμαι παρα πολυ χαλια μεχρι που βρηκα αιτια αυτη τη βδομαδα να 3εσπασω και απο τοτε δεν μπορω να συνελθω , ειμαι σιγουρο πλεον οτι υποφερω απο καταθλιψη και ζω συνεχεια στο φοβο μηπως παθω αρρυθμιες (εκτακτες συστολες ) και δεν 3ερω τι θα κανω . Εχω φτασει σε σημειο να μην θελω την εγκυμοσυνη αλλο και να αναρωτιεμε γιατι εκανα αυτο το λαθος ενω εχω 2 τελεια υπεροχα παιδια . Νοιωθω λες και βαζω συνεχεια στα δυσκολα τον εαυτο μου . Ο αντρας μου κανει τα παντα για να με ηρεμησει αλλα και εκεινος δεν μπορει πλεον να καταφερει πολλα . Αφορμη για ολο αυτο το 3εσπασμα σταθηκε η 2ημερη απουσια του για δουλεια και εγω ουσα εδω μονη χωρις καμια βοηθεια και να εχω και τις καλοκαιρινες γιορτες των παιδιων μου που πρεπει να τα παω και δεν θελω σε καμια μα καμια περιπτωση να τους τις στερισω .Αισθανομαι ενοχικα απεναντι στο αγορακι που ειναι να ερθει λογω πολλων λαλακιων που εχω πει αυτες τις μερες , και γενικως δεν ειμαι καθολου καλα και δεν 3ερω αμα υπαρχει αλλος δρομος απο αντικαταθληπτικα πλεον για να καταφερω να αντε3ω μεχρι τελος Αυγουστου που επιτελους θα γεννησω.

[neraid]

Καλησπερα!!!!!!!!! Εγω σημερα μπηκα στην 30η εβδομαδα και δεν το πιστευω... αφηστε που εχω αρχισει να αγχονομαι δεν εχω αγορασει τιποτα για επιπλα λεμε να παμε αυριο εχω αργησει????? Στο χαρτι που μου εδωσαν απο το μαιευτηριο γραφει οτι την βαλιτσα πρεπει να την εχουμε ετοιμη πριν τον 7ο μηνα αλλα εμενα μου κανει καπωσ να την φτιαξω τοσο γρηγορα... Γενικα το παραμικρο με αγχωνει... τι να πω φταει η εγκυμοσυνη φταιω εγω??? Απο την μια θελω ναπερασει ο καιρος για να την δω και πο την αλλη ολοι μου λενε τι βιαζεσαι ξερεις τι εχεις να αντιμετωπισεις?

[efffiiiii]

εγω γενναω στο αλεξάνδρας και δεν επιτρεπετε ο πατερας μεσα!γενικα στα δημοσια δεν επιτρεπεται αλλα στα ιδιωτικα ναι αφηνουν.εγω παντως δεν θα ήθελα τον αντρα μου μεσα γιατι θα με ειχε τρελανει ειναι παααααρα πολυ αγχώδης!!

 

 

O σύζυγος επιτρέπεται στο Έλενα εφόσον παρακολουθήσει 2 μαθήματα υποχρεωτικά από τα 4 του ανώδυνου τοκετού που γίνονται στο μαιευτήριο . Του δίνουν μια βεβαίωση με την οποία σε συνοδεύει κανονικά σε όλη τη διαδικασία( για φυσιολογικό μιλάμε πάντα)...

Εμείς τα κάναμε και όντες πλέον διπλωματούχοι:lol: περιμένουμε να τα εφαρμόσουμε:shock:

[efffiiiii]

Εγω δεν ειμαι καθολου καλα , παρακαλω να περασει ο καιρος για να κανω την καισαρικη μου και να τελειωνουμε . Εχω κουραστει υπερβολικα ψυχολογικα κυριως , πολλα στραβα οικογενειακα συνεβησαν σε αυτη την εγκυμοσυνη και με ρι3ανε παρα πολυ . Πιστευα οτι δεν ειιμαι παρα πολυ χαλια μεχρι που βρηκα αιτια αυτη τη βδομαδα να 3εσπασω και απο τοτε δεν μπορω να συνελθω , ειμαι σιγουρο πλεον οτι υποφερω απο καταθλιψη και ζω συνεχεια στο φοβο μηπως παθω αρρυθμιες (εκτακτες συστολες ) και δεν 3ερω τι θα κανω . Εχω φτασει σε σημειο να μην θελω την εγκυμοσυνη αλλο και να αναρωτιεμε γιατι εκανα αυτο το λαθος ενω εχω 2 τελεια υπεροχα παιδια . Νοιωθω λες και βαζω συνεχεια στα δυσκολα τον εαυτο μου . Ο αντρας μου κανει τα παντα για να με ηρεμησει αλλα και εκεινος δεν μπορει πλεον να καταφερει πολλα . Αφορμη για ολο αυτο το 3εσπασμα σταθηκε η 2ημερη απουσια του για δουλεια και εγω ουσα εδω μονη χωρις καμια βοηθεια και να εχω και τις καλοκαιρινες γιορτες των παιδιων μου που πρεπει να τα παω και δεν θελω σε καμια μα καμια περιπτωση να τους τις στερισω .Αισθανομαι ενοχικα απεναντι στο αγορακι που ειναι να ερθει λογω πολλων λαλακιων που εχω πει αυτες τις μερες , και γενικως δεν ειμαι καθολου καλα και δεν 3ερω αμα υπαρχει αλλος δρομος απο αντικαταθληπτικα πλεον για να καταφερω να αντε3ω μεχρι τελος Αυγουστου που επιτελους θα γεννησω.

 

Κοπέλα μου τι να σου πω για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα....δεν νομίζω να υπαρχει κάτι...είναι περίεργα τα παιχνίδια που σου παίζουν οι ορμόνες...΄γιατί δεν ψάχνεις μια υποστήριξη σε έναν ειδικό?όσο το αφήνεις να σε παίρνει απο κάτω ίσως είναι χειρότερα...αν είναι θέμα το οικονομικό μπορείς να απευθυνθείς και στην κοινωνική υπηρεσία των δήμων...ή σε κάποια οργάνωση...

Σκέψου αυτό το μωράκι που έχεις μέσα σου πόσο πολύ σε αγαπά και σε έχει ανάγκη και ότι ως υπέροχη μανούλα 2 παιδιών που όπως αναφέρεις δεν μπορείς να τους στερήσεις καν τις καλοκαιρινές γιορτές, δεν είναι άδικο να του στερείς την αγάπη της μανούλας του...?Άφησέ όσα μπορείς πίσω σου για να φτάσεις όμορφα στο νέο θαυματάκι.....

 

Εύχομαι ότι καλύτερο.................

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

εγω γενναω στο αλεξάνδρας και δεν επιτρεπετε ο πατερας μεσα!γενικα στα δημοσια δεν επιτρεπεται αλλα στα ιδιωτικα ναι αφηνουν.εγω παντως δεν θα ήθελα τον αντρα μου μεσα γιατι θα με ειχε τρελανει ειναι παααααρα πολυ αγχώδης!!

Στο δικο μας δημοσιο νασοκομειο επιτρεπεται ο πατερας να μπει μεσα στο φ.τ. προφανως δεν γινεται σε ολα τα νοσοκομεια.

[ELENAGEM]

Καλησπερα!!!!!!!!! Εγω σημερα μπηκα στην 30η εβδομαδα και δεν το πιστευω... αφηστε που εχω αρχισει να αγχονομαι δεν εχω αγορασει τιποτα για επιπλα λεμε να παμε αυριο εχω αργησει????? Στο χαρτι που μου εδωσαν απο το μαιευτηριο γραφει οτι την βαλιτσα πρεπει να την εχουμε ετοιμη πριν τον 7ο μηνα αλλα εμενα μου κανει καπωσ να την φτιαξω τοσο γρηγορα... Γενικα το παραμικρο με αγχωνει... τι να πω φταει η εγκυμοσυνη φταιω εγω??? Απο την μια θελω ναπερασει ο καιρος για να την δω και πο την αλλη ολοι μου λενε τι βιαζεσαι ξερεις τι εχεις να αντιμετωπισεις?

 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα και είμαι στην 32η. Κι εμείς ακόμα έρευνα αγοράς κάνουμε για έπιπλα. Βέβαια μας έχουν ήδη δώσει ρουχαλάκια, αποστειρωτή, μπανάκι με βάση, καλαθούνα και ρηλάξ. Το σύστημα ανταλλαγής μεταξύ φίλων και συγγενών λειτουργεί μια χαρά..ευτυχώς!

Το βαλιτσάκι τώρα ξεκινάω να το φτιάξω σιγά σιγά.

Έχω κι εγώ αρκετό άγχος για οτιδήποτε, αλλά φαντάσου ότι μόλις μετακομίσαμε σπίτι μας μετά από ανακαίνιση και έχουμε ακόμα κάμποσες κούτες να ασχολούμαστε μαζί με τα του μπέμπη.

Κι εμένα μου λένε ότι θα είναι δύσκολα στην αρχη όταν έρθει το μωρό μας γιατί έχω κι εγώ αρχίσει να αδημονώ για να το δω αλλά και γιατί έχει αρχίσει να με δυσκολεύει πολύ το σώμα μου στην καθημερινότητα και οι ορμόνες μου που με κάνουν μια να γελάω και μια να κλαίω..

Νομίζω ότι απλά πρέπει καθημερινά να προχωράμε με τις ετοιμασίες, να ξεκουραζόμαστε όσο περισσότερο γίνεται, να περιποιούμαστε και τον εαυτό μας όσο μπορούμε και να τρώμε σωστά. Συγγενείς και φίλους να τους έχουμε stand-by για να μας βοηθούν αν γίνεται και κυρίως το έτερον ήμισυ.

Τόσες και τόσες τα κατάφεραν...εμείς γιατί όχι???

[Μπουρμπουρ1]

Στο δικο μας δημοσιο νασοκομειο επιτρεπεται ο πατερας να μπει μεσα στο φ.τ. προφανως δεν γινεται σε ολα τα νοσοκομεια.

 

ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ πως παει; στην αναμονη ε;

 

Εμενα μου ειπαν συνηθως δεν επιτρεπεται, μονο στις ωδινες. Τι εννουσε με το συνηθως???

[neraid]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα και είμαι στην 32η. Κι εμείς ακόμα έρευνα αγοράς κάνουμε για έπιπλα. Βέβαια μας έχουν ήδη δώσει ρουχαλάκια, αποστειρωτή, μπανάκι με βάση, καλαθούνα και ρηλάξ. Το σύστημα ανταλλαγής μεταξύ φίλων και συγγενών λειτουργεί μια χαρά..ευτυχώς!

Το βαλιτσάκι τώρα ξεκινάω να το φτιάξω σιγά σιγά.

Έχω κι εγώ αρκετό άγχος για οτιδήποτε, αλλά φαντάσου ότι μόλις μετακομίσαμε σπίτι μας μετά από ανακαίνιση και έχουμε ακόμα κάμποσες κούτες να ασχολούμαστε μαζί με τα του μπέμπη.

Κι εμένα μου λένε ότι θα είναι δύσκολα στην αρχη όταν έρθει το μωρό μας γιατί έχω κι εγώ αρχίσει να αδημονώ για να το δω αλλά και γιατί έχει αρχίσει να με δυσκολεύει πολύ το σώμα μου στην καθημερινότητα και οι ορμόνες μου που με κάνουν μια να γελάω και μια να κλαίω..

Νομίζω ότι απλά πρέπει καθημερινά να προχωράμε με τις ετοιμασίες, να ξεκουραζόμαστε όσο περισσότερο γίνεται, να περιποιούμαστε και τον εαυτό μας όσο μπορούμε και να τρώμε σωστά. Συγγενείς και φίλους να τους έχουμε stand-by για να μας βοηθούν αν γίνεται και κυρίως το έτερον ήμισυ.

Τόσες και τόσες τα κατάφεραν...εμείς γιατί όχι???

 

Κοπελα μου εχεις δικιο... αλλα οπως ξερεις το πρωτο παντα σε αγχωνει παρα πολυ... Εμεις επιτελους εχθες παραγγειλαμε την κουνια και την αλλαξιερα-συρταριερα μωρου...Μετακομιση??? Πικρα μεγαλη... Εμεις την καναμε στους πρωτους μηνες της εγκυμοσυνης μου μεχρι που επαθα αποκολληση..

Οσο το να φροντιζουμε το εαυτο μς πως θα γινει αυτο? Εγω ακομα δουλευω και δεν το βλεπω να σταματησω μεχρι αρχες Ιουλιου....Παω στην δουλεια 8 και γυρναω σπιτι 5 .... εχω βαρυνει (οντας παντα αδυνατη) και νομιζω οτι περπαταω σαν παπια χα χα :razz:αλλα αυτο ειναι το τελευταιο που με απασχολει το παιδακι μου να ειναι καλα

[matilda38]

ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ πως παει; στην αναμονη ε;

 

Εμενα μου ειπαν συνηθως δεν επιτρεπεται, μονο στις ωδινες. Τι εννουσε με το συνηθως???

 

 

μαλλον γενναει ή γεννησε ήδη η ΜΑΡΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ...

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ πως παει; στην αναμονη ε;

 

Εμενα μου ειπαν συνηθως δεν επιτρεπεται, μονο στις ωδινες. Τι εννουσε με το συνηθως???

Εδω ειμαι κοριτσακι μου ναι ακομα στην αναμονη.Δεν ξερω τι εννοουνε συνηθως.Μηπως οταν η κοπελα δεν μιλαει ελληνικα?και εκει επιβαλλεται να μπει καποιος μαζι της και αυτος ειναι συνηθως ο αντρας της?(σε περιπτωση που μιλαει αυτος ελληνικα!!!!)Ρωτα τους

[ELENAGEM]

Κοπελα μου εχεις δικιο... αλλα οπως ξερεις το πρωτο παντα σε αγχωνει παρα πολυ... Εμεις επιτελους εχθες παραγγειλαμε την κουνια και την αλλαξιερα-συρταριερα μωρου...Μετακομιση??? Πικρα μεγαλη... Εμεις την καναμε στους πρωτους μηνες της εγκυμοσυνης μου μεχρι που επαθα αποκολληση..

Οσο το να φροντιζουμε το εαυτο μς πως θα γινει αυτο? Εγω ακομα δουλευω και δεν το βλεπω να σταματησω μεχρι αρχες Ιουλιου....Παω στην δουλεια 8 και γυρναω σπιτι 5 .... εχω βαρυνει (οντας παντα αδυνατη) και νομιζω οτι περπαταω σαν παπια χα χα :razz:αλλα αυτο ειναι το τελευταιο που με απασχολει το παιδακι μου να ειναι καλα

 

Κι εμείς περιμένουμε επιπλάκια μπέμπη κατά τις 10 Ιουνίου αλλά πιστεύω ότι θα τρέχουμε μέχρι να μπω στο μήνα μου με μαστόρους κ τεχνίτες

Δουλειά ευτυχώς δεν χρειάζεται να πηγαίνω, από 20 Μαϊου ξεκίνησε η άδειά μου προ τοκετού αλλά ψυχολογικά είμαι αρκετά down γιατί έχω βαρύνει αρκετά κ πρέπει να εξαρτώμαι από άλλους ανθρώπους για πολλά. Δεν είναι καθόλου το στυλ μου αυτό. Προσπαθώ να θυμάμαι ότι ουσιαστικά ένας μήνας έμεινε κ μετά θα είμαι ο εαυτός μου - ελπίζω..